Oude veste der Muzen De Hervormde Synode en het conflict in Indonesië Enkele Zeeuwse Sinterklaashistories Kunstleven in Wenen herleefd r 40 jaar Evangelisatie fe Middelburg TWEEDE BLAD PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 4 DECEMBER 1948 BOOGIEWOOGIE KON STRAUSS NIET VERDRINGEN Welke stad is sterker met de muze verbonden, dan We nen In de Keizertijd, gedurende de republiek, door de eeu wen heen, was Wenen een „veste" der muzen. Muziek, zang en dans, doch daarnaast ook de edele ambachten, beeldhouwkunst, schilderkunst en literatuur, bezorgden deze stad een wereldfaam, die wel is waar door de laat ste oorlog verbleekte, doch waarvan weer Iets doordrong door middel van de tentoonstelling van Oostenrijkse kunstschatten; die ook in ons land overweldigende belang stelling trok en door de spaarzame uitzendingen van de Festspiele uit Salzburg. Hoe is de toestand nu? In Weense kunstenaarskrin gen spreekt men van een „cultuurcrisis." Over de toe stand in Oostenrijk is men weinig optimistisch. De alge mene armoede heeft ook haar kwade invloeden op 't kunst leven. Dit wil niet zeggen, dat in deze stad, waar Schubert, Beethoven, Mozart en Haydn, doch evenzeer de Strauss-fa- milie en vele andere wijd en zijd beroemde kunstenaars hun scheppingen ter wereld brachten, de kunst dood is. Integendeel. Daaelijk na het sluiten van de wapenstilstand is bijvoorbeeld hard gewerkt om de orkesten en operage zelschappen weer in oude stijl te doen herleven. Hoewel het gebouw van de staats- opera in vlammen opging en vele andere theaters min of meer beschadigd werden, gin gen de ensembles en orkesten weer aan de slag. Op het ogenblik treden ensembles van de staatsopera in het oude „Theater an der Wien" en in de „Voiksoper" op. De be langstelling voor beide is enorm groot, zo groot, dat de plaatsen doorgaans reeds dagen tevoren zijn uitver kocht. Alleen op het maand- programma voor November staan van Mozart „De Tover fluit", „Don Juan", „Figa ro's Bruiloft" en de „Ont voering uit het Serail", Beet- hovens „Fedelio", Verdi's „Ai- da", „Othello" en „La Tra- viata", „De Barbier van Se- villa van Rossini, „Carmen' van Bizet, Wagners „Lohen grin", „Tristan en Isolde" enz. Een programma .dus, dat vele operaliefhebbers doet wa tertanden. TONEEL. Ook op toneelgebied bereik te men weer vrijwat, al schijnt de grote tijd van Mois- si en Basserman voorbij. De staatstroep van het Burgh- theater heeft een tijdelijk on derdak gevonden, waar blijkt, dat het zo befaamde en tra ditionele „zware acteren" eigenlijk een „inventie" was van de architect van het Burghlheater. De accoust.ek in deze schouwburg was zo slecht, dat er geen andere spelmogeigkheid was. Het Weensp toneelprogram ma kent naast de klassieke stukken ook stukken van tijd genoten In nationale en in ternationale zin. „Des Teuf- fels General" behandelt met grote vrijmoedigheid 't moei lijke vraagstuk van de Nazi psychose en het debacle er van voor mens en maat schappij. Dc belangstelling voor dit stuk is enorm. Voor de meeste schouwburgen is het bestaan echter zeer moei lijk. Men gaat uit« geldgebrek, alleen naar de „grote" voor stellingen toe. Een uitzonde ring daarop vormt het „Volks theater", waar de in Wenen zeer geliefde acteur PaulHor- biger optreedt in een Weens zangsprookje „De boer als millTonnair", j" een eeuw geleden zijn premiè re bleefden. Dit theater is avond aan avond uitverkocht. Voor concerten als die van de Wiener Philharmoniker is de belangstelling bevredigend, voor recitals en concerten van kleinere ensembles veelal be droevend tot slecht. Voor de voorstellingen van een Parijs balletensemble echter waren de plaatsen reeds vijf dagen tevoren uitverkocht. KEIZER STRAUSS. En dan, hoe kan het an ders, de operette. De Straus- sen, Léhar, Stolz, Mainschka, Eysler en andere klassieken zijn nog steeds zeer populair. De oude, doch nog zeer le vendig Edmufld Eysler. Os car Strauss en Robert Stolz behoren tot de thans nog le vende operette-componisten. Op operettegebied produce ren zij vrijwel niets. Stolz schrijft filmmuziek, o.m. tc Parjjs, Strauss dirigeert veel in het buitenland en Edmund Eysler bereidt zich voor op een reis naar Amsterdam, waar de hoofdstadoperette in Januari de première van zijn „Goldene Meisterin" zal bren gen. Het ballet is te Wenen zo zeer met opera en operette verweven, dat men er zelden aparte beschouwingen over leest. Wellicht zal men er zich in Nederland een oordeel over kunnen vormen tijdens het Hollandfestival in Juni 1949 te Amsterdam, waarbij een ensemble van de staats- opora hoopt op te treden. VOLKSKUNST De volkskunst in Wenen is nog springlevend. Liedjes als „Marianrl" van Fritz Lang genieten, ook in Zwitserland, grote populariteit. Zingen en thuis musiceren doet men te Wenen nog altijd op grote schaal en bij de „heurigen", de nieuwe wijn, zijn muziek en zang, vrolijk en dromerig, niet van de lucht. Boeken en dichtbundels worden te Wenen slecht ver kocht. Niet omdat men geen belangstelling heeft, maar er is geen geld, ook niet voor opdrachten aan schilders en beeldhouwers, die, zelfs tot in de hoogste regionen der kunst, veelal een annoedig bestaan leiden. Het geven van overheidsopdrachten wordt zo veel mogelyk bevorderd. Het is met te peilen, waar over deze maand de vreugd groter wasover hetdertig jarig bestaan van de Republiek of de heropening der geres taureerde Sophia-zalén, waar Johan Strauss zijn walsen reeds ten doop hield. Boogie- woogie, Samba, Swing. Ruba? Leuk voor afwisseling, maar de driekwartsmaat zet oud en jong Wenen nog steeds in- vuur en vlam. Bruigom kwam niet opdagen. Haaksbergen beleefde Zaterdag een zeldzame sen satie. Een Haaksbergse schone zou in de echt wor den verbonden met een partner uit. Zwartsluis. Al les was klaar voor het gro te ogenblik: de gasten wa ren uitgenodigd en er zou een uitstekend bruilofts maal geserveerd worden. De bruid, familieleden en andere gasten wachtten nog slechts op de komst van de bruide'"■>"■,. De tijd verstreek, de spanning steeg, maar wie er kwam... de bruidegom niet. Begrij pelijke agitatie en onge rustheid bij de bruid en genodigden. Het uur. waar op de huwelijksvoltrekking zou plaats vinden, brak aan en nog steeds was de brui degom niet present. Men ging eens informeren en vernam dat de jongeman reeds Vrijdag uit Zwart sluis per trein naar Ensche de was vertrokken. Ook bleek dat hij daar inder daad gearriveerd was. Maar hoe! Vrijdagavond had hij op het politiebureau in En schede een eigenaardig ver haal opgehangen: hij zou in de trein zijn overvallen, beroofd en tenslotte uit de trein zijn gegooid. De po litie kwam het geval nogal fantastisch voor; men stel de een onderzoek in, in afwachting waarvan de ..beroofde" adspirant-brui- degom werd vastgehouden. In verband met het op handen zijnde huwelijk liet de politie hem Zaterdag morgen vroeg vrij. Maar... hij kwam ook 'daarna niet bij zijn bruid opdagen en bleek bij nader onderzoek spoorloos verdwenen te zijn. Naar wij zo juist verna men is de onfortuinlijke jongeman pas Dinsdag wcei in Zwartsluis gesig- naieeVd. Van Raimund, dat Frasen versprak zich. De Nieuw-Zoelandse minis ter-president, PeterFraser, bracht Woensdagavond de le den van de Kleine Politieke- Commissie van de V. N. in ver bazing, door een pleidooi op te zetten voor de toelating tot het lidmaatschap van de V.N. van Japan. Hij bleek zich echter versproken te hebben; hij be- doelde Ceylon. Alle 58 leden van de kleine politieke commissie staan gun stig tegenover toelating van Ceylon, doch men is nog ver deeld van mening over de tekst van de daartoe benodigde re solutie. Drie leden zijn aange wezen om deze tekst op te stel len. Overvloed van werk, een kwart millioen vrouwen te veel en de „economie van de broekriem dat is een facet van de huidige sociale omstandigheden in Wenen. Vrouwen en meisjes vinden emplooi in de bouwvakken. STEMMEN UIT DE KERKEN Een geurige advertentie. Lezers van een Ko- penhaags dagblad wer den voor een raadsel ge steld, toen zij, bij het opnemen van hun blad, tegelijkertijd een sterke geur van citroenen be merkten. Het raadsel werd opgelost toen zij het blad openvouwden en op de binnenzijde van de pagina een adverten tie over citroen-limona de aantroffen, waarvan de geur die van het ge adverteerde product evenaarde. H. M. Koningin Juliana zal als beschermvrouwe optreden van het Centraal Genootschap voor Kinderherstellingsoorden en Ge- zondheidskdlonies. Bijdrage tot rustige bezinning. Twee ïpaanden later dan het verzonden werd, is een schrijven gepubliceerd van de Generale Sy node der Ned. Herv. Kerk aan de Ministerraad over de moeilijkhe den, die nog altijd hangende zijn tussen ons volk en grote delen van de Indonesische volkerenwereld. De beslissingen die de Raad van Ministers moet nemen, neemt zij als wettige vertegenwoordigster van heel ons volk. Zij moet dit doen in verantwoordelijkheid voor heel het volk. Maar tevens moet zij weten, dat van Godswege haar het gezag is verleend. Een kerk zal er iedere regering steeds weer aan moeten herinneren dat de hoogste verantwoordelijkheid die zij heeft, nog hoger ligt dan de verantwoording die het eigen volk kan vragen. Over goed en kwaad spreekt God het laatste woord. De „kloeke brief van de Syno de". zoals ze ergens werd ge noemd, is de moeite van het lezen waard. In de meeste dagbladen zijn daaruit enkele stukken overgeno men. In het laatste nummer van het weekblad „De Hervormde Kerk", staat zij in haar geheel afgedrukt. Naar aanleiding van dit schrijven willen we enkele din gen opmerken. In art. 1 van de werkorde, waar onder de Hervormde kerk voort gaat tot dat de kerkorde zal zijn aangenomen, staat, dat de Genera le Synode geroepen is te getuigen van het Evangelie van Jezus Christus, tegenover overheid en volk. Gedurende de bezettingsjaren is het voorgekomen dat de toen malige Synode zich gewend heeft tot de Rijkscommissaris en in hem tot de bezettende macht. Bij mijn weten is dit de eerste keer dat de Generale Synode zich gericht heeft tot onze eigen regering. De kwestie „Indonesië" schijnt in ons land geheel en al een poli tieke kwestie geworden te zijn. Welk een strijd is daarover niet gestreden tussen de politieke par tijen! Vooral In de tijd van de ver kiezingen kwam zij naar voren. De oppositie trachtte daaruit politie ke munt te slaan. NIET LANGER ZWIJGEN. Met het schrijven van de Gene rale Synode aan de regering komt iri elk geval een element naar vo ren dat buiten de binnenlandse politiek staat, hoewel er natuur lijk wel zullen wezen die gaan spreken van „een politiek stuk". Het Is een belichting van de kwesties die met het vraagstuk Indonesië samenhangen, van een andere gezichtshoek uit. dan ge woonlijk geschiedt en het is daarom een stem die gehoord moet worden. Er zal dit jaar geen vergadering van de Synode ge houden zijn. waar het conflict tus sen ons land en Indonesië niet ter sprake kwam. Dat was ook in '47 reeds het geval. Toen werden de afgevaardigden der classes van al le kanten twee vragen gedaan: Hoe is het met de kerkorde en wat is er gezegd over Indonesië. Daarover moest iets worden ge zegd. Doch de moeilijkheden van een Synode zal ieder gevoelen. Wie beschikt over de juiste gege vens en inlichtingen? Wat voor een bepaald gedeelte van de archipel geldt, geldt soms helemaal weer niet voor andere stukken. Blijk baar heeft de Synode gemeend dat zij nu niet langer mocht zwij gen, nu de politieke spanningen ginds toenemen en allerlei ne venverschijnselen de zaak steeds meer dreigen te vertroebelen. KERKELIJKE BELANGEN. Ook de kerken van ons land hebben grote belangen in Indone sië. Daar liggen de belangrijkste zendingsterreinen. Reeds voor de oorlog heeft de Zending gestreefd naar zelfstandigheid van de kerken die uit haar zendingsarbeid waren voortgekomen. Hoeveel bezwaren er toon ook werden ingebracht, achteraf is men er zeer dankbaar voor dat er zelfstandige kerken waren toen de Japanse bezetting kwam en alle Nederlandse zen dingsarbeiders wei-den geïnter neerd. Wat velen betwijfeld had den, bleek werkelijkheid te zijn. Deze kerken hebben zelfstandig kunnen staan. Na de verdrijving van de Jappen zijn er in verschil lende gebieden nieuwe zelfstandige kerken bijgekomen. Men begeerde dit. Er is nu eenmaal een drang naar zelfstandigheid. Maar ook al wordt een kerk zelfstandig, zo blijft er toch een nauwe band met de kerken uit wier zendingsarbeid zij is voortgekomen. Dit is van het grootste belang, zowel voor de kerken ginds als hier. Het is ook een element van gewicht voor de toenadering van de volken in Europa en Azië. Na de bevrijding is er door het conflict, vooral toen het gewa pend werd, groot wantrouwen ge komen. dat belemmerend gewerkt heeft. Kerk en Zending ondervin den onherroepelijk de weerslag van de maatregelen die de rege ring neemt. Gezien deze achtergrond van verbondenheid door het Evange lie, kan een Synode, van welke kerk dan ook, niet anders dan na druk leggen op de vrijwilligheid van samenwerking tussen vrije volken. Met wapengeweld zal mis schien tijdelijk iets worden be reikt, maar voor de toekomst zal het leiden tot een „catastrophale verwijdering met de Indonesische bevolking". Wie kan dit beter dan een Kerk, die door het Evangelie dat zij verkondigd heeft in zo nauw contact staat met de volken, die bij het conflict zijn betrokken. Of dit schrijven van invloed is geweest in de Ministerraad, weten we niet, maar te hopen is. nu het openbaar is geworden, dat het zal bijdragen tot rustige bezinning. Loon- en prijsbeleid. KAMERLEDEN STELLEN VRAGEN AAN M" "ISTER JOEKESi Verschenen is het voorlopig ver slag der Tweede Kamer betreffen de de begroting sociale zaken. Waarom zo vroegen vele le den is aangekondigd, dat het prijsbeleid zou worden gewijzigd, zonder dat tegelijkertijd werd aan gegeven, hoe deze wijziging door "het loonbeleid zal moeten worden opgevangen? Men denke hierbij aan de verdere vermindering van de subsidies op de levensmiddelen, de op handen zijnde stijging van de omzetbelasting met f 115.000.000 en de verhoging van de huren, noodzakelijk in verband met de huurbelasting. Voorts bestaat er een kans, dat een nieuwe werk loosheids- en wachtgeldverzeke ring in 1949 in werking zal tre den. welke 2 pet. van het loon van de arbeiders zou vragen, tenzij de arbeiders niet zouden behoeven bij te dragen aan de wachtgeld verzekering. Deze leden meenden niet aan de hoge kant te zijn, als zij stelden, dat deze wijzigingen een jaarlijkse vermeerdering van de lasten van een gezin van man, vrouw en twee kinderen betekenen van f 250. Wat zal er voorts worden ge daan voor de niet-loontrekkers met kleine vaste inkomens en voor dc kleine zelfstandigen Even peultjes Jcppcti DIEP ADEMHALEN. Vindt U Broek op Langendijk óók zo'n mondvol? Wees dan maar blij dat U niet in Nieuw- Zeeland woont. Daar is name lijk een plaats met de langste naam ter wereld: Tetaumataoki- okingowhakatangihangakoauau- otamateapokawhenuakitanatahu. Betekent: Een kruin van de heuvel, waar Tamatea, de rei ziger over land, rustte en zijn fluit bespeelde als teken van genegenheid voor zijn afwezige echtgenote. (Dagboekkanier in Het Parool). HAASTIGE SPOED. Een brief met het opschrift „Spoed!" werd zes jaar te laat in het Engelse plaatsje Swaff- ham bezorgd. (Sunday Express) GROOTMAMA. Mevr. Kitty Sullivan, een 60- jarige grootmoeder uit Sydney, zes maanden geleden kreupel, zal volgens A. P. naar de Ver. Staten reizen om de grootmoe ders daar uit te dagen voor een wedstrijd wie het langst op het hoofd kan blijven staan. RJ.P. Douaniers op het Londense vliegveld vroegen een reiziger of hij iets had aan te geven. Dat had hij: Een fles brandy, 50 jaar oud en 2120 waard. Terwijl hij sprak rolde de fles uit zijn koffer en'brak op de vloer. Wat de reiziger toen zei is niet ge schikt voor publicatie (Sunday Pic). UITVINDING. Een Amerikaanse firma heeft een klein, niet-electrisch droog- scheerapparaat. dat in een vest zak past, op de markt gebracht onder de leuze „De grootste uit vinding sedert het gelaat". (Evening Standard). HEY-BARBARIBA. Wanneer U wilt weten, waar om zoveel mensen niet meer naar de radio luisteren, dient U de titels van enkele nieuwe Amerikaanse songs te weten; „Hey Bop a Lee", „E Bop a Lee", „Schoen-vlieg-taart", „Wanneer het tijd is om de tan den te stoken, in de valse-gebit- ten-vallei". De grootste „hit" is het liedje „Cementmenger", dat hoofdzakelijk bestaat uit de „woorden" slurp, slurp, vout putti scooty puddle of gooty. (Daily Express)). PEARL HARBOUR. Toen twee Amerikaanse le- gertandartsen opdracht kregen een vals gebit voor de Japanse ex-premier Tojo te maken, gra veerden- zij de woorden „Ver geet Pearl Harbour niet" in morsetekens in de bovcnplaat. (The People). 50 millioen voor scheepsherstel. Bij de Tweede Kamer is in gediend een wetsontwerp tot wijziging van de begroting 1948 van het departement van verkeer en waterstaat. Aan de memorie van toelichting is he< volgende ontleend: Verwacht wordt, dat ingevolge de zee- en luchtvaartverzekeringswet 1939 nog 50.000.000 in 1948 benodigd zal zijn om aan de wettelijke verplichtingen tc kunnen voldoen, en wel gespe cificeerd als volgther stel beschadigde zeeschepen 22.000.000; herstel beschadig de Rijnvaartuigen 12.000.000; herstel beschadigde binnen vaartuigen en baggermateriaal 9.000.000; herstel beschadig de vissersvaartuigen 4.000.000 afwikkeling goederenschaden 3.000.000. In verband met het voren staande wordt derhalve het be drag ad 50.000.000 thans suppletoir aangevraagd. Het heeft in Zweden opzien gebaard, dat de gezant in Lon den en zyn vrouw onmogelijk een delegatie van de Rijksdag konden uitnodigen, omdat naar zij verklaarden, in het gezant schapsgebouw niet genoeg borden waren. Dc Zweedse gezant Hagglöff en zijn vrouw, een Italiaanse gravin. De oude schimmel op "hol. Eens heeft Sinterklaas in Zeeland werkelijk in doodsge vaar verkeerd. Dat was in het plaatsje Kwaar de burge meester de Sint had uitgeno digd voor een bezoek aan de school. Per rijtuig werd hij verwacht. Gaarne werd aan dit vriende lijk verzoek gehoor gegeven. Met Sinterklaas stormde het geweldig en de regen klet terde tegen de ruiten van het rijtuig. Zwarte Piet moest op de kade opgehaald worden. Bij diens huis gekomen, sprong de koetsier van de bok, dekte het paard met zijn deken en wierp de leidsels op de rug, waarna hij de stoep opging om te bellen. Maar ziet, juist kwam er een hevige rukwind, de deken waaide op. het paard schrok en ging op hol. Uit het rijtuig springen met zo'n lang kleed zou zelfmoord geweest zijn en dus bleef Sint gelaten zitten. In vlie gende vaart vloog het rijtuig tussen de bomen door, bijna kantelend over de hoopjes „peeslik", die daar nog op wegruiming lagen te wachten en regelrecht op de haven aan. En nu besefte de goede Sint, dat hij een wisse dood tegemoet snelde, tenzij er een wonder gebeurde en dat won der kwam in de gedaante van Elsclricileitsverbruik in de spitsuren. De minister van economi sche zaken vestigt nogmaals de aandacht op de noodzake lijkheid het electriciteitsver- bruik in de spitsuren te be perken. De desbetreffende verbodsbepalingen dienen stipt te worden nageleefd en allerwege moet de nodige medewerking worden ver leend. Indien dit niet ge schiedt zullen zonder verwijl strenge maatregelen worden getroffen. Belangrijk werk ii van God. dienst Dezer dagen is het veertig jaar geleden, dat de Evangeli satie Bogardzaal te Middelburg met haar werk begon. Ter ge legenheid van dit feit werd in deze Bogardzaal een bijiondere bijeenkomst gehouden, die on dermeer werd bijgewoond door predikanten, ouderlingen, dia kenen, notabelen en kerkvoogdij van de Ned. Hervormde Kerk, vertegenwoordigers van de Kin- derkerk en dg Evangelisatiebe- sturen van Souburg en Vlissin- gen. In zijn openingswoord deelde de heer L. Leuvens mede, dat de heer A. Petermeyer, die steeds veel voor deze Evangeli satie heeft gedaan, momenteel ziek is, doch dat het hem mo gelijk is gemaakt de bijeen komst in zijn ziekenkamer te volgen. Veertig jaar heeft hij de Evangelisatie geleid en ge diend en hij kon dit volhouden omdat het niet zijn, doch Gods werk was. De eeuwigheid zal eens getuigenis afleggen van alle zegen, troost en steun, die hij voor anderen is geweest. De heer Petermeyer, die van af zijn ziekbed via een micro foon sprak, las eerst Hebr. 10 19 t/m 25 en 31—einde en be paalde zijn gehoor toen bij Hebr. 10 32. Hij gaf een over zicht van het werk in de afge lopen 40 jaar. Dat men in Nov. 1908 hierme de begon, was een gevolg van een serie samenkomsten in de tent van de Ned. Tentzending. Twee meisjesbestuursleden kwa men naar spreker toe en vroe gen hem of niet geregeld bij eenkomsten gehouden konden worden. Ds. H. Jonkers, des tijds Hervormd predikant, ver leende veel steun. Aanvankelijk kwam men om de 14 dagen bij een, later elke week. Tijdens de eerste avond sprak Johan de Heer. Als hoogtepunten noemde spr. de lezingen, die ds. Gunning uit Serooskerke over Bunyan hield- Met waardering gewaag de hij van de medewerking van heer J. Sevensma. thans te Am sterdam. Als merkwaardigheid werd nog vermeld, dat een R.K. organist lange tijd de samen zang heeft geleid. Vele sprekers zijn in de loop der jaren in bijeenkomsten op getreden. Het parool is steeds geweest: nooit iets afbrekends zeggen van andere kerken en kringen .Tot slot van zijn rede herinnerde de heer Petermeyer er aan, dat men dikwijls met een draagbaar orgel naar de volkslogementen is geweest en dat men nimmer aan iemand financiële steun heeft behoeven te vragen. Hierna sprak ds. F. Don naar aanleiding van een gedeelte uit Romeinen V. Vervolgens werd nog het woord gevoerd door de heer J. G. van Moosel. een schipper, die op de angst kreten van het toegesnelde publiekuit zijn vooronder stoof en een hartverscheuren de kreet liet horen bij het zien wat er gebeurde. Reeds waren de wielen op de blauwe leien, maar door die kreet maakte plotseling het paard een zwenking naar de kant der huizen, waar hetdoor Zwarte Piet gegrepen werd. Geheel ontdaan ging Sint naar de school, maar toen hij de glundere gezichtjes der kin deren zag, was hij spoedig het geval vergeten ZWARTE PIET ZOENT EEN MEISJE. Nog nimmer was te Sint Nicolaas op school ge weest. Dat was op de duur de oudercommissie te bar en zo kwam het verzoek aan Sint Nicolaas om de school een bezoek te brengen. Ook dat verzoek werd niet van de hand gewezen. Nu ging het per auto en het bezoek gold een plaats in een geheel ander deel der provincie. Onderweg vroeg Sint aan Piet, waar zijn traditionele zak was. Piet keek sip, want hij had die thuis laten liggen. Dan maar even daar op een vau die boerderijtjes gevraagd om een zak te lenen. Daar gekomen werd gestopt en Piet begaf zich naar de woning. De vrouwen waren aan het strijken of iets dergelijks. Piet tuurde door het raam, tikte enin minder dan geen tijd was de kamer leeg. men hoorde grendels rammelen en Piet kon onverrichter zake terugkeren, maar vanaf de nabij gelegen woning had men dit toneeltje gezien en daar stond men onbedaarlijk te lachen. Natuurlijk kreeg Piet daar een zak, onder be lofte ze terug te zullen brengen. Nu ging het op het dorp aan. En tussen een haag van mensen kwam het hoge gezelschap bij de school, ver welkomd door de voorzitter, die een hartelijk toespraakje hield. Op school verliep alles naar wens. De aandacht werd gevraagd voor een zeer timide kleine, maar toen Piet weg ging kreeg hij onbeschroomd ee!f handje. Heel het dorp leek uitge lopen en tussen alweer een haag van zingende mensen bereikten de bezoekers de auto en stapten in, maar niet. vóórdat Piet een aardige blo zende blondine een fikse zoen op haar wang gegeven had, waarvan de kentekenen dui delijk zichtbaar waren tot grote hilariteit van het pu bliek. Op de terugreis werd de ge leende zak, nu wat zwaarder, aan de vriendelijke juffrouw teruggegeven onder betuiging van grote dank van de zijde van Piet. Handelsbesf^rekingen met Engeland. Naar wij vernemen heeft eer. uit acht personen bestaande Nederlandse handelsdelegatie, onder leiding van de heer O. van Blankenstein, te Londen dezer dagen besprekingen ge voerd met de Britse ministe ries van Handel, Voedselvoor ziening en Landbouw. De besprekingen droegen slechts een consultatief karakter en dienden er hoofdzakelijk toe de richtlijnen te bepalen voor de in het begin van 1949 te. houden handelsconferentie tus-~ sen beide landen. In afwachting van de op de ze conferentie vast te stellen gedetailleerde handelslijsten voor 1949, zal het handelsver keer tussen Nederland en En geland inmiddels op de be staande voet worden voortge zet.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1948 | | pagina 3