PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT KONINGINNEDAG ALS NOOIT TEVOREN... De kroningsstad huWigt de jubilerende Vprstm Massale zanghulde op de Dam Honderdduizenden in de straten De BILT Onafzienbare menigte/ in Amsterdam if scheidswoord van oningin Wilhelmina De Abdicatie plechtigheid. van negentienduizend zangers en zangeressen „OM NOOIT TE VERGETEN" Triomftocht en Stadionspel Treffende Jubileummanifestatie VOORSPELT: 191e Jaargang-No.204 Uitgave van de Firma Provinciale Zeeuwse Courant, Middelburg. Drukkerij Fa. F. van de Velde Jr. Vlissingen. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Algemeen Christelijke feestdagen. Woensdag 1 Sept. 1948 WAARIN OPGENOMEN DE MIDDELBURGSE, VLISSINGSE, GOESE, BRESKENSE COURANT EN VRIJE STEMMEN Bureaux te Vlissingen: Vlamingstr. 16-18-20 (tijd.) teL 10 en 51 - Middelburg: Londense Kaai 29. tel. 2077 er» 2924 - Goes: L Vorststr. 55. tel 2475 (b.g.g. 2228) - Oostburg: Pr Mauritsstr 12. teL 102 Terneuzen ABONNEMENTSPRIJS: 30 ct. per week: 3,75 per kwartaal; franco per post 4.— per kwartaal. Losso nummers 10 cent. ADVERTENTIEPRIJS: 12 ct per mm., minimum p.^vertraUe Z. Giro nr 359300 P.Z.C., Middelburg. Brouwerljstr 2 - Zierikze.: N Bogerdstr G 160. lel. 26 (Van onze speciale verslaggever). Koninginnedag als nooit te voren! Ja, 'dat was "het met na me in Amsterdam, de Kroningstad, die toch waarlijk wei weet, wat Koninginnedag vieren is. Duizendo.4:i en nog eens duizenden verdrongen elkander in de straten van de binnen stad, onafzienbare menigten stroomden doomr de grote ver keersaders en ieder individu, dat èen atou.mklein onderdeel was van deze ongetelde schare, droeg hejrt blijde Oranje en het rood, wit en blauw. Kanonschoten SVerdon bij het krie ken van de ochtend en daarna rukten er muziekkorpsen door de straten, traden op hoeken en plf-'mcn standwerkers en boeienkoningen op, stonden overal tewTgs de trottoirs wagens en kraampjes, die ijs, zoute en zure ng, augurken en gerook te paling, luchtballonnen en bordpawijneren trompetten en niet te vergeten steken en mutsen en >*jerpen en «-impels en vlag gen in alle mogelijke formaten Ten kleuren verkochten. En dat alles in een Amsterdam, zo /schoon versierd, dat een be schrijving altijd te kort zal s'/ehieten in het uitbeelden van de werkelijkheid. Geen huis of;- gebouw zonder vlag, geen ge vel zonder groen en guirloud.'/cs, geen straat zonder erebogen is alsof de bewoners elkaar de j'üén en al. is Amsterdam bij avond een sprookjesstad ook bij dag een feestkledy, die alle verwacht en Andere versieringen. Het loef af hebben willen stek -! het schoonst met rectij toont Neerlands hoofdsti tingen overtreft. Maandagmiddag h<^Kft de Kroningsstad de jubilerende vorstin een ontvangdifst bereid zo hartelijk en zo enthousiast, als men in Xederla- Spd nauwelijks voor mogelijk had gehou den. DinsdagmoraÉfen brachten twintigduizend schoolkinderen H.M. de KoulngimJi een aubade, die iedér, die er getuige van was. tot in lenafte van dagen in herinnering zal bleven. De tocht naar 't de laatste plaats gevulde stadion werd een zegetocht, zoaj het Koninklijk gezin er zelden een gemaakt heeft. Een soyhone symbolische hulde aan de scheidende vorstin was .-^ftiet Stadionspel „In Neerlands Tuin" en een nieuwe triomftocht de rit terug naar het Paleis op de Dam. De dag vJ|ferd bekroond met een vuurwerk, dat door niet minder d<*|.&n tien muziekkorpsen werd opgeluisterd en door tienduize^AvR(icn gade geslagen. Maar toen was Amsterdam reeds ^■geïllumineerd: Millioenen lichtjes straalden in alle denkbs»?;^ kleuren, maar toch het meest in Oranje en het roo:'' n <dt en blauw. De ongeëvenaarde grachten van Neder- ^nclsjfrxTschoonste stad weerspiegelden de stralen duizendvou- ■^en groots afscheid van een groot vorstin! Zaterdagmorgen, half twaalf Op Zaterdag 4 September a.s., te 11.30 uur op het Ko ninklijk Paleis te Amster dam zal H. M. de Koningin, in het bijzijn van H. K. H. Prinses Juliana en Prins Bemhard, afstand doen van de Kroon. De enige aanwezigen bij deze plechtigheid zullen zijn de voorzitters van de beide Kamers der Staten-Generaal, de ministers, de vice-president van den Raad van State, de leiders en leden van de depu taties uit Indonesië, Suriname en de Nederlandse Antillen, de Commissaris der Koningin in de provincie Noord-Holland, de burgemeester van Amster dam en de directeur van 't kabinet der Koningin, die de acte van afstand mede zul len ondertekenen. Klokslag 12 uur verschij nen Koningin Wilhelminac nen Koningin Juliana en H. K. H Prinses Wilhelmina met den prins der Neder landen op net balkon van 't Paleis, waar Prinses Wilhel mina en Koningin Juliana eenige woorden zullen spre ken. Gelukwensen stromen het Paleis binnen. Niet te tellen, zelfs niet te schatten, is het aantal gelukwensen, dat Dinsdag alleen reeds op het Koninklijk Paleis te Amsterdam van wat elders nog werd be- zrogd kreeg het secretariaat van Hare Majesteit nog geen kennis voor de jubileren de Vorstin is bi nnenge- stroomd. Telegrammen, brie ven, kaarten, zelfs felicita ties, die door postduiven werden overgebracht, zijn uit de gehele wereld in massale hoeveelheden aangekomen. De Koninklijke Familie op het balcon van het Koninklijk Paleis op de Dam te Amsterdam tijdens de aubade van Dinsdagmorgen J°H. de Koningin heeft Dins- I tu°ddag in het Olympisch D te Amsterdam de vol- ■>ujf ?de tot het Nederlandse :«proken. j A-njc alle aanwezigen voor tpacfXPOordigheid alhier op 1 nen*ifc- Mei vreugde be- dit °P i-yde vertegenwoordigers gT°e; jiesië, Suriname en de aijt jjtidse Atïllen, die hier- Nedc n gekomen om mijn ju- lieciite herdenken en de in- bilfiig van mijn dochter bij te ik mij, vanwege mijn d, tot enkele uren feest in heb moeten beperken, mij leed, maar ik geef al- die ik niet kan ontmoeten verzekering dat ik met hun denking meeleef en met wa- belayigstelling volg al het- ,in zij hebben ondernomen om \jn jubileum te vieren. Jln het bijzonder waardeer ik irbij het streven om niet al- .n een feest te vieren zonder i ..ieer, maar om dingen tot stand \e brengen van blijvende waar- I le voor onze toekomst. Een :leine vergoeding voor hetgeen lij ontgaat, is, dat ik thans door e microfoon tot u kan spreken x zo in persoonlijke aanraking u kan zijn. zal u niet vermoeien met opsomming van al wat ge- liedde in deze vijftig jaren, zchts wil ik een enkel woord ggen over het alles-beheer- xde gebeuren van de jongste i: Het verzet hier en in In- lesië, onze vrijheidsstrijd. In het bijzonder richt ik een —oord tot allen, die in die strijd, wélke wijze ook, hebben eegestreden. Ik wend mij tot .en, die nog dagelijks offers orengen in het leed, dat zij heb ben te dragen. Ik gedenk de dui zenden die hun leven hebben gegeven. En allen, de levenden en hen, die zijn heengegaan, dank ik voor hun vaderlands liefde en voor wat zij mij gege ven hebben in hun samenwer king. Het is voor mij een vreugde te weten, dat ook mijn beide kinderen, ieder op verschillende wijze, hun uiterste krachten hebben gegeven in de grote strijd voor de bevrijding van het vaderland en met u allen mijn actieve medewerkers zijn geweest. Zij kennen als gij het jongste verleden, als ikzelf heb ben zij met u medegeleefd en begrijpen zij u. Thans loopt dit tijdperk voor mij ten einde. De strijdende taak, die wij allen tezamen ge had hebben, die wij zovele ja ren tezamen hebben vervuld, ga ik neerleggen. Veel is er in de oorlogsjaren gedroomd en ver wacht van de toekomst. Voor velen is de werkelijkheid na de bevrijding een teleurstelling ge worden. Ik vertrouw dat gij sterk zult zijn en veel zult ver wezenlijken van wat toen als toekomstdromen in ons allen leefde en thans nog leeft. Aan de vooravond van mijn troonsafstand bind ik u dit op het hart. Met erkentelijkheid denk ik voorts aan velen, hetzij hoog of laag geplaatst, die ge durende deze lange jaren mij bij het vervullen van mijn taak hebben bijgestaan. - En thans gaan mijn gedach ten terug naar het verre verle den, naar mijn kinderjaren en de liefde van mijn onvergete lijke grijze vader. Ik denk aan mijn moeder, aan wie ik zo onuitsprekelijk veel verschuldigd ben. Aan haar, de de en met haar moederlijke lief de en zorg omringde, aan haar, wier hart steeds uitging naar de lijdenden in ons volk. Ik denk aan mijn innig be treurde man, die mij bij het ver vullen van mijn taak tot grote steun is geweest en wiens nage dachtenis bij ons volk steeds in het teken zal staan van dienen de liefde. Nu wend ik mijn blik naar de naaste toekomst, naar de troons bestijging van mijn dochter. Het is voor mij als moeder een aan grijpend ogenblik, nu mijn kind een stap zet als deze. Zij aan vaardt haar taak in een moei lijke en ingewikkelde tijd, een tijd die vraagt om sterke men sen. Als vanzelfsprekend rijst nu voor mij op het beeld van onze stammoeder, wier naam zij draagt. Ik kan mijn dochter geen be tere wens medegeven, dan dat zij, geheel als kind van haar ei gen tijd, bezieling moge putten uit deze lichtende gestalte, voor wie als voor vele Nederlan ders van vroegere en latere tijd geldt: „Ik heb de goede strijd ge streden ik heb de loop geëindigd (Van onze speciale verslaggever). Negentienduizend Amsterdamse schoolkinderen en zan gers en zangeressen stonden op de Amsterdamse D.am opgesteld, toen precies om elf uur do balkondeuren open zwaaiden en H. M. Koningin Wilhelmina naar buiten trad, een grijze vorstin, in grys gekleed. Op haar volgden Prinses Juliana, gekleed in een bloemlge zomerjapon met rode hoed, op haar rechterarm liet jongste Prinsesje dragend en omringd door haar drie andere dochters. Op het zelfde ogenblik hief dirigent Fred. J. Roecke de dirigeerstok en zette het enorme koor het Wilhelmus in, waarvan twee coupletten d oor de duizenden en duizen den toeschouwers ademloos en diep bewogen werden aan gehoord. Het was een ogenblik om nimmer te vergeten, een ge beurtenis, die ieder, die er getuig© van was,, een brok m de keel deed krijgen. wijze regentes, die mij opvoed- ik heb het geloof behouden." slag en vijf muziekkorpsen brachten de muziek ten ge hore. En geen ogenblik wer den de jubilerende vorstin, Prinses Juliana en de kleine Prinsesjes het moede, dit schouwspel gade te slaan. Stormachtige toejuichingen barstten telkens weer los. De jonge Prinsesjes vonden het prachtig, zelfs de jeugdige Prinses Marijke, op moeders arm, danste mee en zwaaide met haar armpjes. Omstreeks kwart over 12 waren de laatste deelnemers aan de aubade afgemar cheerd en nu drong'het pu bliek onweerstaanbaar naar voren. Wederom werd de Dam herschapen in een deinende mensenzee en wederom ver scheen de Vorstin op het balkon. Aan de ovaties kwam wffi vït...'.6? Sl0tte in het I tóen6 dcge?alkÓnI'deur4n voor Bijna 20.000 zangeressen, zangers en kinderen brachten H.M. Koningin Wilhelmina een aubade in de ochtend van Haar 68e verjaardag voor het Koninklijk Paleis op de Dam. Een over zicht van het plein tijdens de aubade. En nauwelijks was de laat st© klank van het Prinsen lied weggestorven, of die prachtige Dam, dit schoonste Slein van Nederland, veran- erde in een deinende zee van oranje. Peilloos-biauw koepeldo de wijde hemel bo ven dit alles en van de Pa leistoren wapperde fier de Koninklijke standaard. En op de daken van alle huizen za ten de toeschouwers en voor de vensters van alle gebou wen en eindeloos, eindeloos deinde en golfde die zee van oranjeom eerst tot rust te komen, toen het tweede lied werd Ingezet. Dat was het begin van de aubade, die Dinsdagmorgen de Amsterdamse jeugd en vele zangkoren de jubileren de Vorstin brachten. Wat was er niet aan voor afgegaan! Stuwende menig ten, die zich een plaats zoch ten. Opmarcherende kinder stoeten. Muziekkorpsen, die zich naar hun plaats van opstelling begaven. Militaire kapellen, die feestmarsen ten gehore brachten. Erewachten in kleurige uiformen. En af en toe een flits van de klei ne Prinsesjes, die kennelijk genoten van de aanblik van zó veel duizenden reeds bij voorbaat jubelende kinderen. Na het Wilhelmus werden gezongen Dankt allen God de Heer, bewerkt door Roeske uit Valerius' Gedenkklank, 'n Lied aan de Koningin, ge toonzet door Roeske, een Va derlands Lied, Wij willen Holland houden en tot be sluit de majestueuze zang: Dat 's Heren zegen op u daal. Na ieder lied een her haling van het wuiven der duizenden vlaggetjes! De gezichten der jeugdige zangers en zangeressen straalden. Het was voor hen één van de hoogtepunten van hun leven: dit brengen van een zanghulde aan de jubilerende vorstin. NIET ALLES GOUD Maar helaashet was niet alles goud wat er blonk Precies honderd en een jeug: dige deelnemers waren niet bestand tegen het lange wachten in de brandende zon in dit ongekend gedrang en moesten worden weggedragen of weggeleid. Meestal ging dat met snik- EINDELOZE OVATIES. Na de zanghulde volgde 'n weergaloze ovatie en ten slotte ving het défilé aan van allen, die aan de aubade hadden deelgenomen. Drie kwartier nam dit in be- ;oed gesloten werden, moet „e Dam vanuit de lucht een wriemelende mierenhoop heb ben geschenen. De mensen tingen niet weg, zjj schaar- en zich voor het Paleis om de warme zonneschijn ten spijt te wachten tot net ver trek der Koninklijke familie naar het Stadion. Prinselijk gezin bij het vuurwerk. Onopvallend begaf het Prinselijk gezin zich Dinsdag avond naar het grootste vuurwerk, dat Nederland ooit gezien heeft, op het Zand- terrein aan de Stadionkade. En terwijl de tienduizenden daar aan de rand van de hoofdstad onbewust van de aanwezigheid der Koninklijke gasten met bewondering het schitterende schouwspel ga de sloegen, -uitten de drie Prinsesjes kreten van be wondering bij de hoog op stijgende vuurpijlen. De Kroon-draglng. De Kroon, welke tijdens 't jtibileumspel in het centrum van het Stadion was opge steld, werd na de beëindiging van het spel door deputaties van de geestelijkheid, ver pleegsters, wetenschap, leger, vloot en luchtmacht, kunste naars, ambtenaren, koopvaar dij, arbeid en illegaliteit stad waarts gedragen. De ver schillende deputaties wissel den elkaar af en tenslotte droegen de mannen en vrou wen van de illegaliteit de kostbare en zware kroon de Dam op, waar zij op een podium voor het Nationale Monument een rustplaats kreeg. (Van onze speciale verslaggever). De zegetocht, die de Koninklijke familie Dinsdagmiddag gemaakt heeft van het Paleis op de Dam naar het Stadion, heeft alles wat Amsterdam op dit gebied Vroeger heeft mee gemaakt in de schaduw gesteld. Onafzienbare menigten stonden langs de wegen geschaard en zij hebben kunnen ge nieten van een zeldzaam mooi schouwspel. zwak en wemelde van herha- Voorop reed de Amster damse motorpolitie en bere- den politie. Daarop volgde 'n groep van 55 landelijke rui ters, vijf van iedere provin cie, op hun beurt gevolgd door de in rood geklede stal meesters van H. M. de Ko ningin Hierna kwamen twee sta- tiecaleches, in de eerste waar van gezeten waren H. M. de Koningin, Prinses Juliana, Prins Bemhard en Prinses Margriet, in de tweede de beide oudste Prinsesjes met hun verzorgster. De stoet werd gesloten door een fraaie groep bur- gerruiters. Donderende toejuichingen weerklonken overal waar de stoet passeerde en toen om zeven minuten voor drieën 't tjokvolle Stadion werd be reikt, barste daar een ge juich los, dat alle beschrij ving tart. HET STADIONSPEL. Onmiddellijk nadat de Ko ninklijke familie in de Ko ninklijke loge had plaats ge nomen, hield H. M. de Konin gin haar elders vermelde redevoering ter opening van de jubileum-manifestatie, die vervolgens een aanvang nam. In alle opzichten geslaagd mag het spel van B. Stro man en C. Briels, met mu ziek van Max Vredenburgh, ken gepaard." En inderdaad: uitgevoerd door het Radio het is ook wel sneu, als een Philh. Orkest, niet genoemd dag, waar je je zo op. yer- worden. Vooral de tekst was lingen. Maar wat er in „Neer lands Tuin" (het Stadionveld was in een grasmat met aan weerszijden een Oranjetuin herschapen) te aanschouwen werd gegeven, was 'n bewe ging, kleurig en zeker ook boelend. Drie taferelen waren buiten gewoon indrukwekkend. Daar was allereerst de inzet: 't enor me stadionveld bezaaid met vendelzwaaiers uit Brabant en Limburg, een weergaloos ge zicht al die wapperende, talrijke figuren beschrijvende vlaggen! Op de vendelzwaaiers volgden deputaties uit alle provincies, voorafgegaan door de Voeren- daalse schutterij. Acht Zeeuwse paren in Zeeuwse dracht met een origi nele huifkar representeerden Zeeland hier en waar de Zeeuwse groep passeerde, steeg van de eivolle tribunes een kla terend applaus op. Het tweede aangrijpende mo ment was er, toen honderden weeskinderen hun zorgeloze kinderspelen speelden en ten slotte hun eenvoudige hulde brachten aan de jubilerende Vorstin. Zij werden gevolgd door deputaties van arbeiders uit Nederlands grote bedrijven en toen deze arbeiders afmar cheerden, namen zij spontaan de jeugd op hun schouders. Of dit gebaar tot het spel behoorde, of spontaan geïmproviseerd werd, wij weten het niet, maar het be hoorde tot het schoonste van de- ze middag. Tenslotte was er het défilé van meer dan 1000 ruiters van de Kon. Ned. Fed. van Landelijke Rijverenigingen. H.M. de Ko ningin sloeg staande dit voor bijtrekken der uit alle provin cies afkomstige, hun vlaggen en vaandels meevorende ruiters gade en beloonde hen met een hartelijk applaus. In het middelpunt van de ge beurtenissen, die zich in het stadion afspeelden, stond een enorme kroon, die later door de straten der hoofdstad naar de Dam werd gedragen. DE TERUGTOCHT. De terugtocht uit het stadion naar de Dam was een herhaling van de eerste rit van deze mid dag. Binnen en buiten het sta dion geestdriftige ovaties van de menigte. Op de Dam defileer den wederom de ruiters en de eindeloze mensenmassa juichte en zong zo lang telkens opnieuw het Wilhelmus, tot de Vorstin en de leden van het Prinselijk Gezin wederom op het balkon verschenen. Pas toen de Konink lijke Familie voor goed naar binnen ging, verspreidde zich dc menigte. Maar toen had de Amsterdam- - se politic het reeds lang opge-* geven, het verkeer en de me nigte te leiden. Goedmoedig be n paalde zij zich er toe, excesseL te voorkomen. <t Amsterdam vierde feest ten diep in de nacht. Het was ee>- Koninginnedag als nooit tevt ren. TOENEMENDE BEWOLKING Geldig tot Woensdagavond Meer bewolking dan vandaag, maar op de meeste plaatsen droog weer. Zwakke, later ma tige wind uit richtingen tussen Zuid en West. Morgen overdag iets lagere temperatuur.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1948 | | pagina 1