Beantwoordt het onderwijs
aan zijn doel?
De verkiezingsstrijd
in Zuid-Afrika
Het milliardencrediet
aan Ned. Indië
KAPPIE en het geheim van de aardlaag
Van rekenen het meeste,
van geschiedenis het
minste nut
Waf hef bedrijfsleven zegt
Mysterie
Het rassenprobleem de hoofdkwestit.
Toch los van het
Engelse rijk
(Van onze correspondent).
Met spanning wordt het
resultaat tegemoet gezien
van de verkiezingen, welke
eind van deze maand in Zuid-
Afrika worden gehouden. In
24 kiesdistricten rondom Jo-
knnnesburg en 6 rondom
Kaapstad is de uitslag van de
stemming onzeker. Wanneer
in deze 30 districten de uit
slag voor de huidige regering
ongunstig is, dan zal Gene
raal Smuts als hoofd van de
Zuid-Afrikaanse regering
worden opgevolgd dool dr.
Malan, leider vun de Her
enigde Nasionale Partij, de
grootste oppositiepartij. De
meerderheid van de Afri-
gaans sprekende blanke be
volking, welke de voornaam
.ste supporters van de natio
nalisten levert, hoopt vurig
op een regeringswisseling. Is
deze hoop gegrond?
DE OORLOGSPARTIJ-
Het is natuurlijk mogelijk,
dat de geschiedenis zich her
haalt. Na de eerste wereld,
oorlog namelijk, werd tijdens
de eerste na-oorlogse verkie.
zingen de regeling door de
oppositie verslagen. En na
wereldoorlog no. II, bleek in
andere landen de reactie
sterker dan de partij, die ge
durende de oorlog het be
wind had gevoerd. Als zelfs
de grote Winston Churchill
kon worden verslagen, kan
dan eenzelfde lot de grijze
Jan Smuts niet treffen? Wan.
neer de naaste toekomst deze
vraag bvestigend beant
woordt, dan kunnen ingrij
pende veranderingen in de
Zuid-Afrikaanse binnen, en
buitenlandse politiek worden
verwacht. De nationalisten
hebben altijd republikeinse
bedoelingen gehad. Na het
overweldigende succes van 't
bezoek van de Engelse Ko.
ninkliike familie vorig jaar.
was de mogelijkheid om op
dit punt een verkiezingsstrijd
te winnen, bii voorbaat uitge
sloten. Het republikeinse
stokpaard is daarom op stal
gezet, maar het is niet uitge.
sloten dat het weer voor de
dag wordt gehaald zodra de
heer Malan de minister-pre
sident's zetel heeft ingeno
men, en dat Zuid-Afrika zich
dan losmaakt van het Engel,
se wereldrijk.
HET RASSENPROBLEEM
Het hoofdpunt van de na
tionalistische verkiezingspro.
gramma is echter het rassen
probleem. De nationalisten
willen de blanke bevolking
en de Christelijke cultuur
beveiligen door een politiek
van „apartheid". Deze poli
tiek, welke gebaseerd is op
het dogma van de superiori
teit van het blanke ras, is
gericht op 'n volledige schei,
ding tussen het blanke en
gekleurde deel van de Zuid-
Afrikaanse bevolking. De
negers en kleurlingen zouden
in door henzelf bestuurde ge
bieden moeten worden onder
gebracht, zij zodden slechts
gebruik kunnen maken van
speciale treinen en andere
openbare faciliteiten enzo
voorts. Het is vooral op dit
punt, dat dr. Malan zich de
vijandschap van vele landen
op de hals zou halen-
Een ander punt is zijn
immigratie-politiek. Hij is
een tegenstander van het
bevorderen van de immi
gratie zolang het woning
vraagstuk niet is opgelost
en niet alle voormalige sol
daten een werkkring heb.
ben gevonden. Een gevolg
van zUn aan het bewindko-
men zou dus waarschijnlijk
zijn het voorlopig volko
men stopzetten van de bui.
dige immigratiestroom.
Dr. Malan heeft zijn oor
logsreputatie in zijn nadeel-
Hij was een erkend vriend
van de Duitsers, was een re
genstander van de deelne.
ming van Zuid-Afrika aan de
oorlog tegen het nazisme, en
toen de oorlog verklaard was
pleegden zijn aanhangers
bomaanslagen en andere da
den van sabotage. En hog is
zijn partij niet vrij van nazi.
ii vloeden, getuige bijvoor
beeld ziin rassenpolitiek.
Toch wordt hij gesteund door
vele duizenden ontevredenen,
die er nu eenmaal in ieder
land ziin. en door degenen,
die zich waarschijnlijk de
voordelen van goedkope ge
kleurde arbeid zien ontgaan.
DE LAATSTE MAAL.
De United Party, de partij
van Smuts, hoopt echter de
nationalisten in het bijzonder
op het kleurlingenvraagstuk
te verslaan. Zij propageert de
opvoeding van de negers en
kleurlingen tot een, zo niet
gelijkwaardig, dan toch ge.
liikgerechtigd deel van de Z.
Afrikaanse bevolking. Ande
re programmapunten zijn het
verder stimuleren van de
industralisatie en geselecteer.
de immigratie, geleidelijk
herstel van volledige vrijhan
del, een huisvestingspolitiek,
welke er op gericht is dat in
de toekomst iedere Zuid-
Afrikaan in staat is een huis
eigenaar te worden.
Het is voor de grijze „ou.
baas" de laatste keer dat hij
aan de verkiezingsstrijd deel
neemt. Onvermoeibaar vliegt
hij van de ene kant van het
land naar de andere. Hij is
overal tegelijk en niets doet
hem van ziin programma af-
jvijken. Hij kroont een
schoonheidskoningin in Jo.
hannesburg, spreekt padvin
ders toe in Durban, ontvangt
journalisten in Kaapstad en
als door een reusachtige
stortbui het vliegveld in een
meer is veranderd, en al het
luchtverkeer is stopgezet,
vertrekt hij met een water-
vlieguig naar ziin bestem,
ming. Met hem hopen velen
in en buiten Afrika, dat zijn
levensavond met een politie
ke overwinning bekroond zal
worden.
(Nadruk verboden).
De Pinksterdrukte bij de
Spoorwegen.
Het reizig^rsvervo-r, dat
de Ned. Spoorwegen met de
Pinksteren te verwerken
kreeg, was dit jaar buitenge
woon groot.
Zandvoort en Schevenin-
gen werden de grote trek
pleisters. 10,000 bezoekers
werden per trein naar deze
badplaatsen vervoerd. Velen
trokken ook naar bos en hei.
de, terwijl de grote steden
eveneens druk bezocht wer
den. Van 14 tot en met 18
Mei werden op het Amster
damse Centraal station
350-607 plaatsbewijzen inge
zameld en 144.584 afgegeven-
De stations Den Haag SS. en
H. S. zamelden van 15 tot en
met 17 Mei 99-362 plaatsbe
wijzen in en gaven er over
dezelfde periode 52-756 af. De
cijfers voor Utrecht van 14
tot en met 17 Mei waren: in.
gezameld 123.000 en afgege
ven 63.865.
De Gymnastiekfeesten te
Arnhem brachten een bui
tengewone drukte met zich
mede. 33.228 plaatsbewijzen
werden ingezameld.
Sowjet-functlonarissen
moeten omreizen.
Leden van Sow jet-missies
is volgens een order van de
Amerikaanse plaatsvervan
gende militaire gouverneur
Hayes het gebruik van de
grensoverschrii dingspunten
van de Amerikaanse zóne
ontzegd. Hierdoor worden
alle reizen van Sowjet.func-
tionarissen geleid via het
grensstation te Helmstedt op
de grens van de Britse en de
Sowjet-zöne.
Is het finantlële beleid
catastrophaal?
Het stemt tot voldoening, dat
langzamerhand iets meer
licht wordt verspreid over de
huidige toestand der Ned. In
dische financiën, aldus het
voorlopig verslag van de
commissie van rapporteurs
uit de Tweede Kamer over t-
wetsontwerp „Credietver-
strekking aan Ned. Indie'-
Men achtte de hervatting van
het economisch verkeer met
Indië dringend noodzakelijk
met het obg op de toekomst
van Nederland.
Het te verlenen crediet ad
850 millioen zal onze volks
huishouding in zeer ernstige
mate belasten. Aangedrongen
werd op een maximum aan
zekerheid wat betreft de
doelmatige aanwending en
de terugbetaling-
Enkele leden maakten zich.
niet alleen bezorgd over de
aflossing van het crediet ad
850 millioen. maar wezen
er op, dat de schuld aan Ne
derland in 1948 kan oplopen
tot ruim 3 milliard gulden.
Daarbuiten valt nog de
schatting van 3 a 4 milliard
gulden particulier Nederlands
kapitaal, dat belegd is in
Ned. Indië. Nagenoeg alge
meen maakte men zich be
zorgd over deze toestand,
welke een catastrophaal ka
rakter draagt. De verwach
ting van de Indische regering,
dat Ned. Indië binnen drie
jaar weer een actieve han
delsbalans zou hebben, acht
te men optimistisch.
Enkele leden betreurden 't.
dat de financieel-economische
verhouding tussen Nederland
en Indië niet was geregeld in
de Linggadjati-overeenkomst.
Een aantal leden had
voorts bezwaar tegen het
zonder meer overboeken van
Nederlands-Indische guldens,
die minder koopkrachtig zijn,
naar Nederland- Zii zagen
daarin een exorbitante koers
winst.
Op het exercitieterrein
van de Kromhout-kazerne te
Utrecht heeft Prins Bemhard
een nieuw vaandel uitgereikt
aan het eerste regiment pio
niers.
De Nijmeegse jeugd blijkt
volgens officiële gegevens in
't afgelopen jaar voor 10.000
aan straatlantaarns bescha
digd te hebben.
8. Het was prachtig veer op zee. Geen
harde wind, geen stormen, geen mL.i.
En alles zou heel prettig en rustig
zijn geweest aan boord van de Kraak,
wanneer professor Larifix er niet ge
weest was. Maar die liep overal fond,
met een boek in zijn hand en wanneer
hij Kappie of de maat in de gaten
kreeg, ging hij hun vertellen, wat hy
in het boek las.
Vooral de maat, die meestal aan het
stuurrad op de brug stond, had veel
var hem te verdufen.
Uren las de !°rofessv r hem voor en het
was zo ingewikkeld en er kv amen z t-
veel Latijnse woorden in voor, dat Qe
maat er niets van snapte. Daarom
werd hij heel moe, vreselijk moe. En
wannee©s»Kappie hem niet en toe
had afgelost, zou hjj achter het stuur
rad in slaap zijn gevallen en dan zou.
den de gevolgen niet te overzien zijp
gewees...
Ook 's nachts hai de pi-^èssor ^een
rust. Dan i-^t hij een ?'aars h«-vd-
op it zijn ••oeken 5a lezen m ome
Kappie's hut vlak n a^t de 'ijne la^
sliep die er slecht van.
'Maar op een morgen keek Kappie
door zijn verrekijker. „Ha!" riep hij-
„Ik zie land aan stuurboord: Dat moet
het eiland zijn!"
N 7
Aan het ondenvy9 heeft het
Nederlands Instituut voor de
Publieke Opinie een enquête
gewijd waarin twee voorname
vragen luiden:
„Van welke vakken, die U
op school geleerd hebt, hebt
U tegenwoordig het meeste
nut en genoegen?"
„En in welke vakken had U
naar uw mening, net zo goed
geen les kunnen hebben?"
Dit zijn de antwoorden van
alle ondervraagden samen, die
het hele Nederlandse publiek
in al zjjn geledingen verte
genwoordigen.
Het meeste nut en genoe
gen van:
39 rekenen: 32 lezen;
22% schrijven; 15 vreemde
talen; 7 aardrijkskunde;
7 huishoudelijke vakken
(handwerken, koken, breien,
naaien enz.); 6 „wiskunde
vakken" als meetkunde, alge
bra, scheikunde, natuurkun
de, mechanica enz.; 5 han
delskennis (boekhouden e.d.)
2 technische vakken, am-
bachtsonderwijs-; 17 diverse
anderen; 10 geen oordeel.
(Velen noemen meer dan een
vak).
Net zo goed niet bunnen
leren
17 geschiedenis (vader
landse algemene); 12 wis-
kunde-vakken; 8 tekenen;
6 aardrijkskunde; 4
zangles; 4 Nederlandse
taal; 1 gymnastiek; 1
vreemde talen; 1 handels
kennis; I letterkunde; 10
andere lessen.
51 géén vak genoemd.
90 van het publiek noemt
vakken waar men nu nog nut
en genoegen van heeft, slechts
49 geeft lessen aan, die
men net zo graag gemist had.
Er blyken veel meer mensen
te zjjn die geschiedenis- en
wiskundeonderwijs zonder nut
vinden, dan die er wel plezier
van hebben. Over aardrijks
kunde „staken" de stemmen
nagenoeg (6 nuttig, 7
-niet nuttig). Tekenen, zang
en gymnastiek worden bjjna
uitsluitend als goed misbaar
genoemd.
Terwijl mannen en vrouwen
hét over de meeste vakken
eens zijn, wordt het nut van
aardrijkskunde, wiskunde-vak-
ken en handelskennis door veel
meer mannen genoemd en
handwerken, koken e.d. door
veel meer vrouwen.
Zang is het enige „minder-
nuttige" vak (volgens het pu
bliek) dat door mannen vaak,
door vrouwen veel minder ge
noemd wordt.
Het inkomen van de onder
vraagden, maar vooral het ge
noten onderwijs (dat daarmee
samenhangt) gééft grote ver
schillen in oordeel. Mensen
met middelbaar en hoger on
derwijs noemen veel minder
het nut van rekenen, lezen en
schrijven, dat zij blijkbaar
als vanzelfsprekend aanvaar
den en veel vaker vreem
de talen en wiskunde-vakken.
•De ondervraagden met:
Nuttig
ai a -p '55 :P
go h
m O hO "O 1- t.
as §3 |3
a» gg
Vr. talen 2% 27% 39% 43%
Wisk. vk. 2% 6% 16% 32%
Net zo goed kunnen
missen.
Gesch. 19% 17% 14% 4%
Aardr.k. 10% 2% 1%
Een hoger onderwijsniveau
blijkt ook meer waardering
voor geschiedenis en aardrijks
kunde mee te brengen.
(58 van alle ondervraag
den in deze N.I.P.O.-,.steek
proef" genoot Lager Onderwijs,
24 M.U.L.O. e.d., 15 Mid
delbaar onderwijs en 3 be
zocht een Hogeschool).
De ervaringen van het be
drijfsleven.
Tegelijk met deze enquête
onder publiek informeerde het
Nederlands Instituut voor de
Publieke Opinie bij de direc
ties van honderden grote be
drijven naar hun ervaringen
met het 'onderwijs en de kennis
van hun werkkrachten.
Hen vroeg het N.I.P.O. na
melijk welke onderwijsresulta
ten voor hun bedrijven het be
langrijkst zijn, of er voor het
werk in hun fabrieken en kan
toor nog speciale opleidingen
nodig zijn en: „Welke dingen
weten of kunnen jonge em
ploye's onvoldoende, aan welke
onderdelen van het onderwijs
zou dus uit het oogpunt van
Uw bedrijfservaringen mee?
aandacht besteed moeten wor
den?"
De antwoorden op deze
vraag splitsen zich in drie
groepen. Het meest genoemd
worden:
Orde, netheid, beleefdheid,
respect voor ouderen, zinde
lijkheid, verantwoordelijkheids
besef, karaktervorming, om
gang jriet mensen,
Geen tekort aan school,,vak
ken" dus,:inaar een tekort aan
gewoonterr- en karaktervor
ming constateren vele be
drijf s vorming constateren vele
bedrijfsleiders dus bij hun
jonge personeel.
De tweede grote groep
spreekt over de allereenvou
digste schoolvakken: rekenen,
taal, schrijven, die het grote
publiek zelf ook het belang
rijkste bleek te vinden. Daar
ontbreekt nog ontzettend veel
aan bij de jonge employé's, die
zo van de school komen, ver
tellen ons de bedrijven.
De derde belangrijke groep
klaagt over het te kort schie
ten in „logisch denken, zelf
standig denken, men weet het
geleerde niet toe te passen",
e.d.
De nadruk ligt, by de me
ningen in het bedrijfsleven,
dus niet op- de schoolvakken,
nog minder op veel of weinig
vakken maar op het kunnen
toepassen van het geleerde, de
kwaliteit van de kennis der
belangrijkste vakken als Ne
derlandse taal en rekenen en
houding, beschaving, karakter
en gewoonten.
(Nadruk verboden).
Soc. Eenheidspartij wil toch
referendum houden.
De Duitse Socialistische.
Eenheidspartij heeft ver
klaard toch het voorgenomen
referendum inzake de een.
heid van Duitsland, welk
plan door de Sowjets wordt
gesteund, te zullen houden* in
de Westelijke sectoren van
Berlijn, ondanks het verbod
door de Britse, Franse en
Amerikaanse autoriteitèn. De
„Duitse Volksraad" zou di
rect beginnen met het op
stellen van stemhokjes op de
spoorwegstations in de Wes.
telijke sectoren, welke vol
gens een overeenkomst tus
sen de vier mogendheden on.
der Sow jet-Russische contro
le staan.
Granaat ontplofte bij
heidebrand.
Toen Donderdagmiddag en
kele spoorarbeiders een brand
wilden blussen, die in de nabij
heid van de voormalige halte
Assel in de heide naast de
spoorlijn was ontstaan, ont
plofte een granaat waardoor
een hunner de 32-jarige P. V.
ernstig werd O gewond en in
het R.K. St. Lidujna ziekenhuis
te Apeldoorn moest worden op
genomen.
Antwerpens haven in April.
In de maand April liep het
zeevaartverkeer over de Ant
werpse haven opnieuw terug.
Het aantal binnengelopen
schepen bedroeg 677 met een
totale tonnage van 1.633.226.
Tegenover Maart betekent dit
een vermindering met 82
schepen en- 349.233 ton.
De rangschikking van de
binnengelopen schepen naan
nationaliteit is de volgende:
Groot-Brittannië 159, Neder
land 155, Zweden 75, Dene
marken 40, U.S.A. 40
Het aantal Nederlandse
schepen overtrof deze maand
opnieuw dat van Maart en
beweegt zich nog steeds in
stijgende lijn.
Nederlands succes op
Poolse jaarbeurs.
Nederland heeft dit jaar
voor de eerste maa-1 deelgeno
men met een officiële collec
tieve inzending aan de inter
nationale jaarbeurs te Poz.
nan, die van 24 April tot 9
•Mei j-1. is gehouden, en het
kan over de resultaten daar
van alleszins tevreden zijn-
Er werden orders geplaatst
voor een bedrag van. 3 a 4
millioen gulden, o.a voor in
dustrie-diamant en transport
materiaal.
FEUILLETON
HEI 9
van de Prinsengracht
54
Beste kerel, dat weet ik
allemaal. Denk je, dat wij
hier al die tijd stil gezeten
hebben? Onze Rotterdamse
redacteur heeft al een week
geleden opdracht gekregen
zijn doopceel te lichten. De
Rat is difecteur van een ver
zekeringscombinatie, die het
vorig jaar al op de fles
dreigde to gaan. Ht) is* 57
jaar. ongehuwd, is bekend als
een zonderling en staat in
Rotterdamvolkomen buiten
het maatschappelijke leven!
HU heeft geen vrienden, komt
nergens en woont op een
huurkamer op de Nieuwe
Binnenweg. Drie of vier maal
Ser week gaat hy met de
rein van 18.44 naar Amster
dam. Wate hy hier uitvoert
weten ze helaas in Rotterdam
ook niet. Als je morgenmid
dag om deze thd hier komt
zal ik je vertellen van myn
bezoek aan de rechter-com-
Jssarls. Die is verstandig
a eg om naar md^te luiste-
fto. aIs hy de Rat vry laat
heb ik maar één verzoek,
maar dan moet je ook alles
<'oen om daar toestemming
voor te krygen
„En dat is?'*
„Dat ik precies weten wil
wanneer jullie uit Rotterdam
een seintje kry'gt, dat hij hier
komt en dat jullie me gele
genheid geven mee te gaan
als hij geschaduwd wordt.
Denk je. dat de commissaris
dat goed zal vinden?"
Inspecteur Beekman herin
nerde zich de woede van zyn
chef, toen hy in de moord-
nacht te horen kreeg, dat er
een verslaggever aan de te
lefoon was en schudde glim
lachend het hoofd.
„Ik denk", zei hy, „dat de
commissaris het pertinent zal
weigeren."
„Hoor eens, Henk", zei de
reporter, „dan moet jy my
een seintje geven. Ik heb de
kerel gezien toen jullie met
hem in de trein stapten, dus
Ik weet precies hoe hy er uit
ziet. Even een telefoontje als
je bericht krygt, dat hH on
derweg is. Meer vraag ik je
niet."
„Wat ga je dan doen?"
„Nou, dat is nogal logisch.
Ik schaduw hem ook."
„En als ze dat in de gaten
en?"
,_>at zullen ze niet, Henk,
„dat doe ik op myn eigen
manier. Ik mag toch zeker
lopen waar ik wil. Tenslotte
zal ik er helemaal niet rou
wig om zyn als jullie my er
bulten houden. Dan ben ik
ook niet meer aan allerlei be
loften gebonden."
Hy wierp een blik op zyn
polshorloge en stond ver
schrikt op.
„Nog drie minuten", zei
hy. „Ik heb een conferentie
by Kras. Kun je morgenmid
dag om deze tyd hier zyn?"
„Natuurlijk", zei de inspec
teur glimlachend.
„Best, dan zal ik je van 't
onderhoud met Feenstra ver
tellen. Maarop «^voor
waarde. dat ik een seintje
krijg als de Rat losgelaten
is en naar hier komt."
„Ik zal 't de commissaris
vragen", beloofde de inspec
teur.
„Neen, vraag die ongeluk
kige commissaris nou maar
niks Als hy het verbiedt ben
ik riog verdér van huis. Ze
hoeven eigeniyk niet te
weten wat ik van plan ben.
Afgesproken?"
Inspecteur Beekman knikte
en wenkte de kellner.
„Om de drommel niet!" riep
de reporter. „Ik ben hier de
gastheer."
Twee minutpn later Ston
den ze buiten.
„Ik zal jezei de «in
specteur, maar hy kon zyn
zin niet afmaken, .want Leo
van den Berg sprong, na een
nieuwe blik op zyn horloge,
op de treeplank van een
juist passerende tramwagen,
welks conducteur hem met
een verwijtende blik op het
achterbalcon hees.
HOOFDSTUK XHI.
De panterman.
Inspecteur Beekman wan
delde langs Americain toen
hy zyn naam hoorde roepen.
Twee heren aan een hoek
tafeltje van het terras dron-
ken een borrel en de oudste
was opgestaan en wenkte
hem,
„Meneer de Wit", zei de
Inspecteur, verrast naderby
komend, „hoe gaat het U?"
De makelaar drukte hem
vriendschappelijk de hand en
wees naar zijn metgezel, die
uit zyn rieten fauteuiltje
overeind was gekomen.
„Meneer van Heerde". zei
hy voorstellend.
„O, maer wij kénnen elk-
aer", zei de bankdirecteur
glimlachend. „Wy hébben
elkaer toch ontmoet op die
aevond vanHij stokte
en keek enigszins verlegen
naar zyn vrienc», die eenvou
dig knikte.
„O ja, natuurlijk, jullie
kennen elkaar."
„Gae zitten, gae zitten",
zei de beheerder van het
bankierskantoor. „Mag ik U
een borrel offreren?"
De inspecteur schudde
glimlachend het hoofd. „Ik
aank U voor Uw vriendeiyk
aanbod, mynheer Van Heer-
de, maar ik heb dienst en
ik kan moeilyk hier in uni
form
„Slachtoffer van Uw be
roep", zei de heer Van Heer-
de. „Ik begsyp het. Jammer,
ik" had zo graeg eens even
met U gepraet. Maer dan
stéllen we dat uit. 'Mis
schien kunt U binnenkort wel
eens by me oplopen. Our mu
tual friend zai U wél ver
téllen waer ik resideer. Mag
ik daerop rekenen?"
„Met genoegen, mynheer
Van Heerde."
„Moet je nu dadelyk al
weer weg, Henk?" vroeg de
heer De Wit. „Ik had je
graag even willen 'spreken
over de jongen. Heb je geen
tyd zo dadelyk 'even mee naar
huis te ryden? Marianne is
vandaag naar haar zuster in
Lisse."
„Is- Nico nog niet beter,
mynheer De Wit?"
„Neen, ik maak me onge
rust over hem. Hy heeft al
zo dikwijls naar je gevraagd.
Heb je geen gelegenheid even
langs te komen?"
„Mischien over een half
uurtje", zei de inspecteur, op
zijn pplshorloge kijkend. „Ik
bel zó dadelijk het bureau
even op. Als er niets hyzon-
ders is kom ik ook."
„Wandel dan hier nog even
langs als je wilt. Dan neem
ik je mee. Mijn 'wagen staat
hier vlakbij. Als je by me
komt eten blyf ik thuis. An
ders ga ik weer de stad in.
Jei weet niet half hoe verlo
ren ik me in mijn eigen huis
voel als 'Marinanne er niet
is."
„Graag, ik zal myn best
doen, meneer De Wit."
De makelaar glimlachte te
vreden.
„Maèken Uw ouders het nog
goed, meneer Beekman?" in
formeerde de bankdirecteur.
„Uitstekend; mynheer Van
Heerde. Dank U."
De makelaar knikte. „La
ten we je dan niet ophoud
en", zei hy. „Mocht je ver
hinderd zyn dan bel je hier
maar even."
Een half uur later zat In
specteur Beekman in de luxi-
euse Daimler, welke door
haar eigenaar met vaste hand
door het stadsgewoel naar
de Prinsengracht werd gere
den
„Ik heb naar huis gebeld,
dat je blyft eten", zei de ma
kelaar. „Ik ben bly, dat je
me vanavond geselschap
houdt. Je kunt je niet voor
stellen hoe eenzaam ik me
tegenwoordig voel. 't Is net
of de mensen na die beroerde j
geschiedenisj
De inspecteur knikte be
grijpend. Hy kende de hou
ding van zo velen, voor wie
de minste tegenslag in het
leven van anderen voldoende
is om zich te distancieren
uit vrees persoonlyk in een
minder aangename situatie
betrokken te zullen worden.
In zulke tijden leert men
zyn ware vrienden kennen.
„Wat is er met de jon
gen?" vroeg hy belangstel
lend „Tante Marianne ver
telde me laatst, dat hy over
spannen/ was."
„Dat' is hy ook. De dokter
heeft hem absolute rust
voorgeschreven, maar de
jongen vraagt telkens naar
jou en ik geloof, eerlyk ge
zegd, dat je bezoek hem meer
goed zal doen dan tien dok
tersvisites. Hy tobt ergens
over en. misschien ben jij,
de man, die hem kan ge
ruststellen."
„Welke dokter heeft U?"
„Van Staveren, de plaats
vervanger van Van Bremen.
Een beste man, maar hy kan
onze goede huisdokter niet
vervangen. Is er geen kans,
dat jullie hem gauw los la
ten?'1 't Is te dwaas, dat hy
daar opgesloten zit voor Iets,
dat hy niet gedaan heeft
„Maar hoe weet U dat?"
„Dat weet ik niet, maar
dat voel ik. Beste jongen, ik
ken hem toch al meer dan
twintig jaar. 't Is eenvoudig
bel^chelyk."
De wagen stopte voor het
statige woonhuis en na het
waarschuwingssignaal van
een paar korte claxonstoten
opende de huisknecht de deur.
„Is alles voor het diner
in orde, Johan?"
Alles ts gereed mynheer."
De knecht knikte de in
specteur vriendelyk toe. „Ni
co is erg blij mynheer", zei
hy. „Ik heb hem zo juist
verteld, dat U zou komen
dineren."
„Weet je wat", zei de ma
kelaar, "ga jy dan dadelijk
maar even naar boven, Henk.
Ondertussen schenkt Johan
een borrel voor ons- in en
dan eten we over een kwar
tiert] e. Afgesproken
„Natuurlyk. Gaat U niet
mee, meneer De Wit?"
„Neen, ik geloof, dat het
beter is als je alleen gaat.
Hij heeft je blnkbaar wat
te vertellen en als ik er by
ben durft hij mischien niet.
Ik kom je over een kwar
tiertje wel halen. Hy ligt bo-
Ven in zyn e!gen kamer. Je
weet de weg."
De inspecteur knikte en
klopte ee nogenblik later op
de kamerdeur waarachter 'n
vrouwenstem riep, dat hij
binnen kon komen. Rechtop
in zyn bed, door kussens in
zyn rug gesteund, zat Nico
de Wit
Er stond een tafeltje voor
'hem met enkele vruchten en
daarnaast zat Josientje, het
binnenmeisje, dat een boek
op haar schoot had waaruit
ze de patiënt biykbaar had
voorgelezen.
„Ah, oom Henk!" riep de
jongen, enthousiast de han
den naar hem uitstrekkend.
„Nico", zeide de inspecteur
glimlachend. ..Wat moet ik
Toch Jlsmaal /an je loren
Wat mankeert er aan jon
gen?" e
(Wordt vervolgd
'Onder geweldige belang
stelling van de zii de der be
volking is Woensdag de weg
EmmeloordUrk geopend.
