Zweden heeft ondergrondse
vliegtuigfabrieken
Parijs: nog altijd stad der mode
■Wiüih
Actie tegen de krooibazen
van West-Brabant
Engeland is ons vóór
Karei de Grote rijdt
op de Veer se weg
Entre-deux-tjes
- Bom- en gasvrije, ideale
bedrijven
Productie in hoofdzaak niilitair
De korie rokken weer in zwang?
FRANKRIJK HEEFT DEVIEZEN
NODIG EN DUS
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DONDERDAG 24 JUNI 1948
(Van on ze speciale verslaggever)
STOKHOLM, Juni.
Zweden heeft ondergrondse vliegtuigfabrieken! Zij bevin
den zich te Linköping en maken deel uit van de S.A.A.B.,
de Zweedse Vliegtuigindustrie aldaar. Hardo noodzaak heeft
de Zweden er toe gebracht tot het bonwen van dit onder
grondse bedryf over te gaan, omdat geen oorlogsindustrie
in de tegenwoordige tyd nog veilig is voor de lange af-
stands bommenwerpers. Maar by een bezoek aan deze fa
briek is van oorlogsgrimmigheid niets te bespeuren. De
bezoeker valt er van de ene verrassing in de andere!
Met Am© Krabbe, de public
relations maneger van de S.
AA.B., wandel ik van de han
gars op 't fabrieksvliegveld
naar 'n lage heuvel in de on
middellijke nabijheid.
Daar moet de „ondergrondse'
zich bevinden.
W(j passeren een lantaren
paal... en eensklaps sta ik
doodstil! De lantarenpaal is
geen lantarenpaal, maar een
onderdeel van een uiterst doel
treffende beveiligingsgordel
rondom het bedrijf. Onzichtba
re lampen zenden onzichtba
re stralen uit en wie deze
stralerr doorbreekt, brengt on
middellijk een luidsprekersy-
steèm in werking. Een meta
len stem vraagt wie wij zijn
en wat wij komen doen en 't
was die stem, die ons plotse
ling stil deed staan, omdat
honderden meters in de om
trek geen levend wezen te be
kennen viel en de stem niette
min weerklonk....
Met zijn gezicht naar de
paal beantwoordde mr. 'Krab
be de vragen en even later
klonk toestemming om verder
te gaan.
En weer een paar seconden
later waande ik mij in het
modernste deel van de Lon-
dense „Underground'1
AQUARIUMS, WAND
SCHILDERINGEN,
KUNSTMATIGE ZON
In een brede tunnel met
voorbeeldige indirecte verlich
ting leiden roltrappen omlaag
en omhoog en men behoeft
niet deskundig te zijn om te
zien, dat het via dit roltrap-
pensysteem mogelijk is om in
korte tijd duizenden werk
krachten naar boven of be
neden t© transporteren.
WU glijden omlaag en ik
verbaas me opnieuw. Geen
ogenblik kan ik me realise
ren, dat ik m© 30, 40, 50 me
ter beneden het aardopper
vlak bevind. Ik zie eetzalen,
waarvan de wanden gedeco
reerd zijn met wandschilde
ringen van de grootste Zweed
se schilders, waarvan de pla
fonds een stralend daglicht
verspreiden, waarin de meu
bels, licht van kleur, de be-
bezoeker het idee geven, dat
hij zich in een zonnige loggia
bevindt inplaats van in een
„vliegtuigmijn".
„Meteorologische klokken"
geven aan, hoe de weersom
standigheden „boven" zijn, of
dat het regent, ofndd dgos
de zon schijnt, of dat het re
gent, of het vriest of dooit,
of het stormt of kalm weer is
Maar nauwelijks kijkt* iemand
ernaar. Enorme aquariums
met tropische vissen beletten
al weer, dat men zich „be
graven" voelt.
Zelfs als men de ontvangst
en recreatiezalen verlaten
heeft en de eigenlijke onder
grondse fabrieken heeft betre
den, is het moeilijk te wen
nen aan de gedachte, dat men
zich onder de grond bevindt.
Ook hier ruimte, „daglicht",
modern comfort, een frisse
Atmosfeer, kortom een ideale
bedrijfsruimte.
WAAROM ONDER DE
GROND?
Voordat de Tweede Wereld
oorlog uitbrak, zo vertelt Hu-
go Bertler, de bedrijfsleider
van de S.A.A.B., als ik met
hem het ontstaan van deze
ondergrondse fabriek be
spreek, meende men zijn oor
logsindustrie in alle opzichten
veilig té kunnen stellen als
men de bedrijven maar ver
genoeg Van de grenzen ver
wijderd hield. IJdele waan!
D© moderne bommenwerpers
komen overal. Geen afstand
kan hen weerhouden. Kyk
maar naar de ruines van de
Duitse oorlogindustrie!
Reeds tydens de oorlog ver
plaatsten daarom enkele strij
dende mogendheden hun oor-
logsfabrieken naar mynen.
Het voldeed niet natuurlijk
omdat een mijn een mijn en
geen fabriek is, maar het
denkbeeeld was goed. Men
moet alleen de ondergrondse
fabrieken bouwen in vredes-
tyd, want alleen dan kan men
volledige doelmatigheid be
trachten en de meest geschik
te vestigingsplaatsen kiezen.
SOLIDE CONSTRUCTIE
De S.A.A.B, deed dat. En
deze ondergrondse vliegtuig
fabrieken zijn dan ook on
kwetsbaar voor bombardemen
ten, ondanks het feit, dat zij
dat je achter glas niet bruin-
branden kan in de zon...
UITSLUITEND MILITAIRE
PRODUCTIE
Duizenden werkkrachten
onder de grond, duizenden bo
ven de grond. Maar in tegen
stelling tot de bovengrondse,
werkt de ondergrondse fabriek
in Linköping vrijwel uitslui
tend voor de productie van
militaire toestellen.
Jammer, denk ik, dat zo
veel menselijk vernuft in
hoofdzaak weer de oorlog
dient.
Maar als ik dat zeg, kijkt
Hugo Bertler naar het Oosten,
waar Rusland ligt.
De toekomst is onzeker, zegt
hy, en hier produceren we ten
minste in volle veiligheid
En inderdaad; ook dat is
belangrijk.
(Nadruk verboden)
De „Oranje" met musici
naar de Oost vertrokken.
Dinsdagavond is het m-s.
„Oranje"- met ruim 800 opva
renden naar Indonesië ver
trokken. Aan boord bevon
den zich o-a. een aantal musi
ci, dat in de Oost o-l-v. Yvon
Baarspul, het Radio Sympho-
nisch Orkest zal vormen.
Door een felle uitslaan
de brand is te 's-Gravenland
een wasserij totaal verwoest-
Zapotocky. de nieuwe mi
nister-president van Tsje-
eho-Slowakije.
Schematische voorstelling van de Zweedse ondergrondse
vhegtul g fabrieken.
zich in de onmiddellijke na
bijheid bevinden van de bo
vengrondse bedrijven. Ten de
le zijn zij zelfs onder het fa
brieksvliegveld gelegen. Con
structiezalen, tekenzalen, enor
me magazijnen. badlokalen,
keukens, vergaderzalen, zelfs
hangars en garages vindt
men er. Vrachtauto's kunnen
door brede tunnels de over
twee verdiepingen verdeelde
fabrieksruimten bereiken,
vliegtuigen kunnen gemakke
lijk de ondergrondse fabriek
in en uit komen. Alles is even
goed doordacht en solide ge
construeerd.
VEILIG VOOR GIFGAS
ENGEZOND!
Dat er voor uitstekende
luchtverversing zorg wordt
gedragen spreekt wel vanzelf.
Bij de aanleg van dit verver
singssysteem bedacht men
trouwens, dat men in oorlogs
tijd ook tegen gifgas beveiligd
moet zyn en geen gifgas kan
de ondergrondse fabnek bin
nendringen.
De lucht behoudt het juiste
vochtgehalte, de temperatuur
wordt zo gehouden, dat de
mens zich volkomen behaag
lijk voelt en dit alles leidde
ten slotte tot een merkwaar
dige ontdekking.
In beide fabrieken, de bo
vengrondse en de onderaardse,
werken enige duizenden ar
beiders en arbeidsters. Welnu:
het aantal ziektegevallen en
ongelukken in de ondergrondse
is geringer, dan op de begane
grond. Het«is beneden gezon
der! Mist men de zon, de vita
minen producerende ultra-vio-
let!.e stralen? Natuurlijk, maar
men trekt er in de boven
grondse fabrieken ook geen
profijt van. Onze voorouders
haddn gelijk als zij beweerden,
Overzicht vaö de montagehal van de vliegtuigfabrieken
van de 8. A. A. B.
Kota Baroe op 30 Juni
in Rotterdam.
Begin Juli zal de A-V.R-
O- haar zilveren bestaans-
feest vieren met een reeks
van feestelijkheden en een
jubileumprogramma in de
aether-
In de textielfabriek van
Gebr. van Heek te Enschedé
zijn twee droogkamers uitge
brand. Er kan enige stagnatie
ontstaan in de aflevering der
goederen.
De woningnood
.Het pakte de montagebouw beter aan.
(Van onze Haagse redacteur).
Engeland bouwt thans meer dan 240000 hulzen per jaar
en zal zijn eerst© opzet van een kwart mlllloen in October
bereiken. Elke mauind worden 27.000 gezinnen weer van een
woning yoorzicn.
„Geen enkel land In de wereld zelfs het rijkste niet
is tot een dergelijke prestatie in staat. Wy lossen ons wo
ningprobleem radicaler op dan welk land ook. En wat meer
zegt: wy bouwen goede hulzen", aldus heeft de Britse mi
nister van Gezondheid A. Bevan dezer dagen verklaard.
Dit zijn verheugende mede
delingen... voor dc Engelsen.
Hier te lande gaat het niet zo
van een leien dakje. Men zou
jaloers worden, als men van 't
Engelse opbouwprogramma en
van het tempo, waarin het
wordt uitgevoerd, kennis
neemt, vooral als men er de
Nederlandse cijfers naast legt..
De laatst bekend geworden
gegevens over de wederop
bouw in Engeland tonen aan,
dat het aantal permanente wo
ningen, afgebouwd gedurende
April, het op één na hoogste
maandelijkse aantal was sinds
de oorlog. Het totale aantal
nieuwe huizen, dat tot dusver
gereed gekomen is, bedraagt
Oefeningen voor de historische optocht te
Middelburg in volle gang.
Rijlessen voor de
deelnemers.
Het troepenschip „Kota
Baroe" wordt omstreeks 30
Juni te Rotterdam verwacht.
Aan boord bevinden zich cir
ca 1400 demobiliserenden en
verlofgangers van de Kon-
Marine, de Kon- Landmacht I Geen wonder- Hoe lang is het
en het K-N.I-L. b.v- al weer niet geleden, dal
Op het terrein bij de mo
len aan de Veerse weg te
Middelburg kan men V
Maandagsavonds een door
luchtig gezelschap aantreffen.
Anna van Borssele rijdt er
paard in gezelschap van ko
ning Willem de Eerste en
Karei de Grote, vergezeld
van leden van hun gevolg-
Streng incognito vanzelfspre
kend. Hunne Hoogheden ko
men dan ook niet in gala
Karei de Grote verschijnt in
de uniform van soldaat van
het Nederlandse leger, hij
heeft zich namelijk laten - in
schrijven als leerling van de
C-A.O-K., Willem I draagt 'n
gleuf hoed en een leren jas,
Anna van Borssele een een
voudig riicostuiTm.
In gala verschijnen zij
eerst, wanneer de grote
historische optocht, die door
„Uit het VolkVoor het
Volk" te Middelburg ter ge
legenheid van de jubileum
feesten wordt georganiseerd
door de straten zal trekken.
Dan pas zal Anna van Bors
sele een prachtig rijkleed
dragen, Karei dc Grote de
keizerlijke mantel en Willem
I e^n schitterend generaals
uniform-
Zo ver is het echter nog
niet. Voordien moet er nog
heel wat gebeuren. Zo moe
ten deze vorstelijke personen
eerst weer leren paardrijden-
Ze zijn het namelijk verleerd-
Karei de Grote op een paard
zat? Minstens 1100 jaar. Sport
moet bijgehouden worden,
training is dus wel noodzake
lijk
INSTRUCTIE.
Onder leiding van de in
structeur van de rijschool, de
heer A. Spruiit, wordt er ge
oefend. In totaal rri neten er
43 paarden in de stoet mee
rijden. Goede voorbereiding
is dus wel nodig- Niet ieder
een zit makkelijk op een
Daardenrug- De heer Spruijt
laat zijn zweep knallen, de
paarden galopDeren. sommi
ge ruiters trekken angstige
gezichten De broekspijp van
een der historische groten is
naar boven geschoven- Het
blijkt dat deze vorst uit het
verre verleden twintig-eéuw-
se sokophouders draagt
Al doende leert men ech
ter, de resultaten worden
steeds beter De deelnemers
van de optocht ziin enthousi
ast Zij zullen er voor zorgen
dat de stoet een groot su.cces
wordt. Een kleurrijke op
tocht met schitterende oude
gewaden zal door de histori
sche straten van Middelburg
trekken
Minister Gielen reikt de
J.A.P.I.-prijzen uit.
De minister Gielen zal op
30 Juni te Scheveningen per
soonlijk de prijzen uitreiken
aan de deputaties van 31
scholen, die tijdens de J-A-
P-I. (Jeugd-Actie Papier In
zameling de beste presta
ties hebben geleverd-
417.739. Het aantal gezinnen,
dat door dit na-oorlogse op
bouwprogramma weer gehuis
vest kan worden, is reeds tot
meer dan 680.000 gestegen.
NIET MOPPEREN?
Toch mogen ook wy, in aan
merking genomen de grote
moeilijkheden, waarmede ons
land te kampen heeft, zoals
materialenschaarste en gebrek
aan arbeidskrachten, niet mop
peren. Dat wil zeggen: we mo
gen niet mopperen, als de
mooie plannen, ook inderdaad
tot uitvoering komen. Voor '48
heeft men zich nog moeten be
perken tot een bouwvolume van
30.000 woningen. Wanneer dit
volume werkelijk bereikt wordt,
kan niet gesproken worden
van een' verdere achteruitgang
van de woningpositie, daar een
gedeelte hiervan voor dubbele
bewoning wordt ingericht, ter
wijl daarnaast door splitsing
van bestaande en herstel van
beschadigde panden, enige dui
zenden woningen aan de wo
ningvoorraad zullen worden
toegevoegd.
Maar we zyn er nog lang
niet! Het huidige tekort be
draagt in Nederland ruim
250.000 woningen. Liefst zou
den we het maar zo gauw mo
gelijk hebben aangevuld, brj-
voorbeeld in tien jaar. Dit zou
dan betekenen, dat een jaar
lijkse productie van 60.000
-70.000 woningen noodzakelijk
zou zyn. Want er moet niet
alleen rekening gehouden wor-
ilen met het bestaande tekort,
maar ook met de jaarlijks toe
nemende behoefte aan Hulzen.
We zullen er wel' langer over
doen dan tien jaar om weer
„bjj te komen". In 1949 wil men
proberen in elk geval 37.500
nieuwe huizen te bouwen. Dat
zijn er nog lang geen 60.000 of
70.000.
Engeland mag er ruim 400.000
permanente woningen bij ge
kregen hebben, in ons land zijn
er sedert de bevrydlng 15.000
verrezen. Doch bovendien wer
den 13.000 noodwoningen en
noodboerderijen gebouwd en
werden 36.000 zwaar bescha
digde huizen hersteld.
MONTAGEBOUW.
Nederland is voorts een klei
ne 300 montage woningen rUk
en het hoopt in 1949 op een
totaal van 10.000. In Engeland
is de montagebouw wel heel
krachtig aangepakt. Er zyn
er reeds meer dan 151.000 ver
rezen van de 156.000. waarin
de Engelse noodwoning-cam
pagne zal voorzien. De laatste
noodwoning van het na-oor
logse wederopbouwprogram zal
er deze zomer gereed komen.
Inderdaadzo Tang in Neder
land nog mensen erbarmelijk
gehuisvest zijn, om ialoers op
de Engelsen te worden. Maar
niet om ons te laten ontmoedi
gen. Ook in ons land zal met
kracht naar een spoedige op
lossing van het nijpende wo
ning-vraagstuk gestreefd moe
ten worden.
Excessen moeten
worden voorkomen.
In West-Brabant, waar nog
veel in kroöiverband wordt
gewerkt d.w.z. dat mannen,
vrouwen, jongens en meisjes,
waaronder vaak leerplichtige
kindeven, in de oogsttijd geza
menlijk op het land werken
hebben gemeentebesturen en
vakorganisaties vorig jaar een
actie ingezet om het werk in
krooiverband meer te ordenen
en excessen tegen te gaan.
Richtlijnen werden opgesteld,
die bepaalden dat het vèrvoer
naar het werk van mannen en
vrouwen gescheiden zou ge
schieden, evenals het werk zelf,
dat de gehuwde vrouw zoveel
mogelijk van het werk zou
worden geweerd; dat leer
plichtige kinderen geen arbeid
in loondienst zouden mogen
verrichten; dat ontslag zou
volgen bij herhaald onbehoor
lijk gedrag; dat men op het
veld geen alcoholische dran
ken mocht hebben; dat onbe
hoorlijke kleding zou worden
geweerd; dat er toezicht zou
zijn tijdens werk en schafttijd,
terwijl ook een strengere se
lectie van de krooibazen ge
wenst werd geacht.
Omdat vorig jaar het sei
zoen reeds te ver was gevor
derd, om de actie tot het ge
wenste resultaat te doen leiden,
zijn-thans opnieuw besprekin
gen gehouden, om de gestelde
richtlijnen nader uit te werken.
ACTIE VAN DE
OVERHEID.
Inmiddels is ook van over
heidswege actie tegen de krooi
bazen gevoerd, omdat het
krooibazensysteem een onwet
tige 4 arbeidsbemiddeling is.
Verschillende krooibazen zijn
geverbaliseerd en ook veroor
deeld' omdat zij niet in het
bezit waren van een vergun
ning om hun bemiddelingsar-
bcid uit te voeren. Zy mogen
alleen nog bemiddelen by
erwten- en bonenpluk, en dan
uitsluitend voor jongens en
meisjes beneden 16 jaar.
De boeren zullen hierdoor
vanzelf via de arbeidsbureaux
hun krachten moeten werven.
De boer blijft dan zelf werk
gever, hetgeen tot nu toe de
commissionnair was. Dit zal
ook de contróle vergemakke
lijken.
Hierdoor, en door de toene
mende mechanisatie, welke het
aanwerven van losse krachten
op de duur overbodig maakt,
zal het krooibazensysteem
mettertijd wellicht geheel ver
dwijnen. Inmiddels wordt de
actie voortgezet en zullen de
opgestelde richtiynen van
kracht blijven.
Er loopt een juffrouw voorby met een beige pakje, een
biljart-groene tas, biljart-groene schoenen en handschoe
nen en een beige hoed als 'n wagenwiel met langs de rand
duizend deinende veertjes. De juffrouw heeft 'n middeltje
als 'n mier, de gang van 'n ree en alles by elkaar doet zij
ons ons glaasje druivensap vergeten en onze geruite
rok verachten.
De juffrouw is zo uit een der laatste afleveringen van
Vogue de Champs Elysées gestapt, zij demonstreert wat 'n
Parisienne kan doen met de new look en wat 'n niet-Pa-
risienne vooral moet laten.
Niet dat we naar Parys zijn
gekomen voor de „new look".
We zyn eerlijk gezegd 'n beet
je misselijk van de new look,
vooral nadat onze zomerjurken
niet allemaal zomen van een
halve meter bleken te bevat
ten
Maar we behoren ook niet
tot de cultuurdragers, die zich
vanaf het Gare du Nord llnea
recta naar het Petit Palais
spoeden om daar de aller
laatste tentoonstelling te zien,
nóch al hun historische kennis
omtrent de schone Franse
Stad ogenblikkelijk willen gaan
bewijzen, door naar gevelste
nen te staan knikken op lage
practische hakken en omgord
door een camera. We staan
niet boven de etalages der
Rue Royale en hoewel het
stemmetje van binnen er op
wijst, dat alles maar dan
ook alles ijdelheid is, kü-
ken wy met onverbloemd wel
gevallen naar de cadans der
paraderende Parisiennes.
Wy houden vooral van die
Parisiennes voor wie de thee
in de Ritz te duur is en een
model van Lanvin onbereik
baar. We houden van de stu
dentjes, die met boeken en
tassen langs de linker Seine-
oever slenterén, van de win
kelmeisjes die vóór negenen
de Place Vendöme op een hol
letje oversteken, van de voor
bijsnellende vrouwen, die na
kantoortijd haastig huiswaarts
gaan. Zy zyn Parijs. De beige
en groene diva zou ook m
Buenos Aires kunnen lopen
of in St. Moritz het meissie
in het sobere donkerblauwe
jurkje met de hagelwitte styf-
gesteven piqué revers en de
blauwe schoentjes alleen maar
in Parys.
Er is er geen een onder hen
die de „new-look" in optima
forma zou kunnen betalen. Ze
hebben allen langere rokken
o veel langer© rokken en
soms zijn die rokken nog wijd
en deinend en er komen blote
benen onder uit; want men
ziet in Parys. geen kousen
meer. Men draagt nylons of
men draagt een zongebrande
huid.
WEINIG HOEDEN
Zo draagt men in Parys
ook weinig hoeden. Men
'draagt kort krullend haar of
trossen, als vogelnestjes op dc
schedel gestapeld, of chignons
achter in de nek, strak met
'n keurig netje. De Parisienrie
heeft tè veel smaak om zich
af te geven met één der le-
lyke grove producten, die op
dc hocdenafdelingcn der wa
renhuizen liggen opgestapeld.
En voor de andero hoeden
hebben zij geen geld. Het le
ven is duur, ademsnoerend
duur en het wordt steeds
duurder ondanks de beloften
der regering van een drasti
sche „baisse". Men zingt in
alle cabarets spotliedjes over
de „baisse" en ondertussen
krijgt men geen druppel melk
bij de koffie.
De „andere" hoeden, de
hoeden b.v. zoals de beige
juffrouw er één droeg, zijn
schoon en wild. Er zitten
fluwelen strikken op en zijde
bloemen, er hangen kostbare
veren aan en trossen fruit.
Men ziet die hoeden tegen
énen in de buurt van de dure
restaurants en 's avonds te
gen achten. Men ziet ze op de
shows der maisons de coutu- v.vv„
re, die onafgebroken hun man-ene gewaagde waanzin na de
rijs heeft de mode nodig, zo
als Holland de bollen.
Toen Christian Dior te elf
der ure met zyn „new look"
te voorschijn kwam, bracht
dit zijn land tientallen millioe-
nen dollars in de schatkist.
Nu moet men acht dagen van
te voren een plaats reserve
ren op één van de •hows, die
vier maal per dag in zijn huis
worden gehouden. Twintig
mannequins zijn in vaste
dienst,
WEER KORTE ROKKEN?
Men mompelt in Parijs, dat
Dior voor de winter weer
kortere rokken zal lanceren.
Hij zal in elk geval niet lan
ger voortgaan met zyn „new-
loolc". Hij moet iets nieuws
verzinnen om de vrouwen uit
Amerika en Chili, uit Zweden
en Brazilië te dwingen ander
maal de armzalige schatkist
van Frankrijk te vullen met
deugdelyke duiten.
Ondertussen drentelen de
meisjesstudenten langs de rive
gauche en zien er met
hun vochtig kort haar en hun
gebloemde rokken nog altijd
aantrekkelijker uit dan de cv-
perse luxe poezen, die in sa
tijnen fauteuils de new-look
in al haar finesses achterna
jagen. En Dior, die tenslotte
een Fransman is, creëert de
nequins in de nieuwste crea
ties op het steeds weer geïm
poneerde publiek los laten.
OOK „MODE" IS
EEN INDUSTRIE.
De mode is voor Frankrijk
wat dc zuivel voor ons is
niets dan een industrie. Elke
japon, door een Amerikaanse
of Argentijnse aangeschaft
betekent deviezen. Alle geur
tjes, alle fluwelen stoeltjes
en vergulde tafeltjes er om
heen is verkooptechniek. Pa-
andere en stopt middenin de
rij van ongehoorde ontwer
pen 'n streng, strak, zwart
tailleur, een tailleur waar
men na tien jaar nog altijd
perfect in is gekleed.
De naam van dit toilet
is het een sarcastisch glim
lachje van Dior voor alle dol
larprinsessen met hun dernier
cris is „Paris"
In elk van Dior's collecties
is een dergelyk mantelpak
aanwezig, symbool van de
ware eenvoud en de werke
lijke chic, die zich zelf kan
permitteren niet buiten adem
de mode achterna te hijgen.
De hijgers hebben nu korte
jasjes en rokken met kleine
bierbuikjes, waar ze een jaar
geleden nog pure citroen te
gen dronken. Ze dragen
schoentjes met ragfijne riem
pjes tot hoog boven de énkel,
ze hebben hun ranke nekjes
in zware paarlen ketenen ge
vat, vier, vijf, zes ryen dik
en kanten ruches en reticule-
vormige tasjes. Verdwenen
zijn de sportschoenen met dik
ke zolen, verdwenen de schou
dertas en de kofferachtige ge
vaarten, die een jaar geleden
nog het summun waren
verdwenen is het sluike spor
tieve meisjesfiguur er
voor in de plaats trippelen
broze wijfjes, die eruit zien
of ze flauw zullen vallen by
een spionnage-film en hulpe
loos om steun vragen als zy
een stoel moeten verzetten.
PARADE OP DE
CHAMPS ELYSéES...
Een vermiljoen wollen jas
en een hoed van bruine kroe
zige zyden kwastjes. Een don
kerblauwe deux-pièce met 'n
zo nauwe rok, dat de draag
ster sprongetjes moet nemen
om haar vege lijf aan een
botsing met een groene Buick
te onttrekken. Een parelgrijs
plissé toiletje, een zyden har-
monica-tje zo wijd, zo soepel,
zo licht hoge hakjes, tere
geurtjes, glanzende hoogopge-
kamde haren
Ertussen wandelt waardig
'n kleine Chinese vrouw Een
pauw-blauwe tuniek valt* over
een wit zyden rok. Strak,
glimmend zwart ligt het haar
om het ovalen gezichtje.
Zwart haar, dat altyd zwart
was en wezen zal. De tuniek
dracht van haar over- cn
betovergrootmoeders
Voor haar, uit 'het wyze
oer-oude Oosten, geen ncw-
look. maar dezelfde duizend
voudig herhaalde snit van
eeuwig vrouwelyke, eeuwig
voortgezette ingetogenheid.
INA VAN DE BEUGEL.