Van de ene gevangenis
naar de andere
Zware schade aan de
ondernemingen op Java
Nederlanders zijn
verstandig, vredelievend
en harde werkers
Zeeuwse Almanak
Restauratie R.-K. Kerk
te Vlissingen
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
MAANDAG 10 JANUARI 1949
Ik was geheim ageni in oorlogstijd(XXXIV)
Herr Moses wordt
Nervenkrank "maar in Hameln
ontmoeten we een echte
bloedhond
Tja, die Hauptwachtmeister Budel! Hij is de schaduw, die
over ons verblijf in Lüttringhausen valt. Een man van het
onaangenaamste ^Pruisische type, die zijn afkeer van ons,
Auslander, zijn ongeloof in ons verhaal en zijn ontevreden
heid met de houding van de directeur openlijk demonstreert.
Langzamerhand groeit zijn vijandelijke houding. In het
begin kort hij onze luchttijden onder de belachelijkste
voorwendsels in, daarna valt hij ons op ieder uur van de
dag lastig over de reinheid van onze cellen. Hij haalt
mensen, die met vrienden in één cel zitten, er uit en plaatst
hen over in cellen met vreemden. We weten, dat hij met
inspanning van alle krachten probeert ons bij de directeur
in discrediet te brengen en op de lange duur moet dit wel
lukken.
In onze groep zijn twintig
ter dood veroordeelden
Een kleine bijdrage tot zijn
uiteindelijke overwinning is
ons incident met Herr Moses,
-de hoofdbewaker van onze
vleugel. Ik kan deze Moses
zonder aarzelen het prototype
van de Duitse gevangenisbe
waker noemen. Hoewel hij
niet onvriendelijk en totaal
ongevaarlijk is, bezit hij een
zeer onaangename neiging tot
critiseren. Die neiging viert
hü. met korte onderbrekingen,
de gehele dag op ons bot. Op
een morgen ontdekt hij, dat
wij, inplaats van om vijf uur
op te staan en om half zes aan
het werk te gaan (dat werk
bestaat uit het naaien van
drie knopen op een lapje
stof!), weer met ons ontbijt in
bed kruipen en pas opstaan,
wanneer hij om half acht zijn
ronde voor de Kiibel maakt.
Op die fatale morgen zit ik in
mijn dekens verward en laat
hem te lang wachten, zodat
hij zijn hoofd om de hoek
van de deur steekt en ons alle
vier, de dokter, Boutens, de
ingenieur en mij. rustig op
onze matrassen ziet liggen.
Hij kan zijn ogen niet ge
loven. Dat is ongelofelijk! nog
nooitHij kijkt met open
mond en zijn ogen puilen uit
zijn hoofd.
..Aber meine Herren, das
geht doch nicht!"
Zwijgend klauteren we uit
bed.
„Das geht doch nicht," her
haalt hii met een vreselijk
gebrul. „Dat is tegen alle voor
schriften in, meine Herren!
Dat is verschrikkelijk!"
Hij is onbeschrijfelijk opge
wonden, gooit met een knal
de deur dicht, loopt bulderend
de gangen door, komt elke
vijf minuten terug om dan de
deur wijd open te zwaaien en
weer woedend te tieren: „Das
geht doch nicht!" Na negen of
tienmaal verschijnt hü voor 't
laatst en zegt dreigend, dat,
wanneer dit nog éénmaal ge
beurt, hü het aan de Haupt
wachtmeister zal moeten rap
porteren en als dat niet helpt,
aan de directeur persoonlijk.
Om der wille van de lieve
vrede houden we ons drie
dagen lang aan de regels,
want we weten heel goed, dat
zijn woede tegen die tijd ge
stild zal zijn. We hebben in
zoverre gelijk, dat hij ons
niet om vijf uur controleert.
Maar Moses houdt ons in de
gaten! Hij maakt er een ge
woonte van vier- of vijfmaal
op een dag onze cel te komen
inspecteren. Hij heeft een af
schuw van stof en daar we
moeten werken met uiterst
stoffige stapels materiaal
vindt hij stof genoeg voor
critiek. Het meest amusante
van zijn inspecties is echter
zijn stokpaardje: het kastje
aan de muur, waarin we de
kommen, ons eetgerei en een
KOPPERMAANDAG.
Als wij nu eens niet in de
twintigste eeuw leefden, maar
Iaat ons zeggen in de zeventien
de, dan zou er vandaag zeker
geen krant verschijnen. Van
daag immers is het Kopper
maandag en in de goede oude
tijd gaven op die dag de druk
kers hun klanten een kalender
cadeau en de knechts gingen bij
diezelfde klanten om een fooi.
Kopergeld kregen ze. Vandaar
de' naam Koppermaandag voor
de tweede Maandag in Januari,
's Avonds was er dan feest. En
drukken deed men niet op deze
dag.
De krant verschijnt wèl, na
tuurlijk. En koppermaandag
wordt niet meer gevierd. Maai
er zijn zetters en drukkers, wie
op koppermaandag een vreemde
onrust in het bloed kruipt. Ze
willen feesten. Dat gaat er niet
uit, dat houdt de eeuwen door
stand, al zijn de Gilden al in de
Franse tijd verdwenen...
En daarom: Als er morgen
nog meer fouten in de krant
staan dan gewoonlijk, kijk dan
niet te nauw. Bedek ze met de
mantel der liefde. En denk:
Het is maar eenmaal Kopper
maandag!
glas hebben staan. Elk stuk
heeft een voorgeschreven
plaats in de kast en elke keer
als HeiT Moses binnenkomt,
onderwijst hü ons, hoe alles
precies moet neergezet wor
den. Het glas brengt hem
buiten zichzelf.
„Ich hab' doch gesagt es soil
dort stehen!" gilt hij iedere
keer en met een theatraal ge
baar schuift hij het dan naai
de andere kant. Het gekke
van het geval is, dat wij dat
ding nooit aanraken en dat hij
elke keer, aldus briesend,
zichzelf corrigeert. Dit gaat
zo twee weken door, tot hij
een Hauptwachtmeister roept.
Die vertelt ons een uur lang
over zijn ervaringen met de
Russen in de oorlog 1914'18
en gaat uitvoerig in op het
afgrijselijke van luchtaan
vallen. Zelf heeft hij zijn huis
en zijn vrouw en twéé kin
deren verloren. Een zoon is
aan het Oostfront gesneuveld
en hü woont nu met zijn enig
overgebleven kind in een
karig gemeubileerde kamer.
„U ziet," zegt hij. „dat u
niet de enigen bent, die moe
ten lijden. Het zou voor ons
allemaal veel beter zijn wan
neer we ophielden met oorlog
voeren. Het is in ieder geval
op het ogenblik toch hope
loos!"
Wanneer hij op het. punt
staat te vertrekken, herinnert
hij zich, waarom hij hier ge
roepen is en verzoekt ons
Herr Moses niet zo te pesten.
Ook hij heeft zijn huis en een
kind verloren én is door het
grote personeelstekort totaal
overwerkt.
De man met de bybelse
naam is echter niet tevreden
en twee dagen later moeten
we op rapport komen bij de
directeur. Niemand maakt
zich ongerust en geen ogen
blik is de gedachte bij ons
opgekomen af te spreken hoe
we ons zullen verdedigen.
Ik ben de tweede, die bin
nengeroepen wordt en krijg
een nette, kleine standaard-
speech, dat „ik als officier"
toch moet begrijpen, dat er
orde moet heersen. Tegen
Boutens heeft hij klaarblijke
lijk dezelfde rede afgestoken.
Mijn verdediging is, zoals ik
later hoor, dezelfde als die
van Boutens: dat Herr Moses
te veeleisend is, zich met het
glas onlogisch gedraagt en wij
Kroberen ons in alles naar
em te schikken, maar zonder
succes. „Hij is zo zenuwach
tig." zeg ik, net als Boutens.
„Hij moet overwerkt zü'n."
Daarna moet de dokter op
draven en na de rede van de
directeur verdedigt Huizinga
zich preeies als wij, alleen met
meer gezag.
„Ik heb hem verteld, dat ik
Moses nauwkeurig geobser
veerd heb," vertelt hij ons op
de terugweg naar de cel „en
ik heb gezegd, dat deze man
ongetwijfeld neurotisch is en
niet geheel verantwoordelijk
voor zijn daden en dat dit
waarschijnlijk te wijten is aan
de zware schok door de dood
van zijn vrouw en het inspan
nende overwerk."
,Binnen tien minuten, nadat
we weer ingesloten zijn,
klinkt er geschreeuw, van be
neden: „Herr Moses! Zum
Regierungsrat!"
We wachten gespannen op
wat gebeuren gaat. We hoe-
vén niet lang te wachten. Een
minuut of tien later horen we
Moses met nog meer lawaai
dan anders de ijzeren trappen
opstormen. Hij blijft voor
onze cel staan, rukt de deur
met geweld open en staat dan
met wijd uitgespreide armen
en purperrood gezicht in de
deuropening.
„So, ich bin nervenkrank.
was?" gilt hij op onnatuur
lijk hoge toon. „Lieber Gott.
Ich nervenkrank! Ik heb te
hard gewerkt! Ik moet een
beetje op mezelf letten. Das
ist Wahnsin. Ich, nerven-
krak!"
Hij gaat weg, laat de deur
open, loopt schreeuwend de
galerij langs en vertelt iedere
Wachtmeister wat er gebeurd
is, komt dan weer bij ons
terug en geeft een buitenge
woon sprekende voorstelling
van een man, die op het punt
staat zijn zinnen te verliezen.
Eén dag later wordt Herr
Moses met ziekenverlof ge
zonden en we zien hem met
weer terug. Maar ondanks
deze overwinning leggen we
toch de strop om onze nek.
Hauptwachtmeister Budel
heeft nog'n andere pijl op zijn
boog. Hij gaat kort daarop
zelf naar de directeur om hem
ervan te overtuigen, dat het
gevaarlijk is die opstandige
mannen in de gevangenis te
houden. De geallieerden na
deren gestadig en die ge
vangenen zouden best, eens
een poging tot opstand kun
nen wagen en de gevangenis
staf overweldigen. Dat is zijn
verhaal. En hij wint.
Midden November worden
er veertig van ons, waaronder
ik. uitgezocht en naar Hameln
gezonden. We reizen in dicht
gespijkerde wagons en de be
wakers zijn erg op hun hoede.
De ontvangst in de gevan-
;enis in Hameln is niet vrien-
lelük en men heeft geen eten
voor ons bewaard en onze
hoop, dat we het verhaal van
burgergeïnterneerden weer op
kunnen hangen, vermindert
met de minuut. Zij verdwijnt
de volgende morgen geheel
op het appèl der nieuw aan-
gekomenen. Met zijn gewone
welsprekendheid zet de dok
ter de zaak uiteen, maar één
blik op het Nazi-insigne, dat
in het oog vallend op de jas
van dc directeur prükt. kan
hem zeggen, dat hij tevergeefs
pleit.
„Intreden!" snauwt de man
Direct na aankomst op het vliegveld te Batavia begaf dr. Drses zich naar het paleis Konningsplein, Van links naiy?
rechts: jhr. Miehiels van Verduynen, dr. W. Drees. Biebeu, de hoge vertegenwoordiger van de Kroon, dr. Beet,
Hoessein Djajadiinggrat en Santoso.
met een scherpe stem. „Kijk
eens, meine Herren. Ik weet
niet wat U bent, maar dit
weet ik wel: U bent geen
burger-geïnterneerden. Ik zal
wel uitmaken wat u werkelijk
bent, al is dat het laatste wal
ik doen kan. Voor het ogen
blik zult u in gemeenschappe
lijke cellen worden ingeslo
ten, maar zodra ik één
klacht hoor, laat ik u stuk
voor stuk kaalknippen, in ge
vangeniskleren steken en in
Einzelhaft opsluiten.
In^ Lüttringhausen hebben
we één uiterste meegemaakt:
ongetwijfeld is dit het andere.
In de nu volgende, veertien
dagen zoekt de directeur de
zwaksten van geest onder ons
uit en door een kruisverhoor
ontdekt hij al gauw, dat er
van de drie-en-veertig „on
schuldige burger-geïnterneer
den" twintig ter dood veroor
deeld zijn en drie tot levens
lange dwangarbeid, terwijl de
resterende elf geen schuld
willen bekennen, tenzij zij
voor het gerecht gebracht
worden. Tot ons geluk is er
iets. dat hem verhindert maat
regelen te nemen. De uitspra
ken moeten bekrachtigd wor
den en hangende deze forma
liteit dienen de gevangenen
te worden beschouwd als
mensen in voorarrest. Van
de pastoor, die ons in burger
kleding bezoekt, horen we,
dat hem dit ontzaglijk dwars
zit en dat hü permanent op
reis is naar Hannover en
Berlijn om verdere orders te
ontvangen. Doch de chaos
strekt zich zelfs tot in het hart
van het Reich uit en Herr Re
gierungsrat zwoegt te ver
geefs.
Europese woonwijk van
Tjepoe werd vernield.
Een woordvoerder van het
departement van economische
zaken te Batavia deelde over
de toestand der ondernemingen
de nieuw bezette gebieden
het voglende mede: Over
het algemeen hebben vooral de
tabaks-, koffie -en thee-onder
nemingen zwaar geleden. De
rubber staat er gunstiger voor.
Over ongeveer drie weken
denkt men aan de ondernemin
gen in de omgeving van Djocja,
Klaten en Solo weer stroom te
kunnen leveren voor de fabrie
ken. De suikerfabrieken Ko-
nang en Winangoeng zijn in-
werden 120.000 zakken suiker
tact; in laatstgenoemde fabriek
aangetroffen. De suikerfabriek
Tjepe bij Djocja is zwaar be
schadigd, het herstel zal waar
schijnlijk een jaar duren en
V/z millioen kosten.
In Solo zijn de meeste ryst-
pellerijen en tabaksdrogerijen
niet beschadigd.
In Tjepoe. waar de gehele
Europese woonwijk werd ver
nield, werden 300.000 kubieke
meter hout aangetroffen, waar
van de waarde in de millioenen
loopt. Met dit hout zal heel wat
opbouwwerk kunnen worden
verricht.
MONETAIRE CHAOS
IN TAPANOELI.
Bij de bezetting van Tapanoe-
li bleken aldaar zeven verschil
lende soorten republikeins geld
in omloop te zijn. afkomstig
van de verschillende regimes,
die er in de republikeinse tijd
aan de macht zijn geweest, ter
wijl er ook ..regionale muntbil
jetten" werden aangetroffen. De
laatste tijd geschiedde de han
del echter uitsluitend in straits-
dollars op ruilbasis, daar het
republikeinse geld sedert ge
ruime tijd als waardeloos wefd
beschouwd. Van Medan zijn fi
nanciële deskundigen naar Ta-
panoeli gereisd om in de mone
taire chaos enige orde te schep
pen.
Amerikanen practisch en vooruitstrevend.
Engelsen beheerst,
Russen wreed en heerszuchtig.
Nederlanders dapperder.
Op verzoek van de Unesco,
de wetenschappelijke en cultu
rele organisatie van de Ver-
nigde Volken, heeft het N.I.P.
O. enige enquêtes gehouden
onder het publiek in ons land.
Een der interessantste Unesco-
v ragen luidde:
..Wilt U op deze kaart kijken
welke woorden naar Uw idee
het beste het Engelse volk be
schrijven Zoek er zoveel uit
als U wilt en noem mij de let
ters, die bij de woorden staan,
die U uitkiest. Zegt U het ge
rust, wanneer U er eigenlijk
geen idee over heeft".
Bij deze vraag ontvingen de
mannen en vrouwen, die het
N.I.P.O. bezocht een kaart
met twaalf beschrijvingen als:
„Hard werkend", Verstandig",
„Practisch", „Verwaand",
enz.
Dezelfde vraag werd vervol
gens ook gesteld over de Rus
sen, de Amerikanen en ons
Nederlanders zelf.
De antwoorden die honder
den mannen en honderden vrou
wen uit alle delen van ons
land hebben gegeven beteke
nen natuurlijk allerminst dat
het Amerikaanse. Russische
en Engelse volken wij
zelf, zo zijn als deze doorsne
de van óns volk denkt dat ze
zijn. Maar hoe men over een
volk denkt is misschien nog
wei belangrijker dan hoe het
werkelijk is. Welke eigen
schappen men aan deze vol
ken toeschrijft blijkt uit de
volgende antwoorden tabel.
Eigenschappen van het
Volgens ónze ideeën, die
van het publiek in zijn ge
heel dus is de Nederlander
vredenldevender, -harder wer
kend en verstandiger dan En
gelsen. Russen en Amerikanen.
Wij Nederlanders zouden ook
dapperder zijn maar de Engel
sen zijn beheerster.
De Amerikanen practischer
en vooruitstrevender en ook
veel meer vrijgevig.
De Russen zouden, naar
meer dan de helft van ons
volk meent, wreed en heers
zuchtig zijn. En ook achterlijk
maar óók hard werkend.
De Engelsen worden het
meeste verwaand gevonden.
Heerszuchtig vindt men hen
èn d'e Amerikanen ook meer
dan wij zelf zouden zijn.
Vanzelf sprekend zijn dit
allemaal zgn. „stereotypen",
standaard-eigenschappen die
men aanneemt dat deze volken
bezitten. Het aantal Nederlan
ders (en daardoor ook het
aantal ondervraagden) dat
door persoonlijke ervaring
werkelijk iets van het Russi
sche, Amerikaanse of zelfs 't
Engelse volk kent. is natuur
lijk maar heel klein.
(Ned. Instituut voor de Pu
blieke Opinie
Nadruk verboden.
2 2 c M
5 2. w 3
6 X w qtq
0 O O O
X X X X
r/c
75 44 7 33
68 54 41 30
54 37 9 28
47 63 17 22
11 28 24 26
10 18 3 44
40 68 7 31
25 44 3 9
15 17 11 31
5 18 57 27
1 1 49 3
2 61 1
in bovenstaande
tabel is" een percentage van
alle ondervraagden die van het
betreffende volk een of meer
eigenschappen noemden. Geen
enkele eigenschap van het
Nederlandse volk werd door
jde 8r/r der ondervraagden ge
noemd. geen enkele der Ame
rikanen door 10%. over de
I Russen door 13'.:, en over de
Engelsen door 22%).
Vredelievend
Hard werkend
Verstandig
Vooruitstrevend
Dapper
Beheerst
Practisch
Vrygevig
Verwaand
Heerszuchtig
Achterlijk
Wreed
(Elk cijfer
Vernielingen te Tjepoe.
Van de B.P.M. te Batavia
vernam Aneta. dat de boven
grondse installaties op het
boorterrein van het oliecen
trum Tjepoe voor een groot
deel zijn verdwenen. De olie-
en wasfabriek heeft vry veel
schade opgelopen, waarvan de
ömyang nog moet worden vast
gesteld. Een eerste groep des
kundigen van de B.P.M. is
thans te Tjepoe aan het werk
om de toestand van de fabriek
en de terrein-installaties op te
nemen.
Op aanwijzingen van een
voorbijganger heeft de politie te
Amsterdam in eerf onbewoonbaar
gedeeltelijk dichtgemetseld perceel
het lijk van een 60-jarige man ge
vonden.
Het volspuiten van twee .poldertjes aan de Oude Vllssingso weg te Vlisslngen, waar
thans een nieuw* industrieterrein wordt aangelegd
LEZERS SCHRIJVEN..
EEN TROTTOIR ALS
HINDERLAAG.
Namens de bewoners van de Lan-
gevielesingel tussen Langevieleweg
en Koudekerkseweg zou ik de be
trokken autoriteiten.de vraag wil
len stellen o£ zij op de hoogte zijn
van de onmogelijke toestand, waar
in het aldaar aanwezige trottoir
verkeert. Men behoeft er slechts
éénmaal over te lopen om er van
overtuigd te raken, dat valpartijen
zeker niet tot de onmogelijkheden
behoren. Vooral 's avonds loopt
men gemakkelijk een gekneusde
enkel of erger op. temeer daar een
goede verlichting, waarop reeds
enige jaren wordt gewacht, nog
steeds ontbreekt.
Waar in de onmiddellijke nabij
heid goede trottoirs worden aan
gelegd en uitstekende verlichting
wordt aangebracht en waar wij
toch ook straatbelasting betalen,
lijkt het ons niet onbillijk om op
spoedige verbetering aan te drin
gen.
S. P. WILLEMS.
Technische Hogeschool-
dagen.
In Delft hebben Vrijdag ter
gelegenheid van de technische
Hogeschooldagen enkele pro
minente sprekers het woord ge
voerd.
Ir. M. H. Damrae sprak over
ontstaan, doel en werkwijze
van de „Stichting van de Ar
beid", dr. ir. J. A. Ringers over
de mogelijkheden van Delftse
ingenieurs in het buitenland.
6 j'aar voor Duitse
kampbewaarder.
De Duitse Unterscharführer
Schulz, die zich als bewaker
in het kamp Ratheno (bij Sach-
senhausen) had schuldig ge
maakt aan ernstige mishande
lingen, o.a. van Nederlandse ge
vangenen, werd door het Byz.
Gerechtshof te Arnhem veroor
deeld tot 6 jaren en 8 maan
den gev. straf met aftrek van
8 maanden voorarrest. De proe
fiscaal had tien jaren geëist.
Twee Nederlandse priesters
op Java vermist.
In het klooster van de Paters-
Lazaristen te Nijmegen ontving
men een telegram uit Soerabaja.
waarin mededeling werd gedaan
van de vermissing van twee Ne
derlandse priesters, nl. de pastoors
J. Verbong uit Tegelen en J. Wol-
ters uit Montfoort. Beide geeste
lijken, die verblijf hielden te Soe
rabaja. brachten onlangs een be
zoek aan een missiestatie tussen
Soerabaja en Malang. Zij zyn niet
teruggekeerd: Men vremoedt, dat
zij door terroristen zijn overvallen.
72 jaar getrouwd.
Zondag viert het
echtpaar Th. Kleinpen-
nink-Tomessen uit Zed-
dam (Geld.) de dag
waarop het 72 jaar ge
leden in het huwelijks
bootje stapte. Het paar
heeft acht kinderen vyf
en zeventig kleinkinde
ren en één en zeventig
achterkleinkinderen. Als
bijzonderheid kan nog
vermeld wórdten dat de
oudste zoon Willem
meestal samen met zijn
vader de ouderdomsren
te gaat halen. De echt
lieden zijn 93 jaar oud.
Te Leidschendam is de 12-ja-
rige wielrijder van der Salm uit
Wilsveen door een hem achterop-
rijdende vrachtauto, bestuurd door
A. Th. H. uit Loosduinen, aange
reden. Hij is aan de gevolgen over
leden.
Over enige weken gereed.
Nieuwe klok en orgel.
Het definitieve herstel van de
R. K. kerk te Vlissingen (waar
mede een bedrag van 81.000 ge
moeid is) vordert snel, zodat,
naar men verwacht, het werk over
zes a acht weken gereed is. Negen
maanden'zullen er dan na het be
gin der werkzaamheden verlopen
zijn. Gedurende deze periode be
hoefden evenwel de godsdienst
oefeningen niet elders te worden
gehouden. Zoals men weet, vond
na de bevrijding reeds een voor
lopig herstel plaats, zodat de kerk
sedert October 1945 weer in ge
bruik is. Thans heeft men zich nieï
beperkt tot een herstel van de
oude toestand. Integendeel, er zijn
bnkele eenvoudige wijzigingen
aangebracht, welke echter even
zovele verbeteringen mogen wor
den genoemd. De voorgevel, die
naar veler gevoelen voorheen een
wat povere indruk maakte, is an
ders ingedeeld: het grote roos
venster is vervangen dooi- drie
boogramen, elk 5'/2 meter hoog en
1 meter breed, terwijl het Maria
beeld niet meer in het midden van
de gevel, doch meer naar rechts
zal prijken.
HET INTERIEUR.
Ook het intérieur heelt enkele
veranderingen ondergaan. Het
zwaar-beschadigde houten pla
fond is, met behulp van zgn. „rij
dende" steigers (werkbesparing!).
geheel vervangen en evenals
het overige schilderwerk van
stemmiger en fraaier kleur dan
voorheen. Het ligt voorts in de be
doeling, de Kruisweg-staties op 'n
andere en betere wijze over
de wanden te verdelen. De voor
malige glas-in-lood-ramen keren
niet terug. Zij zijn vervangen door
vensters van zgn. „neu-antik",
hetgeen weliswaar een grote uit
gaaf vergde (f45.000!) maar de
lichtval belangrijk levendiger
maakt.
HET ANGELUSKLOKJE.
Tengevolge van de bezetting is
het Angelus-klokje verdwenen,
maar een nieuw is in bestelling cn
zal spoedig zyn plaats in het to
rentje innemen. Een grote klok is
met succes ondergedoken en bo
vengekomen, maar zij wacht op
haar plaats in de grote toren,
rechts van de gevel, die evenwel
nog wel verscheidene jaren op
zich zal laten wachten.
HET ORGEL.
De parochie staat tenslotte voor
de aanschaf van een nieuw or
gel. Daaromtrent is het oordeel van
prof. de Bruin uit Utrecht, lid van
de Orgel-raad, gevraagd cn deze
acht voor dit kerkgebouw met 1000
plaatsen een orgel met 12 registers
(kosten: f 15.000) een minimale
eis. Hieromtrent worden nog be
sprekingen gevoerd.
In verband met de geruchten,
dat het gereedkomen der kerk met
een bijzondere kerkelijke plechtig
heid gepaard zal gaan. vernamen
we tenslotte, dat daarover niets
vaststaat.