Trumans verklaring een meesterzet DE HERFST IS BEGONNEN Zeeuwse Almanak 25 JAAR VLIEGEN OP INDIE DINSDAG 4 OCTOBER 1949 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Amerikaanse president verhoogde zijn prestige en versterkte zijn positie Een onthulling, predes op het juiste ogenblik. (Van onze correspondent) president Truman heeft Vrijdag jl. geschiedenis gemaakt. Indien de theorie juist is, dat de grote mannen onzr maatschappij hun grootheid niet danken aan boekenwijsheid, maar veeleer aan het juiste gebruik ma. ken van de juiste gelegenheid, dan heeft Truman zijn kans Vrjjdag jl. aangegrepen Tot op dit ogenblik blijven de gissingen „waarom" hij juist dit ogenblik uitkoos om te verklaren, dat de Russen bard op weg waren de atomische geheimen onder de knie te krijgen, aanhouden. Er wordt zelfs gefluisterd, dat hjj dit, slechts enige uren voor Wisjinsky in de Assemblee zou spre. ken, had gedaan omdat en hier volgt de meest populaire gissing de Amerikaanse geheime dienst een copie van Wisjinsky's rede in handen zou hebben gekregen, waarin de Rus munt trachtte te slaan uit het feit, dat zjjn fcand een atoombom zou bezitten. Deze veronderstelling is naïef om twee redenen: in de eerste plaats kan men er van opaan, dat dergelijke re- devoeringen door de Russen evenzeer bewaakt worden als de goudvoorraad door de Nederlandse Banik; ten twee de omdat van Russisch standpunt bezien Amerika's president de Sowjefs de volle eer gaf van hun atomische kennis. Het is altijd een groter compliment wanneer een vreemdeling woorden van lof spreekt dan wanneer men zelf de eigen lof trompet moet steken. Op het gebied van atoomenergie waren de Russen de laatste jaren steeds in het defensief geweest. Mo- lotov had twee jaar geleden aange kondigd, dat Sowjet-deskundigen over de atoombom beschikten, al thans de kennis hadden hoe er een te vervaardigen. Doch de Westelijke wereld trok zich van deze verklaring weinig aan. Men schreef en ver- Onize correspondent in New York, Robert Kiek, geeft in dit artikel enkele beschouwin- ?en over de achtergrond van Tumans verklaring over de Russische atoomexplosie, juist een week geleden. Zijn conclu sie is, diat de president een po litieke zet heeft gedaan, waar mee hij zijn positie aanzienlijk heeft versterkt ten koste van de oppositie. moedelijk terecht de verklaring af als een niet te handige vorm van bluf. (Dit wordt geen verhandeling over de Russische ziel. Maar men kan zich indenken dat een dergelijke hou ding van het Westen het Russische zelfbewustzijn diep griefde.) Truman heeft dit, tot op zekere hoogte, goed gemaakt. De verrassen de vorm van zyn verklaring was ech ter niet uitsluitend een compliment aan Russisch adres. Zij bevatte te vens een duidelijke waarschuwing: we hebben jullie in de gaten; wij heb ben de middelen om na te gaan hoe ver jullie atoom-onderzoek gevorderd Is. En de goede verstaander, voor wie Immers een half woord genoeg ia, kan er uit opmaken: Amerika is Rus land nog ver voor op het gebied van atomiscn onderzoek. In internationaal opzicht was Tru man's verklaring derhalve in hoge mate doeltreffend. Dat werd tevens bewezen door de verklaringen, af komstig van de verschillende gedele geerden ter UNO, die de toe schouwers en aanhoorders waren van dit stukje practisohe politiek. Als in koor drong men aan op de heropening van het debat over internationaal toezicht op alle kwesties van het ge bruik van kern-energie, voor vredes- en oorlogsdoel einden. Dit debat was immers tijdens de vorige Assemblee doodgelopen. Russen en Amerikanen hielden zich toen elk vast aan eigen denkbeelden over atoom-toezicht Daarbij moet er kend worden, dat het Russische voor stel propagandistisch en onpractisch was en het Anmrikaanse denkbeeld alleen realistisch genoemd kan wor den, Indien er geen wantrouwen tus sen Oost en West zou hes taan De Amerikanen wilden een Uno-instantie in het leven roepen, belast met het toezicht op alle gebruik van kern energie. Die commissie moest vrije- lük toegang hebben tot alle indu strieën in alle landen. Het was duide lijk, dat men in het Kremlin geen orders zou geven voor deze commis sie het IJzeren Gordijn te „halen". Het Amerikaanse voorstel was daar mee van de baan. BIETEN En met October is ook de merk waardigste tijd van het jaar voor Zeeland aangekomen. Ge kunt u na tuurlijk op het standpunt stellen, dat er niets mooier is dan het zaaien, of het maaien van het graan en ge kunt van oordeel zijn, dat ook de aardap peloogst spectaculair is. Het is waar. Maar het graan en de aardappelen, zij worden toch overtroffen door de bieten. Ge hebt al in de krant kunnen le zen, dat er alleen naar de Zeeuwse hoofdstad zestig millioen kilogram bieten stromen. Hoeveel millioenen kilogrammen moeten er dan niet in heel Zeeland worden vervoerd en voor een groot deel ook verwerkt Het is om er duizelig van te worden en de boeren en de suikermensen en al die vervoerders moeten op den duur de bieten wel beu worden. Be denk echter aan de andere kant eens, welk een bedrijvigheid er door die bieten gebracht wordt, hoeveel werk er aan vast zit en hoeveel geld zij voor Zeeland betekenen. Er zit weinig romantiek aan suiker bieten vast. nog geen dichter heeft 2ich geroepen gevoeld om een vers over de suikerpee te plegen. En als straks de herfstregens vallen, dan wordt het wegdek niet fraaier van alle klei, die op de wegen ligt. Maar Zeeland kan zijn bieten niet missen. De suiker is een van zijn wel vaartsbronnen. En die tellen mee in een agrarische provincie! BALANS HERSTELD Maar nu staan de zaken anders. De Russen, die hadden voorgesteld dat de Amerikanen eerst hun voorraad atoombommen maar onschadelijk moesten maken Rusland zelf had immers de bom nog niet om daar na in internationaal overleg te tre den over 't verder ontwikkelen der •atoom-energie, kunnen nu dit wereld probleem van 'n geheel ander ge zichtspunt benaderen. Zij zullen dat Urouwens zeker doen. Nu is 't uit gangspunt immers, dat zowel zy als de Amerikanen weten hoe men een atoombom maakt. De balans is daar door hersteld. Beide pai-tijen hebben er het grootste belang bij tot een op lossing te komen. Amerika zal zijn leiderschap op atomisch gebied niet licht opgeven. Maar Rusland heeft tegen argumenten: het industriële Amerika is een veel gemakkelijker doelwit voor atoombommen dan de Russische steppen en vlakten Truman heeft in dit conflict-van-in zichten olie op de bruisende golven gestort. Hij heeft de mogelijkheid geschapen voor informeel en formeel overleg. En, zoals wij uit RTC-erva- ring weten, is het niet altijd mogelijic verschillende gezichtspunten te over bruggen vóór men beide partijen eir toe heeft gekregen de brug te gaan bouwen Ook in binnenlands opzicht heeft Truman een meesterlijk gebruik ge maakt van z\jn sensationele verkla ring. Men weet, dat het Europees be wapeningsprogramma met veel pijn en moeite door de Senaat was aan vaard, nadat het Huis van Afgevaar digden (De Amerikaanse Tweede Kamdr) het budget voor dit project sterk had verminderd. Binnenlandse politieke redenen waren de oorzaak van deze tegen de regering gerichte daad. Thans zullen de parlementariërs te Washington het bewapeningscon flict in een geheel ander licht zien. Nu Rusland ook een atoombom heeft, is het Atlantisch Pact voor de eigen veiligheid van de Ver. Staten meer dan ooit noodzakelijk. Indien men te voren geneigd was de grootste ge heimzinnigheid te betrachten met nieuwe atomische vindingen, zal nu de tendenz eerder worden, dat men atomische gegevens zal gaan uitwis selen met do landen van het Atlan tisch Pact UITWERKING IN HET BINNENLAND Tenslotte had de verklaring een machtige uitwerking op de dreigende binnenlandse stakingen in de Ameri kaanse mijnbouw en staalindustrie. De financiële onmacht van de werk gevers om aan de eis der vakvereni gingen tot loonsverhoging toe te ge ven, dreigt thans reeds enige maan den de betrekkelijke arbeidsvrede te verstoren. Wij schreven reeds eerder dat dit geen kwesie is van onwil, maar van economische onmacht. Daarop wijzigden de arbeiderslei ders him denkbeelden. Teneinde hun prestige in eigen kring te behouden, vroegen zij niet langer om recht streekse loonsverhoging, maar om een pensioenregeling, die geheel door de industrie zou worden gefinancierd. Het principe van de pensioenregeling is nooit een twispunt geweest. De werkgevers waren echter zowel om economische als psychologische redenen van oordeel, dat een pen sioenregeling slechts mogelijk was. indien de werknemer ook een deel van de kosten daaraan verbondert zou dragen, Dit is tot op vandaag 't grote geschilpunt, de barrière naar de arbeidsvrede. Zou bet tot een breuk tussen werk gevers en werknemers komen, dan staat het a priori vast. dat de staat zal moeten ingrijpen Een staking in het vitale mijn- en staalbedrijf Kan niet worden toegestaan, omdat hier mee de gehele economie van de V.S. en van Europa gemoeid zou worden. Het overnemen van het werk in kolenmijnen en staalindustriën zou op grote oppositie in het Amerikaan se parlement stuiten, zowel van de zijde van Truman's Democratische partijgenoten als van zijn Republi keinse tegenstanders. De wetenschap, dat Rusland thans een potentieel machtig tegenstander is, verandert hier zeer veel aan. 't Compromis in de zware industrie is 'n eerste vereiste, en mocht dit niet bereikt kunnen worden, dan moeten de troepen in hemelsnaam maar de mijnen en de staalfabrieken in. On der dergelijke pressie is het echter veeleer waarschijnlijk, dat de betrok ken partijen tot een compromis ko men dan tevoren het geval was. Dit alles is het gevolg van een ver. klaring van precies 217 woorden. Truman heeft zijn spel meosterlyk gespeeld en zjjn papieren staan be ter dan lange tijd het geval is ge- weest. Hy is thans meester van de situatie zoals hy sedert zijn verkie zing op 2 November van het vorig jaar nog niet is geweest. Voor de buitenwereld is dit een goed ding. Toenadering tussen Oost en West, ge. paard aan arbeidsvrede in het mach. tige Amerika zijn immers sterke sti. mulansen voor vrede. (Nadruk verboden) Op 1* Mei 1920 om 12.45 prrrfes landde te Airco 16, een éénmotorige omgebouwde oorlogsmachine, op het grasveld van Schiphol. Hiermede was de openingsvlucht van de eerste K L.M.-dienst, AmsterdamLonden v.v. volbracht. Aan boord bevon den zich behalve de vlieger Shaw, twee Engelse Journalisten, mr, O'Brien en mr. Rhodes, die een brief bij zich hadden van de burgemeester van Londen en bestemd voor de toenmalige Amsterdamse burgmeester, de heer Tellegen. Ter herdenking hiervan zal op 6 October a.s. een K.L.M. Convair, gevlogen door Shaw en met de heer Rhodes als passagier, van Londen op Schiphol aankomen. 17 Mei 1920: Mi. Rhodes stapt oit het vliegtuig. Links dr. A. Plesman. Zijn er veel ijsvogels in Zeeland? De bruine randen om de bladeren der kastanjebomen, waarvan de ongeduldige jeugd de lokkende vruchten byna alle voortijdig heeft afge. knuppcid, bevestigen ongewild, dat sinds 21 September (volgens anderen de 23e) de herfst zijn intrede heeft gedaan. Dankbaar voor de vele schone dagen, die ons gewerden, namen wij afscheid v.an de zomer, die reeds enkele dagen voor haar officieel ver. trek, aanvallen had te verduren van ongeduldige hcrfstvlagen. Een stormpje, enkele stortbuien, ze brachten ons onverwacht in herinnering, dat het ryk van de zomer niet altoos kon blijven duren. Voor 't eerst weer gehuld in m'n regenjas, waarvan ik 't bestaan schier was vergeten, startte ik bij dreigende luchten voor het eerste tochtje in de pasbegonnen herfst. Gesteund of geplaagd door een sterke wind, vloog of kroop ik langs de wegen, die in deze tijd van 't jaar alle vrijwel hetzelfde beeld vertonen. Wuivende rietpluimen flankeren ze: in de brakwatersloten bloeien nog wat zeeasters, de meeste hebben hun lila bloemen reeds verwisseld voor een weelderige dracht van zilverig pluis. De wilde peen in de bermen staat in vrucht, de diepe „vogelnestjes", vast ineengewerkt, dienen als schuilplaats voor allerlei gedierte: spinnen, slak jes, oorwormen zoeken een veilig plekje in het halfdonker van de saam gebogen schermen. Vlooienkruid en kruiskruiden, vele reeds ver op de weg van verval, an dere nog fris, als begonnen ze pas te bloeien, brengen nog wat geel tussen de rommelige graspollen. Nog een enkele distelbloem lokt een late vlin der, een Atalanta of een Distelvlin der; van de overige stoof het lichte vruchtpluis reeds met hun lichte last de wijde wereld in. VERDWENEN De hooggele vlinderbloemen zijn als bij toverslag verdwenen; de rijpende peultjes barsten al onder allerlei kronkelingen open. Ik passeer nog een akker, waarop de laatste snede lu- cerneklaver gul staat te bloeien. Daar is het feest voor de honderden kool witjes, die er boven fladderen, om straks als de andere plaats te nemen op de donkerpaarse bloemhoofdjes, waar ze van de diepliggende honing genieten. ZWALUWEN» De vochtige lucht en de wolken hebben de zwaluwen in hun jacht op de insecten benedenwaarts gedreven. Ja, we weten wel, dat ze op de ge vleugelde insecten azen, maar wie zag ooit, dat ze er één of meer snapten? Vandaag is dat anders. Niet het een of ander voor óns onzichtbaar mugje of vliegje wordt nagezet, maar de zeer gemakkelijk te volgen vlinders boven de lucerne, de koolwitjes. Telkens zwierf een zwaluw in bre de lussen vlak over de planten en duidelijk valt waar te nemen, hoe de vogel, als hij eenmaal een prooi heeft gekozen, zijn vaart daarheen versnelt. Ik hoor zowaar de botsing tussen vo gel en vlinder, maar begrijp, dat het geluid moet ontstaan door het snel dichtklappen van de snavel. Dan moet ik even denken aan onze Zeeuwse ringrijderijen. In volle vaart moet de ring worden genomen; piekt men op 't juiste ogenblik er naast, dan is de kans voorbij. Dat plotseling dichtklappen van de snavel in volle (zelfs versnelde) vaart en op het juiste ogenblik blijkt moeilijker, dan men van een zwaluw zou aannemen. Herhaaldelijk snapte een vogel ver geefs naar de toch flinke prooi (of was die misschien wat té groot?). Eenmaal zie ik weer de zwaluw te gen een vlinder botsen, ik hoor de klap der dichtslaande snavelhelften en zie tegelijkertijd de vlinder als versuft op zij gestoten. Alvorens in de lucerne te verdwijnen, herstelt de vlinder zich en fladdert weg. Met de schrik vrijgekomen! Een einde veraer zie ik vier zwalu wen naast elkaar op een dorre tak van een struik zitten. Uitrusten van de jacht of bespreking van de spoedig op handen zijnde tocht naar 't Zui den? Een heel decoratief plaatje, in teressant. omdat zwaluwen meest een andere zitplaats kiezen. De struiken, waarvan deze er een was, gelegen langs een bra.kke sloot, hebben nog meer voor mij in petto op deze winderige dag. 't Is essen- opslag, dus met dicht gebladerte. FAZANT Enkele struiken verder klimt een wijfjesfazant de helling op en ver steekt zich onder 't lover. Een voort durend pikken tussen 't gras, zonder twijfel naar slakjes door de Septem- berbuien uit hun schuilhoeken ge jaagd. wordt gestaakt zo gauw ik af stap. Twintig meter verder herhaalt zich de geschiedenis met een ander wijfje, dat rustig doorgaat zolang ik fiets, maar hogerop kruipt, zo gauw ik stilsta. De thans volop schijnende zon demonstreert hoe goed de vlek- kentekening op de veren gecombi neerd met zon- en schaduwvlekken de vogel^die niet geheel is verdwe nen) camoufleert. Maar de meest opwindende ontmoe ting heb ik aan 't eind van de sloot. Daar schiet plotseling een helblauwe streep langs mijn oog, daalt en ver dwijnt achter de slootrand vlak boven het water. Een ijsvogel! DE IJSVOGEL In Zeeland zag ik in lange jaren maar een heel enkele ijsvogel. Nu De roemrijke geschiedenis van een 14.000 k.m. lange luchtlijn. De luchtverbindlng met Indonesië heeft In de loop van dit jaar ver schillende nialen in het brandpunt van de belangstelling gestaan, oa. door de moeilijkheden, die de KLM door politieke oorzaken, op deze zo belangryke luchtlijn heeft ondervonden. Binnenkort zal deze lucht, dienst, een voornaam onderdeel van het K.L.M.-bedrijf, opnieuw in het volle licht der openbare belangstelling worden geplaatst, omdat het op 1 October j.l. 25 jaar geleden was, dat de eerste poging ge<Laan werd om Nederland eui Indië door de lucht met elkaar te verbinden. Het was in 1919, toen het Neder lands-Indisch Gouvernement een be drag van 10.000 uitloofde aan diege ne, die voor het eerst niet een vlieg tuig van Nederland naar Indië zou vliegen; de tocht moest vóór 1 Sent. 1920 volbracht zijn en mocht 14 da gen duren. In de komende jaren maakten verschillende Nederlandse vliegers plannen om de lanige reis naar In dië te ondernemen, maar al deze plannen liepen spaak bij gebrek aan een geschikt vliegtuig. In 1924 kwam er eindelijk leven in de brouwerij; de K.L.M.-vlieger van dier Hoop kwam met goed voorbereide plan nen bn de president-directeur, de heer Plesman en bood aan om de vlucht te gaan maken. Hij kreeg de beschikking over Fokkers nieuwste machine en op 1 October 1924 ver trok de Fokker, de H-NACC, van Schiphol naar Batavia. De reis begon voorspoedig, maar onderweg kreeg het toestel pech en moest een noodlanding maken. Eerst toen er uit Nederland een nieuwe motor aangevoerd was, kon men de tocht vervolgen. Na vele avonturen kwamen de dappere vliegers met hun trouwe Fokker 24 November te Batavia aan DE EERSTE RETOURVLUCHT. Het duurde drie jaar voordat er weer een vlucht naar Indië gemaakt werd; de Amerikaanse krantenko ning en millionnair Van Lear Black, die al talrijke vluchten met een gecharterde K.L.M. Fokker ge maakt had, wilde nu ook wel eens een langere tocht maken en ging daarom in op het voorstel om naar Indië te gaan vliegen. Op 14 Juni 1927 vertrok h(j met een Fokker en heb ik er binnen een maand reeds drie gezien, waarvan één op Walche ren en twee op Zuid-Beveland. Van een eigenlijke trek schijnt men bij ijsvogels niet te kunnen spreken, maar omstreeks September verplaatsen ze zich toch. Voor mjj ligt daar nu de vraag: heb ik in vorige jaren de kan sen gemist of zijn er dit jaar werke lijk veel ijsvogels in Zeeland? Bijna durf ik deze vraag niet neer schrijven, want er zijn nog steeds mensen, die om toch maar zo'n dier tje opgezet op hun schoorsteen te hebben er speciaal werk van maken, om ze neer te schieten. Ik hoop, dat elke rasechte jager zich te hoog acht voor zulk vandalis me en dat de Zondagsjager eerbied leert voor het zeldzame en schone in de natuur, dat hij immers wél kan uitroeien, maar waarvoor hij nooit iets in de plaats kan stellen. Zoals ik straks reeds opmerkte: de zon is weer doorgebroken, de tempe ratuur is in korte tijd gestegen tot „zomerse waarden". Ik puf in m'n re genjas. Als ik even afstap om lucht te krijgen, bemerk ik onder een heg een plant, die tien jaar geleden nog vrij zeldzaam was in ons land. Ik zag hem reeds langs de spoorwegen en bevind nu, dat hij zich reeds een weg baande tot diep in de polder. Ik bedoel Galinsoga parviflora, het knopkruid, hier en daar al een echt onkruid geworden. DE VLINDER Langs de lucerneakker terugkerend zie ik daar nog wel honderden witjes fladderen. Maar waar zijn opeens de zwaluwen? Ze zijn er niet meer. Heb ben ze nu opeens grote vergadering midden op de dag? Boven het uitge strekte veld kan ik er geen enkele ontdekken. Als er nog een wezeltje mijn pad kruist, snel, een bruine streep over de witte weg, de eerste die ik zie sinds dit voorjaar, voel ik me bepaald te vreden met de belevenissen van deze morgen. Maar ik denk ook aan wat ontbrak, 't Is immers de tijd voor de lucerne- vlinders, do geel-met-oranje vlinders, die in de nazomer van uit Engeland tot ons overkomen en tot de geregel de bezoekers van Zeeland behoren. Ontbreken die van 't jaar op het appèl? 'k Ga er nog maar eens weer naar ■uitzien. Barend Zwerfmans. op 23 Juli stond de machine weer op Schiphol. In October van dat zelfde jaar was het de K.L.M-vlie- ger Koppen, die naar Indië vloog; op 1 October vertrok h(j en op 28 October was hy weer terug. Na een serie proefvluchten om de route nadar te leren .kennen, werd op 25 September 1930 de dienst op Indië officieel geopend. INDONESIë DICHTER BIJ NEDERLAND In het begin werd eenmaal per veertien dagen naar Indië gevlogen met driemotorige Fokkers van net type F-76, een vliegtuig, dat in die dagen wereldberoemd was en over al ter wereld gebruikt werd. In 11 dagen was men in Indië. Later kwa men de grotere Fokkeirs van de ty pen F-12 en F-18 op de Indië-lyn en werd de dienst verdubbeld, zodat een maal per week een vliegtuig vertrok. In 1933 en 1934 werd de luchtlijn naar het Verre Oosten pas £oed po pulair, toen de „Pelikaan" en de „Uiver" langs deze lyn hun wereld beroemde vluchten maakten. Met twee recordvluchten langs de langste luchtlijn ter wereld verwierf de „Vlie gende Hollander' zich in die jaren reeds een grote wereldfaam. De succesvolle vlucht van de „Uiver" bracht de KLM erloe het Amerikaanse Douglas materieel op de Indië-lijn te gaan gebruiken; de dienst werd eerst opgevoerd tot twee maal en later tot driemaal per week en de reistijd werd teruggebracht tot 5% dag. De nieuwste machines, van het type Douglas DC-3, konden 12 passagiers naar Indonesië vervoeren. STILSTAND EN NIEUWE START Toen kwam de oorlog. De Indië-lijn ondervond al direct moeilijkheden; het beginpunt moest van Amsterdam naar Napels worden verplaatst en de dienst moest worden terugge bracht tot een tweemaal wekelijkse. Toen in 1940 Italië aan de oorlog ging deelnemen, werd de lijn vanuit Lydda in Palestina voortgezet totdat de inval van de Jappen in Indië het noodzakelijk maakte om de dienst te stoppen. Sombere jaren volgden, maar in 1945 werden Nederland en Indonesië beiden weer bevrijd. Dr. Plesman kreeg in Amerika 14 Skymasters los; op Schiphol, dat in de oorlog geheel verwoest was, werd hard gewerkt en op 10 November 1945 startte de eerste machine weer met bestemming Batavia. Weldra werd viermaal per week naar Indië gevlogen; later, met de komst van Douglas DC-4 en Lock heed Constellation vliegtuigen, werd de dienst geleidelijk opgevoerd tot een dagelijkse dienst. De reistijd, met de Skymaster vier dagen, werd te ruggebracht tot 2*4 dag en de Con stellations van vandaag nemen maar liefst 40 passagiers mee. ëlnds 25 jaar wordt nu naar Indië gevlogen; in die tyd werden ruim 53 millioen kilometer afgelegd, hetgeen overeenkomt met ruim 1300 maal rondom de aarde vliegen. Er werden ruim 104.000 passagiers vervoerd, evenveel als het aantal inwoners van een stad als Nijmegen; verder ver. voerden de K.L.M.-vogels ruim 1280 ton vracht en ruim 3000 ton post, of tewel 460 millioen brieven; als deze op één dag besteld moesten worden, zouden hiervoor ruim 170.000 brieven bestellers nodig zyn. In totaal zijn tussen Nederland en Indonesië in 25 jaren t(jd 3787 vluchten uitgevoerd. Getuigen van Jehova in hoger beroep veroordeeld. De arrondissementsrechtbank te Breda heeft uitspraak gedaan in de zaak tegen 5 getuigen van Jehova, tegen wie de officier van justitie twee weken geleden in hoger beroep bevestiging van het vonnis van de kantonrechter, t.w. 10.— of 5 da gen, had geëist, wegens het „venten binnen de stadssingels van Breda zonder een daartoe strekkende ver gunning". De rechtbank veroordeel de de 5 verdachten ieder tot 5.of 1 dag. De veroordeelden zullen bqhandew ling van hun zaak In cassatlé aan- vragen door de Hoge Raad. Het Wereldgebeuren Tito en de V.N. Al3 er nog een bewijs van node was, dat de Oosteuropeso landen te recht gemeenlijk women aangeduid met de naam satellieten, is dat wel verschaft door de jongste verscher ping van liet conflict tussen Bel grado en Moskou. Nauwelijks had het Kremlin via eon scherpe nota het verdrag van vriendschap met Joegoslavië opgezegd of de fillaal- mimstories in Warschau, Praag, Boedapest. Boekarest en Sofia volg den met nota's, die vrijwel afschrii- ten waren van het oorspronkelijke door Wisjinsky's ambtenaren opge- stelde stuk. Nog niet officieel maar wal in feite zijn nu de diplomatieke betrekkingen tussen hot regiem van Tito on de vroegere bondgenoten verbroken. Alles wat tegen de af vallige maarschalk kon worden on dernomen behalve een rechtstreekse militaire aanval is nu gebeurd: Joe go-Slavië is uit de Kominform ge stoten. de economische betrekkin gen zyn verbroken, de diplomatieke tot op een draadje afgekapt, het is doelwit van een felle hctzcampagnp via pers en radio en hot wordt ge ïntimideerd door troepen-bewegin gen langs de grenzen. Dat alles nochtans zonder resultaat. Het ziet er naar uit, dat de verjaging van Tito als uiteindelijk doel van de Kominform niet zonder militair in grijpen verwezenlijkt kan worden ea zulk een spectaculair sluitstuk van do campagne brengt gevolgen mee. waarmee de Sovjet-regering onge- twijfeld ter dege rekening zal hou den. Zolang het blijft bij wat in het na-oorlogse jargon heet. een „koude oorlog" zijn do Westelijke landen slechts geïnteresseerde toeschou wers. Zodra er wapengeweld aan te pas komt is er sprake van een aan val op een klein land en van een ernstige schending van het hand vest der Ver. Naties. Dan wordt 't een geschil, waarbij Westelijke lan den rechtstreeks betrokken zijn en verplicht tot steun aan Tito. Reeds bestaat er kans, dat het ge schil nog deze week aan de Ver. Na ties zal worden voorgelegd. Het Tl- to-regiem, dat alle reserves hoeft laten varen en fel van zich afbijt, is van plan in Lake Success more le steun te zoeken. Minister Kar- deli, die Tito op dc algemene ver,, gaderlng der V.N. vertegenwoor digt, liet in zijn eerste moedige re de doorschemeren het conflict met de Kominform niet als een commu nistisch onder-onsje te beschouwen, waar de bozo kapitalistische we reld niets mee van doen had. Hy Slaatste het op een hoger plan en aagde daarmee de Sovjet-delegatie openlijk uit. Sindsdien is in de wan delgangen die Joego-Slavische kwes tie er ön geweest, die, ofschoon niet op de agenda voorkomend, de ande re punten heeft overschaduwd. Toe valligerwijs zal namelijk tijdens de zitting een nieuw lid van de Veilig heidsraad gekozen moeten worden als opvolger van de Oekraïne, dat volgens roostcnr aan de beurt v«n aftreden is. Tot voor kort scheen het alsof dit geen enkele moeilijk heid zou opleveren door automatisch verkiezen van een ander Sovjet-ge trouw land, in dit geval Tsjecno- Slowakyc. Een aantal Zuid-Ameïi- kaansè lauden heeft echter de kat de bel aangebonden door zich 'Uit te spreken voor de candidatuur van Jocgo-Slavië. Formeel is hiermee voldaan aan de stilzwijgende over eenkomst, dat steeds een land van dezelfde geografische groep gekozen dient te worden. In feite zou radi caal gebroken worden met de be staande traditie, daar Joego-Slavië moeilijk meer beschouwd kan wor den als de Oosteuiropese groep te ver tegenwoordigen. Hier valt aan ook ongekend verzet van de Sovjet-dele gatie te verwachten De stemming odder de andere delegaties is zeer verdeeld cn loopt dwars door de scheidingslijnen van groeperingen en bloes heen. De Amerikaanse delega tie heeft zich uitgesproken voor Joego-Slavië om duidelijk blijk te geve* van haar afkeuring van het Russisch optreden jegens Tito. De Britse delegatie daarentegen heeft veel voorzichtiger haar standpunt bepaald en besloten haar stem te feven aan Tsjecho-Slowakjje. De ritten willen niet ruwweg niet 'n traditie breken en evenmin de Ko minform voedsel geven voor de be schuldiging, dat Tito een handlan ger is van t Westen. De Nederland se delegatie wacht nog op instruc ties uit Den Haag. De stemming belooft dus zeer spannend te worden. Ongetwijfeld zal Wisjinsky zich met nand en tand verzetten tegen elke poging om van dc Ver Naties een uit spraak uit te lokken over wat hij beschouwt als een puur communis tische aangelegenheid. Zoals do zaak zich ontwikkeld heeft is dit zeer zeker niet meer het geval. Jocgo- Slavië is een volwaardig lid van de Ver. Naties. Deze organisatie heeft krachtens haar beginselen de plicht zich in grote meerderheid achter dat lid tc scharen, indien zijn onafhankelijk heid wordt bedreigd. Het zou echter niet verwonderlijk zijn, indien de Kominfarm-dclegaties zich eenvoudig aan een discussie onttrekken door uit protest de ver gaderzaal uit te lopen, Indien het zover komt. De bandiet Giuliano wil Italië verlaten. Salvatore Giuliano, de Siciliaansc bendeleider, heeft in oen brief aan 'n Siciliaans blad om een paspoort ver zocht, teneinde Italië te kunnen ver laten. Inmiddels wordt door een spe ciale legereenheid gifgas in grotten van de Montelepreheuvcls gepompt, waar Giuliano zijn hoofdkwartier heeft. In de brief eist Giuliano tevens, dat zijn naam gezuiverd wordt, daar zijn strijd slechts de onafhankelijkheid van Sicilië beoogt. „Ik ben dc nationa le held, die tracht zijn land van dc Italiaanse ketenen te bevrijden. Mijn naam moet gezuiverd worden, daar ik geen buiten de wet gestelde ben, doch enkel en alleen een patriot". Men past ook dynamiet toe bij het oncruikbaar maken van grotten, die GhiHano eventueel als schuilplaats zouden kunnen dienen. Alle uitgangs wegen worden afgezet.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1949 | | pagina 3