Oorlogsdoden zullen rusten
op de Loenense heide
Ook de geallieerden
lijden kou
Een jongen of een meisje?
Veertigduizend
petroleumkacheltjes
3500 a 4000 graven van
Nederlandse gesneuvelden
Misbruiken bij
muziekconcoursen
'SS
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
WOENSDAG 10 NOVEMBER 1948
INDE HEKSENKETEL VAN BERLIJN (V) kod behandelt Ik weet, dat|
Probleem van omgang
met Duitsers
En, Fraulein Ilse, hoe gaat het?", zeg ik tegen het
aardige Duitse meisje achter de toonbank van de Gift-shop
in de Blue-White Club, een van de twee Engelse clubs in
Berlijn. „Op het ogenbiik nog goed, zegt Ilse, maar ik zit
op mijn ontslag te wachten. Er zijn met de laatste bezuini
ging al meer dan dertig mensen ontslagen en ik kan elk
ogenblik aan de beurt komen."
De Engelse autoriteiten hebben een beroep gedaan op
alle in hnn sector wonende en werkende geallieerden om
zoveel mogelijk te bezuinigen. Inmiddels hebben zij alvast
een aantal maatregelen genomen, die hier en daar sterk
o-evoeld worden. Maar iedereen begrijpt, dat deze bezuini
ging niet meer dan logisch is. De geallieerden zelf krijgen
slechts licht van 's avonds zes tot elf uur, 's Zaterdags tot
twaalf uur. Het gebruik van taxi's voor dienst en recreatie
doeleinden is sterk beperkt; hier en d^ar zijn er bussen
voor in de plaats gekomen. Gestookt zal er deze winter
slechts worden in enkele gebouwen. Lancaster House, York
House, en Cumberland House, alle gelegen aan de Fehr-
bellincr Plalz, waar alle kantoren zoveel mogelijk op elkaar
zijn gepakt. Ook enige gebouwen van de kleinere geallieer
den, zoals de Nederlanders, worden verwarmd. Maar dat
duurt nog even. Hoewel men in September al in de handen
liep te blazen van de kou, behoeft men er niet op te rekenen,
dat er vóór half December gestookt zal worden. En dan
nog maar half en slechts tot half Maart. Voor privégebruik
krijgt elk officier een petroleumkacheltje. Er zijn er al
40.000 besteld, hoewel het nog niet duidelijk is waar de
petroleum vandaan moet komen.
Hel clubleven is zeer dras
tisch beperkt De twee „coun
try clubs" zijn gesloten omdat
zij „luxe" zijn. De Blue White
is alleen nog open voor „tea
and sandwiches" en dat. even
als de Embassy (de tweede
club), slechts tot half tien. Om
negen uur wordt het licht al
vast uitgedraaid en dan krijgt
men een kaars op tafel. Om
klokslag half tien moet ieder
een op straat staan.
De Embassy, een vroegere
Zuid-Amerikaanse ambassade,
met veel verguldsel, luchters
en tierelantijntjes, is de enige
club waar nog een maaltijd
wordt geserveerd. Maar (al
weer maar) slechts drie
gangen en geen keus. De
oberkellner wuift u min of
meer het menu onder de
neus met een air van: „Nou,
we zullen maar beginnen,
hè?" ""lees is er alleen om de
andere dag en dan natuurlijk
vrijwel altijd uit blik.
„TROUWEN."
Als Fraulein Ilse haar be
klag heeft gedaan adviseer ik
haar maar gauw te trouwen.
„Dan heeft u tenminste een
dak boven uw hoofd," zeg ik,
Het gesprek beweegt zich dan
via de alreeds bekende moei
lijkheden, die in dit probleem
schuilen, paar een vraag, die
mij al enige tijd bezig houdt.
„Wordt u er nu door uw ken
nissen niet scheef op aan ge
keken dat u voor de geallieer
den werkt?" In Nederland was
zulk een meisje immers on
middellijk getekend.
„Och nee," zegt Fraulein
Ilse. „De oorlog is per slot van
rekening voorbij. Natuurlijk
maken de mannen wel eens
bezwaar, 'n Vriendje van me,
die bij de S.S. was. noemt het
zelfs verraad. Maar dat vind
ik onzin. Hij rookt per slot
van rekening de cigaretten op
die ik hier als fooi krijg."
„Hij noemt het waarschijn
lijk ook sabotage," antwoord
ik. „Dat gebeurde in Neder
land ook wel eens om de een
of andere inconsequentie te
dekken."
„Och, per slot van rekening
weet iedereen wel, dat je het
hoofdzakelijk doet om aan je
trek te komen."
„En komt u aan uw trek?"
vraag ik.
By het vertrek van de afge
treden Luitenant Gouverneur
Generaal van Indonesië, dr.
H. J. van Mook, van het
vliegveld Kemajoran by Ba
tavia, was de Hogo verte
genwoordiger van de Kroon,
dr. L. J. M. Beel, aanwezig
om afscheid to nemen.
„Als je eerlijk blijft, en dat
ben ik goddank nog steeds,
dan verdien je er niet zo bar
veel aan. Men kriigt een
warme maaltijd per dag, die
steeds hetzelfde is en die bii na
niemand meer eet. Maar het
vult tenminste de maag en
spaart rantsoenen thuis. Ver
der krijgt men een Lebens-
mittelkarte 2. die beter is dan
een Karte 3, waar men niet
mee toekojnt. En verder krijg
je natuurlijk veel cigaretten
en die kun je weer ruilen."
Als ik dat hoor schiet mij
te binnen, dat zij een paar
minuten te voren een cigaret
geweigerd heeft omdat zij
niet rookt. „Och nee," zegt ze,
„ik ken u. Dat is heel wat
anders."
Ik wilde, dat ze er allemaal
zo over dachten. Ik logeerde
enige tijd in een gebouw
waar bij de lift een vrouw
van middelbare leeftijd zat,
die altijd gedienstig de lift
voor mi; open maakte. Zij
ving menig cigarctjc. Enige
tijd later zit ik zonder cigaret
ten en zie mij genoodzaakt ze
zwart te kopen. Ik stuur er
iemand op uit en krijg een
paar minuten later tien ciga
retten voor vijf mark per
stuk. (Het was nog voor de
geldsanering.) „Waar haal je
die eigenlijk?" vraag ik aan
mijn helper. „O," zegt hij,
„beneden bij de lift zit een
mens. dat ze altijd verkoopt."
Ik had mijn eigen cigaretten
terug gekocht!
„Maar verder bevalt het
hier wel?" informeer ik bii
Ilse.
„Wat zal ik u zeggen. Het
gaat best. Ik kan goed met
het publiek opschieten, maar
toch, als ik wist, dat iedereen
in Engeland zo was als de
types, die ik hier' te zien
krijg, dan zou ik Adolf Hitler
gelijk gaan geven." „Zo, zo,"
zeg ik, „dat vind ik sterk ge
zegd."
„De vrouwen behandelen
je over het algemeen honds,
de mannen zijn veel beleef
der. Gisteren nam een klant
twee poederdozen van de
toonbank, terwijl ik me even
omdraai. Maar ik kon ér
moeilijk wat van zeggen. Als
ik de manager er bij haal,
neemt hij ze wel terug, en
krijg ik gelijk, maar dan zorgt
die dame wel dat ik morgen
ontslagen ben."
BESCHULDIGING.
Ik merk bij dit meisje een
tegenover de geallieerden be
schuldigende houding, die
men od het eerste gezicht ach
ter het vriendelijke masker
niet zou vermoeden. Maar ik
moet haar tot op zekere hoog
te gelijk geven. Het is een
feit, dat het merendeel van de
geallieerden niet bepaald re
presentatief voor hun land ge
noemd kan worden. Het
lijkt wel of althans' de man
nen in twee klassen uiteen
vallen, mannen met ongeluk
kige huwelijken, die van hun
vrouw weg willen, en diege-i-
nen die zich, na eer, avontuur
lijk leven als militair, niet in
de burgermaatschappij kon
den voegen en nu trachten
in Duitsland wat afwisseling
te vinden. Van de vrouwen
zeggen de Engelsen zelf veel
al, dat zij voor het merendeel
komen om een man te
zoeken.
Maar er zijn er ontegenzeg
gelijk ook verschillenden, die
oorspronkelijk met de meest
idealistische bedoelingen naar
Duitsland gekomen zijn. Wat
daar nog van over is. is na
tuurlijk een andere kwestie.
Wèl is het opmerkelijk, dat de
Engelse vrouw de Duitse zéér
het voor een deel te wijten is
aan een ingeboren haat, die
de vrouwen, veel meer dan
de mannen, na de oorlog heb
ben overgehouden tegen alles
wat Duits is. Maar toch lijkt
het wel eens of zij soms bang
zijn voor concurrentie. In het
algemeen behandelt de En
gelsman de Duitser correct,
vindt, dat hij hem moet hel
pen. zichzelf op te voeden en
is graag bereid hem dat te
leren. Veel wordt er in het
British Information Centre
gedaan om de Duitsers de
principes van de demo
cratie, waarvoor wij de laat
ste oorlog hebben gevoch
ten, op allerlei manieren bij
te brengen. En er is veel be
langstelling voor. Op een ad
vertentie in de krant waarin
het bovengenoemd bureau
„Engelse lessen door Engel
sen" aankondigde, kwamen in
drie dagen tijd vier duizend
verzoeken om deelname.
DE AMERIKANEN.
Heel anders behandelt de
Amerikaan de Duitser, Dit
blijkt eigenlijk het allerbeste
uit het feit, dat, waar bij de
andere geallieerden een hu
welijk met een Duits meisje,
zeer zeker in officierskringen,
nog altijd een evenement is,
dit bii de Amerikanen reeds
zéér gewoon is. Nadat de
..non-fraternisation order" was
ingetrokken behandelde de
Amerikaan de Duitse vrouw
vrijwel als een Amerikaanse,
De Amerikanen zijn de eni
gen. die clubs hebben waar
Tuitse meisjes, onder Ameri
kaans geleide, toegang heb
ben. Zij zijn. zoals in een
voorgaand artikel reeds ge
zegd is, buitengewoon royaal,
wat echter niet met zich
brengt, dat de achting van de
doorsnee Duitser voor een
Amerikaan hoger is dan voor
een Engelsman. Dit is maar
al te duidelijk. Terwijl de in
tellectueel een Engelsman al
tijd als „gentleman" ziet, voelt
hij zich bij een Amerikaan
niet erg thuis. Een gevoel, dat
overigens door vele Engelsen
wordt gedeeld. Wanneer wij
de houding van de Fransen
tegenover de Duitsers bezien
dan vinden wij daarin terug
de oude tegenstelling tussen
deze twee volkeren. Zij kun-
nen elkaar nu eenmaal niet
zetten, wat, nu de Fransman
De mannen van dit detachement zyn op verzoek van een dorpshoofd op Sumatra ter kro-
kodillenjacht getrokken. Ze hebben wel idee in een afwisseling van het dagelijks leven.
Na de twee roeiers komen: soldaat Adriaan Huige uit Hoedekenskerkesoldaat Janus
Luykx uit Oud Gastel en als rugdekking, tevens roerganger Henk Zwinkels uit Honse-
laarsdyk.
tot de overwinnaars behoort,
voor de Duitser niet bepaald
een voordeel is. Ik heb het
meegemaakt, dat tijdens een
feest.1 dat een gehele dag en
het grootste gedeelte van de
nacht duurde, de Franse
wachtposten aan de sjouwers,
die kisten drank af en aan
sleepten. de gehele dag niet
één kop warm drinken gaven,
Anders gaat het bij de Ne
derlanders. Met zijn wereld
beroemde aanleg voor ver
geten en vergeven, iets dat
hü alleen in geschriften
loochent, behandelt de Neder
lander de Duitser met een
vreemd soort waardigheid,
geeft ere wie ere toekomt,
laat de Duitser hetzelfde eten
mee-eten als hij zelf krijgt en
behandelt hem over het alge
meen zoals hij in Nederland
zijn Nederlands personeel ook
zou behandelen.
Zo heeft de Berlijner dan
een verscheidenheid van ba
zen. Hij weet echter op han
dige manier ieder op eigen
waarde te schatten en hij
zorgt er wel voor, dat hij bij
ieder van de betrokkenen
„aan zijn trek komt".
(Van onze spec, verslaggever)
Dank zy de volhardende activiteit van wylen reserve
luitenant-kolonel dr. A. van Anrooy, werd in 1947 de
Oorlogsgravenstichting opgericht, waarvan ZiK.H. Prins
Bernhard het ere-voorzitterschap aanvaardde. Doel van de
Stichting is de zorg op zich te nemen voor het verzeke
ren van een waardige rustplaats voor alle Nederlanders,
die hun leven voor het vaderland hebben gegeven, zowel
hier te lande als overal elders ter wereld. Het vinden
van een geschikt terrein in ons land voor het teraarde
bestellen van 3500 k 4000 stoffelijke resten, heeft de
Stichting sinds het vorig jaar nogal wat hoofdbreken ge
kost, Zij slaagde in de voorbye zomer echter in de ge
meente Apeldoorn, die een prachtig gelegen met vliegden
nen begroeid stuk heideveld aanbood, onopvallend gelegen
tussen de bossen even voorby het plaatsje Loenen, ten
Noorden van de Ryksweg naar de Woeste Hoeve.
ENGELAND IN SPANNING
Alles wacht op de Koninklijke baby
De kinderwagen
staat gereed
Omstreeks de vijftiende van
deze maand wordt de blijde
gebeurtenis in het Britse
Prinselijke gezin verwacht.
Men kan het in Engeland
gaan merken dat deze grote
dag naderbij komt. De pers
schrijft er vry veel over en
doet zelfs gewaagde voor
spellingen. Men is nameiyk
algemeen van mening, dat 't
een jongen zal worden. Maar
het kan natuurlijk evengoed
een meisje zyn
Twee series namen voor de
baby doen de ronde. Eén
voor een jongen, de ander
voor een eventueel meisje. Is
het een jongen zo zegt
men zal het kind beslist
George, Louis of Andrew
worden genoemd, is het een
meisje dan wordt het Elisa
beth, Mary of Alice. De En
gelse Koning heeft vier na
men Albert, Frederick,
Arthur en George. De hertog
van Windsor, de oudste broe
der van de Koning heeft er
zeven: Edward, Albert, Chris
tian, George, Andrew, Pa
tri ek en David.
De baby zal in dezelfde
wieg komen te liggendie
waarin Prinses Elisabeth ruim
20 jaar geleden lag te trap
pelen.
DE KINDERWAGEN.
De kinderwagen van Prin
ses Elisabeth is ook van de
zolder van Buckingham-pala
ce gehaald om voor de jong
ste telg van het geslacht
Windsor dienst te gaan doen.
Prinses Elisabeth en Prinses
Margaret hebben in deze wa
gen hun eerste uitstapjes ge
maakt. De Engelse Koninklij
ke familie handhaaft tradi
ties tot in de keuze van de
kinderwagen! Ook het speel
goed van de Prinsessen is af
gestoft.
Waarschijnlijk zal het Prin
selijk gezin na de 1 geboorte
van de kleine spoedig naar
Windlesham Moor vertrekken,
het Engelse „Soestdijk".
De medische staf van Bu
ckingham Palace is uitgebreid
met de beste Engelse specia
listen. Prinses Elisabeth
wordt behandeld door Sir
John Weir, de huisarts van
de Koninklijke familie. Sir
William Gilliat, de arts van
de hertogin van Kent, is
eveneens aanwezig.
Prinses Elisabeth en haar
moeder hebben geen vooroor
delen tegen het gebruik van
narcose. Een assistent met
een narcose kap zal gereed
staan om zo nodig deze toe
te dienen.
Zo is alles in afwachting.
Het wachten is alleen op
Zyne of Hare Koninklijke
Hoogheid de Prinselijke baby.
De klokkenluiders van de
Westminster Abbey staan ge
reed. Bij het eerste bericht
over de geboorte zullen de
klokken van deze oude ka
thedraal vier uur lang haar
vreugde uitbelereu over de
komst van de jongste Brits©
Koningstelg.
Een foto van Prinses
Elisabeth van Enge
land in de kinderwa
gen, die zy straks ook
voor haar eigen baby
zal gebruiken. De ge
boorte van de Konink
lijke baby wordt in on
geveer een week ver
wacht en zal waar
schijnlijk in Bucking
ham Palace geschieden.
Men koos het terrein
dat van de Rijksweg af niet
merkbaar is, dat in de nabij
heid de grote ere-begraai"-
plaats van de Nederlandse
oorlogsdoden ligt. Met opzet
heeft men dit gedaan om in
geen enkel opzicht het land
schapsbeeld tc verstoren en
tevens om de begraafplaats
ook werkelijk een rustplaats
te doen zyn. „I-Iet is helaas
veel te veel zo", aldus ze:
ons de heer Haspels, de land
schapsarchitect die het kerk
hof aanlegt, „dat tal van
mensen die eens een vrolijke
dag uit zijn, op hun tbcht
een oorlogsbegraafplaats zien
en dan uitstappen 'om die en
passant ook even .te bekij
ken."
EEN KAPEL,
Een strook bosterrein van
100 meter breed onttrekt de
begraafplaats geheel aan het
oog en zelfs liet aan te leg
gen parkeerterrein is van de
grote weg af onzichtbaar.
Veertien ha. groot ls het ter
rein. waarop een padennet
wordt aangelegd van onge
veer drie km. Zoveel moge
lijk wordt het bestaande
geboomte gespaard, zodat
hier en daar de paden gril
lige vormen zullen hebben
Slechts in het midden wordt
gekapt, omdat daar een van
rondhout opgetrokken kapel
zal staan, waarvan thans de
fundamenten zijn gelegd. Be
halve deze kapel, een gebouw
van 18% by 7 meter, zal
even buiten het terrein
een woning voor de begraaf
plaatswachter verrijzen, waar
in tevens een inlichtingenbu
reau en toiletten worden on
dergebracht.
OMRASTERING.
Voor omrastering wil de
heer Haspels harmonicagaas
gebruiken, ter hoogte van
1.75 meter. Deze omrastering
is wel een dringende nood
zaak, aangezien in de omge
ving tal van herten, reeën,
wilde zwijnen en konynen
huizen. Nog de vorige week
werd tijdens de werkzaamhe
den een ree neergelegd.
Een monumentaal hek zal
toegang geven tot de be
graafplaats, terwijl voor het
geval van bosbrand vier nood-
hekken werden geplaatst
Dat met een en ander eni
ge tonnen gemoeid zyn ls dui
delijk Particuliere giften
moeten de onkosten voor 't
grootste deel bestrijden.
In de komende vijf jaren
hoopt de Stichting hier on
geveer 3500 4000 stoffelijke
resten te kunnen bergen. Ge
tracht wordt nog voor de ko
mende winter te beginnen,
doch of men hierin zal sla-
fen ls niet geheel zeker,
eelde de heer Haspels mede.
GEEN KRUIZEN.
In tegenstelling tot ande
re oorlogsbegraafplaatsen,
waar duizenden houten krui
zen de graven sieren (Mar
graten) zal op de graven in
Loenen een klein liggend
steentje worden geplaatst.
Kroniek der 7 Muzen
Sem Dresden gaat heen als directeur
van het Koninklijk Conservatorium
Tentoonstelling van
beeldhouwwerken
O „Ik wil gezongen worden'
schynt het standpunt te zijn
van een aantal Nederlandse
componisten, die regelmatig
als jurylid optreden bij zang
en muziekconcoursen. De deel
nemende verenigingen moeten
namelijk één of meer door
de jury uitgekozen verplichte
nummers zingen of spelen.
Nu kwam het de laatste tijd
veel voor, dat er juryleden
waren, die voor deze verplich
te nummers speciaal hun
eigen composities namen.
Reeds lange tijd werd er in
dirigentenkringen gemompeld,
dat deze soort reclame toch
wel een beetje te erg was.
Dezer dagen vergaderden de
dirigenten uit het Westland
en daar is de bom gebarsten.
Er kwamen nl. eigenaardig
dingen aan het licht.
Onlangs is het op een con
cours te Scheveningen voor
gekomen dat aan 96 deelne
mers in totaal 15 verplichte
werken waren opgegeven,
waarvan 13 van juryleden,
In Slikkerveer was het nog
erger: 70 deelnemende vere
nigingen hadden 13 verplichte
Werken uit te voeren, alle
van één en hetzelfde jurylid.
De voorzitter van de Wcst-
Lanclse dirigenten zeide o.a.
„Er zijn vele musici, die als
componist concoursen laten
organiseren, waarin zij als
juryleden zitting hebben, met
geen ander doel, dan eigen
producten te laten uitvoeren.
„De Nederlandse Dirigenten
organisatie zal zelf concour
sen organiseren, die op En
gelse leest zullen worden ge
schoeid, d.w.z. voor de aan
vang van het concours zullen
de voorzitters van de deelne
mende verenigingen een lot
trekken, dat het nummer van
optreden aangeeft. De jury
zal daardoor onbekend blij
ven met de naam van de
vereniging, Bovendien zal 'n
keuze worden gedaan uit ju
ryleden, die zo weinig moge
lijk op de hoogte zyn van
Elaatselijke toestanden en ver-
oudlngen om daardoor en ver-
objectief mogelijk oordeel te
kunnen vellen.
Volgend jaar zal men ter
herdenking van het dertig ja
rig bestaan van de Nedex--
landse beeldhouwerski'ing een
grote tentoonstelling organi
seren in' Park Sonsbeek te
Arnhem. Door het kunstwerk
zelf voorop te stellen en de
tuinarchitectuur hieraan aan
te passen, wil men een syn
these verkrijgen. De tentoon
stelling zal een internationaal
karakter dragen. De conser
vatrice van het „Rocfin-mu-
seum" heeft haar medewer
king toegezegd. Rodin's be-
i-oemde ..Burgers van Ca
lais" zal naar alle waarschijn
lijkheid naar Arnhem komen.
Verder is contact opgenomen
met vooraanstaande Europese
kunstenaars. Men verwacht
inzendingen uit alle landen
va„ Europa. Er komt een
atelier op de tentoonstelling,
waardoor het publiek zal kun
nen zien, hoe een beeldhou
wer werkt. Belangrijk zal
voorts zijn de inzending van
oorlogsmonumenten. ontwor
pen door Nederlandse kunste
naars.
Voor verdere grafbedekking
denkt men de altijd fris-groe
ne kraaiheide te gebruiken.
Blijkt deze kraaiheide op los-
gegraven grond te willen
groeien, dan zal waarschijn
lijk een speciale heidekweke-
rrj worden aangelegd, aange
zien in de omgeving kradl-
heide niet in voldoende mate
aanwezig is.
Momenteel .zijn op het ter
rein nog slechts een vijftal
Loenense arbeiders werkzaam,
doch het is niet onwaar
schijnlijk, dat binnenkort de
D.U.W. wordt ingeschakeld.
O Paul Steenbergen, die on
langs zijn zilveren toneelju
bileum vierde, moest eens in
een' detectivestuk een boef
neerschieten. Na de knal zak
te het scherm. Op 'n winter
se avond ging het stuk in
Schagen. Juist op deze avond
aldus „Vrij Nederland" wei
gerde het pistool. Er was
met geen mogelijkheid een
knal uit te krijgen, zodat
het „aanstaande lijk" niet
veel anders kon doen, dan
op de been te blijven en zich
angstig; afvragen hoe hij nu
aan zijn eind moest komen.
Achte,. de coulissen zag men
dat het verkeerd ging en er
werd ijlings een tweede re
volver* opgezocht. Steenbergen
had echter besloten de situ
atie te redden. Hij wierp het
wapen weg en* riep: „Een ko
gel ben js niet eens waard.
Met mijn eigen handen zal ik
je ombrengen." Inmiddels
had een toneelknecht het re
serve-pistool gevonden en tot
levendige ontzetting van alle
insiders luisterde hij de wur
gingsscène op met een prach
tige knal. In Schagen weten
ze nu nog niet, wat de schrij
ver van het stuk er eigenlijk
mee bedoelde
Dezer dagen zal te Am
sterdam een nieuw kunsttijd
schrift verschijnen, dat de
naam zal dragen van „Refex".
't Wil de spreekbus zijn van de
jongere avant-garde onder de
artisten en staat onder re
dactie van Constant Nieu-
wenhuys. Het blad zal voor
lopig iedere twee maanden
verschijnen. Zouden de heren
„avant-gardisten" het volhou
den?
De directeur van het
Koninklijk Conservatorium,
Sem Dresden, zal eind 1948
zijn functie neerleggen. Hij
is één van de sympathiekste
paedagogen die Nederland
kent. Zijn heengaan zal door
.velen betreurd worden, In
Amerika is een opzienbaren
de operavoorstelling gegeven.
De „New York City Opera
Company" gaf een voorstel
ling van Verdi's 'Aida met
twee negervocalisten in de
hoofdrol. Het publiek was
enthousiast. Zolang de negers
op de planken staan en het
publiek niet naast hen be
hoeft te zitten, heeft men er
blijkbaar geen bezwaar tegen
om enthousiast voor zwarte
medeburgers te zijn. Nog
meer over negerzangersTodd
Duncan gaat de „Three songs
of Britisch verse" van de Ne
derlandse componist Alexan
der Voormolen op zijn pro
gramma plaatsen. De uit
Vlissingen afkomstige compo
nist S. Landsman componeer
de een „Pastorale voor orgel",
•welke hij aan H. M. de Ko
ningin opdroeg. Hij ontging
hiervoor een dankbetuiging.
Versjes opzeggen.
Het protestantse
schoolbestuur van Mon
treal heeft besloten, dat
van schoolkinderen niet
meer verlangd kan
worden, dat zij gedich
ten uit het hoofd leren.
Zulk memoriseren, al
dus het schoolbestuur,
belemmert de vrijheid,
de plooibaarheid en het
enthousiasme en heeft
daarom een ongunstige
invloed op 't juiste ver
staan der poëzie. Bo
vendien zijn niet alle
gedichten goed, aldus 't
schoolbestuur.
Rubberfabriek vernield.
De rubberfabriek Soekapoe-
ra te Singaparna in het Ta-
sikmalajase is op 1 November
grotendeels door brand ver
nield.
Een bende van 100 man
(Nadruk verboden), ataik gebouwen In brand.
