Nationale Reserve en de
lichtingen 1941-1944
wonder patiënt van Rochampton
70 jongens leren het vak
op de „Pollux'
In Londens havens
werd gestaakt
Prov* Stoombootdiensten in
eerste kwartaal van 1949
WILLEM DE HAAN:
Jong
ie Nederlander zonder
handen vond in Engeland
hei geluk
De morgenstond
„Een held komt in het leven terug"
(Van onze Londense corresp.)
De inhoud van de bekroonde Amerikaanse film „De beste
jaren van ons leven" ls hier dezer dagen werkelijkheid ge
worden, toen in de stampvolle Nederlandse kerk te Londen
ds. van Apeldoorn het huwelijk inzegende van de voorma
lige Nederlandse verzetsstrijder Willem de Haan uit Am
sterdam en mej. Johanna („Jopie") van Schooten uit
Den Haag. Evenals de hoofdfiguur In de film namelijk, heeft
de 32-jarlge Willem tUdens de oorlog zijn beide handen
verloren en slechts zjjn enorme doorzettingsvermogen en de
liefde van het meisje, dat hier Zaterdag zijn vrouw werd,
hebben hem in staat gesteld zijn plaats in de maatschappij
weer in te nemen en met zijn twee nieuwe kunsthanden 'n
betrekking op een Londèns kantoor te aanvaarden.
Het stralende jonge paar,
dat in Engeland door een luk
raak radioprogramma met één
slag beroemd is geworden,
heeft zich na de plechtigheid
op een tiendaagse huwelijks
reis naar Nederland begeven,
waar zij nu in Den Haag bij
de ouders der bruid vertoeven.
Na Pasen zullen zij naar Lon
den terugkeren, waar Willem's
nieuwe werkkring op hem
wacht.
Toen in 1944 de jeugdige
verzetsman Willem de Haan
voor dwangarbeid naar Duits
land werd weggevoerd en be
sloot een poging tot ontsnap
pen te wagen, had hü nauwe
lijks kunnen dromen, dat dit
hem na een bijna ondragelijk
lijden zou voeren tot een nieuw
leven in Engeland en tot zijn
huwelijk hier. Het is moeilijk
om Willem aan het spreken
te krijgen over die dag toen
zijn transport de Duitse grens
naderde.
NOODSPRONG
Met de moed der wanhoop
was de toen 18-jarigé jongen
uit de rijdende trein gespron
gen en met zijn handen op
de electrische rails terecht
gekomen. Toen hij in het
dichtsbijzijnde ziekenhuis werd
opgenomen, moest men tot
amputatie overgaan van zijn
verbrande handen en vanaf
de elleboog verbrijzelde ar
men. De toekomst scheen
voor Willem voorgoed gebro
ken. Werk en een normaal
leven leken uitgesloten. Maar
nee, Willem weigerde het
denkbeeld te aanvaarden, dat
hij zijn leven lang hulpbehoe
vend zou zijn. Hoewel hij
geen woord Engels kende, be
sloot hij drie jaar geleden om
geheel op zijn eigen houtje
naar Engeland te gaan. en
daar zijn geluk te beproeven.
Die moed is hier niet lang
onopgemerkt gebleven. Nieuw
gevonden Engelse vrienden in
het vissersplaatsje Fleetwood
kwamen zo onder de Indruk
van de ondernemingsgeest
van deze kalme, Ietwat ver
legen Nederlandse jongen, dat
zij terstond gelden voor hem
inzamelden en hem naar Lon
den zonden, zodat hij daar
contact kon zoeken met het
beroemde Rochamoton zieken
huis voor oorlogsinvaliden, te
Richmond, aan de Theems.
MODERNSTE VINDING.
Hier trok zijn geval onmid
dellijk de aandacht van de
hoofdchirurg, de vermaarde
dr. Gilles, die terstond enige
operaties -op hem verrichtte.
Na ruim een jaar in dit
prachtige gelegen ziekenhuis
te hebben doorgebracht kreeg
Willem die ondertussen zijn
tijd benutte met het leren van
Engels in 1947 zijn eerste
en tn 1948 zyn tweede kunst
hand. Deze waren van een
geheel nieuw Amerikaans ont
werp en hij was de eerste
invalide in Engeland die ze
ontving. Het zou hem in staat
stellen alle tien vingers af
zonderlijk te bewegen. Een
woord van lof ls hier ook op
zijn plaats voor het werk van
hot Nederlandse Koning-Wil-
lemfonds te Londen, dat de
hoge kosten dezer unieke
kunsthanden op zich nam en
een grote bijdrage schonk aan
het Rochampton ziekenhuis
voor WUlem's lange verblijf
daar.
Demonstratie bij het
vertrek van de
„Groote Beer".
MET SPANDOEKEN EN
PAMFLETTEN
Woensdagavond vertrok de
„Groote Beer" met militairen
uit IJmuiden naar Indonesië.
Naar schatting 3000 personen
waren met spandoeken en pam
fletten naar de Noordersluis
in IJmuiden gekomen om hun
afkeer uit te spreken over het
verschepen van militairen naar
Indonesië. De betoging werd
geleid door de beide communis
tische wethouders van Velsen,
de heren Kruisdam en Van
Eyken. Kreten als „geen ka
zernes maar huizen" en „troe
pen terug" weerklonken over
de Noordersluis. De politie
heeft de betogers uiteengedre
ven.
Van overheidszijdc wordt
medegedeeld, dat dergelijke
wanordelijkheden tot gevolg
kunnen hebben, dat in de toe
komst de toegang tot de sluizen
ook aan familieleden van ver
trekkende militairen wordt ont
zegd.
Kort nadat hy in 1948 zijn
tweede hand ontving, verloof
de hij zich met Johanna, die
hij, voordat hij het ziekenhuis
inging, in Londen tijdens een
uitstapje van de Club van
Jonge Nederlanders had ont
moet. Zij deed hier sinds de
oorlog de huishouding in het
gezin van een Londense dok
ter, en is een jaar jonger
dan Willèm.
DANK ZIJ GOEDE
TRAINING.
Het was „Jopie", die hem
de wilskracht gaf zich met
onuitputtelijk geduld te oefe
nen in het gebruik van zijn
nieuwe handen. Een geheel
nieuw systeem van door
schouderbewegingen „bestuur
bare" veren, waarmee de el
lebogen, polsen en alle vin
gers bewogen kunnen worden,
stelde hem langzaam maar
zeker, na eindeloze oefening,
in staat zichzelf aan te kle
den, zich te scheren, te eten,
zyn haar te kammen en
te schrijven. WUlem's energie
en enthousiasme kenden geen
grenzen meer. Een nieuw le
ven ging voor hem open en
niets was hem meer onmoge
lijk. Hij werd de wonderpa-
tiënt van Rochampton en be
gon zich zelfs op stenografie
en machineschrijven toe te
leggen.
DE RADIO HELPT.
Omstreeks die tijd, nu eni
ge maanden geleden, bracht
de bekende Engelse radio-in
terviewer Wilfred Pickles een
bezoek aan het Rochampton
hospitaal. Zijn wekelijkse im
promptu „have a go"-pro-
gramma's uit alle delen van
het land. behoren tot de po
pulairste uitzendingen van de
BBC. Pickles' oog dwaalde
over de volle hospitaalzaal en
bleef rusten op de jonge
blonde Nederlander, omringd
door zijn Engelse vrienden.
Het interview begon. Willem s
laconieke antwoorden, hoe hij
maar zonder handen en zon
der een woord Engels op goed
geluk naar Engeland was ge
komen om een bestaan le
zoeken, en nu. dank zij het
meesterlijke werk van dr. Gil
les al een aardige snelheid
steno had bereikt, trouw
plannen had en zelfs de En
gelse taal had bemachtigd,
lieten de BBC-radio-intervie
wer nummer één bijna sprake
loos en de luistéraars niet
minder. Een Engelse zaken
man, die het programma ge
hoord had, bood Willem on
middellijk een administratie
ve betrekking aan op zyn
Londense handelskantoor, het
geen hij heeft aangenomen.
De Engelse avondbladen druk
ten foto's af van „Wim and
Jopie"' onder de kop: „Een
held komt in het leven te
rug."
Op 19 April zal het jonge
paar hier uit Nederland te
rugkeren en zal Willem be
ginnen met zijn letterlijk ..uit
de lucht" gevallen werk in
de City. Het zal de kroon zijn
op zijn moed en taaie volhar
ding, die heel Engeland heeft
geïnspireerd.
(Nadruk verboden).
100 jaar matrozenopleiding.
Het instituut van de Kon.
Ned. Roei- en Zeilvereniging
(Van onze
speciale correspondent)
Arie, een vijftienjarige Jan
maat in de dop, met een
blauwe overall en een glun
der gezicht, is bezig een zes-
schjjfs gijn te scheren. Het
handsvod ontbreekt aan het
vaste part van de takel, maar
dat hindert hem niet in zijn
werk. Hij scheert het touw
werk deskundig met de zon
mee. Zijn kameraden leggen
enkele en dubbele schoots-
steken, stellingplank- en
werpankersteken, zij maken,
stalen- en korte- en ketting-
splitsen, zij signaleren in de
.duisternis een zeilschip recht
vooruit en vertellen de ge
heimen van een duvelsklauw
Al deze termen, die voor U
waarschijnlijk abacadabra zijn,
zijn gemeengoed geworden van
de 14-, 15-, en 16-jarige leer
lingen van het Matrozen-insti
tuut van de Kon. Ned. Zeil- en
Roeivereniging in Amsterdam,
die hun opleiding ontvangen
op de bark „Pollux", een ro
mantische driemaster in het
Oosterdok in de hoofdstad.
Honderd jaar geleden wer
den eveneens jeugdige knapen
door het Instituut vertrouwd
gemaakt met het zeemansleven,
werden zij eveneens gevormd
tot de stoere zeelu;, die de
Nederlandse schepen door de
stormen over alle wereldzeeën
voeren. Het Instituut bestaat
thans precies een eeuw en al
moge het verbamd met de Kon.
Ned. Zeil- erl- Roeivereniging
niet meer zo innig zijn als wel
eer. het beschouwt zich nog
altijd als een dochter van de
ze vereniging.
Honderd jaar, matrozenoplei
ding. Dat was een feestelijke
herdenking waard. Dinsdag vier
de men een réunie; Woensdag
was er een autotocht naar Ou
wehands Dierenpark op de
Grebbeberg en op Donderdag
14 April een ontvangst, een
mars van de jongens door de
stad met de Politie-muziek
voorop, een diner in Krasna-
polsky en een gezellig samen
zijn in de avonduren.
IVEER AAN HET WERK
Maar daarna is het weer
hard werken voor de leerlingen
om in de twaalf maanden van
hun opleiding klaar te komen
en waardig gekeurd te worden
om als matroos op de grote en
kleine vaart ter zee hun eer
ste reizen maken.
Op 13 April 1849 werd bij
Kon. Besluit van Koning Wil
lem III het afgekeurde trans
portschip „Dordrecht" aan het
Instituut afgestaan. Het bleef
tot 1861 in dienst. Daarna kre
gen de kwekelingen hun op
leiding achtereenvolgens op de
brik „Venus", het korvet „A-
jax", de brik „Zeehond", de
brik „Pollux" en thans op de
bark „Pollux".
DE „POLLUX"
De bark .Pollux", die op 4
Januari 1941 in dienst gesteld
werd, is het fraaiste opleidings
schip, dat Nederland bezit, een
sieraad tevens voor de Amster
damse haven.
De zeventig leerlingen, die
intern zijn, ontvangen hun les
sen van de commandeur A M.
Willemse. die op 30 April a.s.
de dienst verlaat en dan opge
volgd wordt door de heer J F.
yiëtor, van een bootsman, twee
bootsmaats en een onderwij
zer. Ook aan het godsdienston
derwijs wordt aandacht be
steed. Voor dit onderwijs ont
vangt men krachtens ie Nij
verheids-onderwijswet subsi
de. Het internaat bestrijdt zijn.
onkosten uit subsidies van par
ticulieren en rederijen, uit de
schoolgelden en giften.
De jongens voelen zich thuis
op de „Pollux" en Klauteren
weer lustig in het want. Na de
oorlog was de gehele tuigage
verdwenen, doch thans ligt het
schip weer in volle glorie in de
haven. Een halve ton was al
leen al gemoeid met de mas
ten en de tuigen. De Neder
landers zijn een zeevarend volk
Het ruime sop trekt talrijke
ondernemende jongelui. Het
honderdjarige Matrozeninstituut
zorgt door het verschaffen van
een degelijke opleiding, dat de
jonge Janmaats met kennis van
zaken hun loopbaan beginnen
en dat. de grondslag gelegd
wordt voor het bekleden van
uitstekende betrekkingen aan
boord van onze schepen.
Een jaar met aftrek
voor Menten.
Het Amsterdamse Bijzonder
Gerechtshof heeft uitspraak
gedaan in de zaak tegen de
groot-Industrieel uit Aerden-
hout A. Menten, in wiens pro
ces, zoals tl? advocaat-fiscaal
het veertien dagen geleden op
merkte, meer papier, meer
tijd en meer goochelarij is ge
bruikt, dan in welk proces,
dat voor een Bijzonder Ge
rechtshof is gevoerd.
Het enige punt, dat het Hof
bewezen achtte, ls het funge
ren als tolk en deskundige
voor kunstzaken in dienst van
de inmiddels opgehangen S.S.-
generaal Schoengardt, hetgeen
hulpverlening aan de vijand
oplevert.
Het Hof veroordeelde Men
ten tot een gevangennisstraf
van een jaar met aftrek van
voorarrest en beval zijn on
middellijke invrijheidstelling.
Nog een Nederlander op
zoek naar Noach's ark.
Naar het A.N.P. verneemt,
zaï ook de 20-jarige theologisch
student R. B. Noorbergen uit
Groningen zich bij de expeditie,
die een onderzoek zal instellen
naar de resten van de ark van
Noach, voegen. Zoals bekend
zal ook de 17-jarige Haagse
scholier Hans Roozen de tocht,
die onder leiding staat van de
Amerikaanse archaeoloog Smith
staat, meemaken.
Tachtig schepen werden opgehouden.
(Van onze correspondent).
Londen, 13 April. „Wij hebben tot dusverre geluk gehad;
ons bedrijf is één der weinige, dat nog doorwerkt", ver
telde de heer J. Noest, Londens directeur van YVm. Mtil-
ler (Rotterdam) ons naar aanleiding van de grote
havenstaking, die voor de tweede keer in tien maanden de
Londense haven heeft lamgelegd. „Niet alleen, dat deze
stakingen in de toekomst nog wel veelvuldiger zullen wor
den", voegde de heer Noest er aan toe, „maar die lui
hier werken ook nog zo langzaam wannéér ze werken...
Het zit hem in die eeuwige koppen thee, en bovendien
zijn de ploegen hier veel te groot, zodat een gedeelte er
van maar staat toe te kijken en ze elkaar eigenlijk in de
weg lopen, Nee, dan onze Rotterdamse havenarbeiders ik
kan gerust zeggen dat die tweemaal zo snel werken als
hun Londense collega's."
Toen wij dezer dagen per mo
torboot de uitgestorven ha
ven eens in ogenschouw gin
gen nemen, was er op het
hele Londense waterfront maar
één schip in beweging. Het
was de 836 ton metende Ne
derlandse „Oranjepolder"
(Müller Mij.), die geladen en
wel triomfantelijk langs de
ruim 80 opgehouden schepen
Passagiersvervoer liep iets terug.
Meeste vervoer xip lijn
Kruiningen Perkpolder.
Blijkens de vervoersoverzichten
van de Prov. Stoombootdiensten
over het eerste kwartaal 1949, die
gisteren door Gedeputeerden zijn
besproken, is het aantal vervoerdè
passagiers op de lijnen Terneuzen-
Hoedckenslcerke en Kruiningen
Perkpolder toegenomen, maar ls
op de andere lijnen een teruggang
waar te nemen.
Bij de dienst Veere-Kamperland
is het vervoer belangrijk lager
doordat er in 1947 en 1948 een be
langrijk vervoer was van D.U.W.-
arbeiders.
Het autovervoer is op alle lijnen
nog toegenomen. Alleen voor de
lijn Terneuzen—Hoedekenskerke
kan geen vergelijking worden ge
maakt, aangezien hier eerst sedert
Augustus 1948 autovervoer moge
lijk is.
De aantallen vervoerde passa
giers bedroegen over het eerste
kwartaal van:
1939
1946
1948
1949
86.501
188.096
TerneuzenHoedekensk.
17.460
Kruiningen—Perkpolder
19.038
74.976
15.501
KortgeneWolfaartsdijk
31.025
34.280
61.034
12.151
Veere—Kamperland
4.206
7.346
Totaal
218.604
513.624
511.436
De grootste stijging dus ten aan
zien van het veer Kruiningen—
Perkpolder. dat zich in een steeds
groeiende belangstelling mag ver
heugen, en waarop het vervoer
thans veel drukker is dan op het
traject Vlissingen—Breskens. dat
in tegenstelling met de toestand
van 1939.
MEER AUTO'S VERVOERD.
Dat ook het autovervoer in ver
gelijking met vorige jaren weer
aanzienlijk is gestegen, blijkt uit
onderstaande cijfers over het eer
ste kwartaal van:
VlissingenBreskens 8.734
Terneuzen—Hoedekensk1.356
Kruiningen—Perkpolder 4.442
ZierikzeeKatse veer 1.442
KortgeneWolfaartsdijk 5.910
37.665
2.560
8.568
24.017
1.510
51.860
Totaal
21.884
14.0J
8.585
90.177
INVLOED SLECHT WEER.
Tenslotte geven wij hier de cij
fers voor de maand Maart wat
passagiers- en autovervoer betreft.
Opvallend is de teruggang van het
passagiersvervoer, maar toch wel
begrijpelijk als men zich herinnert
hoe Maart zijn staart roerde. Het
slechte weer is hier wel degelijk
van invloed geweest.
De cijfers van het passagiersver
voer in Maart luidden:
1939 1946 1948 1949
Vlissingen—Breskens 14.906 40.086 75.707 57.103
Terneuzen—Hoedekensk6.126 15.252 12.320
Kruiningen—Perkpolder 6.278 25.303 70.873 76.974
Zierikzee—Katse veer 3.323 5.691 9.863 7.253
Kortgene—Wolfaartsdijk 8.493 12.654 23.570 19.796
Veere—Kamperland 1.197 3.608 7.880 4.288
Totaal 40.323
177.734
Een teruggang dus op alle lijnen,
behalve Kruningen—Perkpolder.
Het autovervoer was in Maart op
1939
VlissingenBreskens 3.152
TerneuzenHoedekensk390
KruiningenPerkpolder 1.592
ZierikzeeKatse 'veer 494
KortgeneWolfaartsdijk 1.799
alle lijnen hoger dan de vorige
jaren:
12.782
974
3.073
Totaal
7.427
Zo nodig verplichting tot dienstneming.
Eén beslissing werd nog
niet genomen.
Naar aanleiding van be
richten over het oproepen
van de lichtingen 1941 tot
en met 1944, wordt van
officiële zijde het volgen
de medegedeeld:
Er bestaan plannen de jon
gemannen, behorende tot de
lichtingen 1941 tot en met
1944 aan een keuring te on
derwerpen, teneinde de mo
gelijkheid te openen hen ge
heel of gedeeltelijk te kun
nen inschakelen in de lands
verdediging. Hieraan, kan het
volgende worden toegevoegd:
Een zeer groot gedeelte van
hen, die behoren tot de vier
genoemde lichtingen, verkeert
in een zeer gunstige positie
ten opzichte van de dienst
plichtigen, behorende tot de
lichtingen 1945 en latere jaar
klassen, op wie de volle zwaar
te van de dienstplicht, voor
velen bestaande uit enige ja
ren tropendienst. drukt, als
mede tegenover de oorlogs
vrijwilligers. die eveneens eni
ge jaren dienst In Indonesië
of hier te lande hebben ver
richt en waarvan velen tot
de lichtingen .1941 tot en met
1944 behoren.
Toen in 1944 en 1945 een
begin werd gemaakt met de
opbouw van onze krijgsmacht,
moest men er noodgedwongen
van afzien een beroep te doen
op deze vier lichtingen, om
dat de mogelijkheid niet aan
wezig was deze alsnog voor
de dienstplicht op te roepen.
Sedertdien is een viertal
jaren verlopen, waarin de
wenselijkheid is gebleken om,
boven en behalve de in het
kader der Westélyke Unie te
vormen operatieve strijdkrach
ten, te beschikken over terri
toriale troepen, bestemd voor
de handhaving van orde en
rust in Nederland tegen aan
slagen van binnen en van bui
ten. Mede om te vermijden
dat daartoe alsnog een beroep
zou moeten worden gedaan op
vorenbedoelde lichtingen is de
regering overgegaan tot vor
ming der Nationale Reserve.
De Nederlandse jonge man
nen op wie tot dusver geen
militaire plichten drukten,
hebben het thans in eigen
hand om, door in ruime mate
gevolg te geven aan de tot
hen gerichte oproep en aldus
op betrekkelijk weinig offers
eisende wijze hun vaderland
se plicht te vervullen, het de
regering mogelijk te maken
te blijven afzien van het ge
bruik der bedoelde lichtingen.
Mocht het gewenste resultaat
onverhoopt niet worden bereikt
dan zou moeten worden over
wogen de vrijwilligheid te ver
vangen door. het alsnog op
leggen van verplichtingen.
Aangezien het ogenblik voor
deze beslissing nog niet is
aangebroken, zyn alle tot dus
ver hierover verschenen be
richten prematuur.
Honderd jaar Maatschappij
voor de Geneeskunst.
De Nederlandse Maatschap
pij tot bevordering der Genees
kunst bestaat 22 October 1949
honderd jaar. Op 7, 8 en 9 Juli
a.s. zal dit belangrijke jubi
leum echter reeds worden ge
vierd en wel te Amsterdam,
omdat, zoals de statistiek heeft
uitgewezen „Juli de gezondste
maand is" en in die maand de
artsen dus het best een paar
dagen er uit kunnen breken om
eens hartelijk feest te vieren.
Het programma der feestelijk
heden omvat tal van punten
die bewijzen, dat de dragers
van het aesculaapteken niet al
leen „wetenschapsmensen" zijn.
Zo is er een sterrit naar de
hoofdstad, welke zijn eindpunt
heeft op het Stadionplein op
7 Juli. Om 14.30 uur wordt dan
die dag in het Concertgebouw
de officiële feestvergadering ge
houden.
van alle nationaliteiten heen-
stoomde, op weg naar Rotter
dam, haar dekken vol met
glanzende nieuwe vrachtauto's.
Op de Haya Warf, waar de
lijnschepen der Hollandse
Stoomboot Mij. uit Amsterdam
aanleggen, was men minder
gelukkig. Hoewel men er eerst
nog met een handjevol
mannen doorgetobd- had, was
nu alles in staking. De
„Rijnstroom" bv. was nog
niet halverwege geladen met
nieuwe personenauto's voor
Nederland, toen daar ook het
werk neergegooid werd. Het
schip zal wellicht half leeg naar
Amsterdam vertrekken. Verder
op de rivier lagen nog een aan
tal kleinere Nederlanders, waar
onder de kustvaarder „Twen
te" uit Groningen. Het enige
teken van leven was de vro
lijk wapperende Nederlandse
driekleur.
ONTSLAG-KWESTIE.
Deze onrustverwekkende
staking, die Maandagmorgen
officieel werd aangekondigd
door de 7000 man sterke Ste
vedores and Dockers vakbond,
was het gevolg van het ont
slag van 32 oude arbeiders,
die wegens buitensporig' veel
verzuim onvoldoende arbeids
prestaties geleverd hadden.
Slechts zeven hunner waren
lid van deze vakbond. Drie
der ontslagen arbeiders wa
ren boven de tachtig jaar! De
rest behoorde tot de mach
tige Transportarbeidersbond,
die 20.000 leden telt in de
Londense havens. Ondanks het
uitdrukkelijk verbod van deze
vakbond had ruim de helft
hiervan zich bij de stakers
der Stevedores Union gevoegd,
zodat het totale aantal sta
kers ruim 17.000 bedroeg,
oftewel 75 procent der Lon
dense havenarbeiders.
VOEDSELGEBREK
Ondertussen dreigde de sta
king Londens en Zuid Eng
land's gehele voedselvoorzie
ning in de war te sturen. Zes
tigduizend ton graan, 3000 ton
meel, 2000 ton vlees en enorme
hoeveelheden suiker, boter en
kaas liggen er in totaal on-
gelost op de grote vrachtboten
van Canada en Australië, ter
wijl, om de chaos nog' te ver
groten, alle kaden zich ophoop
ten met steeds langer -worden
de rijen nieuwe Engelse ex
port-auto's machinerieën en
textielgoederen.
Hoewel er zich in Londens
havenkwartier nog geen rel
letjes hadden voorgedaan deden
de communisten hun uiterste
best de 17.000 op de straten
rondhangende stakers op te
ruien.
Van de zomer weer roomijs.
Toen op 1 Juli 1948 de distri
butie van melk voor de consu
menten werd opgeheven, ble
ven nog beperkende bepalingen
van kracht voor het gebruik
van melk voor industriële doel
einden. Ook deze zijn thans ko
men te vervallen, zodat melk,
b.v. voor de bereiding van ijs
en chocolade-melk, verbruik in
laboratoria enz. niet meer aan
toewijzingen gebonden is, en
vrij kan worden betrokken.
Op het paleis Soestdijk is
Woensdagmiddag Prinses Beatrix
geïnstalleerd als lid van een klein
watervendel van het Nederlands
padvindersgilde.
Over Engeland is ze uit Amerika gekomen. Het land, waar
de vrouw meer belangstelling heeft voor haar verschijning.
Een housecoat noemen zij ze daar. Hier spreken we meer
familiaar van een huisjapon.
„Aboe!" zei de Nederlandse huisvrouw, die met haar ge
dachten nog leefde in de tijd, dat je hoogstens zo'n degelijke
ochtendjas van gemoltonneerd tricot droeg. „Is zo'n huis
japon eigenlijk niet een beetje luxe ding?"
Wij geloven, dat ook op dit punt de kleding juist eenvou
diger wordt. In plaats van het gebloemde huishoudschort of
de degelijke ochtendjas een combinatie van de twee. De voor
delen van beide, maar zo oneindig veel vrolijker. Gekleder
bovendien.
Beter dan wij zou misschien de melkboer het pleidooi voor
de ochtendjas kunnen voeren. Hij, die van achter half-open
deuren zoveel kannetjes krijgt toegestoken. En achter die deu
ren verschuilt zich het oude zijdje (met vlekken) of de ver
sleten avondjurk. De huisjapon kan het licht van de jonge dag
beter verdragen!
Het hoeft geen dure gewatteerde te zijn (die je overigens
niet eens zelf kunt wassen), maar met een aardig wasbaar
katoentje, een stuk gebloemde of gestreepte kunstzij is al zo
veel te doen. Driekwart model, maar bij voorkeur toch tot de
grond. Gemakkelijk om 's morgens aan te schieten over pyama
of nachtjapon. Om er prettig mee uit tc zien bij het ontbijt en
in het werk. Zoals die Amerikaanse, die zoveel belangstelling
heeft voor haar eigen verschijning.
(Nadruk verboden) Elsa Danah
