Rauter over de represailles Korenmolen „DE BRAK" te Sluis Zeeuwse Almanak Middelburg krijgt een televisiezender Geleidelijke uitwerking van de Haagse Benelux-conferentie TWEEDE BLAD PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT VRIJDAG 18 MAART 1949 Soms nam hij schuld op zich en soms trachtte hij zich eruit te draaien „Ik heb me Op 23 September 1943, nadat kort tevoren Nederlandse gijzelaars wa ren doodgeschoten als represaille voor aanslagen op Duitsers, vaar digde Mussert een proclamatie uit. waarin hij zich in bedekte vorm tegen deze Duitse maatregel kant te. Rauter schreef vier dagen later over deze proclamatie het volgen de commentaar aan Himmler: „Mussert heeft kort geleden een proclamatie uitgevaardigd, waarin hy uiteenzette, dat hij tegen het doodschieten van gijzelaars gekant is. ofschoon de bezettende macht zich meermalen te zijner beschik king heeft gesteld naar aanleiding SMOKKELDRAMA. Nog maar enkele weken is het geleden, dat vijf en twin tig veesmokkelaars oprukten naar Middelburg om zich daar voor de bizondere politierech ter te verantwoorden. Dat was een voorval, dat zich nog wel leende voor een almanakkig grapje. Maar wat er ditmaal is gebeurd, daar aan de grens bij Eede, dat is bittere ernst en wie van het drama hoort, dat zich daar voltrokken heeft, is er ont hutst van. Grensland is gevaarlijk land en gy en ik, die gewoon zijn 's wonds rustig thuis een kop thee of koffie te drinken en die om een uur of tien slaperig onze ogen wrijven en op de klok kij- 0i? j i7109 9een is om naar bed te gaan, wij wrijven onze ogen tweemaal uit als we tezen. dat er regelmatig schiet partijen voorkomen en dat nie mandm grensland zich daar ei genlijk over verwondert. ..^Sland is gevaarlijk land en wie er wonen en de verlei ding van een gemakkelijk ver diende winst door smokkelen met kunnen weerstaan, die we- lVL?°b. 2S.2ich "rfco Moot stellen. Zij nemen het ?™da' ,de lokt. Zelfs al MWt^net wel eens een mensen- Ditmaal ging er een mensen- leven verloren. Wellicht een on- KfttHBM, gSgckkeldrama! Orenslandtra- van moorden op zijn partijgenoten. Om politieke redenen was hij er tegen, zei hij, want' hij had de taak om onafgebroken te trachten de zieltjes van zijn landgenoten te 'winnen. Ik heb de Rijkscommissa ris, Dienstleiter Ritterbusch en ook Mussert gewaarschuwd tegen deze proclamatie. Ik ken uit mijn eigen activiteit in Stiermarken de ge volgen van zulke zachtzinnige proclamaties. De proclamatie heeft een effect te onzen gunste omdat de Nederlandse nationaal-socialis- ten zeggen, dat wij wel willen, maar dat Mussert niet wil. Hij heeft het dan ook helemaal verkor ven. De N.S.B.-ers in het hele land schelden razend op hun chef, die hen als schapen zou laten afslach ten, en nu komen ze allemaal bij mij. Mussert is daarom nu erg ti mide." In dezelfde brief stelt Rauter Brieven aan Himmler ontzettend over opgewonden, dat Schöngarth als represaille voor de aanslag op mij 170 Nederlanders heeft laten fusil leren." beweerde de voormalige Höhere S.S.- und Polizelführer Rau ter verleden jaar tijdens de persoonlijke gesprekken, die prof. mr. N. W. Posthumus en drs. L. de Jong van het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie met hem in zijn cel te Arnhem voerden. „Ten eerste leefde ik nog en ten tweede heb ik hooit een straf tegen de bevolking gewild." Nooit een straf tegen de bevolking gewild? Zelfs niet als de Höhere S.S.- und Polizeiführer door ondergrondse strijders door een regen van kogels werd neergeknald? In een brief, die hij op 13 Januari 1944 aan Himmler verstuurde, schreef Rauter: „In Amersfoort resp. in Soest ziin 50 opruiers gearresteerd, waar bij eveneens 5 op de vlucht resp. bii het bieden van weerstand zijn doodgeschoten. Met de chef van de staf van de Wehrmachtsbefehlsha- ber General-Leutnant van Wüh- lisch had ik de laatste twee dagen tweemaal een uitvoerig gesprek over de boete voor de overval op de ledén van de Wehrmacht in Almelo. Von Wühlisch wil niet meedoen. Hij is slap en zwak, een van degenen, die een schoon front- je willen houden. Ten eerste, zei hij was de onderofficier nog niet dood (buikschot met 12 darmper foraties) en ten tweede verlangt de Wehrmachtsbefehlshaber dat onder alle omstandigheden een nauwe relatie met de dader tot stand moet worden gebracht. Ik antwoordde aem daarop, dat het politioneel onCerzoek afgeslo ten was en dat voorlopig geen vooruitzicht bestond, de dader door middel van de poLtie te grijpen. Ik stelde voor. van de 50 ophitsers, die ik uit Almelo en omgeving in dezelfde nacht liet arresteren, 10 te laten doodschieten, omdat ik bang ben dat. als er niets gebeurt, de aanslagen op leden van de Wehrmacht zullen toenemen. De Rijkscommissaris is ontsteld en geschokt door de houding van General-Leutnant von Wühliscn, stafchef (Luchtmacht). Hij heeft de Führer al bij zijn laatste mon deling rapport attent gemaakt op von Wühlisch, die steeds maar weer probeert de Haagse Conven tie bij alle mogelijke kwesties er bij te slepen, bijv. om het tewerk stellen van Nederlanders bij spit- en graafwerk te motiveren. Naar aanleiding hiervan blijkt, dat Ge neraal Christiansen, die aldoor de geweldenaar speelt en zoeven nog, kort na 't bezoek van de Reichs- marschall, sterk onder de indruk was van diens uiteenzetting, en heel Nederland wilde „vernieti gen", bij zulke kwesties van in tegraal belang te kort schiet en zich door de adviseurs van zijn staf opzij laat drukken. De Rijkscommissaris verzocht mij om u, Reichsfühver, deze kwestie mee te delen met het verzoek, over von Wühlisch te gaan spreken. Hij is een uitgesproken salontype zon der innerlijke hardheid cn weer stand. en laat de gebeurtenissen op zich inwerken in een mate die van weinig innerlijke hardheid, standvastigheid en strijdbaarheid getuigt Ik heb hem gezegd, dat ik zelf voor genoegdoening inzake het geval Amersfoort zal zorgen en dat ik de S.S.-mannen niet als hazen laat neerknallen. Ik zal het gebeurde voorts dat deelde ik hem mee rapporteren aan de Reichsführer S.S. met het verzoek te beslissen of zulke aanslagen op leden van de Wehrmacht onge wroken moeten en kunnen blijven, als het niet onmiddellijk lukt, de dader te grijpen. Hij verzocht mij dan tenslotte om het politiebericht met de nameri van de ophitsers, die ik voorstel om dood te schie ten. schriftelijk in te dienen bij de Wehrmachtsbefehlshaber. Dat ge beurt vandaag, maar de Wehr machtsbefehlshaber zal zich toch niet er toé opwerken, iets te doen." zijn chef op de hoogte van de aan slag, die op 25 September op de N.S.B.-er-boer H. Oosterveen te Ruinerwold werd gepleegd: „Eergisteren werd een boer in de provincie Drenthe neergescho ten: zijn vrouw werd ernstig ge wond. Drie weken geleden werd de hoeve van diezelfde boer in brand gestoken. Ik heb de kosten van die hoeve als zoengeld aan de gemeen te opgelegd, daarom hebben ze die boer nu zeker doodgeschoten. Twee van zijn zoons zijn bij de Waffen- S.S. aan het Oostfront. Ik heb be paald, dat aangezien de Christe lijke verdraagzaamheid van de heer Mussert geen represaille maatregelen toelaat de daarvoor aangewezen leden van de Ger maanse S.S. in Drenthe onder aan voering van onze mensen een te genactie uitvoeren en drie van de ergste opruiers koud maken als antwoord op de gemene misdaad tegen die boer." Naar bekend volgde enige tijd later inderdaad een Silbertanne- actie. waarbij E. J. Roelfsema en J. Dijkstra uit Meppel en A, Bol- dewijn uit Staphorst werden ver moord. o— In de cel te Arnhem gingen de twee vertegenwoordigers van het Rijksinstituut door op het gezegde van Rauter. dat hij nooit straf te gen de .bevolking had gewild als represaille voor de aanslag. Zij vroegen hem zijn oordeel over de wegvoering der gehele vrouwelijke en het doden van de gehele man nelijke bevolking van het Tsje chische dorpje Lidice. Hij beweer de er nimmer van ie hebben ge hoord. „Maar de B.B.C. heeft er toch uitvoerig over gesproken." Dat had hij niet beluisterd en in het „luisterbericht", dat hij da gelijks ontving stonden uitsluitend feiten, die op Nederland betrek- Experimenteel televisieonderzoek in Zeeland begint binnenkort Zender wordt wellicht op Lange Jan geplaatst. Naar wij vernemen heeft de afdeling Walcheren van de Vereniging voor Experimenteel Radio-onderzoek in Nederland vergunning gekregen om zich voortaan ook toe te leggen op televisie voor experimentele doeleinden. In verband hierme de is besloten binnenkort een televisie-zendapparaat, dat reeds in het bezit van de afde ling is, in Middelburg op te stellen. Voorlopig zal men zich uitsluitend bezighouden met metingen van de golfsterkte, maar nadien hoopt men ook dit onderdeel van de radiotechniek met behulp van uitzendingen te bestuderen. De plannen van de V.E.R.O. N. op Walcheren, die thans vas te vorm hebben aangenomen, maar die reeds van kort na de bevrijding dateren, hebben een tweeledig doel. Ten eerste ope nen zij voor de leden de moge lijkheid door experimenteel on derzoek alle aspecten van de televisie, die steeds meer ont wikkeld wordt en een grote toekomst wacht, te bestuderen, ten tweede krijgen jongelui èn vakmensen, die zich er toe voelen aangetrokken, de kans een practische „opleiding" te volgen, waardoor zij later, het zij in een functie bij de om roep, hetzij bij verkoop en in stallatie van toestellen, terdege onderlegd zijn. Men ging daar bij van de veronderstelling uit, dat het televisieonderzoek zich voorlopig wel tot de grotere steden zal beperken, zodat het voor Zeeuwen moeilijk zou worden hieraan deel te nemen, omdat de reikwijdte van de directe televisiegolf slechts 45 km. is. In dit verband dient vermeld te worden, dat de practische oefening veel moei lijker is dan bij de radio-omroep daar de apparatuur aanzienlijk ingewikkelder is. Het is zeer noodzakelijk, dat Nederland een korps televisie-deskundigen krijgt, omdat de „beeldradio" zeker ook bij ons een hoge vlucht zal nemen. In Amerika, waar televisie een normaal verschijnsel is geworden, kampt men op het ogenblik met een ernstig tekort aan zulke des kundigen! METINGEN. De Zeeuwse televisie-pioniers beschikken over een 144 Mc zender (144 millioen perioden per seconde), waarmede ge werkt mag worden onder de 2 meter band. Deze ultra-hoge frequentie veroorzaakt vele moeilijkheden en er moet dan ook eerst onderzocht worden, wat de veldsterkte is, d.w.z. welk deel van Zeeland men er mee kan bereiken. Daartoe zal men met een auto en een meet apparaat op stap gaan om in zo kort mogelijke tijd op zoveel mogelijk plaatsen metingen tc verrichten. Eerste vereiste is, dat de zender op een hoog punt wordt geplaatst. Het ligt in de bedoe ling toestemming te vragen om hem boven op de Lange Jan te Middelburg op te stellen. Het voordeel daarvan is, dat de om liggende gebouwen veel lager zijn dan de toren, zodat absorp- tie-verschünselen niet te duch ten zijn. AANSCHAFFING CAMERA. De aanschaffing van een te levisiecamera vormt nog een probleem. De onderdelen zijn namelijk zeer kostbaar: de buis met 250 lijnen, waarmede het uit te zenden beeld wordt „af getast", moet zelfs uit Amerika komen. In totaal heeft men nog een bedrag van circa 2000 nodig om volledig geïnstalleerd te zijn en dat kan deze betrek kelijk kleine V.E.R.O.N.-afde- ling niet opbregen. Wellicht is echter een oplos sing te vinden. Het bestuur heeft namelijk contact gezocht met de afdeling Zeeland van de Ned. Ver. van Radiodétail handelaren met een verzoek om financiële steun, in ruil waarvoor men zijn technische hulp ter beschikking stelt. Een beslissing in deze is spoedig te gemoet te zien en, waar de radiohandelaren zich over het algemeen zeer enthousiast over de televisie-experimenten heb ben getoond, is de kans groot, dat deze gunstig zal luiden. king hadden. Ook de officiële me dedelingen van de Duitsers zelf waren hem onbekend. In zijn in drukken over dit gesprek schrijft drs. de Jong: „Spreekt hy de waarheid of liegt hij?" 't Is moeiiyk te zeggen. Na het einde van het gesprek sprak ik er over met prof. Posthumus. Ook hy hield het voor mogelijk dat lieden als Rauter al deze herinneringen verdrongen hebben. Hij wilde een voudig de meeste wreedheden niet meer onthouden. Maar ergerlijk is zijn houding alsof zo „an sich" ook niet gelooiwaardig zijn. Ik werd naar aanleiding van Lidice voor het eerste echt kwaad van binnen uit kwaad, en snauwde Rauter toe: ..Sie haben ihre Deut- schen sehr schlecht gekannt". Hy gaf geen antwoord. Zijn hele verhaal over het in het openbaar neerschieten van „To- deskandidatcn" maakte een on sympathieke indruk. Voor éérst eigenlijk trachtte hij zich ergens uit te draaien. De repre sailles waren, zei hij., van zijn plaatsvervanger Schöngarth uitge gaan en die was geheel gevormd door de oorlog in het Oosten. Tel kens weer vroegen we hem hoe het toch mogelijk was dat Schön garth (die inmiddels in Duitsland door een tribunaal is ter dood ver oordeeld en opgehangen) een po litiek kon doordrijven, waarmee hij het niet eens was geweest. Hij kon geen bevredigend ant woord geven, maar beweerde na énig zoeken dat hij sinds Juni '44 niets meer over de executies te zeggen had. Ik had in mijn tas het bewijs van het tegendeel: Zijn brief aan Himmler over de fusil leringen in Augustus '44. Ik had de sterke neiging om het hem meteen voor te leggen, maar liet het eerst aan prof. Posthumus zien. Die be sliste van niet. HU had gelijk: hadden we Rauter daarmee ge confronteerd, dan had hij stellig zijn onbevangenheid verloren." De Silbertannemoorden kwalifi ceerde Rauter als „Schmutzige Sachen", aan de uitvoering waar van hij zich niet had kunnen ont trekken, omdat hij Generaal was, beëdigd Generaal. De tendenz van zijn verhaal over de Silbertanne, zo schrijft drs. de Jong, was een poging om de Sicherheltspollzei te ontlasten. Voor Mussert, Geelker ken en Feldmeyer waren zyn ver klaringen zeer bezwarend. In andere gesprekken nam Rau ter wel vaker de schuld op zich. Zo bijv. voor de bloedige onder drukking van de Mei-staking. Op de vraag wie er nu wel verant woordelijk was voor die onder drukking. antwoordde Rauter: „Ich. Ja. ich decke meine Man- schaft ab". Volgens de raadsheer- commissaris. mr. de Zaayer en de procureur-fiscaal, mr. des Tombe, heeft hij tijdens het vooronderzoek in sommige gevallen meer schuld op zich genomen dan nodig is om ondergeschikten te dekken. GALGENHUMOR. Uit verschillende zinsneden van drs. de Jongs indrukken, blijkt dat Rauter zich ook verleden jaar dus voor zijn proces geen illu sies heeft gemaakt over het lot dat hem wachtte. Drs. de Jong kreeg de -indruk, dat hij dit gelaten af wachtte. Toen Rauter enkele na men niet wilde noemen van illegale werkers, die zich naar hij ver klaarde met hem in verbinding hadden gesteld tijdens de bezet ting, voegde drs. de Jong hem toe: „U bent een belangrijke getuige en wij vrezen, dat wij, indien u niets zegt, binnenkort de waar heid helemaal niet meer te weten kunnen komen." Rauter antwoord de daarop met een glimlach: „U bedoelt, dat ik er dan... niet meer zal zyn." Hij had in de gevangenis een voorkeur voor Engelse bladen, voor de Times, waarvan de weekly edition hem elite week ter lezing werd gegeven. Glimlachend ver telde hij in de cel zijn bezoekers, dat hij daarvoor geen geld had: „Ich bin ja ein armes Schwein- chen". En als laatste voorbeeld van Rau- ters galgenhumor nog het volgen de: De raadsheer-commissaris, mr. de Zaayer, ondervroeg Rauter in gezelschap van enkele generaals, o.a. von Wühlisch. De heren had den elkaar sinds de oorlog niet ontmoet. Rauter liep dus met uit gestoken hand op von Wühlisch toe. Von Wühlisch wilde hem ech ter niet de hand schudden. Wat was het geval? Von Wühlisch ver moedde dat Rauter geïntrigeerd had bij bet Fuhrerhauptquartier na de slag by Arnhem om hem zyn „Goldenes Krcuz zum Ritterkreuz" afhandig te maken. Die onderschei ding werd om de hals gedragen. Toen de zaak later uitgezocht werd. bleek dat Rauter ten on rechte Verdacht was: een ander had geïntrigeerd en Von Wühlisch nam dat ook aan. De generaals praatten echter nog lang door over het geval. Rauter zat een beetje achteraf en zei zo terzyde tegen de Zaayer: „De heren generaals zijn altijd bezorgd om hun hals." De Kuiperspoort, het prachtige, zeer oude hoekje van Middelburg, zal worden gerestau reerd. Een onderzoek heeft uitgewezen, dat de werkzaamheden zich voornamelijk kunnen beperken tot een herstel van de kamer van het voormalige Kuipersgilde in het oude Gildehuis. Rijk, provincie en gemeente zullen in de kosten van herstel bijdragen. ISRAëL EN TRAXSJORDANIë. Het hoofdkwartier van de Uno op Rhodos heeft officieel bekend gemaakt, dat over eenstemming is bereikt tus sen Israël en Transjordanië wat betreft de wapenstii standslyn in dc Jcruzalemsec- tor. Twee rechterlijke ambtenaren op Java vermoord. Bij een overval van terro risten bij Banjasari, in de na bijheid van Poerwokerto zijn 2 rechterlijke ambtenaren om het. leven gekomen nl. mr. J. B. Kan cn mr. J. G. Plat- teeuw. TIJDSCHRIFrEN „DE WANDELAAR". Dit maandschrift. eenvoudig maar goed van typografische vorm geving. met keurige foto-repro ducties en tekeningen, moet het hart van ieder natuurminnend mens veroveren. Het Februari-nummer bevat in teressante artikelen, als: „Een vo gel zingt", een aardige beschrij ving over een boottocht naar do Biesbosch. enz., terwijl het artikel over de bloedhond dit dier in een heel ander daglicht stelt, dan over het algemeen op dat beest valt. Restauratie een gemeentebelang. De kosten zijn echter hoog. Geen vreemdeling die vóór 1940 in Sluis kwam, zou ver zuimen heel even een "kijkje te nemen brj de molen. Ten slotte ls een molen met zijn vrolyk draaiende weken niet alleen een sieraad in het land schap, maar ook zó typisch Nederlands, dat elke buiten lander, die in ons land ver toeft, een molen wil zien. Ook de molen van Sluis werd slachtoffer van oorlogs geweld en thans staat hij daar aan het begin van de weg naar Aardenburg zonder wie ken, zonder dak, een grote ronde koker met deerlijk ge havende mantel. De inventa ris verbrandde en het mole naarsbedrijf moest elders in de gemeente een onderdak vinden. 7 MOLENS. Op het eind van de mid deleeuwen, in de dagen toen Sluis meetelde onder de ste den en stadjes van het rijke Vlaamse land stonden er 7 molens. Een oud stuk vertelt ons, dat Sluis in 1293 het maalrecht schonk aan Graaf Guy van Vlaanderen. Onge twijfeld ging het daarbij om één der oudste molens van Sluis, die in 1542 nog wordt vermeld. Al deze molens zijn verdwe nen. Misschien door afbraak omdat door de verzanding van het Zwin de handel van Sluis danig afnam, misschien door oorlogsgeweld waar de stad hevig onder leed. We denken hierby aan de belegeringen door dc Engelsen in 1405, door de Bruggelingen in 1436, aan de laatste fase van de Hoekse en Kabeljauwse twis ten, de belegering door Par ma in 1587, door Maurits in 1604 en ten slotte door de Fransen in 1747 en 1794. STENEN MOLEN. Inmiddels kreeg de stad Sluis een nieuwe molen en wel een stenen, de eerste ste nen molen in Zeeuwsch Vlaan deren. Dit staat nog te lezen in de ingemetselde steen: „Desen eersten steenen mo len genaamt De Brak heeft laaten bouwen D. H. en Johs. van Weenegem en vrouw Ca- tharina van Uffelen. Anno 1739. De eersten steengelegt door Jacob van Weenegem den 3 July en Den eersten spijker geslagen door Clement Pieter van Uffelen July 22." In 1930, dus 200 jaar na de bouw, werd hij nog eens gerstaureerd. Duizenden vreemdelingen beklommen dit nipoie bouwwerk en genoten volop van het mooie Vlaamse land. Herstel van deze oude ko renmolen zal niet gemakkelijk zijn. De vereniging „De Hol landse Molen" zit niet al te goed by kas, Monumentenzorg net zo, de gemeente Sluis heeft wei interesse maar kan evenmin de kosten dragen, de uitkering voor oorlogs schade is volkomen onvol doende. En toch zal het herstel van dit bouwwerk bijdragen tot aantrekkelijkheid van de ge meente. Men hoopt nog steeds een weg te vinden die herstel mogelijk maakt. Vele moeilijk heden zullen zich hierbij voor doen, offers worden gevraagd, maar het wij er bij de Slui- zenaars niet in dat molen zal verdwijnen. Weldra weer textiel uit België naar Nederland Accijnzen op suiker, alcohol en benzine worden gelijk gemaakt (Van onze Haagse redacteur). DEN HAAG, Miaart. De Benelux-conferentie op het Chateau d'Ardenne was tot op zekere hoogte niet meer dan een economisch luchtkasteel met een gevel, die de bewon dering van een groot deel der wereld afdwong, die van het Binnenhof was er één van daden, zo verklaarde achter af één der deelnemers aan de bijeenkomst, met wie wij een gesprek hadden over de resultaten van de jongste bijeen komst van de heren Drees, Spaak en Dupong en al die andere ministers, deskundigen, toegevoegden en adviseurs. Als men evenwel die daden tracht op te diepen uit het slotprotocol, dan komt men toch niet verder dan een reeks van grote lijnen, waar langs zich de verhouding tus sen de drie landen zal moe ten ontwikkelen in de komen de 15 maanden; duidelijke lij nen weliswaar, maar geen uitgewerkte besluiten. Nu is het in de practrjk niet moge lijk op het diplomatieke ni veau detailregelingen te tref fen. De uitvoerende maatre gelen moeten nog komen. En die zullen ook* wel komen. Maandag a.s. is er weer een bijeenkomst van het presidium en daar zal dan vastgesteld worden hoe de grote lijnen omgezet moeten worden in concrete daden, wie dat moe ten doen en wanneer en waar dat zal gebeuren. HET TEXTIEL- PROBLEEM. Om een voorbeeld te noe men: wie het protocol opper vlakkig leest, kan er uit af leiden, dat reeds op 1 Juli a.s. de uitvoer van textiel van België naar Nederland vrijge laten zal worden. Nu is het dat België zit met een overvloed aan textielwaren; de productie is er zo groot, dat er zelfs werkloosheid ls ontstaan in deze bedrijfstak. De Nederlandse productie is weliswaar sterk toegenomen, maar wordt nog steeds uit bittere noodzaak in deviezen omgezet. Wat ligt er nu meer voor de hand dan dat de Bel gische leveranciers het tekort hier te lande aanvullen. Dan ls iedereen tevreden Zo eenvoudig is het echter niet. In de eerste plaats moet er voorkomen worden, dat er een oneerlijke concurrentie ontstaat. Doordat de Neder landse textielfabrikanten hun beste waren moeten, uitvoe ren om het land aan devie zen te helpen en de distribu tie hun voorts belet om het binnenlandse afzetgebied te heroveren, zouden zij achter op geraken als hun Belgische collega's hier nu eensklaps de binnenlandse markt zouden overstromen. Nu zoekt men en dat is niet het werk van ministers, maar van amb tenaren en vertegenwoordigers Toen een Nederlands schrijvend en sprekend Belgisch journalist tij dens de persconferen tie, die de drie minis ter-presidenten der Be- nelux-landen Zaterdag jl. in Den Haag voor de internationale pers gaven, een vraag stelde aan de heer P. H. Spaak moest de leider der Bel gische regering zyn Ne derlandse collega dr. W. Drees verzoeken haar te beantwoorden, want hyhad er niets van verstaan! van het bedrijfsleven naar een modus, waarbij de Neder landse textielmarkt geleide lijk wordt vrijgegeven voor Nederlandse en Belgische le veranciers tegelijkertijd. Voor sommige artikelen de een voudigste en goedkoopste zal dat sneller kunnen dan voor goederen van exportkwa- litett. In elk geval ls hot de bedoeling, dat de uit deze op zet voortvloeiende opheffing der textieldistributie omstreeks 1 Juli a.s. zal beginnen en dan binnen een jaar voltooid zal zijn. De Belgische textiel- goederenstroom naar het Noorden zal dus nog een jaar lgng „geleid" worden. Wij la ten nu maar buiten beschou wing, dat deze vrijlating ook de onderlinge betalingsbalans der beide landen in voor ons ongunstige zin zal beïnvloe den. Ook daarin is echter voorzien, waarbij onze Zuider buren ter wille van de ge meenschappelijke zaak een breed gebaar hebben ge maakt. DE ACCIJNZEN. Zo is er meer. De accijnzen op suiker, op alcohol en op benzine zijn nog niet aan elk aar gelyk. Bovendien* heeft de Belg:sche regering nog ac cijns op lucifers en aanste kers. hetgeen wij niet doen. Deze laatste accijns zal in België opgeheven worden, maar ook daar is dan weer een wetsontwerp voor nodig, dat het parlement moet pas seren. Voor de gelijkmaking der drie andere accijnzen zijn in alle drie landen drie wets- ontwerpen nodig en pas als ze alle negen als wet de hand tekening van het staatshoofd dragen is de gelijkmaking 'n feit geworden. Die wetsont werpen zyn nu alle in de maak'. Hoe zij zullen uitvallen? He lemaal vast staat het nog niet, maar één der gevolgen zal vermoedelijk zyn, dat de benzineprijs op 30 32 ct. Ser liter komt te liggen. Op et ogenblik ls het nog zo. dat de benzine in Nederland veel goedkoper is dan over de Zuidelijke grens, reden waarom bijv. Antwerpenaren gaarne in Bergen op Zoom of Breda komen tanken (mot zwart gekochte guldens). Zul ke dingen zijn ongezonde ver schijnselen: oneffenheden die gladgestreken moeten en zul len worden. Een andere oneffenheid te het oponthoud van de treinen in Roosendaal, dat weldra sterk bekort zal worden en het volgend jaar geheel ver dwijnen. Zo zijn er nog 1001 grote en kleine vraagstukken, waarover men het in Den Haag* in principe eens is ge worden, maar die nog niet vastgelegd zijn. Dat to doen is het werk van de komende 15 maanden. Er te nog veel te doen, maar het komt ln ordet

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1949 | | pagina 5