Schreieder in Amerika of München? Bezit der Von Hohenzollerns tot 2procent geslonken Majoor De Graaf verieli opnieuw vreemde verhalen Zeeuwse Almanak Geneeskundige troepen bestaan tachtig jaar Beschermt de bossen m van Walcheren! m TWEEDE BLAD PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT WOENSDAG 13 APRIL 1949 Geheimen rond het England-Spiel (VI) Tweede Bingham ging overboord; nu kolonel Somer aan de beurt Majoor K. de Graaf, de schrijver van het hoek „Carnaval der Desperado's", op wiens ongegronde beschuldigingen aan het aders van de familie Bingham wij dezer dagen scherpe critiek leverden, heeft vorige weck het woord gevoerd op een verga dering van het voormalig verzet „Zuid-Holland" te Rotter dam. Het spijt ons te moeten zeggen, dat de heer De Graaf daar weinig weing goeds heeft verricht voor het opbouwen van een reputatie als objectief onderzoeker van de ingewik kelde situaties, die zich rond het England-Spiel voordoen. In tegendeel: de uiterst slechte indruk, die de ongefundeerde be weringen in zijn boek en in de later door hem gehouden persconferentie reeds op ons maakten, is in belangrijke ma te versterkt. Wü moeten opnieuw vaststellen, dat de heer De Graaf „voormalig commanderend hoofdofficier bij de ge allieerde agentendienst" er maar op los praat en dat zijn onzakelijke en grotendeels onjuiste beweringen cvcnzovcle hinderpalen zijn op de weg naar de klaarheid, die wü allen nopens het L'ngland-Spicl wensen te bereiken. Blijkens het A.N.P.-verslag van "s heren De Graafs betoog is hij thans teruggekomen van zijn theorie, dat er twee Binghams geweest zijn. Over de (in zijn roman ten tonele gevoerde) ..Haagse" Bingham, die bij de S.D. op het Binnenhof zou heb ben gewerkt, spreekt hij niet meer. Dat is ook moeilijk, nu wij hebben aangetoond, dat er geen broer en geen neef van Bingham bestaan. De gefingeer de tweede Bingham wordt dus stilzwijgend en zonder een woord van excuus aan de fa milie weggeschrnpt. Maar de heer De Graaf schijnt niet te beseffen, dat hij daarmede aan zijn positie van beschuldiger zelf alle grond ontneemt. Want wat blijft er nu over van zijn verhalen over contacten tussen de beide Binghams via Portu gal? Niets. De Graaf zwijgt er over. Hetgeen in dit geval voor hem het beste is. Ondertussen beweerde majoor De Graaf in Rotterdam toch maar rustig, dat hij de beschul diging jegens Seymour Bing ham. ondanks alles, nooit zal intrekken. Die beschuldiging heeft hij overigens - nog nooit in het openbaar geformuleerd; de heer De Graaf houdt haar altijd vaag en ongrijpbaar. Wij achten dit niet bepaald heldhaftig. Zulks temeer niet, omdat major Bingham, die nog altijd in actieve Engelse dienst is. op grond van een door hem afgelegde ambtseed (de dusge naamde Secrets Act) zich tegen deze zonderlinge verhalen niet kan verweren. BEWIJZEN GEVRAAGD. Wij achten dit alles dermate ongewenst (vooral waar het hier de eer van een Brits offi cier betreft) dat wij de vraag opwerpen of, indien de justitie niet kan ingrijpen, wellicht een ereraad van hoogstaande offi cieren zich met deze kwestie kan bezighouden. Laat de re serve-officier K. de Graaf voor zulk een ereraad zeggen wat hij op het hart heeft. En laat hij dan feiten noemen. En laat hij die feiten bewijzen. Men bedenke wel, dat dc beer Dc Graaf met zyn beschul digingen ook dc Engelse rege ling cn ook dc Engelse leger leiding treft. De Engelse auto riteiten hebben major Bingham niet vervolgd en niet ontslagen, Integendeel: hü vervult een verlrouwennsfunctic bij dc be. zetting in West-Duitsland. Zou den zy dat toestaan, indien er ook maar de geringste aamvü- zing' was, dat Bingham in de oorlog met de Duitsers heeft geheuld? Denkt de lieer Dc Graaf licus, dat dc Engelsen zulke domoren zijn? Denkt hü heus, dat onze Britse bondge noten zozeer de Nederlandse regering voor het hoofd zou den stoten, dat zü een man, die VANDALISME Er reed een automobilist over de Middelburgse Markt. In een piepjonge Citroen. Toen een paar jongens van een jaar of tien de weg over staken, gaf hij signaal en stak bij het nade ren van een bocht zijn rich tingaanwijzer uit. De knapen lachten al bij voorbaat, één hunner had een stok en toen de auto passeerde, sloeg hij on der grote hilariteit van ziin kornuiten de richtingaanwij zer aan scherven. De kxoajon- gens namen de benen. De uuto- xnobilist kan f30 betalen voor nieuwe richtingaanwijzers Speciaal nieuwe auto's oefe nen attractie uit op de jeugd. Nauwelijks ligt er een laagje slof over, of het wordt een prachtsport om er met krijt, of een steen, of met een nagel krassen over te geven. Nu kost een auto, die overi gens niemand er voor zijn ple zier op na houdt, tegenwoordig een bxergemansinkomen. En commentaar is dus eigenlijk overbodig. Een troost is slechts, dat alleen het lamlendigste en slechtst opgevoede deel van de jeugd dergelijke streken uit haalt, Maar voor wie betalen moet xs dat een schrale troost. dc levens van meer dan duizend der besten van ons volk op zijn geweten heeft (volgens De Graaf tenminste!) zouden hand haven? Dat zij hem die sa menzweerder! in dc bezet ting van Duitsland zouden in schakelen? Wij achten een zo danige veronderstelling een be lediging voor de Britten. Niets minder. Daarom vooral moet er aan de particuliere beweringen van deze gewezen Nederland se officier een einde komen: hij zal voor een forum van tot oordelen bevoegden zyn beschuldiging moeten waar maken. En als hü dat niet kan en wij hebben reeds aangetoond, dat hij het op een essentieel punt niet kan, om dat hij eenvoudig een niet-be- staande „broer" uit de lucht grypt dan zal hij, bij zijn eer van officier, de stellingen van zijn roman en de herhaal delijk afgelegde verklaringen moeten herroepen. NOG MEER FLATERS. Majoor de Graaf heeft op vorenbedoelde vergadering nog veel meer beweerd. Hij heeft gezegd, dat de Nederlandse regering „de toedracht van de zaak kent, op grond van de rapporten, die hy zelf na de oorlog heeft ingediend." Maar de regering aarzelt, zo zegt hij, om op grond van die rapporten stappen te doen bij de Engelse regering. Wel indien de rapporten van dezelfde kwaliteit zijn als de roman cn de verklaringen van de heer De Graaf, dan kun nen wij het" standpunt van de regering volkomen billij ken. Hij. heeft voorts gezegd, (lat blijkens zyn inlichtingen Jo seph Schreieder thans via Duitsland en Engeland op weg zou zijn naar Amerika. Waarvoor? Waartoe? Hoe komt de heer Do Graaf aan zulke beeldromanverhalen Schreieder woont in zijn ech telijke woning te München cn houdt zich onledig met het aanwenden van pogingen, om opnieuw by de Duitse politie te worden opgenonjen. Daar toe moet hy een y.ulverings- liof passeren en de voorberei dingen voor die procedure wor den al getroffen. Schreieder is geclassificeerd bij de minst- zware gevallen. Zulks op grond van het feit, dat hy gedurende de gehele bezetting in Nederland vertoefde en tocli met een vrijsprekend von nis vertrekken kon. Dat is de zeer nuchtere werkelijkheid. Alles wat daar bovenuit gaat is kwalijke fan tasie. die overigens nieuwe impulsen geeft aan de onge zonde sensatiezucht van on gezonde sensatiezielen. GAAT DAT TEGEN WOORDIG Zó? Verder heeft de heer De Graaf, volgens het persverslag beweerd, dat hy de nog in levende zijnde agenten (uit de tijd van het England- Spiel, want daarover sprak hij) vergeefs heeft voorgedra gen voor de Militaire Willems orde. Het wil ons voorkomen, dat dit een opmerkelyke me dedeling van majoor De Graaf is. Hij zou die agenten heb ben voorgedragen voor de Mi litaire. Willemsorde? De agen ten van de M.I.D., waarmee de heer De Graaf nooit iets te maken had? Hijzelf was immers van het later opgeko men B.B.O.? En zelfs als hij bedoeld heeft te spreken over de B.B.O.-agenten (maar die hebben weer niets te maken met het E.-Spiel!) was het dan wel zijn taak om hen voor te dragen of was dat niet veeleer de taak van ge neraal J. W. van Oorschot, die chef was van het B.B.O. Sinds wanneer lopen in Ne derland ondergeschikte offi cieren naar het kapittel van de Militaire Willemsorde om voordrachten te doen met voorbijgaan van hun comman dant? Of is dat, by wijze van uitzondering, aan de heer K. de Graaf voor een aardig heidje toegestaan? Wij moeten verklaren, hier helemaal niets van te begrypen. Of de hele militaire hiërarchie ligt op de rommelhoop, öf de heer De Graaf heeft, blijkens het A. N. P.-verslag, aan de Rotter damse vergadering van ver zetslieden dingen verteld, die tamelijk vreemd blijven klin ken. We gaan nu verder maar stilzwijgend voorbij aan de opmerkingen, die de heer De Graaf ten beste gaf over zyn collega's de marine-officieren De Bruyne, Schilp en Lief- tinck. Hij wijst hun een „ri dicule" plaats aan, zegt, dat hij hen uit de droom heeft moeten helpen over het Eng- land-Spiel en dat zij niet kon den opschieten met andere diensten. De parlementaire enquête-commissie mag, vol gens hem, wel eens nagaan of hun houding soms van iii- vloed is geweest op het ver loop van het England-Spiel. Wij hebben dc indruk, dat de genoemde officieren zich, na al de andere beweringen van de heer De Graaf te hebben aangehoord, niet boos zullen maken. NU OOK: KOLONEL SOMER. Het ergste hebben wij voor het laatst bewaard! Wij ci teren daarvoor het A.N.Pi- verslag. „Hij (De Graaf) was van oordeel, dat kolonel dr. Somer, hoofd van het Bureau Inlichtingen te Londen, geen rol heeft gespeeld in het Éng- land-Spiel. Wel is gezegd, dat, wanneer kolonel dr. Somer 'n wat soepeler houding had aangenomen by de samenwer king met andere bureaux, het England-Spicl wellicht niet i mogelyk geweest zou zijn." „Wei is gezegd" dat is weer zo'n typische vaag heid, die geen enkel houvast geeft. Wie heeft gezegd? Weet de heer De Graaf dat? Zo ja, dan had hij zulk 'n praat jesmaker de mond moeten snoeren. In elk geval had hy zulke roddelpraat niet crl- tiekloos en dus als een indicatie op een openbare vergadering mogen doorgeven. Of beseft de heer De Graaf zelf niet, welk een domheid hier wordt gedebiteerd? „Wanneer kolonel dr. Somer soepeler ware geweest in de samenwerking met andere bu reaux, ware het England- Spiel wellicht niet mogelijk geweest." Wat u zegt! Het En gland-Spiel begon op 12 Maart- 1942. Toen woonde dr. Somer nog in Nederland en kon bij dus moeilijk soe pel samenwerken met bureaux in Londen. Dr. J. Somer ging veel later, met een omweg over Curasao, naar Engeland en hij werd daar in het. voor jaar van 1943 toen liet E.- - Spiel al een jaar aan de gang was benoemd tot hoofd van het Bureau Inlichtingen. Hoe ter wereld kan nu een mens met normaal verstand beweren, (lat het E.- Splel wellicht voorkomen had kunnen worden als dr. Somer soepeler ware geweest? Er waren al vijftig agenten in handen der Duitsers, toen ko lonel Somer in Londen be noemd werd Toch legt men liem maar de smaad op van een waar schijnlijk mede-schuldig zijn door gebrek aan soepelheid. En majoor K. dc Graaf, de commanderende hoofdofficier, de schrijver van een „getrouw relaas" en de spreker op persconferenties en openbare vergaderingen, geeft die smaad over een Nederlands officier in een openbare ver gadering door. alsof het ging om een praatje over het slechte weer! Wij achten dat een zeer, zéér ernstig feit. In Mei 1940 sneuvelde de eerste Nederlandse „hospitaalsoldaat" Nu meer dan 10.000 man in de tropen werkzaam. (Van onze reizende redacteur) Toen 3laan dag generaal- majoor dr. J. T. Wilkens, iq^ specteur-generaal der Kon. Landmacht, de gedenksteen onthulde, waarin de naam was gebeiteld van majoor Jacob Blokhuis uit Alkmaar, die op 3 Mei 1942 voor het vuurpeleton in het kamp Ora- niënburg by Berlyn gevallen is hij was één der 72 of ficieren van de O.D., die de Slcherheitsdienst in Septem ber 1941 had gearresteerd eerde hy daarmee alle offi cieren en manschappen van het legeronderdeel, dat thans Korps Geneeskundige Troe pen heet, die het leven in dienst van het vaderland, het- zy hier te lande, hetzij elders, gelaten hebben. Hoeveel er dat zijn? Nie mand weet het tot dusver; 't officiële gedenkboek vermeldt 32 namen, maar het aantal groeit nog gestadig; niet al leen omdat er af en toe uit de Overzeese Gebiedsdelen, waar meer dan 10.000 leden van het Korps dienst doen, een overlüdensbericht bij de staf binnenkomt, maar ook, omdat alle -feiten, die zich sedert Mei 1940 hebben voor gedaan, nog niet alle vast staan. TACHTIG JAAR. Het korps vierde Maandag en Dinsdag zijn tachtigjarig bestaan der geneeskundige Met moed der wanhoop wordt om Huize Doorn gestreden Interview met Graf von Hardenberg. (Van onze reizende redacteur). Ec-n kleine Zwitserse vïerpersoonsauto uit Zürich rijdt in de vallende (luisternis van Utrecht in Oostelijke richting, voorbij Dc Bilt, Zeist en Driebergen-Rysenburg, draait in het centrum van het stille Doorn bij hotel Pabst rechtsaf en stopt voor de poort van huize „Doorn", dat donker want onbewoond tussen het geboomte staat. De heer J' emann, eens de rentmeester van Wilhelm von Hohen- zollem, thans in naam vanhet Nederlands Beheersinsti tuut beheerder van dit landgoed, dat Duitsl-nds 1? ste Keizer eedurende een kwarteeuw na de revolutie van 1918 tot geriefelijk verblijf diende, de heer Useman dan, treedt naar buiten cn begroet kolonel Ka.l Graf von Har denberg. algemeen gevolmachtigde van die andere Wilhelm von Hohenzollern, oudste zoon van de gestorven Keizer, thans hoofd van het geslacht, dat tot het einde van de Eerste Wereldoorlog heerste over geheel Duitsland en tot ver daarbuiten zijn machtige nvloed kon doen gelden. De Hohenzollerns heersen niet meer cn hun macht is tot niets ingeschrompeld. Sommige leden houden zich nog bezig met het bij elkaar houden van hetgeen er nog over is van de familiebezittin gen, waarvan in de vette ja ren de omvang nauwelijks te overzien was, maar die nu ook mager beginnen te worden. Anderen hebben het roer om gegooid en hebben zich een nieuw bestaan opgebouwd. Dat was langzamerhand nodig ge worden. want van die bezit tingen is 98 pet. verloren ge gaan. Ook huize „Doom" be hoort daartoe, want het is in 1945 als vijandelijk vermogen aan de Staat der Nederlan den vervallen. De ex-kroon prins echter meent, dat dat ten onrechte is gebeurd en tracht met de moed der wan hoop dit bezit, dat met alles wat erbij behoort een waarde van twee millioen gulden ver tegenwoordigt, terug te krij gen. Een langdurig civiel pro ces voor Nederlandse rechter lijke instanties is in volle gang; zo juist is er weer een zitting geweest, die de kolo nel heeft bijgewoond. O vei* 't verloop is hij niet zo erg geestdriftig en nu moet er eens overlegd worden wat er te doen staat. De heer Ilsemann, die ln het voorgebouw woont, gaat naar binnen en er ontwikkelt zich een urenlang gesprek. Pas Iaat worden deze avond de lichten gedoofd. Hoe zal het aflopen De kolonel, wiens haren beginnen te grij zen en wiens linkerarm ten gevolge van een schotwond onbruikbaar is geworden, heeft niets meer van de ijzer vreter, die hy vroeger moet zijn geweest. Hij draagt een bruin burgerpak, dat hem te ruim zit en voelt er zich niet in thuis, zoals hy zich in Nederland en in sterkere mate nog in het na-oorlogse Duitsland niet thuis voelt. De volgende ochtend vroeg ver laat hij het Utrechtse dorp en dezelfde auto brengt hem het land weer uit. Prins August Wilhelm. Prinses SiRurmund en Prins Alexander bü Huize Doom. INTERVIEW IN EEN- AUTO. In deze wagen heb ik een gesprek met de algemeen ge volmachtigde van het hoofd van het Huis van Hohenzollern, die zich nog altijd Kroonprins noemt, die nog altijd voor de naaste omgeving Zijne Hoog heid is. die nog altijd het kei-, zerlijk aureool om de grijsge- vormde slapen draagt, waar van de glans evenwel dertig jaar geleden reeds is ver bleekt De Kroonprins en mevrouw de Kroonprinses, aldus vertelt my Graf von Hardenberg, wo nen in een gehuurde villa te Hechingen, ergens in Würtem- berg. Hun personeel bestaat uit een huisknecht en een keu kenmeid. Meer niet. Het zal duidelijk rijn, dat zij heel een voudig leven. Zyn het nog altijd rijke mensen? is mijn onbescheiden vraag. Zelfs dat har. men niet meer zeggen. Het familiebezit bestond voor het merendeel uit landgoederen ln Oost- Duitsland, die als voorgoed verloren kunnen worden be schouwd. In tegenstelling tot de Russen echter hebben de Amerikanen, de Engelsen en de Fransen hem 'n non-enemy- verklaring gegeven. zodat hg in de drie Westelijke zones geen last ondervindt. Maar helaas heeft hij daar juist zo goed als geen bezit tingen. In 1945. toen de oorlog eindigde, ging 92 pete. van het bezit der familie verloren. En ten gevolge van de herwaar dering der mark in 1948 is de resterende 8 pet. tot 2 pet- ingekrompen. Dat geldt dan de bezittin gen op Duits grondgebied. Maar heefr de familie dan geen bezittingen meer in het buitenland Wat ik zeide geldt voor het geheel. De bezittingen in het buitenland beperken zich tot Huize „Doom" en een bundel Nederlandse effecten uit de erfenis van de keizer en ver. dor een farm in Zuid-West- Afrika. die echter niet veel te betekenen heeft- U zult nu begrijpen waarom dit Neder landse landgoed zo belangrijk voor de Prins is. WAT IS ER VAN DE FAMILIE GEWORDEN Wat is er van de overige leden van de familie gewor den? Zyn broer Prins August Wilhelm, de enige die lid is geweest van de N.S.D.A.P., is twee weken geleden gestorven. Nu leeft alleen nog zyn broer Oscar en zijn zuster, de herto gin van Brunswyk. Beide wo nen in Duitsland, evenals Prins Wilhelm en zijn vrouw, die echter op het ogenblik buitenlands vertoeven. De Kroonprins is „zur Erholung" in Zwitserland en de Kroon prinses logeert als gast van haar zuster, de Koningin van Denemarken, te Lugano. Als ik mij goed herinner had Prins Wilhelm vier zo nen... Ja, maar de oudste is in 1940 gesneuveld. De tweede, die met een prinses Romanov (Het geslacht der Russische Tsaren) is getrouwd de troepen in ons leger, al is het als zodanig nog geen drie jaar oud. Bij Kon. Besluit van 7 April 1869 echter werden twee compagnieën hospitaalsoldaten opgericht, behorende tot het Wapen der Infanterie. Wel was er al sedert 1815 een Militaire Geneeskundige Dienst, maar die bestond tot dat ogenblik alleen uit officieren-artsen, die belast waren met het keu ren van recruten en het behe ren van militaire hospitalen. Er bestond echter geen hulp verlening te velde en geen ge organiseerd vervoer van ge wonden en zieken. Dat kwam er dan in 1860. nu tachtig jaar geleden. De twee com pagnieën waren gelegerd te Utrecht en te Breda. Later werden het er vier; toen maakte men er een Bataljon Geneeskundige Troepen van, dat in 1938 te Gorinchem werd gekazerneerd. Een jaar later werd, ter gelegenheid van de voormobilisatie, te Amsterdam het Depót Geneeskundige Troe pen opgericht, waarbij in elke universiteitsstad o.a. de medi sche studenten werden inge deeld. In 1940 za.t dit legeron derdeel verspreid in .vele klei ne groepjes door geheel het land. In Mei van dat jaar sneu velde de eerste „hospitaalsol daat". Het was Johannes Ba- vfnek, dienstplichtig soldaat, 24 jaar oud, uit Breda. Zijn uoam is de eerste in het ge denkboek, dat wordt bijgehou den in dc Van Sypestcyn-ka- zerne te Utrecht, waar het te genwoordige Korps is onder gebracht. Majoor Blokhuis was toen commandant van het korps en depót. Ook hü viel in de siryd tegen de vyand, zÜ het op andere wyze. REORGANISATIE Terwijl hier te lande het lé ger van 1940 tot 1945 ten de le in krygsgevangcnschap ver toefde en voor een ander deel in illegale formaties dc stryd voortzette, groeide in de ge allieerde landen en dus ook by de Nederlandse regering te Londen een nieuwe geest ten opzichte van de medische ver zorging van dc soldaat, waar uit een organisatie op veel bredere basis is ontstaan. Als nu oen soldaat aan het front staat of elders op zyn post ziek wordt staan er manschap pen klaar om hem te vervoe ren, zo nodig uit dc vuurlinie. Dat zijn gewondendragers, die weten hoe zij handelen moeten; zij brengen hem naar de tent van de dokter. Zo nodig gaat hij vandaar per jeep naar de verzamelplaats waar brandcar- auto's gereed staan voor het vervoer naar de hulpverband- plaats, het veldhospitaal of het vaste hospitaal. Moét hy van (len vreemde naar het moederland overge bracht worden clan zorgt het korps ervoor, dat hü aan boord van oen schip of zo nodig ren vliegtuig wordt ge bracht, dat hij onderweg een goede verzorging krijgt. In 't moederland staan er sanatoria voor hem open en er wordt niets nagelaten, om de gevol gen van zijn verwonding op te heffen of te compenseren. Dit alles toont de tentoon stelling, die op het Kazerne terrein te Utrecht is opgericht en voor het publiek toeganke lijk is. Nu het voorjaar begint te komen neemt dc stroom toeristen, hetzij per auto, motor of rijwiel, naar de bos sen en duinen in het noord-westelijlc deel van Walche ren weer toe. Vooral nu de narcissen (welke op vele plaatsen in de bossen zijn gepoot ter verwildering) en de primula's (bakkruidjes) beginnen te bloeien leveren de bossen op vele plaatsen een prachtig schouwspel op. Helaas moet telkens weer worden geconstateerd dat het overgrote deel van het publiek meent het vrije beschik kingsrecht over planten en bloemen te hebben. Bloemen worden geplukt of met plant en al uitgetrokken, strui ken of bomen worden beroofd van hun uitlopende lak ken, of, wat ook voorkomt, het pas ingcplanttc plantsoen wordt uitgetrokken en meegenomen. Een voorbeeld moge ter illustratie dienen: aan de Achterweg bij Zcc- duin te Oostkapelle stonden voor de oorlog zware ka stanjebomen. De Duitsers roofden de stammen en lieten de worteltronken gemakshalve zitten. Deze wortel- tronken liepen weer uit en zo ontstond weer het begin van een beschuttende begroeiing, bosbouwkundig wel niet fraai, maar ter omlijsting van de weg had dit heel mooi kunnen worden. Het publiek meent echter de her- groei zoveel mogelijk te moeten tegengaan cn scheurt of snijdt de jonge uitlopers af. tot schade van het na tuurschoon en van dc eigenaar. Een ander voorbeeld: een kaal gekapte strook bos wordt opnieuw ingeplant. Het publiek meent nu. het volle recht tc hebben dooi de jonge aanplant te lopen of te fietsen om daardoor te weg te bekorten. Zo gaat het ook met de bloemen, onverschillig welke soorten, men plukt ervan of neemt planten mee, al naar goeddunken. Het is toch wel een heel droevig feit dat de ouders, in plaats van hun kin deren te leren dat het vernielen of wegnemen niet goed is, zelf het slechte voorbeeld geven. Men vergeet maar al te vaak dat men zich vergrijpt aan andermans eigen dom en dus diefstal pleegt. Bedenkt men wel eens dat. hoeveel het Rijk ook bijdraagt aan het herstel van de nieuwe beplanting op Walcheren, ook de eigenaren grote financiële offers brengen om het natuurschoon te doen terugkeren, waarvan dan een ieder kan genieten? De burgemeester van Oostkapelle heeft het besluit moeten nemen dat voortaan tegen overtreders proces verbaal zal worden opgemaakt en dat dan tevens dc toegangskaarten zullen worden ingetrokken. Het is wel bedroevend dat eigenaren van bossen en duinen, die na de oorlog spontaan hun terreinen open stelden, thans door de kwaadwilligheid van hot publiek weer tot algehele afsluiting zijn moeten overgaan. Non-coöperatie in Vietnam Ongeveer 85.5CÓ van de Vietna mese kiezers is. naar het Franse persbureau uit Saigon meldt, niet opgekomen bij de verkiezingen van Zondag voor de territoriale assem blee van Cochin China. Dc Franse kiezers daarentegen kwamen in grotere getale op. De nieuwe as semblee zal beslissen of Cochin China, de „rijstschuur" van Indo- China. zich met Annam en Ton kin tot de staat Vietnam zal ver enigen. plechtigheid is kort voor de oorlog op Huize „Doorn" vol trokken heeft nu een win kel in Bremen. Zij hebben een groot gezin, ik meen dat er zes kinderen zijn, in elk ge val een heleboel. De derde is wynbouwer ergens aan de Rijn en de vierde, die met een En gelse getrouwd is, heeft een boerenbedrijf in Engeland. Hy is de enige, die buiten Duits land woont. Zyn er aanwijzingen, (lat in West-Duitsland de monar chie hersteld zal worden on der leiding van een von Ho henzollern Die vraag stellen de Ame rikaanse journalisten ook' voortdurend! Maar ik zeg al tijd: het antwoord op die vraag moeten jullie zelf geven. Wy heiben niets te vertellen. Zyn er in Nederland misschien aanwijzingen in die richting? Ik bespeur er, eerlijk gezegd, nergens iets van. Esm monar chistische beweging of zoiets heb ik in het Duitsland van na de oorlog nog niet kunnen ontdekken. Also (Nadruk verboden') Oorlogsmisdadiger thans rechter. Zoals gemeld is door de Britse autoriteiten gearres teerd W. Kirchberg, rechter te Helmstedt. onder beschul diging bevel te hebben gege ven tot het doodschieten van drie Nederlanders. Dit waren een melkventer uit Dubbel dam en twee inwoners uit Ooltgensplaat, die naar deze plaats waren geëvacueerd. Met anderen waren zij op 29 Maart 1945 in het „sper gebied", vermoedelijk om zich brandhout te verschaffen door het omzagen van „asperges". Duitsers voerden de drie mannen mee, omdat zij een zaag by zich hadden. Zij moes ten 2V£ uur met de handen in de hoogte staan, waarna een Duits officier bevel gaf het drietal dood tc schieten. De burgemeester van Dub beldam ontving in Februari 1917 een brief van een Duits koopman, die (lestyds in Dub beldam verbleef en die Kirch berg als de officier aanduidde en zekere Frank, slager te Hamburg, als de man, die 't „vonnis" met nekschoten uit voerde. Ook deze laatste is thans gearresteerd. De wereldhoornveestapel. Het Amerikaanse ministerie van landbouw meldt, dat er begin 1949 in de wereld 761.000.000 stuks hoornvee waren. Voorts wordt er op gewezen, dat dit getal aan groeit in alle werelddelen, be halve Noord-Amerika en Afri ka.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1949 | | pagina 3