T Per dag laten 240 Nederlanders iets in de trein achter Zweden biedt zijn buren werk en onderdak De Gampveerse Toren ante Sabine grijpt in MARI/ SAWERSKY Bijna de helft der vergeetachtigen vraagt er niet om Om de drie maanden uitverkoop (Van een speciale verslaggever). De ruime hal van het voormalige Maliebaanstation te Utrecht vertoont zo op het eerste gezicht wel enige overeenstemming met de garderobe van een groot stadstheater tijdens de avond voorstelling. Honderden jassen rijen zich hier aaneen in alle maten, soorten en kwaliteiten sommigen onberispelijk van coupe en afwerking, anderen oud en afgedragen met rafelige mouwen en smoezelige kragen. Eén ding hebben deze kleding stukken echter allen gemeen: hun onbekende herkomst. Vonde lingen zijn het. stuk voor stuk. Die prachtige new-lookmantel even zo goed als dat schamele kinderjasje. Ruim vijf en twintig honderd jassen.... de oogst van de laatste vijf maanden! Ruim vijf en twintig honderd jassen! En toch slechts een klein deel van de totale voorraad goe deren die hier, In het centraal bureau voor gevonden voorwer pen der Nederlandse Spoorwe gen te Utrecht is ondergebracht. Uit alle delen van het land stro men dagelijks de vondelingetjes binnen variërende van ogen schijnlijk waardeloze prullen tot kostbare sieraden of moeilijk te vervangen kledingstukken. Tot de meest gewilde artikelen be horen handschoenen, tassen, hoeden, parapluies en dassen, maar ook mantels, schoenen, muziekinstrumenten, fototoe stellen, brillen en kinderspeel goed zijn veel geziene gasten op het B.G.V. (bureau gevonden voorwerpen) te Utrecht. WONDERLIJK. Aanvankelijk zeggen we niets, zo verbaasd zijn we over het geen zich hier voor onze ogen vertoont. Meters hoge stellages van onder tot boven afgeladen met alle mogelijke en onmoge lijke voorwerpen. Kijkt men rechts, dan waant men zich in een speciaal zaak voor regen schermen, draait men zich om dan krijgt men sterk de indruk in een vooroorlogs magazijn voor herenhoeden verzeild te zijn geraakt (zelfs hoge hoeden ontbreken niet!) en doet men nieuwsgierig een paar stappen opzij dan staat men plotseling tussen een opeenhoping van koffers en actetassen, die meni ge handelaar in lederwaren in vervoering zou brengen. Wij hebben daar echter geen tijd voor want de heer Spieksma is reeds naar de volgende afdeling gedrenteld en toont ons nu zijn voorraad handschoenen. Kisten vol maar liefst! ..En dan te bedenken, dat er momenteel iedere dag zo'n hon derd stuks bijkomen", verzucht onze leidsman en woelt doelloos met zijn handen door de bonte sortering. GEEN EIGENAARS. Waar we ons hier eveneens vaak over verbazen is het feit, dat van vele gevonden voorwer pen helemaal geen aanvraag binnen komt! Laatst nog kre gen we een koffertje waarin zich een bedrag van ruim dui zend gulden bleek te bevinden. Een aanvraag bleef uit en als niet toevallig de naam van de eigenaar binnen in de koffer vermeld was geweest, wisten we tot op heden nog niet aan wie liet toebehoorde. Die eigenaar was er zo van overtuigd, dat zijn eigendom was gestolen, dat hij zich maar niet eens de moei te had getroost om een aanvraag in te dienen. En zo zijn er velen, meneer! Ruw geschat waren er vorig jaar een kleine tiendui zend mensen die absoluut geen moeite hebben gedaan hun ver loren gegane eigendommen weer in hun bezit te krijgen. UITVERKOOP. Wat er nu uiteindelijk met die voorwerpen gebeurt, die we niet hfuis hebben kunnen bren gen? Wel, die worden in het openbaar bij opbod verkocht. Nee, 7iict eens per jaar, maar eens in de drie maanden. Ik zou me geen raad weten als ik in dit gebouw de opbrengst van 'n heel jaar zou moeten bergen. Hebt u zelf wel eens iets in de trein laten liggen? En hebt u in dat geval alle moeite gedaan om het terug te krijgen? Zo niet, dan moogt u zichzelf een zacht verwijt maken, want als u het dan niet teruggekregen hebt, heeft het zeker niet aan de N.S. gelegen, die werkelijk al les in het werk stellen de in de treinen aangetroffen spullen weer ter bestem der plaatse te brengen. Denkt u zich maar eens even in. Vorig jaar alleen al: 12.674 paar handschoenen, 6914 acte tassen, 6287 hoeden, 2538 para pluies en zo maar door. In totaal 87.648 stuks of gemiddeld iets meer dan 240 per dag, d.i. ge noeg om een warenhuis mee te drijven! Meer dan de helft van deze omvangrijke voorraad ge raakte dank zij de tussenkomst van het B.G.V. weer in handen van de oorspronkelijke bezit ters. maar het resterende deel bedroeg toch altijd nog 42.476 stuks. Meer dan 42.000 voorwer pen waarvan, grotendeels door nalatigheid, laksheid, gemak zucht en onnauwkeurigheid van de verliezer, de herkomst, niet meer kon worden vastgesteld. We beschouwen het weliswaar als een sport om zoveel mogelijk goederen terug te bezorgen, maar ja, als de mensen zelf niet een beetje meewerken, is het voor ons onbegonnen werk. Dit foto-toestel b.v., daar is een aan vraag voor binnen gekomen, maar de eigenaar heeft verge ten zijn woonplaats te vermel den. En nu moeten wij maar zien uit te vissen waar de goede man woontZenuwen, me neer, niets dan zenuwen! Haast je, rep je wordt zo'n formulier ingevuld en dan is men nog ver wonderd als men er niets meer van hoort. Ja, die boeken daar zijn ook allemaal gevonden; een com plete bibliotheek zoals u ziet en heus geen prutsromannetjes. Alsjeblieft, drie exemplaren van Gods Geuzen, Klop op de deur, Ciske de Rat, Laars op de nek, enfin, noemt u maar op. Bij. ons is geen Nee te koop! (Nadruk verboden). Admiraal Pinke dankte. Admiraal Pinke heeft telegra fisch zijn bijzondere waardering betuigd aan de commandant van het Oostelijk verkenningstransport van de Marine-Luchtvaartdienst en zijn personeel voor de prestaties bij de landingsoperaties op het vliegveld Djocja en op Singakarak op Sumatra. Admiraal Pinke heeft voorts zijn bijzondere waardering betuigt aan de marinecommandant, van Soerabaja voor het snel verlo pen van de landingsoperaties. Ad miraal Pinke verzocht zijn waarde ring aan het betrokken personeel van de dienst scheepvaart over te brengen. Voorts verzocht hij aan de mi nister van marine telegrafisch de nieuwjaarswensen van het perso neel in Indonesië over te brengen aan H.M. Koningin Juliana. Wenen krijgt een ondergronds museun. In het centrum van Wenen wordt een onder gronds museum gebouwd, waarin de onlangs ge vonden Romeinse over blijfselen zullen worden ondergebracht. Het museum zal deel uitmaken van het Ro meinse kamp Vindobona, dat ontdekt werd op de „Hohe Markt", toen men bezig was het puin van 'n bominslag te verwijde ren. De stenen dragen het teken van het tiende Romeinse legioen, dat Wenen voor ongeveer 1800 jaar bezette. Bij de opgravingen vond men een centrale verwar- mings-installatie. Bij de opgravingen stootte men voorts op een grote hoeveelheid kannen, kruiken en been deren. Het museum komt 9 voet beneden het straat niveau te liggen. Binnenkort herziening overbruggingsregeling. Zeer binnenkort zal een her ziene overbruggingsrpgeling aan de gemeentebesturen worden toe gezonden, aldus Parool. Daarbij zal onder meer worden tegemoet gekomen aan het bezwaar, dat ook ten aanzien van losse arbei ders een ononderbroken werk periode als voorwaarde voor het ontvangen van een uitkering is ge steld. Overwogen wordt tegelijk met de herziening van de over bruggingsregeling, de normen van de sociale bijstandsregeling, die onlangs met f 1 werd verhoogd, nogmaals te verhogen. Bij de uit voering van de overbruggingsrege ling en van de sociale bijstandsre geling zal in de naaste toekomst ook de vakbeweging worden be trokken. „Gentlemens Agreement" wordt film van de maand. Het bestuur van de Neder landse Filmclub verleende aan de, door Blia Kazan ver vaardigde film „Gentlemans Agreement" (de ongeschre ven wet) het praedicaat „Film van de maand". Gesprekken mei emigraniert HUN LEVEN IS NIET ZO SLECHT STOCKHOLM, Dec. Wij wilden het eerst niet geloven: ver schillende Zweedse boeren zouden na een vergeefse poging hun ontroerend bezit te verkopen, kortweg een plank voor de deur van hun hof hebben gespijkerd en met vrouw en kroost naar de stad zyn gekomen, óm in een fabriek te werken. Maar toen ons dit officieel werd bevestigd, meenden wij goed te doen, naar een fabriek te gaan en aldaar contact met de arbeiders te zoeken. Strubbelingen in de IJmuider visserswereld. Donderdag zijn IJmuidense traw- lcrvissers. aangesloten bij de Alg. Ned. Bond voor Zeevarenden, als eerste bijeen geweest om hun hou ding te bepalen ten opzichte van de collectieve arbeidsovereenkomst welke na een accoord tussen de Centrale Bond van Transportarbei ders cn reders door beide partijen was goedgekeurd. Tijdens de ver gadering, die dezer dagen zal wor den gevolgd door bijeenkomsten in Schcvenlngen, Egmond en Kat wijk. heeft ook dc heer B. Blok zijl van dc E.V.C. het woord ge voerd. Men kwam tenslotte tot het be sluit niet uit te varen alvorens de vereniging van reders van vissers vaartuigen zich ondubbelzinnig be reid verklaard heeft over de ver langens van de opvarenden der IJmuidense trawlervloot met alle organisaties van werknemers on derhandelingen te voeren. Brits© conferentie voor Zuid-Oest Azië. Britse gouverneurs en diplo matieke vertegenwoordigers in Zuid-Oost-Azië zullen 15 Ja nuari te Singapore bijeenko men om gemeenschappelijke politieke, economische en de- fenslcvraagstukken tc bespre ken. Wij kwamen weldra in ge sprek met een onderwijzer, die ons vertelde, dat hij met zijn salaris niet kon rondkomen en derhalve overdag als stukwer ker achter een machine zat, terwijl hy 's avonds nog enkele uren les gaf in de Engelse taal. U moet weten, zo zeide deze intellectuele arbeider, dat het vakverbond der metaalwerkers een machtige organisaties is, wier ongeschoolde leden waarvan ik er één ben met stukwerk tot Zw. kr. 250 1 87) p. uur verdienen. Telt nu hierbij nog een duurtetoe- slag, dan weet u, dat ik gemid deld Zw. kr. 2.75 2.05) per uur kryg en dus wekelijks Zw. kr. 132, 99.—) verdien. Dat zijn ruim Zw. k*. 560 420) in de maand! U zult zich nu wel kunnen voorstellen, dat veel afgestudeerden met> min der tevreden moeten zijn. En u zult ook begrijpen, waarom zoveel boeren him bedrijf in de steek laten, om hier het drier of zelfs viervoudige voor hun handenarbeid te ontvangen. Inderdaad, nu begrepen wy de landvlucht en wisten waar om Nederlanders, die in de Zweedse bos-, land, of tuin bouw willen werken, zonder werkvergunning in dienst mo gen worden genomen. Maar wacht u even, ver volgde de onderwijzer, ik zal u aan een paar collega's voor stellen. EEN DANDY In een lichte kameel-haren jas kwam, dandy-achtig, een jonge Let uit de poort. Twee jaar geieden was hij via Duits land naar Zweden gekomen. Hij had toen nagenoeg geen kleding, maar is nu weer het heertje. Hij houdt van uitgaan en l$at ons, ongevraagd, een foto van zijn meisje zien. Dan komen wij over de politiek te spreken. Even zucht hij: u kunt toch niet geloven, dat ge durende één nacht tienduizen den mensen werden gearre steerd en spoorloos zyn ver dwenen. Of ik van mijn ou ders nog bericht krijg? Ach, die heb ik al lang afgeschre ven. Ze leven voor mij niet meer. En veronderstel, dat zij gespaard zijn gebleven- Wat dan nog? Ik zou toch niet mo gen schrijven, om hun leven niet onnodig in gevaar te brengen. Nee, laat u mij wat de politiek betreft met rust. Ik wil graag werken, wil leven en wil alles, wat achter mij ligt, vergeten. Even later werden wij aan drie Finnen voorgesteld. Sa- men liepen wij naar de bushal te. De een was schilder, eer- tweede timmerman en een der de had nog geen vak geleerd. Ze waren met een vrachtboot naar Stockholm gekomen om hier gedurende een jaar te werken en zodoende in staat te zijn, enkele kledingstukken aan te schaffen. Het werd wel tijd, bekende de schilder, die ons tevens wist te vertelllen, dat de Finnen, evenals de No ren en de Denen, zonder ver gunning in Zweden mogen wer ken en dat de Zweden aan meer dan honderdduizend Scandinavische broeders gast vrijheid verlenen. Meer dan de helft van de 27.000 in Zweden levende Finnen zijn echter kin deren, die hier ten dele bij pleegouders zijn ondergebracht- En wat doen jullie, wanneer de politieke situatie eens cri- tiek zou worden, vroegen wij, nadat zij hadden verteld, dat ze nog tien maanden voor dc boeg hadden. Het is eigenaar dig, antwoordde de schilder, die blijkbaar ook voor de twee anderen sprak, dat men in Stockholm veel zenuwachtiger is dan in Helsinki. Wat is dat nu voor een vraag? U bedoelt: wanneer een oorlog zou uit breken? Natuurlijk gaan we dan terug en zullen de Russen zo lang weten tegen te houden, tot versterking uit Engeland of Amerika komt. Enkele dagen later werden wij op een iets geheimzinnige wijze door een geaccentueerde, nis te horen. Als kapitein en als Lithauer had hy met de Duitsers tegen de Russen ge vochten, zonder echter Nazi te zijn geweest, zoals hij beweer de. Hij wilde in Zweden blijven tot hij naar zijn vaderland kon terugkeren. Dat zou, meende hij, niet lang meer duren. Ui terlijk in 1950 zou Amerika hebben ingezien, dat met de heren in het Kremlin niet valt tc praten. Dan zou voor hem de dag komen, waarop hij al drie jaren had gewacht, de dag waarop hy weer zijn uniform zou aandoen. Toen wij hem te verstaan gaven aan een andere oplossing dc voorkeur te' geven, schudde hij enkel zijn hoofd, schoof zyn gespierde kaak naar voren en verkondigde, dat het leven aan het front niet zo gevaarlijk is. ais algemeen wordt verondersteld. EEN NEDERLANDER Het toeval wilde, dat wij ook nog een Nederlander ontmoet ten, die naar Stockholm was gekomen, om op een fabriek de overtocht naar Canada te ver dienen. Het zal wel een jaar duren, zei de jongeman, die zijn einddiploma 5 jaar H.B.S. in zijn zak had, maar dan heb ik meteen nog een taal geleerd. Het beviel hem in Zweden best. Het'leven vond hij alleen iets te duur. Zw- kr. 500 375) die ik schoon in mijn hand krijg, lijken heel wat, maar ei- De ..correcte" diploma tieke betrekkingen tus sen Stockholm en Mos kou beletten Zweden niet het asyl-recht te hand haven. Nog steeds ko. men uit Oost-Europese landen politieke vluchte lingen die in het dun bevolkte Zweden werk en onderdak vinden. Het aantal uitgeweken Bal- ten is reeds tot 29.000 gestegen- Opgemerkt zy, dat de Nederlandse ko-, lonlc 840 zielen te klein is geweest om St. Nlcolaas uit te nodigen. fluisterende stem uit or.ze ge dachten gehaald. „Sie sind Deutscher...?? Ik heb u met de heer X horen praten... ..Zon der gewetensbezwaar camou fleerden wy onze nationaliteit: „...Berliner... und Sie?" En toen kregen wij in een mininum van tijd zijn levensgeschiede- Voorlichting en aanmelding emigratie gedecentraliseerd. Van 1 Januari af zullen dege nen, die voorlichting wensen om trent emigratie, dan wel willen emigreren en aangesloten zijn bij een der landbouworganisaties, sa menwerkende in de centrale stich ting Landbomvemigratie, zich moeten wenden tot het bureau dier stichting, Raamweg 28 Den Haag of tot hun eigen organisatie. Alle overige adspirant-emigran- ten dienen zich in verbinding te stellen met liet Gew. Arbeidsbu reau of een bijkantoor daarvan. Schepen in het ijs bekneld. Woensdagavond werden op het IJsselmeer, ongeveer vier km. van Lemmer, noodsigna len waargenomen. De red dingsboot „Hilda" van Lemmer voer ter assistentie uit. Het bleek, dat twee vissersboten, de Lemmer 74 en de Lemmer 12, zodanig in het ijs beklemd zaten, dat zij de haven niet konden bereiken. Het gelukte de „Hilda" de beide schepen te bevrijden en ze behouden in Lemmer binnen te brengen. Republikeinen gaan door. Dr. Randit Oesman, vertegen woordiger der republiek in Australië, heeft té Camberra meegedeeld, dat de republi keinen te Tjikampek, een be langrijk spoorwegknooppunt op West-Java, bruggen hebben opgeblazen en treinen hebben doen ontsporen. Hij voegde er aan toe. dat plantages en fa brieken in brand gestoken of opgeblazen zyn, overeenkom stig de verschroeide aarde po litiek! Waardevolle vondsten uit de tijd van Alexander de Grote. Tijdens de werkzaamheden voor het in gebruik nemen van een nieuwe weg te Kozani in Macedo nië, heeft men in de uiterste hoek van de stad vier graftomben uit het Macedonische tijdperk ont dekt, waarin zich vazen, sieraden en geldstukken bevonden. Onder de sieraden waren prachtige halsr snoeren en armbanden. Een paar gouden oorhangers, die fijn ge ciseleerde leeuwenkoppen voor stellen, heeft bijzonder de aan dacht getrokken door zijn artistie ke waarde. Daar men ook zwaar den heeft ontdekt, is men van me ning, dat het graftomben betreft van officieren van Alexander de Grote. Onder de geldstukken be vinden zich trouwens gouden en zilveren munten met op de voor zijde de beeldenaar van Alexander en op de achterzijde die van Ju piter. Evenals dit voor België het geval is, zullen voortaan Luxem burgse onderdanen in Nederland en Nederlanders in Luxemburg worden toegelaten op vertoon van een paspoort, dat na 1 Aug. 1945 is afgegeven of verlengd en dat geldig is of sedert ten hoogste 5 jaar is verlopen. genlijk moest de een of andere emigratie-centrale in Neder land formules voor het bere kenen van de koopkracht van de vreemde valuta verstrekken. Wie houdt er nu rekening mee. dat een moderne één-kamer woning ongemeubileerd al Zw. kr. 120 (ƒ90) kost? Dat men in de tram Zw. kr. 0.30 0 22l£) voor een enkele rit betaalt en bij de kapper alleen al voor knippen en dus zonder fooi Zw. kr. 2.50 1.87) moet neertel len? Maar maakt u zich niet ongerust, besloot hy met een schalkse .lach, ik kom er wel, al is het'wachtwoord: aanpak ken Menigmaal zal misschien de verleiding amper, kunnen weer staan, om voor weinig geld in het bezit te komen van een Zweedse boerderij. Maar men diene er rekening mee te hou den, dat voor leidende functies wel een werkvergunning nodig is en dat een boerenbedrijf in hoge mate gemechaniseerd moet zyn, wil men met winst werken. Want al is het leven in Zweden duur, de boter (waar de boer het toch voor een zeker deel van hebben moet) wordt voor slechts Zw. kr. 5.20 3.90) per kilogram aangeboden. (Nadruk verboden) In de oude, in 1470 gestichte, Ned. Hervormde Kerk te Mid- delhamis is Donderdagochtend, waarschijnlijk tengevolge van kortsluiting, brand uitgebroken, die het gebouw met het zich daarin bevindende orgel, geheel verwoestte. De teren konden de gezamenlijke brandweren van 't eiland Goeree Overflak- kee behouden. FKU1LI ETON 17 „Maar ik heb u toch al ver teld, dat Peter dat hele ver haal uit z'n duim heeft gezo gen!" riep Mengelberg wanho pig. „Ik heb al dat spul braaf opgegeten. Wat wilt u nog meer"? En nu kan ik geen eie ren en geen melk meer zien. Ik ben op het water oud geworden het enige waar ik nog naar verlang, i° naar een straffe grog en naar een behoorlijk bord bruine bonen met spek. Dat denk ik nu te nemen!" „Als dokter Krusrer het ten minste goed vindt!" .ging juf frouw Sabine er botweg tegen in. ,Ik zal er naar informeren en eerder mag u dit vergif hier niet drinken!" der, maar als u zich nu ver beeldt. dat u me daarom voor de rest van m'n leven als een zuigeling kunt behandelen, dan hebt u 't mis, als u dat maar begrijpt. Ik ben een volwassen Met deze woorden spoedden de oude dame zich naar het ta feltje by het raam en met een resoluut gebaar kiepte ze de inhoud van het grogglas in een lege bloempot. Deze gewelddaad benam de kapitein de adem. Een kostelij- GEMEENTERAAD VEERE. Het gemeenschappelijk bouw- en woningtoezicht. Woensdagmiddag kwam de ge meenteraad van Veere bijeen, on der voorzitterschap van burge meester Jhr. I. F. de Beer-Poortu- gaal. Een voorstel tot wijziging van de politieverordening werd zonder hoofdelijke stemming aan genomen. Na enige discussie werd het voorstel van B. en W. om afwij zend te beschikken op het ver zoek van de Ned. Onderwijzersver eniging om toepassing te geven aan het verplaaisingskostenbesluit voor onderwijzers, aangenomen. Hierna kwam aan de orde het voorstel tot overdracht in eigen dom aan het Rijk van de Camp- veerse Toren, nadat deze ge restaureerd is. De voorzitter haal de de brief aan van de Minister van O. K. en W. en zei, direct na ontvangst van die brief naar Den Haag te zijn gegaan, om deze be langrijke kwestie op het Departe ment van O. K. en W. te bespre ken. Het Rijk wilde wel tot hoge restauratiekosten overgaan, maar alleen onder voorwaarde, dat het na de restauratie de Gampveerse Toren in eigendom zou krijgen. De voorzitter had de vraag gesteld, indien „Veere baas in eigen huis wou blijven", wat het Rijk dan als uiterste bedrag zou willen bijdra gen. Het Rijk zou een bedrag toeken nen van f 59.500. dat is 70 pet. van f 85.000, welke laatste bedrag no dig is voor de restauratie. De Provincie zou een bijdrage verlenen van f 5750. Door de heer van Heel was een bedrag van f 4000 toegezegd en aangezien de gemeente besloten had een be drag van f 4500 toe te kennen, zou men dus nog een bedrag van i 11.250 tekort komen. De heer van Beveren antwoordde dat Veere „baas in eigen huis moest blijven en bovendien had de gemeente met gevraagd het nieuwe dak op de Campveerse te zetter.. De heer Kasse zei dat dit onderwerp lang en breed in het college van B. en W. besproken was en dat het moei lijk was in deze een beslissing te nemen, masr tenslotte moest er toch een beslissing genomen wor den. Verder zei de heer Kasse: „Laten we eens aannemen dat dc minister een toezegging van 83 pet. zou doen en dat we de Campveer se Toren in eigendom behouden, dan zouden we de opbrengst in een fonds kunnen beleggen en dit ge heel aanwenden voor het onder houd, met dien verstande, dat het Rijk ieder jaar een deskundige laat oordelen welke reparatie's er aan de Campveerse Toren dienen te geschieden". De voorzitter vreesde dai de Mi nister op dit voorstel niet in zou gaan. Nadat de heren Kodde, van Beveren en Nieuwenhuizenf hun licht over deze zaak hadden laten schijnen nam de voorzitter het woord. Hij wees er op dat de gemeente een ereschuld heeft te betalen, daar ze absoluut nalatig is ge weest in het onderhoud van de Campveerse Toren. Na langdurige discussie besloot de raad om B. en W. een vrij man daat te geven om met de Ministei van O., K. cn W. een voorstel van de heer Kasse te gaan bespreken, dat als volgt luidde: - De raad der gemeente Veere in vergadering bijeen, kennis geno men hebbende van het schrijven van de Min. van O.. K. en W..d.d. 23 November 1948, betreffende de restauratie van de Campveerse Toren, spreekt enerzijds zijn gro te erkentelijkheid uit voor de toe gezegde subsidie, maar anderzijds zijn teleurstelling over de voor woorden (n.l. de overname door het Rijk van de Campveerse fo ren) welke aan de te verlenen sub sidie is verbonden. De raad besluit, de minister .e verzoeken, de toegezegde subsidie te verlenen en tevens de gemeen te Veere de Campveerse Toren in eigendom te laten behouden, on der de volgende voorwaarden: le. Na de restauratie wordt tel ken jare door een deskundige, ver bonden aan de Rijksgebouwen dienst. bepaald, welk bedrag be nodigd is voor het onderhoud van hst gebouw. 2e. Alle inkomsten, verkregen uit de pacht van de Campveerse To ren. verminderd met de assurantie premie. grond- en polderlasten en e.v. andere lasten, worden gestort in een fonds. 3e. Uit dit fonds worden de on derhoudswerkzaamheden gefinan cierd. 4e. Mochten bovengenoemde gel den niet toereikend blijken te zijn, dan wordt de minister verzocht, een bijdrage tè verlenen uit 's Rijks kas. BOUW- EN WONINGTOEZICHT Besloten werd toe te treden tot de gemeenschappelijke regeling bouw- en woningtoezicht en toe zicht op gemeentewerken \op Wal cheren. Enkele kleinere voorstellen wer den z.h.s. afgedaan. Een voorstel tot voorlopige vast stelling van de gemeenterekening en die van het Gemeentebedrijf over 1945. alsmede tot goedkeuring van de rekeningen van het B.A. en van het Godshuis over het jaar 1945. werd aangenomen. Bij de rondvraag vroeg de heer Mesu wanneer de nieuwe vismijn werd overgenomen en of B. en W. al op de hoogte waren van het boltrekken van de grote deuren. Tenslotte stelde de heer v. Beve ren de vraag wanneer er een nieu- we politieverordening zou komen. ke rum nog somaar weg te gooien! Dat vas erger dan al le zeven doodwonden tezamen. Hij liet zijnstevige vuist met zoveel kracht op de t&fel neer- komenkomen, dat de daarop staande voorverpen een polka dansten. „Nu is 't geioeg!" schreeuw de hij. „Ik g-ef toe, dat u tij dens m'n zie:te goed voor me gezorgd hebt juffrouw Reu man..." „Ach kom,dat zegt nogal wat!" „En ik wet zelf wel, wat goed voor meis!" „U weet nits!" zei juffrouw Reuder met nadruk. „U bent een hulpeloo: schepsel! Als u mij niet gehal had, zoudt u nu al op het kenhof liggen. Maar ik zal niet tostaan, dat u zich zelf te groné richt, o nee! Ik zal me met iokter Kruger in verbinding stllen en hem zeg gen, dat u iet helemaal nor maal meer fent, en...'J. „Eruit!" tuide de kapitein, hees van.wode. Juffrouw abine trok met een slag dedeur achter zich dicht en veret met opgeheven hoofd het his. Maar t' 2 weer in de gang- van h eien woning stond, ontzor de moed. Dikke tranen bigglden langs haar magere, gempelde wangen. Emma di haar tegemoet kwam, sloefde schrik om het hart. „Ik heb 'i immers vooruit wel gezegd,dat er ruzie zou komen!" rio ze. „Wat heeft die ouwe eel u gedaan, juf frouw?" „Het hui; uitgegooid, heeft hij me", snite juffrouw Reu der. „Na allï, wat ik voor hem gedaan hel Ondank is altijd 's werelds Jon. En nu ben ik ziek van eiotiè. Ik heb een hartaanval.Laat direct'dokter Kruger koren!" Juffrouw Sbine had een door en door gepnd hart. dat zich door een zdilein incident stel lig niet va streek liet bren gen, maar ie angstige Emma legde haarneesteres toch met veel zorgip de divan, zocht haastig ee: plaid, die ze over de oude daie heenspreidde en liep daarn naar de "telefoon om de huiirts op te bellen. Dr. Kruer had juist zyn laatste paënt uitgelaten en was bezigsijn handen te was sen. Op Eima's verzoek stap te hij, nadeze noodzakelijke bezigheid, n z'n miniatuur-au tootje en led naar de Lindenal lee om nar juffrouw Reuders hart te gan zien. Toen hi voor het huis stop te, zette jist een postbode zijn fiets tege het troittoir. „Ik he'hier een brief voor juffrouw Reuder", zei hij. „Wilt u èm meenemen, dok ter?" „Geef naar hier! Hy zal prompt urden afgeleverd". (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1949 | | pagina 4