Per vuurpijl naar de maan Ambassadeurs en Gezanten Leeft de Z.V.U. bij de Zeeuwen Voorlopig nog slechts op papier mogelijk De toekomst van de „wilde luchtvaart" J jT Hitler's opperkok werd democraat TWEEDE BLAD PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT VRIJDAG 28 NOVEMBER 1947 Belangrijke vorderingen Sedert Edgar Alan Poe in het begin der vorige eeuw de Rotterdamse vagebond en ker misklant Hans Pfaal met een luchtballon heen en weer naar de maan liet reizen, is er heel wat over verkeer met dat he mellichaam geschreven. Men zal zich herinneren dat Jules Verne's maanreizigers het doel van hun tocht nimmer bereik ten, en als men nagaat op wel ke wetenschappelijk onhoud bare wijze ze op onze satelliet werden afgevuurd is het een wonder, dat ze het zelfs op pa pier halverwege hebben ge bracht. Wells schreef om streeks 1895 een nog aardiger avontuur van twee Engelsen op de maan, maar verzweeg wijselijk het fabrieksgeheim van het apparaat, waarmede de vlucht werd gemaakt. Ver moedelijk zijn er nog dozijnen andere boeken, die meer of minder serieus een tocht naar de maan of naar een der pla neten behandelen, en het ligt voor de hand, dat dit aantal in de komende jaren nog behoor lek zal toenemen: men behoeft immers zijn toevlucht niet meer te nemen tot geheimzin nige of onzinnige toestellen, om de helden van het verhaal ter plaatse te brengen. Het kan sedert 1945 heel gewoon per vuurpql, of zoals dat heet „per raket". NAAR DE MAAN. Het is niet te ontkennen, dat een tocht per vuurpijl naar de maan theoretisch mogelijk is; deze theoretische mogelijk heid werd trouwens al lang voor de laatste oorlog inge zien: het was ook toen, en is nu nóg, de enige mogelijkheid, in tegenstelling met Verne's projectiel. De reden hiervoor is duidelijk: bij de vuurpijl wordt de versnelling gedurende een minuut of langer geleide lijk tot de grootste waarde op gevoerd, terwijl een afgescho ten projectiel, om de maan te kunnen bereiken, in de loop van het kanon, en dus in een bijna ondeelbaar ogenblik, van nul tot 11 km. per seconde moet optrekken, met naar vanzelf spreekt een vernieti gend gevolg voor de inzitten den. Bovendien is een derge lijke mondingssnelheid in zo ver onbereikbaar, dat de hier toe nodige lading de vuurmond onmiddellijk zou doen sprin gen. DE BEZWAREN. Over maanreizen per vlieg tuig zou ik niet eens willen spreken, als mij nog niet on langs was gebleken, dat er lieden met H.B.S.-ontwikkeling bestaan, die het voornaamste bezwaar tegen deze uitbrei ding van het luchtvereer zagen in de onmogelijkheid om vol doende benzine mee te nemen. Een soortgelijke gedachten- gang maar dan verkeerd in de tegenovergestelde richting kan men aantreffen bij ove rigens even ontwikkelde men sen, die menen, dat een vuur pijl slechts in de dampring kan worden voortgestuwd; zij zou zich door middel van de uitgestoten gassen „afzetten" tegen de omringende lucht, en dus geen versnelling meer krijgen, zodra zij de lege ruimte heeft bereikt. Het te genovergestelde is waar: door het ontbreken van luchtweer- stand gaat het buiten de at mosfeer aanzienlijk harder. KOGELTJES. Het tijdstip van de eerste vuurpqlvlucht naar 't dichtst bijzijnde hemellichaam (de maan staat ruim 360.000 km. van de aarde) zal uitsluitend worden bepaald door het tem po, waarin de zuiver practische en technische moeilijkheden worden opgelost. De V-2 bracht het al een heel eind, en sedert de Amerikanen op de proefvlakte in New Mexico met verbeterde typen experi menteren, brengen hun appa raten het alweer aanzienlijk verder. Werkelijk belangrijk, omdat deze nog nooit te voren kon worden genomen, is de proef met het wegschieten van kleine kogeltjes uit de kop van de vuurpijl: deze kogeltjes worden inderdaad irt letterlijke zin weggeschoten; zij bereiken UIT DE KERKEN HET PROTESTANTSE BOEK IN HET ZUIDEN. Het practisch geheel ontbre ken van protestantse boek handels in Limburg heeft ten gevolge, dat het protestantse boek veel te weinig onder het bereik van de protestantse le zers daar komt. Om in deze leemte enigszins te voorzien, zullen de Bijbelver, voor Noord- Brabant en Limburg in samen werking met verschillende niet-R.K. culturele organisaties in verschillende plaatsen in de ze provincie tegen Sinterklaas en Kerstmis een tentoonstel ling met verkoop houden van het protestantse boek. Ver schillende uitgevers "verlenen hun medewerking. de aarde niet meer. Het spreekt niet al te zeer tot de verbeelding, maar wat met een kogeltje practisch moge lijk is, is met een groter ob ject theoretisch mogelijk. Wy of althans ons nageslacht krijgen dan misschien vuur pijl-carriers, van waaraf de echte „maanraketten" worden afgevuurd. Naar de maan, of om de maan heen, wat moei lijker is, maar veel interes santer. HOEVEEL TIJD Het is echter moeilijk te schatten, welke tijd er zal ver lopen voor de volgende stap wordt gezet, en de d&drop- volgende. Er is nog een groot verschil tussen papier en practqk. De grootste hoogte die de Ame rikanen tot dusver met hun verbeterde V-2 bereikten is omstreeks 240 km., en de top snelheid van hun vuurpijlen opgeveer 5000 km. per uur, of 1V* per seconde. Dit lijkt voor een stijgsnelheid heel wat, vergeleken met het bovendien toch altijd nog horizontale snelheidsrecord voor vliegtui gen, dat in de buurt 'van 1000 km. per uur ligt, maar om aan het zwaartekrachtveld van de aarde te ontkomen moet een vuurpijl worden opgevoerd tot een snelheid van ruim 11 km. per seconde en liefst zo kort mogelijk na de start met het oog op de verhouding tus sen brandstof en totaalge wicht. DE LANDING. Daar zijn dan verder nog de bijzondere moeilijkheden die vooral bij een bemande vuur pijl gepaard gaan met een landing op de maan, waar im mers door het gemis aan een weerstandbiedende dampkring een val niet door overgang in een glijvlucht kan worden af geremd, en om dezelfde re den het gebruik van valscher men nutteloos is. De enige manier om de valsnelheid te temperen bestaat uit een tijdig en oordeelkundig gebruik van contra-vuurpijlen, waarvan de uitstromingsopening naar be neden is gericht, en die boven het zwaartepunt van het ei genlijke ruimteschip zijn beves tigd. Het manoeuvreren met een dergelijke explosieve stuurinrichting zal zeker niet ieders werk zijn. en als het werkelijk ooit tot een geregeld verkeer tussen de aarde en de maan komt zij het dan ook voorlopig slechts voor weten schappelijke doeleinden zul len de toestellen waarmede dat verkeer wordt onderhouden, ongetwijfeld evenveel van de tegenwoordige V-2's verschil len als een torpedojager van een uitgeholde boomstam. Eerste vrachtluchtvaartmij. groeit in Nederland Prachtige toekomstkansen. (Van onze luchtvaart medewerker) Nu de minister een commis sie heeft ingesteld, om „de mo gelijkheid van samenwerking tussen scheepvaart en lucht vaart in het kader van een internationaal opererende luchtvaartmaatschappij te be studeren", komen wij nogmaals op dit onderwerp terug. In de eerste plaats, omdat het ons ter harte gaat. Het gaat hier om een urgent nationaal be lang van de eerste orde. Zoals reeds is gemeld, is door de N. V. Frits Diepen Vliegtuigen en de Stoomvaart Maatschap pij „Nederland" een overeen komst uitgewerkt, die niet al leen getuigt van een frisse wind, die door de zakenwereld waait, maar tevens het oog op de toekomst gericht houdt. Het bedrijf van Diepen heeft in de afgelopen maanden, on danks de moeilijke toestanden, haar levensvatbaarheid bewe zen. De luchtvloot van deze onderneming breidt zich nog regelmatig uit. Meer dan vqf- tienduizend personen maakten in de luchttaxi's speciale vluch ten. Hieronder zijn een groot aantal taxivluchten naar het buitenland inbegrepen. GROTE MOGELIJKHEDEN. De Mij. „Nederland" wil (hoe dan ook) dc lucht in, in figuur lijke zin althans. Dat zij haar streven naar een regelmatige, parallel met de K.L.M. lopen de lijn tussen Nederland en In donesië niet hééft ópgegeveji, is in elk geval een aangelegen heid, die volkomen los staat van de geprojecteerde samen werking met de Diepen N.V. Reeds enige maanden geleden verkreeg de Mij. „Nederland" de vertegenwoordiging van een kleine Engelse charteronderne ming, die met Aerovan vracht toestellen vluohten tussen het Verenigd Koninkrijk en ons land maakt. De Mij. „Neder land" zowel als Diepen zien grote mogelijkheden in de „wil de" luchtvrachtvaart. Wanneer er b.v. in Praag, of in Pilsen, of in Wenen een par tijtje goederen ligt, met be stemming Marseille, Oslo, Bir mingham of Ankara, dan neemt deze vliegende kust vaarder de gelegenheid met beide handen aan. Allicht, dat er in die steden weer andere lading ligt te wachten. U voelt wel, welke ontzaglijke moge lijkheden er op dit gebied zyn. De Mq. „Nederland" met haar over de gehele wereld versprei de aquisitie-organisatie, Diepen met een flinke scheut techni sche en practische ervaring, kunnen een pracht team vor men. SAMENWERKING MET K.L.M. DENKBAAR. Nee, waarde lezers, het gaat hier niet tegen de K.L.M. of tegen haar monopolistische po sitie. Immers deze vrachtlucht vaart is incidenteel en vindt plaats al naar gelang der be hoefte. Er is zelfs zeer goed een samenwerking tussen de K.L.M. en de te stichten com binatie denkbaar. Zoals de K. L.M thans de beste propagan dist is voor de Diepen-lucht- taxi's en een groot aantal luchtreizigers, die nog verbin ding wensten, aan een vliegen de taxi hielp, zo is het zeer goed denkbaar, dat de K.L.M (die tenslotte niet alles tegelijk kan doen en niet overal tege lijk kan zqn) surplus vracht in opdracht op andere lijnen zou laten vervoeren. PRACTISCHE BEZWAREN. Op welke practische bezwa ren stuit dit nieuwe plan? In de eerste plaats moet de vlieg- concessie van Diepen op de nieuwe combinatie worden overgeschreven eh het startge wicht van maximaal 5 ton worden opgeheven. Daarna zul len bij de nationale industrie op korte termijn speciale vrachtvliegtuigen in opdracht moeten worden gegeven. Het is o.i. nauwelijks denkbaar, dat de regering voor aankoop van nieuwe buitenlandse vliegtui gen deviezen beschikbaar zal stellen. Wel achten wq het mo- felijk, dat uit de Geallieerde urplys voorraden vliegtuigen worden aangeschaft in huur koop, dan wel met de bedoe ling deze later weer aan het buitenland te verkopen, zodra de Nederlandse vrachtvliegtui gen gereed komen. Met dit laatste gaat naar schatting ruim twee jaren heen. De Ne derlandse kustvaarders met hun „wilde" zeevracht varen over alle wereldzeeën. Neder landse vrachtauto's komt men in practisch alle Europese lan den tegen* (ja, zelfs achter 't ijzeren gordijn). Nederlandse luchtvrachtvaarders wacht een grote toekomst, mits niet te lang wordt getalmd, want ook het buitenland zit niet stil; dit bedrijf kan grote deviezenwin- sten aanbrengen. Amsterdams meelvoorziening veilig. Op de meelfabriek „Holland" te Amsterdam heeft men Woensdag de grote molen weer in bedrijf gesteld. De fa briek kan dan ongeveer 170 ton per dag produceren in plaats van de 70 ton, die de kleine molen per dag kon le veren. Dit houdt in, dat van Woensdag af de meelvoor ziening van de hoofdstad niet langer afhankelijk is van aan voer van buiten, doch geheel door het Amsterdamse bedrijf kan worden gedekt. Nieuwe Beursbengel in 1948. Donderdag was het 5 jaar geleden, dat op last van ae bezetter de popu laire „Beursbengel" uit de toren van ae koop mansbeurs aan 't Dam rak te Amsterdam moest worden verwijderd. Ter stond na de bevrijding heeft zich een comité gevormd om gelden bij een te brengen voor een nieuwe Beursbengel. Het geld ls bq elkaar gekomen en de nodige toestemmingen zjjn ver kregen. De nieuwe klok is in bestelling gegeven. De volgende maand zal met het vormen van de klok worden begonnen, zodat men hoopt om streeks Maart 1948 de nieuwe Beursbengel ge reed te hebben. Een byzonderheid van de nieuwe klok zal zyn, dat zij niet meer met de hand, maar electrisch zal worden voortbewo gen. Eerste phase van de anti-lawaai-actie. Tallozen begrypen niet, waarom de verscherping van het verkeerstoezicht, welke in een aantal grote steden is in gezet en door vele andere ge meenten wordt gevolgd met de voetgangers is begonnen. Het Permanente Anti-Lawaai Comité deelt daarom mede, dat de volgorde, waarin de actie voor zwygend en dus veilig verkeer plaats vindt, is afge stemd op de practijk. Een uit gebreid onderzoek van de K.N. A.C. heeft uitgewezen, dat de voetgangers, van alle wegge bruikers, naar verhouding de meeste fouten maken. Aange zien het rijverkeer voor voet gangers, die zich aan gevaar blootstellen, signalen moet ge ven, is het begTijpeiyk, dat met de opvoeding van deze groot-' ste categorie van weggebrui kers, die tot dusver min of meer vvas verwaarloosd, is aangevangen. Sociaal-centraal werkgeversverbond. Woensdag werd onder voor zitterschap van rrir. D. M. Stikker de eerste jaarlpkse al gemene ledenvergadering ge houden van het Sociaal-Cqn- traal Werkgeversverbond. Op de vergadering werd het woord gevoerd door mr. Stikker en door dr. M. W. Hottrop, die een voordracht hield over de loon- en prqspolitiek in het licht van de économische toe stand van ons land. Ir. M. H. Damme sprak tenslotte nog over „ondernemingsraden". Baanvak DordrechtRotterdam. Het is dc bedoeling dat de werkzaamheden aan de spoor- ïyn DordrechtRotterdam in het baanvak ZwyndrechtBa- rendrecht per half December gereed zullen zyn, zodat de treinen op dit gedeelte weer op dubbelspoor kunnen gaan rij den. Men zal het werk dan verder laten rusten tot na een even- tuële vorstperiode om in het voorjaar het baanvak Baren- drecht-Feijenoord ter hand te nemen. Dit gedeelte zal begin Mei 1948 gereed moeten ko men. Grensverkeer met - Duitsland Van bevoegde zijde vernemen wp, dat besprekingen gevoerd zpn met de Engelse bezettings autoriteiten om te komen tot een beperkte mate van grens verkeer voor Nederlanders, die familie in Duisland willen be zoeken. Tot nu toe is van Engelse zijde echter nog eeen antwoord binnengekomen op het Neder landse rapport. Kan ons corps diplomatique goedkoper zijn Meer eenvoud is gewenst. (Van onze parlementaire redacteur.) Het debat in de Tweede Ka mer met critiek op onze bui tenlandse dienst heeft weer eens de aandacht gericht op de wyze, waarop Nederland in 't buitenland vertegenwoordigd is. Zo vaak lezen wq over onze ambaosadeurs en gezanten, en toch is voor niet velen duide lijk, wat nu eigenlqk het ver schil tussen deze beide verte genwoordigers uitmaakt, waar op tenslotte de gehele diploma tieke organisatie berust. En: is het betrekkelijk kostbare „me chaniek" nu wel in de huidige vorm noodzakelijk? Er werd wel eens gepleit voor sterke vereenvoudiging met het plaat sen van doodgewone „agenten" op minder belangrijke plaatsen. Vult nu glazen van Amerikaanse officieren. Herr Kannenberg. (Van een U.P.-correspondent) De man, die Hitler's „but ler" was in de Rykskanselarij gedurende twaalf jaren, is „ge zuiverd" en heeft een nieuwe functie aanvaardals chef kellner in „Cogen House", een particuliere club uitsluitend voor Amerikaanse generaals en kolonels. Arthur Kannenberg, en zqn vrouw Frieda, die eens Ber lin's beroemdste kokkin was, zijn dezer dagen hun nieuwe leven begonnen, nadat het dë- nazificatiehof van Reichen- hall had vastgesteld dat zq slechts „volgelingen van de nazipartij" zqn geweest en hun een boete had opgelegd van 2500 Rqksmark. Kannenberg vertelde, dat hq en zijn vrouw pas nadat men gedreigd had dat hun Berlqnse restaurant geboycot zou worden, indien hq het niet deed, lid van de Nazipartij waren geworden, in 1931. Daarna, in 1932 aan vaardde Kannenberg (immers volgens het Hof slechts een gewone volgeling) de directie over het Brauhaus in Mün- chen, bekend nazi-centrum. Maar in het begin van 1933 kwam hij al in dienst bq Hit- Ier-zelf. Sindsdien zwaaide hij de scepter in de keukens en kelders van de Rqkskanselarq, waar hh ceremoniemeester was en oberkellner, barkeeper, hof- In Kansas (Ver. Staten) experimenteert men met de bouw van huizen uit oude munitiekistjes Het huis heeft vier kamers, wordt aan de buitenkant met cement bepleistert, en van binnen gewit. Een dergeiyke woning komt op ongeveer 3000 dol lar. nar en alles en nog wat voor Hitler's officiële partyen, di ners enzovoorts. Kannenberg genoot geen fi nancieel voordeel van zqn par- tqlidmaatschap, zo maakte Reichenhall's denazificatiehof uit. Maar zijn salaris bedroeg in 1943 12000 Rijksmark. Kan nenberg; heeft niets gedaan om de nazi-ideologie te verbreiden, is een andere uitspraak van dat Hof. Maar Kannenberg zorgde maar wat goed voorde gasten van de „Ftihrer", die hq met wijnen en spqzen be diende. Zij waren o.a. Tsaar Ferdinana en Koning Boris van Bulgarije, de Koningen Ca rol en Michael van Roemenië, Koning Victor Emanuel van Italië, Mussolini en Franco, Maarschalk Antonescu en diens Franse collega Petain, Maarschalk Mannerheim uit Finland. EEN DEMOCRATISCH LEVEN. „Ik was de enige burger in Hitler's omgeving", verklaart de grqze Kannenoeng. „Ik was ook de enige die internationaal dacht",- voegt hq er niet zon der trots aan toe. „De overi gen, Hitier inbegrepen dach ten alleen maar nationaal. Ik droeg geen uniform, geen in signes, bekleedde geen rang, had geen officieren. Ik tracht te daarmee mqn neutraliteit te bewijzen." Verschillende van Hitler's nazi-gasten probeer den dan ook Kannenberg uit des Fuhrers dienst te krijgen. Zeven pogingen werden aange wend, zegt Kannenberg, maar zevenmaal mislukte de opzet en weigerde Hitier zijn thans „gedenazificeerde" opperhuis- knecht te ontslaan. „Nu ben ik mqn democra tisch leven begonnen", verze kert Kannenberg, en het is niet uit te maken of spot of voldoening is in zijn woorden. „Ik heb alle regels van de de mocratie geleerd tijdens mqn internering van 18 maanden in een kamp te Garmisch", verklaart hij. En de zuiverings autoriteiten hebben hem gewo gen en zwaar .genoeg bevon den. Zodat de trouwe huisdie naar van Adolf Hitler thans de schotels en glazen mag gaan vullen van de Amerikaanse op- perofficieren, die de legers aanvoerden die zijn eerste baas versloegen. Motorschip gezonken. Het motorschip „Madjoe" is Maandag op weg van Rotter dam naar Zwolle voor da mond van het Keteldiep op het IJ®- selmeer gezonken. De schipper, P. Huisman, uit Gouderak, werd met twee andere opvaren den door vissers gered. Cultureel leven moet gebracht worden. Gehaèld wordt het niet. De heer J. L. van Leeuwen te Vlissingen schrqft ons: In deze courant is een plei dooi gehouden voor de Z.V. U. Wq hebben dat met genoe gen gelezen en zouden het gaarne ten volle onderschrij ven, als er niet enige beden kingen waren. Want naast lof, speciaal voor het zo spoedig na de bevrqding genomen ini tiatief, wordt er zeer algemeen critiek gehoord. Deze critiek is niet afbrekend, doch mag als maatstaf worden gezien van de grote belangstelling, die de Z.V.U. geniet. Vele Zeeuwen zouden graag weten hoe het schone moet worden verstaan en genoten in de mu ziek van een strqkkwartet of een declamatorium en verne men hoe de kunst moet worden beschouwd en gewaardeerd. Dat geschiedt nu sporadisch. De programma's variëren te veel en zqn te plaatselijk inge steld. Men heeft verscheidene pogingen gedaan om de pro- gramma's voor geheel Zeeland ereikbaar te maken, doch als men men werkelijk iets bereiken wil, moet gestadig worden voortgewerkt en pas na te leurstelling op teleurstelling men realiseére zich dat terde ge zal verwacht kunnen worden dat het Zeeuwse Volk iets van al hetgeen verricht is, gaat leren begrijpen. Z.V.U. EN HET VOLK. De Z.V.U. leeft niet voldoen de bq de Zeeuwen, omdat zy verwacht, dat het Volk naar haar zal komen. Doch dat zal nimmer gebeuren. De Z.V.U. vindt in Zeeland een groot ar beidsterrein; naast ontwikke- lings- en ontspanningsavonden, kan zij bqv. de Zeeuwse mu ziekverenigingen stimuleren door een concourswinnend ge zelschap een toumée door Zee land te laten maken met een erkend solist door de Z.V.U. toegevoegd, die dan in dat ge zelschap tevens een inspirerend voorbeeld kan geven. Zq moet een streven naar een openba re bibliotheek, zoals te Goes, ondersteunen. Zy zou een re- quisietenafdeling kunnen vor- ter beschikking van de Zeeuwse toneelverenigingen. MEER ZEEUWS? Bekende Zeeuwen kunnen wor den uitgenodigd te vertellen van hun levenservaringen, de oorzaak van hun vertrek uit Zeeland, echter door lieden van allerlei richting: een politiek minister, een katholieke mis sionaris, een Zeeuw, die in Ve nezuela zqn arbeid gevonden heeft als zo'n man met verlof hier vertoeft. De Z.V.U. moet zich aanpassen bq de Zeeuwse volksaard door aan allerlei groepen, ook religieuze, te trachten iets van waarde te bieden, de Z.V.U. moet de be langstelling der Zeeuwse vrou wen trachten te winnen en zij moet voortgaan met 'haar eer ste opzet van gelqke avonden in meerdere districten. Maar laat de Z.V.U. vooral voor de Zeeuwen bevattelijk werk ge ven. Thans ls deze Stichting al te veel ingesteld op en wordt zy te sterk geleid door de in Zeeland wonende intellectu elen. Die intellectuele laag is reeds dun en zij overheerst te sterk in dit culturele werk. Deze kleine groep behoort slechts voorzichtig richting te geven, niet naar wat z q wenst te zien en te horen, doch naar wat het bevattings vermogen van de Zeeuwen kan hebben. De Z.V.U. kan de Zeeuwse cultuur versterken. Er zal echter naar werkelqk nieuwe wegen moeten worden gezocht, om van een echte Zeeuwse Volks Univer siteit te kunnen spreken. ANDER BESTUUR? De Z.V.U. moet worden een democratisch geleid instituut. Er dient een groot bestuur te worden samengesteld uit alle Zeeuwse gezindten, die een da- geiyks bestuur kiezen. De be volking zal daarna door haar leiders opgewekt worden deel te nemen aan het mooie cultu rele werk, dat inderdaad ge daan moet worden. De Z.V.U. zou d&n met recht aanspraak kunnen maken op subsidie van de Zeeuwse gemeenten en mis schien bydragen kunnen vra gen aan de vele Zeeuwen bui ten de provincie en zelfs buiten Nederland. Thans zal de Z.V.U. zonder twqfel in het slop geraken. Wanneer men echter van het Zeeuwse volk waardering ver wacht, die de Z.V.U. zeker toekomt, dan moet men veran deren hetgeen de populariteit van de Z.V.U. mede verstoort: de op te hoog peil liggende muziekavonden, de indruk van uitvoeringen voor de elite, de rangindelingen, de voorkeurs plaatsen en de te dure exploi tatie. Dc Z.V.U. krqgt prachtige Kansen, mede op financieel ge bied door een grote gift van het Prins Bernhardfonds. Laat het bestuur van de Z. V.U. d&t alles verstaan en daarnaar handelen. Zie de P.Z.C. van 21 Nov Vóór de oorlog hadden wij, dus in onze „rqke tijd"!, nergens ambassadeurs; thans kennen wq bqna niet anders. De di plomatieke organisatie in de wereld stamt van het Wener Congres in 1815. Een paar jaar later werd zq definitief vastge legd en zo geldt de regeling ook thans nog. WAT IS EEN- AMBASSADEUR? De hoogste vertegenwoordi ger werd de ambassadeur, als representant van het vorstelij ke hoofd van zqn lan<J bq dat van het andere. Hq, en hü al leen verkreeg het recht, een persoonlqk onderhoud te vra gen, met de vorst waarbq hij was geaccrediteerd. Men voelt: deze regeling gold als waarde vol in een tqd, dat er nog veel alleenheersende vorsten waren en mag- ton huidige dage als verouderd worden aangemerkt, ofschoon b.v. in een land als de V. S.t met zqn tot op zeke re hoogte souverelne presi dent een ambassadeur nog wel betekenis heeft. Of in totali taire staten! EN WAT EEN GEZANT? Gezanten vertegenwoordigen eigenlqk de resp. ministeries van Buitenlandse Zaken, en kunnen dus alléén met minis ters onderhandelen. Nu is bij allerlei officiële gelegenheden de wijze, waarop gezanten en ambassadeurs binnentreden, geregeld, ambassadeurs hebben voorrang, dan volgen gezanten, alles naar „ouderdom", d.w.z. naar de datum van het over handigen der geloofsbrieven. In landen, waar het zaak is door uiterlijk vertoon te imponeren kin het wel van belang zijn een vertegenwoordiger te heb ben, die niet achter andere „groten" aankomt, maar nu er in de wereld een sterke nei ging bestaat het aantal in am bassadeurs omgetoverde gezan. ten al-maar uit de breiden, mag het de vraag worden ge noemd of het door ons land „meedoen" met die mode nog wel zin heeft. Zo doet zich thans b.v. de vreemde figuur voor. dat wq in Canada een ambassadeur hebben, dus eigenlijk een ambassadeur bq... de Koning van Engeland, die daar ten slotte toch de souve- rein. is, terwijl Nederland te Londen óók een ambassadeur bij het Engelse Hof heeft. MEER EENVOUD GEWENST. Nu ons land genoopt is de grootst-mogelijke soberheid te betrachten en de toestanden van 1815, toen er èn van een wereld-organisatie, nog geen sprake was, èn de communica tiemiddelen uiterst gebrekkig waren, de diplomatieke verte genwoordigers dus vaak veel op eigen initiatief moesten han delen terwijl thans „telefoon tjes" van New York of van To kio of van Athene te allen tijde mogelijk zqn, nu mag wel eens ernstig bekeken worden of Nederland niet het voorbeeld kan eeven van practische een voud op diplomatiek gebied, waar traditie en verknocht heid aan „wat nu eenmaal be staat" zeer sterke machten plegen te vormen. Want als er tegenwoordig belangrijke za ken in 't buitenland zqn af te handelen vliegt een van onze ministers derwaarts! Intussen mag zeker niet wor den vergeten, dat door onze di plomatieke vertegenwoordigers nog- vaak zeer belangrijk werk wordt gedaan, dat meer ligt op het terrein van het kwe ken van „goodwill" of het voorbereiden van overeen komsten. Doch het gaat er maar om of het nodig is onze vertegenwoordigers zo'n pom peuze staat te doen voeren, om dat het tenslotte neerkomt op de persoon van de represen tant. Een bekwame all round ingewerkte en graag geziene persoonlijkheid zal b.v. onge twijfeld oneindig meer berei ken als eenvoudig „agent" dan de geweldig in „goud" gestoken ambassadeur, als die de waar de zijner aanwezigheid meer zoekt in schittering en ver toon. Waarmee wq maar Willen zeggen zonder omtrent iemand of iets wat ongunstigs te willen opmerken! dat on ze huidige diplomatieke dienst wellicht even efficiënt tc ma ken ware zonder de cfure en uitgebreide ambassadeurlqke gewichtigheid! Het Rijk voor tienduizenden guldens benadeeld. De C.C.D. heeft in de pro vincie Utrecht een onderzoek ingesteld naar een vermoede „zwarte" aankoop van levens middelen voor politieke gedeti neerden. Hierbij bleek een N.V. te Jutphaas betrokken to zijn. Uit een onderzoek van de boeken van deze N.V. kwam tevens vast te staan, dat in de administratie betreffende op drachten van het ministerie van oorlog voor het bedryfs- klaar maken van aangekochte „dump-wagens" voor het Ne derlandse ieger, dusdanige ver valsingen waren gepleegd, dat de facturen voor elke behan delde auto op ongehoorde wyze waren opgevoerd. Waar deze manipulaties reeds een aanvang namen in de zomer van 1946. is het rijk vöor tienduizenden guldens benadeeld.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1947 | | pagina 5