Schreieder in Amerika
of München?
Bezit der Von Hohenzollerns
tot 2procent geslonken
Majoor De Graaf verieli
opnieuw vreemde verhalen
Zeeuwse Almanak
Geneeskundige troepen
bestaan tachtig jaar
Beschermt de bossen
m van Walcheren! m
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
WOENSDAG 13 APRIL 1949
Geheimen rond het England-Spiel (VI)
Tweede Bingham ging overboord;
nu kolonel Somer aan de beurt
Majoor K. de Graaf, de schrijver van het hoek „Carnaval der
Desperado's", op wiens ongegronde beschuldigingen aan het
aders van de familie Bingham wij dezer dagen scherpe critiek
leverden, heeft vorige weck het woord gevoerd op een verga
dering van het voormalig verzet „Zuid-Holland" te Rotter
dam. Het spijt ons te moeten zeggen, dat de heer De Graaf
daar weinig weing goeds heeft verricht voor het opbouwen
van een reputatie als objectief onderzoeker van de ingewik
kelde situaties, die zich rond het England-Spiel voordoen. In
tegendeel: de uiterst slechte indruk, die de ongefundeerde be
weringen in zijn boek en in de later door hem gehouden
persconferentie reeds op ons maakten, is in belangrijke ma
te versterkt. Wü moeten opnieuw vaststellen, dat de heer De
Graaf „voormalig commanderend hoofdofficier bij de ge
allieerde agentendienst" er maar op los praat en dat zijn
onzakelijke en grotendeels onjuiste beweringen cvcnzovcle
hinderpalen zijn op de weg naar de klaarheid, die wü allen
nopens het L'ngland-Spicl wensen te bereiken.
Blijkens het A.N.P.-verslag
van "s heren De Graafs betoog is
hij thans teruggekomen van zijn
theorie, dat er twee Binghams
geweest zijn. Over de (in zijn
roman ten tonele gevoerde)
..Haagse" Bingham, die bij de
S.D. op het Binnenhof zou heb
ben gewerkt, spreekt hij niet
meer. Dat is ook moeilijk, nu
wij hebben aangetoond, dat er
geen broer en geen neef van
Bingham bestaan. De gefingeer
de tweede Bingham wordt dus
stilzwijgend en zonder een
woord van excuus aan de fa
milie weggeschrnpt. Maar de
heer De Graaf schijnt niet te
beseffen, dat hij daarmede aan
zijn positie van beschuldiger
zelf alle grond ontneemt. Want
wat blijft er nu over van zijn
verhalen over contacten tussen
de beide Binghams via Portu
gal? Niets. De Graaf zwijgt er
over. Hetgeen in dit geval voor
hem het beste is.
Ondertussen beweerde majoor
De Graaf in Rotterdam toch
maar rustig, dat hij de beschul
diging jegens Seymour Bing
ham. ondanks alles, nooit zal
intrekken. Die beschuldiging
heeft hij overigens - nog nooit
in het openbaar geformuleerd;
de heer De Graaf houdt haar
altijd vaag en ongrijpbaar.
Wij achten dit niet bepaald
heldhaftig. Zulks temeer niet,
omdat major Bingham, die nog
altijd in actieve Engelse dienst
is. op grond van een door hem
afgelegde ambtseed (de dusge
naamde Secrets Act) zich tegen
deze zonderlinge verhalen niet
kan verweren.
BEWIJZEN GEVRAAGD.
Wij achten dit alles dermate
ongewenst (vooral waar het
hier de eer van een Brits offi
cier betreft) dat wij de vraag
opwerpen of, indien de justitie
niet kan ingrijpen, wellicht een
ereraad van hoogstaande offi
cieren zich met deze kwestie
kan bezighouden. Laat de re
serve-officier K. de Graaf voor
zulk een ereraad zeggen wat hij
op het hart heeft. En laat hij
dan feiten noemen. En laat hij
die feiten bewijzen.
Men bedenke wel, dat dc
beer Dc Graaf met zyn beschul
digingen ook dc Engelse rege
ling cn ook dc Engelse leger
leiding treft. De Engelse auto
riteiten hebben major Bingham
niet vervolgd en niet ontslagen,
Integendeel: hü vervult een
verlrouwennsfunctic bij dc be.
zetting in West-Duitsland. Zou
den zy dat toestaan, indien er
ook maar de geringste aamvü-
zing' was, dat Bingham in de
oorlog met de Duitsers heeft
geheuld? Denkt de lieer Dc
Graaf licus, dat dc Engelsen
zulke domoren zijn? Denkt hü
heus, dat onze Britse bondge
noten zozeer de Nederlandse
regering voor het hoofd zou
den stoten, dat zü een man, die
VANDALISME
Er reed een automobilist over
de Middelburgse Markt. In een
piepjonge Citroen. Toen een
paar jongens van een jaar of
tien de weg over staken, gaf
hij signaal en stak bij het nade
ren van een bocht zijn rich
tingaanwijzer uit. De knapen
lachten al bij voorbaat, één
hunner had een stok en toen
de auto passeerde, sloeg hij on
der grote hilariteit van ziin
kornuiten de richtingaanwij
zer aan scherven. De kxoajon-
gens namen de benen. De uuto-
xnobilist kan f30 betalen voor
nieuwe richtingaanwijzers
Speciaal nieuwe auto's oefe
nen attractie uit op de jeugd.
Nauwelijks ligt er een laagje
slof over, of het wordt een
prachtsport om er met krijt, of
een steen, of met een nagel
krassen over te geven.
Nu kost een auto, die overi
gens niemand er voor zijn ple
zier op na houdt, tegenwoordig
een bxergemansinkomen. En
commentaar is dus eigenlijk
overbodig.
Een troost is slechts, dat
alleen het lamlendigste en
slechtst opgevoede deel van de
jeugd dergelijke streken uit
haalt, Maar voor wie betalen
moet xs dat een schrale troost.
dc levens van meer dan duizend
der besten van ons volk op
zijn geweten heeft (volgens De
Graaf tenminste!) zouden hand
haven? Dat zij hem die sa
menzweerder! in dc bezet
ting van Duitsland zouden in
schakelen? Wij achten een zo
danige veronderstelling een be
lediging voor de Britten. Niets
minder.
Daarom vooral moet er aan
de particuliere beweringen
van deze gewezen Nederland
se officier een einde komen:
hij zal voor een forum van
tot oordelen bevoegden zyn
beschuldiging moeten waar
maken. En als hü dat niet
kan en wij hebben reeds
aangetoond, dat hij het op een
essentieel punt niet kan, om
dat hij eenvoudig een niet-be-
staande „broer" uit de lucht
grypt dan zal hij, bij zijn
eer van officier, de stellingen
van zijn roman en de herhaal
delijk afgelegde verklaringen
moeten herroepen.
NOG MEER FLATERS.
Majoor de Graaf heeft op
vorenbedoelde vergadering nog
veel meer beweerd. Hij heeft
gezegd, dat de Nederlandse
regering „de toedracht van
de zaak kent, op grond van
de rapporten, die hy zelf na
de oorlog heeft ingediend."
Maar de regering aarzelt, zo
zegt hij, om op grond van
die rapporten stappen te doen
bij de Engelse regering. Wel
indien de rapporten van
dezelfde kwaliteit zijn als de
roman cn de verklaringen van
de heer De Graaf, dan kun
nen wij het" standpunt van
de regering volkomen billij
ken.
Hij. heeft voorts gezegd, (lat
blijkens zyn inlichtingen Jo
seph Schreieder thans via
Duitsland en Engeland op
weg zou zijn naar Amerika.
Waarvoor? Waartoe? Hoe
komt de heer Do Graaf aan
zulke beeldromanverhalen
Schreieder woont in zijn ech
telijke woning te München cn
houdt zich onledig met het
aanwenden van pogingen, om
opnieuw by de Duitse politie
te worden opgenonjen. Daar
toe moet hy een y.ulverings-
liof passeren en de voorberei
dingen voor die procedure wor
den al getroffen. Schreieder is
geclassificeerd bij de minst-
zware gevallen. Zulks op
grond van het feit, dat hy
gedurende de gehele bezetting
in Nederland vertoefde en
tocli met een vrijsprekend von
nis vertrekken kon.
Dat is de zeer nuchtere
werkelijkheid. Alles wat daar
bovenuit gaat is kwalijke fan
tasie. die overigens nieuwe
impulsen geeft aan de onge
zonde sensatiezucht van on
gezonde sensatiezielen.
GAAT DAT TEGEN
WOORDIG Zó?
Verder heeft de heer De
Graaf, volgens het persverslag
beweerd, dat hy de nog in
levende zijnde agenten (uit
de tijd van het England-
Spiel, want daarover sprak
hij) vergeefs heeft voorgedra
gen voor de Militaire Willems
orde. Het wil ons voorkomen,
dat dit een opmerkelyke me
dedeling van majoor De Graaf
is. Hij zou die agenten heb
ben voorgedragen voor de Mi
litaire. Willemsorde? De agen
ten van de M.I.D., waarmee
de heer De Graaf nooit iets
te maken had? Hijzelf was
immers van het later opgeko
men B.B.O.? En zelfs als hij
bedoeld heeft te spreken over
de B.B.O.-agenten (maar die
hebben weer niets te maken
met het E.-Spiel!) was het
dan wel zijn taak om hen
voor te dragen of was dat
niet veeleer de taak van ge
neraal J. W. van Oorschot,
die chef was van het B.B.O.
Sinds wanneer lopen in Ne
derland ondergeschikte offi
cieren naar het kapittel van
de Militaire Willemsorde om
voordrachten te doen met
voorbijgaan van hun comman
dant? Of is dat, by wijze
van uitzondering, aan de heer
K. de Graaf voor een aardig
heidje toegestaan? Wij moeten
verklaren, hier helemaal niets
van te begrypen. Of de hele
militaire hiërarchie ligt op de
rommelhoop, öf de heer De
Graaf heeft, blijkens het A.
N. P.-verslag, aan de Rotter
damse vergadering van ver
zetslieden dingen verteld, die
tamelijk vreemd blijven klin
ken.
We gaan nu verder maar
stilzwijgend voorbij aan de
opmerkingen, die de heer De
Graaf ten beste gaf over zyn
collega's de marine-officieren
De Bruyne, Schilp en Lief-
tinck. Hij wijst hun een „ri
dicule" plaats aan, zegt, dat
hij hen uit de droom heeft
moeten helpen over het Eng-
land-Spiel en dat zij niet kon
den opschieten met andere
diensten. De parlementaire
enquête-commissie mag, vol
gens hem, wel eens nagaan
of hun houding soms van iii-
vloed is geweest op het ver
loop van het England-Spiel.
Wij hebben dc indruk, dat de
genoemde officieren zich, na
al de andere beweringen van
de heer De Graaf te hebben
aangehoord, niet boos zullen
maken.
NU OOK: KOLONEL
SOMER.
Het ergste hebben wij voor
het laatst bewaard! Wij ci
teren daarvoor het A.N.Pi-
verslag. „Hij (De Graaf) was
van oordeel, dat kolonel dr.
Somer, hoofd van het Bureau
Inlichtingen te Londen, geen
rol heeft gespeeld in het Éng-
land-Spiel. Wel is gezegd, dat,
wanneer kolonel dr. Somer 'n
wat soepeler houding had
aangenomen by de samenwer
king met andere bureaux, het
England-Spicl wellicht niet i
mogelyk geweest zou zijn."
„Wei is gezegd" dat
is weer zo'n typische vaag
heid, die geen enkel houvast
geeft. Wie heeft gezegd? Weet
de heer De Graaf dat? Zo
ja, dan had hij zulk 'n praat
jesmaker de mond moeten
snoeren. In elk geval had
hy zulke roddelpraat niet crl-
tiekloos en dus als een
indicatie op een openbare
vergadering mogen doorgeven.
Of beseft de heer De Graaf
zelf niet, welk een domheid
hier wordt gedebiteerd?
„Wanneer kolonel dr. Somer
soepeler ware geweest in de
samenwerking met andere bu
reaux, ware het England-
Spiel wellicht niet mogelijk
geweest." Wat u zegt!
Het En gland-Spiel begon op
12 Maart- 1942. Toen woonde
dr. Somer nog in Nederland
en kon bij dus moeilijk soe
pel samenwerken met bureaux
in Londen. Dr. J. Somer ging
veel later, met een omweg
over Curasao, naar Engeland
en hij werd daar in het. voor
jaar van 1943 toen liet E.-
- Spiel al een jaar aan de gang
was benoemd tot hoofd
van het Bureau Inlichtingen.
Hoe ter wereld kan
nu een mens met normaal
verstand beweren, (lat het E.-
Splel wellicht voorkomen had
kunnen worden als dr. Somer
soepeler ware geweest? Er
waren al vijftig agenten in
handen der Duitsers, toen ko
lonel Somer in Londen be
noemd werd
Toch legt men liem maar
de smaad op van een waar
schijnlijk mede-schuldig zijn
door gebrek aan soepelheid.
En majoor K. dc Graaf, de
commanderende hoofdofficier,
de schrijver van een „getrouw
relaas" en de spreker op
persconferenties en openbare
vergaderingen, geeft die
smaad over een Nederlands
officier in een openbare ver
gadering door. alsof het ging
om een praatje over het
slechte weer!
Wij achten dat een zeer,
zéér ernstig feit.
In Mei 1940 sneuvelde de eerste
Nederlandse „hospitaalsoldaat"
Nu meer dan 10.000 man
in de tropen werkzaam.
(Van onze reizende
redacteur)
Toen 3laan dag generaal-
majoor dr. J. T. Wilkens, iq^
specteur-generaal der Kon.
Landmacht, de gedenksteen
onthulde, waarin de naam
was gebeiteld van majoor
Jacob Blokhuis uit Alkmaar,
die op 3 Mei 1942 voor het
vuurpeleton in het kamp Ora-
niënburg by Berlyn gevallen
is hij was één der 72 of
ficieren van de O.D., die de
Slcherheitsdienst in Septem
ber 1941 had gearresteerd
eerde hy daarmee alle offi
cieren en manschappen van
het legeronderdeel, dat thans
Korps Geneeskundige Troe
pen heet, die het leven in
dienst van het vaderland, het-
zy hier te lande, hetzij elders,
gelaten hebben.
Hoeveel er dat zijn? Nie
mand weet het tot dusver; 't
officiële gedenkboek vermeldt
32 namen, maar het aantal
groeit nog gestadig; niet al
leen omdat er af en toe uit
de Overzeese Gebiedsdelen,
waar meer dan 10.000 leden
van het Korps dienst doen,
een overlüdensbericht bij de
staf binnenkomt, maar ook,
omdat alle -feiten, die zich
sedert Mei 1940 hebben voor
gedaan, nog niet alle vast
staan.
TACHTIG JAAR.
Het korps vierde Maandag
en Dinsdag zijn tachtigjarig
bestaan der geneeskundige
Met moed der wanhoop wordt om
Huize Doorn gestreden
Interview met Graf von Hardenberg.
(Van onze reizende redacteur).
Ec-n kleine Zwitserse vïerpersoonsauto uit Zürich rijdt in
de vallende (luisternis van Utrecht in Oostelijke richting,
voorbij Dc Bilt, Zeist en Driebergen-Rysenburg, draait in
het centrum van het stille Doorn bij hotel Pabst rechtsaf
en stopt voor de poort van huize „Doorn", dat donker
want onbewoond tussen het geboomte staat. De heer
J' emann, eens de rentmeester van Wilhelm von Hohen-
zollem, thans in naam vanhet Nederlands Beheersinsti
tuut beheerder van dit landgoed, dat Duitsl-nds 1? ste
Keizer eedurende een kwarteeuw na de revolutie van
1918 tot geriefelijk verblijf diende, de heer Useman dan,
treedt naar buiten cn begroet kolonel Ka.l Graf von Har
denberg. algemeen gevolmachtigde van die andere Wilhelm
von Hohenzollern, oudste zoon van de gestorven Keizer,
thans hoofd van het geslacht, dat tot het einde van de
Eerste Wereldoorlog heerste over geheel Duitsland en tot
ver daarbuiten zijn machtige nvloed kon doen gelden.
De Hohenzollerns heersen
niet meer cn hun macht is
tot niets ingeschrompeld.
Sommige leden houden zich
nog bezig met het bij elkaar
houden van hetgeen er nog
over is van de familiebezittin
gen, waarvan in de vette ja
ren de omvang nauwelijks te
overzien was, maar die nu ook
mager beginnen te worden.
Anderen hebben het roer om
gegooid en hebben zich een
nieuw bestaan opgebouwd. Dat
was langzamerhand nodig ge
worden. want van die bezit
tingen is 98 pet. verloren ge
gaan. Ook huize „Doom" be
hoort daartoe, want het is in
1945 als vijandelijk vermogen
aan de Staat der Nederlan
den vervallen. De ex-kroon
prins echter meent, dat dat
ten onrechte is gebeurd en
tracht met de moed der wan
hoop dit bezit, dat met alles
wat erbij behoort een waarde
van twee millioen gulden ver
tegenwoordigt, terug te krij
gen. Een langdurig civiel pro
ces voor Nederlandse rechter
lijke instanties is in volle
gang; zo juist is er weer een
zitting geweest, die de kolo
nel heeft bijgewoond. O vei* 't
verloop is hij niet zo erg
geestdriftig en nu moet er
eens overlegd worden wat er
te doen staat.
De heer Ilsemann, die ln
het voorgebouw woont, gaat
naar binnen en er ontwikkelt
zich een urenlang gesprek.
Pas Iaat worden deze avond
de lichten gedoofd. Hoe zal
het aflopen De kolonel,
wiens haren beginnen te grij
zen en wiens linkerarm ten
gevolge van een schotwond
onbruikbaar is geworden,
heeft niets meer van de ijzer
vreter, die hy vroeger moet
zijn geweest. Hij draagt een
bruin burgerpak, dat hem te
ruim zit en voelt er zich niet
in thuis, zoals hy zich in
Nederland en in sterkere
mate nog in het na-oorlogse
Duitsland niet thuis voelt. De
volgende ochtend vroeg ver
laat hij het Utrechtse dorp
en dezelfde auto brengt hem
het land weer uit.
Prins August Wilhelm. Prinses SiRurmund en Prins Alexander
bü Huize Doom.
INTERVIEW IN EEN-
AUTO.
In deze wagen heb ik een
gesprek met de algemeen ge
volmachtigde van het hoofd
van het Huis van Hohenzollern,
die zich nog altijd Kroonprins
noemt, die nog altijd voor de
naaste omgeving Zijne Hoog
heid is. die nog altijd het kei-,
zerlijk aureool om de grijsge-
vormde slapen draagt, waar
van de glans evenwel dertig
jaar geleden reeds is ver
bleekt
De Kroonprins en mevrouw
de Kroonprinses, aldus vertelt
my Graf von Hardenberg, wo
nen in een gehuurde villa te
Hechingen, ergens in Würtem-
berg. Hun personeel bestaat
uit een huisknecht en een keu
kenmeid. Meer niet. Het zal
duidelijk rijn, dat zij heel een
voudig leven.
Zyn het nog altijd rijke
mensen? is mijn onbescheiden
vraag.
Zelfs dat har. men niet
meer zeggen. Het familiebezit
bestond voor het merendeel
uit landgoederen ln Oost-
Duitsland, die als voorgoed
verloren kunnen worden be
schouwd. In tegenstelling tot
de Russen echter hebben de
Amerikanen, de Engelsen en
de Fransen hem 'n non-enemy-
verklaring gegeven. zodat
hg in de drie Westelijke zones
geen last ondervindt.
Maar helaas heeft hij daar
juist zo goed als geen bezit
tingen. In 1945. toen de oorlog
eindigde, ging 92 pete. van het
bezit der familie verloren. En
ten gevolge van de herwaar
dering der mark in 1948 is
de resterende 8 pet. tot 2
pet- ingekrompen.
Dat geldt dan de bezittin
gen op Duits grondgebied.
Maar heefr de familie dan
geen bezittingen meer in het
buitenland
Wat ik zeide geldt voor het
geheel. De bezittingen in het
buitenland beperken zich tot
Huize „Doom" en een bundel
Nederlandse effecten uit de
erfenis van de keizer en ver.
dor een farm in Zuid-West-
Afrika. die echter niet veel
te betekenen heeft- U zult nu
begrijpen waarom dit Neder
landse landgoed zo belangrijk
voor de Prins is.
WAT IS ER VAN DE
FAMILIE GEWORDEN
Wat is er van de overige
leden van de familie gewor
den?
Zyn broer Prins August
Wilhelm, de enige die lid is
geweest van de N.S.D.A.P., is
twee weken geleden gestorven.
Nu leeft alleen nog zyn broer
Oscar en zijn zuster, de herto
gin van Brunswyk. Beide wo
nen in Duitsland, evenals
Prins Wilhelm en zijn vrouw,
die echter op het ogenblik
buitenlands vertoeven. De
Kroonprins is „zur Erholung"
in Zwitserland en de Kroon
prinses logeert als gast van
haar zuster, de Koningin van
Denemarken, te Lugano.
Als ik mij goed herinner
had Prins Wilhelm vier zo
nen...
Ja, maar de oudste is in
1940 gesneuveld. De tweede,
die met een prinses Romanov
(Het geslacht der Russische
Tsaren) is getrouwd de
troepen in ons leger, al is het
als zodanig nog geen drie jaar
oud. Bij Kon. Besluit van 7
April 1869 echter werden twee
compagnieën hospitaalsoldaten
opgericht, behorende tot het
Wapen der Infanterie. Wel was
er al sedert 1815 een Militaire
Geneeskundige Dienst, maar
die bestond tot dat ogenblik
alleen uit officieren-artsen,
die belast waren met het keu
ren van recruten en het behe
ren van militaire hospitalen.
Er bestond echter geen hulp
verlening te velde en geen ge
organiseerd vervoer van ge
wonden en zieken. Dat kwam
er dan in 1860. nu tachtig
jaar geleden. De twee com
pagnieën waren gelegerd te
Utrecht en te Breda. Later
werden het er vier; toen
maakte men er een Bataljon
Geneeskundige Troepen van,
dat in 1938 te Gorinchem werd
gekazerneerd. Een jaar later
werd, ter gelegenheid van de
voormobilisatie, te Amsterdam
het Depót Geneeskundige Troe
pen opgericht, waarbij in elke
universiteitsstad o.a. de medi
sche studenten werden inge
deeld. In 1940 za.t dit legeron
derdeel verspreid in .vele klei
ne groepjes door geheel het
land.
In Mei van dat jaar sneu
velde de eerste „hospitaalsol
daat". Het was Johannes Ba-
vfnek, dienstplichtig soldaat,
24 jaar oud, uit Breda. Zijn
uoam is de eerste in het ge
denkboek, dat wordt bijgehou
den in dc Van Sypestcyn-ka-
zerne te Utrecht, waar het te
genwoordige Korps is onder
gebracht. Majoor Blokhuis was
toen commandant van het
korps en depót. Ook hü viel
in de siryd tegen de vyand,
zÜ het op andere wyze.
REORGANISATIE
Terwijl hier te lande het lé
ger van 1940 tot 1945 ten de
le in krygsgevangcnschap ver
toefde en voor een ander deel
in illegale formaties dc stryd
voortzette, groeide in de ge
allieerde landen en dus ook
by de Nederlandse regering te
Londen een nieuwe geest ten
opzichte van de medische ver
zorging van dc soldaat, waar
uit een organisatie op veel
bredere basis is ontstaan. Als
nu oen soldaat aan het front
staat of elders op zyn post
ziek wordt staan er manschap
pen klaar om hem te vervoe
ren, zo nodig uit dc vuurlinie.
Dat zijn gewondendragers, die
weten hoe zij handelen moeten;
zij brengen hem naar de tent
van de dokter. Zo nodig gaat
hij vandaar per jeep naar de
verzamelplaats waar brandcar-
auto's gereed staan voor het
vervoer naar de hulpverband-
plaats, het veldhospitaal of
het vaste hospitaal.
Moét hy van (len vreemde
naar het moederland overge
bracht worden clan zorgt het
korps ervoor, dat hü aan boord
van oen schip of zo nodig
ren vliegtuig wordt ge
bracht, dat hij onderweg een
goede verzorging krijgt. In 't
moederland staan er sanatoria
voor hem open en er wordt
niets nagelaten, om de gevol
gen van zijn verwonding op te
heffen of te compenseren.
Dit alles toont de tentoon
stelling, die op het Kazerne
terrein te Utrecht is opgericht
en voor het publiek toeganke
lijk is.
Nu het voorjaar begint te komen neemt dc stroom
toeristen, hetzij per auto, motor of rijwiel, naar de bos
sen en duinen in het noord-westelijlc deel van Walche
ren weer toe. Vooral nu de narcissen (welke op vele
plaatsen in de bossen zijn gepoot ter verwildering) en
de primula's (bakkruidjes) beginnen te bloeien leveren
de bossen op vele plaatsen een prachtig schouwspel op.
Helaas moet telkens weer worden geconstateerd dat het
overgrote deel van het publiek meent het vrije beschik
kingsrecht over planten en bloemen te hebben. Bloemen
worden geplukt of met plant en al uitgetrokken, strui
ken of bomen worden beroofd van hun uitlopende lak
ken, of, wat ook voorkomt, het pas ingcplanttc plantsoen
wordt uitgetrokken en meegenomen. Een voorbeeld
moge ter illustratie dienen: aan de Achterweg bij Zcc-
duin te Oostkapelle stonden voor de oorlog zware ka
stanjebomen. De Duitsers roofden de stammen en lieten
de worteltronken gemakshalve zitten. Deze wortel-
tronken liepen weer uit en zo ontstond weer het begin
van een beschuttende begroeiing, bosbouwkundig wel
niet fraai, maar ter omlijsting van de weg had dit heel
mooi kunnen worden. Het publiek meent echter de her-
groei zoveel mogelijk te moeten tegengaan cn scheurt
of snijdt de jonge uitlopers af. tot schade van het na
tuurschoon en van dc eigenaar. Een ander voorbeeld:
een kaal gekapte strook bos wordt opnieuw ingeplant.
Het publiek meent nu. het volle recht tc hebben dooi
de jonge aanplant te lopen of te fietsen om daardoor
te weg te bekorten. Zo gaat het ook met de bloemen,
onverschillig welke soorten, men plukt ervan of neemt
planten mee, al naar goeddunken. Het is toch wel een
heel droevig feit dat de ouders, in plaats van hun kin
deren te leren dat het vernielen of wegnemen niet goed
is, zelf het slechte voorbeeld geven. Men vergeet maar
al te vaak dat men zich vergrijpt aan andermans eigen
dom en dus diefstal pleegt. Bedenkt men wel eens dat.
hoeveel het Rijk ook bijdraagt aan het herstel van de
nieuwe beplanting op Walcheren, ook de eigenaren grote
financiële offers brengen om het natuurschoon te doen
terugkeren, waarvan dan een ieder kan genieten?
De burgemeester van Oostkapelle heeft het besluit
moeten nemen dat voortaan tegen overtreders proces
verbaal zal worden opgemaakt en dat dan tevens dc
toegangskaarten zullen worden ingetrokken.
Het is wel bedroevend dat eigenaren van bossen en
duinen, die na de oorlog spontaan hun terreinen open
stelden, thans door de kwaadwilligheid van hot publiek
weer tot algehele afsluiting zijn moeten overgaan.
Non-coöperatie in Vietnam
Ongeveer 85.5CÓ van de Vietna
mese kiezers is. naar het Franse
persbureau uit Saigon meldt, niet
opgekomen bij de verkiezingen van
Zondag voor de territoriale assem
blee van Cochin China. Dc Franse
kiezers daarentegen kwamen in
grotere getale op. De nieuwe as
semblee zal beslissen of Cochin
China, de „rijstschuur" van Indo-
China. zich met Annam en Ton
kin tot de staat Vietnam zal ver
enigen.
plechtigheid is kort voor de
oorlog op Huize „Doorn" vol
trokken heeft nu een win
kel in Bremen. Zij hebben een
groot gezin, ik meen dat er
zes kinderen zijn, in elk ge
val een heleboel. De derde is
wynbouwer ergens aan de Rijn
en de vierde, die met een En
gelse getrouwd is, heeft een
boerenbedrijf in Engeland. Hy
is de enige, die buiten Duits
land woont.
Zyn er aanwijzingen, (lat
in West-Duitsland de monar
chie hersteld zal worden on
der leiding van een von Ho
henzollern
Die vraag stellen de Ame
rikaanse journalisten ook'
voortdurend! Maar ik zeg al
tijd: het antwoord op die vraag
moeten jullie zelf geven. Wy
heiben niets te vertellen. Zyn
er in Nederland misschien
aanwijzingen in die richting?
Ik bespeur er, eerlijk gezegd,
nergens iets van. Esm monar
chistische beweging of zoiets
heb ik in het Duitsland van
na de oorlog nog niet kunnen
ontdekken.
Also
(Nadruk verboden')
Oorlogsmisdadiger
thans rechter.
Zoals gemeld is door de
Britse autoriteiten gearres
teerd W. Kirchberg, rechter
te Helmstedt. onder beschul
diging bevel te hebben gege
ven tot het doodschieten van
drie Nederlanders. Dit waren
een melkventer uit Dubbel
dam en twee inwoners uit
Ooltgensplaat, die naar deze
plaats waren geëvacueerd. Met
anderen waren zij op 29
Maart 1945 in het „sper
gebied", vermoedelijk om zich
brandhout te verschaffen door
het omzagen van „asperges".
Duitsers voerden de drie
mannen mee, omdat zij een
zaag by zich hadden. Zij moes
ten 2V£ uur met de handen
in de hoogte staan, waarna
een Duits officier bevel gaf
het drietal dood tc schieten.
De burgemeester van Dub
beldam ontving in Februari
1917 een brief van een Duits
koopman, die (lestyds in Dub
beldam verbleef en die Kirch
berg als de officier aanduidde
en zekere Frank, slager te
Hamburg, als de man, die 't
„vonnis" met nekschoten uit
voerde. Ook deze laatste is
thans gearresteerd.
De wereldhoornveestapel.
Het Amerikaanse ministerie
van landbouw meldt, dat er
begin 1949 in de wereld
761.000.000 stuks hoornvee
waren. Voorts wordt er op
gewezen, dat dit getal aan
groeit in alle werelddelen, be
halve Noord-Amerika en Afri
ka.