Bezoek aan de nieuwe „Karei Doorman" Poolse regering strijdt tegen de alcohol KAPPIE en het geheim van de aardlaag Het vissersbestaan is hard en moeilijk Een labyrinth van gangetjes en hokjes Kleine boeren in nood Mysterie Publiek bemoeilijkte Tribunaal-arbeid Bemanning uit alle delen van het koninkrijk „Aan boord van deze „Karei Doorman" kun je de structuur van het nieuwe Koninkryk vinden. Er zyn niet alleen Friezen. Brabanders, Zeeuwen of wat u maar wilt, maar ook jongens uit Curagao, van Java en Sumatra enz. Maar uit wel ke streek ook, iedereen gaat met ledereen passagieren, het is aan boord één grote gemeen schap en dat maakt de geest van saamhorigheid zo uitne mend Lijkt dat niet op de structuur, zoals wij ons het nieuwe koninkryk denken?" Aldus niet alleen de luitenant ter zee eerste klasse H. A. Corsten. die ons ontving en rondleidde door en over de nieuwste aanwinst van onze Marine, maar ook diverse le den van de bemanning, al de den zy het ln andere bewoor dingen. Met zijn 800 man bevolking is de „Karei Doorman" een eigen dorp zyn er niet met minder inwoners? en het heeft warempel nog zijn eigen krant ook. De „Kadopost". die ook werkelijk cadeau wordt gegeven en in 350 exemplaren gestencild wordt. Het heeft een echte hoofdredacteur en een reeks van medewerkers. Zelfs dichters! EEN RONDGANG. Over het nieuwe vliegdek- schip met zijn zeven dekken, zijn twee machinekamers, zijn talloze waterdichte schotten en zijn honderden vertrekken en hokjes, hebben wij in Ame rikaanse stijl een rondgang ge maakt. Men moet in dit labyrinth van gangetjes en hokjes de weg leren. „Je moet", zoals een hofmeester het uitdrukte, „een beetje vrijen met het schip voor je ermee getrouwd bent en dan zal het wel gaan". DE HANGAR. Een bezoek in de hangar gaf een indruk van de geweldige ruimte in het schip. Die han gar is minder breed dan op de oude „Karei Doorman", maar veel langer. Zeven clarkat- trollies, die om hun eigen as kunnen draalen. staan gereed om de vliegtuigen, waarvan er In Juli reeds 18 komen, naar de lift te rijden, die ze in enkele ogenblikken op dek de poneert. Op het vliegdek werden wat „losse flodders" met de kata pult gegeven. Een duwtje met dat ding en het vliegtuig scheert met een vaart van 66 knopen of meer dan 100 k.m. het luchtruim in. Die katapult is nodig als het schip niet in een gunstige windrichting vaart. Voor de geestelijke verzor ging zijn een vlootpredikant en een vlootaalmoezenier aan boord, reap. ds. J. van der Giesen en pater G. Schimmel. Het ligt in de bedoeling om Bodemkartering rond Bergen op Zoom. Ir. J. Haans Is dezer dagen fcreed gekomen met het on- erzoeken van de bodem van Bergen op Zoom en Halsteren. Het onderzoek geschiedde op initiatief van de Bergen op Zoomse Boerenbond en met medewerking van de betrok ken gemeentebesturen. Binnen kort zal ir. Haans een rapport uitbrengen over zijn bevindin gen. Naar aanleiding van dit rapport zal worden beslist welke gronden '»n Bergen op Zoom waar reeds verschillende vruchtbare percelen tuinbouw- grond ten offer vielen aan wo ningbouw en industrieterrein, voor de tuinders gereserveerd moeten blijven. In Halsteren wilde men door middel van de kartering de beste gronden opsporen voor de intensieve teelten. Men kampt daar namelijk met een groot gebrek aan grond voor jonge boeren en tuinders. zo spoedig mogelijk met het oefenen van schip en beman ning te beginnen. Begin Juli zullen de eerste oefeningen met vliegtuigen plaats hebben. Het hiervoor aangewezen squadron van de Marineluchtvaartdienst oefent thans op het marine-vliegkamp Valkenburg. Steun werd beloofd, maar nog niet uitbetaald. Het wachten duurt te lang (Van onze Haagse redacteur) Ver over de 100-000 boeren wachten nu al acht maan den op de steun, die hun in het vooruitzicht is gesteld om tot een enigermate be- horlijk bestaan to komen en nog ziet het er niet naar uit. dat spoedig hulp gebo den zal worden. Wel hebben de minister president en de minister van Landbouw- Visserij en Voed selvoorziening een brief aan de voorzitter van de Tweede Kamer gezonden, waarin zii mededelingen doen over het verloop der onderhandelin gen, die met de georganiseer* 75 der kinderen drinkt Wodka Propaganda voor wijn. Reuter's correspondent meldt uit Warschau, dat ln Polen de grootste 9trijd niet wordt ge streden tegen „oorlogsophlt- sws", doch tegen het alcoho lisme, dat In brede kringen wordt veroordeeld als de ern stigste sociale plaag. Minister-president Cyrankle- wlcz heeft in de ministerraad de invloed van alcoholisme op de biologische kwaliteit der bevolking gelaakt. Steeds meer wordt gevraagd om actie te gen verbreiding van het alco holisme onder kinderen. Een medisch deskundige schrjjft In de „Kurler", dat uit onderzoekingen is gebleken, dat 75 procent der Poolse kin deren, grotendeels meisjes, wodka drinkt. Hoewel de be volking van Polen bjjna 10 mihoen minder Is dan voor de oorlog, is het verbruik van wodka vervijfvoudigd. ALCOHOL STAATS MONOPOLIE. Reuter's correspondent merkt op, dat in de door paedagogi- srhe autoriteiten en sociale or ganisaties gevoerde actie te gen het alcoholisme geen mel ding wordt gemaakt, van het feit, dat de alcoholproductie een staatsmonopolie is, dat op twee na de grootste inkom stenbron is yoor de staat. In haar strijd tegen de ille gale vervaardiging van gedis tilleerde wodka, ook „bimber" genaamd, heeft de Poolse re gering strenge straffen ge steld op de clandestiene ver koop van „bimber" en tracht zy net drinken van wijn meer populair te maken. In de nieu we' Westelijke gebieden zyn langs de Oder veel nieuwe wijngaarden aangelegd. de boeren- en tuindersstand naar aanleiding van de mo tie-Groen gevoerd zijn en wel is aangekondigd, dat een wetsontwerp te verwachten is om de regering een crediet van 86-000.000 te verschaf fen, maar veel schot is er daarna niet in de zaak geko men- Vrijwel de gehele Neder landse landbouwersstand in elk geval alle melkveehou ders en alle kleine boerenbe drijven vraagt zich af. wanneer hü uit zijn moeilijk heden geholpen zal worden- EEN BRIEF- De Stichting voor de Land bouw heeft het noodzakelijk geacht nu ook harerzijds haar zienswijze* over de on derhandelingen en de daarbij bereikte resultaten aan dc voorzitter van de Tweede Ka mer mede te delen- Het con cept van dit schrijven is in 't Hoofdbestuur behandeld: de definitieve tekst zal binnen kort verzonden worden. Reeds einde September van het vorige jaar trok de Twee de Kamer zich het lot van de in moeilijkheden verkerende kleine boeren aan door de aanneming van de motie- Groen. waarin de regering verzocht wordt in overleg met de georganiseerde boe ren en tuinders prijsmaatre gelen te treffen, opdat de boeren op de schrale gronden de economische nadelen van de slechte omstandigheden, waaronder zij moeten wer ken. minder sterk voelen- Het begin van de levensge schiedenis dezer motie was opwekkend en enthousiast maar de regering heeft het tempo niet kunnen volhou den- NIET TE VROEG. Met haar vermaan tot de regering, dat er meer voort gang in de zaak moet wor den gebracht en dat zij de boeren nu niet nog eens maanden en maanden kan la ten wachten voor zii haar woord gestand doet. komt de 20- Na het laatste dreigement, dat ze nog niet van hem af waren geuit te hebben, verdween het motorbootje van Kaper Knipoog puffend en knet terend zeewaarts. „Naar de brug!" commandeerde Kap- pie- „We vertrekken onmiddellijk! Volle kracht vooruit! We moeten die Knipoog met zijn motorboot niet uit het oog verliezen!" „Wat betekent het eigenlijk alle maal?" vroeg de professor, die Kappie gevolgd was. ,,Er wordt maar steeds over diamant gepraat, maar dat moet een misverstand zijn. Het gaat om de pampiet, die ik gevonden heb, niet waar? Daarom gaan we nu het eiland kopen, opdat ik dan de gehele pam- piet-aardlaag rustig en op mijn gemak bloot kan leggen. Zonder gestoord te worden door luid-roepende vreemde lingen die vechten. Niet waar? Daar gaat het toch om, als ik het goed be grijp?" „Kfjk, daar gaat'ie!" zei Kappie, die maar met een half oor naar de pro fessor geluisterd had. „Wat zo'n klein bootje snel kan varen! Wij moeten hem voor zijn!" Een dure auto. De Bergen op Zoomse re cherche heeft een zwarte auto handel ontdekt en in verband daarmee drie personen, allen woonachtig in Zaandam, kun nen arresteren. Een expediteur uit Bergen op Zoom, die naar de auto markt te Tilburg was getogen, kreeg daar een wagen, die hem wel leek, aangeboden voor 15.000.Hij hield enkele dagen respijt en waarschuwde intussen de economische re cherche. Daarop verzocht hy de wagen in Bergen op Zoom af te leveren, waar de Zaan dammer B. werd gegrepen. Het bleek dat de wagen nor maal was gekocht voor 5100 door zekere I. uit Zaandam, dio hem met een zoet winstje van 8000 overdeed aan B. B. wilde er dus nog 1900 winst op maken. Een commis- sionnair, eveneens uit Zaan dam, die by de verkoop van de wagen een aardig bedrag had getoucheerd, kon ook wor den opgespoord. Het Britse ministerie van handel heeft medege deeld, dat „voor enige tijd" alle vergunningen voor ex port van oorlogsmateriaal naar het Midden-Oosten zijn ingetrokken- Stichting stellig niet te vroeg- Naar we vernemen, be perkt de Stichting zich in haar adres niet tot het ken baar maken van haar mening over de onderhandelingen en de resultaten; zij geeft tevens een korte, meer principiële beschouwing over de huidige toestand in de landbouw. In dit verband wijst zij op het ontbreken van een goed ge stabiliseerd prijsbeeld van de regering ten opzichte van de landbouw, waardoor deze te vaak in het onzekere ver keert. Hierbij komt ook ter sprake het inkomen van de landbouw en het te grote en opvallende verschil, dat ten deze bestaat tussen landbouw en industrie. Zij wijst op de gevaren, welke voor de land bouw dreigen door dc door voering van de loon- en prijs politiek van de regering. Ook signaleert de Stichting het euvel, dat het grote publick de subsidies aan de consu ment ziet als een steun aan de landbouw, een misver stand. dat nog wordt ver groot door de omstandigheid, dat de regering voornemens is een nabetaling voor te la ge prijzen aan de boeren uit te keren- FEUILLETON Tj»»rd Adem» HET f van de Prinsengracht „Pardon, notaris," zei de hoofdinspecteur, ,,'t Gaat hier om, dat ons ter ore Is geko men, dat U een verzoek uit Zuld-Frankryk heeft gekregen om aan een zekere meneer De Vries hier ter stede medede ling te doen, dat hem een be langrijke erfenis ten deel is gevallen." Notaris De Bruin trok zün gryze wenkbrauwen zo hoog op, dat ze ovale boogjes boven zyn ogen vormden. „Wat drommel, :nspecteur!" riep hy verbaasd. ,Nc^m me niet kwaiyk, maar hoe weet U dat? Die brief is pas gister middag gekomen. „U ziet wel, notaris," zei de hoofdinspecteur glimlachend, dat voor de recherche niets verborgen biyft. Myn vraag is alleen maar, of dat juist is. Of verbiedt misschien Üw ambts geheim...?" „O neen," zei de notaris, „ln dit geval allerminst, maar ik begrijp niet hoe U dat weten kunt van die brief bedoel ik. Heeft Schimmel zyn mondje weer voorby gepraat?" „Ik mag U tot myn spyt on ze zegsman niet noemen, no taris, maar 't is ons niet mee gedeeld door een van Uw kler ken." De notaris haalde zyn schou ders op. „Enfin," zei hy, „dat zal ik dan zelf wel eens uit zoeken. Ja, Uw informatie Is juist, inspecteur. Er Is my geen geheimhouding opgelegd. Trou wens, als de politie my quali- tate qua wat vraagt..." „U weet, dat meneer De Vries overleden is, nietwaar?" ,Dat heb ik gehoord." ,Wat gebeurt er nu met dat alstublieft," geld?" „Een moment zei de notaris. Hy nam een enveloppe uit 'n Iade van zijn schryfbureau, haalde er langzaam een brief uit, legde deze voor zich en liet zyn hand een paar maal over het papier gaan om de vouwen weg te stryken. „Laat 's kyken." zei hy. „De brief is afkomstig van myn collega Crevecoeur uit Nice, Rue de Provence 15. Hy verzoekt myn medewerking. „Is het bedrag ongeveer 'n kwart millioen?" „Ja, dat zal tegen de hui dige koers zoveel niet sche len, inspecteur." .Wie krijgt het geld als me neer De Vries overleden is?„ ,Een zeker meneer Lager- man, Rynkade 78 in Arnhem." „Kent U die meneer?" „Nooit van .gehoord," zei de notaris. „Maar hy zal er ze ker niet rouwig om zyn als hy dat geld mag komen ha len." „En waarachyniyk ook niet, dat nummer één vermoord is," zei de hoofdinspecteur. De notaris keek haastig op. „Neen," zei hy. „Vermoord zegt U? Ja, dat is waar." Hy knikte bedachtzaam als of het nu pas tot hem door drong wat de politie hiermee te maken kon hebben. „Is het U bekend, notaris, wie de erflater is?" „Ja zeker," zei de notaris in de brief turend. „Dat is 'n zekere meneer J. de Groot... hm... blgkbaar 'n Hollander." Wat deed die meneer daar in Nice?" „Die was eigenaar van Ho tel Pacific." „Prachtig," zei de hoofdin specteur. die de gegevens in zyn zakboekje genoteerd had. Is 't juist, notaris, dat 't geld naar een Afrikaanse missie gaat als die meneer in Arn hem ook overleden mocht bly- ken?" „Ja, dat is juist, inspecteur. Ik moet er toch achter zien te komen waar 't lek zit. Of heeft U misschien informa ties uit Nice?" „Voor zover my bekend niet, notaris." „Nou ja, dat zoek ik straks wel uit. Ik bedoel of U ze van hier heeft gekregen." „Mag ik U vragen wat U nu doet. notaris?" „Hoe bedoelt U, inspec teur?" „Ja, nu U weet, dat meneer De Vries overleden is. Was het Uw bedoeling die meneer in Arnhem van een en ander op de hoogte te stellen?" „Natuurlyk," zei de notaris een beetje verbaasd naar zyn bezoeker kykend. „Dat is mij opgedragen, inspecteur. Dat wil zeggen, dat ik natuurlyk inspecteur, dat Ik nat de overlydensacte moet eerst hebben.' „Ik zou U willen verzoeken, notaris, om die opdracht nog niet uit te voeren." „Waarom niet?" „In verband met ons onder zoek," legde de hoofdinspec teur uit. „Ik beloof U, dat we de zaak met de meeste spoed zullen behandelen." „Dan zal ik mijn collega in Nice daarvan op de hoogte moeten stellen, inspecteur." „Daartegen is geen enkel bezwaar." „Hoe 1 houd duren Hoofdinspecteur Corneüs- sen haalde zyn schouders op. „Laten we zeggen een dag of acht... negenschatte hij. De notaris knikte. „Goed, dat wil ik met U afspreken!" De heer Cornelissen stond op. „Ik dank U vriendelyk. no taris, dat U my van Uw kost bare tyd...,' Note,ris de Bruin wuifde met een hand. die de kleur van oud-ivoor had, alle dank betuigingen weg. Hij stond op, reikte zijn be zoeker de hand en drukte op de knop van een belletje en de heer Schimmel deed zo on verstandig vlug de deur open. dat het duidelijk was, dat hy er vlak achter gestaan had. HOOFSTUK XVn Kat- en muis-spel „Heeft U gebeld, meneer?" „Natuurlyk!., schreeuwde de commissaris, „en je hebt het gehoord ook. „Anders zou je zeker niet komen vragen. Laat rechercheur Donker hier komen." „Best, commissaris," zei de brigadier. Rechercheur Donker, een klein onopvallend mannetje, met een paar glinsterende zwarte ogen, stapte de kamer van zjjn chef binnen. „Luister eens, Donker," zei de commissaris, „ik heb een telefoontje gekregen, dat we de Rat moeten laten, lopen." „Jammer," zei de recher cheur. Commissaris Vonkenberg keek verstoord op. „Waarom jammer?" „Hebben Is hebben, Commis saris," zei de rechercheur. (Wordt vervolgd). RUST IS EEN SPORADISCHE WEELDE. De jacht op de haringscholen. (Van onze speciale verslaggever). Het is reeds weer enige dagen geleden, dat de eerste Hollandse Nieuwe werd aan gevoerd door schepen uit Vlaardingen, uit IJmuiden en Scheveningen en Katwijk, in een wedstrijd met de tijd, om de eerste te zyn en de hoog ste pryzen te maken Sinds dien zyn regelmatig loggers binnengelopen en de aanvoer is gestegen. De pryzen zyn daardoor gedaald en het komt er nu niet zozeer meer op- aan, of een schip een dag langer of korter wegblyft van zyn thuishaven. De vis sers. die maandenlang aan de wal verbleven, zijn weer in het gareel gekomen en ver richten hun werk dag aan dag, nacht aan nacht, in 'n ononderbroken stryd om het bestaan. GEEN RUST. Rust is een weelde, die 'n visser slechts sporadisch ge niet. Als zyn schip in repa ratie moet, of als net seizoen niet gunstig is, vertoeft hü soms een paar weken, zelden een paar maanden aan de wal, maar altyd weer trekt hij erop uit, de Noordzee te gemoet, des zomers, maar ook in de winter. Dié zee, die zo vriendelijk kan glin steren vanaf het strand, die glad en rose kan zyn. als de ondergaande zon erin weg kruipt, heeft voor dc ver weerde mensen van de log gers ook andere gezichten. Zij kan verleidelyk lokkan en wiegen, maar ook by ten, nydig en genadeloos, en hard. Ook clan moet dc visser er op uit. Zyn gezin is afhan kelijk van zyn verdiensten, Zyn verdiensten zyn afhanke- lÜk van zyn werk en van de vangst. SLAPEN EEN LUXE. Dan staan ze daar weer, in hun gele oliegoed, in hun lange laarzen en ploeteren aan een stuk door. Dan be palen ze zich niet tot een trek, dan vissen ze verder, tot alle ruimen vol zyn, tot er geen haring meer bijkan, tot nun vingers verstyfd zijn van de kou, tot hun rug kraakt van vermoeienis. Ze werken in de zonneschijn of in strie mende regenbuien, als de ha gel hun gezicht openrijt, of een verblindende sneeuwjacht hun door het gebeente snijdt. Maar voort, gaat de visser, trek na trek wordt gedaan, de kaakmessen kerven in de vissen, schubben en bloed en zout kleven aan hun armen, hun handen en hun gezicht. EVEN BIDDEN. Bij de maaltijden valt even een stilte in het lawaai. Be neden in het voorste logies zitten ze rond de tafel en zetten zich schrap tegen de onverhoedse rukken van hun varend vcrblyf. „Zuilen we even bidden, mannen..." De stem van de schipper is zacht, maar beslissend. Vis sers zijn een Godvmchtig volk. Dan eten ze haastig, uit hun tinnen en blikken schaaltjes. Ze eten vis en pap en 's middags groenten en aardappelen en vlees. En dan danken ze en trekken weer naar dek, waar de wil de wind weer om hen heen raast en hen bespringt en waar ze zich met handen en voeten moeten vastklemmen, als hun logger weer tegen de aansteigerende zeeën op springt. Waar ze lage wol kenflarden zien overjagen en waar de zee vuilgry's loert van alle zQden. DE WEDUWE. En als ze even tyd heb ben en hun handen zjjn nog niet al te verstyfd, draaien ze een „zware weduwe" uit een beduimeld pakje, en put ten troost uit een snel ver waaiend rooksliertje. Hun ta bak komt hen toe, met de 75 gram extra die ze in de week hebben Die verdienen ze dubbel en'dwars. Wat zou een visser zyn, als hy niet af en toe een trekje kon doen? En ze ergeren zich aan men sen aan de wal, die hen dat beetje extra-tabak nog mis gunnen. Ze hebben een ge rechtvaardige klacht Ze kun nen maar niet inzien, waarom zy niet, net als ieder ander zeegaand schip, hun tabak en een beetje sterke drank zonder accyns kunnen krygen. „Het lHfct wel of ze ons als smokkelaars bekyken" vinden ze en men weet geen woor den, om dit tegen te spre ken. ONMENSEN. Soms mogen ze niet naar binnen, vpor ze ook de vangst van een of' meer collega's hebben overgenomen. Dan plakken ze hun schepen in volle zee tegen elkaar aan, en de lier ratelt zonder op houden. Een voor een komen de vaten overslieren vastge houden door de schinkelha ken. En als er dan zee staat, slaan de loggers met geweld en een wee-makend gekraak op elkander. Soms vallen er brokken, een verschansing loopt een deuk op, een lan- tarenbak sneuvelt. Maar de schippers hangen onverstoor baar In hun stuurhuizen, en letten op de koers en op de zee en op hun schepen en op de duizend dingen, waarop 'n goede schipper nu eenmaal moet letten. Maar altyd weer komt daar het ogenblik, waarop de log ger de neus naar huis keert, waarop de motor zyn geklop weer begint, waarop de schroef het water tot schuim maalt en mijl na myl onder de kiel doorglijdt. De schip- {>ers draaien hun radiopei- ers, ze laten hun echolood tikken, ze kyken in de kaart en passen en meten. Ze ken nen de Noordzee op hun duimpje. Want zy bevaren haar al van kindsbeen af. Ze praten door hun radio met Scheveningen en ze flui ten een liedje en wensen hun vrouw en de jongens, die thuis naar hen luisteren, wel terusten. „Vader is weer on derweg hoor! Dag vrouw, alles gaat prima, salu..." Dat mèg wel niet, maar och, ook een visser is graag bij zyn gezin, dat hy toch zo weinig ziet. En wie zou het hem kwaiyk nemen, als hij eens een woordje zegt tot hen, die hem lief zijn? Dan kruipt hy weer in zyn stuurhuis en luistert naar de wind en tuurt, of hy het zwaaiende licht van IJmuiden nog niet ziet Dan vaart hy thuis. (Nadruk verboden). 350.000 boete voor Noord-Zeeland, reeds gefiatteerd. DE ONGESTRAFTEN. De arbeid van het Tribunaal in Zeeland is op 1 Juni j-1- stopgezet. Drie van de vier kamers hebben haar zittingen beëin digd zonder dat daarbij een plechtigheid plaats had, maar de Kamer te Zierikzee heeft wel een bijzondere slotzitting gehouden- Daarin heeft mr. W. van Nieuwenhuijzen een rede uitgesproken, die een overzicht gaf van de verrich te arbeid en een analyse van de gebreken De belangrijkste gebre ken van het Tribunaalbe- sluit. dat in 1944 te Lon den werd afgekondigd wa ren: De zeer ruime en vrij vage delictomschrijving, de vrijheid van het tribu naal wat betreft het be wijs en het ontbreken van een openbaar ministerie. De Kamer te Zierikzee heeft steeds gestreefd naar een. zo concreet mogelijke ten laste legging van de gedra gingen. uitingen en gezind heid. die geen enkele staat in oorlogstijd kan tolereren. BEPERKING. Wat de vrijheid van 't bewijs betreft kan 't tribunaal zich zelfbeperking opleggen door zich te richten naar de be- wiisvoorschriften van het Wetboek van Strafrecht. Voorts heeft deze Kamer steeds ter zitting getuigen onder ede gehoord in die ge vallen, waarin dat bij de ge wone strafwetrechtspleging ook zou zijn geschied. Het ontbreken van een openbaar ministerie kon door het Tribunaal niet worden ondervangen, want aan het Tribunaal was naast de ver volging ook de berechting opgedragen. Ten dele is deze moeilijk heid ondervangen door in strijd met het Tribunaal-be sluit te handelen en de ten lastelegging te laten vaststel len door de voorzitter en de secretaris, terwijl de leden alleen als rechters kennis na men van de zaak en dus on bevooroordeeld hun mening konden vormen. GEEN MEDEWERKER. De berechting evenals de opsporing is ln niet ge ringe mate belemmerd door de bevolking. „Men" heeft de mond vol over de wandaden van N.S.B.'ers en consorten, maar als het er op aan komt verklarin gen af te leggen voor de P.R.A. of het Tribunaal f:even de meesten niet huis uit egoïsme of ande re weinig fraaie beweeg redenen. Soms blijkt de bron van de wetenschap slechts te zijn de eigen roddelzucht of kwaad sprekerij. Velen zijn in hun burger plicht tekort geschoten door practisch te weigeren een verklaring af te leggen. Zij hebben de berechting ten zeerste bemoeilijkt. Wat het Nationaal Socialis me betreft is bij de 'berech ting volledig gebleken hoe zeer dit systeem de individu ele vrijheid doodt. Aan het licht kwam. dat naast een aantal brood-N-S.B.'-ers het gros bestond uit ontevrede nen, mislukten en profiteurs- Van de meeste beschuldigden was de houding voor het Tri bunaal weinig karaktervol. VELEN ONGESTRAFT. Spr. wees er op, dat de internering uit reclasse- ringsoogpunt bezien slechts weinig resultaat heeft opgeleverd en merk te op, dat vele schuldigen schrijvers van anonie me brieven! nog onge straft rondlopen. Hij bracht dank aan de Proc. fiscaal voor de aange name samenwerking en zwaaide lof toe aan de P.R.A. voor de vele arbeid, die in korte tijd werd verricht. De heer Coumou, waarne mend secretaris, heeft het Tribunaal steeds op voor treffelijke wijze ter zijde ge staan. Spr- bracht hulde aan de Zeeuwse pers voor de betoon de objectiviteit bij haar ver slagen. HET RESULTAAT. Wat de arbeid van de Ka mer te Zierikzee betreft: Er zijn ter behandeling ontvan gen 309 zaken, waarvan in getrokken of naar andere in stanties werden verwezen 32 zaken, zodat resteerden 277, waarvan 265 werden afge daan. In 255 zaken werden straf maatregelen opgelegd. Daar van zijn thans 206 met een ?ezamelijke boete van 350.000 gefiatteerd. De historie, zo besloot de heer v. Nieuwenhuijzen zijn toespraak, zal moeten leren of de uitspraken de toets van een rechtvaardige critiek kunnen doorstaan.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1948 | | pagina 4