U luistert naar Londen, de B.B.C. TWAALF JAAR GEEIST TEGEN IR. A. J. ILCKEN De mandie Schouwen en Duiveland onder water zette DOKTERS-ASSISTENTE DONDERDAG 16 JUNI 1949 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 Europese dienst gebruikt 24 talen (Van onze reizende redacteur) LONDEN, Juni. Londen....; dat is voor mlllioenen Nederlanders nog altijd de BJ3.C. Verreweg de meesten hebben nooit van Piccadilly Circus gehoord, nooit boven op zo-n rode dubbeldekautobus gezeten, nooit de Big Ben gezien, maar slechts weinigen hebben nimmer de B.B.C. gehoord. Zij, de vrije radio-omroep in de oorlogsjaren, was de morele steun-en-toeverlaat voor millioo jn landgenoten. Haar geluid was de zo zeer begeerde en met zo veel smaak verorberde verboden vrucht tijdens de Duitse bezettingstijd. Zelfs toen de electrische centrales geen stroom meer leverden wisten dui zenden nog een middeltje te vinden om enige uren per dag nog even dat wonderlijke (en levensgevaarlijke) radiotoestel tot leven te brengen; het nieuv rit Londen, het nieuws van de BJB.C., was eten en drinken voor allen. hongerden en dorstten naar de vrijheid, die vandaar uit heroverd moest zou worden. Dat het Nederlandse volk nooit de moed heeft ver loren onder de barre gesel van terreur is voor een groot deel te danken aar Londen, aan de B.B.C. Al deze gedachten gaan door mijn hoofd nu ik in Bush House sta, waar de buitenlandse diensten gevestigd zijn. Een lid van de Nederlandse staf brengt mij naar de kale kolenkelder, waar een bibberende omroeper het was tijdens een hevige radioaanval voor de eerste maal de naam „Radio- Oranje" de aether in slingerde. Een plek van historische betekenis voor mij als Nederlander; een plek, die wij allen in ere moeten houden. Ik heb er tevergeefs rondgekeken naar een gedenkplaat. Het wordt tijd. dat daar aan eens wat gedaan wordt. Er zijn minder belangrijke gebeurtenissen in steen of brons vereeuwigd. Even later zie ik het vertrek, van waar uit H.M. de Koningin haar eer ste toespraak tot het bezette Neder land heeft gehouden (nadat, proto colair, eerst het veldbed verwijderd was). Het is nog steeds in gebruik bij de Nederlandse afdeling. Er wordt nu correspondentie afgedaan en vertaal werk verricht. Er staan zeldzaam heid op een Londens kantoor bloe men op het schrijfbureau, maar daar pleegt dan ook een Nederlandse secre taresse achter te zetelen. Nog steeds slaat er, al is dan de oorlog voorbij, het veldbed, waar een lid van de nachtploeg een uiltje kan knappen tussen het einde van de dienst en het vertrek van de eerste trein. Plots rin kelt de telefoon. The Dutch.... wordt er geant woord. ZE ZIJN ER NOG. De Nederlanders. Zij zijn er nog steeds. Voor een deel zijn het nog de zelfde als die in 1940 en 1941! Het is een merkwaardige gewaarwording zo maar tegen „De Londenaar" op te lopen en zijn stem te herkennen. Die stem van een (zeldzaam) Nederlands sprekende Engelsman. En om H. B. Fortuin te ontmoeten, die rare grap penmaker een hoogst ernstig man overigens die nog even jong is als toen hij tien jaar geleden bij Schelte- ma op de Nieuwe Zijds Voorburgwal Bandieten maakten Twente onveillig. Dinsdag stond voor de rechtbank te Almelo terecht G. K. L., onder wiens leiding een ware roversbende enige jaren achtereen Twente heeft afgestroopt. L. voorzag zijn handlan gers van wapens en maskers, regelde alles en zorgde vnor de grootst moge lijke veiligheid bij de uitvoering van de roofovervallen, waaraan hij zelf zelden deel nam. Aan de activiteit van de bende, welke lange tijd achtereen heeft ge duurd, kwam plotseling een einde toen twee leden van het gilde bij een overval op de boerenleenbank te Ypelo in de gemeente Wierden op heterdaad werden betrapt. Het twee tal had er namelijk niet op gerekend, dat dank zij hun activiteit alle boe renleenbanken in de omgeving speci ale politiebewaking genoten. De officier van Justitie noemde L. in zijn requisitoir een zeer gevaarlij ke misdadiger. Hij eiste tegen hem een gevangenisstraf voor de tijd van acht jaar, met aftrek van het voor arrest. Tegen de handlangers allen uit Almelo B. T., L. N., mej M. C. G. R. en J. M. G. v. d. K. werd res pectievelijk drie jaar met aftrek, vier jaar met aftrek, twee en een half jaar met aftrek en drie en een half jaar met aftrek geëist. Zeeslag bij Hoek van Holland. Maandag is er een zeeslag geleverd in de monding van de Nieuwe Waterweg. Een school zeebliek raakte daar slaags met een armada van makrelen. De zeeblieken za gen dat ze het onderspit zouden moeten delven en verzonnen daarom een krijgslist, die kan wedijveren met het turfschip van Breda en het paard van Troje. Omdat ze zo klein zijn kun nen ze zich gemakkelijk in zeer ondiep water bewegen en daarom vluchtten ze in aller ijl in de richting van het strand. De makrelen zagen in haar blinde woede het gevaar niet, zwommen achter de blie ken aan, maar raakten vast aan het strand en verloren zo de slag. De kampeerders van Hoek van Holland hadden slechts te scheppen en zijn rij kelijk van vis voorzien. Het aantal vissen dat ze konden bemachtigen liep in de dui zenden. Natuurlijk zijn er on der de bliekjes ook slachtof fers te betreuren, maar de meesten zijn ontkomen en zwemmen nu met opgeheven kop als overwinnaar rond. Ex-politieke gevangenen bijeen. Dinsdag is in Apeldoorn begonnen het jaarlijkse congres van de Neder landse vereniging van ex-politieke gevangenen (uit de bezettingstijd), dat tot en met Vrijdag a.s. zal duren. Mr. B. W. Stomps, de algemeen voorzitter, sprak dc openingsrede uit. 's Avonds werd een herdenkings dienst gehouden. De B.B.C. zendt uit in de Ne derlandse taal: 7.45 tot 8.00 u. nieuws en persoverzicht op de golflengten 1796, 267, 48.54, 41.61, 41.49 en 31.01 meter; 14.15 tot 14.30 u. nieuws op de golf lengten 267, 41.61, 31.88 en 25.47 meter; 18.30 tot 19.00 u. nieuws, reportages en muziek op de golflengten 267, 41.61, 31.88 en 25.49 meter. Op sommige dagen in de week wordt bovendien een En gelse les uitgezonden. De mid delgolflengte is in de zomer af en toe niet goed te ontvangen in Nederland. jT rake opmerkingen bedacht voor de olifant van Mussolini en andere bui tenbeentjes in het Grote Nieuws. Er zijn er nog veel meer, oude en nieu we stemmen, oude en nieuwe gezich ten, oude en nieuwe mensen, levend om het eens gewichtig uit te druk ken op de grens van twee we relden, met het ene been in de Brit se, het andere in de Nederlandse maalstroom van gebeurtenissen. Ik geloof, dat er veel te veel Ne derlanders zijn, die niet eens weten, dat de B.B.C. nog steeds uitzendt in het Nederlands. Is niet de gedachte ontstaan, dat dat allemaal maar een tijdelijke oorlogsmaatregel was? Dat met „Radio-Oranje" en „Jetje" de Nederlandse taal uit Bush House ver dwenen is? Niets is minder waar. Maar waarom is dat niet in voldoende mate bekend? Ik laat het antwoord (voorlopig) in het midden. De Nederlandse taal is overigens niet de enige, die er in het Bush House gesproken wordt. Het is een ware Toren van Babel. Alleen de Europese dienst werkt er al met 24 verschillende talen! Om van de bui- ten-Europese maar niets eens te spre kenEr wordt in hoofdzaak nieuws uitgezonden, zodat het gebouw er inwendig uitziet als een groot en gonzend redactiebureau, aan welks lessenaar zowat een 50 verschillende talen gepreveld, gesproken, gezongen en geschreeuwd worden. Geen ande re redactiestaf kan op zulk een veel zijdigheid en tegelijkertijd op zulk een saamhorigheid bogen. Zij zal in de loop van dit jaar gedurende één décennium haar werk hebben gedaan. Moge zij er mee doorgaan, nog vele tientallen jaren achtereen, ter verster king van de eenheid van Europa! (Nadruk verboden) Twee fabrieksbranden. Te Venlo heeft een brand gewoed in de aardewerkfabriek „Keramica". Het gezin van de bedrijfsleider, woon achtig in hetzelfde gebouw, had nog niets bemerkt, toen de rook reeds tot de woonkamers doordrong. Een spoor wegbeambte alarmeerde de familie en de brandweer. De fabriek brandde geheel uit. De totale schade beloopt 40.000. In de timmerfabriek van de firma gebrs. Domna te Raalte werd even eens brand ontdekt. Het vuur woedde m een loods ter grootte van 30 bij 15 meter, welke loods o.a. veel meubelen bevatte. De brandweer van Raalte vroeg assistentie van de brandweer uit Deventer, die dadelijk hulp ver leende. Men slaagde erin een deel der meubelen tijdig uit de loods te halen voordat het vuur de meubelen kon bereiken. Op de werf van de firma R. Boltijc en Zonen N.V. te Hasselt (Overijsel) kwam een grote diesel-electrischc baggermolen gereed met een cmmerlnhoud van 350 liter. Deze molen zal de Zeeuwse havens reinigen, waarvoor 600.000 kubieke meter grond moet worden uitgebaggerd. Deze hyper-moderne molen is de eerste, die geheel de monteerbaar is en uit vijf delen bestaat. Vooral bij vervoer met zeeschepen is dit van groot belang. Aan boord bevindt zich een speciaal ontworpen geluidsinstallatie waarmee het mogelijk is de commando's over het gehele schip en aan de wal dui delijk verstaanbaar te maken. De molen, die uitgerust is met Kromhout diessel- motoren met een totaal vermogen van 380 I.P.K. zal ook worden gebruikt bij het grote havenplan, dat in Ierland in voorbereiding is. Op de onbewaakte overweg te Lankhorst nabij Meppel in de spoorlijn Meppel— Zwolle is een vrachtauto uit ZwoUerkerspel in botsing gekomen met een Diesel- trein Groningen—Den Haag. De vrachtauto werd totaal vernield, de trein zwaar beschadigd. Er viel een slachtoffer. Bijzonder Gerechtshof Tussen Februari en September 1944 werd het grootste gedeelte van Schouwen en Duiveland geïnundeerd. Niet zoals b\j Walche ren door de Geallieerden, maar integendeel, door de Duitsers, die deze inundatie nodig achtten voor hun oorlogsvoering. ledereen op Schouwen en Duiveland echter gaf de schuld van dit onder water zet- ten aan ir. Arnoldus Jozefus Iicken, ingenieur van het waterschap Schouwen, de grote man van de NSB op het eiland. Woensdagmorgen stond deze man voor de Zeeuwse Kamer van het Bijzonder Gerechtshof te 's-Graven- hage terecht en het was geen won der, dat er voor deze zaak grote publieke belangstelling bestond, 't Rechtsgevoel van de Schouwen- en Duivelandse bevolking zou bevre digd worden. Het voornaamste punt van de tenlastelegging was de hulpverlening aan de Duitsers door Iicken by ae inundatie. Bij de behandeling kwam uit dc verklaringen van de getuige-deskun- dige, ir. H. D. J. Swaters, vast te staan, dat de inundatie zonder me dewerking van Iicken nooit tot stand zou zijn gekomen. De verdach te had weliswaar aan de verlan gens van de Duitsers voldaan, maar hg heeft ook kans gezien be paalde delen, bv. rond Zierikzee, droog te houden. De procureur-fiscaal, jhr. mr, H. H. G. Verspeyck, achtte na het onderzoek de andere punten van dc dagvaardigmg zoals indiensttreding bii de Germaanse SS en bij de Waffen SS, het aanbrengen van wachtmeester de Jong, die naai de Engelse zender luisterde, dan ook ernstiger. Hij eiste tegen deze man. die nij een pias, een gdeltutt en een opscnepper noemde, 12 jaar met aftrek. Uit de diverse getuigenverklaringen en uit de antwoorden van de verdach te kwam de rol, die Iicken op Schou wen en Duiveland heeft gespeeld, scherp aan het licht. Reeds in 1933 werd hij lid van de N.S.B. en maak te daarna een mooie carrière. In 1937, nadat het ambtenarenverbod van FEUILLETON 26 Hij had een korte lach doen horen. -,De spreekkamer schijnt niet de aan gewezen plaats om elkaar van onze werkelijke gevoelens te doen blijken, Janice". Neen, daarvoor was de spreekka mer zeker niet de aangewezen plaats. En op een goede dag zouden ze tot de ontdekking komen, dat ook een plaats als waar ze zich nu bevonden, niet meer geschikt zou zijn. Zelfs voorzag Janice, met een plotselinge intuïtie, dat op een goede dag de vraag zou rijzen of er überhaupt wel ergens plaats zou zijn voor haar, voor Eric en voor hun liefde: een vreemde, ongezochte, onverklaarbare liefde. „Waaraan denk je, schat", vroeg hij haar, alsof hij voelde, dat haar gedach ten waren afgedwaald. „Je ogen zijn als koele, diepe meren, het ene ogen blik vol zonlicht, en dan weer vol schaduw. Je hebt zulke prachtige ogen, Janice, zo rein, zo rustig. Heeft iemand je wel eens eerder verteld hoe mooi je ogen zijn? Maar natuur lijk, ik kan onmogelijk de eerste zijn. Ik wou wel dat ik de eerste was en de laatste". Hij was de eerste man aan wie zij haar hart had gegeven. Dat had ze hem kunnen zeggen. En hij zou ook de laatste zgn, want hoe zou er ooit een ander kunnen komen nu ze ..Eric had liefgehad? Toen dacht ze: maar voor hem ben ik niet de eerste. Dat was een gedach te die al eerder bij haar had kun nen opkomen, die er ook wel al was geweest, maar die ze direct had on derdrukt, daar ze die pas wilde toe laten op dat ogenblik in de toekomst waarop het heerlijke heden zgn einde zou vinden. „Ik kan je niet 2eggen waaraan ik denk", zei Janice, „want het is net of ik niet kan denken als ik bij jou ben, Eric; tenminste niet redelijk. Niet consequent: alleen maar in flitsen. door ADELAIDE HUMPHRIES Maar ik weet dat dit niet kan voort duren, want aan alles komt een eind". „Nog niet. laten we dat alsjeblieft nog even uitstellen". Zijn ogen waren smekend. Ze vroegen om uitstel, om de kans dat er misschien geen dag van morgen zou behoeven te komen. Toch wist hij net zo goed als zij, dat het spoedig zover zou zijn. Vandaag nog had hij een brief van Elissa ont vangen. Ze had geschreven dat ze van plan was eerder erug te keren dan eerst in haar bedoeling had gelegen. Frankrijk was zichzelf niet meer. Elissa verveelde zich. Eigenlijk was er geen enkele reden om er nog lan ger te blijven. En hoe had Eric het zonder haar? Gedroeg hij zich wel netjes: zou hij blij zijn haar terug te hebben? Dergelijke regels als deze laatste schreef Elissa gewoonlijk niet. Maar brieven verrieden zelden enig gevoel. Zou ze misschien iets hebben vernomen? had Eric zich afgevraagd toen hij die regelen las. Waarom zou ze informeren of hij zich wel netjes gedroeg en of hij blij zou zijn, haar weer bij zich te hebben? Waarom zou ze zo'n haast maken met haar terug keer? Maar neen, zei hij tot zichzelf, het was uitgesloten dat Elissa iets zou hebben vernomen. Er viel niets te ver nemen. Hij was buitengewoon voor zichtig geweest. Hij was met Janice in geen enkele gelegenheid geweest waar men hem had kunnen herkennen. Niet dat hij zich schaamde voor Jani ce of vool him liefde. Maar het zou door het soort mensen dat hij en Elissa kenden, zeker verkeerd warden uitgelegd. Ze zouden het als een on verkwikkelijke geschiedenis beschou wen: een dokter van middelbare leef tijd met zijn assistente. Ze zouden er iets lelijks van maken. En het was helemaal niet lelijk of onverkwikke lijk. Het was het heerlijkste, wat hem ooit was overkomen. Zoals hij Janice had verteld: het was mooi en rein en jong. Het had een ander mens van hem gemaakt, zoals hij haar ook had verteld. Of hij er mee kon doorgaan als Elissa terug was, was een andere kwestie. Hij wenste deze en de even tuele andere oensequenties voorlopig nog niet onder ogen te zien. En daar om pleitte hij nu voor nog wat uitstel. „Eens moet het toch gebeuren", zei Janice. Haar ogen keken droef en haar stem was vol verdriet. „Ik beloof je. dat we er eens over zullen praten, liefste, maar vanavond niet", smeekte Eric. „Vertel me nog eens dat je van me houdt en wanneer je dat voor het eerst ontdekte". En zo ging het voort de dwaze conversatie tussen mensen die elkaar liefhebben; de steeds herhaalde zin nen. dc kleine détails die zo belang rijk waren geworden. En dan dat warme gevoel van te leven, de ma gische bekoring ervan, de frisse kijk die je op je omgeving kreeg en het bewust daarvan genieten, zoals dat aleen het geval is als men verliefd is. Ook Janice had er zorgvuldig voor gewaakt haar geheim te bewaren. Ze vreesde echter dat het op haar ge zicht stond geschreven, zichtbaar voor de hele wereld, toen ze zichzelf in de spiegel zag. Het was onmogelijk, dat ze er maar steeds hetzelfde zou blij ven uitzien. Alles wat in haar leefde, drong zich naar de oppervlakte en wilde er uit, net als bij een vulkaan, die op het punt van uitbarsten staat, of als de zon die door de wolken breekt of als muziek die aanzwelt, op de wind. Soms verbeeldde ze zich, dat enkele mensen haar wat vreemd aankeken haar moeder bijvoorbeeld wier zachte blauwe ogen opvallend scherp zagen, of juffrouw Willows, wier lange speurneus elke aanduiding van iets ongewoons ontdekte, en Ben maar ze wilde ook nog niet aan Bengy denken. Misschien merkten al die mensen tóch een zekere verandering in haar op. Op een Zondag bijvoorbeeld, toen Eric naar iemand op Long Island moest, had haar moeder plotseling ge vraagd of Janice zich wel goed voel de. (Wordt vervolgd! kracht werd, bedankte hij als lid, doch dit was slechts formeel, eigen lijk „ging hij er gewoon mee door", zoals hijzelf aax-zelend toegaf. In 1942 verdween hij uit de partij, als gevolg van diverse interne moeilijkheden, die in hoofdzaak hierop neer kwamen, dat zijn grote rivaal. Jan Dekker uit Goes, de concurrentiestrijd tussen hen beiden had gewonnen. Voor de Ne derlandse Oostcompagnie ging hij als „Bevloeiingsspecialist" naar de Krim, keerde daarna naar Schouwen terug en was inmiddels lid van de Germaan se S.S. geworden. Bij de N.S.B. hoef de hij niet meer aan te komen. Na zijn hulp bij de inundatie vertrok hij op Dolle Dinsdag. Hij meldde zich bij de Waffen S.S. en kre-g in Meppel een Soldbuch. Iicken zeide nu echter dat hij dit Soldbuch, een bewijs van aanmelding, pas later had gekregen en dat dit geantidateerd was. Dit had hij laten doen om bij de capitulatie met de Duitsers te kunnen terugtrekken. Hij ontkende voorts wachtmeester De Jong te hebben aangebracht. EEN PLAN Verscheidene oude zaken werden weer opgehaald. Zo bleek, dat Iicken aan Rost van Tonningen een plan had voorgelegd om Seyss ïnquart wat meer inzicht te geven in de anti N.S. B.-mentaliteit van de Nederlanders. Hij wilde voorts Martin Beversluis doen aanstellen als commissaris van de Provinciale Zeeuwse Courant, wil de hoofdingenieur van de Provinciale Waterstaat worden, met behulp van Müncher en bedreigde dr. Aris, des tijds chirurg te Noordgouwe, die bij de evacuatie niet wilde vertrekken, met Vught. Ook kreeg hij het Kriegs- verdienstkreuz. Kortom het was een allesbehalve plezierig lijstje. Iicken gaf een omstandig relaas van de ge schiedenis der inundatie. Volgens Ii cken had hij erger voorkomen en daardoor had hij genoeg gezanik met de. Duitsers gehad. De procureur-fis caal zeide in zijn requisitoir, dat Ii cken gevreesd, geminacht en gehaat was op Schouwen en Duiveland. Hij genoot van zijn machtspositie. Vele kleine mannetjes heeft hg in handen van de N.S.B. gedreven. Hij is de ..man op de achtergrond" in vele po litieke dossiers. De verdediger, mr. dr. K. W. Klaas- sen, ging de dagvaardiging na en trad op enkele punten in discussie met de procureur-fiscaal. Tenslotte bepleitte hij clementie. Uitspraak over 14 da gen. Broer van atoomgeleerde verwekt sensatie In de V. S. Een deel van de Amerikaanse pers bracht Dinsdag in sensationele op maak de onthulling, dat de broer van 'n zeer vooraanstaand atoom geleerde. oud-communist is. Frank Oppenheimer, broer van de ge leerde Robert Oppenheimer, heeft na melijk voor de commissie inzake on Amerikaanse gedragingen verklaard, dat hg en zijn echtgenote zich in 1937 bij de communistische partij hadden aangesloten. „Wij zochten toen, aldus Frank Oppenheimer, een oplossing voor het vraagstuk van de werkloos heid en de ellende in het rijkste en productiefste land van de wereld". Hij voegde er aan toe, dat hij in 1940, kort voor het begin van zijn werkzaamheden in verband met de kernenergie, uit de communistische partij was getreden. Oppenheimer zei de. dat hij nooit op enige wijze is be trokken geweest bij activiteit, die met spionnage had te maken. Het Zweedse vrachtschip de „C. A. Banck". dat sinds 1 Maart j.l. op het strand bij Bloemendaal vastzit en dit weekend reeds een eind In de gegraven geul was opgeschoten, is Woensdagmor gen bij vloed 17 meter verder opgetrok ken. Het Wereldgebeuren. Benelux I De jaarvergadering van de Mij. voor Nijverheid en Handel, die eind deze maand te Middelburg wordt ge houden en aan de Benelux gewijd zal zijn, belooft op een gunstig tijd stip to zullen vallen. Het heeft er namelijk alle schijn van. dat ernstige moeilijkheden op komst zijn. die de redevoeringen een belangwekkend stempel kunnen geven. Wanneer al thans de sprekers ervan afzien zich al te zeer bezig te houden met de idee van de Benelux. Dat samenwer king en zo mogelijk samensmelting van onze economie en die bij de Zui derburen wenselijk is daar be staat weinig verschil van mening meer over. De zaak is. dat zich in de practgk steeds meer staketsels voor doen, naarmate de datum van ver wezenlijking der plannen nadert. Het boze artikel in de ..Libre Bclgique" aan het adres van Nederland is meer dan uiting van een gramstorige re dactie. Het schijnt geïnspireerd te zijn door regeringspersonen en weer spiegelt in elk geval de teleurstelling in brede Belgische kringn. De ont stemming spruit voort uit de vertra ging van de vóór-Unie en het uitblij ven van een nieuw handelsverdrag. De Belgen zien daar reikhalzend naar uit en met reden. In de eerste helft van 1948 bedroeg het tekort op de Belgische handelsbalans nog 9.340 mil liard francs. In de periode Jan.-Mei 1949 daarentegen was er een saldo overschot van 911 millioen francs. Deze cijfers houden in, dat in liet af gelopen jaar de export geen gelijke tred heeft kunnen houden met de import. Die impozi. moge de aantrek kelijke etalages ten goede komen en de noodzakelijke grondstoffen binnen brengen, zonder export kan de in dustrie niet op peil gehouden worden. De Belgen zouden derhalve graag zien, dat de handelsbelemmeringen voor afgewerkte producten zo spoe dig mogelijk verdwijnen, in welk ge val de export zeker met enkele mil- liarden francs per maand kan stijgen. Vandaar de tirade tegen dc symboli sche lijst „van tandenborstels en broeksknopen", een lijst, die uiter aard bij lange na niet aan de Belgi sche wensen voldoet. Er is nog een ander belangrijk ge schil. Op de Parijse conferentie van de O.E.E.C., de organisatie voor Eu ropese economische samenwerking zijn zoals bekend de denkbeelden van Stafford Cripps gebotst op die van minister Spaak. De laatste wilde de dollar invoeren als verrekenings-eenheid in het han delsverkeer tussen de Europese lan den onderling. Dat zou voor België inderdaad gunstig zijn, daar dit land minder om de Marshall-dollars verle gen zit dan de partners en een deel ervan door kan lenen. België zou op die manier een soort miniatuur Ame rika .worden temidden der Europese landen. Sir Stafford Cripps verzette zich daartegen en wenste, dat de 19 Marshall-landen de sterling als Euro pese valuta zouden aanvaarden. Het schijnt, dat minister Lieftinck zich achter Sir Stafford Cripps heeft geschaard en zich daarmee het onge noegen van minister Spaak op dc hals gehaald. De vrees van de Nederlandse rege ring is duidelijk. Het toelaten van een onbeperkte invoer uit België zou een ernstig tekort aan francs met zich brengen. Nederland zou grote bedra gen aan goud en dollars aan de Bel gische Nationale Bank moeten af staan, hetgeen bij de huidige schaars te aan dollars geen -aanlokkelijk vooruitzicht is. Wil de Benelux geen schoon droomtafereel. blijven, dan zullen er nog heel wat voorbereidingen nodig, zijn. De critiek van de Libre Belgique is eigenlijk critiek op onze nationale ar moede en derhalve onbillijk. Daar over morgen iets meer. Minister Huysmans in het nauw. Kamiel Huysmans, de Belgische mi nister van openbaar onderwijs en een tegenstander van de katholieken in de schoolstrijd, is Dinsdag tijdens een bezoek aan Namen lastig gevallen en uitgejouwd door een honderdtal Ka tholieke studenten. De politie moest tussenbeide komen om het de minister mogelijk te maken zijn wagen te bereiken. DE INTERNATIONALE VOEDSEL. SITUATIE. In een rapport van de organisatie der V. N. voor voedsel en landbouw (F.A.O.), wordt gezegd, dat dc voed selproductie der wereld thans gelijk is aan die van voor de oorlog, maar dat de mensen per hoofd.minder con sumeren omdat er meer monden moe ten worden opengehouden. De productie en consumptie van le vensmiddelen in Europa zijn volgen* het rapport in de afgelopen 12 maan den gestegen. Noordamerikaanse boe ren zijn „bezorgd over de toenemen de agrarische zelfvoorziening van de landen". Europa moet nog steeds een aanzienlijke hoeveelheid belangrijke voedingsmiddelen invoeren. De inter nationale graanexport in 1948 was dc grootste sedert 1930'31, terwijl de suikerproductie, behalve in Azië, het vooroorlogse peil evenaarde. LEZERS SCHRIJVEN... KEVERPLAAG. Zou een deskundige uwer lezers wellicht antwoord kunnen geven op het volgende: Evenals verleden jaar zit een deel van Walcheren vol met kleine bruine kevers, die ook kunnen vliegen en een hoogst onaangename lucht afge ven Men meende dat die kevers met de overstroming van ons eiland waren medegekomen, maar waar zouden ze dan toch eigeniyk vandaan zgn ge komen Die smerige insecten dringen dc huizen binnen en worden een ware plaag. Is er een afdoend middel om dat vieze tuig te vernietigen? Bij voorbaat dank voor een doel treffend antwoord. O. M. 8.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1949 | | pagina 3