Is het psalmgezang verwaarloosd?
Willem en Johnny trekken rond
met een koffiebar
Britse winkeliers in opstand
Merkwaardige vacantiegangers
Zeeuwse Almanak
Grote verontwaardiging over de
verplichte prijsverlaging van 5%
Psalmbundel, bron van ongekende
schoonheid
ZATERDAG 13 AUGUSTUS 1949
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
Hotel-eigenaar heeft goedkoop personeel.
Willem en Johnny Evertse kwamen wij tegen in het Brabantse: twee
Hollandse „jongens", zoals dat heet, met een behoorlijke dosis verstand
en met van tijd tot tijd goede ideeën. Op zichzelf zouden deze ge.
broeders niet vermeldenswaardig zijn, maar de manier waarop zij door het
leven gaan deed ons een idee aan de hand: te zien hoe sommige mensen
zonder geld met vacantie gaan, mensen die meestal een jaar lang hard
hebben moeten werken, desondanks niet het geld hebben kunnen opbren.
gen om zich gedurende veertien dagen eens te laten venvennen en niette
min het vertikken om thuis te blijven.
Om bij Willem en Johnny te begin
nen: in de oorlog waren zij „rijks
ambtenaar". Zij kwamen daarom niet
in Duitsland terecht en na een paax
jaar werd het vrede. Zij konden op
hun kantoor blijven en. zij ble
ven. Tot 1947, want toen belandden
zij tijdens een vacantiefietstocht op
een militair vliegveld en zagen daar
een cantinewagen van de Cantine-
dienst (Cadi) der Koninklijke Land
macht in actie. Zo'n Cadiwagen is
overal te vinden, waar militaire con
centraties zijn en hij geeft de solda
ten na een vermoeiende oefening
voor een paar centen koffie, thee,
koeken, chocolade en andere artike
len. En omdat het weer zo mooi was
en de vacantie zo fijn, maar veel te
kort, omdat de broers feitelijk schoon
genoeg hadden van het kantoorleven
na ervaren te hebben dat Nederland
een deksels mooi land was en dat je
daar feitelijk altijd in moest kunnen
rondtrekken, begonnen zij samen
eens te praten over een nieuwe toe
komst.
Een jaar later vertrok er uit Den
Haag de verwezenlijking van hun idee,
waarvoor zij een jaar lang elke cent
hadden gespaard, zich elke sigaret en
elk bioscoopje hadden ontzegd: een
soort cantinewagen. Met héél véél
onschatbare hulp van héél véél en
thousiaste vrienden werd van een
oude woonwagen een ingenieus inge
richte rijdende koffieteut gemaakt en
een goor-uitziende open jeep (met
een perfecte motor) trok het geval.
De vacantie voor de gebroeders
Evertse was weer begonnen en hoe
lang die zou duren hing af van de
veertien proofdagen. De koffiewagen
was fris geschilderd, een paar kruk
jes stonden voor een origineel koffie-
bar'tje, waarop een koffie- en een
theeketel waren gemonteerd. In een
aan'de voorzijde van de wagen afge
schoten ruimte stonden ligstoelen en
opvouwbare tafeltjes: voor mooi weer
om een terrasje te maken. De tweede
vacantiedag kwamen Willem en John
in Noord-Brabant bij een motorwed
strijd: ligstoelen en tafeltjes werden
voor de wagen neergezet, de „tent"
ging open enhet succes was
enorm. De broers kwamen handen te
kort en na twee uur waren zij totaal
uitverkocht. Aan „boord" hadden zij
gehad: 80 liter koffie, 80 liter thee,
melk, karnemelk, appels, peren, prui
men en flesjes limonade gazeuse;
door de kleine winstmarge hadden zij
lage prijzen kunnen berekenen en dat
was iets. wat in de zomer van 1948
al in trek wasDirect werd er ge
proviandeerd: thee en koffie waren
op de bon en de voorraad was op,
maar limonade konden zij door de
medewerking van een fabrikant vol
op krijgen, bij de boeren kochten zij
fruit en melk en kort daarop konden
zij van een bakker koeken kopen.
Om een lang (en interessant) ver
haal kort te houden: de veertien va-
cantiedagen werden verlengd.... tot
op heden. Talloze artikelen zijn in
middels zonder bon gekomen en aan
de verkoop toegevoegd, de wagen is
comfortabeler gemaakt en daar. waar
meer mensen dan gewoonlijk bijeen
zijn te vinden, verschijnen de broer
tjes Evertse met hun volbeladen wa
gen. Zij hebben nu vergunningen voor
België, Luxemburg en Frankrijk ge
kregen. doen goede zaken (ook des
winters langs de drukke verkeerswe
gen: „verwarmde wagen met hete
koffie!"),' en hebben, zoals zij het zelf
noemen: „een donkerbruin leven".
Daar zijn ze dan ook donkerbruin
van geworden!
AMATEURS...
Behalve de gebroeders Evertse zijn
er nog meer mensen, die met vacan-
SPRAAKMAKENDE GEMEENTE
De telefoon ratelde. En aan de andere
kant van de lijn zal een heer, die
vriendelijk mededeelde, dat hij de Al
manak van Donderdag gelezen had,
over de zeerob in een der Schouwen-
se toeristendorp. Wij voelden ons ge.
Streeld, zoals steeds wanneer blijkt
dat men ons gelezen heeft en een
voldane glimlach speelde om onze lip
pen.
Toen zei de stem aan de 'andere
kant: Maar die zeerob heeft, een
dubbelganger. In de Amerikaanse
staat Maine. Daar woont een
bootsman, die precies hetzelfde grapje
heeft uitgehaald
Wy stonden paf en waren lichtelijk
ontdaan. Want, nietwaar, hoe kon de
man aan de telefoon dat weten?
Het raadsel was spoedig opgelost.
Het verhaal staat in de Readers Di
gest van deze maand. Maar hoe kwam
het dan in de Almanak?
Hoe gaat het, in zo'n Almanak ko
men dingen, die je zelf beleeft, of die
je hoort vertellen, of die lezers ons
schrijven. En het verhaal van die zee
rob hoorden wij vertellen, met eigen
oren. En met een dorp op Schouwen
als plaats van herkomst.
Een almanakje, dachten wij, toen
we het hoorden.
Maar de man, die het ons vertelde,
moet het wel uit de R. D. hebben ge.
put. Hij was, helaas, niet origineel. En
w\j vlogen er in.
Gelukkig, dat het verhaal er even
aardig om blijft.
tie willen en daarvoor geen geld ter
beschikking hebben. En die ook over
ondernemingslust beschikken. Want
op onze reizen door Nederland zijn
wij navolgers van de Evertsen tegen
gekomen, die echter „amateurs" zijn
en blijven; met dien verstande dus,
dat deze vacantiegangers inderdaad
slechts hun vacantiedagen besteden
om al trekkende door het land hun
kostje-voor-der-dag te verdienen.
AUTO'S WASSEN IN GOES.
Zo vonden wij in Goes een dertig
jarige mijnheer, die op de Markt alle
café-terrassen afliep om aan de auto
bezitters te vragen him auto te mo
gen wassen a raison van drie kwar
tjes. De bagage van deze vacantie-
ganger, een employé van een grote
verzekeringsmaatschappij, bestond uit
een opvouwbare rubber-emmer, twee
flinke sponzen en twee nog flinkere
zemen. Water kreeg hij gratis van de
hotelhouders en hij had het zo druk
met het wassen van de vele meest
Belgische automobielen, dat hij
van half twee tot half acht ononder
broken in de weer is geweest. Wat
dat heeft opgebracht mag U uitreke
nen.
RIJDEND TOILET.
In Nijmegen ontdekten wij een echt
paar, dat van „amateur" naar „be
roeps" was overgegaan: de rijdende
toiletwagen mét twee douches en een
complete geluidsversterking aan
boord; het echtpaar had geen heil ge
zien in de in Alkmaar gedreven si
garenwinkel en had van de verkoop
van de inventaris deze wagen laten
bouwen en een paard gekocht. Het
was best te spreken over de zaken,
al is het een opgaaf om steeds tijdig
te weten waar tentoonstellingen, wed
strijden, feesten, landdagen e.d. zijn,
en waarbij dan geen vast comfort
aanwezig moet zijn.
Langs de Scheveningse Boulevard
terrassen en op het strand droegen
twee vrienden en een vriendin bij de
muziek van een guitaar alleraardig
ste liedjes voor: .als zij van drie
tot half zeven hadden gespeeld, was
er ruimschoots geld binnengekomen
voor alle noodzakelijke vacantiekos-
ten. De twee mannen sliepen in een
tent. het meisje in een hotel. Meer
malen echter konden zij hotel flin
ke maaltijd voor drie verdienen door
in die gelegenheid een uur lang. het
publiek te amuseren en de onderne
mende vacantiegangers, alle scholie
ren, waren er van overtuigd dat ze
een flinke spaarpot mee naar huis
zouden brengen.
TREKKERS GEVRAAGD.
De heer Assink, hoteleigenaar in
het Gooi, wist te vertellen: „Het is
voor ons moeilijk te bepalen met hoe
veel personeel wij het seizoen moe
ten beginnen: het vorige jaar is een
reuze-strop geworden. Het nu zo
veranderlijke weer kan de oorzaak
zijn, dat ik plotseling zonder éne
gast zit, terwijl, als het maar even
warm wordt, in een ogenblik het ho
tel tot onder de hanebalken is ge
vuld. Dan plaats ik een bord in de
tuin langs de rijksweg: „Trekkers
kunnen hier vacantiegeld verdienen"
en ik verzeker U, dat zij meestal uit
stekende hulpen zijn. Vaak zijn zij
handig en wat de gasten betreft, die
zijn meer dan voldaan over dit be
leefde en behulpzame personeel. Tot
nu toe heeft mijn noodhulpsysteem
best gewerkten goedkoop! Al
houd ik mij aan de voor hulpperso
neel gestelde normen, als deze trek
kende vacantiegangers drie uur heb
ben afgewassen, of de tuin hebben
gewied en geharkt, geboend of ge
veegd hebben en ander hulpwerk
hebben verricht, zijn zij meer dan
content met een uitgebreid diner en
meermalen is het mij niet gelukt de
toebetaling in ontvangst te laten ne
men".
Het is merkwaardig, wanneer men
er eenmaal op gaat letten, hoeveel
grappige initiatieven er „op straat"
bij vacantiegangers-zonder-geld zijn
te vinden: twee ambachtscholieren,
die met een gereedschaptas achter op
de fiets langs de weg gestrande fiet
sers, motorrijders en automobilisten
helpen; jeugdige trekkers die op
boerderijen gaan werken; ja, zelfs een
handelsreiziger die van zijn auto'tje
een poppenkast had gemaakt en daar
goed geld mee wist te verdienen. Zo
weten, de „dure" tijd ten spijt, heel
wat Nederlanders een amusante va
cantie door te brengen, die vaak nog
meer wordt geapprecieerd dan vroe
ger, toen men zich liet verwennen.
CAREL NIEMEIER.
Het ui» 1462 daterende „Groot Kasteel" is door de gemeente Deunie aan.
gekocht. Het kasteel werd tot 1944 bewoond door P. H. Baron Desmeth
van Deurae. Door oorlogshandelingen werd het zo zwaar beschadigd, dat
de eigenaar wegens de zeer hoge kosten van de restauratie moest af-
zien. Het kasteel zal onder de natuu rschoonwet 1928 een bestemming vin.
den. Het ligt in de bedoeling de ruïne te consolideren en er een theehuis
in te richten. Het bijbehorende landgoed van ruim 9 ha., waardoor het
riviertje de Vliet loopt, zal tot openbaar wandelpark worden ingericht.
(Van onze correspondent).
LONDEN, Aug. Het dezer dagen door de Labour-regerlng genomen besluit om
van September af de klcinhandelprijzen van alle utilitykleding, -schoenen en -liuis-
houdtextiel met vijf procent te verlagen, heeft een storm van verontwaardiging
doen opgaan onder de Engelse winkeliers. De zeven betrokken nationale kleinhan
delbonden hebben de regering nu gewaarschuwd, dat indien dit besluit gehand
haafd blijft, vele duizenden kleine winkeliers hun zaken moeten sluiten. Volgens
de statistieken dezer bonden maakt de kleine winkelier toch al een gemiddelde
winst van slechts 4 procent, zudat een gedwongen prijsverlaging van 5 procent zou
betekenen, dat hij vanaf September met verlies zou gaan werken.
Met het oog hierop heeft de Nationale
Kamer van Koophandel een protestver
gadering gehouden in Caxton Hall. te
Londen. De nationale bonden van schoen
en confectiewinkeliers hebben intussen al
te kennen gegeven, dat vele hunner le
den zich liever gerechtelijk zullen laten
vervolgen dan aan de 5 procent „zelf-
moord"-prijsverlaging te gehoorzamen.
De verontwaardiging der betrokken
winkeliers is te begrijpen. Naar Harold
Wilson, de minister van Plandel, ver
klaard had, zou deze prijsverlaging, die
dus een shilling op elke pond sterling be
draagt, geheel door de kleinhandel gedra
gen moeten worden. Later zou men pro
beren dit ook gedeeltelijk op de groothan
del en de fabrikanten te doen terugvallen.
Wilson had er voorts de raad bijgegeven
dat de winkeliers deze verliezen maar
moesten goedmaken door een gedeelte
van hun personeel te ontslaan, zelfs indien
Robert D. Murphy, de adviseur van
minister Acheson in Duitse aange
legenheden.
dit zou betekenen, dat de klanten nog
langer in de rij zouden moeten staan. De
onvermijdelijke werkloosheid, die hier
door onder het winkelpersoneel zou ont
staan, zou, naar hij hoopte, een nieuwe
stroom arbeidskrachten naar de fabrie
ken voeren. Vooral de katoenspinnerijen
hadden een groot tekort aan werkkrach
ten. Ais onmiddellijk gevolg van deze 5
procent prijsverlaging zou het indexcijfer
der levensduurte met driekwart punt
verlaagd worden.
FEL COMMENTAAR.
Plet commentaar op dit alles van de
zijde der winkeliers zowel ais van de
groothandel is fel. Hun woede is nog ver
hoogd door het feit, dat de regering deze
maatregel getroffen heeft zonder hen
hier van te voren over te raadplegen. In
de woorden van de heer A. Hopkinson,
secretaris van de nationale bond van con
fectiewinkeliers. „zou de regering het niet
in haar hoofd hebben durven halen om
bijv. opeens alle arbeidslonen met 5 pro
cent te verlagen, maar wij winkeliers
moeten dit maar slikken. Deze prijsverla
ging komt er eenvoudig op neer dat men
ons inkomen plotseling met 5 proc. ver
laagt. Tien jaar lang hebben wij ons al
stilzwijgend aan een drastische prijscon
trole moeten onderwerpen. Ploewel er
dikwijls onrechtvaardigheden onder voor
kwamen, hebben wij ons er nooit tegen
verzet, maar deze nieuwe maatregel is
zo kwaadaardig en zo kennlijk bedoeld
om de stem van het grote publiek te
winnen met de a.s. algemene verkiezin
gen, dat de geduldig lijdende winkelstand
er nu eindelijk tegen in opstand komt."
Ook de groothandel laat zich niet onbe
tuigd. De voorzitter van de bond van
confectie-groothandelaren trok wel het
sterkste van leer, en noemde de maatre
gel „een uiting van de paniekstemming
waarin de regering verkeert".
Het in-werking-treden der prijsverla
ging zal ongeveer samenvallen met het
grote TUC-congres, dat begin September
te Bridlington gehouden wordt. Volgens
minister Wilson is dit puur toeval. Het
hoofdbestuur van de TUC (Britse vakver
bond) houdt echter vol, dat de prijsver
laging het resultaat is van de maanden
lange druk, die zij op de regering heeft
uitgeoefend om de levensduurte te ver
lagen en ziet hierin een toenadering van
de kant der regering om het congres gun
stig te stemmen. Voor de TUC is deze
geste een verademing, al is de verlaging
der levensduurte hierdoor slechts mini
maal.
Lady Baden Powell komt
naar Nederland.
Lady Olave Baden Powell, „chief-
guide'of the world", de weduwe van
de stichter der padvindersbeweging,
zal een bezoek brengen aan Nederland
ter gelegenheid van de internationale
training van kabouterleidsters, die
van 16 tot 30 Augustus a.s. wordt ge
houden op het padvindsterscentrum
„Buitenzorg" bij Baarn.
Goudafgifte door de
Nederlandsche Bank.
De Nederlandse Bank is overgegaan
tot afgifte van goud. Ter uitvoering
van de bepalingen van een monetair
accoord is goud afgegeven, waardoor
de voorraad gouden munt en gouden
muntmateriaal met 13.2 millioen tot
425.994.518 is afgenomen.
Vermoedelijk is dit goud naar Bel
gië of Zwitserland gegaan. Sinds lang
heeft geen grote afgifte meer plaats
gehad. Begin December 1948 werd 'n
hoeveelhoed goud verkocht ter waai'-
de van 26.9 millioen, die in Augus
tus 1948 aan de Federal Reserve Bank
of New York was verpand.
„Mop" Martens op vrije voeten.
„Mop" Martens, de voortvluchtige
pantsersmokkelaar uit Chaam, die in
België voor sluikhandel nog vier
maanden gevangenisstraf moest uit
zitten, is door de Belgische douane
op vrije voeten gesteld, aldus „de
Volkskrant". Hoewel „De Mop" in Ne
derland" bij verstek tot drie jaar en
twee maanden gevangenisstraf werd
veroordeeld, is hij niet aan de Neder
landse justitie uitgeleverd. Binnen
vier en twintig uur moest hij België
verlaten. Martens. die niet in het be
zit is van een geldig Nederlands pas-
'poort, is waarschijnlijk naar Frankrijk
uitgeweken, waar hij een boerderij
zou hebben gekocht.
In kringen van de Nederlandse dou
ane en justitie is men verontwaardigd
over deze gang van zaken. Men neemt
aan, dat „smokkel-Mop" zich heeft
vrijgekocht of tegen borgstelling is
vrijgelaten. Martens is een van de be
ruchte hoofdfiguren uit de wild-west-
tijd van de pantsersmokkel langs de
Brabantse grens. Gedurendè minstens
vier maanden forceerden deze drieste
pantsersmokkelaars wekelijks twee
tot vier maal de grensposten met ta-
pijtladingen van 200 stuks. Martens
had ook een groot aandeel in de aan
koop en verkoop van de tapijten, die
over geheel Nederland werden „gedis
tribueerd".
STEMMEN UIT DE KERKEN.
Op het artikel van 16 Juli in deze rubriek zijn een tweetal reacties bin.
nengekomen. Het artikel ging over de mogelijkheid en wenselijkheid van
een nieuwe Psalmberijming voor alle Protestantse kerken in ons land. Dit
in verband met de berijming van Hasper, die door de Synode der Ned.
Herv. Kerk niet is aanvaard.
De ene reactie was maar kort: Wat
zullen we ons druk maken om een
nieuwe psalmberijming, terwijl er zo
veel schone psalmen zijn die niet
meer gezongen worden. liet psalm
gezang raakt blijkbaar in onbruik, is
de conclusie. Dit wordt betreurd. Als
een nieuwe berijming hierin verbete
ring kan brengen, dan is deze toe te
juichen.
De andere reactie was lang en be
doeld als e^n ingezonden stuk. Daar
in wordt toegegeven dat er in de
psalmberijming verbeteringen kunnen
worden aangehracht. Als voorbeeld
van een onjuiste berijming wordt
aangehaald Ps. 33 11. De laatste re
gel komt zelfs helemaal niet voor in
de onberijmde psalm. Toch wordt dit
vers „tamelijk veel opgegeven".
Dit 2e schrijven is vooral uitgelokt
door de in het artikel uitgesproken
wens om de eenheid van het psalm
gezang in alle Protestantse Kerken te
handhaven. „In de Ned. Herv. ere
dienst, behalve bij de Ger. Bond (om
van Doopsgezinden, Lutheranen, Re
monstranten nog maar te zwijgen)
blijken de psalmen tot 10 of min
der verdrongen te zijn". „Hoe kan
zich dan druk maken over die
eenheid? Psalmen toch worden over
't algemeen in de Hervormde Kerk
blijkbaar heel weinig gezongen". Er
wordt dan gewezen op de radio-kerk
diensten.
Daarna volgt in dit schrijven een
pleidooi waarom in de Kerk de psal
men voorrang moeten hebben boven
de gezangen. Hierbij wordt Coll. 3
16 aangehaald.
Geen van beide reacties gaat dus
eigenlijk in tegen hetgeen er in het
artikel was gezegd. Beide betreuren
het dat er zo weinig psalmen worden
gezongen en beide zijn blijkbaar niet
erg optimistisch dat een nieuwe berij
ming hierin verbetering zal brengen.
Het gaat dus hier niet zo zeer om een
nieuwe berijming als wel over het
psalm-gezang in het algemeen en als
zodanig is het waard er enige meer
dere aandacht aan te schenken.
ONJUIST OORDEEL.
Dat in de Hervormde Kerk (behal
ve dan bij de Geref. Bond) weinig
psalmen worden gezongen, tot 10 pet.
of minder van het aantal opgegeven
liederen, is het oordeel van 'n bui
tenstaander en onjuist. Hoe 't bij Lu-
theraneni Remonstranten en Doops
gezinden is, kunnen we niet beoorde
len. Dit is ook moeilijker na te gaan,
daar men hier dikwijls bundels ge
bruikt waar psalmen en gezangen
dooreen staan. Toch zijn we het met
biede inzenders eens dat er gespro
ken mag worden van een zekere ver
waarlozing van 't psalmgezang. Er
zijn enkele psalmen die telkens weer
terugkeren en bij de gemeente zo
bekend zijn, dat zij daarvoor geen
paslmboek meer nodig heeft. Daar
tegenover staat de grote meerderheid
die door de gemeente weinig of niet
meer wordt gezongen. Dit is jammer,
want doorgaans hebben de psalmen
een diepte die door de gezangen, over
't algemeen dan genomen, niet wordt
gehaald.
Doordat er zoveel psalmen en cou
pletten niet meer gezongen worden, is
er in de loop van de laatste eeuw
telkens weer de gedachte opgekomen
in het kerkboek niet alle psalmen
meer op te nemen. Bovendien had
men bezwaren. De geest zou niet
steeds Nieuw-Testamentisch zrjn. In
verschillende Protestantse kerken
heeft men dan ook een bloemlezing
uit de psalmbundel gemaakt.
Toch zouden we niet graag deze
weg op gaan. Psalmen die niet of wei
nig gezongen worden kunnen onder be
paalde omstandigheden nieuwe glans
en klank krijgen. In de bezettingstijd
zijn we dankbaar geweest dat we de
onverkorte psalmbundel hadden en
ik geloof niet dat er nu nog veel
stemmen zullen opgaan voor een
bloemlezing. Dit zou een niet geringe
verarming wezen.
Een ander bezwaar tegen de psal
men is geweest dat hierin niet wordt
genoemd de naam van Christus, die
.och het middelpunt is van de ere
dienst der kerk. Zijn naam moet ook
in het lied centraal zijn. Er zijn daar
om voorstellen gedaan zijn naam in
de psalmen in te voegen.
Hij zelf heeft immers menig psalm
woord op zichzelf laten slaan.
De begeerte om de naam van
Christus Jezus ook in de psalmen te
kunnen zingen is reeds zo oud als er
in onze taal psalmen berijmd zijn. In
de Souterliedekens laat Willem van
Suylen van Niieveldt psalm 23 ein
digen: „Dat ik in God es huis mag
zij'n, met Christum mijnen Heere
Dit gaat niet te ver. Een bezwaar te
gen de berijming van Hasper is, dat
er minder Nieuw-Testamentische
klanken in zyn dan in die van 1773. In
de Kerk kunnen we de psalmen niet
lezen en zingen buiten het N-Test.
om, Dit mag ook in de berijming
tot uiting komen. Elke berijming zal,
hoe impleciet dan ook, een zekere uit
leg zijn.
De psalmbundel is een van de
schatten die wij door de Reformatie
hebben gekregen. Men heeft deze Bij
belse liederen melodieën gegeven die
tot het schoonste behoren wat de
Kerkhervorming op muzikaal gebied
heeft voortgebracht. Zonder de waar
de .van de. gezangen te willen ver
minderen, mogen we toch wel waar
schuwen tegen verwaarlozing van de
psalmen. Indien voorgangers alleen
enkele heel bekende laten zingen en
zich zelf de moeite niet geven beter in
het psalmboek thuis te geraken, doen
zij de gemeente tekort.
Prof. Schilder heeft in een studie,
welke te vinden is in zijn bundel:
Bij dichters en Schriftgeleerden, de
eerste 25 berijmde psalmen aan een
critisch onderzok onderworpen. Z\jn
conclusie was: Een nieuwe berijming
is broodnodig. Wij zjjn nu in staat
een betere vertaling van de He
breeuwse psalmen te geven dan door
de Statenvertalers mogelijk is ge
weest.
Ook in de oude berijming staan er
echter in de eerste 2$ psalmen (om
hierbij maar te blijven) liederen, die
waard zijn gekend en gezongen te
worden.
Het Wereldgebeuren
Duitsers ter stembus
Morgen zullen dan ongeveer 29 Vz
millioen Westduitsers hun stem uit
mogen brengen op één van de 2297
candidaten voor een plaats in het
nieuwe 400 zetels tellende federale
parlement; de eerste algemene verkie
zing na de ooi'log.
De verkiezingscampagne is een wei
nig verheffend schouwspel geweest,
die wel aantoont, dat Duitsland aan
een democratie in Westerse zin nog
lang niet toe is. Er is weinig met
pamfletten en verkiezingsbiljetten ge
werkt, des te meer echter met pom
peuze vertoningen. In Heidelberg
werd een meeting van de C.D.U. ge
opend met de mars „Intocht der Gla
diatoren" en de leider der partij, dr.
Adenauer, begroet met de parademars
van de Koningshuzaren. Tezelfdertijd
werd Kurt Schumacher, de leider van
de S.P.D., in een andere stad onder
de tonen van de Toredors-mars uit
Carmen het podium opgedragen om
zijn redevoering af te steken. Uitge
zonderd de vergaderingen waar de
kopstukken spraken, trokken de ver
kiezingsbijeenkomsten zeer matig be
langstelling.
De verkiezingspropaganda was vrij
wel zonder uitzondering een specula
tie op de nationalistische gevoelens.
Schumacher deed felle anti-Britse uit
latingen en beweerde, dat het Saar-
gebied Duits is en Duits moet blijven.
Adenauer sprak boze woorden over de
Franse politiek en verzekerde, dat de
Oder-Neisse-grens nooit als blijvend
aanvaard zou worden. Beide vonden
uiteraard daarnaast in de Sowjet-
Unie een gemakkelijk doel voor hun
politieke verwensingen. De campagne
scheen een soort wedstrijd, wie de
grootste stenen naar de bezetters kon
werpen, schreef de Times.
Midden in de verkiezingsvoorberei
dingen kwam trouwens een verklaring
van de Amerikaanse Hoge Commissa
ris, die het bestaan van een sterk na
tionalisme bevestigd. Mc. Cloy schat
te op een persconferentie het aantal
voormalige aanhangers van Hitler, die
thans weer op de hoogste posten in
Duitsland zitten op 20% van 't totaal.
Dat kan niet anders, voegde hij er
verklarend aan toe. omdat er lang
niet genoeg Duitsers met 'n onbesmet
verleden te vinden zijn.
Onder deze omstandigheden kan
niet al te veel vertrouwen worden
gesteld in de „democratisering" van
Duitsland, waarvan de verkiezingen
een uiting heten te zijn.
Er zijn vier grote landelijke partij
en en 25 kleinere groepen, die in het
strijdperk treden. De twee grootste
zijn de sociaal-democratische, de S.
P.D. en de katholieke, de C.D.U. De
S.P.D. is voor een gematigd socialis
me, voor de eenheid van Duitsland,
en voor aansluiting bij de Westerse
Unie. De C.D.U., die de steun van de
Kerk geniet, bepleit toepassing van
christelijke beginselen, en steunt het
particulier initiatief. De partij heeft
haar grootste aanhang op het platte
land en is te vergelijken met de Gas-
peri's partij in Italië.
De twee andere grote partijen zijn
die der communisten, K.P.D. en die
der Liberalen, F.P.D.
De Liberalen, die hun aanhang voor
al onder de meer gegoeden hebben,
zeggen de vrijheid van het individu
te beschermen en kanten zich tegen
elke vorm van socialisme.
De communisten zijn sterk in het
industriegebied van de Ruhr en in
Hamburg, maar zwak elders in het
land. Zij beweren te strijden „tegen
de koloniale uitplundering" van West-
duitsland en werken met de leuze:
„Duitsers wordt geen knechten, eist
het vertrek van de bezetters".
De kleinere partijen zijn als padde
stoelen uit de grond gerezen en spe
len geen rol van betekenis. Eén er van
richt zich openlijk tot de voormalige
Nazi's en is dan ook alleen in de
Britse zóne toegestaan, waar dit blijk
baar zo erg niet wordt gevonden.
Een ander groepering, de Beierse Her
stelpartij, staat onder leiding van
Alfred Lorenz, in de wandeling „de
blonde Führer" genoemd. Deze groep
wil, zo dwaas mogelijk, een referen
dum voor elke belangrijke wet. Een
tweede groep in Beieren voert in haar
vaan: „Beieren voor het Beierse volk".
De stemmen van de vier millioen
vluchtelingen uit het Oosten zullen
ongetwijfeld voor het merendeel naai
de kleine radicale partijen gaan. De
anti-Russische gezindheid van deze
vluchtelingen overheerst al 't andere.
Maandag zal de nieuwe Bondsdag,
welke op zijn beurt de kanselier en
zijn kabinet zal kiezen, samengesteld
zijn.
Die Bondsdag zal in de eerste plaats
Duits en nationalistisch zijn en dan
pas politiek gekleurd.
Journalist-psycholoog tot
15 maanden veroordeeld.
De Rotterdamse Rechtbank ver
oordeelde Woensdagmiddag de 31-ja-
rige ex-journalist A. v. Leeuwen lot
15 maanden gevangenisstraf met
aftrek.
L. stond ongeveer een week gele
den terecht terzake oplichting. Hg
exploiteerde te Rotterdam een psy
chotechnisch instituut. Dit instituut
had echter 'n briefadres te Utrecht,
hetgeen verwarrend werkte, daar ve
le mensen meenden met de Neder
landse Stichting voor Psychotechniek
te doen te hebben.
VERWAARLOZING.
My is een gemeente bekend, waar
men in 25 jaar van die eerste 26
psalmen, uit niet meer dan 4 gezon
gen had, n.l. 1, 19, 24 en 25. In zulk
een geval hebben inzenders groot ge-
lnk als zy spreken van een schande-:
lijke verwaarlozing van het psalm
lied. Bijna al de andere van die 25
zijn eveneens te zingen, -terwijl er cou
pletben bjj zyn die, als zo eenmaal
gekend worden, tot de geliefde ver
zen van de gemeente zullen behoren.
Natuurlijk zullen ze niet passen onder
alle omstandigheden en bg elke preek,
maar het erge is dat zc door de ge
meente niet mer gekend worden om
dat de voorgangers ze nooit meer
laten zingen. De gemeente mist zo
doende gelgk een van de inzend els
opmerkt „een ruime bron van
schoonheid, onderrichting en troo,3t£.