DE VIJF DIONNE-MEISJES
Zij zijn thans bakvisjes
Zeeuwse Almanak
Sjanghai gevallen
MEI LANGS HET SPOORDIJKJE
ORGANISATIE VAR TUINBOUW
LEVERT MOEILIJKHEDEN OP
DOKTERS-ASSISTENTE
ZATERDAG 28 MEI 1949
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
9
NOG ALTIJD LEVEN ZIJ ACHTER EEN OMHEINING.
Keytb Munro, een Amerikaanse journalist, is een der weinigen, die de
beroemde Frans-Canadese Dionne-vgfUng in Callander jarenlang heeft mo
gen helpen. Hü heeft mej de vy'f zusjes gespeeld, hü heeft zelfs de eerste
luiere voor haar aangedragen. Hij zag elk van haar opgroeien van baby
tot kind, en van kind tot jong meisje. Hg werd later haar zaakwaarnemer.
Tot de vijfling 10 jaar werd. 28 Mei worden de meisjes 15 jaar. Voor de
lezers van Collier's schreef Munro zijn indrukken nu hü haar na 5 jaar
weer heeft ontmoet.
Als men het plaatsje Callander ver-
Iaat om de Dionhe-vijfling op te zoe
ken, gaat men de weg naar het plat
teland in. Daar buiten ziet men dan
de oude boerenhoeve van Oliva Di-
onne en aan de andere, zijde van de
weg het grote ruime Dionne-home,
van gele steen, een beetje uit de toon
op die grauwe, rotsachtige heuvel
met een achtergrond van pijnbomen
en sparren.
Er omheen een omheining van
iizerdraad, zoals al sinds haar geboor
te 15 jaar geleden. Om nieuwsgieri
gen buiten te houden.
Er staan drie gebouwen op deze
gronden binnen de draadversperring.
Het woonhuis van Dionne voor zijn
gezin van dertien kinderen. Verder
een kapelletje met huisvesting voor
de drie onderwijzeressen van de vijf
ling, nonnetjes, cn dan nog een
klein gebouwtje, dat wereldberoemd
werd als de Defoe-kinderkamer thans
de school „Villa Notre-Dame". Dit
schooltje heeft slechts 15 leerlingen:
de vijfling en tien andere meisjes, die
de zusters met zorg hebben uitgeko
zen. Deze „import" moet de meisjes
er aan wennen met anderen om te
gaan dan eigen familieleden.
GERESERVEERD.
Zij zijn oud voor liaar leeftijd, ver
telt zuster Aimee. de moedervoverste.
Straks worden zij 15, maar men zou
haar al zeker 17 geven. De meisjes
zijn ook meer in zich zelf gekeerd,
dan anderen op die leeftijd. Zuster
Aimee gelooft dat zij echte „psycho
logen" zijn. Want zij willen ieder,'die
haar ontmoet, „wikken en - we
gen". Dat is geen boosaardigheid van
ze! Die karaktertrek schijnt haar door
de omstandigheden aangegroeid te
zijn. Niet zo erg vreemd, als men
weet hoe dc meisjes van haar gehoor-
te af tot de jaren daarna een soort
strijdpunt waren tussen ouders en de
staatsopvocdcrs. Toen zij dat besef
ten, voelden zij tegenover iedere par
tij een zekere reserve.
DE TRAGIEK VAN DR. DEFOE.
Eigenlijk was deze situatie een tra
gische domheid van vader Dionne
zelf zonder dat hij het door had. Hij
had een contract gesloten voor de
vijfling met de wereldtentoonstelling
in Chicago. Zoiets werd de publieke
opinie te bar. En de staat greep in.
Dr. Defoe, een korte dikke dorps
dokter, die het bestaan had dc vijf
ling in het leven te - houden het
geen de medici nog hooit te voren
was gelukt kreeg toen de zorg
voor de kinderen.
Langzaam aan verloor dr. Defoe
terrein en in 1941 kregen de ouders
hun kinderen terug. Dr. Defoe stierf
in Juni 1943, levensmoe na zijn ver
loren geïdealiseerd gevecht. Hij had
zijn leven gewijd aan de vijfling; hij
meende het beste voor te hebben.
VERLEGEN.
De vijf meisjes maken een verlegen
indruk. Misschien wel schuchter. Dat
brengt haar afzondering mee. Yvonne
is zo'n beetje woordvoerster bij een
bezoek. Maar toch een tikkeltje koel-
beleefd. De meisjes zeggen niet veel
op de gewone nieuwsgierige vragen:
vind je het huiswerk niet vervelend,
kokerellen jullie graag? Zij knikken
maar eèns. Alleen Yvonne en ook
Emelie zeggen „ja". Maar Marie rea
geert niet eens. Zij is de stilste van
Paus proclameert 1950
tot heilig jaar.
Paus Pius XII heeft Donderdag 1950
tot heilig jaar uitgeroepen. De pro
clamatie werd voorgelezen in dc
troonzaal van de Paus in bijzijn van
de verzamelde Vaticaanse dignitaris
sen.
Voor hij met het lezen van de pau
selijke bul begon, bracht de Paus de
goddelijke voorzienigheid dank voor
„enige verbetering" in de algemene
toestand na de oorlog en de moeilijke
tijd. die erop volgde.
Door deze verbetering was het
thans mogelijk geworden het heilig
jaar te vieren.
Het heilig jaar zal op 24 December
1949 ingaan en op 24 December 1950
eindigen.
BIJEN
De vruchtbomen zijn nu cc np'.eet
uitgebloeid en de bijen hebben hun
werk gedaan. Zij werken dóór na
tuurlijk, zij gaan voort met hun ho-
ningproducüe, maar ge zult er ver
moedelijk niet bij stil hebben gestaan
cïs ge tenminste geen fruitkweker
zijt, dat de besluiving van boomgaar
den het voornaamste nut is van de
bijen in Nederland.
Rond honderd zeventig duizend bij
envolken worden er in Nederland ge
houden. Gezamenlijk produceren zij
maar eventjes 1.500.000 kilo zuivere
bijenhoning. Dat is natuurlijk van be
tekenis, maar niet daaraan ontlenen
die 170.000 bijenvolken hun betekenis.
Hun bestuiving verhoogt de fruil-
productie in aanzienlijke mate ien het
is zelfs zo, dat de fruitteelt er met ge
noegen nog een 100.000 bijenvolken
bij zou kunnen gebruiken. De fruit-
opbrengst zou er aanzienlijk door stij
gen.
Want de wind en het toeval, och,
die bestuiven ook wel. Zonder bijen
zou er ook fruit zijn. Maar de fruit
kwekers zouden raar staan te kijken,
als er eens een jaar kwamwaarin er
geen bijen waren!
de vijf. Met haar had men het meest
getobd. Een zwak hartje bij de ge
boorte (het enige couveuse-kindje).
Telkens gaf Dr. Defoe enkele drup
pels rum. Dan flikkerde het leven
weer wat op, maar men was altijd
bang voor de volgende dag. Zij woog
amper 1% pond. Marie moest, 3
maanden oud, een beenbehandeling
met radiumbestraling ondergaan. Het
been bleef altijd zwakker dan het
andere. Zij helpt moeder graag in het
huishouden.
Cecile herkent men direct: zij gaat
graag met meer dan gewone vrouwe
lijke zorg gekleed. Zij zingt heel goed,
al zijn al de zusjes erg muzikaal.
Emilie is de grapjas en schijnt talent
voor schrijven te hebben. En Annette
is heel rustig, wel wat op zich zelf;
maar maakt ook al zorgen om de
toekomst. Zij wil zich aan de muziek
wijden. Toen zij pas 5 was speelde
zij eens op een orgel, een verjaarsge
schenk, voor de radio.
ONZEKERE TOEKOMST
ONDANKS MILLIOENEN.
Vraagt men de zusjes overigens
wat zij willen worden, dan schudden
zij haar hoofd. Zij weten het niet.
Zelfs haar vader heeft er nog geen
idee van. Hij oppert: muziek. Maar
dan toch niet als amusement, dat
hebben de meisjes al laten doorsche
meren. Zij hebben de mensen al jong
genoeg moeten „amuseren" in de eer
ste 9 jaar van haar leven: 't publiek
mocht toen achter glas zien hoe de
vijfling zich in de kinderkamer ver
maakte. Soms 10.000 bezoekers per J
dag. Er zijn zeker 5 millioen van die
toeristen op Dionne's hoeve geweest!
Gelukkige omstandigheid is. dat zij
zich niet bezorgd hoeven te maken
over geld. Er is 1.500.000 in de vïjf-
ling-fondsen. Zij zijndus „welge
steld". Maar zij malen niet om geld.
Zij kennen ook niqt de genoeglijke
„uitjes" en hebben geen „vriendjes".
Zij leven daar afgesloten, omgeven
door een draadversperring. Maar
eens moeten zij toch leven in die bui
tenwereld van nu. En wat dan? Zul
len zij dat dan kunnen?
Noodlottige ziekenhuisbrand
Voor de arrondissements-rechtbank te
Leeuwarden werd Dinsdag behandeld het
noodlottig ongeval in het algemeen zie
kenhuis te Harlingen. waarbij de hoofd
verpleegster. zuster Klokman, door ver
branding om het leven kwam.
Als verdacht van dood door schuld was
ter verantwoording geroepen de 48-jarige
huisknecht, M. de J., die er zich op be
riep. dat steeds, wanneer hij medicijnen
moest halen, er een zuster meeging, Die
morgen was dat niet gebeurd.
Zuster Kolkman was bezig op een gas
stel gedistilleerd water te koken. Aan
verdachte vroeg zij een fles gedistilleerd
water te halen. De man haalde echter
geen water, doch vier liter aether pe-
trolci. Toen de zuster van deze vloei
stof in de waterketel had geschonken,
ontstond er een plotselinge sterke ont
wikkeling van aetherdamp, welke door
de gasvlam tot ontbranding kwam. De
zuster schrok, liep met de fles weg, maar
viel. waardoor de fles brak en de inhoud
in brand vloog. Aan haar brandwonden
is de zuster bezweken.
De officier was van oordeel, dat er ze
ker van morele schuld bij het bestuur
van het ziekenhuis sprake is, maar niet
temin vorderde hij f 150.boete of 50
dagen hechtenis en drie maanden voor
waardelijk gevangenisstraf.
De verdediger, mr. Beekhuis, bepleitte
vrijspraak, subsidair een lichte boete.
Het Wereldgebeuren.
I De val van Sjanghai, de economi
sche slagader van China, is voor
;<ie nationalisten de grootste neder
laag tot nu toe.
Wat enkele van hun generaals be-
j weerden over strijd tot het bittere
einde bleek de gebruikelijke bluf. Er
1 is feitelijk alleen gevochten in Woe-
soeng, vóór de stad Sjanghai zelf
is in bijna volmaakte orde in han
den van de communistische troepen
gevallen. Opmerkelijk is, dat deze
troepen zich uiterst ordelijk en gedis
ciplineerd gedragen en ook hun lei
ders in de veroverde gebieden zeer
gematigd optreden. Hot lijkt erop,
alsof dc communistische troepen al
leen gekomen z\jn om de nationalis
ten èh hun vurigste aanhangers te
verjagen, waarbij dan verder het
normale burgerlijke leven onaangetast
verjagen.
De wilde eend bij haar nest
TUSSEN RIET EN PINKSTERBLOEMEN.
We weten in Zeeland een oud spoordiikje, waarvan de rails sinds lang
zijn verdwenen. Daar gaan we graag naar toe, want het is een van de
invalspoorten, waardoor zaadplanten binnendrongen naar onze vruchtbare
Zeeuwse landouwen.
Het spoordijkje ligt verlaten, want
met de grond, waaruit het bestaat:
zand vermengd met grof grint is niet
veel te beginnen. Des te meer wordt
het gewaardeerd door de dieren, die
er (buiten de jachttijd althans) een
vrij, ongestoord leventje leiden en
door.... Zwerfmans, die er altijd
wat van zijn gading vindt.
DE RIETSLOOT.
Naast het oude spoordijkje ligt een
oude rietsloot, die langzaam aan dicht
groeit, zodat in natte tijden het wa
ter over de omgeving vloeit. In die
vochtige, mossige omgeving gedijen
graag de gevlekte orchideetjes en
die gaan wc vandaag eens bekijken.
Ze moeten nu langzamerhand hun
spitse knoppen gaan vertonen. Als dc
Meimaand vordert, zullen ze snel op
schieten uit de met reservevoedsel
gevulde, gevorkte knolletjes en de
slootrand met hun lila-rose tinten
verlevendigen.
Daar staan al een paar viooltjes.
Maartse viooltjes «kunnen het niet
zijn, die hebben de bloeiperiode ach
ter de rug; de blauwige kleur en de
lange bleke spoor wijzen op Honds
viooltjes, die het ook blijken te zijn.
De wilde aardbeien hebben ook kans
gezien hun bloemknoppen te openen,
ze zijn al van verre zichtbaar in het
hoge gras. Op het erf van een boer
derijtje dichtbij bloeien de eerste se
ringen, terwijl liet zachte briesje zo
nu en dan een warreling van witte
bloemblaadjes uit de appelbomen
doet vliegen. Jammer, dat de bloei
tijd onzer vruchtbomen zo snel voor
bij ging, maarop het schone
volgt het goede en daar gaat het
maar om.
Op de randen der kuilen, waar men
grint heeft weggehaald bloeien bor-
dertjes van akkerhoornbloemen. Hon-
Het herstellingsoord „Huis ter Duin"
meen Ziekenfonds „Ziekenzorg" te
kinderen hebben gedurende deze jar
in dit prachtige herstellingsoord her
voor de kleinen wordt veel aandacht
worden gespeeld, vinden
Egmond aan Zee van het Alge-
Amsterdam bestaat 25 jaar. Talloze
en hun gezondheid en levensvreugde
wonnen. Ook aan het amusement
besteed. De liedjes, die op de piano
een aandachtig gehoor.
de binnenzijde niet glad, maar gerib
beld en zo vindt ik hem thuis ver
meld als Peziza Venosa, dat is de ge
aderde bekerzwam, een soort, die ik
op mijn Zeeuwse tochtjes nog niet
eerder zag.
VLIEGEN.
Daar vliegt weer een vogel uit het
gras op. Hij vlucht over de sloot in
een knot-populier, waaraan zich al
zettende vruchtjes hangen te benge
len. 't Lijkt mij een boomleeuwerik,
maar de boom draagt al te veel blad
om hem duidelijk tc kunnen waar
nemen. Door de kijker zie ik, hoe
langpotige zwarte vliegen rondom de
hangende trossen zwermen, de grote
zwarte roof vlieg die Asilus heet en
zich berucht maakt door minder
strijdlustige vliegensoorten in de
vlucht te vangen en uit te zuigen.
Op de bloeiende brem hoger op,
sterk afstekend tegen het azuur van
de lucht, zwermen wilde bijtjes en
een grote gele moshommel. Een va
ren ontrolt daar vlak bij zijn prach
tige veren. Van het hete zand stijgen
kleurige vlekjes op. vuurvlindertjes,
ook alweer ontwaakt cn bezig met
stoeien of honing zuigen.
De bleekgele knodsen van het
heermoes laten het zonlicht door zich
heenschijnen. maar ook de onvrucht
bare bladstengels buigen zich al tus-
derden witte kelkjes, waarop de in
secten zich graag neerzetten.
WILDE EEND. j sen dc anders" planten
Plotseling schrikken we op, als - j AKKERVIOOLTJES,
roetsj een wilde eend van de dijk-
helling fladdert en onmachtig bij de I Akkerviooltjes, bleekgeel met een
sloot .neerstort, vleugellam schijnbaar, i Paar$ tintje staan gezellig bijeen, een
Jammer voor haar, dat we dat kunst- dikke grauwe pad kruipt schichtig in
zijn hol. Als voor onze voeten een
fasantemvijfje opvliegt, waar we het
nest niet van kunnen vinden, staan
daar reeds margrieten in knop, bloeit
de smalbladige weegbree en zie ik
een spinnendoder (Anoplius viaticus)
een echt zand-insect schoksgewijs
over de grond rennen om spinnen t.c
zoeken, waarmee hij zijn kroost zal
grootbrengen.
We keren langs dezelfde weg terug,
een beetje moe van het geslenter on
der de warm-stralende lentezon. We
willen graag de eend op haar nest
verrassen. Zal het ons gelukken om
haar op de eieren te zien zitten, al
vorens ze opvliegt? We lopen nu bo-
venlangs cn krijgen het plekje ten
laatste in 't oog. Met een ruiker brem
beladen, sluipen we onverschillig
rechtuitziend langs de helling. In
spanning passeren we. ongeveer een
meter boven het nest de broedende
vogel, die rustig, hoewel met opge
richte kop blijft zitten. Een sensatie
zo'n wilde, broedende vogel vlak
voor je, zonder dat hij op de 'wieken
gaat.
't Is zo ook beter en nu hopen we
maar, dat hij daar rustig kan blijven
broeden tot de kleintjes uitkomen en
ze straks in het slootje zullen zwem
men, de vlugge kleintjes, tussen riet
cn pinksterbloemen, vlak bij dc wei
de vol madelieven en het moerasje
met de lila orchideetjes1;
Dat fraaie schilderijtje hoop ik toch
eens in werkelijkheid te zien.
ZWERFMANS.
je kennen. Er ligt hier natuurlijk een
nest en wel dichtbij. Daar is het al,
de nestkuil, rond en diep tussen de
hoge russen, en daarin een tiental
groenige eieren. We behoeven niet te
proberen of de eieren geschikt zijn
voor de consumptie, begin Mei kun
nen we overal de jonge eendjes ach
ter de oude zien zwemmen en daar
op verheugen we ons al.
Nu vliegt de eend kwakend rond in
wijde bogen, zij heeft het al gemerkt,
dat haar afleidingskunstje ons niet
kon bedotten.
We lopen maar wat vlugger door,
dan kan de vogel haar plaatsje weer
innemen: misschien, dat wij haar op
onze beurt kunnen beetnemen.
ORCHIDEETJES.
Een paar honderd meter verder
staan we plotseling tussen de orchi
deetjes. Die mooie glanzende bladeren
met de donkere vlekken kunnen ons
niet ontgaan en jawel ze hebben
goed op hun tijd gepast. Vele hebben
al de speervormige knoppenbundel in
de hoogte gestoken. Van enkele kun
nen we de vele steunblaadjcs al tus
sen de bloemknoppen zien uitsteken.
Nog een goede week. dan zullen ze in
volle glorie tussen 't gras prijken en
ga ik er vast nog eens neuzen.
Wat hebben we daar langs een af
gestoken kantje? Een bruine beker-
zwan in deze tijd? Het kan hier niet
gaan om een enkel ontijdig opgeko
men exemplaar, want er staat een
heel rijtje. Dichterbij bezien, blijkt
Marine-manoeuvres van de
Westerse Unie.
Er zijn .gedetailleerde plannen op
gesteld voor driedaagse gecombineer
de oefeningen door marine-eenheden
van de landen der Westerse Unie, die
tussen 30 Juni cn 8 Juli a.s. zullen
worden gehouden. De thans voltooide
schema's zullen waarschijnlijk binnen
enkele dagen worden gèpuijliceerd.
Aan de gecombineerde oefeningen
zullen minstens 50 Britse, Franse, Ne
derlandse cn Belgische oorlogsbodems
van allerlei afmetingen variërend
van vliegdekschepen tot lichte oor
logsschepen, bestemd om in de nabij
heid van de kust te opereren deel
nemen.
Klaus Mann overleden.
Te Cannes is op 43-jarige leeftijd
overleden Klaus Mann, de zoon van
de beroemde auteur Thomas Mann.
Blijkens een medisch rapport is Klaus
Mann overleden aan vergiftiging met
barbitunezuur, dat in slaapmiddelen
wordt gebruikt. Klaus Mann kwam in
1933 naar Amsterdam, waar hij o.a.
bekend werd door het cabaret „Die
Pfeffermühle". waarvan zijn zuster
Erika Mann de leidster was. Met zijn
familie ging hij later naar Amerika,
nam in de tweede oorlog dienst als
soldaat en vocht als sèrgeant in Italië
en Afrika. De laatste tijd was hij als
journalist in Europa werkzaam. Hij
schreef o.a. een deel van het draai
boek voor de film ..Rome open stad".
In verband met de dood van zijn
zoon heelt Thomas Mann. die op het
ogenblik in Europa vertoeft, zijn voor
genomen tournee door Duitsland voor
lopig uitgesteld. De lezingen, welke
hij aan de universiteit van Upsala zal
houden hij verblijft thans in Zwe
den vinden voortgang. Na zijn ver
blijf in Zweden gaat Thomas Mann
voor korte tijd naar Zwitserland,
waarna hij naar zijn woonplaats in
Californië vertrekt.
Thomas Mann heeft verklaard aan
een kleine roman te zullen beginnen,
waarin het milieu van de dertiende
eeuw in Vlaanderen wordt geschikt.
blijft. Dit is een eenvoudig te
klaren voorlopige tactiek.
De communisten missen de erva
ring en de geschikte krachten om
het burgerlijke bestuur van steden
met een millloenenbevolking als
Sjanhai voetstoots over te nemen.
Wat is eenvoudiger dan het bestaan
de ambtenaren apparaat in functie
te houden tot de Kunst is afgekeken
en langzame hervorming mogelijk.
De communisten missen de technici,
de administrateurs en de andere in
tellectuelen, nodig om de nieuwe
gebieden geheel in de greep van de
partij te brengen. Daarom geen ont
slagen, geen zuiveringen, geen
grootscheepse hervormingen. Alle
intellectuelen, die bereid z\jn met 't
nieuwe regime samen te werken
worden ongeacht hun verleden met
open armen ontvangen. Er zijn ve
len bereid mee te werken. Om hun
bestaan en om hun nieuw verworven
inzicht, dat het communisme van
Mao Tse Toeng meer kans biedt Chi
na tot een sterke vernieuwde staat
op te bouwen, dan het vermolmde
oude regime. De beknotting van de
burgerlijke vrijheden wordt als on
vermijdelijk op dc koop toe genomen.
Brieven van Chinese professoren in
Amerikaanse bladen geven van deze
gesteldheid een aardig overzicht.
Intussen verhuist de nationalisti
sche regering van de ene plaats
naar de andere. met vermoedelijk
Formosa als eindpunt. Op dit eiland
wil Tsjang Kai Sjek blijkbaar een
laatste steunpunt bouwen, specule
rend op de wens van de Amerikanen
in elk geval dit strategisch belang
rijke eiland voor de .kust van China
buiten communistische invloed te
houden.
Niettemin bereiden de Ver. Staten
er zich op voor binnen afzienbare
tijd het communistisch regiem te
moeten erkennen. Zjj hebben zich
fericht tot een aantal gelijkgezin-
e landen om tot een gemeenschap
pelijke houding te komen. Het wordt
langzamerhand absurd dat in heel
de wereld een regering wordt er
kend, die practisch is ineengestort,
terwijl het nieuwe regime buiten elk
diplomatiek contact Dlijft. Zelfs de
Sowjet-Unie blijft "merkwaardig
trouw de nationalistische regering
als de enige erkennen. De aanpassing
aan de feitelijke omstandigheden is
soms een proces, dat stroef verloopt.
Het heeft jaren geduurd, voor 't
bolsjewistische regiem da.t in 1918
aan de macht kwam algemeen werd
erkend. Ons land weigerde zelfs 24
jaar lang op enigerlei wijze officiële
letrekkingen aan te knopen met de
Sowjets.
Dè Amerikanen, die Tsjang Kai
Tsjek allang hebben afgeschreven
zijn onder zekere voorwaarden be
reid zaken te doen met zijn opvol
ger Mao Tse Toeng. Zij hebben in
3 918 met de Sowjet-Unie ondervon
den, dat een andere houding alleen
maar schade oplevert.
BEZWAREN TEGEN TOETREDING TOT DE
STICHTING VOOR DE LANDBOUW.
Overleg wordt voortgezet.
(Van onze Haagse redacteur).
Er zijn moeilijkheden gerezen bij de
organisatie van dc luinbouw^iier te lan
de cn bij dc vorming van een hoofdafde
ling Tuinbouw bij de Stichting voor de
Landbouw. Niettemin hoopt men binnen
afzienbare tijd tot een oplossing te ko
men.
FEUILLETON
door
ADELAIDE HUMPHRIES
12
..Prachtig", zei hij weer. „Laat eens
kijken, waar zal het zijn?" Hij keèk
nadenkend en zijn ene hand ging naar
zijn kin in een van de vele karakte
ristieke poses, die Janice van hem
kende. Maar ze had nooit eerder op
gemerkt, hoe het prettige vooruitzicht
hem zijn doktersmanieren deed ver
liezen en hem zoveel jeugdiger, haast
jongensachtig deed schijnen.
Alsof iets van haar gedachten hem
had bereikt, keek hij haar recht aan
met weer dat lachje in zijn donkere
ogen. „Ik herinner me juist", zei hij,,
„dat het vandaag mijn verjaardag is.
Dan moeten we er dus een gala-feest
van maken, tenminste, wanneer je
verjaardagen nog moet vieren, wan
neer ze zo oplopen als de mijne".
„U moet vast wel honderd jaar zijn!"
gaf Janice terug.
„Natuurlijk moeten we er een ga
la-feest van maken".
Nu had ze er geen spijt meer van
de uitnodiging te hebben aangeno
men. Ze dacht weer aan mevrouw
Holbrook. Men zou zo denken, dat ze
toch wei één dag had kunnen wach
ten, teneinde op haar mans verjaar
dag aanwezig te kunnen zijn.
..Nog niet helemaal!" Hij lachte.
„En ik geloof ook niet dat ik graag
zo lang zou willen leven. Eerlijk ge
zegd, ben ik net zowat halverwege,
zeven en veertig, maar werkelijk, ik
voel me er niet naar".
„Dat kan ik niet geloven!" riep Ja
nice uit. Zijn uiterlijk, zijn manier
van doen en de wijze waarop ze da
gelijks samenwerkten maakten dat
moeilijk te geloven. Er waren slechts
enkele grijze haren in zijn dik, don
ker haar, en deze, juist aan de sla
pen, gaven hem iets gedistingeerds.
Zijn gezicht had geen rimpels en een
gezonde kleur, hoewel hij veel bin
nenshuis vertoefde. Zijn stap was
even veerkrachtig als die van een
man half zo jong als hij; en zijn
lichaam was even slank en gespierd.
Eric Holbrook keek zeer verheugd
bij Janice's spontane uitroep.
„Ik kan het zelf niet geloven", ver
zekerde hij haar. „Maar iemand die
de honderd haalt, zal er ook wel zo
over denken. Wel, zullen We Long-
champ afspreken? Of neen, er is een
klein kroegje in de benedenstad,
daar is het eten werkelijk buitenge
woon. Michelle is een kunstenaar en
hij is altijd zo verrukt wanneer ik
iemand meebreng, die nog nooit bij
hem heeft gegeten. Wacht maar, tot
je zijn kip proeft, gestoofd in een
sausje dat hij zelf heeft gebrouwen
en de roomgebakjes. Maar je moet
zelf maar oordelen en me vertellen
of ik overdrijf. Hoe laat zullen we
afspreken?"
Hij geleek zo op een schooljongen,
die een zeldzame tractatie verwacht,
dat Janice weer blij was hem niet te
hebben teleurgesteld. Het was veel
beter en gemakkelijker om
Bengy teleur te stellen. Met hem had
ze namelijk voor die avond een af
spraak gehad.
„Ik denk. dat ik over een half uur
klaar kan zijn", zei ze. „Maar u moet
me het adres nog geven", voegde ze
er glimlachend bij. Ze voelde zich ge
vleid, dat hij zo enthousiast deed. Na
tuurlijk wist Janice wel, dat dat niet
om haar was, maar omdat hij zo blij
was aan een eenzame avond en een
leeg huis te zijn ontsnapt.
In de taxi naar huis kwam Janice
met een schok tot zich zelf. Wat
moest ze in vredesnaam tegen Ben
zeggen? Want Ben zou teleurgesteld
zijn. Waarschijnlijk zou hij zelfs meer
zijn dan dat. Hij zou boos zijn. Ja
zelfs woedend.
Hij had enige dagen geleden het
plan geopperd om een paar kaartjes
te nemen voor een revue-voorstelling
en hij had gevraagd welke Janice
nog niet had gezien en welke het
meest in zijn burgerlijke smaak zou
vallen.
„Niet klassiek, meisjelief", had hij
gewaarschuwd. „Niet artistiek en ook
niet taai".
„Met andere woorden" had Janice
gezegd, „iets met een hele troep
girls; niet iets waarbij je moet den
ken of voelen, maar iets wat ontspan
ning is voor oog.en oor".
Zij en Ben waren tot dc oude,
vriendschappelijke voet teruggekeerd;
gèen van beiden ooit ernstig, maar
direct voor een pretje te vinden.
Ben had de gewoonte aangenomen
om bij de Hilary's aan te lopen tel
kens wanneer hij er zin in had. Het
deed er niet toe of Janice thuis was
of niet. Hij maakte deel uit van de
familie zoals dat vroeger ook het ge
val was geweest. Mevrouw Hilary
verwende hem bijna 'net zo erg si.-,
ze het Allen had gedaan. Vader vond
het prettig met Ben van gedachten
te wisselen over politiek en sport en
Albic, wel, Albie, was eenvoudig dol
op Ben.
Albie-had hem behoorlijk begroet.
Ze had hem slechts een ogenblik aan
gestaard, toen had ze een strijdkreet
aangeheven en zich op hem gewor
pen. Bij zichzelve had Janice gedacht,
dat haar zusje, dat met haar negen
tien jaar zo volwassen deed, haar ge
voelens wel eens een beetje had kun
nen beheersen.
Sind'sdien had ze ze ook niet be
heerst. Waar of wanneer Ben zich ver
toonde, ze maakte er beslist geen ge
heim van dat haar leven nieuwe bete
kenis kreeg op liet ogenblik, dat hij
binnen haar gezichtsveld verscheen.
En Ben behandelde haar op een wijze,
die Janice amuseerde, maar soms ook
irriteerde. Ilij gedroeg zich alsof hij
de enige was. verstandig genoeg om
in te zien, dat Albie nu volwassen
was cn natuurlijk vond Albie dat
prachtig. Ik ben blij. dacht Janice.dat
alles tussen mij en Ben weer in orde
is. Weer net zo als vóór dat afscheids-
toneel. waarbij hij haav niet alleen
h^d willen overtuigen van zijij liefde
voor hem, maar ook van haar liefde
voor hem. Dat was het ogenblik ge
weest. waarop ze hem gezegd had, dat
ze wel van hem hield, maar-niet ver
liefd was. Ze had hem het verschil
niet kunnen doen inzien. Ze veron
derstelde niet. dat ze meer succes
zou hebben als ze het hem nu nog
eens zou trachten uit te leggen.
(Wordt vervolgd).
Dezer dagen nam de Organisatie-Com
missie Groenten van de Stichting na uit-
oerigc discussie een motie aan, waarin
geconstateerd wordt, dat vier van de zes
aktechnischc tuinbouworganisaties be
sloten Rebben niet deel te nemen aan de
vorming van een hoofdafdeling Tuin
bouw van de Stichting voor de Land
bouw. De twee overige vaktechnische
tuinbouworganisaties hebben zich slechts
aarzelend bereid verklaard aan de vor
ming van genoemde hoofdafdeling mede
Ie werken en -Jaarbij uitdrukkelijk be
paalde voorwaarden gesteld.
Over het algemeen kan dc gang van za
ken ten aanzien van de organisatie van
de Tuinbouw sedert de instelling van de
verschillende Organisatie-Commissies van
de Stichting voor de Landbouw weinig
bevredigend worden genoemd. Daarom
acht men het gewenst en noodzakelijk
alvorens wordt overgegaan tot de instel
ling van een hoofdafdeling Tuinbouw
het. probleem van de organisatie van de
Tuinbouw in het. algemeen in studie te
nemen. De tuinbouwvertegenwoordlger*
uit de centrale landbouworganisaties en
de centrale landarbeidersbonden, alsme
de de vertegenwoordigers van de vak
technische tuinbouworganisaties dienen
daartoe op korte termijn overleg te ple
gen omtrent de toekomstige organisatie
van de Tuinbouw, waarbij in het bijzon
der moet worden overwogen, op welke
wijze de Tuinbouw tot een zelfstandige
organisatie kan komen. In de motie wordt
voorts aan de desbetreffende organisaties
verzocht aan dit overleg deel te nemen,
teneinde het gesprek over dit onderwerp
mogelijk te maken en tenslotte adviseert
zij aan het hoofdbestuur van de Stichting
met het oog op dit overleg de instelling
van een hoofdafdeling Tuinbouw en het
nemen van andere maatregelen op orga
nisatorisch gebied voorlopig op te schor
ten.
Het hoofdbestuur van de Stichting voor
de Landbouw heeft nu besloten dc hoofd
afdeling niet. te doen installeren vóór 1
Augustus a.s. Hiermede is aan de tuin-
bouwvertegenwoordigers uit de land
bouw- en landarbeidersorganisaties cn de
vertegenwoordigers van dé vaktechnische
tuinbouworganisaties de gelegenheid ge
geven met elkander overleg te plegen
over deze aangelegenheid.
Een bijkomende omstandigheid is. dat
de voorzitter van de Stichting voor de
Landbouw en de voorzitter van de Orga
nisatie-Commissie Groenten beiden in het
buitenland vertoeven ter bijwoning van
het I.F.A.P.-congres. Het hoofdbestuur is.
mede om deze laatstgenoemde reden, tot
rijn besluit gekomen.
