Stockholm groter dan Zuid-Holland
Dronkenschap de grootste plaag in
deze Scandinavische wereldstad
Zeeuwse Almanak
BELGISCHE PRIJSKAMPEN VAN
PAARDEN BIJ BRUSSEL
DOKTERS-ASSISTENTE
WOENSDAG 29 JUNI 1949
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Sinds ruim twee maanden profiteren iedere dag twaalf mensen van
een nieuwtje van Wagons Lits; de derde klasse slaapwagen op het tra
ject Parrjs-Stockholm. Deze trein is twee nachten en een dag onderweg
en vele reizigers hebben er dus wat graag de ZKR 58.95 43.60) voor
over om niet gebroken naar Stockholm te komen.
Deze derde klasse slaapwagens zijn zojuist ook op het traject Londen-
Kopenhagen en Stockholm-Rome in dienst genomen. De vier drie-per-
soons-compartementen zijn behalve van warm en koud stromend water,
van talrijke snufjes voorzien, die het reizen tot een plezier maken. Het
aangenaamst is echter, dat men in de trein kan blyven zitten, terwyl
de ..gewone" derde-klasse reizigers hun bagage zelf op de pont Kopehha-
gen-Malmö moeten slepen, hetgeen vooral m de winter minder prettig
Uit het feit, dat Wagons Lits deze
wagens op Stockholm laat rijden
mag men wel afleiden, dat de hoofd
stad van Zweden een van de belang
rijkste wereldcentra is. Dit wordt
trouwens ook door de vele internatio
nale congressen bevestigd, die thans
hier worden gehouden, zoals het ver-
keerscongres en dat van de zieken
verpleegster. Herhaaldelijk ziet men
dan ook onze driekleur ter ere van
een Nederlandse delegatie.
De belangrijkste gebeurtenis is
echter de Lingiade, de gymnastiek-
fcesten ter herinnering aan de Zweed
Ling, die meer dan een eeuw geleden
de lichaamsontwikkeling propageerde.
Aan deze sportdemonsxratie zullen
55 landen deelnemen Nederland
zal door 64 dames en 2 heren wor
den vertegenwoordigd.
Ook de eerste Wereld Sport Ten
toonstelling, die van 17 Juni tot en
met 28 September wordt gehouden,
zal vele buitenlanders trekken.
Opgemerkt zij, dat de buitenlanders
in het algemeen veel last hebben met
het opzoeken van hun kenissen in de
gids van Stoeckholm. Een naam als
Johannson bv. kan op niet minder dan
14 verschillende manieren worden
geschreven. In de gids beslaat deze
familie eventjes 46 pagina's van drie
kolom. Van ae Enksons, die hun
naam op 13 verschillende variaties
kunnen spellen, zijn er liefst 93 ko
lom. Het zijn er zoveel, dat de P.T.T.
na de algemeen gebruikelijke alpha-
betische volgorde, eerst de beroepen
der abonne's rubriceert, zodat d.v.
de telefoniste voor de textielarbeider
komt en deze weer voor de timmer
man staat. Eerst na deze indeling, die
wel makkelijker is, omdat men nu
eenmaal beter onthoudt, of men met
de melkboer of de directeur Johann
son wilde spreken, volgt dan tenslot
te de alpnabetische rangschikking
der voornamen.
75 KM DOORSNEE
Stockholm breidt zich trouwens
nog steeds in vlug tempo uit. In een
land, waar 15 mensen op de vierk.
km. wonen (Nederland nadert de 300)
speelt men met ruimte. De Zweden
wonen het liefst zo, dat ze geen over
buren hebben. Het gevolg is, dat de
huizen soms hoog in delucht schieten,
maar temidden van een bosje staan,
idyllisch gelegen. Met een van de
honderd buslijnen is men zo in de
Stad.
Het aantal inwoners heeft zich in
de afgelopen halve eeuw verdrievou
digd en telt thans 950.000 zielen.
Groot Stockholm heeft een doorsnee
van schrikt U niet 75 km. De
hele provincie Zuid-Holland zou er
dus in plaats hebben. Het is dus niet
zo verwonderlijk een kwartier gaans
van het centrum van de stad een
„Bosje" te vinden, Lilian-skog, waar
ik onlangs ruim een Uur naar de uit
gang moest zoeken. Hier kwam ik
overigens het volgende bordje tegen
„Verboden Militaire oefeningen te
houden".
Natuur en sport maken, vooral In
dit klimaat, dorstige kelen. Hoewel
het bier van laag gehalte is en de
sterke drank niet oepaald lekker
smaakt, is dronkenschap een van de
grootste plagen, waarmede de rege
ring te kampen heeft. Op Vrijdag
avond telde ik niet minder dan zes
tien voorbijgangers, die hun éven
wicht aan het zoeken waren.
VEERE
Veere is vandaag op aller lippen.
Het carillon strooit zijn klanken weer
over de stad, als van onds. Er is iets
schoons teruggekeerd. En als ge voort
aan op de kade zult staan, of in de
Campveerse toren zult zitten, of langs
de dijk zult gaan, telkens en telkens
een blik op de Schone Slaapster wer
pend ge zult er bij de uitwisseling
der uren de klanken horen van de
beiaard, zonder welke Veere toch
eigenlijk Veere niet was.
De Stichting Veere heeft prachtig
werk verricht en het gemeentebestuur
is niet achtergebleven. Het carillon
zal zijn oude liederen weer over het
stadje uitstrooien. En Veere, dat dus
nog vóór Middelburg zijn klokken
spel terug heeft en de enige stad op
Walcheren zal zijn, de eerste jaren,
die een klokkenspel heeft, Veere zal
er' ons liever om zijn dan voorheen.
Maar. er blijft nog groot en dank
baar werk te verrichten. Er staat daar
bijvoorbeeld in de buurt van de Camip-
veerse Toren, aan de kade, een on
bewoonbaar verklaardhuis en wie
het aanschouiüt, moet wel tot de slot
som komen, dat als er niet ingegre-
Sen wordt, als dat huis niet bewoon-
aar wordt gemaakt, het er over een
paar jaar niet meer zal staan. En de
kade van Veere is schoon, maar er
mag niet veel meer verdwijnen! Als
dat huis ieder die Veere kent weet
welk huis bedoeld wordt verdwe
nen zal zijn, is de kade opnieuw ge
schonden. Wie weet, wat er op de
duur voor in de plaats zal komen.'
Veere is een juweel, nog steeds. En
juwelen zijn geen dingen om er slor
dig mee om te springen. Als er daar
om een wondeplek is, moet die liefde
volle aandacht en zorg hebben.
Laat Veere, juichend en terecht
- over zijn carillon, dit oude huis
niet vergeten. Laat het in ieder geval
de gevel in het oog houden.
Alleen vandaag hoeft dat niet. De
beiaard klinkt, de toren zingt weer.
Er is reden tot vreugde. Iedere Zeeuw
die het wél meent met zijn aloude
provincie, zal zich verheugen, dat
Veere zijn klokken weer hoort.
De regering stelt alles in het werk,
om aan dit euvel een einde te ma
ken. Voor iedere kroeg en nagenoeg
voor ieder volks-restaurant staat een
agent, die luidruchtige lieden niet
binnen laat. Aan vrouwen onder 28
jaar wordt geen alcohol-kaart ver
strekt. Ook gehuwde vrouwen ont
vangen geen drankkaart, de weduwe
daarentegen wel. Voorts is ieder
glaasje sterke drank buitenshuis aan
een maaltijd gekoppeld. Bovendien
hebben duizenden dronkaards een
speciale behandeling moeten onder
gaan, die hun het nuttigen van alco
hol tot een verschrikking maakt. De
ze mensen staan onder voortdurend
toezicht. Maar desondanks blijven ve
le kelen dorstig.
DORSTIGE KELEN
Dat ligt ten dele, zoals gézegd. aan
het droge klimaat, want er zijn ook
velen, die eerst een fles melk en
daarna een f'es of twee Pilsner drin
ken. Voorts vindt men overal kleine
fonteintjes, die gretig door jong en
oud worden gebruikt.
De (dorstige) buitenlander lette er
vooral op, dat hij niet per vergissing
„sjövatten", zeewater, nuttigt. Voor
al in badinrichtingen, maar ook op
andere plaatsen wordt dit minder
goed gereinigd water gebruikt. Toen
ik zo een bordje eens over het hoofd
had gezien, moest ik het met ver
schrikkelijke maagkrampen bitter
betreuren.
Op een massa-meeting heeft de 66-
jarige kroonprins Gustaaf Adolf, die
steeds meer naar voren treedt, tien- i
duizenden op de gevaren van overma- j
tig alcohol-gebruik gewezen. Enkele J
dagen later opende de nog steeds
sportieve koning, die op 16 Juni zijn j
91ste verjaardag heeft mogen vieren, j
het visseizoen. Hij was goed geoefend, l
schreef een reporter, die tevens een i
kiekje van de een-kilo-snoek maakte, j
die de koning uit het water haalde. j
Het vroege opstaan zal de henge- j
laars hier anders niet veel moeite
kosten, nu Midzomer nadert en het
zonnetje al tegen een uur of drie in
de kamer schijnt, terwyl het nog om
9 uur 's avonds licht genoeg is om de
krant te lezen. Van de kortste nacht
maken de Zweden trouwens dadelijk
twee feestdagen, waar dan nog de
(vrije) Zaterdag.en de Zondag by-
komen.
Ziet U, zo is hier de stemming, of
zoals een Nederlandse officieuze spre
ker zich uitdrukte; de periode van 20
Juni tot 20 Augustus is ten enenmale
ongeschikt voor een zakenbezoek aan
Zweden.
(Nadruk verboden)
Drie dagen duurde dit feest
(Van onze correspondent)
In de maand Juni is er gemeenlijk grote bedrijvigheid in de Eeuwfeest
paleizen van Heysci by Brussel. Dan vinden de jaarlijkse prijskampen
van het Belgische trekpaard en de tweejaarlijkse van het Belgische
stamboekvee plaats.
Het middenpaleis met een zijvleugel van dit tentoonstellingscomplex,
een erfenis van de Brusselse Wereldtentoonstelling van 1935, wordt ge
heel ingenomen door de prachtige dieren en door hen, die ze komen
keuren of bewonderen.
De „prijskamp" van het Belgische trekpaard is een waar nationaal
feest. Dan vreschijnen in de stad ieder jaar dezelfde aanplakbiljetten,
waarop een vorstelijke hengst in draf staat afgebeeld, die de gouden
linten van de eerste prijsdrager laat wapperen. Drie dagen lang. Vry'dag
ditmaal de 10de, 11de en 12de Juni, duurt dit feest.
Zaterdag en Zondag,
Van alle Belgische provincies is
het schone stamboekpaard naar
Brussel gevoerd. Boeren, kwekers,
landadel, verdringen zich voor de
rings", waar cfe dieren gekeurd
worden en vullen de tribunes. Dit
jaar was het 't 54ste concours. In
gesteld werd deze prijskamp in 1885
door ridder, kolonel Heinderick van
Theulegoet, teneinde eenheid te'bren
gen in de Belgische paardenteelt
Het is gelukt. Nu behoren de twee
Belgische paardenrassen, het Ar-
dense ras en het Belgische trekpaard
(Cheval de trait Beige), waarin veel
Brabants en Vlaams bloed is saam-
gekomen, tot de mooiste in hun
soort. Dit jaar het vierde na de
oorlog (het eerste vond plaats in de
abattoirs van Anderlecht) namen er
450 paarden aan deel.
Het Belgische trekpaard is ook in
het buitenland zeer gezocht, o.a. in
Denemarken en Amerika bestaan
groepen van fokkers die zich met
de teelt van dit type bezig houden.
Als men de exportcijfers der ver
schillende jaren vergelijkt, ziet men
dat de uitvoer der paarden die na
de eerste oorlog een inzinking ver
toonde, in 1929 opnieuw een hoogte
punt bereikte. Thans is het cijfer
weer dalend tengevolge van de in
ternationale financiële toestand en
van de concurrentie die de tractor
het paard aandoet. Men hoopt ech
ter de export weer op te voeren.
En die dieren verdienen het. De
laatste dag, de Zondag, wanneer al
len gekeurd zijn, is de mooiste van
de prijskamp. Dan zyn de rings ver
wijderd en de enorme zaal van het
Eeuwfeest-Paleis is tot een arena ge
maakt. Daar draven de prijswinnaars
over het zand. aangevuurd door de
„trotteurs" in 't wit gekleed, de
zweep in de hand. De bekroonde
hengst rent voorbij, de zware poten
uitgooiend als een beer. Dan volgen
de voor hun kroost bekroonde mer
ries (de beste fokpaarden) en de
merries met hun veulens. Tenslotte
de gi-oepen van vier merries, van
acht merries, van twaalf uit éen
stal. links en rechts voorgeleid en
vastgehouden door vier mannen. Ze
zwenken en draaien in die lange rij
en als circuspaarden, terwijl de mu
ziek hen aanvoert.
EEN CONCOURS.
Van 1819 Junit was het een heel
ander schouwspel in de Eeuwfeest-
paleizen: „De Nationale prijskamp
voor fokdieren der Belgische Run
derrassen". Dit is dus een 2-jaarlijks
„concours". Dit jaar waren er 815
beesten ingestuurd en er zouden er
nog meer zijn aangenomen, wanneer
die toch al zo geweldige en doelma
tige stallen van het Tentoonstellings-
paviljoen nog meer dieren hadden
kunnen bevatten. Het was stampvol
van mensen uit de provincie. Hier
hoorde men het Nederlands van
Vlaanderen, daar 't vee was ver
deeld in 37 klassen naar leeftijd en
sekse en zes categorieën. Verschil
lende streken van België hebben ver
schillend stamboekvee gefokt. Daar
is het rode ras van West-Vlaanderen,
het rood-bonte van Oost-Vlaanderen,
het Kempisch ras. het ras van de
Kleistreek van Midden-België en
Condroz. dat van de Ardennen en
tenslotte hét ras van het land van
Herve. In dit laatste is veel Neder
lands bloed en het lijkt op ons zwart
witte vee. De „Libre Belglque" merkt
op, dat het zwart-bonte vee van dit
~rote „concours national" als niet
Jelgisch wordt geweerd, wanneer
het door de kwekers van het polder
land wordt ingestuurd, maar dat het
op diezelfde nationale prijskamp als
„Belgisch" wordt aangenomen, wan
neer het door de kwekers van het
land van Herve wordt ingezonden,
waar men de import van Nederland
se stieren toestaat.
Het Nationaal Verbond der Vee
kweeksyndicaten had deze prijs
kamp georganiseerd. Slechts stam
boekvee der koeien wier melkpro
ductie gedurende 300 dagen door de
Federatie gecontroleerd was, moch
ten aan de grote kampen deelnemen.
De heer O. Orban, minister van
Landbouw, woonde Zondagmiddag
het uur der bekroning by.
GROTE BELANGSTELLING.
Er is thans in België een verhoog
de belangstelling voor de vee-selectie
te constateren. Men weet hoezeer
van een goede selectie de kostprijs
afhangt ën hoe de verwezenlijking
van de Benelux een verscherpte con
currentie voor het Belgische boeren
bedrijf met zich brengen zal. Aan de
andere kant is de runderteelt hier
van groot belang voor de Belgische
landbouw. In 1939 bracht zij 4 mil
liard franc op van de totale Belgi
sche landbouwproductie, die toen op
10 milliard werd geschat. Men stelle
zich die veeteeltbedrijven hier voor
al niet te groot voor. Van de 250.000
stallen zijn er 89.000 die er slechts 1
koe, 54.000 die er 2 koeien; 39.000
die er 3 koeien op na houden!
Maar laten we niet zo nuchter z\jn
als een vee-arts in één van de grote
Brusselse couranten, die van" oor
dcel was, daf een koe slechts een
levende machine mag zyn en men
niet op haar uiterlijke vorm mag
letten. Zeker moet slechts 't product
Een foto van Z.K.H. Prins Bcrnhard,
viert, in de uniform van Admiraal
die vandaag zyn 38-ste verjaardag
der Koninklijke Nederlandse Marine.
Onfortuinlijke vlieger wacht
nog op zijn toestel.
De Raad voor de Luchtvaart be
handelde Maandag het ongeval dat de
Groningse sportvlieger M. overkwam
toen hij tijdens een vlucht naar Dene
marken in de Russische zóne van
Duitsland een noodlanding moest ma
ken. Het bleek, dat de man ernstige
navigatie-fouten had gemaakt. Voor
gesteld werd hem een berisping te ge
ven. Zijn machine is inmiddels nog
niet uit de Russise zóne teruggekeerd.
Uitspraak 18 Juli.
Londense havenarbeiders
weer in staking.
In de havens van Londen zijn
weer moeilijkheden ontstaan, Maan
dag hebben 1000 lossers het werk
neergelegd, waardoor acht schepen
niet geladen of gelost werden. Van
daag zullen waarschijnlijk 7000 boot
werkers in de grootste haven van
Londen in staking gaan.
zijn van economische berekeningen.
Hierdoor krygt de „neo-zoötechmek"
zin.
Ondertussen ben ik blij, dat het
Belgische volksinstituut dé teelt niet
zo prozaïsch opvat. Want die mach
tige rood-bruine stieren van West-
Vlaanderen, de grijs-witte van Hene
gouwen. en het lichtere Herveras
waren méér dan machines, toen ze
in optocht, met zware stap, de ron
de maakten door de arena. Natuur
lijk, het paard heft de kop soms ho
ger, zelfs de z.g. koudbloedpaarden,
en nadert ons daardoor meer dan
het rundvee. Maar behalve dat dit
10e concours-van het Belgische rund
vee heel leerzaam was voor de fok
kers, schonk ze ons" ook een aesthe-
tisch genoegen.
Motor-rally in ons land van
Britse invaliden.
Een rally van zeer bijzondere aard,
die tien dagen duren zaJ, heeft in
Hoek van Holland Maandagavond
zijn beginpunt gevonden. Voorname
lijk uit Lancashire en het Noorden
van Londen zyn 38 Engelse invaliden
gearriveerd, burgers, onder wie ook
enkele slachtoffers van luchtbombar
dementen. Met de „Koningin Emma"
van de maatschappij „Zeeland" kwa
men zij om half zeven aan.
Eigenlijk is hun tocht die in Arg-
sonwagentjes wordt ondernomen
een soort driewielers met een hulp
motor reeds in Engeland begon
nen, want daar zyn ze met hun mo
torcars van huis naar Harwich ge
tuft. Het gezelschap vertrekt van
ochtend om zeven uur via Rotterdam
en Arnhem naar Zutphen. waar zy
de gast zullen zyn van de bevolking.
Doodvonnissen bevestigd.
De BSjz. Raad van Cassatie heeft het
beroep van de 42-jarige Karl Peter Berg,
tijdens rle UezM.ting commandant van het
concentratiekamp Amersfoort, verwor
pen. De door het Amsterdamse Bijzondere
Hof opgelegde doodstraf werd een ge
rechtvaardigde straf genoemd. omdat
Berg „het leven van honderden gevange
nen in Amersfoort tot. een voortdurende
kwelling heeft gemaakt en bovendien nog
schuldig is aan het afslachten van Russi
sche krijgsgevangenen en andere afschu
welijke moorden".
De raad heeft nog geen eindbeslissing
genomen in de zaak tegen Joseph Johann
Kotülla. een berucht kampbewaarder in
Amersfoort. Alvorens de strafmaat de
finitief vast te stellen het Amsterdam
se Hof heeft requirant destijds tot de
doodstraf veroordeeld achtte de raad
het gewenst een psychiatrisch rapport te
laten uitbrengen.
Het beroep van twee Silbertanne-
moordenaars. de 34-jarige W. A. Polak
uit Utrecht en de 35-jarige B. Slop uit
Voorburg werd door de raad verworpen.
Door dit arrest behouden zij de doodstraf.
FEUILLETON
37
„Ik begrijp het". Maar Bens stem
klonk met alsof hy het meende.
Weer dacht hij hoe graag hy die
kerel een opstopper zou verkopen.
Welk soort meisje dacht hij dat Ja
nice was? Als hij.... eerbare bedoe
lingen had, zoals de term luidde,
waarom had hij dat Janice dan niet
gezegd? Hij was een vent van niets.
„Ik had juist gisteravond besloten",
zei Janice, alsof Ben werkelijk recht
van spreken had, dat we zo niet
door konden gaan. Ik had besloten om
dat aan Eric te zeggen".
Er was geen reden, waarom ze dit
niet met Ben zou bespreken. Hij was
als een broer voor haar, ook al be
schouwde hij haar niet als zijn zusje.
En Ben was erg hartelijk, al was het
duidelijk, dat hij noch deze gang van
zaken, noch Eric erg apprecieerde.
„Goed", zijn stem was nog steeds
streng.
„Doe dat dan als je blieft, Janice,
zet deze affaire niet eindeloos voort
zulke dingen kunnen voortduren
zonder dat een van beide partijen dat
nu per se wenst. Je hebt zelf ook wel
eens van die gevallen gehoord, waar
bij een meisje haar hele leven in vlam
blijft staan voor een getrouwde man,
terwijl de man misschien eerlijk van
plan is haar op zekere dag te geven
wat haar toekomt. Maar dat is niets
voor jou, Janice". Hij leunde voor
over met zijn ellebogen op de tafel
en dwong haar hem aan te kijken.
„Beloof me dat je de dingen niet op
hun beloop zult laten totdat tenslot
te „morgen" een maand en maanden
jaren worden en je hele leven en al
les wat het je had kunnen brengen,
is verwoest. Beloof het me, Janice".
Ze moest hem wel aankijken. Ze
wist dat het waar was, wat Ben zei
en dat hy het zei, omdat hij van haar
hield. Hij deed zijn best het zo ge-
door
ADELAIDE HUMPHRIES
makkelijk mogelijk voor haar te ma
ken door te doen alsof het hem vrij
koud liet. „Dat beloof ik je, Bengy",
zei ze.
Opeens dacht ze aan wat Albie had
gezegd: dat geluk niet gekocht kan
worden ten koste van eens anders on
geluk. En niet alleen Ben zou onge
lukkig worden maar Erics vrouw
was er ook nog. En er waren nog
anderen: haar moeder en haar vader.
„Dank je". Ben legde een ogen
blik zijn grote hand op haar arm.
Toen hij die terugtrok, glimlachte hij:
Zullen we nu wat frisse lucht gaan
happen?"
Hij verzweeg, dat hij hieraan niet
alleen behoefte had om de reeds eer
der genoemde reden, maar vooral om
dat hij eens diep moest ademhalen na
dit gesprek. Janice en die dokter voor
wie ze werkte goeie hemel! Wat
zouden de mensen kletsen. En die
vrouw kan ook allerlei moeilijkheden
veroorzaken.
Hij had het dochtertje van Mevrouw
Mc Rae teruggehaald, maar nu was
Ben ten einde raad. Hij kon niets
doen en hij zou toch alles ter we
reld hebben willen doen. daar het
immers Janice betrof. Ze spraken
niet meer over Eric Holbrook gedu
rende hun ritje op de bus. Ze praat
ten niet veel.
Het was heerlijk rijden bovenop
de bus en ze keken naar de zon die
toen ze Riverside-Drive opreden en
boven de Palissaden onderging juist
de hemel van lavendelblauw in diep
pui-per deed veranderen. De fraaie
grote stad vertoonde eensklaps al
haar lichtjes en de tere stilte van
de nacht was gevallen toen ze einde
lijk het eindpunt, Waterloo Square,
bereikten.
Ze stapten uit en zetten zich op
een bank. Een grote plechtige maan
klom omhoog vanachter donzige wol
ken. Mensen, die hun honden uitlie
ten, gingen voorbij. Kinderstemmen
en vrolijk gelach klonken in de lucht
en ergens lieten kerkklokken hun
melodieuze tonen horen.
„Moeten we niet eens terug", zei
Janice. Er klonk een lichte tegenzin
in haar woorden. Ze voelde zich tot
rust gekomen en veel beter. Ze voel
de zich weer gezond en sterk en in
staat dc toekomst onder ogen te zien,
wat die ook mocht brengen. Natuur
lijk was het verdriet binnen in haar
niet geheel verdwenen, maar het
drukte haar niet meer zo zwaar.
„Zeg jij het maar", vond Ben. Hij
was cr nu blij om, dat het gesprek
over Dokter Holbrook al zo vroeg op
de avond had plaats geghad, daar
door was het verder zo goed tussen
hen geweest. Weliswaar had het hem
niet veel vreugde gebracht, maar
wel een soort ontspanning aan Jani
ce, zoals hij voelde uit de stilte die
ze deelden. Hij en Janice bezaten
samen iets, dat niemand hen kon af
nemen, Hij veronderstelde dat hij
daar dankbaar voor moest zijn en ei-
tevreden mee wezen. Ze keerden te
rug teneinde een bus naar de stad te
nemen. Dit keer wilden ze binnen
zitten daar de avondlucht veel kou
der was géworden.
Maar Ben had nog iets te zeggen
terwijl ze op de bus stonden te
wachten.
„Wil je me nog iets beloven?"
vroeg hij. Ze zei „ja", hoewel ze nitt
begreep welke belofte dat zou kun
nen zijn. Ze dacht: „Het is toch al
tijd prettig om bij Bengy te zijn. Ik
houd van hem, zoals ik altijd heb
toegegeven, maar ik ben nog steeds
niet verliefd op hem".
„Als je je zaken hebt geregeld", zei
Ben met een poging tot luchtigheid,
„dan moet je me vertellen wat je
verdere plannen zijn. Zul dat doen,
Janice?"
(Wordt vervolgd).
Een vrouw te Hamelton (Ver.
Statendie met kinderen oppas
sen voor een vriendin twee dollar per
avond verdiende, kwam er op een goede
keer achter, dat haar man. terwijl zij op
paste, met de moeder van de kinderen
aan de zwier was. Zij vroeg en verkreeg
echtscheiding.
Het Wereldgebeuren.
Nijvel had de
primeur
Aan de vooravond van de grote al
gemene verkiezingsronde in België is
in het vriendelijke stadje Nijvel ten
Zuiden van Brussel een speels proej-
verkiezinkje gehouden, waarvan, de
uitslag in de latere extra-edities der
bladcn zelfs geen bescheiden plaatsje
kon vinden. Het was ccn proefverkie
zing. die ook weinig te maken had met
de konigskwestie of de werkloosheid;
het ging. er om de mening van de be
woners over een wereldregering te
peilen. Van de 8600 rondgedeelde
stembiljetten werden er 5160 ingevuld
teruggezonden. Bijna alle kiezers ver
klaarden zich voorstanders van oen
wereldregering, hoewel de brave bur
gers van Nijvel wol vreemd zouden
opk'ijken indien zij op een morgen
niet als Belgen maar als wereldbur
gers zouden ontwaken. De uitslag is
dan ook weinig meer dan een wel
willende betuiging van sympathie ajin
het adres van Garry Davis, wereld
burger no. één. Deze week is het
Britse plaatsje Chelmsford aan de
beurt voor eenzelfde experiment. Een
vliegende ambassade heeft zich daar
heen begeven om de inwoners de
voordelen van een wereld-regering
uiteen te zetten. Van deze ambassade
maken deel uit Lord Boyd d'Or, oud-
president van de Wereldvoedselorga
nisatie. Claude Bourdet. hoofdredac
teur van het Franse dagblad „Com
bat", een Deense journalist en de
vrouwelijke minister van Gezondheid
in India. Vier zeer acceptabele per
sonen dus.
De gehele actie is opgezet door de
nog kleine, maar zich uitbreidende
beweging voor een wereldregering, de
jongste telg in de familie van organi
saties, die er op de een of andere ma
nier naar streven de euvelen uil deze
boze wereld weg te nemen. Tot dus
ver is Davis met zijn aanhang niet
steeds even ernstig genomen, ondanks
het feit. dat vooraanstaande figuren
zich waarderend over hem en zijn ide
alen hebben uitgelaten. De weinig tra
ditionele wijze, waarop Davis en zijn
navolgers de aandacht tot zich trok
ken, had ook meer weg van een se
rie reclamestunts van overmoedige
jongelui dan van een appèl aan het
geweten der wereld, waarmee ernsti
ge en bezadigde staatslieden zich be
zig zouden moeten houden. Is Davis
een charletan of een frisse en geest
driftige Amerikaan met nieuwe idee-
en, een dwaze idealist of iemand, die
geschiedenis maakt, een fantast of een
pionier?
Opmerkelijk is in elk geval, dat zijn
actie in vele landen weerklank heeft
gevonden. In snel tempo zijn in een
aantal grote steden groepen volgelin
gen gevormd. Ook in Nederland is 'n
federatie van ijveraars voor het we
reldburgerschap opgericht, die Haar
lem tot centrum heeft. Zoals elk
schoon ideaal is ook dat van een we
reldregering op zichzelf zeer te prij
zen. Wie ooit een biljet in de bus
vindt kan met een gerust geweten en
in het besef de mensheid een kleine
dienst hebben bewezen, op voor
beeld van de Nijvelaars vóór stem
men. Een tijdlang heeft een Zweed
se ingenieur voor radio Hilversum ge
regeld causerieën gehouden, waarin hij
met klem van redenen uiteen zette,
dat een wereldregering in deze naoor
logse tijd de enige uitweg is.
Een nieuwe oorlog kan alleen ver
meden worden indien een halt wordt
toegeroepen aan het; nationalisme, dat
al zoveel onheil heeft veroorzaakt en
indien wordt afgerekend met een vol
komen versleten souvereiniteitsbe-
grip.
Garry Davis gaat niet zo ver en zo
diep als de Zweedse ingenieur en
zoekt het meer in een slopen van
overtollige grenzen, tollen en slagbo
men, in het wegdoen van douane,
passen en visa. In wezen is zijn actie
evenzeer een protest tegen de kwade
loop, die de gebeurtenissen na de
tweede wereldoorlog hebben genomen
en die al reeds een derde wereldoor
log in het bereik der mogelijkheden
heeft gebracht.
Alle sympathie ten spijt is niette
min van de actie voor een wereldre
gering weinig heul te verwachten.
De grote fout van de aspirant wereld
burgers is, dat zij menen dc wereld
op slag te kunnen hervormen, indien
zij de mensen maar van hun heil we
ten te overtuigen en indien zij zon
neklaar kunnen aantonen, hoe hun
oplossing de enige is. De geschiedenis
is echter een langzaam proces, waarin
krachten werkzaam zijn, die buiten de
menselijke rede liggen. Een wereld
regering is een van de vele illusies,
waaraan de mensheid nog lang niet
toe is. Als we zien hoeveel voeten het
in de aarde heeft om een betrekkelijk
klein project als dc Benelux te ver
wezenlijken. op hoeveel moeilijkhe
den reeds het slopen van een paar km
lange grens stuit, dan is het duidelijk
hoever we nog verwijderd zijn van de
tijd, waarop de wereld één grote Be
nelux zal zijn, om nog maar te zwij
gen van een gemeenschappelijke re
gering.
Daarom zijn de daden van de we
reldburgers niet meer dan gespeel met
illusies, die weinig met de werkelijk
heid te maken hebben. De naam Gar
ry Davis zal nog wel verscheidene
malen in de kranten verschijnen. Tot
het nieuwtje er af is en verdwijnt
de wereldburger voorlopig in de ver
getelheid.
Stichting „500 en 1000" gaat
tegen de staat procederen.
De Stichting 500 en 1000" zal de.
Staat der Nederlanden een proces
aandoen wegens het niet uitbetalen
van de bankblijtten van f 500 en
1000, die door de eigenaren niet zQn
ingeleverd, toen dit op verordening
der Duitse bezettlngHautoriteiteii voor
18 Maart 1943 moest geschieden.
Dit besluit is genomen in een Za
terdag in het Agebouw te
Amsterdam gehouden vergadering
van de leden der stichting.
De leden der stichting, die voor de
te voeren actie een bedrag gelijk aan
een procent van hun vordering ge
stort hadden, zullen nu voor de voort
gezette actie in de vorm van eed pro
ces een tweede procent moeten stor
ten.
