Enorme belangstelling te Penzance voor de vlootmanoeuvres Vier dagen feest in Penzance Zeeuwse Almanak FUNDAMENT EN PERSPECTIEF VAN HET BELIJDEN Van Vrouw iof Vrouw ZATERDAG 2 JULI 1949 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 ER WORDT HOOG BEZOEK VERWACHT. Onze speciale verslaggever telefoneerde ons uit Penzance: Het is feest in Penzance, feest omdat oorlogsschepen van vier naties verzameld zün in de wyde Mounts Bay, die als uitgangspunt zal dienen voor de grote manoeuvres, die Zondag beginnen. De hele stad is versierd met vlaggen en wimpels, met reeksen gekleurde gloeilampjes, met bloe. men en opschriften en iedereen spreekt ver het hoge bezoek, waarnaar reikhalzend wordt uitgezien. Maarschalk Montgomery, arriveerde Don. derdag. Prins Bemhard wordt Zondag verwacht en het is niet onmoge lijk, zo gaat 't gerucht, dat ook 'n lid van de Engelse Koninklijke Kami, lie naar Cornwall zal komen, waarby de naani van Phillip op ieders lip. pen is. Het eerste schip, dat arriveerde, was het Franse voorraadschip Fort Beau Harnoist, vanmorgen vroeg gevolgd door dc tanker Black Ran ger en hei Britse moederschip voor onderzeeboten Maidstone. Omstreeks 8 uur doemden langerekte silhouetten op aan de Zuidelijke kim, de grijze schimmen van de vliegkampschepen Implacable en Victorious, welkom ge heten door het bulderend geschuts- vuur van de Maidstone. Honderden belangstellenden sloe gen vanaf de brede boulevards het schouwspel gade, hierheen gelokt door een groots opgezette propagan da van de Admiraliteit, hef stadsbe stuur cn de Kamer van Koophandel in Penzance. Niets is nagelaten om het de opva renden van de schepen zo goed moge lijk naar dc zin te maken. Feestelijk heden en recepties zijn georganiseerd, concerten zullen plaats vinden, er staan bals in de openlucht op het programma evenals voetbalwedstrij den voor de boulevard. Schilden in de winkeletalages roepen in vier ta len een welkom toe aan de bezoekers waarbij het Vlaams en Hollands krom en vol fouten zijn, maar goed bedoeld en daarom een bewijs van de uitstekende samenwerking tussen de vier landen. De Spoorwegen geven vier dagen lang goedkope retours uit en zelfs worden vanaf het vlieg veld St. Just rondvluchten hoven dc vloot georganiseerd, die een half uur duren .Door de Admiraliteit werd een bedag van 400 uitgetrokken voor uitstapjes met de buitenlandse zeelieden en tal van automobilisten hebben aangeboden opvarenden in de omgeving rond te rijden, waarvoor zij extra benzine zullen ontvangen. STEEDS MEER BELANGSTELLENDEN Inmiddels arriveren steeds meer bezoekers. Iedere trein, iedere bus Nazi-volgelingen voeren ondergrondse actie. Beierse voormalige nalionaal-socialislcn zijn een ondergrondse actie begonnen voor een negeren van de komende ver kiezingen voor een West-Duitse Federale Republiek, welke actie door middel van kettingbrieven wordt gevoerd. In de brieven worden alle Duitsers, die geboekstaafd staan als „volgelingen" van bet voormalige Duitse nationaal-socialis- tische bewind, uitgenodigd wel aan de oproepen tot stemming gehoor te geven, doch hun stembiljetten van onwaarde te makenmaken, door er „tweede klasse burgers" op te schrijven. De „volgelin gen" mogen, in tegenstelling tot de „gro te oorlogsmisdadigers", de „actieve le den" en de „kleine overtreders", wèl stemmen, doch zij kunnen zelf niet can- didaat worden gesteld. De naar schatting 1.200.000 „volgelingen" in Beieren on geveer een vierde gedeelte van het aan tal stemgerechtigden worden uitgeno digd tegen deze „schandelijke degradatie tol tweede rangs-burgers" te protesteren cn zich niet. als „goedkoop stemvee" te laten gebruiken. Goedkoop vliegen naar Amerika. Van October a.s. tot Mei 1950 zal de K. L.M. wederom zgn. „Excursion Fares" (seizoenstarieven) voor haar Noord-At lantische luchtverkeer invoeren, welke beneden liet normale retourtarief zullen liggen. KAMPEERDER-IIONORIS CAUSA Waar een rubriekje als deze Zeeuw se Almanak al niet toe leiden kan! Daar heeft de heer J. C. Ligtvoet, die in de kampeerkampioen van de A.N. W.B. over de kampeer sport schrijf t,'n tocht door Zeeland gemaakt, weken geleden, zo in de bollentijd, toen in Zeeland het koolzaad in felle bloei stond. Twaalf dagen duurde die tocht en het kon niet anders, of de heer Ligtvoet en zijn metgezellen kwamen enthousiast tveer thuis. Zeeland is een prachtland om te kamperen, zo luidt zijn conclusie en het relaas in het Ju- ninummer van de Kampeerkampioen zal ook menige Zeeuw goed doen. In Zeeland las de heer Ligtvoet na tuurlijk de Provinciale Zeeuwse Cou rant en tot de onuitsprekelijke vreug de van schrijver dezes ook de Zeeuw se Almanak. En omdat in dat Alma nakje nog al eens ontboezemingen staan over de natuur, vond de A.N.W. B.-man in de Almanakschrijver een geestverwant. Het resultaat? Zonder dat ik het wist ben ik tot kampeer der-honoris causa benoemd. De kampeerkampioen maakt er plechtstatig melding van. Nu is het zo, dat ik ondanks mijn grijze haren nog altijd voor de eerste keer uit kamperen moet gaan. En er vermoedelijk, met rheumatiek in het vooruitzicht, op mijn leeftijd ook wel niet meer aan beginnen zal. De benoe ming ligt me daarom wat zwaar op de maag. Maar: men kan ook van de natuur houden en genieten zonder te kampe ren en daarom wordt de benoeming toch maar aanvaard. Dat er veel kampeerders naar Zee land mogen komen cn dat zij er even zeer mogen genieten als de heer Ligt voet! en iedere auto brengt nieuwe passa giers naar Penzance, de stad die gouden dagen beleeft. Sinds V.J.-dag was het hier niet zo druk, vertelde ons een geboren en getogen bewoner. Vier dagen lang zal het feest zijn, voegde hij erbij. Zo leeft Penzance in afwachting. Helaas werd hot ge duld niet beloond, want op dit mo ment, vier uur namiddag, is de vloot nog slechts zeer verwijderd zichtbaar en de vier of vijf schepen, die van morgen arriveerden, moeten de aan dacht van het publiek gevangen hou den, daarbij geholpen door de jagers, die in razende vaart over de naai scheren afkomstig van vliegbases aan de wal. MACHTIG SCHOUWSPEL Het eskader Nederlandse Fireflies, gestationneerd op liet vliegdekschip Theseus, is nog niet in zicht geweest. De voor anker liggende schepen, zelfs al zijn het er slechts enkelen, vormen een machtig schouwspel in de enorme baai. Tientallen motorsloepen krui sen tussen de grijze rompen om de communicatie tc onderhouden tussen de schepen onderling en met de vaste wal en vlak voor ons, onbekommerd om de drukte in hun domein, koersen twee melkwitte zwanen met zes grauw-gele jongen door het water cn men weet met wat een krachtiger in druk maakt: de trotse oorlogssche pen of de niet minder fiere -vogels op de voorgrond. (Nadruk verboden) Nederlands „duurste" expositie. Vijf massale meubelauto's passeer den Donderdag de BelgischNeder landse grens op weg van Brussel naar Amsterdam. „Wat is de waarde van het vracht je?" vroegen de douane-beambten. „Een kleinigheid", was het ant woord, .slechts 120 millioen Het was nl. een transport, dat een deel van dc kunstschatten bevatte, die drie maanden lang op de grote expositie „kunstkamers van de mid deleeuwen in het Rijksmuseum te Amsterdam te zien zullen zijn. Er be hoefde geen borgstelling voor deze milioenenschat te worden betaald, want het wordt een rijkstentoonstel ling cn het zou een vreemde figuur zijn als de staat aan zichzelf moest betalen. Wanneer alle middeleeuwse kunst schatten gearriveerd zijn, is de dia manttentoonstelling te Amsterdam onttroond als Nederlands „duurste" expositie, want in het Rijksmuseum huist dan het schoonste werk, dat ons uit de middeleeuwen is overge bleven, zonder overdrijving 150 milli oen waard is en onvervangbaar is, hetgeen men van elke diamant niet kan zeggen. EEN PAARDEHOOFDSTEL AAN DE MUUR De Amerikaanse filmheld Richard Dix heeft zijn cowboy-spullen aan de kapstok gehangen, zijn kittige paar den op stal en zijn „zilverbuks" in de hoek gezet, en geniet nu van een va- cantietrip in Europa, waarbij hij niet vergat, ook Nederland met een bezoek te vereren. Momenteel verblijft hij met zijn vrouw en twee zoons in Den Haag. doch om gezondsheidsredenen was hij niet bereid de pers te woord te staan. Richard Dix die in vele cow boy-films optrad, heeft onlangs een aantal weken in een ziekenhuis moe ien doorbrengen. Daarom gaf hij thans de wens te kennen „met rust ge laten te worden". Hij hoopte onge stoord te kunnen genieten van zijn va- cantie. Burgemeester cn mevrouw Tydeman maken Westk apellc. kennis met de jeugd van Aandachtig luisteren burgemeester Tydeman zang van het Weskappels Dameskoor. Links Ro oy. STEMMEN UIT DE KERKEN Een geschrift, dat richting wil geven aan het interkerkelijk gesprek. Geloofsvragen moeten een positief antwoord krijgen. De Ned. Hervormde Kerk zal moeten komen tot „opnieuw belij den". Dit zal niet gemakkelijk zijn in een Kerk. waar ieder gedaan en gepredikt heeft wat goea was in zyn ogen, en waar de verdeeldheid vooral lag in het punt van het be lijden. Van de eenheid der Kerk kan clan pas gesproken worden wanneer dit tot uiting komt in de eenheid van belijden. In de oorlogsjaren is deze ge groeid. Het was een wonder in onze ogen! De Nieuw-Testamentische for mule: Jezus Christus is Heer; is op nieuw gaan glanzen en levend ge worden. Over heel de linie, van rechts tot links, ls er bezieling ge put uit dit stuk oud-christelijk belij den. Deze zin is de samenbinding geweest waardoor het richtingsge- sprek mogelijk werd. Ook in de Ge reformeerde Kerken waar men er natuurlijk op wees dat in deze kor te formule het belijden der Kerk niet in zijn geheel kon worden sa mengevat, wat men trouwens ook in de Hervormde Kerk wel wist er kende men dat daarvan kracht was uitgegaan en tevens dat hier een punt lag, waaraan men in eigen kerk misschien te weinig aandacht had geschonken. EEN GESCHRIFT. Nu is aau de classicale vergade ringen en kerkeraden een geschrift je aangeboden, dat ook in de handel verkrijgbaar is: „Fundamenten en perspectieven van belijden", dat door de Synode in Mei van dit jaar, is aanvaard uit handen van de com missie die daartoe was benoemd in 1946. Het komt my voor dat dit ge schriftje. met de toelichting die er is bijgevoegd, uiterst belangrijk is. Het stond op de agenda van de clas sicale vergaderingen die deze week zijn gehouden. Het oordeel der Kerk wordt hierover gevraagd. In de ker keraden en op de classicale verga deringen zal er meer over gespro ken moeten worden. Gelukkig, we kunnen ons hoofd weer gerust neerleggen. De gemeen teraad is gekozen mede dank zij onze belange loze medewerking, en voorlopig zijn we weer van 't gezeur af. Neemt u mij de onbeleefde term niet kwalijk. Maar voor de meeste vrouwen is die hele stemmerij niet veel beter dan gezeur. „Denk erom, dat je vandaag gaal stemmen", zegt het hoofd, les gezins 's morgens bij ie voordeur, en zijn gade zucht: „Gunst ja, dat óók nog hoe zoeken ze het zo uit, net vandaag". Dat laatste in gedachten aangevuld met: nu ik juist de behanger be steld lieb, de baby zo hangerig is of de zaken relatie komt eten. Enfin, het moet dan maar weer, een ongeluk komt nooit alleen. En dus gooit ze vliegensvlug een mantel over haar huishoudschorl en fietst even naar hel stembureau, na de behan ger en vóór de zakenre latie. Zeker, er zijn ook an deren. Vrouwen, die wel degelijk beseffen, waar het om gaat en van welk een kapitale betekenis voor de vrije mens deze simpele handeling is van volslagen onbespied een vakje rood maken. Maar haar percentage is zo klein, vergeleken bij de grote schare, die het wel gelooft. Die haar stem uitbrengt omdat zij nu eenmaal tot stemplicht gedwongen is, maar die niet beseft wat stemrecht voor verantwoordelijk heid oplegt. Politiek? Ach, wat, allemaal één pot nat. Goed voor man- nen, die hebben graag wat te redekavelen. En ik begrijp er ook geen steek van. de conse quentie? Ik herinner mij, vlak na de bevrijding, een iet wat rommelige vergade ring waarin wij geza menlijk probeerden iets cultureels en vriend schappelijks op te rich ten. Het. was een zeer jes te doen gemengd publiek: mid- Ik kroop bijna delbare scholieren zaten naast grijze dames van goeden huize, en met elkaar hadden toe een waarlijk kinderlijk ple zier alleen in het feit, dat ten. Kan daar nu niets aan gedaan worden?" Het was ontzettend. Ik bedoel de eenparige grijns, waarmee het ge zamenlijk manvolk de voorzitter vol leedver maak aankeek. De voor zitter hoestte en ver klaarde dat deze kwestie ietwat té gecompliceerd was om hier uit de doek onder mijn stoel. Daar zat nu de levende consequentie van de stelregel: Ik doe niet aan politiek. Een vrouw met een behoorlij ke schoolopleiding en 'n we hier na vijf jaar zo maar weer zaten te ver gaderen en op te rich ten. Toen gebeurde er iels penibels. Een dame vroeg het ivoord. Zo'n kennelijk enthousiaste vrouw van boven de der- stevige dosis goede wil maar die van haar le ven nog nooit de moeite had genomen om na te denken. Die op tijd braaf een vakje had. rood ge maakt, maar nimmer be seft had dat aan dit voor lig, die ogenblikkelijk recht ook zekere conse- desverlangd bereid is met juenties zijn verbonden, een spandoek in een op- Die zélfs na vijf jaar tocht te gaan lopen of angst en waanzin nog met brochures te venten.' verbaasd wakker werd „Mijnheer de voorzitter", met een onnozel: Hé zei deze lieve argeloze, waar komen toch al die „mag ik misschien een oorlogen vandaan? vraag stellen?" Het O, nee, ik ben niet zo mocht iveer na vijf kortzichtig om te bewe- jaar. „Ziet u", ging de dame voort, „hoe komt het toch dat er telkens weer oor log komt? Hier zitten we nu allemaal bij elkaar en ren dat wij vrouwen, als eenling en in vereniging, de krachten zouden kun nen keren die een oor log doen uitbarsten. Wij zouden 't even goed met we menen 't echt goed en een cycloon of een aard- dat is in andere landen verschuiving kunnen toch net zo. En toch zijn proberen. Maar wel heb- er altijd die militairen ben wij de plicht, als be- die beslist willen veeh- wust levende mensen in een vrij land ons reken schap te geven van die krachten. Want, zegt John Stein beck in De Vliegenvan ger: De kuddemensen winnen de veldslagen, maar de vrije mensen winnen de oorlogen. Iedere vrouw, die bewust en gemotiveerd haar stem uitbrengt, is 'n vrij mens, die verder kijkt dan de eigen huismuren. Zij heeft belangstelling voor wat er in haar eigen gemeente, haar eigen provincie, haar eigen land gebeurt. Zij zal daarmee niet tevreden zijn, en vanzelf zich gaan bezig houden met 't we reldgebeuren, dat grote schaakbord waarop de witte stukken er altijd zo slecht voorstaan.... Hoeveel zullen er zo geweest zijn, bij de laat ste verkiezingen? Val de grote rest niet hard: waar zouden zij die be wustheid en die motive ring vandaan moeten ha len? Onze vrouwenbla den die houden zich vooralsnog bezig met slobbroekjes, boterbiesjes, thuis-permanent en alles- voor-het-zonnebad. Een enkel waagt zich hoog stens nu en dan aan een zachtgekookt stukje over Eleanor Roosevelt of de bedrijvigheid van de Uno. Wie breekt er eindelijk eens met deze vriendelij ke kinderkamersfeer? Het wordt nu toch tijd, dat we eens afkomen van dat ergerlijke: Het is ver van mijn bed, hoor. En van het beschamende: dat zoveel vrouwen stemmen wat manlief haar heeft voorgezegd. SASKIA. Is „opnieuw belijden" nodig? Is t niet voldoende dat een Kerk heeft haar zes belijdenisgeschriften, waar van er drie uit ae oud-chrlsteiyke Kerk zijn gekomen cn drie uit de Reformatie? Kunnen er andere din- fen beleden worden dan de Kerk oor alle eeuwen heen beleden heeft? Is het niet voldoende terug te grij pen naar datgene, wat wij van de vaderen hebben ontvangen Deze vragen zijn zeer belangrijk, vooral ook omdat bepaalde groepen niet moede worden altijd weer terug te wijzen naar de oude belijdenis geschriften en het als een verlooche ning beschouwen wanneer de ge dachte van „opnieuw belgden" op komt. Men vreest dat daardoor de belijdenis der Kerk eigenlyk op de achtergrond wordt geschoven. OPNIEUW BEZINNEN. Toch kan men In de Hervormde Kerk niet anders dan zich opnieuw bezinnen op de inhoud van de belij- denis. Allereerst al omdat juist de beljjdenis in deze Kerk in feite een vraag was. In de invoersbepalingen van de werkorde, wordt aan de Sy node de taak gegeven om „in ge hoorzaamheid aan de Heilige Schrift, en staande op de bodem der belijde nisgeschriften, te getuigen van het Evangelie van Jezus Christus, te genover overheid en volk." Na net voorbereiden van de kerkorde. Is dit onmiddellijk als taak van deze overgangs-synode genoemd. Gezien deze haar eigen bepalingen, is de Synode dus wel gedwongen zich met het belyden bezig te houden. In de tweede plaats zal de Her vormde Kerk zich met het belijden bezig moeten houden, omdat in haar midden niet bij allen het besef leeft, dat voor geen enkele Kerk de belijdenissen van het verleden, voor het heden voldoende zyn. De omstandigheden zijn nu geheel an ders dan 34 eeuwen geleden. De taak, waarvoor de Kerk zich gesteld ziet, is natuurlijk wel dezelfde als deze alle eeuwen door geweest is, n.l. het Evangelie te verkondigen, maar nu zijn er verhoudingen, waar aan men in de verste verte niet ge dacht heeft toen de belijdenisge schriften werden opgesteld. „De ge loofsvragen van deze tijd moeten uit Schrift en belijdenis een klaar en positief antwoord ontvangen." Wil „Fundamenten en Perspectie. ven" nu een nieuw belijdenis ge schrift zyn? De naam reeds duldt aan dat dit niet het geval is. De commissie verklaart ook ronduit: daar zijn we nog niet aan toe. Niet alles wat wy in een belydenls-ge- schrift zoeken wordt hier behandeld. Met het Koninkryk Gods als een. traal punt. wil dit „leerboek" iets wakker maken. Het wil de beteke. nis van het belyden in deze tijd la ten zien „voor de moede en wan. hopende mens onzer dagen", opdat hij wete, „waar zyn heli gelegen is." Het wil richting geven aan het rich, tings-gesprek en aan het interkerke. luk gesprek en het wil de vraag stellen naar de „religie der belijde. nis." Als zodanig gaat het uit van de drie formulieren van enigheid. Wat hebben deze ons vandaag nog te zeggen? „Dit gesehirft is de vrucht van veel samen spreken gedurende ruim twee jaren", zo schrijft de commis sie van voorbereiding, waarin man nen, die theologisch van zeer ver schillende kanten kwamen en tot zeer uiteenlopende richtingen be hoorden, zitting hadden. We kunnen daar aan toevoegen dat er ook in de toekomst nog veel over dit be lyden gesproken zal moeten worden, eer de Ned. Herv. Kerk waarlijk 'n belydende Kerk is. Dit geschrift is ook slechts een begin, maar een goed begin, al is hierin niet alles behandeld èn al zijn sommige arti kelen wat mager. Óver andere daar entegen ligt een nieuwe gloed. De commissie heeft alleen dat willen zeggen waar al de leden achter kon- den staan, zonder te komen tot een „belijdenisminimum." Zy ziet in het geheel van dit ontwerp „de belofte ener groeiende geloofseenheid in onzo verdeelde Kerk." De laatste kwart eeuw is er veel gedacht en geschreven over de be lijdenis der Kerk. Daarin is telkens weer de gedachte naar voren geko men dat de belijdenis ook wil zyn een loflied der Kerk in deze we reld. Die lofprijzing ligt over heel dit geschrift. We kunnen niet laten te eindigen met de laatste zin: Hij, onze Koning die boven ons, met ons en in ons troont en woont en werkt om Zyn Rijk te vestigen, Hij is onze enige troost in leven en in sterven. Hij is de vreugde van ons heden en de hoop van onze toekomst, Hii is ons lied, nu en tot in eeuwigheid. Amen. H. Het Wereldgebeuren. Spionnage-hysterie Het proces in Amerika tegen Ju dith Coplon heeft Donderdag zijn sensationeel hoogtepunt bereikt- Na een discussie van bijna 27 uur heeft de jur. haar schuldig bevonden aan spionnage ten behoeve van 'n vreem de mogendheid, waarvoor ze in dit geval gestraft kan worden tot. maxi maal 13 jaar gevangenisstraf. Het 28-jarige meisje werkte voor haar arrestatie aan het departement van Justitie te Washington. Ze had een naar zy zegt onschuldig-amou- retize ontmoeting gehad met de Rus Goebitsjef, die op dat ogenblik in dienst was bij de Sovjet-delegatie in de Ver. Naties. Op het ogenblik van haar arrestatie had zy ruim twintig afschriften in haar tasje van personalia over personen, die verdacht werden van spionnage of deloyaliteit. Dc afschrittcn waren uittreksels van rapporten, door dc F. B. I. (het Amerikaanse contra spion nage bureau onder leiding van Hoover) aan het ministerie van Jus titie verstrekt. Er zjjn geen duidelij ke bewijzen, dat zy deze gegevens aan Goebitsjef wilde overhandigen, maar het ls natuurlijk een verdaoht feit. De jury althans heeft aan haar stellige ontkenningen geen waarde gehecht. Het proces Coplon staat niet op zichzelf. Het is er één uit de reeks van processen en beschuldigingen, die een ware hoogconjunctuur heb ben veroorzaakt in de jacht naar spionnen en Sovjet-gezinde Ameri kanen, waarvan naar de leiders der F. B. I. beweren vooral de rege- ringsbureaux en departementen ge zuiverd dienen te worden. Een an der sensationeel proces is dat tegen Algar Hiss, een voormalige hoge functionaris op het departement van buitenlandse zaken. Deze is door een gewezen communist en latere redacteur van het weekblad Time. Chambers, ervan beschuldigd gehei me documenten te hebben overge tikt ten behoeve van dc Sovjet-spi- onnage. Hiss zou namelijk in 't ge heim tot de communistische partij 1 behoord hebben. De bewijsvoering |-van Chambers is niet erg overtui gend. Hij is een nogal onsympathie ke figuur, terwijl daarentegen Hiss zeer gezien is. n oprechte indruk maakt en gunstige getuigenissen krijgt. Hier zal naar alle waarschijn lijkheid de jury het onschuldig uit spreken. Intussen echter is de car rière van Hiss gebroken. Vooral op grond van deze pro- cessen en van het aan de kaak stel len van een reeks andere personen als -jommunisten of communistische meelopers, als verdacht dus, is scherpe critiek opgestoken tegen de methoden van de F. B. I. President Truman zelf heeft zich aan het hoofd van deze critici gesteld door onlangs op een persconferentie te spreken over na-oorlogse hysterie en jacht naar sensatie. Hij trok daarbij een parallel met de toestand omstreeks 1790. toen dc Frans-Amerikaanse betrekkingen niet bijster vlotten. De president herinnerde aan de destijds heersen de nationale hysterie over het ge vaar, dat vreemdelingen tegen de regering zouden ageren. Er werden wetten aangenomen, die de presi dent machtigden vreemdelingen zonder pardon cn naar believen te deporteren. De vrees ging later Weer over, zei de president en het land „did not go to hell". Precies bet zelfde zal zich nu, bijna 160 jaar later, voordoen. Spionnage-hysterie is een na-oorlogs verschijnsel. Volgens de president was echter inmiddels de F'. B. I. bezig van Amerika „een politiestaat tc maken, een staat van snuffelaars en stille verklikkers." Dit was wat overdre ven om des te sterker de afkeuring over de werkmethoden der F. B. I. te doen uitkomen. Die afkeuring is begrijpelijk zolang Hoover en zijn agenten hun beschul digingen baseren on vage gegevens, op praatjes soms. Tegen dè nuttige eontra-spionnage zelf hebben vele Amerikanen geen bezwaren, wel te- ?en de manier, waarop Hoover zyn aak aanvat. Burgemeester jhr. I. F. den Beer Poortugael van Veere neemt uit han. den van de voorzitter van de stich ting Veere, ir. F. H. Klokke, een be drag voor de restauratie van het carillon In dc Stadhuistoren in ont vangst. Grote stroom aanvragen voor premie woningsplltslng In de eerste helft van dit jaar is •via de gemeentebesturen bij het mi nisterie van wederopbouw en volks huisvesting een zo grote stroom van aanvragen voor toekenning van ccn premie voor woningsplitsing ingeko men, dat de minister zich genood zaakt heeft gezien aan de gemeen tebesturen te verzoeken na 1 Juli tot nader order geen nieuwe aan vragen aan zyn departement door te zenden. Teneinde de normale behandeling en afwikkeling van de thans Inge diende aanvragen niet in gevaar te brengen dienen de gemeentebe sturen nieuwe verzoeken om een premie dus voorlopig in portefeuille te houden.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1949 | | pagina 3