Verheugend resultaat van de
Sumatra conferentie
T
Kantte in de ingewanden der aarde
c
De Hervormde Gemeente
op Zuid-Beveland
Gemeentesecretaris van
Kruiningen jubileert
ante Sabine
grijpt in MARIA SAWERSKY
GEMEENTE TE GOES IN 1578 GESTICHT.
Strijd om hel eerste
kerkgebouw.
li
Was na de satisfactie van 1577
het aantal bezoekers der Her
vormde samenkomsten in het
eerst niet groot, dit werd be
ter, toen de om 't geloof uit
gewekenen waren terugge
keerd. Zij moesten echter in
Êarticuliere woningen samen-
omen. Deze, zoals een woon
huis aan de 's Heer Hendriks-
kinderenstraat, werden later te
klein.
Toen de Prins van Oranje op
12 Juli 1578 voor het gehele
land de Godsdienstvrede tot
stand had weten te brengen,
kregen 2ij moed en konden ze
napr een kerkgebouw uitzien.
Nu kon overal op verzoek van
100 huisgezinnen, 't zij Gere
formeerd, 't zij Rooms-Katho-
liek, openbare godsdienstoefe
ningen worden vergund. Toch
had men in Goes, evenals in
andere steden met Rooms-Ka-
tholieke stadsbesturen die vre
de niet laten afkondigen. De
Hervormden vroegen aan het
stadsbestuur een der twee klei
ne Roomse kerken van het
klooster der Kruisbroeders
voor hun samenkomsten. Dit
werd geweigerd. By velen zet
te dat kwaad bloed. Verschei
dene personen, die voor het
stadhuis samenschoolden, lie
pen naar de nabijstaande Maria
Magdalenakerk en begonnen
daar de beelden en de altaren
te vernielen. Burgemeesters en
Schepenen wisten met behulp
van goede Hervormden, het
vernielingswerk te stuiten.
EEN KERKGEBOUW.
Nu begon de vroedschap
toegeeflijk te worden en was
ze wel genegen de gevraagde
kerk voor de Hervormden af
te staan.
Wat zich te Goes afspeelde,
was spoedig op Walcheren be
kend. De classis zond de pre
dikanten J. Gerobuldus van
Vlissingen en J. de Miggrode
van Veere, benevens enkele of
ficieren naar Goes om 't ver
zoek der Hervormden te steu
nen.
Onder de officieren was Louis
de Boisot, de bekende Geuzen
admiraal. Hij was ouderling
der Waalse kerk te Middelburg.
Toen het stadsbestuur toch een
kerk wilde afstaan, eiste het
comité de Grote Kerk. De
vroedschap, wellicht vrezende
voor geweld, gaf toe. De sleu
tels konden bij de koster ge
haald worden. De andere dag
8 Oct, 1.578, werd de eerste Her
vormde preek in de Grote Kerk
Sehouden door Ds. J. Gerobul-
us. Die dag kan dus be
schouwd worden als de stich
tingsdatum der Hervormde ge
meente.
EERSTE PREDIKANT.
In het jaar 1578 werd nog als
predikant beroepen Henricus
Brandt. Blijkbaar heeft hij het
beroep niet aangenomen of an
ders de gemeente maar kort
gediend: want hij was ook de
eerste predikant te Kruinigen,
nog in 't zelfde jaar aldaar be
roepen.
Het eerste Heilig Avondmaal
te Goes werd gehouden op 14
April 1579 met nog maar 22 be
lijdende lidmaten. In dat jaar
Voorkeur bij toewijzing
reisdeviezen.
De A.N.W.B. deelt mede, dat
in de toekomst bij de toewij
zing reisdeviezen voor toeristi
sche doeleinden diegenen voor
keur zullen krijgen, die sedert
de bevrijding nog geen reisde
viezen voor vacantieverblijf in
het buitenland ontvingen. De
Nederlandse Bank, die tot dus
verre met het feit, dat een aan
vrager in een vorig jaar reeds
deviezen voor dit doel had ont
vangen, bij de loting geen re
kening hield, zal thans binnen
de grenzen van het beschikba
re bedrag aan de bovenbedoel
de. categorie prioriteit verle
nen. In verband hiermee kan
voor een toewijzing van devie
zen voor Zwitserland voor de
periode Juli, Augustus en Sep
tember 1949, waarvoor de aan
vragen vóór 31 Mei moet ge
schieden, reeds prioriteit wor
den aangevraagd.
Ongewenste lectuur.
De kantonrechter te Sittard
heeft A. D. aldaar veroordeeld
tot zeven boeten van ƒ20 elk
en P. tot tweemaal ƒ20 boete
Zij hadden tijdschriften ver
kocht, die naar het oordeel van
de gemeenteraad van Sittard
in verband met de daarin voor
komende afbeeldingen schade
lijk geacht moesten worden
voor de jeugd.
De Marshall-hulp.
Het Huis van Afgevaardigden
te Washington heeft met 254
tegen 48 stemmen het wetsvoor
stel tot verlenging van de
Marshall-hulp met een jaar
goedgekeurd en een bedrag van
5.380.000.000 dollar gevoteerd.
Een drietal voorstellen tot ver
laging van dit bedrag werden
verworpen. In het wetsontwerp
wordt net particuliere bedrijfs
leven uitgenodigd een bedrag
van 272 millioen dollar te in
vesteren in herstelprojecten in
Europa.
Op 23 cn 24 April a.«. zullen
ruim 200 Belgische en Luxemburg
se oudstrijders Den Haag bezoe
ken. teneinde een groet aan de
Nederlandse kameraden te bren-
gn.
werd als tweede predikant be
roepen Quirijn Geraerts. In de
17e eeuw en later dienden ge
regeld vier predikanten de ge»
meente.
Het aantal Hervormden breid
de zich langzamerhand uit en
wei voornamelijk onder de ge
wone burgerman. De meer
aanzienlijken, veelal de rege
ringspersonen bleven aan het
Rooms-Kathollek geloof ge
trouw, al konden zij hun gods
dienstplichten niet meer in een
openbaar kerkgebouw waarne
men, omdat de Staten van Zee
land dat in 1579 verboden had
den. Zij kwamen nu ln het ge
heim samen in zogenaamde
schuilkerken, al waren deze
maar gewone gebouwen,
"'t Kan verkeren", zou Brede-
rode zeggen.
DE VROEDSCHAP.
Ook waren onder de leden
van de vroedschap enkele on
verschilligen, die tot geen en
kele kerk behoorden of zich er
althans niet aan wilden ver
binden. Allen wilden hun eer
en macht zo lang mogelijk
behouden. Een kiesstelsel, zoals
wij dat thans hebben, bestond
nog niet. Feitelijk vulde de
vroedschap zichzelf aan. Of
schoon destijds de Calvinisten
overal naar de macht grepen,
was dit te Goes niet het geval.
Zo waren in 1609, dus ruim
dertig jaar na de overgang, in
het college van de wet (burge
meesters en schepenen) nog
maar drie Gereformeerden
Eerst in 1615 waren alle rege
ringszetels door hen bezet.
Mede tot versterking der Ge
reformeerde of Hervormde be
ginselen zowel in Goes als op
geheel Zuid Beveland werd op
14 Oct. 1579 de eerste Zeeuwse
Provinciale Synode te Goes ge
houden.
R. B. J. d. M
(Wordt vervolgd'
Graanhandel knoeide
Dinsdag veroordeelde de tucht
rechter voor de voedselvoorzie
ning te Assen de N.V. graan
handel O.M. te Gasselternijveen
tot een geldboete van 6000.
Voorts werd de handelsvergun
ning voor de tijd van 3 maan
den ingetrokken met een proef
tijd van 1 jaar.
De N.V. liet granen zonder
vergunning en tegen de voor
schriften in mengen, waarna ze
werden afgeleverd. Voorts be
antwoordde zij de vragenlijst
van het bedrijfschap opzettelijk
onjuist.
Mijn tussen de pieren
van IJmuiden.
Dinsdagmiddag werd tus
sen de IJmuiderpieren door
de loodsboot een drijvende
zeemijn ontdekt. De miinop-
sporingsdienst werd onmiddel
lijk gewaarschuwd, die 4 of
ficieren en 5 manschappen 't
gevaarlijke obstakel deed op
ruimen. De scheepvaart on
dervond een paar uur stag
natie.
TRAMBOTSING.
Dinsdagavond omstreeks half
negen is op de hoek van de
Stadhouderskade en de van
Woustraat in Amsterdam een
tramwagen van lijn 4 in aan
rijding gekomen met een zwa
re tractor met oplegger.* Het
voorbalcon van de tram werd
geheel gekraakt en de tram
kwam door de schok geheel
dwars op de rails te staan. De
inzittenden van de tram kwa
men evenals die van de trac
tor met de schrik vrij.
PRIJSVRAAG VOOR
LEKENSPELEN.
De jury voor de prijsvraag voor
lekenspelen, uitgeschreven door de
overkoepelingscommissie voor het
lekenspel, heeft besloten de termijn
van Inzending te verlengen tot 1
Mei 1949. De uitslag zal bekend
gemaakt worden na 1 September
1949. De spelen moeten worden in
gezonden aan het secretariaat van
de prijsvraag-commissie. p.a. Her
vormde Jeugraad, Herengracht
575. Amsterdam-C.
Van 27 Augustus tot 5 Septem
ber a.s. wordt te Oldenzaal het
900-1arig bestaan van de markt-
rechten en het 700-jarig bestaan
van de stadsrechten gevierd.
41. ..ivuineu naar Duiten nep Habbe
Kratsch. „Die schelp worden gepakt en
weggehesen!" Inderdaad. Toen ze aan dek
kwamen hadden enkele mannen de
schelp al in een grote kist gepakt en een
hijskraan was reeds bezig om hem van
boord te hijsen. Op het dek stond een
deftige bejaarde heer toe te kijken en
gaf enige aanwijzingen.
„Voorzichtig!" zei hij. „Zorg dat er niets
beschadigd!"
„En niet laten stoten! Doe alsof het het
kostbaarste porselein is!"
„Wat moet dat betekenen?" vroeg Kap-
pie verbaasd aan Habbe Kratsch.
„Hij zijn die directeur van die grote mu
seum!" fluisterde Habbe Kratsch.
De museum-directeur keerde zich op dat
moment om en in zijn hand bevond zich
een dikke stapel bankbiljetten.
„Ik hoop dat dit genoeg geld is voor dat
zéér buitengewone, buitengemene, exem
plaar!" zei hij. „Dit zal het meest bizon-
dere stuk van mijn museum worden en
ik weet, dat het eigenlijk niet met geld
te betalen is...."
„Wij zijn tevreden!" riep Habbe Kratsch,
terwijl hij de directeur op zijn schouder
sloeg.
Engels troepen
onderdeel bezocht
Nederland.
!r worden voorbereidingen ge
troffen voor het bezoek van een
compagnie zwaar luchtdoelgeschut
van het Engelse Royal Regiment
of Artillery" aan Nederland. Een
tweede compagnie zal België be
zoeken. Deze bezoeken geschieden
naar aanleiding van een desbetref
fende uitnodiging die Nederland
en België via de defensieraad van
d- West-Europese Unie hebben
gedaan, zo verklaarde men van
engelse zijde.
De compagnieën worden, volledig
uitgerust, in Mei verwacht. Een
van de doelstellingen van genoem
de Raad is de nauwe samenwer
king tussen de gewapende mach
ten van de vijf aangesloten lan
den. waaronder ook het uitwisse
ling van ideën en methodes valt.
In dit verband kan dit bezoek van
de compagnieën dan ook gezien
worden waarbij men speciaal de
samenwerking op het gebied van
luchtafweer op het oog heeft.
Vóór samenwerking mei
Nederland
Buitenlandse inmenging afgewezen
(Van onze correspondent te Medan).
Het zal de lezer in Nederland zonder twijfel reeds bekend
zijn dat in de eerste dagen van April te Medan, op de Oost
kust van Sumatra (Sumatra Timur) een belangrijke politie
ke gebeurtenis heeft plaats gehad. .Zestien delegaties, teza
men tachtig vertegenwoordigers tellend, kwamen daar sa
men uit alle delen van Sumatra: een gebied 13y2 maal zo
groot als Nederland, 4 maal zo groot als Java.
Alleen het (nog republikeinse) Atjeh en Nias waren er
niet.
De afgevaardigden van het
volk van dit prachtige en rij
ke eiland, waarvan het groot
ste deel nog slechts sinds kort
door onze troepen van republi
keinse terreur werd bevrijd,
confereerden te Medan om
zich over het lot van het Su-
matraanse volk te beraden.
Het initiatief was uitgegaan
van dr. Tangkoe Mansoer, de
bekwame nationalistische Wali
Negara (d.i. Staatshoofd) van
de deelstaat Sumatra Timur.
in Nederland meer bekend als
Sumatra's Oostkust of ook wel
Deli Het was een zuiver In
donesisch initiatief: en de con
ferentie geschiedde ook geheel
zonder enige Nederlandse in
menging.
De Nederlanders op Sumatra
stonden er als toeschouwers
bij, in geen andere positie dan
u, in Amersfoort of Assen;
eenvoudig als Nederlanders,
die hier werken en leven en
wie de toekomst van dit land
en dit volk zeer ter harte gaat.
SPANNING
De uitslag van deze grote
Sumatra-conferentie is met
enige spanning tegemoet ge
zien. omdat wél mocht worden
verwacht, dat zij van niet te
onderschatten invloed zal z()n
in het B.F.O., het college der
deelstaatvertegenwoordigers
te Batavia, dat het grootste
deel van het Indonesische volk
representeert: meer dan 45
millioen mensen. De resultaten
van dit Sumatra-congres heb
ben de gunstigste verwachtin
gen tenslotte nog verre over
troffen. Zowel de debatten,
die soms acht uur aan één
stuk, hebben geduurd, als het
na enkele dagen met algemene
stemmen aangenomen „mani
fest" ademen een gezonde
geest van roaliteit, zin voor
samenwerking, verlangen naar
rust en opbouw en een grote
mate van broederschap.
Men zal ln Nederland al
wel uit de kranten gelezen
hebben, dat het manifest o.a.
deelneming van de autonome
gebieden aan de besprekingen
met de republiek vraagt (wat
een logisch verzoek is. getui
ge het feit dat die gebieden
de stem van 45 m'llloen bete
kenen!), zich voor een Ver.
Staten van Indonesië verklaart
met gelilkberechtigde delen
(wat betekent dat men de re
publiek eventueel hoogstens als
dééistaat erkent!), zich na-
drukkelük uitspreekt voor sa-
menwerk'ng met Nederland en
tenslot+e een samenbundeling
van alle opbouwende krachten
op Sumatra beoogt.
Dit dan Is het resultaat van
debatten, waarin 80 vertegen
woordigers van dit grootste
gebied van Indonesië uni sono
buitenlandse hulp en inmen
ging zoals van de Veiligheids
raad afwezen, verklarend, dat
men uitsluitend de hulp en
de steun van het Nederlandse
volk wenst. Waarin verder met
ronde woorden werd gezegd,
dat de jongste resoluties van
Lake Success „het doodvonnis
over het Indonesische volk"
betekenen, terwijl de achter
grond der egoïstische economi
sche motieven van Amerikaan
se en Australische inmenging
scherp in het licht werd ge
steld.
En waarin, op grond hier
van, onomwonden werd uitge
drukt. dat Nederland „een
grote historische fout" maakt
zolang het alléén het oog op
de Republiek richt, en de deel
staten min of meer als politie
ke factor verwaarloost.
Ten aanzien van al deze
punten heerste een zeer ster
ke eensgezindheid, ook met
betrekking tot de vrees dat de
republiek, eenmaal in Djocja
hersteld, opnieuw een op ter
reur gebaseerde machtspoli
tiek zal willen voeren, waar
door de vrijheid der uit de
volkswil ontstane deelgebieden
ernstig in gevaar wordt ge
bracht.
REPUBLIEK
AFGEZWOREN
Duidelijker dan ooit en er
gens is op deze Sumatra-con
ferentie uiting gegeven aan
gedachten en gevoelens onder
het Indonesische volk, die in
Nederland helaas nog in ver
schillende kringen niet worden
verstaan en begrepen, omdat
men zich daar blind staart op
de Republiek een republiek
die althans wat Sumatra be
treft vrijwel nergens, ook niet
naar en in de geest, meer be
staat maar die hier door een
vrij volle in een vrije bijeen
komst althans voor het aller
grootste deel'van Sumatra de
finitief werd afgezworen om
dat zoals een der delega
tieleiders verklaarde „wij
weten wat het betekent onder
een republikeinse regiem te
staan".
Het valt van harte te ho
pen, dat deze stem van Suma
tra zowel in het buitenland
als in Nederland goed wordt
gehoord. Men kan er ook de
conclusie uit trekken, dat on
ze Nederlandse troepen hier
'n werkelijk „bevrydlngswerk"
hebben verricht iets waar
aan in sommige kringen in
Nederland tegenwoordig nog
al èens schijnt te worden ge
twijfeld.
ZO GAAT HET!
Overigens heeft zich rond
deze conferentie een opmerke
lijk en typerend Incident voor
gedaan: een der aanwezige
Amerikaanse journalisten, ver
tegenwoordiger van Associated
Press, zond een kort telegram
over de openingsrede van
voorzitter Abdul Malik de we
reld ln, waarin hij de heer Ma-
lik precies het tegenover-ge
stelde laat verklaren van wat
hij gezegd heeft. In dat A.P.-
ber'cht kan men nl. lezen, dat
de heer Mal'k Nederland zou
hebben gewaarschuwd reke
ning te houden met de wens
der deelstaten om president
Soekarno in de macht de her
stellen! Dit Amerikaanse pers
bericht werd hier in enkele
republikeinse bladen afgedrukt
die overigens de Conferentie
(om begrijpelijke redenen) ge
heel hebben genegeerd. De
heer Malik was uiteraard fu
rieus over het valse Ameri
kaanse bericht en het is on
middellijk lokaal tegengespro
ken. Maar of die tegenspraak
ook Lake Success en de rest
van het buitenland bereikt?
Zo wordt de wereld over de
werkelijke gevoelens van het
Indonesische volk voorgelicht:
met vierkante leugens. Wij
zullen maar hopen, dat ook
in een geval als dit de waar
heid zoal niet sneller dan toch
tenslotte sterker en duurzamer
zal bljjken te zijn.
(Nadruk verboden)
Een gesprek met de heer J. Blok.
Vrijdag a.s. zal het gemeentepersoneel van Kruiningen zijn
secretaris, de heer J. Blok, huldigen in verband met het feit,
dat hjj 25 jaar geleden als ambtenaar ter secretarie in dienst
van de gemeente Kruiningen kwam.
Wij hebben dezer dagen de heer Blok eens opgezocht in het
gemeentehuis, waar hü thans reeds een kwart eeuw zjjn bes
te krachten gaf aan de gemeentebelangen.
Het liefst had hij deze dag
maar onopgemerkt voorbij la
ten gaan. Met zijn onlangs ju
bilerende Middelburgse ambt
genoot. de heer Koene, is de
heer Blok van mening dat ieder
een kan jubileren, wanneer hem
maar de nodige jaren worden
gegeven.
„Maar ja, ik ontkom er toch
niet aan", zo voegt hij ons
glimlachend toe. „En het is ook
zo, wanneer ik op die 25 jaren
terugzie, dan is er ook wel re
den om deze dag met dankbaar
heid te herdenken.
LOOPBAAN.
Mijn loopbaan? Voor ik in
1924 ambtenaar ter secretarie
van Kruiningen werd, was ik
enige jaren volontair ter se
cretarie van Krabbendijke. Bij
mijn komst hier, was de heer
J. N. Elenbaas burgemeester en
secretaris. Aan deze man, die
een grote bekendheid genoot
op het gebied van de gemeen
te-administratie, heb ik veel tc
danken' gehad. Acht jaar lang.
tot aan zijn dood in Februari
1932, heb ik met burgemeester
Elenbaas mogen samenwerken.
Na zijn overlijden werd ik
waarnemend-secretaris; in Juni
volgde mijn benoeming tot se
cretaris, in welke functie ik 15
Augustus 1932 officieel optrad.
Sindsdien heb ik onder drie
burgemeesters gewerkt, nl. bur
gemeester de Mul, vervolgens
in 1945 de' heer A. van Hoote-
gem als wnd. burgemeester en
sinds 1946 burgemeester M,
Vogelaar.
DE BEZETTING.
Tot aan de laatste wereldoor
log is het betrekkelijk rustig
werken geweest. De bezettings
tijd heeft echter vele moeilijk
heden gebracht. In totaal heb
ben we hier drie inundaties
meegemaakt. Eerst in '39 op
kleine schaal, daarna in Mei
1940, toen de gehele polder on
der water kwam te staan en
tenslotte in Sept. '44, even vóór
het vertrek van de Duitsers. In
1940 moet ook de gehele ge
meente naar de Zak van Zuid-
Beveland evacueren, waarbij de
gemeente-secretarie in het ge
meentehuis van 's Heer Abts-
kerke moest worden onderge
bracht. In 1944 kwam nogmaals
een plotseling bevel tot eva
cuatie, doch de publieke dien
sten konden hier toen gevestigd
blijven".
GROEI.
Natuurlijk is er in deze 25
jaren zo wel het een en ander
veranderd en verbeterd op
Kruiningen. En al zegt de heer
Blok de bescheidenheid in
eigen persoon het niet; aan
de totstandkoming van al deze
veranderingen heeft ook hij
steeds een werkzaam aandeel
gehad. De gemeente groeide
van 4000 tot ca. 4700 zielen. De
gemeente-administratie werd
steeds uitgebreider en ingewik
kelder, zodat het secretarie-per
soneel van 2 tot 5 ambtenaren
uitgroeide. De nieuwe Rijksweg
kwam, hieraan grenzend een
geheel nieuwe woonwijk, Krui
ningen kreeg een Uloschool,
een landbouwhuishoudschool en
een landbouwschool welke
laatste instelling binnenkort in
de hiertoe te verbouwen oude
pastorie van de Ned. Herv.
kerk een eigen home krijgt; de
Veerhaven werd aangelegd, het
prachtige rusthuis voor ouden
van dagen van het B.A. ver
rees, nieuwe woningen moesten
worden gebouwd (in '40 zag
Hansweert 50 woningen verlo
ren gaan), straten werden ver
beterd, de electrificatie kwam
tot stand enz. enz.
NOG VELE JAREN!
„Ja, ik heb het hier altijd
naar. mijn zin gehad, heb het
met iedereen goed kunnen vin
den en ik hoop hier nog lange
tijd te mogen werken", zo be
sloot de heer Blok.
Ongetwijfeld zal het de ju
bilaris Vrijdag a.s. niet aan be
langstelling ontbreken. De lof
die hem daarbij zal worden
toegezwaaid, zal zeker de in
stemming van de gehele bevol
king hebben.
Bom na 4J/2 jaar ontploft.
Te Vlierden (gem. Deurne) is een
splinterbom ontploft, waardoor 2
paarden gedood werden. Kort 11a
de bevrijding werden op de grond
van de landbouwer Tielemans,
verscheidene splinterbommen aan
getroffen en opgeruimd. Nadien
echter heeft T. ditzelfde stuk land
reeds viermaal omgeploegd.
Maandag trapte één der paar
den, tijdens het ploegen, op een
bom. die vermoedelijk juist was
vrijgekomen. T. zelf, die achter de
ploeg liep, kwam met de schrik
vry.
FEUILLETON
73
„Dan zou je me een groot
genoegen kunnen doen. Geef jij
de oudere gasten eens een tip
en vertel aan iedereen, die hert
maar horen wil, dat juffrouw
Larsen en meneer Schuch zo
goed als verloofd zijn. Daarbij
kan je dan wel een beetje laten
doorschemeren, dat er op het
ogenblik weliswaar een klein
meningsverschil tussen het
tweetal bestaat, maar dat dit
allerminst van ernstige aard is.
En spoor d?n vooral de oudere
generatie aan haar al te vrij
moedige zoons op het hart te
binden de nodige reserve in
acht te nemen, zulks om de
reeds genoemde redenen".
Mevrouw Olafsen kneep haar
linkeroog veelbetekenend dicht.
Sabine, Sabine", lachte ze,
„ik heb nooit geweten dat je
zo'n aartskoppelaarster bent!
Maar ik moet toegeven, dat je
er de nodige talenten voor
hebt!"
„Laat ik in m'n leven nu ook
nog eens iets nuttigs doen",
antwoordde de oude dame.
„Wees ervan overtuigd, dat jij
Ten^ku dr. Mansur (links), de wall-negara van Ooit-Sumatra, die het Initiatief nam tot het bljcjiu
pen van de Sumatra-conferent-ie te Medan, tijdens het uitspreken van de openingsrede. Rechts
delegatie van Oost-Sumatra.
daardoor mede een goed werk
vericht. Zo, dat komt dus in
orde- En nu wil ik eens even
naar Beate gaan kijken".
Tot juffrouw Reuders verba
zing, was Beate echter nog
steeds niet thuis, maar zij kwam
juist de kamer binnen, toen Sa
bine het licht weer wilde uit
draaien.
„Nou, meisje, voor iemand,
die over vermoeidheid klaagde,
heb je toch een aardige wande
ling met Felix gemaakt. Waar
zijn jullie zo lang geweest?"
De ogen van de oude vrouw
dwaalden onderzoekend over
het meisjesgezicht.
„Het laatst inin een res
taurant, tante Sabine", ank
woordde Beate. „Ik heb een
groot glas wijn gedronken. En
ik geloofik geloof, dat het
me een beetje naar m'n hoofd
is gestegen. Bent 'u boos op
me?"
Sabine Reuder lachte. „Stel
je voor! Waarom in vredes
naam? Omdat je een glas wijn
hebt gedronken? Lieve hemel,
waar zouden de druiven anders
voor groeien? En dat het je
een klein beetje naar je hoofd
is gestegenach, de laatste
jaren is mij dat niet meer over
komen, maar ik herinner me
toch nog wel uit m'n jeugd, dat
dét op z'n tijd niet onaardig
was. Wel te rusten, meisje!"
Beate kreeg een kus en daar
mee kon ze naar bed gaan.
„Wat zou er toch met die
mensen aan de hand zijn?" zei
een paar dagen later Irene Lar
sen tegen haar moeder.
.Ach kind, wat komt dat er
nu op aan", meende mevrouw
Larsen haar te moeten troos
ten. „Dat is immers allemaal
van geen belang".
„Ja, dat is 't wel!" riep Irene
geprikkeld. „Het is wel dege
lijk van belang, dat Gerard
Lleving me geen bloemen meer
stuurt. Max Dalmers mij niet
meer het hof maakt en Bob
Karthaus niet meer om me
heen draait. Waarom houden
zij zich de laatste tijd allen zo
angstvallig op de achtergrond.
„Ik ben blij, dat ze dat doen",
bekende mama Larsen. „Je
hebt wel dagelijks tal van jon
gelui om je heen gehad, maar
geen enkele ervan had ernsti
ge bedoelingen. Het heeft nooit
mijn goedkeuring kunnen weg
dragen, dat je met al die jon
ge mensen zo hevig coquetteer-
de. Daarmee heb je SchucTi
maar afgeschrikt".
Irene voelde, dat haar moe
der gelijk had en dat maakte
haar woedend.
„Ach, die!" riposteerde ze,
terwijl ze minachtend haar
schouders ophaalde. „Als die
me vandaag aan de dag een
aanzoek doet, dan zeg ik rond
uit neen. Maar ik zou graag
willen weten, wat daar alle
maal achter steekt.
Irene was bezig haar toch
reeds glanzende nagels te po
lijsten. Haar moeder keek ge-
ergerd toe.
„Ik ben ervan overtuigd, dat
Schuch er zelfs niet meer aan
denkt je een aanzoek te doen',
zei ze- „Je hebt er werkelijk
slag van ernstige huwelijks-
candidaten voor het hoofd te
stoten. Kijk maar liever eens
naar Beate, die is heel wat
handiger. Ze is als een onbete
kenend persoontje hier geko
men en nu ziet ze er werkelijk
alleraardigst uit. Ze draagt
keurige japonnen en nu heeft
ze zowaar al twee vereerders.
Reuder is niet van haar weg
te slaan en Schuch ook bijna
niet. Die zal hier nog verloofd
vandaan gaan en dan óf me
vrouw Reuder.óf mevrouw
Schuch worden".
Irene wierp het nagelborstcl-
tje met een slag op de glas
plaat van de toilet-tafel.
„Ik wil niets meer over die
dingen horen, mama!" riep ze,
bleek van woede. „Ik ben dat
alles beu, beu, beu..!"
„Ik ook", verzekerde Ottilie
Larsen vermoeid. ,.Ik zal van
daag nog tegen Beate zeggen,
dat we naar huis gaan en haar,
hoe moeilijk me dat ook zal
vallen, om reisgeld vragen".
(Wordt vervolgd)
