T
De zeeheld Engel de Ruyter
c
Vóór 300 jaar te Vlissingen geboren
Zeeuwse Almanak
INDONESISCHE REPUBLIEK
GEEFT POSTZEGELS UIT
ENGELSEN DEMONSTREREN
NIEUWSTE AFWEERGESCHUT
DE JURKDIE MEEGROEIT
ante Sabine
grijpt in
MAANDAG 9 MEI 1949
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
8
HIJ AARDDE NAAR ZIJN VADER.
Daar Engel de Ruyter in de schaduw kwam te staan van ryn
vader, de grote en beroemde Mlchlel Adrz. de Ruyter, is hjj niet
jo bekend bjj het nageslacht, ofschoon hij in verscheidene zeesla
gen als bevelhebber van een oorlogsschip of van een eskader zich
ook roem heeft verworven.
Vele lezers zullen wellicht nooit van hein gehoord hebben, zodat
wjj het niet ondienstig achten zijn 300-jarige geboortedag te memo
reren, mede ook omdat lijj een Zeeuw van geboorte is.
DRIE HUWELIJKEN.
Mlchiel Adrz. de Ruyter is drie
maal getrouwd geweest, telkens
met Walcherse vrouwen. Zijn eerste
vrouw Maria Velders van Grijps-
kei-ke, met wie hjj 16 Maart 1631
huwde, overleed 30 Dec. 1631 in 't
kraambed. Zijn tweede vrouw, Cor
nelia Engels, schonk hem vier kin
deren, n.l. Adriaan, Cornelia, Ali-
da en Engel. Was de eerste naar
Zeeuwse gewoonte genoemd naar
de vader van de Ruyter, Engel
was genoemd naar de vader van
zjjn vrouw. Nog komt deze naam
op Walcheren voor. Toen Engel 16
maanden oud was, overleea zijn
moeder op 1 Sept. 1650. Zijn va
der. meestal op zee zynde, bleef
alzo met vier kinderen achter. Hij
huwde 8 Jan. 1652 met Anna van.
Gelder, wed. van Jac. Pouwels.
Deze Jac. Pouwels was ook een
Vllssingse zeeman geweest. Uit het
laatste huwelijk sproten nog twee
kinharen Margaretha en Amia. Op
6-iarige leeftijd moest Engel zijn
geboortestad Vlissingen verlaten,
daar zijn vader in 1655 in dienst
Sng van de admiraliteit van Hol-
nd en West-Friesland en dus te
Amsterdam moest wonen.
Ofschoon in Amsterdam wonende
bleven de Ruyter en zijn vrouw
Zeeuwen in taal en gewoonten.
DE OUDSTE ZOON.
In 1655 overleed de oudste zoon
Adriaan, nog geen 18 jaar oud.
Deze had, zoals later ook Engpl
zou doen, de loopbaan van zijn
vader gekozen en was reeds luite
nant ter zee. Hij werd in de Zui-
derkerk te Amsterdam begraven.
Nu was Engel de enige zoon.
In 3655 stierf Anna te Vlissingen
op 11-jarige leeftijd aan een be
smettelijke ziekte.
Al woonde Engel te Amsterdam,
toch moet hij Vlissingen meerma
len bezocht hebben. Hoe dikwijls
liep de vloot, waarop hjj diende
niet de haven binnen. Zijn zuster
Alida was in 1667 gehuwd met ds.
Potts, Herv. predikant te Vlissin
gen. In 1663 was zij eerst gehuwd
met Johan Schorer, die reeds het
volgende jaar overleed, nalatende
een zoon Abraham Schorer.
Margaretha de Ruyter huwde in
3673 met ds. B. Somer, predikant
te Amsterdam, te voren Vlissingen
en Serooskerke (W.) M. A. de
Ruyter en zijn vrouw vertoefden
ook vaak te Vlissingen, waar van
beide zijden familie woonde. Dus
bleef er een nauwe band met de
geboortestad bestaan.
DE JONGSTE ZOON.
Nauwelijks 15 jaar oud zijnde,
gmg Engel de Ruyter in 1664
voor de eerste maal met zijn va
der mee naar de Middellandse zee
om de marinedienst te leren. Op
de tocht naar de kust van Gui
nea in 't volgende jaar had hij
reeds 't bevel over een vendel.
In 1666, dus 17 jaar oud zijnde,
werd hij luitenant van 't college
ter admiraliteit te Amsterdam.
Weer een jaar later werd hij ka
pitein-luitenant op 't oorlogsschip
van kommandeur Van der Zaan.
Hij maakte de gehele tweede En
gelse oorlog mee.
Nadat zijn vader in 1668 door
de Koning van Denemarken in de
adelstand was verheven, sprak
men van Jonker Engel.
Op 1 April 1668 werd hjj vast ka
pitein op een nieuw fregat 't Wapen
van Leiden, met 90 koppen. Als
scheepskapitein heeft hjj zich onder
scheiden bij een aanval op de Alge
rijnse zeerovers de 27ste Aug. 1670,
waarbij verscheidene schepen werden
veroverd en 144 christenslaven wer
den bevrijd. Bevelhebber der vloot
was de vice-admiraal van Gent.
Medici hielden jubileumcongres.
Veertien Nederlandse en buitenlandse
medici hebben op de tweede en laatste
dag van het jubileumcongres der afd.
Rotterdam van de Maatschappij ter be
vordering der Geneeskunst voordrachten
gehouden over actuele medische proble
men. De dames der deelnemers zagen Za
terdagmiddag in Lommerrijk „Revue de
lnabit du matin a minuit" onder leiding
van Ina van der Beugel.
MOEDERDAG
De Moederdag is weer achter de
rug. Voor volwassenen 'was dit uit
Amerika overgewaaide gebruik goed
oescliouwd evenals vorige jaren iet
wat opgeschroefd. Maar mijn drie
dochters, die hebben er ongelooflijk
veel plezier aan beleefd. Zij hebben
f. ^oenlang op de tweede Zondag
van Mei verheugd en plannen uitge-
oroea. Zy hebben hun spaarvarkens
j en cadeautjes gekocht, zij
nebben de stoel van moeder ver
sierd, en trokken Zaterdag de weiden
lIL, en Pakten een veldboeket. En
toen ze daar Zondagmorgen voor dag
en dauw de slaapkamer mee in bezit
namen en met stralende snuiten hun
geschenken overhandigden, toen was
deze moederdag toch wel weer iets,
dat we met graag gemist hadden.
Pe bloemisten en de banketbakkers,
die liepen m heel Zeeland Zaterdag
avond scheef. Van de zware beurzen
en de volle portefeuilles. Onnoemelijk
veel mensen wandelden Zaterdag met
taarten en met bloemen. De aanplak
biljetten met de opschriften „Moeder
dag-Taartendag" en Moederdag-Bloe
mendag hebben het „gedaan". Han
dige^ zakenmensen, die banketbakkers
en bloemisten!
Maar heal eerlijk gerend: de zelf
geplukte bloemetjes, die waren ons
toeft het liefste. En de, stralende kin-
dergezichtjes, Zondagmorgen, toen we
ons eigenlijk liever nog een keer om
hadden gedraaid.
GEWOND.
Tjjdeus de derde Engelse oorlog
werd kapitein Engel de Ruyter in de
slag bij Solebay op 7 Juni 1672 ern
stig aan de borst getroffen. Met an
dere zeekapiteins heeft hjj ook op 't
vasteland in 't leger van Willem III
gediend bjj de verdediging van de
Hollandse waterlinie.
Spoedig was hij echter weer op de
vloot daar deze zijn element was.
Als kapitein heeft hij de slag bij
Schooncveld aan de mond der Schel
de op 7 Juni 1673 en de slag bij Kijk
duin op 21 Aug. 1673 meegemaakt.
Na deze laatste zecstrjjd werd hjj op
voorstel van de vice-admiraal Cor
nells Tromp en van de Hoge Krijgs
raad bij de admiraliteit van Amster
dam tot Schout-bij-nacht verheven,
ofschoon zijn vader van mening was,
dat een andere Amsterdamse kapi
tein had moeten voorgaan. Prins
Willem III bevestigde Engel de Ruy
ter in de rang van Schout-bjj-nacht.
In Oct. 1674 werd een eskader on
der bevel van E. de Ruyter naar de
Middellandse Zee gezonden om onze
handel, die door de vele kapers werd
bedreigd, te beschermen. Door de ko
ning van Engeland werd hij in 1675
tot ridder geslagen.
Toen hij in 1676 met de Smymase
vloot uit Cadix onderweg was naar
het vaderland, hoorde hij op 5 Juni
van twee Staatse schepen de zeer
ernstige verwonding van zrjn vader.
Zes dagen later bij zijn komst op de
rede van Texel vernam hij het doods
bericht.
ONGEHUWD.
Zjjn bejaarde vader had in 't zelf
de jaar van de Middellandse Zee uit
een brief aan zijn zoon geschreven,
waarin hij hem sterk aanraadde een
huwelijk aan te gaan in de hoop
sjjn saet noch sien te herleven".
Engel, die reeds 27 jaar was, moest
maar eens met „Moeder" er over pra
ten. Ook in dc laatste brief van de
Ruyter aan zijn vrouw sprak hij de
hoop uit op een spoedig huwelijk van
zijn zoon. Deze woonde niet meer bij
zijn ouders in, maar met dienstper
soneel naast het huis zijner ouders.
Hij heeft echter de raad zijner ouders
nooit opgevolgd.
De Koning van Spanje schonk na
de dood van M. Adr. de Ruyter de
hertogstitel aan Engel met een jaar
geld van 2000 ducaten. Daar deze ti
tel in 't burgerlijke Holland meer las
tig dan luisterrijk was. werd op zijn
verzoek de titel veranderd in baron.
Voordal. de oorlog met Frankrijk
geëindigd was, dit was in 1678, werd
Engel benoemd tot vice-admiraal van
Holland.
ZIJN OVERLIJDEN.
Daar hij niet zo'n sterk gestel had
als zijn vader, liet zijn gezondheid
in de volgende jaren wel eens te wen
sen over. Hij overleed 27 Febr. 1683.
dus op bijna 34-jarige leeftijd. Het
geslacht van Michiel Adrz. dc Ruyter
was dus in de mannelijke lijn spoe
dig uitgestorven. Op 4 Maart werd
hij bijgezet in het graf van zijn va
der in de Nieuwe Kerk te Amster
dam. Er werd „een lijkrede gehou
den over 'den Hoog Edelen manhaf-
tigen Heer Engel de Ruyter, Baron,
Ridder cn Vice Admiraal van Hol
land en West-Friesland".
Aan dc diaconie der Herv., Kerkte
Vlissingbn vermaakte hij 105
630).
De historieschrijver Brandt, die het
leven van M. A. de Ruyter heeft be
schreven, getuigt van Engel de Ruy
ter, dat deze in vier grote zeeslagen
tegen de Engelsen en. Fransen cn bij
verscheidene andere gelegenheden
genoeg heeft betoond, dat hij dc va
derlijke dapperheid ,:niet ontaardde".
Evenals zijn vader heeft hij in de
strijd dc ..Zeeuwse taal" gesproken.
Zowel in 't museum te Vlissingen
als te Middelburg is van Engel de
Ruyter een portret aanwezig.
Rittliem.
B. J. de Mey.
Handige publiciteitsstunts in de Ver. Staten.
Er wordt al gespeculeerd.
Op het gebied der publiciteit heeft
het kantoor der Indonesische Repu
bliek in New York opnieuw een lis
tige campagne gevoerd. Het is er nl.
in geslaagd de gehele Amerikaanse
philateüstische wereld in rep en roer
te brengen over de geldigheid of on
geldigheid der Republikeinse postze
gels. Tenslotte moest de Nederlandse
Ambassade er aan te pas komen om
een formele beslissing van de Ameri
kaanse P.T.T. uit te lokken: deze is
thans gegeven. De Republikeinse
postzegels zijn niet erkend, luidde dit
laatste woord,, aangezien de Repu
bliek geen deel uitmaakt van 's we
relds internationaal lichaam, dat af
spraken op postaal gebied maakt.
Niettemin gingen in New York na
dat deze beslissing gepubliceerd was,
de series Indonesisch Republikeinse
zegels grif van de hand voor 31.00
80.voor 35 a 40 zegels.
Officieel, zegt de Republiek, zijn
deze postzegels uitgegeven en ge
drukt door het Republikeinse Post
kantoor in Sumatra. Wie om inlich-
ingen vraagt, krijgt te horen, dat
men maar naar het Poskantoor der,
Republiek Sumatra" moet schrijven.
In Indonesia, wordt eraan toege
voegd. Maar wie de series gezien
heeft, moet de publicatie aldaar on
der de huidige omstandigheden toch,
op zijn zachtst gezegd, in twijfel trek
ken.
De zegels zien er wellicht niet zo
welverzorgd uit als de Amerikaanse,
maar afwerking en druk en ook
de ontwerpen zijn van zodanige
aard, dat men eerder geneigd is aan
te nemen, dat de drukpersen, waar
van zij komen, in de V.S. stonden. De
E.A. Wright Banknote Company in
Philadelphia wordt als een der druk
kers genoemd! En een aantal der ze
gels is, blijkens de tekst ervan, ge
drukt door...... de Staatsdrukkerij in
Wenen. Oostenrijk! Het geheel heet
made in Indonesia
OP AMERIKA LYGESTELD.
De zegels zijn ook speciaal op Ame
rika ingesteld. Men vindt b.v. de
beeltenis van Hadji Agus Salim ge
zamenlijk met die van Benjamin
Franklin (dc eerste der „oudere
staatslieden") op de zegel van 3.7Vs
sen. De portretten van Soetan Sha-
rir en Thomas Jefferson (die de
Amerikaanse Onafhankelijkheidsver
klaring ontwierp) komen voor op de
zegel van ZVz sen. De Republikeinse
minister van financiën Marauds
heeft zich vergeleken met Alexander
Hamilton (de grote Amerikaanse fi
nancier) en is 10 sen waard. Premier
Hatta staat geheel alleen op een
tien^roepiah (gulden) zegel en wie
de beeltenis van president Soekamo
wil bezitten kan die vinden op de
postzegel ter waarde van 25 roepiah.
Psychologisch is dit alles in hoge
mate interessant.
De officiële philatelistische instel
ling de Scott-organisatie heeft
tot dusver geen beslissing genomen
of deze zegels al dan niet in de of
ficiële catalogus zullen worden op
genomen. „Er zijn nog te veel onbe
kende facetten aan deze kwestie",
zei men ons. Aan de andere kant zijn
er tal van speculanten, die gretig
de zegels kopen in de hoop, dat de po
litieke ontwikkelingen in Indonesië
een situatie zullen scheppen, waarbij
de Republiek slechts korte tijd in
Djokjakarta het heft in handen zal
hebben als een „echte" regering en
daarna zal opgaan in de komende Fe
deratie der V.S.L Indien de Republiek
slechts één week in het zadel zit en
dus haar eigen postzegels kan uitge
ven, mag men aannemen, dat het to-
'tale aantal der uitgegeven frankeer-
waarden klein zal blijven. De
waarde van deze series zal dan onge
twijfeld toenemen.
Andere categorieën verzamelaars
echter kopen de series omdat zij als
„souvenirs" zekere waarde vertegen
woordigen.
REL WORDT AANGEWAKKERD.
Teneinde de „rel" aan te wakkeren
heeft de heer Basoeki Djiatiasmoro
van het New Yorkse kantoor der Re
publiek een schrijven gericht tot de
voornaamste philatelistische organen,
waarin hij heftig te keer gaat tegen
de Nederlanders, die o.a. „Valse Re
publikeinse zegels in omloop zouden
hebben gebracht". Hij bestrijdt te
vens de geldigheid van de Neder
lands-Indische zegels, die hier met de
overdruk ..Indonesia" worden ontvan
gen. Daarvoor is dc marktprijs op het
ogenblik nog twee keer zo hoog (per
volledige serie van tien zegels) als
voor de Republikeinse zegels. Maar
de aanwijzingen gaan in de richting
van een depreciatie van de Neder
lands-Indonesische zegels tegenover
een waardetoeneming der Republi
keinse zegels.
Het zou zijn nut hebben, indien
een erkend Nederlands philatelistisch
expert over deze zaak het contact
met zijn Amerikaanse collga's zou op
nemen. Nu het politieke clement in
deze louter philatelistische kwestie
zozeer op dc voorgrond is getreden,
zou men er ook van officiële zijde
goed aan doen de Amerikaanse post
zegelverzamelaars met het Nedcrland-
landse standpunt bekend te maken.
In dc nabijheid van Johannesburg f/.uid-Afrika) liepen drie circtrlsciic ir 'inen op
elkaar, waardoor Ti doden vielen. Vijftig mensen werden zwaar gewond, terwijl een
groot aantal anderen lichte verwondingen opliepen. Het ongeluk gebeurde, doordal
dc eerste trein plotseling voor een signaal moest stoppen.
Detachement zal 3 maanden in
Deventer instructie geven
Voor tie eerste keer sedert de oorlog zijn er in Nederland een aantal
Engelse luchtafweertroepen aangekomen, die drie maanden in Deven
ter gestationneerd zullen zijn. In het kader van de algemene verded'*
ging der landen van dc Westerse Unie zullen zy hel nieuwste Britse zwa
re luchtafweergeschut aan het Nederlandse, leger demonstreren. De ver
schillende methoden der beide legers zullen voorts vergeleken worden,
teneinde deze te kunnen standaardiseren. Een weck geleden was onze
Londense correspondent tegenwoordig bij dc laatste voorbereidende
schietoefeningen van dit detachement, alvorens het naar Nederland
vertrok.
ben dit nieuwe geschut in Nederland
te demonstreren en dat zij dus geen
blijvend onderdeel van dc Neder
landse verdediging zullen uitmaken.
Aan het einde der drie maanden zul
len zij met hun kanonnen naar Enge
land terugkeren. Het bezoek is op
verzoek van de Nederlandse legerstaf.
De Britse troep bestaat uit 7 offi
cieren. 3 onder-officieren en 120 man
schappen. Zij staat onder liet com
mando van majoor D. G. T. Horsford.
Onder hun volledige uitrusting be
vinden zich vier stuks 3.7 zwaar lucht
afweergeschut van het allernieuwste
type, voorzien van radar. Volgens ge-
In een interview met generaal-
majoor C. W. E. Heath, commandant
van de eerste Britse luchtafweer-
groep die o.a. ook voor de verde
diging van Londen verantwoordelijk
is legde deze er de nadruk op, dat
de Britse troepen alleen tot taak heb-
Diamanten gestolen.
(Van onze correspondent)
Ten nadele van dc Nederlandse
Handel-Maatschappij is te Londen 'n
pakje diamanten ter waarde van
20.000 gestolen uit een exportloods
van de Britse luchtvaartmaatschappij
B.C.A.C. te Cranford. 5 km. van het
Londense vliegveld.
Toen de B.CA.C.-bcdiende het pak
je met de 86 geslepen stenen, bestemd
voor verzending naar Singapore, wil
de inschrijven kon hij het nergens
meer vinden, ofschoon het nauwelijks
tien minuten tevoren door Hambro's
Bank was afgegeven. De dader moet
op de hoogte zijn geweest, want de
kostbare zending bestond uit een me
talen doosje in een. blauw linnen zak
je en zag er volkomen onopvallend
uit. De politie doet thans uitgebreide
nasporingen in Hattongarden, 'het
Londense diamant-handelscentrum.
Prins Bernhard luncht met
generaal De Lattre de Tassigny.
Prins Bernhard. die hedenmiddag in
Parijs de luchtvaarttentoonstelling zal
bezoeken, zal tevoren de lunch ge
bruiken bij generaal J. J. M. G. de
Lattre de Tassigny, chef van de Fran
se generale Staf, inspecteur-generaal
van het Franse landleger en opperbe
velhebber der landstrijdkrachten van
Westeuropa.
Door hachée vergiftigd.
Zaterdagnacht is het gezin van
J. A. L. Z. In Den Haag, bestaan
de uit man, vrouw en vier jonge
kinderen, in een ziekenhuis opge
nomen, nadat na het eten van een
restant hachéc. vergiftigingsver
schijnselen optraeden. Vermoedelijk
is het .restant bedorven geweest.
Zijn de kinderen klein, dan kan uit
een couponnetje, of anders een japon
van moeder, nog wel eens iets aardigs
in elkaar getoverd worden. Maar
wordt het kleutertje groot, nadert
het de bakvislceftjjd of is het al een
hele dame, dan is zo'n couponnetje
vaak niet voldoende en het oude
jurkje te klein. Dan is het de kunst,
de jurk te laten meegroeien mef het
meisje!
Veel mogelijkheden z\jn hiervoor.
Lint, of ook een bies gekleurde stof,
kan in dwarsbanen in de rok worden
gezet. Een ander goed idee waar
van wy een soortgelijk model onlangs
in de collectie van een onzer Neder
landse confectiebedrijven ontmoetten
geven we hierbij.
Een schouderpas met aangeknipte
mouwen, en onder aan de rok een
baan van een materiaal, dat goed bij
de jurk past het couponnetje kan
toch weer dienst doen! - - zorgen
voor de nodige lengte. Door het uit-
schulpen van de jurk nemen wij bo
vendien de indruk weg. alsof de jurk
verlengd is.
Wanneer nu bovendien een mooie
garnering van borduursel op de japon
wordt aangebracht denkt U eens
aan Engels borduursel of aan plat
borduursel! zat het heel moeilijk
zijn, het oude schooljurkje terug te
vinden in het elegante, modieuze
jongedamesmodel
ELSE DANAH.
(Nadruk verboden).
neraal-majoor Heath kunnen de snel
ste vliegtuigen hiermee omlaag ge
haald worden.
NAAR BBLGIE
Een identiek uitgeruste en 'even
grote tweede Britse groep gaat tege
lijkertijd naar België, en zal in Bras-
schaat, bij Antwerpen, gelegerd wor
den. eveneens voor drie maanden.
Tot nu toe hebben van de landen al
leen Nederland en België hierom ge
vraagd.
Gedurende deze oefendemonstratie
te Sheringham. waarbij een op grote
hoogte vliegende Beaufightcr van de
R.A.F. "n doelwit achter zich aantrok
met een snelheid van 250 mijl per
uur vuurde dit nieuwe- luchtafweer
geschut eerst „zichtbaar", d.w.z. zon
der hulp der radar-instrumenten.
Daarna, zo mogelijk zelfs nog accura-
ter. school men geheel „blind", uit
sluitend op de door radar aangegeven
positie van het doelwit.
Onder een oorverdovend lawaai
werden er, telkens wanneer het BA
F.-vliegtuig met zijn doelwit boven de
zee verscheen, 17 salvo's met 28-pond
granaten afgeschoten. Dij, geschut kan
gemiddeld 25 schoten per minuut
per kanon afvuren. Dc draagkracht
vandit nieuwste type zwaar luchtaf
weergeschut kan vanzelfsprekend niet
gepubliceerd worden.
Opmerkelijk was de geperfeo-
tionneerdc samenwerking tussen
Itet leger en de R.A.F. Facilitei
ten voor pers. televisie en radio
waren door hef leger tot in de fi
nesses verzorgd, en deze oefen
demonstratie neeft dan ook In
Engeland alom de aandacht ge
trokken.
WIE KOMEN
Tijdens hun verblijf in Deventer
zullen de Britse militairen alleen
plaatselijke verloven krijgen. Hun ge
middelde leeftijd is tussen de 20 en
22 jaar en de meesten hunner zijn
dienstplichtigen. Zij zullen in Neder
lands geld betaald worden en zullen
Nederlandse rantsoenen ontvangen.
Allen zijn even enthousiast, dat zij
voor deze taak zijn uitgezocht.
Slechts drie man van de hele troep
zijn reeds eerder in Nederland ge
weest. alle drie sergeanten en be
roepsmilitairen. Het zijn sergeant
C. Caplin, uit Londen, die met de be
vrijding op Z.-Beveland heeft gevoch
ten en daar gewond werd.sergeant W.
Wils uit Salisbury, die bij Nijmegen
streed, en sergeant T. Scott uit Bel
fast. Noord-Ierland, die bij 's-Herto-
genbosch zijn sporen verdiende. Ser
geant Scott zal, zodra hij tijd heeft,
daar het graf van zijn beste vriend
opzoeken, die in April 1945 bij den
Bosch gesneuveld is.
HOCKE Y-ENTHOUSIASTEN
Dc drie sergeanten, evenals de
meeste manschappen, zijn alle grote
hockey-enthousiasten en hopen, dat er
gelegenheid zal bestaan, dat zij in De
venter tegen plaatselijke teams zullen
kunnen uitkomen. Na hockey is voet
bal hun uitverkoren sport.
De troep kwam Zaterdag per trein
Deventer aan. Hun vier stuks af
weergeschut en verdere uitrusting ar
riveerden op Maandag 9 Mei in De
venter.
De Engelse militairen zullen gele
gerd worden in de Westenbergkazer
ne té Schalkhaar, bij Deventer.
(Nadruk verboden)
FEUILLETON
Roman van
MARIA SAWERSKY
92
Mevrouw ^arsen liet zich totaal
perplex op een stoel vallen.
Tante Sabine grinnikte.
Mevrouw Olafsen onderdrukte met
moeite een glimlach.
Reudcr en Beate keken elkaar aan.
Eindelijk vond mevrouw Larsen
haar spraak terug.
„Is 't waar, Irene?" stamelde ze.
Daar het inderdaad waar was, vier
de men, ondanks alle vermoeidheid en
geschokte zenuwen, nog een late ver
loving met champagne en een paar
koude schotels. Kareltje had daar met
klem op aan gedrongen en men had
hem dan ook in deze zijn zin moeten
geven. Hij vertelde daarbij het relaas
van hun avonturen, waarmee hij al
ler medelijden opwekte. Alleen tante
Sabine kneep in een onbewaakt ogen
blik haar ogeri half dicht en keek me
neer Schuch veelbetekenend aan. De
ze echter nam zijn glas op, lachte ge
heimzinnig en wijdde een dronk aan
zijn brave pleegtante.
Eindelijk begaf men zich ter ruste.
Toen ook Reuder en Karei zich op
hun kamer hadden teruggetrokken, zei
laatstgenoemde verwijtend:
„Eigenlijk heb je me nog helemaal
niet gefeliciteerd. Felix".
Waarop Reuder zijn vriend spon
taan de hand toestak. „Ik doe het bij
deze, kerel", zei hij, van ganser harte!"
In deze nacht sliep Felix Reudcr
rustiger dan ooit. Irene Larsen had
zich verloofd. Dit hoofdstuk van zijn
leven was nu voor goed afgesloten.
Eindelijk voelde hij zich nu werkelijk
vrij.
HOOFDSTUK 13
De vacantietijd in de badplaats was
ten einde. Men had er vele weken
achtereen doorgebracht en in die tijd
was Beate Mengelberg een ander mens
geworden, dank zij vooral de zorg
van Sabine Reuder. Ze zag er voller
uit, want het was tante Sabine, niet
tegenstaande Felix haar daarom had
uitgelachen, inderdaad gelukt Beate
niet onbelangrijk in gewicht te doen
toenemen. Ze had nu blozende wan
gen en ze kon hartelijk lachen, zo
als een jong meisje dat op haar tijd
ook moet kunnen. Ze bezat een col
lectie keurige japonnen en wist deze
met smaak te dragen. Ze sloop ook
niet meer als een arme, onderdrukte
verschoppelinge door de eetzaal, ze
bloosde niet meer onmiddellijk, als
een vreemde haar aansprak en ze had
geleerd zonder een spoor van verle
genheid voor haar eigen mening uit
te komen.
Ze was ook ongetwijfeld knapper
geworden en als ze lachte, was ze be
paald innemend.
Dr. Felix Reuder deed alls moge
lijke moeite Beate Mengelberg vaak
aan het lachen te brengen, maar te
genover hem was Beate nog altijd
enigszins schuw en terughoudend.
Dat was juffrouw Sabines énige
zorg en ze besloot nu eens onomwon
den met mevrouw Olafsen te praten.
„Met die twee ben ik nog altijd
maar niet in het reine", klaagde ze.
„Dat ze van elkaar houden, staat voor
mij vast, maar geen van beiden schijnt
daar voor uit te durven komen. Af en
toe maak ik me woedend over Felix
en dan zou ik hem wel een duw wil
len geven, dat hij zo in Bcates armen
valt!"
„Doe dat liever niet, Sabine", advi
seerde haar vriendin. „Op een goeie
dag zal het met die twee best in orde
komen".
Vooralsnog echter was het nog he
lemaal niét in orde. Meyrouw Larsen.
Irene en de overgelukkige Kareltje
Schuch vertrokken naar dc hoofd
stad, waar laatstgenoemde met grote
voortvarendheid de nodige maatrege
len voor de huwelijksplechtigheid be
gon te treffen.
Vóór hun vertrek had Beate nog
een onderhoud met haar tante. Me
vrouw Larsen had een paar toespelin
gen gemaakt, dat Irene zo verschrik
kelijk arm was en eigenlijk geen be
hoorlijke uitzet had. Deze opmerking
was bij de fijngevoelige Beate op
vruchtbare bodem gevallen. Ze over
handigde haar tante een cheque, welks
bedrag een kleur van blijdschap op
mevrouw Larsens wangen toverde cn
deze zelfs een beetje beschaamd
maakte.
„Eigenlijk kan ik dat niet aanne
men", zei ze verlegen, en met zeld
zame oprechtheid voegde ze er in ge
dachten aan toe: „Eigenlijk heb ik
zoveel grootmoedigheid van Beate
Mengelberg helemaal niet verdiend".
„Neemt u 't maar. ik geef het
graag, tante", zei Beate eenvoudig.
Waarop mevrouw Larsen gemeend
had niet langer te mogen weigeren en
Beate dringend verzocht 'als getuige
bij Irene's huwelyk le willen optre
den. hetgeen deze had toegezegd.
Na het vertrek der anderen slo
ten Beate. Sabine Reuder en Felix
zich nog hechter aaneen. Zij maak
ten verre wandelingen en autotoch
ten en babbelden urenlang met elkaar.
Mevrouw Olafsen maakte eveneens
deel uit van het gezelschap, tot ook
zij op zekere dag haar koffers be
gon te pakken.
„Ik heb nu lang genoeg geluierd",
zei ze. „Ik begin naar huis te ver
langen".
„Maar van de winter moet je een
paar maanden bij mij komen logeren",
zei tante Sabine met klem. „Ik moet
cr niet aan denken, dat ik dan weer
geheel alleen in Hasselfeurde zal zit
ten. Dan hebben we volop gelegen
heid met elkaar nog eens over vroe
ger te pratenA
X Wordt vervolgd)
