In Oostenrijk is weer alles te krijgen Reële mogelijkheden in Canada Misdaad en wetenschap Een zomerreis door het Zeeland van 1823 Nederlandse landbouw-emigranten kunnen hier beslist slagen Afbetalingstermijnen niet hoger dan onze pachtprijzen 1 Maar de mensen hebben geen geld Alles is peperduur TWEEDE BLAD PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT WOENSDAG 8 SEPTEMBER 1948 (Van een speciale corespondent). Is Canada nu werkelijk een land van belofte? Kan men In dit land, eens het onbewoonde werelddeel genoemd, nu werkelyk slagen als men in Nederland niet vooruitkomt? Deze vragen wil men, zeer begrypeiyk, wel eens beantwoord zien. Feit is, dat de mogelijkheden in landbouw en industrie tal rijk en best zijn, dat wat daar kan, hier in het algemeen onmogelijk is, dat tal van arme emigranten van vroeger nu een bepaalde mate van welstand hebben bereikt. Feit is ook, dat sommige mensen wat voedsel en kleding aangaat royaler leven maar practisch nog arm zftn. stromend water in huis, ook Waar bestaan die goede mo gelijkheden uit? Èen voorbeeld ter illustratie. Wie in Nederland een boerde rij van 40 ha. gejnengd be drijf wil kopen, inclusief le vende en dode inventaris, zal ongetwijfeld 125.000 tot 150.000 gulden moeten neer tellen. Wie in Canada 'n farm van dezelfde afmetingen én goede kwaliteit koopt kan vol staan met maximaal 10.000 dollar In tal van streken met minder. Om de vergelijking voor Nederland zo gunstig mo- gelgk te maken, stellen wij de koopsom in Canada eveneens in guldens, dus 26.500 gulden. De prijzen van de stapelpro ducten zijn in guldens omge zet ongeveer dezelfde, de op brengst is in Canada dooreen- genomen niet hoger dan de helft van die in Nederland, de prijs van de melk naarge lang van de streek en het ge bruik ervan (5-12 dollarcent, d.i. 13-30 cent in Nederlands geld). Zeer globaal genomen zou dus gezegd kunnen worden dat bij gelijke opbrengst een Cana dese farm te verkrijgen is tegen 1/3 2/5 van de aan schaffingsprijs in Nederland. Dit beeld wordt echter gunsti ger en zelfs aanmerkelijk gun stiger indien men de exploi tatiekosten in aanmerking neemt. Deze liggen in Canada veel lager, Sociale lasten en belastingen zijn in verhouding tot wat in Nederland betaald moet worden een fractie, het levensonderhoud is zeker niet duurder, in vele opzichten be langrijk goedkoper. Het is niet moeilijk om de bovenstaande vergelijking aan critiek te onderwerpen. Cana da is zó groot en de toestan den zijn zó uiteenlopend, dat het 'n koud kunstje is om een andere becijfering op te stel len, naargelang men wil gun stiger of ongunstiger. Er zijn streken, waarin de opbrengst der granen en van aardappelen niet meer bedraagt dan een derde van het gemiddelde in ons land, doch daarmede cor respondeert ook een lagere prijs van het land en er zijn streken, waar de vruchtbaar heid, b.v. suikerbieten, niet noemenswaard met Nederland verschilt, zonder dat de grond prijzen meer dan een vjjfde van die in ons land bereiken. In vele streken in Ontario mydt men de klei, omdat ze niet of moeilijk te bewerken is, rondom Winnepeg is de zwarte aarde even vruchtbaar als de rode in de Ukraine, in het Westen is de klei niet min der welkom dan in ons land. MEN KAN SLAGEN. Ervaring, goede raad, ver standige overweging wijzen hier de weg. Wie daaraan paart werklust, vakkennis, in zicht in Canadese toestanden, zuinigheid en goed beleid, slaagt ongetwijfeld, omdat de voorwaarden, die daarvoor no dig zijn, ten volle aanwezig zijn. Zelfs is het betrekkelijk gemakkelijk. Van overmatige arbeid is geen sprake. Alleen wordt de arbeidsduur over de 300 dagen van het jaar iets anders ver deeld. Er is nog geen preciese wettelijke trjdindeling, al Heeft ook de melkknecht in de Ver enigde Staten reeds zijn vrije aag per week. Als men eerst een grond- kapitaaltje heeft (2 a 3000 dollar) kan men een farm ko pen. Geen modelboerderij, doch °°k allerminst een waardeloos spul. Soms met electriciteit en dikwijls zonder deze. Een farm aan de highway (hoofdver- keersweg) kost meestal enige duizenden dollars meer dan 'n boerderij 10 mijl in the coun try aan een grint- of modder weg. Er is geen enkele reden waarom een Nederlandse emi grant direct aan de hoofdweg moet zitten. Belangrijker is, of zijn land niet uitgemergeld, gemakkelijk te bewerken, en voor hem gunstig gelegen is. Het prettige in het Canadese systeem is, dat de jaarlijkse afbetalingen zeker niet hoger liggen dan de pachtbedragen, die een Nederlandse boer be taalt. Het verschil is, dat men in Canada geleidelijk aan ei genaar wordt, in Nederland pachter blijft. VERSCHILLEN MET 20 JAAR GELEDEN. Nu is er nog een bedenking. Wie twintig jaar geleden in Canada reisde weet, dat tal van Nederlanders toen straat- arm waren. Zij hadden een moeitevolle tijd en konden on danks alle pogingen geen voet aan de grond krijgen. In Neer- landia, een nederzetting 150 km. N.W. van Edmonton in de provincie Alberta, beston den destijds enkel blokhutten en de werkelijk in cultuur zijn de farms waren nog klein, hoewel men reeds langer dan tien jaar bezig was. Kom er nu eens! Keurige, helder geverfde (en dat zegt wat in Canada!) woonhuizen, flinke schuren, geheel bebouw de boerderijen van soms een sectie (264 ha.) groot. Nu heb ik het aantal personen- en vx-achtauto's niet geteld, doch de aanwezigheid van een eigen garage wijst reeds op een be langrijk getal. Precies zo in andere streken. In de Holland Maash, nabij Toronto, zitten landgenoten, die in '29 en de daarop volgende crisisjaren geen veer van hun mond konden blazen. Thans zijn ze zelfstandig en welva rend. Nu reist de vraag: biedt Canada enkel goede kansen bij de hoge prijzen van de oor- logs- en na-oorlogse jaren, on danks de zo zeer gunstige ba sis? Het spreekt vanzelf, dat de betere en vooral stabielere prijzen der producten aan de positie der boeren en tuinders ten goede zijn gekomen. Daar door is de algemene welvaart verhoogd, daardoor heeft het: gros en niet enkel de uitge slapen farmer goede zaken ge maakt. Doch die prijzen zyn toch niet de hoge wereld marktprijzen als in de Verenig de Staten. Door het accoord van Cana- 1 de Canadese boer een prijs, die zeer aan merkel yk beneden de werkeljjk geldende ligt. Dit moge thans zijn ten ongenoege van die boeren, het wijst uit, dat de wereldmarktprijs aan merkelijk kan dalen, zonder dat de huidige bedrijfsresulta ten reëel worden aangetast. De resultaten waarborgen een uitstekend levensbestaan aan de Canadese boer en doen zien derogen de welvaart op het platteland toenemen. Temeer een reden voor Ne derland om haast te maken met de emigratie, te zorgen, dat onze landgenoten er nu komen om na voldoende ver kregen ervaring, op die gunsti ge bqsis te kunnen starten. Daarom dienden in en buiten Nederland alle handen ineen te worden geslagen, alle krachten gecoördineerd te worden, in- plaats dat beuzelige preten- tievragen en ambtelijke voor schriften een goede en vlotte gang tegenhouden, zoals thans dikwijls het geval is. -v'.v.v.-'.; f ...J - - ■y - 4 x' Aj» oae/x q w-<■"»!' -v"- <~-*v ,J.S-.s>rW.wl»t ■.■f-u P huSm* r tti few» Zaterdag 4 September 1948 om half twaalf tekende H. M. Koningin Wilhelmina de acte van Troonsafstand op welk moment Haar dochter Juliana Koningin der Nederlanden werd. door Bob Schrijvers. Wenen, Aug. Wie enige maanden geleden in Oostenrijk was en er nu terugkeert, krijgt bjj het zien van de winkels de indruk, dat het er aanmerkelijk beter is geworden. Er is geen overdaad aan goederen, maar langzamerhand is toch weer ongeveer alles te krijgen. Sommige artikelen, bijvoor beeld textiel, zijn zelfs vrij. Maar bij de geëtaleerde goede ren staan prijskaartjes en de getallen, die daarop vermeld worden, zijn om van te schrikken. De prijzen van de meeste artikelen zijn enige, zo niet vele malen hoger dan in Ne derland, terwijl de lonen zeker de helft zijn van de gemid delde inkomens in Nederland. Hulsvrouwen, winkeliers, personeel in café's en restau rants weten het beste, hoe er geleefd, wox-dt. Hier komen zij aan het woord. Mevrouw Schuhmacher uit Wenens zevende district (ar beiders- en middenstandswijk); de man is huisschilder, er zijn drie kinderen. Myn man verdient ruim vierhonderd schillingen per maand (ongeveer 100, we hebben het nauwelijks be ter dan in de oorlog. Wekelijks geef ik vijfendertig schillingen aan aardappelen uit, als ik voldoende groente zou willen kopen was ik dagelijks acht tien schillingen daaraan kwijt. Vlees is er te.weinig, vet is er evenmin genoeg, het brood rantsoen is voldoende. Vorige week heb ik een paar schoenen gekocht voor 250 schillingen. (Niet zo lang geleden was de prijs 600 schillingen, maar zes tig gulden voor een paar schoenen bij een inkomen van 100 gulden per maand is wel wat gortig). De man van een stalletje met vruchten en snoepeiïjen biedt me chocolade aan, een miezerig reepje van ongeveer 25 gram. Vier schillingen, meneer, prima Hollandse chocolade. Inderdaad, op de omslag staat de naam van een fabri- de met Engeland, ontvangt ook kant in Nijkerk. Ik zeg: Dat is wel wat duur, zo veel kost dat in Nederland niet. Dat zal wel meneer, alles is hier duur, we Verkopen haast niets. Nee, druk is het aan dit stal letje niet; de voorbijgangers kijken nauwelijks naar de uit gestalde vruchten, die per kwart kilo geprijsd zijn. SIGARETTEN. In een café aan het Schwar- zenbergplein vraag ik de kell- ner om sigaretten. Hoeveel wilt u? Eén, dat is genoeg. Ik bedoel één pakje, de kellner geeft me. alsof dat vanzelf spreekt, één sigaret! Hg heeft wel tijd voor een praatje. Er is geen geld, de men sen gaan niet uit, komen niet veel meer in café's. En ais ze er komen, dan zitten ze een hele middag of avond op een kopje koffie of een glas limo nade. Een „Viertel Wein" i£ al een luxe. U had hier vroe- fer eens op een Zaterdag of ondag moeten komen, dan zat het vol. Nu trekt iedereen naar het park, waar je ook op een stoeltje kunt zitten en waar je tenminste geen con sumptie hoeft te betalen. Of men gaat met de hele familie naar het Donaukanaal om te bruinen tussen stenen, conser- venblikjes en kranten in de vunze stank, die uit het kanaal komt. Gebrek aan geld, hoge prij zen. Dat is het onderwerp van de gesprekken van alle dag. Zelfs voor de vreemdeling, die „eventueel" dollars zwart zou kunnen verkopen, is het leven hier duur. De oorzaak? De geldsane- ring van December jj. die overigens hoogst noodzakelijk was en deze sympathieke zijde heeft, dat zij allen gelijk maak te. Verder de „grauwe markt", zoals die ook in Polen en Hon garije bestaat. Deze zwarte markt, door de regering inge steld, maakt het mogelijk om zaken, die gedistribueerd en/of schaars zijn, vx^j te kopen te gen hogere prijzen. Zo kan men, als men het geld er voor over heeft, in ieder restaurant opgediend krijgen wat men wil, kan men voor vijftig schillingen een kilo boter ko pen of voor drie tot vierhon derd schilingen in New Look gaan. (Nadruk verboden) VRAAGGESPREK MET TWEE LONDENSE POLITIE-EXPERTS. Belangrijkste politiewerk gebeurt in laboratoria. Jacob van Lennep en Dink van Hogendorp samen op stap. Vol „poëzy". Golda Meyerson, de eerste ge kante van Israël in Moskou. In de zomer van 3823 maak ten Dirk van Hogendorp, zoon van de befaamde Gysbert Ka- rel, en Jacob van Lennep, zoon van de Amsterdamse hoogleraar David van Lennep, een tocht door Nederland. Zij reisden te voet, per trekschuit en met de diligence. De laatste provincie, die zy bezochten, was Zeeland. Op een regen achtige dag staken zij van de Brabantse wal naar Tholen over. Een heleboel dingen za gen en ervoeren zij net als wij: de groenkoepels boven de voormalige zeedijken, die land. wegen waren geworden; dc schorren; de rijkdom op het land. Hennepvelden vindt men daarentegen niet meer en evenmin meekrap, het meerja- ïig gewas, waaruit na veelvul dige bewerking verfstof werd bereid. IN GOES. Een paar dagen later toef den de wandelaars in Goes. Hun eigen relaties met stu denten uit heel het land en die van hun beroemde vaders, bo den Dirk en Ko volop gelegen heid overal van de gastvrij heid en de hulpvaardigheid der welgestelden te profiteren. Zo kwamen zg ook haast vanzelf sprekend in de Goese sociëteit terecht. By de goudviskom tussen hoge populieren en treurwilgen dronken zg Rijn wijn. Een van de leden bracht een charmante jongedame mee, die op van Lennep grote indruk maakte; zijn reisjour naal gewaagt tenminste van een zeer schoon meisje, van aangename muzyk en de scho ne maneschijn. Toen de jonge mannen het tweede uur van de nieuwe dag in hun hotel bin nentraden, vonden zij de knecht voor de deur en de meid binnenshuis in een bloe menmand slapende. Het be zoek aan Goes was dus wel vol poëzy DOOR Z.-BEVELANDSE DORPEN. De volgende dag leverde het zwervend tweetal een opmer kelijke sportieve prestatie: ze wandelden over Kloetinge naar Kapelle, vandaar naar Bieze- linge, vervolgens naar *s Gra venpolder, langs de rudimen ten van het verzande Zwake over Kwadendamme naar Nis- se, van hier naar Heinkens- zand, om tenslotte aan het Sloe Zuid-Beveland te verla ten. Over deze fikse wandel tocht deden zij zeven uur. Om de veerboot te bereiken, moesten de reizigers een drie honderd schreden door het: water waden. Aan de Wal- cherse oever stond een voer man met goede paarden ge- reed om hen naar Middelburg te brengen, maar niet verder dan de poort: die dag werd namelijk 's konings verjaar dag gevierd met muziek en voetzoekers. In het logement van Oranje beklaagde van Ho gendorp zich over de kamer, die stonk van de nog niet ge droogde vloermat. Hij kreeg een beter vertrek, maar de bescheidener van Lennep moest de lucht van de biezen maar weerstaan. MIDDELBURG. De jonge patriciërs bekeken Middelburg met critische ogen: van het museum van het Zeeuws Genootschap roemden zij het planetarium, maar ver der vonden zg er niets bijzon ders. Zij bewonderden de Oostkerk en waren opgetogen ove- het uitzicht van de Lange Jan. De vertrekken in het stadhuis zijn noch groot, noch fraai, aldus van Lennepalleen de rechtszaal is dertig ge bouwd met rood fluwelen kussens en saaien gordijnen behangen. De toeristen zouden geen kinderen van hun tijd ge weest zgn, wanneer zij het be. delaarshuis voorbijgegaan wa ren. Naar de oorzaken van de armoede en naar de middelen om die op te heffen, zochten slechts zeer weinigen In 1823, maar de lapmiddelen der phi- lantropie hadden de belang stelling van allen, die maat schappelijk boven het eigen lijke volk verheven waren. En dus richtten van Hogendorp en zijn vriend, na een bezoek aan de komedie („een aartig zaaltje") hun schreden naar 't armhuis, waar de gedetineer den in een staat van halve ge vangenschap sponnen en weef den voor de kost. Ook bezochten zij het oude mannen- en vrouwenhuis, waar op stadskosten zestigers en ouderen voor 135.per jaar kost en inwoning hadden. De Zeeuwse mensen stonden hun slechts matig aan. In zijn dagboek spreekt van. Lennep van domme Zeeuwen, van ar- chiefpersoneel waar geen woord uit te halen is en van onzin, die op de sociëteit opge dist werd. VLISSINGEN. Met 'n calèche reden de he ren naar Vlissingen. Comman dant Gobius gaf hun verlof de scheepstimmerwerf te bezich tigen. Hier zagen zij een linie schip in aanbouw, een waar zeekasteel, dat een millioen ging kosten. Van Lennep geraakte onder de indruk van de Vlissingse bedryvigheid, toen hij aan het eind van de dag wel driehon derd man van de werven zag stromen. Andere indrukken deed hij in het vervallen Veere op, waar 250 mensen in het bede laarshuis een gedeelte van de kerk waren onderge bracht. Van Lennep was over dit te huis zeer te spreken, want het godsdienstonderwijs was goed verzorgd en er waren geen zieken, behalve dan zij, die aan schurft laboreerden. Van Veere staken de vrien den over naar Noord-Beveland. Zij wandelden naar Colijnsplaat en lieten zich door een schip per overzetten naar Schouwen. Van Zierikzee vernemen we weinig meer, dan dat ze er goed soupeei-den en heerlijk sliepen. Waarschijnlijk ver langden de reizigers naar Am sterdam, dat zij reeds drie maanden te voren verlaten hadden. Over de thuisreis rept Van Lennep met geen woord. Veel is veranderd in de één en een kwart eeuw, die verliep sinds deze reis door Neder land. We hebben sinds lang geen bedelaarshuizen meer; oorlogsschepen kosten tienvou den van een miljoen; de sprong van Zuid-Beveland naar Wal cheren duurt nu weinig meer dan een minuut; van de Vlis singse scheepstimmerwerf ke ren eerder drieduizend dan driehonderd mannen van hun werk; van domme Zeeuwen spreken alleen nog domme mensen. DE BEKORING. Maar eender is gebleven de bekoring van het Zeeuwse land, de schoonheid van wa ter, lucht en schorren] and, die Van Lennep roemde. Het sta tisch kaï-akter van Zeeland blijkt misschien uit geen ver gelijking zo aardig als uit die van een reisje van Tholen naar Zuid-Beveland ln 1823 en in 1948. Van Lennep schrijft, dat hg langs een smalle dijk van Scherpenisse naar Gorishoek was gewandeld. Daar wachtte hij twee uur op de boot. Tus sen talloze kleine paaltjes ba lanceerde hg over puntige, Een gesprek tussen Dr. Hol den., chef van het Londense po- litielaboratorium en Dr. Simp son. medisch expert van Schot land-Yard. Het belangrijkste deel van de moderne politietaak speelt zich niet af op het toneel der mis daad. maar in de nuchtere at mosfeer van een laboratorium. Het hier volgende interview, dat wy in de Weltwoche von den, tussen twee specialisten heeft betrekking op de proble men en resultaten van dit labo ratoriumwerk. SIMPSON: Uw specialiteit is de wetenschappelijke zijde van de misdaad. Kan men in Uw vak van nieuwe methoden spre ken? HOLDEN: Inderdaad, in de laatste 10 tot 12 jaar is er veel veranderd. Het principe echter bleef hetzelfde. Bij onderzoek van alle soorten misdaden ligt de verantwoording uiteindelijk bij de recherche, in het bijzon der bij de rechercheur. Het is, en blijft zijn „geval", zijn ver antwoordelijkheid. SIMPSON: Dat beduidt dus, dat de wetenschappelijke poli tie op zichzelf bestaat. Vroeger verrichtte de rechercheur, wan neer hij er bekwaam voor was, dikwijls succesvol werk, zonder dat van wetenschappelijke hulp sprake was. Tegenwoordig behoort voor de man van Scotland-Yard het laboratorium mede tot de middelen waarover hij beschikken kan. En daarbij weet hij natuurlijk, dat de po- litieradio het opsoringsappa- raat vlug in beweging zet. HOLDEN: Ja, het snerpende politiefluitje van de politieman, die in zijn jachtgebied een mis- daat ontdekt, behoort tot het verleden. In vele grote steden heeft de politiebeambte de ge ruststellende zekerheid, dat de gebouwen in zijn wijk door al arminstallaties direct met de politiecentrale zijn verbonden. Hier bewaakt een enkele be ambte aan zijn alarmtafel een uitgestrekt gebied en kan in weinige minuten een hele wijk laten omsingelen. SIMPSON: Tegenwoordig wordt bovendien iedere jonge politiereci-uut reeds bij zijn op leiding ingehamerd, dat het kleinste spoor op de plaats van het misdrijf, zorgvuldjg bevei ligd moet worden, bijvoorbeeld een vingerafdruk, een haar, enz. EEN BLOEDVLEK BRENGT VEEL WERK MEE. HOLDEN: Juist het laborato riumonderzoek van materiaal, dat van de plaats der misdaad komt, of van de kleding van de verdachte, of van zijn auto, le vert soms de laatste schakel in de keten der bewijzen. Vroeger was bloed nu eenmaal bloed, en stof was stof. Tegenwoordig zijn er echter een hele reeks van laboratoriumproeven, met behulp waarvan wij uit een bloedvlek veel bizonderheden kunnen vaststellen. Ik denk bo venal aan het bloedgroepenon- derzoek. Ik herinner mij een geval, waarin een jong meisje in een korenveld vermoord werd gevonden. De man van Scot land-Yard, die het geval in han den nam. liet een ganse com pagnie soldaten aantreden, die in de buurt ingekwartierd la gen. Op de broek van een sol daat zat een korenaar van de graansoort die op de plaats van de misdaad groeide. En aan de ze kox-enaar kleefde een nietig vlekje bloed. De vlek werd on derzocht en men stelde vast dat het bloed van dezelfde bloedgroep was als die van het vermoorde meisje en niet van de bloedgroep van de verdachte soldaat. Daarmee werd het ver band tussen de man en het meisje vastgesteld. Maar voor men tot zo'n slotsom komt moet er heel wat werk verricht wor den. Allereerst moeten we on derzoeken of de verdachte bloedvlek wel degelijk bloed is. Daarvoor gebruiken we een micro-chemisch procédé en de spectroscoop. Men weet hoe misleidend zo'n vlek kan zijn. Een spoor van donkerrode boenwas of een velletje van ro de bessen zijn op het eerste ge- hoekige stenen naar de steiger. De overtocht naar Iersekedam duurde een uur. Aan de ande re zyde was de opgang even slecht. Zijn mijn lezers de Oosterschelde al eens overge stoken tussen Gorishoek en Iersekedam? Er vaart nu eenvoudige motorboot, die er wat korter over doet. De dienstregeling, ingaande 3 April van dit jaar, vermeldt vier vaarten; op Zondag is er geen dienst. In 1823 liet de schipper, die de reizigers aan land hielp, Van Hogendorps ransel in het water vallen. Uw fiets is veilig in handen van de schipper van 1948. Er is dus wel degelyk verschil. Maar wanneer U wilt weten, hoe Van Lennep en zgn vriend Zeeland er voeren, behoort U in Gorishoek van wal te ste ken: de paaltjes en destenen, de. mossels en de wieren, het wijde water, de eilanden, de boomdgken en de torens ln de verte hebben 125 jaar gewacht om de reis van Ko en Dirk te verifiëren. i) Berustend in het Revell- archief te Amsterdam. L. W. d. B. zicht net bloed. Als we zover zgn dat we po sitief weten dat we met bloed te doen hebben stellen we de volgende vraag: „Is het mense lijk bloed?" Om dat te onder zoeken hebben we een ander systeem, waarbij een konijnen- serum wordt aangewend, dat voor menselijk eiwit gevoelig gemaakt is en daarop reageert. De laatste stap is de plaatsing van het bloed in de juiste bloedgroep. Het moderne bloed- groeponderzoek ontdekte steeds nieuwe groepen en ondergroe pen, zodat het steeds vaker mo gelijk is, een bloedvlek tot een bepaalde persoon terug te voe ren. Behalve bloed zijn er nog vele andere aanknopingspun ten, zoals haar, stofvezels, stof enz. HAAR- EN 8TOF- BIBLIOTHEKEN. SIMPSON: Dit herinnert raU aan een geval, waarbij Scotland- Yard mij verzocht te helpen. Een verkoopster met rood bruin haar werd geworgd ge vonden. Op haar lichaam vond men zes zwarte glanzende ha ren. Mensenharen zijn veel ge makkelijker te onderscheiden van dierenharen, dan menser. bloed van dierenbloed. De vondst wees op lustmoord. In Londen werd toen een jonge man aangehouden met zwart haar, dat overeen kwam met de haren, die op het lijk werden gevonden; een gewichtige aan wijzing voor de moordaan- klacht. HOLDEN: De microscopische onderzoeking van haren en ve zels opent een groot gebied voor het onderzoek, zo groot zelfs, dat er een soort van ha ren- en vezelbibliotheek nodig is, een verzameling van alle mogelijke soorten van mensen en dierenharen, natuurlijke en kunstvezels. Daaraan moet een nauwkeurige kennis van syn thetische verwerking en kleur- methoden gepaard gaan. Ik zelf heb zo'n haar- en vezelbi bliotheek, en ook één voor plantenzaad en plantenstoffen, houtsoorten en een massa an dere dingen. STOFDEELTJE BEWIJST MISDAAD. HOLDEN: 'T onderzoeken van stofdeeltjes vind ik bijna nog interessanter. Wij hebben een bijzonder procédé ontdekt om de stof uit kledingstukken te halen. Het is gewoonweg ver bluffend wat zo'n stofdeeltje al verraden kan. Bij eep kleerma ker werd ingebroken. De inbre ker had een nieuw pak ter plaatse aangetrokken en zijn oud costuum daar gelaten. U kunt -zich voorstellen hoe ver baasd ik was, in het stof uit het oude pak een massa van gistcel- len te vinden. De politie volgde nu de theorie dat de inbreker in een brouwerij werkzaairf was. Alle districten waar een brouwerij gevestigd was wer den gemobiliseerd en kort daar op werd inderdaad een brouwe rijarbeider gesnapt, die het ge stolen pak droeg. In een ander geval bracht Scotland-Yard zaagsel, dat zich op de bodem van een gestolen wagen bevond in verband met een winkel van koloniale wa ren in hetzelfde district, waar een brandkast was opengebro ken. De beambte herinnerde zich dat zulk zaagsel ook op de vloer van de winkel lag. waar werd ingebroken. Toen dan twee verdachten voorgeleid werden, vond men sporen van zaagsel aan hun schoenen en het laboratorium bewees on weerlegbaar dat beide zaagsel- monsters hetzelfde waren. Bo vendien ontdekten wij in dat zaagsel van de schoenen een nietig deel van bruine planten- stof, die van een schil van nieuwe aardappelen bleek te komen. Inderdaad stond naast de opengebroken brandkast een zak met nieuwe aardappelen. WAAR IS HIJ VER DRONKEN? SIMPSON: Als lijken uit het water opgehaald worden, vraagt men ons niet alleen of de per soon verdronken is of reeds dood was toen hij te water ge raakte dat is niet moeilijk vast te stellen maar ook wanneer de dood intrad en zelfs waar, bijv. op welke plaats van de rivier. En dez« vraag is niet altijd zo gemakke lijk te beantwoorden. Daar helpt alleen het laboratorium onderzoek naar modder en in geademde dierlijke en plantaar dige stoffen, die zich diep in de luchtpijp bevinden. HOLDEN: Voor het onderzoe ken van minerale stoffen ge bruiken we de methode: biolo gisch materiaal brengen we onder de microscoop, waarbij we een beetje zoet- of zout water doen. Op deze wijze kunnen we vaak nauwkeurig vaststellen op welke plaats het lichaam in het water kwam. Ik herinner me zo'n geval, waarbij we kon den bewijzen dat de verdron ken persoon, die bij de rivier monding gevonden werd, vijf kilometer stroomopwaarts ver dronken was, SIMPSON: Als besluit kun nen we het volgende vaststel len: De wetenschap drijft de misdadiger meer en meer in het nauw. De misdadiger zet te genwoordig zijn beetje kunnen in tegen de gezamenlijke machtsmiddelen van een hoog ontwikkeld politieapparaat, d£ ook wetenschappelijk op hoogte is.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1948 | | pagina 5