Over „zitten blijven" en
onderwij s vernieuwing
NewYorks taxi-chauffeurs staken
Etagebouw in
Middelburg
Zeeuwse Almanak
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DINSDAG 12 APRIL 1949
Toelatingsexamen is een
ondeugdelijk schiHingsmiddel
IN U.S.A. GEEN ZITTENBLIJVERS
(Door mr. P. C. de Jonge)
In de Tweede Kamer heeft de minister van Onderwijs ge
zegd, dat het aantal zittenblyvers en niet-geslaagden voor de
eindexamens onze volkshuishouding wellicht 150 mi Ui oen gul
den per jaar kosten. Blijkens de vragen die de heer de Loor
aan de Minister stelde, heeft deze mededeling in onderwijs
kringen nogal wat onrust verwekt, en wellicht zijn er ouders
die nu by het verdriet dat ze hadden omdat hun kind op
school is blijven zitten, nog bovendien het onaangename ge
voel krijgen, dat hun kind ook nog een schadepost voor de
gemeenschap Is. Daarom is het wellicht goed enkele opmerkin
gen te maken over dat probleem der zittenblijven;.
In de eerste plaats: dat er
zittenb lij vers zijn is een nood
zakelijk gevolg van ons onder
wijsstelsel. Wij hebben op de
lagere en middelbare scholen
het klassikaal onderwijs; bij de
vaststelling van de in een klas
te verwerken leerstof is men
uitgegaan van een zekere ..nor
maliteit" van aanleg en ijver,
van een zeker gemiddelde. En
dat brengt met zich mede dat
er in elke klas abnormalen zijn,
naar boven en naar beneden.
Naar boven, dat zijn de be
voorrechten die de stof aan
kunnen en nog meer of minder
energie overhouden die ze be
steden kunnen naar eigen lust
en aanleg. Naar beneden, dat
zijn de zwoegers, voor wie de
stof te zwaar is,, en die één of
twee jaar langer'over de school
moeten doen dan normaal is.
En het is deze laatste groep die
dan de extra-kosten aan de
Staat veroorzaakt. Maar dat is
helemaal zo verschrikkelijk
niet, want ieder die wat ruimer
levenservaring heeft weet, dat
juist uit deze gro'ep van zwoe
gers en blokkers, vele mannén
en vrouwen zijn voortgekomen,
die hun plaats in onze gemeen
schap met ere innemen, en wier
arbeid in dienst der gemeen
schap opweegt tegen de extra
kosten die ze op school hebben
veroorzaakt.
NIET VERLOREN!
En ik reken daartoe ook de
leerlingen die nimmer het eind
punt bereikten. Maar al te vaak
wordt het zó gezien dat alle
moeite en kosten aan deze leer
lingen besteed, verloren zijn.
En dat toch is allerminst het
geval. Ook zij hebben geduren
de de schooljaren hun kennis
vermeerderd en ook hun in
zicht is verdiept, al bereikten
ze de eindstreep niet. Ook zij
zijn door het genoten onderwijs
meer waard geworden voor de
gemeenschap. We moeten niet
uitsluitend rekenen met de ge
slaagden, en doen alsof alleen
van dezen iets voor de toekomst
van ons volk te wachten is. De
praktijk van het leven leert het
ons anders. Laten we nooit ver
geten dat de beklaagden van
Neurenberg, de grote oorlogs
misdadigers; bij onderzoek vrij
wel allen bleken te behoren tot
de groep van meer- en hoogst
begaafden. Dat waren allen
„geslaagden".
GESLAAGDEN-VERERING.
Er bestaat een ziekelijke „ge
slaagden-verering". Die open
baart zich o.a. hierin dat vaak
de deugdelijkheid van het on
derwijs aan een school gemeten
wordt aan het percentage van
de candidaten dier school dat
slaagt voor het eindexamen.
Volkomen ten onrechte. Toen
jarén geleden een vrij hoog
percentage der leerlingen mij
ner school was afgewezen voor
het eindexamen, kreeg ik te
horen: „Aan het Gymnasium te
B. werd in de laatste 10 jaar
geen enkel candidaat voor het
HET BOORDJE
De man, die een boordje
draagt, heeft gewoonlijk een
hekel aan dit kledingstuk om
de eenvoudige reden, dat het
boordenknoopje of zoek is, of
diep in zijn halsvlees pleegt te
dringen. De man, die geen
boordje draagt, althans niet in
zijn werk, verlangt naar de wit
te bekroning van zijn overhemd
Het is nu al zo, dat de boe
ren moeten mechaniseren. Er
is een ontstellend tekort aan
landarbeiders, omdat wie op t
land werkte, liever naar de fa
briek ging. Maar de mens, die
in de fabriek staat, verlangt
naar het kantoor, naar het
boordje
Het is alles zo menselijk. En
juist daarom is het goed, dat
de directeuren van de Zeeuw
se Nijverheidsscholen, de laat
ste weken nadrukkelijk hebben
gewezen op de waarde van hel
Ambacht en op de economi
sche mogelijkheden, die het
biedt Zo'n jaar handenarbeid,
het kan geen kwaad.
Want veel tc veel huisvaders,
ook in Zeeland, zijn niet in
staat om een spijker in de
muur te slaan of een ander
eenvoudig karweitje op te knap
pen en veel te veel mensen-met
-boorden, maar ook met be
perkte geestvermogens en dus
een klein salaris, kijken af
gunstig naar de goede, ener
gieke ambachtsman, die geluk
kiger én welvarender leeft.
Zoiets kan en moet voorko
men worden.
eindexamen afgewezen". Ik heb
daarop geantwoord: ..Dan is het
hoog tijd dat de rector van dat
Gymnasium ontslagen wordt".
En dat antwoord was geen
grapje maar volle ernst. Men
zal toch begrijpen hoe een der
gelijk succes bereikt wordt: de
leerlingen die enig risico ople
veren. waarvan dus niet onom
stotelijk vaststaat dat ze het
volgend jaar voor hét eindexa
men zullen slagen, worden bij
de overgang naar de hoogste
klasse afgewezen. Dan is de
„eer" der school veilig gesteld,
maar de belangen van leerlin
gen en ouders zijn geofferd.
Men vergeet dan tegelijk welk
een neerdrukkende uitwerking
een dergelijke handeling op de
leerlingen heeft, een uitwerking
die diepe sporen kan nalaten
in de verdere levensweg van
een jongmens. En hoe kan om
gekeerd een blijk van vertrou
wen, een beroep op ernst en
plichtsbetrachting, bij een zwak
leerling, niet krachten tot ont
wikkeling brengen, die aan zijn
leven een beslissende wending
geven.
WAT TE DOEN?
Dat het probleem der zitten-
blijvers de publieke belangstel
ling getrokken heeft is gelukkig
te noemen. Er moet wat ge
daan worden om een beperking
der jaarlijkse afwijzing te be
werkstelligen, al was het alleen
maar om al het leed dat er me
de verbonden is.
Kan er wat aan gedaan wor
den?
Is het mogelijk te voorkomen
dat leerlingen toegelaten wor
den tot een school, die te zwa
re eisen aan hen zal blijken te
stellen?
Er zijn op dit'gebied reeds
allerlei proeven genomen, maar
nog steeds is de praktijk, dat
een degelijk examen over de
toelating moetr beslissen.
Als gevolg daarvan ontstaan
vooral in de steden, lagere
scholen die zich in het bijzon-
def toeleggen op het voorberei
den van leerlingen voor de toe
latingsexamens van Gymnasi
um, H.B.S. enz. Vaak ontaardt
dat in „africhten"; immers een
school die het klaar speelt min
der begaafde kinderen te doen
slagen voor deze examens,
krijgt een grote toeloop van
leerlingen. En dan blijkt na
tuurlijk dat een belangrijk deel
dier geslaagden toch niet in
staat is het onderwijs op die
middelbare scholen te volgen.
Dan worden de toelatingseisen
zwaarder, maar geen nood. de
opleidingsscholen passen hun
onderwijs aan die nieuwe exa
meneisen aan, en er verandert
in wezen niets. En die hoge
toelatingseisen, die voorname
lijk een grote dosis parate ken
nis veronderstellen, maken het
voor leerlingen van dorpsscho
len haast onmogelijk te slagen,
ook al bezitten deze candidaten
vaak een zeer goede aanleg
voor de studie aan middelbare
scholen.
Er zyn slechts weinig des
kundigen die niet overtuigd
zijn van de ondeugdelijkheid
van het toelatingsexamen als
schiftingsmiddel. De poging
om langs de weg der psycho
techniek tot een beter oordeel
over de geschiktheid van de
candidaten te komen, zijn be-
laigrijk, maar brachten de zo
gewenste oplossing niet.
TOETSEN.
Hoe dan? De beste methode
lijkt mij de candidaten gedu
rende een week bijeen te bren
gen. Enige voor dit doel speci
aal uitgezochte leraren in b.v.
wiskunde, Nederlands en En
gels toetsen gedurende die week
de jongelui op hun kennis en
hun vermogen om het nieuwe
dat hun te wachten staat in
zich op te nemen; het resul
taat van dit onderzoek getoetst
aan het rapport van het Hoofd
der lagere school is dan be
slissend voor de toelating. Ik
heb de overtuiging dat op deze
wijze een veel betere beslis
sing, dan nu genomen wordt,
mogelijk zal blijken te zijn.
Met belangstelling mogen we
dan ook de resultaten afwach
ten van een proef die dit jaar
in Rotterdam, in dezen zin. zij
het in wat andere vorm, geno
men wordt.
Met de verbetering der toe
lating zijn we er echter nog
n.iet.
IN AMERIKA.
Enkele maanden geleden
hoorde ik een voordracht van
Prof. Dr. Holst, Px-esident-Cura-
tor van de Technische Hoge
school te Delft, over het on
derwerp: „Het Onderwijs en de
Economische toekomst van Nc-
dei-land". In die zeer belang
rijke voordracht kwam o.a. de
ze zin voor: „In Amerika ko
men zitten-blijvers eigenlijk
niet voor". Na zo'n uitspraak
spitst een Nederlander zijn
oren. Hoe kan dat nou? En dan
blijkt de oplossing van 't raad
sel heel erg eenvoudig le zijn:
in Amerika kan ieder leerling
steeds zijn studie voortzetten
in de richting die hem het beste
ligt. Hij houdt zich dan niet
langer bezig met die vakken
waarvoor hij de nodige aanleg
en belangstelling mist. maar
concentreert zich op de vak
ken die in overeenstemming
zijn met zijn persoonlijke ver
mogens. Men gaat in Amerika
op cleze wijze te werk omdat
men overtuigd is dat de eco
nomische toèkomst van het land
alleen dan verzekerd is. als
men de verstandelijke vermo
gens der bevolking ten volle
benut. Prof. Holst bleek ervan
overtuigd dat de economische
positie waarin Nederland nu
verkeert, een onderwijsvernieu
wing in bovenbedoelden zin
meer dan urgent maakt. Dat
zou een ware vernieuwing be
tekenen, want ons onderwijs
stelsel wijkt wel heel sterk van
het Amerikaanse af. Ons voor
bereidend Hoger en Middelbaar
Onderwijs kent enkele gesloten
schooltypen, en ieder leerling
moet het volledig onderwijs
aan zo'n school volgen en aan
de gestelde eisen voldoen, an
ders is verdere studie uitge
sloten. Daardoor wordt het aan
tal zittenblijvers zo groot en
blijft de ontwikkeling van me
nig jongmens zo ver beneden
het peil dat bereikt had kun
nen worden, indien met een
beperkter studieplan genoegen
was genomen. Iemand met gro
te aanleg en liefde voor mo
derne talen b.v. kan in ons
land zijn studie in die richting
slechts voltooien, indien o.a.
een flink brok wiskunde is ver
teerd. Ook hierin openbaart
zich ons typisch Nederlands
perfectionisme. Dat we van de
volstrekte eis der „volledig
heid" af moeten, staat voor
Prof. Holst vast.
Indien ons onderwijs in dien
zin zou worden vernieuwd, dan
zouden niet alleen de economi
sche mogelijkheden in Neder
land groter worden, maar dan
zou het ook met de ellende van
het zittenblijven voor een be
langrijk deel gedaan zyn. Dan
zou ons onderwijs rijker vruch
ten dragen en dan zou een gro
ter getal bekwame mensen ge
reed staan om in onze gespeci
aliseerde maatschappij een be
langrijke plaats met ere in t«
K.L.M.^enveloppe terecht.
Bij de K.L.M. te 's Graven-
hagc is uit New York bericht
ontvangen, dat de enveloppe
met 50.000 dollar terecht is.
Strijd lussen de vakverenigingen
John Lewis streeft naar meer macht
'Van onze correspondent)
NEW YORK. April. het is hier de laatste dagen stil op
straat geweest. De gele en rode taxi's, die anders zo'n opval
lende kleur aan het standsbeeld geven, zijn grotendeels, in de
garages. Van de 13.000 taxi's in de stad rijden er nog geen
900. Niet omdat de chauffeurs, die voor de taxi-ondernemin
gen rijden en zij, die een eigen wagen exploiteren, er iels bij
menen te winnen. In de eerste dagen van de staking bleven
zij thuis uit angst.'Angst, gemolesteerd te worden bij het ver
laten van de garage; angst, dat hun wagen met stenen begooid
zou worden, zo niet erger; angst, dat een zogenaamde passa
gier in enkele minuten de bekleding zou kapotsnijden óf er
een fles vitriool op zou ontkurken.
De meeste chauffeurs zitten
nu thuis. Er- is een nieuwe
vrees ontstaan: hoe lang zal
deze staking duren; hoeveel
zullen zij er door derven? Nie
mand. die hun kan antwoor
den.- Een jaar of wat geleden
duurde een taxi-staking vijf
weken. En het duurde heel wat
langer voor de verliezen waren
ingehaald. Want de verzeke
ringsmaatschappijen, die de
moeste auto's zowel van
„eigen bazen", als van werkne
mers hebben gefinancierd,
blijven er op staan, dat de we
kelijkse afbetaling plaats vindt.
Tot dusver heeft de politie
wanordelijkheden op enige
schaal kunnen voorkomen. Men
heeft dit kunnen doen, door al
le verloven in te trekken, door
een veertig hoofdverkeerswe
gen te. bemannen met één po-
litie-agent per honderd meter,
die bij het eerste om-hulp-toe-
teren van een claxon op de
naastbijzijnde taxi toesnelt.
Het is de laatgte maanden
slecht geweest in het taxi-be
drijf. De verdiensten liepen te
rug. omdat bij de huidige eco
nomische omstandigheden de
Amerikaan zijn dubbeltje weel
een paar keer omdraait voor
hij het uitgeeft. Daarbij komt,
dat het aantal taxi's in New-
York sedert de oorlogsjaren ge
stegen is van 9000 tof het dub
bele daarvan. Chauffeurs zou
den derhalve graag zien, dat
het taxi-bedrijf gesloten werd.
De ondernemingen zijn het
daarmee eens. Maar de politie
van New York is daar niet
voor. Zij acht zich in de eerste
plaats niet geroepen om op-ei
gen houtje een dergelijke po
litieke beslissing te nemen, en
bovendien is er het menselijke
feit, dat het politiecorps liever
meer dan minder taxi's op de
weg ziet. Hoe groter de vloot,
hoe belangrijker de ordetaak
van de politie. De lonen in het
taxi-bedi-ijf zijn niet onredelijk
op papier. De chauffeur
krijgt tussen de 40 en 42 pro
cent van de meteropbrengst,
plus natuurlijk zijn fooien.
Daarenboven nog een 3 pet. bo
nus aan het einde van het jaar
indien hij geen ongelukken
heeft gemaakt. Maar wanneer
er minder gebruik van taxi's
wordt gemaakt, vallen de op
brengsten aanzienlijk terug.
Complex in aanbouw zal 24 woningen omvatten
Aan de Rouaanse Kaai te l die het verkeer opr deze plaats
Middelburg zijn arbeiders thans stelt,
druk bezig de bctonfundering i
te storten voor de kelders van DE INDELING.
ï!t™J>n?icim£jex' '°als i D= woningen', die vanaf het
ï-ïjïiL* i trappenhuis (dat tot de derde
Vt iten-1 verdieping doorloopt) te berei-
Km™ ,1.&(a,?'.sn"J"pnl' Dez,e ken zijn, hebben een ruime con-
l.l !Ze,d'S L, complex als ,tl.ale haII van waaruit m(.„ in
f™ itïr, n heleggingsobjee- al]c vertrekken kan komen.
i?0e" '">uwt ,llc Aan de kant van de Rouaan-
J voorkeur m sle-se kaai zal men na de voltooi-
i l,|U.„ rL g'ïCaW <?id TCu I ine non grote woonkamer en
nil ,!u. gehad. Zij wil,dén slaapkamer aantreffen, ter-
«tMlltl» *9-! will aan de achterzijde de keu.
dragen tot de herbouw van de
meest gehavende steden in ons
land.
i ken, één grote en één kléine
i slaapkamer gelegen zijn. Over
jde geheïe bi-eedte van de ach- ««weuug.
j tei-gevel komen op de eerste en r aannemersbedrijf Jansen
lavet hebben; dat is een inge
bouwd zitbad met handdouche.
In deze ruimte is eveneens een
toilet ondergebracht.
In de grote kelder, die onder
het gehele gebouw doorloopt en
waarvan thans, zoals gzegd, de
.vloer wordt gestort. sheeft elke
woning- de beschikking over
een afzonderlijk ,af te sluiten
ruimte. De kelder, die men be
reikt via het trappenhuis, zal
niet als centrale verwarmings
kelder dienst doen, daar iedere
bewoner zelf voor de verwar
ming van zijn vertrekken zal
moeten zorgdragen.
Tenslotte kan medegedeeld
worden, dat het in de bedoeling
ligt voor elke woning een
weliswaar niet groot, maar toch
afzonderlijk tuintje beschik
baar te stellen.
Het complex, waarvan wij
hierbij een perspeptiefschets
plaatsen en waarvan de bouw
kosten ruim 3 ton bedragen, is
ontworpen door de architect H.
H. A. Tummers uit Heerlen;
met de uitvoering werd het
Vaak hoort men over de bouw j tweede verdieping doorgaande Broeck te Middelburg belast,
m nnmninv .i.ibergplaats voor I Verwacht wordt, dat de ople-
yan dit complex spreken als i balcons met een
het toekomstige flatgebouw. 1 teenkolen.
Toch is dit eigenlijk een onjuis- j F.ike v,.
te benaming. In een flat immers j
is een aantal woningen onder-1
gebracht met een „centrale";
verzorging, zoals verwarming.!.;
lift, huistelefoon, vuilafvoei-,
enz., een gebouw, waarvan het I r
hart in een bepaald punt klopt.
De woningbouw aan de Rou
aanse Kaai heeft hiermede riets
gemeen en is zonder meer een
étagebouw, zoals men in de i
grote steden veelvuldig aantreft.1
Het gebouw, dat in zijn ge- j
heel 72.50 m. lang is. bèstaat
uit acht blokken van drie wo- i
ningen, boven elkaar gelegen:;
in totaal dus 24 woningen, die
van vier trappenhuizen uit toe-!
gankejijk zijn.
De Middelburgse kader, met
hun prachtige patriciërshuizen
hebben èn door de individuele
huizen èn door de verhouding
van breedte en hoogte der vro-
ningen over het algemeen een. i
wat men in bouwkringen noemt
verticaal karakter. Het is
duidelijk, dat een woningblok
als het thans in aanbouw zijn
de, dit karakter mist. Om enigs
zins aan de verticale structuur
van de kade tegemoet te ko
men, domineren de trappenhui
zen, die boyendien door hun
trapsgewijze uitbouw de sug-
:estie van het achterovervallen
;er gevels zoveel mogelijk te- i
niet doet.
j vering nog dit jaar kan geschie-
id 1 den.
Uitspraak gedaan in de
zaak-Korfoe.
EIS VAN ENGELAND
TOEGEWEZEN.
Het internationaal gerechts
hof in Den'Haag heeft eindelijk
uitspraak gedaan in de zaak
Korfoe. de eerste zaak, die het
sinds de laatste oorlog te be
handelen kreeg. De Britse eis
tot schadevergoeding van Alba
nië werd toegewezen, doch het
Hof was tevens van mening,
dat Engeland 12 en 13 Nov de
souvereiniteit van Albanië ge- vakvereniging is de American
schonden heeft. cderation of Labor lA.F.L
Zolas men zich herinneren opgericht in 1881 en thans (on-
zal. beschuldigde Groot Brit-dsr leiding van William Green)
tannië Albanië er van mijnen jee? machtige organisatie met
legd te i'Uim 7%-'milioen leden. In 1935
1 splitste zich daarvan af, onder
leiding van John. L. Lewis, 'ri
andere groepering, het Congres
TE HOGE EISEN.
Een nieuwe arbeiders-organi
satie heeft zich toen opgewor
pen om de belangen der chauf
feurs te verdedigen. Zij eist 50
pet. van de meter-opbrengst
plus persoonlijke ongelukken-
verzekeringen voor de chauf
feurs; plus een betaalde vacan-
tie plus vergoeding van zieken
huiskosten. plus een minimum
inkomsten van 9 dollar per
dag.
De redelijke chauffeurs en
dat zijn de meestcn zien in.
dat dit onmogelijk is. Terwijl
de economische conjuctuur naar
beneden gericht is. kon men de
werkgevers niet verplichten een
bepaald minimunMoon te beta
len zelfs al zou de klant in
kwestie de hele dag de wagen
voor zijn deur parkeren als
het economisch niet verant
woord is. De redelijke chauf
feur vreest dan ook voor ont
slagen op grote schaal.
De werkgevers hebben op de
voorstellen niet willen ingaan
om technische redenen. De
nieuwe vakvereniging, dc Ta
xi Workers Organizing Com
mittee, geaffilieerd aan de on
afhankelijke Mijnwerkers vak
bond van John. L. Lewis, heeft
n.l. niet bewezen, dat zij in
derdaad de chauffeurs verte
genwoordigt. Dit kan geschie
den. volgens de hedendaagse
arbeidswetgeving door een
stemming te houden in het be
drijf. Zo'n stemming is alleen
mogelijk indien de desbetref
fende vakvereniging een forme
le verklaring ondertekend geen
communistische doeleinden na
te streven. Dit laatste is niet
geschied. De Taxi Workers Or
ganizing Committee heeft ge
weigerd dit te doen. De me
ningen lopen uiteen, wat de
reden daarvan is. Men gelooft
minder in de communistische
oogmerken van deze groepe
ring dan aan het bewustzijn
van de leiders der T.W.O.C.,
dat een meerderheid van taxi
chauffeurs zeer ongaarne de
vakvereniging zouden erken
nen, omdat dit voor hen een
nieuwe aderlating betekent, in
de vorm van contributies.
Door een min of meer terro
riserende actie te voeren, hoopt
de T.W.O.C.. echter de chauf
feurs te intimideren tot er
kenning van deze vakvereni
ging. Waarom?
VAKBONDSDOOLIIOK.
De moti vering voert ons naar
het doolhof van het Ameri
kaanse vak-verenigjngswezens.
Zeer in het kort komt de situ
atie hier op neer. De oudste
vakvereniging is de American
.uri.uvrKzaamhcdcn voor hel Morten i
De kaden in Middelburg heb
ben voorts over het algemeen
een bochtvormig beloop. De
rooilijn van dit complex is hier
bij zoveel mogelijk aangepast,
zonder dat de practische inde
ling van de woningen geschaad
wordt. Verder is bij de vast
stelling van de rooilijn aan de
zijde van de Beatrixbrug reke
ning gehouden met de eisen,
Het aantal radiotoestellen
in Nederland.
Het aantal aangegeven ra
diotoestellen van Nederland
bedroeg op 1 April jl.
1.208.129 tegen 1.184.590 op
1 Maart. Op 1 Maart waren
er 510.763 aangeslotenen op
het rijksradio-distributienet te
gen 508.463 op 1 Februari.
i de nieuwste etagebouw te AUddelburf.
Duitse sociaal-democraat
over grenscorrecties.
„Hel rechttrekken van de grens
lijn had reeds veel eerder en met
veel minder ophef kunnen geschie
den en de Duitse sociaal-demo
craten zien er de billijkheid van
in", aldus Emil Grosz. de Duitse
vertegenwoordiger op het con
gres van de P.v.d.A. tegenover een
reporter van het A.N.P. „Maar de
afscheiding van Duitsland van de
grotere gebieden, nl. die bij Bor-
küm en Ernst met de oliebronnen,
wordt als annexatie beschouwd".
Hij vond de grenscorrecties een
ongelukkige maatregel in het licht
van vriendschappelijke economi
sche samenwerking met de Weste
lijke dcmoncratieën bezien en een
ontactische restitutie voor het Ne
derland aangedane onrecht. De
Duitse sociaal-democraten zijn er
door in een moeilijk parket ge
bracht, omdat de politieke tegen
standers communisten en na
tionalisten de kwestie als een
krachtig propagandawapen op
hun borst richten. De nationa
listen gebruiken deze Nederland
se „annexatie" gretig als argu
ment. om de soc.-democraten aan
te vallen over de gevoelens van
achting en vrienschap voor dc
Westelijke democratieën. De heer
Grosz meende, dat vergoeding van
oorlogsschade gezocht moet wor
den in levering van goederen en
in een voor Nederland zo gunstig
mogelijke handelsovereenkomst
met Duitsland.
in het Korfoekanaal gelegd
hebben, waar de Britse torpe-
dobootjagers „Volage" en „San-
marez" in October 1946 mee
in aanraking kwamen en zwaar
beschadigd werden. Vier en
veertig Britse zeelieden verlo
ren daarbij hun leven en twee
en veertig werden gewond. Het
bedrag van de schadevergoe
ding Groot Brittannië heeft
375.000 pond sterling geëist
zal het Hof nog nader vaststel
len.
Kon. Militaire Kapel ook
naar de provincie.
STICHTING GEVORMD.
(Van onze Ilaagse redacteur.)
Op zich zelf is het gala-concert,
dat de Kon. Militaire Kapel op 25
April onder leiding van kapitein
I Rokus van Yperen in het gebouw
voor Kunsten en Wetenschappen
in Den Haag geeft, geen bijzonde-
re gebeurtenis. Het is bedoeld als
oen muzikale manifestatie ter ge
legenheid van de aanstaande ver
jaardag van H. M. de Koningin.
Doch tevens concerteert de Ka
pel om de toehoorders te doen
kennismaken met de dezer dagen
opgerichte Stichting „Onze Ko
ninklijke Militaire Kapel'.
Enige heren, wie de Kapel na
i aan het hart ligt en die vooral ook
de muziekliefhebbers in de pro-
I vincie van haar concerten willen
i doen genieten, richtten deze Stich
ting op. Zij zochten contact met
leidende figuren in de provincies,
waar comité's zijn gevormd of
nog gevormd zullen worden, die
in samenwerking met de Stichting
uitnodigingen tot de Kapel zullen
richten om te komen spelen in
plaatsen, waar de Kapel een wei
nig geziene gast is. doch waar men
hem graag eens zal horen.
Men verwacht, dat er inderdaad
talrijke invitaties zullen komen cn
dat de Koninklijke Militaire Ka
pel, een harmonie-corps, bestaan
de uit vijftig beroempsmusici. een
grotere bekendheid zal gaan ge
nieten. De Stichting, waartoe ook
donateurs kunnen toetreden en
die de tournee's bekostigt, hoopt
een nuttig werk van nationale en
cultureje -aard te verrichten.
Op het gala-concert in Den Haag
zullen originele werken voor har
monie-orkest en arrangementen
uitgevoerd worden, benevens het
piano-concert van Strawinsky.
dat speciaal voor harmonie-orkest
met contrabas geschreven is- Als
solist is geëngageerd Lia Palle,
die daarvoor speciaal uit Parijs
komt.
INVALIDEN-ZORG.
Het Nederlands Instituutvoor
Orthopaedie heeft Zaterdag
middag in Den Haag een per
manente tentoonstelling op het
gebied der invaliditeit geopend.
Deze dag werd tevens een be
gin gemaakt met de trainings-
school voor geamputeerden en
met de werkzaamheden van 't
orthopaedisch laboratorium.
Een en ander is uniek voor
Europa. Het motto van de ten
toonstelling. maar ook van de
invaliden, die hier samenwer
ken is „Wij willen volwaardig
zijn en blijven". In het labora
torium houdt men zich bezig
met het zoeken naar verbete
ringen, die in de practijk ge
vonden worden en men vindt
er ook de fouten ,diè in be
staande prothesen rijn aan te
wijzen.
of Industrial Organization (C.
I.O.). Thans staat deze groepe
ring van 61-2 millioen arbeiders
onder leiding van Philip Mur
ray. John L. Lewis (bijgenaamd
„de onoverwinnelijke") heeft
zich inmiddels afgesplitst en is
nu het hoofd van de United
Mine Workers (U.M.W.) met
slechts 600.000 leden. Maar zo
als in menig land hebben de
mijnwerkers zich een bevoor
rechte positie weten te verwer
ven, in overeenstemming met
hun gevaarlijke werk. De Ame
rikaanse mijnwerkers hebben
sedert korte tijd een pensioen
regeling gekregen, die uitzon
derlijk gunstig is. De mijnwer
kers dragen John. L. Lewis,
die dit voor hen heeft bewerk
stelligd, op de handen, en heb
ben als „dank" zijn salaris als
organisator verhoogd tot 50.000
dollar per jaar.
Gedurende de afgelopen ja
ren zyn er herhaaldelijk pogin
gen gedaan om Lewis terug te
winnen voor de „oude erkende"
vakverenigingen. Maar het
werd duidelijk, dat zijn eisen
niet ingewilligd zouden wor
den en verdere pogingen tot
een compromis werden opge
geven. Dit te meer, omdat de
persoonlijkheden van William
Green en Philip Murray sterk
botsten met die van Lewis.
LEWIS UIT OP MACHT.
Sedertdien is Lewis er op uit
zijn macht te vergroten. Hij
heeft vrij wat aanhang verwor
ven in bedrijven, die men kan
beschouwen als aanverwant aan
de mijnbouw. Daar richtte hij
de vakvereniging der United
Contraction Workers op, met
enige honderdduizenden leden
en wat zich thans in New York
afspeelt is een duidelijke po
ging van Lewis om vat te krij
gen op een nog nagenoeg onge
organiseerde groep arbeiders.
Het gaat hier om een betrek
kelijk kleine groep van slechts
30.000 man. Maar de implicaties
zijn duidelijk. Lukt het in
New York, dan betekent dit,
dat in de nabije toekomst over
't gehele land ongeveer 300.000
taxi-chauffeurs voor de nieu
we vakvereniging gewonnen
zullen worden.
Over de hoofden van de New
Yorkse chauffeurs gaat de strijd
thans voort. Hoe lang cn hoe
nog met fiecn m°ge-
hjkheid gezegd worden. Maar
zelfs indien verdere wanorde
lijkheden op grote schaal uit
blijven, staat het vast, dat de
strijd tot het einde toe gevoch
ten zal worden. John. L. Lewis
heeft nog nooit een grote strijd
verloren. En de vraag is nu
of zijn reputatie onder de ar
beiders de doorslag zal geven
boven hun redelijker inzich
ten.
(Nadruk verboden)
In restanten van eeuwenoude
Kelders tc Eede heeft men oudo
munten gevonden, die waarschijn»
lijk dateren uit het einde van «la
16c eeuw.