Wie moet de televisiezenders in Nederland exploiteren? Zeeuwse Almanak BIJ DE PALEISBEWAKERS Van Vrouw ioi Vrouw DUITSE INDUSTRIE DOET GOEDE ZAKEN IN NEW YORK ZATERDAG 30 APRIL 1949 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 Omroep-verenigingen willen wel, maar „in viervoudzou het te duur worden (Van onze reizende redacteur) Kent u het aardige blonde meisje met het gestreepte bloesje, dat Bep Schaefer heet? Ja, dan bent u televisieontvanger op de Eindhovense golflengte en u geniet een bijzonder voorrecht. Niet alleen, omdat dat meisje u drie maal in de week in de ogen kijkt zonder u te zien, u kimt er gerust eens een knipoogje aan wagen, zij zal er niet van blozen maar vooral omdat u dan tot die weinige gelukkige vaderlanders behoort die geregeld van de televisie-uitzendingen genieten kunnen. Het is met televisie iets anders dan niet radio. Met een goede ont vanger kunt u zonder al te veel moeite radio-contact krflgen met Australië of Chili, maar met de beste televisie-ontvanger ter wereld bent u niet in staat de beelden op te vangen, die een televisiezender ln die verre landen de aether in zou slingeren. Immers. televisiegolven hebben in tegenstelling tot radio golven de hinderlijke eigenschap niet met het aardoppervlak mee te buigen, maar rechtuit te gaan. Nu mag dc buiging van de aarde nog zo flauw zijn, wat aan de andere kant zit cn niet meebuigt blijft aan de andere kant, wat u ook probeert. De invloed van die buiging is gro ter en daardoor hinderlijker dan u zo op het eerste gezicht zou ver wachten. De technici van Eindhoven garanderen ugeen goede ontvangst op een grotere afstand dan 35 km. The optisch heeft alleen een stuk van Noord-Brabant er dus iets aan. En toch zijn er geestdriftige brie ven in de fan-mail" van de tele visiemensen uit Eindhoven, uit Ede, uit Rotterdam, uit Antwerpen en zelfs uit Groningen. Hoe kan dat dan? zult u vragen. Och. de techni ci kunnen u dat wel uitleggen als u tenminste een helenboel ver stand hebt van die aethergolven maar hoe het zij. het blijven uitzon deringen. te verklaren door toevalli ge gunstige atmosferische omstan digheden. Televisie-acrobatiek noe men zij het. Zij zullen u voorreke nen. dat Eindhoven 'n zender zou moeten bouwen die ettelijke km., ver de wolken in zou moeten steken, als heel Nederland de programma's zou willen zien. En als ze dat ding ergens in de burt van Utrecht zou den neerzetten zou dat niet eens zo heel veel schelen. Daarom zal „de" televisiezender zeker, niet in Eindhoven blijven. De gunstigste plaats zou... Si>rgerveen zijn. Dat is het punt vanwaar uit men de drie grootste steden van het Westen een goede ontvangst kan garanderen. Voor het overige deel van het land zouden heruitzendings stations moeten worden Ingericht. Dat alleen maakt al het geval bui tengewoon duur en ingewikkeld. Engeland met zijn meer dan 100.000 ontvangers, is nog niet verder dan één zender te Londen en een hulp zender in aanbouw in de Midlands. Men zal van het hier en daar ont stane denkbeeld, dat radio-Hilver- sum die televisie er maar zo'n beetje by zou moeten doen, helemaal die nen af te stappen. DE OMROEPVERENI GINGEN. Raio-Hilversum zal er om nog 'n andere reden van moeten afstappen: vier televisie-verenigingen parallel met de vier omroepverenigingen zou een weelde betekenen, zó kostbaar, dat de kijk'-luistervinken kent u een beter woord voor dit begrip? voor het genoegen zouden moeten bedanken, omdat het eenvoudig veel te duur zou worden. De besturen der radio-verenigingen schijnen dat nog niet te beseffen. want zij zoeken nog altijd naar een oplossing voor de vraag hoe zij elk met behoud van eigen zelfstandigheid de televisie uit handen van de commerciële onder neming, die er nu ten koste van vele tonnen mee experimenteert, zouden kunnen overnemen. Het is zelccr niet de bedoeling van Phi lips de uitzending blijvend te ex ploiteren, maar wie moet het over nemen (Nadruk verboden) Directeur Enschedese ververij lichtte zijn cliëntèle op. Verschillende textielfabrieken in Enschedé cn Delden. alsmede het Rijk. brachten naar een Enschedese ververij grote lappen stof teneinde die te la- ton verven. Na de bewerking waren deze lappen groter geworden; door dat de stof uitrekte. De directeur, W. B. en een arbeidex-, H. K.. knipten dan de exti'a-stukken er af cn ver kochten deze. In totaal betrof het 2 a 3000 meter. Dondex-dag is voor de Almelose rechtbank twee jaar met aftrek tegen de directeur geëist, 10 maanden met aftrek tegen dc arbeider en 6 maanden met aftrek tegen dc heler W. H. te Enschedé. Een vliegende dierentuin. Omstreeks 3 Mei wordt op hel vlieg veld van New York een K.L.M.- vracht-Skymaster verwacht met een wel zeer bijzondere lading. Het toe stel, dat van Batavia vertrokken is en zijn route via de Stille Oceaan kiest, i vervoert namelijk niet minder dan 1 1000 Rhesus apen. Bovendien maken ook een drietal baby-olifanten, 2 gol den cats, 2 baby-tijgers, 2 baby-black panters, slangen, gibbons en tropische vogels van verschillende pluimage de reis per K.L.M. mede naar de nieuwe wereld. Be-, Schaefer, de omroep ster (ex- privé-secretaresse)gekleed in het gestreepte bloesje, dat zoveel tot. haar bekendheid en populariteit heeft bygedragen. Zij kondigt alle programma's aan zonder over 'n geschreven tekst te beschikken. AFSCHEID VAN APRIL De „mensis aprillis", de zonnige maand, behoort al weer tot het ver leden en het is de eerste der twaalf waarvan wij met een zekere weemoed afscheid nemen. Weg de troosteloos heid van Januari en weg de grauwte van Februari en xveg die wilde vlagen van Maart, dat zeiden we na de eerste drie. Maar nu de vierde dc weg van alle maanden gaat, nu zou een mens er wat meer van vast willen houden, dan alleen maar een twaalfde partje van het jaar, dat ons gul bedeelde met zonneschijn, dat ons gelegenheid gaf om. ons te koesteren in de luwte der duinen, dat ons bloeiende velden bracht en bloesemende boomgaarden. Natuurlijk, Mei is ook een pracht- maand, mooier misschien nog dan April. Maar het jonge groen mist dan toch al weer de frisheid, die het in April zo wonderlijk mooi maakte. En daarom wachten we nog een enkele dag met ons blij te maken over de komst van Mei. Vandaag alleen een vleugje wee moed om de maand,die een goede maandwas en Zeeland zijn lentekleed fchonk! Overvloed aan tarwe in Amerika. Over enkele weken begint in Amerika het binnehalen van een tarweoogst, die naar verwachting de cijfers van vorig jaar verre zal overtreffen. Het ziet er zelfs naar uit. dat er in de Ver. Staten wel dra een overvloed aan tarwe zal zijn. Na verzadiging der binnen landse markt zal naar schatting dit jaar een milliard bushel over blijven, waarvan minder dan de helft door export geplaatst Iran worden. Overeenkomst controle- orgaan voor de Ruhr getekend. Donderdagmiddag is op het mi nisterie van buitenlandse zaken te Londen de overeenkomst getekend tot instelling van een internatio naal contróle-orgaan voor het Ruhrgebied. Namens de Britse re gering tekende minister Bevin en voor Nederland, de V.S., Frankrijk, België en Luxemburg de in Londen geaccrediteerde diplomatieke ver tegenwoordigers van deze landen. Voor Nederland was dit jhr. mr. E. F. M. J. Michiels van Verduij- nen. Als Nederlands vertegenwoordi ger in het Ruhrorgaan zal worden aangewezen de heer J. G. T. Loo- men, directeur van het verkoop kantoor der Nederlandse Staats mijnen te Den Haag. Het Ruhr-orgaan zal Diisseldorp tot zetel krijgen. Twee K. Ij. M.-luctioaarissen treden op voor de televisie. De verslag gever maakt een praatje met. hen aan de liami van een paar vlieg tuigmodellen, resp. anno 1919 en anno 1949. Rechts de vaste camera (met daartegen geleund de regisseur Eric de Vries) en links de rijdende, boven het tafeltje de microfoon, links en rechts de lampen. Nederlandse soldaten staan op wacht voor het paleis van Dr. Beel. „Eens was ik schoenlapper, thans bewaak ik dr. Bcel, dank zf het Caste Ha's scheerzeep met het baardwekend recinit" merkt Flor van der Sterren uit Nijmegen philosofisch op en peinzend staart lijj naar het voort jachtende verkeer op Rjjswyk, de drukke v erkeersader in het hartje van Batavia. Hij zit met Adriaan Goedegebuure, 'n Zeeuw (hoe kan het anders!) uit St. Annaland, op het bankje voor het wachtlokaal. Hun wapenbroeder, die zij straks zullen aflossen, staat by het hek. keurig in de „eerste rust" en er komt geen kip in of uit, zonder zijn permissie. Op de achtergrond staat het blinkend, witte gebouw, de dependance van Paleis Konings plein, de eigenlijke woning van de Hoge Vertegenwoordiger van de Kroon. En zij. Flor, Adriaan en al die andere knapen van het pe loton, zij waken en rusten en wa ken in een ononderbroken regel maat. Een Duitser die goed was. Tc Nieuwendam is Donderdag het huwelijk gesloten tussen Adriana van der Moor en Wilhelm Schindler, die een Duits deserteur is. Hij maakte deel uit van de bezettingstroepen, vormde onder de soldaten een groep je ..anti's" doch wendde, toen hij in gevaar kwam. zelfmoord voor. Hij verstopte zich in een hooiberg, kwam terecht op een boerderijtje van de boer Van der Moor te Schellingwoudc en diende de illegaliteit van advies Op 30 April 1944 beklom hij de toren van de kerk te Schellingwoudc en hing de Nederlandse vlag aan het haantje. „Bevalt jullie dit leven nog al? Wordt het niet saai op de duur?" „Ach. wat zullen we zeggen... Als we d'r 's nachts uitmoeten, nou ja, maar verder is het best uit te houden." DEMOBILISATIE. „Saai? Als het te eentonig wordt, dan kijken we af en toe maar eens naar al die mooie beelden in het palels!" „Nou, en verder wachten we maar op de demobilisatie?" „Demobilisatie?" komt Flor weer „Waar die gast al' niet over pie kert." Dit is zo dc typische conversa tie. die men in Indische wachtlo kalen pleegt te horen, of deze wacht nu bij een paleis, een ka zerne, dan wel een buitenpost be hoort. Wij laten hen voor het mo ment achter en begeven ons via de paleistuin naar de voorzijde, waar dc onderkomens van het bewa kingsdetachement gevestigd zijn. En wie zal het ons euvel duiden, dat wij gedurende deze korte wan deling met een zekere nieuwsgie righeid onze ogen de kost geven. Immers, hier concentreert zich het politieke leven. Hier komen en Als je nog heel jong bent, denk je in je on schuld dat er niets zo adembenemend heerlijk is als Koningin te zijn. Weliswaar een vage en ietwat eentonige, heerlijk heid,opgediept uit sprook jesboeken en aangevuld met diverse wensdromen. Zo heel precies kun je het niet uitdrukken, maar je bent er toch op zijn minst van overtuigd dat een Koningin altijd 's morgens verrukkelijk lang mag slapen tussen zijden lakens met kanten entre-de.ux; dat zij stee vast ontbijt met aman delbrood] es en chocolade met slagroom, dat zij al tijd door enorme zalen, onder kristallen kroon luchters, over spiegel gladde parketvloeren schrijdt in dromen van toiletten. Dat zij, kortom, in een soort bonbondoos achtige hemel leeft, waar in niemand ooit van kies pijn, piekharen, grauwe erwten-met-spek of straf regels heeft gehoord. Als je ouder wordt, word je ook in dat op zicht wel wijzer. En met die wijsheid komt, als in zovele gevallen, het me degevoel. Het moet niet alles zijn om als prinses op te groeien. Het moet helé- md&l niet alles zijn om Koningin te zijn. Ach nee, zo erg als vroeger is het heus niet meer. Ui terlijk is ook voor vor stelijke kinderen het be staan lieel wat levenslus tiger geworden. Maar wij, die Haar met een zekere goedmoedige ge meenzaamheid zolang Ju- Haantje hebben genoemd wij hebben toch wel eens een vage deernis ge voeld met dat kleine meisje in het smetteloze jurkje en de keurige handschoentjes, dat zo vaak allerlei plechtige, onkinderlijke dingen moest doen. Altijd maar handjes geven aan me neren in geklede jassen en ambtsketenen, altijd maar ergens, hoog en al leen, op 'n bordesslaan en wuiven, urenlang, met 'n moe kinderhand je tegen geestdriftige vaandels met mensen er onder.... Heeft zij onlangs niet dringend gevraagd om Haar kinderen alsje blieft de ellende le be sparen van dat door dui zenden aangegaapt te worden? Natuurlijk heb ben wij, naar goede va derlandse traditie, dat vriendelijke en zo men selijke verzoek rustig naast ons neergelegd. Zij heeft nog meer dingen gezegd, die wij ons in een rustig ogen blik herinneren en die het oude sprookje aan de bonbondoos geluk zaligheid lelijk te schan de maken. „Zo maar eens gewoon in een tram zit ten" toen Zij een bakvis was. „Alleen maar een goede moeder voor mijn kinderen zijn" toen zij een volwassen vrouw was. Het valt niet mee om Koningin te zijn. De eerste stenen en de staatsstukken en de au diënties en de heren in geklede jas en ambtske tenen en de vreselijke verlegen kindertjes met bouq.uet.ten en de jaar beurzen en de vreemde gezantenHet werd Haar nooit gevraagd of zij Koningin wilde wor den. Zij werd ervoor ge boren en opgeleid en die hele stoet van eerste ste nen enzovoort enzovoort is onontkoombaar, van de wieg welhaast tot de grijze dagen. En altijd, altijd maar die wuiven de hand, die vriendelij ke glimlach, die minza me bereidwilligheid, die discipline. Ach: alleen JARIGE KONINGIN maar een goede moeder voor de kinderen te zijn. Wat hebben wij het een stuk gemakkelijker. Maar om dan nog een jarige Koningin te zijn: zou één van ons willen rui len? Zo maar gewoon jarige moeder: dat is al geen kleinigheid. Afge zien van het feit dat u?y onze eigen cadeautjes kopen en dan allerkuns- tigst een opgetogen ver bazing huichelen bij het uitpakken. Afgezien van de deining en de uitge latenheid van ons kroost, van de versierde stoel waarop wij niet kunnen zitten en het versierde kopje waaruit wij niet kunnen drinken bete kent die dag voor ons tweemaal zoveel werk (wie kookt het feestdi ner?) en tweemaal zo veel afwas (een aan recht vol vuile glaasjes en schoteltjes omstreeks middernacht). En al de oprechte hartelijkheid kan onze zucht van ver lichting niet weerhou den, als we doodop en over de slaap heen ein de-lijk ons bed kunnen opzoeken. Maar een jarige Ko ningin. Nee, zij behoeft niet te koken of af te wassen. Maar zij wordt gewekt met een aubade cn zij mag pas gaan sla pen na een vuurwerk, zij krijgt geen bouquet thee rozen maar een heel bordes bloemenhulde glimlachend te door staan, zij moet almaar glimlachen en almaar zien defileren en almaar onverdroten het stralend middelpunt van 'n feest vierend vólk wezen. En daarom, als aller mooist geschenk op haar eerste Koninginnedag wat kunnen wij Haar beter wensen dan een rustig ogenblik in een diepe stoel, met vier op getogen dochters op de armleuningen en vier omslachtig dichtgeknoop te hobbelige pakjes, waarvan zij eerst moet raden wat er in zit. SASK1A De Benelux komt lelijk achteraan (Van onze correspondent) New York. April. Zaterdag sloot hier de „Duitse Beurs", die op 9 April haar poorten opende, waardoor ongeveer 100.000 Amerikanen onder wie 10.000 zakelijk geinteresseex-den naar binnen schuifelden. Dc 511 Duitse fabrikanten, die er vertegenwoordigd wareix met een reeks uiteenlopende producten van de Volkswagen „tot lingerie en precisie-instrumenten heb ben voortreffelijke zaken gedaan: aan proeforders is voor een waarde van S 1.000.000 geplaatst. En indien men liet kaf van het koren scheidt en er rekening mee houdt, dat slechts een betrekkelijk klein percentage der proeforders tot meer permanente zakenbetrekkingen leidt, dan nog kan men gerust zeggen, dat deze Duitse beurs geleid heeft tot §20.000.000 a 25.000.000 aan orders voor de Duitse industrie. De kosten van dc beurs zijn be trekkelijk gering. Immers onder aus piciën van de drie Westelijke gealli eerden is deze tentoonstelling georga niseerd. En hoewel het gezamenlijk Import en Export Agentschap van West-Duitsland de kosten droeg, heeft deze instelling grote practische steun genoten van het Amerikaans Militaire Bestuur, dat in vele gevallen deskun dig personeel afstond teneinde de or ganisatie naar Amerikaanse begrippen „Kijk-af" te maken. De Amerikaanse proeforders hebben zich voornamelijk beperkt tot glas- en aardewerk, speelgoed, camera's en andere optiek, adresseersmachines en leerwerken. De „Volkswagen" was hier geen succes: de Amerikaan houdt niet van een kleine auto en het op bouwen van een eigen sexwicing-ox'ga- gaan de kopstukken, de grote fi guren. die tezamen, het zo uiteist ingewikkelde probleem tot een goed einde trachten te brengen. KABINETJES. En toch is het allerminst mijn bedoeling om U thans te vergas ten op tal van bijzonderheden en gegevens over het leven ten pa- leize, want ik ben er werkelijk niet toe in staat. Mijn begeleiders weten my niets te vertellen, een voudig, omdat zij nooit een poging hebben gedaan, zich in één en an der te verdiepen. Zij houden de wacht, en daarmee uit. Wanneer wij de kamer van dr. Koets pas seren, met nog vele andere hoogst interessante vertrekken annex, dan is het enige commentaar: ...Ta, dat zijn allemaal kabinetjes Neen, dan de muziektent, de keuken, de eendenkooi, daar heb ben zij hele verhalen over, dan komt er een waarderende klank in hun stem, maar „al dat politieke gedoe" en de hoogspanning, die veelal de sfeer beheerst daar tus sen Rijswijk en Koningsplein, ach, die raakt hen niet. die gaat vol komen aan hen voorbij. „Ziet U die noodtrap, langs de Zy werken ln drie ploegen, twee uur op, vier uur af. Week na week, maand na maand. In blakerende zon, in gutsende regen. Het politieke leven stroomt langs hen heen, maar het deert hen niet. Zij waken buitenmuur?" „Daar klauteren we elke morgen tegen op, om de vlag te hijsen. Gewoon geveltoerisme!" „En die knaap daar, wat voert die in vredesnaam uit?" Het blijkt de opvolgende com mandant te zijn, sergeant Ton Damme, een Hagenaar. Hij doodt de tijd met een spelletje biilard op de achtergalerij. Afbeeldingen van de vroede vaderen zien op hen neer en gipsen beelden staren doelloos in het niet. OP IIET KONINGSPLEIN. Zo belanden wy tenslotte aan cie voorzijde van het palels bij het hoofdgebouw. In een aparte loka liteit ter rechterzijde is het pelo ton gelogeerd. Hier zetelt de lui tenant Dullemans uit Amsterdam en zijn taak is het, om toe te zien, dat alles naar orde en regel verloopt. Wachtindelingen, inspec ties bij byzondere gelegenheden, 't oplossen van de talrijke interne kwestie'tjes vormen wel de hoofd schotel in zijn huidig bestaan. „Voor een paar maanden is dit leven wel aardig, maar geef mij overigens dc buitenposten maar", zo is zijn mening. „Maar de soldaten, denken zij er ook zo over?" „Nou in het begin hebben ze behoorlijk gekankerd, want de over ling van buitenpost naar paleis- iwaking was niet gering. Nu zij echter gewend zijn aan de vaste uren van dienst en vrijheid, nu willen ze maar het liefst hun ver dere tijd hier uitdienen." Overigens gaan de bewakers thans ook een betere tijd tegemoet. De regens van de afgelopen maan den hebben het Koningsplein en omgeving meermalen finaal blank gezet en de posten stonden met opgerolde broeluspijpen voor de hek ken. Als we by onze twee vrienden op Ryswyk zijn teruggekeerd rest nog maar één vraag: DE FIETS-TAXTS. „Waar sta je liever op wacht, hier of aan de voorzijde by het hoofdgebouw?" Waarschynlyk is er reeds zeer veel gedelibereerd over dit punt, want het antwoord komt vlot en zonder aarzeling: „Hier!" en als reden volgt dan: „Hier rfden de betja's vlak langs, weet U, aan de andere kant heb je haast een verrekijker nodig!" We snappen het! De betja's, de driewieüge fietstaxi's, met hun vaak zeer charmante inhoud! Wat kan het hun schelen of aan de hoofdingang de auto's van minis ters, generaals en buitenlandse di plomaten arriveren. Het politieke leven gonst, trilt soms onder hoogspanning. Jan Sol daat stoort er zich niet aan. Het deert hem niet. Hf waakt! nisatie vereist meer tijd en geld, dan deze „noodauto" waard geacht wordt. Voor enkele der zware machinerieën ten bedrage van §40.000 per stuk bestond wel enige belangstelling, maar het accent lag toch op de ver- bruiksgoederen. Van de zijde van de kleine en gro te Europese landen heeft men reeds voor het begin dezer beurs te Wash ington bij de desbetreffende Ame rikaanse instantie duidelijk te kennen gegeven, dat deze bevoordeling van de Duitse industrie in Amerika met lede ogen wordt gezien. Het leeuwen aandeel van de publiciteit, voor deze jaarbeurs en wij noemen hier slechts een enkel detail weid ver richt door employes van het Ameri kaanse militair bestuur. En. laten wij daarbij ook erkennen, dat dit onder deel tot in de puntjes verzorgd was. Indien Nederland en België een der gelijke beurs zouden willen organi seren. zou men voor veel grotere kos ten komen te staan bij vermoedelijk veel minder practische medewerking van officiële zijde. DE ANDERE LANDEN. Frankrijk heeft hier in deze maan den een rijdende showroom voor zijn producten, de „Merci"-treitv die in de voornaamste centra der 40 sta ten enige dagen blijft staan cn daar voor het publiek wordt opengesteld. Belgische zakenlieden worden hier verwacht met een schip, waarop het Belgisch product zal zijn uitgesteld. En dank zij het initiatief van de Ne derlandse Kamer van Koophandel in New Yoi-k bestaat er een permanente Nederlandse showroom, doch deze is uiteraard van zeer beperkte omvang en ook het aantal der geëtaleerde goe deren is aan enige beperking onder hevig. Doch dit alles kan. qua zake lijke resultaten, de vergelijking met de hyper-efficiente Duitse beurs niet weerstaan. Indien het ons werkelijk ernst is met het opvoeren van de dollar-export naar de V.S. dan kunnen wij van het Duitse initiatief nog heel wat leren. En zeker in Benelux-verband zou liet mogelijk moeten zijn een Bcnelux- beurs in New York of nog liever: in Chicago, dat voor Nederlandse en Belgische productie-capaciteit betere mogelijkheden biedt te houden. Het is natuurlijk onmogelijk te voorspel len met welk totaal aan proeforders een dergelijke onderneming bekroond zou worden. Maar gezien do grote be langstelling, die er voor onze product- ten bestaat en o.a. ook voor antiek kan men ervan overtuigd wezen, dat de kosten met een dergelijke beurs gemoeid, er dubbel en dwars in dollars uit zullen komen. Wie neemt het initiatief? Commandant Landmacht Antillen. De luit.-kolonel der infanterie I. E. Leezer is benoemd tot commandant van de landmacht op de Nederlandse Antillen. De bouw van de uit zeven klassen bestaande semi-permanente school op het Zand te Middelburg' vordert goed. De werkzaamheden zyn thans zo ver gereed, dat begonnen kon worden met het aanbrengen van de balken voor het „lessenaarsdak". De school is geprojecteerd in dat gedeelte van het in voorbereiding zijnde uitbreidingsplan der gemeen te Middelburg, dat omsloten wordt door de Poelendaeleweg, Nieuwe. Vlissingse weg en Lageweg. Het gebouw staat achter het complex arbeiderswoningen, dat ten Zuiden van de Poelendaeleweg wordt opge trokken. Naar w\j vernemen is er by het ontwerp van de school op gerekend, dat er bf de toekomstige stadsuit breiding, die op haar beurt een toe- name van het aantal leerplichtige kinderen met zich mee zal brengen, nog een verdieping op geplaatst kan worden. Dat is dan ook de reden, dat men de schooi onderheid heeft. Het ligt voorts in de bedoeling, dat deze school, die als vervanging van de nood school op het Zanddorp ls gedacht, voorlopig zowel voor het openbare als voor het Chris telijk onderwfs dienst zal doen. De hierbij gepubliceerde foto toont de vrijwel voltooide ingang van de «obool.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1949 | | pagina 3