De Nederlandse kippen legden
vorig jaar 130.000.000 eieren
Charley wordt zestig
Driekwart daarvan peuzelden
we samen op
Dan Qogh-
TENT00NSTELLING
Van Vrouw fof Vrouw
Landarbeiderswet leidde
niet tot het beoogde doel
Eén millioen clandestiene kippen
(Van onze reizende redacteur)
BARNEVELD. April Er is over eieren zóveel te vertellen,
dat ik waarlijk niet weet hoe en waarmee te beginnen! Het
ei is ons nationale paasgerecht en dat is het dit jaar weer
voor het eerst nu het ei vrij is. De vrije economie moge
in sommige ogen een gruwel zijn, het vrije ei mag zich in
de sympathie van een ieder verheugen. Als men er heel
veel moeite voor doet is er misschien hier of daar een 'n
Nederlander te vinden, die niet var eieren houdt, maar
zelfs die zonderling zal tegen het nuttigen van dit kippige
voedsel geen gewetensbezwaren hebben en zo niet de voor
treffelijke smaak dan toch de hoge voedingswaarde grif on
derschrijven.
Overigens bekommeren wij
ons deze dagen niet om de
voedingswaarde. Die nemen
wjj gaarne oo de koop toe;
misschien verantwoorden wij
de koop daarmee, maar daar
gaat het niet. om. Het gaat
om de Heilige Traditie, waar
van niemand meer de oor
sprong kent. maar die een ie
der eerbiedigt. Het is een
kwestie van stijl, zoals de
kerstboom op 25 December en
het dauwtrappen op Hemel
vaartsdag. Bij die stijl hoort
ook de versiering. Wjj kleuren
de eieren met ouderwetse or
ganische middeltjes of moder
ne chemische stoffen. Drie
honderdzestig dagen per jaar
smaakt ons het el wit (of
bruin als het uit Barneveld
komt), maar ttjdens de Paas
dagen moet het hardgroen zjjn
of knalrood dan wel saffraan
geel of hemelsblauw. In elk
geval anders dan anders. En
als wtj over een teveel aan
fantasie beschikken tekenen
wjj er een lachend Chinezen-
gezicht op of de snoet van een
haas. Er zijn er zelfs onder
ons, die er papieren vleugels
aan maken of er dwaze hoed
jes op plakken, maar die ge
woonte schijnt zich toch te
beperken tot redactrices van
damesweekbladen en bewaar
schoolonderwijzeressen.
My ligt die gewoonte niet
zeer. al kan ik met welge
vallen soms de resultaten er
van aanschouwen. Ik zoek mijn
kracht in de duizeling der cij
fers. der getallen. En die zijn
duizelingwekkend in dit geval!
Er leven en werken in dit
land. om bij het begin te be
ginnen, evenveel kippen als
mensen, nl. om en nabij de
tien millioen. Officieel althans.
Officieus schijnen het er Zo
wat elf mlll'oen te zijn. maar
dat mag men in Den Haag
niet weten, al heeft men er
daar wel enig vermoeden van.
Die tien millioen dan hebben
in 1948 maar eventjes
1300.000.000 eieren gelegd.
Mtin statisticus beweert, dat
als wjj ze allemaal op een
rtitie zouden leggen, dat rijtje
50.000 km. lang zou zijn. Hon
derd maal de afstand van Am
sterdam Parijs.
(Ingezonden mededeling)
Dagelijks geopend van 10
12.30 en 1.305.30 uur.
Dinsdags, Donderdags en
Zaterdags ook open van
7®J0 uur n.m.
Dinsdagavond deskundige
rondleiding door de heer
L. Hcymans.
Je zou er de aarde
mee kunnen omspannen en
er dan nog een heleboel man
den vol van overhouden. Maar
wie doet er nou zo iets? Trou
wens, niemand krijgt de kans,
want het eerste eitje, dat in
de ochtend van 1 Januari op
geraapt is, is allang opgepeu
zeld vóór het de 31ste van
diezelfde maand is, laat staan
de 31ste van de twaalfde
maand in het zelfde jaar.
CLANDESTIEN OP DE
WERELD
Terloops wil ik u wijzen op
die één millioen kippen, die
er zijn zonder dat zij er beho
ren te zijn. Die leggen even
braaf als ai de andere, want
zij hebben eenvoudig geen weet
van haar clandestiene staat.
Het vermoeden ligt dus voor
de hand. dat zij in hetzelfde
jaar 1948 maar eventjes
130.000.000 eieren hebben
voortgebracht, die alle langs
slinkse wegen onze magen heb
ben bereikt. Dat waren dus
evenveel ongeoorloofde han
delstransacties. Hoeveel van
die gevalletjes zouden er ter
kennis zijn gekomen van de
economische rechter? Laat
hem dit niet lezen. Hij zou
zich de haren uit het hoofd
trekken wegens de vele. vele
tekortkomingen in de uitoefe
ning van zijn functie. Het zij
hem ev#enwej vergeven
Keren wij op het officiële
pad terug. Die tien millioen
dan zijn er wel heel veel. maar
nog altijd niet genoeg, want in
1939 telde ons land 14,5 milli
oen kippen. Dat was 45 pet.
meer. Nu zouden wij dat aan
tal vermoedelijk al wel weer
bereikt hebben, ware het niet.
dat wij de eendagskuikens bij
vliegtuigen vol het land uitstu
ren, naar Frankrijk, naar Hon
garije, naar Joegoslavië zelfs.
Waarom eigenlijk? Och, daar
zijn zoveel redenen voor. Mars
hall is er zelfs bij te halen, al
zal hij het zelf niet zo beseffen.
Immers, stuurde hij nóg meer
dollars niet dat wij zo onbe
scheiden zouden willen worden
om er op aan te dringen dan
zouden wij nóg meer mais kun
nen invoeren om die lieve
donsjes tot zwoegende kippen
op te kweken en aan het werk
te zetten en te houden.
Maar ach
OVER DE GRENZEN.
Neen, laten wij niet meppe
ren. Alles sal reg kom, zeide
Paul Kruger al. Behalve het ei
natuurlijk. Ik heb niet meer
het gevoel, dat ik ook maar
één ei tekort kom. En u? Hoe
veel krygen we er eigenlijk,
nu we het daar toch over heb
ben. Niet alle 1300.000.000, want
daarvan gaan er 360.000.000 de
grens over. Naar Engeland in
de eerste plaats (168.500.000),
naar Frankrijk (76.748.000),
naar België en Luxemburg
(61.157.000) en, ja. ook weer
naar Duitsland (22.010.000). En
dan nog een kleinigheidje naar
een stuk of wat andere landen.
Hoe dit ook zij, er bleven er
vn 1948 voor ons zelf 940.000.000
over. Dat was 94 per persoon.
Bijne twee per week per ge
zinslid derhalve. Nog staat dus
niet bij ieders ontbijt elke dag
een vers eitje. Maar die eis
stelt ook niet elke Nederlander
om gelukkig te kunnen zijn.
Wxlt u ook nog weten, waar
ze allemaal vandaan komen?
Dat is niet zo gemakkelijk te
vertellen. Uit Barneveld, meent
u zelf. Zeker, zeker, daar zijn
al die grote hoenderparken,
daar is de grote eierveiling
een van de twee althans, want
Roermond doet zeker niet voor
Barneveld onder daar is de
bron van het geliefde bruine
ei van de Veluwe, dat zulk een
goede naam heeft. Toch leveren
die hoenderparkhouders lang
niet alles. Een sociaal-econo
misch onderzoek heeft uitge
maakt. dat alle zandboeren met
minder dan tien hectares grond
kippen houden en eieren verko
pen. En hun aantal bedraagt
110.000. Men vindt hen in
Noord-Brabant, in Limburg, in
Gelderland, in Overijsel en in
Drente.
(Nadruk verboden)
Satyre, cynisme, humor
en tragiek.
Vandaag wordt Charley
zestig. Chaplin, die wij met
de benaming ,,'s werelds
grootste filmkomiek" eigen
lijk onrecht aan zouden doen
omdat hij ons in de loop der
jaren meer heeft gegeven
dan kluchtspel, omdat zijn
humor aan de tragiek grens
de en onvergetelijke hoogte
punten bereikte, omdat hij
de meester werd van de sa
tyre, die bij tender was dan
menigeen begreep. Wat is er
gelachen om Chaplin's crea
tie van het kleine burger
mannetje.... wij hebben in
feite om ons zelf gelachen.
Eind 1913 kreeg de toen nog
onbekende Charley een aanbod
(Ingezonden mededeling)
Begin de dag
niet IVO ROL
Tanden blank en rein; adem
fris als morgendauw.
Ingezonden mededeling
Een oude traditie
in ere hersteld
V tceet het nog uit Utc kinder
jaren: liet hoogtepunt van het
boodschappen doen, teas het
snoepje over de toonbank, bij
de kruidenier. De Gruyter her
stelt die oude traditie in ere:
voortaan is er voor de kinderen
De Grafter's Snoepje tan
de treeft. Maar 't is meer dan
een enkel snoepje: het is een
zakje van 100 gram heerlijke
versnaperingen, met bovendien
een aardige verrassingVoor de
kinderen van onze klanten voor
slechts 10 cent bij aankoop van
2.50 aan De Gruyter'artikelen
(Ingezonden mededeling»
van Mack Sennett's Keystone
studio's om in een aantal kluch
ten op te treden tegen een
weeksalaris van 150 dollar.
Sennett vervaardigde namelijk
behalve kitschfilmpjes over de
zogenaamde bathing beauties
een formidabel aantal kluch
ten, waarin voortdurend ge
draafd en gerend werd en met
roomtaarten gesmeten, terwijl
ook een troepje gesnorde po
litieagente® nimmer ontbrak.
Kortom. Kpystone was nu juist
niet direct 't werkterrein voor
een artist, wiens kracht ligt in
de subtiele humor en die met
een enkele handbeweging of
het optrekken van een wenk
brauw een situatie, een mens,
ja, zelfs het noodlot kan uit
beelden.
Chaplin's eerste filmrol was
die van 'n onscrupuleuze jour
nalist in „Geld verdienen".
Maar pas de korte klucht: „De
immigrant" brengt Charley in
het type, dat wij allen hebben
leren kennen en bewonderen:
het verdrukte mannetje, dat in
voortdurend conflict leeft met
de wereld (aanvankelijk bij
voorkeur weergegeven in de
personen van dikke mannen en
veldwachters)In datzelfde
jaar 1917 kwam zijn eer
ste grote fikn „Easy Street".
In 1921 besloot Chaplin om
zijn films zelf te gaan schrij
ven en regisseren. Achtereen
volgens bracht hij ons „The
Kid", waardoor de 5-jarige
Jackie Coogan de lieveling van
het publiek werd (Chaplin was
zelf ook 5 jaar toen hij voor
het eerst voor het voetlicht
kwam!) en „Gold rush", een
van zijn beste films, die wij na
de bevrijding nog eens hebben
kunnen zien. Ontroerend on
danks de pathos en dank zij de
kunstenaar was „City Lights"
en een felle satyre op de mo
derne maatschappij van de lo
pende band bood „Modern
Times". Een nieuwe Chaplin
leerden wij kennen in „Mon
sieur Verdoux", helaas nimmer
in Zeeland vertoond, een cyni
sche film met onmiskenbare
kwaliteiten, die toch nu en dan
naar de oude zwerver Charley
deed terug verlangen.
Wat wacht ons nog van
Chaplin, die zich tegenwoordig
deftig Charles noemt? Plannen
voor een nieuwe film schijnen
nog niet te bestaan en hij kan
zich veroorloven om er geen
haast achter te zetten. Hij heeft
trouwens andere dingen aan
het hoofd: van 20 April af is
hij in Parijs oin deel te nemen
aan het „Congres voor Wereld
vrede".
De afgewentelde steen.
Er is er één ding, dat bij
het aandachtig lezen van het
lijdens- en opstandingsver-
haal altijd weer treft: 't op
treden van de vrouwen. Dat
is zo natuurlijk, zo ondoor
dacht en spontaan als wij 't
heden ten dage óók zouden
gedaan hebben, tegen alle
beter weten van de mannen
in. Als iemand een bewijs
mocht verlangen voor de be
trouwbaarheid van dit sluit
stuk der Evangeliën, hij kon
geen beter wensen dan juist
dit gedrag van de vrouwen.
Van de patricische echtgeno
te van Pilatus tot de Jeruza-
lemse volksvrouwen zijn zij
stuk voor stuk echt, en pre
cies zoals een vrouw zich
krachtens haar aard moet
gedragen. Zij moeten zo
werkelijk bestaan hebben, of
zij moeten door een knap
psycholoog zijn gefantaseerd.
En wie kan dat laatste ver
wachten van de tollenaar
Matlheüs, de dokter Lucas
of de visser Johannes?
Zij redeneren niet, deze
vrouwen, zij twijfelen niet
en zij hebben helemaal geen
uitvluchten. Zij gaan voor
niets op de loop: voor af
zichtelijke wonden niet, voor
geen aardbeving en duister
nis, voor geen wraakzuchti
ge overpriesters en voor geen
glasharde Romeinse soldaten
Bij alle droefheid verlie
zen zij het hoofd niet. Als
de toeschouwers in ontzet
ting vluchten vouwen zij om
zichtig ellen fijn linnen open.
Als de mannen neerslachtig
en ontdaan fluisterend dis
cussiëren, praten zij over
nardus en mirre en de nood-
zakelijkheid van vroeg op te
staan.
Er ligt iets verbetens, iets
hartstochtelijk koppigs in 't
gedrag van al deze vrouwen.
Zij leefden bijna twee dui
zend jaar geleden en toch
staan zij ons,nader dan me
nige moderne romanheldin.
De vrouw van Pilatus, de
dame van zeer goede Ro-
meinsen huize, die zich ver
veelt in deze afgelegen pro
vincie, die in het blakerende
Jeruzalem reikhalst naar
haar koele villa aan de zee
kant; zij wordt plotseling te
gen het heetst van de dag
nerveus actief, en stoort haar
man midden in een rechts
zitting met een ongelooflij
ke boodschap: om Gods wil,
Pontius, bemoei je er verder
niet mee. De volksvrouwen
uit Jeruzalem, te hoop gelo
pen met een kind op de arm,
omdat er „wat te doen is",
barsten in tranen uit bij het
zien van een schouwspel, dat
toch werkelijk niet onge
woon was, hoe barbaars ook
in onze ogen. De vrouwen
uit Galilea, van de aanzien
lijke Johanna, de vrouw van
Herodcs" schatmeester, tot
de eenvoudige moeder der
twee jonge vissers Jacobus
en Johannes: zij vormen met
elkaar een oplettende, diep
bewogen en tegelijk kordate
lijfwacht, die de jonge mis
handelde rabbi uit Nazareth
De afgewentelde
steen
geen moment uit haar ogen
laten gaan. Die zwijgend van
verre staan bij zyn gerekte
kruisdood, die zwijgend en
handig helpen bij de haasti
ge begrafenis. En tenslotte
blijven er twee nog immer
zwijgend en met aandoenlij
ke trouw, zitten tegenover 't
gesloten graf, totdat de eer
ste ster van de Sabbatavond
begint te pinkelen boven de
stille tuin. En diezelfde zwij
gende, hardnekkige trouw
drijft drie van haar bij het
eerste morgengrauwen weer
naar die sombere grafsteen
terug. Zo dwaas, zo volko
men vrouwelijk - onlogisch,
om met een paar kruiken
balsem te willen dringen
door een wacht van Romein
se soldaten, die geen gek
scheren verstaan op 't punt
van een van rijkswege ver
zegeld graf. Zij gaan onbe
kommerd over de grote weg,
terwijl de mannen bevreesd
bijeen schuilen achter geslo
ten luiken en gegrendelde
dêuren.
Waarom? Wat stak er ach
ter die trahen, die waak
zaamheid en die trouw? Al
leen maar vrouwelijke goed
hartigheid, een moederlijk
begaan zijn met het wrede
lot van een sympathieke, laf
hartig mishandelde jonge
man?
Er is meer dan dat. Ach
ter de nerveuze boodschap
van Pilatus' vrouw, achter
de toegeivijde zorg voor
grafdoeken en specerijen
van al die Maria's schuilt
een heimelijk hopen op ver
lossing. Verlossing van de
angst, waaronder alle vrou
wen hebben geleden sinds
het ogenblik, dat Eva tever
geefs in de avond Abels
naam riep over het zwijgen
de land. De angst, die mee
geboren wordt bij het eerste
bewegen van leven. Die
nooit aflaat, een leven lang.
Die doet vechten, zonder
ophouden, tegen het sombe
re weten: dat alle leven
niets anders is dan een ge
stadig sterven.
Daarom kunnen zij dat
verzegelde graf niet verla
ten. Daarom worden zij er,
als de dag nauwelijks aan
licht, weer naar toe gedre
ven. Als deze steen niet
wordt weggewenteld, is alles
voor alle eeuwigheid verlo
ren. Dan is de onvruchtbare
te prijzen boven de moeder
van vele kinderen
Zij vinden het graf leeg,
en de wacht gevlucht. ,flij
is hier niet, want Hij is op
gestaan". De steen der angst
is eindelijk van haar hart
gewenteld. En haar opge
wonden stem, waarin de
lach struikelt over een snik,
echoot door de eeuwen en
overstemt alle ongelovige en
verstandige logica van de
mannen: Hij is opgestaan!
Hij is werkelijk opgestaan!
SASKIA
Dr. N. de Groot, hoofdnatuurkundige van het Phllips-laboratorlum voor Wetenschappelijk Onder
zoek, heeft op het symposium voor warmte-overdracht in de techniek te Utrecht met een infra
rood droogstraler een spiegelei gebakken. De stralende warmte van deze Philips lamp bleek vol
doende om in enkele minuten het el gaar te krijgen'. Dubbel gebakken kwam het uit de pan,
omdat de infra-rode stralen het eerst de bovenzijde treffen. Het vermogen van de drooglamp,
die in de techniek o.m. wordt gebruikt voor het drogen van lakken en vernissen, is 250 V., vol
doende om een halve liter water in 10 minuten aan de kook te brengen.
Toch meent de Stichting van de Landbouw,
dat herziening niet gewenst is.
(Van onze Haagsche redacteur).
Moet de Landarbeiderswet weer
nieuw leven Ingeblazen worden,
mede in verband met het aanhan
gige wetsontwerp Rechtshandelin
gen Landbouwgrond? Ziedaar de
vraag, die men zich thans in land-
bouwkringen stelt en waarover
reeds besprekingen zijn gevoerd.
De Landarbeiderswet, die da
teert van het jaar 1918 en die de
landarbeiders in de gelegenheid
stelt een huis met een stukje
grond (plaatsje) te verwerven, is
in vele streken van ons land een
dode letter gebleven. In andere
gebieden heeft de wet wel uitwer
king gehad, maar in talrijke ge
vallen niet tot het beoogde doe!
geleid. De bedoeling van de wet
was de sociale toestand van de
landarbeider te verbeteren en
hem minder afhankelijk te ma
ken in tijden of perioden van
werkloosheid. Het is echter her
haaldelijk voorgekomen, dat de
arbeiders zich losgemaakt hebben
uit loondienst en zelfstandig boer
zijn geworden met een bedrijfje,
dat vaak nog geen 4 ha. groot is.
De sociale toestand van deze klei
ne boeren is vaak veel ongunstiger
dan die van de landarbeiders,
vooral nu voor deze laatsten tal
van sociale voorzieningen zijn ge
troffen.
VEEL VERBETERD.
Bij de bespreking van deze
kwestie in de Stichting voor de
Landbouw is mon van twee be
langrijke overwegingen uitgegaan
en wel ten eerste: de sociale posi
tie van de landarbeiders is sinds
1918 sterk verbeterd er zijn
thans reeds zeer veel kleine be
drijven. die eigenlijk beneden de
minimumgrens liggen; ten tweede:
blijkens een recente schatting in
Nederland zijn op het ogenblik
ongeveer 100.000 ha. cultuurgrond
in gebruik bij zelfverzorgers.
TWEE VRAGEN.
De eerste vraag, die men zich
stelde, was: Moet men bevorderen,
dat een landarbeider een huis en
grond kan verwerven? En de
tweede: Moet men bevorderen, dat
de Landarbeiderswet de arbeiders
in staat zal stellen zich als zelf
standige boer te vestigen?
Op de eerste vraag gaf de Stich
ting een bevestigend antwoord. Op
deze wijze immers kan men de ar
beider binden aan zijn beroep, aan
het bedrijf en aan het platteland
en men kan zijn welvaartspeil ver
hogen. Dit kan vooral ook in deze
tijd van belang zijn, nu door de
wederopbouw van verwoeste ge
bieden het landelijk karakter van
verschillende dorpen verloren
dreigt te gaan. De kans bestaat,
dat men het welvaartspeil van de
arbeiders verlaagt als men hen
dwingt in de kom van het dorp
te gaan wonen, waardoor hij een
aantal mogelijkheden van zelfver-
Papierfabriek van Gelder
tevreden.
De directie der N.V. van
Gelder en Zonen papierfabriek
deelt in haar jaarverslag over
1948 mede, dat de bedrijfstoe-
stand gunstig is. De prijzen
voor papier werden in de loop
van het jaar opnieuw verhoogd
en zijn thans lonend. Hoe lo
nend blijkt uit de exploitatie
rekening. Er is een winst ge
maakt van ruim IVz millioen
en er wordt een dividend uit
gekeerd van 7% op preferente
en 5% op prioriteits-aandelen.
zorging verliest.
Op de tweede vraag echter luid
de het antwoord ontkennend. Men
wilde uiteraard geen enkele land
arbeider de kans ontnemen op te
klimmen tot zelfstandige boer,
maar dit moet dan niet geschieden
op grond van de mogelijkheden,
die de Landarbeiderswet biedt. In
tegendeel, men zal er voor moeten
waken, dat de mogelijkheden van
deze wet niet verkeerd gebruikt
worden. Zodra het wetsontwerp
Rechtshandelingen Landbouwgron
den tot wet verheven zal zijn en
een nieuwe pachtwet tot stand ge
komen is. zal men waarschijnlijk
over middelen beschikken, die een
verkeerd gebruik kunnen beletten.
Tot zo lang zou men bijv. met het
stellen van een maximum grootte
voor een plaatsje reeds resultaat
kunnen bereiken.
Goeree en Overflakkee
wil oeververbinding.
Het bestuur van de stichting
„de Flakkeese Gemeenschap",
is op audiëntie geweest bij de
minister van Verkeer en Wa
terstaat m. D. G. W. Spitzen,
om op een vaste oververbin-
ding voor het eiland Goeree en
Overflakkee aan te dringen.
Het bestuur is van mening,
dat dit plan dat men na de oor
log aanhangig heeft gemaakt,
op de achtergrond schijnt te
geraken door het z.g. vijf-ei-
landen-plan, het plan tot dem
ping of afsluiting van de ri
viermonden. Nu is aan de mi
nister gevraagd de plannen
voor Flakkee daaraan niet vast
te koppelen, daar een oplos
sing van het probleem der
oeververbinding dan tientallen
jaren zou duren. Het grote en
welvarende eiland Goeree en
Overflakkee, dat agrarisch
evenveel produceert als de ge
hele provincie Utrecht, kan
niet langer in zijn isolement
blijven, zo is betoogd.
Luchtafweer-detachementen
demonstreren.
De twee kleine detachemen
ten van het zware Britse lucht
afweergeschut, die zich zoals
bekend, in Mei a.s. naar Bel
gië en Nederland begeven, zijn
samengesteld uit zeven offi
cieren. vijf onderofficieren en
118 soldaten. Elk van de de
tachementen zal uitgerust zijn
met vier kanonnen van 3,7
inches, dat is opgeveer 90 mm.
De eenheden zullen demonstra
ties geven van luchtafweer, zo
als deze in het Britse leger
geschiedt.
Wiek brak van molen.
Tijdens het afremmen van de
korenmolen van J. K. Vos uit
Meeuwen brak plotseling een
der wieken. De gebroken wiek
kwam terecht op de kap en de
staart van de molen en richtte
daarbij schade aan. Men ver
moedt dat de wiek bij de jong
ste Zuid-Westerstorm een knak
heeft gekregen.
Sowjets storen de Stem
van Amerika.
De Sowj et-Unie gebruikt bij
na evenveel geld om de uitzen
dingen van „de stem van Ame
rika" te storen, dan de Ver.
Staten om de uitzending tot
stand te brengen, zo deelt de
„New York Herald Tribune"
mede. ,.De Sowi et-Unie ge
bruikt 18 geweldige zenders
om het program te verdrinken".
De zenders bevinden zich bij
Moskou en Wladiwostok en
naar raming bedragen de kos
ten tezamen 9 millioen dollar,
hetgeen overeenkomt met de
begroting voor de totale kosten
van de uitzendingen van „de
stem van Amerika" in het ko
mende belastingjaar.
1000 uren in de lucht.
Twee Amerikaanse vliegers,
Dick Riedel en Bill Harris, heb
ben Donderdagavond een nieuw
record gevestigd door in hun
éénmotorig toestel gedurende
727 uren in de lucht te blijven.
Het oude record stond sedert
29 October 1939 op naam van
de Amerikanen West Caroll en
Clyde Schleiper met 726 uren.
Riedel en Harris hebben laten
weten, dat zij hun tocht zullen
voortzetten. Zij hopen geduren
de 1000 uren in de lucht te
kunnen blijven.
Minister Leinema en
de Black Eagle.
De republikeinse delegatie
heeft een mededeling uitge
geven, waarin door minis
ter Leimena, met betrekking
tot een uiteenzetting van de
„Black Eagle", gedaan te
Amsterdam, met nadruk wordt
verklaard, dat hij 't met de
„Black Eagle" nooit heeft ge
had over de ln dat interview
naar voren gebrachte onder
werpen.
Eerste Lloyd-Rapide rijdt
weer naar Marseille.
In het belang van het burger-
vervoer naar Indonesië heeft de
Regering besloten, de boeren-emi-
granten-reizen naar Canada, die
de „Kota Inten" van de Koninklij
ke Rotterdamsche Lloyd thans, na
terugkeer uit Batavia, zou gaan
maken, te doen vervallen. Het
schip, dat nog steeds ih charter
voor de overheid vaart, zal in
plaats daarvan op 5 Mei a.s. van
Rotterdam via Marseille naar In
donesië vertrekken, met als pas
sagiers uitsluitend ongeveer 500
manlijke „werkers". Deze passa
giers „zullen per rechtstreekse
boottrein naar Marseille worden
gebracht, waar zij dan op 13 Mei
aan boord van de ..Kota Inten"
zullen embarkeren. Na bijna tien
jaren zal dit dus weer de eerste
na-oorlogse „Lloyd-Rapide" zlln,
zij het dan door de tijdsomstandig
heden nog altijd Iets minder van
alle gemakken voorzien dan dit
voor de oorlog het geval was.
Molen ie Gouda afgebrand.
Donderdag omstreeks half 12
is brand ontdekt in de 26 me
ter hoge molen „De Koren
bloem" te Gouda. De molen da
teert van 1715 en is ontdaan
van de wieken ingericht als
graanmalerij. De brand sloeg
door tot in de nok, waardoor
de gehele voorraad graan van
ongeveer 100 ton verloren ging.
Ook de molen zelf werd ver
nield.
