Gaten in het „ijzeren gordijn''
De tragedie der vervoerde
Griekse kinderen
Het kasteel van Sluis
Gewapende planters
in West Java
Nederland heeft tot 1953
duizend ingenieurs te weinig
Nederlandse vrouwen vragen
terugvoering naar eigen land
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DONDERDAG 16 DECEMBER 1948
Kerensky pleit voor
onderscheid tussen Russisch
volk en Sov/jet-regime
Algemene ontevredenheid zou toenemen.
Alexander Kerensky was een van de leiders in de revolutie
die in Maart 1917 't Tsaristisch régime omverwierp. Als eer
ste minister maakte htf 'n begin met de omvormin van Rus
land tot een republiek. De communisten hadden geen aandeel
in deze eerste revolutie. Trotzky was in New York, Stalin in
ballingschap in Siberië. Zij keerden echter naar Rusland
terug en namen tezamen met Lenin de leiding in handen van
een nieuwe revolutie. In November 1917 wierpen de Bolsje
wisten de regering Kerensky omver. De leider der Mensje-
wisten vluchtte naar Londen.
Na 30 jaar speelt Keren
sky in ballingschap nog steeds
een rol in de politiek zij het
een geringe. Hij is op het
ogenblik leider van een orga
nisatie van Russen in het
buitenland, die streven naar
de bevrijding van hun land
van het communistisch regime.
In een van de laatste nura-
menrs van „The American
Magazine" verscheen een ar
tikel van Kerensky, waarin
deze zijn denkbeelden uiteen
zet.
De Ver. Staten, aldus het
artikel, dienen hun houding
tegenover de Sowjet-Unie te
veranderen. De Sowjets orga
niseren openlijk in Amerika
een vijfde kolonne. Amerika
moet hetzelfde doen in de Sow
jet-Unie. Er moet een wig ge
dreven worden tussen het re
gime, en- het Russische volk.
Er zijn millioenen Russen, die
het communistisch régime ha
ten. Rusland heeft een bevol
king van ongeveer 180.000.000
zielen. Slechts 600.000 daarvan
zijn lid van de comunistische
partij. Naar schating zijn niet
meer dan 20 millioen mensen
trouw aan de partij. Hun be
voorrecht bestaan danken zij
aan het huidige régime. De
helft van de bevolking echter
bestaat uit boeren, die ge
dwongen werden hun land af
te staan en in collectieve
boerderijen te werken. Zij zijn
arm en kunnen niet de vruch
ten van eigen arbeid plukken.
Bijna 20 millioen boei-enge-
zinnen verlangen er naar, dat
hun het communistische juk
wordt afgenomen. Millioenen
Russen zijn „gezuiverd-", om
dat zij zich niet voor 100%
onderwierpen aan de dogma's
van Stalin. De verwanten van
deze gezuiverden, die óf spoor
loos verdwenen zijn óf in ge
dwongen arbeidskampen wer
ken, koesteren een diepe wrok
tegen het régime.
ONTEVREDENHEID
Weinige Amerikanen begrij
pen de mentaliteit van het
overgrote deel van het Russi
sche volk. Tal van geheime
rapporten wijzen erop, dat de
ontevredenheid hemd over hand
toeneemt. Zelfs vele intellec
tuelen schrijevers. artsen,
componisten en geleerden
krijgen er genoeg van steeds
voor de keus te worden ge
steld hun arbeid volledig aan
te passen aan de communisti
sche vooi-schriften of anders
gezuiverd te worden. Eens za
gen zij in het communisme een
middel om een soort Utopia
op te bouwen. Nu beseffen zij
hoever van een Utopia verwij
derd te zijn.
De communistische kranten
maken uiteraard geen melding
van de bestaande ontevreden
heid, wel publiceren zij her
haaldelijk waarschuwingen aan
het volk: „Er zijn nog teve-
len in ons midden, die het ka
pitalisme bevorderen".
De pers heeft toegegeven,
dat groepen boeren hebben ge
protesteerd tegen de collectieve
boerderijen en aangekondigd,
dat de verraders zullen worden
gestraft.
Indien de Amerikanen nog
meer gegevens nodig hebben
voor de mentaliteit onder het
Russische volk, laten zij dan
de feiten bestuderen van de
Duitse invasie in 1941. Stalin
zag het gevaar in, dat het
volk niet warm zou lopen voor
de verdediging van zijn régime
Daarom veranderde hij tijde
lijk van tactiek.
De communistische propa
ganda werd gestaakt en in
plaats daarvan de nationa
listische trom geroerd. Het
volk werd opgeroepen om te
strijden voor het vaderland,
voor „het eeuwige Rusland".
Deze oproep zou waarschijn
lijk geen resultaat hebben ge
had indien niet de Nazi's zich
als barbaarse veroveraars had
den gedragen. Daardoor zagen
ook de tegenstanders van Sta
lin in, dat Hitier vocht tegen
het gehele Russische volk en
niet enkel tegen de Bolsje
wisten.
Na het einde van de oorlog
kwam uit, hoezeer de patriot
tische propaganda voor een
groot deel bedrog was ge
weest. Stalin keerde weer te
rug tot de oude meedogenloze
tactiek.
EEN LEGENDE
Op dezelfde manier werden
in Jalta Roosevelt en Churchill
om de tuin geleid. De overeen
komst van Jalta was geba
seerd op de veronderstelling,
dat Stalin de leer van Lenin
over een onvermijdelijke com
munistische wereldrevolutie
had verworpen. Dat is een le
gende gebleken.
De regering van de V.S.
moet daaruit naar conclusies
trekken. Zy moet onderscheid
maken tussen het régime en
het ondei-worpen volk duidelijk
maken, dat zij instemt met
elke beweging die strijdt tegen
de dictatuur.
De machinerie daartoe is
gereed. Het ijzeren gordijn zit
vol gaten. Radiouitzendingen
kunnen het naar believen
doorboren. Meer personen, dan
algemeen wordt gedacht, trek
ken geregeld de grens over.
Illegale kranten kunnen op die
manier Rusland binnengesmok
keld worden.
Stalin probeert het Russische
volk achter zich te krijgen,
door de Amerikaanse leiders
af te schilderen als „oorlogs
hitsers", die Rusland willen
verdelen en uitleveren aan
Wall-street. Het is niet vol
doende, dat de Amerikaanse
propaganda dit ontkent. Nood
zakelijk is, dat duidelijk wordt
gemaakt, dat het verweer van
Amerika is gericht tegen de
communistische partij en zijn
aanhangers en niet tegen het
Russische volk als zodanig.
Aldus het artikel van Keren
sky, voor wiens rekening de
vermelde feiten en conclusies
zijn.
Ondernemingswachten doen
goed werk
Een speciale correspondent van Aneta, die een week lang een
tocht heeft gemaakt over vele ondernemingen in West Java,
vermeldt daarover in een overzicht het volgende:
Op alle ondernemingen, die wjj bezochten, worden de werk
zaamheden in de tuinen en op de fabrieken met een grote
voortvarendheid en doorzettingsvermogen voortgezet. „De
productie stijgt dagelijks en omtrent de oogst voor het vol
gende jaar koestert men overal grote verwachtingen.
Soekaboemi blijft
onveilig
De planters, die te allen tijde
gewapend rondlopen en op de
meeste ondernemingen niet
zonder gewapend geleide de
tuinen ingaan, hebben geen be
nijdenswaardig bestaan. In het
bijzonder in de omgeving van
Soekaboemi is de laatste tijd
een toenemende mate van on
veiligheid te constateren.
LABIELE TOESTAND.
De vertegenwoordiger van
het algemeen landbouwsyndi-
caat te Buitenzorg, de heer P.
van Holst Pellekaan, verklaar
de, dat de toestand in het Bui-
tenzorgse „labiel is, ofschoon
men natuurlijk nooit weet, voor
hoe lang". Doch de vertegen
woordiger van het syndicaat te
Soekaboemi, de heer A. Wcn-
kebach, verklaarde, dat de laat
ste tijd de onveiligheid onrast-
barende afmetingen heeft aan
genomen in zijn ressort, dat nooit
tot de rustigste gebieden in
West Java heeft behoord. De
politie-autoriteiten deelden de
corespondent mede. dat de ben
den, die reeds eerder in Soeka
boemi en omgeving opereerden,
zich thans verder van de stad
hebben teruggetrokken, b.v.
naar de Zuidelijke hellingen
van de Gedeh en naar de Wes
telijke kalksteengrotten.
De administi-ateurs en de em
ployees van ondernemingen als
Tjikembang, Tjirohani, Tjipetir
Karet. Tjilenta en Pasir Lang-
kap zeiden, dat na een periode
van betrekkelijke rust, de laat
ste tijd veel last wordt onder
vonden van beschietingen. In
de naaste toekomst zouden zij
bijzonder scherp opletten.
AUTOMATISCHE WAPENS.
Onlangs hebben de planters
een protest ingediend tegen de
verordening, dat alle automati
sche wapens moeten worden
Technische Hogeschool
pas in 1953 volledig „bij"
In verband met de te ver
wachten grotere behoefte aan
ingenieurs heeft een Commis
sie van het Kon. Ned. Instituut
voor Ingenieurs een onderzoek
ingesteld naar de juiste om
vang van deze behoefte en de
mogelijkheden om hierin te
voorzien. De commissie
heeft thans rapport uitge-
bracht. Hierin wordt de wen
selijkheid betoogd dat in-
uien Nederland geen kansen
voorbg wil laten gaan, die
daarna niet meer in te halen
zyn T~ in de eerste 5 jaar, bo
ven de verwachte uitbreidings-
behoefte jaarlijks 200 inge
nieurs extra worden afgeleverd
waardoor in de eerste 5 jaar
ro#d 725 ingenieurs per jaar
zouden worden verkregen, ter
wijl daarna tot 1960 rond 480
ingenieurs per jaar voldoende
zouden zijn.
Bij confrontatie van deze
wenselijke uitbreidingsbehoefte
met de opleidingsmogelijkheid
blijkt, dat bij een zich handha
ven van de aanhielding van
studenten, zoals deze de laat
ste 2 jaren heeft plaatsgevon
den, en b\j een rendement van
60%, van de Technische Hoge_
school niet meer dan 500 inge
nieurs per jaar te verwachten
zijn.
Naar het zich thans laat aan
zien zal dus na 1953 de afle-
verings capaciteit van de dan
gereorganiseerde en volledig
uitgeruste Technische Hoge
school te Delft voorlopig vol
doende zijn. In de eerste 5 jaar
echter blijkt een tekort van
rond 1000 ingenieurs te zullen
ontstaan.
ingeleverd. De planters wezen
er daarbij op, dat het moreel
der ondernemingswachters zou
verzwakken, indien zij juist de
automatische wapens moesten
afstaan.
Ten Noordoosten van Ban
doeng, waar de uitgebreide Pa-
manoekan en Tsjiasem landen
zijn gelegen (met alleen al
30.000 ha. cultuurgrond) is het
„vrijwel rustig" naar de woor
den van de vertegenwoordiger
van de Anglo-Dutch plantations
Ltd.. de heer Ch. Jackson.
Doch de eveneens zeer uitge
strekte Michiel Arnolds-landen
in het Büitenzorgse hebben te
kampen met beschietingen en
branden tengevolge van sabo
tage.
ONDERNEMINGSWACHTEN.
De ondernemingswachtei's
worden gerecruteerd uit de
Soendanese bevolking en heb
ben, meestal onder leiding van
oud-onderofficieren van het K.
N.I.L., tot taak, uiteindelijk,
met de politie, de beveiliging
van de militairen over te ne
men.
In de residenties Buitenzorg
en Priangan zijn twee commis
sarissen van politie belast met
de regeling van de onderne
mingswachten en de opleiding
der ondememingswachters,
waarvan er thans rond 4000 zijn
verdeeld over 252 wachteenhe-
den. Inspecteurs van politie zor
gen voor de training en de pa
raatheid der wachten en ver
zorgen hun administratie enz.
Het instituut der ondernemings
wachten wordt betaald door de
voorlopige federale regering.
De gang van zaken is dat.
zodra er in een bepaald gebied
een zekere mate van rust en
veiligheid bestaat, de onderne
mingen door de militaire in
stanties kunnen worden vrijge
geven, waarna de administra
teur der onderneming een
wacht kan aanvragen. Elke on
derneming kan een wacht in
stellen van minimaal 10 man
plus een commandant.
In het regentschap Soekaboe
mi zijn op het ogenblik 85 on
dernemingswachten aanwezig,
in het regentschap Bandoeng
zijn er 46. Tjiandjoer 35, Bui
tenzorg 27 en Garoet 22.
GOEDE BEVEILIGING.
De heer van Holst Pellekaan
zeide nog, dat de planters meer
en meer worden doordrongen
van het belang van een goede
ondernemingswacht.
Slechts in drie gevallen is het
voorgekomen. dat onderne
mingswachten geheel of gedeel
telijk zijn „overgelopen" naar
rampokkende benden, doch in
verreweg de meeste gevallen
nemén de wachters een werk
zaam aandeel in de beveiliging
der ondernemingen.
H.M. Koningin Juliana heeft
zich bereid verklaard het be
schermvrouwschap van de Kon.
Ver. „Het Nederlandse Trekpaard"
te aanvaarden.
De politie te Mainz heeft een
smokkelaffaire van Amerikaanse
sigaretten en buitenlandse devie
zen ontdekt, die verscheidene tien
tallen millioenen Duitse mark be
loopt.
De zitting van de Verenigde Naies is geëindigd. De deuren en hekken van
Palais de Chailiot zijn gesloten, de vlaggen der Verenigde Volken zyn neerge
haald.
Door de Fransen gebouwd en vijf eeuwen
later weer gesloopt.
Veelbewogen historie.
In de vele oorlogen, die in de
Middeleeuwen tussen Frank
rijk en Engeland zijn uitge
vochten, zat Vlaanderen meest
al tussen twee vuren. Aan de
ene kant waren de Vlaamse
graven leenmannen van de
Franse Kroon en moesten ze
dus de koningen van dat land
volgen in hun oorlogen, maar
aan de andere kant waren de
Vlamingen economisch vrijwel
geheel van Engeland afhanke
lijk, omdat de wol. die de
grondstof was voor hun wijd
vermaarde wollen stoffen, uit
Engeland moest komen. Bo
vendien waren de meeste Vla
mingen lang geen vrienden van
Frankrijk en zo gebeurde het
dan ook dikwijls, dat de Vla
mingen met of zonder hun
graaf de zijde van Engeland
kozen. Als gevolg daarvan had
den zij dan ook weer dikwijls
veel van de Fransen, die zich
natuurlijk bedrogen gevoelden,
te lijden.
BRUGGE BEDREIGD
Tegen het einde van de 14de
eeuw waren de Fransen weer
eens beer en meester in Vlaan
deren en was de toenmalige
Vlaamse graaf een Franse
prins, die meer de belangen
van zijn oorspronkelijke vader
land voorstond, dan die van
zijn onderdanen. Als gevolg
van deze Franse overheersing
was Vlaanderen de vijand van
Engeland en moest men hier
rekening houden met Engelse
landingen. Vooral Brugge, in
die tijd één der rijkste havens
van West-Europa, was door
zijn ligging aan het Zwin zeer
kwestbaar en liep grote kans
door de Engelse vloot te wor
den aangevallen. Om dit ge
vaar te voorkomen, maar te
vens om de allesbehalve Frans,
gezinde Vlamingen te kunnen
bedwingen, bouwden de Fran
sen aan het Zwin te Sluis een
sterk kasteel en legerden daar
in een groot garnizoen.
Dat dit kasteel een geduch
te sterkte, vooral voor die da
gen, moet zijn geweest, blijkt
wel hieruit, dat de lengte 70
meter en de breedte 65 meter
bedroeg, terwijl een aantal to
rens het geheel nog hifclpen
verstevigen en de muren g«
middeld 2Vt meter dik waren-
GEVECHTEN IN EN OM
SLUIS
In de lange jaren van zyn
bestaan zijn er om en naby de
muren van dit kasteel heel wat
zee. en veldslagen geleverd.
Fransen en Engelsen, Vlamin
gen en Hollanders, Zeeuwen en
Spanjaarden hebben hier bloc
dig gevochten. In 1405 deden
de Engelsen een vermetele
aanval, maar werden afges
gen en verloren daax-bij zelfs
hun aanvoex-der, de graaf van
Pembroke, die in St. Anna ter
Muiden begraven werd; Philips
van Kleef. Heer van Ravesteyn,
werd binnen dit kasteel lang
durig belegerd door Albrecht
van Saksen; Jonker Frans van
Brederode en Heer Jan van
Naaldwijk, de twee laatste lei.
ders der Hoeksen, verdedigden
in en van Sluis uit. jarenlang
hun wanhopige zaak.
In 1584 verklaarde Jonker
Arend van Groeneveld, gouver.
neur van Sluis, zich voor Oran
je en werd prompt daarop door
Parma met een grote over
macht belegerd en moest zich
na een hardnekkig beleg dan
ook overgeven; in 1604 sloeg
Prins Maurits het beleg voor
Sluis en nam dit de 19de Au
gustus van dat jaar in, ter
wijl hy nog dezelf-.'-i dag het
kasteel bezette.
Ook hebben heel voorna
me personen in de cellen en
kamers van dit kasteel gevan
gen gezeten: de eerste Hertog
van Bouillon, de admiraal de
Coligny van Frankrijk en
Lammoraal de Graaf van Eg-
mond zijn hiervan wel de voor.
naamsten geweest.
PERTODE VAN RUST
EN VERVAL
Met de inname door Mau
rits brak voor het kasteel een
lange periode van rust aan,
maar het kwam in diezelfde
rustpei*iode ook leljjk tot ver
val! Ook een in 1622 uitge
bracht rapport stelt vast, dat
het eertijds zo ti'otse gebouw
zich toen in een betreurens
waardige toestand bevond. To
rens en galeryen waren van
hun daken beroofd, gewelven
en gangen ingestort en de ka»,
mers vol gruis en puin, zodat
het onderhoud van het geheel
schromelijk moet zijn ver
waarloosd.
Aan de hand van dit
rapport is het gehele
bouwwerk grondig opgeknapt,
maar... ook grondig verandex-d
De muren werden verlaagd, al
le torens op één na gesloopt
en alle op het binnenplein
staande gebouwen, met uitzon_
dering van het geheel ver
nieuwde gouverneurshuis, af
gebroken. Veel van het mooie
oude kasteel ging hierbij ver
loren, maar het uiterlijk van
een ruïne had het nu ten
minste niet meer.
HET EINDE
Toen in 1791 de Fransen op
hun weg naar Holland ook hier
binnenvielen, belegerden zij
ook Sluis. Gedurende 4 weken
lag de stad en het kasteel on
der artillerievuur, maar de ste
vige muren waren nog best
bestand tegen de bommen en
granaten van die tijd en het
kasteel had dan ook slechts
weinig schade opgelopen. Na
de inname der stad besloten
de Fransen echter tot het slo
pen van alle Sluise vesting
werken en zo begonnen ze ook
aan het kasteel, dat hun eigen
voorvaderen hadden gebouwd.
Al het hout, ijzer en hard
steen werd uitgebroken en
weggevoerd. Toen ze echter de
toen nog overeind staande res.
ten wilden opblazen, boden de
ze hardnekkig tegenstand aan
de springladingen. Op een en
kele scheur na bleven de ron
delen, enz. onwrikbaar staan,
zodat men het opgaf en alles
liet liggen, zoals het lag.
Het definitieve einde kwam
in 1820, toen in die aan on
doordacht slopen zo rijke
eerste helft der 19de eeuw de
bouwvallen door de Domeinen
voor afbraak werden verkocht
en alles werd gesloopt. Nu
duidt nog enkel de in Sluis
welbekende „Kasteelweide" de
plaats aan, waar eens dit mach
tige kasteel heeft gestaan.
Jammer, dat het niet voor ons
ig bewaard gebleven!
De moord te Bocholt.
De Maastrichter rechtbank
veroordeelde de mijnwerker
I. J. B. uit Bocheit tot 6 jaar
gevangenisstraf. B. heeft na
een familietwist zijn 22-jarige
schoonzuster en zyn 61-jarige
schoonmoeder met bijlslagen
zwaar verwond, ten gevolge
waarvan de schoonzuster over
leed, Daarna stak B. het huis
in brand. De eis was 10 jaar
gevangenisstraf.
KUNST
Kuilers Kerstoratorium.
Met een toegewijde schare
zangers en speellieden heeft
Jan Kuiler Dinsdagavond in de
Grote Kerk van Vlissingen zijn
nieuwste werk tot klinken ge
bracht. Zeer velen waren bij
deze uitvoering tegenwoordig
en zij hebben met grote aan
dacht Kuiler's Kerstmuziek
aangehoord.
De componist heeft zijn audi
torium niet voor grote proble
men gesteld.'Hij beweegt zich
niet op ongebaande wegen. Het
Kerstoratorium is geschreven
met alle middelen, die men van
een romanticus mag verwach
ten. Het is echter meer gewor
den dan alleen maar wat goede
gebruiksmuzick. Kuiler heeft
ontegenzeggelijk in deze com
positie iets eigens gebracht. Op
vallend is de pastorale toon.
waarin het werk is gehouden.
De dominerende functie, die
aan de hobo's is toebedeeld, on
derstreept dit nog eens. Er gaat
een bijzondere rust van deze
muziek uit. Kuiler gebruikt
soms zeer conventionele midde
len. maar nooit laat hij het
pastorale accent los. Dit geeft
aan zijn oratorium een eigen
cachet, waardoor het niet ver
veelt. doch integendeel van het
begin tot het einde boeit. Op
vallend zijn ook de harmoni
sche effecten, waardoor de tekst
zeer illustratief belicht wordt.
Het was inderdaad een toe*-
gewijde schare, die deze uit
voering verzorgde. Er werd
voortreffelijk hobo gespeeld,
voor dit werk een eerste ver
eiste! Het koor klonk verzorgd,
alleen waren de heren af en
toe wat onzeker. Het orkest was
bij de begeleiding van de so
listen een enkele maal te sterk,
doch klonk overigens eveneens
verzorgd.
De sopraan Hélène Ludolph,
die wegens ziekte van mevr.
Kuiler plotseling moest inval
len, bleek het werk te beheer
sen. De tenor Constant v. d.
Elshout heeft een mooi geluid,
maar neigt soms naar het dra
matische. In het duet „Ik groet
U teer" overstemde de sopraan
hem enigszins.
Over het geheel genomen
menen wij, dat de componist-
dirigent met deze eerste uit
voering niet ontevreden behoeft
te zijn. De intensieve aandacht,
waarmede de aanwezigen de
uitvoering hebben gevolgd, be
wees dat het Kerstoratorium
weerklank heeft gevonden. De
Vlissingse Oratoriumvereniging
heeft met dit concert eens iets
anders gebracht dan de beken
de „standaard"-oratoria. Hoe
mooi deze ook mogen zijn. het
kan toch geen kwaad, wanneer
op gezette tijden eens iets'an
ders klinkt. Ditmaal was het
dan werk van eigen dirigent.
Hopenlijk ligt het niet in de
bedoeling dit Kerstoratorium
nu voor goed op te bergen
de K.
Telegram aan Trygve Lie
Naar wij vernemen heeft,
mej. rar. Marianne A. Teile
gen, directeur van het Kabinet
der Koningin, in haar hoeda
nigheid van presidente van 't
Nederlands Vrouwen-Comité,
dezer dagen een telegram ge
zonden aan de heer Trygve
Lie te Parjjs, secretaris-gene
raal der Verenigde Naties,
teneinde adhaesie te betuigen
aan de resolutie Inzake de
Griekse kinderen. Wanneer
echter, aldus dit telegram, de
uitvoering van de in die re
solutie uitgedrukt? wens door
het Internationale en de Natio
nale Rode Kioiizcn onvoldoende
mocht zijn. dan dringt het
comité er by de U.N.O. op aan
niet te rusten voor andere
wegen en middelen zyn gevon
den om de terugvoering van
deze kinderen naar hun land
mogelijk te maken.
TRAGEDIE
Ditbericht vestigt weer
eens de aandacht op een der
grootste na-oorlogse tragedies-
het lot van de 13.000 Griekse
kinderen van S tot 14 jaar,
die ondergebracht zyn In ze
ven landen ach Ier het IJzeren
Gordijn, te weten Albanië,
Joegoslavië, Bulgarije, Roeme
nië, Hongarije, Tjecho-Slowa-
kye en Polen.
In de loop van de achter
ons liggende zomer troffen
wy tijdens een reis door Hon
garije een paar honderd van
deze kinderen aan in het
kamp „Gyermekvaros" te Haj-
duhadhaz, een voormalig Rus
sisch paardenlazareth ln de
bossen van Noord-Oostelijk
Hongarije aan de voet van de
Russische Karpathen. Zij wer.
den in materiële zin goed ver
zorgd en het Hongaarse Rode
Kruis, dat zich in samenwer
king met buitenlandse hulp
organisaties had uitgesloofd
om alles te doen wat redelij-1
kerwijs gedaan kon worden
om het de kleintjes naar de
zin te maken, was ook lichte
lijk in zyn wiek geschoten
over de ontstemming in het
buitenland over het verblijf
van deze vluchtellngetjes daar
en elders in hetzelfde land.
Zij waren immers onderge
bracht tezamen met een paar
honderd Hongaarse wezen,
kregen dezelfde verzorging
en hetzelfde voedsel en zij
hadden een eigen schooi met
Grieks sprekende onderwijzers.
Wat wil men meer? werd er
gevraagd.
ONVERZORGD
AANGETROFFEN
Op onze vraag hoe die kin
deren daar wel gekomen wa
ren vertelde' men. ons dat zy
per trein waren aangevoerd
uit het gevechtsgebied aan de
Noordgrens van Griekenland,
waar zij onverzorgd waren
aangetroffen, daar hun ouders
waren gesneuveld of in mili
taire dienst aan de gevechten
deelnemen en dus. geen tijd
hadden ont de kleintjes thuis
te verzorgen. Bovendien, zo
werd ons verteld, waren in
vele gevallen de hulzen en de
scholen verwoest en was
hulpverlening ter plaatse niet
mogelijk. Volgens de officiële
Griekse lezing echter maken
de troepen van de opstande
lingenleider Markos er een
fewoonte van overal waar zij
unnen kinderen als gijzelaars
te roven en te ontvoeren.
Wy, on zulk een afstand,
kunnen ae feiten niet beoorde
len. Maar één ding is duidelijk:
kinderen horen by him ouders,
en als dat niet kan bij hun
naaste families en in elk ge
val in hun vaderland. Boven
dien worden de Griekse kin
deren (daarover is bij ons be
zoek alle twijfel wel weggeno
men) in Hongarije en waar
schijnlijk in de andere landen
eveneens in Leninistische geest
opgevoed en het is moeilijk
aan te nemen, dat dat de
goedkeuring van alle ouders
zou kunnen wegdragen.
(Nadruk verboden)
De oude Hanzestad Deventer is bezig zleh van tie door de
ooxlog geslagen wonden te hersteilen, maar werkt tevens aan
de toekomst. 'N nieuwe haven en *n nieuw industrieterrein
zijn ln aanleg. Een overzicht va» de werkzaamheden aan de
nieuwe haven, waar men bezig is een slulsput te bouwen.