Gaten in het „ijzeren gordijn'' De tragedie der vervoerde Griekse kinderen Het kasteel van Sluis Gewapende planters in West Java Nederland heeft tot 1953 duizend ingenieurs te weinig Nederlandse vrouwen vragen terugvoering naar eigen land TWEEDE BLAD PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DONDERDAG 16 DECEMBER 1948 Kerensky pleit voor onderscheid tussen Russisch volk en Sov/jet-regime Algemene ontevredenheid zou toenemen. Alexander Kerensky was een van de leiders in de revolutie die in Maart 1917 't Tsaristisch régime omverwierp. Als eer ste minister maakte htf 'n begin met de omvormin van Rus land tot een republiek. De communisten hadden geen aandeel in deze eerste revolutie. Trotzky was in New York, Stalin in ballingschap in Siberië. Zij keerden echter naar Rusland terug en namen tezamen met Lenin de leiding in handen van een nieuwe revolutie. In November 1917 wierpen de Bolsje wisten de regering Kerensky omver. De leider der Mensje- wisten vluchtte naar Londen. Na 30 jaar speelt Keren sky in ballingschap nog steeds een rol in de politiek zij het een geringe. Hij is op het ogenblik leider van een orga nisatie van Russen in het buitenland, die streven naar de bevrijding van hun land van het communistisch regime. In een van de laatste nura- menrs van „The American Magazine" verscheen een ar tikel van Kerensky, waarin deze zijn denkbeelden uiteen zet. De Ver. Staten, aldus het artikel, dienen hun houding tegenover de Sowjet-Unie te veranderen. De Sowjets orga niseren openlijk in Amerika een vijfde kolonne. Amerika moet hetzelfde doen in de Sow jet-Unie. Er moet een wig ge dreven worden tussen het re gime, en- het Russische volk. Er zijn millioenen Russen, die het communistisch régime ha ten. Rusland heeft een bevol king van ongeveer 180.000.000 zielen. Slechts 600.000 daarvan zijn lid van de comunistische partij. Naar schating zijn niet meer dan 20 millioen mensen trouw aan de partij. Hun be voorrecht bestaan danken zij aan het huidige régime. De helft van de bevolking echter bestaat uit boeren, die ge dwongen werden hun land af te staan en in collectieve boerderijen te werken. Zij zijn arm en kunnen niet de vruch ten van eigen arbeid plukken. Bijna 20 millioen boei-enge- zinnen verlangen er naar, dat hun het communistische juk wordt afgenomen. Millioenen Russen zijn „gezuiverd-", om dat zij zich niet voor 100% onderwierpen aan de dogma's van Stalin. De verwanten van deze gezuiverden, die óf spoor loos verdwenen zijn óf in ge dwongen arbeidskampen wer ken, koesteren een diepe wrok tegen het régime. ONTEVREDENHEID Weinige Amerikanen begrij pen de mentaliteit van het overgrote deel van het Russi sche volk. Tal van geheime rapporten wijzen erop, dat de ontevredenheid hemd over hand toeneemt. Zelfs vele intellec tuelen schrijevers. artsen, componisten en geleerden krijgen er genoeg van steeds voor de keus te worden ge steld hun arbeid volledig aan te passen aan de communisti sche vooi-schriften of anders gezuiverd te worden. Eens za gen zij in het communisme een middel om een soort Utopia op te bouwen. Nu beseffen zij hoever van een Utopia verwij derd te zijn. De communistische kranten maken uiteraard geen melding van de bestaande ontevreden heid, wel publiceren zij her haaldelijk waarschuwingen aan het volk: „Er zijn nog teve- len in ons midden, die het ka pitalisme bevorderen". De pers heeft toegegeven, dat groepen boeren hebben ge protesteerd tegen de collectieve boerderijen en aangekondigd, dat de verraders zullen worden gestraft. Indien de Amerikanen nog meer gegevens nodig hebben voor de mentaliteit onder het Russische volk, laten zij dan de feiten bestuderen van de Duitse invasie in 1941. Stalin zag het gevaar in, dat het volk niet warm zou lopen voor de verdediging van zijn régime Daarom veranderde hij tijde lijk van tactiek. De communistische propa ganda werd gestaakt en in plaats daarvan de nationa listische trom geroerd. Het volk werd opgeroepen om te strijden voor het vaderland, voor „het eeuwige Rusland". Deze oproep zou waarschijn lijk geen resultaat hebben ge had indien niet de Nazi's zich als barbaarse veroveraars had den gedragen. Daardoor zagen ook de tegenstanders van Sta lin in, dat Hitier vocht tegen het gehele Russische volk en niet enkel tegen de Bolsje wisten. Na het einde van de oorlog kwam uit, hoezeer de patriot tische propaganda voor een groot deel bedrog was ge weest. Stalin keerde weer te rug tot de oude meedogenloze tactiek. EEN LEGENDE Op dezelfde manier werden in Jalta Roosevelt en Churchill om de tuin geleid. De overeen komst van Jalta was geba seerd op de veronderstelling, dat Stalin de leer van Lenin over een onvermijdelijke com munistische wereldrevolutie had verworpen. Dat is een le gende gebleken. De regering van de V.S. moet daaruit naar conclusies trekken. Zy moet onderscheid maken tussen het régime en het ondei-worpen volk duidelijk maken, dat zij instemt met elke beweging die strijdt tegen de dictatuur. De machinerie daartoe is gereed. Het ijzeren gordijn zit vol gaten. Radiouitzendingen kunnen het naar believen doorboren. Meer personen, dan algemeen wordt gedacht, trek ken geregeld de grens over. Illegale kranten kunnen op die manier Rusland binnengesmok keld worden. Stalin probeert het Russische volk achter zich te krijgen, door de Amerikaanse leiders af te schilderen als „oorlogs hitsers", die Rusland willen verdelen en uitleveren aan Wall-street. Het is niet vol doende, dat de Amerikaanse propaganda dit ontkent. Nood zakelijk is, dat duidelijk wordt gemaakt, dat het verweer van Amerika is gericht tegen de communistische partij en zijn aanhangers en niet tegen het Russische volk als zodanig. Aldus het artikel van Keren sky, voor wiens rekening de vermelde feiten en conclusies zijn. Ondernemingswachten doen goed werk Een speciale correspondent van Aneta, die een week lang een tocht heeft gemaakt over vele ondernemingen in West Java, vermeldt daarover in een overzicht het volgende: Op alle ondernemingen, die wjj bezochten, worden de werk zaamheden in de tuinen en op de fabrieken met een grote voortvarendheid en doorzettingsvermogen voortgezet. „De productie stijgt dagelijks en omtrent de oogst voor het vol gende jaar koestert men overal grote verwachtingen. Soekaboemi blijft onveilig De planters, die te allen tijde gewapend rondlopen en op de meeste ondernemingen niet zonder gewapend geleide de tuinen ingaan, hebben geen be nijdenswaardig bestaan. In het bijzonder in de omgeving van Soekaboemi is de laatste tijd een toenemende mate van on veiligheid te constateren. LABIELE TOESTAND. De vertegenwoordiger van het algemeen landbouwsyndi- caat te Buitenzorg, de heer P. van Holst Pellekaan, verklaar de, dat de toestand in het Bui- tenzorgse „labiel is, ofschoon men natuurlijk nooit weet, voor hoe lang". Doch de vertegen woordiger van het syndicaat te Soekaboemi, de heer A. Wcn- kebach, verklaarde, dat de laat ste tijd de onveiligheid onrast- barende afmetingen heeft aan genomen in zijn ressort, dat nooit tot de rustigste gebieden in West Java heeft behoord. De politie-autoriteiten deelden de corespondent mede. dat de ben den, die reeds eerder in Soeka boemi en omgeving opereerden, zich thans verder van de stad hebben teruggetrokken, b.v. naar de Zuidelijke hellingen van de Gedeh en naar de Wes telijke kalksteengrotten. De administi-ateurs en de em ployees van ondernemingen als Tjikembang, Tjirohani, Tjipetir Karet. Tjilenta en Pasir Lang- kap zeiden, dat na een periode van betrekkelijke rust, de laat ste tijd veel last wordt onder vonden van beschietingen. In de naaste toekomst zouden zij bijzonder scherp opletten. AUTOMATISCHE WAPENS. Onlangs hebben de planters een protest ingediend tegen de verordening, dat alle automati sche wapens moeten worden Technische Hogeschool pas in 1953 volledig „bij" In verband met de te ver wachten grotere behoefte aan ingenieurs heeft een Commis sie van het Kon. Ned. Instituut voor Ingenieurs een onderzoek ingesteld naar de juiste om vang van deze behoefte en de mogelijkheden om hierin te voorzien. De commissie heeft thans rapport uitge- bracht. Hierin wordt de wen selijkheid betoogd dat in- uien Nederland geen kansen voorbg wil laten gaan, die daarna niet meer in te halen zyn T~ in de eerste 5 jaar, bo ven de verwachte uitbreidings- behoefte jaarlijks 200 inge nieurs extra worden afgeleverd waardoor in de eerste 5 jaar ro#d 725 ingenieurs per jaar zouden worden verkregen, ter wijl daarna tot 1960 rond 480 ingenieurs per jaar voldoende zouden zijn. Bij confrontatie van deze wenselijke uitbreidingsbehoefte met de opleidingsmogelijkheid blijkt, dat bij een zich handha ven van de aanhielding van studenten, zoals deze de laat ste 2 jaren heeft plaatsgevon den, en b\j een rendement van 60%, van de Technische Hoge_ school niet meer dan 500 inge nieurs per jaar te verwachten zijn. Naar het zich thans laat aan zien zal dus na 1953 de afle- verings capaciteit van de dan gereorganiseerde en volledig uitgeruste Technische Hoge school te Delft voorlopig vol doende zijn. In de eerste 5 jaar echter blijkt een tekort van rond 1000 ingenieurs te zullen ontstaan. ingeleverd. De planters wezen er daarbij op, dat het moreel der ondernemingswachters zou verzwakken, indien zij juist de automatische wapens moesten afstaan. Ten Noordoosten van Ban doeng, waar de uitgebreide Pa- manoekan en Tsjiasem landen zijn gelegen (met alleen al 30.000 ha. cultuurgrond) is het „vrijwel rustig" naar de woor den van de vertegenwoordiger van de Anglo-Dutch plantations Ltd.. de heer Ch. Jackson. Doch de eveneens zeer uitge strekte Michiel Arnolds-landen in het Büitenzorgse hebben te kampen met beschietingen en branden tengevolge van sabo tage. ONDERNEMINGSWACHTEN. De ondernemingswachtei's worden gerecruteerd uit de Soendanese bevolking en heb ben, meestal onder leiding van oud-onderofficieren van het K. N.I.L., tot taak, uiteindelijk, met de politie, de beveiliging van de militairen over te ne men. In de residenties Buitenzorg en Priangan zijn twee commis sarissen van politie belast met de regeling van de onderne mingswachten en de opleiding der ondememingswachters, waarvan er thans rond 4000 zijn verdeeld over 252 wachteenhe- den. Inspecteurs van politie zor gen voor de training en de pa raatheid der wachten en ver zorgen hun administratie enz. Het instituut der ondernemings wachten wordt betaald door de voorlopige federale regering. De gang van zaken is dat. zodra er in een bepaald gebied een zekere mate van rust en veiligheid bestaat, de onderne mingen door de militaire in stanties kunnen worden vrijge geven, waarna de administra teur der onderneming een wacht kan aanvragen. Elke on derneming kan een wacht in stellen van minimaal 10 man plus een commandant. In het regentschap Soekaboe mi zijn op het ogenblik 85 on dernemingswachten aanwezig, in het regentschap Bandoeng zijn er 46. Tjiandjoer 35, Bui tenzorg 27 en Garoet 22. GOEDE BEVEILIGING. De heer van Holst Pellekaan zeide nog, dat de planters meer en meer worden doordrongen van het belang van een goede ondernemingswacht. Slechts in drie gevallen is het voorgekomen. dat onderne mingswachten geheel of gedeel telijk zijn „overgelopen" naar rampokkende benden, doch in verreweg de meeste gevallen nemén de wachters een werk zaam aandeel in de beveiliging der ondernemingen. H.M. Koningin Juliana heeft zich bereid verklaard het be schermvrouwschap van de Kon. Ver. „Het Nederlandse Trekpaard" te aanvaarden. De politie te Mainz heeft een smokkelaffaire van Amerikaanse sigaretten en buitenlandse devie zen ontdekt, die verscheidene tien tallen millioenen Duitse mark be loopt. De zitting van de Verenigde Naies is geëindigd. De deuren en hekken van Palais de Chailiot zijn gesloten, de vlaggen der Verenigde Volken zyn neerge haald. Door de Fransen gebouwd en vijf eeuwen later weer gesloopt. Veelbewogen historie. In de vele oorlogen, die in de Middeleeuwen tussen Frank rijk en Engeland zijn uitge vochten, zat Vlaanderen meest al tussen twee vuren. Aan de ene kant waren de Vlaamse graven leenmannen van de Franse Kroon en moesten ze dus de koningen van dat land volgen in hun oorlogen, maar aan de andere kant waren de Vlamingen economisch vrijwel geheel van Engeland afhanke lijk, omdat de wol. die de grondstof was voor hun wijd vermaarde wollen stoffen, uit Engeland moest komen. Bo vendien waren de meeste Vla mingen lang geen vrienden van Frankrijk en zo gebeurde het dan ook dikwijls, dat de Vla mingen met of zonder hun graaf de zijde van Engeland kozen. Als gevolg daarvan had den zij dan ook weer dikwijls veel van de Fransen, die zich natuurlijk bedrogen gevoelden, te lijden. BRUGGE BEDREIGD Tegen het einde van de 14de eeuw waren de Fransen weer eens beer en meester in Vlaan deren en was de toenmalige Vlaamse graaf een Franse prins, die meer de belangen van zijn oorspronkelijke vader land voorstond, dan die van zijn onderdanen. Als gevolg van deze Franse overheersing was Vlaanderen de vijand van Engeland en moest men hier rekening houden met Engelse landingen. Vooral Brugge, in die tijd één der rijkste havens van West-Europa, was door zijn ligging aan het Zwin zeer kwestbaar en liep grote kans door de Engelse vloot te wor den aangevallen. Om dit ge vaar te voorkomen, maar te vens om de allesbehalve Frans, gezinde Vlamingen te kunnen bedwingen, bouwden de Fran sen aan het Zwin te Sluis een sterk kasteel en legerden daar in een groot garnizoen. Dat dit kasteel een geduch te sterkte, vooral voor die da gen, moet zijn geweest, blijkt wel hieruit, dat de lengte 70 meter en de breedte 65 meter bedroeg, terwijl een aantal to rens het geheel nog hifclpen verstevigen en de muren g« middeld 2Vt meter dik waren- GEVECHTEN IN EN OM SLUIS In de lange jaren van zyn bestaan zijn er om en naby de muren van dit kasteel heel wat zee. en veldslagen geleverd. Fransen en Engelsen, Vlamin gen en Hollanders, Zeeuwen en Spanjaarden hebben hier bloc dig gevochten. In 1405 deden de Engelsen een vermetele aanval, maar werden afges gen en verloren daax-bij zelfs hun aanvoex-der, de graaf van Pembroke, die in St. Anna ter Muiden begraven werd; Philips van Kleef. Heer van Ravesteyn, werd binnen dit kasteel lang durig belegerd door Albrecht van Saksen; Jonker Frans van Brederode en Heer Jan van Naaldwijk, de twee laatste lei. ders der Hoeksen, verdedigden in en van Sluis uit. jarenlang hun wanhopige zaak. In 1584 verklaarde Jonker Arend van Groeneveld, gouver. neur van Sluis, zich voor Oran je en werd prompt daarop door Parma met een grote over macht belegerd en moest zich na een hardnekkig beleg dan ook overgeven; in 1604 sloeg Prins Maurits het beleg voor Sluis en nam dit de 19de Au gustus van dat jaar in, ter wijl hy nog dezelf-.'-i dag het kasteel bezette. Ook hebben heel voorna me personen in de cellen en kamers van dit kasteel gevan gen gezeten: de eerste Hertog van Bouillon, de admiraal de Coligny van Frankrijk en Lammoraal de Graaf van Eg- mond zijn hiervan wel de voor. naamsten geweest. PERTODE VAN RUST EN VERVAL Met de inname door Mau rits brak voor het kasteel een lange periode van rust aan, maar het kwam in diezelfde rustpei*iode ook leljjk tot ver val! Ook een in 1622 uitge bracht rapport stelt vast, dat het eertijds zo ti'otse gebouw zich toen in een betreurens waardige toestand bevond. To rens en galeryen waren van hun daken beroofd, gewelven en gangen ingestort en de ka», mers vol gruis en puin, zodat het onderhoud van het geheel schromelijk moet zijn ver waarloosd. Aan de hand van dit rapport is het gehele bouwwerk grondig opgeknapt, maar... ook grondig verandex-d De muren werden verlaagd, al le torens op één na gesloopt en alle op het binnenplein staande gebouwen, met uitzon_ dering van het geheel ver nieuwde gouverneurshuis, af gebroken. Veel van het mooie oude kasteel ging hierbij ver loren, maar het uiterlijk van een ruïne had het nu ten minste niet meer. HET EINDE Toen in 1791 de Fransen op hun weg naar Holland ook hier binnenvielen, belegerden zij ook Sluis. Gedurende 4 weken lag de stad en het kasteel on der artillerievuur, maar de ste vige muren waren nog best bestand tegen de bommen en granaten van die tijd en het kasteel had dan ook slechts weinig schade opgelopen. Na de inname der stad besloten de Fransen echter tot het slo pen van alle Sluise vesting werken en zo begonnen ze ook aan het kasteel, dat hun eigen voorvaderen hadden gebouwd. Al het hout, ijzer en hard steen werd uitgebroken en weggevoerd. Toen ze echter de toen nog overeind staande res. ten wilden opblazen, boden de ze hardnekkig tegenstand aan de springladingen. Op een en kele scheur na bleven de ron delen, enz. onwrikbaar staan, zodat men het opgaf en alles liet liggen, zoals het lag. Het definitieve einde kwam in 1820, toen in die aan on doordacht slopen zo rijke eerste helft der 19de eeuw de bouwvallen door de Domeinen voor afbraak werden verkocht en alles werd gesloopt. Nu duidt nog enkel de in Sluis welbekende „Kasteelweide" de plaats aan, waar eens dit mach tige kasteel heeft gestaan. Jammer, dat het niet voor ons ig bewaard gebleven! De moord te Bocholt. De Maastrichter rechtbank veroordeelde de mijnwerker I. J. B. uit Bocheit tot 6 jaar gevangenisstraf. B. heeft na een familietwist zijn 22-jarige schoonzuster en zyn 61-jarige schoonmoeder met bijlslagen zwaar verwond, ten gevolge waarvan de schoonzuster over leed, Daarna stak B. het huis in brand. De eis was 10 jaar gevangenisstraf. KUNST Kuilers Kerstoratorium. Met een toegewijde schare zangers en speellieden heeft Jan Kuiler Dinsdagavond in de Grote Kerk van Vlissingen zijn nieuwste werk tot klinken ge bracht. Zeer velen waren bij deze uitvoering tegenwoordig en zij hebben met grote aan dacht Kuiler's Kerstmuziek aangehoord. De componist heeft zijn audi torium niet voor grote proble men gesteld.'Hij beweegt zich niet op ongebaande wegen. Het Kerstoratorium is geschreven met alle middelen, die men van een romanticus mag verwach ten. Het is echter meer gewor den dan alleen maar wat goede gebruiksmuzick. Kuiler heeft ontegenzeggelijk in deze com positie iets eigens gebracht. Op vallend is de pastorale toon. waarin het werk is gehouden. De dominerende functie, die aan de hobo's is toebedeeld, on derstreept dit nog eens. Er gaat een bijzondere rust van deze muziek uit. Kuiler gebruikt soms zeer conventionele midde len. maar nooit laat hij het pastorale accent los. Dit geeft aan zijn oratorium een eigen cachet, waardoor het niet ver veelt. doch integendeel van het begin tot het einde boeit. Op vallend zijn ook de harmoni sche effecten, waardoor de tekst zeer illustratief belicht wordt. Het was inderdaad een toe*- gewijde schare, die deze uit voering verzorgde. Er werd voortreffelijk hobo gespeeld, voor dit werk een eerste ver eiste! Het koor klonk verzorgd, alleen waren de heren af en toe wat onzeker. Het orkest was bij de begeleiding van de so listen een enkele maal te sterk, doch klonk overigens eveneens verzorgd. De sopraan Hélène Ludolph, die wegens ziekte van mevr. Kuiler plotseling moest inval len, bleek het werk te beheer sen. De tenor Constant v. d. Elshout heeft een mooi geluid, maar neigt soms naar het dra matische. In het duet „Ik groet U teer" overstemde de sopraan hem enigszins. Over het geheel genomen menen wij, dat de componist- dirigent met deze eerste uit voering niet ontevreden behoeft te zijn. De intensieve aandacht, waarmede de aanwezigen de uitvoering hebben gevolgd, be wees dat het Kerstoratorium weerklank heeft gevonden. De Vlissingse Oratoriumvereniging heeft met dit concert eens iets anders gebracht dan de beken de „standaard"-oratoria. Hoe mooi deze ook mogen zijn. het kan toch geen kwaad, wanneer op gezette tijden eens iets'an ders klinkt. Ditmaal was het dan werk van eigen dirigent. Hopenlijk ligt het niet in de bedoeling dit Kerstoratorium nu voor goed op te bergen de K. Telegram aan Trygve Lie Naar wij vernemen heeft, mej. rar. Marianne A. Teile gen, directeur van het Kabinet der Koningin, in haar hoeda nigheid van presidente van 't Nederlands Vrouwen-Comité, dezer dagen een telegram ge zonden aan de heer Trygve Lie te Parjjs, secretaris-gene raal der Verenigde Naties, teneinde adhaesie te betuigen aan de resolutie Inzake de Griekse kinderen. Wanneer echter, aldus dit telegram, de uitvoering van de in die re solutie uitgedrukt? wens door het Internationale en de Natio nale Rode Kioiizcn onvoldoende mocht zijn. dan dringt het comité er by de U.N.O. op aan niet te rusten voor andere wegen en middelen zyn gevon den om de terugvoering van deze kinderen naar hun land mogelijk te maken. TRAGEDIE Ditbericht vestigt weer eens de aandacht op een der grootste na-oorlogse tragedies- het lot van de 13.000 Griekse kinderen van S tot 14 jaar, die ondergebracht zyn In ze ven landen ach Ier het IJzeren Gordijn, te weten Albanië, Joegoslavië, Bulgarije, Roeme nië, Hongarije, Tjecho-Slowa- kye en Polen. In de loop van de achter ons liggende zomer troffen wy tijdens een reis door Hon garije een paar honderd van deze kinderen aan in het kamp „Gyermekvaros" te Haj- duhadhaz, een voormalig Rus sisch paardenlazareth ln de bossen van Noord-Oostelijk Hongarije aan de voet van de Russische Karpathen. Zij wer. den in materiële zin goed ver zorgd en het Hongaarse Rode Kruis, dat zich in samenwer king met buitenlandse hulp organisaties had uitgesloofd om alles te doen wat redelij-1 kerwijs gedaan kon worden om het de kleintjes naar de zin te maken, was ook lichte lijk in zyn wiek geschoten over de ontstemming in het buitenland over het verblijf van deze vluchtellngetjes daar en elders in hetzelfde land. Zij waren immers onderge bracht tezamen met een paar honderd Hongaarse wezen, kregen dezelfde verzorging en hetzelfde voedsel en zij hadden een eigen schooi met Grieks sprekende onderwijzers. Wat wil men meer? werd er gevraagd. ONVERZORGD AANGETROFFEN Op onze vraag hoe die kin deren daar wel gekomen wa ren vertelde' men. ons dat zy per trein waren aangevoerd uit het gevechtsgebied aan de Noordgrens van Griekenland, waar zij onverzorgd waren aangetroffen, daar hun ouders waren gesneuveld of in mili taire dienst aan de gevechten deelnemen en dus. geen tijd hadden ont de kleintjes thuis te verzorgen. Bovendien, zo werd ons verteld, waren in vele gevallen de hulzen en de scholen verwoest en was hulpverlening ter plaatse niet mogelijk. Volgens de officiële Griekse lezing echter maken de troepen van de opstande lingenleider Markos er een fewoonte van overal waar zij unnen kinderen als gijzelaars te roven en te ontvoeren. Wy, on zulk een afstand, kunnen ae feiten niet beoorde len. Maar één ding is duidelijk: kinderen horen by him ouders, en als dat niet kan bij hun naaste families en in elk ge val in hun vaderland. Boven dien worden de Griekse kin deren (daarover is bij ons be zoek alle twijfel wel weggeno men) in Hongarije en waar schijnlijk in de andere landen eveneens in Leninistische geest opgevoed en het is moeilijk aan te nemen, dat dat de goedkeuring van alle ouders zou kunnen wegdragen. (Nadruk verboden) De oude Hanzestad Deventer is bezig zleh van tie door de ooxlog geslagen wonden te hersteilen, maar werkt tevens aan de toekomst. 'N nieuwe haven en *n nieuw industrieterrein zijn ln aanleg. Een overzicht va» de werkzaamheden aan de nieuwe haven, waar men bezig is een slulsput te bouwen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1948 | | pagina 3