Motie van wantrouwen
Minder „spijbelen"
in Vlissingen
NIEUWE BOEKEN
Lezers schrijven
STEMMEN OITDE KERKEN
STEMMEN
Het parlement van éen andere kant
Zelden gebruikt wapen in onze
Tweede Kamer
Anti-revolutionnairen hanteerden het
tegen Minister Drees zonder succes
(Van onze parlementaire redacteur).
Wat doet men In een vereniging, waarvan het bestuur
het vertrouwen van de leden verloren heeft. Men verkiest
«Ie heren niet weer, geeft ze dus hun congé en zet ande
ren op hun plaatsen. Als men niet tot de jaarvergadering
wil wachten, maakt men hun op een gewone vergadering
duidelijk, dat men van hun diensten geen verder gebruik
meer wil maken, bijvoorbeeld door middel van een motie.
Het moeten dan al heel halsstarrige bestuurders zijn, als
zfl uit het blijk van wantrouwen niet de enig juiste con
sequentie trekken en aftreden.
Vormen onze regeerders, de gezamenlijke ministers, niet
eveneens het bestuur van de grote, ingewikkelde, staat
kundige vereniging van alle Nederlanders? En als zy het
vertrouwen niet meer genieten? Dan dienen zij evengoed
te verdwijnen als de eenvoudige leiders van de korfbalver
eniging, de middenstandsorganisatie, de vakafdeling of de
toneelclub.
Maar het uitspreken van
een afkeuring jegens het ka
binet! Dat is nog al wat,
vooral in Nederland. Dat leidt
tot allerlei moeilijkheden, de
aanbieding van het ontslag
aan de Koningin, de benoe
ming van een kabinetsforma
teur. het zoeken naar een
nieuw team van representa
tieve en verantwoordelijke
mannen. Men behoeft slechts
aan de pogingen van dr. Beel
en mr. Van Schalk te den-
leen. om te weten, dat in ons
land de formatie van een mi
nisterie geen gemakkelijke
taak is. Vandaar, dat men
met afkeuringen zuinig is.
Anders dan bijvoorbeeld in
Frankrijk, waar kabinetten
als eendagsvlinders komen en
gaan.
Onlangs hebben de Anti-
Revolutionnairen, de Staat
kundig-Gereformeerden en de
eenling Ch. J. I. M. Weiter
van de Katholieke Nationale
Partij in de Tweede Kamer
gepoogd het ministerie te la
ten duikelen door indiening
van een motie, waarin op
ondubbelzinnige wijze de re-
geringspolitiek in de Indone
sische kwestie veroordeeld
werd. Zij luidde: „De Kamer,
van oordeel, dat het beleid
van het kabinet tegenover de
resolutie van de Veiligheids
raad. tegenover de in feite
verdwenen republiek Indone
sië en tegenover de leiders
dezer voormalige republiek in
stryd is met de belangen van
de volken in Indonesië en
met de belangen van Neder
land. spreekt uit, dat zy in
het beleid van het kabinet
geen vertrouwen heeft en
gaat over tot de orde van
do dag."
IN HET VERLEDEN
Om twee redenen lijkt het
ons van belang hiervan nog
<>ens uitdrukkelijk melding tc
maken. In de eerste plaats,
omdat het in het Nederland
se parlement tot de zeld
zaamheden behoort, dat een
motie van afkeuring door-1
stemming komt en in de
tweede plaats, omdat zij af
komstig is van de A.R.-par-
ij. die het middel van een
motie van nfelturing door
gaans verwerpt.
We moeten tot 10 Augus
tus 1939 teruggaan om een
geval te vinden, waarin de
regering met een votum van
wantrouwen naar huls ge
stuurd werd. Goed beschouwd
is dat in de laatste honderd
jaar in deze vorm slechts één
keer gebeurd. Op 31 Juli '35
verdween wel het tweede mi-
nisterie-Coiyn na een verkla
ring van de R.K-fractie, dat
zij haar vertrouwen niet lan
ger aan het kabinet schen
ken kon. doch een motie bleef
toen uit.
Uiteraard kan het parle
ment ook op andere manie
ren te verstaan geven, dat 'n
minister of de gezamenlijke
ministers goed doen hun bie
zen te pakken. Meermalen
heeft een bepaalde minister
door de verwerping van een
door hem ingediend en verde
digd wetsontwerp een afkeu
ring van zyn beleid door een
van de beide Kamers der Sta-
tcn-Generan! tc slikken ge
kregen. Hy trad dan af en
de overige bewindslieden, die
solidair met hem waren, om
dat ook zy door zich in de
ministerraad achter het wets
ontwerp te stellen zich er
voor verantwoordelijk voelden,
volgden zyn voorbeeld. Zo
viel op 11 Februari 1908 het
ministcrie-De Meester tenge
volge van de verwerping van
de Oorlogsbegroting; op 27
Augustus 1874 het ministerie-
De VriesFransen van de
Putte door de afstemming
van de Censuswet; op 6 Juli
1872 het derde ministerie-
Thorbecke door de verwerping
van een wetsontwerp op de
inkomstenbelasting; op 4
Juni 1868 het ministerie-Van
Zuylen van Nijevelt-Heems-
kerk door de verwerping van
de begroting van Buitenland
se Zalten; op 31 Januari '62
het ministerie-Van Zuylen
van Nijevelt-Landon door de
vermindering van de post
„Onvoorziene uitgaven" van
de begroting als blijk van
wantrouwen in de regering;
op 23 Februari 186Q het mi
nisterie-Roelussen-Van Bosse,
doordat in dit geval de Eerste
Kamer het wetsontwerp be
treffende concessies voor de
aanleg en de exploitatie van
de Noorder- en Zuiderspoor
wegen verwierp en op 18
Maart 1858 het ministerie-
Van der Brugghen doordat
de wet omtrent de belasting
op het personeel en het han
dels. en scheepvaartverdrai
met België verworpen werd.
ZELDZAAMHEID.
Een motie van wantrouwen,
zoals enkele groepen in de
Tweede Kamer verleden week
graag aangenomen hadden
gezien, komt slechts uiterst
sporadisch voor.
Op 27 Juli 1939 verenigde
de Tweede Kamer zich met
55 tegen 27 stemmen met 'n
motie van de R.K.-fractie-
leidcr Deckers, die uitsprak,
dat de kabinetsformatie niet
geleid heeft tot het optreden
van een kabinet, dat de no
dige waarborgen biedt voor
een deugdelylce behartiging
van 's Lands belang in ge
meen overleg met de Staten-
Gencraal en die het optreden
van dit kabinet dus afkeurde.
Het vijfde ministerie-Colijn,
dat daardoor een uiterst kort
leven van ruim veertien da
gen 25 Juli tot 10 Augus
tus 1939 beschoren was,
verdween! Dit was de enige
keer in de afgelopen honderd
jaar, dat een openlyke motie
van wantrouwen een regering
verdreef.
DE A.R.
Hoewel ook toen de Anti-
Revolutionnairen weinig met
het kabinet ingenomen waren,
stelden zij zien op het o.i.
aanvechtbare standpunt, dat
waar de Kroon de ministers
heeft benoemd, de Kamer de
vrijheid mist om het optreden
van het kabinet af te keuren.
Zij wilden de regering, voor
zover dat met hun beginselen
in overeenstemming was te
brengen, zo lang mogelyk
steunen en in elk geval haar
daden afwachten.
In deze laatste restrictie
kan men de verklaring vin
den van het zeldzame initia
tief, die de tegenwoordige
A.R.-fractie op Vrijdag 18 Fe
bruari 1949 genomen heeft.
De daden van het kabinet-
Drees achtten de heren
Schouten c.s. met name
wat Indonesië betreft niet
acceptabel. Vandaar, dat zij,
hun bezwaren tegen een mo
tie van wantrouwen ten spyt,
naar dit middel gegrepen
hebben.
Succes hebben zy er niet
mee gehad, want de motie
werd verworpen met 76 tegen
15 stemmen. Ook de commu
nisten stemden ertegen. Niet,
omdat zij niet van hun wan
trouwen tegen deze regering
wilden doen blijken geen
De roofoverval op het
Rotterdamse postkantoor.
BUIT VAX PORTIER WERD
DOOR „VRIENDEN"
OPGEMAAKT.
Velen zullen zich ongetwijfeld
de geruchtmakende „roofoverval"
op het hoofdpostkantoor te Rotter
dam herinneren. Op 24 Augustus
1946 kon door een handig in elkaar
gezet spelletje uit de kluts "n be
drag van f 243.000 worden ont
vreemd. Er werden talrijke ver
dachten aangehouden, o.a. de toen
42-jnrige portier Barend M., die
slechts on het laatste ogenblik ter
terechtzitting bekende dat hij
deel had uitgemaakt van het com
plot. Hij hoorde zich deswege ver
oordelen tot 3t4 jaar gevangenis
straf. Daar ging dan het voorar
rest af, dat bijna één jaar geduurd
had. Aangezien ook nog een deel
van de straf in mindering zou ko
men door dc gratieverlening ter
gelegenheid van het gouden re
geringsjubileum van H. M. Ko
ningin Wilhelmina, zou het thans
niet lang meer duren, of M. kwam
weer op vrije voeten.
Van het geroofde geld heeft de
politic destijds belangrijke bedra
gen niet kunnen achterhalen, maar
zij was overtuigd, dat er hier en
tiaar nog veel verborgen werd ge
houden. En zo zou de portier
waarschijnlijk na zijn ontslag uit
de gevangenis proberen een goed
leventje te gaan leiden van zijn
aandeel in de buit.
Door de jongste ontdekking van
de politie zal M. daartoe weinig
kans meer krijgen. Zij is er n.l.
achtergekomen, dat Barend M. zijn
aandeel, dat ruim f 26.000 bedroeg,
aan de 41-jarige caféhouder P. van
V. in bewaring heeft gegeven. De
ze gaf het geld weer in bewaring
aan de 45-jarige verzekeringsagent
P. L. M.. onder mededeling: „Ik
kom er nu en dan wel wat van
halen en als je zelf dringend iets
nodig hebt mag je er wel iets van
lenen, als je het maar teruggeeft".
Van eind 1946 af zijn beiden bezig
geweest gedeelten van de som
voor eigen doeleinden te gebrui
ken en thans is er zo goed als
niets meer van al die duizenden
over.
Zowel de verzekeringsagent als
de caféhouder zijn nu gearres
teerd..
gelegenheid laten zij voorbij
gaan om tegen het kabinet
te fulmineren maar omdat
de motie constateerde, dat
de Republiek Indonesia in
feite verdwenen is. En dat
neemt de C. P. N. niet graag
voor haar rekening!
De voorstellers zijn door de
handhaving van hun motie,
nadat de grote fracties zich
ertegen verklaard hadden, hun
doel voorbij geschoten. Want
een verworpen motie van
wantrouwen verkeert in haar
tegendeel. Nu hebben 76 Ka
merleden juist haar fiat aan
het regeringsbeleid gehecht
tegenover 15 leden, die het
kabinet dat fiat onthielden.
Een ruggesteun, die onze mi
nisters in deze moeilijke tyd
best gebruiken kunnen.
In lang vervlogen tijden was het Dal van UeUan in Palestina bcroémd om zijn vruchtbaarheid,
lodat één der oude Joodse geleerden het de Poort naar de Tuin van Eden noemde. Duizend
laar verwaarlozing maakten van deze strook grond een barre woestenij met slechts struikgewas
als vegetatie. In 1937 werd hier de nederzetting Maoz Halm gevestigd, welks bewoners door
middel van een irrigatiesysteem dc vruchtbaarheid tenminste ten dele hebben hersteld.
De stukken grond, die tenslotte ongeschikt voor de cultuur bleken te zijn, werden voor de
aanleg van visvijvers gebruikt. Thans is de nederzetting aangewezen als één der opleidingscentra
voor nieuwe immigranten. Hier is een aantal hunner bezig zich te bekwamen in dc visserij
in een kunstmatige vijver.
De tuchtrechtspraak voor de
voedselvoorziening.'
In Januari jl. legden de tucht
rechters voor de voedselvoor
ziening in totaal ƒ110.353.
aan boeten en 4.395.aan
waarborgsommen op. Voorts
betaalden overtreders ƒ33.850
aan Schikkingen. In 13 geval
len (waarvan 12 voorwaarde
lijk) werd sluiting van het be-
<lryf bevolen, terwyl 20 ver
gunningen (waarvan 14 voor.
waardciyk) werden ingetrok
ken en T bedryven (voorwaar-
delyk) uitgesloten van toe
wijzingen.
'Het centraal college legde
in genoemde maand in hoger
beroep 43.413.aan boeten
en 3.000.aan waarborg
sommen op. Voorts sloot het
college twee bedrijven (voor-
waardeiyk). trok 4 vergun
ningen in (voorwaardeiyk) en
sloot één bedryf uit van toe
wijzingen (eveneens voor
waardelijk1).
HANDEL IN MELKKLANTEX.
Naar mij Ier ore is gekomen,
hebben nu ook dc Vhssingsc melk-
slijters besloten om ingaande vol
gende week. (of misschien iets la
ter). over te gaan tot de wijk-
indelingen hunner klanten.
Dus ook de Vlisslngcrs zullen
thans maar genoegen moeten ne
men. met hetgeen de melkslljters
onder hun gemak verstaan. Er
komt dus eigenlijk nu een handel
(ruilhandel) in melkklanten en de
klant heeft hierin niets te vertel
len, doch moet met alles maar ge
noegen nemen.
Een en ander Is echter onge
hoord en het zou mij daarom niet
verbazen, indien over deze kwes
tie het laatste woord nog niet was
gesproken. De melkslijters krijgen
het nu erg gemakkelijk, daar som
mige zelfs reed som 12 uur klaar
zullen zijn.
Hoe gaan zij nu de middag be
nutten? Door met vrouw en kin
deren op het strand te zitten? Ik
geloof dat er toch nog werk in
overvloed is, doch vermoed dat dc
melkslijter van dit alles zich bar
weinig zal aantrekken.
Mijn vraag is nu: Moeten de Vlis-
singers dit allemaal maar tolere
ren?. of zullen wij ook eens laten
zien. dat wij iets in de melkboe
renpap te brokkelen hebben?
Een Vlissinger.
PA ARDEN-TRAGEDIE.
Als ex-gediplomeerd hoefsmid
heb ik circa 25 jaar lang zeer veel
aan hoefbeslag gedaan cn het
paard ook wellicht daardoor als
één van de edelste dieren leren
kennen.
Maar nu voel ik tot mijn spijt
me genoodzaakt iets te schrijven
betreffende de paarden-tragedie
waarover ik in uw blad van 25
Fcbr. las.
Indien het gebeurde te Oude Pc-
kela zich afspeelde als U het stukje
in Uw blad daargaf dan moest
degene, die met de slacht belast
was, niet enkel onthutst zijn maar
van schaamte over zoveel zorge
loosheid zijn ontslag voor dit werk
vragen.
Een paard dat een schot en een
steek krijgt en dan de gelegen
heid heeft om weg te rennen, dat
kan ik. die nog steeds evenveel
gevoel heb voor een paard als
vroeger, niets anders noemen dan
grove dieren-mishandoling.
EEN PAARDENVRIEND.
Geen nationaliteitsbewijs
voor 22 K.M -grensstrook.
De A.N.W.B. deelt mede, dat
het voorschrift dat motornj-
tuigen in de 22 kilometer
grensstrook voorzien moeten
zijn van een nationaliteitsbe-
wys of een officieel bewijs,
dat 't motorrijwiel reeds vóór
20 Juli '46 in het land was,
thans vervallen ls. De A.N.W.
B. vestigt er echter de aan
dacht op, dat evenals voor de
oorlog de zogenaamde „eerste
linie" blijft gehandhaafd. Dit
is een strook van 5 kilometer
aan de landsgrens, het zoge
naamde dekkingsterrein, waar
binnen, zo nodig. b.v. indien
fraude wordt vermoed, het
bewys geleverd dient te wor
den, dat het zich daar bcvin-
IIET GEWETEN VAN DE
STAAT.
De kerk moet het geweteii zijn
van de Staat, niet zijn instrument,
verklaarde burgemeester Brauer
in een rede op de Hamburger Sy
node, waaraan hij voor de eerste
maal tijdens zijn ambtsperiode
deelnam. Hij hoopte, dat de kerk
bij de wederopbouw krachtig zal
medewerken. De kerk kan even
wel eerst don vruchtbaar arbeiden
wanneer zij volledig onafhanke
lijk en vrij is. De scheiding van
kerk en staat in Amerika betekent
geen verzwakking, maar een bij
zondere versterking van de kerk.
DE STAND VAN ZAKEN IN DE
GEREF. GEMEENTEN.
Aan het zoeven uitgekomen
Kerkelijk jaarboekje 1949 van de
Geref. Gemeenten ontlenen wij
dat over 1948 het aantal gemeen
ten klom van 132 op 135 en het
aantal predikanten van 20 op 23.
Het aantal vacatures bleef gelijk
n.l. 112. Het aantal belijdende lo
den steeg van 27.499 op 29.631 en 1
aantal doopleden van 29.848 op
31.459, zodat het totale zielental
steeg van 57.347 op 61.090. De
Theol. school te Rotterdam telt
twee docenten en 7 studenten.
Een beeld van de prachtig besneeuwde berghellingen om Sankt Anton am Arl-
berg. liet wintersportplaatsje in Tirol waar sedert 6 Februari de twee oudste
prinsesjes Beatrix cn Irene haar vacantie doorbrengen in gezelschap van Z.K.H.
Prins Bernhard en haar verzorgster mevr. Penning.
f 3000 boete voor
gesmokkelde galanterieën.
Het Gerechtshof te 's Gra-
venhage heeft de Haagse koop
man J. F. B. veroordeeld tot
een boete van 3000 subs. 100
dagen hechtenis wegens ver
handelen van uit België ge-
smokkkelde galanteriën. Door
de rechtbank in Den Haag
werd B. indertijd veroordeeld
tot 10.000 boete subs. 360
dagen hechtenis, van welk von
nis hij in hoger beroep ging.
COÖPERATIE VOOR
BEROEPS-TABAKSTELERS.
In Augustus van het vorige
jaar werden de eerste stappen
gedaan, om te komen tot de
oprichting van een algemene
Nederlandse coöperatie van
beroeps-telers. Thans is men
gekomen tot de stichting van
een overkoepelend orgaan, be
staande uit het Centraal Bu
reau te Rotterdam (de natio
nale coöperatie van aankoop
verenigingen van de landbouw)
ei\ het C.I.V. te Veghel, waar
mede men integrerende vraag
stukken tot oplossing kan
brengen, om het verstrekken
van voorschotten, via de aan
gesloten plaatselijke aan- en
verkoopverenigingen, aan de
telers, op het moment, dat de
zen de oogstdroge tabak ge
bundeld ter aflevering aan de
fermenteurs geréed hebben. De
tabak zal door de plaatselijke
verenigingen worden ingeza
meld ter doorzending naar de
fermenteurs, dit laatste' onder
toezicht van de rijkstuinbouw-
voorlichtingsdienst met het oog
op de kwaliteitsindeling en
voorschotsbepaling.
Het centraal bureau is ge
machtigd, ook voor de komen
de oogst de voorschotregeling
te continueren.
in 1948 waren er slechts 43 gevallen.
Rapport van de commissie
tot wering van schoolverzuim
Zo langzamerhand begint
veel in Vlissingen weer nor
maal te worden, veel abnor
male, na-oorlogse verschijn
selen beginnen tot het ver
leden te behoren. Een van die
verschynselen was *t onregel
matige schoolbezoek van de
Vlissingse jeugd. In 't rapport
van de commissie tot wering
van schoolverzuim, dat aan
de gemeenteraad is aangebo
den, worden enkele cijfers ge
noemd, die hierover iets meer
vertellen.
In 1945 moest de commis
sie niet minder dan 232 geval
len van schoolverzuim behan-
dely, in 1946 was dit reeds
een eind gedaald, nl. tot 184
en in 1947 ging het met spron
gen omlaag, toen werden er
slechts 64 gevallen behandeld
en vorig jaar waren er in to
taal 43 spybelaars.
De politie, die steeds mee
werkt om de jongelui van de
straat naar de school te
transporteren, kon hierbij nog
niet op „voor-oorlogse" kracht
werken, omdat de ongeregel
de schooltijden, veroorzaakt
door gebrek aan schoolruim
te, goede controle niet toelie
ten. De commissie zegt in
haar verslag dit te betreuren,
omdat zij het optreden van
dc politie met het oog op de
beteugeling van spijbelen
noodzakelijk acht.
DE OUDERS
Het aantal verantwoorde-
lyke ouders of voogden, dat
dende motorrytuig lndertyd
regelmatig werd Ingevoerd, of,
indien men deze bewijsstuk
ken niet bezit, dat het uit het
binnenland en niet uit het
buitenland afkomstig is. Men
zorge dus in deze strook* van
5 kilometer steeds het nati
onaliteitsbewijs of een derge-
lyk officieel bewysstuk bij
zich te hebben.
„Witte dc With" door Joh.
van Hulzen.
Johan van Hulzen schreef ee»
historische roman „Witte de With"
waarin hij op boeiende wijze het
levensverhaal van een van Hol
lands grote admiraals vertelt. Het
is een sterk verhaal geworden,
niet alleen door de fel-bewogen
historie van deze wakkere Hollan
der uit de 17-de eeuw, maar ook
en vooral door de zeer persoonlijke
wijze waarop van Hulzen zijn ro
man heeft geschreven. De uitgave
is van „De Boekerij" te Baarn.
„Italiaanse volkssprookjes".
Bij de Uitgeversmij. W. de Haan
N.V. te Utrecht, kwam een Ne
derlandse bewerking van de Ita
liaanse volkssprookjes uit de ..Pen-
tamerone" van Giambattista Basi-
le. Een reeks verhalen, vergelijk
baar in opzet en uitvoering met
Boccaccio's beroemde „Decame-
rone". welke overigens drie
eeuwen vroeger geschreven werd.
Rein Valkhoff zorgde voor een
uitstekende Nedei'landse bewer-
mers tekende er vaak grappige il
lustraties bij.
Bij Nijgh cn van Ditmar N.V. te
Rotterdam-'s Gravenhage ver
scheen dezer dagen 'n tweede druk
van Clare Lennarts roman „Too-
verlantaam", een vlot cn. prettig
geschreven verhaal van een char-
Nederlandse pompen naar
Egypte.
Van de Egyptische rege
ring heeft de pompenfabriek
„Delta" te Hengelo (O), de
opdracht ontvangen voor de
levering van 150 stuks Delta-
pompen met toebehoren voor
de inrichting van drinkwater
stations.
De Egyptische regering
heeft nl. het plan opgevat, om
alle kleine dorpen in Egypte
van een drinkwaterleiding te
voorzien, teneinde de hygi
ënische toestanden te verbete
ren en eventuele epidemieën
te voorkomen. Daar deze dor
pen niet altijd een electrische
stroomvoorziening hebben, zul
len de pompen door diesel
motoren worden aangedreven.
Daar dit project, ook al
vanwege z'n omvang, de be
langstelling had van nage
noeg alle belangrijke pompen-
fabrieken uit de gehele we
reld. is de concurrentie be
hoorlijk* groot geweest. Bo
vendien werden door de Egyp
tische regering hoge eisen
gesteld. Uit 26 aanbiedingen
werd de Nederlandse uitver
koren.
mant onderwijzeresje, dat het le
ven in een klein provinciestadje
komt verstoren. Het boek werd nu
uitgegeven in de „Nimmer dra
lend-reeks".
In dit boekje van de Engelsman
Sir William Cecil Dampier, dat
voor Nederland bewerkt werd door
dr. R. Leopold, wordt de ontwik
keling dei' natuurwetenschappen
van het begin af nagegaan tot dc
vaak verbluffende vondsten en
theorieën, waartoe men in onze
dagen is gekomen. Niet alleen de
natuurkunde, maar ook de schei
kunde, biologie, geologie en astro
nomie passeren de revue. Voor
hen, die van dit alles eens iets
meer willen weten, prettige en
leerzame lectuur. De uitgave is
van M. P. Leopold's Uitgevers-Mij.
te 's-Gravenhage.
De Uitgeverij W. de Haan N.V.
te Utrecht, welke reeds zo meni
ge uitstekende uitgave op het ge
bied der kunsten en wetenschap
pen op haar naam heeft staan,
komt nu met een beknopte ge-
illustreerde wereldgeschiedenis
voor de dag, welke door een aan
tal bekende historici werd ge
schreven, terwijl de redacUe van
het geheel in handen was van
wijlen dr. J. W. Berkelbach van
den Sprenkel en prof. dr. C. D. J.
Brandt. Wij schreven hiervoor
„beknopte wereldgeschiedenis",
maar dit ..beknopt" dient men dan
toch nog altijd zo op te vatten, dat
het gehele werk ruim 800 pagina's
is gaan bevatten. Het werk is
„bij" tot en met de tweede we
reldoorlog. hetgeen de waarde er
van natuurlijk verhoogt, ook al
kon de historieschrijver juist tot
deze tweede wereldoorlog eigen
lijk nog niet voldoende afstand
nemen. Een groot aantal illustra
ties verhoogt de aantrekkelijk
heid.
„De geschiedenis van het
leven op aarde".
Dc Amsterdamse hoogleraar
prof. dr. G. L. Smit Sibinga. heeft
zijn in-1937 voor de Volksuniversi
teit te Amsterdam gehouden voor
drachtenserie over de geschiede
nis der aarde thans in boekvorm
uitgegeven. Voor hen. die iets
meer willen weten uit het geolo
gisch verleden een interessant
boek, dat bovendien prettig ge
schreven en rijk geïllustreerd is.
Scheltema cn Holkema te Am
sterdam zorgden voor een keurige
uitgave.
„Jongens en Wetenschap".
Van het aardige en leerzame
boek voor de jeugd, dat in Zwit
serland onder de titel „Helvetlcus"
verscheen maakte P. van Denen-
berg een Nederlandse bewerking,
waarvan thans bij de Daphne-uit-
geverij te Gent het derde deel het
licht zag. Dit deel zal zijn weg wel
even goed vinden als de beide vo
rige.
voor de commissie verscheen
om te vertellen, waar hun
spijbelende spruit was ge
weest, daalde de laatste ja
ren eveneens: in 1945 waren
het er 155, in 1946 116, in
1947 48 en vorig jaar slechts
30.
Waarom verkozen de jeug
dige scholieren eigenlijk de
vrijheid boven de schoolbank?
Met dat kiezen liep het nog
al los, want in de meeste ge
vallen was de keuze een ge
volg van ingrijpen door pa
of moe. Jantje moest op de
broertjes passen, Keesje mocht
mee op reis, Koos je was ziek
geweest, zo ongeveer klonken
de ouderlijke verontschuldi
gingen voor hun spijbelende
nazaten. Vier keer werd.opge
geven, dat het kind mee op
reis moest, een keer, dat er
thuis moest worden opgepast,
zes maal. dat het ziek was
geweest, vier maal, dat moe
der ziek was, drie maal. dat
er geen schoenen waren, twee
maal werd als reden ïandar-
be.id opgegeven, tweemaal
wisten de kinderen niet dat er
school was. Slechts drie keer
werd verteld dat zoon of doch
ter spybelde.
Van de 43 verzuimen, wa
ren er 22 voor de eerste maal.
terwijl van de 21 herhalingen
er enige btnen 6 maanden wa
ren. In enkele gevallen leg
de de kantonrechter boeten op
tot 25.—.
UIT DE PERS
HET VERKEERS-
SLACHTVELD.
De „Leeuwarder Courant"
houdt zich bezig met wat het
blad noemt het „verkeersslacht-
veld". Het schrijft hierover
„Rond 46.000 verkeersongevallen
met 882 doden. 7321 ernstig ge
wonden en 7584 licht gewonden,
dat is. zoals men heeft kunnen le
zen. blijkens de cijfers van het
Centraal Bureau voor de Statistiek
de ontstellende oogst in het afge
lopen Jaar van wat men zou kun
nen noemen het verkeersslagveld?
Ontstellend, want men moet zich
eens even indenken wat dit be
tekent aan gemiddelde dageiykse
ellende in zoveel huisgezinnen. Het
brengt iemand ook wel even aan
het peinzen. Want van de duizen
den die 's morgens of 's middags
of 's avonds gedachteloos In een
auto stappen, keren cr elke dag
zo'n stuk of twintig öf niet le
vend terug öf worden zwaar ge
wond naar een hospitaal of naar
huis gebracht. Of wel komen ze
thuis met een beeld voor ogen, dat
ze voorlopig niet kwijt kunnen
raken. Het is een bedenkelijke
statistiek voor zo'n klein tandje".
De „Leeuwarder" vraagt nu
of men hierin moet berusten.
Zou het niet mogelijk zijn, de
ze moderne epidemie tot een
minimum tc bedwingen? Het
blad vindt de statistiek beang
stigend. vooral omdat er stij
gende lijn in zit. Het blad ver
volgt dan:
„Persoonlijk geloven we dat ten
aanzien van één categorie althans
véél strenger zou moeten worden
opgetreden, namelijk
alcoholgebruikende autobestuur
ders. Maar voor de rest zouden de
maatregelen zich. geloven we, veel
meer dan op het gebied van phy-
slcke gesteldheid (uitzonderlijke
gevallen daargelaten) en techrfi-
sche vaardigheid, zich moeten be
wegen op dat van de mentaliteit
van de weggebruiker, en dat is nu
juist zo'n uitzonderlijk moeilijk
terrein.
Toch zit naar de ervaring van
de goede en fatsoenlijke rijders
daar de kink. Ook wanneer we de
volle nadruk leggen op de ontstel
lend vele onverantwoordelijke da
den van fietsers, wandelaars en
andere weggebruikers, blijft er een
zeer belangrijk percentage van
autobestuurders, die niet alleen
geen besef hebben van hun ver
antwoordelijkheid tegenover het
andere verkeer, maar eenvoudig
geen zin hebben de zorgvuldigheid
te betrachten, die de kern vormt
van élk beschaafd maatschappelijk
verkeer. Het is inderdaad de men
taliteit van de rijder, die het groot
ste gevaar vormt, en niet het mo
derne verkeer zelf. Een deel cn
naar men zegt een belangrijk deel
van hen. die een stuurwiel In
handen hebben, is teruggekeerd tot
de geest van de jungle en we staan
hier dus niet voor een technisch,
maar voor een menselijk, een
psychologisch probleem. En een
ieder Z3l toegeven, dat het buiten
gewoon moeilijk zal zijn door wet
telijke maatregelen hier iets uit te
werken, omdat liet in feite om mo
rele normen gaat."
die
de
