Hittegolf teistert
Zuid-Afrika
I
Allerlei wensen met
Nieuwjaar
Nog geen zekerheid over
opheffing textieldistributie
t
ante Sabine
grijpt in
Schaatskampioenschappen
in Zeeland
r
VIERDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 15 JANUARI 1949
Het oude conflict tussen boer en
stadsbewoner
Kaapstad, Jan. Zoals in elk ander land is Zuid-Afrika
het nieuwe jaar ingegaan met vele goede wensen voor zich
zelf. Daar was in de eerste plaats de wens, welke overging
in een vurig gebed waaraan door alle bewoners van de Unie
werd deelgenomen, dat de eindeloze droge hittegolf die de
oogst van het land in vele gebieden volkomen dreigt te ver
schroeien, een spoedig einde zal nemen. In andere opzichten
zijn de gelukwensers het echter niet zo roerend eens.
De ene groep wenst zich in
1949 althans een stapje nader
tot het zo lang gekoesterde ide
aal van een zelfstandige Zuid-
Afrikaanse republiek naar het
voorbeeld van Ierland, en de
invoering van een aantal maat
regelen en beperkingen welke
het geheel veel het aanzien van
een 17de eeuwse feodale staat
zouden geven. De andere groep
hoopt in 1949 op een terugkeer
op de weg naar volledige iso
lering en economische achter
uitgang, en een herstel van de
nauwe samenwerking met het
Britse gemeenebest naar het
voorbeld van Australië.
De diepere oorzaak van het
gehele probleem is eigenlijk het
traditionele conflict tussen boer
en stadsbewoner, tussen land
bouw en industrie. Doch in geen
ander land heeft dit conflict
zulke scherpe vormen aangeno
men omdat het nergens, zoals
in Zuid-Afrika, zo volledig tot
in alle sectoren van het volks
leven is doorgedrongen.
De Boer, de oorspronkelijke
veroveraar van het land, heeft
een traditie, welke teruggaat tot
de roemrijke tijden van de
Oost Indische Compagnie, toen
Jan van Riebeeck Kaapstad
stichtte. Sindsdien heeft hij zijn
land met veel zweet, bloed en
tranen moeten ontwikkelen,
waarbij slechts rotsvast geloof
in Gods woord hem kon vrij
waren tegen de nederlaag van
mislukking. Is het een wonder
dat deze man hardnekkig vast
houdt aan de taal van zijn voor
ouders en zich met hand en
tand verzet tegen de onvermij
delijke evolutie van de gekleur
de rassen, die hij met zoveel
moeite aan zich heeft moeten
onderwerpen?
De stadsbewoner aan de an
dere kant heeft een traditie,
welke nauwelijks verder terug
gaat dan vijftig jaar, toen de op
een gemakkelijke winst beluste
avonturiers werden aangetrok
ken door de verleidelijke glans
van het goud. Dit goud werd
het fundament van het indus
triële nieuwe Zuid-Afrika.
ONOPLOSBAAR CONFLICT.
Ziehier het conflict, hetwelk
onoplosbaar is geworden door
dat beide partijen zich vrijwel
homogeen hebben verenigd in
twee politieke machtsgroepen,
een conservatieve en een libe
rale. Er zijn ongetwijfeld En
gelssprekende stadsbewoners
onder de aanhangers van de
Herenigde Nationale Partij,
evenals er Afrikaans sprekende
boeren zijn die de Verenigde
Partij steunen.
Doch globaal gesproken kan
men zeggen, dat dr. Malan de
leider is van de Boeren en Ge
neraal Smuts de leider van
Handel en Industrie. En de zo
veel besproken Boerenoorlog,
welke zijn militair einde vond
in de totstandkoming van de
Unie van Zuid-Afrika, wordt op
politiek gebied nog met onver
minderde hevigheid gevoerd,
ook al heeft de grote boeren
generaal zich thans aan het
hoofd van de tegenpartij ge
plaatst.
De krachten zijn vrijwel in
evenwicht en de politieke veld
slagen worden beslist door een
kleine minderheid van ontevre
denen, die nu eens deze dan
weer gene partij kiezen. De po
gingen om deze kleine groep
tevreden te stellen maakt ejke
politiek van grootformaat ter
oplossing bij voorbaat onmoge
lijk. De ontzettende droogte,
waarmee Zuid-Afrika het nieu
we jaar is ingegaan, is daarvan
een van de sprekende bewijzen.
Het land heeft voor alles be
hoefte aan water. Een reusach
tige irrigatie-plan, dat in deze
behoefte zou kunnen voorzien
werd bij Smuts' regering inge
diend. De vrees dat de ontevre
den kiezers geen goedkeuring
zouden Aechten aan de enorme
sommen die dit project in de
eerste jaren zou opslorpen, ver
hinderde zelfs de serieuze over
weging van de uitvoering van
dit plan. En Malans regering
deelde het begrotingsoverschot,
dat zo dringend noodzakelijk
was voor de ontwikkeling van
het land, uit aan de kiezers in
de vorm van belastingverlagin
gen.
Het ziet er naar uit, dat in
de komende maanden de econo
mische moeilijkheden zich zul
len verscherpen, het werkloos
heids- en faillissementspook zijn
intrede'zal doen en de politieke
Sjrijd opnieuw hoog zal op
vlammen.
(Nadruk verboden).
Moord na drie jaar
opgehelderd.
Het is twee rechercheurs uit
Assen in samenwerking met de
gemeentepolitie te ter Apel ge
lukt klaarheid te brengen in de
in de vroege morgen van 1
Augustus 1946 gepleegde moord
op de landbouwer J. Stevens
aldaar. De nasporingen leidden
tenslotte naar de 29-jarige ar
beider F. de J. uit ter Apel. Hij
legde een volledige bekentenis
af.
BERGEN OP ZOOM ZORGT
VOOR DE OUDJES.
Bergen op Zoom heeft hoogst-
waarscnijlijk een primeur met de
inrichting van een cantine voor
ouden van dagen. Het ontspan
ningscomité voor ouden van da
gen en invaliden heeft een lokaal
ter beschikking gekregen waar
ouden van dagen en invaliden elke
dag kunnen samen komen om een
kaartje te leggen, te dammen of
te biljarten.
Dit comité organiseert bovendien
twee maal per maand een bioscoop
voorstelling, op gezette tijden een
toneeluitvoering en bovendien een
Sinterklaarsfeest en een carnavals-
bijeenkomst. Alles gratis geheel ten
gerieve van de bejaarde mensen.
De cantine zal a.s. Maandagmor
gen om half tien geopend worden.
Grotlus-medallle
voor Churchill.
Enige tijd geleden heeft de Ver
eniging voor Internationale Rechts
orde de Grotius-medaille verleend
aan de heer Winston Churchill. De
aanbieding zal geschieden op 3 Fe
bruari in de „Guild Hall" te Lon
den. Lord Robert Cecil, de lord
Chancellor, en de minister van
Staat, jhr. F. Beelaerts van Blok
land, vice-president van de Raad
van State, zullen spreken. Daarna
zal de voorzitter van de Ver. voor
Int. Rechtsorde, mr. N. J. C. M.
Kappeyne van de Coppello, de me
daille aanbieden aan mr. Cchur-
chill, die vervolgens een rede zal
uitspreken.
St. Laurenstoren te
Rotterdam wordt
gerestaureerd.
Met instemming van het Rijuks-
bureau voor de monumentenzorg,
zo deelde burgemeester Oud in
de Donderdagmiddag gehouden
raadszitting mede, is een partij
zandsteen aangeschaft voor de re
stauratie van de St. Laurenstoren.
Een verzoek om rijksbijdrage is
tot de minister gericht. Zodra een
gunstige beschikking is verkregen
zal met de restauratie een aan
vang kunnen worden gemaakt.
Blinde geleerde vindt nieuw
apparaat uit.
Een blinde geleerde, heeft een
„uiterst-gevoelig apparaat" voor
het opvangen van geluiden uit
gevonden, dat zeer geschikt is om
blinden de weg te wijzen.
De uitvinder, Jim Swail, be
weert, dat zijn apparaat hem in
staat stelt alle hinderpalen te ont
dekken, die zich binnen een straal
van vijf meter bevinden. Hfj wordt
voor hun nabijheid gewaarschuwd
door electrische trillingen, die
door zijn vingers worden opgevan
gen. elke vinger stemt overeen met
een bepaalde afstand.
Het apparaat weegt 12 kg, maar
de uilvinder hoopt dit gewicht te
kunnen verminderen.
Bevin en Schuman
confereren In 't geheim.
Het Britse ministerie van
Buitenlandse Zaken heeft
strikt verbod uitgevaardigd
op het publiceren van berich
ten over de besprekingen,
welke thans tussen de Franse
minister van Buitenlandse Za
ken. Robert Schuman, en zijn
Britse collega, Ernest Bevin;
te Londen worden gehouden
en d'ie twee dagen zullen du
ren.
E. C. A—tractoren voor Europa. Een van de firma's die deze tractoren fabriceert is
Massey-Harris Company of Racine, Winconsln. die een derde van de dagelijkse pro
ductie van 100 tractoren voor verscheping overzee bestemt.
De toegang tot de vissershaven te IJmuiden wordt verbreed. Tot dit doel is
eea nieuwe kademuur gebouwd voor de grote duikbootbunker die de Duit
sers daar ter plaatse opgericht hadden. Zeer waarschijnlijk zal deze bun
ker, die een lengte heeft van 250 meter en een diepte van 75 meter, tot
koelhuis en haringpakhuis worden ingericht. Dit koelhuis zal dan een van
de grootste koelhuizen van Europa zijn.
In December werd veel
geëxporteerd
Er komf meer tabak
(Van onze Haagse redacteur)
Alle geruchten, dat textiel
binnenkort zonder punten ver
krijgbaar zal zijn, ten spijt, kan
op het ogenblik nog met geen
enkele zekerheid gezegd wor
den, wat we dienaangaande
verwachten kunnen.
Dit betekent niet, dat textiel
stellig nog geruime tjjd distri-
butiegoed zal blijven, maar
evenmin, dat moeder de vrouw
en de winkelier binnen zeer af
zienbare tjjd van de punten-
rompslomp bevrijd zullen zijn,
hoewel de regering er wel naar
streeft zo gauw mogelijk van
de gehele distributie af te ko
men. In hoeverre zij daarin,
wat de textiel betreft, slagen
zal, hangt van verschillende
factoren af.
Het gaat niet slecht met de
productie hier te lande. De ka
toenproductie bijvoorbeeld be
draagt op het ogenblik 85 van
de vooroorlogse en in deze
branche is de capaciteit nog
het minst bevredigend. Dank
zij de Marshall-hulp is Neder
land in staat voldoende ruwe
katoen in te voeren als deze
hulp niet gekomen was, zouden
wij er slecht voorgestaan heb
ben doch de spincapaciteit
levert moeilijkheden op, zodat
mogelijk niet voldoende garens
vervaardigd kunnen worden.
Dat was ook voor de oorlog
het geval maar toen konden we
onze tekorten door import, die
niet zo duur was, aanvullen.
We zijn thans op ons zelf aan
gewezen en daarbij is de 8
achteruitgang van spincapaciteit
een handicap. Wel begint de
industrie deze achteruitgang ta
melijk in te lopen, maar nog
altijd is het productievermogen
te laag. Er zijn nog talrijke ma
chines nodig, vooral als men
FEUILLETON
Roman van
MARIA SAWERSKY
27
Als klein kind «had ze door
Mengelbergs ontactische opmer
kingen een minderwaardig
heidscomplex gekregen, dat ze
nu met zich door het leven
sleepte, als een slaaf zijn ke
ten. Haar uiterlijk had ze een
voudig verwaarloosd. Ze was
nu een en twintig jaar, maar ze
interesseerde zich noch voor
mooie kleren, noch voor geon-
duleerd haar, welverzorgde na
gels of dergelijke uiterlijkhe
den. Ze was zindelijk en net
jes, ongetwijfeld, maar het ont
brak haar aan enige 'voor een
jong meisje toch zo vanzelf
sprekende ijdelheid.
Dat heeft voor mij toch geen
zin, dacht ze steeds, wanneer
ze weer eens een van haar een
voudige grijze jurken liet ma
ken, een paar plompe schoe
nen met lage hakken kocht, of
haar haar zo stijf mogelijk naar
achteren kamde.
Mijn hemel, voor die boeken
behoefde ze zich werkelijk niet
zo op te tuigen. En de klanten
in de bibliotheek was er meer
aan gelegen, dat ze wat van de
bekende auteurs afwist dan
van schoonheidscultuur. Dat
laatste was trouwens helemaal
overbodig, omdat ze nu een
maal een hopeloos lelijk kind
was.
Tenminste: dat verbeeldde
Beate zi. h!
Ze trok,, een grimas tegen
haar spiegelbeeld en keerde
zich om.
Op dit ogenblik werd de
deur geopend. De hospita trad
de kamer binnen. „Ik heb de
schoenmaker voor u betaald,
juffrouw Mengelberg", zei deze
met een zuur gezicht. „De man
was hier al voor de derde maal.
En de was heb ik ook maar zo
lang voorgeschoten. Kunt u het
me misschien terugbetalen? Ik
ben maar een arme vrouw en
ik heb het hard nodig".
Beate keek tersluiks naar de
tafel. Daar lag de brief van
oom Jules met een cheque. Ze
aarzelde een ogenblik.
,.Als u nog een uurtje ge
duld hebt", mompelde ze. „Ik
ik moet alleen nog even
een cheque inwisselen. Zo
meteen ga ik naar de bank".
Vijf minuten later verliet
Beate, de cheque van oom Ju
les in haar tasje, het huis. Maar
ze ging niet direct naar de
bank. Geruime tijd liep ze
doelloos over straat, ten prooi
aan allerlei gedachten. Waarom
had oom Jules, die zich tot dus
ver zo weinig aan haar gelegen
had laten liggen, haar plotse
ling gevraagd bij hem te ko
men? Moest ze aan die uitno
diging, die meer van een eis
had, gevolg geven? En als ze
dat deed, wat stond haar dan
in Mengelbergs huis te wach
ten?
Het meisje vermocht al deze
vragen zelf niet te beantwoor
den. Plotseling bespeurde ze een
knagende honger en onwille
keurig keek ze in haar porte-
monnaie, waarbij ze constateer
de, dat ze zich geen behoorlijke
maaltijd zou kunnen veroorlo
ven, wanneer ze nog een paar
dagen rond wilde komen en
de kapitein een weigerend ant
woord wilde zenden.
„Let toch op!" snauwde op dit
ogenblik een verontwaardigde
automobilist haar toe. Beate
stelde zich door een haastige
sprong op het trottoir in veilig
heid.
Ze stond voor de bank. waar
op de cheque van oom Jules
was uitgeschreven en met klop
pend hart bemerkte ze, dat
door dit simpele toeval haar
reis naar Hasselfeurde beslist
was.
Een paar minuten later zat
ze, met het geld in haar tasje,
in een lunchroom en bestelde
een warme maaltijd.
Nadat ze de rode kool met
gehakt genuttigd had, liet ze
zich papier geven en begon ze
een brief aan oom Jules te
schrijven. Deze verschilde wel
in alle opzichten van de min
zame phrases, waartbe Irene
Larsen zich had laten verlei
den, want kort en bondig luid
de het epistel:
„Lieve oom!
Hartelijk dank voor uw uit
nodiging. Ik kom.
Vriendelijke groeten,
Beate".
De leerling was geworpen!
Kapitein Mengelberg ontving
het antwoord van zijn nichten
met dezelfde post.
Wederom had het zogenaam
de toeval de hand in het spel:
Irene en Beate gaven voor
hun aankomst dezelfde trein
op. Zij zouden 's morgens de
hoofdstad verlaten, in Eckern-
sund overstappen en 's middags
in Hasselfeurde aankomen.
De kapitein wreef zich in z'n
handen en lachte Dat liep alles
als gesmeerd en paste volmaakt
in zijn plannen.
Hij dacht aan juffrouw Sabi
ne Reuder, met wie hij deze
middag, weliswaar in de beste
eensgezindheid maar noch
tans met zekere bijgedachten,
het middagmaal had gebruikt.
Natuurlijk in de woning van
Sabine. Deze laatste was enigs-
j teleurgesteld geweest, om
dat ze een minder prettige
brief had ontvangen van haar
beminde neef. Felix Reuder had
haar tot zijn spijt moeten' mee
delen, dat zijn komst en die
.van zijn vriend enige dagen
vertraging zou ondervinden,
omdat hij nog een lezing voor
een of andere aardrijkskundige
vereniging moest houden en
voorts voor enige feestmaaltij
den was uitgenodigd.
Daar was helaas weinig te
gen in te brengen geweest,
maar juffrouw Sabine had het
zich toch wel een beetje aan
getrokken.
Kapitein Mengelberg daaren
tegen lachte in zijn vuistje,
toen hij het hoorde. Zijn nich
ten zouden dus nog eerder in
Hasselfeurde zijn!
Hij las de brieven van Irene
en Beate nog eens over.
Hoe zouden die meisjes er
nu toch wel uitzien, dacht hij.
Eigenlijk een dwaze vraag!
Irene zou natuurlijk knap en
Beate evenzo lelijk zijn, wat
haar uiterlijke verschijning be
trof. Maar van de karakters
van het tweetal wist hij totaal
niets. En dat was toch eigen
lijk ook nogal belangrijk.
Mengelberg verzonk in diep
gepeins, maar plotseling floot
hij zachtjes voor zich heen. Een
ietwat zonderling1 plan was
daar plotseling, bij hem opge
komen en hij was er natuur
lijk helemaal de man naar om
een zonderling plan ook ten
uitvoer te brengen.
„Dat doe ik", grinnikte hij.
„Dat is een lumineus idee. Ik
zal ze allebei gauw genoeg her
kennen van de fotos, die ik
van haar heb. Maar die jonge
dames weten natuurlijk niet,
hoe ik er uitzie. Dat is reus
achtig!"
De kapitein ging naar zijn
slaapkamer, riep zjjn factotum
en keek met deze zijn garde
robe eens door. In een kast
vonden ze al spoedig wat de
kapitein nodig had. De oude
heer neuriede van louter vol
doening een oud matrozenlied
je. Maar Peter trok zijn neus
op. Dat twee jongedames in dit
vrijgezellenhuis haar intrek
zouden nemen, beviel hem hele
maal niet.
Hoe ouder mannen worden,
hoe gekker, dacht hij. En de
kapitein maakte daarop geen
uitzondering. Ik ben benieuwd,
hoe die geschiedenis afloopt.
En als die vrouwmensen soms
mochten denken, dat ik met
m'n oude botten om haar heen
ga lopen springen om ze te
bedienen, dan vergissen ze zich.
Ik wil m'n rust hebben! Dat ik
af en toe met Emma van hier
naast ruzie maak, is al opwin
dend genoeg voor me. Ik zou
niet weten, waarvoor het dient,
dat jonge spul hier in huis te
halen.
Peter voorazg moeilijkheden,
en die zouden ook inderdaad
niet uitblijven.
Irene had van oom Jules'
geld eigenlijk wat willen over
houden, om een toeslagkaartje
voor de tweede klas te kunnen
kopen, want dat zij derde
moest reizen, was wel verre
beneden haar waardigheid.
Helaas echter was het bij dit
goede voornemen gebleven,
omdat zij het geld voor aller
lei kleinigheden nodig had ge
had. Ze bezat nu vrijwel niets
meer.
„Geef mij nog wat geld, ma
ma", bedelde ze, toen mevrouw
Larsen haar naar de trein
bracht, maar deze schudde het
hoofd.
„Onmogelijk, Irene. Je weet
zelf, hoe slecht ik bij kas ben.
Bovendien zal je bij oom Jules
alles krijgen, wat je nodig
hebt".
„Maar tot zolang moet ik
toch maar in die afschuwelijke
derde klas blijven zitten, ma
ma".
„Kom, kom, zó ver is het
niet. Ik moet zuinig zijn. Mina
heeft haar loon ook nog niet
gehad".
wil uitbreiden, doch de dollars
daarvoor ontbreken.
Ook heeft men al niet zo erg
meer te kampen met een ge
brek aan arbeidskrachten. Na
de bevrijding verdienden de
mannen genoeg om in het on
derhoud van hun gezinnen be
hoorlijk te kunnen voorzien. Bij
de vrouwen en meisjes was
toen weinig bereidheid aanwe
zig om in de fabrieken te gaan
werken. Het levensonderhoud
is echter in de loop van enkele
jaren veel duurder geworden
en er is weer veel meer te
koop, zodat steeds meer meisjes
de fabrieken zijn ingetrokken.
We zijn langzamerhand tot nor
male toestanden teruggekeerd.
KATOEN SCHAARS.
Het nadeel van de te schaar
se katopnproductie is, dat juist
uit deze sector veel begeerde
goederen als lakens, slopen, on
dergoed en werkkleding afkom
stig zijn. Het valt niet te ont
kennen, dat hier van «en ruime
voorziening nog geen sprake
kan zien.
Anders staat het met de
wol, al zijn kamgarenstoffen,
waarop zich in belangrijke ma
te de vraag richt, in beperkte
hoeveelheid verkrijgbaar. Aan
overige wollen garens bestaat
geen groot gebrek meer.
Het totale beeld is dus, dat
de ene sector nog met moei
lijkheden te kampen heeft, en
de andere niet. Wat kan de
overheid onder deze omstandig
heden doen? Moet zij de tex-
tielgoederen vrij geven, of dient
zij de rantsoenering te handha
ven?
BENELUX.
Bij de beantwoording van de
ze vragen is van groot belang,
hoe de samenwerking van Ne
derland met zijn Benelux-part
ners verlopen zal. Binnenkort
worden weer besprekingen tus
sen Nederlandse en Belgische
vertegenwoordigers gevoerd.
Het zal van de resultaten daar
van in belangrijke mate afhan
gen, wat de regering besluiten
zal. In elk geval hoopt men
voor de totstandkoming van de
Economische Unie met België
op 1 Januari 1950 de textiel vrij
te geven.
België zit bij wijze van spre
ken vol met textiel en begint
een zich steeds uitbreidende
werkloosheid onaangenaam te
voelen. Nederland zit om tex
tiel „te springen" doch heeft
geen francs om de goederen bij
zijn buurman te kopen. Wan
neer een regeling getroffen kan
worden, waarbij beide landen
gebaat zijn, dan zal daarnaar
ernstig gestreefd moeten wor
den. Onze hoop is dus gevestigd
op de komende, vermoedelijk
in het begin van Februari te
voeren onderhandelingen.
KOOPKRACHT.
Bij de opheffing van de tex
tieldistributie speelt uiteraard
ook de koopkracht een rol.
Men zou de vraag kunnen te
rugdringen door verhoging van
de prijzen en zo dus eventuele
moeilijkheden kunnen opvan
gen, doch wij menen met stel
ligheid te kunnen zeggen, dat
de Overheid deze kant niet op
wil. Als het puntensysteem
wordt afgeschaft, zullen voorlo
pig althans de maximumprijzen
wel gehandhaafd worden.
TABAK.
Evenmin als iets met zeker
heid gezegd kan worden over
helj afstappen van de distributie
van textiel, kan ook ten aan
zien van de rantsoenering van
tabak, shag en sigaretten reeds
iets voorspeld worden.
Onze tabaksvoorziening ver
loopt niet ongünstig. Zoals be
kend. tracht ons land in de
Oost-Europese landen tabak aan
te kopen, omdat hiervoor geen
dollars nodig zijn. Het is nog
niet bekend, hoeveel tabak Ne
derland in Amerika zal aanko
pen onder de E.C.A.hulp. Doch
als ons land in staat is uit
Amerika evenveel tabak te be
trekken als tot dusver en bo
vendien de aankopen in Oost-
Europa voortgang vinden, dan
ligt binnen niet te lange tijd
een rantsoen verhoging en mis
schien zelfs het vrijgeven van
tabak, shag en sigaretten in het
vooruitzicht. Maar ook hier
weer zijn we van de dollarhulp
afhankelijk.
KOLEN.
Bij de kolenvoorziening is
eveneens de Marshall-hulp een
belangrijke factor. Ernstig denkt
de regering over het vrijgeven
van de kolen, doch misschien
niet oen geen vervulbare il
lusie te wekken, heeft zij de
bevolking aangeraden: Bewaar
Uw kolenkaart. Zij houdt dus
i-ekening met de mogelijkheid,
dat de kolendistrijDutie de vol
gende winter nog niet opgehe
ven kan worden. Toch lijkt het
ons, dat hier enig optimisme
gerechtvaardigd is.
(Nadruk verboden)
(Wordt vervolgd)
Als er nu maar ijs
komt.
De Koninklijke Nederlandse
schaatsenrijdersbond heelt, gelijk
wij in een deel van dc vorige edi
tie reeds berichtten, de Pro
vinciale Zeeuwse kampioen
schappen hardrijden op dc schaats
over de afstanden 500, 1500 en 5000
m. toegewezen aan de ijsclub H.IJ.
C. te Heinkenszand.
Er moet de nadruk op gelegd
worden dat de organisatie natuur
lijk in voorzorg gèschied daar nóg
afgewacht moet worden of er ijs
komt. Inmiddels is in een drietal
Baas boven baas.
Onlangs namen wij uit
..Het Parool" een naam
over van een Chinees
plaatsje, die de langste in
de wereld zou zijn. Een
inwoner van Vlissingen,
de heer Vos, stuurde ons
echter een prentbriefkaart
van het eiland Anglesey
in North Wales met de
naam van de plaats:
Llanfairpwllgwyngyll-
gogerychwyrndrobwll-
llantysiliogogogoch.
Dit is in het Engels:
Church-mary-a hollow
white-hazel-next to-the-
rapid whirlpool-Church-
Soint's name-caxc red.
De redacteuren en zet
ters van de plaatselijke
kranten zijn wel te bekla
gen.
gemeenten op Zuid-Beveland een
baan aangevraagd zodat bij een
eventuele vorstperiode de beste
baan gekozen kan worden. Inlich
tingen voor deelname aan deze
wedstrijden zijn te bekomen bij de
heer N. C. de Regt, Westerstraat
B 86 H te Heinkenszand, waar het
secretariaat van bovengenomde
ijsclub gevestigd is.
De datum en het aanvangsuur
zullen nader worden bekend ge
maakt.
Zoals bekend organiseerde de
ze actieve IJsvereniging ook in 1347
de Provinciale kampioenschappen
op de plas Schenge te Wolfaarts-
dijk. De titel kwam toen terecht
bij Jaap de Jager van Kapelle, de
Jongste telg uit het schaatsenrij
dersgeslacht der de Jagers. In ver
band met de weersomstandigheden
(dooiweer) ontbraken toen de be
kende cracks uit de overige pro
vinciën op het appél. Verwacht
mag worden dat ijs en Weder die
nende alle belangrijke figuren uit
dc Nederlandse schaatssport van
de partij zullen zijn. daar zy ons
onlangs verklaarden dat de reis
naar Zeeland voor hen zeker geen
bezwaar is. Mooie sport ligt dan
in het verschiet.
Dat de Jager, onze Zeeuwse
kampioen, alles in het werk zal
stellen om zijn titel te prolonge
ren staat in ieder geval vast. Dit.
blijkt wel uit de intensieve trai
ning welke bovengenoemde rijder
sinds maanden volgt samen met
enkele andere jonge Zeeuwen
wjens namen hier nog niet behoe
ven genoemd te worden, maar van
wie wij hopen dat zij uit het goe
de hout gesneden zijn.
Dat de actieve ijsclub to Hein
kenszand deze moeilijke organisa
tie ter hand nam. stempelt haar tot
een vereniging welke de waarde
ring verdient van geheel schaats-
minnend Zeeland.