Enorme belangstelling te Penzance
voor de vlootmanoeuvres
Vier dagen feest in Penzance
Zeeuwse Almanak
FUNDAMENT EN PERSPECTIEF
VAN HET BELIJDEN
Van Vrouw iof Vrouw
ZATERDAG 2 JULI 1949
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
ER WORDT HOOG BEZOEK VERWACHT.
Onze speciale verslaggever telefoneerde ons uit Penzance:
Het is feest in Penzance, feest omdat oorlogsschepen van vier naties
verzameld zün in de wyde Mounts Bay, die als uitgangspunt zal dienen
voor de grote manoeuvres, die Zondag beginnen. De hele stad is versierd
met vlaggen en wimpels, met reeksen gekleurde gloeilampjes, met bloe.
men en opschriften en iedereen spreekt ver het hoge bezoek, waarnaar
reikhalzend wordt uitgezien. Maarschalk Montgomery, arriveerde Don.
derdag. Prins Bemhard wordt Zondag verwacht en het is niet onmoge
lijk, zo gaat 't gerucht, dat ook 'n lid van de Engelse Koninklijke Kami,
lie naar Cornwall zal komen, waarby de naani van Phillip op ieders lip.
pen is.
Het eerste schip, dat arriveerde,
was het Franse voorraadschip Fort
Beau Harnoist, vanmorgen vroeg
gevolgd door dc tanker Black Ran
ger en hei Britse moederschip voor
onderzeeboten Maidstone. Omstreeks
8 uur doemden langerekte silhouetten
op aan de Zuidelijke kim, de grijze
schimmen van de vliegkampschepen
Implacable en Victorious, welkom ge
heten door het bulderend geschuts-
vuur van de Maidstone.
Honderden belangstellenden sloe
gen vanaf de brede boulevards het
schouwspel gade, hierheen gelokt
door een groots opgezette propagan
da van de Admiraliteit, hef stadsbe
stuur cn de Kamer van Koophandel
in Penzance.
Niets is nagelaten om het de opva
renden van de schepen zo goed moge
lijk naar dc zin te maken. Feestelijk
heden en recepties zijn georganiseerd,
concerten zullen plaats vinden, er
staan bals in de openlucht op het
programma evenals voetbalwedstrij
den voor de boulevard. Schilden in
de winkeletalages roepen in vier ta
len een welkom toe aan de bezoekers
waarbij het Vlaams en Hollands
krom en vol fouten zijn, maar goed
bedoeld en daarom een bewijs van de
uitstekende samenwerking tussen de
vier landen. De Spoorwegen geven
vier dagen lang goedkope retours
uit en zelfs worden vanaf het vlieg
veld St. Just rondvluchten hoven dc
vloot georganiseerd, die een half
uur duren .Door de Admiraliteit werd
een bedag van 400 uitgetrokken
voor uitstapjes met de buitenlandse
zeelieden en tal van automobilisten
hebben aangeboden opvarenden in de
omgeving rond te rijden, waarvoor
zij extra benzine zullen ontvangen.
STEEDS MEER
BELANGSTELLENDEN
Inmiddels arriveren steeds meer
bezoekers. Iedere trein, iedere bus
Nazi-volgelingen voeren
ondergrondse actie.
Beierse voormalige nalionaal-socialislcn
zijn een ondergrondse actie begonnen
voor een negeren van de komende ver
kiezingen voor een West-Duitse Federale
Republiek, welke actie door middel van
kettingbrieven wordt gevoerd.
In de brieven worden alle Duitsers, die
geboekstaafd staan als „volgelingen" van
bet voormalige Duitse nationaal-socialis-
tische bewind, uitgenodigd wel aan de
oproepen tot stemming gehoor te geven,
doch hun stembiljetten van onwaarde te
makenmaken, door er „tweede klasse
burgers" op te schrijven. De „volgelin
gen" mogen, in tegenstelling tot de „gro
te oorlogsmisdadigers", de „actieve le
den" en de „kleine overtreders", wèl
stemmen, doch zij kunnen zelf niet can-
didaat worden gesteld. De naar schatting
1.200.000 „volgelingen" in Beieren on
geveer een vierde gedeelte van het aan
tal stemgerechtigden worden uitgeno
digd tegen deze „schandelijke degradatie
tol tweede rangs-burgers" te protesteren
cn zich niet. als „goedkoop stemvee" te
laten gebruiken.
Goedkoop vliegen naar Amerika.
Van October a.s. tot Mei 1950 zal de K.
L.M. wederom zgn. „Excursion Fares"
(seizoenstarieven) voor haar Noord-At
lantische luchtverkeer invoeren, welke
beneden liet normale retourtarief zullen
liggen.
KAMPEERDER-IIONORIS CAUSA
Waar een rubriekje als deze Zeeuw
se Almanak al niet toe leiden kan!
Daar heeft de heer J. C. Ligtvoet, die
in de kampeerkampioen van de A.N.
W.B. over de kampeer sport schrijf t,'n
tocht door Zeeland gemaakt, weken
geleden, zo in de bollentijd, toen in
Zeeland het koolzaad in felle bloei
stond. Twaalf dagen duurde die tocht
en het kon niet anders, of de heer
Ligtvoet en zijn metgezellen kwamen
enthousiast tveer thuis. Zeeland is een
prachtland om te kamperen, zo luidt
zijn conclusie en het relaas in het Ju-
ninummer van de Kampeerkampioen
zal ook menige Zeeuw goed doen.
In Zeeland las de heer Ligtvoet na
tuurlijk de Provinciale Zeeuwse Cou
rant en tot de onuitsprekelijke vreug
de van schrijver dezes ook de Zeeuw
se Almanak. En omdat in dat Alma
nakje nog al eens ontboezemingen
staan over de natuur, vond de A.N.W.
B.-man in de Almanakschrijver een
geestverwant.
Het resultaat?
Zonder dat ik het wist ben ik tot
kampeer der-honoris causa benoemd.
De kampeerkampioen maakt er
plechtstatig melding van.
Nu is het zo, dat ik ondanks mijn
grijze haren nog altijd voor de eerste
keer uit kamperen moet gaan. En er
vermoedelijk, met rheumatiek in het
vooruitzicht, op mijn leeftijd ook wel
niet meer aan beginnen zal. De benoe
ming ligt me daarom wat zwaar op de
maag.
Maar: men kan ook van de natuur
houden en genieten zonder te kampe
ren en daarom wordt de benoeming
toch maar aanvaard.
Dat er veel kampeerders naar Zee
land mogen komen cn dat zij er even
zeer mogen genieten als de heer Ligt
voet!
en iedere auto brengt nieuwe passa
giers naar Penzance, de stad die
gouden dagen beleeft. Sinds V.J.-dag
was het hier niet zo druk, vertelde
ons een geboren en getogen bewoner.
Vier dagen lang zal het feest zijn,
voegde hij erbij. Zo leeft Penzance
in afwachting. Helaas werd hot ge
duld niet beloond, want op dit mo
ment, vier uur namiddag, is de vloot
nog slechts zeer verwijderd zichtbaar
en de vier of vijf schepen, die van
morgen arriveerden, moeten de aan
dacht van het publiek gevangen hou
den, daarbij geholpen door de jagers,
die in razende vaart over de naai
scheren afkomstig van vliegbases
aan de wal.
MACHTIG SCHOUWSPEL
Het eskader Nederlandse Fireflies,
gestationneerd op liet vliegdekschip
Theseus, is nog niet in zicht geweest.
De voor anker liggende schepen, zelfs
al zijn het er slechts enkelen, vormen
een machtig schouwspel in de enorme
baai. Tientallen motorsloepen krui
sen tussen de grijze rompen om de
communicatie tc onderhouden tussen
de schepen onderling en met de vaste
wal en vlak voor ons, onbekommerd
om de drukte in hun domein, koersen
twee melkwitte zwanen met zes
grauw-gele jongen door het water cn
men weet met wat een krachtiger in
druk maakt: de trotse oorlogssche
pen of de niet minder fiere -vogels op
de voorgrond.
(Nadruk verboden)
Nederlands „duurste"
expositie.
Vijf massale meubelauto's passeer
den Donderdag de BelgischNeder
landse grens op weg van Brussel naar
Amsterdam.
„Wat is de waarde van het vracht
je?" vroegen de douane-beambten.
„Een kleinigheid", was het ant
woord, .slechts 120 millioen
Het was nl. een transport, dat een
deel van dc kunstschatten bevatte,
die drie maanden lang op de grote
expositie „kunstkamers van de mid
deleeuwen in het Rijksmuseum te
Amsterdam te zien zullen zijn. Er be
hoefde geen borgstelling voor deze
milioenenschat te worden betaald,
want het wordt een rijkstentoonstel
ling cn het zou een vreemde figuur
zijn als de staat aan zichzelf moest
betalen.
Wanneer alle middeleeuwse kunst
schatten gearriveerd zijn, is de dia
manttentoonstelling te Amsterdam
onttroond als Nederlands „duurste"
expositie, want in het Rijksmuseum
huist dan het schoonste werk, dat
ons uit de middeleeuwen is overge
bleven, zonder overdrijving 150 milli
oen waard is en onvervangbaar is,
hetgeen men van elke diamant niet
kan zeggen.
EEN PAARDEHOOFDSTEL AAN
DE MUUR
De Amerikaanse filmheld Richard
Dix heeft zijn cowboy-spullen aan de
kapstok gehangen, zijn kittige paar
den op stal en zijn „zilverbuks" in de
hoek gezet, en geniet nu van een va-
cantietrip in Europa, waarbij hij niet
vergat, ook Nederland met een bezoek
te vereren. Momenteel verblijft hij
met zijn vrouw en twee zoons in Den
Haag. doch om gezondsheidsredenen
was hij niet bereid de pers te woord
te staan. Richard Dix die in vele cow
boy-films optrad, heeft onlangs een
aantal weken in een ziekenhuis moe
ien doorbrengen. Daarom gaf hij
thans de wens te kennen „met rust ge
laten te worden". Hij hoopte onge
stoord te kunnen genieten van zijn va-
cantie.
Burgemeester cn mevrouw Tydeman maken
Westk apellc.
kennis met de jeugd van
Aandachtig luisteren burgemeester Tydeman
zang van het Weskappels Dameskoor. Links
Ro oy.
STEMMEN UIT DE KERKEN
Een geschrift, dat richting wil geven aan
het interkerkelijk gesprek.
Geloofsvragen moeten een
positief antwoord krijgen.
De Ned. Hervormde Kerk zal
moeten komen tot „opnieuw belij
den". Dit zal niet gemakkelijk zijn
in een Kerk. waar ieder gedaan en
gepredikt heeft wat goea was in
zyn ogen, en waar de verdeeldheid
vooral lag in het punt van het be
lijden. Van de eenheid der Kerk kan
clan pas gesproken worden wanneer
dit tot uiting komt in de eenheid van
belijden.
In de oorlogsjaren is deze ge
groeid. Het was een wonder in onze
ogen! De Nieuw-Testamentische for
mule: Jezus Christus is Heer; is op
nieuw gaan glanzen en levend ge
worden. Over heel de linie, van
rechts tot links, ls er bezieling ge
put uit dit stuk oud-christelijk belij
den. Deze zin is de samenbinding
geweest waardoor het richtingsge-
sprek mogelijk werd. Ook in de Ge
reformeerde Kerken waar men er
natuurlijk op wees dat in deze kor
te formule het belijden der Kerk
niet in zijn geheel kon worden sa
mengevat, wat men trouwens ook in
de Hervormde Kerk wel wist er
kende men dat daarvan kracht was
uitgegaan en tevens dat hier een
punt lag, waaraan men in eigen
kerk misschien te weinig aandacht
had geschonken.
EEN GESCHRIFT.
Nu is aau de classicale vergade
ringen en kerkeraden een geschrift
je aangeboden, dat ook in de handel
verkrijgbaar is: „Fundamenten en
perspectieven van belijden", dat door
de Synode in Mei van dit jaar, is
aanvaard uit handen van de com
missie die daartoe was benoemd in
1946. Het komt my voor dat dit ge
schriftje. met de toelichting die er
is bijgevoegd, uiterst belangrijk is.
Het stond op de agenda van de clas
sicale vergaderingen die deze week
zijn gehouden. Het oordeel der Kerk
wordt hierover gevraagd. In de ker
keraden en op de classicale verga
deringen zal er meer over gespro
ken moeten worden.
Gelukkig, we kunnen
ons hoofd weer gerust
neerleggen. De gemeen
teraad is gekozen mede
dank zij onze belange
loze medewerking, en
voorlopig zijn we weer
van 't gezeur af. Neemt
u mij de onbeleefde term
niet kwalijk. Maar voor
de meeste vrouwen is die
hele stemmerij niet veel
beter dan gezeur. „Denk
erom, dat je vandaag gaal
stemmen", zegt het hoofd,
les gezins 's morgens bij
ie voordeur, en zijn gade
zucht: „Gunst ja, dat óók
nog hoe zoeken ze het
zo uit, net vandaag".
Dat laatste in gedachten
aangevuld met: nu ik
juist de behanger be
steld lieb, de baby zo
hangerig is of de zaken
relatie komt eten. Enfin,
het moet dan maar weer,
een ongeluk komt nooit
alleen. En dus gooit ze
vliegensvlug een mantel
over haar huishoudschorl
en fietst even naar hel
stembureau, na de behan
ger en vóór de zakenre
latie.
Zeker, er zijn ook an
deren. Vrouwen, die wel
degelijk beseffen, waar
het om gaat en van welk
een kapitale betekenis
voor de vrije mens deze
simpele handeling is van
volslagen onbespied een
vakje rood maken. Maar
haar percentage is zo
klein, vergeleken bij de
grote schare, die het wel
gelooft. Die haar stem
uitbrengt omdat zij nu
eenmaal tot stemplicht
gedwongen is, maar die
niet beseft wat stemrecht
voor verantwoordelijk
heid oplegt. Politiek?
Ach, wat, allemaal één
pot nat. Goed voor man-
nen, die hebben graag
wat te redekavelen. En
ik begrijp er ook geen
steek van. de conse
quentie?
Ik herinner mij, vlak
na de bevrijding, een iet
wat rommelige vergade
ring waarin wij geza
menlijk probeerden iets
cultureels en vriend
schappelijks op te rich
ten. Het. was een zeer jes te doen
gemengd publiek: mid- Ik kroop bijna
delbare scholieren zaten
naast grijze dames van
goeden huize, en met
elkaar hadden toe een
waarlijk kinderlijk ple
zier alleen in het feit, dat
ten. Kan daar nu niets
aan gedaan worden?"
Het was ontzettend. Ik
bedoel de eenparige
grijns, waarmee het ge
zamenlijk manvolk de
voorzitter vol leedver
maak aankeek. De voor
zitter hoestte en ver
klaarde dat deze kwestie
ietwat té gecompliceerd
was om hier uit de doek
onder
mijn stoel. Daar zat nu
de levende consequentie
van de stelregel: Ik doe
niet aan politiek. Een
vrouw met een behoorlij
ke schoolopleiding en 'n
we hier na vijf jaar zo
maar weer zaten te ver
gaderen en op te rich
ten. Toen gebeurde er
iels penibels. Een dame
vroeg het ivoord. Zo'n
kennelijk enthousiaste
vrouw van boven de der-
stevige dosis goede wil
maar die van haar le
ven nog nooit de moeite
had genomen om na te
denken. Die op tijd braaf
een vakje had. rood ge
maakt, maar nimmer be
seft had dat aan dit voor
lig, die ogenblikkelijk recht ook zekere conse-
desverlangd bereid is met juenties zijn verbonden,
een spandoek in een op- Die zélfs na vijf jaar
tocht te gaan lopen of angst en waanzin nog
met brochures te venten.' verbaasd wakker werd
„Mijnheer de voorzitter", met een onnozel: Hé
zei deze lieve argeloze, waar komen toch al die
„mag ik misschien een oorlogen vandaan?
vraag stellen?" Het O, nee, ik ben niet zo
mocht iveer na vijf kortzichtig om te bewe-
jaar.
„Ziet u", ging de dame
voort, „hoe komt het toch
dat er telkens weer oor
log komt? Hier zitten we
nu allemaal bij elkaar en
ren dat wij vrouwen, als
eenling en in vereniging,
de krachten zouden kun
nen keren die een oor
log doen uitbarsten. Wij
zouden 't even goed met
we menen 't echt goed en een cycloon of een aard-
dat is in andere landen verschuiving kunnen
toch net zo. En toch zijn proberen. Maar wel heb-
er altijd die militairen ben wij de plicht, als be-
die beslist willen veeh- wust levende mensen in
een vrij land ons reken
schap te geven van die
krachten.
Want, zegt John Stein
beck in De Vliegenvan
ger: De kuddemensen
winnen de veldslagen,
maar de vrije mensen
winnen de oorlogen.
Iedere vrouw, die bewust
en gemotiveerd haar
stem uitbrengt, is 'n vrij
mens, die verder kijkt
dan de eigen huismuren.
Zij heeft belangstelling
voor wat er in haar eigen
gemeente, haar eigen
provincie, haar eigen
land gebeurt. Zij zal
daarmee niet tevreden
zijn, en vanzelf zich gaan
bezig houden met 't we
reldgebeuren, dat grote
schaakbord waarop de
witte stukken er altijd zo
slecht voorstaan....
Hoeveel zullen er zo
geweest zijn, bij de laat
ste verkiezingen? Val de
grote rest niet hard:
waar zouden zij die be
wustheid en die motive
ring vandaan moeten ha
len? Onze vrouwenbla
den die houden zich
vooralsnog bezig met
slobbroekjes, boterbiesjes,
thuis-permanent en alles-
voor-het-zonnebad. Een
enkel waagt zich hoog
stens nu en dan aan een
zachtgekookt stukje over
Eleanor Roosevelt of de
bedrijvigheid van de
Uno.
Wie breekt er eindelijk
eens met deze vriendelij
ke kinderkamersfeer?
Het wordt nu toch tijd,
dat we eens afkomen van
dat ergerlijke: Het is ver
van mijn bed, hoor. En
van het beschamende:
dat zoveel vrouwen
stemmen wat manlief
haar heeft voorgezegd.
SASKIA.
Is „opnieuw belijden" nodig? Is t
niet voldoende dat een Kerk heeft
haar zes belijdenisgeschriften, waar
van er drie uit ae oud-chrlsteiyke
Kerk zijn gekomen cn drie uit de
Reformatie? Kunnen er andere din-
fen beleden worden dan de Kerk
oor alle eeuwen heen beleden heeft?
Is het niet voldoende terug te grij
pen naar datgene, wat wij van de
vaderen hebben ontvangen
Deze vragen zijn zeer belangrijk,
vooral ook omdat bepaalde groepen
niet moede worden altijd weer terug
te wijzen naar de oude belijdenis
geschriften en het als een verlooche
ning beschouwen wanneer de ge
dachte van „opnieuw belgden" op
komt. Men vreest dat daardoor de
belijdenis der Kerk eigenlyk op de
achtergrond wordt geschoven.
OPNIEUW BEZINNEN.
Toch kan men In de Hervormde
Kerk niet anders dan zich opnieuw
bezinnen op de inhoud van de belij-
denis. Allereerst al omdat juist de
beljjdenis in deze Kerk in feite een
vraag was. In de invoersbepalingen
van de werkorde, wordt aan de Sy
node de taak gegeven om „in ge
hoorzaamheid aan de Heilige Schrift,
en staande op de bodem der belijde
nisgeschriften, te getuigen van het
Evangelie van Jezus Christus, te
genover overheid en volk." Na net
voorbereiden van de kerkorde. Is
dit onmiddellijk als taak van deze
overgangs-synode genoemd. Gezien
deze haar eigen bepalingen, is de
Synode dus wel gedwongen zich met
het belyden bezig te houden.
In de tweede plaats zal de Her
vormde Kerk zich met het belijden
bezig moeten houden, omdat in haar
midden niet bij allen het besef
leeft, dat voor geen enkele Kerk
de belijdenissen van het verleden,
voor het heden voldoende zyn. De
omstandigheden zijn nu geheel an
ders dan 34 eeuwen geleden. De
taak, waarvoor de Kerk zich gesteld
ziet, is natuurlijk wel dezelfde als
deze alle eeuwen door geweest is,
n.l. het Evangelie te verkondigen,
maar nu zijn er verhoudingen, waar
aan men in de verste verte niet ge
dacht heeft toen de belijdenisge
schriften werden opgesteld. „De ge
loofsvragen van deze tijd moeten
uit Schrift en belijdenis een klaar
en positief antwoord ontvangen."
Wil „Fundamenten en Perspectie.
ven" nu een nieuw belijdenis ge
schrift zyn? De naam reeds duldt
aan dat dit niet het geval is. De
commissie verklaart ook ronduit:
daar zijn we nog niet aan toe. Niet
alles wat wy in een belydenls-ge-
schrift zoeken wordt hier behandeld.
Met het Koninkryk Gods als een.
traal punt. wil dit „leerboek" iets
wakker maken. Het wil de beteke.
nis van het belyden in deze tijd la
ten zien „voor de moede en wan.
hopende mens onzer dagen", opdat
hij wete, „waar zyn heli gelegen is."
Het wil richting geven aan het rich,
tings-gesprek en aan het interkerke.
luk gesprek en het wil de vraag
stellen naar de „religie der belijde.
nis." Als zodanig gaat het uit van
de drie formulieren van enigheid.
Wat hebben deze ons vandaag nog
te zeggen?
„Dit gesehirft is de vrucht van
veel samen spreken gedurende ruim
twee jaren", zo schrijft de commis
sie van voorbereiding, waarin man
nen, die theologisch van zeer ver
schillende kanten kwamen en tot
zeer uiteenlopende richtingen be
hoorden, zitting hadden. We kunnen
daar aan toevoegen dat er ook in
de toekomst nog veel over dit be
lyden gesproken zal moeten worden,
eer de Ned. Herv. Kerk waarlijk 'n
belydende Kerk is. Dit geschrift is
ook slechts een begin, maar een
goed begin, al is hierin niet alles
behandeld èn al zijn sommige arti
kelen wat mager. Óver andere daar
entegen ligt een nieuwe gloed. De
commissie heeft alleen dat willen
zeggen waar al de leden achter kon-
den staan, zonder te komen tot een
„belijdenisminimum." Zy ziet in het
geheel van dit ontwerp „de belofte
ener groeiende geloofseenheid in
onzo verdeelde Kerk."
De laatste kwart eeuw is er veel
gedacht en geschreven over de be
lijdenis der Kerk. Daarin is telkens
weer de gedachte naar voren geko
men dat de belijdenis ook wil zyn
een loflied der Kerk in deze we
reld. Die lofprijzing ligt over heel
dit geschrift.
We kunnen niet laten te eindigen
met de laatste zin: Hij, onze Koning
die boven ons, met ons en in ons
troont en woont en werkt om Zyn
Rijk te vestigen, Hij is onze enige
troost in leven en in sterven. Hij
is de vreugde van ons heden en de
hoop van onze toekomst, Hii is ons
lied, nu en tot in eeuwigheid. Amen.
H.
Het Wereldgebeuren.
Spionnage-hysterie
Het proces in Amerika tegen Ju
dith Coplon heeft Donderdag zijn
sensationeel hoogtepunt bereikt- Na
een discussie van bijna 27 uur heeft
de jur. haar schuldig bevonden aan
spionnage ten behoeve van 'n vreem
de mogendheid, waarvoor ze in dit
geval gestraft kan worden tot. maxi
maal 13 jaar gevangenisstraf. Het
28-jarige meisje werkte voor haar
arrestatie aan het departement van
Justitie te Washington. Ze had een
naar zy zegt onschuldig-amou-
retize ontmoeting gehad met de
Rus Goebitsjef, die op dat ogenblik
in dienst was bij de Sovjet-delegatie
in de Ver. Naties. Op het ogenblik
van haar arrestatie had zy ruim
twintig afschriften in haar tasje
van personalia over personen, die
verdacht werden van spionnage of
deloyaliteit. Dc afschrittcn waren
uittreksels van rapporten, door dc
F. B. I. (het Amerikaanse contra
spion nage bureau onder leiding van
Hoover) aan het ministerie van Jus
titie verstrekt. Er zjjn geen duidelij
ke bewijzen, dat zy deze gegevens
aan Goebitsjef wilde overhandigen,
maar het ls natuurlijk een verdaoht
feit. De jury althans heeft aan haar
stellige ontkenningen geen waarde
gehecht.
Het proces Coplon staat niet op
zichzelf. Het is er één uit de reeks
van processen en beschuldigingen,
die een ware hoogconjunctuur heb
ben veroorzaakt in de jacht naar
spionnen en Sovjet-gezinde Ameri
kanen, waarvan naar de leiders der
F. B. I. beweren vooral de rege-
ringsbureaux en departementen ge
zuiverd dienen te worden. Een an
der sensationeel proces is dat tegen
Algar Hiss, een voormalige hoge
functionaris op het departement van
buitenlandse zaken. Deze is door
een gewezen communist en latere
redacteur van het weekblad Time.
Chambers, ervan beschuldigd gehei
me documenten te hebben overge
tikt ten behoeve van dc Sovjet-spi-
onnage. Hiss zou namelijk in 't ge
heim tot de communistische partij
1 behoord hebben. De bewijsvoering
|-van Chambers is niet erg overtui
gend. Hij is een nogal onsympathie
ke figuur, terwijl daarentegen Hiss
zeer gezien is. n oprechte indruk
maakt en gunstige getuigenissen
krijgt. Hier zal naar alle waarschijn
lijkheid de jury het onschuldig uit
spreken. Intussen echter is de car
rière van Hiss gebroken.
Vooral op grond van deze pro-
cessen en van het aan de kaak stel
len van een reeks andere personen
als -jommunisten of communistische
meelopers, als verdacht dus, is
scherpe critiek opgestoken tegen de
methoden van de F. B. I. President
Truman zelf heeft zich aan het
hoofd van deze critici gesteld door
onlangs op een persconferentie te
spreken over na-oorlogse hysterie en
jacht naar sensatie.
Hij trok daarbij een parallel met
de toestand omstreeks 1790. toen dc
Frans-Amerikaanse betrekkingen
niet bijster vlotten. De president
herinnerde aan de destijds heersen
de nationale hysterie over het ge
vaar, dat vreemdelingen tegen de
regering zouden ageren. Er werden
wetten aangenomen, die de presi
dent machtigden vreemdelingen
zonder pardon cn naar believen te
deporteren. De vrees ging later Weer
over, zei de president en het land
„did not go to hell". Precies bet
zelfde zal zich nu, bijna 160 jaar
later, voordoen. Spionnage-hysterie
is een na-oorlogs verschijnsel.
Volgens de president was echter
inmiddels de F'. B. I. bezig van
Amerika „een politiestaat tc maken,
een staat van snuffelaars en stille
verklikkers." Dit was wat overdre
ven om des te sterker de afkeuring
over de werkmethoden der F. B. I.
te doen uitkomen.
Die afkeuring is begrijpelijk zolang
Hoover en zijn agenten hun beschul
digingen baseren on vage gegevens,
op praatjes soms. Tegen dè nuttige
eontra-spionnage zelf hebben vele
Amerikanen geen bezwaren, wel te-
?en de manier, waarop Hoover zyn
aak aanvat.
Burgemeester jhr. I. F. den Beer
Poortugael van Veere neemt uit han.
den van de voorzitter van de stich
ting Veere, ir. F. H. Klokke, een be
drag voor de restauratie van het
carillon In dc Stadhuistoren in ont
vangst.
Grote stroom aanvragen
voor premie woningsplltslng
In de eerste helft van dit jaar is
•via de gemeentebesturen bij het mi
nisterie van wederopbouw en volks
huisvesting een zo grote stroom van
aanvragen voor toekenning van ccn
premie voor woningsplitsing ingeko
men, dat de minister zich genood
zaakt heeft gezien aan de gemeen
tebesturen te verzoeken na 1 Juli
tot nader order geen nieuwe aan
vragen aan zyn departement door
te zenden.
Teneinde de normale behandeling
en afwikkeling van de thans Inge
diende aanvragen niet in gevaar
te brengen dienen de gemeentebe
sturen nieuwe verzoeken om een
premie dus voorlopig in portefeuille
te houden.