Frankrijk manipuleert
met zijn francs
Veertig jaar journalist
in Zeeland
Voorgestelde schaderegeling
onaanvaardbaar
Roman van Vjissingse
beschuiten
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 7 FEBRUARI 1948
Onbillijkheden aan de
lopende band
Voorbeelden uit de practijk
Meer en meer komt de publieke opinie in verzet tegen
het wetsontwerp „vergoeding materiële oorlogsschade". En
inderdaad er zouden kolommen te vullen zijn met steek
houdende bezwaren tegen de regeling der schadevergoeding,
zoals die dóór dit ontwerp van wet zou worden.
Opvallend is wel dit: dat er critische stemmen te over
zijn, maar dat er van perscommentaren, die het wetsontwerp
in bescherming nemen nauwelijks, of in het geheel niet ge
sproken kan worden. Algemeen wordt stelling genomen
tegen de onrechtvaardigheid, welke dit wetsontwerp brengt.
Er is geen perscommentaar tot dusver te vinden, dat deze
onrechtvaardigheid bestrijdt, behalve dan een notitie in de
Groene, waarvan de schrijver zich op het standpunt stelt,
dat men de benodigde gelden beter kan halen waar over
vloed is, dan waar tekort is. Welnu: zo lang er in de nood-
gebieden het tegendeel van overvloed is, zou men dus de
oorlogsgetroffenen vrij moeten stellen, van extra lasten.
En juist dit doet het wetsontwerp niet!
Het lijkt niet el'g,
iemand, die bijvoorbeeld
Het wetsontwerp doet dit
niet. Het stelt zich niet op het
standpunt, dat iedere oorlogs
getroffene recht heeft op vol
ledige schadevergoeding, zoals
België bijvoorbeeld wel doet,
het gaat uit van het stand-
Sunt, dat de schadevergoe-
ng, die iemand ontvangt, af
hankelijk behoort te zijn van
zijn draagkracht.
Een dergelijk standpunt
is uitermate onrechtvaardig;
Iedere Nederlander heeft ge
lijke rechten. Tot dusver
kwam de draagkracht slechts
in het geding bij de belasting
heffing en daar kan men
moeilijk de billijkheid ont
kennen van een regeling, wel
ke de best gesitueerden ook
het zwaarste treft.
Bij vergoeding van ter wille
van de staat en het gehele
volk geleden schade is onge
lijke schadevergoeding echter
niet anders dan onaanvaard
baar.
dat
meen
millioen gulden bezit en een
ton schade heeft, veel minder
krijgt, dan iemand, die twee
ton bezit en dezelfde schade
leed.
Plaatst men echter de eerst
genoemde tegenover een niet
Êetroffene, die een millioen
ezit, dan springt de onrecht
vaardigheid duidelijk in het
oog. Gelijk worden beiden
pas, als de schade volledig
vergoed is. Als men dan zegt,
dat de man met het millioen
meer bij moet dragen in de
financiering van de schade
vergoeding dan een ander, zal
niemand daaraan aanstoot
nemen!
BELGIë DEED
HET ANDERS.
Het wetsontwerp merkt te
dien aanzien op, dat nergens
in de Nederlandse wetgeving
de integrale schadevergoeding
is aanvaard. Op zichzelf is
deze opmerking juist, maar
de Nederlandse wetgeving
kende in tegenstelling tot
België en Frankrijk dit pro
bleem ook niet. Wij waren in
meer dan een eeuw niet in
een oorlog gewikkeld ge
weest. Wij hadden geen oor
logsschade
Juister zou het daarom zijn,
als volledige schadevergoe
ding voor iedereen het uit
gangspunt van dit wetsont
werp was, desnoods zonder
dat een termijn genoemd
wordt voor de uitbetaling
daarvan. Dit is ook in België
Seschied. Daar heeft men ook
ifferentiatie, maar men heeft
de mogeliikheid opengelaten
om aan diegenen, die thans
geen volledige vergoeding
kriigen, deze later alsnog toe
te kennen. Dat is een grote
stap vooruit
VOORBEELDEN UIT
DE PRACTIJK.
Wat nu de practijk aangaat
dient te worden vastgesteld,
dat althans de lichte gevallen
inderdaad een integrale ver
goeding krijgen. Wie een huis
had, of een bedrijf, waarvan
de verkoopwaarde de 5000
niet te boven gine op 9 Mei
1940 en dit bedrijf zelf uit
oefende of het huis zelf be
woonde, krijgt volledige ver
goeding.
tylag men een dergelijke
regeling evenwel „differentia
tie" noemen?
Neen, hier is sprake van
een volmaakt willekeurige
LEZERS SCHRIJVEN
DE OORLOGSSCHADE.
De heer Iz. de Bruiine te
Sluis schrijft naar aanleiding
van het Wetsontwerp vergoe
ding materiële oorlogsschade:
Men heeft in Den Haag nog
niet veel geleerd sinds 1940.
De regering vergeet m.i. dat
de oorlogsschade een gevolg
is van oorlog tussen de Staal
der Nederlanden en Duits
land. Welnu, het is derhaive
logisch dat de Staat der Ne
derlanden dan zorgt dat de
verwoeste papden en roeren
de goederen worden hersteld.
Dat een totale vergoeding
gevaar zou opleveren voor in
flatie, is moeilijk aan te ne
men. Als een pand klaar is,
moet het worden betaald,
waardoor er vrij geld in de
circulatie wordt gebracht.
Wanneer het huidige ont
werp zou worden aangenomen,
zou dit een grootscheepse
liefdadigheid van de ene be
volkingsgroep aan de andere
betekenen.
BEGRENZING! Die dan bo-
bovendien nog schromelijk on
rechtvaardig is.
Hier immers wordt geen
rekening gehouden met de
draagkracht, maar alleen met
de omvang der schade en de
waarde van het object.
Hoe onbillijk dit is, blijkt
uit het volgende voorbeeld.
Stel dat iemand een huis
heeft, dat op 9 Mei 1940
een verkoopwaarde had van
4000. maar dat hij tevens
100.000 aan effecten bezit.
Hy krijgt dan Integrale scha
devergoeding.
Iemand echter met een huis
met een verkoopwaarde van
6000, dat belast is met een
hypotheek van 2000, wordt
terwijl hij verder wellicht van onbeperkte willekeur.
niets bezit tot de economisch
sterkeren gerekenden
krijgt geen integrale vergoe
ding.
De eigenaar van een klein
bedrijf, dat een goudmijn
was, wordt als economisch
zwakker beschouwd, dan de
gene, die een net uitkomend
bedrijf van grotere omvang
heeft.
VERKEERD UITGANS-
PUNT.
Ten overvloede is de ver
koopwaarde van Mei 1940 een
volkomen foute uitgangsbasis,
omdat deze verkoopwaarde
lang niet overal gelijk was en
omdat deze verkoopwaarde
ook absoluut niet klopt met
de bouwkosten van Mei 1940.
De practijk zal dus vermoede
lijk zo zijn, dat ook de minst
draagkrachtige groep der oor
logsgetroffenen zelf behoor
lijk in de portemonnaie zal
moeten tasten om te kunnen
bouwen.
Wil men ook deze onbillijk
heid wegnemen, dan moet
men voor de vergoeding der
oorlogsschade de bouwkosten
van Mei 1940 als uitgangspunt
nemen en dan bovendien re
kening houden met bijzondere
Plaatselijke omstandigheden,
zoals die zich met name in
Zeeland voordoen.
In een volgend artikel zul-
wij de credietregeling en de
vergoeding der huisraadscha-
de aan een beschouwing on
derwerpen.
Bovenstaande voorbeelden
evenwel tonen reeds genoeg
zaam aan, dat men, wordt het
wetsontwerp ongewijzigd tot
wet. voor onbillijkheden aan
de lopende band komt te
staan en voor de mogelijkheid
Het m.s. „Stock
holm", een nieuw
Zweeds schip, dat
20 knopen per uur
kan lopen en 359
passagiers en la
ding kan vervoe
ren.
Er was teveel geld in omloop.
Het Engelse pond in gevaar.
Een deskundige geeft hier
onder een eenvoudige uiteen
zetting van de moeilijkheden,
welke de Franse regering
heeft met het Franse betaal
middel.
De Franse regering is over
gegaan tot devaluatie van de
frank. Wat heeft dit te be-
kenen?
In de oorlog zijn alle prijzen
gestegen en alle lonen omhoog-
gegaan. Het bedrag aan bank
biljetten in circulatie is zeer
sterk gestegen. Velen verloren
het vertrouwen in het geld en
staken hun geld in goederen.
Het aanbod der goederen nam
steeds af terwijl de vraag toe
nam. Het gevolg was dat de
prijzen steeds sterker stegen
De lonen bleven eerst, achter,
maar toen de lonen stegen,
stegen ook de kostprijzen dei
producten, zodat nieuwe prijs
verhogingen het gevolg waren.
WAARDELOOS GELD.
Dit proces van prijs- en
loonstijgingen wordt de infla
tiespiraal genoemd. Onder de
bezetting bleken de persen bij
zonder geduldig te zijn en het
bedrag aan bankbiljetten in
omloop steeg zeer sterk. Door
te grote uitgifte van bankbil
jetten zoals dat in oorlogstijd
voorkomt ontstaat dus inflatie.
De gevaren, die hieraan ver
bonden zijn, zijn niet te onder
schatten. Het klassieke voor
beeld hiervan vormt de afschu
welijke Duitse inflatie in 1923,
die eindigde in een sociale- en
economische ineenstorting.
Toen de Duitse regering een
eind maakte aan dit drama
kregen de Duitsers voor een
billioen (1 met 12 nullen) mark
één mark terug. Daarom pro
beert men door prijsbeheersing
en andere maatregelen de ge
varen der overmatige gelduit
gifte te verhinderen.
Een van de belangrijkste pro-
Herinneringen aan een voorbije periode,
Geen auto's, geen radio,
geen telex, maar toch een
krant
Als schryver dezes 'n t.erug-
blik werpt op 'n 4U-jarig tijd
perk, waarin hij ais journalist
in Zeeland heelt mogen ar
beiden, dan denkt hij in de
eerste plaats aan de avond m
Juni 1907, toen hij op verzoek
van de toen alom bekende
heer Herman Snijders deze
gezelschap hield op een tocht
per rijwiel naai- Aagtekerke,
waar de heer S. in debat zou
traden met mr. de Wilde, die
aldaar een verkiezingsrede
zou houden.
Deze tocht duurde destijds
een kleine twee uur! Het zou
nu met een auto wel wat
vlugger gaan. Onder weg
zeide onze medereiziger, dat
het hem zeer speet dat er geen
verslaggever van de Middel
burgse Courant mede was ge
gaan en even later vroeg hij
mij, die tot op dat ogenblik nog
nimmer zich op net terrein
van de journalistiek had be
wogen, of ik een verslag wilde
maken. Aanvankelijk heb ik
niet begrepen hoe ik dat aan
durfde, maar ik deed het en
zat in een niet meer gebruikt
schoollokaal onder een petro
leumlamp op een bank zon
der leuning in een gewoon
opschrijfboekje aantekeningen
te maken: de eerste!
Het was Zaterdagavond en
toen ik weer in Middelburg
terug was, was de Zondag
reeds aangebroken. De dag
waarop ik later mijn verslag
zou maken, dat als eerste
product van mijn poging in
die richting 's Maandags in
de Middelburgse Courant ver
scheen.
Dit gaf moed en na aan
vankelijk af en toe iets te
hebben geleverd, kwam ik
begin 1908 bij het persbureau
van wijlen de heer D. A. P.
de Zeeuw en kon ik onder zijn
eminente leiding meer en
meer speciaal de reportage
gaan beoefenen, terwijl na
enkele iaren ooit de Middel
burgse Courant verzocht van
mijn ervaring, speciaal op het
^ebied van Middelburgse en
algemeen Zeeuwse zaken, 'te
mógen profiteren.
Dit was in de tijd. dat men
m de couranten wel af en toe
-en telegram en later een
'.-•leforusoh bericht kreeg.
-'aar van radio of *elex no«*
'ets bekend was. Fr is we1
-"d veranderd ook op ons
"^ein.
DE EE .STE WERELD
OORLOG.
In de besproken 40 jaar
Jen twee wereldoorlogen.
/er de tweede zullen wii in
..it korte bestek maar niel
reken, maar over de eerste
nierbij 'n enkele herinnering.
W-ij denken dan aan de bom
men op Sluis, Goes, Vlissingën
en Zierikzee, waarvan de
laatste doSen tengevolge had;
aan de mijnontpioffing, o.a.
die aan de Westkappelse dijk
met slachtoffers onder mili
tairen, de dijkwerkers en
ambtenaren van de Polder
vValchéren.
Ook gaan onze gedachten
terug naar de stroom van
Belgische vluchtelingen, die
enkele faren in Zeeland ver
toefden. Een wanklank was
het toen na het einde van de
strijd, het annexatiespook
dóór Zeeuwsch-Vlaanderen
ronddoolde.
KONINKLIJKE
BEZOEKEN.
In die tijd kwam H.M. de
Koningin meermalen naar
Zeeland en wij denken o.a.
aan de inspectie van de op
Walcheren liggende troepen,
die op het Molenwater te Mid
delburg voor Haar défileerden,
waarbij onze vorstin te paard
was. Bii een daarop volgend
bezoek aan Vlissingën dook
H.M, met een duikboot in de
buitenhaven van Vlissingën.
Wij willen niet verhelen, dat
wij en andere op de ponton
aanwezigen, een zucht slaak
ten, toen de periscoop van de
duikboot weer öoven kwam.
Wij kenden de capaciteiten
van de onderzeeërs toen nog
niet zo goed als nu.
Ook m vredestijd hebben de
Koningin en andere leden van
ons Vorstenhuis herhaaldelijk
Zeeland bezocht en wii moch
ten daarvan steeds verslagen
maken. In het bijzonder den
ken wii aan het vierdaags be
zoek aan Tholen, Schouwen
en Duiveland. Walcheren, de
Bevelanden en Zeeuwsch-
Vlaanderen en herinneren ons
hoe wij 's Woensdags in de wo
ning van de Commissaris der
Koningin werden ontboden en
ons door de particuliere secre
taris van H.M. werd opge
dragen te zorgen, dat dezelfde
avond in alle bladen in de
vooruit verstrekte redevoe
ring, die H.M. des middags in
de Statenzaal zou uitspreken,
woorden werden ingevoegd,
waaruijt bleek hoe diep de
Koningin getroffen was door
de huidebetoging op het Mo
lenwater. Dit is ons gelukt,
maar hoe begrepen wij zelf
niet geheel. Dat zou thans met
de telex wel gemakkeliiker
gaan. Dat de tocht door Zee
land besloten werd met een
bezoek van H.M. en wijlen
Z.K.U Prins Hendrik aan de
nagelaten betrekkingen van
Vlissingse en Arnerhuiuse vis
sers, cue omgekomen waren
bij een kort ie voren plotse
ling opgekomen orkaan, neeit
ons en ane Zeeuwen toen wei
zeer getroiien en was een be
wijs hoe H.M. met ae Devol-
king in alle omstandigheden
meueleefde.
Onaer de overtalrijke ver
gaderingen, die wij „versloe
gen" in al de achter ons
liggende jaren, namen naast
tuè der oinciëie lichamen ook
die van de Z.L.M. en andere
organisaties op het terrein
van landbouw, tumbouw en
veeteelt een zeer voorname
plaats in. De jaarlijkse verga
deringen der Z.L.M., die tel
kens in een ander deel dei-
provincie werden gehouden,
brachten ook steeds de zo be
langrijke tentoonstellingen
met zich mede en een en an
der maakte de dagen tot
drukke voor ons. maar m het
belang van de landbouw
werkten wy als rechtge
aarde Zeeuw steeds met gijote
liefde.
HOEDENHISTOR1E
Wij herinneren ons daarbij
nóg een typisch voorval. Te
Sluis' zou de toenmalige Mi
nister, die ook landbouw on
der zich had, de tentoonstel
ling openen en dit geschiedde
in een tent, waar de journa
listen een omgekeerde kist
voor lessenaar gebruikten. De
Minister vroeg toestemming
om zijn hoge hoed op de kist
te mogen leggen en vroeg
levens of wii er niet in wilden
kijken, want het was een
oude. Natuurlijk keken wij
wel en ontwaarden op de
lederen rand tekenen van
veel dragen van de hoed.
Dit zou op zichzelf niets bij
zonders zijn, maar het tweede
bedrijf volgt nog. Enkele
maanden later was dezelfde
bewindsman te Sas van Gent
bii de herdenking van het 25-
iarig bestaan van de Coöpe
ratieve Suikerfabriek aldaar.
Toen na de maaltijd eerst de
gasten voor de richting Hol
land waren vertrokken en
later de Zeeuwen boven de
Schelde dit voorbeeld zouden
volgen, miste een vooraan
staande Zeeuwse autoriteit
ziin hoge hoed en konden wii
aantonen, dat wèl die van de
Minister er nog hing. De
zelfde kentekeningen van
De eerste officiële foto van. Gandhl, genomen vlak na de
moord. Een nicht van de Mahatma strooit bloemen op
z^jn voorhoofd.
Sluis waren er nog in en de
hoed was geruild voor een
nieuwe van de, Zeeuwse gast!
EEN MINISTER
VERSPRAK ZICH.
Nu wii toch in Zeeuwsch-
Vlaanderen zijn met onze ge
dachten, willen wij even
herinneren aan de eerste
steenlegging en later de ope
ning van de electrische
Centrale te Westdorpe, wat
voor „de overkant" van zulk
een eminent belang was. Dit
gold zeker niet minder van
de opening van de R.ti.B.S. te
Oostburg, door de toenmalige
minister vah onderwijs. Op de
opening volgde een maaltijd,
tijdens welke deze excellentie
i a. zeide. dat er nu toch ook
een landbouwschool in die
omgeving moest komen. Het
bleek ons bij de terugreis, dat
de minister zijn mondje voor
bij had gepraat toen hij ver
zocht over die. landbouw
school liever niet te gewagen,
want dan kreeg hijruzie
met ziin collega van land
bouw. Wij hebben aan het
verzoek voldaan, want we
wilden geen ruzie tussen deze
bewinslieden bevorderen.
Terugkerende naar Walche
ren, denken wij aan de
strijd voor het stichten van
het eerste electrische gemaal.
Zouden er nu nog tegenstan
ders ziin na hetgeen deze ge
malen hebben gepresteerd bii
het droogmalen van het eiland
na de inundatie van 1944?
Natuurlijk komen nog veel
meer bijzondere gebeurtenis
sen voor onze geest o.a. de
herhaalde strijd om de an
nexatie van 't Zand door
Middelburg, welke laatste in
1941 door het ingrijnen van de
toenmalige secretaris-generaal
van binnenlandse zaken, zelf
oud-Middelhurger. een voor
de hoofdstad gunstig einde
nam.
PRETTIGE
MEDEWERKING
Alvorens een slotwoord te
schrijven willen wij vast
leggen, dat. wij bij ons werk
de medewerking van autori
teiten een enkele uitzonde
ring daargelaten steeds
hebben mogen ondervinden.
Dat het tegenwoordig zo
zware strijd is om autoriteiten
buiten Zeeland te doen be
grijpen hoe volkomen Zeeland
aanspraak heeft op vergoe
ding en steun, nadat het voor
het beëindigen van de oorlog
zulk een groot offer heeft ge
bracht, is voor ons wel ten
dele te verklaren uit erva
ringen. die wij opdeden tij
dens de tijd. dat wij od last
van de ..moffen" buiten de
provincie moesten vertoeven.
Het heeft ons toen meermalen
getroffen en wy hebben ons
er wel over geërgerd, hoe-
velen „boven de rivieren"
geen flauw idee hebben van
Zeeland en zelfs niet wisten,
dat in 1940 daar niet 4 doch 7
dagen is gevochten en op 17
Mei Middelburg het slacht
offer werd van de onbesuisde
aanvallen van de Duitse troe-
nen en luchtmacht.
Als wii thans de verslag-
geverii hebben overgedragen
aan ion«"»re krachten. da?'
zien wii torn" on "p" mnn'r
arbeid, waarbij wij altHd ge
tracht hebben de ba'angen
van onze mooie orovineie
naar onze beste krachten te
dienen.
J. DOORENBOS
De Italiaanse regering
zal 18,000 manschappen en
2000 officieren charteren vooi
politiediensten op tijdelijke
basis, voor waarborging van de
openbare orde in het bijzonder
tijdens de aanstaande verkie
zingsperiode.
blemen, die wij na de bevrijding
op te lossen hadden was dat
der geldsanering. Deze werd
begonnen in 1946 ondermi
nister Lieftinck, en duurt nog
steeds voort. Of dit plan zal
slagen zal de geschiedenis npg
moeten leren.
Eerst werd by ons de hoe
veelheid geld tot een minimum
teruggebracht. Het oude geld
is op de zinken munten en het
opgepotte zilveren geld na ver
dwenen. Er is nieuw geld voor
in de plaats gekomen. Op het
ogenblik is er weer evenveel
geld in circulatie als voor de
sanering, maar er is dit ver
schil met voorheen dat de hoe
veelheid goederen nu veel gro
ter is. Relatief staan we ër dus
beter voor.
NIET GESANEERD.
In Frankrijk kent men deze
geldsanering niet. Het volume
geld is ook na de bevrijding
steeds meer vergroot. Lonen en
nrijzen staan in een wanver
houding tot elkaar. De geleer
den zijn het er niet over eens
of iedere vergroting van het
geldvolume als inflatie be
schouwd moet worden, maar
op Frankrijk zal welhaast
iedereen de term inflatie toe
willen passen. Staking volgde
op staking en deze waren wer
kelijk niet alleen te wijten aan
politieke spanningen.
Bovendien was de koers van
de valuta, dat wil zeggen, de
munteenheid, niet in overeen
stemming met het binnenlands
prijspeil. De frank was te hoog
gestabiliseerd. Deze wissel
koers belemmerde de uitvoer,
njaar wakkerde de invoer aan.
Het water was den Fransen
tot de lippen gestegen. De re
gering stond geplaatst voor
verschrikkelijke moeilijkheden
Zij kwam met een ingewikkeld
ontwerp, dat Frankrük uit zijn
diepe financiële ellende zal
moeten opheffen. Dit plan
heeft drie aspecten, die wij nu
een voor een langs gaan.
DEVAL
lAJA^IE.
In de eerste plaats werd de
frank gedevalueerd. Dit komt
hier on"neer dat wij. Nederlan
ders, die tot voor kort 50 frank
voor een gulden kregen er nu
SO kriigen. Als dit alles was
"ou iedereen do devaluatie toe
juichen. Maar dit betekent ook
dat een Nederiand.se exporteur
voor 80 frank aan goederen
op de Franse markt moet
rongen om een gulden te ver
dienen. Onze uitvoer naar
Frankrijk is op het ogenblik
groter dan de invoer uit Frank
rijk, maar do waardeverminde
ring van de frank zal niettemin
ziin terugslag ook or> ons eco
nomisch loven hebben. De
Ponsen zelf kunnen nu natuur
lijk veel gemakkelijker expor
teren. Franse auto'8 worden
een stuk gooedkoper, althans
voor onze .regering. Of ook de
prUs voor consumenten naar
beneden gaat, staat nog te be
zien.
Deze maatregel bemoeilijkt
dus voor Frankrijk de import,
maar stimuleert de export. Met
het evenuele exportsaldo wil
de Franse regering het gewel
dige begrotingstekort dekken.
Vooral Groot-Brittannië
wordt door deze maatregel
zwaar gedupeerd. Frankrijk is
een belangrijk afzetgebied voor
Britse producten en het be
moeilijken van de toegang tot
de Franse markt betekent een
nieuwe slag voor Groot-Brit
tannië. Daarom is Engeland
vierkant tegen dit Franse plan.
VRIJE MARKT.
Het tweede aspect betreft
een vrye markt voor enkele va
luta's, w.o. de Amerikaanse
dollar, de Zwitserse frank en
de Zweedse kroon, maar niet
het Engelse pond en onze gul
den. Het geval doet zich voor
dat er aardig wat goud onder
de Franse middenstand zit. Dit
wil men losweken. De Franse
louis d'or zijn het beste te ver
gelijken met onze gouden
tientjes. Nu zullen de Franse
exporteurs de helft van het be
drag, dat zij met exporteren
verdienen, zelf mogen behou
den. De andere helft is voor de
regering. Dit bedrag, dat dus
bestaat uit vreemde geldsoor
ten mag op een vrije geldmarkt
aangeboden v/orden. Hier tre
den de importeurs naar voren,
die eventueel met behulp van
goud dc beschikking krijgen
over vreemd geld en dan zelf
kunnen bepalen wat zij in zul
len voeren. Dit is een stap te
rug naar de vrijhandel. Van
daar het oorspronkelijke ver
zet der socialisten, die tegen
standers zyn van vrijhandel en
voor willekeur op de valuta
markt. Zy meenden dat de
monetaire conferentie van
Bretton Woods in 3944 immers
eindelijk gestabiliseerde wissel
koersen gebracht had.
De Franse regering is Beide
voorname tegenstanders tege
moetgekomen door Groot-Brit
tannië te beloven dat het poncl
niet op de vrije valutamarkt
toegelaten zal worden en de
socialisten dat dit plan voorlo
pig zes maanden van kracht
•zal zyn.
MINDER GELD.
Het derde aspect beoogt een
maatregel ter inkrimping van
het geldvolume. Dit herinnert
dus aan ons systeem. De
bankbiljetten van 5000 frank
zijn aan de circulatie onttrok
ken en hierdoor werd de totale
geldhoeveelheid meteen aan
zienlijk verminderd.
Dit vormen de belangrijkste
punten van het jongste Franse
monetaire plan. Vanuit Frans
gezichtspunt zit het uitstekend
in elkaar, maar van succes ver-
-zekerd is de Franse regering
niet. Het is immers de vraag of
de nieuwe koerswaarde juist
gekozen is. Als dat niet het ge
val is bestaat de kans .dat de
totale inkomsten van de rege
ring afnemen in plaats yan
'voenemen.
De slag van de devaluatie
van de frank heeft Brittannia's
zorgen aanzienlijk vermeer
derd. Het is waarschijnlijk dat
de regering te Londen spoedig
krasse maatregelen zal treffen
en een devaluatie van het pond
ligt wel voor de hand.
K. B.
Na tien jaar voor Prinses Beatrix.
„Symbool" tijdens de
bezetting.
Het kan gek gaan met be
schuiten met muisjes. Ten
minste het ing een beetje
eigenaardig met deze kraam-
visite-tractatie van een Vlis-
sings meisje.
De 31e Januari 1938 werd
Prinses Beatrix geboren en
heel Nederland at beschuit
mèt muisjes. Natuurlijk ook
Vlissingën. De schoolkinderen
werden getracteerd en namen
de lekkernijen opgetogen mee
naar huis. Moeder moest ze
bekijken en Vader moest er
eens van proeven en tenslotte
peuzelden de kinderen zelf de
beschuiten op.
Behalve éen. En juist met
de beschuiten van die éne
ging het wat eigenaardig. Ze
waren van een meisje. Dit
meisje, laten we ze Jopie noe
men, vond het eigenlyk wel
wat jammer om die mooie
ronde bakkersbeschuiten met
die fijne oranje muisjes op te
eten. Ze wilde ze liever be
waren. - Moeder pakte ze in
een doosje en ze werden in
een kast gezet. Daar bleven
ze staan, 1938, 1939, 1940
de Meidagen
EVACUATIE.
Heel het gezin moest eva-
cuëren, ook Jopie. De be
schuiten gingen mee. Het was
een herinnering geworden
aan een tijd, die voorlopig
voorbij was, een tijd waarin
nog oranjemuisjes op tafel
konden komen. Dc oorlogsja
ren kropen omterug
in Vlissingën werd het nuis
van de familie gebombar
deerdde beschuiten wer
den echter gered.
Weer werd geëvacueerd
de beschuiten gingen mee
na veel omzwervingen kwam
Jopie weer in Vlissingën
met de beschuiten. Wat eens
een lekkernij was, was nu een
kostbaar "bezit geworden!
Bommen en granaten hadden
deze „vrijheidstrofeeën" nog
niet vernietigd,1 het ging er
nu om ze veilig de oorlog
door te loodsen.
Het water kwamweer
werden de beschuiten gered...
gelukkig werd eindelijk de be
vrijding gehaald.
En nu, tien jaren later,
heeft Jopie, die intussen een
charmante jongedame is ge
worden, de beschuiten aange
boden aan H. K. H. Prinses
Beatrix voor haar tiende ver
jaardag.
BRIEF VAN DE PRINSES.
Van de particulier secreta
resse van H. K. H. Prinses
Juliana kreeg ze een brief
waarin deze namens de Prin
ses heel hartelijk dankte voor
de leuke attentie.
„Ik begrijp heel goed", al
dus lazen wy in deze brief,
„dat deze beschuit van veel
leed zou kunnen vertellen,
wanneer ze praten kon. Vlis
singën heeft gedurende de
oorlogsjaren heel veel meege
maakt. Prinses Beatrix had
met haar vriendinnen en zus-
ies een heerlijke verjaardag.
)e Prinsesjes zenden je hun
hartelijke groeten, speciaal
Prinses Beatrix."
Zo eindigde de geschiedenis
van een paar Vlissingse be
schuiten /met muisjes
Behandeling plan-Marshall
Minister Marshall heeft
Woensdag verklaard, dat de
behandeling van het plah-
Marshall door de Amerikaan
se Congres reeds aanzienlijk
over tijd is en dat het program
voor hulp aan Europa zeer zou
worden.belemmerd,"als het niet
voor 1 April kracht van wet
zou hebben gekregen. De 16 bij
het plan betrokken landen zul
len moeten uitmaken of Span
je voor uitdeling in aanmer
king kan komen.