Canadese toestanden
en Nederlandse immigranten
Krijgt Nederland weereen
filmindustrie?
Portugal, land in opbouw
Amsterdam-bij-avond,
een sprookje gelijk
Zeeland herdenkt
Frans Naerebout
Ook in Canada gaat het niet
gemakkelijk
Vrouwe Fortuna gast in
Setubal
Op 6 September twee millioen
Nederlanders in de hoofdstad
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VRIJDAG 27 AUGUSTUS 1948
Er zijn goede mogelijkheden
(Bijzondere correspondentie)
Laten we er geen doekjes om winden: Er tnoet in Ame
rika en Canada hard gewerkt worden om het dagelijks
brood te verdienen. Het lijkt soms van niet. De immigran
ten, die pas in Canada aangekomen en op een boerderij te
werk worden gesteld, denken daar zo het hunne van, zo als
in Nederland de baas in het oog van zyn „arbeider" in de
regel ook niet veel uitvoert. Maar daarom is het niet min
der wxear.
Ik wou, dat het mogelijk
was, de aspirant-emigrant de
illusie te ontnemen, dat in Ca
nada het goud van de straten
is op te scheppen. Mijn reis
naar Canada heeft me op
nieuw helder en klaar geleerd,
dat de meeste mensen, die
gaan emigreren, zich geen
goed beeld van het land, waar
heen ze vertrekken, willen
vormen. Men loopt zo lang
rond met de idee van weg te
willen uit Nederland, dat men
zich eenvoudig toesluit voor
de werkelijkheid, die him wordt
voorgehouden.
Zij luisteren tijdens een le
zing of in een gesprek en ze
ontkennen niet, dat het in de
eerste tijd wel moeilijk zal zijn
en dat in Canada natuurlijk
moet worden gewerkt, maar
het dringt in verreweg de
meeste gevallen in het geheel
niet tot hen door. Men wil de
realiteit eenvoudig niet onder
ogen zien uit vrees, de moed
om te emigreren te zullen
verliezen of ook omdat moeder
de vrouw dan misschien be
zwaren heeft, of om welke
andere reden ook. Men klemt
zich vast aan een optimistische
regel uit een brief van een fa
milie of kennis, aan een
krantenartikel of zelfs aan zyn
eigen fantasie.
IDEE FIXE.
Ondanks alle voorlichting en
waarschuwing van mensen, die
er iets van weten, laat men
niet los de idiee fixe: in het
buitenland verdien ik massa's
feld en daar is het land van
elofte. Bij mijn herhaalde
aanraking met mensen, die
het vorige en dit jaar naar
Canada emigreerden, trof me
wel heel sterk het niet te ver
bergen materialisme, dat uit
de woorden en daden sprak.
De dollar en nog eens de dol
lar staat voorop.
De teleurstelling, die de
mensen in de eerste tyd wel
moeten ervaren, omdat hun
Ikleurig fantasietje als een
zeepbel is uiteengespat, be
treft nog niet zo zeer de dik
wijls primitieve woningtoe
standen of de htm vreemde ar
beidsverhoudingen, dan wel
altijd het loon.
We verdienen te weinig. Het
leven is duurder dan we had
den verwacht. We kunnen op
deze wijze niet sparen, niet
voor onszelf beginnen. Om dit
laatste gaat het!
Zeker by de besten, die hun
arbeid zien in het licht van
hun roeping, heerste de ge
dachte om een zelfstandig en
vreugdebiedend bestaan, vry
van de vele ketenen, waarme
de in het oude vaderland ge
durende de na-oorlogse jaren
het leven gebonden is, op te
bouwen.
Doch bjj de meeste gxat het
om geld, liefst veel geld ver
dienen. Men heeft geen ge
duld, men hijgt er naar nu
eindelek eens aan de slag te
gaan, niet voor de Canadese
boer tegen een schamel
maandloon, doch voor zichzelf
om, ja laten we het maar eer
lijk zeggen, om rijk te worden.
NIET GEMAKKELIJK OM
RIJK TE WORDEN.
En nieuwe teleurstellingen
zullen hun deel worden, want
ook in Canada is het niet zo
gemakkelijk om rijk te wor
den, zelfs niet om een flink
eigen bedrijf in een aantal ja
ren vrij van schuld te krijgen.
Het land biedt ongetwijfeld
uitstekende kansen. Doch het
gaat veelal niet zoals men het
zich denkt; in de regel is het
niet een rechte lijn naar bo
ven. De een slaagt, een ander
niet! Onder dikwijls gelijke
omstandigheden en kansen.
Treffende voorbeelden beves-
Louis St. Laurent, de Cana
dese minister van buitenlandse
zaken, die Mackenzie King als
premier zal opvolgen.
tigen dit. Men ontmoet men
sen op eigen prachtige boer
derijen, een sectie (264 ha.)
groot, met voor duizenden dol
lars aan werktuigen, vrucht
van een twintigtal jaren zwoe
gen, en anderen, die op hun
wijze ook al die tijd hun best
deden en niettemin nog in
loonarbeid werkzaam zijn.
Dat ook de vrouw des hui
zes bij dit alles van de groot
ste invloed is, behoeft nauwe
lijks opgemerkt.
Bij de voorlichting en selec
tie zou niet enkel de man,
maar evenzeer de vrouw aan
wezig dienen te zijn en elke
man zou men de wijsheid toe
wensen te kunnen beoordelen
of de „huisvrouw zijner jeugd"
over de kwaliteiten beschikt,
die het gezin in den vreemde
onder Gods zegen succes kun
nen waarborgen. Heeft ze die
niet, laat men dan in vredes
naam in Nederland blijven.
Het leven is hier altijd nog
goedertierener dan in het bui
tenland.
Een waarschuwing richten
we ook tot de vaders van gro
te gezinnen met enkel nog
jonge kinderen. Als de vader
alleen de kost moet verdienen
voor een kinderrijke familie,
is het in Canada ,,a hard life",
in duidelijk Nederlands ge
zegd: een periode van zwoe
gen. Voor dezulken vraagt het
jaren voor zij aan vooruitgang
kunnen denken. Het is beter
nog enige jaren hier te blijven,
waardoor de kinderen goed
schoolonderwijs genieten en
men enigermate met de Engel
se taal op de hoogte kan ko
men.
Als de jongens en meisjes
veertien, vijftien jaar zyn, is
de goede tyd aangebroken. In
de suikerbieten, tomaten, ta
bak en vruchten kunnen dezul
ken gedurende de seizoenen 50
dollarcents per uur verdienen,
Dan overwint men gemakke
lijk al de moeilijkheden, die
een vader en moeder blijven
drukken, als zij de volle zorg
voor een half dozijn of meer
dreumesjes dragen.
Bjj emigratie zyn er steeds
twee beslissende factoren: de
omstandigheden en de emi
grant. De toestand in Canada
is over het algemeen gespro
ken momenteel zo, dat er goe
de mogelijkheden zijn, ook als
men moet beginnen zonder be
drijfskapitaal, doch dit vraagt
van de immigrant persoonlijk
heid, werkkracht, zuinigheid
en begrip.
Dit jaar venvacht men ruim
honderdduizend immigranten
in Canada. Helaas hebben ver
schillende redenen er toe ge
leid, dat het getal Nederlan
ders beneden de verwachting
blijft. Canada hoopt op een
snelle uitbreiding van de be
volking. Onze landgenoten zyn
gaarne geziene immigranten
en de ervaring leert, dat zy
een goede plaats innemen in
het Canadese volksleven.
Bergen op Zoom herstelt
zich.
Met uitzondering van de to
taal verwoeste en nog enkele
zwaar beschadigde panden is
de oorlogsschade ln de ge
meente Bergen op Zoom zo
goed als geheel hersteld. Deze
herstelling betreft 2500 pan
den, er is een bedrag van 21&
millioen gulden mee gemoeid
geweest. Van de ongeveer 100
totaal verwoeste huizen zijn
er nog slechts 6 opgebouwd.
Van de beschadigde en ver
woeste kerken zijn er 2 her
steld.
Een jaar geleden behaalde mevr. MorrowTail haar vlieg
brevet. H'iar man echter hield vol, dat ze niet kon vliegen.
Om het tegendeel te bewijzen wil ze een vlucht om de we
reld maken. De foto is genomen op het vliegveld Croydon
in Engeland.
Opnamen van „Niet tevergeefs
Nederlandse en
Engelse versie.
begonnen.
In de filmstudio's in Dui-
vendrecht gaat men weer
draaien. De eerste film, die
in de herbouwde studio's zal
worden opgenomen door een
team, dat in de ware zin des
woords internationaal ge
noemd mag worden, is geti
teld „Niet tevergeefs", de
woorden die H. M. de Ko
ningin in één van haar Lon-
dense radio-toespraken be
zigde en sindsdien ons volk
in ai zyn geledingen hebben
bezig gehouden.
De auteur Ben van Eyssel-
steyn kreeg destyds van de
regering de opdracht een to
neelstuk te schrijven ter ge
legenheid van het regerings
jubileum. Het is op dit stuk,
dat de film „Niet tevergeefs"
werd gebaseerd. In samen-
Antonio Lopez is tevreden
(Van onze correspondent).
SETUBAL, Aug. Niemand zou het Jan Jansen uit Leeuwar
den kwalyk nemen als hy vreemd opkeek, wanneer bij ge
ïnterviewd werd door een Portugese journalist. Dat Antonio Lo
pez uit Setubal min of meer verbaasd is bij de ontmoeting met
een Nederlandse correspondent is dus niet zo wonderlijk, Lopez
vindt het leven, alles by elkaar genomen, zo slecht nog niet.
Natuurlijk, er blijft genoeg te wensen over, maar hij is nogal
gemakkelijk: als het niet gaat zoals hy wil, dan wil hij het maar
zoals het gaat. Antonio werkt bij de conservenfabrick ja myn
heer, visconserven en hy kan rond komen. Hij heeft thuis
vrouw en twee kinderen vier en anderhalf jaar maar hy
moet ook zorgen voor zyn schoonouders. De oude Pinheiro heeft
een ongeluk gehad en de vrouw sukkelt. Lopez had het eerst
eens aangezien maar wat doe je, hè? Kom er maar in, had hij
gezegd.
bevolking voor een groot deel
uit vissers, straatarme vissers.
Tegen het einde van de vorige
eeuw begonnen buitenlanders er
een industrie van visconserven.
De eerste wereldoorlog bracht
er een hausse en een recorduit
breiding van de ondernemingen;
na de oorlog volgde de baisse
met de nodige faillissementen.
n.
De oudjes hadden het heel
wat moeilijker gehad dan hij.
De Pinheiros kwamen uit de
Alentejo en zij hadden veel ar
moe gehad. Pinheiro was dag
loner geweest: werken van de
vroege ochtend tot de late
avond en honger. Zeven kinde
ren, maar twee doodgeboren en
twee jong gestorven. Toen had
Pinheiro een ongeluk gehad
met een stier en was naar de
stad gekomen. Daar kreeg hij
werk, ook bij de conserven, en
toen was het wat beter gegaan.
Maar twee jaar geleden kwam
hij onder de bus en sindsdien is
het helemaal mis. Ja, operatie
en ziekenhuis had hij zelf niet
betaald, daar niet van, maar het
was nu toch maar een sukke
laar. Gelukkig had hij portier
kunnen worden en dat gaf nog
500 escudo per maand (50 gul
den). Lopez zelf heeft ongeveer
1400, maar hij mag dan ook niet
klagen; er zijn er niet veel, die
het zo hebben. Hij heeft een
goed huis, gehuurd van de staat,
voor 100 escudo's per maand; 't
was eerst door zijn vader ge
huurd; nu moet hij nog enkele
jaren betalen en dan wordt het
zijn eigendom op voorwaarde,
dat het in de familie blijft. Er
is een tuintje bij, een keuken,
vier kamers en een douche. Of
Lopez wel eens een douche
neemt? Neen, mijnheer, dat niet
maar de vrouw kan er de rom
mel bergen.
TEVREDEN.
Lopez is tevreden. Met het
eten is 't vorige jaren niet ge
makkelijk geweest, maar er is
weer meer en het is iets goed
koper dan in 1947 neen zo
als voor de oorlog zal het wel
niet gauw meer worden. Maar
Lopez mag niet klagen; hij heeft
het beter dan de meeste arbei
ders, een stuk beter.
Zoals Lopez het beter heeft
dan de oude Pinheiro het had,
zo gaat het het moderne Setubal
beter dan het oude. Niet alleen
is de stad in dertig jaar vier
keer zo groot geworden van
13.000 in 1914 tot meer dan 50.000
inwoners nu er is ook meer
welvaart. Vroeger bestond de
NIEUWE FABRIEKEN.
De werkelijke vooruitgang is
pas van de laatste vijftien of
twintig jaar. De conservenfa-
brieken zijn groter en moderner
geworden en hebben nu teza
men 6000 arbeiders, maar daar
bij is er nu de grootste cement
fabriek van het land en een fa
briek voor kunstmest en andere
veredelingsproducten. Dii laat
ste staat in verband met Setü-
bal's achterland; de provincie
Alentejo. De irrigatiewerken,
die hier zijn aangelegd, zullen
van een achterlijke streek een
welvarend landbouwgebied
moeten maken. Voor de in- en
uitvoer is Setubal de aangewe
zen haven. Hier wordt ook de
pyriet gebracht uit de mijnen
van Aljustrel, in het hartje van
Zuid-Portugal. Behalve de in
dustrie heeft Setubal dus
scheepvaart; de grote handel
wordt natuurlijk volkomen op
geslokt door Lissabons kilome
ters lange kaden maar als pro
vinciehaven is Setubal belang
rijk. Naarmate de landbouw in
Alentejo verbetert en de indus
trie in de stad toeneemt, zal dé
haven belangrijker worden. En
zal een scheepswerf komen
een fabriek voor lampen
soortgelijke artikelen. Een Ame
rikaanse firma gaat er haar au
to's monteren en de Shell wil er
een raffinaderij beginnen. Setü-
bal is in aantal inwoners nu al
de derde stad van het land, haar
haven heeft al meer scheepvaart
dan die van Porto in Januari
van dit jaar 52.000 ton haar
industrie breidt zich uit, haar
achterland wordt belangrijker:
de. toekomst ziet er niet sieeht
uit.
(Nadruk verboden).
En immer hoog in ere houdt
De onverschrokken Naerebout
Zeeuws Volkslied
200 jaar geleden
stierf hij te Goes
Nu het a.s.s Maandag 200
jaar geleden is, dat Frans
Naerebout is geboren, willen
wij ons houden aan de be
kende regels uit het Zeeuwse
volkslied en hem dus in 't
kort herdenken.
Te Veere op 30 Aug. 1748
uit een vissersfamilie gebo
ren. heeft hy later te Vlis-
singen evenals zyn broer Ja
cob het vissersbedrijf uitge
oefend. Beiden hebben met
andere kloeke zeelui op
23 Juli 1779 met groot le
vensgevaar 87 man van de
bij Zoutelande gestrande Oost-
Indiëvaarder, de „Woestduin"
gered. Het schip was by
stormweer op De Rassen
vastgelopen en ten dele stuk
geslagen.
De kamer Zeeland der O.
I. Compagnie schonk aan de
redders 1800, hiervan kre-
;en de gebr. Naerebout elk
300.
ning zag men in de vorige
eeuw een prent met het ver
gaan en ae redding van de
„Woestduin". Ook was op het
grafmonument van een om-
fekomen aanzienlijke schip-
reukeling in de St. Jacobs-
kerk te Vlissingen het stran
den zeer kunstig in wit mar
mer uitgebeeld. Helaas is dit
monument erg geschonden.
HIJ WERD LAN
TAARNOPSTEKER.
Later heeft Frans Naere
bout nog meer schipbreuke
lingen gered en zich verder
als looas zeer verdienstelijk
gemaakt. In de Franse tijd,
toen zo goed als alle scheep
vaart stil lag, werd hij als
loods bedankt. Hij ging weer
op de gamalenvangst. totdat
hij in 1808 benoemd werd tot
lantaarnopsteker aan het Sas
van Goes. Dit was ook een
armoedig bestaan, bovendien
werd zrjn salaris lange tyd
niet uitbetaald.
Zijn laaaste levensjaren
werking met de Franse film
regisseur Edmond T. Grevil-
le, de maker van de Neder
landse film „40 Jaren" en
van talrijke Franse en Engel
se films, werd het stuk voor
de film bewerkt. Behalve 'n
Nederlandse versie, zal de
film ook in het Engels wor
den opgenomen met het doel
het Nederlandse verhaal ook
ovr de grenzen te brengen
en de mogelijkheid te schep
pen tot afzet van Nederland
se filmproducten in het bui
tenland.
Want één doel heeft de
filmmaatschappij, die zich
noemt „Dutch Inter-States
Filmproduction". vast voor
ogen, en dat is het definitief
breken met de producten, die
de Nederlandse filmindustrie
vóór de oorlog heeft uitge
bracht. Men heeft de vaste
wil ten Nederlandse industrie
te stichten, die op een be
hoorlijk peil zal staan en zyn
plaats in de wereld zal we
ten te vinden. Men wordt in
dit doel gesterkt door de
overtuiging dat in ons land
krachten te vinden zijn, zo
wel op artistiek als technisch
gebied, die in staat zijn aan
trekkelijke films te vervaardi
gen.
NEDERLANDSE
KRACHTEN
Het is de bedoeling van de
organisatoren in de eerste
plaats Nederlandse krachten,
regisseurs, chemici en ac
teurs op te leiden. Zolang
wij in ons land nog niet over
dergelijke mensen beschikken,
zal met buitenlandse krach
ten worden gewerkt.
De Nederlandse spelers, die
ten dele in de Engelse films
zullen optreden, zijn onder
meer Matthieu van Eysden,
Piet Bron. Myra Ward, Jan
Retèl, Han Bentz van den
Berg en Jack Gimberg en ln
de Engelse versie spelen
Raymond Lovell, Carol van
Derman, Bruce Lister en Ju
lian Dallas.
De film speelt in de oor
log op een boerderij, waar
een Joodse financier, een
links georiënteerde arWider
(Van onze reizende redacteur)
Amsterdam, Aug. „Ik wist niet, dat sprookjes wer
kelijkheid konden worden", zegt het ietwat dromerige on
derwijzeresje Jantien Schaalma uit Siddeburen, nu zy voor
het eerst van haar leven in de hoofdstad des lands een rond
vaart maakt in een van de dertig toeristenvaartuigen te Am
sterdam te midden van een schare andere Groningers,
Zaankanters, Twentenaren, Zuidhollanders, Friezen en Dren
ten. Zy zegt 't met haar Noordelijk accent en vele anderen
maken, elk op hun eigen wyze, soortgelyke opmerkingen by
het ziert van de feestverlichting langs de grachten, de oude
bomen, de eerbiedwaardige gevels, de bruggebogen en de ka
den, die zich weerspiegelt in het zachtrimpelende water op
deze heerlijke zomeravond.
1000 Buurtfeesten
Het is inderdaad een sprook
je gelijk! Alle dertig rond
vaartboten zijn tjokvol en elk
uur staat er een schare nieu
we gegadigden geduldig in de
rij om ook maar de kans te
krijgen het wonder van de
spiegelende stad op haar
Os maakte Venlo
onveilig
Een Ierse os. deel uit
makende van een transport
van 25 Ierse ossen. be
stemd voor het slachthuis
te Venlo. wilde blijkbaar de
atwijzende houding, die de
Venlose slagers ten op
zichte van zijn Argentijn
se soortgenoten hebben in
genomen, wreken. Nadat 24
ossen kalm door de poort
het abattoir binnen waren
gewandeld, kreeg de laatste
het plotseling op zijn heu
pen en ondernam een koe
ne ren door Venlo's straten.
Verschillende slagers als
mede een steeds groter aan
tal supporters zette de ach
tervolging in. Een overweg
wachter. die het dier zag
naderen. poogde een
handje behulpzaam te
zijn en draaide de bomen
dicht. De os nam echter
met een sierlijke sprong de
hindernis en kwam na ver
schillende omwegen en na
het veroorzaken van veel
schrik onder sommige voor
bijgangers terecht bij de
grote puinberg op de Köln-
mindenerbaan midden in
de stad. welke hij beklom
en van die hoge post be
keek hij enkele ogenblik
ken als een triomfator de
stad. De nadering van zijn
achtervolgers dreef het
dier tot eeA nieuwe vlucht,
welke eindigde toen een
vijftal slagers de os aan de
Schaapsdijk tenslotte wis
ten te overweldigen en ter
plaatse naar de eeuwige
jachtvelden zonden.
en een politiek intere.sseloos
student zijn ondergedoken.
Als de zoon van de boer
die heeft dienst genomen bij
de vijand, na twee jaar te
rugkeert en eist, dat de on
derduikers zullen verdwijnen,
zegt de godsvruchtige boer,
dat niet hrj. maar de bij hem
ondergebrachte mensen recht
hebben op de boerderij. Het
conflict vindt zijn hoogte,
punt als de boer besluit zyn
eigen zoon het leven te be
nemen.
De eerste buitenopnamen
zijn begonnen. In November
hoopt men de film gereed te
hebben.
De feestverlichting in Amsterdam heeft proefgebrand. De
verlichte ."Magere Brug aan de Amstel.
In bijna iedére visserswo- werden door toedoen van het
Zeeuws Genootschap van We
tenschappen een weinig ver
licht. Koning Willem I n.l.
schonk hem in 1816 een gift
van 500 en verhief hem
tot broeder in de orde van
de Nederlandse Leeuw, waar
aan een jaarlijkse toelage
van 200 was verbonden.
Frans Naerebout heeft
echter niet lang daarvan mo-
fen genieten, daar hij op 29
.ug. 1818, de dag voor hij
70 jaar zou worden, in zijn
woning aan het Sas van
Goes overleed. Hy werd in
de Grote Kerk te Goes be
graven.
Het departement Goes van
de maatschappij tot Nut van
't Algemeen heeft op zyn
graf een zerk met opschrift
doen leggen,
HET GRAFSCHRIFT.
De dichter Feith maakte
het volgende grafschrift:
Hier rust de fiere Loods,
Frans Naerebout. in t graf
Die, als zijn turend oog der
Zeelé nood bespeurde,
Zich in den felsten storm
op d'Oceaan begaf
En menigwerf den dood 'n
wisse prooi ontscheurde,
O, Zeeuwen, 't achtbaar
hoofd bedoelde loon noch lof,
Dat deed uw Ruyter niet!
Dat kan een Zeeuw
versmaden!
De Held, de ware held,
verheft zich boven 't stof
En wacht d'onsterflyk-
held alleen van groote daden.
Eerst in 1919, dus een eeuw
na zijn dood, werd te Vlis
singen op de Boulevard een
standbeeld voor Frans Nae
rebout opgericht. Het oor
logsgeweld in 1944 heeft het
echter geheel vernield. Op
merkelijk dat het standbeeld
van M. A. de Ruyter, dat
ook in de vuurlinie stond,
ongeschonden bleef.
wij zullen hopen, dat spoe
dig een nieuw standbeeld
voor Naerebout zal verrijzen;
want het is de plicht van
iedere Zeeuw dat hy immer
hoog ln ere houdt de onver
schrokken Naerebout.
t. B. 3. de Mey.
schoonst, d.w.z. van het water
af te bewonderen. Lang niet
iedereen krijgt die kans, want
al kunnen die boten nu een
kleine 10.000 mensen per
avond rondvaren, de vraag is
veel groter en zij stijgt met
de dag". Men schat het aantal
gegadigden op tenminste het
tienvoudige. De ondernemers
zouden in deze dagen driehon
derd rondvaartboten vol kun
nen boeken
Tienduizenden bezoekers uit
alle delen van het land en dui
zenden vreemdelingen bevinden
zich nu al in de stad, die weer
eens toont waarlijk een waar
dige hoofdstad te zijn. De vijf
tienhonderd deelnemers aan
het congres van de Wereldraad
der Kerken zullen vrijwel alle
het grote feest van het rege
ringsjubileum van H. M. blij
ven bijwonen en sommige ook
nog de inhuldiging van de Re
gentes tot Koningin. Ook van
het Philosophen-congres zijn
er hier tal van deelnemers blij
ven hangen. De officiële gas
ten, o.w. vele vorstelijke per
sonen, zijn er nog niet, maar
ene der grootste hotels Is voor
hen gereserveerd. De meest
populaire buitenlandse bezoek
ster is nu al Prinses Margaret
Rose, de tweede dochter van
de Engelse Koning, die nog
nooit eerder buiten Brits ge
bied is geweest en ook nog
nooit eerder een officiële mis
sie heeft vervuld. Nederland
zal het haar echter niet moei
lijk maken.
EEN MILLIOEN INWONERS.
Reeds nu telt Amsterdam
(tijdelijk) meer dan een mil
lioen inwoners, want bijna el
ke familie heeft gasten over.
Daar komen dan nog de dag
jesmensen bij. die per spoor,
per touringcar en per boot da
gelijks te gast komen. De
grootste toeloop verwacht men
op 6 September, de dag der
inhuldiging in de Nieuwe Kerk.
Dan zullen zich in deze stad,
die normaliter 800.000 inwo
ners herbergt, zeker twee mil
lioen personen bevinden. De
restaurants en koffiehuizen
hbben extra voedselvoorraden
ingeslagen om honger en dorst
naar behoren te kunnen ver
slaan. De politie krijgt ver
sterking van haar eigen hulp-
cprps en van beneden agenten
uit Den Haag en Rotterdam.
Alle rijverkeer in de oude stad
en langs de grachten wordt
stopgezet.
WAT ER IS TE DOEN.
En wat is er nu allemaal te
beleven rondom de eigenlijke
inhuldiging, die slechts drie
duizend uitverkorenen zullen
bijwonen? Wel, op 30 Augus
tus zal Koningin Wilhelmina
om 5 uur nam. voor het laatst
als zodanig officieel te Am
sterdam verwelkomd worden.
De dag daarop, haar 68ste
verjaardag, zal zy op de Dam
een aubade van 19.000 zangers
en zangeressen in ontvangst
nemen. In de Stadsschouwburg
zal van 2 September af een
zinnespel „1948 Anno Christi"
vertoond worden en een dag
later zullen duizenden kunnen
genieten van een vlootschouw
op het IJ, waaraan 2000 ma
rine-eenheden, koopvaardij
schepen, vissersvaartuigen,
jachten en binnenschepen, ver
sierd en gepavoiseerd, zullen
deelnemen. Op 4 September
komen er sport- en fakkelde
monstraties; Zondag zyn er
bijzondere kerkdiensten. De
zesde September is dan de in
huldiging met des avonds een
kroningsspel (3000 acteurs) in
ht Stadion; de volgende avond
een galaconcert in het Con
certgebouw. Daartussendoor
zullen 1001 buurtfeesten wor
den gegeven van allerlei aard,
zodat men in de komende
week te Amsterdam ternau
wernood tien stappen zal kun
nen doen of men zal in de al
gemene vreugde betrokken
worden.
Gedenkteken voor
gevallen spoorweg
mannen.
Enkele maanden na de be
vrijding besloot de directie
van de N.V Nederlandse
Spoorwegen, in overleg met
de personeelsraad een gedenk
teken op te richten ter nage
dachtenis van de personeels
leden, die in de oorlogsjaren en
gedurende de bezettingsjaren
ten gevolge van oorlogshande
lingen of terreur om het leven
waren gekomen.
Het ligt thans in de bedoe
ling dit monument het volgend
iaar September, tér gelegen
heid van de herdenking van
de spoorwegstaking van 1944
te onthullen.