K
De Spoorwegen electrificeren
ook het goederenvervoer
.1=4:1
asppic EN DE CHINESE MANDARIJN
Franse fabriek heef150 locomotieven
voor Nederland in aanbouw
Langs dijken en wegen
Wat de Juni-maand ons bood
f VOORKOMEN1
BETER DAN GENEZEN!
DOKTERS-ASSISTENTE
STEEDS MEER MECHANISATIE
4
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 2 JULI 1949
(Van onze reizende redacteur)
Nederland gaat ongeveer honderd
stoomlocomotieven vervangen door
vijftig electrische en die zullen alle
hier ïn de fabriek gemaakt worden,
vertelt de heer A. Rouet. een der
directeuren van de fabriek Alsthom,
nadat hij mij heeft rondgeleid door
de werkplaatsen en over de terreinen
van het 60 hectares metende com
plex.
In Nederland kennen wij de elec
trische locomoiieven nog niet. Welis
waar zjjn er sinds 1908 geëlectrifi-
ceerde spoorlijnen, maar die worden
tot dusver alleen bereden door per
sonentreinen met ingebouwde moto
ren. Na de oorlog is evenwel te
Utrecht in principe besloten niet al
leen voor het reizigers-, maar ook
voor het goederenvervoer van stroom
op electriciteit over te schakelen.
Nu zijn er in ons land wel eens
electrische locomotieven gebouwd
bjj Werkspoor in combinatie met
Heemaf te Hengelo bjjv. maar grote
ervaring heeft men niet op dit ge
bied. De belangrijkste aanbiedingen
kwamen dan ook uit de Ver. Staten
en uit Frankrijk. Uiteraard volgden
er langdurige besprekingen, waarbij
uiteindelijk aan Frankrijk de voor
keur werd gegeven.
FRANKRIJK KREEG DE ORDER
De Franse aanbieding was goedko
per (hoewel het verschil gering was),
er kwamen geen kostbare en schaar
se dollars aan te pas. zij paste in het
Inter-Europese stelsel van onderling
economisch verkeer, zij kon met Ne
derlandse tegenprestaties voldaan
worden, zij berust op een zeer
langdurige ervaring en tenslotte was
het van betekenis, dat het Franse
spoorwegnet evenals het Nederlandse
werkt met 1500 volts gelijkstroom-
spaning. Zo werd er dus een bestel
ling geplaatst van 50 locomotieven
met vier gedreven assen, die een
snelheid van 125 km per uur kun
nen ontwikkelen. Bovendien worden
nu reeds onderhandelingen gevoerd
over de levering van nog een aantal
zes-asslge, die 180 km kunnen rijden.
De tegenprestatie van Nederlandse
zijde bestaat in de levering van tank
schepen voor de Franse koopvaardij.
De Franse ervaring met electrische
tractie gaat terug tot vóór 1800 en
met 1500 volts gelijkstroom tot 1915.
Op het ogenblik ryden er in dit uit
gestrekte land met zijn geringe bin
nenvaart en zijn dientengevolge uit
gebreide spoorwegnet meer dan dui
zend electrische locomotieven.
ELKE TIEN DAGEN ÊÉN
Nederland gaat het wat bescheide
ner aanleggen en dat spreekt wel
haast vanzelf. Wjj kunnen met een
geringer aantal toe. De onderhavige
bestelling is geplaatst in 1948 en be
dongen Is, dat de aflevering zal be-
f inen in April 1950 in een tempo van
én per tien dagen, zodat het gehele
aantal anderhalf laar later binnen
onze grenzen zal zy'n.
Overigens kan men nu al Franse
electrische locomotieven in Neder
land zien rijden, want de N.S. heb
ben met de Société Nationale des
Chemins de Fer fransais. die sedert
de naasting alle spoorlijnen exploi
teert, een overeenkomst gemaakt
volgens welke Nederland tien loco's
in bruikleen krijgt totdat de nieuwe
aankomen. Van aie tien zijn er reeds
drie en de overige zeven zullen vóór
October aankomen.
Zo krijgen de Nederlandse spoorweg
mensen gelegenheid zich te bekwa
men in net gebruik van dit mate
rieel. Sommige hunner znn bovendien
een tijdlang gedetacheerd geweest te
Belfort om de samenstelling van de
ze machines van phase tot phase te
kunnen meemaken. Die tien tweede
hands-machines gaan terug als de
eerste tien nieuwe in ons land aan
gekomen zijn.
De vijftig locomotieven, waarom
het nu gaat, zullen met de tien Zwit
serse waarvan er zeven in licentie
door Werkspoor znn vervaardigd
en onze éne Engelse machine ver
moedelijk voldoende zijn om het ge
hele geëlectrificeerde net. zoals het
er in 1952 zal uitzien dus inbegre-
i Ingezonden mededeling)
voor teintverbetering.
Geeft frisheid en ge
zondheid aan Uw huid
en maakt U knapper.
LEZERS SCHRIJVEN...
COI-I.ECTE VOOR DRIE SANATORIA.
..Sonnevanck", „Zonnegloren" en „Zon
nestraal" zullen Zaterdag 9 Juli a.s. ge
meenschappelijk collecteren ten bate van
hun sanatorluniwerk.
Weliswaar is het t.b-c.-sterftecijfer,
dat tijdens de eerste Jaren na de oorlog.
In ons land tot zulk een ontstellende
hoogte w.ts gestegen, tot beneden het
niveau van 1939 gedaald, doch het aan
tal lijders aan deze ziekte, dat. dank zij
de gcpcrlcctionncerde en aanzienlijk uit
gebreide opsporingsdienst, ontdekt wordt,
stelt de t.b.c.-bestrijding en dus ook de
sanatoria, voor een steeds zwaardere
taak. De sanatoria moeten uitbreiden om
het groter aantal patiënten te kunnen op
nemen. Z(j behoeven daarvoor de gelde
lijke hulp van ons volk.
Er is nog veel toegewijde hulp nodig
van collectrices cn collectanten. Wie zich
opKcwckt mocht gevoelen aan dit belan
geloze werk deel te nemen, wordt vrien
delijk verzocht zich ten spoedigste te
willen aanmelden bij het secretariaat van
het Comité, dat gevestigd is Rozenstraat
1 te Middelburg.
ONTSPANNING OUDEN VAN DAGEN.
Naar aanleiding van een artikeltje in
de Provinciale Zeeuwse Courant van 24
Juni Ji. het volgende:
Twee jaren geleden vervoegde zich ge
heel onverwacht de voorzitter van de
„Commissie Rondritten Ouden van Da
gen" te Middelburg, de heer P. de Vos
bij de U.V.V. (Unie Vrouweltfke Vrijwil
ligers) met dringend verzoek binnen één
week een collecte te houden voor haar
rondritten. Daaraan werd. niettegen
staande de korte tijd. terstond door de
U.V.V. voldaan cn zo konden de dames,
door de goedgeefsheid van onze stadge
noten. het schitterende bedrag van
ruim t 1700.— aan de heer De Vos over
handigen. zodat de rondritten konden
doorgaan.
Thans, nu de U.V.V.. zoals ook elders
ln den lande, op verzoek van haar hoofd
bestuur tracht tc komen tot het organi
seren van ontspanningsmiddagen voor de
oudjes cn het in samenwerking met de
vrouwenorganisaties hier ter stede daar
toe haar uiterste best doet. schijnt de
„Commissie Rondritten Ouden van Da
gen" daarin een aanleiding te vinden
haar werk tc beëindigen. Dat de dames
het in de wanne zomertijd beter achten
met de oudjes een middag naar bulten te
gaan. behoeft toch voor de heren geen
aanleiding tc zijn met de rondritten op
te houden. Beide Instanties verrichtten
uitstekend werk. zoals de redactie van
Uw blad in haar onderschrift ais haar
mening tc kennen geeft.
Jammer dat de heren nu de dames niet
konden vinden. Deze laatstcn toch zijn
van mening dat een middag buiten niet
opweegt tegen een rondrit door de auto
bezitters van onze stad en zij geven dan
ook de heren in -overweging hun goede
initiatief voort te zetten. Twee midda
gen op cén Jaar is toch voor dc oudjes
niet te veel!
Het Dames-comité OntspanningOuden
van Dagen tc Middelburg.
pen de lijnen naar Enschede, Olden-
zaal. Groningen en Leeuwarden te
bedienen.
De latere leveringen, waarover on
derhandeld wordt, zullen gelijke tred
moeten houden met de verdere elec-
trlficatie van ons spoorwegnet. Het
is overigens niet de bedoeling het
gehele land te electrificeren, aange-
zin het op de minder-drukke lijnen
economischer is met dieseltractie te
gaan werken.
(Nadruk verboden)
Willy Lages komt op
19 Juli voor.
Willy Lages, in de bezetting chef
van de Sicherheitsdienst te Amster
dam, zal op 19 Juli voor het Amster
damse Bijzondere gerechtshof terecht
staan. Er zijn tegen hem 102 getuigen
opgeroepen. De dagvaarding is één
meter vijfentwintig lang. Lages wordt
verantwoordelijk gesteld voor bijna
alle misdaden, door de bezettende
macht jegens het Nederlandse volk
begaan, namelijk het zonder enige
vorm van proces laten fusilleren van
weerloze arrestanten, de Silbertanne
acties, opzettelijke brandstichting, Jo
denvervolging, razzia's voor de „Ar-
beitseinsatz". roof van aan Nederlan
ders toebehorende goederen en het
opzettelijk mishandelen van weerloze
arrestanten
In de rij der markante volksnamen der maanden moet Juni met de wel.
nlg zeggende aanduiding Zomermaan d volstaan. Niet, omdat die maand bü
uitstek geschikt zou zijn om zomerse indrukken te schenken, maar een
voudig, omdat op 21 Juni de zonnewende plaats heeft en met die datum
geacht wordt de zomer aan te vangen.
Mei met de prachtnaam Bloei
maand en Juli met die van hooi
maand zijn dan ook ten opzichte van
Juni enigszins bevoorrecht. Jammer
genoeg, want Juni verenigt de eigen
schappen van de voorafgaande en de
volgende maand in zich. In elk geval
behoeft Juni als bloeimaand voor Mei
niet onder te doen. Alleen reeds als
we langs de dijken en wegen rijdend
onze blikken laten rondwaren over
weiden en'bermen treffen ons de ve
le bloemen die hoog tussen het gras
opwassen.
BOTERBLOEMEN.
Kijken we wat zorgvuldiger, dan
valt het ons op, dat vooral de boter
bloemen en de vlinderbloemen in ko
lossale getallen de vlakten sieren.
Wat de boterbloemen betreft is
Zeeland niet slecht bedeeld. Voor een
leek valt het wel moeilijk al de soor
ten uit elkaar te houden, maar zelfs
h(j ziet ongetwijfeld verschillen. Zo
kennen we hier dan de Kruipboter-
bloem met de grote bloemen, brede
bladeren en lange uitlopers; de gewo
ne scherpe boterbloem, de knolboter
bloem met een verdikte stengel juist
boven de wortels en in de sloten dan
nog de blaartrekkende boterbloem,
waarvoor de huid van sommige men
sen wat al te gevoelig is. Deze boter
bloem heeft maar heel kleine bleek
gele blaadjes en ziet er weinig boter
bloemachtig uit. Maar naast de scher
pe boterbloem, die de koeien niet lus
ten en dus in de kaalgegraasde wei
den in volle heerlijkheid blijven staan
is er nog een vrij zeldzame soort in
groten getale in Zeeland te vinden.
Het is een rijkvertakte, veelbloemi-
ge soort, wat lager dan de scherpe en
ook de bladeren tonen daarmee dui
delijk verschil. Ze heet de behaarde
boterbloem en is. voor wie er op wil
letten, gemakkelijk en reeds op een
afstand te onderscheiden. Zo weet ik
bijv. een weitje, dat er vol van staat,
terwijl de naburige wei enkele de
scherpe boterbloem herbergt.
LATHYRUS.
Nu we het toch over bijzondere
planten hebben, lijkt het mij wel aar
dig mijn Zeeuwse lezers eens attent
te maken op een vrij zeldzame vlin
derbloem. ook een Juni-bloeier. Het
is een plant, waar je echt plezier van
hebt. want tussen de vele vlinder
bloemen. die in vele tinten onze ber
men sieren, is deze het moeilijkst te
vinden. Ik weet zeker, dat tussen de
Défilé voor het koperen
Koninklijk Paar.
In verband met de viering van het
koperen huwelijksfeest van HM. de
Koningin en ZJK.H. de Prins der Ne
derlanden zal op Zaterdag 9 Juli voor
het paleis Soestdijk een défilé voor
het Koninklijk paar worden gehou
den, waaraan door deputaties uit al
le delen der bevolking zal worden
deelgenomen. Dit défilé zal gedeelte
lijk 's morgens en gedeeltelijk in de
middaguren plats hebben. Medewer
king verlenen detachementen van de
Kon. Marine, de Kon. Landmacht en
de Luchtstrijdkrachten, voorafgegaan
door de Marinierskapcl en de Kon.
Militaire KapeL
Voor het stookseizoen 1 October 1949/30
April 1950 zal voor particuliere verbrui
kers 4000 1. huisbrandolie per installatie
beschikbaar worden gesteld, met dien
verstande, dat bepaalde categoriën van
verbruikers, zoals: medici, advocaten en
notarissen met praktijk aan huis. voor
een toeslag in aanmerking kunnen ko
men. Deze toeslag zal voor elk geval
afzonderlijk worden vastgesteld. Ook
voor panden, waarin verscheidene gezin
nen wonen, kan een toeslag worden ver
leend.
Hoofdbewoners van percelen, die voor
toewijzing van huisbrandolie in aanmer
king menen te komen, dienen daartoe
vóór 15 Juli a s. een schriftelijk verzoek
te richten tot het Rijksbureau voor Aard
olieproducten, Bezuidcnhoutseweg 187
189, 's-Gravenhage, met vermelding van
de olieieverancier.
Beheerders van grote gebouwen en in
stellingen dienen zich voor een toewij
zing van huisbrandolie, o.a. stookolie;
eveneens schriftelijk vóór 15 Juli a.s. tot
bovengenoemd Rijksbureau te wenden.
vele klaversoorten en de vele vormen
van wikken en lathyrus deze elk jaar
meermalen aan mijn aandacht ont
snapt. Op plaatsen, waar ik weet, dat
ze voorkomen, ontgaan ze me vaak,
terwijl ze dan plotseling on andere
plekjes als een aangename verrassing
voor me opduiken.
Ik bedoel de graslathyrus. De plant
heeft een lange dunne stengel met
grasachtige bladeren en is in niet
bloeiende toestand zo goed als niet
tussen het gras te vinden. De bloem
tros draagt maar enkele bloempjes,
maar deze zijn zo felrood met paarse
grondtint, dat ze door die vrolijke
kleur je toeroepen: hier zijn we weer,
dat had je niet gedacht, hè?
Men vindt ze vooral langs de ber
men, waar schapen weiden en men
vertelt, dat de zaden tussen de hoe
ven der schapen geraken en zo wor
den verspreid. Wat niet wegneemt,
dat men ze ook op plaatsen vindt,
waar nooit een schaap zijn pootjes
heeft gezet.
DE ZEIS.
Als in Juni de zeisen door het hoge
gras slaan, valt ook de graslathyrus
ten offer en dat is een reden te meer.
waarom vele natuurliefhebbers dit
aardige bloempje niet kennen.
Ja, over die zeisen heb ik wat dik
wijls lelijke woorden gezegd. Je kunt
met nieuwsgierigheid de groei volgen
van een plant, die je niet kent; tel
kens gaan neuzen om te zien of de
bloemen al ontsluiten, om dan plotse
ling te staan voor een hoopje ver
flenst gras, dat al je verwachtingen
ineen doet storten.
Gelukkig, dat de zeisen niet alles
neerslaan.
VALERIAAN.
Dan vinden we langs de slootjes de
prachtige valeriaanplanten, en tussen
het riet de rijke bloei van de lissen,
die men ook wel gele zwaardlelies
noemt. We zien de wilde roosjes prij
ken met duizenden zachtrose bloemen
en daaronder kijken de „koeienögen"
(de margrieten) rond tussen de paar
se bloemen van het knoopkruid.
Mei heeft de naam Bloeimaand,
maar al met al behoeft Juni daarvoor
teker niet onder te doen en ik zou
U willen raden vóór de zeisen van de
hooimaand hun werk met r.og meer
ijver gaan aanpakken: ga naar buiten
en geniet van de schoonheid van onze
dijken en wegen; vergeet eens uw
voorkeur voor een bouquet van ge
kweekte bloemen en doe als de kin
deren, die zo gaarne onze venster
banken sieren met een ruiker uit het
vrije veld. Gij zult er geen spijt van
hebben, want, met liefde geschikt, zijn
klaprozen, margrieten, knoopkruidjes.
lissen en wat niet al. planten, die het
tegen menige marktbloem niet be
hoeven af te leggen.
BAREND ZWERFMANS.
De extra-toewijzingen
van bouwvolume.
De minister van wederopbouw en
volkshuisvesting heeft voor de herbouw
der door oorlogsgeweld getroffen centra
aan verschillende gemeenten extra bouw
volume ter beschikking kunnen stellen.
Uit dit bouwvolume kan onmiddellijk
worden geput voor de herbouw van win-
en bedrijfspanden,
e cijfers voor Zeeland vermelden wij
reeds. Die voor de belangrijkste niet
Zeeuwse gemeenten zijn:
Gennep f 60.000. Venlo f 341.000, 's-
Hertogenbosch f 466.700. Zevenbergen
f 107.500. Eindhoven f 500 000. Best
f 60.000. Dinteloord en Standdaavdbuiten
f 200.000. Standdaardbuiten f 200.000.
Hellendoorn i 95.000. Deventer f 164.000,
Enschede f 190.000. Hengelo f 360.000.
Arnhem f 590.000, Nijmegen f 1.500.000.
Renkum f 131.000, Tiel f 436.000, Ze
venaar f 89.000. Zutphen f 400.000, Doe-
tinchem f 300.000.
Nederlandse reder bij
auto-ongeval gedood.
Op de weg van Bergen op Zoom naar
Antwerpen is even over de Nederlandse
grens in de nacht van Woensdag op Don
derdag een ernstig ongeluk gebeurd, al
dus meldt het Alg. Dagblad. Een Neder
landse reder, de heer A. Bolhuizen uit
Antwerpen, was de grenspost te Putte
gepasseerd en op weg naar huis. Hij liet.
vijf Deense meisjes en jongens ln de
wagen meerijden. Even voorbij Putte
sprong er een band, waardoor de heer
Bolhuizen de macht over zijn stuur ver
loor. De wagen reed tegen een boom.
De auto vloog in brand; met veel
moeite konden de meisjes en jongens
uit de wagen worden getrokken. Zij wa
ren echter ernstig gewond en werden
naar een Belgisch ziekenhuis gebracht.
De heer Bolhuizen kon niet meer worden
bevrijd. Zijn lijk kon pas worden gebor
gen nadat de wagen was uitgebrand. De
heer Bolhuizen was 44 jaar oud.
(Ingezonden mededeling).
Zelfs de best georganiseerde actie voor
veilig verkeer kan niet voorkomen.dat
er nog dagelijks vele ongevallen voor
komen.
Uti kon U oak aaelkomen.!
Met een ongevallenpolis in Uw bezit
voorkomt U geen ongeval, maar het
kan dan niet voorkomen, dat er finan
ciële zorgen uit voortkomen.
Een ongevallenpolis van de
N.V. Nieuwe HAV Bank
te Schiedam
geeft U die zekerheid
Vraagt
nog HEDEN inlichtingen
Donderdag is de grote wielertocht door Frankrijk, de „Tour de France"
begonnen. De Nederlandse renners, die deelnemen aan deze monsterrit,
gefotografeerd even voor de start. V.Ln.r.: Henk de Hoog, Syen, de Rui.
ter, Lambrichts, Pauwels, de Korvcr.
FEUILLETON
door
ADELAIDE HUMPHRIES
40
Albie was niet van plan haar car
rière te stellen boven de liefde, maar
ze wilde bewijzen dat ze iets waard
was. Ze zou een heleboel romannetjes
afwerken, besloot ze, terwijl ze Ben
verliet; ze zou er zoveel beleven, dat
ze van de ene verliefdheid in de an
dere viel, tot de wet van de zwaar
tekracht haar tenslotte op haar be
stemming zou doen belanden. En ze
zou altijd aan Ben's raad denken om
haar werk nooit de Liefde en het
Leven zelf te laten overheersen. Dat
was Janice overkomen. Albie geloof
de niet, dat haar zusje zo verliefd was
op de dokter als ze zelf wel dacht. Het
was al erg genoeg dat dat aan één
lid van de familie moest overkomen.
Albie zou dat voorbeeld in haar hart
bewaren, als iets dat geen navolging
verdiende.
Mijnheer Hilary scheen hetzelfde idee
over zijn dochter te hebben als Albie.
Hij geloofde, dat Janice overwerkt
was; hij dacht, dat ze behoefte had
aan een verzetje. Dat vertelde hij
haar tenminste op een avond toen hij
er in geslaagd was haar een ogenblik
Z.L.M.-ers in Engeland (V.)
Interessante expositie in Louth.
(Van een bijzondere medewerker)
Opvallend is de Hollandse netheid
op de farms in het typische distriét
Holland, een 300 jaar geleden door
Nederlanders ingepolderd en gekolo
niseerd gebied (zie P.Z.C. 11 Juni).
De grond is hier zeer zwaar en
draagt dus prima gewassen. Ons eer
ste bezoek gold een specifiek geme
chaniseerd bedrijf, de boerderij van
de heer F. Kole Finsley te Holbach
Marsh, waar men 20 tractoren en nog
drie paarden bezat. Ook het machine
park was zeer uitgebreid: wij zagen
onder meer combines en een stabie
le graandroger. Het bedrijf exploi
teerde een eigen werkplaats voor re
paraties en zelfs voor vervaardiging
van onderdelen. Op deze boerderij za
gen wij Zeeuwen voor het eerst de
Nuffield-wieltractor, die pas zes
maanden op de markt is en waarvan
het prototype op dit bedrijf 15 be
proefd. Met deze tractor en een
sproeimachine werden 150 acres per
dag besproeid. In een klavenveld was
een „pick-up-baler" achter een trac
tor bezig gemaaide en droge opslag
van tarwe met „raygras" op te ba
len. De balen werden los met touw
gebonden en kwamen op een sleep
terecht, die, vol zijnde, werd afge
haakt, waarna een tractor met wagen
de balen oplaadde. Een tractor met
zaadkeerder was hier eveneens in ge
bruik.
Vervolgens bezochten wij de Spal
ding Bulb Co. Ltd. te Spalding: een
1750 acres groot bedrijf, waarvan 15
acres glascultuur. Het hoofdgewas was
de tulp. Een grappige ontdekking
was het, dat twee Hollanders de
heren Van Konijnenburg en De Graaf
directeuren bleken te zijn van deze
N.V. We zagen hier een enorm aan
tal warenhuizen, sommige gebouwd
volgens de alluminiumconstructie, die
zeer licht is en weinig onderhoud
vereist.
Later op de dag kwamen wij nog
op de Carrington Grange Farm van
de heren J. Ward en Zonen, een zeer
groot bedrijf op bijzonder zware klei
grond en leem, met als specialiteit
het Lincoln-vee. De melkgift bedroeg
20 1. per dag. Hier werd ook mosterd
op contract geteeld tegen 70 ct per
kg.
NAAR LOUTH
Toen wij de volgende morgen uit
de veren kwamen, viel er een lichte
motregen. De tocht leidde ditmaal
naar Louth, waar de Lincoln Agri
cultural Show werd gehouden. Het
landschap is schitterend, nu eens
slingert zich de weg door een dal,
dan kruipt hij omhoog met vele boch
ten die door de begroeiing steeds
weer een ander aspect hebben. Tel
kens ook krijgt men prachtige pano
rama's te bewonderen. Louth is oud
en het was er erg druk. Bij de ingang
van het tentoonstellingsterrein wer
den wij welkom geheten door de heer
J. F. Smith, de voorzitter van de dis
trictsafdeling der National Farmers
Union, die met 'n deputatie boeren
op ons wachtte om ohs rond te lei
den. Voordat hiermee werd begonnen,
werd echter een lunch aangeboden,
daar wij de gasten van de N.F.U.
waren.
In de ring werden vervolgens de
bekroonde dieren voorgeleid: achter
eenvolgens kregen wij diverse resul
taten van Engelse fokkunst te zien en
als toegiftje een race met windhonden.
De stands waren anders ingedeeld
dan op onze tentoonstellingen. Het is
hier niet zoals bij ons, dat het zwaar
tepunt valt op de voorlichting.
alleen te spreken te krijgen.
„Lieve kind, ik moet eens een
woordje met je praten", zei hij en
deed de deur van zijn studeerkamer
dicht om niet gestoord te worden.
Graham Hilary was niet gewend veel
te praten, hij vond het altijd moeilijk
een persoonlijke kwestie met een van
zijn kinderen te bespreken.
„Ja, vader", antwoordde Janice ge
hoorzaam, maar toch met iets vastbe
radens in haar houding, terwijl ze in
een van de oude, leren stoelen ging
zitten. Uit haar manier van doen
bleek, dat ze zou luisteren naar wat
hij had te zeggen, maar dat ze niet
kon beloven te zullen doen wat hij zei.
Hoeveel wist haar vader? Wat had
haar moeder hem verteld? Want Ja
nice liet zich niet om de tuin leiden;
ze wist best dat haar moeder hier acn-
ter zat, haar moeder, die er steeds
op uit was op de een of andere wijze
te helpen.
„Hum", mijnheer Hilary schraapte
zijn keel, terwijl hij in zijn stoel ging
zitten en zijn voeten op het daarvoor
bestemde bankje legde.
Mildred had hem wel gezegd wat
hij moest zeggen, maar niet hóe. Ze
had hem zelfs de reden voor dit alles
niet opgegeven, ze had hem alleen
maar gezegd, dat ze er zeer gegronde
redenen voor had en dat haar intuïtie
(dat wonderlijke „iets" dat vrouwen
schenen te bezitten) haar deze weg
wees.
„Ja vader" zei Janice nogmaals als
een gehoorzame dochter. Ze dacht:
wat het ook mag zijn dat moeder hem
wil laten zeggen, laat het alsjeblieft
kort zijn. Ik kan hem eigenlijk net
zo goed de waarheid vertellen, die
moeten ze vroeg of laat tóch horen.
Bovendien had ze genoeg van alle be
drog en geheimzinnigheid. Alles was
nu immers in orde? Eric zou het zijn
vrouw vertellen. Janice moest het
haar vader zeggen.
„Weet je". Graham Hilary schraapte
zijn keel nog eens en bedacht dat het
toch wel wat belachelijk was, dat 'n
man bang was voor zijn eigen doch
tertje. Want Janice zag er in het
lamplicht even verschrikt en onge
lukkig uit, als een klein meisje dat
een standje krijgt, al deed ze dapper
haai best het niet te laten merken.
„Zou je wat voor me willen doen
voor mij en voor je moeder?"
„Graag, als ik kan". Maar in plaats
daarvan ga ik jullie pijn doen, dacht
Janice. Terwijl ze naar haar vader
keek, wiens gezicht half in de scha
duw was gehuld, dacht ze: hij wordt
oud! Als hij mijn vader niet was en
ik hem niet zo goed kende en ik zou
hem als een vreemde bekijken, zou ik
hem zien als een oude man. Zijn haar
was wit, en het was dun geworden,
zodat zijn voorhoofd hoger en breder
scheen. Uit zijn vriendelijke blauwe
ogen spraken tegenslag en vermoeid
heid; er waren meer diepe groeven in
zijn gezicht dan Janice ooit had opge
merkt. En haar hart trok zich pijnlijk
samen nu ze hem zo met nieuwe ogen
zag en zich herinnerde hoe ze altijd
aan hem had gedacht als jong en
krachtig en precies zoals de vader die
ze als klein meisje had gekend. Hij is
oud, dacht ze, en daarna hevig teleur
gesteld: hoe kan ik hem zo'n verdriet
doen, terwijl ik hem zo zie?"
(Wordt vervolgd).
20. Lah Tie Pang zat
nu tegenover de on
echte Maharadja en
zij slingerden elkan
der de ene hoffelijk
heid na de andere in
het gelaat.
„Gij zijt gelijk een
edel-geslepen dia
mant met talrijke
kleurige facetten"
sprak de Maharadja.
„Zoudt gij U willen
opofferen cn met mij
een eenvoudige dis
willen genieten?"
..Niets liever dan dat!"
riep Lah Tie Pang.
„Ik zou met U van 'n
oude korst brood kun
nen genieten!"
Kappie had nu ont
dekt, waar de klagen
de stem vandaan
kwam. Hij keek tus
sen dc tralies van het
kelderraam door en zag toen de gebonden pa
leiswachter. Zijn stem klonk gesmoord omdat
de doek voor zijn mond zat.
„Help! Edele heer! Help! Laat mij hier uit!"
riep de arme man. „Mijn meester, de Maharad
ja van Bombnpoetra is verradenruwe
vreemdelingen bevinden zich nu in het Paleis....
roof. diefstalmijn arme meester, help!"
„Kalm maar, jong!" zei Kappie. „Ik zal pro
beren je te helpen!"
„Maar hoe?" dacht Kappie. ..Hoe kom ik in
die kelder met die tralies er voor?" Toen zag
hij ineens een ki~~.-Lkeen llj^m, tiic ccn dunne
scherpe kant had.
„Aha!" dacht hij. „Ik ben niet voor niets een
zeeman! Een zeeman weet altijd overal raad
op!"
Kappie nam de steen op en begon daarmee
de schroeven, waarmee de tralies aan de muur
bevestigd waren, los te draaien.