T
Per dag laten 240 Nederlanders
iets in de trein achter
Zweden biedt zijn buren
werk en onderdak
De Gampveerse Toren
ante Sabine
grijpt in MARI/ SAWERSKY
Bijna de helft der
vergeetachtigen vraagt
er niet om
Om de drie maanden uitverkoop
(Van een speciale verslaggever).
De ruime hal van het voormalige Maliebaanstation te Utrecht
vertoont zo op het eerste gezicht wel enige overeenstemming
met de garderobe van een groot stadstheater tijdens de avond
voorstelling. Honderden jassen rijen zich hier aaneen in alle
maten, soorten en kwaliteiten sommigen onberispelijk van
coupe en afwerking, anderen oud en afgedragen met rafelige
mouwen en smoezelige kragen. Eén ding hebben deze kleding
stukken echter allen gemeen: hun onbekende herkomst. Vonde
lingen zijn het. stuk voor stuk. Die prachtige new-lookmantel
even zo goed als dat schamele kinderjasje. Ruim vijf en twintig
honderd jassen.... de oogst van de laatste vijf maanden!
Ruim vijf en twintig honderd
jassen! En toch slechts een klein
deel van de totale voorraad goe
deren die hier, In het centraal
bureau voor gevonden voorwer
pen der Nederlandse Spoorwe
gen te Utrecht is ondergebracht.
Uit alle delen van het land stro
men dagelijks de vondelingetjes
binnen variërende van ogen
schijnlijk waardeloze prullen tot
kostbare sieraden of moeilijk te
vervangen kledingstukken. Tot
de meest gewilde artikelen be
horen handschoenen, tassen,
hoeden, parapluies en dassen,
maar ook mantels, schoenen,
muziekinstrumenten, fototoe
stellen, brillen en kinderspeel
goed zijn veel geziene gasten
op het B.G.V. (bureau gevonden
voorwerpen) te Utrecht.
WONDERLIJK.
Aanvankelijk zeggen we niets,
zo verbaasd zijn we over het
geen zich hier voor onze ogen
vertoont. Meters hoge stellages
van onder tot boven afgeladen
met alle mogelijke en onmoge
lijke voorwerpen. Kijkt men
rechts, dan waant men zich in
een speciaal zaak voor regen
schermen, draait men zich om
dan krijgt men sterk de indruk
in een vooroorlogs magazijn
voor herenhoeden verzeild te
zijn geraakt (zelfs hoge hoeden
ontbreken niet!) en doet men
nieuwsgierig een paar stappen
opzij dan staat men plotseling
tussen een opeenhoping van
koffers en actetassen, die meni
ge handelaar in lederwaren in
vervoering zou brengen. Wij
hebben daar echter geen tijd
voor want de heer Spieksma is
reeds naar de volgende afdeling
gedrenteld en toont ons nu zijn
voorraad handschoenen. Kisten
vol maar liefst!
..En dan te bedenken, dat er
momenteel iedere dag zo'n hon
derd stuks bijkomen", verzucht
onze leidsman en woelt doelloos
met zijn handen door de bonte
sortering.
GEEN EIGENAARS.
Waar we ons hier eveneens
vaak over verbazen is het feit,
dat van vele gevonden voorwer
pen helemaal geen aanvraag
binnen komt! Laatst nog kre
gen we een koffertje waarin
zich een bedrag van ruim dui
zend gulden bleek te bevinden.
Een aanvraag bleef uit en als
niet toevallig de naam van de
eigenaar binnen in de koffer
vermeld was geweest, wisten we
tot op heden nog niet aan wie
liet toebehoorde. Die eigenaar
was er zo van overtuigd, dat
zijn eigendom was gestolen, dat
hij zich maar niet eens de moei
te had getroost om een aanvraag
in te dienen. En zo zijn er velen,
meneer! Ruw geschat waren er
vorig jaar een kleine tiendui
zend mensen die absoluut geen
moeite hebben gedaan hun ver
loren gegane eigendommen weer
in hun bezit te krijgen.
UITVERKOOP.
Wat er nu uiteindelijk met
die voorwerpen gebeurt, die we
niet hfuis hebben kunnen bren
gen? Wel, die worden in het
openbaar bij opbod verkocht.
Nee, 7iict eens per jaar, maar
eens in de drie maanden. Ik zou
me geen raad weten als ik in
dit gebouw de opbrengst van 'n
heel jaar zou moeten bergen.
Hebt u zelf wel eens iets
in de trein laten liggen?
En hebt u in dat geval
alle moeite gedaan om het
terug te krijgen? Zo niet,
dan moogt u zichzelf een
zacht verwijt maken,
want als u het dan niet
teruggekregen hebt, heeft
het zeker niet aan de N.S.
gelegen, die werkelijk al
les in het werk stellen de
in de treinen aangetroffen
spullen weer ter bestem
der plaatse te brengen.
Denkt u zich maar eens even
in. Vorig jaar alleen al: 12.674
paar handschoenen, 6914 acte
tassen, 6287 hoeden, 2538 para
pluies en zo maar door. In totaal
87.648 stuks of gemiddeld iets
meer dan 240 per dag, d.i. ge
noeg om een warenhuis mee te
drijven! Meer dan de helft van
deze omvangrijke voorraad ge
raakte dank zij de tussenkomst
van het B.G.V. weer in handen
van de oorspronkelijke bezit
ters. maar het resterende deel
bedroeg toch altijd nog 42.476
stuks. Meer dan 42.000 voorwer
pen waarvan, grotendeels door
nalatigheid, laksheid, gemak
zucht en onnauwkeurigheid van
de verliezer, de herkomst, niet
meer kon worden vastgesteld.
We beschouwen het weliswaar
als een sport om zoveel mogelijk
goederen terug te bezorgen,
maar ja, als de mensen zelf niet
een beetje meewerken, is het
voor ons onbegonnen werk. Dit
foto-toestel b.v., daar is een aan
vraag voor binnen gekomen,
maar de eigenaar heeft verge
ten zijn woonplaats te vermel
den. En nu moeten wij maar
zien uit te vissen waar de goede
man woontZenuwen, me
neer, niets dan zenuwen! Haast
je, rep je wordt zo'n formulier
ingevuld en dan is men nog ver
wonderd als men er niets meer
van hoort.
Ja, die boeken daar zijn ook
allemaal gevonden; een com
plete bibliotheek zoals u ziet en
heus geen prutsromannetjes.
Alsjeblieft, drie exemplaren van
Gods Geuzen, Klop op de deur,
Ciske de Rat, Laars op de nek,
enfin, noemt u maar op. Bij. ons
is geen Nee te koop!
(Nadruk verboden).
Admiraal Pinke dankte.
Admiraal Pinke heeft telegra
fisch zijn bijzondere waardering
betuigd aan de commandant van
het Oostelijk verkenningstransport
van de Marine-Luchtvaartdienst
en zijn personeel voor de prestaties
bij de landingsoperaties op het
vliegveld Djocja en op Singakarak
op Sumatra. Admiraal Pinke heeft
voorts zijn bijzondere waardering
betuigt aan de marinecommandant,
van Soerabaja voor het snel verlo
pen van de landingsoperaties. Ad
miraal Pinke verzocht zijn waarde
ring aan het betrokken personeel
van de dienst scheepvaart over te
brengen.
Voorts verzocht hij aan de mi
nister van marine telegrafisch de
nieuwjaarswensen van het perso
neel in Indonesië over te brengen
aan H.M. Koningin Juliana.
Wenen krijgt een
ondergronds museun.
In het centrum van
Wenen wordt een onder
gronds museum gebouwd,
waarin de onlangs ge
vonden Romeinse over
blijfselen zullen worden
ondergebracht.
Het museum zal deel
uitmaken van het Ro
meinse kamp Vindobona,
dat ontdekt werd op de
„Hohe Markt", toen men
bezig was het puin van
'n bominslag te verwijde
ren. De stenen dragen
het teken van het tiende
Romeinse legioen, dat
Wenen voor ongeveer
1800 jaar bezette. Bij de
opgravingen vond men
een centrale verwar-
mings-installatie.
Bij de opgravingen
stootte men voorts op
een grote hoeveelheid
kannen, kruiken en been
deren.
Het museum komt 9
voet beneden het straat
niveau te liggen.
Binnenkort herziening
overbruggingsregeling.
Zeer binnenkort zal een her
ziene overbruggingsrpgeling aan
de gemeentebesturen worden toe
gezonden, aldus Parool. Daarbij
zal onder meer worden tegemoet
gekomen aan het bezwaar, dat
ook ten aanzien van losse arbei
ders een ononderbroken werk
periode als voorwaarde voor het
ontvangen van een uitkering is ge
steld. Overwogen wordt tegelijk
met de herziening van de over
bruggingsregeling, de normen van
de sociale bijstandsregeling, die
onlangs met f 1 werd verhoogd,
nogmaals te verhogen. Bij de uit
voering van de overbruggingsrege
ling en van de sociale bijstandsre
geling zal in de naaste toekomst
ook de vakbeweging worden be
trokken.
„Gentlemens Agreement"
wordt film van de maand.
Het bestuur van de Neder
landse Filmclub verleende
aan de, door Blia Kazan ver
vaardigde film „Gentlemans
Agreement" (de ongeschre
ven wet) het praedicaat
„Film van de maand".
Gesprekken mei emigraniert
HUN LEVEN IS NIET ZO SLECHT
STOCKHOLM, Dec. Wij wilden het eerst niet geloven: ver
schillende Zweedse boeren zouden na een vergeefse poging hun
ontroerend bezit te verkopen, kortweg een plank voor de
deur van hun hof hebben gespijkerd en met vrouw en kroost
naar de stad zyn gekomen, óm in een fabriek te werken.
Maar toen ons dit officieel werd bevestigd, meenden wij goed
te doen, naar een fabriek te gaan en aldaar contact met de
arbeiders te zoeken.
Strubbelingen in de
IJmuider visserswereld.
Donderdag zijn IJmuidense traw-
lcrvissers. aangesloten bij de Alg.
Ned. Bond voor Zeevarenden, als
eerste bijeen geweest om hun hou
ding te bepalen ten opzichte van
de collectieve arbeidsovereenkomst
welke na een accoord tussen de
Centrale Bond van Transportarbei
ders cn reders door beide partijen
was goedgekeurd. Tijdens de ver
gadering, die dezer dagen zal wor
den gevolgd door bijeenkomsten
in Schcvenlngen, Egmond en Kat
wijk. heeft ook dc heer B. Blok
zijl van dc E.V.C. het woord ge
voerd.
Men kwam tenslotte tot het be
sluit niet uit te varen alvorens de
vereniging van reders van vissers
vaartuigen zich ondubbelzinnig be
reid verklaard heeft over de ver
langens van de opvarenden der
IJmuidense trawlervloot met alle
organisaties van werknemers on
derhandelingen te voeren.
Brits© conferentie voor
Zuid-Oest Azië.
Britse gouverneurs en diplo
matieke vertegenwoordigers
in Zuid-Oost-Azië zullen 15 Ja
nuari te Singapore bijeenko
men om gemeenschappelijke
politieke, economische en de-
fenslcvraagstukken tc bespre
ken.
Wij kwamen weldra in ge
sprek met een onderwijzer, die
ons vertelde, dat hij met zijn
salaris niet kon rondkomen en
derhalve overdag als stukwer
ker achter een machine zat,
terwijl hy 's avonds nog enkele
uren les gaf in de Engelse taal.
U moet weten, zo zeide deze
intellectuele arbeider, dat het
vakverbond der metaalwerkers
een machtige organisaties is,
wier ongeschoolde leden
waarvan ik er één ben met
stukwerk tot Zw. kr. 250
1 87) p. uur verdienen. Telt
nu hierbij nog een duurtetoe-
slag, dan weet u, dat ik gemid
deld Zw. kr. 2.75 2.05) per
uur kryg en dus wekelijks Zw.
kr. 132, 99.—) verdien. Dat
zijn ruim Zw. k*. 560 420)
in de maand! U zult zich nu
wel kunnen voorstellen, dat
veel afgestudeerden met> min
der tevreden moeten zijn. En u
zult ook begrijpen, waarom
zoveel boeren him bedrijf in de
steek laten, om hier het drier
of zelfs viervoudige voor hun
handenarbeid te ontvangen.
Inderdaad, nu begrepen wy
de landvlucht en wisten waar
om Nederlanders, die in de
Zweedse bos-, land, of tuin
bouw willen werken, zonder
werkvergunning in dienst mo
gen worden genomen.
Maar wacht u even, ver
volgde de onderwijzer, ik zal u
aan een paar collega's voor
stellen.
EEN DANDY
In een lichte kameel-haren
jas kwam, dandy-achtig, een
jonge Let uit de poort. Twee
jaar geieden was hij via Duits
land naar Zweden gekomen.
Hij had toen nagenoeg geen
kleding, maar is nu weer het
heertje. Hij houdt van uitgaan
en l$at ons, ongevraagd, een
foto van zijn meisje zien. Dan
komen wij over de politiek te
spreken. Even zucht hij: u
kunt toch niet geloven, dat ge
durende één nacht tienduizen
den mensen werden gearre
steerd en spoorloos zyn ver
dwenen. Of ik van mijn ou
ders nog bericht krijg? Ach,
die heb ik al lang afgeschre
ven. Ze leven voor mij niet
meer. En veronderstel, dat zij
gespaard zijn gebleven- Wat
dan nog? Ik zou toch niet mo
gen schrijven, om hun leven
niet onnodig in gevaar te
brengen. Nee, laat u mij wat de
politiek betreft met rust. Ik
wil graag werken, wil leven en
wil alles, wat achter mij ligt,
vergeten.
Even later werden wij aan
drie Finnen voorgesteld. Sa-
men liepen wij naar de bushal
te. De een was schilder, eer-
tweede timmerman en een der
de had nog geen vak geleerd.
Ze waren met een vrachtboot
naar Stockholm gekomen om
hier gedurende een jaar te
werken en zodoende in staat
te zijn, enkele kledingstukken
aan te schaffen. Het werd wel
tijd, bekende de schilder, die
ons tevens wist te vertelllen,
dat de Finnen, evenals de No
ren en de Denen, zonder ver
gunning in Zweden mogen wer
ken en dat de Zweden aan
meer dan honderdduizend
Scandinavische broeders gast
vrijheid verlenen. Meer dan de
helft van de 27.000 in Zweden
levende Finnen zijn echter kin
deren, die hier ten dele bij
pleegouders zijn ondergebracht-
En wat doen jullie, wanneer
de politieke situatie eens cri-
tiek zou worden, vroegen wij,
nadat zij hadden verteld, dat
ze nog tien maanden voor dc
boeg hadden. Het is eigenaar
dig, antwoordde de schilder,
die blijkbaar ook voor de twee
anderen sprak, dat men in
Stockholm veel zenuwachtiger
is dan in Helsinki. Wat is dat
nu voor een vraag? U bedoelt:
wanneer een oorlog zou uit
breken? Natuurlijk gaan we
dan terug en zullen de Russen
zo lang weten tegen te houden,
tot versterking uit Engeland of
Amerika komt.
Enkele dagen later werden
wij op een iets geheimzinnige
wijze door een geaccentueerde,
nis te horen. Als kapitein en
als Lithauer had hy met de
Duitsers tegen de Russen ge
vochten, zonder echter Nazi te
zijn geweest, zoals hij beweer
de. Hij wilde in Zweden blijven
tot hij naar zijn vaderland kon
terugkeren. Dat zou, meende
hij, niet lang meer duren. Ui
terlijk in 1950 zou Amerika
hebben ingezien, dat met de
heren in het Kremlin niet valt
tc praten. Dan zou voor hem
de dag komen, waarop hij al
drie jaren had gewacht, de dag
waarop hy weer zijn uniform
zou aandoen. Toen wij hem te
verstaan gaven aan een andere
oplossing dc voorkeur te' geven,
schudde hij enkel zijn hoofd,
schoof zyn gespierde kaak
naar voren en verkondigde, dat
het leven aan het front niet zo
gevaarlijk is. ais algemeen
wordt verondersteld.
EEN NEDERLANDER
Het toeval wilde, dat wij ook
nog een Nederlander ontmoet
ten, die naar Stockholm was
gekomen, om op een fabriek de
overtocht naar Canada te ver
dienen. Het zal wel een jaar
duren, zei de jongeman, die zijn
einddiploma 5 jaar H.B.S. in
zijn zak had, maar dan heb ik
meteen nog een taal geleerd.
Het beviel hem in Zweden
best. Het'leven vond hij alleen
iets te duur. Zw- kr. 500 375)
die ik schoon in mijn hand
krijg, lijken heel wat, maar ei-
De ..correcte" diploma
tieke betrekkingen tus
sen Stockholm en Mos
kou beletten Zweden niet
het asyl-recht te hand
haven. Nog steeds ko.
men uit Oost-Europese
landen politieke vluchte
lingen die in het dun
bevolkte Zweden werk
en onderdak vinden. Het
aantal uitgeweken Bal-
ten is reeds tot 29.000
gestegen- Opgemerkt zy,
dat de Nederlandse ko-,
lonlc 840 zielen te
klein is geweest om St.
Nlcolaas uit te nodigen.
fluisterende stem uit or.ze ge
dachten gehaald. „Sie sind
Deutscher...?? Ik heb u met
de heer X horen praten... ..Zon
der gewetensbezwaar camou
fleerden wy onze nationaliteit:
„...Berliner... und Sie?" En
toen kregen wij in een mininum
van tijd zijn levensgeschiede-
Voorlichting en aanmelding
emigratie gedecentraliseerd.
Van 1 Januari af zullen dege
nen, die voorlichting wensen om
trent emigratie, dan wel willen
emigreren en aangesloten zijn bij
een der landbouworganisaties, sa
menwerkende in de centrale stich
ting Landbomvemigratie, zich
moeten wenden tot het bureau
dier stichting, Raamweg 28 Den
Haag of tot hun eigen organisatie.
Alle overige adspirant-emigran-
ten dienen zich in verbinding te
stellen met liet Gew. Arbeidsbu
reau of een bijkantoor daarvan.
Schepen in het ijs bekneld.
Woensdagavond werden op
het IJsselmeer, ongeveer vier
km. van Lemmer, noodsigna
len waargenomen. De red
dingsboot „Hilda" van Lemmer
voer ter assistentie uit. Het
bleek, dat twee vissersboten,
de Lemmer 74 en de Lemmer
12, zodanig in het ijs beklemd
zaten, dat zij de haven niet
konden bereiken. Het gelukte
de „Hilda" de beide schepen te
bevrijden en ze behouden in
Lemmer binnen te brengen.
Republikeinen gaan door.
Dr. Randit Oesman, vertegen
woordiger der republiek in
Australië, heeft té Camberra
meegedeeld, dat de republi
keinen te Tjikampek, een be
langrijk spoorwegknooppunt
op West-Java, bruggen hebben
opgeblazen en treinen hebben
doen ontsporen. Hij voegde er
aan toe. dat plantages en fa
brieken in brand gestoken of
opgeblazen zyn, overeenkom
stig de verschroeide aarde po
litiek!
Waardevolle vondsten uit de
tijd van Alexander de Grote.
Tijdens de werkzaamheden voor
het in gebruik nemen van een
nieuwe weg te Kozani in Macedo
nië, heeft men in de uiterste hoek
van de stad vier graftomben uit
het Macedonische tijdperk ont
dekt, waarin zich vazen, sieraden
en geldstukken bevonden. Onder
de sieraden waren prachtige halsr
snoeren en armbanden. Een paar
gouden oorhangers, die fijn ge
ciseleerde leeuwenkoppen voor
stellen, heeft bijzonder de aan
dacht getrokken door zijn artistie
ke waarde. Daar men ook zwaar
den heeft ontdekt, is men van me
ning, dat het graftomben betreft
van officieren van Alexander de
Grote. Onder de geldstukken be
vinden zich trouwens gouden en
zilveren munten met op de voor
zijde de beeldenaar van Alexander
en op de achterzijde die van Ju
piter.
Evenals dit voor België het
geval is, zullen voortaan Luxem
burgse onderdanen in Nederland
en Nederlanders in Luxemburg
worden toegelaten op vertoon van
een paspoort, dat na 1 Aug. 1945
is afgegeven of verlengd en dat
geldig is of sedert ten hoogste 5
jaar is verlopen.
genlijk moest de een of andere
emigratie-centrale in Neder
land formules voor het bere
kenen van de koopkracht van
de vreemde valuta verstrekken.
Wie houdt er nu rekening mee.
dat een moderne één-kamer
woning ongemeubileerd al Zw.
kr. 120 (ƒ90) kost? Dat men in
de tram Zw. kr. 0.30 0 22l£)
voor een enkele rit betaalt en
bij de kapper alleen al voor
knippen en dus zonder fooi Zw.
kr. 2.50 1.87) moet neertel
len? Maar maakt u zich niet
ongerust, besloot hy met een
schalkse .lach, ik kom er wel,
al is het'wachtwoord: aanpak
ken
Menigmaal zal misschien de
verleiding amper, kunnen weer
staan, om voor weinig geld in
het bezit te komen van een
Zweedse boerderij. Maar men
diene er rekening mee te hou
den, dat voor leidende functies
wel een werkvergunning nodig
is en dat een boerenbedrijf in
hoge mate gemechaniseerd
moet zyn, wil men met winst
werken. Want al is het leven
in Zweden duur, de boter
(waar de boer het toch voor
een zeker deel van hebben
moet) wordt voor slechts Zw.
kr. 5.20 3.90) per kilogram
aangeboden.
(Nadruk verboden)
In de oude, in 1470 gestichte, Ned. Hervormde Kerk te Mid-
delhamis is Donderdagochtend, waarschijnlijk tengevolge van
kortsluiting, brand uitgebroken, die het gebouw met het zich
daarin bevindende orgel, geheel verwoestte. De teren konden
de gezamenlijke brandweren van 't eiland Goeree Overflak-
kee behouden.
FKU1LI ETON
17
„Maar ik heb u toch al ver
teld, dat Peter dat hele ver
haal uit z'n duim heeft gezo
gen!" riep Mengelberg wanho
pig. „Ik heb al dat spul braaf
opgegeten. Wat wilt u nog
meer"? En nu kan ik geen eie
ren en geen melk meer zien. Ik
ben op het water oud geworden
het enige waar ik nog naar
verlang, i° naar een straffe
grog en naar een behoorlijk
bord bruine bonen met spek.
Dat denk ik nu te nemen!"
„Als dokter Krusrer het ten
minste goed vindt!" .ging juf
frouw Sabine er botweg tegen
in. ,Ik zal er naar informeren
en eerder mag u dit vergif hier
niet drinken!"
der, maar als u zich nu ver
beeldt. dat u me daarom voor
de rest van m'n leven als een
zuigeling kunt behandelen, dan
hebt u 't mis, als u dat maar
begrijpt. Ik ben een volwassen
Met deze woorden spoedden
de oude dame zich naar het ta
feltje by het raam en met een
resoluut gebaar kiepte ze de
inhoud van het grogglas in een
lege bloempot.
Deze gewelddaad benam de
kapitein de adem. Een kostelij-
GEMEENTERAAD VEERE.
Het gemeenschappelijk
bouw- en woningtoezicht.
Woensdagmiddag kwam de ge
meenteraad van Veere bijeen, on
der voorzitterschap van burge
meester Jhr. I. F. de Beer-Poortu-
gaal. Een voorstel tot wijziging
van de politieverordening werd
zonder hoofdelijke stemming aan
genomen.
Na enige discussie werd het
voorstel van B. en W. om afwij
zend te beschikken op het ver
zoek van de Ned. Onderwijzersver
eniging om toepassing te geven
aan het verplaaisingskostenbesluit
voor onderwijzers, aangenomen.
Hierna kwam aan de orde het
voorstel tot overdracht in eigen
dom aan het Rijk van de Camp-
veerse Toren, nadat deze ge
restaureerd is. De voorzitter haal
de de brief aan van de Minister
van O. K. en W. en zei, direct na
ontvangst van die brief naar Den
Haag te zijn gegaan, om deze be
langrijke kwestie op het Departe
ment van O. K. en W. te bespre
ken. Het Rijk wilde wel tot hoge
restauratiekosten overgaan, maar
alleen onder voorwaarde, dat het
na de restauratie de Gampveerse
Toren in eigendom zou krijgen. De
voorzitter had de vraag gesteld,
indien „Veere baas in eigen huis
wou blijven", wat het Rijk dan als
uiterste bedrag zou willen bijdra
gen.
Het Rijk zou een bedrag toeken
nen van f 59.500. dat is 70 pet. van
f 85.000, welke laatste bedrag no
dig is voor de restauratie.
De Provincie zou een bijdrage
verlenen van f 5750. Door de heer
van Heel was een bedrag van
f 4000 toegezegd en aangezien de
gemeente besloten had een be
drag van f 4500 toe te kennen, zou
men dus nog een bedrag van
i 11.250 tekort komen. De heer van
Beveren antwoordde dat Veere
„baas in eigen huis moest blijven
en bovendien had de gemeente met
gevraagd het nieuwe dak op de
Campveerse te zetter.. De heer
Kasse zei dat dit onderwerp lang
en breed in het college van B. en
W. besproken was en dat het moei
lijk was in deze een beslissing te
nemen, masr tenslotte moest er
toch een beslissing genomen wor
den. Verder zei de heer Kasse:
„Laten we eens aannemen dat dc
minister een toezegging van 83 pet.
zou doen en dat we de Campveer
se Toren in eigendom behouden,
dan zouden we de opbrengst in een
fonds kunnen beleggen en dit ge
heel aanwenden voor het onder
houd, met dien verstande, dat het
Rijk ieder jaar een deskundige
laat oordelen welke reparatie's er
aan de Campveerse Toren dienen
te geschieden".
De voorzitter vreesde dai de Mi
nister op dit voorstel niet in zou
gaan. Nadat de heren Kodde, van
Beveren en Nieuwenhuizenf hun
licht over deze zaak hadden laten
schijnen nam de voorzitter het
woord.
Hij wees er op dat de gemeente
een ereschuld heeft te betalen,
daar ze absoluut nalatig is ge
weest in het onderhoud van de
Campveerse Toren.
Na langdurige discussie besloot
de raad om B. en W. een vrij man
daat te geven om met de Ministei
van O., K. cn W. een voorstel van
de heer Kasse te gaan bespreken,
dat als volgt luidde: -
De raad der gemeente Veere in
vergadering bijeen, kennis geno
men hebbende van het schrijven
van de Min. van O.. K. en W..d.d.
23 November 1948, betreffende de
restauratie van de Campveerse
Toren, spreekt enerzijds zijn gro
te erkentelijkheid uit voor de toe
gezegde subsidie, maar anderzijds
zijn teleurstelling over de voor
woorden (n.l. de overname door
het Rijk van de Campveerse fo
ren) welke aan de te verlenen sub
sidie is verbonden.
De raad besluit, de minister .e
verzoeken, de toegezegde subsidie
te verlenen en tevens de gemeen
te Veere de Campveerse Toren in
eigendom te laten behouden, on
der de volgende voorwaarden:
le. Na de restauratie wordt tel
ken jare door een deskundige, ver
bonden aan de Rijksgebouwen
dienst. bepaald, welk bedrag be
nodigd is voor het onderhoud van
hst gebouw.
2e. Alle inkomsten, verkregen uit
de pacht van de Campveerse To
ren. verminderd met de assurantie
premie. grond- en polderlasten en
e.v. andere lasten, worden gestort
in een fonds.
3e. Uit dit fonds worden de on
derhoudswerkzaamheden gefinan
cierd.
4e. Mochten bovengenoemde gel
den niet toereikend blijken te zijn,
dan wordt de minister verzocht,
een bijdrage tè verlenen uit 's
Rijks kas.
BOUW- EN WONINGTOEZICHT
Besloten werd toe te treden tot
de gemeenschappelijke regeling
bouw- en woningtoezicht en toe
zicht op gemeentewerken \op Wal
cheren.
Enkele kleinere voorstellen wer
den z.h.s. afgedaan.
Een voorstel tot voorlopige vast
stelling van de gemeenterekening
en die van het Gemeentebedrijf
over 1945. alsmede tot goedkeuring
van de rekeningen van het B.A.
en van het Godshuis over het jaar
1945. werd aangenomen.
Bij de rondvraag vroeg de heer
Mesu wanneer de nieuwe vismijn
werd overgenomen en of B. en W.
al op de hoogte waren van het
boltrekken van de grote deuren.
Tenslotte stelde de heer v. Beve
ren de vraag wanneer er een nieu-
we politieverordening zou komen.
ke rum nog somaar weg te
gooien! Dat vas erger dan al
le zeven doodwonden tezamen.
Hij liet zijnstevige vuist met
zoveel kracht op de t&fel neer-
komenkomen, dat de daarop
staande voorverpen een polka
dansten.
„Nu is 't geioeg!" schreeuw
de hij. „Ik g-ef toe, dat u tij
dens m'n zie:te goed voor me
gezorgd hebt juffrouw Reu
man..."
„Ach kom,dat zegt nogal
wat!"
„En ik wet zelf wel, wat
goed voor meis!"
„U weet nits!" zei juffrouw
Reuder met nadruk. „U bent
een hulpeloo: schepsel! Als u
mij niet gehal had, zoudt u nu
al op het kenhof liggen. Maar
ik zal niet tostaan, dat u zich
zelf te groné richt, o nee! Ik
zal me met iokter Kruger in
verbinding stllen en hem zeg
gen, dat u iet helemaal nor
maal meer fent, en...'J.
„Eruit!" tuide de kapitein,
hees van.wode.
Juffrouw abine trok met
een slag dedeur achter zich
dicht en veret met opgeheven
hoofd het his.
Maar t' 2 weer in de gang-
van h eien woning stond,
ontzor de moed. Dikke
tranen bigglden langs haar
magere, gempelde wangen.
Emma di haar tegemoet
kwam, sloefde schrik om het
hart.
„Ik heb 'i immers vooruit
wel gezegd,dat er ruzie zou
komen!" rio ze. „Wat heeft
die ouwe eel u gedaan, juf
frouw?"
„Het hui; uitgegooid, heeft
hij me", snite juffrouw Reu
der. „Na allï, wat ik voor hem
gedaan hel Ondank is altijd
's werelds Jon. En nu ben ik
ziek van eiotiè. Ik heb een
hartaanval.Laat direct'dokter
Kruger koren!"
Juffrouw Sbine had een door
en door gepnd hart. dat zich
door een zdilein incident stel
lig niet va streek liet bren
gen, maar ie angstige Emma
legde haarneesteres toch met
veel zorgip de divan, zocht
haastig ee: plaid, die ze over
de oude daie heenspreidde en
liep daarn naar de "telefoon
om de huiirts op te bellen.
Dr. Kruer had juist zyn
laatste paënt uitgelaten en
was bezigsijn handen te was
sen. Op Eima's verzoek stap
te hij, nadeze noodzakelijke
bezigheid, n z'n miniatuur-au
tootje en led naar de Lindenal
lee om nar juffrouw Reuders
hart te gan zien.
Toen hi voor het huis stop
te, zette jist een postbode zijn
fiets tege het troittoir.
„Ik he'hier een brief voor
juffrouw Reuder", zei hij.
„Wilt u èm meenemen, dok
ter?"
„Geef naar hier! Hy zal
prompt urden afgeleverd".
(Wordt vervolgd)