Op de Athos in Griekenland
staat de tijd stil
DE SCHEEPSMODELLENBOUWER
VAN ARNEMUIDEN
Kleine omzetstijging in de maand
Juli bij de detailhandel
ONDERGEDOKEN VERMOGENS
WORDEN THANS OPGESPOORD
MINAHASSA WIL „ZWARE" UNIE
MET NEDERLAND
VRIJDAG 7 OCTOBER 1949
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
9
„Wij hebben de wereld overwonnen
Alles is IJdelheid, zeggen de monniken..
(Van onze correspondent.)
ATHENE, Oct. Toen ik de eerste dag van mijn bezoek op de Agion
Oros, de heilige berg van de monniken op de Athos in Griekenland (een
uitloper van het schiereiland Chalkidike), aan een oude „Kalogiros" de
stereotype vraag van alle journalisten stelde, hoe het leven daar was
onder de gevolgen van de laatste oorlog en de invloed van de tegen
woordige oorlog in Griekenland, kreeg ik tot antwoord: „Hier staat de
tijd stil, wij hebben de wereld overwonnen". Ik keek de monnik een
ogenblik in de ernstige ogen en schaamde mij toen over mijn vraag,
schaamde me steeds meer, hoe langer ik op de Athos verbleet.
Gedurende deze tijd begreep ik,
dat deze monniken in geen enkel
opzicht deel hebben aan het leven
van deze wereld. Omdat zij nooit
het geluk van deze aarde zochten,
vonden zij ook nooit haar leed. Zo
als de 25 kloosters van Athos iedere
morgen opnieuw, wanneer de zon
uit Klein-Azië vandaan boven de
violette zee oprijst, hun klokken op
0 uur zetten, zo wordt de tijd hier
ook niet naar historische jaren, oor
logen en daden gemeten, doch naar
de loop van de zon, naar de zomer
en de winter en naar de eeuwig
gelijke wisseling der sterren aan de
heldere hemel van het Zuiden.
ALLES IS IJDELHEID.
De dingen, waarnaar de aarde
jaagt en waarom haar volkeren
sedert de eerste dagen van haar be
staan vochten, zijn op de Athos een
ij del niets. Hier leven ingezetenen
van meer dan twintig landen als
broeders verenigd in een landschap,
dat mooi is als op de eerste dag van
zijn ontstaan. Wie hoog van de top
van de Agion Oros 2000 m hoogte
over de uitgestrekte bossen en
zeeën tuurt, voelt, dat de wind, die
over de golven waait, dezelfde wind
is, die eens de eerste volgelingen
van een nieuw geloof uit het Heilige
Land naar deze oever dreef. En hij
voelt, dat, ofschoon honderdduizen
den keren sinds die dag de zon over
deze zee opging, de tijd hier stil
stond. Hier zingt de wind in de
olijfbossen en onveranderlijk bruist
de zee tegen de rqtsen. Slechts nu
en dan klinkt een klok of een gong
door de bloeiende valleien, wanneer
de monniken tot het gebed of voor
het eten worden geroepen, die beide
in meer dan duizend jaar niet zijn
veranderd (de gebeden zijn lang, en
kort en karig de maaltijden).
De wereld is hier ver. Het gaat
deze monniken niet om religieuze
vragen of religieus zoeken, niet om
vorsen of studeren, niet om boeken
en geschriften, niet om discussies
over God, niet om kunstzinnig
scheppen tot roem van het Hoogste
en ook niet om de zegen, die voort
komt uit het werk der handen op
de akkers, zoals dit voor andere
kloosters wet en regel is. Deze mon
niken is het leven in gebed en in
een nauwe kring van een duizend
jaar oude ordening genoeg. Hun
wezen en him blik hebben dikwijls
iets van die magische vrede, die ook
spreekt uit hun reusachtige uitbeel
dingen van het „Pantokrator", die
ons uit grote rustige, zelfs starre
ogen over de altaren heen aan
kijken. Vervulling van zijn onver
anderlijke wezen is het leven van
deze monniken,, dat zich voltrekt in
een veelvoudig en de hele mens in
beslagnemend systeem van riten
dag en nacht, op alle uren bij alle
mogelijke gelegenheden, zoals aan
komsten van pelgrims, feesten,
feestdagen en sterfgevallen (het
enige persoonlijke voorval in het
leven van de Athos-monnik).
EREDIENST.
De eredienst voor de gestorven
broeder strekt zich over een aantal
dagen uit; in enkele kloosters is het
de gewoonte de doden eerst na het
volledig tot stof worden van het
lichaam ter aarde te bestellen, zelfs
al duurt dat vele jaren. Ieder jaar
gaan de monniken dan naar het, als
het ware provisorische graf van de
dode, om te kijken of zijn lichaam
tot stof vergaan is en daarmede alle
aardse resten van schuld en zonden
verdwenen zijn, want eerst dan
kunnen zij voorgoed van hem af
scheid nemen.
Zeer veelzijdig en verwarrend
zijn de gebruiken in de verschil
lende kloosters van de diverse na
tionaliteiten, de Servische, de Bul
gaarse, Roemeense enz. In het van
schilderachtige kleuren spranke
lende Russische klooster Pantelei-
mon, d?t temidden van bloeiende
tuinen is gelegen, dacht ik hier het
misschien enige klooster gevonden
te hebben, waar de invloeden van
de buitenwereld waren doorge
drongen. In de grote slaapzalen,
oorspronkelijk bestemd voor de
pelgrims uit Rusland, hangen de
portretten van de Russische Tsaren
en Grootvorsten en ik ontdekte al
spoedig, dat al deze Russische mon
niken de herinnering aan langver-
vlogen tijden hebben bewaard. Zij
betreuren het, dat Sovjet Rusland
tot de overwinnende mogendheden
van de afgelopen oorlog behoort In
het naburige klooster vertelde men,
dat de Russische monniken in hun
wat de wereldse dingen betreft
grenzenloze naïviteit zelfs een
portret van Hitier jarenlang in een
van hun zalen hadden opgehangen.
Maar deze kleine ondermaanse poli
tieke ervaringen in een wereld,
waar de tijd blijft wijlen, worden
spoedig door nieuwe indrukken, zo
wel in de kloosters als in de eremi-
tages, waar ik uit de verte geheel
ongeklede mannen met lange baar
den in het gebed verzonken zag
knielen, gelijk spookgedaanten uit
een onbekende wereld, verdrongen.
DE ADELAAR.
Nog in mijn diepste droom
hoorde ik de doffe gongslagen uit
het Agio Dionysio en het ruisen
van de wind door de torenhoge
buitengalerijen van de grote Lavra
boven de in de diepte schuimende
zee. Ik zie de arend rusteloos zijn
cirkels boven de rotsen trekken en
de begrijpende glimlach van oude
monniken, die verheven zijn boven
ons, mensen van een ijdele wereld,
die tot ondergang gedoemd is. Ik
hoor nog het prevelen van de ge
beden in het licht van flikkerende
fakkels, terwijl de maan langzaam
boven de Olympus opgaat, het on
bewoonde gebergte der goden uit
een tijd, welke ook de monniken
van de Athos hielpen begraven.
(Nadruk verboden.)
De 83 jarige heer Joost Dingemanse te Vlissingen met een aantal door
hem gebouwde scheepsmodellen
Zijn werk staat in tal van musea
In de Vlissingse vissershaven ligt een woonschuitje en in dat schuitje
leeft één van de knapste Nederlandse modellenmakers. Dat is de 82.
jarig Joost Dingemanse, afkomstig van Arnemuiden.
Hy zou van alles kunnen maken, maar in zijn lange leven heeft hg zich
gespecialiseerd op één ding: het bouwen van scheepsmodellen.
U weet wel, de schitterende modellen, die in musea staan om aan be.
zoekers een indruk te geven van wat de zeilvaart vroeger was en hoe
de vaartuigen er uitzagen.
Het malleen van kleine scheepjes
zit menig Hollands kind in het
bloed. Zo'n kind begint op prille
leeftijd met een oude klomp, daarna
komen de betere modellen en dan...
komt al vlug de leeftijd waarop
geen belangstelling meer bestaat
voor de dobberende speelgoeddinge
tjes.
Resultaten bij herenmode
zaken waren goed.
Uit het door het economisch insti
tuut voor de middenstand gepubli
ceerde cijfermateriaal over het om-
zetverloop in de detailhandel in Juli
jl. blijkt, dat in vele branches in de
ze maand enige omzetstijging werd
geboekt.
Voor een deel is dit te beschouwen
als een normale seizoensfluctuatie.
Daarnaast dient rekening te worden
gehouden met het feit, dat in Juli
vijf Vrijdagen en vijf Zaterdagen
voorkwamen. Bovendien werden in
verschillende branches in deze maand
opruimingsverkopen gehouden.
Bovengenoemde factoren in aan
merking nemende, kan het omzetver-
loop in Juli niet onbevredigend wor
den genoemd. Evenals in de voor
gaande maanden van 1949 bewogen
de geldomzetten in de detailhandel
in glas, aardewerk, porcelein en huis
houdelijke artikelen zich op een laag
niveau.
In het kruideniersbedrijf werd een
kleine omzetvermeerdering geboekt.
Toch waren de omzetten in de nri<J-
denstandszaken in Juli lager dan die
in de overeenkomstige maand van
1948, een verschijnsel, dat zich in 1949
nog niet eerder heeft voorgedaan.
In de detailhandel in textiel werden
in Juli opruimingsverkopen gehou
den en uit het verzamelde cijfermate
riaal is gebleken, dat de behaalde
resultaten bevredigend kunnen wor
den genoemd.
In geen der maanden na de bevrij
ding van ons land, met uitzondering
van October 1948, werden omzetten
behaald als in Juli jl.
Van de tot deze branche behoren
de speciaalzaken werd de grootste
omzetstijging genoteerd in de heren
modezaken, de heren- en jongenscon
fectiebedrijven en de bedrijfskleding^
zaken.
In het banketbakkersbedrijf lagen
de omzetten in Juli op dezelfde hoog
te als in de voorafgaande maand.
De grotere aanvoer van fruit was
oorzaak, dat de omzetten in de de
tailhandel in aardappelen, groenten
en fruit verder opliepen. Toch ble
ven de omzetten belangrijk lager dan
in Juli 1948. Dit kan worden toege
schreven aan het feit, dat de fruit-
prijzen in 1949 aanzienlijk lager wa
ren dan in 1948.
De detailhandel in zuivelproducten
boekte in Juli gelijke omzetten als in
de voorafgaande maand. In deze
branche schijnt een einde te komen
aan de geldomzetstijging.
De opheffing van de tabaksdistri
butie veroorzaakte in de detailhan
del in tabaksfabrikaten t.o.v. Juni
jl. enige omzetvermeerdering. Verge
lijkt men de in deze maand behaalde
omzetten met die van April jl., dan
blijkt, dat de omzetstijging niet be
langrijk was.
Een heel enkele blijft z'n jeugd
liefde trouw en bouwt op oudere
leeftijd nog wel eens 'n vaartuigje
voor z'n kind of kleinkind.
VELE TIENTALLEN.
Temidden van deze modellenma
kers is de oude Joost een groot
meester, want hij heeft over de
honderd scheepsmodellen gebouwd,
waarvan de meeste ongeveer een
meter lang waren.
Kort geleden vertelde hij ons: ï.Ik
ben Waar gekomen met mijn 134e
schip, het is de Vlissingen 22."
In Februari 1949 was hij er aan
begonnen en honderden uren heeft
hij er aan besteed.
WERKUREN.
„Voor het voordeel hoef je het
niet te doen", vertrouwt hij ons al
spoedig toe, „er zijn modellen, waar
2400 werkuren in zittenalles
maak ik zelf, ook de zeilen en de
netten en alles is precies zoals het
op een echt schip is. Het is prettig,
dat de musea en de gemeentebestu
ren en de particulieren, die op
dracht geven voor een scheepsmo
del. qr voor betalen, maar aan mijn
uurloon kom ik nooit."
Toen Joost Dingemanse als tienja
rige knaap zijn bróód verdiende als
kocienhocacr tc Arnemuiden, trok
zijn hart al spoedig naar de scheeps
werf. Hij werd leerling-scheepma
ker. Hij bouwde op 14-jarige leef
tijd zelf een roeiboot en misschien
zou hij altijd op een scheepswerf
zijn gebleven, als eir geen werkloos
heid in de scheepsnyverheid was
ontstaan, die hem dwong visser te
worden. Al vlug had h(j een eigen
schuit, maar de scheepsbouwers liet
hem niet los en toen ging hij mo
dellen bouwen, In 1896 veikocht hy
één van zyn mooiste modellen aan
een Engelsman, die er op de wereld
tentoonstelling te Chicago een eerste
prijs mee verwierf. De goede Joost
had het model voor 75 harde gul
dens los gelaten.
IN MUSEA.
Zeventien typen van zeil- en vis
sersschepen heeft hy gebouwd. In
verscheidene Nederlandse musea en
in gemeentehuizen staan zijn werk
stukken en ze houden daar de her-
Het grasveld in de Haarleminermeerpolder hij de Ringvaart, waar 30 jaar geleden het eerste K.L.M..vlieg
tuig opsteeg, was in 1940 tot de moderne luchthaven Schiphol uitgegroeid. Schiphol by nacht,; enige vlieg,
tuigen tegen de achtergrond van het restaurant, waar ook 's nachts grote bedrijvigheid hc);rst.
Dood van Duitser In Den Haag was aanleiding tot
grote actie.
(Van onze Haagse redacteur)
DEN HAAG, Oct. Het parket van de procureur.gener.aaI bij het ge-
rechtshof in Den Haag heeft zich, nadat in vele dagbladen allerlei uiteen,
lopende en elkaar tegensprekende berichten zyn verschenen naar aanlei.
ding .van de dood van de Duitser F. Schellenberg, waarvan nog steeds niet
vaststaat of hy is vermoord dan wel zichzelf van het leven heeft beroofd,
b\J monde van de advocaat.generaal, mr. D. J. van Gilse, tot de pers ge
wend met het verzoek het onderzoek in deze aangelegenheid niet te storen.
Dit kwam dus neer op een verzoek om er voorlopig niet meer over te
schreven.
Autoriteiten van politie en justitie
hebben maar al te dikwijls de neiging
om de pers óf in het geheel niet in te
lichten óf de „inlichtingen" te gie
ten in een verzoek om niets te mel
den. Soms gaat zulk een verzoek ge
paard met een vertrouwelijke uiteen
zetting van de stand van zaken,
soms ook niet. In dit geval werd aan
het verzoek de mededeling toegevoegd
dat er een zeer uitgebreid onderzoek
gaande is. In dit geval is dat dunkt
ons ,geen holle phrase .Over 't al
gemeen spreekt net vanzelf, dat de
Eoil tie in een verdachte aangelegen-
eid een onderzoek instelt, dat dan
uiteraard zo uitgebreid mogelijk is.
Daar zijn politie en justitie nu een
maal voor. Edoch, na de oorlog is het
grote vertrouwen, dat het Neder
landse volk placht te stellen in zijn
politie- en justitie-ambtenaren deer
lijk aangetast. Er zyn dit is een
openbaar geheim indertyd bij de
by'zondere rechtspleging practijken
toegepast, die de intrigiteit van
deze klasse ambtenaren veel kwaad
hebben gedaan. Dat kwaad is nog
niet uitgeroeid. Nóg hoort men af
en toe verhalen over dossiers, die
zoek raken", over zaken, die „de
doofpot" in gaan enz.
SCHALLENBERG.
De indruk is gevestigd, dat de
zaak-Schallenberg ook zulk een
„doofpot-affaire" dreigde te wor-
deiMet een al te grote hardnek
kigheid heeft de Haagse gemeente
politie volgehouden, dat in dit ge-
van van moord geen sprake kon
zijn, omdat bij sectie van het stof
felijk overschot niets van geweld
pleging of vergiftiging ls gebleken.
Een gepensionneerd commissaris
van politie heeft toen echter in één
der dagbladen de aandacht geves
tigd op de mogelijkheid, dat het
slachtoffer met chloroform of an
derszins bewusteloos kan zijn ge
maakt en daarna in een vijver ge
deponeerd. Hierop volgde een ver-
ldaring van de politie, dat zy nog
steeds geen reden had om aan te
nemen, dat hier sprake zou zijn van
een misdrijf en dat zij aanwijzingen
van het tegendeel „rustig afwacht
te." Deze verklaring neeft een
slechte indruk gemaakt; het is niet
de taak van de politie rustig af te
wachten. Zij moet actief speuren
innering levendig aan de oude glo
rie van de Nederlandse zeilvaart in
dfi negentiende eeuw.
Veel vrienden heeft Joost zich in
de loop der jaren verworven. Ook
werrd in allerlei tijdschriften reeds
over zijn werk geschreven. Nu is
hij 82 jaar en zoals hy zelf zegt:
„Ik ben maar een mens van eén
dag." Zijn levensdraad kan worden
afgesneden. Dan zal er vermoedelijk
in Nederland geen scheepsmodel
lenmaker meer zyn, die hem even
aart.
GEEN LEERLINGEN.
Vrienden van deze kunstnijver
heidstak hebben hem wel eens ge
vraagd of hy geen leerlingen in z'n
vak Kon opleiden. Hy heeft 'n en
kele maal een leerling gehad. Maar
er is zo ontzaggelijk veel geduld en
wilskracht nodig om de honderden
kleine onderdelen te makendat
zelfs zijn knapste leerling Joost
verzekerde ons, dat deze jongen op
zjjn Vijfde jaar al de handigheid be
zat een paar kousen voor z'n moeder
te breien hem weer verlaten heeft.
Dus werkt hij nu alleen voort en
kort geleden heeft hij. zoals reeds ge
zegd, de Vlissingen 22 te water ge
lateneen nieuw pronkstukje,
dat straks ongetwijfeld in een mu
seum zal belanden en dan behalve
een herinnering aan de tijd der zeil
schepen ook een getuigenis zal zijn
van z(jn groot vakmanschap in een
wel heel bijzondere talk van kunst-
nijverheid.
naar het tot klaarheid brengen van
eventuele misdrijven.
DE LEIDING.
Doet zij dat nu? Ja en neen. In
feite is de zaak zo, dat het onder
zoek geleid wo/rdt door de hoogste
politie- en justitle-autoriteiten in
den lande, die het recht hebben la-
fere organen bij dat onderzoek te
etrekken. Zij kunnen de recherche
afdeling van de Haagse gemeente
politie inschakelen hetgeen zij
doen zij kunnen het ook op een
andere wijze doen.
Wij zqn er op grond van betrouw
bare inlichtingen van overtuigd, dat
alle organen, die licht zouden kun
nen verschaffen, thans ingescha
keld zijn of worden. Het is goed,
dat dit nu onder centrale leiding ge
schiedt. Het mag zijn, dat bepaal
de berichten het onderzoek door
kruist hebben, het is aanvankelijk
bepaaldelijk geschaad door de grote
rivaliteit en het onderlinge wan
trouwen tussen onderscheidene on
derzoekingsinstanties, die zich alle
eigen noutje met de zaak bezig
Iden. De vraag of de publicaties
in de pers aanleiding hebben gege
ven tot het thans aangekondigde
uitgebreide onderzoek dan wel of
dit ook wel zou zyn ingesteld als
er niets over geschreven zou zijn,
vermogen wy niet te beantwoorden.
DE VERMOGENS.
En wat wordt er nu onderzocht?
De vraag of Schallenberg vermoord
is in de eerste plaats; men heeft
positieve vermoedens in die rich
ting, maar nog geen bewijzen. Maar
dat is nog niet het belangrijkste.
Hoofdzaak is zelfs niet door wie,
maar waarom. De zaak schiint n.l.
rechtstreeks verband te houden met
het feit, dat tal van hooggeplaat
ste Duitsers zich tijdens de bezet
ting hebben verrykt met vermogens
in ae vorm van effecten en juwelen,
die ten dele zijn zoek geraakt en
voor een ander deel nog steeds ver
borgen moeten worden gehouden
ten behoeve van die Duitsers. Afge
zien nog van de vraag of die ver
rijking onrechtmatig is geschied zyn
deze vermogens aan de staat ver
vallen. Vandaar, dat de fiscale re
cherche ze tracht op te sporen. Voor
zover er bovendien van onrechtma
tigheid sprake is en dat is het
geval, zij het wellicht niet steeds
moeten de delicten opgehelderd
worden en de daders en hun (Ne
derlandse) handlangers opgespoord.
Op dit punt doet zich verschil van
tactiek voor tussen twee officiële
opsporingslichamen. De fiscale re
cherche heeft maar wij kunnen
niet beoordelen in hoeverre terecht
de naam niet te schromen de
medewerking van die handlangers in
te roepen om die vermogens in de
hand te krygen. De justitie daaren
tegen interesseert zich meer voor
de daders van de vermogensdelicten
dan voor de vermogens. Het onder
zoek van de ene instantie zou daar
door dat van do andere wel eens
kunnen bemoeilijken. Een en ander
schijnt nog al eens voor te komen.
Geruchten hierover hebben de in
druk gewekt, dat bepaalde perso
nen in zaken als deze „gespaard"
worden.
Het is te hopen, dat politie en
justitie en wy mogen dat ver
wachten nu de zaak op hoog niveau
is gekomen zonder aanzien des
persoons, zoals dat behoort, te werk
zullen gaan. Hoeveel personen er
by betrokken zyn en om hoeveel
millioenen het gaat de cijfers,
die men af en toe hoort, zyn even
indrukwekkend als onbetrouwbaar
valt op het ogenblik nog zelfs bij
benadering niet te zeggen.
De Ronde Tafel Conferentie wll er echter niets van horen
Half millioen inwoners.
(Van onze parlementaire redacteur)
De vertegenwoordigers van het Ko-
mité Ketatanegaraan Minahassa
kortweg K.K.IvI. genoemd, het staat
kundig comité uit de Minahassa
hebben Dinsdagmiddag in Den Haag
de pers ingelicht over hun wensen,
omdat zij, naar dr. S. J. Varouw,
leider der vertegenwoordiging en in
specteur bij het departement van Ge
zondheid in Batavia en oud-premier
en minister van Gezondheid van de
Staat Oost-Indonesië, verklaarde,
„door hun op ondemocratische wijze
bepaalde status niet in de gelegenheid
gesteld zijn ter Ronde Tafel Confe
rentie als zogenaamde „waardevolle
belangen" hun zienswijze en wensen
ten aanzien van de nieuwe ordening
in Indonesië van de souvereiniteits-
overdracht, zoals die thans ter R.T.C.
worden bepaald, kenbaar te maken".
De grote grief van het K.K.M. is,
dat men het 't recht ontzegd heeft op
basis van gelijkwaardigheid met an
dere volkeren vertegenwoordigd te
zijn op de R.T.C., zodat het niet in
staat is mede te werken aan de con
stitutie van Indonesië en aan de re
geling van een nieuwe verhouding
Indonesië—Nederland.
Het Minahassisch Staatsrechtelijk
Comité acht de voorgestelde Staat In
donesië onaanvaardbaar door haar
ondemocratische en niet federalisti
sche opzet en het eist een volksstem
ming in de Minahassa vóór de souve-
reiniteitsoverdracht. Het vindt een
democratisch-federalistische rechtsor
de in Indonesië in de geest van het
Amerikaanse stelsel, vrijwillig aan
vaard door de volkeren in Indonesië,
de aangewezen status voor het ge
meenschappelijk heil dier volkeren
echter met een sterke reële Unie Ne
derland—Indonesië als essentiële
voorwaarde.
Het is dat is reeds ter R.T.C.
gebleken een nog al moeilijke
zaak met de Minahassa en enkele an
der© streken. De Nederlandse rege
ring is van oordeel, dat het onder de
staat Oost-Indonpsië zal moeten val
len, doch het K.K.M., dat een aantal
afzonderlijke politieke verenigingen
overkoepelt, wil op korte termijn een
uitspraak hierover van de bevolking
zplf. De thans in Den Haag vertoe
vende vertegenwoordigers zijn over
tuigd, dat een volksstemming, thans
gehouden, zou aantonen, dat de be
volking een aparte status wil en in
elk geval een „zware" Unie met Ne
derland verlangt. Het K.K.M. heeft
talrijke aanhangers; zelf schatten de
heren 95 pet. van de bevolking van
Minahassa, maar het wonderlijke is,
dat de er in opgenomen verenigingen
lang niet alle hetzelfde willen.
Het gaat hier om ruim een half
millioen mensen, een zeer klein ge
deelte van de gehele Indonesische be
volking dus. Vandaar, dat men er op
de R.T.C. tot dusver blijkbaar weinig
lust toe gevoeld heeft de heren als
aparte minderheid te horen. Waar zou
het einde zijn? Op de R.T.C. schijnt
algemeen de opvatting te heersen, dat
de Minahassa staatkundig steeds zo
duidelijk tot het gebied van do nega
ra Indonesia Timur behoord heeft, dat
het daar ook in de Republiek Indo
nesia Serikat een deel van zal moe
ten zyn.
Intussen blijft de K.K.M. haar be
langen in Den Haag bepleiten. Nu
men bij de Nederlandse regering en bij
de andere delegaties aan dovemans
deuren geklopt hoeft, probeert men
door meer algemene bekendheid aan
zijn eisen te geven, zich invloed te
verzekeren.
Woensdagnacht om kwart over
twee was op het emplacement van t
station Oudewater een goederentrein
uit de richting Gouda met een ran
geerbeweging bezig, toen een goede
rentrein uit de richting Utrecht, die
juist biimereed, met de trein in bot
sing kwam. Er zijn geen persoonlijke
ongelukken gebeurd.