Bezoek aan de nieuwe
„Karei Doorman"
Poolse regering strijdt
tegen de alcohol
KAPPIE en het geheim van de aardlaag
Het vissersbestaan
is hard en moeilijk
Een labyrinth van gangetjes
en hokjes
Kleine boeren in nood
Mysterie
Publiek bemoeilijkte
Tribunaal-arbeid
Bemanning uit alle delen
van het koninkrijk
„Aan boord van deze „Karei
Doorman" kun je de structuur
van het nieuwe Koninkryk
vinden. Er zyn niet alleen
Friezen. Brabanders, Zeeuwen
of wat u maar wilt, maar ook
jongens uit Curagao, van Java
en Sumatra enz. Maar uit wel
ke streek ook, iedereen gaat
met ledereen passagieren, het
is aan boord één grote gemeen
schap en dat maakt de geest
van saamhorigheid zo uitne
mend Lijkt dat niet op de
structuur, zoals wij ons het
nieuwe koninkryk denken?"
Aldus niet alleen de luitenant
ter zee eerste klasse H. A.
Corsten. die ons ontving en
rondleidde door en over de
nieuwste aanwinst van onze
Marine, maar ook diverse le
den van de bemanning, al de
den zy het ln andere bewoor
dingen.
Met zijn 800 man bevolking
is de „Karei Doorman" een
eigen dorp zyn er niet met
minder inwoners? en het
heeft warempel nog zijn eigen
krant ook. De „Kadopost". die
ook werkelijk cadeau wordt
gegeven en in 350 exemplaren
gestencild wordt. Het heeft
een echte hoofdredacteur en
een reeks van medewerkers.
Zelfs dichters!
EEN RONDGANG.
Over het nieuwe vliegdek-
schip met zijn zeven dekken,
zijn twee machinekamers, zijn
talloze waterdichte schotten
en zijn honderden vertrekken
en hokjes, hebben wij in Ame
rikaanse stijl een rondgang ge
maakt.
Men moet in dit labyrinth
van gangetjes en hokjes de
weg leren. „Je moet", zoals
een hofmeester het uitdrukte,
„een beetje vrijen met het
schip voor je ermee getrouwd
bent en dan zal het wel gaan".
DE HANGAR.
Een bezoek in de hangar gaf
een indruk van de geweldige
ruimte in het schip. Die han
gar is minder breed dan op de
oude „Karei Doorman", maar
veel langer. Zeven clarkat-
trollies, die om hun eigen as
kunnen draalen. staan gereed
om de vliegtuigen, waarvan
er In Juli reeds 18 komen,
naar de lift te rijden, die ze in
enkele ogenblikken op dek de
poneert.
Op het vliegdek werden wat
„losse flodders" met de kata
pult gegeven. Een duwtje met
dat ding en het vliegtuig
scheert met een vaart van 66
knopen of meer dan 100 k.m.
het luchtruim in. Die katapult
is nodig als het schip niet in
een gunstige windrichting
vaart.
Voor de geestelijke verzor
ging zijn een vlootpredikant en
een vlootaalmoezenier aan
boord, reap. ds. J. van der
Giesen en pater G. Schimmel.
Het ligt in de bedoeling om
Bodemkartering rond
Bergen op Zoom.
Ir. J. Haans Is dezer dagen
fcreed gekomen met het on-
erzoeken van de bodem van
Bergen op Zoom en Halsteren.
Het onderzoek geschiedde op
initiatief van de Bergen op
Zoomse Boerenbond en met
medewerking van de betrok
ken gemeentebesturen. Binnen
kort zal ir. Haans een rapport
uitbrengen over zijn bevindin
gen. Naar aanleiding van dit
rapport zal worden beslist
welke gronden '»n Bergen op
Zoom waar reeds verschillende
vruchtbare percelen tuinbouw-
grond ten offer vielen aan wo
ningbouw en industrieterrein,
voor de tuinders gereserveerd
moeten blijven.
In Halsteren wilde men door
middel van de kartering de
beste gronden opsporen voor
de intensieve teelten. Men
kampt daar namelijk met een
groot gebrek aan grond voor
jonge boeren en tuinders.
zo spoedig mogelijk met het
oefenen van schip en beman
ning te beginnen.
Begin Juli zullen de eerste
oefeningen met vliegtuigen
plaats hebben. Het hiervoor
aangewezen squadron van de
Marineluchtvaartdienst oefent
thans op het marine-vliegkamp
Valkenburg.
Steun werd beloofd, maar nog niet uitbetaald.
Het wachten duurt te lang
(Van onze Haagse redacteur)
Ver over de 100-000 boeren
wachten nu al acht maan
den op de steun, die hun in
het vooruitzicht is gesteld
om tot een enigermate be-
horlijk bestaan to komen
en nog ziet het er niet naar
uit. dat spoedig hulp gebo
den zal worden.
Wel hebben de minister
president en de minister van
Landbouw- Visserij en Voed
selvoorziening een brief aan
de voorzitter van de Tweede
Kamer gezonden, waarin zii
mededelingen doen over het
verloop der onderhandelin
gen, die met de georganiseer*
75 der kinderen drinkt Wodka
Propaganda voor wijn.
Reuter's correspondent meldt
uit Warschau, dat ln Polen de
grootste 9trijd niet wordt ge
streden tegen „oorlogsophlt-
sws", doch tegen het alcoho
lisme, dat In brede kringen
wordt veroordeeld als de ern
stigste sociale plaag.
Minister-president Cyrankle-
wlcz heeft in de ministerraad
de invloed van alcoholisme op
de biologische kwaliteit der
bevolking gelaakt. Steeds meer
wordt gevraagd om actie te
gen verbreiding van het alco
holisme onder kinderen.
Een medisch deskundige
schrjjft In de „Kurler", dat uit
onderzoekingen is gebleken,
dat 75 procent der Poolse kin
deren, grotendeels meisjes,
wodka drinkt. Hoewel de be
volking van Polen bjjna 10
mihoen minder Is dan voor de
oorlog, is het verbruik van
wodka vervijfvoudigd.
ALCOHOL STAATS
MONOPOLIE.
Reuter's correspondent merkt
op, dat in de door paedagogi-
srhe autoriteiten en sociale or
ganisaties gevoerde actie te
gen het alcoholisme geen mel
ding wordt gemaakt, van het
feit, dat de alcoholproductie
een staatsmonopolie is, dat op
twee na de grootste inkom
stenbron is yoor de staat.
In haar strijd tegen de ille
gale vervaardiging van gedis
tilleerde wodka, ook „bimber"
genaamd, heeft de Poolse re
gering strenge straffen ge
steld op de clandestiene ver
koop van „bimber" en tracht
zy net drinken van wijn meer
populair te maken. In de nieu
we' Westelijke gebieden zyn
langs de Oder veel nieuwe
wijngaarden aangelegd.
de boeren- en tuindersstand
naar aanleiding van de mo
tie-Groen gevoerd zijn en wel
is aangekondigd, dat een
wetsontwerp te verwachten
is om de regering een crediet
van 86-000.000 te verschaf
fen, maar veel schot is er
daarna niet in de zaak geko
men-
Vrijwel de gehele Neder
landse landbouwersstand
in elk geval alle melkveehou
ders en alle kleine boerenbe
drijven vraagt zich af.
wanneer hü uit zijn moeilijk
heden geholpen zal worden-
EEN BRIEF-
De Stichting voor de Land
bouw heeft het noodzakelijk
geacht nu ook harerzijds
haar zienswijze* over de on
derhandelingen en de daarbij
bereikte resultaten aan dc
voorzitter van de Tweede Ka
mer mede te delen- Het con
cept van dit schrijven is in 't
Hoofdbestuur behandeld: de
definitieve tekst zal binnen
kort verzonden worden.
Reeds einde September van
het vorige jaar trok de Twee
de Kamer zich het lot van de
in moeilijkheden verkerende
kleine boeren aan door de
aanneming van de motie-
Groen. waarin de regering
verzocht wordt in overleg
met de georganiseerde boe
ren en tuinders prijsmaatre
gelen te treffen, opdat de
boeren op de schrale gronden
de economische nadelen van
de slechte omstandigheden,
waaronder zij moeten wer
ken. minder sterk voelen-
Het begin van de levensge
schiedenis dezer motie was
opwekkend en enthousiast
maar de regering heeft het
tempo niet kunnen volhou
den-
NIET TE VROEG.
Met haar vermaan tot de
regering, dat er meer voort
gang in de zaak moet wor
den gebracht en dat zij de
boeren nu niet nog eens
maanden en maanden kan la
ten wachten voor zii haar
woord gestand doet. komt de
20- Na het laatste dreigement, dat ze
nog niet van hem af waren geuit te
hebben, verdween het motorbootje
van Kaper Knipoog puffend en knet
terend zeewaarts.
„Naar de brug!" commandeerde Kap-
pie- „We vertrekken onmiddellijk!
Volle kracht vooruit! We moeten die
Knipoog met zijn motorboot niet uit
het oog verliezen!"
„Wat betekent het eigenlijk alle
maal?" vroeg de professor, die Kappie
gevolgd was. ,,Er wordt maar steeds
over diamant gepraat, maar dat moet
een misverstand zijn. Het gaat om de
pampiet, die ik gevonden heb, niet
waar? Daarom gaan we nu het eiland
kopen, opdat ik dan de gehele pam-
piet-aardlaag rustig en op mijn gemak
bloot kan leggen. Zonder gestoord te
worden door luid-roepende vreemde
lingen die vechten. Niet waar? Daar
gaat het toch om, als ik het goed be
grijp?"
„Kfjk, daar gaat'ie!" zei Kappie, die
maar met een half oor naar de pro
fessor geluisterd had. „Wat zo'n klein
bootje snel kan varen! Wij moeten
hem voor zijn!"
Een dure auto.
De Bergen op Zoomse re
cherche heeft een zwarte auto
handel ontdekt en in verband
daarmee drie personen, allen
woonachtig in Zaandam, kun
nen arresteren.
Een expediteur uit Bergen
op Zoom, die naar de auto
markt te Tilburg was getogen,
kreeg daar een wagen, die hem
wel leek, aangeboden voor
15.000.Hij hield enkele
dagen respijt en waarschuwde
intussen de economische re
cherche. Daarop verzocht hy
de wagen in Bergen op Zoom
af te leveren, waar de Zaan
dammer B. werd gegrepen.
Het bleek dat de wagen nor
maal was gekocht voor 5100
door zekere I. uit Zaandam,
dio hem met een zoet winstje
van 8000 overdeed aan B.
B. wilde er dus nog 1900
winst op maken. Een commis-
sionnair, eveneens uit Zaan
dam, die by de verkoop van
de wagen een aardig bedrag
had getoucheerd, kon ook wor
den opgespoord.
Het Britse ministerie
van handel heeft medege
deeld, dat „voor enige tijd"
alle vergunningen voor ex
port van oorlogsmateriaal
naar het Midden-Oosten zijn
ingetrokken-
Stichting stellig niet te vroeg-
Naar we vernemen, be
perkt de Stichting zich in
haar adres niet tot het ken
baar maken van haar mening
over de onderhandelingen en
de resultaten; zij geeft tevens
een korte, meer principiële
beschouwing over de huidige
toestand in de landbouw. In
dit verband wijst zij op het
ontbreken van een goed ge
stabiliseerd prijsbeeld van de
regering ten opzichte van de
landbouw, waardoor deze te
vaak in het onzekere ver
keert. Hierbij komt ook ter
sprake het inkomen van de
landbouw en het te grote en
opvallende verschil, dat ten
deze bestaat tussen landbouw
en industrie. Zij wijst op de
gevaren, welke voor de land
bouw dreigen door dc door
voering van de loon- en prijs
politiek van de regering. Ook
signaleert de Stichting het
euvel, dat het grote publick
de subsidies aan de consu
ment ziet als een steun aan
de landbouw, een misver
stand. dat nog wordt ver
groot door de omstandigheid,
dat de regering voornemens
is een nabetaling voor te la
ge prijzen aan de boeren uit
te keren-
FEUILLETON
Tj»»rd Adem»
HET f
van de Prinsengracht
„Pardon, notaris," zei de
hoofdinspecteur, ,,'t Gaat hier
om, dat ons ter ore Is geko
men, dat U een verzoek uit
Zuld-Frankryk heeft gekregen
om aan een zekere meneer De
Vries hier ter stede medede
ling te doen, dat hem een be
langrijke erfenis ten deel is
gevallen."
Notaris De Bruin trok zün
gryze wenkbrauwen zo hoog
op, dat ze ovale boogjes boven
zyn ogen vormden.
„Wat drommel, :nspecteur!"
riep hy verbaasd. ,Nc^m me
niet kwaiyk, maar hoe weet U
dat? Die brief is pas gister
middag gekomen.
„U ziet wel, notaris," zei de
hoofdinspecteur glimlachend,
dat voor de recherche niets
verborgen biyft. Myn vraag is
alleen maar, of dat juist is. Of
verbiedt misschien Üw ambts
geheim...?"
„O neen," zei de notaris, „ln
dit geval allerminst, maar ik
begrijp niet hoe U dat weten
kunt van die brief bedoel ik.
Heeft Schimmel zyn mondje
weer voorby gepraat?"
„Ik mag U tot myn spyt on
ze zegsman niet noemen, no
taris, maar 't is ons niet mee
gedeeld door een van Uw kler
ken."
De notaris haalde zyn schou
ders op. „Enfin," zei hy, „dat
zal ik dan zelf wel eens uit
zoeken. Ja, Uw informatie Is
juist, inspecteur. Er Is my geen
geheimhouding opgelegd. Trou
wens, als de politie my quali-
tate qua wat vraagt..."
„U weet, dat meneer De
Vries overleden is, nietwaar?"
,Dat heb ik gehoord."
,Wat gebeurt er nu met dat
alstublieft,"
geld?"
„Een moment
zei de notaris.
Hy nam een enveloppe uit 'n
Iade van zijn schryfbureau,
haalde er langzaam een brief
uit, legde deze voor zich en liet
zyn hand een paar maal over
het papier gaan om de vouwen
weg te stryken.
„Laat 's kyken." zei hy.
„De brief is afkomstig van
myn collega Crevecoeur uit
Nice, Rue de Provence 15. Hy
verzoekt myn medewerking.
„Is het bedrag ongeveer 'n
kwart millioen?"
„Ja, dat zal tegen de hui
dige koers zoveel niet sche
len, inspecteur."
.Wie krijgt het geld als me
neer De Vries overleden is?„
,Een zeker meneer Lager-
man, Rynkade 78 in Arnhem."
„Kent U die meneer?"
„Nooit van .gehoord," zei de
notaris. „Maar hy zal er ze
ker niet rouwig om zyn als
hy dat geld mag komen ha
len."
„En waarachyniyk ook niet,
dat nummer één vermoord is,"
zei de hoofdinspecteur.
De notaris keek haastig op.
„Neen," zei hy. „Vermoord
zegt U? Ja, dat is waar."
Hy knikte bedachtzaam als
of het nu pas tot hem door
drong wat de politie hiermee
te maken kon hebben.
„Is het U bekend, notaris,
wie de erflater is?"
„Ja zeker," zei de notaris
in de brief turend. „Dat is 'n
zekere meneer J. de Groot...
hm... blgkbaar 'n Hollander."
Wat deed die meneer daar
in Nice?"
„Die was eigenaar van Ho
tel Pacific."
„Prachtig," zei de hoofdin
specteur. die de gegevens in
zyn zakboekje genoteerd had.
Is 't juist, notaris, dat 't geld
naar een Afrikaanse missie
gaat als die meneer in Arn
hem ook overleden mocht bly-
ken?"
„Ja, dat is juist, inspecteur.
Ik moet er toch achter zien
te komen waar 't lek zit. Of
heeft U misschien informa
ties uit Nice?"
„Voor zover my bekend niet,
notaris."
„Nou ja, dat zoek ik straks
wel uit. Ik bedoel of U ze van
hier heeft gekregen."
„Mag ik U vragen wat U
nu doet. notaris?"
„Hoe bedoelt U, inspec
teur?"
„Ja, nu U weet, dat meneer
De Vries overleden is. Was
het Uw bedoeling die meneer
in Arnhem van een en ander
op de hoogte te stellen?"
„Natuurlyk," zei de notaris
een beetje verbaasd naar zyn
bezoeker kykend. „Dat is mij
opgedragen, inspecteur. Dat
wil zeggen, dat ik natuurlyk
inspecteur,
dat Ik nat
de overlydensacte moet
eerst
hebben.'
„Ik zou U willen verzoeken,
notaris, om die opdracht nog
niet uit te voeren."
„Waarom niet?"
„In verband met ons onder
zoek," legde de hoofdinspec
teur uit. „Ik beloof U, dat we
de zaak met de meeste spoed
zullen behandelen."
„Dan zal ik mijn collega in
Nice daarvan op de hoogte
moeten stellen, inspecteur."
„Daartegen is geen enkel
bezwaar."
„Hoe 1
houd duren
Hoofdinspecteur Corneüs-
sen haalde zyn schouders op.
„Laten we zeggen een dag of
acht... negenschatte hij.
De notaris knikte. „Goed,
dat wil ik met U afspreken!"
De heer Cornelissen stond
op.
„Ik dank U vriendelyk. no
taris, dat U my van Uw kost
bare tyd...,'
Note,ris de Bruin wuifde
met een hand. die de kleur
van oud-ivoor had, alle dank
betuigingen weg.
Hij stond op, reikte zijn be
zoeker de hand en drukte op
de knop van een belletje en
de heer Schimmel deed zo on
verstandig vlug de deur open.
dat het duidelijk was, dat hy
er vlak achter gestaan had.
HOOFSTUK XVn
Kat- en muis-spel
„Heeft U gebeld, meneer?"
„Natuurlyk!., schreeuwde
de commissaris, „en je hebt
het gehoord ook. „Anders zou
je zeker niet komen vragen.
Laat rechercheur Donker
hier komen."
„Best, commissaris," zei de
brigadier.
Rechercheur Donker, een
klein onopvallend mannetje,
met een paar glinsterende
zwarte ogen, stapte de kamer
van zjjn chef binnen.
„Luister eens, Donker," zei
de commissaris, „ik heb een
telefoontje gekregen, dat we
de Rat moeten laten, lopen."
„Jammer," zei de recher
cheur.
Commissaris Vonkenberg
keek verstoord op.
„Waarom jammer?"
„Hebben Is hebben, Commis
saris," zei de rechercheur.
(Wordt vervolgd).
RUST IS EEN SPORADISCHE WEELDE.
De jacht op de
haringscholen.
(Van onze speciale
verslaggever).
Het is reeds weer enige
dagen geleden, dat de eerste
Hollandse Nieuwe werd aan
gevoerd door schepen uit
Vlaardingen, uit IJmuiden en
Scheveningen en Katwijk, in
een wedstrijd met de tijd, om
de eerste te zyn en de hoog
ste pryzen te maken Sinds
dien zyn regelmatig loggers
binnengelopen en de aanvoer
is gestegen. De pryzen zyn
daardoor gedaald en het komt
er nu niet zozeer meer op-
aan, of een schip een dag
langer of korter wegblyft
van zyn thuishaven. De vis
sers. die maandenlang aan de
wal verbleven, zijn weer in
het gareel gekomen en ver
richten hun werk dag aan
dag, nacht aan nacht, in 'n
ononderbroken stryd om het
bestaan.
GEEN RUST.
Rust is een weelde, die 'n
visser slechts sporadisch ge
niet. Als zyn schip in repa
ratie moet, of als net seizoen
niet gunstig is, vertoeft hü
soms een paar weken, zelden
een paar maanden aan de
wal, maar altyd weer trekt
hij erop uit, de Noordzee te
gemoet, des zomers, maar
ook in de winter. Dié zee,
die zo vriendelijk kan glin
steren vanaf het strand, die
glad en rose kan zyn. als de
ondergaande zon erin weg
kruipt, heeft voor dc ver
weerde mensen van de log
gers ook andere gezichten.
Zij kan verleidelyk lokkan
en wiegen, maar ook by ten,
nydig en genadeloos, en hard.
Ook clan moet dc visser er
op uit. Zyn gezin is afhan
kelijk van zyn verdiensten,
Zyn verdiensten zyn afhanke-
lÜk van zyn werk en van de
vangst.
SLAPEN EEN LUXE.
Dan staan ze daar weer,
in hun gele oliegoed, in hun
lange laarzen en ploeteren
aan een stuk door. Dan be
palen ze zich niet tot een
trek, dan vissen ze verder,
tot alle ruimen vol zyn, tot er
geen haring meer bijkan, tot
nun vingers verstyfd zijn van
de kou, tot hun rug kraakt
van vermoeienis. Ze werken
in de zonneschijn of in strie
mende regenbuien, als de ha
gel hun gezicht openrijt, of
een verblindende sneeuwjacht
hun door het gebeente snijdt.
Maar voort, gaat de visser,
trek na trek wordt gedaan,
de kaakmessen kerven in de
vissen, schubben en bloed en
zout kleven aan hun armen,
hun handen en hun gezicht.
EVEN BIDDEN.
Bij de maaltijden valt even
een stilte in het lawaai. Be
neden in het voorste logies
zitten ze rond de tafel en
zetten zich schrap tegen de
onverhoedse rukken van hun
varend vcrblyf. „Zuilen we
even bidden, mannen..." De
stem van de schipper is
zacht, maar beslissend. Vis
sers zijn een Godvmchtig
volk. Dan eten ze haastig,
uit hun tinnen en blikken
schaaltjes. Ze eten vis en
pap en 's middags groenten
en aardappelen en vlees. En
dan danken ze en trekken
weer naar dek, waar de wil
de wind weer om hen heen
raast en hen bespringt en
waar ze zich met handen en
voeten moeten vastklemmen,
als hun logger weer tegen
de aansteigerende zeeën op
springt. Waar ze lage wol
kenflarden zien overjagen en
waar de zee vuilgry's loert
van alle zQden.
DE WEDUWE.
En als ze even tyd heb
ben en hun handen zjjn nog
niet al te verstyfd, draaien
ze een „zware weduwe" uit
een beduimeld pakje, en put
ten troost uit een snel ver
waaiend rooksliertje. Hun ta
bak komt hen toe, met de
75 gram extra die ze in de
week hebben Die verdienen
ze dubbel en'dwars. Wat zou
een visser zyn, als hy niet af
en toe een trekje kon doen?
En ze ergeren zich aan men
sen aan de wal, die hen dat
beetje extra-tabak nog mis
gunnen. Ze hebben een ge
rechtvaardige klacht Ze kun
nen maar niet inzien, waarom
zy niet, net als ieder ander
zeegaand schip, hun tabak
en een beetje sterke drank
zonder accyns kunnen krygen.
„Het lHfct wel of ze ons als
smokkelaars bekyken" vinden
ze en men weet geen woor
den, om dit tegen te spre
ken.
ONMENSEN.
Soms mogen ze niet naar
binnen, vpor ze ook de vangst
van een of' meer collega's
hebben overgenomen. Dan
plakken ze hun schepen in
volle zee tegen elkaar aan,
en de lier ratelt zonder op
houden. Een voor een komen
de vaten overslieren vastge
houden door de schinkelha
ken. En als er dan zee staat,
slaan de loggers met geweld
en een wee-makend gekraak
op elkander. Soms vallen er
brokken, een verschansing
loopt een deuk op, een lan-
tarenbak sneuvelt. Maar de
schippers hangen onverstoor
baar In hun stuurhuizen, en
letten op de koers en op de
zee en op hun schepen en op
de duizend dingen, waarop 'n
goede schipper nu eenmaal
moet letten.
Maar altyd weer komt daar
het ogenblik, waarop de log
ger de neus naar huis keert,
waarop de motor zyn geklop
weer begint, waarop de
schroef het water tot schuim
maalt en mijl na myl onder
de kiel doorglijdt. De schip-
{>ers draaien hun radiopei-
ers, ze laten hun echolood
tikken, ze kyken in de kaart
en passen en meten. Ze ken
nen de Noordzee op hun
duimpje. Want zy bevaren
haar al van kindsbeen af.
Ze praten door hun radio
met Scheveningen en ze flui
ten een liedje en wensen hun
vrouw en de jongens, die
thuis naar hen luisteren, wel
terusten. „Vader is weer on
derweg hoor! Dag vrouw,
alles gaat prima, salu..."
Dat mèg wel niet, maar
och, ook een visser is graag
bij zyn gezin, dat hy toch zo
weinig ziet. En wie zou het
hem kwaiyk nemen, als hij
eens een woordje zegt tot
hen, die hem lief zijn?
Dan kruipt hy weer in zyn
stuurhuis en luistert naar de
wind en tuurt, of hy het
zwaaiende licht van IJmuiden
nog niet ziet Dan vaart hy
thuis.
(Nadruk verboden).
350.000 boete voor Noord-Zeeland,
reeds gefiatteerd.
DE ONGESTRAFTEN.
De arbeid van het Tribunaal
in Zeeland is op 1 Juni j-1-
stopgezet.
Drie van de vier kamers
hebben haar zittingen beëin
digd zonder dat daarbij een
plechtigheid plaats had, maar
de Kamer te Zierikzee heeft
wel een bijzondere slotzitting
gehouden- Daarin heeft mr.
W. van Nieuwenhuijzen een
rede uitgesproken, die een
overzicht gaf van de verrich
te arbeid en een analyse van
de gebreken
De belangrijkste gebre
ken van het Tribunaalbe-
sluit. dat in 1944 te Lon
den werd afgekondigd wa
ren: De zeer ruime en vrij
vage delictomschrijving,
de vrijheid van het tribu
naal wat betreft het be
wijs en het ontbreken van
een openbaar ministerie.
De Kamer te Zierikzee
heeft steeds gestreefd naar
een. zo concreet mogelijke ten
laste legging van de gedra
gingen. uitingen en gezind
heid. die geen enkele staat
in oorlogstijd kan tolereren.
BEPERKING.
Wat de vrijheid van 't bewijs
betreft kan 't tribunaal zich
zelfbeperking opleggen door
zich te richten naar de be-
wiisvoorschriften van het
Wetboek van Strafrecht.
Voorts heeft deze Kamer
steeds ter zitting getuigen
onder ede gehoord in die ge
vallen, waarin dat bij de ge
wone strafwetrechtspleging
ook zou zijn geschied.
Het ontbreken van een
openbaar ministerie kon door
het Tribunaal niet worden
ondervangen, want aan het
Tribunaal was naast de ver
volging ook de berechting
opgedragen.
Ten dele is deze moeilijk
heid ondervangen door in
strijd met het Tribunaal-be
sluit te handelen en de ten
lastelegging te laten vaststel
len door de voorzitter en de
secretaris, terwijl de leden
alleen als rechters kennis na
men van de zaak en dus on
bevooroordeeld hun mening
konden vormen.
GEEN MEDEWERKER.
De berechting evenals
de opsporing is ln niet ge
ringe mate belemmerd
door de bevolking. „Men"
heeft de mond vol over de
wandaden van N.S.B.'ers
en consorten, maar als het
er op aan komt verklarin
gen af te leggen voor de
P.R.A. of het Tribunaal
f:even de meesten niet
huis uit egoïsme of ande
re weinig fraaie beweeg
redenen.
Soms blijkt de bron van de
wetenschap slechts te zijn de
eigen roddelzucht of kwaad
sprekerij.
Velen zijn in hun burger
plicht tekort geschoten door
practisch te weigeren een
verklaring af te leggen. Zij
hebben de berechting ten
zeerste bemoeilijkt.
Wat het Nationaal Socialis
me betreft is bij de 'berech
ting volledig gebleken hoe
zeer dit systeem de individu
ele vrijheid doodt. Aan het
licht kwam. dat naast een
aantal brood-N-S.B.'-ers het
gros bestond uit ontevrede
nen, mislukten en profiteurs-
Van de meeste beschuldigden
was de houding voor het Tri
bunaal weinig karaktervol.
VELEN ONGESTRAFT.
Spr. wees er op, dat de
internering uit reclasse-
ringsoogpunt bezien
slechts weinig resultaat
heeft opgeleverd en merk
te op, dat vele schuldigen
schrijvers van anonie
me brieven! nog onge
straft rondlopen.
Hij bracht dank aan de
Proc. fiscaal voor de aange
name samenwerking en
zwaaide lof toe aan de P.R.A.
voor de vele arbeid, die in
korte tijd werd verricht.
De heer Coumou, waarne
mend secretaris, heeft het
Tribunaal steeds op voor
treffelijke wijze ter zijde ge
staan.
Spr- bracht hulde aan de
Zeeuwse pers voor de betoon
de objectiviteit bij haar ver
slagen.
HET RESULTAAT.
Wat de arbeid van de Ka
mer te Zierikzee betreft: Er
zijn ter behandeling ontvan
gen 309 zaken, waarvan in
getrokken of naar andere in
stanties werden verwezen 32
zaken, zodat resteerden 277,
waarvan 265 werden afge
daan.
In 255 zaken werden straf
maatregelen opgelegd. Daar
van zijn thans 206 met een
?ezamelijke boete van
350.000 gefiatteerd.
De historie, zo besloot de
heer v. Nieuwenhuijzen zijn
toespraak, zal moeten leren
of de uitspraken de toets van
een rechtvaardige critiek
kunnen doorstaan.