T
België krijgt weer
omroepverenigingen
Het Parlement van 'n andere kant
Wonderkapper
met wondermiddel
c
Dr. Kortenhorst is een
voortreffelijk Kamerpresident
Zeeuwse Almanak
Welvaartsverschillen
in Zeeuwsch-Vlaanderen
ante Sabine
grijpt in MARIA SAWERSKY
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
MAANDAG 7 FEBRUARI 1949
Meneer de Voorzitter
(in)
(Van onze parlementaire redacteur).
Het voorzitterschap van de Tweede Kamer is een ge
wichtige functie. Het is ook 'n moeilijke baan. Daardoor
valt het niet mee er de meest geschikte man voor te
rinden.
Ons parlement mag zich gelukkig prijzen, want zowel
ir. mr. J. R. H. van Schaik, de tegenwoordige minister
zonder portefeuille, die voor dat hy het Kabinet-Drees
formeerde, de voorzittersstoel bezette, als in dr. L. G.
Kortenhorst, zyn opvolger om ons tot de tijd na de oorlog
te bepalen bezat en bezit de Tweede Kamer voortreffe
lijke oresidenten. Mr. van Schaik was 'n imposante, voor
name en rustige figuur, geknipt voor het voorzitterschap;
dr. Kortenhorst, die thans de vergaderingen leidt, met wat
meer souplesse, wat sprankelender en levendiger ook,
zonder niettemin ooit zijn waard'gheid te verliezen, ver
vult zijn taak al even nauwgezet en bekwaam. Dr. Kor
tenhorst heeft zich in korte tijd het vertrouwen van de
Kamer verworven.
Er bestaat verschil tussen
belden. Mr. van Schaik be
schikte over een langere er
varing. Hij kende het Regle
ment van Orde op zijn
duimpje; hij was strikt for
meel, geen enkele onregelma
tigheid in de gang van zaken
ontging hem. Als een minis
ter in het vuur van zijn rede
na een interruptie een afge
vaardigde rechtstreeks ant
woordde met byvoorbeeld
een: „In dat opzicht verschil
ik met u van mening", dan
was mr. var. Schaik er als de
kippen bij: „Mag ik de aan
dacht van de heer min'sler
er op vestigen, dat het in
do Kamer de gewoonte is, dat
de sprekers zich tot de voor
zitter wenden!"
Tussen twee haakjes: u
wist toch, dat twee Kamer
leden, al zetten zij elkaar nog
zo fel in de haren, nooit tot
elkaar spreken, maar altijd
tot „Mijnheer, de voorzitter?"
Dat is een uitstekende ge.
woorrte. Zij voorkomt onder
linge woordenwisselingen en
vergemakkelijkt het handha.
ven van de orde.
GEMOEDELIJKER.
Dr. Kortenhorst is anders;
hij is gemoedelijker. Toen
één van de nieuwe ministers
prof. Rutten. de bewindsman
van onderwijs, een kleine wij.
zig'ng in een door hem ver
dedigd wetsontwerp voorstel
de. vroeg de tegenwoordige
president hem: „Wilt u
even op een papiertje schrij
ven?" Mr. van Schaik zou
gezegd hebben: „Ik maak
heer minister erop attent, dat
voor deze wijzig'ng een schrif
telijk stuk vereist is
EEN GRAPJE
Z'N TIJD.
OP
Menselijkheid is mr. Kor
tenhorst ailerminst vreemd.
Hy heeft een gezond gevoel
voor humor en voldoende
vendigheia van geest om
daar uitdrukking aan te ge
ven. Zo hadden de commu
nisten .eens drie moties 'inge
diend, waarvan van te voren
vast stond, dat zij alleen de
stemmen van de fractie der
C.P.N. zouden verwerven. De
voorzitter liet er by zitten
en opstaan over beslissen. By
de eerste motie vroeg hij hen,
die ervoor waren, op te staan.
Als één man verrezen de
communisten van hun zetels.
De overige Kamerleden ble
ven zitten. „Verworpen", con
cludeerde de president. By
HOND.
Iedere middag om half één
laat ik de hond uit. Dat heeft
mijn vrouw me zo geleerd en
hoewel ik me voel als een trot
se leeuw aan de ketting van
een derderangscircus, doe ifc in
verband met de buren, alsof ik
er plezier in heb.
Nxi is die hond iv huis een
goedmoedige lobbes, maar, hoe
gaat het, het is Februari en
ze heeft klaarblijkelijk se:x-
appeal. En op veilige afstand
worden de hond en ik dus ge
volgd door andere honden.
Hou 'em goed aan de
riem! raadt mijn vrouw aan,
telkens als ik de deur uit ga.
Het is gemakkelijk gezegd,
maar het uitlaten geschiedt
niet zonder doel en als ik het
stomme dier goed aan de riem,
hou, wordt het beoogde doel
niet bereikt. En dus moet ik
haar we, loslaten op een ge
geven ogenblik.
Vanaf dat moment ligt mijn
zorgvuldig aangekweekte pres
tige volmaakt, te grabbel. De
hond loopt niet weg, maar wei
gert ook hardnekkig om bij me
te komen, loopt in nu eens
wijde, dan weer nauwe cirkels
om me heen en hoe ik ook lok
kend fluit, vlei, mopper, brom
en uiteindelijk bulder, de hond
laat zich niet grijpen. Alleen de
buren slagen daarin. En met
onmiskenbaar vermaak slaan
lachende blikken uit zes, zeven
ramen mijn wanhopige pogin
gen gade-
Gisteren ging een dier ramen
open, toen ik hijgend dan maar
zonder hond naar binnen wilde
gaan.
Stof voor een Almanakje!
grijnsde de buurvrouw.
En het ellendigste is, dat het
nog waar is ook.
de tweede motie herhaalde
zich dit spelletje. Het begon
al zo'n beetje op Kamergym
nastiek van de C.P.N. te ge
lijken, toen dr. Kortenhorst
by de derde motie, geheel on.
verwacht en tot grote vro
lijkheid van de Kamer vroeg:
„Ik verzoek de leden, die le
gen de motie zyn, op te
staan." De hele Kamer kwam
overeind, behalve de commu
nisten. Dr. Kortenhorst ver
oorlooft zich graag zuik soort
grapjes. De Kamer waardeert
dat!
GEEF HEM EEN
SIGAAR
Na het afleggen van de re
geringsverklaring over Indo
nesië door de minister-presi
dent op 20 December, klonk
er geschreeuw van de publie
ke tribune. De orde-versloor-
der werd onnrddellyk wegge
leid. Na afloop van de ver
gadering vroeg de parket
wacht aan dr. Kortenhorst:
„Wat moeten we met de man
doen?" Zijn antwoord luidde,
naar men ons uit Kamerkrin
gen verzekerde: „Geef hem
een sigaar en stuur hem
weg!"
LEVENDIGE
DEBATTEN.
De voorzitter houdt van ie-
vendige debatten en van op
schieten. Hij laat meer inter-
rupt'es toe er wordt he
laas weinig meer geestig en
ad rem geïnterrumpeerd in
ons parlement en hij voelt
weinfg voor het voorlezen
van redevoeringen. Dat wordt
zeer veelvuldig gedaan. Ze
ker, er is een oorzaak voor
aan te wijzen. De enorme
omvang van het Kamerwerk
maakt het dikwijls noodzake-
ïyk de spreektijd te beper
ken. Een afgevaardigde, die
binnen de hem toegemeten
tyd het zijne zeggen wil en
dan nog zo nauwkeurig ge
formuleerd, schrijft daarom
zyn betoog op. Maar het is
du'.deiyk, dat deze gewoonte
een dood element ln de de
batten brengt. Wanneer al
enige malen hetzelfde gezegd
is, leest een volgend lid rus
tig zijn gehele speech voor,
ok als de argumenten, die
men al enige keren heeft
moeten aanhoren, daarin her
haald worden.
De voorzitter houdt meer
van het Engelse stelsel, waar
in het Lagerhuis niet voor
gelezen mag worden. De Ka
merleden moeten meer met
elkaar debatteren, zei hij
eens. Zy doen het nu name
lijk bijna uitsluitend met de
min',ster.
Hp houdt ook van voort
maken, al waakt hij er angst
vallig voor, dat hij de leden
niet in hun rechten beknot.
,.Ik stel voor de spreektyd
bij de replieken te beperken
tot enkele m'nuten, dat is
aanmerkeiyk minder dan vyf",
zo maande hij de afgevaar
digden eens tot spoed aan.
Homo sum, humani nil a
me alienum puto, ik ben een
mens en niets menselijks acht
ik mij vreemd, zegt mr. Kor
tenhorst Terentius na. Hy
heeft een pauze van vyf mi
nuten ingevoerd op de helft
van een lange middagverga
dering en het eerste, wat hij
dan doet is een sigaret op
steken overigens wordt m
de Kamer niet gerookt. In
derdaad, niets menselijks ii
hem vreemd. Dat moet mr.
van Schaik toch ook niet
geweest zijn. Op de perst r.
bune hebben wij ons er wel
eens over verwonderd, als mr.
Van Schaik van 's middags
één uur tot zeven uur
avonds onafgebroken op zijn
stoel bleef zitten
Dr. Kortenhorst loopt er
die vijf minuten graag
even uit. Wie zou het hem
misgunnen? En w'e neemt 't
hem kwalijk als hij voor de
Kamerleden vrijwel ongemerkt
uit een zakje in een open
lade van zijn bureau stiekum
dobbelsteentjes brood zit te
snoepen? Voor ons, parlemen
taire redacteuren, die van 'n
hoge zitplaats op hem neer
kijken, kan hij het niet ver
borgen houden en wij hebben
er plezier in. Wy" kijken in
derdaad op deze voorzitter
neer maar al'.erm'nst in fi
guurlijke z'n. Dr. Kortenhorst
heeft ons hart gestolen!
Muizen veroorzaken
grote schade In
N.O. polder.
Thans zijn gegevens hekend
over de schade, die de veld
muizen in de Noord-Oostpol
der hebben aangericht. Deze
schade is niet gering: van de
8.500 ha. uitgezaaide tarwe
ging ca. 20 of 1.700 ha.
verloren tengevolge van het
optreden van deze kortstaar-
tige muis met haar stompe
kop en kleine oren. Ook de
rogge heeft veel geleden, hoe
wel de met dit gewas beteel-
de oppervlakte betrekkelijk
gering was (ca. 580). De
wintergerst is vrywel geheel
(d.w.z. 1200 ha.) weggevie-
ten. Ook lucerne en grasland
hadden veel te Iyden van 't
optreden van de veldmuis, 't
Koolzaad bleek minder te
zijn beschadigd.
Overeenkomst tussen
Nederlandse en Engelse
televisieindustrie.
Onderhandelingen te Eind
hoven tussen afgevaardigden
van de belangrykste Engelse
radio- en televis emaatschap-
pijen en de N.V. Philips Gloei
lampenfabrieken, hebben ge
leid tot algehele overeen
stemming omtrent aanbevelin
gen van technische stand
aards voor televisie-omroep.
Hiermede is dus een veel
omstreden technisch-economi-
sche kwestie tot oplossing ge
bracht. De verantwoordelijke
autoriteiten zullen thans
sneller en met minder moei
te tot besluiten kunnen ko
men, waardoor de televisie
industrie gelegenheid zou kry-
gen zich te ontplooien.
Slechts voor 40% van de zendtijd.
Plannen voor televisie,
Brussel, Jan. Het derde
venster op de eerste.etage van
het stylloze witte gebouw op
de hoek van de Wetstraat en
de Kunstbaan in Brussel
op weinig uitzonderingen
iedere avond zeer laat nog
verlicht. Daar zit minister
Achilles van Acker te werken,
de zwaar-gebouwde, zwaar-be-
snorde, zwaar-bebrilde en
glimlachende excelentie, die
regeert over het verkeerswe
zen.
Be/gen komen de grens over, maar de
Zeeuvsch-Vlaminqen zoeken het
over de Schelde
Uit het rapport van
tia.S.E. Steigenga Kouwe
III.
In haar rapport over Zeeuwsch-
/laanderen wijst dra. S. E. Stei-
Tenga-Kouwe op een merkwaar
dige tegenstelling. Uit de omstan
digheid. dat ruim c-en vierde deel
van de Zeeuwsch-VIaamse grond
buitenlands eigendom is en 'i van
de arbeiders in de industrie in
dienst staat van buitenlands
voornamelijk Belgisch kapitaal,
zou men verwachten, dat Zeeuwsch
Vlaanderen voor de oorlog ten op
zichte van het aangrenzende ge
bied van België een arm land was.
Maar wanneer men uitgaat van het
feit, dat vele Belgische arbeids
krachten in de Zeeuwsch-VIaamse'
landbouw werken tegen een lager
loon dan de Zeeuwsch-VIaamse ar
beiders zelf ontvangen en dat dit
gebied tevens aantrekkingskracht
blijkt te bezitten voor landbouwers
uit het Belgische zandgebied, zou
men juist het tegenovergestelde
kunnen concluderen.
Toch meent dra. Steigenga. dat
het verschil gemakkelijk te verkla
ren is' de grondbezitters wonen in
de economische centra, die steeds
veel rijker zijn dan het platteland,
dat de Belgische arbeidskrachten
levert.
WELVA A RTS VER SCHILLEN.
Maar ook binnen Zceuwsch-
Vlaanderen zelf zijn merkwaardige
welvaartsverschillen aan te wijzen
en wanneer men de beschikbare
gegevens betreffende de aangesla
gen Inkomens vergelijkt, blijkt dit
deel van Zeeland uit drie verschil
lende delen te bestaan. In het land
van Cadzand liggen zowel Inkomen
als vermogen voor de meeste ge
meenten boven het gemiddelde
voor Zeeland. Dw.z. voor het jaar
193!). waarvoor drs. Steigenga de.
beschikking had over de cijfers.
Het Land van Axel bezit alleen in
de KanaaJzöne, waar de landbouw
niet het belangrijkste middel van
bes!aan vormt, een Inkomen, dat
op hetzelfde niveau ligt als de rijk
ste gemeente van het Land van
Cadzand. In de meeste gemeenten
'igt hier het gemiddelde vermogen
op of iets beneden het Zeeuwse
peil.
Het Land van Hulst ts echter het
armst. Behalve in de stad zelf, lig
gen inkomen en vermogen overal
aanzienlijk beneden het gemiddel
de Zeeuwse peil.
Deze verschillen in aangeslagen
inkomens en vermogens per inwo
ner kunnen naar de mening van
dra. Steigenga o.a. worden toege
schreven aan het grotere aantal ar-
variërend aandeel 3er ingezetenen
in het Nederlandse grondbezit.
AANTREKKELIJK
WERKGEBIED.
Het welvaartspeil der boeren cn
dientengevolge ook dat van de
middenstand, lag buiten het zand
gebied vrij hoog. De lonen van de
landarbeiders waren ten opzichte
van Zeeland en overig Nederland
laag, maar ten opzichte van het
Vlaamse zandgebied hoog. Deze
laatste omstandigheid bracht na
tuurlijk weer mee, dat Zeeuwsch-
Vlaanderen zowel voor de Vlaamse
boeren als voor de arbeiders als
werkgebied aantrekkelijk uwas:
voor de boeren door de grote
vruchtbaarheid van de grond en
voor de arbeiders door het hogere
levens- en loonpeil. Zowel boeren
als arbeiders vestigden zich dan
ook in de Nederlandse grensge
meenten, onder welker bevolking
een vrij hoog percentage aan Bel
gen voorkomt.
Hun aanwezigheid ls tevens de
hoofdoorzaak van het verschil tus
sen het percentage R.K. inwoners
en dat der R.K. stemmen bij ver
kiezingen.
WEG-TREKKERS.
Tegenover de Belgische landar
beider. die immigreert, staat de
Zeeuwsch-Vlaming. die eveneens 'n
hoger welvaartspeil zoekt en dus
emigreert. Het gebied kan immers
slechts een bepaalde hoeveelheid
mensen opnemen en zij, die geen
bestaan kunnen vinden, trekken
naar elders. Zeeuwsch-Vlaanderen
vormt, evenals geheel Zeeland, al
dus dra. Steigenga. een gèbied,
waaruit meer mensen vertrekken
dan er z.ich vestigen. De emigran
ten trekken de Schelde over. naar
de industrie- en handelsgebieden,
waar wel steeds meer mensen kun
nen v/orden opgenomen en 't wel
vaartspeil hoger ligt.
Krijgen Republikeinse leiders
geen post?
Mohammed Hatta en de an-
d.j.-e Republikeinse leiders,
die op het eiland Banka ge
detineerd zijn, hebben de of
ficiële tekst van de resolu
tie, die de Veiligheidsraad op
28 Januari heeft goedge
keurd, nog niet ontvangen,
zo verklaarde vandaag een
woordvoerder van de Commis
sie der Verenigde Naties
voor Indonesië.
Hij voegde er aan toe, dat
Hatta noch zyn collega's ant-
---woord hebben ontvangen op
bciders per zelfstandige landbou- hrieven die rii nn 10 Ta-
wcr in het Oostelijk deel en de ?'e„ *L
geringere netto-opbrengst der be- nu. familieleden
drijven, maar anderzijds ook in het I hebben gezonden.
Provinciale Staten van Friesland hebben een bedrag van dertien dui zend gulden beschikbaar
gesteld als bijdrage in de kosten van de restauratie van kerk en toren der Ned. llerv. Gemeente
te Jorwerd in Friesland, die op bijna f 87.000 geraamd worden. Deze toren is volgens deskundi
gen de fraaiste dorpstoren in Romaanse stijl in Friesland. In de loop der jaren is de toren ver
zakt cn naar het Westen gaan overhellen. Als gevolg hiervan zijn de torenmuren gescheurd.
Gezicht op de kerk en toren.
Interdepartementale
vliegveldencommissie
geïnstalleerd.
In de Statenzaal van het
departement van verkeer en
waterstaat werd dekorte i ijd
geleden ingestelde interde
partementale commissie voor
de vliegvelden in het Wes
ten des lands (Schieveen
Ypenburg) door de minister
van verkeer en waterstaat,
mr. D. G. W. Spitzen, geïn
stalleerd.
Alle argumenten Schieveen
en Ypenburg betreffende, zul
len grondig worden onder
zocht. De" commissie hoopt
er binnen niet te lange tyd
in te zullen slagen een ge
fundeerd antwoord op de door
de min'ster gestelde vragen
te kunnen geven.
Her-export van Volkswagens
naar de Ver. Staten.
De Nederlandse importeur van
volkswagens bevindt zich op het
ogenblik in de Ver. Staten. Hij
onderzoekt daar de mogelijkheid
tot import in Amenka van volks
wagens via Nederland. Het plan is
tot 300 wagens per maand naar de
U. S. te her-exporteren. De voor
uitzichten tot afsluiten van con
tracten zijn volgens berichten uit
New York, gunstig.
Hoewel van Engelse zijde enig
bezwaar is gemaakt tegen herex-
port van volkswagens naar Ame
rika, die zou kunnen concurreren
tegen de Engelse, vrijwel monopo
listische import van lichte automo
bielen in de V. S., kan worden aan
genomen, dat van Amerikaanse
zijde tot dusver geen bezwaren
tegen deacttviteit van de Neder
landse zakenman zijn gerezen.
SUCCESVOLLE BESTRIJD.NG
VAN KAALHOOFDIGHEID
Twaalf jaar experimenteren
Het Drentse dorpje Een (ge
meente Norg) is de naaste
cjagen het centrum van bedrij
vigheid, niet alleen werkt het
plaatselijke postkantoortje on
der hoogspanning, doch ook
auto's en bussen rijden af en
aan, en dit alles omeen
uitvinding.
Want Een, bezit een werke
lijke uitvinder, en wel in de
persoon van kapper van
Rooyen, die dezer dagen zijn
uitvinding openbaar gemaakt
heeft.
Het is eigenlijk een vreemde
geschiedenis met deze wonder-
kapper. Ongeveer een jaar ge
leden vestigde hij zich in dit
dorpje en men had bijvoor
baat een zekere antipathie te
gen deze persoon. Hij had n.l.
het ongeluk uit het Westen des
lands te komen en juist in deze
dorpjes is men een beetje hui
verig voor alles wat maar „Hol
lander" is.
Zijn kundige knip- en scheer-
prestaties waren echter het ge
volg dat de kapper spoedig
grote genegenheid van de zijde
der dorpelingen ondervond.
Vooral de jonge landbouwers
FBUILI ETON
46
„Zo, zo zit u hier! Mama heeft
u naar het Centraal Hotel ge
schreven en we hebben een
paar dagen vol ongeduld zitten
wachten, tot u ons eindelijk zou
opbellen. Maar dat is uitgeble
ven
„Ik heb uw brief niet ont
vangen, juffrouw Larsen", zei
Reuder, enigszins uit het veld
geslagen door de grote mate
van hartelijkheid, die Irene ten
toon spreidde.
„Juffrouw Larsen?!" riep deze,
met een smartelyke uitdruk
king in haar mooie blauwe
ogen. „Ik hoop, dat u zich tij
dig zult herinneren, dat u mij
vroeger eens Irene genoemd
hebt, doctor. En het spijt me
buitengewoon, dat mama's brief
niet in uw bezit is gekomen.
Bij de geweldige hoeveelheid
post, die u, als beroemd man.
dagelijks te verwerken zult heb
ben, is dat overigens geen won
der. In ieder geval vind ik het
vreselijk aardig, dat wij elkaar
nu zo onverwachts weer ont
moeten en de goede, oude
vriendschapsbetrekkingen kun
nen hernieuwen".
Irene hield Reuders hand, die
hij haar noodgedwongen had
toegestoken, nog steeds vast. Ze
lachte hem minzaam toe.
„Wat bent u bruin gewor
den". zei ze, bijna fluisterend.
,En naar het me voorkomt ook
wat magerder".
„Bij twee jaren Afrika is dat
geen wonder, juffrouw
„Irene, als ik u verzoeken
mag en u geen kwade vrienden
met me wilt worden".
„Wel, als u daar dan per sé
op staat, juffrouw Irene dan".
„Goed, dat klinkt al wat be
ter. Met m'n nichtje hebt u in
tussen al kennis gemaakt, niet
waar? Ach, Beate, ga even naar
binnen, als je wilt en let eens
op het ontbijt. Dr. Reuder zal
zeker een kopje thee met ons
willen drinken
Beate had zich bescheiden te
ruggetrokken en stond juist op
het punt aan het verzoek van
haar nicht gevolg te geven,
toen Felix Reuder haar terug
hield.
„Doet u alstublieft geen moei
te. juffrouw Mengelberg. Ik
ben gast in het huis van mijn
tante en het spreekt dus van
zelf, dat ik met haar ontbijt".
„Maar dan mogen we u toch
stellig bij de lunch verwachten,
rietwaar!" vroeg Irene, met
haar liefste lachje.
„Ik zal met genoegen komen,
als de kapitein mij inviteert",
meende Felix Reuder haar te
moten corrigeren. Hij boog ten
afscheid en wilde juist in het
huis terugkeren, toen Kareltje
Schueh's stem weerklonk en de
ze zelf in al zyn ronde beweeg
lijkheid de tuin kwam inrollen.
„Goeie, morgen, Felix, goede
'waren trouwe klanten van kap
per van Rooyen. want hij was
de man, die van dat heerlijke
..reukgoed" op je haar kon
smeren.
KAAL WORDEN
Klaas Tolncr een jonge boe
renzoon ujt Norg, klaagde bij de
kapper over zijn steeds kaler
wordend hoofd.
De kapper wist raad en ver
zekerde de heer Tolner. dat hij
binnen 4 weken weer haar zou
hebben.
Het resultaat van zijn behan
deling was verrassend. Het haar
van de heer Tolner groeide ge
stadig en sinds zijn eerste be
handeling bij de kapper is het
haar reeds twee maal geknipt.
In het dorpje wekte dit grote
opschudding. Alle kaalhoofdigen
togen naar de kapper en het re
sultaat was frappant. Enige we
ken na de behandeling wordt
donzig haar zichtbaar dat zich
langzaam ontwikkelt tot fijne
haarsprietjes.
De gebroeders van der Ploeg
uit Haulerwijk waren kaal ge
boren. Zelfs op hun wenkbrau
wen was geen haartje te ont
dekken. Deze beide mannen, die
nog tamelijk jong zijn schaam
den zich zonder pet op straat
te gaan. Na een behandeling bij
kapper van Rooyen lopen ze
echter blootshoofd en op him
anders zo kaal hoofd is haar
zichtbaar.
Twaalf jaar lang heeft de
heer van Rooyen aan de verbe
tering van zijn product gewerkt,
de resultaten, welke thans wer
den bereikt noemde hij zeer
gunstig.
De behandeling duurt onge
veer 5 a 6 maanden, hoewel
men na 3 weken de resultaten
kan zien.
De heer van Rooyen werkt
nog steeds aan de verbetering
van zijn product en wil de
kaalhoofdigheid spoedig tot het
verleden doen behoren. Inmid
dels bestaat voor deze uitvin
ding enorm grote belangstelling.
Uit het Noorden des lands en
zelfs van Amsterdam, Den Haag
en Rotterdam komen de kaal
hoofdigen zich melden.
Het is niet de bedoeling van
kapper van Rooyen om het pro
duct in de handel te brengen.
Wel heeft hij er octrooi op aan
gevraagd, doch wenst het pro
duct binnenkort onder zijn col
lega's te verspreiden, zodat de
kappers belast zullen worden
met de behandeling der kaal
hoofdigen.
morgen, dames! Ik.'t is me
een buitengewoon genoegen op
een zo heerlijke ochtend zulke
schone., au., wat is er Felix?"
Dr. Reuder had zijn vriend
ruw bij de arm gepakt en beet
hem toe: ..Vertel geen nonsens,
alsjeblieft!"
Hardop echter zei hij: „Mag
ik je de nichtjes van de kapi
tein voorstellen, Karei? Juf
frouw Beate Mengelberg, juf
frouw Irene Larsen. mijn mede
werker, Karei Schuch".
(Wordt vervolgd'
Er wordC door velen ont
hem geglimlacht. maar nie
mand ontkent zijn werkkracht
cn. initiatief. Zyn laatste plan
nen zijn: de radio-hervorming
en de televisie-organisatie.
Weer ziet men velen glim-
chen, maar men weet ook, de
ze Bruggeling kan doorzetten.
De radiowet van 1930 moest
in 1940 worden herzien, doch
daarvan kwam natuurlijk niets
terecht. Bij de bevrijding in
1944 besloot de Londense re
gering het oude statuut voor
lopig te laten bestaan, met
dit belangrijke verschil, dat
privé-zenders en omroepver
enigingen wei-den opgeslorpt
(om het zo te noemen) door
het „Nationaal Instituut voor
Radio-Omroep", het N.I.R.
Na velerlei en heftige critiek
op deze onregelmatige toe
stand, en velerlei geredetwist
in talloze commissievergade
ringen, bleef het wachten op
het ontwerp, dat door vroege
re ministers van Verkeerswe
zen werd aangekondigd, maar
in de dossiers bleef steken
tot aan de regeringscrisis van
Maart 1947.
Een paar weken geleden
kond'gde de huidige minister
zijn ontwerp aan. Het werd
dadelijk in ae ministerraad be
sproken en op dit ogenblik is
het reeds door deze raad goed
gekeurd.
EEN STAP TERUG
Volgens de inlichtingen, wel
ke wy er er totnogtoe over
konden verkrijgen, zou dit
ontwerp twee grote principes
huldigen: in de eerste plaats
zouden de omroepverenigingen
weer over zendtyd beschik
ken: verder zouden de twee
taalgemeenschappen op het
radio-gebied practiseh zelf
standig tot uiting kunnen ko
men.
Hoewel de radio nog een
openbare dienst blijft, zullen
de erkende omroepverenigin
gen opnieuw programma's
Kunnen opstellen, met het
technisch materieel van het
N.I.R. Het aantal zend-uren
van deze omroepen werd nog
niet vastgesteld, maar wy me
nen te weten, dat ongeveer
40 pet. van de volledige tijd
aan hen zou worden afgestaan.
De resterende tijd zou dan
het nieuws inbegrepen
door de officiële radio-dien
sten. dus het N.I.R., worden
gevuld. Het N.I.R. wordt ten
slotte ook belast met het or
gan :seren vande televisie.
Van Acker nodigt enkele
constructeurs uit, en staat
hun toe, proeven tenemen in
de Brusselse agglommaratie.
De minister wil echter zo
spoedig mogelijk verder gaan
en vraagt deze technici, eer-
lang een 300-tal ontvangsttoe
stellen in Brussel te Installe
ren: in cl agblad- redacties,
openbare diensten (grote post
kantoren bv.) en grote privé-
ondernemingen wellicht ook
in schouwburgen en café's.
En in de Kamer verklaarde
Zijne Excelentie dat België
over drie maanden televisie
zou krijgen!
Unterscharführer
ter dood veroordeeld.
De voormalige „Unterschar-
fuehrer" en lid van de Rot
terdamse S.D., de 27-jarige
H. Bngelshoven is Vrijdag
door de Rotterdamse Kamer
van het Haagse Bijzondere
Gerechtshof veroordeeld tot
de doodstraf. De eis luidde
twintig jaar gevangenisstraf
met aftrek.
Het publiek, dat zich reeds
buiten rumoerig had betoond,
toen E. het gerechtsgebouw
werd binnengeleid, liet duide
lijk merken hoezeer het met
dit vonnis instemde en
schreeuwde hem na toen hy
werd weggebracht.
Het ontslag van dr. Brons.
Op vragen van het Tweede
Kamerlid Bruins Slot (A.R.)
betreffende de redenen, wel
ke dr. Brons hebben geleid
tot het vragen van eervol
ontslag als Nederlands ge
zant te Havanna, heeft de
minister van buitenlandse za
ken geantwoord, dat dr. J.
C. Brons een verzoek om
ontslag heeft ingediend we
gens vermeend gebrek aan
medewerking, door hem van
wege het departement van
buitenlandse zaken bij de uit
oefening zijner functie te Ha
vanna ondervonden.
De bezwaren van dr. Brons
zyn voortgevloeid uit een
reeks van misverstanden en
vertragingen, verband houden
de onder meer met formali
teiten, die gedeeltelyk uit
de troonwissellng voortvloei
den en ook overigens buiten
de macht lagen van 's mi
nisters departement.
Aangezien de minister niet
Vooraf in de gelegenheid is
gesteld aan dr. Brons, die
uiteraard niet over de diplo
matieke en protocolaire erva
ring beschikt, welke de amb
tenaren van de buitenlandse
dienst in de loop van hun
carrière opdoen, ter zake de
nodige ophekltving te ver
strekken. heeft hij geen ter
men kunnen vinden meerge
noemde ambtenaar te .bewe
gen op zijn ontslagaanvrage
terug te Komen.