Welvaart in Zuid-Afrika
door Amerika's goudpolitiek
Een vrouw zonder rimpels
KERK EN COMMUNISME
Ook Eede krijgt spoedig
een warmwater-roterij
Entre-deux-tjes
Geweldige aanvoer van
overzeese goederen
Moskou heeft geen plaats voor
God en Zijn Woord
Stichting zal als exporteur
optreden
rWEEDE BLAD
PROVINCIAL ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 5 JUNI 1948
Duizend immigranten per week
in Kaaps'ad
(Van onze correspondent).
KAAPSTAD, Juni. Het is bekend dat men niet de kip
mo slachten die gouden eieren legt. In onze dagen zullen
velen zich zelfs enige malen achter de oren krabben alvo
rens ze een kip slachten die gewone eieren legt. Maar als
men een schaap heeft met gouden tanden...? Een Boer in
Vosburg nabij Port Elizabeth had zulk een schaap. Hij had
er zelfs twee, maar hij ontdekte de gouden tanden pas na
dat hij het beest geslacht had. En waar denkt iemand in
Zuid-Afrika aan, die een schaap heeft met goud op de tan
den? Natuurlyk aanvaardde iedereen onmiddellijk de veron
derstelling dat een nieuw rijk goudveld ontdekt was. al wist
men niet precies waar. Daardoor vlogen de grondprijzen in
Vosburg plotseling met sprongen omhoog en de goudkoorts
snel om zich heen. Voorlopig zal wel niemand de we
tenschappelijke verklaring willen geloven, volgens welke het
zogenaamde goud niet anders is dan een bijzondere soort
tandsteen, dat voornamelijk uit calcium-fosfaat bestaat en in
Australië veel voorkomt bij schapen, runderen en kangeroe's.
Zulk een verklaring spreekt
niet tot de verbeelding in dit
land, dat bjjna de helft van de
totale wereldproductie aan
goud opbrengt. Het is hier in
derdaad alles goud wat er
blinkt, al maken de mynen op
het ogenblik een moeilijke trjd
door. Terwijl de prijzen van bij
na alle producten op de wereld
markt met sprongen zijn ge
stegen is de pdijs van het goud
constant gebleven. De produc
tiekosten van de mynen zijn
natuurlijk omhoog gegaan en
nu hebben ook de mijnwerkers
met het oog op de gestegen
kosten van levensonderhoud
nog een loonsverhoging van
121è geëist. Dit alles is niet
plezierig voor de mijneige
naars, maar voor het land in
het geheel is het verkopen van
goud nog steeds een voordelige
aangelegenheid.
VOORDELIGE RUIL.
De goudproductie wordt gro
tendeels aan de Amerikanen
afgeleverd, die het met zoveel
moeite gedolven edèle metaal
onvervaard in Fort Knox weer
onder de grond stoppen. De
Zuid-Afrikanen krijgen in ruil
Amerikaanse auto's, radio's,
ijskasten, machines, grondstof
fen en alles wat Amerika maar
voortbrengt. Het is duidelijk
welk land door deze ruil zijn
levensstandaard verhoogt.
De winkels in de Afrikaanse
steden en dorpen liggen vol
met allerlei goederen uit Ame
rika, Engeland, Frankrijk,
Zwitserland en ook „made in
Holland" is hier en daar te
zien, ofschoon er ongetwijfeld
nog veel meer mogelijkheden
voor Nederlandse producten
zjjn. De aanvoer van overzeese
goederen is zo groot, dat de
havens de stroom niet meer
kunnen verwerken. De dokken
en opslagplaatsen in Kaapstad
en Durban zijn overvol en vele
goederen moeten in de open
lucht worden opgeslagen.
IMPORT VAN KAPITAAL.
De welvaart van Zuid-Afrika
wordt verder in niet onbelang
rijke mate verhoogd door de
buitenlandse, voornamelijk En
gelse, kapitalen die hier na de
oorlog naar toe zijn gevloeid.
Nieuwe industrieën springen i
overal als paddestoelen uit de brengen,
grond en het industrialiserings
proces zou nog sneller plaats
vinden wanneer niet de betrek
kelijke schaarste aan bouwma
terialen een rem op de ont
wikkeling zette. De meeste In
dustrieën vestigen zich rondom
Johannesburg, dat er op rekent
zijn bevolking in de komende
tien jaar te verdubbelen. Doch
ook in de Kaap-provincie,
rondom Durban en Port-Eliza-
beth verrijzen de nieuwe fa
briekscomplexen.
IMMIGRATIE.
Behalve goederen en kapitaal
'importeert de Unie ook vreem
delingen. Bijna 1000 immi
granten komen iedere week in
Kaapstad aan, en ook degenen
die niet van tevoren een ver
zekerde werkkring hadden wor
den vrijwel onmiddellijk te
werkgesteld. Zij vinden hier.
behalve een heerlijk klimaat en
een grote mate van vrijheid, 'n
veel hogere levensstandaard
dan waaraan ze in Europa ge
wend waren. Voorlopig zyn ze
reeds blij dat ze volop levens
middelen, textiel en huisraad
zonder punten kunnen verkrij
gen. Maar de ambities van de
Afrikanen reiken verder. Hun
belangrijkste wensen zijn een
eigen huis en een eigen auto en
de meeste blanken hebben deze
wens reeds in vervulling zien
gaan ook al klagen ze over
het dure leven!
AMERIKAANSE
BELANGSTELLING.
Ook de Amerikanen hebben
thans hun oog op Zuid-Afrika
laten vallen. Een groep voor
aanstaande Amerikaanse jour
nalisten was onlangs de gast
van de Zuid-Afrikaanse rege
ring. De Unie kwam in de
„headlines" in de Amerikaan
se kranten en weekbladen. Aan
de overkant van de Atlanti
sche oceaan heeft men nu ont
dekt, dat het zonnige en wel
varende Zuiden van het Afri
kaanse continent slechts 38
uur vliegen van New York is
verwijderd. Er is een maat
schappij opgericht die grote
Amerikaanse hotels in de Unie
wil gaan bouwen en men ver
wacht dat in de toekomst ryke
Amerikanen hun wintervacan-
tie, inplaats van in Florida of
Californië, in de Unie van
Zuid-Afrika zullen gaan door-
STEMMEN UIT DE KERKEN
(Nadruk verboden).
Een maquette van de nieuwe St Eligiuskerk te Oostburg, welke op de Tentoonstelling
„Nederlandse Nieuwe Kerken" te Rotterdam te zien is- (Foto N-R.Crt).
De inwoners van Praag bestu
deren de verkiezingsuitslagen.
Boven een portret van
Gottwald.
Een nabeschouwing over
de kanselboodschap
Het is al weer byna veer
tien dagen geleden, dat van de
kansels van enkele Protes-
tanse Kerken niet alleen
de Ned. Hervormde een
boodschap werd gelezen over
het Communisme, terwijl de
laatste zinnen iets zelden
over Israël.
I Naar het algemeen oordeel
was het stuk te lang om er
tot het eind toe met gespan
nen aandacht naar te luiste
ren. Zulk een boodschap is
echter niet alleen bestemd om
haar één keer te horen, maar
ook bedoeld om ze nog eens
rustig te herlezen. Dit stuk
is het zeker waard,
j Wie wel eens zulk een bood
schap van naby heeft zien ge-
boren worden, weet, dat het
geen wat er in gezegd wordt,
woord voor woord veel over
weging heeft gekost, terwijl
eveneens* is nagegaan wat er
niet in genoemd mag zjjn om
geen verkeerde gedachte-sa
menhang te wekken. Het is
worstelen met de taal, om die
indruk te geven, die men wil
dat er gegeven moet worden,
want zoveel woorden zijn er
zwaar belast en voeren de
gedachten van de hoorders in
een bepaalde richting, wat zo
veel mogelijk afgesneden moet
worden. Deze boodschap wil
veel meer zijn dan een afwij
zing van het Communisme
alleen. Zij bevatte vooral een
hoogst ernstig woord tot de
gehele Christenheid in ons
land.
Een dezer dagen hoorde ik
hoe iemand zjjn indruk van 'I
geheel formuleerde. Het werd,
volgens hem, hoog tjjd dat de
Hervormde Kerk (deze werd
speciaal genoemd) openlijk het
Communisme afwees. Dat had
al een paar jaar eerder moe
ten gebeuren. Dit zal wel ve
ler oordeel z(jn. Toch zou het
goed wezen, wanneer al dege
nen, die zo spoedig klaar zyn
met hun oordeel en In deze
boodschap horen wat zij be
geren, het stuk nog eens rus-
VLASSERIJ-PROBLEMENII
Verschillende problemen worden
tot oplossing gebracht
In ons eerste artikel over de vlasseryen van W. Zeeuwsch-
Vlaanderen hebben wij reeds Gangegeven, dat men de mo
dernisering van dit bedryf met de totstandkoming van de
coöperatieve zwingelturblne nog geenszins "voltooid acht.
Hiemiedo zyn de kleine vlassers, die met hun oude zwingel-
molens de concurrentiestrijd tegen de grotere collega's niet
konden volhouden, weliswaar geholpen, maar er zyn andere
problemen en moeilijkheden, die allen bedreigen, en gelukkig
heeft men ook Ingezien, dat de$e alleen kunnen worden opge
lost indien allen bereid zijn om samen te werken.
In de eerste plaats is daar
de kwestie van het roten: het
losmaken van de vezels van de
houtdelen van de vlasstengel,
dat in deze streek nog vrijwel
uitsluitend geschiedt door het
vlas op het land uit te sprei
den en regen er. zon cr op te
laten inwerken. Dauwroten
dus. In België, met name aan
de Leye, heeft men jaren lang
het vlas in bakken in het wa
ter gebracht koud-water
roten maar daarvoor blijkt
het water van de Zeeuwsch-
Vlaamse kreken niet geschikt
te zijn.
WARMWATER-
ROTERIJ.
Ideaal is een warm water-
roterij, zoals men er reeds een
in Koewacht heeft. Voor West
Zeeuwsch-VIaanderen is er
echter ook een op komst, al
weer op coöperatieve basis,
maar nu niet alleen voor de
kleine vlassers. Ook de grote,
die het belang van samenwer
ken evenzeer inzien, doen
mee en de „coöperatie der
kleintjes" wordt en-bloc lid van
de rotera-coöperatie. De plan
nen zyn reeds klaar en men
hoopt spoedig tot aanbesteding
te kunnen overgaan.
De nieuwe rotery krijgt 10
putten, elk geschikt voor 4500
kg vlas. En als men rekent,
dat men hier het roten vol
komen in de hand heeft en
voor een bepaalde party één
week in elk geval ruimschoots
voldoende is, leert een eenvou
dig rekensommetje, dat per
jaar ongeveer 2\i millioen kg
vlas geroot kan worden.
SNELLERE OMZET VAN
HET KAPITAAL.
Hierin ligt een van de gro
te attracties van de warm-
waterroterjj. Inderdaad zul
len de vlassers, die het met
do wederopbouw van hun
verwoeste bedrijven toch al
zo moeilyk hebben, er enig
kapitaal in moeten investe
ren, maar nu er geen risico
meer bestaat, dat een party
vlas bij ongunstige weers
omstandigheden weken of
zelfs maandenlang op het
land moet biyven liggen,
wordt liet mogelyk het be
drijfskapitaal veel sneller
om te zetten.
Niet alle vlas zal in de
warmwater-rotery behandeld
kunnen worden, aangezien deze
streek, zoals we in het eerste
artikel reeds mededeelden, jaar
lijks ongeveer millioen kg
omzet, maar het is natuurlijk
niet uitgesloten de rotery óp
den duur uit te breiden, ter
wijl men het minder goede vlas
toch veel onder de blote hemel
zal blijven roten.
GRONDGEBREK.
Een ander probleem, dat op
deze wyze wordt opgelost, is
dat van het gebrek aan grond
voor de dauw-rotery. Het werd
steeds moeilijker van de boeren
daarvoor grond ter beschik
king te krijgen. Er werden
hele bedragen voor gevraagd
en de vlassers moesten in de
meeste gevallen wachten tot na
de oogsttijd. En 't kwam zelfs
voor, dat de vlassers van Eede
tot voorbij Oostburg moesten
trekken, wat natuurlijk weer
extra-transportkosten met zich
meebracht.
Ook het risico, dat by on
gunstig weer van een party
goed vlas zo goed als niets te
recht kwam, wordt nu verme
den. Een goede rootmeester
heeft het product helemaal in
de hand.
DE HANDEL.
Van geheel andere aard zyn
de moeilijkheden, welke de
vlassers ondervinden op het
gebied van de handel. Vroeger
d.w.z. voor de oorlog
was iedere vlasser vrij zelf
zyn product te verkopen aan
127 montage-woningen voor
Roosendaal.
Indien de Roosendaalse ge
meente. i de nodige credie-
ten wil verlenen, zal de stad
zeer spoedig 127 montagewo
ningen rijk zyn, welke haar als
een der eerste gemeenten in
Noord-Brabant zullen worden
toegewezen.
Zes jaar geëist wegens
doodslag.
TyJens een vechtpartij in
Zevenbergen werd onlangs de
arbeider A. K. zodanig door
zijn a.s. zwager G. van der H.
met een mes gestoken, dat hij
vrijwel direct overleed Daai
de verdachte verminderd toe
rekeningsvatbaar was eiste de
officier van de Bredase recht
bank thans zes jaren tegen
hem. Uitspraak over veertien
dagen.
Nieuws in
°en Noted op
De Alg. Ned. Mole-
naarsbond herdacht Donder-
juüleu6 ^rec^ z^n £ouden
7 Op 1 Juli van dit jaar
bestaat de Kon. Ned Toe
ristenbond A.N.W.B., 65 jaar.
~z Uit betrouwbare bron
te Londen wordt vernomen,
dat de eerste voltallige zit
ting van de consultatieve raad
van de West-Europese Unie
tegen het raidden van de vol
gend# maand te Den Haag
zal worden gehouden.
Ontmoeting met tante in de
trein naar Parijs
Afblijven met je handjes.
Een tante van ons had 'n zijkamertje, dat zy „bou
doir" noemde. In het boudoir lag, behalve onze tante
ook de huid van een ysbeer. Verder stond alles vol met
kopjes, en flacons en poppetjes, waar zij „afblyven met
je handjes" van zei en een bonbonnière waarin bovenin
andere chocolaatjes lagen dan onderin. Dit laatste hadden
wy reeds op verbluffend jeugdige leeftyd doorzien; wy
plachten ons tot onze pols in de lekkernyen te duiken tot
wy stuitten op ie.s van één gulden zoveel per ons.
Mooier dan tante en haarysbeerhuid met valse slag
tanden vonden wy de pop, die op een kussen van roze
satynen stroken blasé zat e doen De pop had wit DMC
haar en kleurtjes van verf. Zy 'had een zwart puntje
naast haar neus en armpjes van papier maché. Tante
noemde de pop „de markiezin" en ook hier luidde het
devies: „Afblyven met Je handjes".
Vele jaren gingen voorby
waarin wij niet meer aan de
markiezin dachten tot wy,
een week geleden, tegenover
haar kwamen te zitten in de
trein naar Parys. Zy was
precies dezelfde gebleven; al
leen had zij haar nagels even
roze geverfd als haar wan
gen. Zij droeg een hoedje van
roze vilt en zwarte tulle en
zy sprak. Zij sprak rad en
aanhoudend over de tocht,
de slechte thee, de slappe
toast, haar warme handen en
haar koude voeten. Zy was
zo weggelopen van de saty
nen kussenstroken uit het
eermalig boudoir onzer eer-
malige tante en de geiykenis
was zo sprekend dat het
een haar scheelde of wij had
den de conducteur die haar
hielp met haar bagage, toe
geroepen: „Afblijven met je
handjes!" Zy voelde zich by
Antwerpen al „tout Paris" en
zy zag eruit alsof zy van 't
leven nooit iets anders had
gezien dan ysbeerhuiden en
miniatuurmensjes van steen.
Wy antipathiseerden op
slag met haar. Wy hadden
haar graag aan de bleke
krullen heen en weer getrok
ken, kortom, wij hadden al
les met haar willen doen wat
onze tante indertyd vermoed
de, dat wn met haar porce-
leinen markiezin wilden doen,
ware daar niet het onverbid
delijk verbod geweest
wy vroegen ons, nadat wij
ons na de reis koel hadden
gebaad, af, waarom wij toch
niet meer liefde in ons hart
droegen voor onze medemen-
„Waar", zo vroegen wij
onszelf, „blijft de wereldvre
de als wij niet nalaten Indi
vidueel kwaadwillig te loe
ren naar een poppengezicht
onder roze vilt en zwarte
-tulle?"
Misschien, adviseerde ons
betere ik, droeg die vrouw
een groot verdriet onder
haar aangemeten corset, mis
schien was zy erg goed voor
een arme zuster of een zieke
oom.
Met zulke mondhoeken
hoonde ons slechtere zelf, en
zoveel Franse volzinnen over
de tocht en de -temperatuur?
Misschien, suste al het
schoons in onze natuur, mis
schien was zij vroeger an
ders, gewoner
Toen hadden wy het gevon
den, Toen wisten wy wat ons
tot afkeer had geprikkeld in
die roze vrouw met haar ro
ze hoed. Zy was als de vacht
van de ysbeer uit het bou
doir: onder de vacht was 't
leeg: het hart was er uit.
de of haat hadden geboord
in de palmen van die zorg
vuldig gemasseerde handen...
Wy bedachten ons, dat el
ke menselyke emotie haar
waarde heeft, dat het ryth-
me der emoties de wereld
verder stuwt, dat alle ge
zichten hun schoonheid heb
ben als het leven hen maar
heeft betekend.
Vrouwen zonder rimpels
hebben zielen zonder rimpels.
Het eerste is tenminste nog
goed voor de advertentie van
een schoonheidsinstituut; het
laatste is nergens goed voor.
Men zegt, dat ae smaak
van de .mens elke zeven jaar
wisselt. Dat 3®. wanneer je
als kind van rabarber walgt,
er als grysaard voor in ex
tase kan geraken Tegen
woordig worden 'wij nog
slechts ontroerd door gezich
ten met een ziel en hebber
wy alle theorieën over Griek-
profielen overboord ge
worpen. Wy voelen ons er
wèl by. Evenals by de rabar
ber.
Over zeven Jaar hebben
wy misschien geleerd te
"Tlimlachen om wassen mas
tera en mededogen te voe-
wie en tegen welke pry's hy
maar wilde. Maar die tijd is
voorby
Het had ons niet kunnen
schelen als 't het hart was
geweest van 'n helleveeg. Als
er maar iets geklopt had
onder die blouse van roze
crêpe de chine, als die hals
met <3® roze parels maar
eens geslikt had van een
vervlogen ontroering. Als wij
van die roze nagels maar
hadden kunnen vermoeden,
dat zö zich eens in vertwij
feling of vervoering, in lief-
len, inplaats antipathie als
Iemand, op weg haar Parys
apreèkt
over koude voeten
slappe thee.
Misschien hebben wy
maar is daarvoor zeven jaar
niet wat kort? zelfs ge
leerd naast de leuze: „Af
blyven met je handjes", nog
een wyzere les te incasseren:
„Afblijven met je grote
mond
INA VAN DER BEUGEL.
De handelaren uit Holland
hebben de handel aan zich ge
trokken en het heeft nog al
wat moeite gekost om voor de
Zeeuwsch-Vlaamse vlassers
ook weer een vinger in de pap
te krygen.
Vooral de voorzitter van de
Kanier van Koophandel in
Zeeland, de heer F. P. O. M.
Koch uit St. Jansteen, heeft
zich hiervoor ingespannen en
aan zyn werken is het voor
een belangryk deel te danken,
dat een oplossing werd gevon
den.
Er Is nu een stichting ge
vormd, waarvan alle vlassers
in „Oost en West" lid kunnen
worden: de „Zeeuwsch-Vlaam
se stichting tot bevordering
van de afzet van vlaslint en
vlasafval" kortweg ge
noemd de „Vlasstichting Zw.-
VlaGnderen". Deze stichting,
welke juist dezer dagen offi
cieel haar beslag kreeg, krijgt
een erkenning als exporteur.
In het bestuur hebben, be
halve de heer Koch. zitting de
heren R. F. van Akker (St.
Jansteen), voorzitter; J. p. m
Roozen (Eede). vice-voorzit
ter. H. C. L. de Waele (Koe
wacht). secretaris-penning
meester; A. A. de Wade (Koe
wacht); C. van Bellegem (Ee
de); J. J. van Damme (IJzen-
dyke) en M. J. M. Heijmana
(Uzendyke).
PRIJZEN ZAKKEN.
Men Is in vlasserskringen
vanzelfsprekend zeer verheugd
over dit resultaat en men ver
trouwt langs deze weg voor het
product een redeiyke prys te
kunnen maken. Ook al is de ten
dens de laatste wéken juist iets
zakkend en liggen de pryzen
lager dan verleden jaar, ziet
men de toekomst toch met enig
vertrouwen tegemoet.
Natuurlijk is men op het
ogenblik ook niet vry in het kie
zen van zyn afzetgebieden.
Vyftig procent is bestemd voor
het binnenland textielin
dustrie en touwslageryen, wel
ke laatste afneemster zijn
sinds de sisalhennep niet meer
geïmporteerd wordt en vijf
tig procent gaat over de grens.
Deze export gaat vrywel ge-
tig lazen en herlazen. Daar
zit Iets in, wat ons onrustig
moet maken, ook al staan we
vierkant tegenover de leer,
die van Moskou uit over de
aarde wordt, verkondigd, ter
wijl zyn politieke macht daar
achter staat. Die onrust moet
iets anders zyn dan heimeiy-
ïyke vrees, dat het Communis
me toch veld wint, maar voel
meer ilat het Evangelie ons
eisen stelt waaraan wy maar
al te gemakkeiyk zyn voorby
gegaan.
In de veertien dagen na af
kondiging is er in de dag- en
weekbladen nog al wat aan
dacht aan besteed; meer dan
gewoon lij k. Dat was ook wel
te verwachten, daar het ging
om een van dc brandend© pro
blemen van onze tyd. We be
doelen hiermee niet alleen het
Communisme als gevreesd po
litiek verschynsel, als wel net
probleem van de gemeenschap
die we missen in de huidige
wereld.
ISRAëL
Het laatste stuk van de
boodschap, over Israël, was
echt een aanhangsel Juist in
deze weken is het oude volk
Gods wederom „een spiegel
van de nood van deze wereld".
Dit volk strydt een stryd op
leven en dood om een eigen
-laats in de wereld. In een
lanselboodschap, waar de
woorden „recht" en „gerech
tigheid", juist in verband met
de overheid, zulk een belang-
rykc plaats innemen, had ker
kelijk wel iets meer gezegd
mogen worden van Israël, te
meer nu onze eigen overheid
in alle talen er over zwijgt.
Vrij algemeen is het oordeel
dat dit kerlcelykspreken nodig
was. Toch is de gedachte
neergeschreven dat het Com-
lunisme voor de leden der
Kerk zulk een boodschap
wil hen immers waarschuwen
voor gevaren en verzoekin
gen niet zulk een verleiding
is dat daaruit de noodzake
lijkheid kan worden verklaard.
Het Nationaal Socialisme,
waaraan in de aanhef wordt
herinnerd, was wel degelijk
'n verleiding. Hoeveel onver-
antwoordeiyke stappen zijn in
die richting niet gedaan uit
vrees en angst. Het is de
vraag of de Hervormde Kerk
zich hier niet meer in de in
ternationale politiek heeft ge
mengd dan in de „zielsnood
der Gemeente". Dit is maar
een enkele stem.
Over het algemeen Is, bij
de beschouwingen die we ge
lezen hebben veel meer na
druk gelegd op het tweede
deel van de boodschap dan
op het eerste. Vanzelfsprekend
acht men het dat de kerk het
Communisme afwijst in de
vorm waarin het zich heden
voordoet. Hoe kan het ook
anders als zy ziet dat hierin
openbaar wordt „een satani
sche hoogmoed, die zich wil
stellen in plaats van God".
Met nadruk heeft menigeen
er op gewezen, dat de Protes
tantse kerken verwerpen iedere
„totalitaire binding aan een
mens of mensen". Die van
Rome wordt evengoed verwor
pen als die van Moskou.
De> Kerk heeft afstand te
nemen van alle politiek anti
communistisch front. Zij moet
diep verontrust zyn, omdat in
het Communisme en in de
woelingen dezer dagen onbe
taalde rekeningen worden
voorgelegd. Zy die tot de kerk
behoren, moeten „in woord
en in daad van betere dingen
getuigen."
Het Comunisme wordt afge
wezen niet om maatschappe-
Iyke doeleinden, maar omdat
het geen plaats laat voor God
en Zyn woord. Maar dan moet
hiertegenover staan dat de
Christenen naar Hem wei
luisteren. Dit is de hoogste
ernst van het tweede deel der
boodschap en hier is do ver
ontrusting, die heel wat meer
betekent dan een afwyzen van
het Communisme.
H.
Gifmengster stond terecht.
Woensdag stond opnieuw te
recht voor het Arnhemse ge
rechtshof Judik L. uit Zwolle,
huisvrouw van C. A. In Febru
ari en April 1947 heeft zy ge
tracht haar man van het leven
te beroven door elke dag klei
ne hoeveelheden rodent (rat
tenvergif) in de thee en de
koffie van haar man op te los
sen.
De procureür-generaal vroeg
bevestiging van liet vonnis
(tien jaren gevangenisstraf).
Uitspraak over 14 dagen.
heel naar België,
oude afnemers als
aangezien
Engeland,
Frankrijk en Tsjecho-SlowakHe
voor dit doel nog vrywel geen
deviezen ter beschikking stel
len.
De afvalproducten gaan
soms naar de meubelfabrieken
voor „vulling" het z.g.
decé en de lemen of
scheven het „kaf", dat uit
de zwlngelmolens komt kun
nen soms nog door do stro
kartonfabrieken gebruikt wor
den. Maar in veel gevallen
worden die toch by de vlasserij
verbrand omdat men er geen
raad mee weet. Misschien is er
een mogeiykheid om ze straks
by de warmwater-rotery te ge
bruiken voor het stoken van
de stoomketel.
de vlasserij stevig aangepakt
moet worden om de moelüjk-
heden te boven te komen. En
gelukkig pakt men de zaken
flink aan, zodat verwacht mag
worden/ dat de Zeeuwsch-
Vlaamse vlasserij ook in de
toekomst een niet onbelang-
ryke bijdrage zal leveren tot
de welvaart van Zeeland en
van ons gehele land.