Als kwajongens, die
gangster spelen
De zeemeermin-mode
verdringt de „New-Look"
NIEUWE BOEKEN
Figaro in het RAL-gebouw
Het blijft gelukkig bij
uitdagingen
Grote kapperstentoonstelling
te Amsterdam
Zeeuwse studenten in
Wageningen.
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
WOENSDAG 3 NOVEMBER 1948
IN DE HEKSENKETEL VAN BERLIJN (II)
MAAR DE RUSSEN ZIJN IN HET
VOORDEEL
Van een speciale verslaggever.
De gehele blokkade werd eigenlijk veroorzaakt doo» het
feit, dat de Westerse geallieerden het niet eens konden
worden met de Russen over de sanering van het Duitse
geld. Zonder in te gaan op de details van deze zo buiten-
gemeen netelige kwestie mogen wij toch zeggen, dat vele,
zo niet alle, moeilijkheden van het hedendaagse leven in
Berlijn voortspruiten uit 't feit, dat de twee soorten geld
een chaos in het leven hebben geroepen, die onvergelijke
lijk is. Terwijl de geldsanering in West-Dujtsland een nieuw
en hoopvol begin van de wederopbouw betekende, veroor
zaakte zij in Berlijn eerder een verslechtering van de alge
mene toestand.
Berlijn kent nu de West-
Mark en de Oost-Mark. De
West-Mark is dezelfde als de
Deutsche Mark, in de volks
mond veelal afgekort tot D-
Mark. Terwijl de West-Mark
in de Russische sector van
Berlijn verboden is, hebben
de Westerse geallieerden be
sloten, dat de Oost-Mark in
hun sectoren geldig betaal
middel zal zijn voor levens
middelen, huur. gas, electrici-
teit en nag enige andere
dingen. In ae Westelijke sec
toren worden de lonen half
in West- en half in Oostgeld
uitbetaald. Iedereen be
schouwt de West-Mark als
meer solide, wat wel het al
lerduidelijkst blijkt uit het
feit, dat de koers tussen
West- en Oostgeld gemiddeld
een tot drie is. De Berhjner
doet zijn uiterste best zoveel
mogelijk voor Oost-Marken in
te kopen en zoveel mogelijk
tegeltjes, die in overvloed uit
de verwoeste huizen te ver
krijgen zijn. Winkels van
huishoudelijke artikelen zijn
er ook in overvloed, maar wat
zij aan te bieden hebben is
van zeer slechte, kwaliteit. Het
zijn veelal nutteloze voorwer
pen van vertind metaal of van
blik. Zij hebben een zeer
korte levensduur, maar staan
natuurlijk zeer hoog geprijsd
enin West-Marken. En
waren de antiquiteiten winkels
niet een typisch phenomeen in
bezet- zowel als in na-oorlogs
Nederland? Ook in Berlijn
zijn zij als paddestoelen uit de
grond gerezen. De prijzen zijn
waanzinnig hoog enD-
Mark.
De West-Mark is, wij zei
den het reeds, in de Russische
sector verboden. De Russen
schijnen van het standpunt uit
te gaan. dat de West-Mark
niet bestaat en dat wie West-
flwpw. .-li LI.' L ucoiaa. cu uat, vvic ticofc-
tegen West-Marken te verko-Jgeld bezit, dit uit de Weste
pen. Hü weet. dat hij voor
zijn West-Mark in .de Britse
en Amerikaanse zones vele
dingen, die in Berlijn niet te
krijgen zijn, kopen kan. Voor
zijn Oostgeld is noch in Ber
lijn noch in de Russische zone
iets van waarde te verkrijgen.
Niettegenstaande zijn sym
pathie voor de West-Mark
heeft de Berlijner echter geen
vertrouwen in de toestand in
het algemeen. Hij weet niet
wat het worden zal. Welis
waar gelooft hij niet, dat de
Westerse geallieerden Berlijn
zullen verlaten, maar hij
vreest toch, dat een eventuele
overeenkomst tussen de ge-
allieerden tot gevolg zal Jjeb-
b.en, dat slechts één geldsoort,
en dan natuurlijk de Oost-
Mark, in Berlijn zal over
blijven.
Een gevolg hiervan is, dat
de winkelprijzen in het ge
heel niet gedaald zün. In te
genstelling met die in de Wes
telijke zones bieden de win
kels in de Oostelijke zóne nog
dezelfde betrekkelijk waarde
loze zaken aan, terwijl de
levensmiddelen veelal op de
zwarte markt verdwijnen.
ALS IN '45 BIJ ONS
Het is opmerkelijk hoeveel
overeenkomst er bestaat tus
sen de huidige Berlijnse win
kels en de winkels van pas-
bevrijd Nederland. Er is, om
een onverklaarbare reden,
een overvloed van lampekap-
pen en schemerlampen in alle
vormen en afmetingen. Gloei
lampen en fittingen zijn ech
ter niet te krijgen. Een ander
alom verkrijgbaar artikel is
het tegeltafeltje, wederom in
alle soorten. Zij hebben de
populaire naam van „puin-
tafeltjes", omdat zij uit wei
nig meer bestaan dan een
smeedijzeren voet en wat
lijke zones binnengesmokkeld
moet hebben. Ook nu nog zijn
er op straat controles, gehou
den door Oostelijke politie
onder leiding van Russen.
Wordt Westgeld aangetroffen
dan wordt de „smokkelaar"
gearresteerd en het geld ver
beurd verklaard. Tot op he
den zijn er echter nog geen
zware straffen uitgedeeld en
over het algemeen wordt de
„misdadiger" weer spoedig
op vrije voeten gesteld.
DE RUSSEN BE BAAS.
Iets wat niet algemeen be
kend schijnt te zijn is het feit,
dat alle publieke vervoers
diensten zoals de trams, de S-
Bahn ('n bovengrondse trein)
en de U-Bahn (de ondergrond
se trein) onder beheer van de
sectoren. Een gevolg hiervan
is, dat men in Oostgeld be
talen moet, wat de Berlijner
zeer aangenaam is. Vervelen
der wordt het wanneer de
Russen, zoals herhaalde ma
len is voorgekomen, per trein
de Engelse of Amerikaanse
sector ingaan, op een wille
keurig station uitstappen en
daar controle gaan houden.
Het station is Russisch grond
gebied al ligt het midden in
een der Westerse sectoren. Wie
West-geld in zijn bezit heeft
(en dat is natuurlijk het geval
met practisch iedereen) wordt
gearresteerd en naar de Rus
sische sector overgebracht. De
Westerse geallieerden staan
hier vrijwel machteloos tegen
over, Zo kwam het enige we
ken geleden voor, dat een stel
heethoofdige Duitse commu
nisten, vergezeld van Ooste
lijke politie op stations in de
Westelijke sectoren de kran
tenkiosken „zuiverden" van
verboden Westerse lectuur.
Alle Westerse kranten zijn
namelijk in de Russische sec
tor (en zóne) verboden. Maar
de Berlijner gaat zo rustig
mogelijk door. De kranten
kiosken vindt men nu vóór
de stations op straat en wat
re' :en betreft, wel, wie er in
vliegt heeft „pech gehabt"
ALS KWAJONGENS.
In het algemeen wordt de
grens tussen de Russische en
de Westerse sectoren streng
gehandhaafd. Zij heeft iets
gekregen van een landsgrens,
die twee geheel verschillende
gebieden scheidt. Verwonder
lijk is dit niet. Twee soorten
geld, twee soorten politie,
twee soorten couranten, twee
soorten rantsoenering, twee
soorten stadsbestuur, twee
soorten beschermers. Het ligt
voor de hand, dat men in het
huidige Berlijn niet meer
„neutraal" kan zijn. Men is
vóór de Westerse geallieerden
en dus tegen de Russen, of
vóór de Russen en dus tegen
de Westerse geallieerden. Dit
heeft, tot gevolg, dat wie van
de één ongelijk krijgt, hetzij
een politicus of een misdadi
ger, bij de andere partij be
scherming zoekt en_ook meest
al krijgt. Dit heeft natuurlijk
de nodige relletjes en „men
senroof" tengevolge. Wanneer
een door de Russen bescherm
de zich te dicht bij de sector
grens waagt, wordt hij door
de Westelijke politie gekid-
napped en omgekeerd. Wan
neer een Oostelijke politie de
kans krijgt een Westelijke
politieagent te arresteren zal
hü het niet laten.
Een door alle vier mogend
heden veroordeelde politicus
was in hechtenis bij de Rus
sen. De blokkade kwam.' De
Westerse geallieerden ontdek-
Nederlandse confectie-industrie lanceert
nieuwe modellen.
Franse soldaten rukken St. Eticnne binnen
op de stakers te verweren.
om ae mijnen
sen werden nog véél waak
zamer. Op zekere dag wordt
de man door twee Oostelijke
politie-agenten gelucht. In de
buurt van de sectorgrens gaat
hij er vandoor, de „grens"
over en de Amerikaanse sec
tor in, gevolgd door zijn Oos
telijke bewaking. Enige stra
ten duurt de achtervolging.
Dan werpt de man zich op de
grond, begint luidkeels om
hulp te schreeuwen, vertelt
de toestromende menigte, dat
hij door de Russen wordt vast
gehouden en wordt door de
omstanders prompt bevrijd,
terwijl de twee Oostelijke po
litie-agenten worden gearres-
teerd. Dit gebeurt zo over en
weer.
Het doet ons soms denken
aan Chicago en aan gangsters.
Of, erger riog, aan een stel
geen van beide zijden begin
nen wil. Hij heeft gelijk. Het
kwajongens, die elkaar dwars
zitten. De Berlijner voelt, dat
blijft bij uitdagingen.
„Wij gaan blindvliegen in
de luchtcorridor," kondigen
de Russen aan. „Da's óók toe
vallig," antwoorden de Ame
rikanen, „wij óók. Met gewa
pende jagers." Er gebeurt na
tuurlijk niets. Herhaaldelijk
verschijnen in de corridor Rus
sische vliegtuigen, die de En
gelse of Amerikaanse toestel
len tot op enkele meters na
deren. Maar ze doen niets. De
piloot grinnikt eens en wacht
af of de Amerikaan misschien
wat doen zal. Maar er ge
beurt niets. Tenminste
tot nu toe is er niets gebeurd.
Protesten, steeds heviger,
steeds onbeleefder, vliegen
heen en weer zonder ook
maar het minste resultaat.
,,'t Is niettes, 't is welles,". Zo
gaan we maar dooi-. En wal
op spel staat zijn een derde
wereldoorlog en millioenen
mensenlevens.
Russen,staan, in geheel Ber- ten, dat de man toch eigenlijk
lijn, ook in de Westelijke I niet zo kwaad was. De Rus-
De korte Golf, door A. van
HoogstratenSchoch. Uitg. J. H.
Kok, N.V., Kampen. De populaire
Christelijke schrijfster mevr. van
HoogstratenSchoch heeft in De
korte Golf een reeks korte schet
sen verzameld, die door haar
trouwe lezeressen ongetwijfeld
r met vreugde zullen worden
begroet. Ht is boeiende Christelij
ke lectuur, die zeker belangstel
ling zal ontmoeten. Prijs geb.
f 4.50.
Bij de uitg. W. van Hoeve te
Den Haag verscheen een zeer
fraai uitgevoerde Insulinde-kalen-
der. Twaalf foto's van land en
#volk van Indië maken haar
tot een sieraad voor de huiskamer
(Prijs f 2.95).
Bij dezelfde uitgeefster ver
scheen een Niwin-kalender, be
stemd voor de schrijftafel: twaalf
ansichtkaarten, eveneens met fo-
- t
Belangstelling uit
geheel Europa
(Van. onze reizende redacteur)
In Gramsbergen viert de heer
J. H. van der Haar zjjn 82ste
verjaardag en herdenkt tevens
liet feit. dat hij 60 jaar lang
een zeer uitzonderlijke functie
heeft beoefend. Al die jaren
heeft hy"namelijk dienst ge
daan als windvoorzlener of or
geltrapper in de Nederlandse
Hervormde Kerk. De jubilaris
met zyn vrouw voor hun
woning.
Tentoonstellingen organise
ren is een hobby van my, al
dus vertelde de heer K. R van
Staal, toeft wij hem opzochten
in 't kleine kantoortje in het
R.A.I.-geboyw te Amsterdam,
waar de loop der jaren
al zoveel organisatoren heb
ben gezeten achter dat eenvou
dige schrijfbureau met de
voortdurend rinkelende tele
foon erop. Nu zit hij er dan
en hy organiseert Europa's
grootste kapperstentoonstel
ling, die Figaro is genoemd,
zodat niemand in twijfel be
hoeft te verkeren over de be
doeling; zy dient de schoonheid
zoniet de ijdelheid van de Ne
derlandse vrouw. Zij doet.dat
met smaak en vakmanschap,
met oude beproefde recepten
en met nieuwe snufjes, zo uit
Parijs aangekomen!
In 1928 ben ik begonnen, al
dus dhr. van Staal. Toen werd
het een mislukking, maar ik
heb er veel van geleerd. Se
dertdien is elke tentoonstelling
De Tuchtrechter in
September.
In September 1948 deden de
tuchtrechters voor de voedsel
voorziening in totaal 2912 uit
spraken, waarbij voor 223.159
aan boeten werd opgelegd. In
1528 gevallen betaalden over
treders schikkingen, waarmede
een bedrag van 64.813 was
gemoeid.
Bovendien legden de tucht
rechtera in 25 gevallen waar
borgsommen op tot een totaal
bedrag van 4075.
Voorts werd in 28 gevallen
(waarvan 17 voorwaardelijk)
sluiting van het bedrijf bevo
len. In IJ gevallen (waarvan
5 voorwaardelijk) werd de ver
gunning ingetrokken, terwijl
20 personen (van wie 12 voor
waardelijk) werden uitgesloten
van een toewijzing.
van mij geslaagd. Ook deze,
de zevende, mag een succes
genoemd worden. Financieel
in deze gedekt, hetgeen de
laatste tijd niet van alle ten
toonstellingen in het R.A.I.-
gebouw gezegd kan worden. zeggen!
Het is overigens niet de bc-
doeling er winst mee te ma
ken; een derde komt ter be
schikking van de kappersorga
nisaties ten behoeve van de
vakscholen; voorts gaat er een
deel terug naar de standhou
ders en de rest reserveert de
tentoonstelling voor een nader
te bepalen cultureel doel.
is daar een eind aan gemaakt.
Het ging toen goed tot de
oorlog, daarna dreigde het
weer mis te lopen, maar nu
is er weer een goede organi
satie; elk najaar een nationale
tentoonstelling in het Zuiden,
het Oosten en het Noorden.
Volgend voorjaar komen wij
naar Eindhoven. De kapcon-
coursen gaan gewoon door zon
der tentoonstellingen. Niemand
wordt tegen zijn zin op kosten
gejaagd. Dank rij algehele
menerking hebben wij nu de
grootste Figaro-tentoonstelling
van Europa en dat wil wat
BEZOEK
Wij wierpen een blik in de
zaal, zagen er maar weinig
mensen en maakten daar een
opmerking over. Er komen per
dag gemiddeld een 3000 bezoe
kers, aldus de organisator. Dat
is misschien niet zo erg veel,
maar men vérgete niet, dat 't
in de eerste plaats om de vak
mensen gaat; kappers, par
fumeriewinkeliers, schoonheids
specialisten. Het gaat er niet
om, massa's aan te trekken.'t
publiek kan hier trouwens
niets kopen, wei kunnen vak
mensen orders opgeven en dat
gebeurt dan ook op bevredi
gende wijze. Op enkele uitzon
deringen "na zijn de standhou
ders, dat zyn fabrikanten, im
porteurs en grossiers, tevreden
met het aantal bestellingen;
de tweede dag was het heel
w d. Van het publiek richt de
toelangstelling zich in de eerste
plaats op de demonstratie en
de kapconcoursen, de dames
staan bij wijze van spreken in
de rij om als model te dienen
voor de meest gedurfde haar
verfdemonstraties. En dan zijn
er de mode-shows, die de aan
dacht trekken.
VROEGER CHAOS
roeger, zo vertelde de heer
van Staal ons, heerste er op
dit gebied een ware chaos. Op
tientallen plaatsen werden
kapconcoursen georganiseerd
en de fabrikanten, importeurs
en grossiers waren gedwongen
daar telkens een tentoonstel
ling by in te richten. In 1932
Diës Natalis-viering in
Middelburg.
Het corpsgezelschap van Wa-
geningse Studenten „Luctor et
Emergo" zal. zoals gemeld, op Za
terdagmiddag a.s. een geschenk
aan het Provinciaal Bestuur van
Zeeland overhandigen, ter gele
genheid van de viering van het
achtste lustrum door dit gezel
schap.. Het betreft hier de symbo
lische overdracht te Middelburg
van twee gebrandschilderde ra
men.
Wij vernemen thans nader, dat
deze ramen, over het ontwerp
waarvan nog besprekingen met
de ontwerper worden gevoerd, in
de toekomstige feestzaal van de
Provincie, het voormalige refter
van dc Abdij, geplaatst zullen
worden.
„Luctor et Emergo" is het gezel
schap van de Zeeuwen, die in Wa
geningen studeren en lid zijn van
het Wageningsch Studentencorps.
Zij verenigden zich binnen het
verband van het Corps. Waar ech
ter één der grote waarden van het
studentenleven besloten ligt in
het treden buiten de eigen kring,
spreekt het vanzelf, dat het geens
zins de bedoeling van het gezel
schap is de in Zeeland geboren en
getogen studenten in Wagenin- I
gen weer in één verband van Zeeu-
wen op te sluiten. Om deze reden
eist het gezelschap dan ook slechts
een klein gedeelte Van de tijd van
zijn leden op.
Een enkele maal. in het bijzon
der de eerste Zaterdag in Novem
ber, de Diës Natalis van het ge
zelschap. komt men tezamen,
waarbij ook steeds reünisten aan
wezig zijn. Hierdoor wil men to
nen. dat men zich niet alleen ver
bonden voelt aan het Corps, maar
ook aan Zeeland, of. zoals het
jaarverslag van ..Luctor et Emer-
go" in de laatste Almanak van het
Wageningsch Studentencorps" het
uitdrukt: „Het is goed om zich
weer Zeeuw te voelen".
De laatste ronde, door Jef
Ersebeek.
Dit is één van de vele boeken,
die na de oorlog verschenen zijn,
waarin de schrijver de bezettings
jaren en het Duitse schrikbewind
beschrijft. Hij verhaalt op boeien
de wijze de lotgevallen van een
groep jonge illegale werkers en
is er wel in geslaagd ons hierin
te doen geloven.
Aan het verstoppen van geal
lieerde piloten, droppings ..ergens'
op de heide en overvallen wordt
veel aandacht besteed. Dit aanne
melijk interessant .verhaal is ver
schenen bij De Sleutel te Haarlem
(f 4.25) en is voor de jeugd de
moeite waard om gelezen te wor
den.
De kunst van het „snoeken"
door J. P. Schreïner.
Kennis, materiaalkeus, geluk en...
last but not least geduld. Dit zijn
de belangrijkste dingen waarover
een snoekvisser moet beschikken,
wil hij enig resultaat boeken.
Dit boekje tracht de hengellief-
hebbers wegwijs te maken in het
„snoeken" en geeft een omschrij
ving van het geselecteerde, veel
zijdige materiaal en de aastoepas-
sing. Voor de beginners, maar ook
voor de vakmensen is het leer
zaam en tevens onderhoudend.
(Uitgave: Bronswijk. Oostburg).
„De Wandelaar", Groot
Nederlands Maandschrift v.
d. Levende Natuur. Uitgave
A. G. Schoonderbeek, Laren.
Onder de vele tijdschriften, die
regelmatig op de redactietafel ver
schijnen, neemt „De Wandelaar"
een zeer bijzondere plaats in. Het
is namelijk een blad dat door de
redactie met bijzondere interesse
gelezen en met nog meer belang
stelling bekeken wordt. De samen
stellers van „De Wandelaar" gaan
n.l. van het standpunt uit: „Het
oog wil ook wat". Zij maken van
hun blad een brokje kunst: Een
typografisch bijzonder goede uit
voering, artistiek verantwoorde
foto's, die bovendien zorgvuldig
zijn afgedrukt, voor natuurvrien
den lezenswaardige artikelen, kort
om „De Wandelaar" is een staaltje
van „teamwork" van redacteuren,
fotografen en typografen.
9000 genodigden.
(Van onze reizende redacteur)
Het kom ende seizoen zal
ons de „zeemeerminnemode'
brengen, aldus verzekerde ons
een expert van de Amsterdam
Fashion Week, die van 13 tot
20 November in de hoofdstad
des lands gehouden wordt. De
ze mode schrijft voor: van bo
ven strak, vijd om de heupen,
nauw om de knie. Dit zal de
toonaangevende lijn zijn voor
het komende seizoen. Van de
nog maar zo jonge „New
Look" zal dan niet veel meer
over zijn.
Fashion Week is een nieu
we benaming voor de reeds tra
ditioneel geworden mode
tentoonstelling, die de Neder
landse Damesconfectie-indus-
trie twee maal 's jaars organi
seert ten behoeve van haar
buitenlandse afnemers. Na 1933
zijn er verscheidene modecon-
fectie-ateliers van Berlijn naar
Amsterdam overgeplaatst met
het geyolg, dat daar een cen
trum is ontstaan, dat het peil
van de in Nederland vervaar
digde damesconfectie zo sterk
heeft opgevoerd, dat er 'n sterk
toenemende uitvoer is ont
staan. Voor dit jaar wordt een
omzet van 25 millioen gulden
verwacht.
DE IMPORT
Reeds bestaat de gewoonte,
dat de belangrijkste afnemers
gedurende zulk een Fashion
Week hun vertegenwoordigers
naar Amsterdam zenden om er
bestellingen te doen. Behalve
naar de naburige landen wordt
sedert kort ook geëxporteerd
naar Canada en Zuid-Afrika.
Zelfs kwamen er aanvragen
binnen van de Goudkust. En
een firma te Calcutta seinde,
dat zy haar inkoper, die op
weg was naar Lourengo Mar
ques in Portugees Oost Afrika,
opdracht had gegeven, op zijn
tnuisreis ..even" Amster
dam aan te doen. De gezame-
lflke exporteurs in Nederland
er zijn er ook buiten de
hoofstad hebben 9000 per
soonlijke brieven aan bui
tenlandse relaties in vijf talen
verzonden.
DE NIEUWE MODELLEN
Aanvankelijk werden de nieu
we modellen in de Amsterdam
se etalages ten toon gesteld,
maar daar is men van afge
stapt, omdat het Nederlandse
publiek zich ergerde aan het
feit, dat er zoveel moois wèl
gemaakt werd, maar niet te
koop was voor' de Nederlandse
vrouwen. Nu zijn er dan alleen
besloten exposities op de ate
liers, die verspreid liggen over
de gehele stad, maar in hoofd
zaak gevestigd zijn in de oude
patriciërshuizen aan de gordel
grachten. Dat zijn geen grote
fabrieken, maar juist het feit,
dat enige honderden kleine
ateliers, elk met eigen ontwer-
sters, afzonderlijk werken,
waarborgt een grote variatie
in de keus, hetgeen voor de
afnemers een aantrekkelijk
heid vormt.
Dit jaar zal er voor het eerst
ook een centrale tentoonstelling
zijn in de lichthal van Hirsch
op het Leidseplein, waar elke
iirma niet meer dan twee mo
dellen zal vertonen. Dit is be
doeld als een „adresboek-in
beeld".
(Nadruk verboden)
Bij Muldrow. in de staat Ok
lahoma, is een militair vliegtuig
neergestort. De twaalf inzittenden
kwamen om het leven.
Geüniformeerde meisjes nemen
deel aan de oefeningen van het
Republikeinse leger. Deze op
name toont een vrouwelijke
soldaat, die geïnstrueerd wordt
in de bediening van een
mortier.
Monument dr. Wagenaar
onthuld.
Ter nagedachtenis van de
componist dr. Johan Wagenaar,
die in 1941 op 79-jarige leef
tijd in Den Haag overleed, is
Maandag in de Domstad een
portret buste op granieten
zuil uitgevoerd door prof.
dr. A. W. M. Odé uit Delft
onthuld op de plaats waar hij
als kind speelde, recht tegen
over zijn geboortehuis, in een
plantsoen aan het eind van de
Nieuwe Gracht.
Cissy van Marxveld
overleden.
Op byna 59-jarige leeftyd
overleed te Amsterdam de
schrijfster Cissy Beekde
Haan, die onder het pseudo
niem Cissy van Marxveld gro
te bekendheid heeft verworven
als schrijfster van meisjesboe
ken.
Ten bate van het Koningin
Julianafonds zullen van 8 tot en
met 27 November a.s. de gouden
koets en enige andere hofrijtuigen,
die men tijdens de inh.uldigi»n,s-
feesten heeft kunnen zien, worden
tentoongesteld in de Koninklije
stallen te Den Haag.
j Ouden van Dagen vragen
toeslag.
De Algemene Bond van Ou-
den van Dagen heeft zich ge-
I wend tot de minister van So
ciale Zaken en de Stichting:
van de Arbeid met het verzoek
in verband met de voorgno
men verhoging der prijzen Van
enige artikelen, een toeslag te
verlenen op uitkeringen inge
volge de noodwet-oudersdoms-
voorziening.
De Schrik van Goeree
krijgt 20 jaar.
Tot twintig jaar gevangenis
straf met aftrek heeft de Rot
terdamse Kamer van het
Haags Bijzonder Gerechtshof
veroordeeld de 39-jarige W.
Oskam uit Middelharnis. die
in 1943/'44 als hoofdwacht
meester der marechaussee de
bevolking van het eiland Goe-
ree-Overflakkee op ergerlijke
wyze terroriseerde.
Doodstraf voor
T.N.I.-luitenant.
Dezer dagen stonden voor
de Bijzondere Rechtbank te
Soempioeh een t.n.i. luitenant
en diens helper terecht.
Bij het vooronderzoek wer
den op aanwijzing van de eer
ste verdachte drie graven van
door hem vermoorde personen
gevonden. Een militaire arts
constateerde bij sectie, dat
twee van hen door het hoofd
geschoten waren, terwy'l de
derde met een klewang was
afgemaakt. Het laatste slacht
offer lag nog gebonden in zijn
graf.
De officier van Justitie, eis
te tegen de luitenant de dood.
straf. Hij werd conform de
eis veroordeld.
140 kastelen en landhuizen ln
de Sowjet-zóne van Duitsland, tij
dens de landhervorming gecon
fisqueerd, zijn ter beschikking ge
steld van de openbare gezond
heidsdiensten om tot ziekenhuizen
en sanatoria omgebouwd te wor
den.
vier iregatten, die Nieuw Zeeland van Engeland heeft "gekocht, verlat»,, lui Britse bi
tton Malta. De andere schepen zijn Engels.
