De U.N.O. méér dan
politiek slagveld
Met de zingende doos op
het spoor van de dood
Belangrijk werk in sociale en
juridische commissies
Levendiger sfeer dan bij de
oude Volkenbond
Van Vrouw ioi Vrouw
Dc cantinebeheerder
Bep van Klaveren
werd emigrant.
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 18 DECEMBER 1948
Electronentellers gilden
huizenhoog na atoombom
experiment bij Bikini
Daar is geen verdediging tegen!
De stem van de bomrlchter in een vliegtuig klonk duidelijk
in de oren van alle manschappen by Bikini: „Skylight One,
Skylight One. Twee minuten vóór het afwerpen van de bom.
Let op: Twee minuten..bevestig de zonnebrillen.... wees
paraatbom los, bom los, bom loos
Van zijn vliegtuigvenster uit, op een 20 mijls afstand, zag'de
radiologische waarnemer Bradley de enorme wolkenkolom,
dicht en wit, hóóg opschieten. Nu kwam z\jn taak in de Ope
ratie Crossroads; enkele minuten later vloog zjjn machine
naar de Bikini Atol en de duivelse, paddestoelvormige wolk.
Bradley's baantje was ver
schrikkelijk eenvoudig. Als een
van de geleerden, ingeschakeld
by het Bikini-experiment, moest
hij naar het gebied, waar de
bom was gevallen, vliegen met
electronentellers van Geiger en
andere instrumenten om leger
en luchtmacht mede te delen
waar het wèl en waar het niet
veilig was voor de onderzoe
kers. Toen hij bijvoorbeeld de
dampkring onder het dodelijk
wolkbaldakijn testte, was er
aan de instrumenten vrijwel
niets te bemerken: De zweven
de kerndeeltjes waren reeds
hoog boven het vliegtuig. Maar
toen dat dook naar de schepen,
die als doel voor de bom had
den gediend, „zong" de Geiger
teller als een dwaas. „Het leek
alsof ieder schip ons in een on
zichtbare straal ving, zoals an
ders in een zoeklicht", schrijft
dr. Bradley in zijn boek „Geen
plaats om te schuilen".
TE VROEG GEJUBELD.
Dit werk geeft een voortref
felijke opsomming van de plaat
sen, waar de electronentellers
„in gezang uitbarsten". De ge
middelde marineman, die dacht
dat de atoombom de doelen zou
verpulveren, was aanvankelijk
opgetogen over de betrekkelijk
onbeschadigde toestand van ve
le schepen: Sommige konden
op eigen kracht wegvaren. Drie
weken later, na de proefneming
met de atoombom onder water,
was er minder reden om te
juichen.
Voor oude zeerobben was het
schouwspel, dat de radiologi
sche waarnemers uitgerust
met overschoenen, handschoe
nen, „coveralls" en maskers,
kruipende langs de gangboor
den met zwarte toverdoosjes
boden, allesbehalve zeevaart
kundig en in wezen dwaas.
Toen een van de waarnemers
een marineman vertelde, dat
het dek, waarop hij stond, ra
dioactieve stralen uitzond, floot
deze enkele scheepsmaatjes. Zij
schrobden in echte marinestijl,
maar de electronenteller bleef
zingen.
KAKKERLAKKEN
REQUIEM.
Zij zongen boven de water-
koelers van het schip en de
luchtpijpen, boven het voedsel,
de koffie, de stukken zeep en
zelfs boven de kakkerlakken in
de voorraadkamers. Zij zongen
bijzonder luid boven het teer
tussen de planken van het dek
en boven de roestplekken. De
tonijn liet hen zingen en ook
het koraal en het zand van de
lagune. Olievlekken op het wa
ter, die mijlenver dreven, ble
ven besmet met radioactiviteit.
Zó onbetekenend was het heil
zaam effect van het zoutewater,
dat zelfs de rotsachtige riffen
van naburige atollen stralen
uitzonden.
De Amerikaanse marine er
kende pas verslagen te zijn toen
zij ontdekte, dat het afspuiten
met zand van de verf op de
scheepsdekken en het afscha
ven van de dekplanken niets
hielp om het schip veiliger te
maken. En de waarnemers de
den de deur dicht door te ont
dekken, dat zelfs wanneer de
instrumenten geen radioactivi
teit registreerden er toch
„vrije pultonium" aanwezig kon
zijn het meest verraderlijke
vergift dat bekend is.
GEVAARLIJK SOUVENIR.
Sommige ontdekkingen van
dr. Bradley in Bikini berusten
nog steeds in het geheime laad-
je van het Amerikaanse depar
tement van oorlog. Zijn thans
uitgegeven dagboek is niet be
langrijk om de conclusies, waar
toe hij komt („Er bestaat geen
werkelijke verdediging tegen
de atoombom"), maar om de
koelbloedige documentatie van
zijn dagelijkse omgang met de
door dit verschrikkelijke wapen
Grote mannen spreken tot
de j'eugd.
Voor leerlingen van de hoog
ste klassen van de Rotterdam
se-scholen voor middelbaar en
voorbereidend hoger onderwijs
wordt een serie lezingen onder
de titel „Inzicht en verant
woordelijkheid" gehouden, ver
zorgd door vooraanstaande
persoonlijkheden. Minister-pre
sident Drees zou de rij ope
nen, maar door ambtsbezighe
den was hy verhinderd, waar
na burgemeester Oud zijn taak
overnam. Hg sprak over „Pro
blemen van een grote stad".
Rattenbestrijding begint
weer.
Hoewel in Nederland gesproken
kan worden van een .normale"
rattenstand, richt het ongedierte
in broederlijke samenwerking met
de muizen, in ons land grote scha
de aan. Millioenen ratten vreten
ons voedsel, knagen aan de voor
de mensen bestemde voorraden,
benadelen de productie van onze
land- en tuinbouw, terwijl de die
ren tevens nog een gevaar voor de
volksgezondheid vormen. De'be-
strydingsperiode is voor de bruine
rat weer aangebroken. Was het vo
rige jaar drie vijfde van ons land
in de campagne betrokken, voor
het nieuwe seizoen, de winter van
19481949, zal de actie zich over
het gehele land uitstrekken en zul
len nieuwe gebieden als Overijssel.
Drenthe. Friesland. Noord- en
Oost-Gelderland het aaneengeslo
ten net van streekacties compleet
maken.
Truman kondigt verklaring
over buitenlandse politiek
aan.
President Truman heeft Don
derdag verklaard, dat hij aan
het in Januari 1949 bijeen ko
mende nieuwe Congres een spe
ciale boodschap zal zenden
over de Amerikaanse buiten
landse politiek. Men meent
hierin een aankondiging te
kunnen zien van wetsontwer
pen, welke betrekking hebben
op de vervulling van de ver
plichtingen der Ver. Staten, in
verband met het ingaan van
het tweede jaar van de
Marshall-hulp en het verlenen
van militaire bijstand aan de
landen van de West-Europese
Unie.
veroorzaakte dodelijke stralen.
Hij gelooft, dat het publiek,
hoewel op de hoogte van de
uitwerking, die de explosie
van een atoombom heeft, nog
steeds volkomen onwetend
over de radioactiviteit, „hoewel
wij er meer van weten dan van
mazelen".
De man-in-de-straat lijkt nog
te veel op de zeeman bij Biki
ni, die zó onder de indruk was
van de atoombom, dat hij een
dodelijk brokje ijzerafval in
zijn kastje stopte om mee naar
huis te nemen als een souvenir.
Gelukkig voor hem gilde een
electronenteller in de omgeving
huizenhoog, zodat de zeeman
zijn buit ontnomen kon worden
voordat de gammastralen gele
genheid kregen hem te doden.
Onlangs publiceerden
wij een artikel over de
electronenteller van Gei-
ger. een vernuftig appa
raat, dat kosmische stra
len opvangt en in ge
luid omzet. Het wordt
niet alleen in de weten
schap en de industrie
aangewend, maar kan
ook gebruikt worden om
de meng te waarschuwen
voor radioactiviteit. Het
toestel is dus een on
misbaar wapen in een
„atoomtijdperk".
Inmiddels is in New
York een opvallend boek
verschenen, „No Place to
Hide" („Geen plaats om
te schuilen") geheten,
waarin dr David Brad
ley over de toepassing
van de „Geiger-teller"
op interessante wijze
vertelt. Dit boek werd
besproken door „Time",
waaraan wij het neven
staande ontlenen.
De Franse raad der Repu
bliek heeft met 152 tegen
132 stemmen een Gaullistische
motie verworpen, die beoogde
een door de Nationale' Verga
dering aangenomen wetsont
werp ter bespoediging van het
begrotingsdebat te verwerpen.
Hitier geen ereburger
meer van Berlijn.
De oude Beriijnse gemeente-
raad heeft op zijn laatste bij
eenkomst een resolutie goed
gekeurd, waarbij de namen
van Hitier, Goebbels en Frich
van de lijst van ere-burgers
worden geschrapt. Ook Wil
helm Pieck, voorzitter van de
S.E.D., werd het ereburger
schap ontnomen.
'T nieuwe „Oostelijke" gemeen
tebestuur heeft de voorberei
ding gelast van een statuut
„ter verzekering van vrjje en
democratische verkiezingen"
in Berlijn jn antwoord op de
5 December gehouden verkie
zingen in de Westelijke secto
ren. Er is geen datum vastge
steld.
Eerst bestolen, nu
een boete.
Op 23 September jl. ging
de Amsterdamse koopman S.
per auto naar Schiedam met
10.000 in zijn zak om een
rekening te betalen. Hij nam
een vriendin mee met wie h\j
in Den Haag uitging. Op de
terugweg in Schiedaih werd
geen gehoor gekregen merk
te man, dat hij het geld kwijt
was. Z\jn gezellin, die later
de dievegge bleek te zijn, wor
stelde met jhem, toen hij te
rug wilde keren. De auto
vloog in de berm van de weg
en de vrouw werd zo zwaar
gewond, dat zij overleed. De
koopman, die beschuldigd werd
van dood door schuld hij
had alcohol gebruikt hoor
de thans voor de Haarlemse
rechtbank een vonnis over zich
uitspreken van één maand
hechtenis.
Voor het vervoer van zware stukken maakt de K.L.M. gebruik van speciale
liegtuigen, die de bijnaam „Vliegende Vrachtwagen" hebben gekregen.
Aangezien de luchtvracht steeds gretere afmetingen gaat aannemen,
men een, speciaal voor grote vrachtstukken bestemd, verplaatsbaar
vorm geconstrueerd.
heeft
plat-
De Franse minister-president.
Henri Queiulfe, is Donderdagavond
op de trap van het gebouw. waar-
In de Raad van de Republiek ver
gaderde. ongesteld geworden. Zijn
toestand is echter niet ernstig.
De Griekse regering heeft de
guerillastrijders er van beschul
digd 25 personen levend te hebben
verbrand en 500 personen te heb
ben medegevoerd na him aanval op
de Thessalische stad Karditsa.
„De kranten zijn sterk ih het opblazen van de politieke ge
schillen in de U.N.O." klaagde oud-minister Burger tijdens èen
ontvangst van de Nederlandse delegatie in Parijs, maar zij
wijden nauwelijks enige aandacht aan het vele niet-polUieke
werk, dat in de organisaties van de V.N. wordt verricht. In
derdaad, er is veel gepraat in de politieke commissie waar we
niets aan hebben. Vergeet echter niet, dat er nog vijf andere
commissies zijn, waar de debatten wel vruchten opleveren".
Mr. Burger was zelf lid van
de begrotingscommissie, die
tot hoofdtaak heeft na te gaan
of Trygve Lie en zijn staf de
inkomsten van de V.N. wel
zo doelmatig en zuinig moge
lijk besteedt. De heren waken
angstvallig tegen verkwisting
en met succes. De totale be
groting van de V-N. is een
vrijwel te verwaarlozen per
centage van wat in deze na
oorlogse wereld aan bewa
peningsdoeleinden wordt uit
gegeven, lager dan die van de
stadsreiniging in New-York.
Vrede is nu eenmaal minder
duur geprijsd als oorlog.
Mr, Burger doelde bij zijn
opmerking, waarbij hij vergat
hoe klein van formaat de
Nederlandse kranten oog
steeds zijn. vooral op hetgeen
is bereikt in de sociale en de
juridische commissies.
Een werkrooster, teen op
schrijfboekje en een kaart
systeem; een doelmatige wij
ze van werken en opbergen
en een flinke portie volhar
ding en over een maand
zit u prinsheerlijk elke
avond een uurtje bij de
haard te lezen of te stude
ren, zonder gewetenswroe
ging ouer weggestopt ver
stelwerk of een volle stop-
mand.
En als u eenmaal zóver
bent, dan vinden we er sa
men ook wel wat op om
eens per week een hele
avond of middag vrij te ma
ken. Is het niet de moeite
waard, om het in elk geval
te proberen? Een werk
rooster: dat kan ieder voor
zich het beste uitpuzzelen,
omdat de omstandigheden zo
verschillend zijn kunnen.
Een moeder met een klein
tje in /de wieg moet er per
dag nogal wat tijd afnemen
voor het badje en de voe
ding van de baby, om nog
maar te zwijgen van de eg-
tra was. Maar zij heeft weer
heel wat minder stop- en
verstelwerk dan de moeder
van een troep schoolgaande
woelwaters. Het werk in
huis zal echter voor beiden
wel op hetzelfde neerkomen,
alleen heeft de tweede moe
der een paar bedden meer
op te maken. Toch kunnen
beiden het klaarspelen met
het eigenlijke huiswerk om
elf uur klaar te zijn, waarna
ze in de keuken kunnen blij
ven om te koken voor het
middageten. De moeder van
de baby kan dan terwijl de
luierwas spoelen, die met de
schoolgaande robbedoezen 'n
steek breien of stoppen.
Als we om half negen 's-
morgens beginnen, hebben
we twee en half uur per
dag om het huis schoon te
houden, wat neerkomt op
één uur voor het dagelijks
werk huiskamerbedden,
enz.) en anderhalf uur voor
de rest. Die rest omvat zowel
de was als de andere ver
trekken van hel huis. Als we
één morgen per week voor
de was reserveren, moeten
we die rest van het huis
werk (suite, keuken met bij
keuken en W. C., gang, trap,
overloop en slaapkamers) in
vijven knippen, zodat ze na
één week allemaal een flin
ke beurt hebben gehad. Lo
geerkamer, kelder en zolder
kunnen best met een maan
delijkse attentie volstaan. In
anderhalf uur kan zo'n grote
beurt best klaar komen, en
houden we nog wel tijd over
voor een extraatje: een kast
plank opruimen, een plint
afnemen, een vloerzeil sop
pen en boenen. Zodoende
Elke dag een
draadje
kunnen we zelfs de grote
schoonmaak terugbrengen
tot de bedden naar buiten
brengen en vitrages wassen
als we die nog rijk zijn.
Op die manier elke dag
een draadje werk ik bij
voorbeeld iii drie maanden
mijn keuken rond. Die wordt
dus viermaal per jaar
schoongemaakt zonder ooit
op de kop te staan.
Als we eenmaal kasten en
laden hebben ingeruimd,
lappen en kleren in kisten
opgeborgen en zo voort,
scheelt het ons een massa
tijd als we op kastdeur of
kist een papiertje met in
houdsopgave plakken. Het
voorkomt wanhopig zoeken
naar een paar wanten of een
stuk elastiek als we juist
verschrikkelijke haast heb
ben.
Na het vatenwassen zijn
we bij deze werkwijze ab
soluut klaar met stofdoek en
stofzuiger. De middag is
voor onze vaste kuier van
een half uur, opknappen en
ons uiterlijk verzorgen, strij
ken, stoppen of naaien. Het
vrije'uurtje valt dan s-
avonds als de handenbinders
naar bed zijn, of, voor moe
ders met studerende kinde
ren, 's middags als het huis
stil is. Als we ons boek dicht
slaan kunnen we dan wéér
opgefrist verder gaan aan
ons naaiwerk, en onder de
hand nadenken over hetgeen
we gelezen hebben, of een
opgeivekt gesprek voeren
met onze echtvriend. In het
begin, zal het ons wel wat
vreemd aankomen, na een
roezige dag onze gedachten
bij een boek of artikel te
houden. Maar wat belet ons
om eerst eens een kwartier
tje lui te zitten soezen met
het boek of tijdschrift op
onze schoot, om daarna rus
tig een paar bladzijden aan
dachtig te gaan lezen.
En wat, zal de secure le
zeres vragen, moet ik nu met
dat opschrijfboekje en - dat
kaartsysteem doen? Dat op
schrijfboekje is ons dage
lijks geheugen voor alles,
wat aanvulling behoeft, van
zout af tot stopsajet toe. Het
bespaart ons onnodig geloop
en ergernis, doordat we het
boodschappen doen tot één
keer per week kunnen be
perken. En het kaartsysteem
is ons geheugen op lange
termijn. Och, het behoeft er
heus niet zo prachtig uit te
zien: het mijne is onderge
bracht in een ouderwets
hoog sigarenkistje, en de let
ters van het alphabet staan
getekend op stukken karton,
die uit oude wattendozen
zijn geknipt. Ik berg er re
cepten in op en adressen,
maten van kleding en schoei
sel; ik noteer erin hoeveel
stof ik nodig heb voor een
japon met lange mouwen en
hoe ik een azalea moet over
houden. Daar hebt u nu 't
systeem in vogelvlucht, en
als u er meer van wilt we
ten, schryf dan gerust aan
SASKIA.
RECHTEN VAN
DE MENS.
De eerste heeft ware Her-
culesarbeid veiTicht met de op
stelling van een Verklaring
van de Rechten van de Mens.
Ellenlange debatten zijn ge
voerd over de meeste artikelen,
tientallen amendementen in
gediend, maar het resultaat
was toch, dat men het over de
hoofdzaken eens werd. Nu ja,
zal aanstonds de scepticus aan
voeren, welke practische be
tekenis heeft zo n schone ver
klaring, waarin allerlei rech
ten staan opgesomd die in een
aantal landen dagelijks met
de voeten getreden worden.
Practische waarde misschien
vooralsnog niet, culturele
waarde des te meer, vooral op
lange termijn. Berust niet het
huidige Britse staatsbestel nog
steeds op de beginselen, zoals
die in het aloude Magna Char
ta staan weergegeven? Heeft
niet de „Declaration des
droits de l'homme et du ci-
toyen", waarin de geest van
de Franse revolutie zijn neer
slag vindt, in elk handboek der
geschiedenis een vaste plaats
en terecht, gezien de ontzag
lijke invloed ervan op het den
ken van latere generaties. En
is niet de beroemde Onafhan
kelijkheidsverklaring een der
grondpeilers van de Ameri
kaanse democratie? Niet bij
wijze van onschuldig spelletje
zijn de debatten vaak heftig
geweest en probeerden de
Russen een artikel, gericht
tegen fascisme, door te drij
ven. Vergeefs overigens, gezien
de vrypostige manier, waarop
zij naar believen het begrip
„fascisme" hanteren- Trou
wens, ook de Nederlandse po
ging om duidelijk vastgelegd
te krijgen, dat de mens van
Goddelijke oorsprong is, vond
weinig weerklank. Niet om
dat men beslist de Verklaring
een humanistisch tint.je wildé
geven. Wel,/>mdat men in zulk
een gemengu gezelschap meta-
physische vragen beter kan
laten rusten. De Verklaring is
geen conventie, geen verdrag;
de ondertekenaars nemen geen
andere dan morele verplich
tingen op zich.
Dit is anders dan in de ju
ridische commissie, waar wel
een Conventie werd opgesteld
en met algemene stemmen
aangenomen, de genocide-con
ventie.
GENOCIDE.
Genocide, een woord dat in
ons land niet ingeburgerd is,
valt het best te vertalen door
„groepsverdelging". Een even
triest en schaamteloos als
duidelijk voorbeeld van geno
cide is de wijze, waarop
tijdens het Hitler-regime de
Joden zijn vervolgd en in de
gaskamers physiek verdelgd.
In Neurenberg zijn enkele
hiervoor verantwoordelijke Na
zi-leiders gevonnist. In over
eenstemming met het rechts
gevoel bij alle beschaafde men
sen werd de gruwzame Joden
vervolging als misdadig be
stempeld, hoewel in feite geen
internationaal recht bestond,
dat de gepleegde daden straf
baar stelde. Door de nieuwe
Conventie wordt in deze leem
te voorzien. De Russen heb
ben ér zich om begrijpelijke
redenen tegen verzet ook de
vervolging van politieke groe
pen strafbaar te stellen. Daar
door boet de conventie natuur
lijk aan waarde in, al blijft ze
nu meer in overeenstemming
met de bestaande practijken in
dit opzicht. De Nedeflandse
gedelegeerde prof. de Beaufort
heeft er onvermoeid, voor ge
ijverd een begin te maken met
de instelling van een Inter
nationaal Tribunaal net
Zeeuwen in de Oost
Kisaran ligt 161 km van Medan
op Sumatra's Oostkust. Op een ter
rein. dat zo ongeveer het formaat
heeft van het Bellamy-park in
Vlissingen. ligt te Kisaran 'n club
gebouw. In dat clubgebouw is de
militaire cantine gevestigd en daar
kunt u kennismaken met de be
heerder Jac. Sinke. keurig in het
khaki gekleed en met een diep ge
bruind gezicht.
Liever zou hij in de „shop" van
zijn ouders te Vlissingen staan,
maar het beheren van de club gaat
hem voortreffelijk af en het be
valt hem dus wel.
Iedere week gaat er een pro
gramma de deur uit. zowel naar dc
burgerij als naar het Bataljon, op
dat men kan lezen, wat de Club
in die week aan ontspanning biedt.
U wordt even rondgeleid om een
juist beeld te krijgen. U wordt
medegenomen naar de grote zaal,
waarin zich een keurig toneel be
vindt en waarin filmvoorstellingen
worden gegeven met een prachtig
35 m.m. aparaat. Er is een prima
versterker om gramofoonplaten
te laten draaien, benevens om
roepsysteem, schermen, boxen en
jiu jitsu en ten slotte ziet. U op de
grond een Badminton-veld afge
tekend voor dc liefhebbers van de
ze sport.
Op het woord „Sport" komt de
Sergt. N. Pels. even kijken. Hij is
de sportinstructeur van het Batal
jon. Een zware en niet gemakke
lijke taak. Ook hij gaat liever van
uniform verwisselen.
Dan ziet U de kleedkamers, kap
persalon. de luctuurtal'el, de bar,
de pin-pongzaal en de kegelbaan.
U wordt medegenomen naar een
zwembad, dat u hier nooit zou
hebben gezocht. Het noodt u uit tot
een frisse duik. Buiten ligt het
voetbalveld, keurig onderhouden,
u ziet ook de tennisbaan cn het
volley ba 11 veld.
Reeds vele gezelschappen traden
op in de Kisaran Club voor altijd
volbezette zaal. Om niet te spre
ken van de vele malen, dal het
Cabaret 33 R.I.. een cabaret uit
eigen krachten, met enorm succes
optrad.
De Club wordt gemiddeld door
duizend man per week bezocht.
Onder deze bezoekers tellen we
verscheidene Vlissingers zoals
majoor Koper. sold. Labruyère en
Pal Leroy. Allen verlangen om in
Vlissingen terug tc keren!
De Club heeft vast personeel, 'n
z.g. vaste staf. welke bestaat uit de
beheerder, de administrateur, can-
tir.ebedienden en sportinstructeur.
Verder zeven Indonesische bedien
den en de wasvrouw (baboe). Voor
al deze mensen is een vermoeien
de taak weggelegd want iedere
dag gastheer te moeten zijn daar
komt heel wat voor kijken.
Zelfs de kerkdiensten worden in
deze Club gehouden. zowel
protestantse als katholieke.
Na een heerlijk glas koud bier
Hij zal zich in Australië
vestigen.
(Van onze speciale
verslaggever).
„Ik ga met mijn gezin naar
Sydney", zei de bokskampioen
Beb van Klaveren tegen ons.
toen we hem op het bovendek
van de „Volendam" verrasten
met zijn vrouw Joan, een Au
stralische van geboorte (maar
die een aardig mondje Neder
lands spreekt) en zijn zoontje,
een olijk kleutertje.
Gaat U ér boksen?
Neen, voorlopig niet. Ik
heb twee geblesseerde ribben,
waarvan het beenvlies namelijk
is aangedaan, en ben al acht
maanden onder behandeling van
een dokter, die me minstens zes
maanden rust heeft voorge
schreven. Misschien zou ik wel
in Nederland zijn gebleven, als
ik hier maar een eigen woning
had kunnen vinden.
In Australië is óók woning
nood, merkten wij op.
Ja, maar als ik aankom,
zei van Klaveren, dan staat er
een huis voor ons klaar. Daar
voor heeft mijn schoonvader,
die er bookmaker is, gezorgd.
En komt u beslist niet
meer terug naar Nederland?
Misschien, als de tijden
eens beter worden. Ik zou an
ders heus niet zijn weggegaan.
Uw promotor Huizenaar
voelde er tenminste niet vee!
voor.
Neen, Theo Huizenaar
trachtte mij met een kring sup
porters bij de ingang van de
Lloyd-kade nog -tegen te hou
den. Wat 'n moeite voor niets!
Al mijn papieren zijn immers in
orde en bovendien heb ik geen.
enkel contract getekend
Van Klaveren kijkt vrolijk.
Het is hem aan te zien, hoe
verheugd hij is straks zijn
tweede vaderland weer te be
treden. Er zullen duizenden
jonge Nederlandse gezinnen
zijn, die hem het bewonen van
een eigen huis in het verre
land benijden.
Dat is de tragiek, die achter
blijft.
Wintervergadering
Alg. Ned. Zuivelbond.
In Utrecht werd Donderdag
heeft U weer de moed de reis te- de wintervergadering
rug te aanvaarden naar Medan en
neemt dan afscheid van Uw bo
venstaande stadsegnoten. waarx-an
U een kleine indruk hebt meege
kregen van hun lex-cn en werken
in de Warme Oost.
in Neurenberg maar dan blij
vend om inbreuken tegen de
conventie te berechten. Voor
lopig blHft dat nog juridische
toekomstmuziek.
IN DE BEKLAAG
DENBANK.
Een minder bekende, niette
min belangrijke commissie is
die voor het trusteeship. Ieder,
die kranten leest weet. dat
bijna overal door de gekleurde
wereld een golf van nationa
lisme gaat, die zich richt te
gen eën onbeperkte blanke
heerschappij. ,Dc oude kolo
niale landen kunnen daarvoor
noch de ogen sluiten, noch de
wapens als golfbrekers doen
dienen. Het handvest der V.N-
schept mogelijkheden, een on
ontkoombare ontwikkeling tot
zelfbestuur ln de koloniën Ir
evolutionnalre bedding te ge
leiden. Een ervan is "tbeheer-
schap, het toezicht van de
V.N., op het koloniaal beheer,
onverschillig .door welk land
dat gevoerd wordt.
Onder 't motief „waar be
moeien jullie je mee" weigert
Zuid-Afrika dit gebied oridc-i
toezicht te stellen en dswegc
had de Zuid-Afrikaanse gede
legeerde in de trusteeship com
missie het zwaar te verduren
Evenzeer om deze weigering
als in het algemeen om df
wijze, waarop de niet-blanker
in Zuid-Afrika behandeld wor
den. Men moet een gekleurde
gedelegeerde hartsiochteliji
aan het woord hebben gehoord
om te beseffen, dat hier ir.
derdaad onbarmhartig elk
blank wanbeheer aan de kaak
wordt gesteld. Het nut van
zulk 'n beklaagdebank mot de
publieke opinie als jury is
evident.
J gehou
den van de Alg. Ned. Zuivel
bond. Na een rede van de
voorzitter, mr. J. Linthorst
Homan, werd van bestuurszij
de meegedeeld, dat het sy
steem van de prijsvaststelling
voor de melk, door dc minis
ter op 17.5 cent bepaald, niet
juist wordt geacht. Ter be
studering van de vraag, welke
de positie van de landbouw
zal zyn, indien de graanteelt
gesteund moet worden, doordat
de graanprijzen op de wereld-
graanmarkt te laag worden
om de graanteelt in ons land
lonend te kunnen uitoefenen,
is een commissie ingesteld o.l.
van professor dr. G. Minder-
houd.
De Maastrichtse rechtbank
heeft de 35-jarige schilder
Verschuren uit Ubach, die zijn
vrouw, door herhaaldelijk toe
dienen van arsenicum vergif
tigden tot 15 jaar veroordeeld.
Ernst Reuter, de Sovjet-bur
gemeester van Berlijn.
