Van Gogh: een mensenleven Geheime tentoonstelling van atoomwapenen Nederlandse luchtverdediging wist niet dat er oorlog was Rechts heeft niet altijd voorrang Zeeuwse Almanak TWEEDE BLAD PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT WOENSDAG 6 APRIL 1949 Jeugd - De Borinage - Sorrow De moeilijke strijd om de schoonheid Voor het eerst zullen nu ook in Zeeland de wanden van een museumzaal bedekt zijn met schilderijen van Vincent van Gogh. Tijdens zijn leven kon 6lechts één van zUn werken een ko per vinden men haalde voor de andere de schouders op_~ en toch is zijn naam tot een magisch begrip geworden in de geschiedenis der schilderkunst. Zijn leven zelf werd beheerst door een zo onuitputtelijke mensenliefde, dat dit leven één groot dienen, zich opofferen, zich wegcijferen ter wille van anderen werd. Evenmin als de uitingen van zijn hunkeren naar schoonheid begrepen werden, werd zijn mensenliefde verstaan. Men be spotte hem, beschouwde hem als een zonderling, hij werd eenzamer dan de eenzaamste. Deze twee feiten geven aan dit schildersleven een huive ringwekkende tragiek. Vincent van Gogh stamde uit een geslacht, dat reeds in de zestiende eeuw in Nederland gevestigd was. Men vindt onder zijn voorvade ren 'n thesaurier der Unie, 'n consul-generaal van Brazilië, die tevens thesaurier van Zee land was, gouddraadtrekkers, godsdienstleraren en vele pre dikanten. Zijn grootvader was predikant in Breda en had vijf zonen: Hendrik Vincent, die kunsthandelaar werd in Brus sel, Johannes, die vice-admiraal werd en directeur van de Ma rinewerf in Amsterdam, Coi-ne- lius Marinus, die kunsthande laar werd in Amsterdam, Vin cent, kunsthandelaar in Den Haag, en Theodorus, predi kant in Zundert. JEUGD In laatstgenoemd dorpje, ten Zuiden van Breda, werd Vin cent geboren en hij groeide er op in een predikantengezin, dat het.verre van breed had. Hij was een roodharige, lelijke jongen, hoekig in zijn manie ren, in zichzelf gekeerd en las tig: een moeilijk kind, dat zijn ouders veel zorg gaf. Toen hij twaalf jaar oud was, achtte men het nodig hem in Zeven bergen naar een kostschool te doen, maar hij keerde ervan terug even hoekig, even geslo ten, even moeilijk als hij ge gaan was. Zijn óuders echter hadden belangstelling voor schilder kunst in hem waargenomen en zij besloten hem in de leer te doen bij Vincent, de kunsthan delaar in Den Haag. Groot werk kreeg hij hier niet onder ogen, vrijwel uitsluitend genre stukjes, die toen in de mode ..waren, maar op twintigjarige leeftijd was hij toch zover, dat hij naar Londen werd gezon den, naar het filiaal van de Parijse kunsthandelaar Goupil,- die met Vincents oom geasso cieerd was, en daar begon hij te tekenen en zich met harts tocht in de beeldende kunst te verdiepen. Merkwaardig is, dat zijn grootste belangstelling toen uit ging naar ietwat zoetelijk, sen timenteel werk: meer dan de artistieke betekenis der doeken boezemde nem het onderwerp interesse in, gevoel voor ni veau en kwaliteit was hem nog vreemd. Maar deze Londense tijd is aanvankelijk de geluk kigste van zijn leven geweest. EERSTE ZWERFTOCHT. Plotseling echter werd zijn innerlijk evenwicht verstoord. Hij werd verliefd op de doch ter van zijn hospita, de wedu we Loyer, maar zij speelde met hem, hield hem voor de gek en vertelde hem tenslotte, dat zij reeds verloofd was. Vanaf dit ogenblik was het met zijn rust gedaan. Hij trok zich de geschiedenis zeer sterk aan, werd prikkelbaar en permit teerde zich scherpe critiek op SCHOONMAAK Als ik in de buurt van mijn echtgenote durf te komen, spat ten haar ogen vonken. En de gedienstige geest doet nauwe lijks voor haar onder. Ook zwij gend vuurwerk. Zelfs mijn drie dochters zijn diep doordrongen van mijn nietswaardigheid en de hond verloochent haar vrou welijkheid niet, maar wendt zich van mij af. De schoonmaakwoede is in alle vrouwen des huizes geva ren. Er staat geen meubelstuk meer op zijn plaats. Er wordt geboend, er wordt geschrobd, er wordt gedweild, er wordt gewreven, er wordt gepoetst ge zwabberd, geragebold, gewas sen. Het huis is een woestijn van onbewoonbaarheid. Eerst kwam de zolder klaar. Toen de kinderkamer. En giste ren de ruimte, die wij badka mer plegen te noemen. Plichtmatig heb ik het re sultaat bewonderd. Het bad was blanker dan slagroom. De gei ser blonk als een spiegel. V/aar chroom zat fonkelde' het als nieuw. En toen ik het linoleum betrad, waarschuwde mijn vrouw: Het is gewreven, breek je nek niet! En vanmorgen uit mijn leger stede stijgend, heb ik de geiser ontstoken en de kraan aange draaid en een douche geno men.... De geiser droop na afloop. Het bad was bespetterd. Het chroom beslagen. Het li noleum dreef.... En sedertdien noud ik me bescheiden op de achtergrond. Ik heb majesteitsschennis ge pleegd. de smaak der klanten van de kunsthandel uit te oefenen. Goupil kon hem in Londen niet handhaven, haalde hem naar Parijs, liet hem nog eens naar Londen gaan, maar Vincent scheen alle belangstelling voor kunst verloren te hebben en verdiepte zich nog slechts in religieuze problemen. Zozeer ging hij daarin op, dat hij er over dacht zyn leven geheel te wijden aan de armen. HET GELOOF. Schilder wilde hij niet meer worden, korte tijd was hg on derwijzer in het Frans op een kostschool te Ramsgate. in En geland en tot zijn taak behoor de onder meer het ophalen van het schoolgeld. Niets was min der geschikt voor een jonge man, die met godsdienstige pro blemen worstelde: hij kon 't niet over zijn hart verkrijgen de ouders van zijn leerlingen het geld, dat zij dringend nodig hadden, af te nemen en met zijn onderwijzersschap was het dan ook spoedig gedaan. Weer vestigde hij zich in Londen, werd er lekeprediker en hield slechte preken. Toen hij ziek wetd, predikte hij de lof van 't ziek zijn, hij vond de droef heid beter dan de vreugde, steeds sterker werd zijn be hoefte om al degenen, die onge lukkig waren te troosten en te helpen. In 1876, drie en twintig jaar oud, keerde hij terug naar Ne derland. Zijn ouders woonden toen in Etten. Zij waren dank baar, toen hij hun huis weer verliet en leerling werd bij een boekhandelaar in Dordrecht. Daar rijpte in hem het besluit om predikant te worden. Hij nam zijn intrek bij zijn oom in Amsterdam, de vice-admiraal, vèertien maanden lang trachtte hij zich voor het toelatings examen tot de Universiteit te bekwamen. Het lukte hem niet en nu ging hij naar een opleidingsschool voor evan gelisten te Brussel. Nauwelijks drie maanden duurde de opleiding. Een aan stelling kreeg hij niet. Men stemde er slechts in toe, dat hij op eigen risico zou gaan werken onder de mijnwerkers in de Borinage. DE BORINAGE. En daar, In dit sombere deel van België, speelt zich dan een van de aangrijpendste episodes uit zijn leven af. Hij neemt de eerste Christenen tot voorbeeld. Alles wat h\j bezit, schenkt hij aan de armen, tot zijn kleren toe. Ten slotte loopt hij in een versleten soldatenjas en een jute hemd, hü slaapt in een houten hut op de blote aarde. Als de mijnwerkers na een werkdag van twaalf uren uitge put en door explosies gewond naar boven komen, verzorgt hij hen en troost hen. En als er 'n typhusepidemie woedt, ver pleegt hij de zieken zonder acht slaan op eigen lijfsgevaar. Hij predikt ook, maar de gave des woords was hem niet ge schonken en het dichtst schijnt hij tot de aan zijn zorgen toe vertrouwden genaderd te zijn als hij alleen maar voor hen zorgde. Hü gaf zich ten volle aan zijn zelfgekozen taak, maar vaak had hij geen geld om een maaltijd te nemen, hij verma gerde en was ten slotte de uit putting nabij. Vrienden moeten zijn familie gewaarschuwd hebben en de vader kwam zich op de hoogte stellen. Hij begreep zijn zoon niet. Deze naastenliefde ging zelfs hem te ver. Hij trachtte Vincent tot rust te brengen, huurde een kamer voor hem bij een bakker, maar ook degenen die hem naar de Borinage ge zonden hadden, waren ontsteld over zoveel toewijding en zij ontsloegen hem onder voor wendsel, dat zijn preken niet goed genoeg waren. DE KUNST. Juist in deze tijd greep Vin cent van Gogh opnieuw naar zijn tekenstlft. Hij tekende de mijnwerkers en maakte aqua rellen van hen. Er ontspon zich een hevige innerlijke strijd. Moest hij zich aan de kunst wijden of zijn religieuze taak trouw blijven? Na een zware worsteling koos hij de kunst en hij ging terug naar Nederland, naar Etten, naar zijn ouderlijk huis. Het was intussen 1881 ge worden. Vincent was 28 jaar oud. Zijn vader troostte hem, zijn broeder Theo, de goede genius in dit moeizame leven, sprak de bitter teleurgestelde nieuwe rftoed in. En misschien zou alles zich ten goede hebben gekeerd, als hij toen/geen liefde had opge vat voor een nichtje, dat bij zijn ouders in huis was, een nieuwe ongelukkige liefde, die hem ten tweede male volko men uit zijn evenwicht bracht. Er was hem geen rust ver gund. Hij kon het in Etten niet uithouden. Na nauwelijks acht maanden ontvluchtte hij zijn ouderlijk huis weer en ging naar Den Haag. Daar heeft Vincent nog een maal zichzelf volledig aan een medemens geofferd. SORROW. Het toeval dee'd hem een dronken vrouw ontmoeten, mo reel en lichamelijk aan het eind van haar krachten. Hij meen de haar te moeten redden en nam haar en haar kinderen bij zich in huis. Vincent worstelde voor zijn kunst: hij had door het zien van groot werk in het Mauritshuis gevoel gekregen voor kwaliteit, voor niveau, voor stijl, voor techniek, en hij nam de vrouw tot model. De zorg en de toewijding voor de ze vrouw waren misplaatst. Zij ging voort met drinken, zij rookte sigaren, terwijl hij hon gerde. Er bestaat 'n tekening van haar, die hij Sorrow noem de: een wanhopiger mens kan niemand zich denken. Maar Vincent zelf kwam er wederom door aan de rand van de afgrond. En nadat hij acht maanden lang getracht had het voorwerp van zijn ma teloze naastenliefde op te hef fen tot een hoger peil, was het wederom Theo, die hem be vrijdde. Hij was aan het eind van zijn krachten, wanhopig, ontgoocheld, en in deze tijd openbaarden zich bij hem de eerste tekenen van geestesziek te. Het was te veel geweest. In deze periode echter bloeit het kunstenaarschap van Vin cent van Gogh open. Zeven ja ren, zeven korte jaren had hij nog te leven. Zij waren vol doende om hem de genade der volmaakte schoonheid te doen verwerven. (Slot volgt) IN HET NAVAL-COLLEGE TE GREENWICH. Britse marine wordt volledig gemoderniseerd. (Van onze con-espondent te Londen) Onder het toezicht van tot aan de tanden gewapende mari niers worden in het Royal Na val College (Marine-instituut) te Greenwich voorbereidingen getroffen voor een vijfdaagse uiterst geheime marine-tentoon stelling, waar Engeland's nieuw ste, op atoomoorlogen gebaseer de wapenen en vlootombouw- planncn binnenkort gedemon streerd zullen worden aan de marinestaven van de Britse Dominions en de Verenigde Staten, de hoofdleiding van de R.A.F. en het Britse leger, en aan leden van het Engelse ka binet. Het door admiraal Sir Philip Vian ontworpen schema om de Britse vloot geheel voor een eventuele atomische zeeoorlog te doen uitrusten, zal aan bo vengenoemde autoriteiten ter Zij herstelde zich echter spoedig Betreurenswaardig falen op Waalhaven (Van onze parleipentaire redacteur). Met een luchtvloot, bestaande uit in totaal 120 tot het ge vecht gerede toestellen, ging Nederland in Mei 1940 de oorlog tegen een oppermachtig Duitsland in. Wij hadden 28 D-21- toestellen, kleine, tamelgk verouderde jagers; 22 zeer moder ne G-1's, jachtvliegtuigen; llDouglastoestcllen, nieuwe Ame rikaanse toestellen, die eigenlijk bestemd waren voor verken ningen en bombardementen, doch die als jachtvliegtuigen kon den worden gebruikt; 9 T-5-toestelIen, tamelijk moderne bom- bardeurs; 10 C-10-toestellen, verouderde strategische verken ningstoestellen; 4 groepen van oude verkenningstoestellen, C-5 en Koolhoven-toestellen, in totaal 40. „Van de grens komen zeer verontrustende berichten binnen. Wees derhalve hedennacht bijzonder op uw hoede", zo luidde het telegram, dat de commandant luchtverdediging op Don derdag 9 Mei des avonds om kwart voor negen van de opper bevelhebber ontving. Hü gaf het echter niet door aan zijn ondercommandanten/ omdat hü van de 8ste Mei af reeds alle nodige maatregelen getroffen had. Van zes minuten over half twee in de nacht af trok een stroom van Duitse vliegtuigen over de hoofden van de ver bijsterde, uit him slaap opge schrikte Nederlanders. Het mi litaire commando overwoog, dat de schendingen een gevolg kon den zijn van een aanval op En geland. Daar het overvliegen om ongeveer kwart voor drie eindigde, werd men in die me ning versterkt. Eerst om tien minuten over vier kwam van de landmacht het bericht van grensoverschrijdingen binnen. Dat was te laat, want reeds een kwartier tevoren waren de aanvallen uit de lucht op de meeste vliegvelden ingezet; toen liet het dus geen twijfel meer, dat de Duitsers het op Neder land gemunt hadden. Een aan tal vliegtuigen is daardoor ver loren gegaan. Zo bijv. op het vliegveld Bergen, waar de toe stellen op en buiten het veld stonden opgesteld. Hoewel de commandant van dit vliegveld enige keren aan het Commando Luchtverdedi ging had gevraagd, of hij met het oog op de overtrekkende vliegtuigen moest opstijgen, heeft hij daarvoor geen bevel gekregen, aangezien men geen zekerheid had, dat de .oorlog tegen Nederland begonneft was. Doordat de Duitse vliegtuigen plotseling van zee uit een aan val op het vliegveld Bergen deden, hebben zij kans gezien een aantal vlak bij elkaar op gestelde, modrne G-l-vliegtui gen op één na te vernielen. WAALHAVEN. Het vliegveld Waalhaven was des nacht om vier uur het doel van èen groots opgezette aan val van Duitse parachutisten luchtlandingstroepen. Van een verrassing was geen sprake, daar de beztting zich in de om het vliegveld aangelegde stel lingen bevond. Nadat het vlieg veld gedurende ongeveer een uur met lussen pozen gebom bardeerd was, werd een batal jon parachutisten neergelaten, die onmiddellijk onder vuur genomen werden. Intussen daalden ook parachutisten aan de buitenkant van het vlieg veld waardoor de bezetting in de rug kon worden aange vallen en landden ook trans portvliegtuigen. Na enige tijd hadden de Duit sers de laatste lichte mitrail leur op het vliegveld, na hard nekkige gevechten met de Ne derlandse soldaten, tot zwijgen gebracht. Het kader der man schappen, hoewel óp een be hoorlijke wijze hun plicht ver vullende, konden niet op tegen de grote overmacht. De Parlementaire Enquête- Commissie noemt het betreu renswaardig. dat de bezetting het vliegveld niet heeft kunnen behouden. De vijand kreeg daardoor de kans Waalhaven in te richten als een steunpunt, waar hij steeds zijn troepen en zijn materieel door de lucht kon aanvullen en vanwaar hij het Zuidfront van de vesting Hol land in de rug kon bedreigen. YPENBURG. Op dezelfde wijze als andere vliegvelden is ook het vliegveld Ypenburg uit de lucht aangeval len. Na een hevig bombarde ment van een half uur a drie kwartier volgde een beschieting van de gevechtsopstellingen op het vliegveld met boordwape- nen uit jachtvliegtuigen. Daar na vond een landing van para chutisten plaats, waarop ver scheidene transportvliegtuigen op het vliegveld landden. De bezetting zag kans deze toe stellen voor een groot gedeelte in brand te schieten evenals de daaropvolgende. De beschie ting was zo effectief geweest, dat een derde poging om met transporttoestellen te dalen, mislukte en deze, na laag over het veld gestreken te zijn, ver dwenen. Verscheidene van de met de transportvliegtuigen gedaalde Duitsers werden gevangen ge nomen, waarbij men nauwkeu rige kaarten van de omgeving Kort voor de onder tekening van het At lantisch Pact zijn IJs land cn Portugal toege treden, zodat deze kaart reeds een wel haast aaneengesloten ring rondom de Atlan tische Oceaan vertoont. De opname van New Foundland In Canada heeft een consolideren van de strategische stel lingen rondom de nieu we „binnenzee" moge lijk gemaakt; In het raam van het Pact lig gen thans zeven stevi ge steunpunten. Tn de kaart zijn te vens bevolkingscijfers en troepensterkten op genomen, volgens de meest recente gegevens. op hen vond. Toch hebben de Duitsers kans gezien een groot gedeelte van het vliegveld met parachutisten te veroveren en tijdelijk in handen te houden. De groep, welke deze verove ring uitgevoerd heeft, kwam van de kant van Delft en dreef ongeveer 30 a 40 Nederlandse krijgsgevangenen voor zich uit. De pantserwagens, die tegen deze groep Duitsers werden in gezet, durfden niet op deze colonne te vuren, daar zij bang waren de ontwapende Neder landse soldaten te treffen. Daar door konden de Duitsers op het vliegveld doordringen en heb ben zij de bataljonscomman dant kri.igsggevangen kunnen maken. Desondanks heeft een eerste-luitenant zich met een aantal manschappen, voorzien van mitrailleurs, gehandhaafd, totdat Nederlandse troepen het vliegveld heroverden. OCKENBURG EN VALKENBURG. De vijand heeft ook kans.ge zien het vliegveld Ockenburg. na een zeer hevige tegenstand van de bezetting, tijdelijk te veroveren. Daar echter de troe pen te Loosduinen onmiddellijk gewaarschuwd werden, heeft men de toegang tot Den Haag tijdig kunnen afsluiten. Hier door en door de taaie verdedi ging van de depóttroepen mis lukte de opzet van de Duit sers om zo snel mogelijk een landingshoofd in de richting van Den Haag in te richten. Nadat het vliegveld met suc ces door de artillerie was ge bombardeerd. heeft men het kunnen heroveren en het ter rein in de omgeving daarvan van de vijand weten te zuive ren. Evenals de andere vliegvel den in de omgeving van Den Haag werd omstreeks vier uur het vliegveld Valkenburg aan gevallen. Na een behoorlijke verdediging van de troep bleek de overmacht van de Duitsers te groot, zodat de bezetting de tegenstand niet kon volhouden. Bij de herovering heeft de ar tillerie krachtdadig kunnen me dewerken en tenslotte werden de Duitsers van het vliegveld verdreven. Zij hebben zich in het dorp Valkenburg verschanst, doch zagen tot aan de capitu latie geen kans hier uit te bre ken. De pogingen van de Duitsers om bij- verrassing de vliegvel den rondom Den Haag vast in handen te krijgen, zijn dus mis lukt. Hierdoor werd voorko men, dat zij met hun luchtlan dingstroepen van de drie vlieg velden rondom Den Haag uit met succes konden doorstoten naar het regeringscentrum. Hoewel hier en daar ook bij de luchtverdediging, zoals be grijpelijk is, fouten zijn ge maakt, meent de commissie toch, dat, in aanmerking ge nomen het materieel, waarover men beschikte, in het algemeen gedaan is. wat gedaan kon wor den. Dit blijkt ook wel uit het feit. dat aan het wanen der mi litaire luchtvaart de Militaire Willemsorde is verleend. Twee boerderijen en twee huizen afgebrand. Maandag werd de gemeente Eethen (N. B.) door een grote ramp geteisterd. Er ontstond brand in een boerderij met rieten dak, die door 3 gezinnen werd be woond. Door de harde wind kwam de vonkenregen terecht op de ka pitale boerderij van M. Spoor. Ook deze geraakte in brand. Boven dien werden de woonhuizen van Joh. de Fijter en kapper Beyer aangetast. In één uur waren de twee boerderijen en de twee woon huizen afgebrand: 18 melkkoeien. 3 paarden en 1 veulen. 2 fokzeu- gen met 10 biggen kwamen in dc vlammen om. Zes gezinnen en 1 kostganger werden dakloos. Inven taris en Inboedels gingen verlo ren. De verzekering dekt slechts een zeer klein gedelete der scha de, die wordt geschat op f 250.000. Minister Joekes heeft de ad vies-commissie Emigratie Agrari sche Beroepen geïnstalleerd. bestudëring worden voorgelegd, tijdens de op 25 April beginnen de ..atoomvloot"-conferentie te Greenwich, waar deze tentoon stelling een belangrijke rol in zal spelen. Met het oog hierop worden alle topgeheimen van admiraal Vian's zojuist geclompeteerde schema waaronder de model len van nieuwe wapenen, oor logsschepen en nieuwe onder zeeërs, zomede vele diagram men en films nu reeds in het Marine-instituut verzameld en opgesteld zodat de Britse en Amerikaanse defensie-ex perts alle aspecten van een ato mische zeeoorlog zullen kunnen onderzoeken. De te Bikini geno men atoomproeven zullen o.a. volledig geanalyseerd worden en speciale aandacht zal be steed worden aan de analyse van wetenschappelijke theorieën omtrent de verdere ontwikke lingsmogelijkheden van atoom wapens en raketten. Een der belangrijkste onder werpen die ter sprake zullen komen, zullen de maatregelen zijn die genomen moeten wor den om de koopvaardijvloten te besehermen tegen aanvallen met atoomwapenen, en voorts het probleem van het ontdek ken van vijandelijke onderzee ërs. daar hun aanwezigheid niet door de radar van vlieg tuigen kan worden vastgesteld. Naar verwacht wordt, zal ad miraal Vian binnenkort tot commandant van de Britse Home Fleet benoemd worden, opdat hij zijn schema dan in volle werking kan doen treden. Nu reeds worden alle vlieg dekschepen der Britse vloot volledig gemoderniseerd en zo danig omgebouwd dat zij de nieuwste zware bommenwer pers en een groter aantal ra ket-jachtvliegtuigen kunnen dragen. Vliegdekschepen zullen een der voornaamste rollen spelen in de nieuwe Britse „atoom"-vloot. (Nadruk verboden) Komt de knoopjeslaars weer in de mode? Snufjes op de eerste Nederlandse schoenenshow. (Van onze speciale verslaggeefster) De Nederlandse bevolking besteed jaarlijks voor 225 mil- lioen gulden aan schoeisel dit is gemiddeld twee paar schoenen per jaar per persoon zo vertelde ons dr. G. van den Burg, secretaris van de Vakgroep Detailhandel in Schoenen, tijdens een perscon ferentie. die vooraf ging aan de eerste Nederlandse schoenenmo- deshow. die dezer dagen in het Kurhaus te Scheveningen werd gehouden. In andere landen if dit bedrag hoger, in Amerika bijv. wordt gemiddeld per per soon 3Vz paar schoenen per jaar gekocht en Canada staat bovenaan met 3,7 paar per per soon per jaar. De bedoeling van bovengenoemde show is uifcer» aard het gemiddelde verbruik van schoeisel in Nederland op te voeren. In Engeland en Amerika wor den reeds sinds vele jaren schoenenshows gehouden, doch uitsluitend voor de handel. Voor het eerst werd nu in Nederland ook een show van schoeisel ge houden, doch deze show was te vens en in de eerste plaats ber doeld als voorlichting .van het publiek. Aan juiste voorlichting over het modeschoeisel is het Nederlandse damespubliek tot nu toe aanzienlijk tekort geko men. Vertoond werden uitsluitend damesschoenen naar ontwerpen van Nederlandse kunstenaars. De grootste nieuwigheid bleek te zijn de Louis VX-hak. d.L een hoge hak met gebogen lijn, die herinneringen opwekt aan de eerste jaren van deze eeuw. Wij zagen ook de knoop jeslaars uit grootmoeders tijd, die volgens de organisatoren van de show binnenkort weer in de mode zal geraken. De nieuwe lijn uit zich vooral in spitser toelopende neuzen en hogere hakken, hoewel ook de sportschoenen nog een voorna me plaats op deze show inna men. Veel gedragen schoenen waren witte, gecombineerd met bruin, marineblauw en zwart. De kabellegeing vormt momenteel een belangrijk onderdeel van het werkprogramma der P.Z.E.M. Het is een werk met haken en ogen. dat veel geduld en vakmanschap eist. De 50.000 volt kabel, die op bovenstaande foto is afgebeeld, is voorbestemd een. onderdeel te vormen van de belangrijke hoofdverbinding GoesVllssingen. De haspel is door een grote trailer van het station Goes afgehaald en wordt thans afgerold, terwijl werklieden te kabel met ijzeren stan gen in de sleuf slepen. ALLEEN BIJ GELIJKSOORTIG VERKEER. Maar half Nederland weet dit niet. In de N.I.P.O.-enquéte over de verkeersregels lieten de Gallup-enquêteurs elke onder vraagde een afbeelding zien. En zij vroegen dan: „Op dit plaatje ziet U een kruispunt en er naderen een auto en een fietser. Voor de automobilist komt de wielrijder van rechts. Heeft er nu een van de twee voorrang of niet? (Indien wel:) Wie heeft er voorrang en mag doorrijden, de auto of de fiet ser?" van het publiek ant woordt: de auto mag door rijden (goed) 41% de fietser mag doorrijden (fout) 2% meent dat niemand hier voorrang heeft (fout) 11% weet het helemaal niet. Het publiek is dus practisch in twee vrijwel even grote groepen verdeeld. De ene groep meent (fout): „Rechts gaat al tijd voor" cn de andere (te recht): „Een fietser van rechts moet een auto (van links) voorrang geven". Ontstellende onbekendheid met de regels van het verkeet moet dus wel de oorzaak van menige aanrijding zijn. En die onbekendheid is er bij fietsers net zo goed als bij auto rijders! Het N.I.P.O. informeerde nl. ook: „Wanneer U zelf op straat bent is dat dan meestal als fiet ser, automobilist, voetganger enz?" Hieronder de antwoorden van de drie belangrijkste groepen: Fietsers Voetg. Automoh. Auto gaat voor 49% 42% 54% (goede antw.) Fietser gaat voor 43% 38% 43% (foute antw".) Andere antw. 8% 20% 3% Opvoeding in de verkeersre gels van fietsers en van auto mobilisten is dus wel heel dui delijk een ..voorrangstaak" voor Veilig Verkeer-acties. (Nadruk verboden) Onderwijzers en ambtenaren. Op vragen van het Tweede Kamerlid Peters (K.V.P.) over de onderwijzers-salarissen heeft de minister van Onderwijs Kunsten en Wetenschappen een uitvoerig antwoord gegeven, waarin hij de ambtenaren-sa larissen vergelijkt met de on derwijzers-salarissen. De rege ring is van oordeel, aldus de minister, dat de onderwijzers- salarissen op de juiste plaats in het nieuwe bezoldigingsbe sluit komen te liggen cn dat volledig aan de gedachte van een gelijktijdige en evenredige behandeling van de onderwij zers met de overige ambtenaren is voldaan. De onderwijzers zijn in vergelijking met dezen ze ker niet aohter gesteld.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1949 | | pagina 5