De hand van Moskou inde
Franse politiek
Dat deden de mannen* die nu
terugkomen uit Indië
Berlijn: gevierendeeld eiland
Kleine boeren en
tuinders benadeeld
Bedenk wat ze beleefden
En de Berlijner zit onder de piak
De Geallieerde soldaat
is hier helemaal „thuis"
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VRIJDAG 5 MAART 1948
Met het stootpeloton voorwaarts
Stootpeloton voorwaarts!
Geluidloos komt de colonne in beweging. By het ge
dempte licht van een jeep kan ik nog net op mtfn horlo
ge zien, hoe laat het ls. Maandagmorgen 17 Maart 1947
vijf uur.
Voorwaarts naar Modjokerto zegt een brenschut
ter opgewekt. Zyn helper is pessimistischer*. Modjo
kerto zei 'tie; zet dat nou rap uit je gekke hoofd. Zulke
vette happen daar zijn alleen de mariniers op geabon
neerd. Jan van de Landmacht mag alleen de vuile rommel
wat aan de kant bü vegen. Let *s op; vanavond lig jü
weer rustig op je tam patje in Legoendi. Modjokerto! lauw
kans vader.
Monden dicht, afstanden vergroten, wapens tu aan
slag.
\an mond tot mond fluistert het bericht latigs de colon
ne. Spanning. Ergens murmelt een verhindlngsman:
Hallo Hein, hallo Hein; hier is Jan. Geef je positie.
Overrr Door de koptelefoon krakt Hein's posi
tie. Hy heeft het moeilijker;banjert met z\jn compie van
de weg door de sawahs.
kriebelen
Ze zijn al achter geraakt
b' stootpeloton, dat langs
>ofdweg oprukt. We
1 dus maai- langs de
v, .nt en wachten tot Hein
is Jgetrokken.
Wachten, wachten betekent
praten. Er heerst een opge
wonden stemming over de
punt-vgftiger, die we daarnet
zonder een schot te hebben
gelost, hebben buitgemaakt.
Helemaal compleet, geladen
en wel. In het bamboehuisje
daarnaast stonden halfleegge-
geten bordjes met mais en
suiker. Aan de wand hingen
Japanse helmen en netten,
die ze bij de T.N.I. als ran
sel gebruiken. Op de weg in-
derhaast-uitgeschopte schoe
nen en sandalen. Op blote
voeten schijn je harder weg
te komen.
Beweeg langs de wegkant.
Voorwaarts. Behoedzaam ruk
ken wij op. Ze weten natuur
lek al lang, dat wij er aan
komen en je kunt nu elk
ogenblik van alles verwach
ten. De zenuwen
onder de nekharen.
De weg' ligt vol versper
ringen. Tientallen omgekap
te nomen, brede aarden wal
len en vliegtuigbommen. Hier
en daar steken zelfs de gele
koppen nog boven de haastig
dientgeworpen kuilen. Uitkij
ken naar trekkoorden en
struikeldraden van booby
traps. En we zién al maar
meer schoenen.
SCHOENEN.
De opmarsweg is getekend
door weggegooide schoenen
en sandalen.
Versperring na versperring;
telkens stuiten wü op tegen-
stand. Hoe lang duurt dit nu
al en waar was het begin?
Waar zal het einde zijn?
Weer een versperring; verder
weg begint een bren te ra
telen. En dan opeens:
ZiekenverplegerVerbin
ding, verbinding! Hospik!
Verbinding, verbinding! waar
blijft die vent nou?
De hospik rent gebukt naar
voren. Wat ziet hy er uit.
Kruipende werkt hg iemand
van het wegdek af, sleept
hem achter een muurtje. Het
Is de verbindingsman, waar
zo om geroepen werd. Hij
ligt roerloos, een aangrijpend
onzijdig ding, net of hij er
niets meer mee te maken
heeft. De hospik zegt volko
men overbodig: Hij is
dooden dekt hem af
met een tentzeiltje. Iemand
anders koppelt de draagbare
radioset reeds om Hallo
Hein, Hallo Hein, hier is Jan.
Beroerd, wij hebben een dode
en 'n gewonde. Stuur de ser
geant-hospik naar voren. Wg
gaan voorwaarts.
Het stootpeloton trekt weer
voorwaarts. Achter ons
looppast iemand. De sergeant
ziekenverpleger.
Verzamelen!
Daar gaat'ie weer. Goedge
mutst kankert de troep of z<
een fesoendelyk Kristenmens
nouw geen ogenblikkie asem
funnen. We gaan kijken hoe
èt buiten Perning staat.
Het is helemaal niet lekker
buiten Perning en wij duiken
meteen een paar huisjes in.
Als je even je neus buiten de
deur steekt, heb je hem
meteen vol lood. En regenen.
Uit mijn borstzak stroomt 'n
beekje. Dat is aftreksel van
mijn laatste players, heel
Jammer, want nu heb ik niets
meer te roken.
En daar lig ie dan. Ga je
iets naar rechts, dan maak
je goede kans op het Mari
nehospitaal. Kruip je naar
links, dan moet je eerst je
zwemvliezen uitslaan. Blijven
liggen dus en naar de grond
kgken.
Ik lig samen met een sol
daat. Als we achter die dik
ke boom gaan liggen kunnen
we terug knallen. Om beur
ten stuiven wg naar de boom.
En kunnen evenmin zien,
waar de schoten vandaan ko
men.
Verrek, piekert de
soldaat hardop dit is nou,
wat ik zelf gewild heb, daar
heb ik potdorie vrijwillig mijn
poot voor gezet. Recht en
Veiligheid. In Holland zitten
ze met grote treurogen naar
het lege kolenhok te loeren
en ik lig hier zo'n beetje te
mandiën in de goot of het
niks is.
NA EEN UUR.
Het feest heeft een uur
geduurd en dan ls het don
ker. Wjj baggeren door don
ker en regen terug naar Per
ning. In de suikerfabriek
staan de veldbedden gereed.
Aardige jongens, die T.N.I.-
soldaten. die hebben ze voor
ons achtergelaten. Met schoe
nen en sandalen. Je leert
veel in een suikerfabriek.
Zelfs dat Meat- en Kidney
pudding met kaakjes waar
we zo langzamerhand al ge
noeg van hebben toch lek
ker smaakt. Wij krijgen één
blikje en zes kaakjes met zijn
vieren. We gaan slapen in
onze drijfnatte kleren, en
worden de volgende ochtend
droog wakker.
Straks zullen Uw echtge
noten en zonen. Uw vaders
cn broers. verloofden en
vrienden, terugkeren uit dit
land. Gij zult hen anders te
rugkrijgen dan toen zg gin
gen. Moge gij toch begrypen,
dat als die blijde dag daar
zal zijn, dat de blijdschap om
zgn behouden terugkeer, de
open armen van een hartelijk
welkom-thuis, niet voldoende
zijn. Ze betekenen heel veel
voor hem, want vaak is hij
ondragelijk eenzaam geweest.
Maar nog veel meer zal voor
hem het begrip betekenen.
Hij heeft maanden- én jaren
lang onder de primitiefste
omstandigheden geleefd, hebt
geduld als hg toevallig wat
as morst, op het karpet van
Uw mooie kamer. Te velde
zeiden ze soms: gooi maar
op de grond, de j^rond is de
asbak en als de asbak vol is,
verhulzen wij
VEEL GEZIEN.
Hg heeft indrukwekkende
natuurgezichten gezien; hij
weet Hoe vorstelijk het rui
sende bamboebos in het ra
vijn kan zijn, en hoe hoog de
sterrenluchten van de tro
pennacht. Hij heeft eilanden
en mensen gezien, waar hij
nooit van gedroomd heeft en
de horizont lag heel ver en
blank voor hem. Hebt geduld,
als hg op een avond ruste
loos door de huiskamer loopt
en afwezige foutieve antwoor
den geeft op Uw vragen.
Hebt geduld, indien hh zich
geïrriteerd voordoet, als hij
een paar oude maats ver
wacht. en hij nog de laatste
hand legt aan het wegvegen
van een stofpluisje, het recht
trekken van een kleedje van
de schoorsteenmantel of het
verschikken van een vaasje.
Bü hem gaat het om het
weerzien van de maats en
hij weet ook, dat het stof
pluisje, het scheefliggende
Kleedje en de vaas hen niet
zullen storen. Hij is maan
den- en jarenlang opgetrok
ken met een stel makkers
zoals hij ze nergens ter we
reld meer. vinden zal. Hrj
voelde zich veilig en gebor
gen tussen hen; zg kenden
elkaar door en door en koes
terden een mannelijke gene
genheid voor elkaar. Samen
zijn ze tegen de moeilijkhe
den ingetornd en ze hebben
ijzer met de blote knuisten
gebroken. Zij zijn samen
eenzaam geweest; ze hebbsn
naast elkaar in het vuur ge
legen, en waren niet bang,
omdat ze van elkaar wisten,
dat de een nooit de ander in
de steek zou laten. Ze ken
nen de foto's van eikaars
vrouwen en kinderen, zoals
ze weten dat de jongste van
de luit zg'n tweede tandje
kreeg, toen de luit zelf in 't
hospitaal lag. Hebt geduld,
als U wel eens het idee
krggt, dat hij teveel aandacht
besteedt aan zijn oude maats
Rouwe en Walrus.
TERUG IN DE
MAATSCHAPPIJ.
Soms krabt hij zich wel
eens over het hoofd en vraagt
zich af, of hij ooit wel weer
wennen zal in de geordende
maatschappij van schoonge
boende stoepjes en de tred-
gang naar fabriek of kan
toor.
Weest niet ongerust; hij
zal de weg terug vinden; hg
heeft er dagen- en nachten
lang naar liggen smachten.
En al zal hij in de beginne
onwennig staan in de oude
omgeving waarin het leven
afgetimed is en teruggevoerd
naar normaler banen. Uw be
grip, en het vertrouwde con
structieve werk, dat hem
wacht, zullen hem zichzelf
doen terugvinden.
Hij zal alleen, diep in zich,
anders blijven. Doelbewuster,
mét een grote levenservaring
en mensenkennis, welbewust
van wat hy gedaan heeft
voor de toekomst van zijn
kinderen, en de kinderen van
Indonesië.
Als hij daarom straks van
boord stapt in een Neder
landse haven, vergeet dan één
ogenblik, dat gij nuchterheid
en stijfheid verplicht zijt aan
Uw Nederlandrschap. Kijk
hem aan, en zeg. zoals ik in
zijn eigen taal zeg: Geluk
straks.- Pisangschuiver en Sa-
wankruiper, en dankjewel.
Molotov ondertekent een verdrag van vriendschap met Hongarije. Achter hem staan van links naar rechts: Vlshinslri,
WorosjUov, Zorin, Dinnyes, dc Hongaarse minister-president, Tildy, de president en RakosI, de „sterke man" in Hongarije.
De achtergrond der grote stakingen.
De macht der C.G.T.
(Van onze correspondent!.
PARIJS, Febr. Het
systeem' van prijsverlaging,
dat Bhim als premier van
Frankrijk vorig jaar wilde
doorvoeren, had succes kan
nen hebben. Het had de In
stemming van de burgert!
ondanks de teleurstelling
over het feit, dat de rege
ring daarbij niet geheel con
sequent was en zelfs pryzen
verhoogde. Men kreeg de
indruk, dat Ramadier en
Rlum de toestand meeste-»-
zouden kunnen worden als
zij het tot de herfst zouden
kunnen uithouden. Zij hiel
den het niet uit.
De spoorwegstaking, die in
Juni uitbrak, had opslag als
gevolg. Maar toen de spoor
wegmannen eenmaal een hoger
salaris hadden gekregen, kon
den verhogingen voor andere
ambtenaren en arbeiders niet
uitblijven. De noodlottige wed
loop tussen lonen en prijzen
begon opnieuw en zij is no^g
aan de gang. Nu moeten Wij
vooral niet "denken, dat de
communisten een loonsverho
ging eisen om de arbeiders te
helpen. Natuurlijk hadden het
ook de Franse arbeiders in de
zomer van het vorig jaar niet
gemakkelijk, maar zij stonden
er beter voor dan de kleine
middenstanders, de gepension-
neerden en andere groepen van
de bevolking. Wat meer zegt:
velen van hen kwamen daar
rond voor uit.
Waarom staakten zij dan?
Het antwoord is vrij eenvou
dig.
De spoorwegmannen kregen
bet bevel tot staken van twee
kanten. Ten eerste van de vak
vereniging, de C.G.T. In deze
vakvereniging, die vroeger so
cialistisch was, hadden de
communisten een minder
heid de onverschilligheid
van de andere leden gebruikt
om. vrijwel alle bestuursposten
te bezetten. Maar het sta-
lcingsbevel kwam nog van een
andere kant: van de plaatselij
ke chefs en hogere beambten
van de spoorwegen zelf. Want
bij de nationalisatie hadden de
communisten er wel voor ge
zorgd de posten van belang
voor aanhangers te bestem
men. De werkwilligen en
dat was de grootste meerder
heid stonden dus tussen
twee vuren. En deze geschie-
dénis herhaalde zich bij vrij
wel iedere nieuwe staking.
DE STAKINGSTACTIEK.
Nooit bleek dit zo duidelijk
„Man muss doch leben, mein Jonge!" Ziedaar de opmer
king, die iedere Berlijner op de lippen bestorven ligt. Da»_r
praat hg alles mee goed wat hy alzo uitvoert, waaruit u
kunt concluderen, dat hij zich dus bezig houdt met dingen,
die goedgepraat moeten worden, die dus niet door de beu
gel lninen. Tegen het einde van de oorlog was het in ons
land, gezien de talloze Duitse verordeningen zo, dat ieder
een elko dag in overtreding was en dat men die toestand
geneigd was als normaal to beschouwen. Na zijn de rollen
omgekeerd, met dien verstande echter, dat de geallieerde
bezetter veel en veer milder optreedt. Geen standrecht, geen
avond'.dok, geen radioverbod, geen fictsenvorderlng, geen
eenzydige voorlichting, geen razzia's (die er buiten Berlijn
in de Russische zóne wèl schijnen te zyn) en zo meer.
Niettemin vindt de Berlijner
het leven in zijn stad ondra
gelijk. En daar steekt iets in.
Als de Kurfürstendamm en de
Tauenzierstrasse, eenmaal het
vermaakscentrum van de me
tropool, des Zaterdagsavonds
om negen uur al uitgestorven
zijn, steakt door iets triests
in; als men vlak achter de
stuk geschoten eens zo fraaie
Kaiser Wilhelm Gedachtnis-
Kirche aan de rand staat van
het spookachtige standsdeel
van louter ruïnes, waar de mu
ren nu nog niet neergehaald
zijn, waar vele straten nu nog
onbegaanbaar zijn; waar vele
doden nu nog onder het puin
rusten, waar ettelijke malen
per week nu nog wanhopiger
zelfmoord plegen, dan kan (lat
al heel weinig tot levensvreug
de inspireren; als op de Char
lottenburger Chaussee d<
slecht geklede kinderen me'
tol of knikkers spelen, terwji
daar vroeger het drukste ver
keer dag en nacht heen er
weer raasde, dan ls die leegt-
veelzeggend; als alle oude er
nieuwe palelzen tot onherste'
bare geraamtes zjjn vervallen
dan betekent dat een onver
vangbaar verlies.
GEVIEREN DEEL!
EILAND.
groots opgezette parades van
het eigen leger.
Hü voelt maar al te zeer,
dat er met hem gesold wordt;
dat hy niets heeft te vertel
len; dat hn leeft op een gevie
rendeeld eiland te midden van
een Rusische zee, waarvoor hg
een intuïtieve angst heeft, af
gesloten van de buitenwereld,
die zich trouwens toch niets
aan hem gelegen Iaat liggen;
dat hü niets kan doen om het
lot vau de Duitsers ln het al
gemeen en van do Beriyners
in het bijzonder te verbeteren;
en vooral dat er voor hem
geen enkel uitzicht Is op enige
verbetering.
SCHIEBERE1.
Vandaar, dat hij bezig is te
evolueren van kuddedier in in
dividualist, maar dan in de
meest onguustige zin van het
woord. Voor zichzelf, voor zijn
gezin kan hij misschien nog
Iets bereiken, als hij zich var-
de overheidsvoorschriften niet
al te veel aantrekt. Het leven
binnen de perken van de nieu
we wetten is een vreugdeloos
bestaan: treedt hrj daarbuiten,
dan zijn er blgkbaar nog mo
gelijkheden. Hij komt daar na
tuurlijk nooit rond vooruit,
maar hij vertelt zonder
schroom, dat zijn buurman een
„Schleber' 'is. Dat woord is
onvertaalbaar; men moet het
omschrijven met: iemand, die
buiten de wet leeft, maar de
schijn ophoudt. Geen beroeps
misdadiger, maar een gelegcn-
heidsovertedei'. „Schieberei." is
een levenshouding geworden,
zo niet voor elke Berlijner
men moet er een.dosis handig:
heid en brutaliteit voor bezit
ten dan toch voor menig
een. Hetgeen aan deze. stad 'n
geestelijk zeer ongezond ka
rakter geeft.
NIEUWE BEWONERS.
Geheel los van dit maat
schappelijk op drift geslagen
leven van de autochtone Ber
lijner staat dat van de nieuwe
bewoner, die uit Rusland,
Frankrijk, Amerika of Enge
land komt, dan wel via een
dezer landen van nog andere
delen der aarde. Hij gedraagt
DE BEZETTINGS-ZONES VAN BERLIJN
3 tiergarten
tempelhof
S rijksspormldem
Maar meer nog dan
uiterlijkheden, mlst^
dez'
de Beriy
ner zyn zelfbewustheid, zfli
trots van bewoner der eerst
stad van Europa (zo zag hi
het althans), zyn verbonden
held met een machtige heer
sersltaste, die terug gaat tot
de dagen van Bismarck of nog sL«
verder welicht, ztfn plezier ln
zich, ook al vervult hij nog
zulk een bescheiden functie ln
het vierzydige militaire be
stuursapparaat, als de macht
hebber; hg demonstreert zijn
zelfverzekerdheid door zijn wa
pens thuis te laten; nog ster
ker, hij toont niet van zins te
zijn ooit weer weg te gaan
door zich op straat in colbert
te vertonen, zonder overjas,
zonder hoed en met wandel
stok. Hij is immers geen be
zoeker. maar iemand, die hier
hoort. Hg heeft zijn vrouw en
kinderen laten overkomen, die
zich hebben genesteld in een
te zynen gerieve gevorderde
flat in een der beste wijken
van de stad.
Dit laatste is misschien het
ergste, dat hij de oude Berly-
ner ooit heeft kunnen aandoen
Hij heeft als soldaat zijn ge
zin altijd moeten achterlaten
zijn afwezigheid is steeds tij
delijk geweest, terwyl de aan
wezigheid van de vreemdeling
in' zijn stad hoe langer hoe
meer een blijvend karakter
draagt.
Op de buitenstaander maakt
dit blijvende karakter echter
een onwezenlijke indruk. Lo
gisch is, dat de Russen, die
Öosteiyk Duitsland bezet heb
ben, hier zitten. De aanwezig
heid van Fransen, Amerikanen
en Britten in deze stad, die
ook voor hen een eiland is, be
rust slechts op twee gronden:
prestige en in ter-geallieerd
overleg. Het overleg wordt
voortdurend vertroebeld door
al te grote verschillen van
politiek inzicht tussen de Wes
telijke Geallieerden en hun
Russische bondgenoten. Tege
lijkertijd neemt het prestige-
element in de aanwezigheid
van eerstgenoemde groep toe.
En prestige is zo iets ontast-
stationsbaars, zo iets onwezenlijks;
verkeerswegen men begint zich af te vragen
o£ dat opweegt tegen het feit,
2 anhalter bahnhoe :lat zg honderden kilometers
ver van hun bestuursgebied
verwijderd zitten. Practisch Is
't ln geen geval, dat de wegen
van Parijs naar Baden-Baden,
die van Londen naar Düssel-
dorf en die van Washington
naar Frankfurt via Berlyn lo
pen.
BERLIJN
Het is deze onwezenlijke toe-
itand en niet het leven van de
(Duitse) Berlijner, die deze
stad tot een politiek interes
sante stad maakt. Hier ligt
een der wryfvlakken tussen
Oost en West, hier kan een
definitieve breuk ontstaan en
voorkomen worden, hier kun
nen ondanks en over het hoofd
i van de Beriyners heen beslls-
,i singen vallen, die voor de ge
hele wereld van betekenis zyn.
(Nadruk verboden).
als by de algemene staking op
het eind van het jaar. Zelfs in
de streek waar het drukste ge
staakt werd de Middelland-
sezeekust tussen Narbonne en
Marseille waren de tegen
standers veel talrijker dan de
voorstanders. De posters ston
den bij de ingang van iedere
stad en elk belangrijk dorp, bij
elke fabriek en bij elk kan
toor. Drie dingen vielen daar
bij op. Ten eerste: dat de po
litie bijna nergens optrad: dat
is niet zo wonderlijk in plaat
sen waar een communistische
meerderheid in de raad vóór
de Octoberverkiezingen
twee jaar de tijd had gehad
om de' gemeentelijke diensten
van aanhangers te voorzien.
Met goed-georganiseerde
posters en met een (op zijn
gunstigst uitgedrukt) neutra
le politie, werd de staking een
succes, dat zolang duurde als
de communisten het wilden.
Daar waar liet succes rninder
volledig was, kwam dat door
een georganiseerd optreden
van de werkwilligen en niet
door de politie. De staking
hield vrijwel plotseling op,
toen Moskou er geen heil meer
in zag en logenstrafte daar
door alle optimistische ovor-
winningsfanfares van een re
gering, die nooit duidelijker
dan toen èn baar goede wil,
èn haar machteloosheid had
getoond.
SABOTAGE-POLITIEK.
De C.G.T. kreeg geduchte
klappen, zoals de communisti
sche party bij de verkiezingen,
maar van af dat moment was
de devaluatie van de franc een
kwestie van tijd; daarvoor was
er nog steeds een kleine kans
op benoud geweest, zy het dan
ook een heel kleine. Er moge
nu twijfel bestaan of dezo de
valuatie de laatste is: by een
nieuwe staking van die om
vang zal zy zeker niet de laat
ste zijn. Terugtrekkend op het
economische front voeren de
communisten opnieuw de poli
tiek van de geblakerde aarde,
zoals op het politieke front.
Hun doel was bü belde acties
hetzelfde: de chaos. En als zy
dit doel bereiken, zullen, hun
werkelijke leiders, die in Mos
kou zetelen, over 't verlies van
de C.G.T.-leden even weinig tra
nen laten als over het verlies
van stemmen, hoe verwoed hun
propaganda ook mag zyn.
Stichting voor de Landbouw over prijs- en
loonvaststelling.
Zomermelkprijs was
inderdaad te laag.
De Stichting voor de
Landbouw heeft commen-
taar geleverd op het be
richt van het ministerie
van landbouw, inzake de
prijs- en loonvaststelling
over 1947 on 1948.
Na herinerd te hebben aan
de motie, die op 24 Oct. 1947
bij de overheid werd Inge
diend, wordt opgemerkt, dat
de voorlopige uitkomsten van
de statistiek bedrijfsuitkom-
sten van veehouderijbedrijven
en gemengde bedrijven op de
lichee gronden de noodzaak
van de gevraagde toeslagen
bevestigden.
Gebleken is dat de regering
niet bereid was achteraf cor
recties toe te passen op de
prijzen van de melk en de
granen, en groenten, die de
minimumpryzen niet hadden
gehaald, doch er wel voor ge
voelde om oyer het boekjaar
1947 een toeslag te geven
voor de kleinere bedrijven op
de lichte gronden van 50 mil-
lioen. Voor het jaar 1948
werd gedacht aan een soort
gelijke toeslag van 35 milli-
oen.
COMPROMISVOORSTEL.
Na het eerste onderhoud
met dp regering heeft de
Stichting voor de Land
bouw by het tweede on
derhoud op 13 Februari
een compromisvoorstel ge
daan van de volgende
strekking:
le. nabetaling van l ct.
op alle geleverde melk ln
de zomer 1947;
2e. een overbruggiugs-
toelage voor de kleine be
drijven, behalve voor die
op de zeckleigronden, over
1946 en 1947;
3e. een compensatietoe
slag over 1947 en
4e. een nabetaling voor
de groenten, voorzover zy
in 1947 de 70/50 van
de kostprijzen van 1945
niet hadden gehaald.
Dit voorstel betekende van
de ztjde van de Stichting 'n
belangrijk offer ten opzichte
van hetgeen in de nota van
October 1947 was gesteld en
zou de overheid 80 90 mil-
lioen kosten. De Stichting
ging er namelijk van uit, dat
de omstandigheden, waarin
Nederland verkeert, 'n uiter
ste offervaardigheid eisen,
doch dat daarnaast hetgeen
de regering wilde doen niet
aan minimumeisen voldeed.
VOLDOENING EN
TELEURSTELLING.
Blykens de mededeling van
het ministerie heeft de rege
ring ingewilligd een nabeta
ling op de zomermelk van
1947 en een compensatietoe
slag voor bepaalde bedrijven
op de lichte gronden. Zij wil
hiervoor plm. 57 millioen be
schikbaar stellen.
Het spreekt vanzelf, dat
er in de kringen van de Stich
ting met nainc teleurstelling
heerst over het telt, dat de
tuinders niets krygen, terwijl
ook de boeren op de lichte
gronden, en wel ln het bij
zonder de kleine boeren op
deze wijze niet krygen wat
hun toekomt. Daarnaast wekt
het voldoening, eindciyk de
erkenning te ontmoeten, dat
de zomermelkprys te laag ls
geweest voor 1946.
De Stichting is van oordeel,
dat de regering het moeilijk
maakt naderhand terug te
komen op in principe voor
lopig vastgestelde pryzen. In
dien immers de voorlopige
melkprijs van 18 ets. te laag
is vastgesteld cn de regering
laat deze prijs, zoals in feite
is geschied, vier maanden
lang doorlopen, dan ontneemt
zij zich over die tyd de kam
de hogere prijs door te bere
kenen aan de consument.
HET LOONPEIL.
Ten aanzien van de beslis
sing der regering omtrent 't
loonpeil, merkt de Stichting
op, dat harerzüds nog geen
voorstellen waren gedaan
voor het komende contract-
jaar. De regering heeft thans
dit peil bepaald op 68 cent,
zijnde het cijfer, waartoe de
Stichting van de Arbeid in de
afgelopen zomer had geadvi
seerd, doch dat de regering
zoals bekend toen niet
wenste te aanvaarden. Het
advies dier Stichting had ech
ter betrekking op net lopen
de contractjaar, niet op het
nog komende.
ACCOORDTARIEVEN.
Met batrekking tot de ge
vorderde verlaging der ac-
coordtarieven, is de Stichting
van mening, dat hot inder
daad gewenst is, deze op
nieuw te bezien.
BEDRIJFS
PENSIOENFONDS.
Tenslotte wijst de Stichting
erop, dat tydens het overleg
met de regering ook ls ge
sproken over de hoogte van
de premie voor het "bedrijfs
pensioenfonds en het tijdstip
waarop met de premiebeta
ling zal worden begonnen.
Hiervan wordt echter in 't
persbericht, dat alleen van
het ministerie van Landbouw
uitgaat, geen melding ge
maakt. Het zal dus nodig
zijn, dat hierover nader over
leg met de regering wordt
gepleegd.