T België krijgt weer omroepverenigingen Het Parlement van 'n andere kant Wonderkapper met wondermiddel c Dr. Kortenhorst is een voortreffelijk Kamerpresident Zeeuwse Almanak Welvaartsverschillen in Zeeuwsch-Vlaanderen ante Sabine grijpt in MARIA SAWERSKY TWEEDE BLAD PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT MAANDAG 7 FEBRUARI 1949 Meneer de Voorzitter (in) (Van onze parlementaire redacteur). Het voorzitterschap van de Tweede Kamer is een ge wichtige functie. Het is ook 'n moeilijke baan. Daardoor valt het niet mee er de meest geschikte man voor te rinden. Ons parlement mag zich gelukkig prijzen, want zowel ir. mr. J. R. H. van Schaik, de tegenwoordige minister zonder portefeuille, die voor dat hy het Kabinet-Drees formeerde, de voorzittersstoel bezette, als in dr. L. G. Kortenhorst, zyn opvolger om ons tot de tijd na de oorlog te bepalen bezat en bezit de Tweede Kamer voortreffe lijke oresidenten. Mr. van Schaik was 'n imposante, voor name en rustige figuur, geknipt voor het voorzitterschap; dr. Kortenhorst, die thans de vergaderingen leidt, met wat meer souplesse, wat sprankelender en levendiger ook, zonder niettemin ooit zijn waard'gheid te verliezen, ver vult zijn taak al even nauwgezet en bekwaam. Dr. Kor tenhorst heeft zich in korte tijd het vertrouwen van de Kamer verworven. Er bestaat verschil tussen belden. Mr. van Schaik be schikte over een langere er varing. Hij kende het Regle ment van Orde op zijn duimpje; hij was strikt for meel, geen enkele onregelma tigheid in de gang van zaken ontging hem. Als een minis ter in het vuur van zijn rede na een interruptie een afge vaardigde rechtstreeks ant woordde met byvoorbeeld een: „In dat opzicht verschil ik met u van mening", dan was mr. var. Schaik er als de kippen bij: „Mag ik de aan dacht van de heer min'sler er op vestigen, dat het in do Kamer de gewoonte is, dat de sprekers zich tot de voor zitter wenden!" Tussen twee haakjes: u wist toch, dat twee Kamer leden, al zetten zij elkaar nog zo fel in de haren, nooit tot elkaar spreken, maar altijd tot „Mijnheer, de voorzitter?" Dat is een uitstekende ge. woorrte. Zij voorkomt onder linge woordenwisselingen en vergemakkelijkt het handha. ven van de orde. GEMOEDELIJKER. Dr. Kortenhorst is anders; hij is gemoedelijker. Toen één van de nieuwe ministers prof. Rutten. de bewindsman van onderwijs, een kleine wij. zig'ng in een door hem ver dedigd wetsontwerp voorstel de. vroeg de tegenwoordige president hem: „Wilt u even op een papiertje schrij ven?" Mr. van Schaik zou gezegd hebben: „Ik maak heer minister erop attent, dat voor deze wijzig'ng een schrif telijk stuk vereist is EEN GRAPJE Z'N TIJD. OP Menselijkheid is mr. Kor tenhorst ailerminst vreemd. Hy heeft een gezond gevoel voor humor en voldoende vendigheia van geest om daar uitdrukking aan te ge ven. Zo hadden de commu nisten .eens drie moties 'inge diend, waarvan van te voren vast stond, dat zij alleen de stemmen van de fractie der C.P.N. zouden verwerven. De voorzitter liet er by zitten en opstaan over beslissen. By de eerste motie vroeg hij hen, die ervoor waren, op te staan. Als één man verrezen de communisten van hun zetels. De overige Kamerleden ble ven zitten. „Verworpen", con cludeerde de president. By HOND. Iedere middag om half één laat ik de hond uit. Dat heeft mijn vrouw me zo geleerd en hoewel ik me voel als een trot se leeuw aan de ketting van een derderangscircus, doe ifc in verband met de buren, alsof ik er plezier in heb. Nxi is die hond iv huis een goedmoedige lobbes, maar, hoe gaat het, het is Februari en ze heeft klaarblijkelijk se:x- appeal. En op veilige afstand worden de hond en ik dus ge volgd door andere honden. Hou 'em goed aan de riem! raadt mijn vrouw aan, telkens als ik de deur uit ga. Het is gemakkelijk gezegd, maar het uitlaten geschiedt niet zonder doel en als ik het stomme dier goed aan de riem, hou, wordt het beoogde doel niet bereikt. En dus moet ik haar we, loslaten op een ge geven ogenblik. Vanaf dat moment ligt mijn zorgvuldig aangekweekte pres tige volmaakt, te grabbel. De hond loopt niet weg, maar wei gert ook hardnekkig om bij me te komen, loopt in nu eens wijde, dan weer nauwe cirkels om me heen en hoe ik ook lok kend fluit, vlei, mopper, brom en uiteindelijk bulder, de hond laat zich niet grijpen. Alleen de buren slagen daarin. En met onmiskenbaar vermaak slaan lachende blikken uit zes, zeven ramen mijn wanhopige pogin gen gade- Gisteren ging een dier ramen open, toen ik hijgend dan maar zonder hond naar binnen wilde gaan. Stof voor een Almanakje! grijnsde de buurvrouw. En het ellendigste is, dat het nog waar is ook. de tweede motie herhaalde zich dit spelletje. Het begon al zo'n beetje op Kamergym nastiek van de C.P.N. te ge lijken, toen dr. Kortenhorst by de derde motie, geheel on. verwacht en tot grote vro lijkheid van de Kamer vroeg: „Ik verzoek de leden, die le gen de motie zyn, op te staan." De hele Kamer kwam overeind, behalve de commu nisten. Dr. Kortenhorst ver oorlooft zich graag zuik soort grapjes. De Kamer waardeert dat! GEEF HEM EEN SIGAAR Na het afleggen van de re geringsverklaring over Indo nesië door de minister-presi dent op 20 December, klonk er geschreeuw van de publie ke tribune. De orde-versloor- der werd onnrddellyk wegge leid. Na afloop van de ver gadering vroeg de parket wacht aan dr. Kortenhorst: „Wat moeten we met de man doen?" Zijn antwoord luidde, naar men ons uit Kamerkrin gen verzekerde: „Geef hem een sigaar en stuur hem weg!" LEVENDIGE DEBATTEN. De voorzitter houdt van ie- vendige debatten en van op schieten. Hij laat meer inter- rupt'es toe er wordt he laas weinig meer geestig en ad rem geïnterrumpeerd in ons parlement en hij voelt weinfg voor het voorlezen van redevoeringen. Dat wordt zeer veelvuldig gedaan. Ze ker, er is een oorzaak voor aan te wijzen. De enorme omvang van het Kamerwerk maakt het dikwijls noodzake- ïyk de spreektijd te beper ken. Een afgevaardigde, die binnen de hem toegemeten tyd het zijne zeggen wil en dan nog zo nauwkeurig ge formuleerd, schrijft daarom zyn betoog op. Maar het is du'.deiyk, dat deze gewoonte een dood element ln de de batten brengt. Wanneer al enige malen hetzelfde gezegd is, leest een volgend lid rus tig zijn gehele speech voor, ok als de argumenten, die men al enige keren heeft moeten aanhoren, daarin her haald worden. De voorzitter houdt meer van het Engelse stelsel, waar in het Lagerhuis niet voor gelezen mag worden. De Ka merleden moeten meer met elkaar debatteren, zei hij eens. Zy doen het nu name lijk bijna uitsluitend met de min',ster. Hp houdt ook van voort maken, al waakt hij er angst vallig voor, dat hij de leden niet in hun rechten beknot. ,.Ik stel voor de spreektyd bij de replieken te beperken tot enkele m'nuten, dat is aanmerkeiyk minder dan vyf", zo maande hij de afgevaar digden eens tot spoed aan. Homo sum, humani nil a me alienum puto, ik ben een mens en niets menselijks acht ik mij vreemd, zegt mr. Kor tenhorst Terentius na. Hy heeft een pauze van vyf mi nuten ingevoerd op de helft van een lange middagverga dering en het eerste, wat hij dan doet is een sigaret op steken overigens wordt m de Kamer niet gerookt. In derdaad, niets menselijks ii hem vreemd. Dat moet mr. van Schaik toch ook niet geweest zijn. Op de perst r. bune hebben wij ons er wel eens over verwonderd, als mr. Van Schaik van 's middags één uur tot zeven uur avonds onafgebroken op zijn stoel bleef zitten Dr. Kortenhorst loopt er die vijf minuten graag even uit. Wie zou het hem misgunnen? En w'e neemt 't hem kwalijk als hij voor de Kamerleden vrijwel ongemerkt uit een zakje in een open lade van zijn bureau stiekum dobbelsteentjes brood zit te snoepen? Voor ons, parlemen taire redacteuren, die van 'n hoge zitplaats op hem neer kijken, kan hij het niet ver borgen houden en wij hebben er plezier in. Wy" kijken in derdaad op deze voorzitter neer maar al'.erm'nst in fi guurlijke z'n. Dr. Kortenhorst heeft ons hart gestolen! Muizen veroorzaken grote schade In N.O. polder. Thans zijn gegevens hekend over de schade, die de veld muizen in de Noord-Oostpol der hebben aangericht. Deze schade is niet gering: van de 8.500 ha. uitgezaaide tarwe ging ca. 20 of 1.700 ha. verloren tengevolge van het optreden van deze kortstaar- tige muis met haar stompe kop en kleine oren. Ook de rogge heeft veel geleden, hoe wel de met dit gewas beteel- de oppervlakte betrekkelijk gering was (ca. 580). De wintergerst is vrywel geheel (d.w.z. 1200 ha.) weggevie- ten. Ook lucerne en grasland hadden veel te Iyden van 't optreden van de veldmuis, 't Koolzaad bleek minder te zijn beschadigd. Overeenkomst tussen Nederlandse en Engelse televisieindustrie. Onderhandelingen te Eind hoven tussen afgevaardigden van de belangrykste Engelse radio- en televis emaatschap- pijen en de N.V. Philips Gloei lampenfabrieken, hebben ge leid tot algehele overeen stemming omtrent aanbevelin gen van technische stand aards voor televisie-omroep. Hiermede is dus een veel omstreden technisch-economi- sche kwestie tot oplossing ge bracht. De verantwoordelijke autoriteiten zullen thans sneller en met minder moei te tot besluiten kunnen ko men, waardoor de televisie industrie gelegenheid zou kry- gen zich te ontplooien. Slechts voor 40% van de zendtijd. Plannen voor televisie, Brussel, Jan. Het derde venster op de eerste.etage van het stylloze witte gebouw op de hoek van de Wetstraat en de Kunstbaan in Brussel op weinig uitzonderingen iedere avond zeer laat nog verlicht. Daar zit minister Achilles van Acker te werken, de zwaar-gebouwde, zwaar-be- snorde, zwaar-bebrilde en glimlachende excelentie, die regeert over het verkeerswe zen. Be/gen komen de grens over, maar de Zeeuvsch-Vlaminqen zoeken het over de Schelde Uit het rapport van tia.S.E. Steigenga Kouwe III. In haar rapport over Zeeuwsch- /laanderen wijst dra. S. E. Stei- Tenga-Kouwe op een merkwaar dige tegenstelling. Uit de omstan digheid. dat ruim c-en vierde deel van de Zeeuwsch-VIaamse grond buitenlands eigendom is en 'i van de arbeiders in de industrie in dienst staat van buitenlands voornamelijk Belgisch kapitaal, zou men verwachten, dat Zeeuwsch Vlaanderen voor de oorlog ten op zichte van het aangrenzende ge bied van België een arm land was. Maar wanneer men uitgaat van het feit, dat vele Belgische arbeids krachten in de Zeeuwsch-VIaamse' landbouw werken tegen een lager loon dan de Zeeuwsch-VIaamse ar beiders zelf ontvangen en dat dit gebied tevens aantrekkingskracht blijkt te bezitten voor landbouwers uit het Belgische zandgebied, zou men juist het tegenovergestelde kunnen concluderen. Toch meent dra. Steigenga. dat het verschil gemakkelijk te verkla ren is' de grondbezitters wonen in de economische centra, die steeds veel rijker zijn dan het platteland, dat de Belgische arbeidskrachten levert. WELVA A RTS VER SCHILLEN. Maar ook binnen Zceuwsch- Vlaanderen zelf zijn merkwaardige welvaartsverschillen aan te wijzen en wanneer men de beschikbare gegevens betreffende de aangesla gen Inkomens vergelijkt, blijkt dit deel van Zeeland uit drie verschil lende delen te bestaan. In het land van Cadzand liggen zowel Inkomen als vermogen voor de meeste ge meenten boven het gemiddelde voor Zeeland. Dw.z. voor het jaar 193!). waarvoor drs. Steigenga de. beschikking had over de cijfers. Het Land van Axel bezit alleen in de KanaaJzöne, waar de landbouw niet het belangrijkste middel van bes!aan vormt, een Inkomen, dat op hetzelfde niveau ligt als de rijk ste gemeente van het Land van Cadzand. In de meeste gemeenten 'igt hier het gemiddelde vermogen op of iets beneden het Zeeuwse peil. Het Land van Hulst ts echter het armst. Behalve in de stad zelf, lig gen inkomen en vermogen overal aanzienlijk beneden het gemiddel de Zeeuwse peil. Deze verschillen in aangeslagen inkomens en vermogens per inwo ner kunnen naar de mening van dra. Steigenga o.a. worden toege schreven aan het grotere aantal ar- variërend aandeel 3er ingezetenen in het Nederlandse grondbezit. AANTREKKELIJK WERKGEBIED. Het welvaartspeil der boeren cn dientengevolge ook dat van de middenstand, lag buiten het zand gebied vrij hoog. De lonen van de landarbeiders waren ten opzichte van Zeeland en overig Nederland laag, maar ten opzichte van het Vlaamse zandgebied hoog. Deze laatste omstandigheid bracht na tuurlijk weer mee, dat Zeeuwsch- Vlaanderen zowel voor de Vlaamse boeren als voor de arbeiders als werkgebied aantrekkelijk uwas: voor de boeren door de grote vruchtbaarheid van de grond en voor de arbeiders door het hogere levens- en loonpeil. Zowel boeren als arbeiders vestigden zich dan ook in de Nederlandse grensge meenten, onder welker bevolking een vrij hoog percentage aan Bel gen voorkomt. Hun aanwezigheid ls tevens de hoofdoorzaak van het verschil tus sen het percentage R.K. inwoners en dat der R.K. stemmen bij ver kiezingen. WEG-TREKKERS. Tegenover de Belgische landar beider. die immigreert, staat de Zeeuwsch-Vlaming. die eveneens 'n hoger welvaartspeil zoekt en dus emigreert. Het gebied kan immers slechts een bepaalde hoeveelheid mensen opnemen en zij, die geen bestaan kunnen vinden, trekken naar elders. Zeeuwsch-Vlaanderen vormt, evenals geheel Zeeland, al dus dra. Steigenga. een gèbied, waaruit meer mensen vertrekken dan er z.ich vestigen. De emigran ten trekken de Schelde over. naar de industrie- en handelsgebieden, waar wel steeds meer mensen kun nen v/orden opgenomen en 't wel vaartspeil hoger ligt. Krijgen Republikeinse leiders geen post? Mohammed Hatta en de an- d.j.-e Republikeinse leiders, die op het eiland Banka ge detineerd zijn, hebben de of ficiële tekst van de resolu tie, die de Veiligheidsraad op 28 Januari heeft goedge keurd, nog niet ontvangen, zo verklaarde vandaag een woordvoerder van de Commis sie der Verenigde Naties voor Indonesië. Hij voegde er aan toe, dat Hatta noch zyn collega's ant- ---woord hebben ontvangen op bciders per zelfstandige landbou- hrieven die rii nn 10 Ta- wcr in het Oostelijk deel en de ?'e„ *L geringere netto-opbrengst der be- nu. familieleden drijven, maar anderzijds ook in het I hebben gezonden. Provinciale Staten van Friesland hebben een bedrag van dertien dui zend gulden beschikbaar gesteld als bijdrage in de kosten van de restauratie van kerk en toren der Ned. llerv. Gemeente te Jorwerd in Friesland, die op bijna f 87.000 geraamd worden. Deze toren is volgens deskundi gen de fraaiste dorpstoren in Romaanse stijl in Friesland. In de loop der jaren is de toren ver zakt cn naar het Westen gaan overhellen. Als gevolg hiervan zijn de torenmuren gescheurd. Gezicht op de kerk en toren. Interdepartementale vliegveldencommissie geïnstalleerd. In de Statenzaal van het departement van verkeer en waterstaat werd dekorte i ijd geleden ingestelde interde partementale commissie voor de vliegvelden in het Wes ten des lands (Schieveen Ypenburg) door de minister van verkeer en waterstaat, mr. D. G. W. Spitzen, geïn stalleerd. Alle argumenten Schieveen en Ypenburg betreffende, zul len grondig worden onder zocht. De" commissie hoopt er binnen niet te lange tyd in te zullen slagen een ge fundeerd antwoord op de door de min'ster gestelde vragen te kunnen geven. Her-export van Volkswagens naar de Ver. Staten. De Nederlandse importeur van volkswagens bevindt zich op het ogenblik in de Ver. Staten. Hij onderzoekt daar de mogelijkheid tot import in Amenka van volks wagens via Nederland. Het plan is tot 300 wagens per maand naar de U. S. te her-exporteren. De voor uitzichten tot afsluiten van con tracten zijn volgens berichten uit New York, gunstig. Hoewel van Engelse zijde enig bezwaar is gemaakt tegen herex- port van volkswagens naar Ame rika, die zou kunnen concurreren tegen de Engelse, vrijwel monopo listische import van lichte automo bielen in de V. S., kan worden aan genomen, dat van Amerikaanse zijde tot dusver geen bezwaren tegen deacttviteit van de Neder landse zakenman zijn gerezen. SUCCESVOLLE BESTRIJD.NG VAN KAALHOOFDIGHEID Twaalf jaar experimenteren Het Drentse dorpje Een (ge meente Norg) is de naaste cjagen het centrum van bedrij vigheid, niet alleen werkt het plaatselijke postkantoortje on der hoogspanning, doch ook auto's en bussen rijden af en aan, en dit alles omeen uitvinding. Want Een, bezit een werke lijke uitvinder, en wel in de persoon van kapper van Rooyen, die dezer dagen zijn uitvinding openbaar gemaakt heeft. Het is eigenlijk een vreemde geschiedenis met deze wonder- kapper. Ongeveer een jaar ge leden vestigde hij zich in dit dorpje en men had bijvoor baat een zekere antipathie te gen deze persoon. Hij had n.l. het ongeluk uit het Westen des lands te komen en juist in deze dorpjes is men een beetje hui verig voor alles wat maar „Hol lander" is. Zijn kundige knip- en scheer- prestaties waren echter het ge volg dat de kapper spoedig grote genegenheid van de zijde der dorpelingen ondervond. Vooral de jonge landbouwers FBUILI ETON 46 „Zo, zo zit u hier! Mama heeft u naar het Centraal Hotel ge schreven en we hebben een paar dagen vol ongeduld zitten wachten, tot u ons eindelijk zou opbellen. Maar dat is uitgeble ven „Ik heb uw brief niet ont vangen, juffrouw Larsen", zei Reuder, enigszins uit het veld geslagen door de grote mate van hartelijkheid, die Irene ten toon spreidde. „Juffrouw Larsen?!" riep deze, met een smartelyke uitdruk king in haar mooie blauwe ogen. „Ik hoop, dat u zich tij dig zult herinneren, dat u mij vroeger eens Irene genoemd hebt, doctor. En het spijt me buitengewoon, dat mama's brief niet in uw bezit is gekomen. Bij de geweldige hoeveelheid post, die u, als beroemd man. dagelijks te verwerken zult heb ben, is dat overigens geen won der. In ieder geval vind ik het vreselijk aardig, dat wij elkaar nu zo onverwachts weer ont moeten en de goede, oude vriendschapsbetrekkingen kun nen hernieuwen". Irene hield Reuders hand, die hij haar noodgedwongen had toegestoken, nog steeds vast. Ze lachte hem minzaam toe. „Wat bent u bruin gewor den". zei ze, bijna fluisterend. ,En naar het me voorkomt ook wat magerder". „Bij twee jaren Afrika is dat geen wonder, juffrouw „Irene, als ik u verzoeken mag en u geen kwade vrienden met me wilt worden". „Wel, als u daar dan per sé op staat, juffrouw Irene dan". „Goed, dat klinkt al wat be ter. Met m'n nichtje hebt u in tussen al kennis gemaakt, niet waar? Ach, Beate, ga even naar binnen, als je wilt en let eens op het ontbijt. Dr. Reuder zal zeker een kopje thee met ons willen drinken Beate had zich bescheiden te ruggetrokken en stond juist op het punt aan het verzoek van haar nicht gevolg te geven, toen Felix Reuder haar terug hield. „Doet u alstublieft geen moei te. juffrouw Mengelberg. Ik ben gast in het huis van mijn tante en het spreekt dus van zelf, dat ik met haar ontbijt". „Maar dan mogen we u toch stellig bij de lunch verwachten, rietwaar!" vroeg Irene, met haar liefste lachje. „Ik zal met genoegen komen, als de kapitein mij inviteert", meende Felix Reuder haar te moten corrigeren. Hij boog ten afscheid en wilde juist in het huis terugkeren, toen Kareltje Schueh's stem weerklonk en de ze zelf in al zyn ronde beweeg lijkheid de tuin kwam inrollen. „Goeie, morgen, Felix, goede 'waren trouwe klanten van kap per van Rooyen. want hij was de man, die van dat heerlijke ..reukgoed" op je haar kon smeren. KAAL WORDEN Klaas Tolncr een jonge boe renzoon ujt Norg, klaagde bij de kapper over zijn steeds kaler wordend hoofd. De kapper wist raad en ver zekerde de heer Tolner. dat hij binnen 4 weken weer haar zou hebben. Het resultaat van zijn behan deling was verrassend. Het haar van de heer Tolner groeide ge stadig en sinds zijn eerste be handeling bij de kapper is het haar reeds twee maal geknipt. In het dorpje wekte dit grote opschudding. Alle kaalhoofdigen togen naar de kapper en het re sultaat was frappant. Enige we ken na de behandeling wordt donzig haar zichtbaar dat zich langzaam ontwikkelt tot fijne haarsprietjes. De gebroeders van der Ploeg uit Haulerwijk waren kaal ge boren. Zelfs op hun wenkbrau wen was geen haartje te ont dekken. Deze beide mannen, die nog tamelijk jong zijn schaam den zich zonder pet op straat te gaan. Na een behandeling bij kapper van Rooyen lopen ze echter blootshoofd en op him anders zo kaal hoofd is haar zichtbaar. Twaalf jaar lang heeft de heer van Rooyen aan de verbe tering van zijn product gewerkt, de resultaten, welke thans wer den bereikt noemde hij zeer gunstig. De behandeling duurt onge veer 5 a 6 maanden, hoewel men na 3 weken de resultaten kan zien. De heer van Rooyen werkt nog steeds aan de verbetering van zijn product en wil de kaalhoofdigheid spoedig tot het verleden doen behoren. Inmid dels bestaat voor deze uitvin ding enorm grote belangstelling. Uit het Noorden des lands en zelfs van Amsterdam, Den Haag en Rotterdam komen de kaal hoofdigen zich melden. Het is niet de bedoeling van kapper van Rooyen om het pro duct in de handel te brengen. Wel heeft hij er octrooi op aan gevraagd, doch wenst het pro duct binnenkort onder zijn col lega's te verspreiden, zodat de kappers belast zullen worden met de behandeling der kaal hoofdigen. morgen, dames! Ik.'t is me een buitengewoon genoegen op een zo heerlijke ochtend zulke schone., au., wat is er Felix?" Dr. Reuder had zijn vriend ruw bij de arm gepakt en beet hem toe: ..Vertel geen nonsens, alsjeblieft!" Hardop echter zei hij: „Mag ik je de nichtjes van de kapi tein voorstellen, Karei? Juf frouw Beate Mengelberg, juf frouw Irene Larsen. mijn mede werker, Karei Schuch". (Wordt vervolgd' Er wordC door velen ont hem geglimlacht. maar nie mand ontkent zijn werkkracht cn. initiatief. Zyn laatste plan nen zijn: de radio-hervorming en de televisie-organisatie. Weer ziet men velen glim- chen, maar men weet ook, de ze Bruggeling kan doorzetten. De radiowet van 1930 moest in 1940 worden herzien, doch daarvan kwam natuurlijk niets terecht. Bij de bevrijding in 1944 besloot de Londense re gering het oude statuut voor lopig te laten bestaan, met dit belangrijke verschil, dat privé-zenders en omroepver enigingen wei-den opgeslorpt (om het zo te noemen) door het „Nationaal Instituut voor Radio-Omroep", het N.I.R. Na velerlei en heftige critiek op deze onregelmatige toe stand, en velerlei geredetwist in talloze commissievergade ringen, bleef het wachten op het ontwerp, dat door vroege re ministers van Verkeerswe zen werd aangekondigd, maar in de dossiers bleef steken tot aan de regeringscrisis van Maart 1947. Een paar weken geleden kond'gde de huidige minister zijn ontwerp aan. Het werd dadelijk in ae ministerraad be sproken en op dit ogenblik is het reeds door deze raad goed gekeurd. EEN STAP TERUG Volgens de inlichtingen, wel ke wy er er totnogtoe over konden verkrijgen, zou dit ontwerp twee grote principes huldigen: in de eerste plaats zouden de omroepverenigingen weer over zendtyd beschik ken: verder zouden de twee taalgemeenschappen op het radio-gebied practiseh zelf standig tot uiting kunnen ko men. Hoewel de radio nog een openbare dienst blijft, zullen de erkende omroepverenigin gen opnieuw programma's Kunnen opstellen, met het technisch materieel van het N.I.R. Het aantal zend-uren van deze omroepen werd nog niet vastgesteld, maar wy me nen te weten, dat ongeveer 40 pet. van de volledige tijd aan hen zou worden afgestaan. De resterende tijd zou dan het nieuws inbegrepen door de officiële radio-dien sten. dus het N.I.R., worden gevuld. Het N.I.R. wordt ten slotte ook belast met het or gan :seren vande televisie. Van Acker nodigt enkele constructeurs uit, en staat hun toe, proeven tenemen in de Brusselse agglommaratie. De minister wil echter zo spoedig mogelijk verder gaan en vraagt deze technici, eer- lang een 300-tal ontvangsttoe stellen in Brussel te Installe ren: in cl agblad- redacties, openbare diensten (grote post kantoren bv.) en grote privé- ondernemingen wellicht ook in schouwburgen en café's. En in de Kamer verklaarde Zijne Excelentie dat België over drie maanden televisie zou krijgen! Unterscharführer ter dood veroordeeld. De voormalige „Unterschar- fuehrer" en lid van de Rot terdamse S.D., de 27-jarige H. Bngelshoven is Vrijdag door de Rotterdamse Kamer van het Haagse Bijzondere Gerechtshof veroordeeld tot de doodstraf. De eis luidde twintig jaar gevangenisstraf met aftrek. Het publiek, dat zich reeds buiten rumoerig had betoond, toen E. het gerechtsgebouw werd binnengeleid, liet duide lijk merken hoezeer het met dit vonnis instemde en schreeuwde hem na toen hy werd weggebracht. Het ontslag van dr. Brons. Op vragen van het Tweede Kamerlid Bruins Slot (A.R.) betreffende de redenen, wel ke dr. Brons hebben geleid tot het vragen van eervol ontslag als Nederlands ge zant te Havanna, heeft de minister van buitenlandse za ken geantwoord, dat dr. J. C. Brons een verzoek om ontslag heeft ingediend we gens vermeend gebrek aan medewerking, door hem van wege het departement van buitenlandse zaken bij de uit oefening zijner functie te Ha vanna ondervonden. De bezwaren van dr. Brons zyn voortgevloeid uit een reeks van misverstanden en vertragingen, verband houden de onder meer met formali teiten, die gedeeltelyk uit de troonwissellng voortvloei den en ook overigens buiten de macht lagen van 's mi nisters departement. Aangezien de minister niet Vooraf in de gelegenheid is gesteld aan dr. Brons, die uiteraard niet over de diplo matieke en protocolaire erva ring beschikt, welke de amb tenaren van de buitenlandse dienst in de loop van hun carrière opdoen, ter zake de nodige ophekltving te ver strekken. heeft hij geen ter men kunnen vinden meerge noemde ambtenaar te .bewe gen op zijn ontslagaanvrage terug te Komen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1949 | | pagina 5