Over „zitten blijven" en onderwij s vernieuwing NewYorks taxi-chauffeurs staken Etagebouw in Middelburg Zeeuwse Almanak TWEEDE BLAD PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DINSDAG 12 APRIL 1949 Toelatingsexamen is een ondeugdelijk schiHingsmiddel IN U.S.A. GEEN ZITTENBLIJVERS (Door mr. P. C. de Jonge) In de Tweede Kamer heeft de minister van Onderwijs ge zegd, dat het aantal zittenblyvers en niet-geslaagden voor de eindexamens onze volkshuishouding wellicht 150 mi Ui oen gul den per jaar kosten. Blijkens de vragen die de heer de Loor aan de Minister stelde, heeft deze mededeling in onderwijs kringen nogal wat onrust verwekt, en wellicht zijn er ouders die nu by het verdriet dat ze hadden omdat hun kind op school is blijven zitten, nog bovendien het onaangename ge voel krijgen, dat hun kind ook nog een schadepost voor de gemeenschap Is. Daarom is het wellicht goed enkele opmerkin gen te maken over dat probleem der zittenblijven;. In de eerste plaats: dat er zittenb lij vers zijn is een nood zakelijk gevolg van ons onder wijsstelsel. Wij hebben op de lagere en middelbare scholen het klassikaal onderwijs; bij de vaststelling van de in een klas te verwerken leerstof is men uitgegaan van een zekere ..nor maliteit" van aanleg en ijver, van een zeker gemiddelde. En dat brengt met zich mede dat er in elke klas abnormalen zijn, naar boven en naar beneden. Naar boven, dat zijn de be voorrechten die de stof aan kunnen en nog meer of minder energie overhouden die ze be steden kunnen naar eigen lust en aanleg. Naar beneden, dat zijn de zwoegers, voor wie de stof te zwaar is,, en die één of twee jaar langer'over de school moeten doen dan normaal is. En het is deze laatste groep die dan de extra-kosten aan de Staat veroorzaakt. Maar dat is helemaal zo verschrikkelijk niet, want ieder die wat ruimer levenservaring heeft weet, dat juist uit deze gro'ep van zwoe gers en blokkers, vele mannén en vrouwen zijn voortgekomen, die hun plaats in onze gemeen schap met ere innemen, en wier arbeid in dienst der gemeen schap opweegt tegen de extra kosten die ze op school hebben veroorzaakt. NIET VERLOREN! En ik reken daartoe ook de leerlingen die nimmer het eind punt bereikten. Maar al te vaak wordt het zó gezien dat alle moeite en kosten aan deze leer lingen besteed, verloren zijn. En dat toch is allerminst het geval. Ook zij hebben geduren de de schooljaren hun kennis vermeerderd en ook hun in zicht is verdiept, al bereikten ze de eindstreep niet. Ook zij zijn door het genoten onderwijs meer waard geworden voor de gemeenschap. We moeten niet uitsluitend rekenen met de ge slaagden, en doen alsof alleen van dezen iets voor de toekomst van ons volk te wachten is. De praktijk van het leven leert het ons anders. Laten we nooit ver geten dat de beklaagden van Neurenberg, de grote oorlogs misdadigers; bij onderzoek vrij wel allen bleken te behoren tot de groep van meer- en hoogst begaafden. Dat waren allen „geslaagden". GESLAAGDEN-VERERING. Er bestaat een ziekelijke „ge slaagden-verering". Die open baart zich o.a. hierin dat vaak de deugdelijkheid van het on derwijs aan een school gemeten wordt aan het percentage van de candidaten dier school dat slaagt voor het eindexamen. Volkomen ten onrechte. Toen jarén geleden een vrij hoog percentage der leerlingen mij ner school was afgewezen voor het eindexamen, kreeg ik te horen: „Aan het Gymnasium te B. werd in de laatste 10 jaar geen enkel candidaat voor het HET BOORDJE De man, die een boordje draagt, heeft gewoonlijk een hekel aan dit kledingstuk om de eenvoudige reden, dat het boordenknoopje of zoek is, of diep in zijn halsvlees pleegt te dringen. De man, die geen boordje draagt, althans niet in zijn werk, verlangt naar de wit te bekroning van zijn overhemd Het is nu al zo, dat de boe ren moeten mechaniseren. Er is een ontstellend tekort aan landarbeiders, omdat wie op t land werkte, liever naar de fa briek ging. Maar de mens, die in de fabriek staat, verlangt naar het kantoor, naar het boordje Het is alles zo menselijk. En juist daarom is het goed, dat de directeuren van de Zeeuw se Nijverheidsscholen, de laat ste weken nadrukkelijk hebben gewezen op de waarde van hel Ambacht en op de economi sche mogelijkheden, die het biedt Zo'n jaar handenarbeid, het kan geen kwaad. Want veel tc veel huisvaders, ook in Zeeland, zijn niet in staat om een spijker in de muur te slaan of een ander eenvoudig karweitje op te knap pen en veel te veel mensen-met -boorden, maar ook met be perkte geestvermogens en dus een klein salaris, kijken af gunstig naar de goede, ener gieke ambachtsman, die geluk kiger én welvarender leeft. Zoiets kan en moet voorko men worden. eindexamen afgewezen". Ik heb daarop geantwoord: ..Dan is het hoog tijd dat de rector van dat Gymnasium ontslagen wordt". En dat antwoord was geen grapje maar volle ernst. Men zal toch begrijpen hoe een der gelijk succes bereikt wordt: de leerlingen die enig risico ople veren. waarvan dus niet onom stotelijk vaststaat dat ze het volgend jaar voor hét eindexa men zullen slagen, worden bij de overgang naar de hoogste klasse afgewezen. Dan is de „eer" der school veilig gesteld, maar de belangen van leerlin gen en ouders zijn geofferd. Men vergeet dan tegelijk welk een neerdrukkende uitwerking een dergelijke handeling op de leerlingen heeft, een uitwerking die diepe sporen kan nalaten in de verdere levensweg van een jongmens. En hoe kan om gekeerd een blijk van vertrou wen, een beroep op ernst en plichtsbetrachting, bij een zwak leerling, niet krachten tot ont wikkeling brengen, die aan zijn leven een beslissende wending geven. WAT TE DOEN? Dat het probleem der zitten- blijvers de publieke belangstel ling getrokken heeft is gelukkig te noemen. Er moet wat ge daan worden om een beperking der jaarlijkse afwijzing te be werkstelligen, al was het alleen maar om al het leed dat er me de verbonden is. Kan er wat aan gedaan wor den? Is het mogelijk te voorkomen dat leerlingen toegelaten wor den tot een school, die te zwa re eisen aan hen zal blijken te stellen? Er zijn op dit'gebied reeds allerlei proeven genomen, maar nog steeds is de praktijk, dat een degelijk examen over de toelating moetr beslissen. Als gevolg daarvan ontstaan vooral in de steden, lagere scholen die zich in het bijzon- def toeleggen op het voorberei den van leerlingen voor de toe latingsexamens van Gymnasi um, H.B.S. enz. Vaak ontaardt dat in „africhten"; immers een school die het klaar speelt min der begaafde kinderen te doen slagen voor deze examens, krijgt een grote toeloop van leerlingen. En dan blijkt na tuurlijk dat een belangrijk deel dier geslaagden toch niet in staat is het onderwijs op die middelbare scholen te volgen. Dan worden de toelatingseisen zwaarder, maar geen nood. de opleidingsscholen passen hun onderwijs aan die nieuwe exa meneisen aan, en er verandert in wezen niets. En die hoge toelatingseisen, die voorname lijk een grote dosis parate ken nis veronderstellen, maken het voor leerlingen van dorpsscho len haast onmogelijk te slagen, ook al bezitten deze candidaten vaak een zeer goede aanleg voor de studie aan middelbare scholen. Er zyn slechts weinig des kundigen die niet overtuigd zijn van de ondeugdelijkheid van het toelatingsexamen als schiftingsmiddel. De poging om langs de weg der psycho techniek tot een beter oordeel over de geschiktheid van de candidaten te komen, zijn be- laigrijk, maar brachten de zo gewenste oplossing niet. TOETSEN. Hoe dan? De beste methode lijkt mij de candidaten gedu rende een week bijeen te bren gen. Enige voor dit doel speci aal uitgezochte leraren in b.v. wiskunde, Nederlands en En gels toetsen gedurende die week de jongelui op hun kennis en hun vermogen om het nieuwe dat hun te wachten staat in zich op te nemen; het resul taat van dit onderzoek getoetst aan het rapport van het Hoofd der lagere school is dan be slissend voor de toelating. Ik heb de overtuiging dat op deze wijze een veel betere beslis sing, dan nu genomen wordt, mogelijk zal blijken te zijn. Met belangstelling mogen we dan ook de resultaten afwach ten van een proef die dit jaar in Rotterdam, in dezen zin. zij het in wat andere vorm, geno men wordt. Met de verbetering der toe lating zijn we er echter nog n.iet. IN AMERIKA. Enkele maanden geleden hoorde ik een voordracht van Prof. Dr. Holst, Px-esident-Cura- tor van de Technische Hoge school te Delft, over het on derwerp: „Het Onderwijs en de Economische toekomst van Nc- dei-land". In die zeer belang rijke voordracht kwam o.a. de ze zin voor: „In Amerika ko men zitten-blijvers eigenlijk niet voor". Na zo'n uitspraak spitst een Nederlander zijn oren. Hoe kan dat nou? En dan blijkt de oplossing van 't raad sel heel erg eenvoudig le zijn: in Amerika kan ieder leerling steeds zijn studie voortzetten in de richting die hem het beste ligt. Hij houdt zich dan niet langer bezig met die vakken waarvoor hij de nodige aanleg en belangstelling mist. maar concentreert zich op de vak ken die in overeenstemming zijn met zijn persoonlijke ver mogens. Men gaat in Amerika op cleze wijze te werk omdat men overtuigd is dat de eco nomische toèkomst van het land alleen dan verzekerd is. als men de verstandelijke vermo gens der bevolking ten volle benut. Prof. Holst bleek ervan overtuigd dat de economische positie waarin Nederland nu verkeert, een onderwijsvernieu wing in bovenbedoelden zin meer dan urgent maakt. Dat zou een ware vernieuwing be tekenen, want ons onderwijs stelsel wijkt wel heel sterk van het Amerikaanse af. Ons voor bereidend Hoger en Middelbaar Onderwijs kent enkele gesloten schooltypen, en ieder leerling moet het volledig onderwijs aan zo'n school volgen en aan de gestelde eisen voldoen, an ders is verdere studie uitge sloten. Daardoor wordt het aan tal zittenblijvers zo groot en blijft de ontwikkeling van me nig jongmens zo ver beneden het peil dat bereikt had kun nen worden, indien met een beperkter studieplan genoegen was genomen. Iemand met gro te aanleg en liefde voor mo derne talen b.v. kan in ons land zijn studie in die richting slechts voltooien, indien o.a. een flink brok wiskunde is ver teerd. Ook hierin openbaart zich ons typisch Nederlands perfectionisme. Dat we van de volstrekte eis der „volledig heid" af moeten, staat voor Prof. Holst vast. Indien ons onderwijs in dien zin zou worden vernieuwd, dan zouden niet alleen de economi sche mogelijkheden in Neder land groter worden, maar dan zou het ook met de ellende van het zittenblijven voor een be langrijk deel gedaan zyn. Dan zou ons onderwijs rijker vruch ten dragen en dan zou een gro ter getal bekwame mensen ge reed staan om in onze gespeci aliseerde maatschappij een be langrijke plaats met ere in t« K.L.M.^enveloppe terecht. Bij de K.L.M. te 's Graven- hagc is uit New York bericht ontvangen, dat de enveloppe met 50.000 dollar terecht is. Strijd lussen de vakverenigingen John Lewis streeft naar meer macht 'Van onze correspondent) NEW YORK. April. het is hier de laatste dagen stil op straat geweest. De gele en rode taxi's, die anders zo'n opval lende kleur aan het standsbeeld geven, zijn grotendeels, in de garages. Van de 13.000 taxi's in de stad rijden er nog geen 900. Niet omdat de chauffeurs, die voor de taxi-ondernemin gen rijden en zij, die een eigen wagen exploiteren, er iels bij menen te winnen. In de eerste dagen van de staking bleven zij thuis uit angst.'Angst, gemolesteerd te worden bij het ver laten van de garage; angst, dat hun wagen met stenen begooid zou worden, zo niet erger; angst, dat een zogenaamde passa gier in enkele minuten de bekleding zou kapotsnijden óf er een fles vitriool op zou ontkurken. De meeste chauffeurs zitten nu thuis. Er- is een nieuwe vrees ontstaan: hoe lang zal deze staking duren; hoeveel zullen zij er door derven? Nie mand. die hun kan antwoor den.- Een jaar of wat geleden duurde een taxi-staking vijf weken. En het duurde heel wat langer voor de verliezen waren ingehaald. Want de verzeke ringsmaatschappijen, die de moeste auto's zowel van „eigen bazen", als van werkne mers hebben gefinancierd, blijven er op staan, dat de we kelijkse afbetaling plaats vindt. Tot dusver heeft de politie wanordelijkheden op enige schaal kunnen voorkomen. Men heeft dit kunnen doen, door al le verloven in te trekken, door een veertig hoofdverkeerswe gen te. bemannen met één po- litie-agent per honderd meter, die bij het eerste om-hulp-toe- teren van een claxon op de naastbijzijnde taxi toesnelt. Het is de laatgte maanden slecht geweest in het taxi-be drijf. De verdiensten liepen te rug. omdat bij de huidige eco nomische omstandigheden de Amerikaan zijn dubbeltje weel een paar keer omdraait voor hij het uitgeeft. Daarbij komt, dat het aantal taxi's in New- York sedert de oorlogsjaren ge stegen is van 9000 tof het dub bele daarvan. Chauffeurs zou den derhalve graag zien, dat het taxi-bedrijf gesloten werd. De ondernemingen zijn het daarmee eens. Maar de politie van New York is daar niet voor. Zij acht zich in de eerste plaats niet geroepen om op-ei gen houtje een dergelijke po litieke beslissing te nemen, en bovendien is er het menselijke feit, dat het politiecorps liever meer dan minder taxi's op de weg ziet. Hoe groter de vloot, hoe belangrijker de ordetaak van de politie. De lonen in het taxi-bedi-ijf zijn niet onredelijk op papier. De chauffeur krijgt tussen de 40 en 42 pro cent van de meteropbrengst, plus natuurlijk zijn fooien. Daarenboven nog een 3 pet. bo nus aan het einde van het jaar indien hij geen ongelukken heeft gemaakt. Maar wanneer er minder gebruik van taxi's wordt gemaakt, vallen de op brengsten aanzienlijk terug. Complex in aanbouw zal 24 woningen omvatten Aan de Rouaanse Kaai te l die het verkeer opr deze plaats Middelburg zijn arbeiders thans stelt, druk bezig de bctonfundering i te storten voor de kelders van DE INDELING. ï!t™J>n?icim£jex' '°als i D= woningen', die vanaf het ï-ïjïiL* i trappenhuis (dat tot de derde Vt iten-1 verdieping doorloopt) te berei- Km™ ,1.&(a,?'.sn"J"pnl' Dez,e ken zijn, hebben een ruime con- l.l !Ze,d'S L, complex als ,tl.ale haII van waaruit m(.„ in f™ itïr, n heleggingsobjee- al]c vertrekken kan komen. i?0e" '">uwt ,llc Aan de kant van de Rouaan- J voorkeur m sle-se kaai zal men na de voltooi- i l,|U.„ rL g'ïCaW <?id TCu I ine non grote woonkamer en nil ,!u. gehad. Zij wil,dén slaapkamer aantreffen, ter- «tMlltl» *9-! will aan de achterzijde de keu. dragen tot de herbouw van de meest gehavende steden in ons land. i ken, één grote en één kléine i slaapkamer gelegen zijn. Over jde geheïe bi-eedte van de ach- ««weuug. j tei-gevel komen op de eerste en r aannemersbedrijf Jansen lavet hebben; dat is een inge bouwd zitbad met handdouche. In deze ruimte is eveneens een toilet ondergebracht. In de grote kelder, die onder het gehele gebouw doorloopt en waarvan thans, zoals gzegd, de .vloer wordt gestort. sheeft elke woning- de beschikking over een afzonderlijk ,af te sluiten ruimte. De kelder, die men be reikt via het trappenhuis, zal niet als centrale verwarmings kelder dienst doen, daar iedere bewoner zelf voor de verwar ming van zijn vertrekken zal moeten zorgdragen. Tenslotte kan medegedeeld worden, dat het in de bedoeling ligt voor elke woning een weliswaar niet groot, maar toch afzonderlijk tuintje beschik baar te stellen. Het complex, waarvan wij hierbij een perspeptiefschets plaatsen en waarvan de bouw kosten ruim 3 ton bedragen, is ontworpen door de architect H. H. A. Tummers uit Heerlen; met de uitvoering werd het Vaak hoort men over de bouw j tweede verdieping doorgaande Broeck te Middelburg belast, m nnmninv .i.ibergplaats voor I Verwacht wordt, dat de ople- yan dit complex spreken als i balcons met een het toekomstige flatgebouw. 1 teenkolen. Toch is dit eigenlijk een onjuis- j F.ike v,. te benaming. In een flat immers j is een aantal woningen onder-1 gebracht met een „centrale"; verzorging, zoals verwarming.!.; lift, huistelefoon, vuilafvoei-, enz., een gebouw, waarvan het I r hart in een bepaald punt klopt. De woningbouw aan de Rou aanse Kaai heeft hiermede riets gemeen en is zonder meer een étagebouw, zoals men in de i grote steden veelvuldig aantreft.1 Het gebouw, dat in zijn ge- j heel 72.50 m. lang is. bèstaat uit acht blokken van drie wo- i ningen, boven elkaar gelegen:; in totaal dus 24 woningen, die van vier trappenhuizen uit toe-! gankejijk zijn. De Middelburgse kader, met hun prachtige patriciërshuizen hebben èn door de individuele huizen èn door de verhouding van breedte en hoogte der vro- ningen over het algemeen een. i wat men in bouwkringen noemt verticaal karakter. Het is duidelijk, dat een woningblok als het thans in aanbouw zijn de, dit karakter mist. Om enigs zins aan de verticale structuur van de kade tegemoet te ko men, domineren de trappenhui zen, die boyendien door hun trapsgewijze uitbouw de sug- :estie van het achterovervallen ;er gevels zoveel mogelijk te- i niet doet. j vering nog dit jaar kan geschie- id 1 den. Uitspraak gedaan in de zaak-Korfoe. EIS VAN ENGELAND TOEGEWEZEN. Het internationaal gerechts hof in Den'Haag heeft eindelijk uitspraak gedaan in de zaak Korfoe. de eerste zaak, die het sinds de laatste oorlog te be handelen kreeg. De Britse eis tot schadevergoeding van Alba nië werd toegewezen, doch het Hof was tevens van mening, dat Engeland 12 en 13 Nov de souvereiniteit van Albanië ge- vakvereniging is de American schonden heeft. cderation of Labor lA.F.L Zolas men zich herinneren opgericht in 1881 en thans (on- zal. beschuldigde Groot Brit-dsr leiding van William Green) tannië Albanië er van mijnen jee? machtige organisatie met legd te i'Uim 7%-'milioen leden. In 1935 1 splitste zich daarvan af, onder leiding van John. L. Lewis, 'ri andere groepering, het Congres TE HOGE EISEN. Een nieuwe arbeiders-organi satie heeft zich toen opgewor pen om de belangen der chauf feurs te verdedigen. Zij eist 50 pet. van de meter-opbrengst plus persoonlijke ongelukken- verzekeringen voor de chauf feurs; plus een betaalde vacan- tie plus vergoeding van zieken huiskosten. plus een minimum inkomsten van 9 dollar per dag. De redelijke chauffeurs en dat zijn de meestcn zien in. dat dit onmogelijk is. Terwijl de economische conjuctuur naar beneden gericht is. kon men de werkgevers niet verplichten een bepaald minimunMoon te beta len zelfs al zou de klant in kwestie de hele dag de wagen voor zijn deur parkeren als het economisch niet verant woord is. De redelijke chauf feur vreest dan ook voor ont slagen op grote schaal. De werkgevers hebben op de voorstellen niet willen ingaan om technische redenen. De nieuwe vakvereniging, dc Ta xi Workers Organizing Com mittee, geaffilieerd aan de on afhankelijke Mijnwerkers vak bond van John. L. Lewis, heeft n.l. niet bewezen, dat zij in derdaad de chauffeurs verte genwoordigt. Dit kan geschie den. volgens de hedendaagse arbeidswetgeving door een stemming te houden in het be drijf. Zo'n stemming is alleen mogelijk indien de desbetref fende vakvereniging een forme le verklaring ondertekend geen communistische doeleinden na te streven. Dit laatste is niet geschied. De Taxi Workers Or ganizing Committee heeft ge weigerd dit te doen. De me ningen lopen uiteen, wat de reden daarvan is. Men gelooft minder in de communistische oogmerken van deze groepe ring dan aan het bewustzijn van de leiders der T.W.O.C., dat een meerderheid van taxi chauffeurs zeer ongaarne de vakvereniging zouden erken nen, omdat dit voor hen een nieuwe aderlating betekent, in de vorm van contributies. Door een min of meer terro riserende actie te voeren, hoopt de T.W.O.C.. echter de chauf feurs te intimideren tot er kenning van deze vakvereni ging. Waarom? VAKBONDSDOOLIIOK. De moti vering voert ons naar het doolhof van het Ameri kaanse vak-verenigjngswezens. Zeer in het kort komt de situ atie hier op neer. De oudste vakvereniging is de American .uri.uvrKzaamhcdcn voor hel Morten i De kaden in Middelburg heb ben voorts over het algemeen een bochtvormig beloop. De rooilijn van dit complex is hier bij zoveel mogelijk aangepast, zonder dat de practische inde ling van de woningen geschaad wordt. Verder is bij de vast stelling van de rooilijn aan de zijde van de Beatrixbrug reke ning gehouden met de eisen, Het aantal radiotoestellen in Nederland. Het aantal aangegeven ra diotoestellen van Nederland bedroeg op 1 April jl. 1.208.129 tegen 1.184.590 op 1 Maart. Op 1 Maart waren er 510.763 aangeslotenen op het rijksradio-distributienet te gen 508.463 op 1 Februari. i de nieuwste etagebouw te AUddelburf. Duitse sociaal-democraat over grenscorrecties. „Hel rechttrekken van de grens lijn had reeds veel eerder en met veel minder ophef kunnen geschie den en de Duitse sociaal-demo craten zien er de billijkheid van in", aldus Emil Grosz. de Duitse vertegenwoordiger op het con gres van de P.v.d.A. tegenover een reporter van het A.N.P. „Maar de afscheiding van Duitsland van de grotere gebieden, nl. die bij Bor- küm en Ernst met de oliebronnen, wordt als annexatie beschouwd". Hij vond de grenscorrecties een ongelukkige maatregel in het licht van vriendschappelijke economi sche samenwerking met de Weste lijke dcmoncratieën bezien en een ontactische restitutie voor het Ne derland aangedane onrecht. De Duitse sociaal-democraten zijn er door in een moeilijk parket ge bracht, omdat de politieke tegen standers communisten en na tionalisten de kwestie als een krachtig propagandawapen op hun borst richten. De nationa listen gebruiken deze Nederland se „annexatie" gretig als argu ment. om de soc.-democraten aan te vallen over de gevoelens van achting en vrienschap voor dc Westelijke democratieën. De heer Grosz meende, dat vergoeding van oorlogsschade gezocht moet wor den in levering van goederen en in een voor Nederland zo gunstig mogelijke handelsovereenkomst met Duitsland. in het Korfoekanaal gelegd hebben, waar de Britse torpe- dobootjagers „Volage" en „San- marez" in October 1946 mee in aanraking kwamen en zwaar beschadigd werden. Vier en veertig Britse zeelieden verlo ren daarbij hun leven en twee en veertig werden gewond. Het bedrag van de schadevergoe ding Groot Brittannië heeft 375.000 pond sterling geëist zal het Hof nog nader vaststel len. Kon. Militaire Kapel ook naar de provincie. STICHTING GEVORMD. (Van onze Ilaagse redacteur.) Op zich zelf is het gala-concert, dat de Kon. Militaire Kapel op 25 April onder leiding van kapitein I Rokus van Yperen in het gebouw voor Kunsten en Wetenschappen in Den Haag geeft, geen bijzonde- re gebeurtenis. Het is bedoeld als oen muzikale manifestatie ter ge legenheid van de aanstaande ver jaardag van H. M. de Koningin. Doch tevens concerteert de Ka pel om de toehoorders te doen kennismaken met de dezer dagen opgerichte Stichting „Onze Ko ninklijke Militaire Kapel'. Enige heren, wie de Kapel na i aan het hart ligt en die vooral ook de muziekliefhebbers in de pro- I vincie van haar concerten willen i doen genieten, richtten deze Stich ting op. Zij zochten contact met leidende figuren in de provincies, waar comité's zijn gevormd of nog gevormd zullen worden, die in samenwerking met de Stichting uitnodigingen tot de Kapel zullen richten om te komen spelen in plaatsen, waar de Kapel een wei nig geziene gast is. doch waar men hem graag eens zal horen. Men verwacht, dat er inderdaad talrijke invitaties zullen komen cn dat de Koninklijke Militaire Ka pel, een harmonie-corps, bestaan de uit vijftig beroempsmusici. een grotere bekendheid zal gaan ge nieten. De Stichting, waartoe ook donateurs kunnen toetreden en die de tournee's bekostigt, hoopt een nuttig werk van nationale en cultureje -aard te verrichten. Op het gala-concert in Den Haag zullen originele werken voor har monie-orkest en arrangementen uitgevoerd worden, benevens het piano-concert van Strawinsky. dat speciaal voor harmonie-orkest met contrabas geschreven is- Als solist is geëngageerd Lia Palle, die daarvoor speciaal uit Parijs komt. INVALIDEN-ZORG. Het Nederlands Instituutvoor Orthopaedie heeft Zaterdag middag in Den Haag een per manente tentoonstelling op het gebied der invaliditeit geopend. Deze dag werd tevens een be gin gemaakt met de trainings- school voor geamputeerden en met de werkzaamheden van 't orthopaedisch laboratorium. Een en ander is uniek voor Europa. Het motto van de ten toonstelling. maar ook van de invaliden, die hier samenwer ken is „Wij willen volwaardig zijn en blijven". In het labora torium houdt men zich bezig met het zoeken naar verbete ringen, die in de practijk ge vonden worden en men vindt er ook de fouten ,diè in be staande prothesen rijn aan te wijzen. of Industrial Organization (C. I.O.). Thans staat deze groepe ring van 61-2 millioen arbeiders onder leiding van Philip Mur ray. John L. Lewis (bijgenaamd „de onoverwinnelijke") heeft zich inmiddels afgesplitst en is nu het hoofd van de United Mine Workers (U.M.W.) met slechts 600.000 leden. Maar zo als in menig land hebben de mijnwerkers zich een bevoor rechte positie weten te verwer ven, in overeenstemming met hun gevaarlijke werk. De Ame rikaanse mijnwerkers hebben sedert korte tijd een pensioen regeling gekregen, die uitzon derlijk gunstig is. De mijnwer kers dragen John. L. Lewis, die dit voor hen heeft bewerk stelligd, op de handen, en heb ben als „dank" zijn salaris als organisator verhoogd tot 50.000 dollar per jaar. Gedurende de afgelopen ja ren zyn er herhaaldelijk pogin gen gedaan om Lewis terug te winnen voor de „oude erkende" vakverenigingen. Maar het werd duidelijk, dat zijn eisen niet ingewilligd zouden wor den en verdere pogingen tot een compromis werden opge geven. Dit te meer, omdat de persoonlijkheden van William Green en Philip Murray sterk botsten met die van Lewis. LEWIS UIT OP MACHT. Sedertdien is Lewis er op uit zijn macht te vergroten. Hij heeft vrij wat aanhang verwor ven in bedrijven, die men kan beschouwen als aanverwant aan de mijnbouw. Daar richtte hij de vakvereniging der United Contraction Workers op, met enige honderdduizenden leden en wat zich thans in New York afspeelt is een duidelijke po ging van Lewis om vat te krij gen op een nog nagenoeg onge organiseerde groep arbeiders. Het gaat hier om een betrek kelijk kleine groep van slechts 30.000 man. Maar de implicaties zijn duidelijk. Lukt het in New York, dan betekent dit, dat in de nabije toekomst over 't gehele land ongeveer 300.000 taxi-chauffeurs voor de nieu we vakvereniging gewonnen zullen worden. Over de hoofden van de New Yorkse chauffeurs gaat de strijd thans voort. Hoe lang cn hoe nog met fiecn m°ge- hjkheid gezegd worden. Maar zelfs indien verdere wanorde lijkheden op grote schaal uit blijven, staat het vast, dat de strijd tot het einde toe gevoch ten zal worden. John. L. Lewis heeft nog nooit een grote strijd verloren. En de vraag is nu of zijn reputatie onder de ar beiders de doorslag zal geven boven hun redelijker inzich ten. (Nadruk verboden) In restanten van eeuwenoude Kelders tc Eede heeft men oudo munten gevonden, die waarschijn» lijk dateren uit het einde van «la 16c eeuw.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1949 | | pagina 5