Vliegtuig start in de nacht
De John Ruskinschool in Londen
De opleiding tot industriearbeider
Nederlands Koningin bij
„De Nederlandse Vrouw"
Het groie avontuur begonnen
Na het bezoek van
H. M. Koningin Juliana
Voorbeeldig onderricht voor
slechtziende kinderen
Zeeuwse industrie zorgt
voor gedegen vakmensen
Bedrijfsschool te Vlissingen heeft
reeds zes klassen
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VRIJDAG 24 SEPTEMBER 1948
Ik was geheim ageni in oorlogstijd (II)
Een rood cirkeltje op een landkaart
„Hoe Iaat vertrekken we?" vraag ik Fitzy, als we na een
uitstekend diner nog een laatste glas drinken.
„Ik weet het niet precies, maar ik veronderstel zo tegen
middernacht. In de regel nemen ze in 't vliegtuig tegelijk
dingen voor andere plaatsen mee. Geen passagiers, maar
voorraden."
De kellner schenkt mijn glas nog eens vol en vraagt plot
seling of ik zenuwachtig ben.
„Niet bijzonder," antwoord ik, „maar ik zal bly zijn wan
neer het vertrek voor bjj is."
„Ja, dat denk ik ook," knikt hij. „Weet meneer, ik heb
me vaak afgevraagd hoe ik me zou voelen. Het moet grap
pig zjjn te bedenken, dat je hier in Engeland iets drinkt,
waarvan je morgen in Oslo of ergens anders de kater krjjgt."
De twee anderen, die toevallig zyn laatste opmerking ho
ren, barsten in lachen uit over de ernstige manier, waarop
hij het zegt en ook ik kom weer in mijn zonnige stemming.
„Ik hoop, dat de piloot ons
niet zover naast ons doel zal,,
laten vallen. We moeten die
kerel te pakken krijgen eri
hem zeggen, dat hij ons in
géén gevai laat springen, wan
neer hij de plaats niet vinden
kan. Ik kom liever een nacht
terug dan dat ik ergens in die
woestenij daal."
Pluto is het hier volkomen
mee eens en we laten ons
niet beïnvloeden door Fitzy's
veelbetekenende opmerkingen
dat hij mensen gekend heeft
die gezegd hebben, dat zoiets
in het geheel geen verschil
zou maken.
„We weten, dat het overal
een hel is. Fitzy", zei ik,
„maar we weten toch liever
precies, waar we zullen lan
den."
„Soms vraag ik me"af, waar
om je aan dit werk begonnen
bent, als ik zie, dat jullie zo
weinig vertrouwen in de orga
nisatie hebben," merkt de chef
stijfjes op.
„Het is niet, dat we niét in
de organisatie geloven," zegt
Pluto en gaat rechtop in zijn
stoel zitten, met zijn stralende
oogjes op zijn glas gericht,
„maar we geloven wel in.de
menselijke zwakheid. Op één
der scholen vertelde een Noor,
die tweemaal weggeweest was,
hoe de piloot op zijn tweede
tocht zijn springplaats niet
kon vinden en hem op een
ander terrein neerliet, dat hij
vroeger al gebruikt had. En
dat zonder een woord te
zeggen"-
„Dat kan. ik bijna niet ge
loven!" protesteert Fitzy.
DE AUTO STAAT
VOOR
We worden gestoord door
een Fanny, die de kamer bin
nenkomt.
„De auto staat voor, me
neer!"
Gedurende een fractie van
een seconde is de atmosfeer
gespannen. Het meisje staat
keurig in de houding, haar ge
zicht zonder een spoor van
uitdrukking.
„O, goed. we komen! Kom
mee lui! Pak je jas en je hoed,
we zijn al laat!"
Haastig glijdt de laatste slok
door ons keelgat. We beant
woorden het onverschillige
„goedennacht heren" van de
barkeeper alsof we gewoon
weglopen en over eeen paar
uur weerterugkomen. In de
verduisterde hall zoeken we
naar onze jassen, slagen er
eindelijk in onze hoeden te
vinden en gaan dan haastig
door de open voordeur langs
een paar meisjes, die zwijgend
toekijken, de auto in.
„Eén ogenblik!" hoor ik
Pluto's stem achter me. „Ik ge
loof, dat ik een verkeerde jas
heb. Hier zit een pistool in!
„Schiet .alsjeblieft op," zegt
Fritzy op de rustige, maar ge
zaghebbende toon, die hij ge
bruikt, wanneer hü onvoor
waardelijke gehoorzaamheid
verlangt.
„Snel!" zegt de chef tot de
chauffeuse, als Pluto met zijn
jas over zijn arm weer binnen
is. Met een ongelofelijke snel
heid vliegen we naar het hek,
de hoge bomen aan beide
kanten van de laan houden
het maanlicht, dat er nog is.
tegen. Dan trapt het meisje
geneel onverwacht op de rem
en de wielen slippen over het
grind. Een gezicht duikt uit
het duister, gluurt door het
portier en gromt met een
diepe stem: „O.K.!"
Het meisje sluit het raam.
Ik hoor voetstappen op het
grind voor de auto, het ge
knars van ijzer, alsof een hek
opengeduwd wordt. Dan volgt
een klop buiten op de auto
en zonder waarschuwing
schieten we vooruit. Het
meisje rijdt op topsnelheid
met een bijna ongelofelijke
behendigheid. Ze zit licht
voorovergebogen over het
stuur, kil kt ingespannen voor
uit, wanneer we de ene bocht
na de andere doorsuizen en
vermindert nauwelijks vaart
op de smalle landwegen. Zij
moet elke steen, ieder gras
sprietje op die weg kennen,
want zü neemt bochten, die
in het maanlicht slechts vaag
zichtbaar zijn. met feilloze
nauwkeurigheid. Het feit. dat
BinBenkort zal het eerste
Duitse gas naar Oost-Gelderland
stromen. De leiding van de grens
bij "s Heerenberg naar Doetin-
chem is nu bijna voltooid.
de auto geen licht voert en
een bijna geruisloos lopende
motor heeft, geeft het geheel
iets bovennatuurlijks. We zijn
ernstig, mijn vriend en ik. We
zijn op weg met een moeilijke
opdracht, een zware opdracht,
die al ons verstand eist.
Ik weet niet, hoelang we ge
reden hebben, wanneer we op
dezelfde onverwachte en cor
recte wijze stoppen recht voor
iets, dat een slagboom over
de weg blijkt, te zijn. Het
meisje mompelt iets tot de
wacht, die zich overtuigt door
in de duistere wag eh te kij
ken. Terwijl we door de ver
sperring glijden, stapt een
andere man op de treeplank
en blijft daar onbewegelijk
staat tot we na een onnoeme
lijk aantal bochten halt hou
den voor iets, wat er uit ziet
als een primitieve stenen
loods. Hij springt vooruit,
terwijl we tot stilstand komen,
loopt om de auto heen naar
mijn kant, opent het portier
en zegt op gedempte toon:
„Pas op uw hoofd, meneer.
Direct naar binnen alstu
blieft."
Pluto komt onmiddellijk
achter me de gladde houten
deur door en we worden op
gevangen door twee sergeants.
„Noorwegen?"
„Neen!" komt Fitzy snel
tussenbeide, „P 12".
Zij kijken hem even aan en
één van hen leidt ons naar de
trap, terwijl zij ons beiden
van top tot teen op onplezie
rige manier opnemen. Het is
koud in het gebouw en voch
tig, de trap is smal en onze
stappen klinken hol. de muren
zijn van ruw, wit gekalkt
beton.
Opnieuw controle, opnieuw
instructies. Of ze ons nóóit
zullen loslaten
ZENUWEN.
Log waggelen we de trap
weer af en de duisternis in,
waar hetzelfde meisje bij de
auto staat. Het regent een
beetje en af en toe wordt de
maan door de wolken zicht
baar. Langzaam rolt de auto
in zijn eerste versnelling en
laat het blok huizen achter
zich. We komen op het vlieg
veld. De hemel is tamelijk
helder, maar de grond is
duister en de motregen maakt
het er niet prettiger op- Fitzy
zit naast de chauffeuse en
tuurt door de voorruit.
„Daar staat de machine."
zegt hij en wijst in het duister.
„Je kunt hier het beste stop
pen. Blijf hier terwijl ik ga
kijken of de bemanning er
al is."
De chauffeuse steekt een
hand in haar jaszak, from
melt wat in het donker, buigt
zich dan voorover en ik zie
het vlammetje van een aan
steker. Ze draait, zich om en
geeft me een brandende
sigaret.
„Jullie moeten hem delen,
zegt ze. Het is mijn laatste.
Maar trek de gordijntjes naar
beneden, dan zien ze heb
schijnsel niet!"
„Dat!>is buitengewoon aardig
van je," zegt Pluto, wanneer
ik hem beleefd de sigaret
doorgeef. „Maar ik kan me
voorstellen, dat je er dolgraag
zelf ook één wilt hebben.
Neem een trek!"
„Wel, als het jullie niets
kan schelen," zegt ze, „maar
er komt lippenstift aan!"
„Geeft niet, vooruit!" dring
ik aan. „Neem een trek!" Dan
is het mijn beurt en ik voel
me behagelijk bij dit bewijs
van kameraadschap. Ik trap
de peuk'juist op de vloer van
de wagen uit. wanneer Fitzy
weer verschijnt.
„Kom mee om met de be
manning kennis te maken. De
piloot zal je laten zien hoe
het afspringpunt op zijn kaart
aangegeven staat. Dan ben je
er van overtuigd, dat je op de
juiste plaats zult landen."
We lopen naar een groep
mannen,-die bij een vliegtuig
staan* zij stampen met hun
voeten en zwaaien met hun
handen in de koude nacht
lucht.
„Als jullie hier komen, zal
ik je de kaart laten zien," zegt
de piloot in sterk Canadees
dialect. Het is een jonge,
schrale kerel met een das om
zijn hals: hij probeert de
kaart op een bepaalde manier
Prins Boudewyn, die dezer da
gen 18 jaar geworden is. In
geval van abdicatie van zyn
vader. Koning Leopold van
België, zal hy hem opvolgen.
te ontvouwen en tegelijkertijd
tegen de regen te beschermen.
Bij het licht van een kleine
lamp laat hij ons vlug kijken,
net voldoende om een rode
cirkel te zien en de naam van
de dichtstbii gelegen grote
stad.
„Wel, zijn we klaar? O.K.!
Instappen.
DE LAATSTE SECONDE.
Mijn voeten wegen als lood
wanneer ik naar de zwarte
opening in de romp van het
vliegtuig loop: mijn actetas in
de zitting van mijn pak stoot
regelmatig in mijn knie
holten.
Plotseling komt Fanny ons
achterop rennen- „Ik wil
jullie een bohouden landing
en veel geluk met jullie werk
wensen."
„Wel, Brutus, daar ga je. Je
weet, dat je moet seinen, wan
neer je in Brussel aankomt.
En probeer je eigen piano zo
gauw mogelijk te laten wer
ken. (Hü doelt op mün ge
heime zender, die ze hier
piano noemen.) Veel geluk
enneik zal je vrouw de
groeten doen, als ik haar zie."
„Bedankt, Fitzy". antwoord
ik onhandig, „En goeie nacht!"
LOS!
Er klinken een paar stem
men achter me, wanneer
iemand het laddertje losmaakt
en het in de machine gooit,
waar het met een onstellend
lawaai op de metalen vloer
neerkomt. Dan schreeuwt de
despatcher „O.K." en wordt
de deur toegegooid, hy dreunt,
dreunt en dreunt nogmaals
tot de sloten inspringen.
„Naar voren. Dat is ge-
makkelyker voor de start!"
Ik stommel over de schuine
vloer en als myn voeten op
het holklinkende deksel stap
pen, dat het gat bedekt, waar
door we ons straks als para
chutisten moeten laten vallen,
krijg ik een vreemd gevoel in
mijn maag. De motoren wor
den gestart en als het lawaai
luider en luider wordt, begint
de machine te sidderen en te
trillen alsof ook zij zich een
beetje huiverig voelt bij het
be^in van deze gevaarlijke
reis.
Ik let op de bewegingen van
het toestel om het ogenblik te
weten waarop we van de
aarde loskomen en de lucht
in springen. Dat ogenblik,
wanneer de machine als het
ware een paar voet boven de
grond hangt en het nog on
zeker is, of zü het zal halen,
is voor mij steeds een obsëssie
geweest. Maar, zoals gewoon
lijk kan ik het in het donker
niet onderscheiden. Ik weet.
dat we los zijn, op weg naar
alles, dat mijn geest nu al
maandenlang bezig houdt,
slapend of wakend. Het werk,
ia, maar ook de gevaren van
het spel, de ondefinieerbare
nieuwsgierigheid en ik
aarzel niet om het te beken
nen een aangenaam gevoel
van zelfvoldoening en ge
wichtigheid.
Grote belangstelling voor de tentoonstelling
op „Houtrust" in Den Haag.
Voor de poppenkamer
(Van een speciale
verslaggeefster).
„Ik kom terug" zeide Ko
ningin Juliana toen nog
de Kroonprinses na de
opening van de tentoonstel
ling „De Nederlandse Vrouw
1898—1948" op 18 Augustus
jl. En op de dag. dat men
dit het minst verwachtte:
is zij terug gekomen: op
Prinsjesdag, enkele uren voor
de plechtige opening der Sta-
ten-Generaal. Om tien uur
reed de hofauto bij Houtrust
voor en stapte H. M. uit. Zij
werd ontvangen dooar mej. A.
C. Schippers, vice-presidente
van de Nationale. Vrouwen
raad, en mevrouw W. Jager-
Berghuis.
Inde hal stond het be
stuur van de Stichting „De
Nederlandse Vrouw." H. M.
drukte de dames hartelijk de
hand en glimlachte: „Alle
maal oude bekenden". Onmid
dellijk wandelde de kleine
stoet naar de afdeling „De
Vrouw en de Staat", waar op
18 Augustus wegens tijdge
brek de rondgang gestaakt
was. Groot plezier had H. M.
om de geestige uitbeelding
van de wankele positie der
gehuwde vrouw als ambtena
res, Twee ministsrfiguren
draaien een lang springtouw:
In spin de bocht gaat in: In
tijden van nood mag de vrouw
benoemd worden. Uit spuit
de bocht gaat uit: in tijden
van overvloed van arbeids
krachten wordt zij er het
eerste uitgewipt
De afdeling „Onderwijs"
bleek wel zeer ten volle de be
langstelling van H. M. te
hebben. Mej. dr. Margrela
(Van onzen correspondent).
LONDEN, Sept. De John Ruskin-school voor gedeelte
lijk blinde kinderen te Zuid-Londen, wjaraan Koningin
Juliana^ dezer dagen een kort en geheel onverwacht be
zoek iJracht, mag wel een der vooruitstrevendste scholen
op dit gebied genoemd worden. Kort na de oorlog, in
October 1945, werd een zevental van deze scholen waar
onder de John Ruskin-school opgericht door de Lon-
dense gemeenteraad. Deze moderne, (kosteloze) school,
genoemd naar de bekende 19e eeuwse Engelse schrijver,
is gelegen in Camberwell, een der dichtstbevolkte en tijdens
de oorlog zwaarst getroffen arbeiderswijken in Zuid-Londen.
Uiterlyk verschilt de school
slechts zeer weinig van elke
andere lagere school. De eer
ste aanduiding, dat men hier
met een speciale school te
maken heeft, vindt men een
ter in het half dozijn nieuwe
groene autobussen, die klaar
staan om alle leerlingen naar
huis te brengen. Elk kind
wordt namelijk dagelijks ge
haald en gebracht door deze
schoolbussen, waarvan het
vervoer geheel kosteloos is.
De John Ruskin-school telt
in totaal 70 leerlingen, jongens
en meisjes van alle leeftijden
tussen de 5 en 16 jaar. Zoals
op alle Engelse openbare
lagere scholen wordt ook hier
een kosteloze warme maaltijd
tussen de middag verstrekt.
Opmerkelijk was de opge
wekte cn zorgeloze stemming
die er heerst onder deze kin
deren, die wy gade sloegen in
hun leslokalen zowel als bui
ten by het balspelen. De klas
sen zyn over het merendeel
klein en bestaan uit ongeveer
15 kinderen, zodat de grootst
mogelijke aandacht kan wor
den besteed, aan dit bijzondere
onder wys.
MODERNE METHODEN.
De nieuwste methodes en
ingenieuze technische hulp
middelen worden toegepast
om het slechtziende en èe-
deeltelijk blinde kind een op
leiding te geven, die hem of
haar later een geheel zelf
standige plaats in de maat
schappij kan doen innemen.
Een der nieuwste vindingen
van de John Ruskin-school is
een speciale, verlichte leeslens
voor oudere kinderen, die op
zodanige wijze boven het leer
boek bevestigd wordt, dat een
gehele bladzijde tegelijk lees-
aar wordt en het slechtziende
kind de bladzijden achter deze
lens eenvoudig kan omslaan.
Hierdoor wordt een speciale
leesbril overbodig en voor
komt men de verouderde me
thodes, waarbij slechts een
paar regels tegelijk „leesbaar"
werden. Jongere kinderen
hebben speciale boeken met
grote blokletters.
Ingenieus is ook het lesge
ven in aardrijkskunde. Hier
bij wordt gébruik gemaakt
van zgn. „electrische kaarten".
Door middel van een elee-
Nog steeds heeft de Nederlandse industrie te kampen met een
zeer groot gebrek aan geschoolde arbeidskrachten. Er zyn be-
dry ven die direct honderden arbeiders in dienst zouden kunnen
nemen maar ze zijn er niet! De gevolgen van dit tekort kun
nen op de dunr niet uitblijven. De wederopbouw vraagt om ma
terialen en de deviezenpositie van ons land eist, dat er zoveel
mogelyk industrieproducten worden geëxporteerd. Daarvoor zyn
vaklui nodig! Allerwege wordt daarom de opleiding van jon
gelui tot geschoolde arbeiders gestimuleerd.
Men is zo maar niet één-twee
drie een goed vakman. In de
werkplaats en op de fabriek
kan een leerjongen wel wat ken
nis opdoen, maar dat is lang niet
voldoende. Men komt er niet al
leen met een practykopleiding,
ook aan de theorie moet vol
doende aandacht worden be
steed. Deze theorie kan de aan
staande vakarbeider niet in de
werkplaats of in de fabriek
worden bygebracht en een oplei
ding aan een ambachtsschool
waar wel theorie wordt on
derwezen is niet voor ieder
een weggelegd. Er zyn talloze
jonge mensen, die direct van de
lagere school in een fabriek of
bedrijf gaan werken. Zij missen
echter elke theoretische scho
ten ze kleine, karweitjes ver
richten. Zijn ze negentien jaar
geworden, dan gaan ze in dienst
en ze presteren betrekkelijk nog
weinig als ze het soldatenleven
achter de rug hebben.
OPLEIDING.
De directies van diverse be
drijven zagen dan ook in, dat
op dit gebied iets moest wor
den gedaan en daarom besloten
zij tot de instelling van de z.g.
leerlingen-opleidingen. De jon
gelui, die van de lagere school
komen en ook wel Ambachts
scholieren, kunnen met een be
drijf een overeenkomst aangaan,
waarin o.a. wordt vastgelegd dat
zij op practisch gebied door het
bedrijf worden opgeleid. Deze
h^vf=,HkSU1-„W0rden.2e Ee" PrartScie oJISinrdïe door de
bruikt als loopjongen, of moe- J Nijverheidsonderwijswet wordt
geregeld, is wat betreft de vak
ken der metaal- en clcctrotech-
nische industrie, in handen van
de Stichting bedrijfsgroepen
metaal- en electro-technische in
dustrie. De leerlingen zijn ech
ter verplicht aanvullend theore
tisch onderwijs te volgen.
THEORIE.
Dit theoretisch onderwys
wordt dan gegeven op speciale
avond- of dagscholen. Er zijn
thans in Nederland ruim 300 be
drijven, die een dergelijke op
leiding hebben ingesteld, waar
door meer dan 3000 jongens van
een goede vakopleiding zijn ver
zekerd.
Ook Zeeland blyft op dit
gebied niet achter. Een aantal
Zeeuwse bedrijven cn fabrie
ken, o.a. de N.V. Koninklijke
Maatschappij de Schelde te
Missingen, de Vitritc Works
en Boddaert en Co. te Mid
delburg, bezitten een derge
lijke opleiding voor hun leer
lingen.
Het aanvullend onderwys kan
worden gevolgd op de avond
scholen, die verbonden zijn aan
de Zeeuwse Ambachtsscholen.
In Vlissingen is ar behalve een
gemeentelijke avondschool ook
een dagschool voor theoretisch
nyverheids onderwijs. Deze
school werd in 1946 door het
gemeentebestuur ingesteld.
De avondschoolcursus duurde
namelyk vijf jaar, waardoor
sommigen met hun studie nog
niet klaar waren, wanneer ze
in militaire dienst moesten. Bo
vendien is het lang geen pretje
voor jongens van 1415 jaar om
na een hele dag werken in de
fabriek, 's avonds nog een paar
uurtjes in een school te gaan
blokken. Ook konden jongens
uit Zeeuwsch-Vlaanderen en de
Bevelanden, die ii. Vlissingen
werkten, van deze avondschool
geen gebruik maken. Zo bleek
dus de-bedrijfsdagschool in vele
opzichten een grote verbetering.
Daarnaast bleef de avondschool
gehandhaafd voor die jongelui,
die niet in de gelegenheid zijn
de dagopleiding te volgen, zoals
b.v. schilders en timmerlieden,
werkzaam bij kleinere bedrij
ven, waar ze een volledige dag
taak hebben te vervullen.
DUUR.
De opleiding van de Vlissingse
dagschool duurt vier jaar. De
eerste twee jaar ontvangen de
leerlingen twee dagen per week
theoretisch onderwijs, de overi
ge dagen krijgen ze in het be
drijf hun practijk, de laatste
twee jaar wordt het schoolon
derwijs tot een dag beperkt.
Jongelui, die reeds 'n ambachts
school-diploma bezitten, stude
ren in drie jaar af.
BELANGSTELLING.
De school te Vlissingen begon
in 1946 met één klas, in 1947
waren er reeds drie en nu, in
1948 heeft men niet minder dan
zes klassen. Op deze wijze wor
den vele jongens gemaakt tot
goede vakmensen: machinebank
werkers, metaaldraaiers, koper
bewerkers, modelmakers,
scheepsbouwers, enz. In vrywel
alle metaalvakken kan de
Zeeuwse jonger-ian, die zyn vak
goed wil leren, grondig worden
opgeleid. Ook in Zeeland wordt
er hard gewerkt om ons land
bekwame industriearbeiders te
geven, om daardoor de achter
stand die wij tengevolge van
de oorlog hebben opgelopen, zo
spoedig mogelijk in te halen.
trisch stiftje, dat met een
koord aan de zijkant der
kaartentafel bevestigd is, wijst
het kind de gevraagde stad of
rivier aan op de kaart. Is de
ligging hiervan goed gevon
den. dan verschijnt automa
tisch een lichtje op de aan
geduide plaats; Bij verkeerd
aangewezen plaatsen blijft het
lichtje achterwege. Aardrijks
kunde behoort dan ook tot:
eon der meest geliefde vak
ken! Ook het rekenen wordt
niet uit gewone boeken ge
leerd. Hiervoor zijn speciale
apparaten geconstrueerd, die
het best te vergelijken zijn
met hypermoderne telramén.
MUZIEK, DANS,
ZWEMMEN.
Behalve aardrijkskunde,
geschiedenis, rekenen, lezen,
schrijven, bijbelonderricht en
zelfs tekenen, wordt veel aan
dacht gewijd aan muziek,
volksdansen en zwemmen. De
kinderen zijn doorgaans zeer
muzikaal en het bespelen van
verschillende instrumenten
wordt dan ook ten zeerste
aangemoedigd. Niet zelden
gebeurt, dat een zeer begaafde
leerling later een studiebeurs
voor het Royal College of
Music weet te verwerven. De
meisjes krijgen voorts onder
richt in allerlei huishoudkun
dige onderwerpen zoals koken,
wassen, handwerken en het
ontwerpen maken van kleren,
terwijl de jongens zich ook
alvast kunnen bekwamen in
allerlei soorten handenarbeid,
vnl. timmeren en eenvoudig
meubelwerk. Alle kinderen
krijgen geregelde oog-oefe
ningen onder medisch toe
zicht, hetgeen in zeer vele
gevallen een verbetering der
ogen tengevolge heeft en al
thans verslechtering der ogen
grotendeels voorkomt. Senti
mentaliteit of .medelyden
wordt op deze scholen ten
strengste vermeden, hetgeen
een belangrijke psychologi
sche factor is in de opvoeding.
Alle kinderen hebben dan ook
een grote mate van zelfver
trouwen in het besef, dat zij
de school goed onderlegd zul
len verlaten en een zelfstan
dige werkkring zullen kunnen
vinden.
Frele gaf hier toelichting en
had menige vraag te beant
woorden.
„Hoe staat het met die
prijsvraag voor kinderboe
ken", informeerde de Konin
gin, „is daar reeds een uit
slag van?" Met verbazing
werden de foto's bekeken,
waarop uitgebeeld was hoe
vijftig jaar geleden het kleu
terschooltje „gelucht" werd.
Keurig uitgedoste kindertjes
in wijd uitstaande lange rok
jes stonden stijfjes op een
rijtje
VROUWELIJKE
ARTSEN.
Met bewondering aan
schouwde de Koningin de re
sultaten van de vrouw in de
wetenschap: Vooral de vrou
welijke medici interesseerden
haar. Dr. H. C. Kolf vertel
de. hoe op het ogenblik 670
praktiserende vrouwelijke art
sen in ons land zijn. van wie
velen slechts praktijk uitoefe
nen als vervangster of ter
assistentie van haar echtge
noot.
In één stand worden tu
bes tandpasta gevuld cn even
werd stil gehouden bjj dit
eenvoudige werk, dat in en
kele handgrepen wordt uitge
voerd en toch steeds drom
men toeschouwers trekt. Ko
ningin Juliana keek geïnte
resseerd toe. De standhoud-
ster kreeg plotseling een lu
mineus idee: zij vulde een mi
niatuur tubetje, hief het
lachend op en zei, waarschijn
lijk verbaasd over haar eigen
moed: „Voor de poppenka
mer?" De Koningin schoot
in de lach en antwoordde:
„Alleraardigst, hartelijk
dank", terwijl ze het kleine
geschenk In haar handtasje
borg.
En zo kwam op deze
hoogst officiële dag onze Ko
ningin thuis van een offici
eus bezoek, zonder bloemen
of kostbare geschenken, maar
met een verrassing voor haar
kinderen.
(Nadruk verboden).
VOORBEELD VOOR
NEDERLAND?
Het hoofd der John Ruskin-
school is de heer Ph. Dobson,
een opgewekte, bijna dyna
mische figuur. Sinds het. be
zoek van Koningin Juliana
wordt hij overstelpt met aan
vragen tot bezichtiging van
zijn school, die nu met één
slag bekendheid heeft verwor
ven. Want het prachtige werk,
dat hier verricht wordt, was
tot nu toe zelfs in Engeland
vrijwel onbekend gebleven.
Het informele bezoek van
H.M. was tot op het laatste
ogenblik een volkomen ver
rassing voor de heer Dobson.
Wel was van tevoren een be
zoek aangevraagd voor prof.
H. J. M. Weve, oogheelkundige
van de Utrechtse universiteit.
Koningin Juliana, vergezeld
van prof. Weve en de heer
Kees Boeke, de leider van de
school „De Werkplaats" in
Bilthoven, waarop de prin
sesjes onderwijs ontvangen,
verbleef anderhalf uur in de
school. Zij bezocht alle les
lokalen en sprak met vele
kinderen persoonlijk. Des
middags bezocht zij nog een
soortgelijke school te North-
wood. in Noord-Londen. het
..Sunshine Home for Little
Children". Deze school is spe
ciaal voor zeer jonge slecht
ziende kinderen, babies inbe
grepen en doet uiteraard dan
ook meer aan een bewaar
school denken. Laastgenoemde
school is echter geen gemeen
teschool. maar bestaat geheel
van vrijwillige contributies.
Naar verschillende Londense
bladen menen te weten, zou
H.M. van ülan ziin een soort
gelijke John Ruskin-school in
Nederland on te richten. In
bevoegde kringen kon hier
echter voorshands geen be
vestiging van worden ont
vangen.
(Nadruk verboden)
Een Ieerliifg: der Ruskin school met een speciale leeelcns.
