F abeltjes over de F ranse huisvrouw
Na de goederen bonvrij zijn
ontbreken de francs
OP MANOEUVRE MET DE
WESTELIJKE VLOTEN
Zeeuwse Almanak
HET KOPEREN HUWELIJKSFEEST
VAN HET KONINKLIJK GEZIN
Hoogtepunten in Baarn en Den Haag
DOKTERS-ASSISTENTE
WOENSDAG 6 JULI 1949
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
(Van onze Parjjse correspondent)
Het leven begint ook voor de Fran se huisvrouw weer wat aangenamer
te worden, hoewel ze nog vele zorgen heeft. De distributie-weeën, welke
hier nog veel gecompliceerder waren dan in Nederland zijn nagenoeg ver
dwenen. Slechts koffie, slaolie en suiker zijn nog op de bon. Alle overige
producten zijn vrij. Suiker krijgt men 1000 gr. per mnd. en per persoon,
koffie 125 gr. en slaolie gemiddeld 350 gr. De distributiebepalingen voor
textiel, tabak, schoenen enz. werden reeds twee jaar geleden afgeschaft
en men kqp dat ook zonder gevaar doen omdat de koopkracht zo miniem
was dat er geen run was te vrezen. Ook nu nog zijn de lonen merendeels
ontoereikens en de doorsnee Francai se tobt dan ook nog harder om de
eindjes aan elkaar te knopen dan ha ar Nederlandse zuster.
De statistiek wijst bv. uit dat zij
minder textiel koopt dan de Hol
landse huisvrouw, hoewel hier de
textiel toch bonvrij is. Zowel haai*
linnenkast als haar garderobe ver
toont dan ook lelijke hiaten. Goed!
Als ge haar ergens in Parijs tegen
komt, lijkt ze heel wat, maar aan
dat een uur te voren ontvlekte en
opgeperste katoentje, dat haar zo
snoezig staat, kunt ge ook zien dat
dat haar enige bezit is. Neen, ik
overdrijf niet, een aanzienlijk deel
van die charmante Frangaises bezit
slechts een jurkje, een paar schoenen
en twee stelletjes ondergoed. Schoe
nen bUjven trouwens bar duur. Men
kijkt U hier ongelovig aan als ge
vertelt dat men in Holland voor vijf
tien gulden een paar leuke zomer-
schoentjes koopt en voor 25 een
paar chique hielbandjes. Hier kosten
ze dubbel zoveel. Herenschoenen dito.
RIJKE ETALAGES.
De Nederlandse dames, die Parijs
bezoeken, zullen met een „deviezen"-
brok in de keel de overvloedige eta
lages bewonderen, waarin een kern
collectie goederen liggen uitgestald.
Noem maar op. Al wat ge in Neder
land maar kan vinden, doch dan
overvloediger, in ruimere keus. Daar
naast tientallen soorten groenten,
vis, biefstuk zonder bon, zuid
vruchten in allerlei soort. Een prijs
niveau vergelijken blijft altijd een
tere kwestie, doch als ik beweer dat
het leven in Frankrijk gemiddeld
twintig procent duurder is dan in
Holland kan ik er niet ver naast zit
ten. De salarissen liggen evenwel la
ger dan in Nederland, hetgeen in
sommige gezinnen echter wordt ver
disconteerd door de zeer hoge kin
dertoeslag. Een fabrieksarbeider met
vier kinderen ontvangt nl. niet min
der dan 180 gulden per maand kin
dertoeslag. Maar.... er zijn in het
land van Marianne niet zoveel ge
zinnen met vier kinderen. Dat zijn
uitzonderingen.
In schril contrast met de rijkdom
in de etalages zijn de tienduizenden
bedelaars, invaliden, senielen, dronk
aards en andere ongelukkigen. Moe
dertjes van zeventig winters slente
ren alleen langs de straten van deze
wereldstad om honderd maal per dag
op een terrasje van een café hetzelf
de liedje te stotteren, wellicht het
enige wat zij zich nog uit hun blijde
jeugd kunnen herinneren. Deze typen
zijn vergroeid met het stadsbeeld.
De Frangaise merkt ze nauwelijks op.
Zij zit vol van eigen zorgen. En als
ze snuffelend en zoekend over die
typisch Parijse markties slentert om
3 trs. te besparen denkt ze er meren
deels niet aan deze „winst" aan het
bedelaarsgilde af te staan.
Gij kent wellicht alleen de Fran
gaise, die ge tijdens uw vacantie ont
moet: charmant, goedgekleed, slank
en knap, die geen zorgen schijnt te
kennen. De harde werkelijkheid is
evenwel heel anders.
Want ook de Frangaise moet tob
ben en ploeteren, rekenen en puzze
len en tien keer iets van de begro
ting „schrappen" omdat ze er anders
weer niet kan komen. Haar veelvul
dig bezoek aan de kapper is-een fa
beltje, haar moderne garderobe is
een fabel en haar- „le entje zonder
zorgen" is 'n fabel in het kwadraat.
Integendeel, de doorsnee Franse huis
vrouw heeft het slechter dan gij. Zo!
Heeft ze zoveel vrije tijd? Negen
van de tien huisvrouwen koken hier
tweemaal daags middageten. En
daaraan behoef ik niets meer bij te
voegen.
De zwakke schakel in de keten
(Van onze speciale verslaggever a/b M. M. S. Maidstone.)
Een Britse, marineofficier vertelde- me, dat het welslagen van de ma
noeuvres, die de Westeuropese Unie op 't ogenblik houdt van groot be
lang is. Er wordt immers tegenover de rest van de wereld aan de weg
gllimmerd en als dit mislukt ls het een klap voor het prestige van de
unie. Dit is ook de reden waarom de Britse admiraliteit niets nalaat
om publiciteit te geven aan de manoeuvres. Slechts die gebeurtenissen,
die om veiligheidsredenen geheim moeten blijven,' ontgaan ons, persmen
sen.
We kregen de indruk, dat inder
daad alles vlot gaat op één punt
na en daarop wil ik hier de aan
dacht vestigen. Dat is de kwestie
van de „signals."
Een Engelse collega, die even toe
vallig als ik de bijzonderheden te
horen kreeg van een reeds plaats
gehad hebbende signal-oefening,
seinde de feiten aan zijn blad, om
dat ook hij van mening was, dat 't
welslagen van de onderneming-
Waarheid slechts het best met de
waarheid gediend kan zijn.
Welnu er hapert iets. Er hapert
iets bg de signals, die voor elke ma
rine van vitaal belang zijn. De Bel
gische vloot kunnen wjj daarbrj ge
voeglijk buiten beschouwing laten.
PAPAVER
Toen ik vanmorgen wakker werd en
•uitkeek over mijn tuin, stond daar
■plotseling de lelie, hoog op haar sten
gel, in smetteloze bloei. En vanaf dat
ogenblik denk ik niet meer aan de
aalbessen, die zo rijke vrucht dragen
en waarvan ik geen struik kan zien,
zonder er een paar te plukken. Het is
de leliedie in mijn gedachte is, en
hel wijsje: Zie de leliën des veld
Ge zult de zelfde ervaring hebben,
als ge de lelie voor de eerste maal ziet
bloeien.
Maar als ge in Zeeland woont, zal
toch de lelie niet de bloem zijn, die 't
meest uw gedachten vervult. De pa
paver zal haar uiteindelijk volkomen
de baas worden. Want waar ge in de
ze dagen ook komt in Zeeland, overal
ziet ge velden vol papavers in bloei
staan. Dat is iets merkwaardigs en ge
ziet dat in geen enkele andere pro
vincie. Als ge logé's hebt, zullen die
ongetwijfeld vragen: Wat zijn dat
voor licht paarse bloemen, die daar bij
velden tegelijk te bloeien staan?
Uw antwoord ligt voor de hand: pa
pavers en ge kunt er dan nog bij ver
tellen, dat ze die alleen in Zeeland
so in het groot verbouwen, niet als
wilde bloem of als sierbloem, maar
om uit de zaden geneesmiddelen te
bereiden.
Ze doen het prachtig dit jaar, de
papavers. Even bekoorlijk als het geel
van het koolzaad, dat hier en daar de
tweede oogst gééftis het zachte lila
van deze bloemen.
Ze zijn een heel klein onderdeeltje
van alles wat gezamenlijk aan Zee-
tand zijn eigen karakter geeft. En
daarom zullen zij elke rechtgeaarde
Zeeuw en ieder die, hoewel geen
Zeeuw, deze provincie een warm hart
toedraagt, dierbaar zijn. Want heel
vaak zijn het niet de grote dingen, die
k&rakteristiek zijn, of de aard van een
karakter bepalen. Veelal zijn het de
kleine dingen, zoals, onder meer, de
Popavers.
Zij toch bestaat slechts uit kleinere
schepen, als mijnenvegers en een en
kel escorteschip. Over blijven dus
de Britten, de Fransen en de Ne
derlanders. Sinds de tijden, waarop
wij de Engelsen op leven en dood
op zee bevochten en hen zelfs van
de Oceanen wegvaagden, is veel
veranderd. Van verbitterde vijanden
zijn wij nauw verbonden geallieer
den geworden, hechter vereend dan
ooit. Dit verenigd zjjn ls ook in de
marine zeer duidelijk te merken.
Sinds de oorlog zijn tal van termen
overgenomen en wat nog veel be
langrijker is, ook de technische In
stallaties en moderne hulpmiddelen
werden gecoödineerd bh' beide vlo
ten. Zo is het bij de Nederlanders
en bij de Britten. Niet echter bii de
Fransen. De Fransen hebben keu
rige schepen, moderne vaartuigen, die
de toets der critiek ten volle kun
nen doorstaan. Ze hebben echter één
ding niet. Zij missen ten enenmale
de „sea-minaness" van de Neder
lander en de Engelsman. Hun ont
gaat veel van wat hier gebeurt en
van wat nog te gebeuren staat. Zij
voelen het niet aan en zij begrijpen
het niet.
MAAR
Dit is één der feiten, die aan het
licht kwamen bij de signals-oefenin-
fen dezer dagen Het staat vast,
at als de Westelijke maritieme
strijdkrachten de .systemen en de
technische uitrustingen handhaven,
die zij thans gebruiken, hun gehe
le samenstel, noe ingenieus ook,
door een paar handige experts ln
een half uur te ontrafelen zou zijn
en daarmee waardeloos gemaakt.
Het staat tevens vast, dat de Ne
derlanders ingesteld zijn op dc Brit
se systemen en er mee om weten te
^an. Het staat ook vast. dat de
±<ransen er tittel noch jota van
snappen. Er is een mogelijkheid, dat
de nieuwste Amerikaanse vindingen
op het gebied van codering en de
codering en van uitrusting snelle
verbetering ln de toestand zouden
kunnen brengen maar
Het gehele vraagstuk staat of valt
met dit maar. Maar men aarzelt,
om de Fransen deze systemen in
handen te geven. Reeds deed men
in de jongste oorlog ervaring op met
Asdic en Radar. De met deze appa
ratuur uitgeruste schepen vielen
voor wat Frankrijk betrof, de Duit
sers zonder slag of stoot ln handen,
waardoor de vijand onmiddellijk
kennis kon nemen van deze afweer
middelen.
Hier kwam dus het eerste zwak
ke punt aan het licht. De Franse
vloot vormt de minst duurzame
schakel in de keten van de Wester
se vloten. Niet door hun onwil maar
door hun nonchalance en hun gemis
aan maritiem bewustzijn. Hierin ver
betering te brengen en wei op zeer
korte termijn, zal het wachtwoord
willen zijn. Zelfs als dit het enige
zou blijken, dat door Operation ve
rity aan het licht zou komen, zou
den de manoeuvres toch reeds hun
nut hebben gehad.
Een gewaarschuwd man telt nu
eenmaal voor twee!
(Nadruk verboden)
Nog steeds onzekerheid
over groente-export.
Nu de export van groente naar
Duitsland is vastgesteld op een be
drag van 250.000 dollar per week,
vertonen de veiling-prijzen grote fluc
tuaties. Het contingent is spoedig
uitgeput, zodat de tuinders slechts
éénmaal per week op enigszins rede
lijke prijzen kunnen rekenen. Produc
ten, die houdbaar zijn worden thans
niet geoogst Voorts is thans beslo
ten in het begin van deze week niet
te exporteren in afwachting van het
resultaat van besprekingen over ver
hoging van het contingent. Wordt
deze niet verkregen dan zal men
waarschijnlijk aan het einde van de
volgende week op de basis van thans
de export voortzetten
Het prijsbeeld is vrij laag. De aan
voer van bloemkool loopt echter af:
die van komkommers daarentegen is
zeer groot. Van beide producten wor
den wel hoeveelheden doorgedraaid,
doch dit zijn in hoofdzaak de min
dere kwaliteiten.
Z.K.H. Prins Bernhard en veldmaarschalk Viscount Montgomery van of
Alamein hebben een bezoek gebracht aan de vloot der Westers© linie,
welke gezamelijke oefeningen houdt. V.l.n.r, Montgomery, Z.K.H. Prins
Bernhard en de opperbevelhebber der gecombineerde vlootoefenlngen,
admiraal Sir Rhode rick McGrogor.
Twee geschenken van het
Nederlandse Yolk.
(Van onze Haagse redacteur).
In de tweede helft van deze week
viert Nederland het heugelijke
feit. dat H. M. dc Koningin en
dc Prins der Nederlanden twaalf
en een half jaar geleden in het hu
welijk zijn getreden. Een uitbundig
feest, zoals dat tijdens de inhuldi-
gingsdagen van September 1948,
wordt het niet; de opzet is veel be
scheidener de aanleiding is nu
eenmaal van geringere betekenis
maar dat zal aan de hartelijkheid
ervan geen afbreuk doen. Dat het
Koninklijk echtpaar de warme gene
genheid geniet van brede la
gen in het Nederlandse volk is on
miskenbaar. Niet voor niets heeft een
in-zijn-hart-republikeinsgezind socia
list eens gezegd: „Als Nederland ooit'
een republiek wordt zal Juliana de
eerste president zijn
Overeenkomstig de bescheiden op
zet van de koperen bruiloft als ik
deze gemeenzame term in dit ver
band mag gebruiken zullen de
Koningin en de Prins op 7 Juli, de
eigenlijke dag der viering, thuis zijn.
Thuis, ten Paleize Soestdijk. en niet
„binnen de muren van dc stad Am
sterdam", gelijk de Grondwet voor
bepaalde plechtigheden voorschrijft.
Daar zullen zij een défilé afnemen
van het eveneens jubilerende Regi
ment Grenadiers en Jagers: dit oude
vermaarde en geliefde Haagse Gar
deregiment. dat nauwer verbonden
is met het Koninklijk Huis dan welke
andere militaire eenheid ook het
feit, dat echtereen volgens drie Konin
gen, een Koningin-Regentes en Ko
ningin Den Haag tot hofstad-bij-uit
nemendheid hebben gemaakt, waarbij
juist die Grenadiers en die Jagers
zo vaak hun diensten verleenden in
blijde als in spannende dagen zal
nl. die dag 120 jaar bestaan.
VRIJDAG IN DEN HAAG.
De dag daarop. Vrijdag de achtste,
zal Den Haag zich gelukkig prijzen
weer eens een dag werkelijk hof
stad te zijn. Dan nl. zal mr. L. A.
Kesper, Commissaris der Koningin in
de provincie Zuid-Holland als voor
zitter van het daartoe gevormde co
mité, namens het Nederlandse volk
het geschenk aanbieden, bestaande
uit een fonds voor de tuinaanleg voor
het Huis ten Bosch. Een zeer wel
kom geschenk, want het is met de
Haagse paleizen op »et ogenblik droe
vig gesteld. Dat aan het Noordeinde,
steeds de hoofdzetel van het Kon.
Huis sedert de inhuldiging van Wil
lem I, is niet in bruikbare staat meer,
mede tengevolge van de brand, die
er anderhalf jaar geleden heeft ge
woed. Dat aan de Kneuterdijk, waar
Koningin Juliana als Prinses vóór
haar huwelijk heeft gewoond, her
bergt ambtelijke diensten. Dat aan
het Lange Voorhout nog noemt
de volksmond het het Paleis van Ko
ningin Emma staat leeg, is onbe
woonbaar en doet slechts af en toe
dienst voor ontvangsten. Het Huis
ten Bosch, twee eeuwen oud, maar
in goede staat, heeft veel van zijn
luister verloren door het verloren
gaan van de prachtige lommerijke la
nen rondom en de tuinen. Er staat
nog steeds een Duitse kazemat waar
eens een oeroude kastanje in het
voorjaar haar bloemenpracht toonde.
Het kan echter weer een waardig
geheel worden, vooral nu het herstel
van het aansluitende Haagse Bos zo
goed als voltooid is. Het is te hopen,
dat met de aanleg van dc tuin nu
ook weldra begonnen zal worden
Zaterdag de 9c zal de eigenlijke
feestdag op Soestdijk zijn. Dan ko
men vertegenwoordigers van de ge
hele Nederlandse maatschappij in al
haai- geledingen haar hulde aanbie
den aan het jubilerende Kon. Paar.
Des ochtends zal er een défilé zijn
van geüniformeerde eenheden: leger
vloot, luchtmacht, politie, brandweer
enz.; des namiddags komen de ver
enigingen met vaandels en banieren.
De deelnemers zullen na de middag
te gast zijn op een tuinfeest rondom
het Paleis, hetgeen als een bijzonder
heid mag gelden. Een dergelijke ont
vangst in de open lucht is nog nooit
eerder gehouden.
Tijdens dit feest zal de burgemees
ter van Baarn. jhr. van Beeck Cal-
koen, het tweede geschenk van het
Nederlandse volk aanbieden, te we
ten een uitgebreid en kostbaar thee
servies. ontworpen door een heden
daags kunstenaar en vervaardigd in
een Maastrichtse aardewerkfabriek.
Bij dit al zullen alle drie de dagen
de Kon. Militaire Kapel voor deze
gelegenheid weer eens onder leiding
van zijn vroegere dirigent df. C.
Walther Boer en de Marinekapel
voor de -muzikale omlijsting zorgen.
(Nadruk verboden).
Gasinstallatie ontplofte.
Toen een knecht van een grossier te
Schoonhoven Zondagavond een gasinstal
latie wilde controleren, die gebruikt
wordt voor het rijpen van bananen, deed
zich een hevige ontploffing voor. Een dei-
omwonenden slaagde er in de knecht, de
30-jarige H. Hoenkoop uit Polsbroek, uit
de ravage te halen. Hij werd in ernstige
toestand naar het ziekenhuis te Gouda
vervoerd.
De achtergevel van het gebouw is ge
heel weggeslagen. De zijwanden zijn zo
danig ontzet, dat de er naast gelegen
woningen gedeeltelijk onbruikbaar wer
den.
Handelsaccoord tussen
Nederland en Denemarken.
Als resultaat van handelsbesprekin
gen te Kopenhagen hebben Neder
land en Denemarken besloten het be
staande handelsverdrag tussen beide
landen te verlengen, zij het met eni
ge wijzigingen.
De nieuwe periode loopt van I Juli
1949 tot 30 Juni 1950.
De voornaamste producten welke
Denemarken het komende jaar naar
Nederland zal exporteren zijn vee,
zaden, machines, cement en paling.
Hiertegenover zal Nederland naar
Denemarken uitvoeren ruwe tabak,
copra, palmpitten. coprakoeken. ruw
ijzer, rayongarens, textiel, electro-
technische en andere machines.
In totaal zal de Deense export een
waarde hebben van 82 millioen kro
nen, terwijl de Nederlandse leverin
gen aan Denemarken een waarde
zullen vertegenwoordigen van 110
millioen kronen.
Tsjechisch minister kondigt
nederlaag van de clerus aan.
Nejcdly. de Tsjechoslowaakse mi
nister van onderwijs, heeft in een
toespraak lot Katholieke pelgrims
te Sasava een tijdlimiet gesteld voor
de „uiteindelijke nederlaag" van de
kerkelijke hiërarchie in Tsjecho-Slo-
wakije.
Nejedly zeide, dat de „reactie haar
kop weer heeft opgestoken, doch nog
bang is en,zich verschuilt in de kerk".
„De reactie leed vorig jaar een ne
derlaag in Februari (bij de omwente
ling in Tsjecho-Slowakije)", zo zeide
Nejedly. „Zij zal dit jaar in Juli ver
liezen".
Deze uitlating wordt beschouwd
als een aanwijzing, dat de arrestatie
van mgr. Beran niet lang meer op
zich zal laten wachten.
Ver. Ned. Scheepvaart-Mij.
halveert dividend.
Volgens het jaarverslag van da directie
der Ver. Ned. Scheepvaartmij. te 's-Gra-
venhage was het aanbod van lading, zo
wel voor uit- als thuisreizen, bevredigend.
De vraag naar passagiersruimte bleef
groot. Het aantal afvaarten moest wor
den opgevoerd. Het grote oponthoud in
de meeste buitenlandse havens belem
merde in hoge mate het regelmatig ver
keer in de lijndiensten, waardoor de reis-
duren der schepen werden verlengd. Een
groot aantal schepen moest in charter
worden genomen. Dit drukte als een zwa
re last op de exploitatie.
De met de exploitatie behaalde resulta
ten over 1948 waren minder gunstig dan
die over 1947. als gevolg van het tijdver
lies en de prijzen voor vloeibare brand
stoffen.
Voorgesteld wordt een dividend van
4*!o in aandelen (v.j. 8%, grotendeels in
aandelen).
Het Wereldgebeuren.
Politieke opvoeding
I De Japanse krijgsgevangenen, die ln 'n
reeks convooien uit Siberië in Tokio
aankomen blijken volkomen „verbol-
I .sjewiseert" te zijn. Toen Zaterdag de
I trein het station van de Japanse
i hoofdstad binnenreed zongen de vrij-
gelaten soldaten de Internationale en
j gaven ook op andere wijze uitdruk-
I king aan hun bekoring tot het com-
I munisme. De gevangenkampen in Si-
j berië zijn tevens Marxistische oplei-
dingskaippen geweest en met succes.
Het Japanse persbureau moest spijtig
i toegeven, dat een spoedcursus om de
krijgsgevangenen in enkele dagen tot
trouwe Japanse burgers te corrigeren
weinig resultaat opleverde.
Politieke opvoeding of herscholing,
hetzij in kampen, in cursussen of op
I lange termijn is 'n modern verschjjn-
i sel geworden. De psychologie wordt
te hulp geroepen om gehele groepen
of volken een bepaalde leer bij te
brengen en tot ..isten" of „aten" om te
vormen. Sommige Britten en Ameri
kanen hebben de mond vol van her
opvoeding van het Duitse volk tot de
mocratie, de Sowjets zoeken het meer
in een volkomen beheersing van de
pers en de radio, weer anderen in gro
te openlucht-scholen. Zo bijv. de
Grieken. De Zwitserse journalist Pe
ter Schmid heeft onlangs een bezoek
gebracht aan het eiland Makroneeo#
voor de Griekse kust. een deel waar
van is ingericht tot een vaeantieoord
voor.;gevangen genomen Grieks»
partisanen. Een jaar geleden stond na
melijk de regering te Athene voor df
lastige vraag wat te doen met de i<
dc loop der gevechten gevangen com
munistische rebellen. Ze allen dood
schieten? Dat zou in het buitenland
storm van verontwaardiging ontkete
nen. Ze in concentratiekampen onder»
brengen? Dat zou slechts een tijdelij»
ke oplossing zijn. Besloten werd tol
het aangaan van een grootscheeps op»
voedingsexperiment. De communiste»
zouden geestelijk worden omgeschoold
tot „loyale burgers en patriotten". He»
waren per slot van rekening meest
jonge arbeiders, die via de verzetsbe
weging in communistisch vaarwater
waren geraakt en intellectuelen, die
verblind waren door het fata morga
na van een klasseloze maatschappij.
Zo werden de duizenden gevangenen
niet in een straf- maar in een vacan-
tiekamp ondergebracht. Ze kregen
daar geen grauwe theorie, geen taaia
lezingen voorgezet. De geestdrift voor
een bepaalde leer is in de regel geen
zaak van het verstand maar van het
gevoel. De pathos van het communis
me moest vervangen worden door de
pathos van het patriotisme. Dus liet
de kampleiding nationale liederen
zingen en over de heldendaden van
Achilles en Heracles vertellen. Een
toneelgroep werd gevormd, die Aris
tophanes en Sophocles speelde. Een
koor en orkest werd opgericht, een
bibliotheek ingesteld. De analphabe-
ten werd vaardigheid in het Iqfen
bijgebracht, de ongeschoolde arbei
ders kennis van een beroep. Een be
langrijk element in de opvoeding was
veel en goed eten cn veel sport en
beweging. Geen wonder, dat de ge
vangenen geestdriftig werden.
De duivel blijve communist als het
kapitalistische systeem zulke vruchten
doet rijpen. En het resultaat? In het
afgelopen jaar zijn 35000 jonge man
nen na een opleiding op Makronesos
van gemiddeld 8 maanden naar het
front gezonden om aan regeringszij
de tegen him voormalige mede-parti-
sanen te vechten. Slechts op een klei
ne groep overtuigde communisten had
het schijnleven op Makronesos geen
vat.
De politieke penicilline, die deze
Griekse regering de aanhangers van 'fc
communisme toedient is niet in alle
opzichten sympathiek. Het is ook de
vraag of het op de lange duur genoeg
uitwerking zal hebben. Het voorbeeld
van Makronesos echter en dat van de
kampen in Siberië toont wel aan.
,dat met „groeps-opvoeding" wel iets
te bereiken is en dat geestdrift voor
een leer kunstmatig kan worden aan
gekweekt.
FEUILLETON
door
ADELAIDE HUMPHRIES
43
Doordat de ze© bij Bar! tamelijk
hoog was, ontstond er enige ver.
traging in het lichten van het wrak
van de K.L.M. Constellation „Roer.
mond", die op zo'n tragische wjjze
bij Italië in Zee was gestort. Arbei
ders bez'g niet hun wcrkzaanihel-n
Bill's getrouwde zuster, bij wie hij
had ingewoond sinds zijn ontslag uit
de dienst, scheen verbaasd toen Bet-
ty-Jane naar Bill vroeg.
„Ik verkeerde in de vaste overtui
ging", zei zijn zuster, „dat je wist dat
Bill de vorige Zondag naar Pennsyl
vania is vertrokken. Hij gaat een ei
gen zaak beginnen, zie je. Is dat niet
fijn? Ik heb altijd gezegd, dat het eni
ge wat Bill nodig had, een kans was
en het juiste meisje om hem te
helpen. Het wordt tijd dat hij eens een
gezin gaat vormen. Dat heb ik hem
ook gezegd toen hij me vertelde dat
hij ging trouwen toen dacht Bet
ty-Jane. daar heeft hij ook geen gras
over laten groeien. Vorige week Zon
dag, de avond van de dag waarop ze
hun ruzie hadden gehad. Het juiste
meisje bah: Betty-Jane wist wel dat
Bill's zuster niet erg op haar was ge
steld. Ze vond dat Betty-Jane al met
hem had moeten trouwen voor hij ten
oorlog ging, inplaats van verstandig te
zijn en te wachten totdat hij terug
kwam.
„Wat bedoel je ermee, dat Bill gaat
trouwen?" Hij had blijkbaar niet aan
zijn zuster verteld, dat Betty-Jane het
verstandiger had gevonden om nog
maar even te wachten.
„Nou, ik dacht natuurlijk, dat jij
daarvan ook alles wist!"
Betty-Jane wenste wel dat Bill's
zuster eens zou ophouden met dat
„natuurlijk". Weliswaar was het voor
Betty-Jane heel natuurlijk om van al
les op de hoogte te zijn, het was ech
ter de wijze waarop ze het zei, zo ho
ningzoet en toch zo hatelijk.
„Natuurlijk wist ik dat". Betty-Jane
liet dat zelfde woord anders klinken:
het getuigde van grote zekerheid,
..maar ik wist niet, wat Bill jou pre
cies had verteld".
V 'uurlijk". Deze keer klonk het
is minder, hatelijk, maar toch nog
steeds zoetelijk. ..Bill was het roerend
met me eens, dat het hoog tijd werd
dat hij eens een gezin stichtte. Hij zei,
dat hij nu wel een vrouw kon onder
houden, nu hij een eigen zaak kreeg".
Betty-Jane vond, dat dat wel ge
leek op wat Bill had gezegd, maar ze
zag niet in waarom hij dat allemaal
zo uitvoerig met zijn zuster had moe
ten bespreken als hij dat ook al met
haar had gedaan. Tenslotte was het
toch een kwestie die haar en Bill aan
gingen en niet zijn zuster of wie dan
ook.
„En hij zei", vervolgde zijn zuster en
het klonk als het spinnen van een
poes, die een bordje room oplikt, „dat
hij vond dat een man een vrouw no
dig had als hij wat wilde bereiken.
Ik zei hem natuurlijk dat hij gelijk
had. Het is altijd de vrouw, de
juiste vrouw, die er de oorzaak van
is dat een man slaagt in het leven. En
ik vond ook, dat hij die lieve Char
lotte lang genoeg had laten wachten
zij is mijn jongste schoonzusje, zie
je en ze is altijd stapelgek geweest op
Bill. Het arme kind stierf haast van
ellende toen Bill in de oorlog was. En
ze
„Wat heeft Charlotte er mee te ma
ken?" vroeg Betty-Jane. Ze wist alles
van Charlotte; Bill had haar verteld
hoe zijn zuster en zwager haar altijd
in zijn gunst aanbevalen.
„Je bedoelt toch niet Wel lk
dacht natuurlijk dat je dat wist! Char
lotte en Bill zijn Zondag na de kerk
dienst getrouwd. Charlotte is met Bill
meegegaan naar Pennsylvania. Bill en
zij Maar Bill's zuster kreeg de kans
niet om nog meer te zeggen. Betty-
Jane had de hoorn opgehangen.
Deze keer was het Betty-Jane die
de volgende morgen op haar werk
verscheen met roodgezwollen ogen.
Ieders ogen zouden er zo hebben uit
gezien als je de hele nacht in jc kus
sen had liggen huilen. Ze had er ge
weldig het land aan. zo naar haar
werk te gaan, maar ze kon tóch de he
le dag niet thuis blijven doorhuilen en
bovendien zou ze dan tante Mame's
vragen moeten beantwoorden,
haar werk was het voornaam
ste, zoals Bill had gezegd. Maar gedu
rende die nacht van verdriet, wroe
ging en diepe wanhoop had Betty-Ja
ne ontdekt, dat het in werkelijkheid
toch niet het voornaamste voor haar
was. Bill was het voornaamste. Maar
daar het nu toch te laat was en eigen
lijk het feit, dat haar werk zo belang
rijk voor haar was geweest alle ellen
de had veroorzaakt, was het niet meer
dan billijk, dat Betty-Jane voortaan
een droeve, povere poging deed om
werkelijk haar werk als hoofddoel te
beschouwen.
Deze speciale dag zou de ongewoon
ste en opwindendste zijn, die de apar-
tementcn van de dokter ooit hadden
aanschouwd, zodat Betty-Jane achter
af blij was dat ze was gegaan, hoezeer
ze er eerst ook tegenop had gezien.
Ze wist dat niet, maar het was ook
voor dokter Holbrook een dag, waar
op hij alles zou hebben gegeven zijn
werk te kunnen verzuimen. Want Elis-
sa was de vorige avond thuisgekomen
en Eric had meteen met haar gespro
ken. Voor de terugkeer van zijn vrouw
had hij Janice verteld, dat hij haar
wilde trouwen en dat hij zijn vrouw
zou vragen van hem te willen schei
den. Janice had niet zo verheugd of
zo verbaasd over dit nieuws gedaan,
als Eric in zijn verliefdheid had ge
hoopt. Ze had hem gevraagd of hij er
wel heel zeker van was, dat hij dat
wenste en of hij ook niet dacht, dat je
je eigen geluk toch niet kon kopen
ten koste van het geluk van een an
der.
Achteraf beschouwd was Janice niet
meer geheel dezelfde geweest sinds
die dag. dat ze was weggebleven van
haar werk. Niet meer zo wann en
hartelijk. Het was die dag waarop
Eric zich had gerealiseerd, dat hij
haar wilde trouwen.
(Wordt vervolgd).
Met de „Johan van Oldenbamcvelt" die
op 5 Juli naar Indonesië vertrekt, ver
zendt de Niwin 297 rlmboekisten naar
dc militairen op de buitenposten.
