Hittegolf teistert Zuid-Afrika I Allerlei wensen met Nieuwjaar Nog geen zekerheid over opheffing textieldistributie t ante Sabine grijpt in Schaatskampioenschappen in Zeeland r VIERDE BLAD PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 15 JANUARI 1949 Het oude conflict tussen boer en stadsbewoner Kaapstad, Jan. Zoals in elk ander land is Zuid-Afrika het nieuwe jaar ingegaan met vele goede wensen voor zich zelf. Daar was in de eerste plaats de wens, welke overging in een vurig gebed waaraan door alle bewoners van de Unie werd deelgenomen, dat de eindeloze droge hittegolf die de oogst van het land in vele gebieden volkomen dreigt te ver schroeien, een spoedig einde zal nemen. In andere opzichten zijn de gelukwensers het echter niet zo roerend eens. De ene groep wenst zich in 1949 althans een stapje nader tot het zo lang gekoesterde ide aal van een zelfstandige Zuid- Afrikaanse republiek naar het voorbeeld van Ierland, en de invoering van een aantal maat regelen en beperkingen welke het geheel veel het aanzien van een 17de eeuwse feodale staat zouden geven. De andere groep hoopt in 1949 op een terugkeer op de weg naar volledige iso lering en economische achter uitgang, en een herstel van de nauwe samenwerking met het Britse gemeenebest naar het voorbeld van Australië. De diepere oorzaak van het gehele probleem is eigenlijk het traditionele conflict tussen boer en stadsbewoner, tussen land bouw en industrie. Doch in geen ander land heeft dit conflict zulke scherpe vormen aangeno men omdat het nergens, zoals in Zuid-Afrika, zo volledig tot in alle sectoren van het volks leven is doorgedrongen. De Boer, de oorspronkelijke veroveraar van het land, heeft een traditie, welke teruggaat tot de roemrijke tijden van de Oost Indische Compagnie, toen Jan van Riebeeck Kaapstad stichtte. Sindsdien heeft hij zijn land met veel zweet, bloed en tranen moeten ontwikkelen, waarbij slechts rotsvast geloof in Gods woord hem kon vrij waren tegen de nederlaag van mislukking. Is het een wonder dat deze man hardnekkig vast houdt aan de taal van zijn voor ouders en zich met hand en tand verzet tegen de onvermij delijke evolutie van de gekleur de rassen, die hij met zoveel moeite aan zich heeft moeten onderwerpen? De stadsbewoner aan de an dere kant heeft een traditie, welke nauwelijks verder terug gaat dan vijftig jaar, toen de op een gemakkelijke winst beluste avonturiers werden aangetrok ken door de verleidelijke glans van het goud. Dit goud werd het fundament van het indus triële nieuwe Zuid-Afrika. ONOPLOSBAAR CONFLICT. Ziehier het conflict, hetwelk onoplosbaar is geworden door dat beide partijen zich vrijwel homogeen hebben verenigd in twee politieke machtsgroepen, een conservatieve en een libe rale. Er zijn ongetwijfeld En gelssprekende stadsbewoners onder de aanhangers van de Herenigde Nationale Partij, evenals er Afrikaans sprekende boeren zijn die de Verenigde Partij steunen. Doch globaal gesproken kan men zeggen, dat dr. Malan de leider is van de Boeren en Ge neraal Smuts de leider van Handel en Industrie. En de zo veel besproken Boerenoorlog, welke zijn militair einde vond in de totstandkoming van de Unie van Zuid-Afrika, wordt op politiek gebied nog met onver minderde hevigheid gevoerd, ook al heeft de grote boeren generaal zich thans aan het hoofd van de tegenpartij ge plaatst. De krachten zijn vrijwel in evenwicht en de politieke veld slagen worden beslist door een kleine minderheid van ontevre denen, die nu eens deze dan weer gene partij kiezen. De po gingen om deze kleine groep tevreden te stellen maakt ejke politiek van grootformaat ter oplossing bij voorbaat onmoge lijk. De ontzettende droogte, waarmee Zuid-Afrika het nieu we jaar is ingegaan, is daarvan een van de sprekende bewijzen. Het land heeft voor alles be hoefte aan water. Een reusach tige irrigatie-plan, dat in deze behoefte zou kunnen voorzien werd bij Smuts' regering inge diend. De vrees dat de ontevre den kiezers geen goedkeuring zouden Aechten aan de enorme sommen die dit project in de eerste jaren zou opslorpen, ver hinderde zelfs de serieuze over weging van de uitvoering van dit plan. En Malans regering deelde het begrotingsoverschot, dat zo dringend noodzakelijk was voor de ontwikkeling van het land, uit aan de kiezers in de vorm van belastingverlagin gen. Het ziet er naar uit, dat in de komende maanden de econo mische moeilijkheden zich zul len verscherpen, het werkloos heids- en faillissementspook zijn intrede'zal doen en de politieke Sjrijd opnieuw hoog zal op vlammen. (Nadruk verboden). Moord na drie jaar opgehelderd. Het is twee rechercheurs uit Assen in samenwerking met de gemeentepolitie te ter Apel ge lukt klaarheid te brengen in de in de vroege morgen van 1 Augustus 1946 gepleegde moord op de landbouwer J. Stevens aldaar. De nasporingen leidden tenslotte naar de 29-jarige ar beider F. de J. uit ter Apel. Hij legde een volledige bekentenis af. BERGEN OP ZOOM ZORGT VOOR DE OUDJES. Bergen op Zoom heeft hoogst- waarscnijlijk een primeur met de inrichting van een cantine voor ouden van dagen. Het ontspan ningscomité voor ouden van da gen en invaliden heeft een lokaal ter beschikking gekregen waar ouden van dagen en invaliden elke dag kunnen samen komen om een kaartje te leggen, te dammen of te biljarten. Dit comité organiseert bovendien twee maal per maand een bioscoop voorstelling, op gezette tijden een toneeluitvoering en bovendien een Sinterklaarsfeest en een carnavals- bijeenkomst. Alles gratis geheel ten gerieve van de bejaarde mensen. De cantine zal a.s. Maandagmor gen om half tien geopend worden. Grotlus-medallle voor Churchill. Enige tijd geleden heeft de Ver eniging voor Internationale Rechts orde de Grotius-medaille verleend aan de heer Winston Churchill. De aanbieding zal geschieden op 3 Fe bruari in de „Guild Hall" te Lon den. Lord Robert Cecil, de lord Chancellor, en de minister van Staat, jhr. F. Beelaerts van Blok land, vice-president van de Raad van State, zullen spreken. Daarna zal de voorzitter van de Ver. voor Int. Rechtsorde, mr. N. J. C. M. Kappeyne van de Coppello, de me daille aanbieden aan mr. Cchur- chill, die vervolgens een rede zal uitspreken. St. Laurenstoren te Rotterdam wordt gerestaureerd. Met instemming van het Rijuks- bureau voor de monumentenzorg, zo deelde burgemeester Oud in de Donderdagmiddag gehouden raadszitting mede, is een partij zandsteen aangeschaft voor de re stauratie van de St. Laurenstoren. Een verzoek om rijksbijdrage is tot de minister gericht. Zodra een gunstige beschikking is verkregen zal met de restauratie een aan vang kunnen worden gemaakt. Blinde geleerde vindt nieuw apparaat uit. Een blinde geleerde, heeft een „uiterst-gevoelig apparaat" voor het opvangen van geluiden uit gevonden, dat zeer geschikt is om blinden de weg te wijzen. De uitvinder, Jim Swail, be weert, dat zijn apparaat hem in staat stelt alle hinderpalen te ont dekken, die zich binnen een straal van vijf meter bevinden. Hfj wordt voor hun nabijheid gewaarschuwd door electrische trillingen, die door zijn vingers worden opgevan gen. elke vinger stemt overeen met een bepaalde afstand. Het apparaat weegt 12 kg, maar de uilvinder hoopt dit gewicht te kunnen verminderen. Bevin en Schuman confereren In 't geheim. Het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft strikt verbod uitgevaardigd op het publiceren van berich ten over de besprekingen, welke thans tussen de Franse minister van Buitenlandse Za ken. Robert Schuman, en zijn Britse collega, Ernest Bevin; te Londen worden gehouden en d'ie twee dagen zullen du ren. E. C. A—tractoren voor Europa. Een van de firma's die deze tractoren fabriceert is Massey-Harris Company of Racine, Winconsln. die een derde van de dagelijkse pro ductie van 100 tractoren voor verscheping overzee bestemt. De toegang tot de vissershaven te IJmuiden wordt verbreed. Tot dit doel is eea nieuwe kademuur gebouwd voor de grote duikbootbunker die de Duit sers daar ter plaatse opgericht hadden. Zeer waarschijnlijk zal deze bun ker, die een lengte heeft van 250 meter en een diepte van 75 meter, tot koelhuis en haringpakhuis worden ingericht. Dit koelhuis zal dan een van de grootste koelhuizen van Europa zijn. In December werd veel geëxporteerd Er komf meer tabak (Van onze Haagse redacteur) Alle geruchten, dat textiel binnenkort zonder punten ver krijgbaar zal zijn, ten spijt, kan op het ogenblik nog met geen enkele zekerheid gezegd wor den, wat we dienaangaande verwachten kunnen. Dit betekent niet, dat textiel stellig nog geruime tjjd distri- butiegoed zal blijven, maar evenmin, dat moeder de vrouw en de winkelier binnen zeer af zienbare tjjd van de punten- rompslomp bevrijd zullen zijn, hoewel de regering er wel naar streeft zo gauw mogelijk van de gehele distributie af te ko men. In hoeverre zij daarin, wat de textiel betreft, slagen zal, hangt van verschillende factoren af. Het gaat niet slecht met de productie hier te lande. De ka toenproductie bijvoorbeeld be draagt op het ogenblik 85 van de vooroorlogse en in deze branche is de capaciteit nog het minst bevredigend. Dank zij de Marshall-hulp is Neder land in staat voldoende ruwe katoen in te voeren als deze hulp niet gekomen was, zouden wij er slecht voorgestaan heb ben doch de spincapaciteit levert moeilijkheden op, zodat mogelijk niet voldoende garens vervaardigd kunnen worden. Dat was ook voor de oorlog het geval maar toen konden we onze tekorten door import, die niet zo duur was, aanvullen. We zijn thans op ons zelf aan gewezen en daarbij is de 8 achteruitgang van spincapaciteit een handicap. Wel begint de industrie deze achteruitgang ta melijk in te lopen, maar nog altijd is het productievermogen te laag. Er zijn nog talrijke ma chines nodig, vooral als men FEUILLETON Roman van MARIA SAWERSKY 27 Als klein kind «had ze door Mengelbergs ontactische opmer kingen een minderwaardig heidscomplex gekregen, dat ze nu met zich door het leven sleepte, als een slaaf zijn ke ten. Haar uiterlijk had ze een voudig verwaarloosd. Ze was nu een en twintig jaar, maar ze interesseerde zich noch voor mooie kleren, noch voor geon- duleerd haar, welverzorgde na gels of dergelijke uiterlijkhe den. Ze was zindelijk en net jes, ongetwijfeld, maar het ont brak haar aan enige 'voor een jong meisje toch zo vanzelf sprekende ijdelheid. Dat heeft voor mij toch geen zin, dacht ze steeds, wanneer ze weer eens een van haar een voudige grijze jurken liet ma ken, een paar plompe schoe nen met lage hakken kocht, of haar haar zo stijf mogelijk naar achteren kamde. Mijn hemel, voor die boeken behoefde ze zich werkelijk niet zo op te tuigen. En de klanten in de bibliotheek was er meer aan gelegen, dat ze wat van de bekende auteurs afwist dan van schoonheidscultuur. Dat laatste was trouwens helemaal overbodig, omdat ze nu een maal een hopeloos lelijk kind was. Tenminste: dat verbeeldde Beate zi. h! Ze trok,, een grimas tegen haar spiegelbeeld en keerde zich om. Op dit ogenblik werd de deur geopend. De hospita trad de kamer binnen. „Ik heb de schoenmaker voor u betaald, juffrouw Mengelberg", zei deze met een zuur gezicht. „De man was hier al voor de derde maal. En de was heb ik ook maar zo lang voorgeschoten. Kunt u het me misschien terugbetalen? Ik ben maar een arme vrouw en ik heb het hard nodig". Beate keek tersluiks naar de tafel. Daar lag de brief van oom Jules met een cheque. Ze aarzelde een ogenblik. ,.Als u nog een uurtje ge duld hebt", mompelde ze. „Ik ik moet alleen nog even een cheque inwisselen. Zo meteen ga ik naar de bank". Vijf minuten later verliet Beate, de cheque van oom Ju les in haar tasje, het huis. Maar ze ging niet direct naar de bank. Geruime tijd liep ze doelloos over straat, ten prooi aan allerlei gedachten. Waarom had oom Jules, die zich tot dus ver zo weinig aan haar gelegen had laten liggen, haar plotse ling gevraagd bij hem te ko men? Moest ze aan die uitno diging, die meer van een eis had, gevolg geven? En als ze dat deed, wat stond haar dan in Mengelbergs huis te wach ten? Het meisje vermocht al deze vragen zelf niet te beantwoor den. Plotseling bespeurde ze een knagende honger en onwille keurig keek ze in haar porte- monnaie, waarbij ze constateer de, dat ze zich geen behoorlijke maaltijd zou kunnen veroorlo ven, wanneer ze nog een paar dagen rond wilde komen en de kapitein een weigerend ant woord wilde zenden. „Let toch op!" snauwde op dit ogenblik een verontwaardigde automobilist haar toe. Beate stelde zich door een haastige sprong op het trottoir in veilig heid. Ze stond voor de bank. waar op de cheque van oom Jules was uitgeschreven en met klop pend hart bemerkte ze, dat door dit simpele toeval haar reis naar Hasselfeurde beslist was. Een paar minuten later zat ze, met het geld in haar tasje, in een lunchroom en bestelde een warme maaltijd. Nadat ze de rode kool met gehakt genuttigd had, liet ze zich papier geven en begon ze een brief aan oom Jules te schrijven. Deze verschilde wel in alle opzichten van de min zame phrases, waartbe Irene Larsen zich had laten verlei den, want kort en bondig luid de het epistel: „Lieve oom! Hartelijk dank voor uw uit nodiging. Ik kom. Vriendelijke groeten, Beate". De leerling was geworpen! Kapitein Mengelberg ontving het antwoord van zijn nichten met dezelfde post. Wederom had het zogenaam de toeval de hand in het spel: Irene en Beate gaven voor hun aankomst dezelfde trein op. Zij zouden 's morgens de hoofdstad verlaten, in Eckern- sund overstappen en 's middags in Hasselfeurde aankomen. De kapitein wreef zich in z'n handen en lachte Dat liep alles als gesmeerd en paste volmaakt in zijn plannen. Hij dacht aan juffrouw Sabi ne Reuder, met wie hij deze middag, weliswaar in de beste eensgezindheid maar noch tans met zekere bijgedachten, het middagmaal had gebruikt. Natuurlijk in de woning van Sabine. Deze laatste was enigs- j teleurgesteld geweest, om dat ze een minder prettige brief had ontvangen van haar beminde neef. Felix Reuder had haar tot zijn spijt moeten' mee delen, dat zijn komst en die .van zijn vriend enige dagen vertraging zou ondervinden, omdat hij nog een lezing voor een of andere aardrijkskundige vereniging moest houden en voorts voor enige feestmaaltij den was uitgenodigd. Daar was helaas weinig te gen in te brengen geweest, maar juffrouw Sabine had het zich toch wel een beetje aan getrokken. Kapitein Mengelberg daaren tegen lachte in zijn vuistje, toen hij het hoorde. Zijn nich ten zouden dus nog eerder in Hasselfeurde zijn! Hij las de brieven van Irene en Beate nog eens over. Hoe zouden die meisjes er nu toch wel uitzien, dacht hij. Eigenlijk een dwaze vraag! Irene zou natuurlijk knap en Beate evenzo lelijk zijn, wat haar uiterlijke verschijning be trof. Maar van de karakters van het tweetal wist hij totaal niets. En dat was toch eigen lijk ook nogal belangrijk. Mengelberg verzonk in diep gepeins, maar plotseling floot hij zachtjes voor zich heen. Een ietwat zonderling1 plan was daar plotseling, bij hem opge komen en hij was er natuur lijk helemaal de man naar om een zonderling plan ook ten uitvoer te brengen. „Dat doe ik", grinnikte hij. „Dat is een lumineus idee. Ik zal ze allebei gauw genoeg her kennen van de fotos, die ik van haar heb. Maar die jonge dames weten natuurlijk niet, hoe ik er uitzie. Dat is reus achtig!" De kapitein ging naar zijn slaapkamer, riep zjjn factotum en keek met deze zijn garde robe eens door. In een kast vonden ze al spoedig wat de kapitein nodig had. De oude heer neuriede van louter vol doening een oud matrozenlied je. Maar Peter trok zijn neus op. Dat twee jongedames in dit vrijgezellenhuis haar intrek zouden nemen, beviel hem hele maal niet. Hoe ouder mannen worden, hoe gekker, dacht hij. En de kapitein maakte daarop geen uitzondering. Ik ben benieuwd, hoe die geschiedenis afloopt. En als die vrouwmensen soms mochten denken, dat ik met m'n oude botten om haar heen ga lopen springen om ze te bedienen, dan vergissen ze zich. Ik wil m'n rust hebben! Dat ik af en toe met Emma van hier naast ruzie maak, is al opwin dend genoeg voor me. Ik zou niet weten, waarvoor het dient, dat jonge spul hier in huis te halen. Peter voorazg moeilijkheden, en die zouden ook inderdaad niet uitblijven. Irene had van oom Jules' geld eigenlijk wat willen over houden, om een toeslagkaartje voor de tweede klas te kunnen kopen, want dat zij derde moest reizen, was wel verre beneden haar waardigheid. Helaas echter was het bij dit goede voornemen gebleven, omdat zij het geld voor aller lei kleinigheden nodig had ge had. Ze bezat nu vrijwel niets meer. „Geef mij nog wat geld, ma ma", bedelde ze, toen mevrouw Larsen haar naar de trein bracht, maar deze schudde het hoofd. „Onmogelijk, Irene. Je weet zelf, hoe slecht ik bij kas ben. Bovendien zal je bij oom Jules alles krijgen, wat je nodig hebt". „Maar tot zolang moet ik toch maar in die afschuwelijke derde klas blijven zitten, ma ma". „Kom, kom, zó ver is het niet. Ik moet zuinig zijn. Mina heeft haar loon ook nog niet gehad". wil uitbreiden, doch de dollars daarvoor ontbreken. Ook heeft men al niet zo erg meer te kampen met een ge brek aan arbeidskrachten. Na de bevrijding verdienden de mannen genoeg om in het on derhoud van hun gezinnen be hoorlijk te kunnen voorzien. Bij de vrouwen en meisjes was toen weinig bereidheid aanwe zig om in de fabrieken te gaan werken. Het levensonderhoud is echter in de loop van enkele jaren veel duurder geworden en er is weer veel meer te koop, zodat steeds meer meisjes de fabrieken zijn ingetrokken. We zijn langzamerhand tot nor male toestanden teruggekeerd. KATOEN SCHAARS. Het nadeel van de te schaar se katopnproductie is, dat juist uit deze sector veel begeerde goederen als lakens, slopen, on dergoed en werkkleding afkom stig zijn. Het valt niet te ont kennen, dat hier van «en ruime voorziening nog geen sprake kan zien. Anders staat het met de wol, al zijn kamgarenstoffen, waarop zich in belangrijke ma te de vraag richt, in beperkte hoeveelheid verkrijgbaar. Aan overige wollen garens bestaat geen groot gebrek meer. Het totale beeld is dus, dat de ene sector nog met moei lijkheden te kampen heeft, en de andere niet. Wat kan de overheid onder deze omstandig heden doen? Moet zij de tex- tielgoederen vrij geven, of dient zij de rantsoenering te handha ven? BENELUX. Bij de beantwoording van de ze vragen is van groot belang, hoe de samenwerking van Ne derland met zijn Benelux-part ners verlopen zal. Binnenkort worden weer besprekingen tus sen Nederlandse en Belgische vertegenwoordigers gevoerd. Het zal van de resultaten daar van in belangrijke mate afhan gen, wat de regering besluiten zal. In elk geval hoopt men voor de totstandkoming van de Economische Unie met België op 1 Januari 1950 de textiel vrij te geven. België zit bij wijze van spre ken vol met textiel en begint een zich steeds uitbreidende werkloosheid onaangenaam te voelen. Nederland zit om tex tiel „te springen" doch heeft geen francs om de goederen bij zijn buurman te kopen. Wan neer een regeling getroffen kan worden, waarbij beide landen gebaat zijn, dan zal daarnaar ernstig gestreefd moeten wor den. Onze hoop is dus gevestigd op de komende, vermoedelijk in het begin van Februari te voeren onderhandelingen. KOOPKRACHT. Bij de opheffing van de tex tieldistributie speelt uiteraard ook de koopkracht een rol. Men zou de vraag kunnen te rugdringen door verhoging van de prijzen en zo dus eventuele moeilijkheden kunnen opvan gen, doch wij menen met stel ligheid te kunnen zeggen, dat de Overheid deze kant niet op wil. Als het puntensysteem wordt afgeschaft, zullen voorlo pig althans de maximumprijzen wel gehandhaafd worden. TABAK. Evenmin als iets met zeker heid gezegd kan worden over helj afstappen van de distributie van textiel, kan ook ten aan zien van de rantsoenering van tabak, shag en sigaretten reeds iets voorspeld worden. Onze tabaksvoorziening ver loopt niet ongünstig. Zoals be kend. tracht ons land in de Oost-Europese landen tabak aan te kopen, omdat hiervoor geen dollars nodig zijn. Het is nog niet bekend, hoeveel tabak Ne derland in Amerika zal aanko pen onder de E.C.A.hulp. Doch als ons land in staat is uit Amerika evenveel tabak te be trekken als tot dusver en bo vendien de aankopen in Oost- Europa voortgang vinden, dan ligt binnen niet te lange tijd een rantsoen verhoging en mis schien zelfs het vrijgeven van tabak, shag en sigaretten in het vooruitzicht. Maar ook hier weer zijn we van de dollarhulp afhankelijk. KOLEN. Bij de kolenvoorziening is eveneens de Marshall-hulp een belangrijke factor. Ernstig denkt de regering over het vrijgeven van de kolen, doch misschien niet oen geen vervulbare il lusie te wekken, heeft zij de bevolking aangeraden: Bewaar Uw kolenkaart. Zij houdt dus i-ekening met de mogelijkheid, dat de kolendistrijDutie de vol gende winter nog niet opgehe ven kan worden. Toch lijkt het ons, dat hier enig optimisme gerechtvaardigd is. (Nadruk verboden) (Wordt vervolgd) Als er nu maar ijs komt. De Koninklijke Nederlandse schaatsenrijdersbond heelt, gelijk wij in een deel van dc vorige edi tie reeds berichtten, de Pro vinciale Zeeuwse kampioen schappen hardrijden op dc schaats over de afstanden 500, 1500 en 5000 m. toegewezen aan de ijsclub H.IJ. C. te Heinkenszand. Er moet de nadruk op gelegd worden dat de organisatie natuur lijk in voorzorg gèschied daar nóg afgewacht moet worden of er ijs komt. Inmiddels is in een drietal Baas boven baas. Onlangs namen wij uit ..Het Parool" een naam over van een Chinees plaatsje, die de langste in de wereld zou zijn. Een inwoner van Vlissingen, de heer Vos, stuurde ons echter een prentbriefkaart van het eiland Anglesey in North Wales met de naam van de plaats: Llanfairpwllgwyngyll- gogerychwyrndrobwll- llantysiliogogogoch. Dit is in het Engels: Church-mary-a hollow white-hazel-next to-the- rapid whirlpool-Church- Soint's name-caxc red. De redacteuren en zet ters van de plaatselijke kranten zijn wel te bekla gen. gemeenten op Zuid-Beveland een baan aangevraagd zodat bij een eventuele vorstperiode de beste baan gekozen kan worden. Inlich tingen voor deelname aan deze wedstrijden zijn te bekomen bij de heer N. C. de Regt, Westerstraat B 86 H te Heinkenszand, waar het secretariaat van bovengenomde ijsclub gevestigd is. De datum en het aanvangsuur zullen nader worden bekend ge maakt. Zoals bekend organiseerde de ze actieve IJsvereniging ook in 1347 de Provinciale kampioenschappen op de plas Schenge te Wolfaarts- dijk. De titel kwam toen terecht bij Jaap de Jager van Kapelle, de Jongste telg uit het schaatsenrij dersgeslacht der de Jagers. In ver band met de weersomstandigheden (dooiweer) ontbraken toen de be kende cracks uit de overige pro vinciën op het appél. Verwacht mag worden dat ijs en Weder die nende alle belangrijke figuren uit dc Nederlandse schaatssport van de partij zullen zijn. daar zy ons onlangs verklaarden dat de reis naar Zeeland voor hen zeker geen bezwaar is. Mooie sport ligt dan in het verschiet. Dat de Jager, onze Zeeuwse kampioen, alles in het werk zal stellen om zijn titel te prolonge ren staat in ieder geval vast. Dit. blijkt wel uit de intensieve trai ning welke bovengenoemde rijder sinds maanden volgt samen met enkele andere jonge Zeeuwen wjens namen hier nog niet behoe ven genoemd te worden, maar van wie wij hopen dat zij uit het goe de hout gesneden zijn. Dat de actieve ijsclub to Hein kenszand deze moeilijke organisa tie ter hand nam. stempelt haar tot een vereniging welke de waarde ring verdient van geheel schaats- minnend Zeeland.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1949 | | pagina 11