12,
Koningin Juliana
h jaar
en Prins Bernhard
getrouwd
DONDERDAG 7 JULI 1949
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
In soberheid wordt de lioaalf en half jarige bruiloft van Koningin Juliana
en Prins Bernhard in Nederland gevierd, met weinig uiterlijk vertoon.
Ziet men af van de defilé's en de eenvoudige plechtigheid te Den Haag,
dan zou men zelfs kunnen zeggen: zónder uiterlijk vertoon.
Wie Nederland en hel Nederlandse volk niet kent, zou bijna kunnen menen,
dat deze vreugdedag aan ons volk voorbij gaal. Hij zou dan echter een van
de beste eigenschappen van dit volk en een van de beste ook van het Ko
ninklijk Paar volkomen miskennen.
Want meer dan in menig ander land is het in Nederland nog altijd zo, dat
het huiselijk leven, de gezinsband, wordt beschouwd als iets eigens, dat be
schut moet zijn tegen de bemoeizucht en de nieuwsgierigheid van de buiten
wereld. Huiselijke feesten, familiefeesten, men hecht eraan ze huiselijk te
vieren, zo goed als men de droeve dagen in huiselijke kring het liefst door
leeft in de huiselijke geborgenheid.
Reeds bij herhaling gaven Koningin Juliana en Prins Bernhard blijk, aan
deze traditie evenzeer te hechten, als het Nederlandse volk zelve. De wijze,
waarop H. M. de Koningin niet slechts vorstin, maar tevens moeder weet te
blijven, de angstvalligheid, waarmede zij waakt tegen over het paard tillen
der jonge Prinsessen, de vreugde, waarmede Prins Bernhard zich kan wij
den aan de zorg voor zijn gezin en de gelatenheid, waarmede hij officieel
vertoon aanvaarden kan, zij sieren ons vorstenpaar en zij worden door ons
volk meer gewaardeerd, dan het lot uiting kan brengen.
Een koperen bruiloft, een twaalf en een halfjarig huwelijksfeest, is een
gebeurtenis van huiselijke aard. Een familiefeest. Van het Koninklijk Paar
zelve ging de wens uit, deze dag in soberheid te vieren, het karakter te la
ten van huiselijkheid
Daarmede stemt een ieder in.
Het is echter niet zo, dal er op deze dag geen vreugde zou leven in de
harten der Nederlanders. Het tegendeel is waar Zo goed als men in eigen
leven op zulk een dag de blik pleegt te wenden om de afgelegde weg te
overzien, zo.staan heden onze gedachten stil bij de jaren, die verstreken
zijn, sedert op 7 Januari 1037 de huwelijksband gesloten werd tussen Juliana
en Bernhard.
Het zijn bewogen jaren geweest en vijf ervan waren jaren, waarin het
jonge paar gescheiden wus van Nederland en van het Nederlandse volk.
Maar gelukkig is er ook vreugde te over geiveest. De dagen, waarop aan
deze huwelijksboom jonge loten ontsproten, zij staan gegrift in de herinne
ring van millioenen Nederlanders. De terugkeer uit ballingschap en de ver
heffing tot de troon, zij zijn gouden dagen geweest in de geschiedenis van
gans een volk.
Vreugde en leed hebben tussen het jonge vorstenpaar en ons volk banden
geschapen, zoals die geweven waren tussen dit volk en Haar, die wij in ge
dachten nog altijd Koningin Wilhelmina blijven noemen.
Die banden zijn onverbrekelijk en hoe zou 't dan anders kunnen, dan dal op
een dag als deze onze gedachten uitgaan naar de eerste burgers van het land,
naar het Koninklijk Paar, en dat gans het volk het passeren van deze mijl
paal ook in het vorstelijk leven meebeleeft.'
Vreugde heerst er in de harten der Nederlanders en zij ivensen hun Vors
tin en hun Prins een nieuwe, lange reeks van gezegende jaren toe, met wei
nig leed en zeer veel vreugde.
f
Blij medeleven in gans het land
Proclamatie der ondertrouw.
Prins Bernhard in zijn prille jeugd, ook toen al een verwoed paardrijder»
Het Prinselijk Paar op de dag
van de ondertrouw.
Prinses Juliana en Prins Bernhard Prinses Juliana, T/z maand oud. Prins Bernhard's eerste kennismaking
verloofd. met het Nederlandse volk.
Koningin Juliana legt de eed op u.:
grondwet af.
Huiselijk tafereeltje in
Paleis Soestdijk.
Het grote moment, in de G ole.
Kerk le Den Haag, de huwelijks
voltrekking.
Het Prinselijk paar in gezelschap van
burgemeester mr. B. Kolff te Vlissin-
gen onderweg van de St. Jacobskerlc
naar het Bellamypark, op de Boom-
plantdag in November 1947.
