Bollenland organiseert een bloemenfeest Hervormde Gemeenten op Zuid-Beveland Kees van Dongen trekt de aandacht Tijdens de Paasdagen groie kleurenpracht Zeeuwse Almanak Goed geld naar kwaad geld? TWEEDE BLAD PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DONDERDAG 21 APRIL 1949 Engeland koopt 18 maal zoveel boller» als Nederland. (Van onze reizende redacteur) Naar de bollenis een leus van elk jaar meer toeristen uit binnen- en buitenland. Was het vroeger zo, dat jongelui uit Haarlem en Leiden en ook nog wel uit Amsterdam en Den Haag op de traditionele Bollen-Zondag per fiets df door mid del van de blauwe tram naar de bloeiende tulpen en hyacin ten gingen kijken, zodat het. die ene dag dan ook afgestampt druk was op al die smalle weggetjes buiten Lisse, Hillegom, Sassenbcim enz., sedert de bevrijding is de belangstelling voor de kleurige bollenvelden plotseling veel en veel groter ge worden. Nu komen er niet alleen autobussen Vol belangstel lénden uit Leeuwarden en Middelburg, uit Assen en Nijmegen, maar ook uit Luik en Brussel, ja zelfs uit Parijs en Londen. En men verbaast zich zelfs al niet meer over een Deense en een Zweedse bus! Elkeen wil naar de bollen om met eigen, ogen dat natuurlijke veldtapijt te zien in al die bon te kleuren, een verrukking ook voor het reukorgaan even groot als de mimosa van de Azuren Kust! Nog niet zó vermaard misschien, maar ook dat komt dan nog wel, want men is nu in de bollenstreek gaan inzien, van hoeveel waar de de propaganda is. Elk jaar wordt er een millioen gulden uitgegeven om da schoonheid van deze typisch-Hollandse bloemen 'te verkondigen. Dat millioen dient echter niet zozeer om de buitenlan ders naar de bollen te halen dan wel om de bollen naar het I buitenland te krijgen. Want daar gaat het tenslotte om. Ze ker. het bezoek aan de streek wordt zeer op prijs gesteld I het brengt voor de toeristische bedrijven geld in het laad je maar het is niet meer dan een aanloop tot het eigenlijke doel, te weten: verkopen in dollars, i in ponden, in kronen, in fran-j ken. De 12.500 bollenkwekers, die ons land telt, verrichten hun werk niet ter wille van de kreten-van-verrulsking der binnen- en buitenlandse be- zoekers en evenmin om de der- tigduizend gewone reizigers, die j dagelijks tussen Haarlem en j Leiden passeren er rijden bijna honderd treinen en een j nog groter aantal bussen te behagen, zij doen dat terwille van het prozaïsche bestaan, dat schuil gaat achter de poëtische aanblik van hun akkers. DE HANDEL. Die opbrengst heeft overigens weinig 'te maken met de han del in slingers en snijbloemen, die allerwege langs de wegen gedreven wordt, meest door vrouwen en kinderen. Dit is bijzaak. Het gaat om de handel in de bollen. Dit is het eigen lijke product dezer kwekers, niet de bloemen, die als de korte drukte der toeristen voor bij is bij schuiten vol naar de mestvaalt gaan. opdat zij de groei der bollen niet zul len belemmeren. Het vorig jaar heeft het Ne derlandse volk voor 1.350.000 gulden bloembollen gekocht. Voor de bollengemeenschap (van de groot-exporteur tot de jongste baby van de eenvoudige arbeider) betekent dat 13.50 gld. per hoofd. Het binnenland se afzetgebied is dan ook nog geen twee procent van het ge heel, want in datzelfde jaar is er voor 74.470.866 gld. uitge voerd. De export had een om vang van 30.843.683 kg. Er is geen bedrijf in Nederland, dat 7.0 sterk van de buitenlandse markt afhankelijk is als de bol- lenkwekerij. Een eenvoudige rekensom doet inzien, dat de opbrengst in 1948 rond 750 gld. per hoofd of 3000 gld bruto per gezin heeft bedragen, alles in zeer globale gemiddelden uitgedrukt. Wil men in deze streek de levensstandaard van 1939 weer bereiken, dan moet zijn meest spectaculaire werk is het kweken van gestreepte tulpenvariëteiten met behulp van luizen. Lisse heeft voorts het plan om een permanente voorj aars- bloemententoonstelling in te richten in het Keukenhofbos, dat over een oppervlakte van 16 hectares zal worden omge toverd in een bloemenparadijs en dan tijdens de bloeiperiode toegankelijk gesteld zal worden. Het is voor dit doel beschik baar gekomen: men zal cr van 1950 af tenminste tien jaren achtereen alles bij elkaar kun nen vinden wat de bollenstreek biedt en dan nog wel onder de best denkbare omstandigheden. Hillegom bezit een bloembol- lendemonstratietuin, die onder auspiciën staat van de Algeme ne Vereniging voor Bloembol lencultuur. Zij is gevestigd op de oude buitenplaats „Treslong", even buiten de kom, die even eens in 1950 in gebruik zal ko men. Zij beslaat anderhalve hectare; een klein park derhal ve. waar honderden soorten bijeen gebracht zullen worden, compleet met naambordjes. Sassenheim zal dit jaar teza men met Hillegom en Lisse op Zaterdag 23 April een bloemen corso houden; de optocht zal gedurende meer dan drie uur door de dorpen trekken. Het syinphonie-orkest van Nancy, Frankrijk, zal die dag een con- Politiek overwicht bij de stichting dezer gemeente. Tegenstand op het platteland Met het viaggesehip „Oranje" van de Mij Nederland ar riveerde- Dinsdagochtend de echtgenote van generaal Spoor, mevrouw M. Spoor-Dijkema, voor een welverdiende rust in het vaderland, welke vacantie /y bij familie in de provincie Groningen zal doorbrengen. Op de kade te Am sterdam passeert mevrouw Spoor de passencontróle. Ill Wij zagen in het vorige arti kel. dat de Hervorming in de stad Goes zich maar langzaam uitbreidde. De overgang in 1577 geschiedde voornamelijk om politieke redenen en niet om godsdienstige. Op het plat teland ging de invoering der Hervorming nog moeilijker. Het ïs ook gemakkelijker een oude godsdienst formeel te verbie den, zoals de Staten van Zee land in 1579 deden, dan een nieuwe ingai^ te doen vinden. DE PRINS GREEP IN. De beeldenstorm, eerst te Goes begonnen, zette zich ook voort op het platteland. Begrij pelijk zette dit bij de Rooms- Katholieke bevolking aldaar kwaad bloed. De overheid riep dadelijk de hulp van de Prins van Oranje in. Deze zond enige troepen onder bevel van Jhr. Willem van Cats, wien het ge lukte, aan de troebelen een einde te maken. Ondertussen hadden verscheidene kerken het moeten ontgelden. Van Cats moest beide partijen in rust en vrede houden en de nog aan wezige kerksieraden in bewa ring nemen. De Rooms-Katho- HONDEN Zo 's morgens bij de kapper, dan lucht een mens vaak in al le gemoedelijkheid zijn hart. En het kan er dan duchtig van langs gaan. Soms is het de kap per zelf, die het gesprek leidt. Terwijl Figaro twrvaarlijk. met zijn scheermes zwaaide, kwam alle ergenis over de hond van zijn buurman eruit. Als ik mijn zin kreeg, zou 'L houden vah honden verboden worden. Dc man, die bevel zon geven alle honden in Neder land dood te schieten, zon de mensheid een weldaad bewijzen, snauwde hij. De toehoorders zwegen ver bijsterd. Zij zijn van hun kap per veel gewoon, maar zijn vij andschap tegenover honden was nieuw. Maar Figaro liet 't er niet bij en gaf ongevraagd de verklaring. Dat iemand eeh hond heeft, goed, maar waarom moet hij dat. dier dan uitgerekend „uit laten" voor de deur, liefst op de stoep van een ander? Nooit zet een eigenaar een hond voor zijn eigen deur altijd voor die van zijn buurman. Als je matjes klopt voor negen uur ben je strafbaar, als je je hond voor de deur van een ander zet, met alle gevolgen daarvan, gebeurt je niets Hij werd uitgelachen, de kap per. Maar gelijk had hij wel. En het is voor de hondeneigenaars misschien eens iets om aan te denken. Vanwege het sociaal gevoel, dat wij nu eenmaal ver ondersteld worden allemaal te hebben. Voor de hond blijft liet hetzelfde. De buurman bespaart het een portie ergernis. Dc bollenvelden. de uitvoer tot 47 millioen kun nen worden opgevoerd waarvan dan de opbrengst 90 millioen gld moet belopen. Die opbrengst kan nog een stuk hoger, maar daar zijn twee dingen voor nodig. In dc eerste plaats zou Engeland de invoer beperking voor bloembollen (die in het deviezen-arme land op de luxelijst staan) moeten opheffen en in de tweede plaats zou Duitsland (waar bloembol len helemaal „non-cssential" zijn) weer moeten gaan kopen. Komt het eennmaal zover, dan is het lang niet uitgesloten,' dat de opbrengst boven de 100 mil lioen gld. uitkomt. En dan gaan de bollcnmcnscn zelf ook weer kleur in het leven zien. dat nu al die bloemenpracht ten spijt, nog vrij grauw getint is Engeland is overigens, on danks de daar geldende invoer beperking, nog altijd het be langrijkste afzetgebied (24 mil lioen gld.); dan volgen de Ver enigde Staten (19), Zweden (9), Frankrijk (6). Canada (2). Bel gië (2> en Zwitserland (1.5). Al deze landen kopen derhalve meer bloembollen dan Neder land zelf. Engeland zelfs 18 maal zoveel, hetgeen niet al leen in absolute maar ook in relatieve zin meer is. Veel meer zelfs! Wie derhalve Hollandse tulpen in bloei wil zien maar neen. die tip mag ik u als rechtgeaard Nederlander niet geven. CONCENTRATIE. Trouwens, zo geconcentreerd als in de bollenstreek vindt men de kleurenweelde nergens ter wereld, zelfs niet in Afghanis tan, het stamland der tulpen. Het gehele bedrijf is geconcen treerd op een akkeroppervlak te van 7000 hectares; elke kwe ker heeft dus ternauwernood meer dan een halve hectare. Overigens is het een veelver- breid misverstand, dat het kwe ken van tulpen, hyacinten narcissen en crocusjes alleen zou geschieden in de befaamde zeven gemeenten tussen Haar lem en Leiden. Daar is precies de 'helft bijeen te vinden; ae helft, die de vreemdelingen trekt. De overige bollengebic- den liggen in West Friesland (14 pet.), in Kennemerland (11 pet.), in de Anna-Paulowna-pol- der <10 pet.), in het Goestmcr Ambacht (2 pet.) en in het Westland (2 pet.). De overige 11 pet. ligt over de rest van het land, tot in Groningen toe, .ver spreid. DE BOLLENDORPEN Haarlem mag zich gaarne de Bloemenstad noemen, maar het centrum der bollencultuur ver plaatst zich hoe langer hoe meer naar de dorpen Te Lisse bijvoorbeeld is het Laboratorium voor Bloem- bollenonderzoek gevestigd on der leiding van prof. dr. E. van Slogteren, 's werelds beste ken ner van de verschijnselen, die zich op, in en aan bloembollen kunnen voordoen. Zijn groot- j ste verdienste bestaat in het op sporen en bestrijden van scha- deberokkenende ziekten, maar i eert geven. Warmond, Lisse en Noordwy- kerhout houden wedstrijden in het leggen van bloemer.mozaï- ken, terwijl men van Lisse uit tochten per trekschuit kan maken. Voorhout bouwt, geheel uit bloemen, het huisje van Hans en Grietje, waar men echte pannekoeken zal kunnen eten. RALLYE DES TULIPES Noordwijk tenslotte, de bloem- menbadplaats, houdt op 28 April een feest ter gelegenheid van de aankomst der deelne mers aan de Rallye des Tulipes. een autowedstrijd in de geest van de Rallye de Monte Carlo. Om tien uur 's ochtends zal de bloemenkoningin het feest ope nen in het dan uitbundig ver sierde dorp. Er hebben 61 buitenlandse en 75 Nederlandse équipes inge schreven en dat zouden er nog meer zijn geweest als de Fran sen en de Zweden geen gebrek aan benzine hadden en als de Nederlandse Bank deviezen had willen geven voor Madrid en Lissabon als startplaatsen. Nu zullen dan de deelnemers aan deze edele strijd om dc Prijs van de Zilveren Tulp starten in Den Haag. Rome, Monte Carlo, Bern. Brussel, Londen en Glasgow. In de topklasse zal 65 km. per uur moeten worden afgelegd. De route door Neder land loopt via Breda. Nijme gen. Arnhem, Apeldoorn, Leeuwarden en Alkmaar. Deze Rallye is de eerste van deze aard. Men hoopt haar elk jaar te kunnen herhalen; Noordwijk-aan-Zee wil even be roemd worden als Monte Carlo, zij het dan niet door middel van een speelbank, die het in tegenstelling tot Zandvoort en Scheveningen niet wil hebben. Maar ook zonder dat moet het mogelijk zijn. Het he le dorp, de burgemeester voor op. doet zijn best Wij hebben nog kansen in Indonesië, dank zij de V.S. iVan onze economische medewerker) Gocd-gcld gooien naar kwaad geld, zo oordeelde een der ie- den van de Tweede Kamer over het nadien aangenomen wets ontwerp tol oprichting van een herstclbank voor Indonesië en het verstrekken van geldleningen aan dat land. De schade al daar eist voor herstel zoveel geld, terwijl daarnaast voor ver betering cn uitbreiding van ondernemingen grote bedragen, nodig zijn, dat het niet te verwachten is. dal: de, particuliere banken aan al deze behoeften kunnen voldoen. Bovendien zul len deze banken, die zelf van dc particulieren op korte ter mijn geld ter beschikking krijgen, niet bereid zijn dit voor lange tijd uit te lenen Zou zU Indonesië afschrijven, d.w.z. zou zij in haar uitlatin gen en door haar daden laten blijken, dat zij cr. om hel po pulair te zeggen, financieel en economisch geen gat meer in ziet, dan zou zulks, afgezien van vele andere reacties, op ons economisch leven een ver nietigende indruk maken. Beurskoersen zouden kelderen, kapitaalbezitters zouden een klap krijgen cn de onderne mers-activiteit zou in velerlei opzicht verlamd worden. Maar wij geloven niet. dal de regering alleen uit tactische overwegingen blijft vertrouwen in de goodwill van Indonesië en de mogelijkheden, die wij daar nog hebben. Wij hebben Er is dus een bankinstelling nodig, die voor lange termijn over geldmiddelen de beschik king heeft (terwijl zc niet bang behoeft te zijn, dat deze onder tussen zullen worden opge vraagd) en welk geld dan voor lange termijn kan worden uit geleend aan Indonesische be drijven. Nederland zal nu in het kapitaal van ccn nieuwe bank deelnemen, alsmede ga ranties verlenen voor het aan de crediet-verstrekking ver bonden risico tot in totaal 125 millioen. Het overige geld, want zo'n hcrstelbank moet ze ker over enige honderden mil- lioenen guldens beschikken, wordt door de Ned. ïnd. rege ring en het bedrijfsleven ver schaft. •Nu is het in dë eerste plaats de bedoeling van deze herstel- bank (die in Batavia zal worden gevestigd) om de Oosterse be drijven. die dus door Indone siërs geleid worden, credieten voor de wederopbouw te ge ven. Daarnaast zullen Westerse bedrijven, geleid door Neder landers b.v. die onder de hui dige verhoudingen geen geld neer in hun ondernemingen durven steken, een garantie krijgen, dat al het kapitaal.dat zij aan herstel en uitbreiding spenderen, bij eventueel ver lies zal worden vergoed; de herstelbank neemt dus 't risico geheel over. Naast deze kapitaal-deelne ming en garantieverklaring van in totaal 125 millioen ver strekt de Nederlandse Staat aan de Indonesische regering dan nog geldleningen. Ondanks de politieke moeilijkheden in dat overzeese gebiedsdeel durft onze regering dus rustig hon derdtallen millioenen guldens aan Indonesië te lenen of zich daarvoor garant te verklaren; zij beschouwt Indonesië dus nog steeds als een betrouwba re partner, die nu cn ook in de toekomst goed voor dat geld is. ANDERE HOUDING ONMOGELIJK. Nu kan men natuurlijk rede neren, dat de Nederlandse re gering ook wel moeilijk een an- HnnHing ken aannemen. in het begin van dit jaar ge schreven. dat de tijden, dat wij 1416 pCt van ons nationale inkomen uit Indonesië trokken, voorbij zijri Maar desondanks vertrouwen wij er op, en zulks doet ongetwijfeld ook on ze regering dat in het een maal onafhankelijke Indonesië onze ondernemers en technici aan de slag kunnen gaan en verdienen en door hun ervarin gen en kennis onder de buiten landers een bevoorrechte plaats zullen innemen, hetgeen dan door matige dividend-uitkerin gen, pensioenen, en inschake ling van vervoers-ondernemin- gen Nederland weer ten goede kan komen. VERZET. Natuurlijk zullen de felle nationalisten zich zelfs tegen deze bescheiden wijze van eco nomische medewerking door Nederlandse ondernemers op hun eigen ondernemingen ver zetten. Doch als wij het goed zien, zullen wij bij het veilig stellen van deze economische belangen hulp krijgen van een bondgenoot, die ons thans schijnbaar in de wielen rijdt, van de Ver. Staten. Dit land weel. wat de Nederlander voor Indonesië economisch waard is. Het zal de Indonesiër daarom zeker duidelijker maken, dat 'n economisch krachtig Indonesië (dat de V.S. strategisch belang rijke grondstoffen moet ver schaffen» deze hulp niet kan missen. Hier ligt nog onze kans en daarvan is waarschijnlijk ook onze regering zich bewust. (Nadruk verboden) Zijn Parijse tentoonstelling is een sensatie. (Van onze correspondent) Parijs, April Die olyke oude haas, luisterend naar dc naam Kees van Dongen kent Parys. Hij kent nog meer: Frankrijk. En dat wl zelfs voor een Nederlander, die practfsch zijn leven in het laud van Marianne gesleten heeft, heel wat zeggen. Maar toch, als hy kans krygt om wat Nederlands te babbelen, doet hy het gaarne. Dat onze landgenoot Frankrijk kent ende Franse chic „door" heeft, blijkt wel zonneklaar uit het tijdstip, waarop hij 7,yn grote tentoonstelling in de Galerie Charpenlier houdt, nl. in de weken nu het Franse bloed weer begint te kriebelen. De bollen worden gerooid. Voor één van zijn fraaiste doeken: een schoon jong meis je voorstellend uit het begin dezer eeuw, staat nu een oude dame met wandelstok, doch zonder tanden. In stille ver voering aanschouwt ze hc^ schilderij, terwijl de tranen over haar wangen lopen. Met een snik in haar stem roept zc monsieur van Dongen, die juist even met uw correspondent staat te. praten. COMPLIMENTEUS. „Was ik werkelijk zo schoon, monsieur van Dongen", vraagt ze lachend en schreiend tege lijk. En met dc charme van 'n Nederlander, die Frans spreekt, antwoordt van Dongen; ..Schoner, madame. Het door zichtige satijn-rosc van uw wangen, die fluwelen penakën schenen te zijn, was op mijn palet niet te vinden", j Van de perziken is nu niet veel meer over, evenmin als van het satijn-rose, doch het doek van Kees van Dongen is i gebleven en de lente is tot nog toe ieder jaar weer terug ge komen. Ook nu! In het „Bois" rijden weer de bekoorlijke J amazones uit arme aristocrati- sche geslachten, op zoek naar een rijke, niel-aristocratlschc ..mari". Moeders met kin deren bezetten weer de ban ken in de duizend Parijse par ken en parkjes en op de Champ Elysées wemelt het al van ge waagde voorjaars-toiletjes. En de lentekriebel komt immers met het botten der bomen, met het bloeien der viooltjes, met het biertje op het terras? In April en Mei staat Parijs nu eenmaal op zijn kqp. Niets aan te doen. Vandaar dat soms aan goedmoedige waanzin gren zende bijeenkomsteen, zoals kort geleden het „baardenbal" in deze weken worden gehou den. Vandaar ook dat artisten van naam, zoals Kees van Don gen. in deze weken hun op wachting maken, omdat ze er zeker van zijn, dat de prille lente de roem-emmer boorde vol maakt. DE TULPEN. En terwijl in het parkje on der de Are. de Triomph de ocrcchtc Hollandse tulpen in heerlijke bloei staan, terwijl in de fraaie Parijse binnentuinen de lente per vierkante meter wordt vertroeteld en terwijl de uittocht naar- het Bois de Vin- cennes in volle gang is, drib belt de Parijse chic naar de Galerie Charpentier. Het staat goed om Van Dongen te gaan bekijken, of, beter gezegd, ge moet zijn werken gaan zien om niet het odium op u te leggen van onbeschaafd te zijn. Van Dongen zien hoort bij uw edu catie en aangezien in Parijs iedereen graag beschaafd lijkt, graag tot de chic behoort en graag doet alsof hij er alles van weet (evenals in Nederland), tijgt hij naar Charpentier. Glim lachend staat Kees van Don gen hier iedereen te woord. GROENE OGEN. Velen staan in vervoering voor zijn „Meisje met de groc- liekc eredienst echter had af gedaan cn dc geestelijken had den grotendeels het land ver laten. Het aantal belijdende Hervormden was evenwel nog niet groot. ZEVEN DORPEN. Toch werd in 1578 in zeven dorpen reeds een Hervormde gemeente geconstitueerd cn ccn predikant beroepen. Die ge meenten waren: Wemeldinge: Ds. G. Adriaans: Nisse: Ds. L. Willemot; Kapellc met Bicze- linge: Ds. G. de Raad; Kruinin- gen: Ds. H. Brandt: Heinkens- zand: Ds. G. van Oort; Hocde- kenskerkc: Ds. A. Caenen en Baarland: Ds. A. Wiels. Het kerkelijk leven bloeide echter niet zo spoedig als ge hoopt werd. Als voorbeeld noe men wij Nisse. Pas na tien ja ren werd voor 't eerst het Hei lig Avondmaal gevierd met slechts 12 personen, van wie nog een paar van buiten dc ge meente. In de meeste andere ge meenten ging het niet veel beter. De eerste Zuidbeveland- se classicale vergadering werd op 4 Mei 1597 te Kapelle ge houden. Op die vergaderingen kwamen natuurlijk verschil lende kwesties ter sprake. Zo werd eens gevraagd of iemand tot ouderling mag benoemd worden, wiens vrouw nog Rooms-Katholiek was. Volgens 1 Tim. 3 werd hierop ontken nend geantwoord. Alleen in 't uiterste geval, als cr geen andere ouderling te krijgen was, kon de benoeming ge schieden. NOG ACHT GE MEENTEN. In de tachtiger jaren der 16e eeuw werden nog acht nieuwe gemeenten gesticht, rul. in 1581 Ycrseke, ds. J. Ghijs, in 1582 Wolfa&rtsdtfk, ds. J. de Kriekele en Ovezan- de met Driewegen, ds. L. Cop- ne, in 1583 's-Hcer Abtskerke. ds. W. de Smidt. Waarde, ds. G. Camerling, 's-Heor Arend.s- lcerke, ds. F. Vcrtrecht, in 1586 Kloetinge, ds. G. N. Damman en in 1587 Ellc- woutsdyk, ds. W. dc Smidt. GROTE TEGEXSTA N D. De pas gestichte Hervormde gemeenten, vooral de predi kanten. hadden het niet ge makkelijk. Met moeite werd een kerkeraad, men sprak vroeger van eonsltorie, ge vormd, bestaande uit twee ouderlingen en twee diakens. De papen, zoals de Room.s- Katholieken destijds werden genoemd, schrikten de een voudige lieden van het gehoor des Godlijken woords af, zo als men zeide. De ambachts heren, het beheer der armen- goederen in handen hebbende, wilden de Gereformeerden niet alt yd bedelen. Het scheen voor ds. A. Wiels, de eerste predikant te Baarland, volgons zijn schrij ven aan de classis, dat hij in die gemeente op een steen rots zaaide, zodat hy verzocht mede uit naam van het con sistorie, dat een andere pre dikant hem zou vervangen, mogelyk ciat deze met meer vrucht werkzaam zou zijn. Aan zijn verzoek werd vol daan en in Sept. 1581 werd ds. R. de Ridder van Hein- kenszand beroepen. Ook deze had met de gemeente Baar land veel moeilijkheden, zodat hem op zijn verzoek op 17 Maart 1585 ontslag werd ver leend. De volgende predikant F. de Cock in April 1586 be roepen, hield het nauwelijks een jaar uit; want hij vertrok het volgende jaar naar Yersc- ke. Zijn opvolger stond er geruime tijd. Een dergelijk voorbeeld geeft Heinkeiiszand. Dit dorp was „"mogelijk nog meer dan andere ongodsdien stig en vol van ongerechtig heden" zoals de classis schreef. R. B. J. d. M. (Wordt vervolgd.) ne ogen" en voor het portret van, de-vrouw van Aga Khan hoort men fluisterend dc nieuwste versie vertellen over het schandaaltje Rita-Ali. Rila Hay worth is ook komen kij ken en hoewel van Dongen er over zwijgt, fluistert men, dat hij een portret van de filmster zal schilderen, waardoor de sfeer rond Charpentier gepo pulariseerd wordt en vele Franse lezers, die nimmer iets over schilderkunst lazen, op de beschouwingen omtrent van Dongen „aanvallen". NAAR NEDERLAND. Het doet een Nederlands hart deugd om te zien hoe het een Nederlander is. die de aan dacht van geheel .Frankrijk op zich vestigt. Het zou nog meer deugd doen, indien deze zeldza me verzameling ook eens in Nederland geëxposeerd kon worden. Als ge de Galerie Char pentier uit gaat, lacht dc heer lijke voorjaarszon u weer te gen. Er rakken wat kinderen op de trottoirs, dc plantanen beginnen te schieten en onwil lekeurig moet ik denken aan mijn oude hospita, die op haar zeventigste jaar de lipstick af gezworen had, doch gistermid dag de bloedloze lippen van haar tandeloze mondje toch nog wat bij had geschilderd. En toen ze zag hoe mijn on beleefde aandacht daarop viel. zei ze verlegen; „Qul, c'est le printemps, monsieur". (Nadruk verboden)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1949 | | pagina 3