K De Spoorwegen electrificeren ook het goederenvervoer .1=4:1 asppic EN DE CHINESE MANDARIJN Franse fabriek heef150 locomotieven voor Nederland in aanbouw Langs dijken en wegen Wat de Juni-maand ons bood f VOORKOMEN1 BETER DAN GENEZEN! DOKTERS-ASSISTENTE STEEDS MEER MECHANISATIE 4 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 2 JULI 1949 (Van onze reizende redacteur) Nederland gaat ongeveer honderd stoomlocomotieven vervangen door vijftig electrische en die zullen alle hier ïn de fabriek gemaakt worden, vertelt de heer A. Rouet. een der directeuren van de fabriek Alsthom, nadat hij mij heeft rondgeleid door de werkplaatsen en over de terreinen van het 60 hectares metende com plex. In Nederland kennen wij de elec trische locomoiieven nog niet. Welis waar zjjn er sinds 1908 geëlectrifi- ceerde spoorlijnen, maar die worden tot dusver alleen bereden door per sonentreinen met ingebouwde moto ren. Na de oorlog is evenwel te Utrecht in principe besloten niet al leen voor het reizigers-, maar ook voor het goederenvervoer van stroom op electriciteit over te schakelen. Nu zijn er in ons land wel eens electrische locomotieven gebouwd bjj Werkspoor in combinatie met Heemaf te Hengelo bjjv. maar grote ervaring heeft men niet op dit ge bied. De belangrijkste aanbiedingen kwamen dan ook uit de Ver. Staten en uit Frankrijk. Uiteraard volgden er langdurige besprekingen, waarbij uiteindelijk aan Frankrijk de voor keur werd gegeven. FRANKRIJK KREEG DE ORDER De Franse aanbieding was goedko per (hoewel het verschil gering was), er kwamen geen kostbare en schaar se dollars aan te pas. zij paste in het Inter-Europese stelsel van onderling economisch verkeer, zij kon met Ne derlandse tegenprestaties voldaan worden, zij berust op een zeer langdurige ervaring en tenslotte was het van betekenis, dat het Franse spoorwegnet evenals het Nederlandse werkt met 1500 volts gelijkstroom- spaning. Zo werd er dus een bestel ling geplaatst van 50 locomotieven met vier gedreven assen, die een snelheid van 125 km per uur kun nen ontwikkelen. Bovendien worden nu reeds onderhandelingen gevoerd over de levering van nog een aantal zes-asslge, die 180 km kunnen rijden. De tegenprestatie van Nederlandse zijde bestaat in de levering van tank schepen voor de Franse koopvaardij. De Franse ervaring met electrische tractie gaat terug tot vóór 1800 en met 1500 volts gelijkstroom tot 1915. Op het ogenblik ryden er in dit uit gestrekte land met zijn geringe bin nenvaart en zijn dientengevolge uit gebreide spoorwegnet meer dan dui zend electrische locomotieven. ELKE TIEN DAGEN ÊÉN Nederland gaat het wat bescheide ner aanleggen en dat spreekt wel haast vanzelf. Wjj kunnen met een geringer aantal toe. De onderhavige bestelling is geplaatst in 1948 en be dongen Is, dat de aflevering zal be- f inen in April 1950 in een tempo van én per tien dagen, zodat het gehele aantal anderhalf laar later binnen onze grenzen zal zy'n. Overigens kan men nu al Franse electrische locomotieven in Neder land zien rijden, want de N.S. heb ben met de Société Nationale des Chemins de Fer fransais. die sedert de naasting alle spoorlijnen exploi teert, een overeenkomst gemaakt volgens welke Nederland tien loco's in bruikleen krijgt totdat de nieuwe aankomen. Van aie tien zijn er reeds drie en de overige zeven zullen vóór October aankomen. Zo krijgen de Nederlandse spoorweg mensen gelegenheid zich te bekwa men in net gebruik van dit mate rieel. Sommige hunner znn bovendien een tijdlang gedetacheerd geweest te Belfort om de samenstelling van de ze machines van phase tot phase te kunnen meemaken. Die tien tweede hands-machines gaan terug als de eerste tien nieuwe in ons land aan gekomen zijn. De vijftig locomotieven, waarom het nu gaat, zullen met de tien Zwit serse waarvan er zeven in licentie door Werkspoor znn vervaardigd en onze éne Engelse machine ver moedelijk voldoende zijn om het ge hele geëlectrificeerde net. zoals het er in 1952 zal uitzien dus inbegre- i Ingezonden mededeling) voor teintverbetering. Geeft frisheid en ge zondheid aan Uw huid en maakt U knapper. LEZERS SCHRIJVEN... COI-I.ECTE VOOR DRIE SANATORIA. ..Sonnevanck", „Zonnegloren" en „Zon nestraal" zullen Zaterdag 9 Juli a.s. ge meenschappelijk collecteren ten bate van hun sanatorluniwerk. Weliswaar is het t.b-c.-sterftecijfer, dat tijdens de eerste Jaren na de oorlog. In ons land tot zulk een ontstellende hoogte w.ts gestegen, tot beneden het niveau van 1939 gedaald, doch het aan tal lijders aan deze ziekte, dat. dank zij de gcpcrlcctionncerde en aanzienlijk uit gebreide opsporingsdienst, ontdekt wordt, stelt de t.b.c.-bestrijding en dus ook de sanatoria, voor een steeds zwaardere taak. De sanatoria moeten uitbreiden om het groter aantal patiënten te kunnen op nemen. Z(j behoeven daarvoor de gelde lijke hulp van ons volk. Er is nog veel toegewijde hulp nodig van collectrices cn collectanten. Wie zich opKcwckt mocht gevoelen aan dit belan geloze werk deel te nemen, wordt vrien delijk verzocht zich ten spoedigste te willen aanmelden bij het secretariaat van het Comité, dat gevestigd is Rozenstraat 1 te Middelburg. ONTSPANNING OUDEN VAN DAGEN. Naar aanleiding van een artikeltje in de Provinciale Zeeuwse Courant van 24 Juni Ji. het volgende: Twee jaren geleden vervoegde zich ge heel onverwacht de voorzitter van de „Commissie Rondritten Ouden van Da gen" te Middelburg, de heer P. de Vos bij de U.V.V. (Unie Vrouweltfke Vrijwil ligers) met dringend verzoek binnen één week een collecte te houden voor haar rondritten. Daaraan werd. niettegen staande de korte tijd. terstond door de U.V.V. voldaan cn zo konden de dames, door de goedgeefsheid van onze stadge noten. het schitterende bedrag van ruim t 1700.— aan de heer De Vos over handigen. zodat de rondritten konden doorgaan. Thans, nu de U.V.V.. zoals ook elders ln den lande, op verzoek van haar hoofd bestuur tracht tc komen tot het organi seren van ontspanningsmiddagen voor de oudjes cn het in samenwerking met de vrouwenorganisaties hier ter stede daar toe haar uiterste best doet. schijnt de „Commissie Rondritten Ouden van Da gen" daarin een aanleiding te vinden haar werk tc beëindigen. Dat de dames het in de wanne zomertijd beter achten met de oudjes een middag naar bulten te gaan. behoeft toch voor de heren geen aanleiding tc zijn met de rondritten op te houden. Beide Instanties verrichtten uitstekend werk. zoals de redactie van Uw blad in haar onderschrift ais haar mening tc kennen geeft. Jammer dat de heren nu de dames niet konden vinden. Deze laatstcn toch zijn van mening dat een middag buiten niet opweegt tegen een rondrit door de auto bezitters van onze stad en zij geven dan ook de heren in -overweging hun goede initiatief voort te zetten. Twee midda gen op cén Jaar is toch voor dc oudjes niet te veel! Het Dames-comité OntspanningOuden van Dagen tc Middelburg. pen de lijnen naar Enschede, Olden- zaal. Groningen en Leeuwarden te bedienen. De latere leveringen, waarover on derhandeld wordt, zullen gelijke tred moeten houden met de verdere elec- trlficatie van ons spoorwegnet. Het is overigens niet de bedoeling het gehele land te electrificeren, aange- zin het op de minder-drukke lijnen economischer is met dieseltractie te gaan werken. (Nadruk verboden) Willy Lages komt op 19 Juli voor. Willy Lages, in de bezetting chef van de Sicherheitsdienst te Amster dam, zal op 19 Juli voor het Amster damse Bijzondere gerechtshof terecht staan. Er zijn tegen hem 102 getuigen opgeroepen. De dagvaarding is één meter vijfentwintig lang. Lages wordt verantwoordelijk gesteld voor bijna alle misdaden, door de bezettende macht jegens het Nederlandse volk begaan, namelijk het zonder enige vorm van proces laten fusilleren van weerloze arrestanten, de Silbertanne acties, opzettelijke brandstichting, Jo denvervolging, razzia's voor de „Ar- beitseinsatz". roof van aan Nederlan ders toebehorende goederen en het opzettelijk mishandelen van weerloze arrestanten In de rij der markante volksnamen der maanden moet Juni met de wel. nlg zeggende aanduiding Zomermaan d volstaan. Niet, omdat die maand bü uitstek geschikt zou zijn om zomerse indrukken te schenken, maar een voudig, omdat op 21 Juni de zonnewende plaats heeft en met die datum geacht wordt de zomer aan te vangen. Mei met de prachtnaam Bloei maand en Juli met die van hooi maand zijn dan ook ten opzichte van Juni enigszins bevoorrecht. Jammer genoeg, want Juni verenigt de eigen schappen van de voorafgaande en de volgende maand in zich. In elk geval behoeft Juni als bloeimaand voor Mei niet onder te doen. Alleen reeds als we langs de dijken en wegen rijdend onze blikken laten rondwaren over weiden en'bermen treffen ons de ve le bloemen die hoog tussen het gras opwassen. BOTERBLOEMEN. Kijken we wat zorgvuldiger, dan valt het ons op, dat vooral de boter bloemen en de vlinderbloemen in ko lossale getallen de vlakten sieren. Wat de boterbloemen betreft is Zeeland niet slecht bedeeld. Voor een leek valt het wel moeilijk al de soor ten uit elkaar te houden, maar zelfs h(j ziet ongetwijfeld verschillen. Zo kennen we hier dan de Kruipboter- bloem met de grote bloemen, brede bladeren en lange uitlopers; de gewo ne scherpe boterbloem, de knolboter bloem met een verdikte stengel juist boven de wortels en in de sloten dan nog de blaartrekkende boterbloem, waarvoor de huid van sommige men sen wat al te gevoelig is. Deze boter bloem heeft maar heel kleine bleek gele blaadjes en ziet er weinig boter bloemachtig uit. Maar naast de scher pe boterbloem, die de koeien niet lus ten en dus in de kaalgegraasde wei den in volle heerlijkheid blijven staan is er nog een vrij zeldzame soort in groten getale in Zeeland te vinden. Het is een rijkvertakte, veelbloemi- ge soort, wat lager dan de scherpe en ook de bladeren tonen daarmee dui delijk verschil. Ze heet de behaarde boterbloem en is. voor wie er op wil letten, gemakkelijk en reeds op een afstand te onderscheiden. Zo weet ik bijv. een weitje, dat er vol van staat, terwijl de naburige wei enkele de scherpe boterbloem herbergt. LATHYRUS. Nu we het toch over bijzondere planten hebben, lijkt het mij wel aar dig mijn Zeeuwse lezers eens attent te maken op een vrij zeldzame vlin derbloem. ook een Juni-bloeier. Het is een plant, waar je echt plezier van hebt. want tussen de vele vlinder bloemen. die in vele tinten onze ber men sieren, is deze het moeilijkst te vinden. Ik weet zeker, dat tussen de Défilé voor het koperen Koninklijk Paar. In verband met de viering van het koperen huwelijksfeest van HM. de Koningin en ZJK.H. de Prins der Ne derlanden zal op Zaterdag 9 Juli voor het paleis Soestdijk een défilé voor het Koninklijk paar worden gehou den, waaraan door deputaties uit al le delen der bevolking zal worden deelgenomen. Dit défilé zal gedeelte lijk 's morgens en gedeeltelijk in de middaguren plats hebben. Medewer king verlenen detachementen van de Kon. Marine, de Kon. Landmacht en de Luchtstrijdkrachten, voorafgegaan door de Marinierskapcl en de Kon. Militaire KapeL Voor het stookseizoen 1 October 1949/30 April 1950 zal voor particuliere verbrui kers 4000 1. huisbrandolie per installatie beschikbaar worden gesteld, met dien verstande, dat bepaalde categoriën van verbruikers, zoals: medici, advocaten en notarissen met praktijk aan huis. voor een toeslag in aanmerking kunnen ko men. Deze toeslag zal voor elk geval afzonderlijk worden vastgesteld. Ook voor panden, waarin verscheidene gezin nen wonen, kan een toeslag worden ver leend. Hoofdbewoners van percelen, die voor toewijzing van huisbrandolie in aanmer king menen te komen, dienen daartoe vóór 15 Juli a s. een schriftelijk verzoek te richten tot het Rijksbureau voor Aard olieproducten, Bezuidcnhoutseweg 187 189, 's-Gravenhage, met vermelding van de olieieverancier. Beheerders van grote gebouwen en in stellingen dienen zich voor een toewij zing van huisbrandolie, o.a. stookolie; eveneens schriftelijk vóór 15 Juli a.s. tot bovengenoemd Rijksbureau te wenden. vele klaversoorten en de vele vormen van wikken en lathyrus deze elk jaar meermalen aan mijn aandacht ont snapt. Op plaatsen, waar ik weet, dat ze voorkomen, ontgaan ze me vaak, terwijl ze dan plotseling on andere plekjes als een aangename verrassing voor me opduiken. Ik bedoel de graslathyrus. De plant heeft een lange dunne stengel met grasachtige bladeren en is in niet bloeiende toestand zo goed als niet tussen het gras te vinden. De bloem tros draagt maar enkele bloempjes, maar deze zijn zo felrood met paarse grondtint, dat ze door die vrolijke kleur je toeroepen: hier zijn we weer, dat had je niet gedacht, hè? Men vindt ze vooral langs de ber men, waar schapen weiden en men vertelt, dat de zaden tussen de hoe ven der schapen geraken en zo wor den verspreid. Wat niet wegneemt, dat men ze ook op plaatsen vindt, waar nooit een schaap zijn pootjes heeft gezet. DE ZEIS. Als in Juni de zeisen door het hoge gras slaan, valt ook de graslathyrus ten offer en dat is een reden te meer. waarom vele natuurliefhebbers dit aardige bloempje niet kennen. Ja, over die zeisen heb ik wat dik wijls lelijke woorden gezegd. Je kunt met nieuwsgierigheid de groei volgen van een plant, die je niet kent; tel kens gaan neuzen om te zien of de bloemen al ontsluiten, om dan plotse ling te staan voor een hoopje ver flenst gras, dat al je verwachtingen ineen doet storten. Gelukkig, dat de zeisen niet alles neerslaan. VALERIAAN. Dan vinden we langs de slootjes de prachtige valeriaanplanten, en tussen het riet de rijke bloei van de lissen, die men ook wel gele zwaardlelies noemt. We zien de wilde roosjes prij ken met duizenden zachtrose bloemen en daaronder kijken de „koeienögen" (de margrieten) rond tussen de paar se bloemen van het knoopkruid. Mei heeft de naam Bloeimaand, maar al met al behoeft Juni daarvoor teker niet onder te doen en ik zou U willen raden vóór de zeisen van de hooimaand hun werk met r.og meer ijver gaan aanpakken: ga naar buiten en geniet van de schoonheid van onze dijken en wegen; vergeet eens uw voorkeur voor een bouquet van ge kweekte bloemen en doe als de kin deren, die zo gaarne onze venster banken sieren met een ruiker uit het vrije veld. Gij zult er geen spijt van hebben, want, met liefde geschikt, zijn klaprozen, margrieten, knoopkruidjes. lissen en wat niet al. planten, die het tegen menige marktbloem niet be hoeven af te leggen. BAREND ZWERFMANS. De extra-toewijzingen van bouwvolume. De minister van wederopbouw en volkshuisvesting heeft voor de herbouw der door oorlogsgeweld getroffen centra aan verschillende gemeenten extra bouw volume ter beschikking kunnen stellen. Uit dit bouwvolume kan onmiddellijk worden geput voor de herbouw van win- en bedrijfspanden, e cijfers voor Zeeland vermelden wij reeds. Die voor de belangrijkste niet Zeeuwse gemeenten zijn: Gennep f 60.000. Venlo f 341.000, 's- Hertogenbosch f 466.700. Zevenbergen f 107.500. Eindhoven f 500 000. Best f 60.000. Dinteloord en Standdaavdbuiten f 200.000. Standdaardbuiten f 200.000. Hellendoorn i 95.000. Deventer f 164.000, Enschede f 190.000. Hengelo f 360.000. Arnhem f 590.000, Nijmegen f 1.500.000. Renkum f 131.000, Tiel f 436.000, Ze venaar f 89.000. Zutphen f 400.000, Doe- tinchem f 300.000. Nederlandse reder bij auto-ongeval gedood. Op de weg van Bergen op Zoom naar Antwerpen is even over de Nederlandse grens in de nacht van Woensdag op Don derdag een ernstig ongeluk gebeurd, al dus meldt het Alg. Dagblad. Een Neder landse reder, de heer A. Bolhuizen uit Antwerpen, was de grenspost te Putte gepasseerd en op weg naar huis. Hij liet. vijf Deense meisjes en jongens ln de wagen meerijden. Even voorbij Putte sprong er een band, waardoor de heer Bolhuizen de macht over zijn stuur ver loor. De wagen reed tegen een boom. De auto vloog in brand; met veel moeite konden de meisjes en jongens uit de wagen worden getrokken. Zij wa ren echter ernstig gewond en werden naar een Belgisch ziekenhuis gebracht. De heer Bolhuizen kon niet meer worden bevrijd. Zijn lijk kon pas worden gebor gen nadat de wagen was uitgebrand. De heer Bolhuizen was 44 jaar oud. (Ingezonden mededeling). Zelfs de best georganiseerde actie voor veilig verkeer kan niet voorkomen.dat er nog dagelijks vele ongevallen voor komen. Uti kon U oak aaelkomen.! Met een ongevallenpolis in Uw bezit voorkomt U geen ongeval, maar het kan dan niet voorkomen, dat er finan ciële zorgen uit voortkomen. Een ongevallenpolis van de N.V. Nieuwe HAV Bank te Schiedam geeft U die zekerheid Vraagt nog HEDEN inlichtingen Donderdag is de grote wielertocht door Frankrijk, de „Tour de France" begonnen. De Nederlandse renners, die deelnemen aan deze monsterrit, gefotografeerd even voor de start. V.Ln.r.: Henk de Hoog, Syen, de Rui. ter, Lambrichts, Pauwels, de Korvcr. FEUILLETON door ADELAIDE HUMPHRIES 40 Albie was niet van plan haar car rière te stellen boven de liefde, maar ze wilde bewijzen dat ze iets waard was. Ze zou een heleboel romannetjes afwerken, besloot ze, terwijl ze Ben verliet; ze zou er zoveel beleven, dat ze van de ene verliefdheid in de an dere viel, tot de wet van de zwaar tekracht haar tenslotte op haar be stemming zou doen belanden. En ze zou altijd aan Ben's raad denken om haar werk nooit de Liefde en het Leven zelf te laten overheersen. Dat was Janice overkomen. Albie geloof de niet, dat haar zusje zo verliefd was op de dokter als ze zelf wel dacht. Het was al erg genoeg dat dat aan één lid van de familie moest overkomen. Albie zou dat voorbeeld in haar hart bewaren, als iets dat geen navolging verdiende. Mijnheer Hilary scheen hetzelfde idee over zijn dochter te hebben als Albie. Hij geloofde, dat Janice overwerkt was; hij dacht, dat ze behoefte had aan een verzetje. Dat vertelde hij haar tenminste op een avond toen hij er in geslaagd was haar een ogenblik Z.L.M.-ers in Engeland (V.) Interessante expositie in Louth. (Van een bijzondere medewerker) Opvallend is de Hollandse netheid op de farms in het typische distriét Holland, een 300 jaar geleden door Nederlanders ingepolderd en gekolo niseerd gebied (zie P.Z.C. 11 Juni). De grond is hier zeer zwaar en draagt dus prima gewassen. Ons eer ste bezoek gold een specifiek geme chaniseerd bedrijf, de boerderij van de heer F. Kole Finsley te Holbach Marsh, waar men 20 tractoren en nog drie paarden bezat. Ook het machine park was zeer uitgebreid: wij zagen onder meer combines en een stabie le graandroger. Het bedrijf exploi teerde een eigen werkplaats voor re paraties en zelfs voor vervaardiging van onderdelen. Op deze boerderij za gen wij Zeeuwen voor het eerst de Nuffield-wieltractor, die pas zes maanden op de markt is en waarvan het prototype op dit bedrijf 15 be proefd. Met deze tractor en een sproeimachine werden 150 acres per dag besproeid. In een klavenveld was een „pick-up-baler" achter een trac tor bezig gemaaide en droge opslag van tarwe met „raygras" op te ba len. De balen werden los met touw gebonden en kwamen op een sleep terecht, die, vol zijnde, werd afge haakt, waarna een tractor met wagen de balen oplaadde. Een tractor met zaadkeerder was hier eveneens in ge bruik. Vervolgens bezochten wij de Spal ding Bulb Co. Ltd. te Spalding: een 1750 acres groot bedrijf, waarvan 15 acres glascultuur. Het hoofdgewas was de tulp. Een grappige ontdekking was het, dat twee Hollanders de heren Van Konijnenburg en De Graaf directeuren bleken te zijn van deze N.V. We zagen hier een enorm aan tal warenhuizen, sommige gebouwd volgens de alluminiumconstructie, die zeer licht is en weinig onderhoud vereist. Later op de dag kwamen wij nog op de Carrington Grange Farm van de heren J. Ward en Zonen, een zeer groot bedrijf op bijzonder zware klei grond en leem, met als specialiteit het Lincoln-vee. De melkgift bedroeg 20 1. per dag. Hier werd ook mosterd op contract geteeld tegen 70 ct per kg. NAAR LOUTH Toen wij de volgende morgen uit de veren kwamen, viel er een lichte motregen. De tocht leidde ditmaal naar Louth, waar de Lincoln Agri cultural Show werd gehouden. Het landschap is schitterend, nu eens slingert zich de weg door een dal, dan kruipt hij omhoog met vele boch ten die door de begroeiing steeds weer een ander aspect hebben. Tel kens ook krijgt men prachtige pano rama's te bewonderen. Louth is oud en het was er erg druk. Bij de ingang van het tentoonstellingsterrein wer den wij welkom geheten door de heer J. F. Smith, de voorzitter van de dis trictsafdeling der National Farmers Union, die met 'n deputatie boeren op ons wachtte om ohs rond te lei den. Voordat hiermee werd begonnen, werd echter een lunch aangeboden, daar wij de gasten van de N.F.U. waren. In de ring werden vervolgens de bekroonde dieren voorgeleid: achter eenvolgens kregen wij diverse resul taten van Engelse fokkunst te zien en als toegiftje een race met windhonden. De stands waren anders ingedeeld dan op onze tentoonstellingen. Het is hier niet zoals bij ons, dat het zwaar tepunt valt op de voorlichting. alleen te spreken te krijgen. „Lieve kind, ik moet eens een woordje met je praten", zei hij en deed de deur van zijn studeerkamer dicht om niet gestoord te worden. Graham Hilary was niet gewend veel te praten, hij vond het altijd moeilijk een persoonlijke kwestie met een van zijn kinderen te bespreken. „Ja, vader", antwoordde Janice ge hoorzaam, maar toch met iets vastbe radens in haar houding, terwijl ze in een van de oude, leren stoelen ging zitten. Uit haar manier van doen bleek, dat ze zou luisteren naar wat hij had te zeggen, maar dat ze niet kon beloven te zullen doen wat hij zei. Hoeveel wist haar vader? Wat had haar moeder hem verteld? Want Ja nice liet zich niet om de tuin leiden; ze wist best dat haar moeder hier acn- ter zat, haar moeder, die er steeds op uit was op de een of andere wijze te helpen. „Hum", mijnheer Hilary schraapte zijn keel, terwijl hij in zijn stoel ging zitten en zijn voeten op het daarvoor bestemde bankje legde. Mildred had hem wel gezegd wat hij moest zeggen, maar niet hóe. Ze had hem zelfs de reden voor dit alles niet opgegeven, ze had hem alleen maar gezegd, dat ze er zeer gegronde redenen voor had en dat haar intuïtie (dat wonderlijke „iets" dat vrouwen schenen te bezitten) haar deze weg wees. „Ja vader" zei Janice nogmaals als een gehoorzame dochter. Ze dacht: wat het ook mag zijn dat moeder hem wil laten zeggen, laat het alsjeblieft kort zijn. Ik kan hem eigenlijk net zo goed de waarheid vertellen, die moeten ze vroeg of laat tóch horen. Bovendien had ze genoeg van alle be drog en geheimzinnigheid. Alles was nu immers in orde? Eric zou het zijn vrouw vertellen. Janice moest het haar vader zeggen. „Weet je". Graham Hilary schraapte zijn keel nog eens en bedacht dat het toch wel wat belachelijk was, dat 'n man bang was voor zijn eigen doch tertje. Want Janice zag er in het lamplicht even verschrikt en onge lukkig uit, als een klein meisje dat een standje krijgt, al deed ze dapper haai best het niet te laten merken. „Zou je wat voor me willen doen voor mij en voor je moeder?" „Graag, als ik kan". Maar in plaats daarvan ga ik jullie pijn doen, dacht Janice. Terwijl ze naar haar vader keek, wiens gezicht half in de scha duw was gehuld, dacht ze: hij wordt oud! Als hij mijn vader niet was en ik hem niet zo goed kende en ik zou hem als een vreemde bekijken, zou ik hem zien als een oude man. Zijn haar was wit, en het was dun geworden, zodat zijn voorhoofd hoger en breder scheen. Uit zijn vriendelijke blauwe ogen spraken tegenslag en vermoeid heid; er waren meer diepe groeven in zijn gezicht dan Janice ooit had opge merkt. En haar hart trok zich pijnlijk samen nu ze hem zo met nieuwe ogen zag en zich herinnerde hoe ze altijd aan hem had gedacht als jong en krachtig en precies zoals de vader die ze als klein meisje had gekend. Hij is oud, dacht ze, en daarna hevig teleur gesteld: hoe kan ik hem zo'n verdriet doen, terwijl ik hem zo zie?" (Wordt vervolgd). 20. Lah Tie Pang zat nu tegenover de on echte Maharadja en zij slingerden elkan der de ene hoffelijk heid na de andere in het gelaat. „Gij zijt gelijk een edel-geslepen dia mant met talrijke kleurige facetten" sprak de Maharadja. „Zoudt gij U willen opofferen cn met mij een eenvoudige dis willen genieten?" ..Niets liever dan dat!" riep Lah Tie Pang. „Ik zou met U van 'n oude korst brood kun nen genieten!" Kappie had nu ont dekt, waar de klagen de stem vandaan kwam. Hij keek tus sen dc tralies van het kelderraam door en zag toen de gebonden pa leiswachter. Zijn stem klonk gesmoord omdat de doek voor zijn mond zat. „Help! Edele heer! Help! Laat mij hier uit!" riep de arme man. „Mijn meester, de Maharad ja van Bombnpoetra is verradenruwe vreemdelingen bevinden zich nu in het Paleis.... roof. diefstalmijn arme meester, help!" „Kalm maar, jong!" zei Kappie. „Ik zal pro beren je te helpen!" „Maar hoe?" dacht Kappie. ..Hoe kom ik in die kelder met die tralies er voor?" Toen zag hij ineens een ki~~.-Lkeen llj^m, tiic ccn dunne scherpe kant had. „Aha!" dacht hij. „Ik ben niet voor niets een zeeman! Een zeeman weet altijd overal raad op!" Kappie nam de steen op en begon daarmee de schroeven, waarmee de tralies aan de muur bevestigd waren, los te draaien.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1949 | | pagina 4