De „Zwinglibond" waarschuwt
tegen de kerkorde
Grootste zorg:
Komen de Russen?
Indisch multi-millionnair
droomt van een wereldregering
40 jaar chirurgie
in Zeeland
Angst, die door
onbeschrijfelijke feiten wordt
gerechtvaardigd
Maar hij is erg boos op de
Nederlandse douane
Een Vader voor zijn employe s
Hij wil terug naar het kleurloze
„Geest en Hoofdzaak"
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 30 OCTOBER 1948
IN DE HEKSENKETEL VAN BERLIJN (I)
(Van een speciale verslaggever)
BERLIJN, October 1948.
Berlijn is een verwoeste stad. Dat weten wij. Er is im
mers al zoveel over Duitse ruïnes geschreven. Toch wordt
bij een bezoek aan Berlijn de eerste schok, de eerste indruk
verwekt door deze zelfde „afgezaagde" ruïnes. Wij kennen
de verwoestingen in Den Ha-jg, Rotterdam, Arnhem Zeeland,
Limburg, misschien zelfs in West-Duitsland en denken, dat
wij ons kunnen voorstellen hoe Berlijn er uit ziet. Maar
dat kunnen wij niet vóór wij het gezien hebben. Elke mi
nuut, elk uur en elke dag dringen de onbeschrijfelijke
ruïnes zich onweerstaanbaar aan ons op. Straat na straat,
wijk na wijk zien wij deze eindeloze, troosteloze rijen in
gestorte huizen, puinhopen en brokstukken van muren. Het
wordt verergerd door het feit, dat er maar betrekkelijk
weinig is opgeruimd. Trottoirs zijn weliswaar vrijwel overal
vrijgemaakt, maar het puin is alleen maar opzij geschept.
Dagelijks horen wij ontploffingen als huizen (of wat er
van over is) worden opgeblazen vanwege het gevaar voor
instorting. Berlijn wordt steeds vlakker, kaler en leven-
lozer.
„Hoe hebben ze 't in vre
desnaam zo kapot gekregen?"
Berlijn heeft niet alleen
luchiDombardementen mee
gemaakt en de daarop vol
gende ontzettende branden.
Het artillerievuur van de na
derende Russische troepen
heeft in de laatste dagen van
de oorlog veel verwoest.
Daarop volgden de straatge
vechten. En de rest deed de
wosdende vernielzucht der
Russen onmiddellijk na de
.Zusammenbruch'
In het puin van Berlijn
wonen vier en een half mil-
lioen mensen; mensen met
een zenuwslopende vrees in
het hart voor een terugkeer
van al die verschrikkingen.
•Het onophoudelijk geronk
van de vliegtuigen der lucht
brug wekt veel herinneringen
op. De onmiskenbare dreiging
van een Russische overheer
sing met alles wat daaraan
verbonden is, wekt een angst
.op voor iets, Tlat nog veel
erger is.
DE BERLIJNER
WEET iVAN NIETS.
De gewone man in Berlijn
weet van de grote politieke
gebeurtenissen weinig meer
dan een niet-Berlijner. Hij
haalt zijn nieuws uit de
krant. Maar hij voelt de ge
volgen van deze gespannen
toestand in vele opzichten.
Hij maakt schermutselingen
mee, hoort van relletjes en
mensenroof, moet zijn eten
en zijn brandstof „organi
seren" als hij in leven wil
blijven, zit in het donker,
heoft weinig geld en weet
niet wat het waard is. be
taalt schandalige prijzen,
hoopt dat er geen oorlog
komt en vraagt zich angstig
af of deze toestand ook in de
winter is vol te houden.
Kortom; hij leeft in marte
lende, zenuwslopende onze
kerheid. Dat is het leven in
de heksenketel. De Neder
landse hongerwinter met al
zijn zorg en angst en peilloze
ellende verhonderdvoudigd.
MERK JE%VEEL
VAN DE RUSSEN?
„Merk je veel van de Rus
sen?" vroeg men mij bij mijn
laatste verlof in Nederland.
Uit deze vraag blijkt niet al
leen nieuwsgierigheid maar
ook ik mag het niet ver
helen. een soort angst.
„Wat zijn het nu eigenlijk
voor mensen? Hoe zien ze er
uit?" Het is typerend voor de
huidige situatie, dat we eigen
lijk zo weinig van de Russen
weten. De vrees voor het on
bekende, waarvan we zoveel
gruwelijks gehoord hebben, is
moeilijk te onderdrukken.
In de Westei'se sectoren ziet
men practisch geen Russen.
Af en toe komt een jeep met
vier onbewogen, stenen, tot de
tanden bewapende Russen de
straten doorgeschoten, om de
een of andere nota af te leve
ren bij generaal Clav of ge
neraal Robertson. Maar 't
blijft een uitzondering. Zelfs
in de Russische sector ziet
men er betrekkelijk weinig.
Het lijkt wel, alsof zij geen
groter vrees kennen dan die
voor contact met de Westerse
wereld, ue weinige Kussen,
die zich „schappelijk" gedra
gen, verawynen onmtaaeliyk
naar Rusland. Verbroedering
bestaat er niet. En dit is, ge
zien de algemene politieke
doeleinden, niet bevreem
dend.
.Wat zijn het voor men
sen?" Het is moeilijk deze
vraag te beantwoorden zon
der het risico van overdrij
ving beschuldigd te worden.
Maar de waarheid mag niet
verheeld worden. Ik ben tot
de slotsom gekomen, dat de
gruwelverhalen, welke over
het gedrag van de Russische
troepen vlak na de bezetting
'de ronde doen, grotendeels
juist zijn. Zij zijn met geen
pen te beschrijven. Deze
voorvallen zijn niet te ver
klaren of te verontschuldigen
met de opmerking, dat front
troepen, van welke nationali
teit dan ook, nooit engeltjes
zijn. Niemand zal willen vol
houden, dat door de autori
teiten georganiseerde vrou
wenschennis, plundering
venvoesting op deze wijze
zijn goed te praten.
Hiermee wil echter niet ge
zegd zijn, dat op dit ogenblik
geen vrouw in de Russische
sector veilig zou zijn. Aan
randingen komen weliswaar
veelvuldiger voor dan in de
Westelijke sectoren, maar
toch niet op grote schaal of
georganiseerd. Het hangt ook
veel af van de aard van de
troepen. Toen enige maanden
geleden Mongoolse troepen in
de omgeving van Berlijn ge
legerd werden, was het hek
weer van de dam.
Deze Mongolen met hun
gele gelaatskleur en hun
scheve ogen, staan nu ook op
post bij de z.g. check-points
aan de Autobahn, die van
Heimstedt in de Britse zönb,
dwars door de Russische zóne
naar Berlijn loopt. De con
trole is nu veel scherper en
vooral veel bruter geworden,
hoewel het werk in hoofdzaak
beperkt is tot het terugzenden
van auto's. Het intellectuele
peil dezer troepen ligt ver]
beneden dat der onze.
STRENGE CONTRóLE.j
Toen ik voor de eerste1
maal, enige maanden vóór de
blokkade, Berlijn per auto i
verliet, had ik in overgrote I
haast alle papieren vergeten. I
Op de heenreis vroeg de
post bij Heimstedt (er was
toen nog geen Russische con
trole bij Berlijn) alleen naar
de papieren van de chauffeur.
Om mij bekommerde hij zich
in het geheel niet. Op de
terugweg was de controle veel
strenger. „Twee man, dan
twee papiertjes," vond de
Russische schildwacht. Mijn
chauffeur toonde een carbon-
doorslag van zijn eigen, in het
Engels gestelde, permit. De
post hield het op zijn
kop, las het hardop voor,
vond het prachtig en liet
ons door. Al had hij kunnen
lezen en het papiertje goed
gehouden, dan nóg had hij
het Engels niet kunnen be
grijpen. Natuurlijk mag men
hieruit niet concluderen dat het huwelijk van een der hofdames van prinses Eliza-
alle Russen analphabeet zijn. beth was prinses Margaret eerste bruidsmeisje. De prinses
Misschien komen wij er het r en de andere bruidsmeisjes by het verlaten der kerk na de
dichtst bij wanneer wij zeg-1
gen, dat de Russische militair
twee of drie rangen achter bij
ons is.
Hun angst om vriendschap
te tonen voor een Westerling,
hun onontwikkeldheid en
bovenal hun volslagen on
betrouwbaarheid maken het
buitengewoon moeilijk met
hen op te schieten.
Deze karaktereigenschap
van de Russen draagt er veel
toe bij om de onzekerheid, de
„zenuwen-oorlog" in Berlijn
in stand te houden. Hun tal
loze onverantwoordelijke da
den, zoals kort geleden weer
het houden van manoeuvres
in de corridor, deden in de
aanvang de geallieerden en
de bevolking het ergste vre
zen. Elk van deze handelin
gen was een lucifer, die het
vat buskruit van Berlijn in de
lucht kon doen vliegen. Het is
niet onmogelijk, - dat in de
huidige situatie een eventueel
ongeluk een „incident" wordt
en een aanleiding tot oorlog.
Maar zelfs incidenten kosten
mensenlevens en wij, Wester-
sen, tellen nu eenmaal elk
mensenleven.
De minister van onderwijs
kunsten en wetenschappen heeft
Donderdag de voorlopige rijkscom
missie voor vaderlandse geschie
denis met een korte rede geïnstal
leerd. De voorzitter der commis
sie, prof. dr. P. Geyl. beantwoord
de de rede van de minister.
huwelijksinzegening.
Jubileum van A. Siaverman
Zijn sociaal-medische
activiteit
Op 1 November zal te Vlis
singen de heer A. Staverman
worden gehuldigd. Hij heeft
dan 40 jaren als chirurg in
Zeeland gearbeid en in die ja
ren heeft hy baanbrekend en
stimulerend werk gedaan, dat
voor deze provincie en in be-
K aal de opzichten ook voor ge-
eel Nederland van betekenis
is geweest.
Hij werd 4 April 1879 te
Amsterdam geboren uit een
familie, die wel handelsmensen
en predikanten had voortge
bracht, maar geen medici.
Reeds tydens zijn studie toon
de hij bijzondere belangstelling
voor sociaal-geneeskundig
werk.
NAAR VLISSINGEN.
Deze voorliefde kon hij op
bijzondere wijze in practijk
brengen toen hij zich in 1908
te Vlissingen vestigde als chi
rurg en daar iq samenwerking
met de toenmalige directeur
van de Kon. Mij. „De Schelde",
mr. Jan Smit, een fabriekson-
gevallendienst organiseerde,
waarvan hij nu bijna 40 jaar
de leiding heeft. Deze sociale
activiteit van de Kon. Mij. „De
Schelde" werd spoedig door
andere fabrieken in Nederland
nagevolgd.
Toen in 1928 een regerings-
cBmmissie werd gevormd om
aan het fabrieksartsenwerk een
wettelijke basis te geven, werd
de heer Staverman lid van de
ze commissie en nadat de com
missie haar taak had beëin-'
digd, volgde zijn benoeming
tot ridder in de orde van
Oranje-Nassau.
Uit liet K.L.M.-vliegtuig, dat Donderdagavond op Schiphol landde,
stapte de 55-jarige Itamkrishma Dalmia uit Neiv Delhi in India.
„Ik droom van de dag, waarop het territoriale systeem zal zijn
afgeschaft, waarop de volkeren der gehele aarde verenigd zullen zijn
onder ëen vlag. éen God. cn éen taal zullen spreken, terwijl ze zonder
onderscheids des persoons tenminste brood, kledij cn een dak boven
hun hoofd zuUen hebben en een eenvoudig, gelukkig, tevreden en
vredig bestaan zullen leiden". Dat is het devies, dat deze staatsburger
van India op de eerste bladzijde van zijn brochure voor 'een wereld
regering heeft laten drukken.
Zijn verschijning is niet indruk
wekkend. zijn staat van dienst
echter des te meer: Seth Ram-
krishna Dalmia is één van 's we
relds machtigste bankiers en indus
triëlen. die weinig opvoeding ge
noot, op 12-jarige leeftijd 8 gul
den per maand verdiende en thans
STEMMEN UIT DE KERKEN
Het hoofdbestuur van dc Zwinglibond heeft .aan de
pers een open brief doen toekomen, die deze Bond aan de
Generale Synode der Ned, Hen*. Kerk gericht heeft, om
aan te dringen op een wijziging van verruimende aard
der in behandeling pijnde kerkorde. Het verzoekt plaatsing
of mededeling van dc hoofdzaak der inhoud.
Senator Warren Austin, de
Amerikaanse vertegenwoordi
ger in de politieke commissie
der V.N., speciaal belast met
de atoomenergie.
„De vereniging van theolo
gen, predikanten en gemeen
teleden, die een principieel
vrijzinnige opvatting van het
Evangelie van Jezus Chris
tus voorstaan, zijn op 30 Sep
tember van dit jaar te
Amersfoort bijeen geweest,
waar tot de verzending van
de open brief bij acclamatie
besloten werd. Zij achten zich
ontgroeid aan een belijdenis,
die zij noemen van hoogker
kelijk en star dogmatisch ka
rakter. ingaande tegen liet
bijbelwoord: „staat dan in
de vrijheid met welke Chris
tus U heeft vrijgemaakt"
Wat tot de ouden. Joodse en
Christelijke, gezegd is, is niet
meer alles woord Gods voor
ons, want wij weten ons voor
geleid tot de ure. waarin
noch te Jeruzalem, noch by
Samaria, noch in het Dor
drecht van 1618. noch in het
Amsterdam van 1948 de Va
der zal aanbeden worden.
Toepassing van de in de
kerkorde opgenomen regeling
der leertucht zal een geest
van inquisitie in de kerk wek
ken en tot geloofsprocessen
leiden, waardoor de reputa
tie der kerk by het volk ern
stig lijden zal.
VOLKSKERK.
Zo roept de Zwinglibond
om de vox populi (stem v. h.
volk) tot een vox Dei (stem
Gods) te verheffen, maar om
de menigvuldige ontvankelijk
heid voor het Evangelie niet
te beperken en om de veel
zijdige verwerking ervan niet
te verhinderen.
Zo doet de Bond met de
ernst en de hartstochtelijk
heid van mensen, die een on
heil zien aankomen, een drin
gend beroep op de Synode
om alsnog de kerkorde te
plaatsen in een kader, dat
ruim en hoog genoeg is om
onze kerk zich te doen ver-
djr ontwikkelen .als de Grote
Volkskerk."
WAARSCHUWEND
WOORD.
Ziehier in het kort, wat
„Zwlngli" wil. Ds. Hanneman
uit Middelburg heeft indertijd
reeds z\jn waarschuwend
woord doen horen. Dat dc
nieuwe kerkorde in* eerste in
stantie door alle richtingen,
in de Synode vertegenwoor
digd, in grote bewogenheid
is aangenomen, gaat aan
Zwingli voorbij. Deze kleine
groep noemt zich „principi
eel" vrijzinnig. De naam al
leen reeds, alsof het hoofd
bestuur en de grote meerder
heid der vrijzinnigen nu op.
eens niet meer principieel zou
om een vrije volkskerk, niet zijn, doet onaangenaam aan.
Men wil tot de „geest en
hoofdzaak'"-formulering terug,
maar beseft niet. dat juist
hierdoor de richtingsmisère
tot excessen - is uitgegroeid,
die de kerk tot een aanflui
ting gemaakt heeft. Het
strekt de Synode tot eer, dat
zij dit heeft ingezien en zij
is het aan haar eer verplicht
om tot een andere formule
ring te komen, dan die van
1816.
DE FORMULERING.
Zeker, wij vrijzinnigen, zou
den als wij deze hadden vast
gesteld. een iets andere uit
drukking gekozen hebben.
Deze formulering is 'ortho
dox, de meerderheid in onze
kerk is orthodox. Maar dit
wil niet zeggen, dat wij haar
niet kunnen onderschrijven.
Bovendien staat zy nog niet
vast, maar zullen de Classi-
cale Vergaderingen er him
consideraties en adviezen over
dienen te geven.
De strgdmethode van „Zwin
gli',' is door het opzwepend
karakter gevaarlijk. De ge
meenteleden beseffen nog hij
lange na niet, wat er in de
kerk gaande is. Nu reeds
loopt men me| plannen rond
om b.v. een afdeling Rcmon-
strantenbond op tc richten.
omdat men er in 1950
„toch immers uitgezet wordt".
Maar men weet niet, dat ook
in deze kringen dezelfde be
zwaren gevoeld worden, als
in de Synode tot uiting
kwam en dat bij de Remon
stranten aan 'n nieuwe kerk
orde gewerkt wordt
De Zwinglibond kweekt
wantrouwen. Het is bedroe
vend, dat door haar actie
een aanval wordt gedaan op
het opgroeiend vertrouwen.
Een tikje bescheidenheid zou
dit kleine groepje malconten
ten ten goede' komen.
A. N. PIJNACKER HORDIJK
Zierikzee.
de eigenaar is van 11 dagbladen,
die in India en Pakistan tot de be
langrijkste worden gerekend Als
industrieel beheert hij in zijn uit
gestrekte land talrijke fabrieken,
van electrische centrales tot. fa
brieken. die speelkaarten produce
ren. toe. van spoorwegen tot zout
fabrieken en van luchtvaart maat
schappijen tot autofabrieken. Het
is moeilijk een verbruiksartikel te
bedenken, dat niet in één van Dal-
rnia's ondernemingen wordt ver
vaardigd of verkocht. Als bankier
heeft hij directeur functies bij de
grote Bharat-verzekeringsmij. en
de Bharat-Bank in India, alsmede
bij vele andere concerns.
EEN VADER VOOR ZIJN
EMPLOYE'S.
Hij waakt als een vader-over het
welzijn van zijn duizenden, mis
schien wel honderdduizenden em-
ployé's. voor wie hij in de fabrie
ken clubs, bibliotheken, gymnas
tiekzalen. studiezalen, theaters enz.
heeft laten inrichten. De door-hem
uitgewerkte plannen voor indus
triële ondernemingen zijn van het
grootste belang gebleken voor het
millioenen volk van India en Pa
kistan. Hele steden zijn om zijn
fabrieken gegroeid, genaamd naar
zijn voorvaderen: DalmianagaV
(Bihar). Dalmiapuram fSouth-
India). Dalmia Dadri (Punjab) er
Shantinagar (Karachi-Sindi. Het
zijn volgens gegevens van The In
dian Book and Who's Who van
verleden jaar modelsteden, fraai
uitgelegd, met grotepitoresque
parken cn brede cementen straten
rondom moderne fabrieken.
Ramkrishna Dalmia is multi-mil-
lionnair en hij stelt de macht van
zijn gehele kapitaal, van al zijn
ondernemingen, banken, kranten,
firma's, maatschappijen, concerns
en van zijn eigen energie ten dien
ste van zijn ideaal: een wereldre
gering.
OP REIS VOOR ZIJN
IDEAAL.
Ter propagerlng van dit ideaal,
tot het oprichten van ..wereldrege-
ring"-kantoren in New York
Londen en ter verzameling van 100
millioen handtekeningen over de
gehele aardbol, is Dalmia voor het
eerst in zijn leven naar Europa en
Amerika gereisd. Waar hij komt
belegt hij persconferenties, waar
hij komt tracht hij de
hoogste staatslieden bezieling bij te
brengen voor zijn droom. Hij is er
zo van bezeten, dat men niet be
hoeft te proberen hem andere vra
gen voor te leggen, dan die over
zijn brochure, waarmede zeer ve
len, die overigens wel voorstanders
van een wereldregering zijn, het
op vele punten lang niet met hem
eens zijn.
Hij overhandigt journalisten spe
ciaal vervaardigde tekenlijsten met
een inleiding erbij, waarop 5 pun
ten staan gedrukt, waaraan de we
reldburger zich vrijwillig moet on
derwerpen en vraagt "hun lieden op
te sporen (of het zelf te probe
ren). die handtekeningen voor hem
willen verzamelen, niet alleen van
de „gewone man", vooral ook van
invloedrijke figuren uit den lande.
Wordt hem dan gevraagd aan welk
adres de ingevulde lijstenboeken
moeten worden opgezonden, dan
antwoordt hij in wat gebroken En-
TELEURGESTELD.
Dalmia had Donderdagavond in
Amsterdam een persconferentie be
legd om half acht.. Hij was er ech
ter om 9 uur nog niet. Toen hij
tenslotte arriveerde, zelde hij wat
verbolgen: „Ik ben in New-York
geweest en in Londen, ik heb de
halve wereld doorgereisd, maar
nog nergens ben ik zo lang opge
houden door de douane als hier op
Schiphol. Ik blijf in dit land nau
welijks 12 uur. ik vertrek morgen
ochtend om 8 uur naar Rome. ik
heb mijn koffers op het vliegveld
achtergelaten, maar niettemin
moesten er zoveel formaliteiten
worden vervuld, dat ik l'.i uur bij
de douane heb moeten wachten al
vorens ik naac Amsterdam kon
komen. Het gevolg is. dat ik thans
geen gelegenheid meer heb mijn
plan om vanavond ook nog naar
Den Haag té gaan uit te voeren
sidder bij de gedachte hoe lang ik
wel zou hebben moeten wachten,
als ik ook mijn koffers nog had
willen medenemen".
VREDESPRIJZEN.
Hij vertelt dan. dat hij 20 dagen
in Amerika is geweest, waar hij
onder andere gesproken heeft met
directeuren van de ..Reader's Di
gest". Hij schrijft thans een „vre
desprijs" uit: Drie achtereenvol
gende jaren stelt hij 15,000 dollars
beschikbaar voor diegene, die het
zij in dc U.N.O.. hetzij als organi
sator. hetzij door zijn invloed op
regeringen, de efficiëntste inspan
ning toont voor de door Dalmia
voorgestelde wereldregering. Bo
vendien zal hij een prijs van 1000
pond sterling (evenals de 15.000
dollars in Indische valuta) schen
ken aan de schrijver van het beste
bock over dit onderwerp. De be
slissing hierover legt hij in handen
van twee speciaal voor dit doel te
vormen comité's. waarin hij zich
voorstelt uitsluitend politici of in
dustriëlen van wereldnaam zitting
te laten nemen.
DALMIA'S IDEAAL.
In zijn brochure schrijft Dalmia
o.m.: „De volkeren der wereld zul
len een president moeten kiezen,
die 10 jaar zijn functie behoudt,
opdat hij voldoende tijd krijgt om
7.{jn staatsbeleid vrijelijk ten uit
voer te kunnen leggen'. Hem moet
de opperste macht worden ver
leend. Eveneens moet gekozen wor
den een opperbevelhebber en wel
voor de tijdsduur van 5 jaar. Een
comité van een voldoende aantal
vertegenwoordigers der volkeren,
elke 3 jaar te kiezen, moet dc
macht hebben bij meerderheid van
stemmen de wereld het voorste) te
doen de president en/of de opper
bevelhebber bij stemming van zijn/
hun functies te ontheffen, wanneer
blijkt, dat zij ongeschikt zijn.
In de wereldstaat moeten alle
mensen gelijk behandeld worden.
Alle industriëlen en bedrijven
moéten door de overheid worden
gecontroleerd. Als dat niet moge
lijk is, dan moet een andere me
thode worden gevonden, die aan
vaardbaar is -voor communistische
zowel als niet-communistlsche lan
den.
Vóór dat de wereldstaat een feit
is geworden, ben ik geen voor
stander van staatscontrole op de
industrie en het zakenleven, met
uitzondering van de essentiële."
De president moet stakingen niet
tolereren. Tegenstellingen tussen
werknemer en werkgever zouden
in een wereldstaat niet kunnen
voorkomen, wanneer alle indus
trieën onder overheidscontrole
staan. Alle arbeiders zullen in de
een of andere vorm delen In de
winsten van het bedrijf. Elk batig
saldo, dat overblijft, zal hun moe
ten worden uitgekeerd, aangezien
de wereldstaat een volkcrenstaat
Is."
Op één van de laatste bladzijden
van zijn uit 24 pagina's bestaande
brochure geeft Dalmia tenslotte 'n
philosophische uiteenzetting over
de mogelijkheid tot verwezenlij
king van zijn ideaal onder het
hoofd: alleen de optimist kan een
wereldregering tot stand brengen.
ZIEKENFONDSWEZEN.
Het was ook sociale belang
stelling', die hem in 1914 prik
kelde tot de oprichting van het
Maatschappij-ziekenfonds Wal
cheren. waarvan hij voorzitter
is en dat hij zag groeien van
3000 tot 40.000 leden. Kort
voor 1914 had hij het initia
tief genomen tot instelling van
een examencommissie voor het
diploma ziekenverpleging,
waarna de verpleegstersoplei
ding in Zeeland tot bloei kon
komen.
Toen het Ryk deze examen9
overnam werd hij als rege-
ringsdeskundige daarbij aan
gewezen.
Zijn belangstelling voor de
ziekenverpleging hield uiter
aard verband met zijn arbeid
als heelkundige in de zieken
huizen. wier activiteit hij zowel
in Vlissingen als in Zeeuwsch
Vlaanderen krachtig heeft be
vorderd.
RODE KRUIS-WERK.
Tijdens de eerste wereldoor
log heeft hij als voorzitter van
de Rode Kruis-afdcling Vlis
singen een omvangrijke be
moeienis gehad met de door
voer van militaire en burger-
évacué's uit België. Verschei
dene honderden gewonden zijn
in Vlissingen verpleegd. De-
heer Staverman^ ontving toen
het kruis van 'verdienste van
het Ned. Rode Kruis, en een
zelfde onderscheiding van het
Belgische en Duitse Rode
Kruis. In diezelfde periode
werd hij ook benoemd tot rid
der in de orde van de H. Ver
losser van Griekenland.
In de tweede wereldoorlog
heeft hij bij de talrijke bom
bardementen op Vlissingen
veel chirurgisch werk verzet
Sedert Januari 1946 is hij
voorzitter van de afd. Walche
ren der Ned. Mij. tot bevorde
ring der Gepeeskunst. lid van
het hoofdbestuur der Landelij
ke Specialistenvereniging en
van het hoofdbestuur der Fe
deratie van Mij. Ziekenfondsen.
Bijzonder heeft de heer Sta
verman geijverd voor de in
stelling van schoolartsendien
sten in Zeeland. Als lid van de
Prov. Staten van Zeeland deed
hij in 1928 een voorstel om een
provinciale schoolartsendienst
in te stellen, maar dat voorstel
werd verworpen. Het moet
hem tot voldoening stemmen,
dat er thans vrijwel geen ge
meente meer in Zeeland is zon
der een schoolartsendienst.
Tot zover dc arbeid van de
heer Staverman op medisch
terrein.
Staverman.
HET OPENBARE LEVEN.
Ook daarbuiten heeft hy een
grote activiteit ontplooid. Hy
was vele jaren secretaris van
de commissie van toezicht op
het middelbaar onderwijs te
Vlissingen, hy was lid van de
gemeenteraad en de Prov. Sta
ten voor de Vrijz. Dem. Bond,
en voorzitter van verenigingen
op het gebied van onderwijs,
kunst" en sport.
Wij noemen hier nog even
de Vlissingse orkestvereniging.
Tenslotte is hy sedert 1946
commissaris van de Polder
Walcheren,
NIET AFGESLOTEN
Deze opsomming is onvolle
dig. Zij moet dat wel zijn, want
de activiteit van de heer Sta
verman ia nog geenszins afge
sloten. Met grote vitaliteit zet
hij nog altijd zijn arbeid te
Vlissingen voort en wanneer hij
een dag heeft willen reserve
ren voor degenen, die hem ge
lukwensen willen aanbieden,
dan betekent dat niet, dat de
ze rusteloze werker naar rust
zou verlangen.
Hü zal ook na de eerste No
vember met zijn arbeid voort
gaan, omdat cr op velerlei ge
bied nog een belangrijke taak
voor hem ligt!
De verdwenen
„luchtmacht".
Het hoofd van de Indonesi
sche afdeling van het Neder
landse voorlichtingsbureau te
New York, heeft aan de ou.
ders van de Amerikaanse vlie
genier Bobby Freeberg uit
Kansas bekend als de „een.
mans luchtmacht van de Re
publiek" medegedeeld, dat.
hij alle hulp zou verlenen by
het achterhalen van de plaats,
waar hun zoon in Indonesië
geland is. De vliegenier wordt
sedert 1 October vermist. Hy
vertrok op die datum van
Tandjong:Karang in Zuid-Su.
matra, naar Benkoelen, doch is'
niet in Benkoelen aangekomen.
