Canadese toestanden en Nederlandse immigranten Krijgt Nederland weereen filmindustrie? Portugal, land in opbouw Amsterdam-bij-avond, een sprookje gelijk Zeeland herdenkt Frans Naerebout Ook in Canada gaat het niet gemakkelijk Vrouwe Fortuna gast in Setubal Op 6 September twee millioen Nederlanders in de hoofdstad TWEEDE BLAD PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT VRIJDAG 27 AUGUSTUS 1948 Er zijn goede mogelijkheden (Bijzondere correspondentie) Laten we er geen doekjes om winden: Er tnoet in Ame rika en Canada hard gewerkt worden om het dagelijks brood te verdienen. Het lijkt soms van niet. De immigran ten, die pas in Canada aangekomen en op een boerderij te werk worden gesteld, denken daar zo het hunne van, zo als in Nederland de baas in het oog van zyn „arbeider" in de regel ook niet veel uitvoert. Maar daarom is het niet min der wxear. Ik wou, dat het mogelijk was, de aspirant-emigrant de illusie te ontnemen, dat in Ca nada het goud van de straten is op te scheppen. Mijn reis naar Canada heeft me op nieuw helder en klaar geleerd, dat de meeste mensen, die gaan emigreren, zich geen goed beeld van het land, waar heen ze vertrekken, willen vormen. Men loopt zo lang rond met de idee van weg te willen uit Nederland, dat men zich eenvoudig toesluit voor de werkelijkheid, die him wordt voorgehouden. Zij luisteren tijdens een le zing of in een gesprek en ze ontkennen niet, dat het in de eerste tijd wel moeilijk zal zijn en dat in Canada natuurlijk moet worden gewerkt, maar het dringt in verreweg de meeste gevallen in het geheel niet tot hen door. Men wil de realiteit eenvoudig niet onder ogen zien uit vrees, de moed om te emigreren te zullen verliezen of ook omdat moeder de vrouw dan misschien be zwaren heeft, of om welke andere reden ook. Men klemt zich vast aan een optimistische regel uit een brief van een fa milie of kennis, aan een krantenartikel of zelfs aan zyn eigen fantasie. IDEE FIXE. Ondanks alle voorlichting en waarschuwing van mensen, die er iets van weten, laat men niet los de idiee fixe: in het buitenland verdien ik massa's feld en daar is het land van elofte. Bij mijn herhaalde aanraking met mensen, die het vorige en dit jaar naar Canada emigreerden, trof me wel heel sterk het niet te ver bergen materialisme, dat uit de woorden en daden sprak. De dollar en nog eens de dol lar staat voorop. De teleurstelling, die de mensen in de eerste tyd wel moeten ervaren, omdat hun Ikleurig fantasietje als een zeepbel is uiteengespat, be treft nog niet zo zeer de dik wijls primitieve woningtoe standen of de htm vreemde ar beidsverhoudingen, dan wel altijd het loon. We verdienen te weinig. Het leven is duurder dan we had den verwacht. We kunnen op deze wijze niet sparen, niet voor onszelf beginnen. Om dit laatste gaat het! Zeker by de besten, die hun arbeid zien in het licht van hun roeping, heerste de ge dachte om een zelfstandig en vreugdebiedend bestaan, vry van de vele ketenen, waarme de in het oude vaderland ge durende de na-oorlogse jaren het leven gebonden is, op te bouwen. Doch bjj de meeste gxat het om geld, liefst veel geld ver dienen. Men heeft geen ge duld, men hijgt er naar nu eindelek eens aan de slag te gaan, niet voor de Canadese boer tegen een schamel maandloon, doch voor zichzelf om, ja laten we het maar eer lijk zeggen, om rijk te worden. NIET GEMAKKELIJK OM RIJK TE WORDEN. En nieuwe teleurstellingen zullen hun deel worden, want ook in Canada is het niet zo gemakkelijk om rijk te wor den, zelfs niet om een flink eigen bedrijf in een aantal ja ren vrij van schuld te krijgen. Het land biedt ongetwijfeld uitstekende kansen. Doch het gaat veelal niet zoals men het zich denkt; in de regel is het niet een rechte lijn naar bo ven. De een slaagt, een ander niet! Onder dikwijls gelijke omstandigheden en kansen. Treffende voorbeelden beves- Louis St. Laurent, de Cana dese minister van buitenlandse zaken, die Mackenzie King als premier zal opvolgen. tigen dit. Men ontmoet men sen op eigen prachtige boer derijen, een sectie (264 ha.) groot, met voor duizenden dol lars aan werktuigen, vrucht van een twintigtal jaren zwoe gen, en anderen, die op hun wijze ook al die tijd hun best deden en niettemin nog in loonarbeid werkzaam zijn. Dat ook de vrouw des hui zes bij dit alles van de groot ste invloed is, behoeft nauwe lijks opgemerkt. Bij de voorlichting en selec tie zou niet enkel de man, maar evenzeer de vrouw aan wezig dienen te zijn en elke man zou men de wijsheid toe wensen te kunnen beoordelen of de „huisvrouw zijner jeugd" over de kwaliteiten beschikt, die het gezin in den vreemde onder Gods zegen succes kun nen waarborgen. Heeft ze die niet, laat men dan in vredes naam in Nederland blijven. Het leven is hier altijd nog goedertierener dan in het bui tenland. Een waarschuwing richten we ook tot de vaders van gro te gezinnen met enkel nog jonge kinderen. Als de vader alleen de kost moet verdienen voor een kinderrijke familie, is het in Canada ,,a hard life", in duidelijk Nederlands ge zegd: een periode van zwoe gen. Voor dezulken vraagt het jaren voor zij aan vooruitgang kunnen denken. Het is beter nog enige jaren hier te blijven, waardoor de kinderen goed schoolonderwijs genieten en men enigermate met de Engel se taal op de hoogte kan ko men. Als de jongens en meisjes veertien, vijftien jaar zyn, is de goede tyd aangebroken. In de suikerbieten, tomaten, ta bak en vruchten kunnen dezul ken gedurende de seizoenen 50 dollarcents per uur verdienen, Dan overwint men gemakke lijk al de moeilijkheden, die een vader en moeder blijven drukken, als zij de volle zorg voor een half dozijn of meer dreumesjes dragen. Bjj emigratie zyn er steeds twee beslissende factoren: de omstandigheden en de emi grant. De toestand in Canada is over het algemeen gespro ken momenteel zo, dat er goe de mogelijkheden zijn, ook als men moet beginnen zonder be drijfskapitaal, doch dit vraagt van de immigrant persoonlijk heid, werkkracht, zuinigheid en begrip. Dit jaar venvacht men ruim honderdduizend immigranten in Canada. Helaas hebben ver schillende redenen er toe ge leid, dat het getal Nederlan ders beneden de verwachting blijft. Canada hoopt op een snelle uitbreiding van de be volking. Onze landgenoten zyn gaarne geziene immigranten en de ervaring leert, dat zy een goede plaats innemen in het Canadese volksleven. Bergen op Zoom herstelt zich. Met uitzondering van de to taal verwoeste en nog enkele zwaar beschadigde panden is de oorlogsschade ln de ge meente Bergen op Zoom zo goed als geheel hersteld. Deze herstelling betreft 2500 pan den, er is een bedrag van 21& millioen gulden mee gemoeid geweest. Van de ongeveer 100 totaal verwoeste huizen zijn er nog slechts 6 opgebouwd. Van de beschadigde en ver woeste kerken zijn er 2 her steld. Een jaar geleden behaalde mevr. MorrowTail haar vlieg brevet. H'iar man echter hield vol, dat ze niet kon vliegen. Om het tegendeel te bewijzen wil ze een vlucht om de we reld maken. De foto is genomen op het vliegveld Croydon in Engeland. Opnamen van „Niet tevergeefs Nederlandse en Engelse versie. begonnen. In de filmstudio's in Dui- vendrecht gaat men weer draaien. De eerste film, die in de herbouwde studio's zal worden opgenomen door een team, dat in de ware zin des woords internationaal ge noemd mag worden, is geti teld „Niet tevergeefs", de woorden die H. M. de Ko ningin in één van haar Lon- dense radio-toespraken be zigde en sindsdien ons volk in ai zyn geledingen hebben bezig gehouden. De auteur Ben van Eyssel- steyn kreeg destyds van de regering de opdracht een to neelstuk te schrijven ter ge legenheid van het regerings jubileum. Het is op dit stuk, dat de film „Niet tevergeefs" werd gebaseerd. In samen- Antonio Lopez is tevreden (Van onze correspondent). SETUBAL, Aug. Niemand zou het Jan Jansen uit Leeuwar den kwalyk nemen als hy vreemd opkeek, wanneer bij ge ïnterviewd werd door een Portugese journalist. Dat Antonio Lo pez uit Setubal min of meer verbaasd is bij de ontmoeting met een Nederlandse correspondent is dus niet zo wonderlijk, Lopez vindt het leven, alles by elkaar genomen, zo slecht nog niet. Natuurlijk, er blijft genoeg te wensen over, maar hij is nogal gemakkelijk: als het niet gaat zoals hy wil, dan wil hij het maar zoals het gaat. Antonio werkt bij de conservenfabrick ja myn heer, visconserven en hy kan rond komen. Hij heeft thuis vrouw en twee kinderen vier en anderhalf jaar maar hy moet ook zorgen voor zyn schoonouders. De oude Pinheiro heeft een ongeluk gehad en de vrouw sukkelt. Lopez had het eerst eens aangezien maar wat doe je, hè? Kom er maar in, had hij gezegd. bevolking voor een groot deel uit vissers, straatarme vissers. Tegen het einde van de vorige eeuw begonnen buitenlanders er een industrie van visconserven. De eerste wereldoorlog bracht er een hausse en een recorduit breiding van de ondernemingen; na de oorlog volgde de baisse met de nodige faillissementen. n. De oudjes hadden het heel wat moeilijker gehad dan hij. De Pinheiros kwamen uit de Alentejo en zij hadden veel ar moe gehad. Pinheiro was dag loner geweest: werken van de vroege ochtend tot de late avond en honger. Zeven kinde ren, maar twee doodgeboren en twee jong gestorven. Toen had Pinheiro een ongeluk gehad met een stier en was naar de stad gekomen. Daar kreeg hij werk, ook bij de conserven, en toen was het wat beter gegaan. Maar twee jaar geleden kwam hij onder de bus en sindsdien is het helemaal mis. Ja, operatie en ziekenhuis had hij zelf niet betaald, daar niet van, maar het was nu toch maar een sukke laar. Gelukkig had hij portier kunnen worden en dat gaf nog 500 escudo per maand (50 gul den). Lopez zelf heeft ongeveer 1400, maar hij mag dan ook niet klagen; er zijn er niet veel, die het zo hebben. Hij heeft een goed huis, gehuurd van de staat, voor 100 escudo's per maand; 't was eerst door zijn vader ge huurd; nu moet hij nog enkele jaren betalen en dan wordt het zijn eigendom op voorwaarde, dat het in de familie blijft. Er is een tuintje bij, een keuken, vier kamers en een douche. Of Lopez wel eens een douche neemt? Neen, mijnheer, dat niet maar de vrouw kan er de rom mel bergen. TEVREDEN. Lopez is tevreden. Met het eten is 't vorige jaren niet ge makkelijk geweest, maar er is weer meer en het is iets goed koper dan in 1947 neen zo als voor de oorlog zal het wel niet gauw meer worden. Maar Lopez mag niet klagen; hij heeft het beter dan de meeste arbei ders, een stuk beter. Zoals Lopez het beter heeft dan de oude Pinheiro het had, zo gaat het het moderne Setubal beter dan het oude. Niet alleen is de stad in dertig jaar vier keer zo groot geworden van 13.000 in 1914 tot meer dan 50.000 inwoners nu er is ook meer welvaart. Vroeger bestond de NIEUWE FABRIEKEN. De werkelijke vooruitgang is pas van de laatste vijftien of twintig jaar. De conservenfa- brieken zijn groter en moderner geworden en hebben nu teza men 6000 arbeiders, maar daar bij is er nu de grootste cement fabriek van het land en een fa briek voor kunstmest en andere veredelingsproducten. Dii laat ste staat in verband met Setü- bal's achterland; de provincie Alentejo. De irrigatiewerken, die hier zijn aangelegd, zullen van een achterlijke streek een welvarend landbouwgebied moeten maken. Voor de in- en uitvoer is Setubal de aangewe zen haven. Hier wordt ook de pyriet gebracht uit de mijnen van Aljustrel, in het hartje van Zuid-Portugal. Behalve de in dustrie heeft Setubal dus scheepvaart; de grote handel wordt natuurlijk volkomen op geslokt door Lissabons kilome ters lange kaden maar als pro vinciehaven is Setubal belang rijk. Naarmate de landbouw in Alentejo verbetert en de indus trie in de stad toeneemt, zal dé haven belangrijker worden. En zal een scheepswerf komen een fabriek voor lampen soortgelijke artikelen. Een Ame rikaanse firma gaat er haar au to's monteren en de Shell wil er een raffinaderij beginnen. Setü- bal is in aantal inwoners nu al de derde stad van het land, haar haven heeft al meer scheepvaart dan die van Porto in Januari van dit jaar 52.000 ton haar industrie breidt zich uit, haar achterland wordt belangrijker: de. toekomst ziet er niet sieeht uit. (Nadruk verboden). En immer hoog in ere houdt De onverschrokken Naerebout Zeeuws Volkslied 200 jaar geleden stierf hij te Goes Nu het a.s.s Maandag 200 jaar geleden is, dat Frans Naerebout is geboren, willen wij ons houden aan de be kende regels uit het Zeeuwse volkslied en hem dus in 't kort herdenken. Te Veere op 30 Aug. 1748 uit een vissersfamilie gebo ren. heeft hy later te Vlis- singen evenals zyn broer Ja cob het vissersbedrijf uitge oefend. Beiden hebben met andere kloeke zeelui op 23 Juli 1779 met groot le vensgevaar 87 man van de bij Zoutelande gestrande Oost- Indiëvaarder, de „Woestduin" gered. Het schip was by stormweer op De Rassen vastgelopen en ten dele stuk geslagen. De kamer Zeeland der O. I. Compagnie schonk aan de redders 1800, hiervan kre- ;en de gebr. Naerebout elk 300. ning zag men in de vorige eeuw een prent met het ver gaan en ae redding van de „Woestduin". Ook was op het grafmonument van een om- fekomen aanzienlijke schip- reukeling in de St. Jacobs- kerk te Vlissingen het stran den zeer kunstig in wit mar mer uitgebeeld. Helaas is dit monument erg geschonden. HIJ WERD LAN TAARNOPSTEKER. Later heeft Frans Naere bout nog meer schipbreuke lingen gered en zich verder als looas zeer verdienstelijk gemaakt. In de Franse tijd, toen zo goed als alle scheep vaart stil lag, werd hij als loods bedankt. Hij ging weer op de gamalenvangst. totdat hij in 1808 benoemd werd tot lantaarnopsteker aan het Sas van Goes. Dit was ook een armoedig bestaan, bovendien werd zrjn salaris lange tyd niet uitbetaald. Zijn laaaste levensjaren werking met de Franse film regisseur Edmond T. Grevil- le, de maker van de Neder landse film „40 Jaren" en van talrijke Franse en Engel se films, werd het stuk voor de film bewerkt. Behalve 'n Nederlandse versie, zal de film ook in het Engels wor den opgenomen met het doel het Nederlandse verhaal ook ovr de grenzen te brengen en de mogelijkheid te schep pen tot afzet van Nederland se filmproducten in het bui tenland. Want één doel heeft de filmmaatschappij, die zich noemt „Dutch Inter-States Filmproduction". vast voor ogen, en dat is het definitief breken met de producten, die de Nederlandse filmindustrie vóór de oorlog heeft uitge bracht. Men heeft de vaste wil ten Nederlandse industrie te stichten, die op een be hoorlijk peil zal staan en zyn plaats in de wereld zal we ten te vinden. Men wordt in dit doel gesterkt door de overtuiging dat in ons land krachten te vinden zijn, zo wel op artistiek als technisch gebied, die in staat zijn aan trekkelijke films te vervaardi gen. NEDERLANDSE KRACHTEN Het is de bedoeling van de organisatoren in de eerste plaats Nederlandse krachten, regisseurs, chemici en ac teurs op te leiden. Zolang wij in ons land nog niet over dergelijke mensen beschikken, zal met buitenlandse krach ten worden gewerkt. De Nederlandse spelers, die ten dele in de Engelse films zullen optreden, zijn onder meer Matthieu van Eysden, Piet Bron. Myra Ward, Jan Retèl, Han Bentz van den Berg en Jack Gimberg en ln de Engelse versie spelen Raymond Lovell, Carol van Derman, Bruce Lister en Ju lian Dallas. De film speelt in de oor log op een boerderij, waar een Joodse financier, een links georiënteerde arWider (Van onze reizende redacteur) Amsterdam, Aug. „Ik wist niet, dat sprookjes wer kelijkheid konden worden", zegt het ietwat dromerige on derwijzeresje Jantien Schaalma uit Siddeburen, nu zy voor het eerst van haar leven in de hoofdstad des lands een rond vaart maakt in een van de dertig toeristenvaartuigen te Am sterdam te midden van een schare andere Groningers, Zaankanters, Twentenaren, Zuidhollanders, Friezen en Dren ten. Zy zegt 't met haar Noordelijk accent en vele anderen maken, elk op hun eigen wyze, soortgelyke opmerkingen by het ziert van de feestverlichting langs de grachten, de oude bomen, de eerbiedwaardige gevels, de bruggebogen en de ka den, die zich weerspiegelt in het zachtrimpelende water op deze heerlijke zomeravond. 1000 Buurtfeesten Het is inderdaad een sprook je gelijk! Alle dertig rond vaartboten zijn tjokvol en elk uur staat er een schare nieu we gegadigden geduldig in de rij om ook maar de kans te krijgen het wonder van de spiegelende stad op haar Os maakte Venlo onveilig Een Ierse os. deel uit makende van een transport van 25 Ierse ossen. be stemd voor het slachthuis te Venlo. wilde blijkbaar de atwijzende houding, die de Venlose slagers ten op zichte van zijn Argentijn se soortgenoten hebben in genomen, wreken. Nadat 24 ossen kalm door de poort het abattoir binnen waren gewandeld, kreeg de laatste het plotseling op zijn heu pen en ondernam een koe ne ren door Venlo's straten. Verschillende slagers als mede een steeds groter aan tal supporters zette de ach tervolging in. Een overweg wachter. die het dier zag naderen. poogde een handje behulpzaam te zijn en draaide de bomen dicht. De os nam echter met een sierlijke sprong de hindernis en kwam na ver schillende omwegen en na het veroorzaken van veel schrik onder sommige voor bijgangers terecht bij de grote puinberg op de Köln- mindenerbaan midden in de stad. welke hij beklom en van die hoge post be keek hij enkele ogenblik ken als een triomfator de stad. De nadering van zijn achtervolgers dreef het dier tot eeA nieuwe vlucht, welke eindigde toen een vijftal slagers de os aan de Schaapsdijk tenslotte wis ten te overweldigen en ter plaatse naar de eeuwige jachtvelden zonden. en een politiek intere.sseloos student zijn ondergedoken. Als de zoon van de boer die heeft dienst genomen bij de vijand, na twee jaar te rugkeert en eist, dat de on derduikers zullen verdwijnen, zegt de godsvruchtige boer, dat niet hrj. maar de bij hem ondergebrachte mensen recht hebben op de boerderij. Het conflict vindt zijn hoogte, punt als de boer besluit zyn eigen zoon het leven te be nemen. De eerste buitenopnamen zijn begonnen. In November hoopt men de film gereed te hebben. De feestverlichting in Amsterdam heeft proefgebrand. De verlichte ."Magere Brug aan de Amstel. In bijna iedére visserswo- werden door toedoen van het Zeeuws Genootschap van We tenschappen een weinig ver licht. Koning Willem I n.l. schonk hem in 1816 een gift van 500 en verhief hem tot broeder in de orde van de Nederlandse Leeuw, waar aan een jaarlijkse toelage van 200 was verbonden. Frans Naerebout heeft echter niet lang daarvan mo- fen genieten, daar hij op 29 .ug. 1818, de dag voor hij 70 jaar zou worden, in zijn woning aan het Sas van Goes overleed. Hy werd in de Grote Kerk te Goes be graven. Het departement Goes van de maatschappij tot Nut van 't Algemeen heeft op zyn graf een zerk met opschrift doen leggen, HET GRAFSCHRIFT. De dichter Feith maakte het volgende grafschrift: Hier rust de fiere Loods, Frans Naerebout. in t graf Die, als zijn turend oog der Zeelé nood bespeurde, Zich in den felsten storm op d'Oceaan begaf En menigwerf den dood 'n wisse prooi ontscheurde, O, Zeeuwen, 't achtbaar hoofd bedoelde loon noch lof, Dat deed uw Ruyter niet! Dat kan een Zeeuw versmaden! De Held, de ware held, verheft zich boven 't stof En wacht d'onsterflyk- held alleen van groote daden. Eerst in 1919, dus een eeuw na zijn dood, werd te Vlis singen op de Boulevard een standbeeld voor Frans Nae rebout opgericht. Het oor logsgeweld in 1944 heeft het echter geheel vernield. Op merkelijk dat het standbeeld van M. A. de Ruyter, dat ook in de vuurlinie stond, ongeschonden bleef. wij zullen hopen, dat spoe dig een nieuw standbeeld voor Naerebout zal verrijzen; want het is de plicht van iedere Zeeuw dat hy immer hoog ln ere houdt de onver schrokken Naerebout. t. B. 3. de Mey. schoonst, d.w.z. van het water af te bewonderen. Lang niet iedereen krijgt die kans, want al kunnen die boten nu een kleine 10.000 mensen per avond rondvaren, de vraag is veel groter en zij stijgt met de dag". Men schat het aantal gegadigden op tenminste het tienvoudige. De ondernemers zouden in deze dagen driehon derd rondvaartboten vol kun nen boeken Tienduizenden bezoekers uit alle delen van het land en dui zenden vreemdelingen bevinden zich nu al in de stad, die weer eens toont waarlijk een waar dige hoofdstad te zijn. De vijf tienhonderd deelnemers aan het congres van de Wereldraad der Kerken zullen vrijwel alle het grote feest van het rege ringsjubileum van H. M. blij ven bijwonen en sommige ook nog de inhuldiging van de Re gentes tot Koningin. Ook van het Philosophen-congres zijn er hier tal van deelnemers blij ven hangen. De officiële gas ten, o.w. vele vorstelijke per sonen, zijn er nog niet, maar ene der grootste hotels Is voor hen gereserveerd. De meest populaire buitenlandse bezoek ster is nu al Prinses Margaret Rose, de tweede dochter van de Engelse Koning, die nog nooit eerder buiten Brits ge bied is geweest en ook nog nooit eerder een officiële mis sie heeft vervuld. Nederland zal het haar echter niet moei lijk maken. EEN MILLIOEN INWONERS. Reeds nu telt Amsterdam (tijdelijk) meer dan een mil lioen inwoners, want bijna el ke familie heeft gasten over. Daar komen dan nog de dag jesmensen bij. die per spoor, per touringcar en per boot da gelijks te gast komen. De grootste toeloop verwacht men op 6 September, de dag der inhuldiging in de Nieuwe Kerk. Dan zullen zich in deze stad, die normaliter 800.000 inwo ners herbergt, zeker twee mil lioen personen bevinden. De restaurants en koffiehuizen hbben extra voedselvoorraden ingeslagen om honger en dorst naar behoren te kunnen ver slaan. De politie krijgt ver sterking van haar eigen hulp- cprps en van beneden agenten uit Den Haag en Rotterdam. Alle rijverkeer in de oude stad en langs de grachten wordt stopgezet. WAT ER IS TE DOEN. En wat is er nu allemaal te beleven rondom de eigenlijke inhuldiging, die slechts drie duizend uitverkorenen zullen bijwonen? Wel, op 30 Augus tus zal Koningin Wilhelmina om 5 uur nam. voor het laatst als zodanig officieel te Am sterdam verwelkomd worden. De dag daarop, haar 68ste verjaardag, zal zy op de Dam een aubade van 19.000 zangers en zangeressen in ontvangst nemen. In de Stadsschouwburg zal van 2 September af een zinnespel „1948 Anno Christi" vertoond worden en een dag later zullen duizenden kunnen genieten van een vlootschouw op het IJ, waaraan 2000 ma rine-eenheden, koopvaardij schepen, vissersvaartuigen, jachten en binnenschepen, ver sierd en gepavoiseerd, zullen deelnemen. Op 4 September komen er sport- en fakkelde monstraties; Zondag zyn er bijzondere kerkdiensten. De zesde September is dan de in huldiging met des avonds een kroningsspel (3000 acteurs) in ht Stadion; de volgende avond een galaconcert in het Con certgebouw. Daartussendoor zullen 1001 buurtfeesten wor den gegeven van allerlei aard, zodat men in de komende week te Amsterdam ternau wernood tien stappen zal kun nen doen of men zal in de al gemene vreugde betrokken worden. Gedenkteken voor gevallen spoorweg mannen. Enkele maanden na de be vrijding besloot de directie van de N.V Nederlandse Spoorwegen, in overleg met de personeelsraad een gedenk teken op te richten ter nage dachtenis van de personeels leden, die in de oorlogsjaren en gedurende de bezettingsjaren ten gevolge van oorlogshande lingen of terreur om het leven waren gekomen. Het ligt thans in de bedoe ling dit monument het volgend iaar September, tér gelegen heid van de herdenking van de spoorwegstaking van 1944 te onthullen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1948 | | pagina 5