U luistert naar Londen, de B.B.C.
TWAALF JAAR GEEIST TEGEN
IR. A. J. ILCKEN
De mandie Schouwen en
Duiveland onder water zette
DOKTERS-ASSISTENTE
DONDERDAG 16 JUNI 1949
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
Europese dienst gebruikt 24 talen
(Van onze reizende redacteur)
LONDEN, Juni. Londen....; dat is voor mlllioenen Nederlanders nog
altijd de BJ3.C. Verreweg de meesten hebben nooit van Piccadilly Circus
gehoord, nooit boven op zo-n rode dubbeldekautobus gezeten, nooit de Big
Ben gezien, maar slechts weinigen hebben nimmer de B.B.C. gehoord. Zij,
de vrije radio-omroep in de oorlogsjaren, was de morele steun-en-toeverlaat
voor millioo jn landgenoten. Haar geluid was de zo zeer begeerde en met
zo veel smaak verorberde verboden vrucht tijdens de Duitse bezettingstijd.
Zelfs toen de electrische centrales geen stroom meer leverden wisten dui
zenden nog een middeltje te vinden om enige uren per dag nog even dat
wonderlijke (en levensgevaarlijke) radiotoestel tot leven te brengen; het
nieuv rit Londen, het nieuws van de BJB.C., was eten en drinken voor
allen. hongerden en dorstten naar de vrijheid, die vandaar uit heroverd
moest zou worden. Dat het Nederlandse volk nooit de moed heeft ver
loren onder de barre gesel van terreur is voor een groot deel te danken
aar Londen, aan de B.B.C.
Al deze gedachten gaan door mijn
hoofd nu ik in Bush House sta, waar
de buitenlandse diensten gevestigd
zijn. Een lid van de Nederlandse staf
brengt mij naar de kale kolenkelder,
waar een bibberende omroeper het
was tijdens een hevige radioaanval
voor de eerste maal de naam „Radio-
Oranje" de aether in slingerde. Een
plek van historische betekenis voor
mij als Nederlander; een plek, die wij
allen in ere moeten houden. Ik heb
er tevergeefs rondgekeken naar een
gedenkplaat. Het wordt tijd. dat daar
aan eens wat gedaan wordt. Er zijn
minder belangrijke gebeurtenissen in
steen of brons vereeuwigd.
Even later zie ik het vertrek, van
waar uit H.M. de Koningin haar eer
ste toespraak tot het bezette Neder
land heeft gehouden (nadat, proto
colair, eerst het veldbed verwijderd
was). Het is nog steeds in gebruik bij
de Nederlandse afdeling. Er wordt nu
correspondentie afgedaan en vertaal
werk verricht. Er staan zeldzaam
heid op een Londens kantoor bloe
men op het schrijfbureau, maar daar
pleegt dan ook een Nederlandse secre
taresse achter te zetelen. Nog steeds
slaat er, al is dan de oorlog voorbij,
het veldbed, waar een lid van de
nachtploeg een uiltje kan knappen
tussen het einde van de dienst en het
vertrek van de eerste trein. Plots rin
kelt de telefoon.
The Dutch.... wordt er geant
woord.
ZE ZIJN ER NOG.
De Nederlanders. Zij zijn er nog
steeds. Voor een deel zijn het nog de
zelfde als die in 1940 en 1941! Het is
een merkwaardige gewaarwording zo
maar tegen „De Londenaar" op te
lopen en zijn stem te herkennen. Die
stem van een (zeldzaam) Nederlands
sprekende Engelsman. En om H. B.
Fortuin te ontmoeten, die rare grap
penmaker een hoogst ernstig man
overigens die nog even jong is als
toen hij tien jaar geleden bij Schelte-
ma op de Nieuwe Zijds Voorburgwal
Bandieten maakten Twente
onveillig.
Dinsdag stond voor de rechtbank
te Almelo terecht G. K. L., onder
wiens leiding een ware roversbende
enige jaren achtereen Twente heeft
afgestroopt. L. voorzag zijn handlan
gers van wapens en maskers, regelde
alles en zorgde vnor de grootst moge
lijke veiligheid bij de uitvoering van
de roofovervallen, waaraan hij zelf
zelden deel nam.
Aan de activiteit van de bende,
welke lange tijd achtereen heeft ge
duurd, kwam plotseling een einde
toen twee leden van het gilde bij
een overval op de boerenleenbank te
Ypelo in de gemeente Wierden op
heterdaad werden betrapt. Het twee
tal had er namelijk niet op gerekend,
dat dank zij hun activiteit alle boe
renleenbanken in de omgeving speci
ale politiebewaking genoten.
De officier van Justitie noemde L.
in zijn requisitoir een zeer gevaarlij
ke misdadiger. Hij eiste tegen hem
een gevangenisstraf voor de tijd van
acht jaar, met aftrek van het voor
arrest. Tegen de handlangers allen
uit Almelo B. T., L. N., mej M. C.
G. R. en J. M. G. v. d. K. werd res
pectievelijk drie jaar met aftrek, vier
jaar met aftrek, twee en een half jaar
met aftrek en drie en een half jaar
met aftrek geëist.
Zeeslag
bij Hoek van Holland.
Maandag is er een zeeslag
geleverd in de monding van
de Nieuwe Waterweg. Een
school zeebliek raakte daar
slaags met een armada van
makrelen. De zeeblieken za
gen dat ze het onderspit zouden
moeten delven en verzonnen
daarom een krijgslist, die kan
wedijveren met het turfschip
van Breda en het paard van
Troje.
Omdat ze zo klein zijn kun
nen ze zich gemakkelijk in
zeer ondiep water bewegen en
daarom vluchtten ze in aller
ijl in de richting van het
strand. De makrelen zagen in
haar blinde woede het gevaar
niet, zwommen achter de blie
ken aan, maar raakten vast aan
het strand en verloren zo de
slag. De kampeerders van
Hoek van Holland hadden
slechts te scheppen en zijn rij
kelijk van vis voorzien. Het
aantal vissen dat ze konden
bemachtigen liep in de dui
zenden. Natuurlijk zijn er on
der de bliekjes ook slachtof
fers te betreuren, maar de
meesten zijn ontkomen en
zwemmen nu met opgeheven
kop als overwinnaar rond.
Ex-politieke gevangenen bijeen.
Dinsdag is in Apeldoorn begonnen
het jaarlijkse congres van de Neder
landse vereniging van ex-politieke
gevangenen (uit de bezettingstijd),
dat tot en met Vrijdag a.s. zal duren.
Mr. B. W. Stomps, de algemeen
voorzitter, sprak dc openingsrede uit.
's Avonds werd een herdenkings
dienst gehouden.
De B.B.C. zendt uit in de Ne
derlandse taal: 7.45 tot 8.00 u.
nieuws en persoverzicht op de
golflengten 1796, 267, 48.54,
41.61, 41.49 en 31.01 meter; 14.15
tot 14.30 u. nieuws op de golf
lengten 267, 41.61, 31.88 en 25.47
meter; 18.30 tot 19.00 u. nieuws,
reportages en muziek op de
golflengten 267, 41.61, 31.88 en
25.49 meter.
Op sommige dagen in de
week wordt bovendien een En
gelse les uitgezonden. De mid
delgolflengte is in de zomer af
en toe niet goed te ontvangen
in Nederland.
jT
rake opmerkingen bedacht voor de
olifant van Mussolini en andere bui
tenbeentjes in het Grote Nieuws. Er
zijn er nog veel meer, oude en nieu
we stemmen, oude en nieuwe gezich
ten, oude en nieuwe mensen, levend
om het eens gewichtig uit te druk
ken op de grens van twee we
relden, met het ene been in de Brit
se, het andere in de Nederlandse
maalstroom van gebeurtenissen.
Ik geloof, dat er veel te veel Ne
derlanders zijn, die niet eens weten,
dat de B.B.C. nog steeds uitzendt in
het Nederlands. Is niet de gedachte
ontstaan, dat dat allemaal maar een
tijdelijke oorlogsmaatregel was? Dat
met „Radio-Oranje" en „Jetje" de
Nederlandse taal uit Bush House ver
dwenen is? Niets is minder waar.
Maar waarom is dat niet in voldoende
mate bekend? Ik laat het antwoord
(voorlopig) in het midden.
De Nederlandse taal is overigens
niet de enige, die er in het Bush
House gesproken wordt. Het is een
ware Toren van Babel. Alleen de
Europese dienst werkt er al met 24
verschillende talen! Om van de bui-
ten-Europese maar niets eens te spre
kenEr wordt in hoofdzaak
nieuws uitgezonden, zodat het gebouw
er inwendig uitziet als een groot en
gonzend redactiebureau, aan welks
lessenaar zowat een 50 verschillende
talen gepreveld, gesproken, gezongen
en geschreeuwd worden. Geen ande
re redactiestaf kan op zulk een veel
zijdigheid en tegelijkertijd op zulk
een saamhorigheid bogen. Zij zal in
de loop van dit jaar gedurende één
décennium haar werk hebben gedaan.
Moge zij er mee doorgaan, nog vele
tientallen jaren achtereen, ter verster
king van de eenheid van Europa!
(Nadruk verboden)
Twee fabrieksbranden.
Te Venlo heeft een brand gewoed
in de aardewerkfabriek „Keramica".
Het gezin van de bedrijfsleider, woon
achtig in hetzelfde gebouw, had nog
niets bemerkt, toen de rook reeds tot
de woonkamers doordrong. Een spoor
wegbeambte alarmeerde de familie en
de brandweer. De fabriek brandde
geheel uit. De totale schade beloopt
40.000.
In de timmerfabriek van de firma
gebrs. Domna te Raalte werd even
eens brand ontdekt. Het vuur woedde
m een loods ter grootte van 30 bij 15
meter, welke loods o.a. veel meubelen
bevatte. De brandweer van Raalte
vroeg assistentie van de brandweer
uit Deventer, die dadelijk hulp ver
leende. Men slaagde erin een deel der
meubelen tijdig uit de loods te halen
voordat het vuur de meubelen kon
bereiken.
Op de werf van de firma R. Boltijc en Zonen N.V. te Hasselt (Overijsel) kwam een
grote diesel-electrischc baggermolen gereed met een cmmerlnhoud van 350 liter.
Deze molen zal de Zeeuwse havens reinigen, waarvoor 600.000 kubieke meter grond
moet worden uitgebaggerd. Deze hyper-moderne molen is de eerste, die geheel de
monteerbaar is en uit vijf delen bestaat. Vooral bij vervoer met zeeschepen is dit
van groot belang. Aan boord bevindt zich een speciaal ontworpen geluidsinstallatie
waarmee het mogelijk is de commando's over het gehele schip en aan de wal dui
delijk verstaanbaar te maken. De molen, die uitgerust is met Kromhout diessel-
motoren met een totaal vermogen van 380 I.P.K. zal ook worden gebruikt bij het
grote havenplan, dat in Ierland in voorbereiding is.
Op de onbewaakte overweg te Lankhorst nabij Meppel in de spoorlijn Meppel—
Zwolle is een vrachtauto uit ZwoUerkerspel in botsing gekomen met een Diesel-
trein Groningen—Den Haag. De vrachtauto werd totaal vernield, de trein zwaar
beschadigd. Er viel een slachtoffer.
Bijzonder Gerechtshof
Tussen Februari en September 1944 werd het grootste gedeelte
van Schouwen en Duiveland geïnundeerd. Niet zoals b\j Walche
ren door de Geallieerden, maar integendeel, door de Duitsers, die
deze inundatie nodig achtten voor hun oorlogsvoering. ledereen op
Schouwen en Duiveland echter gaf de schuld van dit onder water zet-
ten aan ir. Arnoldus Jozefus Iicken, ingenieur van het waterschap
Schouwen, de grote man van de NSB op het eiland.
Woensdagmorgen stond deze man
voor de Zeeuwse Kamer van het
Bijzonder Gerechtshof te 's-Graven-
hage terecht en het was geen won
der, dat er voor deze zaak grote
publieke belangstelling bestond, 't
Rechtsgevoel van de Schouwen- en
Duivelandse bevolking zou bevre
digd worden. Het voornaamste punt
van de tenlastelegging was de
hulpverlening aan de Duitsers door
Iicken by ae inundatie.
Bij de behandeling kwam uit dc
verklaringen van de getuige-deskun-
dige, ir. H. D. J. Swaters, vast te
staan, dat de inundatie zonder me
dewerking van Iicken nooit tot
stand zou zijn gekomen. De verdach
te had weliswaar aan de verlan
gens van de Duitsers voldaan,
maar hg heeft ook kans gezien be
paalde delen, bv. rond Zierikzee,
droog te houden.
De procureur-fiscaal, jhr. mr, H.
H. G. Verspeyck, achtte na het
onderzoek de andere punten van dc
dagvaardigmg zoals indiensttreding
bii de Germaanse SS en bij de
Waffen SS, het aanbrengen van
wachtmeester de Jong, die naai
de Engelse zender luisterde, dan
ook ernstiger. Hij eiste tegen deze
man. die nij een pias, een gdeltutt
en een opscnepper noemde, 12 jaar
met aftrek.
Uit de diverse getuigenverklaringen
en uit de antwoorden van de verdach
te kwam de rol, die Iicken op Schou
wen en Duiveland heeft gespeeld,
scherp aan het licht. Reeds in 1933
werd hij lid van de N.S.B. en maak
te daarna een mooie carrière. In 1937,
nadat het ambtenarenverbod van
FEUILLETON
26
Hij had een korte lach doen horen.
-,De spreekkamer schijnt niet de aan
gewezen plaats om elkaar van onze
werkelijke gevoelens te doen blijken,
Janice".
Neen, daarvoor was de spreekka
mer zeker niet de aangewezen plaats.
En op een goede dag zouden ze tot
de ontdekking komen, dat ook een
plaats als waar ze zich nu bevonden,
niet meer geschikt zou zijn. Zelfs
voorzag Janice, met een plotselinge
intuïtie, dat op een goede dag de
vraag zou rijzen of er überhaupt wel
ergens plaats zou zijn voor haar, voor
Eric en voor hun liefde: een vreemde,
ongezochte, onverklaarbare liefde.
„Waaraan denk je, schat", vroeg hij
haar, alsof hij voelde, dat haar gedach
ten waren afgedwaald. „Je ogen zijn
als koele, diepe meren, het ene ogen
blik vol zonlicht, en dan weer vol
schaduw. Je hebt zulke prachtige
ogen, Janice, zo rein, zo rustig. Heeft
iemand je wel eens eerder verteld
hoe mooi je ogen zijn? Maar natuur
lijk, ik kan onmogelijk de eerste zijn.
Ik wou wel dat ik de eerste was
en de laatste".
Hij was de eerste man aan wie zij
haar hart had gegeven. Dat had ze
hem kunnen zeggen. En hij zou ook
de laatste zgn, want hoe zou er ooit
een ander kunnen komen nu ze ..Eric
had liefgehad?
Toen dacht ze: maar voor hem ben
ik niet de eerste. Dat was een gedach
te die al eerder bij haar had kun
nen opkomen, die er ook wel al was
geweest, maar die ze direct had on
derdrukt, daar ze die pas wilde toe
laten op dat ogenblik in de toekomst
waarop het heerlijke heden zgn einde
zou vinden.
„Ik kan je niet 2eggen waaraan ik
denk", zei Janice, „want het is net of
ik niet kan denken als ik bij jou ben,
Eric; tenminste niet redelijk. Niet
consequent: alleen maar in flitsen.
door
ADELAIDE HUMPHRIES
Maar ik weet dat dit niet kan voort
duren, want aan alles komt een eind".
„Nog niet. laten we dat alsjeblieft
nog even uitstellen". Zijn ogen waren
smekend. Ze vroegen om uitstel, om
de kans dat er misschien geen dag
van morgen zou behoeven te komen.
Toch wist hij net zo goed als zij, dat
het spoedig zover zou zijn. Vandaag
nog had hij een brief van Elissa ont
vangen. Ze had geschreven dat ze van
plan was eerder erug te keren dan
eerst in haar bedoeling had gelegen.
Frankrijk was zichzelf niet meer.
Elissa verveelde zich. Eigenlijk was
er geen enkele reden om er nog lan
ger te blijven. En hoe had Eric het
zonder haar? Gedroeg hij zich wel
netjes: zou hij blij zijn haar terug te
hebben? Dergelijke regels als deze
laatste schreef Elissa gewoonlijk niet.
Maar brieven verrieden zelden enig
gevoel. Zou ze misschien iets hebben
vernomen? had Eric zich afgevraagd
toen hij die regelen las. Waarom zou
ze informeren of hij zich wel netjes
gedroeg en of hij blij zou zijn, haar
weer bij zich te hebben? Waarom zou
ze zo'n haast maken met haar terug
keer? Maar neen, zei hij tot zichzelf,
het was uitgesloten dat Elissa iets zou
hebben vernomen. Er viel niets te ver
nemen. Hij was buitengewoon voor
zichtig geweest. Hij was met Janice in
geen enkele gelegenheid geweest waar
men hem had kunnen herkennen.
Niet dat hij zich schaamde voor Jani
ce of vool him liefde. Maar het zou
door het soort mensen dat hij en
Elissa kenden, zeker verkeerd warden
uitgelegd. Ze zouden het als een on
verkwikkelijke geschiedenis beschou
wen: een dokter van middelbare leef
tijd met zijn assistente. Ze zouden er
iets lelijks van maken. En het was
helemaal niet lelijk of onverkwikke
lijk. Het was het heerlijkste, wat hem
ooit was overkomen. Zoals hij Janice
had verteld: het was mooi en rein en
jong. Het had een ander mens van
hem gemaakt, zoals hij haar ook had
verteld.
Of hij er mee kon doorgaan als
Elissa terug was, was een andere
kwestie. Hij wenste deze en de even
tuele andere oensequenties voorlopig
nog niet onder ogen te zien. En daar
om pleitte hij nu voor nog wat uitstel.
„Eens moet het toch gebeuren", zei
Janice. Haar ogen keken droef en
haar stem was vol verdriet.
„Ik beloof je. dat we er eens over
zullen praten, liefste, maar vanavond
niet", smeekte Eric. „Vertel me nog
eens dat je van me houdt en wanneer
je dat voor het eerst ontdekte".
En zo ging het voort de dwaze
conversatie tussen mensen die elkaar
liefhebben; de steeds herhaalde zin
nen. dc kleine détails die zo belang
rijk waren geworden. En dan dat
warme gevoel van te leven, de ma
gische bekoring ervan, de frisse kijk
die je op je omgeving kreeg en het
bewust daarvan genieten, zoals dat
aleen het geval is als men verliefd is.
Ook Janice had er zorgvuldig voor
gewaakt haar geheim te bewaren. Ze
vreesde echter dat het op haar ge
zicht stond geschreven, zichtbaar voor
de hele wereld, toen ze zichzelf in de
spiegel zag. Het was onmogelijk, dat
ze er maar steeds hetzelfde zou blij
ven uitzien. Alles wat in haar leefde,
drong zich naar de oppervlakte en
wilde er uit, net als bij een vulkaan,
die op het punt van uitbarsten staat,
of als de zon die door de wolken
breekt of als muziek die aanzwelt,
op de wind. Soms verbeeldde ze zich,
dat enkele mensen haar wat vreemd
aankeken haar moeder bijvoorbeeld
wier zachte blauwe ogen opvallend
scherp zagen, of juffrouw Willows,
wier lange speurneus elke aanduiding
van iets ongewoons ontdekte, en Ben
maar ze wilde ook nog niet aan
Bengy denken.
Misschien merkten al die mensen
tóch een zekere verandering in haar
op. Op een Zondag bijvoorbeeld, toen
Eric naar iemand op Long Island
moest, had haar moeder plotseling ge
vraagd of Janice zich wel goed voel
de.
(Wordt vervolgd!
kracht werd, bedankte hij als lid,
doch dit was slechts formeel, eigen
lijk „ging hij er gewoon mee door",
zoals hijzelf aax-zelend toegaf. In 1942
verdween hij uit de partij, als gevolg
van diverse interne moeilijkheden,
die in hoofdzaak hierop neer kwamen,
dat zijn grote rivaal. Jan Dekker uit
Goes, de concurrentiestrijd tussen hen
beiden had gewonnen. Voor de Ne
derlandse Oostcompagnie ging hij als
„Bevloeiingsspecialist" naar de Krim,
keerde daarna naar Schouwen terug
en was inmiddels lid van de Germaan
se S.S. geworden. Bij de N.S.B. hoef
de hij niet meer aan te komen. Na
zijn hulp bij de inundatie vertrok hij
op Dolle Dinsdag. Hij meldde zich bij
de Waffen S.S. en kre-g in Meppel
een Soldbuch. Iicken zeide nu echter
dat hij dit Soldbuch, een bewijs van
aanmelding, pas later had gekregen en
dat dit geantidateerd was. Dit had hij
laten doen om bij de capitulatie met
de Duitsers te kunnen terugtrekken.
Hij ontkende voorts wachtmeester De
Jong te hebben aangebracht.
EEN PLAN
Verscheidene oude zaken werden
weer opgehaald. Zo bleek, dat Iicken
aan Rost van Tonningen een plan
had voorgelegd om Seyss ïnquart wat
meer inzicht te geven in de anti N.S.
B.-mentaliteit van de Nederlanders.
Hij wilde voorts Martin Beversluis
doen aanstellen als commissaris van
de Provinciale Zeeuwse Courant, wil
de hoofdingenieur van de Provinciale
Waterstaat worden, met behulp van
Müncher en bedreigde dr. Aris, des
tijds chirurg te Noordgouwe, die bij
de evacuatie niet wilde vertrekken,
met Vught. Ook kreeg hij het Kriegs-
verdienstkreuz. Kortom het was een
allesbehalve plezierig lijstje. Iicken
gaf een omstandig relaas van de ge
schiedenis der inundatie. Volgens Ii
cken had hij erger voorkomen en
daardoor had hij genoeg gezanik met
de. Duitsers gehad. De procureur-fis
caal zeide in zijn requisitoir, dat Ii
cken gevreesd, geminacht en gehaat
was op Schouwen en Duiveland. Hij
genoot van zijn machtspositie. Vele
kleine mannetjes heeft hg in handen
van de N.S.B. gedreven. Hij is de
..man op de achtergrond" in vele po
litieke dossiers.
De verdediger, mr. dr. K. W. Klaas-
sen, ging de dagvaardiging na en trad
op enkele punten in discussie met de
procureur-fiscaal. Tenslotte bepleitte
hij clementie. Uitspraak over 14 da
gen.
Broer van atoomgeleerde
verwekt sensatie In de V. S.
Een deel van de Amerikaanse pers
bracht Dinsdag in sensationele op
maak de onthulling, dat de broer
van 'n zeer vooraanstaand atoom
geleerde. oud-communist is.
Frank Oppenheimer, broer van de ge
leerde Robert Oppenheimer, heeft na
melijk voor de commissie inzake on
Amerikaanse gedragingen verklaard,
dat hg en zijn echtgenote zich in 1937
bij de communistische partij hadden
aangesloten. „Wij zochten toen, aldus
Frank Oppenheimer, een oplossing
voor het vraagstuk van de werkloos
heid en de ellende in het rijkste en
productiefste land van de wereld".
Hij voegde er aan toe, dat hij in
1940, kort voor het begin van zijn
werkzaamheden in verband met de
kernenergie, uit de communistische
partij was getreden. Oppenheimer zei
de. dat hij nooit op enige wijze is be
trokken geweest bij activiteit, die met
spionnage had te maken.
Het Zweedse vrachtschip de „C. A.
Banck". dat sinds 1 Maart j.l. op het
strand bij Bloemendaal vastzit en dit
weekend reeds een eind In de gegraven
geul was opgeschoten, is Woensdagmor
gen bij vloed 17 meter verder opgetrok
ken.
Het Wereldgebeuren.
Benelux
I
De jaarvergadering van de Mij.
voor Nijverheid en Handel, die eind
deze maand te Middelburg wordt ge
houden en aan de Benelux gewijd
zal zijn, belooft op een gunstig tijd
stip to zullen vallen. Het heeft er
namelijk alle schijn van. dat ernstige
moeilijkheden op komst zijn. die de
redevoeringen een belangwekkend
stempel kunnen geven. Wanneer al
thans de sprekers ervan afzien zich
al te zeer bezig te houden met de
idee van de Benelux. Dat samenwer
king en zo mogelijk samensmelting
van onze economie en die bij de Zui
derburen wenselijk is daar be
staat weinig verschil van mening
meer over. De zaak is. dat zich in de
practgk steeds meer staketsels voor
doen, naarmate de datum van ver
wezenlijking der plannen nadert. Het
boze artikel in de ..Libre Bclgique"
aan het adres van Nederland is meer
dan uiting van een gramstorige re
dactie. Het schijnt geïnspireerd te
zijn door regeringspersonen en weer
spiegelt in elk geval de teleurstelling
in brede Belgische kringn. De ont
stemming spruit voort uit de vertra
ging van de vóór-Unie en het uitblij
ven van een nieuw handelsverdrag.
De Belgen zien daar reikhalzend naar
uit en met reden. In de eerste helft
van 1948 bedroeg het tekort op de
Belgische handelsbalans nog 9.340 mil
liard francs. In de periode Jan.-Mei
1949 daarentegen was er een saldo
overschot van 911 millioen francs.
Deze cijfers houden in, dat in liet af
gelopen jaar de export geen gelijke
tred heeft kunnen houden met de
import. Die impozi. moge de aantrek
kelijke etalages ten goede komen en
de noodzakelijke grondstoffen binnen
brengen, zonder export kan de in
dustrie niet op peil gehouden worden.
De Belgen zouden derhalve graag
zien, dat de handelsbelemmeringen
voor afgewerkte producten zo spoe
dig mogelijk verdwijnen, in welk ge
val de export zeker met enkele mil-
liarden francs per maand kan stijgen.
Vandaar de tirade tegen dc symboli
sche lijst „van tandenborstels en
broeksknopen", een lijst, die uiter
aard bij lange na niet aan de Belgi
sche wensen voldoet.
Er is nog een ander belangrijk ge
schil. Op de Parijse conferentie van
de O.E.E.C., de organisatie voor Eu
ropese economische samenwerking
zijn zoals bekend de denkbeelden van
Stafford Cripps gebotst op die van
minister Spaak.
De laatste wilde de dollar invoeren
als verrekenings-eenheid in het han
delsverkeer tussen de Europese lan
den onderling. Dat zou voor België
inderdaad gunstig zijn, daar dit land
minder om de Marshall-dollars verle
gen zit dan de partners en een deel
ervan door kan lenen. België zou op
die manier een soort miniatuur Ame
rika .worden temidden der Europese
landen. Sir Stafford Cripps verzette
zich daartegen en wenste, dat de 19
Marshall-landen de sterling als Euro
pese valuta zouden aanvaarden.
Het schijnt, dat minister Lieftinck
zich achter Sir Stafford Cripps heeft
geschaard en zich daarmee het onge
noegen van minister Spaak op dc
hals gehaald.
De vrees van de Nederlandse rege
ring is duidelijk. Het toelaten van een
onbeperkte invoer uit België zou een
ernstig tekort aan francs met zich
brengen. Nederland zou grote bedra
gen aan goud en dollars aan de Bel
gische Nationale Bank moeten af
staan, hetgeen bij de huidige schaars
te aan dollars geen -aanlokkelijk
vooruitzicht is.
Wil de Benelux geen schoon
droomtafereel. blijven, dan zullen er
nog heel wat voorbereidingen nodig,
zijn.
De critiek van de Libre Belgique is
eigenlijk critiek op onze nationale ar
moede en derhalve onbillijk. Daar
over morgen iets meer.
Minister Huysmans in het nauw.
Kamiel Huysmans, de Belgische mi
nister van openbaar onderwijs en een
tegenstander van de katholieken in de
schoolstrijd, is Dinsdag tijdens een
bezoek aan Namen lastig gevallen en
uitgejouwd door een honderdtal Ka
tholieke studenten.
De politie moest tussenbeide komen
om het de minister mogelijk te maken
zijn wagen te bereiken.
DE INTERNATIONALE VOEDSEL.
SITUATIE.
In een rapport van de organisatie
der V. N. voor voedsel en landbouw
(F.A.O.), wordt gezegd, dat dc voed
selproductie der wereld thans gelijk
is aan die van voor de oorlog, maar
dat de mensen per hoofd.minder con
sumeren omdat er meer monden moe
ten worden opengehouden.
De productie en consumptie van le
vensmiddelen in Europa zijn volgen*
het rapport in de afgelopen 12 maan
den gestegen. Noordamerikaanse boe
ren zijn „bezorgd over de toenemen
de agrarische zelfvoorziening van de
landen". Europa moet nog steeds een
aanzienlijke hoeveelheid belangrijke
voedingsmiddelen invoeren. De inter
nationale graanexport in 1948 was dc
grootste sedert 1930'31, terwijl de
suikerproductie, behalve in Azië, het
vooroorlogse peil evenaarde.
LEZERS SCHRIJVEN...
KEVERPLAAG.
Zou een deskundige uwer lezers
wellicht antwoord kunnen geven op
het volgende:
Evenals verleden jaar zit een deel
van Walcheren vol met kleine bruine
kevers, die ook kunnen vliegen en
een hoogst onaangename lucht afge
ven
Men meende dat die kevers met de
overstroming van ons eiland waren
medegekomen, maar waar zouden ze
dan toch eigeniyk vandaan zgn ge
komen
Die smerige insecten dringen dc
huizen binnen en worden een ware
plaag.
Is er een afdoend middel om dat
vieze tuig te vernietigen?
Bij voorbaat dank voor een doel
treffend antwoord.
O. M. 8.