HET SCHANDAAL VAN RIOM
DE STRIJD OP DE CAUBERG
WERKLOOSHEIDSVERZEKERING
EN HET BEDRIJFSLEVEN
DOKTERS-ASSISTENTE
STEMMEN
UIT DE PERS
4
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 18 JUNI 1319
Onderzoek naar practijken van de
Franse politie
;ewo-
lingen
(Van onze Paryse correspondent).
Kent gy de geschiedenis van Simone Wadier? Ze was een doodg<
ne, vry Knappe Francaise. in wier leven nog geen schokkende du_„_
waren gebeurd totdat er in haar rustige doi-pje een man werd vermoord.
Waar een moord gebeurt moet een dader zijn en dies toog de Franse
politie op pad om de pleger van het vreselijke misdrijf op te sporen. Di
verse personen, waaronder twee vrouwen, werden gearresteerd. Simone
Wadier bekende het slachtoffer gewurgd te hebben. In geuren en
kleuren kwamen de verhalen ln de dagbladen. Men fantaseerde er nog
wat pikante bijzonderheden bij en daarna kwam de zaak zoetjesaan
weer in de doofpot. Simone had immers bekend. Ze zou haar straf niet
ontgaan.
Kort geleden diende haar zaak
voor het Gerechtshof te Riom. Bij
de aanvang bleek al. dat er iets in
de lucht hing. De sfeer in de zaal
was nerveus cn gespannen. En toen
kwam dc verrassing. Simone ont
kende ook maar iets met de moord
te maken te hebben.
„Maar een jaar geleden hebt gij
reeds een volledige bekentenis afge
legd", pareerde de president. „Meent
ge in de gevangenis voldoende in
spiratie opgedaan te hebben om U
er nu te kunnen uitpraten?"
En dan komt er van de znde der
jonge beklaagde een eenvoudig, so
ber, onopgesmukt verhaal, af en
toe moet naar verdediger haar even
helpen. Verder gaat het goed. Ze
praat zich langzaam over naar ner
vositeit heen. Haar korte zinnen
worden een felle aanklacht tegen de
Franse justitie De feiten striemen
de na-oorlogse Franse methodes van
„verhoren". Ze krijgt de zaal op
haar hand. De rechtbank zit be
schaamd onder zoveel druk. Twee
verbalisanten, die een complimentje
hadden verwacht voor hun knap
„speurderswerk" kijken verward om
zich heen. De advocaat lacht fijntjes
als hy hun onrust bemerkt.
„Straks zult gij hier staan als
verdachte. Het Franse volk zal U
bij monde ener rechtbank veroorde
len wegens vreselijke mishandeling.
Ons volk" zal U zwaar straffen, want
wij wensen geen Gcstapo-manieren."
„VERHOOR"
Om kort te gaan, Simone werd in
April 1948 gearresteerd omdat zij
het laatst met de gewurgde was
samen gezien. Het eerste „verhoor"
duurde 28 uren. De beklaagde moest
blijver, staan, kreeg geen water. Bij
iedere ontkenning harerzijds kreeg
zy opstoppers, die lidtekens nalie
ten.
Na deze 28 uur was ze zo murm ge
maakt dat ze alles wilde bekennen,
wat men maar van haar verlangde.
Ze mag dan gaan zitten om het pro
ces-verhaal te ondertekenen. In vol
le omvang dringt het dan plotseling
nog tot haar door dat ze een moord
gaat bekennen, die ze niet heeft ge
pleegd, dat deze ene handtekening
haar twintig iaren in de gevangenis
zal brengen, dat er met deze hand
tekening een einde is gekomen aan
haar mooie jonge leven. Ze verza
melt alle krachten en ontkent op
nieuw. Opnieuw, zonder vijf minuten
onderbreking begint het volgend ver
hoor. Weer moet ze staan. Vier da
gen staat ze onder felle lichten. Ze
krijgt geen drinken, mag geen ogen
blik zitten en dan, na vier volle da
gen tekent ze haar „bekentenis." De
zaak is afgedaan. Ze blijft in voor
arrest.
Ouders en vrienden van Simone
zaten niet stil. Ze zochten een beste
pleiter en gczameniyk plozen ze de
zaak haarfijn uit. Daarom is het ver-
haal nog niet. Volgens verklaringen
van een commissaris van politie,
werd er gelijk met Simone nog een
andere vrouw gearresteerd, eveneens
verdacht van dezelfde moord. Onder
dezelfde omstandigheden bekende
ook deze verdachte de moord bedre
ven te hebben. Ze bekende zoveel,
dat haar bekentenis voor iedere
rechtbank aanvechtbaar zou zijn
enderhalve liet men haar vrij.
Trouwens, één moordenares was
ruimschoots voldoende.
Nadat Simone een jaar in voor
arrest had gezeten werd ze thans
vrijgesproken, omdat een aantal doc
toren thans kwam verklaren dat het
slachtoffer helemaal niet vermoord
was, doch een natuurlijke dood was
gestorven wegens een bloeduitstor
ting in de hersenen.
Zonder dat er een behoorlijke lijk
schouwing op het slachtoffer was
verricht fiad de politie op eigen ge
zag een moord verondersteld.
MARTELARES
Intussen is Simone een martela
res geworden. In geuren en kleuren
heeft haar verhaal in de kranten ge
staan en het schandaal van Riom,,
zoals 't hier wordt genoemd, schijnt
het begin te vormen van een officieel ontlopen,
Van Koessel (op de knieën) heeft met een kopbal het eerste doelpunt gemaakt. De Finse doelverdediger
Sarnola heeft vergeefs naar de bal gegrepen. Achter de Finse doelman op de rug gezien Faas Wilkes.
(Telegrafisch overgebrachte foto).
onderzoek naar de practijken der
Franse politic. Franse bladen vertel
len doodleuk da.t de behandeling van
Simone helemaal geen uitzondering
is in het na-oorlogse Frankryk doch
'dat een dergelijk Gestapo-verhoor
in zwang is gekomen bij de Franse
politie.
Het onderzoek naar deze en vele
andere Gestapo-methodes. begonnen
op last van de ministeries van Ju
stitie en Binnenlandse Zaken, is
thans in volle gang. Men heeft zich
voorgenomen scnoon schip te maken
en alle ambtenaren, die zich aan
mishandelingen schuldig hebben ge
maakt niet alleen te Ontslaan, doch
tevens te laten vervolgen wegens
mishandeling of het toebrengen van
zwaar lichamelijk letsel. De Jjoksers,
die kracht poogden by te zetten aa.n
de argumenten der onrevragers,
zullen evenmin hun gerechte straf
WIELRENNEN
De nationale wegkampioe nschappen te Valkenburg.
Duizenden liefhebbers van de wielersport zullen Zondag a.s. user
naar Valkennrg trekken, waar op die dag in en rondom dat schilder,
achtlge plaatsje de strijd uordi uitgevochten om de nationale wegUtel
voor prots, onafhankelijken en amateurs. De nu weer al traditionele
strijd op de Cauberg is nu eenmaal iets anders dan een doodgewone
wegwedstrijd op onze vlakke wegen,
Aleksandcr Puschkin, de grote Rus.
sischc" dichter. Ter gelegenheid van
het feit, dat hij 150 jaar geleden ge.
boren werd. worden in de Sowjet-
Unic overal herdcnkingsplechtighe-
den gclicuden.
LEZERS SCHRIJVEN...
De Anjerdag is weer op komst.
Stadgenoten, denkt er aan. dat op de-
de dag wedeiom een beroep op U zal
worden gedaan ccn bijdrage te schen
ken tot het financieren van de verdere
wederopbouw en uitbreiding van het cul
tureel leven in deze gemeente.
Het verheugt ons U te kunnen medede-
len, dat van de opbrengst van deze col
lecte 70 pet. ten goede komt aan de Pro
vinciale Zeeuwse afdeling van het Prins
Bemhardfonds.
Dit fonds heeft na de bevrijding haar
taak de financiële steunverlening aan or
ganisaties, die werkzaam zijn op het ge
bied van geestelijke ontwikkeling, scho
ling, ontspanning cn dergelijke op waar
dige whze vervuld.
Verscheidene bijdragen aan instellingen
in deze gemeente zoals de leesbibliothe
ken. zwminrichtingen. badinrichting, ver-
plegingsinrichtingen, kleuterscholen,
speeltuinen, muziekverenigingen enz. zijn
reeds door het fonds verleend, waardoor
weer nieuw leven kon worden gebracht
in deze instellingen.
Het ligt In het voornemen van boven
vermeld fonds met de beschikbare mid
delen door te blijven gaan soortgelijke
en zo mogelijk nog andere nuttige in
stellingen werkzaam op cultureel gebied,
financieel te steunen.
Om dit te kunnen blijven doen is het
echter nodig, dat nieuwe geldmiddelen in
het fonds worden gestort en daarom is
besloten dit jaar weer ccn straatcollecte
te houden.
Het comité doet dan ook een beroep op
U deze collecte, welke alhier zal worden
gehouden op Woensdag 20 Juni a.s. te
doen slagen.
„Bij het kopen van een anjer bedenk
dan even. dat het gaat om de herbouw
van het culturele leven".
Vlipsingen. 14 Juni 1949.
Het comité van aanbeveling:
Mr. B. Kolff. voorzitter; me
vr. J- M. Ahn—Appel; mevr.
A. Bikker—v. d. Sande; de he
ren: P. J. Gillissen; Ds. J. S.
Hartjes: G. Lammers; L. P. v.
Oorscho': Pastoor C. A.
Ouwendijk: W. Poppe: G. Sis-
tngh: A. Staverman; N. Veld-
hals; J. L. Verhagen; A. Vey-
gen; J. Waverijn.
Velen mogen dan van mening zijn
dat de strfcd om de rood-wit-b lau
we trui in ons vlakke landje moef
worden uitgevochten op een vlak
parcours, dc N.W.U. is deze mening
niet toegedaan, en misschien met
ten onrechte. Een wielrenner, die
immers tot de topklas.se wil beho
ren. moet van alle markten thuis
zijnhij moet niet ailccn op dc
vlakke wegen zijn mannetje kun
nen staan, maar ook een specialist
zijn in klimmen en dalen. De prac-
tijk heeft bewezen dat wij over
veel te weinig van die renners be
schikken.
Deze Cauberg mag dan, wat
hoogte betreft, niet kunnen wedyve-
ren met de befaamde Franse „cols
hij is er niet minder zwaar om.
Renners van internationale klasse
als Coppi cn Bartali vonden er vo
rig jaar, tijdens de wereldkampi
oenschappen. hun Waterloo.
De profs en ona.hankelij.ken gaan dit
jaar 22 maal tegen de Cauberg op,
voor ruim 211 km., de amateurs
16 maal voor ruim 154 km. En
men moet werkelijk uit het goede
en taaie rennershdut gesneden zhn
om dit bij elke ronde terugkerende
obstakel ie nemen.
SCHULTE VERDEDIGT
ZIJN TITEL.
Meer dan ooit tevoren mag dit
maal een felle strijd worden ver
wacht omdat er heel wat kans
hebbers zijn voor de rood-wit-blau-
we trui. zowel bij de profs en on
afhankelijken, als bij .de amateurs.
Gerrit Schulte, onze grote all
round specialist, verdedigt zijn titel
bij de profs en zal het zeker niet
§emakkelijk krijgen. De Limburger
eijen moet wel tot één van zijn
zwaarste concurrenten gerekend
worden, gezien de uitstekende vorm,
waarin deze renner momenteel ver
keerd en zijn bekendheid met het
parcours. Hetzelfde kan gezegd
worden van Sjef Jansen en Jan
Lambrichs, wanneer deze tenminste
van de partij kan zijn. Lambrichs
heeft nl. reeds vier weken lang
niet op de fiets gezeten! Maar ver
der zyn er nog Theo Middelkamp,
Henk de Hoog. Arie Vooren, Wim
de Ruiter, Gerrit Voorting, Wim
van Est en de onverslytbare Johny
Braspenninx, die de laatste weken
overwinning op overwinnning sta
pelt, Van der Zande. van Beek,
Cor Bakker, Pauwels e.a. kunnen
tot de outsiders gerekend worden.
Zeeland is met Middelkamp en
Pauwels in deze categorie zeer goed
vertegenwoordigd. Hetzelfde geldt
voor Francken, wanneer deze zal
starten.
SPANNENDE STRIJD DIJ
DE AMATEURS VER
WACHT.
Wil Plum, die vorig jaar op du
bieuze wijze de titel brj de ama
teurs in de wacht sleepte, achten
wtj niet in staat deze prestatie te
prolongeren. Piet Verwijmeren,
Frans Vos, Huub Vinken, de Groot,
van Roon, La Grauw, Harmans,
Faanhof. Wagtmans en Verstrae-
ten hebben tot op heden hoge
troeven uitgespeeld ln binnen- en
buitenlandse ronden of criteria. Of
er onder hen echter zijn die het
werk op de Cauberg serieus aan
kunnen, dienen we nog af te wach
ten.
In ieder geval lijkt ons de Cau
berg, voor de jonge Wout Wagt
mans niet geschikt en ij
hem niet als één der
sschikt en wij tippen
M favorieten
voor de nationale titel. De strijd
is hjer geheel open cn grote ver
rassingen zyn niet uitgesloten.
Momentcel is nog niet bekend of
onze Zeeuwse renner Rien van 't
Westeinde zal en mag deelnemen
aan deze kampioenschappen.
De N.W.U. selecteert immers dit
maal de renners
Wanneer van 't Westeinde mag
starten zal hij een zware vuurproef
moeten doorstaan. Van deze renner,
die nog over geen routine beschikt
cn de Cauberg ln het geheel niet
kent. mag slecnts verwacht worden
dat hij het einde haalt.
Manager van Arsenaal ns'
Turijn?
Donderdagavond is de ploeg van
Arsenal uit Brazilië teruggekeerd.
De manager Tom Whittaker verklaar
de dat hij zich allereerst bezig zou
houden met een aanbieding uit Tu
rijn om "de Torino F. C. die haar
hele eerste elftal enkele maanden ge
leden bij een vliegtuigramp verloor
,te reorganiseren en tevens als ma
nager op te treden. Whittaker zei, dat
hij nog geen tijd had gehad er ern
stig over te denken.
Wat betreft de incidenten, die zich
tijdens de tourneé door Brazilië heb
ben afgespeeld, meende Whittaker dat
ze meer goed dan kwaad hadden ge
daan aangezien de Brazilianen thans
beseffen dat de schuld bij hen lag.
Hij zou er eerlang een rapport over
indienen bij de F. A.
De helft van de .Rosten zal door de Regering gedragen
worden.
Nader overleg met de regering.
Naar aanleiding van de gewisselde
schrifturen over het wetsontwerp tot
verplichte verzekering van werkne
mers tegen geldelijke gevolgen van on
vrijwillige werkloosheid werd op ver
zoek van de regering door de com
missie nader mondeling en schriftelijk
overleg gepleegd met de ministers
van sociale zaken en van financiën.
Daarbij kwam als eerste punt de
aangelegenheid van de lonen en prij
zen in verband met de kosten der
voorgestelde regeling ter sprake. In
de commissie wees men er op. dat bij
invoering van de onderhavige wet
deze kosten geen verlaging van het
reële loon van de werknemers teweeg
mogen brengen, terwijl doorbereke
ning in de prijzen der producten niet
te vermijden zal zijn.
De regering verklaarde zich bereid
bij de komende algehele herziening
van de sociale verzekeringswetten de
vereveningsheffing nader onder de
loupe te zullen nemen. Daaraan ver
bond de minister van sociale zaken
echter de opmerking, dat deze her
ziening nooit ten koste zal mogen
gaan van de sociale voorzieningen, die
daaruit voor een groot deel worden
betaald.
PREMIEBETALING
De commissie gaf voorts als haar op
vatting te kennen, dat zij een princi
piële uitspraak over de wijze, waarop
voor de arbeiders de premiebetaling
in het kader van de loon- en prijspo
litiek zal worden opgevangen, op prijs
zou stellen.
De minister van sociale zaken had
aanvankelijk bedenkingen om ten de
ze toezeggingen te doen, maar door de
commissie werd er daarna nogmaals
op aangedrongen, dat de regering al
thans zou verklaren, dat de invoering
van dit wetsontwerp geen reële da
ling in het levenspeil der verzekerden
met zich mee zal brengen. Bepaalde
lijk zou men het onjuist achten, wan
neer de vermindering van dc loonbe
lasting voor de lagere inkomens zou
worden gebruikt om de premiebeta
ling ingevolge deze v-et op te vangen.
De minister van financiën wees er
op, dat dit wetsontwerp alleen beoogt
de geldelijke gevolgen van de werk
loosheid te lenigen en de regering ziet
het als haar eerste taak de werkloos
heid zoveel mogelijk te voorkomen.
Wanneer echter de invoering van dit
wetsontwerp door haar financiële con
sequenties ten gevolge zou hebben,
dat lonen en prijzen zouden stijgen,
zou, in internationaal verband gezien,
dit wetsontwerp juist werkloosheid
kunnen scheppen. Daarbij slaat de re
gering uiteraard acht op het feit, dat
er sociaal verantwoord minimum le
venspeil voor de massa aanwezig moet
zijn.
VERDELING VAN DE KOSTEN
Met betrekking tot de vei'deling der
kosten van de premie bij de werk
loosheidsverzekering was de grootst
mogelijke meerderheid van de com
missie van oordeel, dat de ene helft
dier kosten gedragen behoort te wor
den door de overheid en de andere
door werkgevers en Werknemers ge
zamenlijk.
De minister van sociale zaken wees
er op, dat uit sociaal-economische
overwegingen is voorgesteld de ar
beiders in dc premiebetalingen
te betrekken. Reeds nu zitten
werkgevers en werknemers in de be
sturen van onderscheiden wachtgeld
fondsen. Ook zal het medebetalen
door de arbeiders bevorderlijk zijn
aan de verdere ontwikkeling van de
idee der bedrijfsgemeenschap in ons
bedrijfsleven. De gedachte van het
wetsontwerp is om na 8 weken wacht
geld over te stappen naar de werk
loosheidsverzekering van 13 weken
(waarop weer een sociale bijstands-
regeling volgt), terwijl tenslotte bij
bijzondere zware werkloosheid een
speciale regeling mogelijk is.
Ten aanzien van de verdeling der
financiële lasten, uit de voorgestelde
verzekeringen voortvloeiende, hand.
haafde de regering na nader beraad
het laatstelijk in de memorie van
antwoord uiteengezette standpunt,
dat de wacn'geldverzekering voor de
helft door de werknemers behoort te
worden gedragen. Voor wat de werk-
loosbMdsver/ekerlng betreft, ver
klaarde zij zich daartegen bij nadere
overweging bereid, het door de com.
missie verdedigde standpunt, dat de
kosten dezer verzekering in alle ge.
vallen voor de helft ten laste van
het rijk behoren te komen, te aan.
vaarden.
DE D. U. W.
De minister meende voorts aan de
wens, dat werknemers, die aanspraak
kunnen maken op een uitkering
krachtens de wachtgeldverzekering,
niet voor arbeid bij de D.U.W. zullen
worden aangewezen, in zoverre meen
de te moeten voldoen, dat het hei be
stuur van elke bedrijfsvereniging zal
vrijstaan, de bedoelde arbeid als niet
passend voor deze werknemers aan te
merken, zodat zij, indien zij deze ar
beid niet aanvaarden, niettemin hun
aanspraak op wachtgeld behouden.
Echter zal D.U.W.-arbeid naar het
oordeel der regering wel als passend
moeten worden beschouwd voor hen,
die recht op uitkering krachtens de
werkloosheidsverzekering kunnen
doen gelden.
FEUILLETON
28
Janice kreeg hierdoor het gevoel,
dat Albie zich net als haar moeder,
zorgen maakte over haar. Goddank
had haar vader het te druk met zijn
werk om ongerust te zijn over een
van zijn kinderen als zijn vrouw er
niet speciaal de aandacht ep vestigde.
Je zou denken, dacht ze opstandig,
dat ik nog beneden de twintig was.
Langzamerhand ben ik toch oud ge
noeg om mijn eigen zorgen te ver
werken, zonder dat de hele familie
zich daarmee bemoeit.
Juffrouw Willows vroeg op een
goede dag zonder enige aanleiding,
waarom Janice niet eens wat vacantie
nam.
„Waarom in vredesnaam?" had Ja-
nicè nodeloos scherp geantwoord. Juf
frouw Willows schudde het hoofd en
perste haar lippen op elkaar.
„Waarom niet?" was het antwoord. „Je
nam deze zomer maar één week. Ik
heb altijd gedacht dat het leuk zou
zijn om 's winters ook eens met va
cantie te gaan. Je hebt dan Florida
of Californië of die plaats in Georgië.
Sea Island".
..De hemel beware me!" onderbrak
Janice haar en forceerde een lachje
„Ik heb er helemaal geen behoefte
aan om naar één van die plaatsen toe
te gaan. Ik heb helemaal geen be
door
ADELAIDE HUMPHRIES
hoefte aan vacantie". Stak er meer
achter het voorstel van juffrouw Wil
lows dan men op het eerste gezicht
zou denken? Of werd Janice wat
overgevoelig?
„Ik zei het alleen maar", zei juf
frouw Willows. Ze klemde haar lip
pen nog vaster op elkaar alsof ze niet
van plan was zich nog iets te laten
ontvallen, nu ze was afgesnauwd voor
iets, dat vriendelijk was bedoeld.
„In orde, hoor", gaf Janice wat zach
ter ten antwoord. Ze was niet opzet
telijk zo kortaf geweest. Misschien
zou een vacantie haar inderdaad wel
goed doen, maar Janice kon die nu
niet nemen.
Het zou nog niet zo ernstig zijn ge
weest, als Betty-Jane Coxe Janice
later op de dag geen asperientje had
aangeboden. Dat scheen onschuldig
genoeg, maar was in Janice's ogen
ook al volkomen overbodig.
„Welneen, dank je wel", zei Janice,
terwijl ze Betty-Jane verbaasd aan
keek. De beide meisjes stonden sa
men voor de spiegel in de wachtka
mer en legden de laatste hand aan
hun uiterlijk, alvorens het gebouw te
verlaten. Janice treuzelde op verzoek
van Eric, die hoopte zich aan een af
spraak te kunnen onttrekken, om
daardoor althans een gedeelte van de
avond samen te kunnen doorbrengen.
„Ik heb heus geen aspirine nodig",
voegde ze er aan toe.
Betty-Jane's knappe gezichtje kleur
de en ze zei haastig: „Ik wilde er
juist zelf een nemen, ik geloof dat 'ik
verkouden ga worden en ik dacht dat
jij er misschien ook eentje wilde heb
ben. Ze helpen ook als je hoofdpijn
hebt. Wil je er werkelijk geen?"
Ze bood haar het kleine doosje aan
dat ze uit haar tas had genomen. Ze
had er zelf geen genomen, en ze
scheen dat ook niet van plan.
Janice merkte, dat haar stem, net
als straks tegen juffrouw Willows,
scherper was dan ze bedoelde. „Ik
zei toch neen? Ik heb helemaal geen
hoofdpijn", voegde ze er geprikkeld
aan toe.
„Ik ben blij, dat je geen hoofdpijn
hebt", antwoordde het andere meisje.
..Ik ben ook blij, dat je niet verkou
den gaat worden, Janice. Nou, dan
neem ik maar afscheid haar aardig
gezichtje bloosde nog steeds. „Ik moet
opschieten. Ik ga vanavond met mijn
vriend uit en hij wordt razend als ik
hem laat wachten".
„Hij is zeker dol op je?" Het zou
fijn zijn, dacht Janice, om 'n afspraak
te hebben met iemand met wie je
daartoe het recht had. Het zou leuk
zijn, om dat aan iemand anders te
kunnen vertellen op diezelfde trotse,
verhoogde toon van Betty-Jane.
„Dat is hü ook". Betty-Jane lachte,
„Hij is stapelgek op me, geloof ik. Hij
dringt er maar steeds op aan dat we
zullen trouwen. Maar ik zeg tegen
hem, dat we ons verstand moeten ge
bruiken. Ik zeg tegen hem, dat we
eerst geld op de Bank moeten heb
ben. En ik wil ook eerst minstens een
Eerste verkiezingsronde.
De verkiezingsuitslagen van Woensdag,
de eerste „grote" dag in de stembusstrijd
van 1949, hebben vele Nederlandse bla
den reeds aanleiding gegeven lot het
schrijven van commentaar en daarbij
voerde de vreugde over de nederlaag der
communisten steeds de boventoon. Be
halve in ..De Waarheid" natuurlijk, die
de tussentijdse verkiezingen zelf ziet als
een onderdeel van het offensief op de
communistische party en dan o.m.
schrijft:
„Het terugslaan van de communistische
invloed was het voornaamste doel van
alle 3ndere partijen. Niat de grote ir.-
dustrie-centra in West-Nederland waven
voor voortijdige verkiezingen uitverko
ren. maar een 80-tal grotere en kleinere
gemeenten in het Noorden, Oosten cn
Zuiden van ons Jand.
De reactie had gemeend een aantal
zwakke schakels ontdekt te hebben, die.
eruit gebroken, als breekijzer te gebrui
ken waren in de dagen, welke ons nog
scheiden van 22 Juni. de dag, waarop :n
de toonaangevende en doorslaggevende
steden cn streken gestemd moet werden.
De reactie heeft zich vergist en deerlijk
ook en zij zoekt zich thans te troosten
met zelfbedrog".
EB EN VLOED.
Onder de kop „Bemoedigend" schreef
„Het Vrije Volk":
„De eerste grote dag van de raads
verkiezingen is achter de rug en wij zijn
over het resultaat waarUjk niet onte
vreden. Natuurlijk viel er niet te reke
nen op een grote overwinning. Wij zijn
veeleer geneigd te geloven, dat er hier
en daar vrees voor ernstig verlies leefde.
Er is immers een onmiskenbare trek naar
rechts te bespeuren, ook in ons land. JDat
is liet gewone verschijnsel, dat zich ais
reactie op een onstuimige progressivi
teit na iedere grote catastrofe vertoont.
We maken dat nu ook weer mee.
Op de vloed is dc eb gevolgd. De winst,
die in verscheidene gemeenten aan de
conservatieve partijen is toegevallen, is
wel is waar niet bijzonder groot, maar
zij is toch een aanwijzing voor een lang
zame terugval van de middengroepen
naar de partijen, waarbij zij zich het
best schijnen thuis te voelen, al hebben
zij er niets dan narigheid van te ver
wachten".
GEZOND VERSCHIJNSEL.
De N.R.Ct. schrijft o.m.:
„De uitslag van de raadsverkiezingen in
de eerste grote gemeenten, die Woens
dag aan bod zijn geweest, bergt weinig
verrassingen in zich. Bij de Kamerver
kiezingen van verleden jaar was geble
ken. dat vele kiezers zich reeds van de
communisten hadden afgewend en deze
tendens is door deze raadsverkiezingen
bevestigd, Daarmede heeft indirect de
maatregel om de communistische wet
houders tot aftreden te nopen de sanc
tie van de kiezers achteraf verkregen.
Toch blijft een percentage van meer dan
7 voor de C.P.N. in deze gemeenten een
verschijnsel, dat waakzaamheid op het
binnenlands-politieke erf blijft vereisen.
Deze eerste uitslagen bevestigen de al
gemene tendens der laatste Kamerverkie
zingen een verschuiving van uiterst links
naar het midden. We achten dit een ge
zond verschijnsel."
TERUG NAAR VOOR 1940?
„Het Binnenhof" (Kath.) geeft de vol
gende interessante beschouwing:
„Het is echter nog van zeer groot be
lang voor de toekomst van ons politieke
leven, in hoeverre de afbrokkeling van
de communistische partij, vooral in de
grote steden van ons land. zich zal door
zetten, terwijl ook van grote betekenis
zou kunnen blijken te zijn. in hoeverre
de protestantse partijen, na de grote
voordelen van een politiek samen gaan
te hebben ervaren, bereid zijn zich te
verenigen en daardoor te groeien tot een
derde grote partij. Zou oen dergelijke
ontwikkeling zich doorzetten, dan be
tekent dit ongetwijfeld een terugkeren
naar dc politieke sinndpunten van voor
de oorlog, waarbij men meer dé nadruk
legde op de wereldbeschouwelijke en dus
principiële grondslagen dan op de con
crete programma's voor de practische
politiek".
MIDDENSTAND EN VRIJHEID.
„Het Parool" wijdt speciale aandacht
aan de rol. welke de middenstand bij de
ze verkiezingen speelt:
„Het verlies dat de P.v.d.A. aan de
ene zijde leed maakt de winst uit van de
V.V.D. Naar onze overtuiging zal die
winst tijdelijk blijken te zijn. Zij werd
behaald op hel paard van de „ambte
narij", van de „ordening" van het „terug
naar de vrijheid". De V.V.D, profiteert
van de altijd slechts relatief gebleven
intensiteit van de politieke belangstelling
van de middenstand die gemakkelijk aan
het schrikken te. maken is met de. in het
P.v.d.A.-program in het geheel niet voor
komende. nachtmerrie van de vernieti-
ging van het vrije initiatief ten bate van
een allesverzorgende staat met een paar
ïmllioen ambtenaren. Het zal nog wel
even du-en. "eer in middenstandskr neen
het inzicht doorbreekt, dat de „Vrijheid"
van de V.V.D. in feite niet meer denk
baar is in een samenleving, waarin de
Regeringen van alle landen voortdurend
moeten optreden als onderhandelaars en
regelaars." wil die samenleving niet in
chaos verkeren. Het zal nog wel even
duren, eer dc middenstand moge hét
geen wijs worden door schade zijn
begrijpt, dat een ongeordende samenle
ving gauw gaat schommelen op allerlei
wind van conjunctuur, verarmend en in
hun bestaan onzeker makend juist die
brede grocoen der bevolking, van wel
ker stabiele* koopkracht de middenstand
het hebben moet. En het zal nog wel
even duren, eer de middenstand
scherp ziet, dat in die geordende maat
schappij ruim plaats blijft en blijven
moet voor de zelfstandige kleine onder
nemer. die zijn maatschappelijke onver
vangbaarheid ontleent aan zijn door-en
door kennen van zijn clientèle en aan de
service" die hij hun. ook daardoor, ge
ven kan. En zolang dat alles niet tot in
de hoofden en harten van de midden
stand is doorgedrongen, zolang zal het
„Vrijheids"-paardje ererondjes kunnen
draven".
jaar werken,
„Dat is verstandig, vind ik", oor
deelde Janice. Waarom maakte deze
confidentie van Betty-Jane haar nu
weer zo veel ongelukkiger? Was ze
jaloers? Of wist ze dat het niet lan
ger verstandig was om nog langer
met Eric door te gaan?
„Dat zeg ik ook tegen Bill". Betty-
Jane bekeek haar lippenstift nog
eens, glimlachte tegen haar spiegel
beeld en sloot haar tasje met een
klik.
„Maar dezer dagen heb ik me een
beetje laten vei*murven", bekende ze.
„Ik heb hem gezegd, dat we mis
schien in Juni de fatale stap zouden
kunnen wagen, als hij het tenminste
goed vindt, dat ik nog wat doorga met
mijn werk, en hij zelf genoeg kan
oversparen. Ik vind Juni een heer
lijke maand om te trouwen, jij niet?"
„Ja, heerlijk", gaf Janice toe. Maar
het viel haar moeilijk de haar eigen
warme klank in haar stem. te leggen.
Ze was jaloers op Betty-Jane. Een
bruiloft in Juni of wanneer dan ook,
mits met Eric! Met Eric, die al met
een ander was getrouwd. Janice zei,
dat niet dikwijls, zelfs niet tegen zich
zelf. Het was iets dat ze niet graag on
der woorden bracht. Maar ze wist
dat ze het nu moest zeggen en....
moest blijven v--- -n.
(Wordt vervolgd).
