Van Biggekerke tot Babel
KAPPIE en het geheim van de aardlaag
Christ. Ziekenhuis
Bethesda in 1947
Kerk en School
Mysterie T,"rd Ad,m*
van de Prinsengracht
Landbouwhuishoudscholen
in Zeeland floreren
Buitenlandse studenten werken 32.000 uur
voor Walcheren.
„Lijntrekken" staat niet in
hun woordenboek.
Toen 120 studenten uit
venscheiden© landen na een
jaar college lopen en stude
ren hun boeken dichtklapten,
hun ruime of schaarse geld
middelen onderzochten, kleu
rige truien aantrokken en
per boot, per trein of zelfs
per fiets naar het studenten
werkkamp in Biggekerke
reisden, kon ledereen voor
spellen. dat er in dat mooie
dorp met zijn vriendelijke be
woners iets zou veranderen.
En er Is Iets veranderd: de
sfeer. Wanneer men 's avonds
in het dorp zovele talen
hoort, van Engels, Frans en
Duits tot Fins. Noors en
Italiaans toe, men zo veel
verschillende type's ziet,
proeft men in de rustige
dorpsstraat als het ware de
prikkelende sensatie van het
fgrensstation en van de bou-
evard in een mondaine bad
plaats. Op zo'n moment zou
men nauwelijks verbaasd zyn,
wanneer werklieden van de
A.N.W.B. kwamen aanstap
pen met' nieuwe plaatsnaam
borden: Babel.
LUST OM TE HELPEN.
Deze studenten vormen
een gemeenschap, waarin de
Babylonische Spraakverwar
ring maar schijn is, omdat
de kampbewoners elkaar via
Engels, Frans of Duits toch
wel verstaan en elkaar ove
rigens zonder die voertalen
óok wel zouden begrijpen.
Een gemeenschap van jonge
mensen uit Oost en West,
Noord en Zuid, die in hun
vacantie de studieboeken
wilden verwisselen voor de
schop, niet alleen om daar
door geld tverdienen voor
een prettig uitstapje na af
loop van de werkperiode of
om een ver en onbekend land
te leren kennen, maar ook
en in de eerste plaats om te
zamen met de kameraden uit
andere landen daadwerkelijk
een bevriend volk te helpen.
Idealisten Het is een
groot woord, maar men mag
net ten opzichte van deze
studenten aebruiken Die
Amerikanen bijvoorbeeld hoe
ven het geld voor hun va-
- cantie helemaal niet te ver
dienen, want zij kwamen met
behoorlijk wat dollars ons
land binnen. De uitlating, die
een student bij zijn aankomst
in het kamp deed: „Als het
nu maar met blijft regenen,
want dan kunnen wij niet
aan de slag", is ook veel
zeggend. Enkele anderen
waren nauwelijks gearriveerd,
of de kampleiding trof hen
reeds tussen de Blggekerkers
in de keuken aan, waar zij
ongevraagd aardappels waren
gaan jassen. Niemand ver
stond de Engelsen en zy
v&rstonden niemand. maar
de sfeer, die in dat kamp
keukentje leefde, zou men
graag in Berlijn en Palestina
wensen over te brengen
DEVIEZEN-MEE
VALLER.
De komst van zovele Ame
rikanen en Canadezen, die óf
in werk-, óf in recreatie
kampen trekken dan wel Be-
nelux-relzen en „Three-na-
tlons-tours" ondernemen, is
overigens een meevallertje
voor de Nederlandse studen
ten. Zij reizen met Holland
se schepen, die emigranten
naar Canada hebben gebracht
en die dus niet leeg terug
behoeven te varen. Daardoor
worden dollars verdiend en
van dat geld kunnen Neder-
I landse studenten een beurs
krijgen in de V.S.!
Sommige vrijwiligers waren
reeds vorig jaar op Walche
ren, anderen hoorden enthou
siaste verhalen van vrienden
over de Zeeuwse gastvrijheid,
de meesten, onder wie alle
Amerikanen, zijn er echter
voor het eerst.
De eerste indrukken? Och,
Walcheren in de stromende
regen biedt weinig schoons
en de gasten lieten zich daar
dan ook nog maar liever
niet over uit. Maar vol lof
waren zij over de kraakhel
dere, netjes geverfde huizen,
over de afwezigheid van puin,
over de goede organisatie
van ontvangst en huisves
ting. Enover de keuken,
waar grote stapels brood en
gehaktballen vertelden, dat
hard werken de eetlust op
wekt. Terecht kreeg ook de
kampstaf een pluim op de
hoed: in de eerste dagen
heeft deze vrijwel continu
gewerkt, zodat slechts enke
le uren geslapen kon wor
den.
En thans zijn de schouders
onder het lang niet gemak
kelijke werk, aanleg van 'n
fietspad tussen Westknpelle
en Zoutelande en demping
van een gedeelte der tank
gracht. gezet. Iedere student
moet 125 uur werken, dus
alle vrijwilligers van de twee
groepen samen verzetten on
geveer 32000 werkuren voor
Walcheren. Daar moet U nog
eens aan denken als U straks
over dat fietspad toert! I
Jaarverslag A.K.U.
Uit het jaarverslag van de
Algemene Kunstzijde Unie
N.V. te Arnhem blijkt, dat
de bruto-bedrijfswinst in het
boekjaar 1947 meer dan 21
millioen gulden bedroeg, ter-
wtjl als netto winst 12%
millioen gulden ter beschik
king stond.
Na een extra afschrijving
van 4.000.000 op het vast
gelegd kapitaal wordt voor
gesteld 7 dividend op ge
wone aandelen, 6 cum
pref. aandelen en 6 op pri
oriteitsaandelen uit te keren.
De winst is uitsluitend ont
staan door de exportwinsten,
daar de op verzoek van de
regering ingevoerde prijsver
laging van 4% c/0 voor de
binnenlandse markt geleid
heeft tot verliezen, die door
de exportwinsten gecompen
seerd moesten worden. De
grondstoffenvoorziening baart
nog grote zorgen, doch is
niet verontrustend en vormt
feen hindernis voor uitbrei-
ing van de productie.
Veel kersen in W. Brabant.
In het tuinbouwgebied van
Bergen op Zoom is men zeer
tevreden over de opbrengst
van de kersenboomgaarden.
Men verwacht, dat het totaal
van vorig jaar (53.000 kg.) zal
worden benaderd. In Bergen
op Zoom wordt speciaal de
meikers gekweekt, die van een
sterk geslacht is en over het
algemeen niet veel hinder van
de weersomstandigheden heeft
ondervonden.
55. Voordat de minister van zijn
schrik en verbazing bekomen was,
werd de deur opnieuw opengerukt en
stormde Kaper Knipoog naar binnen,
gevolgd door twee schildwachten.
„Dat is hem!" schreeuwde Kappie.
„Dat is de zelfde Kaper Knipoog van
dat portret daar! Pak hem! De op
lichter!"
„Hous je mond, lelyke leverworst!"
riep Kaper Knipoog, „Jullie zyn zelf
oplichters! Hoor eens, excellentie.
Dit is een stelletje gevaarlijke boe
ven, die revolutie willen maken! Ik
kom hier om U te waarschuwen! Het
land is in gevaar, zolang die schur
ken vry rond lopen! Ze horen in de
gevangenis thuis!"
Maar de minister liet zich gelukkig
niet ioor Kaper Knipoog voor de gek
houden. „Pak die vent!" schreeuwde
hij naar de schildwachten. „Eindelijk
hebben we die oplichter! Gooi hem
achter slot en grendel en laat twee
bewakers op hem passen."
En voordat Kaper Knipoog de kans
had om te ontsnappen, werd hij al
door de schlidwachten vastgegrepen!
„Laat me los!" gilde hij. „Ik ben
Kaper Knipoog niet. Die twee daar!
Dat zijn de schurken!"
In berichten uit Sjanghai van
correspondenten, die aan de zijde
staan van de Chinese regering,
wordt melding gemaakt van ern
stige nederlagen van de nationalis
tische Chinese troepen in de pro
vincies Sjantoeng, Sjansi en Hoe-
peh (Noord-China).
Onze nieuwe kwart
jes en (ronde)
stuivertjes.
NADELIG SLOT VAN 12.000.—
Nijpend personeelsgebrek.
Donderdagavond hield de
Vereniging tot Stichting en
Instandhouding van een Chr.
Ziekenhuis „Bethesda" te Vlis-
singen, in de kerkzaal, haar
jaarvergadering
De voorzitter, ds. J. Hindriks,
opende met schriftlezing en
gebed, en wees in zyn wel
komstwoord op het grote ver
schil met verleden jaar niet
alleen binnen doch ook buiten
het ziekenhuis. Vorig laar was
de tuin een „gersteveld", thans
vindt het oog weer rozen en
groen.
1947 was voor „Bethesda"
een record-jaar, wat het aan
tal patiënten en verpleegda-
gen betreft.
In geheel Nederland is een
groot tekort aan zusters en
ook „Bethesda" gevoelde hier
van de nadelen. Veel dank is
het bestuur verschuldigd aan
de „Uzeren plichtsbetrachting''
van het personeel, dat met
opgewektheid zijn zware, doch
schone taak verrichtte.
HET JAARVERSLAG
Door de secretaris, de heer
F. van de Velde, werd het
jaarverslag uitgebracht. Het
vermeldde, dat 1947, het eerste
volle exploitatie-jaar na de
bevrijding, goede perspectieven
opent voor de toekomst. De
Inspecteur van de Volksge
zondheid roemde bij zyn be
zoeken de keurige inrichting
van het gebouw.
In 1947 werden 1197 patiën
ten opgenomen met 26.989
verpleegdagen, waarvan 732
afkomstig waren uit Vlissin-
gen, 24 uit Middelburg, 236
ut de dorpen op Walcheren,
57 uit Zuid- en Noord-Beve
land, 7 uit Schouwen en Dui-
veland, 109 uit Zeeuvvsch-
Vlaanderen, 1 uit Tholen en
31 uit gemeenten bulten Zee
land.
Het gemiddeld aantal pa
tiënten bedroeg 79 per dag
met een gemiddelde verpleeg-
duur van 22.5 dag.
Er vonden 422 operaties
plaats en er werden 93 kinde
ren geboren.
In de Röntgen-afdeling
werden 1063 patiënten be
handeld, de polikliniek van
dr. Staverman werd bezocht
door 1072 patiënten, in het
laboratorium werden 3046 on
derzoekingen verricht.
De algehele leiding van 't
ziekenhuis berust bij de ge
neesheer-directeur, dr. J. J,
Wolters, de medische verzor
ging by de medisch-aóviseur,
dr. A. Staverman en de lei
ding der verpleging by zr. M,
J. Blok.
Het totale personeel be
staat uit 83,personen. Het te
kort aan verpleegsters is 'n
grote zorg voor het bestuur.
Gevolg van dit tekort is, dat
tot op heden de 2 Zweedse
barakken van de tuberculose
patiënten helaas niet in ge
bruik konden worden geno
men. Alle pogingen van het
bestuur om meer gediplo
meerde verpleegsters te kry-
gen. bleven zonder succes.
Ook in dit verslagjaar
mocht „Bethesda" vele bly-
ken van sympathie ontvan
gen, o.a. van de „Stichting
Herstel Zeeland", de „Stich-
HEJ
FEUILLETON
„We zullen de huizenkant
houden", waarschuwde de
hoofdinsDecteur- „Zie je 'm
nog?"
Inspecteur Beekman onder
scheidde vaag een donkere
gedaante, die door de regen
stapte.
„Hjj loopt daar voor ons
uit, meneer- Hij gaat de hoek
om- Als hii daar maar niet
staan blijft"-
„Daar heb je kans op", zei
de hoofdinspecteur, „maar
we kunnen niet wachten' -
Haastig liepen de politie
mannen naar de hoek en
inspecteur Beekman zuchtte
van verlichting, toen hij de
man weer in het oog kreeg
„Daar loopt hy. Neen, hy
staat stil".
Zijn chef trok hem haas
tig in het donkere portiek
van een winkel.
„Een brievenbus", zei hij.
„Hii doet er wat in- Kom wat
meer naar achter".
Een auto suisde door de
straat en de koplampen be
lichtte een moment de ge
stalte aan de overkant.
„Dat is 'm'\ zei de hoofd
inspecteur opgewonden- ,,'tls
die kerel, die we 's avonds
in het restaurant gezien heb
ben. Laat 'm nou maar een
eindje voorgaan".
„Hy ls cr weer in meneer",
meldde rechercheur Barends
voldaan, toen hii even later
zyr. chef zag.
„Prachtig", zei de hoofd
inspecteur- „Hobbes blijft op
de deuren letten- Zeg aan 't
postkantoor. Barends. dat de
bus op de hoek gelicht moet
worden en laat de zak eerst
naar het bureau brengen- Jij
blijft hier. Beekman. Als je
hoort schieten forceer je de
deur".
„Wou U daar nu binnen
gaan, mijnheer?" vroeg de in
specteur ongerust.
„Ja. direct, ik mag hem
geen enkele kans geven-
Neen, je mag niet mee- We
hoeven niet het risico te lo
pen. dat er twee slachtoffers
vallen".
Een half uur later, juist op
het ogenblik, dat de hoofdin
specteur verslag van zyn be
vindingen zou doen, werd er
op de deur van de kamer ven
de commissaris geklopt en de
heer Van den Berg keek
vriendelijk glimlachend om
het hoekje.
„Kijk", zei de commissaris
wrevelig, „daar hebben we
meneer de persdinges ook.
Die heeft natuurlijk weer
wat bijzonders geroken. Ik
heb een hondje gehad, dat je
nooit voorbij een slagerij kon
krygen".
„Ik heb eens een grote
hond gehad, die een muilkorf
moest dragen omdat hii naar
iedereen beet", zei de jouma
list.
„Wat vertel je me nou?'
vroeg de commissaris drei
gend-
„O, niets, commissaris, ik
dacht, dat we 't over onze
vroegere hondjes hadden".
De commissaris haalde een
beetje onwillig ziin schou
ders op.
„Nou. enfin", zei hii be
rustend. „kom er dan maar
weer bijzitten".
De hoofdinspecteur ging
gemakkelijk in ziin stoel zit
ten en stak een sigaret op.
„Vertel maar op!" gebood
de commissaris. „Wat heb je
voor een smoesje gemaakt?"
„Ik heb gezegd, dat ik een
insluiper op het spoor was en
dat die waarschijnlijk door
een raam aan de achterkant
in huis was gekomen. Ik
vroeg of hij me even binnen
wilde laten om het huis te
doorzoeken".
„Wat heeft Dupois gezegd?"
„Hij begon een lang ver
haal. maar ik zag een natte
regenjas aan de kapstok en
ik ben hem eenvoudig voor
bij gelopen naar de kamer".
„Was daar -iets bijzonders?"
„Niets- Hij had blijkbaar
zitten lezen. Een boek lag op
de tafel. Toen ging ik naar de
suitedeuren, maar hij trok
me terug".
„Daar is niets", zei hij-
„Alleen mijn oom".
„Ik zag, dat hii nerveus
was en liet me niet tegen
houden- Ik schoof de deuren
open en keek in de kamer".
„Wat zag je?" vroeg de
commissaris nieuwsgierig.
„Toen ik binnenkwam niets
bijzonders. Alleen dat wa
gentje met die sinistere in
valide!"
„Heb je 't huis dan niet
verder doorzocht?"
„Ja, Dupois had natuurlijk
gemerkt, dat ik die natte jas
had zien hangen- Hij vertelde
me, dat de familie van die
knecht op reis was en dat de
man daarom een paar dagen
in zijn huis moest slapen!"
„Heb je hem gezien?"
ting Nieuw Walcheren", uit
Amerika, en Vlissingse inge
zetenen. Door een dames-co
mité uit de Vliss. Interlcerke-
lyk Jonge Kerk werden 900
boeken ingezameld voor de
bibliotheek van „Bethesda".
Het ledental bedroeg op
31 Dec. 1947: 196, het aan
tal donateurs 143.
DE FINANCIëN.
De le penningmeester, dé
heer C. Kamermans, bracht
hierna het financieel verslag
uit. De exploitatiekosten be
droegen f 186.000 met een
nadelig saldo van 12.000.
De sociale lasten en de sala
ris-post drukken zwaar op de
expoitatie, vnl_ daar op de
verpleegkosten 'der 3e klasse
patiënten moet worden toe
gelegd. Gemiddeld brengt
iedere patiënt 5.94 per
verpleegdag op, terwijl de
uitgaven gemiddeld 6.22%
bedragen.
De voo'rzitter bracht de se
cretaris en de beide penning
meesters hartelijk dank voor
hun vele werk, in het belang
van „Bethesda" verricht.
Niet minder dank is het be
stuur verschuldigd aan dr.
Staverman en dr. Wolters
voor de wijze waarop zy de
belangen van „Bethesda" be
hartigen.
Tot bestuursleden werden
gekozen de heren ds. J. O.
Sickesz. a.s. Ned. Herv. pre
dikant te Vlissirigen, ds. L.
D. van Deyl te Koudekerke
en J van Tuinen te Middel
burg.
Na" rondvraag werd de
vergadering daarna door ds.
J. van den Berg van Sou
burg, met gebed gesloten.
VACANTIE WEEK IN DE
BOUWBEDRIJVEN
Ingevolge een beslissing van
de minister van Sociale Zaken
mag aan bouwvakarbeiders
geen byslag op de vacantie
bonnen worden verstrekt. Al
leen kan een bijslag tot het
bedrag der overbruggingsuit
kering worden verleend aan
bouwvakarbeiders, die aan een
rijkswerkplaats voor vakont
wikkeling zijn tewerkgesteld,
doch op grond van de korte
tyd van tewerkstelling na het
veriater. van de cursus niet
voldoende vacantiebonnen heb
ben kunnen sparen en aan niet-
bouwvakarbeiders, werkzaam
by de D^U.W. en gedemobili
seerde militairen- bouwvakar
beiders. die als gevolg van de
tijd doorgebracht in militaire-
dienst, niet in het bezit zijn
van voldoende vacantiebonnen.
Met de „Zuiderkruis" arriveer
den Woensdagmiddag 1600
militairen. Minister Fiévez
brengt een driewerf hoera uit
op H. M. de Koningin en de
Prinses-Regentes.
STEMMEN UIT DE KERKEN
OPENBARE SCHOOL EN DE BIJBEL.
Taak der Ned. Herv. Kerk.
Dit is tegenwoordig een van
de levende vragen. In allerlei
kringen wordt ze telkens weer
opgeworpen. Wanneer men door
dag- en weekbladen enigszins
op de hoogte tracht te blijven
van hetgeen er aan godsdien
stig en kerkelyk leven in ons
land is, dan treft men telkens
weer aan de vraag van kerk
en school. Er is geen enkele
kring waar men zich volko
men bevredigd gevoelt met de
huidige toestand. Het is overal
merkbaar dat we leven in een
tyd van overgang. In de krin
gen die kiezen voor het open
baar onderwijs, begint het be
sef steeds meer levend te
worden dat de bekende neutra
liteit tegenover de Bybel niet
kan en mag worden gehand
haafd. En in de kringen waar
men zich principieel heeft
aangesloten by het bijzonder
onderwijs, leven tegenwoordig
vragen die een 30 jaar gele
den bijna in het geheel nog
niet opkwamen. Als is het
schuchter, ook daar komt tot
uiting een zeker onbevredigd
gevoel over de scherpe schei
ding die er in ons volk geko
men is, juist door het onder
wijs en men vraagt zich af,
of het wel goed is, zich in het
geheel niets meer aan te trek-
*ken..van:de vele klndèrenr ^iie
op de openbare scholen onder
wys ontvangen.
EEN RAPPORT.
De Synode der Ger. Kerken
heeft indertyd de samenwer
king in het LK.O.S. (Inter-
Kerkelyk Overleg School) af
gewezen, met dezelfde argu
menten waarmee men ook de
samenwerking in de Wereld
raad der Kerken heeft afge
wezen. Er werken nl. in het
I.K.O.S. ook vrijzinnigen mee.
Toch heeft deze beslissing
niet allen bevredigd, evenmin
als dat met de afwijzing van
de Wereldraad der Kerken het
geval is. Er wordt gewerkt
Maar aan de kim verschijnen donkere wolken.
Drie nieuwe scholen als de
minister het goed vindt.
Het landbouivhuishoudonder-
wys heeft in Zeeland een hoge
vlucht genomen. Dank zy de
steun van de Zeeuwse land
bouw Maatschappij en de L.T.
B. zijn scholen verrezen in Zle-
rlkzee, Tholen, Kortgene, Ter-
Yieuzen, Schoondyke en Ove-
zande, die, goed geoutilleerd
als zij zijn, in een grote be
hoefte voorzien. Vooral de
scholen in Zierikzee en Ter-
neuzen zyn zeer modern Inge
richt, hetgeen vóór de oorlog
ook het geval was in Schoon
dyke, waar men zich thans
met een noodschoot moet be
helpen. Wanneer het departe
ment van Onderwys töestem-
ming daartoe zal verlenen,
zullen bovendien binnen afzien
bare tyd landbouwhuishoud
scholen worden opgericht ln
Middelburg, Kruiningen
Aardenburg,
Dat de inrichtingen niet
over gebrek aan belangstelling
hebben te klagen bewyst wel
het aantal leerlingen, dat ieder
jaar de cursussen volgt. Voor
Zierikzee, dat de bloeiendste
en grootste instelling heeft, be
draagt dit aantal ongeveer 300
meisjes!
Toch doen zich verontrusten
de verschijnselen voor, waar
mede de organisatoren ernstig
rekening hebben te houden.
Daar is allereerst het chronisch
tekort aan bevoegde leerkrach
ten, een gebrek, dat zó nypend
is, dat de verdere ontwikke
ling van deze tak van onder
wijs er ernstig door wordt be
dreigd. De neiging^van vele
meisjes om op kantoren te
gaan werken en de salariëring
zyn hier wel de hoofdoorzaken
van. De landbouworganisaties
Tydens de paardenrennen te Newmarket In Engeland deed
zich het merkwaardige geval voor, dat in twee rennen twee
deelnemers tegelijk over de eindstreep gingen: „dead-heat",
zegt de Engelsman,
onderzoeken thans of er een
stimulans is te vinden.
VERMINDERDE ANEVIO.
Het is voorts niet te ontken
nen, dat de animo voor het
volgen van landbouwhuishoud-
onderwys in ons land afneemt.
Dit is vermoedelyk te wyten
aan de weinige huishoudelijke
hulp, waardoor vele huismoe
ders liever hun dochters thuis
houden.
Toch is dit kortzichtig, daar
het uit maatschappelijk oog
punt van groot belang geacht
moet worden, dat ieder meisje
een goede huishoudelyke oplei
ding ontvangt. Zeker de mees
te moeders kunnen him doch
ters zelf heel wat bybrengen,
maar een allround opleiding,
zoals de huishoudscholen bie
den, kunnen zy onmogelijk ge
ven.
Het landbouwhuishoudonder-
wys ls speciaal gericht op de
behoeften en gewoonten van
het platteland. Naast de nor
male vakken, waarin iedere
toekomstige huisvrouw zich
moet bekwamen, staan er en
kele bijzondere vakken op het
programma, zoals tuinieren,
verzorging van kleinvee, in
maak en slacht. De jongere
leerlingen krygen bovendien nog
algemeen vormend onderwys,
terwijl de oudere meisjes ook
kinderverzorging en opvoe
dingsleer op het lesrooster
hebben staan. Voorts Wordt
aandacht besteed aan de soci
ale problemen, die in de maat
schappij, vooral in de platte
landssamenleving, aan de orde
komen.
VELE MOEILIJKHEDEN.
Wanneer de meisjes zes klas
sen der lagere school met suc
ces hebben doorlopen kunnen
zij de zbgenaamde primaire
cursus volgen. Deze duurt twee
jaar en' eist vier dagen per
week. Meisjes, die minstens
twee jaar voortgezet onderwys
hebben gevolgd, komen in aan
merking voor de cursus „hulp
in de huishouding". Ook deze
duurt twee jaar en vordert 3%
dag per week. Deze leerlingen
krygen een wat uitgebreider
programma te verwerken.
Naast deze hoofdlessen wor
den éénjarige cursussen in ko
ken, naaien en tuinieren ge-
aan een rapport over bybels
onderwijs op openbare scholen,
welk rapport het komende
jaar op de Synode der Ger.
Kerken behandeld moet wor
den. Men wil trachten aanslui
ting te zoeken „met andere po
sitief belijdende kerken" en
met „belydende groepen in de
Ned. Herv. Kerk". Eveneens
heeft men de gedachte de
Christelyke Schoolorganisaties
daarby te betrekken.
GEEN SPLITSING.
Een gemakkelyke zaak zal
dat niet wezen, vooral omdat
steeds meer mensen weigeren
de Herv. Kerk door buiten
staanders te laten uiteen trek
ken in een „belydend" en daar
tegenover dan een niet belij
dend deel. Al mogen er Her
vormden zijn die dit aan
vaarden, steeds groter wordt
toch het aantal van hen die
zeggen: Wilt ge met ons als
Hervormden lets doen, dan
moet ge ons nemen zoals we
zijn en niet zoals gij meent
dat we/ moeten wezen. Geen
Hervormde zal beweren dat de
toestand in zyn kerk is, zoals
die moet zijn; doch welke kerk
zou dit wel van zich zelf kun
nen getuigen Toch is er in de
Ned. Herv. Kerk een groeiend
besef van saamhorigheid, die
voortkomt uit een gemeen-
schappelyke opdracht, die door
het Evangelie gegeven-is.
Dat de vragen, die samen
hangen met het onderwijs niet
meer een vanzelf sprekend
antwoord hebben, is enkele
maanden geleden ook tot
uiting gekomen op een verga
dering van het Gereformeerd
Schoolverband, waar een Chr.
Geref. predikant een lezing
hield over Kerk en School.
Voor zover we uit het verslag
konden nagaan, is het een ver
dediging geweest van de Chr.
school op traditionele wijze.
Toch zou deze inleiding niet
zo gehouden zyn, als dat nu
het geval is geweest, indien
men niet overtuigd was hier
een nieuwe bezinning nodig te
hebben. De achtergrond van
dit referaat is geweest „de
kritiek op het tegenwoordige
schoolbestand" en de actie van
de Herv. Raad voor Kerk en
School, die zich bemoeien wil,
zowel met de bijzondere scho
len, als met dc openbare, om
dat op beide kinderen gaan,
die tot de Ned. Herv. kerk
behoren. Deze moeten in aan
raking worden gebracht met
de boodschap die de Kerk in
deze wereld heeft te brengen.
Dit kan niet zo maar zonder
meer worden overgelaten aan
het bestuur of de onderwijs
krachten, van welke school
dan ook.
BUITEN EIGEN KRING.
Kerk en School. Deze twee
hangen nauw samen. In de
kringen van het Ger. School
verband gaat men hiervan uit.
Hoe kan het ook anders. Een
kerkeraad heeft met de school
in zijn gemeente iets te ma
ken. Het mag hem niet onver
schillig laten op welke wijze
het onderwys wordt gegeven
en welke geest er op de school
heerst. Doch nu komt de moei
lijkheid, vooral op die scholen,
waar kinderen van verschillen
de kerken gaan en waar men
in het bestuur verschillende
froeperingen vindt. De vraag
er. Kerk moet hier altyd weer
vermeden worden. Op de ver-
adering van het Geref.
choolverband heeft men deze
„delicate zaak" dan ook laten
rusten, toen ze in het debat
ter sprake kwam. Verheugend
is in ieder geval dat men op
deze vergadering heeft willen
kijken naar hetgeen er buiten
eigen kring gaande is.
H.
geven voor meisjes van 16 jaar
en ouder. Voorts zijn er apar
te kook- en naaicursussen.
Het bovenstaande toont wel
zonneklaar aan, dat het vol
strekt niet nodig is om platte
landsmeisjes naar stedelyke
vakscholen te zenden. Het plat
teland dient zijn eigen scholen
in ere te houden. Hierdoor kan
het medewerken aan de verste
viging van de typische dege-
lykheid, welke uiteindelijk ons
fjehele volk ten goede komt. De
andbouworganisatles, die in
deze richting werken, verdie
nen dan ook zeker alle steun.
