Van der Waals draaide
een Oranjefilm
Bij het zilveren jubileum van een
ter dood veroordeelde
Zeeuwse Familienamen
Mysterie
Illegale werkers uit Haarlem,
Apeldoorn en Den Haag
verraden
Mevrouw Le Griep vertrouwde
„die slome" niet.
In de winter van 1941 confereert de 29-jarige Haagse ca
fé-houder Johannes Frans Le Griep, die een zatsk heeft aan
het Spul 171, meermalen met de illegale werker Jan do
Graai. Een bleke, lange man, met harde, grijze ogen, smalle
lippen en een onregelmatig gebit. HU heeft geen aantrekke-
LUk gezicht, die ondergrondse werker de Graaf, maar hy
beschikt over de beste papieren. En daar gaat het tenslotte
om. Le Griep weet niet, dat Jan de Graaf, die altijd een
zwaar Mauserpistool in zUn lederen jas draagt, niemand
minder is dan Anton van der Waals. De spion loopt voor
deze gelegenheid mank, hU trekt wat met het rechterbeen en
spreekt op de bezadigde toon van een wjjs man.
De conferenties vinden
plaats in Haagse restaurants
als Terminus, het Wachtje en
Riche. Le Griep vertrouwt de
man volkomen, maar mevrouw
Le Griep denkt er anders over.
Op een avond brengt haar
man de nieuwe strijdmakker
mee naar huis. Er is een klei
ne samenkomst van de ver
zetsgroepen „Leve de Konin
gin" en „Nederland voor
Oranje", waarin Le Griep een
leidende rol speelt. Er worden
vertrouwelijke mededelingen
gedaan, er worden ervaringen
verteld en gegevens uitgewis
seld. En van tijd tot tijd zegt
Van der Waals op bijna trei-
terig-langzame toon een voor
zichtig woordje
TE VERTROUWEN
Als de gasten vertrokken
zijn, vraagt mevrouw Le Griep:
Wat voor een kerel heb je nu
toch mee gebracht? Is die te
vertrouwen?
Volkomen, zegt Le Griep.
Wat heb je tegen hem?
Zijn ogen staan me niet
aan, zegt de vrouw. HU loert
me teveel. En heb je gezien,
dat hij 'n afkeer schijnt te
hebben van kinderen? De an
deren maken altijd een grapje,
maar De Graaf kijkt ze met
aan. Als ik jouw was, zou ik
die slome niet teveel vertellen.
Le Griep slaat die waar
schuwing in do wind. Als De
Graaf niet van kinderen houdt,
moet hij dat zelf weten. Net
iets voor een vrouw, om de
jongen dan direct te wantrou
wen. Overigens: hij heeft Jan
de Graaf al volkomen inge
licht. Er liggen contacten met
Apeldoorn en Haarlem. In
Apeldoorn werkt een groep,
waarin o.m. Jhr. Röell, dr. Du
ring en kolonel SnUders actief
•zijn: in Haarlem werkt de
groep-DruUf.
Als De Graaf een paar we
ken later komt waarschuwen,
dat er in de groep-Haarlem
een verrader zit en als het
blUkt, dat de feiten kloppen,
Is ook het laatste restje twij
fel bij Le Griep verdwenen. En
dan komt Van der Waals ook
de laatste geheimen van de on
dergrondse organisatie te we
ten.
Nog vindt Van der Waals
het met genoeg. Op een dag
komt hij naar Le Griep in ge
zelschap van een „uit Enge
land gekomen parachutist", die
aan de schouder is gewond en
dringend medische hulp be
hoeft. De gewonde strijder
die natuurlijk ook een S.D.-er
is wordt naar dokter Boel
man aan de Nieboerweg ge
bracht, waar hg verbonden
wordt en samen met Van der
Waals een nacht verblijft.
Dokter Boel man vertrouwt de
mannen volkomen. HU zal het
korte tUd later in Buchenwal-
de met zpn leven boeten
Maar wat weet Le Griep op
dat moment van dit alles? HU is
in de wolken over het prach
tige werk van „De Graaf" en
hij begrUpt zjjn vrouw niet,
die maar blijft waarschuwen
tegen de slome. Le Griep ver
trouwt hem volkomen.
FILMAVOND!
De spion weet dit vertrou
wen te belonen. Op een avond
komt hU naar het nuis van Le
Griep met een projectie-appa
raat en een film over de in
tocht van de KoninklUke fami
lie In Amsterdam. Er wordt
een laken gespannen en voor
een kleine groep van genodig
den draait Jan de Graaf de
film.
Hoe kom je er aan?
vraagt een der aanwezigen be
wonderend.
Per koerier uit Engeland,
liegt de verrader.
En toch vertrouw ik die
slome niet, zegt mevrouw Le
Griep een uur later tegen haar
man.
Ik sta voor hem in, is het
antwoord. Wat heb je nu weer
tegen hem?
HU heeft me vanavond in
de keuken gezegd: U zult ook
wel veel namen horen uit het
illegale werk. Maar ik heb ge
antwoord, dat ik me met al die
dingen niet bemoei, omdat ik
het druk genoeg heb in mU'n
huishouden.
In de maanden Januari en
Februari komt Jan de Graaf
dikwijls opgelopen in de wo
ning boven het café. Er wor
den plannen beraamd, waarin
de garage van de Haagse
tram wordt genoemd. En ver
der heeft Le Griep een bom
aanslag in de zin, waarin Seiss-
Inquart een beklagenswaardi
ge rol zal spelen, voorzover er
althans aan de heer Rijkscom-
misaris nog iets tebeklagen
valt.
VERRAAD.
Op 4 Maart 1942 worden de
Hagenaars Lasooy, Born, Van
«lis en „De Graaf" op heter
daad betrapt bU het plegen
van de aanslag op de H.T.M.-
garage. De S.D. heeft hen op
gewacht.
NatuurlUk wordt Van der
Waals direct na de schgnar-
Onderscheidingen voor
Ned. marinemannen.
In aanwezigheid van luiL-
admiraal Helfrfch, bevelhebber
der zeestrU'dkrachten, heeft
commandant Robins, chef-staf
van de Belgische zeemacht,
Donderdagmiddag ten huize
van maj. J. Cassart, adj.-mil.-
attaché te den Haag, 'n aantal
ondeascheidingen uitgereikt
aan een 30-tal leden van de
Nederlandse marine, als blijk
van erkentelijkheid voor de
diensten door dezen bewezen
bU de bevrijding aan het Bel
gische grondgebied.
Geen „goodwill-missie"
naar China.
Als
van de thans in
China heersende onrustige po
litieke situatie, zal het plan
om een Republikeinse good
will-missie naar China te zen
den, niet ten uitvoer worden
gebracht.
restatie weer lo3 gelaten en
twee dagen later komt hU bg
Le Griep, zenuwachtig ge
jaagd, om te vertellen dat de
aanslag door onhandigheid is
mislukt. Lasooy en Van Gils
zijn gearresteerd, maar Bom
en hijzelf hebben kunnen ont
vluchten.
Waar is Born op het
ogenblik? vraagt mevrouw Le
Griep.
Ondergedoken op een be
trouwbaar adres, liegt Van der
Waals. De waarheid is, dat
Bom zit opgesloten in een cel
van het Oranjehotel. En het is,
of „De Graaf" de twijfel voelt,
die er leeft in het hart van de
ontruste vrouw, wier man hij
schandelijk verraadt. HU praaf
er over met Schreieder en die
weet er wel een mouw aan te
passen. De volgende dag ko
men een paar Duitsers In de
2aak van Le Griep vragen, of
men soms een zekere Bom en
De Graaf kent. Le Griep weet
van nietsmaar het is hem
duidelUk, dat De Graaf een
eerlijk illegaal werker is. De
Duitsers zoeken hem immers?
Maar Van der Waals is ter
zelfder tUd druk bezig, om de
arrestaties van de overige Ha
genaars en de groepen in Apel
doorn en Haarlem voor te be
reiden. En op 21 Maart valt
de slag! Poos, Johannsen en
Haubrock halen Le Griep uit
zijn huls en op hetzelfde tijd
stip worden in Den Haag tal
van andere verzetslieden gear
resteerd. In Apeldoorn en
Haarlem gebeurt hetzelfde.
Van der Waals heeft zgn ken
nis volkomen uitgebuit; niet
één lid van de organisaties
ontgaat de gevangenschap.
En eer de herfstwind de bo
men heeft ontbladerd worden
allen, die persoonlijk contact
met Van der Waals hebben ge
had, ter dood gebracht. De
spion neemt geen risico. Twin
tig goede vaderlanders vallen
als slachtoffer van zijn vuig
verraad. Het zullen er duizen
den worden...
(Nadruk verboden.)
Verdoux conlra Verdoux.
De Parijse bankbediende
Henri Verdoux, die onthutst
de Charles Chaplin-film „Mon
sieur Verdoux", de geschiede
nis van een bankbediende
moordenaar, aanzag en prompt
'n schadevergoedingseis van 5
millioen francs tegen de Ame
rikaanse maatschappij United
Artists, het Parijse filiaal van
deze firma en een bioscoopdi
rectie indiende, heeft nul op
het request gekregen. Hy werd
veroordeeld tot betaling van
de gerechtskosten.
Osten Undcn. de Zweedse mi
nister die verklaard heeft, dat
het communisme fel bestre
den zal worden.
TREINVERKEER
IN DE VER. STATEN.
Het tekort aan steenkool
als gevolg van de staking
van mijnwerkers in de vet-
koolmijnen heeft de Ameri
kaanse regering gedwongen 't
verkeer van passagierstreinen
met 25 procent te beperken
met ingang van Maandag.
Een belangrijk boekje v an dr. P. J. Meertens.
Zeeuwen zullen er naar
grijpen.
Dr. P. J. Meertens, in Zee
land welbekend, heeft een
boekje geschreven over
Zeeuwso familienamen, dat
uitgegeven werd door de Uitg.
Mij. A. Rutgers te Naarden.
Zelf verklaart hg zich bewust
te zijn van de onvolmaaktheid
van zijn geschrift, maar niet
temin vertrouwde hg het aan
de drukpers toe, omdat hij dit
het doelmatigste middel achtte
om een eventuele tweede uit
gave meer in overeenstemming
te brengen met hetgeen de le
zers zouden kunnen eisen.
Het moge waar zijn, dat dit
boekje onvolledig is, dit neemt
niet weg, dat het voor Zeeu
wen belangwekkende en be
langrijke gegevens bevat.
Immers: het grasduinen in
de geschiedenis van familiena
men is een dankbaar werk,
dat telkens weer tot verras-
dende vondsten leidt. De oud
ste sporen van erfelijke fami
lienamen vindt men omstreeks
het jaar 1000 en wel onder de
Italiaanse oude adel. Via Zwit
serland kwamen de familiena
men naar Duitsland, waar in
de 12de eeuw de adel en in de
14de eeuw de burgerij familie
namen beginnen te voeren. In
Vlaanderen en Brabant had de
burgerij reeds in de 14de en
15de eeuw nog algemeen erfe
lijke familienamen, maar iir
Nederland kwamen deze eerst
veel later in zwang.
In Zeeland hadden vele boe
ren nog in de Franse tijd geen
familienaam en als ze er een
hadden, gebruikten ze die niet.
Zy noemden zich eenvoudig
naar hun vader. Pas Napoleon
stelde in 1811 het voeren van
een familienaam verplicht en
pas sedertdien hebben alle Ne
derlanders er een.
Men mene echter niet, dat
er in Zeeland al niet vroeg fa
milienamen voorkwamen. Zy
worden in de steden reeds ge-
25 jaar geleden begon de Centrale
Westdorpe stroom te leveren
Stroomlevering in Z.-Viaanderen
breidde zich snel uit
Dit voorjaar viert in Zeeuwsch-Vlaanderen een ter dood
veroordeelde haar zilveren jubileum. Het moge wat luguber
klinken, maar in feite is het toch zo: de electrische centrale
van de P.Z.E.M. te Westdorpe, die op 14 Mei 192S officieel
ln gebruik genomen werd, is gedoemd om te verdwijnen
althans als producente van electrische energie krachtens
het besluit van het provinciaal bestuur tot het bouwen van
een nieuwe centrale te Vlisslngen voor de stroomvoorziening
van de gehele provincie. Als verdeelpunt zal Westdorpe ech
ter ook .in de toekomst van belang blijven.
De jubilaresse voorziet ge
heel Zeeuwsch-Vlaanderen van
strqom, d.w.z. de woningen en
kleinere bedrijven, want de
meest grote fabrieken beschik
ken over eigen centrales, waar
bij sommige zelfs belangrijk
groter zijn dan die van de
P.Z.E.M.
TERNEUZEN HAD IN
1901 REEDS STROOM.
Toen de P.Z.E.M. in 1919
was opgericht, is zg haar ei-
Een scène uit „The Bakc's Progress", uitgevoerd door het Engelse
Sadler's Wells Ballet, dat op het ogenblik een tournee door ons land maakt.
FEUILLETON
Tjeerd Adema
HE T f
van de Prinsengracht
Bg het afdalen vah de laat
ste treden zagen ze plotseling
een vierkant gewelf.
„Maak alsjeblieft licht!" riep
een zenuwachtige stem. „Hier1
vlakbH moet 't lijk...,"
De lantaarns der detectives
beschenen een wonderlijk
schouwspel. De magere me
vrouw Bassing zat midden in
de kelder en laiipoogde tegen
het licht. Om haar heen ston
den in schilderachtige wanor
de de nog ontbrekende gasten,
die luidruchtig de rest van het
gezelschap begroetten.
„Eindelyk," zei de zware
stem van dokter Van Bremen,
„ik dacht waarachtig, dat we
hier vergeten werden."
„Is... Is U vermeurd, me
vrouw?" informeerde de heer
Van Heerde.
„Dacht U misschien, dat ik
hier voor mijn pleizier op die
vuile vloer zit? vroeg de di
recteursvrouw verontwaar
digd. „Ik verzeker U, dat ik
hier de vreselijkste ogenblik
ken van mhn leven doorge
maakt heb. Waar is de engerd,
die mjj in mijn hals heeft ge
knepen
„Neen, neen, mevrouw!" riep
de heer Dupois, toen hij zag,
dat zij aanstalten inaakte om
overeind te komen. „U moet
nog een ogenblik op uw plaats
blijven. We zullen even moe
ten nagaan wie voor dit alles
verantwoordelijk is."
Hij plaatste zich naast haar,
nam vervolgens drie stappen
en keek tevreden naar zijn col
lega.
„Me dunkt," zei hij, „dat van
dit bonte gezelschap alleen de
dokter, dominé Van Beveren
en mevrouw Beekman in aan
merking komen."
„Waar is mgn dochter?"
vroeg de predikantsvrouw
rondkijkend.
„Laten we maar te voor
schijn komen, Henk!" riep een
vrolijke stem. „Het lijk is ge
vonden en het blijkt, dat wij
aan dit drama part noch deel
hebben."
„Marietje!" riep mevrouw
Van Beveren verwijtend, toen 't
licht haar dochter bescheen.
„Hoe kom je daar nu achter
die vuile kisten? Kijk je jap©n
er eens uitzien. Het lijkt wel
of..."
Het meisje streek haastig de
kant van haar kraagje glad.
„Weet U, moeder, het was zo
griezelig en ik dacht, dat ik
het best in de veilige ho:de
van een politieman kon blij
ven. Henl^ heeft..."
Van
„Onzin," zei mevrouw
Beveren geërgerd.
„Het is allemaal mijn schuld
mevrouw," zei de inspecteur
haastig. „Ziet U... we... we
zijn nog zo jong en we hadden
geen van beiden zin om ver
moord te worden. We dachten,
dat, als we daar veilig achter
die kisten, zaten... maar ja...
't is inderdaad wel een beetje
stoffig."
Hij plukte wat spinrag van
de mouw van zijn smoking en
keek een beetje verlegen naar
de predikantsvrouw, dieJ haar
lippen op elkaar klemde en
zien naar de detective keerde.
„Kunnen we nu misschien
naar de salon gaan?" vroeg
ze ongeduldig.
„Daartegen bestaat geen
enkel bezwaar, mevrouw," zei
de heer Dupois.
„Dames en heren, wilt U mij
volgen?"
„Als U een, momentje wilt
wachten," zei* de gastheer, „zal
ik order geven het licht in te
schakelen, dat is wel zo ge
makkelijk."
Hij draaide een knopje om
en liep haastig het trapje op.
Twee minuten later flitste een
lampje aan, dat aan een zol
derbalk vastgemaakt was.
Tante Marianne, die zich in
de achterhoede bevond, luister
de glimlachend naar de opge
wonden gesprekken.
„Zag je dat malle mens daar
zitten, Sophie?" vroeg de apo
thekersvrouw. „Ze stelt zich
aan als..."
„Sss3st!" waarschuwde me
vrouw Visser.
Mevrouw Van den Brink
keek haastig om, maar glim-
genlijke werkzaamheden in
Zeeuwsch-Vlaanderen begon
nen. Maar toch kan men niet
zeggen, dat het provinciale be
drijf de electriciteit hier ge
bracht heeft. Die had men er
al veel langer.
De oude electrische centrale
van Terneuzen, destijds van de
Industriële Maatschappij, die
meer centrales in het land ex
ploiteerde, was de oudste van
Zeeland en zelfs een van de
oudste van het gehele land.
Op 15 Februari 1901 werd in
Terneuzen voor het eerst
strooirt geleverd. Vlissingen en
Middelburg, waar de Société
Anonymo de zaak Ln handen
had, kwamen pas veel later.
TOEN ER GEEN PETRO
LEUM MEER WAS...
Onder de druk van de toen
malige oorlogs- en nè-oorlogs-
omstandigheden hadden ook
verschillende Zeeuwsch-Vlaam-
se gemeenten in de jaren 1917-
'18 een eenvoudige stroom
voorziening gekregen, in de re
gel kleine gemeente-bedrijfjes,
die met een eenvoudig benzine-
agregaat werkten en alleen
maar stroom leverden 's mor
gens tussen 5 en 7 uur en 's
avonds van 4 tot 10.30. En in
de zomer natuurlijk nog min
der. Tegen bedtijd waarschuw
de de centrale even door met
het licht te knipperen, dat het
tijd was, en dan ging de
stroom er weer tot de volgen
de morgen af. Goedkoop was
het ook al niet: de stroom
kostte maar liefst 60 cent per
K.W.U. Maar men kon er zich
mee redden toen er geen pe-
lachte toen ze tante Marianne
zag.
„O, ben jij het, Marianne,
neen, dan hindert het niet."
„Dominé wilt U alstublieft
niet zo verdacht achter mij lo
pen?" vroeg de kaashande
laar.
„Ik?" vroeg de predikent
verschrikt. „Neen, maar waar
om zou ik niet...?"
„U vergeet, dat U nog niet
gezuiverd bent van de verden
king een argeloze vrouw in een
sinistere kelder van het leven
te hebben beroofd," zei de heer
Beekman.
Hg lachte zo smakelijk, dat
allen, die voor hem liepen
glimlachend omkeken.
"„Meneer Van den Brink",
vroeg een bedeesde stem, .,U
is zo groot en zo sterk en
ik heb mij zo vreselijk hul-
Eeloos gevoeld. Mag ik alstu-
lieft een volgende keer met
U mee?"
„Hè, wat?" vroeg de apo
theker. „O, maar natuurlijk
mevrouw Van Bremen, dat
wil zeggen
Hg boog zich naar haar
over. „Dat wil zeggen, dat
mevrouw Jaarsma als een
klit aan mijn jas hangt. Will
U wel geloven, dat voor mij
alle romantiek van het spel
af is als ik de hele avond
met die zenuwachtige tante
opgescheept zit?"
Hij schrok van zijn woor
den en keek haastig achter
zich.
„U heeft 't toch niet gn
hoord. tante Marianne?'
vroeg hi; voon h'j haar glim
!aelnud g uhL zag.
(Wordt vervolgd.)
troleum te krijgen was.
Een dergelijke miniatuur
centrale vond men in Schoon-
dijke, IJzendijke, Groede, Hoek
en Zaamslag. Van de laatste
staat het gebouwtje er nog
steeds als een bergschuurtje,
dat nog steeds het opschrift
„Electrische Centrale" draagt.
De grotere plaatsen als Oost
burg, Hulst en Axel hadden 'n
eigen gasvoorziening.
De P.Z.E.M. nam in 1923 de
ze bedrijfjes over en zo was
het op 29 Maart dus nog
zes weken voor de officiële
ingebruikstelling dat in
Schoondyke het eerst door de
nieuwe centrale van Westdor
pe stroom werd geleverd. St.
Jansteen volgde de dag daarna.
Hoek op '31 Maart, Philippine
op 4 April, Westdorpe zelf de
5de, IJzendyke 6 April, Zuid-
dorpe op 7 April, terwijl in
Breskens op 6 Mei de firma
van Melle de eerste industrie
was, die stroom van de P.Z.
E.M. betrok.
VERGELIJKENDE
CIJFERS.
't Is bij een jubileum natuur
lijk altijd interessant de groei
van het bedrijf met enkele cij
fers uit te beelden. Ir. A. P.
Lindenbergh, de bedrijfsinge-
nieur van de centrale-West
dorpe, verschafte ze ons toen
we met hem dezer dagen'over
de lotgevallen van de a.s. jubi
laresse spraken. In de 9 maan
den, dat de centrale in het jaar
1923 werkte en toen de ver
schillende gemeenten natuur
lijk pas successievelijk werden
aangesloten bedroeg de pro
ductie 21-7.452 K.W.U in het
volgende jaar het eerste
volle dus 577.021 K.W.U.
Stelt men" daar nu tegen
over de productiecyfzrs van de
drie laatste jaren (1945:
10.112.600. 1946: 11.230.350 en
1947: 14.215.600 K.W.U. dan
ziet men, dat er wel „groei"
heeft in gezeten.
Trouwens: ook het kabelnet
breidde zich uit. Van 52.5 km
bovengronds en 64 km onder
gronds tot resp. 240 en 64 km
op dit ogenblik. En de centrale
zelf groeide uit van een bedrijf
met twee ketels en evenveel
turbo-generatoren tot een be
drijf waarin nu vier machines
en vier ketels de vierde
komt n.l. juist dezer dagen in
bedrijf de voor Zeeuwsch-
Vlaanderen benodigde electri
sche energie opwekken.
IN DE OORLOG...
De centrale is de oorlogsbe
roeringen in het algemeen vrij
goed doorgekomen. In 1940
hebben de wegtrekkende Fran
sen wel het een en ander moe
ten vernielen, maar dat kon
hersteld worden, althans voor
lopig, en in de tijd, dat West
dorpe niet kon werken, heeft
de centrale van de „Azöte"
voor stroom gezorgd. De fa
briek lag toch stil! En ook\by
de bevrijding is alles betrekke
lijk goed afgelopen. Slechts
vyf dagen is er geen étroorti
geleverd kunnen worden.
In de oorlogsjaren is ook de
koppeling met het Belgische
net tot stand gebracht kunnen
worden, nl. die met de centrale
van Langerbrugge, die West-
Vlaanderen van stroom voor
ziet. In geval van nood zouden
wjj dus onze Zuiderburen kun
nen helpen. En zij ons.
Helaas werd er, toen het nu
enkele weken geleden door een
technische storing voor het
eerst eens nodig'was, op het
kritieke moment juist in Bel-
vonden in de 13de eeuw, maar
zg waren zeldzaam, om in de
veertiende eeuw pas talrijker
te worden en in de 15de en
16de eeuw algemeen gebruike
lijk.
Wat de tegenwoordige na
men aangaat, doen zich merk
waardige verschijnselen voor.
Zo is bijvoorbeeld de naam de
Vries in Amsterdam een heel
gewone naam. In het adres
boek van die stad treft men
hem meer dan 7000 maal aan.
In Stavenisse echter vindt
men die naam maar éénmaal.
De naam Potappel komt echter
in Stavenisse 24 maal voor en
in Amsterdam zal men hem
vruchteloos zoeken!
AARDRIJKSKUNDIGE
NAMEN.
Veelvuldig zgn de geografi
sche namen. In Zeeland kwa
men voor de namen van Zwe
den, Lalleman (l'Allemand),
den Engelsman, van Aken, van
Luik, de Waal, de Keu
lenaar, de Vries, de Zeeuw,
den Hollander, Vlaming, Bra-
ber (Brabander), Bevelander,
Schouwenaar, Altorffer (naar
het dorp Altorff in Zwitser
land), Piccart, Unger (Honga
rije), de Poorter (Portugal),
maar ook Bronswijk (Bruns-
wgk) en Hildernisse, naar een
Brabants dorp, dat in de 15de
eeuw door de Schelde verzwol
gen werd. De familienaam Bor-
rendamme herinnert aan het
Schouwse dorp van die naam,
dat in 1613 werd weggevaagd.
Vele Zeeuwse plaatsen schon
ken hun namen aan bekende
geslachten. Ook met hofsteden
was dit het geval, maar Meer
tens deelt mede, dat tot dusver
alle pogingen om "verband te
leggen tussen het Toolse boe
rengeslacht Roosevelt, ge
naamd naar de hofstede in de
polder Vijftienhonderd Geme
ten tussen Tolen en Poort
vliet en de familie, waartoe
presidenten der V. S. behoren,
zonder succes zgn gebleven.
MERKWAARDIGE DINGEN.
Merkwaardig is verder, dat
enkele families van Schouwen
of Toolse afkomst hun naam
hebben ontleend aan een speci
fiek Zeeuwse tak van nijver
heid, de meekrapcultuur, die
sinds ongeveer 1875 verdwenen
is. De namen Ast, van der Est,
van der Beest bijv. herinneren
aan de verwarmde vloer,
waarop de meekrap gedroogd
werd.
Geven de Zeeuwen zich er
eigenlijk ooit rekenschap van,
dat Franse namen practisch
alleen op Walcheren en in
Zeeuwsch Vlaanderen voorko
men? Nog één opmerking: De
familie de Casembroot geeft
aan haar naam een andere uit
leg, dan dr. Meertens. Jam
mer, dat dit de schrijver ver
moedelijk onbekend was.
Dit zijn grepen uit de inhoud
van het boekje van dr. Meer
tens. Grepen, meer niet. De
inhoud zal een ieder, die be
lang stelt in Zeeuwse namen
verrassen en prettig bezig hou
den en menigeen zal er om
trent zgn eigen naam bizon-
derheden in vinden, die hem
oribekend waren.
G. B.
Naschrift. Nadat deze be
schouwing was geschreven
ontvingen wij van de heer H.
C. M. Ghysen uit Domburg
eveneens een bespreking. Schr.
wyst er daarin op, dat dr.
Meertens zijn materiaal geput
heeft uit Zeeuwse doop-,
trouw- en begraafboeken, die
bij de brand van Middelburg
grotendeels verloren gingen.
Dit verleent aan zgn werk bi-
zondere betekenis, evenals het
feit, dat het belangwekkende
aanwijzingen bevat over de
plaatselijke beperking der na
men, zodat men een overzicht
krijgt niet slechts van die na
men, typisch voor de verschil
lende eilanden en delen van
Zeeuwsch Vlaanderen, maar
ook voor verschillende dorpen,
bijv. voor Middelburg, Vlissin
gen, Westkapelle, Arnemuiden.
Ook het isolement van Schou-
wen-Duiveland komt in de be
studering der plaatselijke na
men scherp naar voren.
gië gestaakt en ging de liulp
r.2et door
Enkele dorpen Aaraen-
burg, Egde, Koewacht en St.
Jansteen hebben het toen
enige tijd zonder stroom moe
ten stellen.
JUBILARISSEN.
Op 1 April heus 't is géén
mop zal de P.Z.E.M. met
haar Zeeuwsch-Vlaams perso
neel op een feestavond in Axel
het zilveren feest vieren. En
tegelijkertijd zullen die avond
enige jubilarissen worden ge
huldigd, die ook 25 jaar in
dienst van de maatschappij
zijn, te weten de heren E.
Kaas (draaier), A. Lafort
(stoker), G. A. 't Gilde (sto
ker), G. Snap (tremmer), F.
J. Stoffyn (stoker) ,W. Cleeren
(stoker), H. Haak (machinist)
en S. I. Brevet (monteur).
In de loop van 1948 zullen
bovendien nog de heren J.
Francoys (opzichter te Terneu
zen )en J. Sanderse (opzich
ter te Oostburg) aan de beurt
komen.
i.r.ng". de wegen ln Engeland worden aardappelen en groen
ten geplant om geen ha. verloren te laten gaan.
