Bollenland organiseert
een bloemenfeest
Hervormde Gemeenten
op Zuid-Beveland
Kees van Dongen
trekt de aandacht
Tijdens de Paasdagen groie
kleurenpracht
Zeeuwse Almanak
Goed geld naar kwaad geld?
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DONDERDAG 21 APRIL 1949
Engeland koopt 18 maal zoveel boller» als
Nederland.
(Van onze reizende redacteur)
Naar de bollenis een leus van elk jaar meer toeristen
uit binnen- en buitenland. Was het vroeger zo, dat jongelui uit
Haarlem en Leiden en ook nog wel uit Amsterdam en Den
Haag op de traditionele Bollen-Zondag per fiets df door mid
del van de blauwe tram naar de bloeiende tulpen en hyacin
ten gingen kijken, zodat het. die ene dag dan ook afgestampt
druk was op al die smalle weggetjes buiten Lisse, Hillegom,
Sassenbcim enz., sedert de bevrijding is de belangstelling voor
de kleurige bollenvelden plotseling veel en veel groter ge
worden. Nu komen er niet alleen autobussen Vol belangstel
lénden uit Leeuwarden en Middelburg, uit Assen en Nijmegen,
maar ook uit Luik en Brussel, ja zelfs uit Parijs en Londen.
En men verbaast zich zelfs al niet meer over een Deense en
een Zweedse bus!
Elkeen wil naar de bollen om
met eigen, ogen dat natuurlijke
veldtapijt te zien in al die bon
te kleuren, een verrukking
ook voor het reukorgaan
even groot als de mimosa van
de Azuren Kust! Nog niet zó
vermaard misschien, maar ook
dat komt dan nog wel, want
men is nu in de bollenstreek
gaan inzien, van hoeveel waar
de de propaganda is. Elk jaar
wordt er een millioen gulden
uitgegeven om da schoonheid
van deze typisch-Hollandse
bloemen 'te verkondigen.
Dat millioen dient echter
niet zozeer om de buitenlan
ders naar de bollen te halen
dan wel om de bollen naar het I
buitenland te krijgen. Want
daar gaat het tenslotte om. Ze
ker. het bezoek aan de streek
wordt zeer op prijs gesteld I
het brengt voor de toeristische
bedrijven geld in het laad je
maar het is niet meer dan een
aanloop tot het eigenlijke doel,
te weten: verkopen in dollars, i
in ponden, in kronen, in fran-j
ken. De 12.500 bollenkwekers,
die ons land telt, verrichten
hun werk niet ter wille van
de kreten-van-verrulsking der
binnen- en buitenlandse be-
zoekers en evenmin om de der-
tigduizend gewone reizigers, die j
dagelijks tussen Haarlem en j
Leiden passeren er rijden
bijna honderd treinen en een j
nog groter aantal bussen te
behagen, zij doen dat terwille
van het prozaïsche bestaan, dat
schuil gaat achter de poëtische
aanblik van hun akkers.
DE HANDEL.
Die opbrengst heeft overigens
weinig 'te maken met de han
del in slingers en snijbloemen,
die allerwege langs de wegen
gedreven wordt, meest door
vrouwen en kinderen. Dit is
bijzaak. Het gaat om de handel
in de bollen. Dit is het eigen
lijke product dezer kwekers,
niet de bloemen, die als de
korte drukte der toeristen voor
bij is bij schuiten vol naar
de mestvaalt gaan. opdat
zij de groei der bollen niet zul
len belemmeren.
Het vorig jaar heeft het Ne
derlandse volk voor 1.350.000
gulden bloembollen gekocht.
Voor de bollengemeenschap
(van de groot-exporteur tot de
jongste baby van de eenvoudige
arbeider) betekent dat 13.50
gld. per hoofd. Het binnenland
se afzetgebied is dan ook nog
geen twee procent van het ge
heel, want in datzelfde jaar
is er voor 74.470.866 gld. uitge
voerd. De export had een om
vang van 30.843.683 kg. Er is
geen bedrijf in Nederland, dat
7.0 sterk van de buitenlandse
markt afhankelijk is als de bol-
lenkwekerij. Een eenvoudige
rekensom doet inzien, dat de
opbrengst in 1948 rond 750 gld.
per hoofd of 3000 gld bruto
per gezin heeft bedragen, alles
in zeer globale gemiddelden
uitgedrukt. Wil men in deze
streek de levensstandaard van
1939 weer bereiken, dan moet
zijn meest spectaculaire werk
is het kweken van gestreepte
tulpenvariëteiten met behulp
van luizen.
Lisse heeft voorts het plan
om een permanente voorj aars-
bloemententoonstelling in te
richten in het Keukenhofbos,
dat over een oppervlakte van
16 hectares zal worden omge
toverd in een bloemenparadijs
en dan tijdens de bloeiperiode
toegankelijk gesteld zal worden.
Het is voor dit doel beschik
baar gekomen: men zal cr van
1950 af tenminste tien jaren
achtereen alles bij elkaar kun
nen vinden wat de bollenstreek
biedt en dan nog wel onder de
best denkbare omstandigheden.
Hillegom bezit een bloembol-
lendemonstratietuin, die onder
auspiciën staat van de Algeme
ne Vereniging voor Bloembol
lencultuur. Zij is gevestigd op
de oude buitenplaats „Treslong",
even buiten de kom, die even
eens in 1950 in gebruik zal ko
men. Zij beslaat anderhalve
hectare; een klein park derhal
ve. waar honderden soorten
bijeen gebracht zullen worden,
compleet met naambordjes.
Sassenheim zal dit jaar teza
men met Hillegom en Lisse op
Zaterdag 23 April een bloemen
corso houden; de optocht zal
gedurende meer dan drie uur
door de dorpen trekken. Het
syinphonie-orkest van Nancy,
Frankrijk, zal die dag een con-
Politiek overwicht bij de stichting dezer
gemeente.
Tegenstand op het platteland
Met het viaggesehip „Oranje" van de Mij Nederland ar
riveerde- Dinsdagochtend de echtgenote van generaal
Spoor, mevrouw M. Spoor-Dijkema, voor een welverdiende
rust in het vaderland, welke vacantie /y bij familie in de
provincie Groningen zal doorbrengen. Op de kade te Am
sterdam passeert mevrouw Spoor de passencontróle.
Ill
Wij zagen in het vorige arti
kel. dat de Hervorming in de
stad Goes zich maar langzaam
uitbreidde. De overgang in
1577 geschiedde voornamelijk
om politieke redenen en niet
om godsdienstige. Op het plat
teland ging de invoering der
Hervorming nog moeilijker. Het
ïs ook gemakkelijker een oude
godsdienst formeel te verbie
den, zoals de Staten van Zee
land in 1579 deden, dan een
nieuwe ingai^ te doen vinden.
DE PRINS GREEP IN.
De beeldenstorm, eerst te
Goes begonnen, zette zich ook
voort op het platteland. Begrij
pelijk zette dit bij de Rooms-
Katholieke bevolking aldaar
kwaad bloed. De overheid riep
dadelijk de hulp van de Prins
van Oranje in. Deze zond enige
troepen onder bevel van Jhr.
Willem van Cats, wien het ge
lukte, aan de troebelen een
einde te maken. Ondertussen
hadden verscheidene kerken
het moeten ontgelden. Van Cats
moest beide partijen in rust en
vrede houden en de nog aan
wezige kerksieraden in bewa
ring nemen. De Rooms-Katho-
HONDEN
Zo 's morgens bij de kapper,
dan lucht een mens vaak in al
le gemoedelijkheid zijn hart.
En het kan er dan duchtig van
langs gaan. Soms is het de kap
per zelf, die het gesprek leidt.
Terwijl Figaro twrvaarlijk. met
zijn scheermes zwaaide, kwam
alle ergenis over de hond van
zijn buurman eruit.
Als ik mijn zin kreeg, zou 'L
houden vah honden verboden
worden. Dc man, die bevel zon
geven alle honden in Neder
land dood te schieten, zon de
mensheid een weldaad bewijzen,
snauwde hij.
De toehoorders zwegen ver
bijsterd. Zij zijn van hun kap
per veel gewoon, maar zijn vij
andschap tegenover honden
was nieuw. Maar Figaro liet 't
er niet bij en gaf ongevraagd
de verklaring.
Dat iemand eeh hond heeft,
goed, maar waarom moet hij
dat. dier dan uitgerekend „uit
laten" voor de deur, liefst op
de stoep van een ander? Nooit
zet een eigenaar een hond
voor zijn eigen deur altijd
voor die van zijn buurman. Als
je matjes klopt voor negen uur
ben je strafbaar, als je je hond
voor de deur van een ander
zet, met alle gevolgen daarvan,
gebeurt je niets
Hij werd uitgelachen, de kap
per.
Maar gelijk had hij wel. En
het is voor de hondeneigenaars
misschien eens iets om aan te
denken. Vanwege het sociaal
gevoel, dat wij nu eenmaal ver
ondersteld worden allemaal te
hebben. Voor de hond blijft liet
hetzelfde. De buurman bespaart
het een portie ergernis.
Dc bollenvelden.
de uitvoer tot 47 millioen kun
nen worden opgevoerd waarvan
dan de opbrengst 90 millioen
gld moet belopen.
Die opbrengst kan nog een
stuk hoger, maar daar zijn twee
dingen voor nodig. In dc eerste
plaats zou Engeland de invoer
beperking voor bloembollen
(die in het deviezen-arme land
op de luxelijst staan) moeten
opheffen en in de tweede plaats
zou Duitsland (waar bloembol
len helemaal „non-cssential"
zijn) weer moeten gaan kopen.
Komt het eennmaal zover, dan
is het lang niet uitgesloten,' dat
de opbrengst boven de 100 mil
lioen gld. uitkomt. En dan gaan
de bollcnmcnscn zelf ook weer
kleur in het leven zien. dat nu
al die bloemenpracht ten spijt,
nog vrij grauw getint is
Engeland is overigens, on
danks de daar geldende invoer
beperking, nog altijd het be
langrijkste afzetgebied (24 mil
lioen gld.); dan volgen de Ver
enigde Staten (19), Zweden (9),
Frankrijk (6). Canada (2). Bel
gië (2> en Zwitserland (1.5). Al
deze landen kopen derhalve
meer bloembollen dan Neder
land zelf. Engeland zelfs 18
maal zoveel, hetgeen niet al
leen in absolute maar ook in
relatieve zin meer is. Veel meer
zelfs! Wie derhalve Hollandse
tulpen in bloei wil zien
maar neen. die tip mag ik u
als rechtgeaard Nederlander
niet geven.
CONCENTRATIE.
Trouwens, zo geconcentreerd
als in de bollenstreek vindt men
de kleurenweelde nergens ter
wereld, zelfs niet in Afghanis
tan, het stamland der tulpen.
Het gehele bedrijf is geconcen
treerd op een akkeroppervlak
te van 7000 hectares; elke kwe
ker heeft dus ternauwernood
meer dan een halve hectare.
Overigens is het een veelver-
breid misverstand, dat het kwe
ken van tulpen, hyacinten
narcissen en crocusjes alleen
zou geschieden in de befaamde
zeven gemeenten tussen Haar
lem en Leiden. Daar is precies
de 'helft bijeen te vinden; ae
helft, die de vreemdelingen
trekt. De overige bollengebic-
den liggen in West Friesland
(14 pet.), in Kennemerland (11
pet.), in de Anna-Paulowna-pol-
der <10 pet.), in het Goestmcr
Ambacht (2 pet.) en in het
Westland (2 pet.). De overige
11 pet. ligt over de rest van het
land, tot in Groningen toe, .ver
spreid.
DE BOLLENDORPEN
Haarlem mag zich gaarne de
Bloemenstad noemen, maar het
centrum der bollencultuur ver
plaatst zich hoe langer hoe
meer naar de dorpen
Te Lisse bijvoorbeeld is
het Laboratorium voor Bloem-
bollenonderzoek gevestigd on
der leiding van prof. dr. E. van
Slogteren, 's werelds beste ken
ner van de verschijnselen, die
zich op, in en aan bloembollen
kunnen voordoen. Zijn groot- j
ste verdienste bestaat in het op
sporen en bestrijden van scha-
deberokkenende ziekten, maar i
eert geven.
Warmond, Lisse en Noordwy-
kerhout houden wedstrijden in
het leggen van bloemer.mozaï-
ken, terwijl men van Lisse
uit tochten per trekschuit
kan maken.
Voorhout bouwt, geheel uit
bloemen, het huisje van Hans
en Grietje, waar men echte
pannekoeken zal kunnen eten.
RALLYE DES TULIPES
Noordwijk tenslotte, de bloem-
menbadplaats, houdt op 28
April een feest ter gelegenheid
van de aankomst der deelne
mers aan de Rallye des Tulipes.
een autowedstrijd in de geest
van de Rallye de Monte Carlo.
Om tien uur 's ochtends zal de
bloemenkoningin het feest ope
nen in het dan uitbundig ver
sierde dorp.
Er hebben 61 buitenlandse en
75 Nederlandse équipes inge
schreven en dat zouden er nog
meer zijn geweest als de Fran
sen en de Zweden geen gebrek
aan benzine hadden en als de
Nederlandse Bank deviezen
had willen geven voor Madrid
en Lissabon als startplaatsen.
Nu zullen dan de deelnemers
aan deze edele strijd om dc Prijs
van de Zilveren Tulp starten
in Den Haag. Rome, Monte
Carlo, Bern. Brussel, Londen en
Glasgow. In de topklasse zal
65 km. per uur moeten worden
afgelegd. De route door Neder
land loopt via Breda. Nijme
gen. Arnhem, Apeldoorn,
Leeuwarden en Alkmaar.
Deze Rallye is de eerste van
deze aard. Men hoopt haar elk
jaar te kunnen herhalen;
Noordwijk-aan-Zee wil even be
roemd worden als Monte Carlo,
zij het dan niet door middel
van een speelbank, die het
in tegenstelling tot Zandvoort
en Scheveningen niet wil
hebben. Maar ook zonder dat
moet het mogelijk zijn. Het he
le dorp, de burgemeester voor
op. doet zijn best
Wij hebben nog kansen in Indonesië,
dank zij de V.S.
iVan onze economische medewerker)
Gocd-gcld gooien naar kwaad geld, zo oordeelde een der ie-
den van de Tweede Kamer over het nadien aangenomen wets
ontwerp tol oprichting van een herstclbank voor Indonesië en
het verstrekken van geldleningen aan dat land. De schade al
daar eist voor herstel zoveel geld, terwijl daarnaast voor ver
betering cn uitbreiding van ondernemingen grote bedragen,
nodig zijn, dat het niet te verwachten is. dal: de, particuliere
banken aan al deze behoeften kunnen voldoen. Bovendien zul
len deze banken, die zelf van dc particulieren op korte ter
mijn geld ter beschikking krijgen, niet bereid zijn dit voor
lange tijd uit te lenen
Zou zU Indonesië afschrijven,
d.w.z. zou zij in haar uitlatin
gen en door haar daden laten
blijken, dat zij cr. om hel po
pulair te zeggen, financieel en
economisch geen gat meer in
ziet, dan zou zulks, afgezien
van vele andere reacties, op
ons economisch leven een ver
nietigende indruk maken.
Beurskoersen zouden kelderen,
kapitaalbezitters zouden een
klap krijgen cn de onderne
mers-activiteit zou in velerlei
opzicht verlamd worden.
Maar wij geloven niet. dal de
regering alleen uit tactische
overwegingen blijft vertrouwen
in de goodwill van Indonesië
en de mogelijkheden, die wij
daar nog hebben. Wij hebben
Er is dus een bankinstelling
nodig, die voor lange termijn
over geldmiddelen de beschik
king heeft (terwijl zc niet bang
behoeft te zijn, dat deze onder
tussen zullen worden opge
vraagd) en welk geld dan voor
lange termijn kan worden uit
geleend aan Indonesische be
drijven. Nederland zal nu in
het kapitaal van ccn nieuwe
bank deelnemen, alsmede ga
ranties verlenen voor het aan
de crediet-verstrekking ver
bonden risico tot in totaal
125 millioen. Het overige geld,
want zo'n hcrstelbank moet ze
ker over enige honderden mil-
lioenen guldens beschikken,
wordt door de Ned. ïnd. rege
ring en het bedrijfsleven ver
schaft.
•Nu is het in dë eerste plaats
de bedoeling van deze herstel-
bank (die in Batavia zal worden
gevestigd) om de Oosterse be
drijven. die dus door Indone
siërs geleid worden, credieten
voor de wederopbouw te ge
ven. Daarnaast zullen Westerse
bedrijven, geleid door Neder
landers b.v. die onder de hui
dige verhoudingen geen geld
neer in hun ondernemingen
durven steken, een garantie
krijgen, dat al het kapitaal.dat
zij aan herstel en uitbreiding
spenderen, bij eventueel ver
lies zal worden vergoed; de
herstelbank neemt dus 't risico
geheel over.
Naast deze kapitaal-deelne
ming en garantieverklaring van
in totaal 125 millioen ver
strekt de Nederlandse Staat
aan de Indonesische regering
dan nog geldleningen. Ondanks
de politieke moeilijkheden in
dat overzeese gebiedsdeel durft
onze regering dus rustig hon
derdtallen millioenen guldens
aan Indonesië te lenen of zich
daarvoor garant te verklaren;
zij beschouwt Indonesië dus
nog steeds als een betrouwba
re partner, die nu cn ook in de
toekomst goed voor dat geld
is.
ANDERE HOUDING
ONMOGELIJK.
Nu kan men natuurlijk rede
neren, dat de Nederlandse re
gering ook wel moeilijk een an-
HnnHing ken aannemen.
in het begin van dit jaar ge
schreven. dat de tijden, dat wij
1416 pCt van ons nationale
inkomen uit Indonesië trokken,
voorbij zijri Maar desondanks
vertrouwen wij er op, en
zulks doet ongetwijfeld ook on
ze regering dat in het een
maal onafhankelijke Indonesië
onze ondernemers en technici
aan de slag kunnen gaan en
verdienen en door hun ervarin
gen en kennis onder de buiten
landers een bevoorrechte plaats
zullen innemen, hetgeen dan
door matige dividend-uitkerin
gen, pensioenen, en inschake
ling van vervoers-ondernemin-
gen Nederland weer ten goede
kan komen.
VERZET.
Natuurlijk zullen de felle
nationalisten zich zelfs tegen
deze bescheiden wijze van eco
nomische medewerking door
Nederlandse ondernemers op
hun eigen ondernemingen ver
zetten. Doch als wij het goed
zien, zullen wij bij het veilig
stellen van deze economische
belangen hulp krijgen van een
bondgenoot, die ons thans
schijnbaar in de wielen rijdt,
van de Ver. Staten. Dit land
weel. wat de Nederlander voor
Indonesië economisch waard is.
Het zal de Indonesiër daarom
zeker duidelijker maken, dat 'n
economisch krachtig Indonesië
(dat de V.S. strategisch belang
rijke grondstoffen moet ver
schaffen» deze hulp niet kan
missen. Hier ligt nog onze kans
en daarvan is waarschijnlijk
ook onze regering zich bewust.
(Nadruk verboden)
Zijn Parijse tentoonstelling is een sensatie.
(Van onze correspondent)
Parijs, April Die olyke oude haas, luisterend naar dc
naam Kees van Dongen kent Parys. Hij kent nog meer:
Frankrijk. En dat wl zelfs voor een Nederlander, die
practfsch zijn leven in het laud van Marianne gesleten
heeft, heel wat zeggen. Maar toch, als hy kans krygt om
wat Nederlands te babbelen, doet hy het gaarne. Dat onze
landgenoot Frankrijk kent ende Franse chic „door" heeft,
blijkt wel zonneklaar uit het tijdstip, waarop hij 7,yn grote
tentoonstelling in de Galerie Charpenlier houdt, nl. in de
weken nu het Franse bloed weer begint te kriebelen.
De bollen worden gerooid.
Voor één van zijn fraaiste
doeken: een schoon jong meis
je voorstellend uit het begin
dezer eeuw, staat nu een oude
dame met wandelstok, doch
zonder tanden. In stille ver
voering aanschouwt ze hc^
schilderij, terwijl de tranen
over haar wangen lopen. Met
een snik in haar stem roept zc
monsieur van Dongen, die juist
even met uw correspondent
staat te. praten.
COMPLIMENTEUS.
„Was ik werkelijk zo schoon,
monsieur van Dongen", vraagt
ze lachend en schreiend tege
lijk. En met dc charme van 'n
Nederlander, die Frans spreekt,
antwoordt van Dongen;
..Schoner, madame. Het door
zichtige satijn-rosc van uw
wangen, die fluwelen penakën
schenen te zijn, was op mijn
palet niet te vinden",
j Van de perziken is nu niet
veel meer over, evenmin als
van het satijn-rose, doch het
doek van Kees van Dongen is
i gebleven en de lente is tot nog
toe ieder jaar weer terug ge
komen. Ook nu! In het „Bois"
rijden weer de bekoorlijke
J amazones uit arme aristocrati-
sche geslachten, op zoek naar
een rijke, niel-aristocratlschc
..mari". Moeders met kin
deren bezetten weer de ban
ken in de duizend Parijse par
ken en parkjes en op de Champ
Elysées wemelt het al van ge
waagde voorjaars-toiletjes. En
de lentekriebel komt immers
met het botten der bomen, met
het bloeien der viooltjes, met
het biertje op het terras? In
April en Mei staat Parijs nu
eenmaal op zijn kqp. Niets aan
te doen. Vandaar dat soms aan
goedmoedige waanzin gren
zende bijeenkomsteen, zoals
kort geleden het „baardenbal"
in deze weken worden gehou
den. Vandaar ook dat artisten
van naam, zoals Kees van Don
gen. in deze weken hun op
wachting maken, omdat ze er
zeker van zijn, dat de prille
lente de roem-emmer boorde
vol maakt.
DE TULPEN.
En terwijl in het parkje on
der de Are. de Triomph de
ocrcchtc Hollandse tulpen in
heerlijke bloei staan, terwijl in
de fraaie Parijse binnentuinen
de lente per vierkante meter
wordt vertroeteld en terwijl de
uittocht naar- het Bois de Vin-
cennes in volle gang is, drib
belt de Parijse chic naar de
Galerie Charpentier. Het staat
goed om Van Dongen te gaan
bekijken, of, beter gezegd, ge
moet zijn werken gaan zien om
niet het odium op u te leggen
van onbeschaafd te zijn. Van
Dongen zien hoort bij uw edu
catie en aangezien in Parijs
iedereen graag beschaafd lijkt,
graag tot de chic behoort en
graag doet alsof hij er alles van
weet (evenals in Nederland),
tijgt hij naar Charpentier. Glim
lachend staat Kees van Don
gen hier iedereen te woord.
GROENE OGEN.
Velen staan in vervoering
voor zijn „Meisje met de groc-
liekc eredienst echter had af
gedaan cn dc geestelijken had
den grotendeels het land ver
laten. Het aantal belijdende
Hervormden was evenwel nog
niet groot.
ZEVEN DORPEN.
Toch werd in 1578 in zeven
dorpen reeds een Hervormde
gemeente geconstitueerd cn ccn
predikant beroepen. Die ge
meenten waren: Wemeldinge:
Ds. G. Adriaans: Nisse: Ds. L.
Willemot; Kapellc met Bicze-
linge: Ds. G. de Raad; Kruinin-
gen: Ds. H. Brandt: Heinkens-
zand: Ds. G. van Oort; Hocde-
kenskerkc: Ds. A. Caenen en
Baarland: Ds. A. Wiels.
Het kerkelijk leven bloeide
echter niet zo spoedig als ge
hoopt werd. Als voorbeeld noe
men wij Nisse. Pas na tien ja
ren werd voor 't eerst het Hei
lig Avondmaal gevierd met
slechts 12 personen, van wie
nog een paar van buiten dc ge
meente.
In de meeste andere ge
meenten ging het niet veel
beter. De eerste Zuidbeveland-
se classicale vergadering werd
op 4 Mei 1597 te Kapelle ge
houden. Op die vergaderingen
kwamen natuurlijk verschil
lende kwesties ter sprake. Zo
werd eens gevraagd of iemand
tot ouderling mag benoemd
worden, wiens vrouw nog
Rooms-Katholiek was. Volgens
1 Tim. 3 werd hierop ontken
nend geantwoord. Alleen in 't
uiterste geval, als cr geen
andere ouderling te krijgen
was, kon de benoeming ge
schieden.
NOG ACHT GE
MEENTEN.
In de tachtiger jaren der
16e eeuw werden nog acht
nieuwe gemeenten gesticht,
rul. in 1581 Ycrseke, ds. J.
Ghijs, in 1582 Wolfa&rtsdtfk,
ds. J. de Kriekele en Ovezan-
de met Driewegen, ds. L. Cop-
ne, in 1583 's-Hcer Abtskerke.
ds. W. de Smidt. Waarde, ds.
G. Camerling, 's-Heor Arend.s-
lcerke, ds. F. Vcrtrecht, in
1586 Kloetinge, ds. G. N.
Damman en in 1587 Ellc-
woutsdyk, ds. W. dc Smidt.
GROTE TEGEXSTA N D.
De pas gestichte Hervormde
gemeenten, vooral de predi
kanten. hadden het niet ge
makkelijk. Met moeite werd
een kerkeraad, men sprak
vroeger van eonsltorie, ge
vormd, bestaande uit twee
ouderlingen en twee diakens.
De papen, zoals de Room.s-
Katholieken destijds werden
genoemd, schrikten de een
voudige lieden van het gehoor
des Godlijken woords af, zo
als men zeide. De ambachts
heren, het beheer der armen-
goederen in handen hebbende,
wilden de Gereformeerden niet
alt yd bedelen.
Het scheen voor ds. A.
Wiels, de eerste predikant te
Baarland, volgons zijn schrij
ven aan de classis, dat hij
in die gemeente op een steen
rots zaaide, zodat hy verzocht
mede uit naam van het con
sistorie, dat een andere pre
dikant hem zou vervangen,
mogelyk ciat deze met meer
vrucht werkzaam zou zijn.
Aan zijn verzoek werd vol
daan en in Sept. 1581 werd
ds. R. de Ridder van Hein-
kenszand beroepen. Ook deze
had met de gemeente Baar
land veel moeilijkheden, zodat
hem op zijn verzoek op 17
Maart 1585 ontslag werd ver
leend. De volgende predikant
F. de Cock in April 1586 be
roepen, hield het nauwelijks
een jaar uit; want hij vertrok
het volgende jaar naar Yersc-
ke. Zijn opvolger stond er
geruime tijd. Een dergelijk
voorbeeld geeft Heinkeiiszand.
Dit dorp was „"mogelijk nog
meer dan andere ongodsdien
stig en vol van ongerechtig
heden" zoals de classis schreef.
R. B. J. d. M.
(Wordt vervolgd.)
ne ogen" en voor het portret
van, de-vrouw van Aga Khan
hoort men fluisterend dc
nieuwste versie vertellen over
het schandaaltje Rita-Ali. Rila
Hay worth is ook komen kij
ken en hoewel van Dongen er
over zwijgt, fluistert men, dat
hij een portret van de filmster
zal schilderen, waardoor de
sfeer rond Charpentier gepo
pulariseerd wordt en vele
Franse lezers, die nimmer iets
over schilderkunst lazen, op de
beschouwingen omtrent van
Dongen „aanvallen".
NAAR NEDERLAND.
Het doet een Nederlands hart
deugd om te zien hoe het een
Nederlander is. die de aan
dacht van geheel .Frankrijk op
zich vestigt. Het zou nog meer
deugd doen, indien deze zeldza
me verzameling ook eens in
Nederland geëxposeerd kon
worden. Als ge de Galerie Char
pentier uit gaat, lacht dc heer
lijke voorjaarszon u weer te
gen. Er rakken wat kinderen
op de trottoirs, dc plantanen
beginnen te schieten en onwil
lekeurig moet ik denken aan
mijn oude hospita, die op haar
zeventigste jaar de lipstick af
gezworen had, doch gistermid
dag de bloedloze lippen van
haar tandeloze mondje toch
nog wat bij had geschilderd.
En toen ze zag hoe mijn on
beleefde aandacht daarop viel.
zei ze verlegen; „Qul, c'est le
printemps, monsieur".
(Nadruk verboden)