Nederlander vroeg revisie van
het Christus-proces
Oud-minister Marchant
wordt 80 jaar
Winkels en volkspolitie
in de Sowjet-zöne
Wat zal het Joodse Hoge
Gerechtshof doen?
Vermetele tocht met
1000 gestolen runderen
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 12 FEBRUARI 1949
Onderhoud met ir. Groskamp Robbé
Het dagblad „De Nederlander" heeft dezer dagen een onder
hond gehad met Ir. H. A. GroskampRobbe te Santpoort, die
onlangs een officieel request heeft gezonden aan het Joodse
Hoge Gerechtshof te Jeruzalem met het verzoek het proces,
dat bijna 2000 jaar geleden tegen Christus werd gevoerd, in
revisie te nemen.
Het ging destijds om de beschuldiging, dat Jezus Godslas
terend zou hebben gehandeld door zich Gods Zoon te noemen.
Op deze verklaring grondvestte 't Joodse Sanhedrin zijn vonnis.
Deze beschuldiging nu wenst het request opnieuw behandeld
te zien, waarbü uiteraard twee mogelijkheden bestaan: dat
men het „schuldig" handhaaft of het „niet schuldig" uit
spreekt. In het laatste geval zal opnieuw moeten worden over
wogen door het hoogste Joodse gerechtshof als de beschul
diging van Godslastering vervalt - of Jezus inderdaad de
Messias was.
JODEN EN CHRISTENDOM.
Men voelt onmiddellijk hoe
deze kwestie van onmetelijk be
lang zou kunnen zijn ten aan
zien van de houding der Joden
tegenover het Christendom. Hier
ziet ir. Groskamp eigenlijk de
grote noodzaak van zijn actie,
want voor de christenheid
maakt het natuurlijk in hoofd
zaak niets uit, wat het Joodse
Hof zou beslissen. Alleen zag
hij toch ook wel voor de Chris
tenen zeer belangrijke neven
werkingen.
Ir. Groskamp is een zeer re-
eel mens, aldus „De Nederlan
der". Hij vervult een belangrij
ke functie bij een onzer groot
ste vervoersondernemingen en
heeft het deswege al zeer druk.
Er was niets „fantastisch" aan
hem: 'n vrij jonge, blonde fi
guur, met rustige grijze ogen
achter een bescheiden brilletje.
Ingenieur, dus: man-van-koele-
practijk!
Wél is hij ten zeerste gegre
pen door de nood van deze tijd.
In 't voorjaar schreef hij al 'n
brochure: „The Holy Land on
Fire", het Heilige Land in vuur
en vlam, een wekroep aan de
Christelijke Kerk, dat. hij aan
alle 1500 bezoekers der zittin
gen van de Wereldraad der
Kerken te Amsterdam liet uit
reiken. Ook heeft hij (alles
voor eigen rekening) hele op
lagen *brochures naar Parijs
tijdens de bijeenkomsten der
Ver. Naties gezonden, met
plannen nopens een oplossing
voor de Indonesische-, Israëli
sche- en Berlijnse kwesties.
Reacties: nihil.
Welke bewijzen meent u
te kunnen aanvoeren om her
ziening van het proces te vra
gen?
Mijn moeder heeft in Lon
den een boek opgediept, ge
naamd „The Archko Volume",
bevattende studies van 1883
1887 van Reverend W. D. Ma-
hau en de schriftkundigen drs.
Mcintosh en Twyman, te Boom-
ville in Missouri (V.S.) met
teksten, afkomstig van authen
tieke stukken uit het proces
van Pilatus en Ka j af as. In het
eerste- hoofdstuk is m.i. de
waarschijnlijkheid aangetoond,
dat de stukken écht zijn.
De Gouverneur van Suriname
heeft, aan ir, C. Frank, adjunct-di
recteur van gemeentewerken te
Rotterdam, verzocht de leiding op
zich te willen nemen van de voor
bereidende werkzaamheden voor
de uitvoering van enige havenwer
ken te Paramaribo.
Zeeuwse Almanak
CARNAVAL IN
SAS VAN GENT.
hit zo lopen dus in Sas van
Gent de gemoederen danig
warm en staan in een vreed
zaam, nijver, Zeeuws Vlaams
stadje de burgers als kempha
nen tegenover de burgervader,
die blijkbaar zijn Pappenhei
mers nog niet zo heel goed kent.
Ze willen een Carnavals-op
tocht, de Sas van Gentenaren,
een optocht zoals vroeger, die
de mensen vaar Sas zal doen
stromen en geld in de ledige
beurzen zal brengen van velen.
En waarom wil de burgemees
ter ook geen optocht? Als er
wel in de café's en zelfs in hel
Patronaatsgebouw Vastenavond
wordt gevierd, zal het dan in
derdaad zo zijn, dat uitgerekend
op klaarlichte dag, met duizen
den op de been, er onvertogen
heden zullen voorvallen, al of
niet veroorzaakt door „gespuis"
van over de grenzen?
Het zal eerder zo zijn, dat na
menige avondlijke carnavals
viering het nachtelijk duister
tot onbedachtzaamheden ver
lokt
Het burgervaderlijk besluit
zit vele Sas van Gentenaren
hoog. Want er is wat voor no
dig om een deel der burgerij
te brengen tot het zenden van
een adres aan de Landsvrouwe.
Of overigens H. M. de Koningin
over het adres beslissen zal
vóór dat de Vastenavond voor
bij is, staat te bezien. Er zijn
andere problemen aan de orde.
Maar nogmaals: Waarom die
laatste optocht der Zotskappen
in Zeeland ten grave gedragen?
Een enkele vraag: Waarom
die optocht nu uitgerekend op
een Zondag? Er zijn toch meer
dagen in een «eek?
ORIGINELE PAPIEREN
AANWEZIG.
Maar zijn de originele pa
pieren aanwezig?
Zeker, de papyrus-rollen
zijn er; de Romeinse stukken
bevinden zich in de Vaticaan
se bibliotheek, de Joodse bij
die van de Aya Sophia te Con-
stantinopel. Na de verwoesting
van Jeruzalem in 70 zijn hele
pakketten papyrusrollen voor
Rome overgebracht, een deel
ging daarna naar Constantino-
pel. De Reverend Mahau is er
van overtuigd, de orginele
stukken in handen te hebben ge
had. En toen ik het boek las
dacht ik: dat is prachtig. Ik
kreeg onmiddellijk het gevoel,
dat de geciteerde stukken echt
moesten zijn!
Waarom heeft het boek
destijds geen aandacht getrok
ken?
In die tijd was het weten-
zo ver, het is blijkbaar aan de
schappelijk onderzoek nog niet
aandacht ontsnapt. De Bijbel
heeft het proces niet uitvoerig
gedocumenteerd; een der
schriftkundigen, met zijn He
breeuwse kennis, was onmid
dellijk overtuigd, de originele
stukken in handen, te hebben
gehad.
VOORTZETTING VAN
HET SANHEDRIN?
Maardenkt u, dat het
Hof zich als een voortzetting
van het Sanhedrin zal beschou
wen?
Het heeft al doen weten,
dat het zal overwegen, of het
zich bevoegdheid kan toeken
nen. En zo ja, of het zal over
gaan tot heropening van het
proces.
Wat denkt u er van?
Dr. M. Smoira, de presi
dent van het Hof, heeft een
openingsrede gehouden, waar
uit duidelijk blijkt, dat hij het
lichaam wel degelijk als een
voortzetting beschouwt; juridi
sche én religieuze motieven
liepen doorheen. En eventueel
kan het Hof voor de herziening
met hogepriesters worden aan
gevuld.
Gaat u eventueel naar Je
ruzalem?
Het is niet mijn bedoeling
er persoonlijk bij betrokken te
worden. Het was eenvoudig
mijn persoonlijke visie, te moe
ten doen als ik deed, ik gevoel
de mij ertoe gedrongen. Verder
is mijn taak in deze afgelopen.
De grote beslissingen moeten
ginds vallen.
De heer Groskamp bleek ver
vuld van de vurige hoop, dat
ook de Christenheid door het
ter tafel brengen der oude pa
pyrusrollen zal worden gesterkt
in haar geloof, en dat mede
daardoor de zo noodzakelijke
wereldvrede bevorderd zal wor
den.
Schadeloosstelling voor
oude t.b.c.'gevallen.
De Rijksverzekeringsbank deelt
mede: Met betrekking tot de
i schadeloosstelling krachtens de
ongevallenwet voor oude t.b.c.-ge
vallen van verpleegsters enz.
heeft de Centrale Raad van Be
roep dezer dagen een uitspraak
gedaan. De raad behandelde het
geval van een verpleegster, die
omstreeks Maart 1946 t.b.c. had
gekregen, deze ziekte was enige
maanden later ondubbelzinnig
vastgesteld. De aanvrage om
schadeloosstelling was eerst in Juli
1948. dus veel langer dan 'n jaar
na de vaststelling der ziekte bij
de Rijksverzekeringsbank gedaan.
Deze bank. zich houdende aan de
wettelijke termijn van een jaar,
nam dè aanvraag niet in overwe
ging.
De Centrale Raad heeft nu in
deze zaak uitspraak gedaan, die
geheel overeenstemt met de be
slissing. die de Rijksverzekerings
bank had genomen. Alle oude ge
vallen dus, die niet zijn aangege
ven binnen een jaar na de infectie
zelf, of na de herkenning van de
ziekte tuberculose als zodanig, zijn
verjaard.
Hoe de raad van beroep zal oor
delen, als aanspraak wordt gedaan
door degenen, wier aanvrage vroe
ger al eens was afgewezen, moet
nog worden afgewacht. Zulk een
geval'is tot nog toe niet aanhan
gig gemaakt.
STRIJDER VOOR EEN NIEUWE SPELLING.
„Ik heb een hekel aan
bange mensen".
De man, aan wie de jongere
garde van Nederland te danken
'heeft, dat de spelling van de moe
dertaal zo sterk vereenvoudigd is
in vergelijking met vijftien jaar
geleden, mr. H. P. Marchant,
wordt heden tachtig jaar.
Er zijn vóór en na hem spel
lingshervormers geweest, die ook
hun stempel op de schrijfwijze
van het Nederlands hebben ge
drukt, maar geen van hen is zo
populair geworden als de man, die
thans als rustend strijder zijn laat
ste levensjaren slijt in zijn woning
te Scheveningen, waar een mede
werker hem dezer dagen bezocht.
Ons gesprek beweegt zich eerst
oppervlakkig langs de na-oorlogse
en bezettingsjaren. De oud-minis
ter was. voor de oorlog reeds esn
fel tegenstander van het Nationaal
Socialisme. Zijn publicaties in Ne
derlandse en Duitse bladen en zijn
brochure „Een staatkundige epide
mie" lieten daaromtrent niet de
minste twijfel bestaan. Lang voor
1940 verkondigde hij als zijn opi
nie, dat Hitier op oorlog en ver
overing aanstuurde.
„En tijdens de oorlog, heeft men
U toen gearresteerd?"
Neen, tol verbazing van zeer ve
len en ook van mr. Marchant zelf
is dat niet gebeurd. Er is ook wel
een verklaring voor te vinden, legt
de oud-minister uit. De Duitsers
hadden het speciaal voorzien op
dc „Dcutsfeindliche". Mr. Mar
chant was in vroeger jaren min of
meer op verzoek van minister Cort
van der Linden rechtskundig ad
viseur van de Duitse kroonprins
geweest, die na de eerste wereld
oorlog was geïnterneerd op het
eiland Wieringen. „Waarschijnlijk
heeft men daarom gedacht, dat ik
in mijn hart de heren niet kwaad
gezind was."
DE EERSTE STAPPEN.
Toen mr. Marchant in 1897 in
zijn geboorteplaats Deventer terug
keerde na zijn studies te Leiden
met goed gevolg te hebben vol
bracht. zette hfj daar de eerste
stappen op het politieke pad. Des
tijds bestond er nog een typische
tegenstelling tussen democraten
en conservatieven. De laatsten
keerden zich niet alleen tegen het
opkomende socialisme, doch waren
bovendien tegenstanders van een
stijgende invloed van de volkswil.
De jonge mr. Marchant koos de
zijde van de democraten bij de
toenmalige Ned. Volkspartij. Hij
werd lid van de gemeenteraad,
weldra wethouder .en richtte in
1901 met mr. A. C. Josephus Jitta
de Vrijzinnig Democratische Bond
op. die in later jaren een belang
rijk aandeel heeft gehad in het
politieke leven van Nederland.
Maar de oud-minister komt eerst
recht op zijn praatstoel als hü
terugdenkt aan de lange reeks van
jaren, dat hij voor de V.D.B. zit
ting had in de volksvertegenwoor
diging.
„Tegenwoordig zit er geen fut
meer tn", stelt de thans tachtig
jarige met nadruk vast. „Vroeger
werd er eens flink van leer ge
trokken door een oppositiepartij
en daar bleef je fris bij. Toen kon
een minister niet om de haverklap
een of ander voorstel uit de Ka
mer onaanvaardbaar achten. De
Kamer had er niets op tegep een
minister van zijn zetel te verja
gen".
„TEGEN MIJN ZIN».
Dan komen we geleidelijk te
recht bij het jaar 1933. waarin mr.
Marchant minister van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen werd.
„Dat was tegen mijn zin. Ik was
toen wel al bijna twee jaar wet
houder van onderwijs in Den Haag,
maar was op dat gebied toch zeker
niet deskundig. Wat me echter
direct opviel, toen ik in Den Haag
met die scholen te doen kreeg,
was de erbarmelijke wijze, waar
mee zelfs op middelbare scholen
met de Nederlandse taal werd om
gesprongen. Ik herinnerde mede
spelling Kollewijn en - wist een
commissie in het leven te roepen,
die bestond uit de beste Neerlan
dici. om vast te stellen of de moei
lijke regels, die De Vries en Te
Winkel in de vorige eeuw hadden
opgesteld al dan niet wetenschap
pelijke grondslag hadden. Dit bleek
niet het geval te zijn.
In die maanden liet ik me door
die professoren terdege college
Mr. MARCHANT.
t en en in 1934 bracht ik mijn
voorstel tot wijziging van de spel
ling in de Kamers".
Het gezicht van mr. Marchant
krijgt een vrolijke uitdrukking bij
de herinnering aan die weken rond
het Kamerdebat. In zijn ogen flik
kert weer de oude strydust.
In September 1934 werd het
wetsontwerp door de motie-Tilanus
in de Tweede Kamer getorpedeerd.
Felle persoonlijke tegenstanders
Prapat, waar ir. Sukarno en andere voormalige repu
blikeinse leiders thans vertoeven, is een bergoord, op
906 meter boven de zeespiegel aan de Noordelijke oever
van het Tobameer. Dit meer, een tectonische inzinking
in het bergmassief van Noord-Sumatra, is bekend om
zijn prachtige vergezichten en het heerUjke klimaat. De
Negara Sumatra Timur exploiteert er enig? vacantie-
huizen, terwijl er ook het landhuis van de Wall Negara
staat, dat thans als verblijfplaats voor Sukarno c.s.
dient. Sukarno (links) neemt een ogenblikje rust tijdens
de ochtendwandeling met- Hadji Agus Salim in de om-
gering van het huis van dr. Maneur.
Tegenvoeters II
Een witte stier werd de dieven noodlottig.
Een afstand van 3800 km-
werd afgelegd.
Wanneer 's nachts uit een
Nederlandse wei een koe
Wordt gestolen, ontdekt de
boer dat de volgende morgen.
In Australië, waar in Noord
west Queensland op honder
den mijlen afstand van de
steden, eindeloze grasvlakten
liggen, gaat dat echter niet zo
gemakkelijk. Een tachtigtal
jaren geleden graasden in de
omgeving van de beroemde
boerderij „Mount Cornish'
meer dan honderdvijftig dui
zend runderen. Vlees was er
voor het grijpen en een koe
werd niet gemist.
Op dergelijk grote bedrijven
werkt slechts weinig perso
neel: enige opzichters, die
soms weken lang te paard op
weg zijn om het vee na te
gaan en een paar inboor
lingen, die het erf onderhou
den. Een van deze opzichters,
die destijds op „Mount Cor
nish" werkte, was z^er onte
vreden: hij verdiende maar
12 per week en dat beloofde
[een schitterende toekomst.
)e man, die het bedrijf door
als wijlen mr. Taverne hadden een
flinke bijdrage geleverd-tot deze
nederlaag. Maar mr. Marchant is
de moed niet ontzonken want....
loeh heb ik het in gewijzigde
vorm aan de Eerste Kamer voor
gelegd. Ik voerde tegen jnijn zin
de regel in. dat een mannelijk
woord de naamvals-N er weer bij
kreeg. Ik hield een redevoering
van drie uur en voelde in de pau
ze. dat de strijd was gewonnen.
Het ging er voornamelijk om de
Rooms-Katholieken mee te krijgen
en juist uit die hoek werd mij een
bemoedigend woord toegefluisterd.
Er was weer een motie van afkeu
ring ingediend en de heer Van
Lanschot (Kath. St.) vroeg mij:
„Ga 'jij weg als de motie wordt
aangenomen?" En toen ik Ja"
knikte voegde hij er aan toe:
„Vergeet dat dan niet te zeggen
als je straks weer het woord hebt".
Zo werd de motie verworpen en
het gewijzigde wetsontwerp aan
vaard".
„Dus U gaat geheel accoord met
de wijzigingen, die na de oorlog
zijn aangebracht?"
„Zeker, zeker. Ik ben blij. dat
het zover is gekomen! Die dwaze
regel van de n b.v. heb ik zelf
nooit gewild."
VROEGER FIETSTEN WE.
Als de spellingshistorie is ver
teld. willen we van de tachtig
jarige zijn visie op de huidige
stand van zaken graag vernemen.
„Och!" meent mr, Marchant,
„wanneer oude kerels ais ik cri-
tiek leveren op het beleid van
vandaag, dan worden wij voor ..uit
de tijd" en „fossiel" uitgekreten.
De tijden zijn blijkbaar veran
derd. Vroeger moesten de minis
ters of ze wilden of niet in hun
beleid behoorlijke zuinigheid be
trachten. Wij streefden steeds naar
-.en sluitend budget. Het was een
tijd. dat we niet allemaal in dure
auto's reden. Ook niet als minis
ter. Daar hadden we geen behoef
te aan. We gingen op de fiets naar
de Tweede Kamer en als we haast
hadden trapten we wat harder.
Hét lijkt er op 't ogenblik op of
de mensen bang zijn zich moei
lijkheden van partijgenoten of
mederegeerders op de hals te ha
len. Ik heb een vervloekte hekel
aan bange mensen. Dat gold in de
oorlog, toen ik altijd in de „vesting
Scheveningen" ben blijven wonen
en dat geldt ook in vredestijd,
wanneer we binnenslands of bui
tenslands met politieke tegenstan
ders te maken hebben."
'ep door kende, besloot hiorin
verandering te brengen én
ontwierp een stoutmoedig
plan. waarin twee collega's
werden gekend. Het drietal
zou duizenden runderen uit de
veestapel, die bijeengedreven
moest worden, uitzoeken en
naar de hoofdstad van Zuid-
Australië brengen om aan de
slachterijen te verkopen. Hier
voor zou een afstand van 3800
km moeten worden afgelegd
en de tocht zou maanden
duren en door onbekende
streken gaan. Paarden hadden
de mannen genoeg en het zou
lange tijd duren voordat zij
gemist zouden worden.
ZONDER KAART
EN KOMPAS.
Men sloeg 2rijn slag' en de
verpietele trek begon. Het
enige, wat deze jonge avontu
riers verontrustte, was de on
zekerheid of zij er in zouden
slagen ver genoeg te komen
voordat de sporen, die de ver
dreven runderen hadden ach
tergelaten, ontdekt zouden
worden. Maar twee dagen na
het vertrek begon het te rege
nen; de buien wisten de spo
ren uit en het gevaar reeds
bij het begin van de tocht ge
snapt te worden, werd hier
door minder groot.
De trek zou op een misluk
king zijn uitgelopen als het
niet een prachtig seizoen was
geweest: gras en water was er
in overvloed en daar de ri
viertjes die dit land doorsnij
den, aan het vloeien waren,
dreigde geen gevaar, dat de
gevreesde droge districten niet
door te komen waren. Kompas
en kaart bezaten de dieven
niet; er kon alleen gerekend
worden op het oriënterings
vermogen van de leider, zodat
van hem het welslagen van de
onderneming afhing.
DE HITTE STIER.
De ontmoeting met een op
zichter, die op zoek was naar
vee, was het enige gevaar, dat
de manneh duchtten. Aan
ziekte, ongevallen, gebrek aan
voedsel of ontmoetingen met
vijandelijke stammen werd
nauwelijks gedacht. Na een
maand wisten zij, dat het ge
vaar om achtervolgd te wor
den, was verdwenen, maar er
werden geen risico's genomen,
Wanneer bij zonsopgang alles
voor het vertrek gereed was,
klom de leider eerst op een
heuvel om het af te léggen
traject zo ver mogelijk af te
speuren. Eenmaal dacht hij
een kleine afdeling van de be
roemde bereden veldpohtie,
die korte wetten maakte met
wetsovertreders, te zien na
deren, doch het bleek een
troepje emus (kleine struis
vogels) te ziin.
Na maanden werd Zuid-
Australië bereikt. Hier en
daar zagen de mannen kleine
groepen runderen en zij be
grepen, dat het einddoel in
zicht was. Op een keer voegde
zich een mooie witte stier bij
de kudde. Hij werd er weer
uitgedreven, maar scheen vast
besloten de troep te blijven
volgen. Tenslotte lieten de
mannen hem maar begaan,
hetgeen hun noodlottig zou
worden.
VRIJGESPROKEN!
De stier was namelijk van
een stamboekras en geïmpor
teerd uit Europa. De eigenaar,
een grote boer, volgde, toen
hij het dier miste, ne sporen
Economische toestand weinig florisant.
(Van onzê correspondent.)
LEIPZIG, Februari. De scheuring tussen Oost- en
West-Duitsland is de laatste maanden steeds dieper ge
worden en dat niet slechts ten aanzien van de politiek,
maar ook wat het dagelijksleven betreft. Wat in de Weste-
lijke-zóne reeds tot iets vanzelfsprekend is geworden, is
voor de bewoners van de Russische-zöne nagenoeg onbe
reikbaar, zoals licht, warmte, goede voeding, behoorlijke
verzorging en vooral veiligheid.
Tengevolge van voort
durende pressie is het leven
achter het ijzeren gordijn
als het ware blijven stil
staan. Op het ogenblik worden
de gemoederen in de Russi-
sche-zóne bezig gehouden
door het Partijcongres van de
Socialistische Eenheids Partij.
Er is uitgelekt, dat de Sowjets
in samenwerking met de Een
heidssocialisten. de Oostelijke
Zone tot een zelfstandige staat
willen proclameren, passend
in het geheel van de Oost-
Europese Volksrepublieken.
De in voorbereiding zijnde
regering voor deze staat zal
gevormd worden uit leden
van de Duitse Economische
Commissie en het oude Sak
sische Kabinet van 1945 en
1946. Er zijn plannen in de
maak om het zorgvuldig ge
trainde politiekorps in een zo
genaamde „Reichswehr" te
herscheppen. Met de leiding
van dit corps wordt niet Ge
neraal Seydlits of Generaal
Paulus belast, maar ae tegen
woordige politiechef en aan
staande Minister voor Binnen
landse Zaken. Kurt Fischer of
de communist Rudi Engel.
De N.K.V.D. heeft er reeds
verleden jaar voor gezorgd,
dat uit het merendeel van de
oude door de Russen in ge
bruik genomen cóhcentratie-
kampen, de deliquenten wor
den verwijderd. Men neemt
aan, dat plaats gemaakt zal
worden voor de nieuwe arres
tanten.
Dat de omzet in de vrije
winkels van de Russische
zóne niet bepaald groot is, is
bekend. Ook dat de goederen,
die in deze winkels te koop
zijn, uit de lopende productie
van de industrie worden ge
nomen. terwijl de prijzen zelfs
aanzienlijk hoger zijn dan op
de zwarte markt. Een paar
schoenen kost b.v. in een vrije
winkel 270 Oost-Mark. Er is
geen verscheidenheid in mo
dellen, voor dames en voor
heren is er slechts één-model
of zwart óf bruin. Sommige
artikelen blijven zelfs in de
vrije winkels gecontingen-
teërd. Om in- en verkoop zon
der haperen te doen geschie
den, houdt de politie toezicht-
De bevolking noemt dat
„Dienst am Kunden", maar
weet precies wat zij daarmede
wil zeggen.
Dr. Hans Erhard, de directeur voor
Economische Zaken van Bi/.onla,
die er onlangs op heeft aangedron
gen, dat de wereld de goede be
doelingen van zijn land ten opzich
te van de wereldhandel zal erken-
vau de kudde tot Adelaide toe.
Daar eiste hij zijn bezit op en
haalde er de justitie bij, die
spoedig ontdekte, dat de trek-
kers hun kudde hadden ge
stolen.
De jonge leider nam de
volle verantwoording op zich
en noemde zijn metgezellen
employés, die volkomen Onwe
tend waren van het feit, dat
het vee gestolen was. Hij
werd gearresteerd en opgeslo
ten, doch de jury, die grote
bewondering had voor de
moed en het doorzettingsver
mogen van de mannen, eiste
vrijspraak!
„De witte stier', zoals de
leider sindsdien wetd ge
noemd, stierf op hoge ouder
dom in de bossen, waarvan hij
zoveel hield. Op weg naar een
vriend, bü wie hü zijn laatste
levensjaren zou slijten, strui
kelde zyn paard bij het over
steken van een snelstromcnd
beekje en de man verdronk.
Nooit had hü. zelfs niet tegen
over zün meest intieme vrien
den, de namen genoemd van
zijn lotgenoten, die alle ont
beringen en gevaren van deze
avontuurlijke en gevaarlijke
tocht met hem hadden ge
deeld.
D. MEULENBELT.
DE RECHTSPRAAK.
Hoe in de Russische-zóne
recht wordt gesproken, kon
men in de Kamjena- of
HASAG-processen meezien.
Verscheidene directeuren van
de HASAG, die reeds tot
tweemaal toe werden vrijge
sproken, werden plotseling op
grond van een „resolutie van
de arbeiders" voor een tribu
naal gedaagd. Het proces werd
in de grootste zaal van de
stad gehouden en'stond onder
leiding van een president, die
pas een zes-maandelykse cur
sus voor rechter had door
lopen. De bonafide advocaten
hadden de officiële verdedi
ging, uit vrees voor de conse
quenties, van de hand gewe
zen. Tijdens de goed van bui
ten geleerde zitting werd een
beklaagde door een getuige in
de beklaagdenbank mishan
deld, zonder dat de rechtbank
het nodig achtte in te grüpen.
Op voorstel van de S.M.A.
zijn daarna doodvonnissen en
hoge tuchthuisstraffen uitge
sproken.
Het behoeft geen betoog, dat
de voedselpositie in de Russi-
sche-zöne buitengewoon
slecht is. De levensmiddelen
worden als een kostbaar be
zit beschouwd. Als iemand
een ander een bijzonder groot
plezier wil doen, dan geeft hij
hem een stuk brood. Hij moet
daarvoor diep in zijn beurs
tasten, want hij moet het
zwart kopen en dat kost hem
12 mark.
Het is gevaarlijk om op
straat met meer dan 5 kilo
levensmiddelen te lopen. Bij
overtreding worden de levens
middelen door de dagelijks in
aantal toenemende Volkspo
litie in beslag genomen. De
rantsoenbonnen, die aan de
bevolking worden verstrekt,
zijn bij lange na niet vol
doende om ook maar in een
gedeelte van de dringendste
levensbehoeften te voorzien,
terwijl de prijzen-in „de vrije
winkels" voor de gewone man
niet te betalen zijn. In het
kader van het twee-jaren-plan
eist men echter werkpresta
ties, die boven het normale
liggen.
(Nadruk verboden.)
Jong Nijmegen gaat
krotwoningen herstellen.
Jonge Nijmegenaren van ver
schillende denkrichtingen heb
ben besloten in de oude stad
in de krotwoningen herstellin
gen aan te brengen waar dat
maar mogelijk is om zo tenmin
ste de arme drommels een droog
onderdak te kunnen verzekeren.
De jongeren dragen ook zelf de
kosten.
De dochter en de schoonzoon
van Eggerath. de communistische
minister-president van de staat
Thüringen in de Sowjet-zóne zijn
naar de Amerikaanse zóne uitge
weken.
Even peultjes
floppen
ZO IS VADER.
Men vertelt op het Binnen
hof, dat dr. Drees zijn Indische
uitrusting zonder punten en
met 10 korting gaat over
doen in het kader der „Zó is
Vadertje WiUcm,"-actie>
(Nieuw Nederland).
ZO IS DE FILMKEURING.
De Rijksfilmkeuring heeft
gemeend de film „Zo is Vader",
die in Amerika en. Engeland
fantastisch succes had en die
gebaseerd is op het beroemde
boek en even beroemde toneel
stuk „Life. with Father" van
Clarence Day, voor ons land te
moeten verbieden. Herkeuring
is aangevraagd. Ook de film.
„Het IJzeren Gordijn" is ver
bóden als zijnde beledigend
voor een bevriende mogendheid.
ALZIEND OOG.
In een hotel te New York is
op gangen en trappen een voor
de gasten onzichtbaar spiegel-
systeem aangebracht. Dit sy
steem eindigt in een hoekje
van de bovenste verdieping in
drie kleine spiegels. Daarvóór
zit de hoteldetective, die in
staat is van deze bescheiden
wachtpost uit het gehele hotel
te overzien. (Hotelwereld).
BEDELBEDRIJF.
In Rome zijn onlangs niet
minder dan 25.000 bedelaars ge
registreerd. De helft hiervan
bestond uit kinderen tussen 5
en 12 jaar. Deze kleinen wor
den er door hun ouders op uit
gestuurd of aan zekere „organi
satie" uitgeleend door welke zij
worden „afgericht" en van por
tieken en huisdeuren uit wor
den gecontroleerd. Een kind
„met aanleg" verdient op deze
wijze voor de directeur der or
ganisatie een bedrag van ge-
'rmddeld 1200 lire per dag, waar
van de ouders 500 lire uitbe
taald krijgen.
(Corriere della Serra>.
