Oude veste der Muzen
De Hervormde Synode en
het conflict in Indonesië
Enkele Zeeuwse
Sinterklaashistories
Kunstleven in Wenen
herleefd
r
40 jaar Evangelisatie
fe Middelburg
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 4 DECEMBER 1948
BOOGIEWOOGIE KON STRAUSS
NIET VERDRINGEN
Welke stad is sterker met de muze verbonden, dan We
nen In de Keizertijd, gedurende de republiek, door de eeu
wen heen, was Wenen een „veste" der muzen. Muziek,
zang en dans, doch daarnaast ook de edele ambachten,
beeldhouwkunst, schilderkunst en literatuur, bezorgden
deze stad een wereldfaam, die wel is waar door de laat
ste oorlog verbleekte, doch waarvan weer Iets doordrong
door middel van de tentoonstelling van Oostenrijkse
kunstschatten; die ook in ons land overweldigende belang
stelling trok en door de spaarzame uitzendingen van de
Festspiele uit Salzburg. Hoe is de toestand nu?
In Weense kunstenaarskrin
gen spreekt men van een
„cultuurcrisis." Over de toe
stand in Oostenrijk is men
weinig optimistisch. De alge
mene armoede heeft ook haar
kwade invloeden op 't kunst
leven.
Dit wil niet zeggen, dat in
deze stad, waar Schubert,
Beethoven, Mozart en Haydn,
doch evenzeer de Strauss-fa-
milie en vele andere wijd en
zijd beroemde kunstenaars
hun scheppingen ter wereld
brachten, de kunst dood is.
Integendeel. Daaelijk na het
sluiten van de wapenstilstand
is bijvoorbeeld hard gewerkt
om de orkesten en operage
zelschappen weer in oude
stijl te doen herleven. Hoewel
het gebouw van de staats-
opera in vlammen opging en
vele andere theaters min of
meer beschadigd werden, gin
gen de ensembles en orkesten
weer aan de slag. Op het
ogenblik treden ensembles van
de staatsopera in het oude
„Theater an der Wien" en in
de „Voiksoper" op. De be
langstelling voor beide is
enorm groot, zo groot, dat
de plaatsen doorgaans reeds
dagen tevoren zijn uitver
kocht. Alleen op het maand-
programma voor November
staan van Mozart „De Tover
fluit", „Don Juan", „Figa
ro's Bruiloft" en de „Ont
voering uit het Serail", Beet-
hovens „Fedelio", Verdi's „Ai-
da", „Othello" en „La Tra-
viata", „De Barbier van Se-
villa van Rossini, „Carmen'
van Bizet, Wagners „Lohen
grin", „Tristan en Isolde" enz.
Een programma .dus, dat
vele operaliefhebbers doet wa
tertanden.
TONEEL.
Ook op toneelgebied bereik
te men weer vrijwat, al
schijnt de grote tijd van Mois-
si en Basserman voorbij. De
staatstroep van het Burgh-
theater heeft een tijdelijk on
derdak gevonden, waar blijkt,
dat het zo befaamde en tra
ditionele „zware acteren"
eigenlijk een „inventie" was
van de architect van het
Burghlheater. De accoust.ek
in deze schouwburg was zo
slecht, dat er geen andere
spelmogeigkheid was.
Het Weensp toneelprogram
ma kent naast de klassieke
stukken ook stukken van tijd
genoten In nationale en in
ternationale zin. „Des Teuf-
fels General" behandelt met
grote vrijmoedigheid 't moei
lijke vraagstuk van de Nazi
psychose en het debacle er
van voor mens en maat
schappij. Dc belangstelling
voor dit stuk is enorm. Voor
de meeste schouwburgen is
het bestaan echter zeer moei
lijk. Men gaat uit« geldgebrek,
alleen naar de „grote" voor
stellingen toe. Een uitzonde
ring daarop vormt het „Volks
theater", waar de in Wenen
zeer geliefde acteur PaulHor-
biger optreedt in een Weens
zangsprookje „De boer als
millTonnair", j"
een eeuw geleden zijn premiè
re bleefden. Dit theater is
avond aan avond uitverkocht.
Voor concerten als die van
de Wiener Philharmoniker is
de belangstelling bevredigend,
voor recitals en concerten van
kleinere ensembles veelal be
droevend tot slecht. Voor de
voorstellingen van een Parijs
balletensemble echter waren
de plaatsen reeds vijf dagen
tevoren uitverkocht.
KEIZER STRAUSS.
En dan, hoe kan het an
ders, de operette. De Straus-
sen, Léhar, Stolz, Mainschka,
Eysler en andere klassieken
zijn nog steeds zeer populair.
De oude, doch nog zeer le
vendig Edmufld Eysler. Os
car Strauss en Robert Stolz
behoren tot de thans nog le
vende operette-componisten.
Op operettegebied produce
ren zij vrijwel niets. Stolz
schrijft filmmuziek, o.m. tc
Parjjs, Strauss dirigeert veel
in het buitenland en Edmund
Eysler bereidt zich voor op
een reis naar Amsterdam,
waar de hoofdstadoperette in
Januari de première van zijn
„Goldene Meisterin" zal bren
gen.
Het ballet is te Wenen zo
zeer met opera en operette
verweven, dat men er zelden
aparte beschouwingen over
leest. Wellicht zal men er
zich in Nederland een oordeel
over kunnen vormen tijdens
het Hollandfestival in Juni
1949 te Amsterdam, waarbij
een ensemble van de staats-
opora hoopt op te treden.
VOLKSKUNST
De volkskunst in Wenen is
nog springlevend. Liedjes als
„Marianrl" van Fritz Lang
genieten, ook in Zwitserland,
grote populariteit. Zingen en
thuis musiceren doet men te
Wenen nog altijd op grote
schaal en bij de „heurigen",
de nieuwe wijn, zijn muziek
en zang, vrolijk en dromerig,
niet van de lucht.
Boeken en dichtbundels
worden te Wenen slecht ver
kocht. Niet omdat men geen
belangstelling heeft, maar er
is geen geld, ook niet voor
opdrachten aan schilders en
beeldhouwers, die, zelfs tot
in de hoogste regionen der
kunst, veelal een annoedig
bestaan leiden. Het geven van
overheidsopdrachten wordt zo
veel mogelyk bevorderd.
Het is met te peilen, waar
over deze maand de vreugd
groter wasover hetdertig
jarig bestaan van de Republiek
of de heropening der geres
taureerde Sophia-zalén, waar
Johan Strauss zijn walsen
reeds ten doop hield. Boogie-
woogie, Samba, Swing. Ruba?
Leuk voor afwisseling, maar
de driekwartsmaat zet oud
en jong Wenen nog steeds in-
vuur en vlam.
Bruigom kwam niet
opdagen.
Haaksbergen beleefde
Zaterdag een zeldzame sen
satie. Een Haaksbergse
schone zou in de echt wor
den verbonden met een
partner uit. Zwartsluis. Al
les was klaar voor het gro
te ogenblik: de gasten wa
ren uitgenodigd en er zou
een uitstekend bruilofts
maal geserveerd worden.
De bruid, familieleden en
andere gasten wachtten
nog slechts op de komst
van de bruide'"■>"■,. De tijd
verstreek, de spanning
steeg, maar wie er kwam...
de bruidegom niet. Begrij
pelijke agitatie en onge
rustheid bij de bruid en
genodigden. Het uur. waar
op de huwelijksvoltrekking
zou plaats vinden, brak aan
en nog steeds was de brui
degom niet present. Men
ging eens informeren en
vernam dat de jongeman
reeds Vrijdag uit Zwart
sluis per trein naar Ensche
de was vertrokken. Ook
bleek dat hij daar inder
daad gearriveerd was. Maar
hoe! Vrijdagavond had hij
op het politiebureau in En
schede een eigenaardig ver
haal opgehangen: hij zou
in de trein zijn overvallen,
beroofd en tenslotte uit de
trein zijn gegooid. De po
litie kwam het geval nogal
fantastisch voor; men stel
de een onderzoek in, in
afwachting waarvan de
..beroofde" adspirant-brui-
degom werd vastgehouden.
In verband met het op
handen zijnde huwelijk liet
de politie hem Zaterdag
morgen vroeg vrij. Maar...
hij kwam ook 'daarna niet
bij zijn bruid opdagen en
bleek bij nader onderzoek
spoorloos verdwenen te
zijn.
Naar wij zo juist verna
men is de onfortuinlijke
jongeman pas Dinsdag
wcei in Zwartsluis gesig-
naieeVd.
Van Raimund, dat
Frasen versprak zich.
De Nieuw-Zoelandse minis
ter-president, PeterFraser,
bracht Woensdagavond de le
den van de Kleine Politieke-
Commissie van de V. N. in ver
bazing, door een pleidooi op te
zetten voor de toelating tot het
lidmaatschap van de V.N. van
Japan. Hij bleek zich echter
versproken te hebben; hij be-
doelde Ceylon.
Alle 58 leden van de kleine
politieke commissie staan gun
stig tegenover toelating van
Ceylon, doch men is nog ver
deeld van mening over de tekst
van de daartoe benodigde re
solutie. Drie leden zijn aange
wezen om deze tekst op te stel
len.
Overvloed van werk, een kwart millioen vrouwen te veel en de „economie van
de broekriem dat is een facet van de huidige sociale omstandigheden in Wenen.
Vrouwen en meisjes vinden emplooi in de bouwvakken.
STEMMEN UIT DE KERKEN
Een geurige
advertentie.
Lezers van een Ko-
penhaags dagblad wer
den voor een raadsel ge
steld, toen zij, bij het
opnemen van hun blad,
tegelijkertijd een sterke
geur van citroenen be
merkten. Het raadsel
werd opgelost toen zij
het blad openvouwden
en op de binnenzijde van
de pagina een adverten
tie over citroen-limona
de aantroffen, waarvan
de geur die van het ge
adverteerde product
evenaarde.
H. M. Koningin Juliana zal
als beschermvrouwe optreden van
het Centraal Genootschap voor
Kinderherstellingsoorden en Ge-
zondheidskdlonies.
Bijdrage tot rustige
bezinning.
Twee ïpaanden later dan het
verzonden werd, is een schrijven
gepubliceerd van de Generale Sy
node der Ned. Herv. Kerk aan de
Ministerraad over de moeilijkhe
den, die nog altijd hangende zijn
tussen ons volk en grote delen van
de Indonesische volkerenwereld.
De beslissingen die de Raad van
Ministers moet nemen, neemt zij
als wettige vertegenwoordigster
van heel ons volk. Zij moet dit
doen in verantwoordelijkheid voor
heel het volk. Maar tevens moet
zij weten, dat van Godswege haar
het gezag is verleend. Een kerk
zal er iedere regering steeds weer
aan moeten herinneren dat de
hoogste verantwoordelijkheid die
zij heeft, nog hoger ligt dan de
verantwoording die het eigen volk
kan vragen. Over goed en kwaad
spreekt God het laatste woord.
De „kloeke brief van de Syno
de". zoals ze ergens werd ge
noemd, is de moeite van het lezen
waard. In de meeste dagbladen zijn
daaruit enkele stukken overgeno
men. In het laatste nummer van
het weekblad „De Hervormde
Kerk", staat zij in haar geheel
afgedrukt. Naar aanleiding van
dit schrijven willen we enkele din
gen opmerken.
In art. 1 van de werkorde, waar
onder de Hervormde kerk voort
gaat tot dat de kerkorde zal zijn
aangenomen, staat, dat de Genera
le Synode geroepen is te getuigen
van het Evangelie van Jezus
Christus, tegenover overheid en
volk. Gedurende de bezettingsjaren
is het voorgekomen dat de toen
malige Synode zich gewend heeft
tot de Rijkscommissaris en in hem
tot de bezettende macht. Bij mijn
weten is dit de eerste keer dat de
Generale Synode zich gericht heeft
tot onze eigen regering.
De kwestie „Indonesië" schijnt
in ons land geheel en al een poli
tieke kwestie geworden te zijn.
Welk een strijd is daarover niet
gestreden tussen de politieke par
tijen! Vooral In de tijd van de ver
kiezingen kwam zij naar voren. De
oppositie trachtte daaruit politie
ke munt te slaan.
NIET LANGER ZWIJGEN.
Met het schrijven van de Gene
rale Synode aan de regering komt
iri elk geval een element naar vo
ren dat buiten de binnenlandse
politiek staat, hoewel er natuur
lijk wel zullen wezen die gaan
spreken van „een politiek stuk".
Het Is een belichting van de
kwesties die met het vraagstuk
Indonesië samenhangen, van een
andere gezichtshoek uit. dan ge
woonlijk geschiedt en het is
daarom een stem die gehoord
moet worden. Er zal dit jaar geen
vergadering van de Synode ge
houden zijn. waar het conflict tus
sen ons land en Indonesië niet ter
sprake kwam. Dat was ook in '47
reeds het geval. Toen werden de
afgevaardigden der classes van al
le kanten twee vragen gedaan:
Hoe is het met de kerkorde en
wat is er gezegd over Indonesië.
Daarover moest iets worden ge
zegd. Doch de moeilijkheden van
een Synode zal ieder gevoelen.
Wie beschikt over de juiste gege
vens en inlichtingen? Wat voor een
bepaald gedeelte van de archipel
geldt, geldt soms helemaal weer
niet voor andere stukken. Blijk
baar heeft de Synode gemeend
dat zij nu niet langer mocht zwij
gen, nu de politieke spanningen
ginds toenemen en allerlei ne
venverschijnselen de zaak steeds
meer dreigen te vertroebelen.
KERKELIJKE BELANGEN.
Ook de kerken van ons land
hebben grote belangen in Indone
sië. Daar liggen de belangrijkste
zendingsterreinen. Reeds voor de
oorlog heeft de Zending gestreefd
naar zelfstandigheid van de kerken
die uit haar zendingsarbeid waren
voortgekomen. Hoeveel bezwaren
er toon ook werden ingebracht,
achteraf is men er zeer dankbaar
voor dat er zelfstandige kerken
waren toen de Japanse bezetting
kwam en alle Nederlandse zen
dingsarbeiders wei-den geïnter
neerd. Wat velen betwijfeld had
den, bleek werkelijkheid te zijn.
Deze kerken hebben zelfstandig
kunnen staan. Na de verdrijving
van de Jappen zijn er in verschil
lende gebieden nieuwe zelfstandige
kerken bijgekomen. Men begeerde
dit. Er is nu eenmaal een drang
naar zelfstandigheid. Maar ook al
wordt een kerk zelfstandig, zo
blijft er toch een nauwe band met
de kerken uit wier zendingsarbeid
zij is voortgekomen. Dit is van het
grootste belang, zowel voor de
kerken ginds als hier. Het is ook
een element van gewicht voor de
toenadering van de volken in
Europa en Azië.
Na de bevrijding is er door het
conflict, vooral toen het gewa
pend werd, groot wantrouwen ge
komen. dat belemmerend gewerkt
heeft. Kerk en Zending ondervin
den onherroepelijk de weerslag
van de maatregelen die de rege
ring neemt.
Gezien deze achtergrond van
verbondenheid door het Evange
lie, kan een Synode, van welke
kerk dan ook, niet anders dan na
druk leggen op de vrijwilligheid
van samenwerking tussen vrije
volken. Met wapengeweld zal mis
schien tijdelijk iets worden be
reikt, maar voor de toekomst zal
het leiden tot een „catastrophale
verwijdering met de Indonesische
bevolking". Wie kan dit beter dan
een Kerk, die door het Evangelie
dat zij verkondigd heeft in zo nauw
contact staat met de volken, die
bij het conflict zijn betrokken.
Of dit schrijven van invloed is
geweest in de Ministerraad, weten
we niet, maar te hopen is. nu het
openbaar is geworden, dat het zal
bijdragen tot rustige bezinning.
Loon- en prijsbeleid.
KAMERLEDEN STELLEN
VRAGEN AAN M" "ISTER
JOEKESi
Verschenen is het voorlopig ver
slag der Tweede Kamer betreffen
de de begroting sociale zaken.
Waarom zo vroegen vele le
den is aangekondigd, dat het
prijsbeleid zou worden gewijzigd,
zonder dat tegelijkertijd werd aan
gegeven, hoe deze wijziging door
"het loonbeleid zal moeten worden
opgevangen? Men denke hierbij
aan de verdere vermindering van
de subsidies op de levensmiddelen,
de op handen zijnde stijging van
de omzetbelasting met f 115.000.000
en de verhoging van de huren,
noodzakelijk in verband met de
huurbelasting. Voorts bestaat er
een kans, dat een nieuwe werk
loosheids- en wachtgeldverzeke
ring in 1949 in werking zal tre
den. welke 2 pet. van het loon van
de arbeiders zou vragen, tenzij de
arbeiders niet zouden behoeven
bij te dragen aan de wachtgeld
verzekering.
Deze leden meenden niet aan de
hoge kant te zijn, als zij stelden,
dat deze wijzigingen een jaarlijkse
vermeerdering van de lasten van
een gezin van man, vrouw en
twee kinderen betekenen van
f 250.
Wat zal er voorts worden ge
daan voor de niet-loontrekkers
met kleine vaste inkomens en
voor dc kleine zelfstandigen
Even peultjes
Jcppcti
DIEP ADEMHALEN.
Vindt U Broek op Langendijk
óók zo'n mondvol? Wees dan
maar blij dat U niet in Nieuw-
Zeeland woont. Daar is name
lijk een plaats met de langste
naam ter wereld: Tetaumataoki-
okingowhakatangihangakoauau-
otamateapokawhenuakitanatahu.
Betekent: Een kruin van de
heuvel, waar Tamatea, de rei
ziger over land, rustte en zijn
fluit bespeelde als teken van
genegenheid voor zijn afwezige
echtgenote.
(Dagboekkanier in Het Parool).
HAASTIGE SPOED.
Een brief met het opschrift
„Spoed!" werd zes jaar te laat
in het Engelse plaatsje Swaff-
ham bezorgd.
(Sunday Express)
GROOTMAMA.
Mevr. Kitty Sullivan, een 60-
jarige grootmoeder uit Sydney,
zes maanden geleden kreupel,
zal volgens A. P. naar de Ver.
Staten reizen om de grootmoe
ders daar uit te dagen voor een
wedstrijd wie het langst op het
hoofd kan blijven staan.
RJ.P.
Douaniers op het Londense
vliegveld vroegen een reiziger
of hij iets had aan te geven. Dat
had hij: Een fles brandy, 50 jaar
oud en 2120 waard. Terwijl
hij sprak rolde de fles uit zijn
koffer en'brak op de vloer. Wat
de reiziger toen zei is niet ge
schikt voor publicatie
(Sunday Pic).
UITVINDING.
Een Amerikaanse firma heeft
een klein, niet-electrisch droog-
scheerapparaat. dat in een vest
zak past, op de markt gebracht
onder de leuze „De grootste uit
vinding sedert het gelaat".
(Evening Standard).
HEY-BARBARIBA.
Wanneer U wilt weten, waar
om zoveel mensen niet meer
naar de radio luisteren, dient
U de titels van enkele nieuwe
Amerikaanse songs te weten;
„Hey Bop a Lee", „E Bop a
Lee", „Schoen-vlieg-taart",
„Wanneer het tijd is om de tan
den te stoken, in de valse-gebit-
ten-vallei". De grootste „hit" is
het liedje „Cementmenger", dat
hoofdzakelijk bestaat uit de
„woorden" slurp, slurp, vout
putti scooty puddle of gooty.
(Daily Express)).
PEARL HARBOUR.
Toen twee Amerikaanse le-
gertandartsen opdracht kregen
een vals gebit voor de Japanse
ex-premier Tojo te maken, gra
veerden- zij de woorden „Ver
geet Pearl Harbour niet" in
morsetekens in de bovcnplaat.
(The People).
50 millioen voor
scheepsherstel.
Bij de Tweede Kamer is in
gediend een wetsontwerp tot
wijziging van de begroting
1948 van het departement van
verkeer en waterstaat. Aan de
memorie van toelichting is he<
volgende ontleend: Verwacht
wordt, dat ingevolge de zee- en
luchtvaartverzekeringswet
1939 nog 50.000.000 in 1948
benodigd zal zijn om aan de
wettelijke verplichtingen tc
kunnen voldoen, en wel gespe
cificeerd als volgther
stel beschadigde zeeschepen
22.000.000; herstel beschadig
de Rijnvaartuigen 12.000.000;
herstel beschadigde binnen
vaartuigen en baggermateriaal
9.000.000; herstel beschadig
de vissersvaartuigen 4.000.000
afwikkeling goederenschaden
3.000.000.
In verband met het voren
staande wordt derhalve het be
drag ad 50.000.000 thans
suppletoir aangevraagd.
Het heeft in Zweden opzien gebaard, dat de gezant in Lon
den en zyn vrouw onmogelijk een delegatie van de Rijksdag
konden uitnodigen, omdat naar zij verklaarden, in het gezant
schapsgebouw niet genoeg borden waren.
Dc Zweedse gezant Hagglöff en zijn vrouw, een Italiaanse
gravin.
De oude schimmel op "hol.
Eens heeft Sinterklaas in
Zeeland werkelijk in doodsge
vaar verkeerd. Dat was in het
plaatsje Kwaar de burge
meester de Sint had uitgeno
digd voor een bezoek aan de
school.
Per rijtuig werd hij verwacht.
Gaarne werd aan dit vriende
lijk verzoek gehoor gegeven.
Met Sinterklaas stormde het
geweldig en de regen klet
terde tegen de ruiten van het
rijtuig. Zwarte Piet moest op
de kade opgehaald worden.
Bij diens huis gekomen,
sprong de koetsier van de bok,
dekte het paard met zijn
deken en wierp de leidsels op
de rug, waarna hij de stoep
opging om te bellen. Maar
ziet, juist kwam er een hevige
rukwind, de deken waaide
op. het paard schrok en ging
op hol.
Uit het rijtuig springen met
zo'n lang kleed zou zelfmoord
geweest zijn en dus bleef
Sint gelaten zitten. In vlie
gende vaart vloog het rijtuig
tussen de bomen door, bijna
kantelend over de hoopjes
„peeslik", die daar nog op
wegruiming lagen te wachten
en regelrecht op de haven
aan. En nu besefte de goede
Sint, dat hij een wisse dood
tegemoet snelde, tenzij er een
wonder gebeurde en dat won
der kwam in de gedaante van
Elsclricileitsverbruik in de
spitsuren.
De minister van economi
sche zaken vestigt nogmaals
de aandacht op de noodzake
lijkheid het electriciteitsver-
bruik in de spitsuren te be
perken. De desbetreffende
verbodsbepalingen dienen
stipt te worden nageleefd en
allerwege moet de nodige
medewerking worden ver
leend. Indien dit niet ge
schiedt zullen zonder verwijl
strenge maatregelen worden
getroffen.
Belangrijk werk ii
van God.
dienst
Dezer dagen is het veertig
jaar geleden, dat de Evangeli
satie Bogardzaal te Middelburg
met haar werk begon. Ter ge
legenheid van dit feit werd in
deze Bogardzaal een bijiondere
bijeenkomst gehouden, die on
dermeer werd bijgewoond door
predikanten, ouderlingen, dia
kenen, notabelen en kerkvoogdij
van de Ned. Hervormde Kerk,
vertegenwoordigers van de Kin-
derkerk en dg Evangelisatiebe-
sturen van Souburg en Vlissin-
gen.
In zijn openingswoord deelde
de heer L. Leuvens mede, dat
de heer A. Petermeyer, die
steeds veel voor deze Evangeli
satie heeft gedaan, momenteel
ziek is, doch dat het hem mo
gelijk is gemaakt de bijeen
komst in zijn ziekenkamer te
volgen. Veertig jaar heeft hij
de Evangelisatie geleid en ge
diend en hij kon dit volhouden
omdat het niet zijn, doch Gods
werk was. De eeuwigheid zal
eens getuigenis afleggen van
alle zegen, troost en steun, die
hij voor anderen is geweest.
De heer Petermeyer, die van
af zijn ziekbed via een micro
foon sprak, las eerst Hebr. 10
19 t/m 25 en 31—einde en be
paalde zijn gehoor toen bij
Hebr. 10 32. Hij gaf een over
zicht van het werk in de afge
lopen 40 jaar.
Dat men in Nov. 1908 hierme
de begon, was een gevolg van
een serie samenkomsten in de
tent van de Ned. Tentzending.
Twee meisjesbestuursleden kwa
men naar spreker toe en vroe
gen hem of niet geregeld bij
eenkomsten gehouden konden
worden. Ds. H. Jonkers, des
tijds Hervormd predikant, ver
leende veel steun. Aanvankelijk
kwam men om de 14 dagen bij
een, later elke week. Tijdens
de eerste avond sprak Johan de
Heer.
Als hoogtepunten noemde spr.
de lezingen, die ds. Gunning
uit Serooskerke over Bunyan
hield- Met waardering gewaag
de hij van de medewerking van
heer J. Sevensma. thans te Am
sterdam. Als merkwaardigheid
werd nog vermeld, dat een R.K.
organist lange tijd de samen
zang heeft geleid.
Vele sprekers zijn in de loop
der jaren in bijeenkomsten op
getreden. Het parool is steeds
geweest: nooit iets afbrekends
zeggen van andere kerken en
kringen .Tot slot van zijn rede
herinnerde de heer Petermeyer
er aan, dat men dikwijls met
een draagbaar orgel naar de
volkslogementen is geweest en
dat men nimmer aan iemand
financiële steun heeft behoeven
te vragen.
Hierna sprak ds. F. Don naar
aanleiding van een gedeelte uit
Romeinen V. Vervolgens werd
nog het woord gevoerd door de
heer J. G. van Moosel.
een schipper, die op de angst
kreten van het toegesnelde
publiekuit zijn vooronder
stoof en een hartverscheuren
de kreet liet horen bij het
zien wat er gebeurde. Reeds
waren de wielen op de blauwe
leien, maar door die kreet
maakte plotseling het paard
een zwenking naar de kant
der huizen, waar hetdoor
Zwarte Piet gegrepen werd.
Geheel ontdaan ging Sint naar
de school, maar toen hij de
glundere gezichtjes der kin
deren zag, was hij spoedig het
geval vergeten
ZWARTE PIET
ZOENT EEN MEISJE.
Nog nimmer was te
Sint Nicolaas op school ge
weest. Dat was op de duur de
oudercommissie te bar en zo
kwam het verzoek aan Sint
Nicolaas om de school een
bezoek te brengen. Ook dat
verzoek werd niet van de
hand gewezen. Nu ging het
per auto en het bezoek gold
een plaats in een geheel ander
deel der provincie.
Onderweg vroeg Sint aan
Piet, waar zijn traditionele
zak was. Piet keek sip, want
hij had die thuis laten liggen.
Dan maar even daar op een
vau die boerderijtjes gevraagd
om een zak te lenen. Daar
gekomen werd gestopt en Piet
begaf zich naar de woning.
De vrouwen waren aan het
strijken of iets dergelijks. Piet
tuurde door het raam, tikte
enin minder dan geen
tijd was de kamer leeg. men
hoorde grendels rammelen en
Piet kon onverrichter zake
terugkeren, maar vanaf de
nabij gelegen woning had
men dit toneeltje gezien en
daar stond men onbedaarlijk
te lachen. Natuurlijk kreeg
Piet daar een zak, onder be
lofte ze terug te zullen
brengen. Nu ging het op het
dorp aan. En tussen een haag
van mensen kwam het hoge
gezelschap bij de school, ver
welkomd door de voorzitter,
die een hartelijk toespraakje
hield. Op school verliep alles
naar wens. De aandacht werd
gevraagd voor een zeer timide
kleine, maar toen Piet weg
ging kreeg hij onbeschroomd
ee!f handje.
Heel het dorp leek uitge
lopen en tussen alweer een
haag van zingende mensen
bereikten de bezoekers de
auto en stapten in, maar niet.
vóórdat Piet een aardige blo
zende blondine een fikse zoen
op haar wang gegeven had,
waarvan de kentekenen dui
delijk zichtbaar waren tot
grote hilariteit van het pu
bliek.
Op de terugreis werd de ge
leende zak, nu wat zwaarder,
aan de vriendelijke juffrouw
teruggegeven onder betuiging
van grote dank van de zijde
van Piet.
Handelsbesf^rekingen
met Engeland.
Naar wij vernemen heeft eer.
uit acht personen bestaande
Nederlandse handelsdelegatie,
onder leiding van de heer O.
van Blankenstein, te Londen
dezer dagen besprekingen ge
voerd met de Britse ministe
ries van Handel, Voedselvoor
ziening en Landbouw. De
besprekingen droegen slechts
een consultatief karakter en
dienden er hoofdzakelijk toe
de richtlijnen te bepalen voor
de in het begin van 1949 te.
houden handelsconferentie tus-~
sen beide landen.
In afwachting van de op de
ze conferentie vast te stellen
gedetailleerde handelslijsten
voor 1949, zal het handelsver
keer tussen Nederland en En
geland inmiddels op de be
staande voet worden voortge
zet.