Politiek vergiftigt Italië
101 dagen
De armoede in Parijs
op een
v/of
Rampzalige droogte
in Noorwegen
Partijstrijd beheerst het
dagelijkse leven
Vele Italianen draaien met
de wind mee
Welvarend Dreischor
Even peultjes
LEZERS SCHRIJVEN
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
MAANDAG 8 SEPTEMBER 1947.
Toen onlangs een eerzaam
Italiaans huisvader 's avonds
aan tafel een flinke biefstuk
kreeg voorgezet, vroeg hij
zijn vrouw bezorgd: „Wat
heeft dat wel niet gekost".
Het was een gewone weekdag
en in Rome heeft men meestal
alleen 's Zondags een stukje
vlees bij het avondmaal.
„Ach", antwoordde vrouw
lief, „dat was 'n buitenkansje.
De slager heeft nu eenmaal
een zwak voor me. Vanmor
gen hadden we het over poli
tiek. Hij is communist en
hoort graag, dat men op de
Gasperi en de Roomsen
schimpt. Nu, hij heeft me ten
slotte 30 lire minder per bief
stuk laten betalen. Eenvou
dig niet
Wat moest de huisvader zeg
gen? Hg bromde wat over raf
finement en huichelarij, maar
moest eigenlijk de handigheid
van zijn vrouw bewonderen.
„Wat wil je?" zei ze
lachend, „met spek moet men
muizen vangen'
Had ze geen mooie appelen
kunnen kopen door in te stem
men met de christelijk demo-'
cratische gedachtengang van de
vrome groentehandelaar en
geen moeilijk te krijgen me
dicamenten door bjj de apo
theker met het partijblad van
de Uomo Qualunque, waar
van hij lid is, onder de arm
naar binnen te stappen?
LID VAN DRIE
PARTIJEN.
Deze huisvrouw was geens
zins een uitzondering. Zoals zij
handelen bijna alle vrouwen in
Italië en wat erger is, de
meerderheid van de Italianen.
Politiek is op het ogenblik in
de ogen van de Italianen in-
Na 20 jaar onder de
dictatuur van één par-
tjj te hebben geleefd
mogen de Italianen
thans weer vrijelijk kie
zen tussen verschillende
partijen.
Tot welke uitwassen
een al te hartstochtelij
ke partijstrijd kan le'.den
beschrijft dit artikel,
waarvan de gegevens
ontleend zijn aan „Die
Weltwoche".
gewikkeld. 80 van de bevol
king heeft geen vaste over
tuiging. Het valt signor Rossi
of signor Blanchi niet moei
lijk vandaag dit en morgen
weer een ander standpunt te
verdedigen zoals dat het
beste uitkomt.
De grote massa van de Ita
lianen is door de Mussolini-
periode vervreemd van de de
mocratie voorzichtig ge
worden. De party die vandaag
aan het bewind is, kan mor
gen door 'n andere vervangen
worden en daarom is het beter
voorlopig met alle winden mee
te waaien. Vooral de zakenlie
den hebben een in Italië reeds
klassiek geworden systeem
worden tege-
lyk lid van verscheidene poli
tieke partijen of laten zich in
elk geval als sympathiserend
lid inschrijven. Zij kunnen dan
naar behoefte, zich voor Qua-
lunquist, christelijk democraat
of communist uitgeven en zijn
iP manier op alle eventu
aliteiten voorbereid.
maarschalk
togliatti.
De grootste belangstelling
bestaat voor de lidmaatschaps
kaarten van de communisti
sche partij. De vrees voor de
totalitaire bedoelingen van
„maarschalk Togliatti", zoals
de communistische partijleider
spottenderwijs genoemd wordt,
heeft een ware run veroor
zaakt op de kleine lidmaat
schapskaarten, voorzien van
een hamer en sikke"-symbool.
Er moest eens een liquidenng
Van de kapitalisten komen.
Geen wonder, dat de commu
nistische partij zich met trots
beroemd op een ledental van
over de twee millioen. Voor
de kleine man heeft het „drie-
partijensysteem" bovendien
nog andere voordelen. Lid zijn
van de c. D.-partij beteken'
in aanmerking komen voor
goedkope levensmiddelen, de
communistische partij biedt
haar leden tochtjes, dansavon
den en andere ontspanning.
Drie verschillende lidmaat
schapskaarten in portefeuille
hebben, geeft vele voordelen
leve de nieuwbakken demo
cratie
Het brute „Erst kommt das
Fressen und dann die Moral"
is de hoogste levenswijsheid in
het hedendaagse Italië. Aan
de demoraliserende uitwerking
van de oorlog is dit toe te
schrijven, maar ook aan de po
litiek zelf.
PROPAGANDA.
Politiek vergiftigt het open
bare leven in Italië. Het be
gint al met de propaganda
methoden van de grote poli
tieke partijen. In geen land
ter wereld worden zoveel ma
nifesten en pamfletten gedrukt
als in het papierarme Italië.
Ze staan vol beledigingen en
aanvallen op politieke figuren.
Nog erger is het gesteld met
de krijt- en kalksmeersels,
waardoor heel Rome ontsierd
wordt. Het „weg met" en
„leve", vaak over elkaar ge
kalkt, komt men overal weer
tegen. De communisten maken
het wel heel erg. Een maand
geleden lieten zg him goed ge
organiseerde plak-colonnes de
volgende leuze op de muren in
de Eeuwige stad aanbrengen:
A morte U cancelliere de Gas
peri dood aan de Gasperi.
OVERAL KOMT
POLITIEK BIJ.
Geen enkel onderdeel van het
dagelijkse leven is vrg van po
litiek, de kleinste gebeurtenis
kan aanleiding geven tot po
litieke strjjd. Een ongeluk, een
misdaad, een plaatselijk feest,
wat al niet, steeds wordt er
een porftieke kant aan gevon
den.
Enige weken geleden ont
stond in een bioscoop een grote
brand, die tal van slachtoffers
eiste. Aanstonds gingen de
communisten en socialisten te
keer tegen de „kapitalistische
uitbuiters". Om niet gelyncht
te worden moesten de beide di
recteuren een paar weken on
derduiken, hoewel ze niet ver
antwoordelijk waren voor de
ramp.
Omgekeerd: een kleine jon
gen viel door tot nu toe onop
gehelderde oorzaak van de mo
torwagen van een tram en ge
raakte onder de wielen. Ster
vend beschuldigde hfl de con
ducteur ervan hem van het
balcon te hebben gegooid om
dat hij geen geld bij zich had.
De rechtse pers begon een wa
re perscampagne tegen de be
trokken tramconducteur. Waar
om? Hij was communist. De
linkse pers verdedigde de man,
die wegens gebrek aan bewijs
werd vrijgesproken.
Deze kleine voorbeelden zijn
met tal van andere te vermeer
deren. Neem de sport.
Bij de laatste Giro d'Italia,
een belangrijke wielerwedstrijd,
kwam het tot een duel tussen
de twee favorieten Bartali en
Coppi. Daar Bartali voor een
vrome man doorgaat, werd hij
door de marxistische pers tot
symbool van de Christelijk de
mocraten verheven en zijn ne
derlaag werd met leedvermaak
beschreven en begroet. En
Coppi werd tegen wil en dank
tot „de man van links" bestem
peld.
Groot was ook de geestdrift
van het communistische or
gaan L'Unita voor het kampi
oenschap van het voetbalelftal
Torino. Vele spelers immers
waren partijgenoten.
Eens was het een driehoekig eiland.
Mooie boerderijen.
Wanneer we een landkaart
van ongeveer 1300 ter hand
nemen en deze bestuderen dan
vinden we dat Dreischor, teza
men met het kleine dorpje
Maije, een afzonderlijk eilandje
vormde.
Het dorpje Maije, dat gele
gen heeft in de tegenwoordige
inham der Grevelingen tussen
Dreischor en Sirjansland, is
reeds lhng vergaan.
HET EILAND.
Het toenmalige eiland „Drei
schor" vormde een driehoek en
was omgeven door de „Greve-
ninghe", het Dijkwater, de
Goude en de Sonnemaer. Nabg
tegenwoordige haven aan
de zuidzijde der Bellartweg
stond toen een kapel, de Bel-
lartkapel genaamd. Omstreeks
die tijd was Dreischor een be
langrijke en welvarende plaats.
Vele Zierikzeese schippers
vonden een veilige ligplaats in
de haven, doch omstreeks de
middeleeuwen is deze bron van
welvaart verlegd naar Westen-
schouwen, omdat de eilanden
Schouwen en Goeree-Overflak-
kee zich steeds meer west
waarts uitbreidden, en de
Grevelingen steeds smaller
werd, waardoor Dreischor
steeds verder van de zee kwam
te liggen.
HET KASTEEL.
Aan de ingang van het dorp
stond het kasteel Windenburg,
waarvan omstreeks 1400 reeds
wordt gesproken. Dit slot is
eigendom geweest van de he
ren Adolf en Philips van Kleef
en is gesloopt in 1837. In de
secretarie bevinden zich nog
een paar schilderstukken uit
de 17e en 18e eeuw, waarop
het slot Windenburg is afge
beeld. De schilder van deze
stukken is onbekend. Ook de
slotgracht van het kasteel, die
bij vele inwoners nog bekend
is, behoort tot het verleden en
de plaats, waar eens het prach
tige slot heeft gestaan, om
ringd door zijn fraaie gracht,
biedt nu een onogeljjke aan
blik, met zijn kippenhokken,
waslijnen, opslagplaats van
zand en grint en verdere wil
dernis. Het ligt wel in de be
doeling van het gemeentebe
stuur deze plaats op te knap
pen door het aanleggen van
een plantsoen en het bouwen
van een hofje, voor ouden van
dagen, wdardoor ook de ach
terzijde van de huizen aan de
Weststraat aan het oog wordt
onttrokken en deze plaats
een waardig aanzien krijgt bij
het binnengaan van het dorp.
Mogen deze voornemens spoe
dig werkelijkheid worden, daar
dit in het bijzonder zal bijdra
gen tot de schoonheid van hpt
dorp.
DE MOLEN.
Een nog bestaande schoon
heid van het dorp is de koren
molen „De Koekoek", gebouwd
in het jaar 1739. In vroegere
tyd werd de molen „De Oost
molen" genaamd. Deze molen
is tgdens het beheer van de vo
rige eigenaar zeer in het ver
val geraakt, doch de tegen
woordige eigenaar, de heer A.
M. de Rijke te Zierikzee, be
reid restauratieplannen voor,
welke reeds in vergevorderd
stadium verkeren.
De verdere schoonheid van
het dorp buiten de ring wordt
gevormd door enkele mooie
oude boerderijen, waarvan som
migen, zoals de boerderij „De
Hond", „De Hoge Hoeve" en de
boerderij van N. A. Deïst,
prachtig-betegelde kamers be
zitten.
De voornaamste bron van in
komsten, welke vroeger uit de
verbouw en de verdere bewer
king van meekrapwortels be
stond, is nu de vlasteelt en be
werking. Bijne de gehele bevol
king werkt aan de bereiding
van vlaslint, waardoor in de
gemeente, ook des winters, bg-
na geen werkloosheid voor
komt
Dat Dreischor eens een
eiland is geweest en een afzon
derlijke heerlijkheid vormde
met een eigenrechtspraak, is
nu nog merkbaar, niet alleen
aan de dorpsaanleg maar ook
aan de hechte gemeenschap,
welke de bewoners nu nog vor
men.
Rijksmuseum blijft
in trek.
Vacantly of niet, mooi
of lelijk weer, de beide
tentoonstellingen in het
Rijksmuseum blijven ge.
wèldige stromen men
sen trekken. Werd vori
ge week Dinsdag de
100.000ste bezoekster
van de kustschatten uit
Oostenrijk verwelkomd,
sindsdien hebben bgkans
20.000 personen de weg
naar de tweede hon
derdduizend ingeslagen.
Om nauwkeurig te zijn:
tot en met 2 Septem
ber telde men 118.573
bezoekers sedert de
opening op 10 Juli.
De Nachtwacht in de
Drukkeruitbouw doet
•slechts weinig voor de
Weense kunstschatten
onder. In precies 6 we
ken kwamen 88.524
personen de verjongde
Rembrandt bewonderen.
Naar wordt verwacht,
zullen de door Henderson, de
speciale Amerikaanse gezant
in Griekenland, geopende on
derhandelingen tot de vorming
van een nieuwe Griekse coali
tieregering leiden.
Gevaarlijke vrijers.
Het schijnt voor Jon
gelui uit andere plaatsen
gevaarlijk werk te zgn
relaties aan te knopen
met Zuidwoldiger scho
nen. Een tweetal jonge
lui uit Dedemsvaart on
dervond zulks dezer da
gen, toen zg, na de
avond bg hun respectie
velijke meisjes te hebben
doorgebracht, in de beste
stemming huiswaarts
keerden. Te Schotters-
huizen wachtte hen even
wel een onprettige ver
rassing, want daar wer
den zij opgewacht door
zeven met stokken en
messen bewapende kna
pen. Deze hieven een
krijgskreet aan en gin
gen terstond tot de aan
val over.
Het resultaat was, dat
de Dedemsvaartse jon
gens lelijk werden toege
takeld, zodanig zelfs, dat
een arts bg een van hen
niet minder dan 12 hech
tingen in bovenarm en
rug moest aanbrengen.
Twee witboeken.
EEN VÓÓR EN EEN TEGEN
DE REPUBLIEK.
De regeringsvoorlichtings
dienst heeft een boekwerk
uitgegeven, dat een overzicht
biedt van de ontwikkelingen
in Indonesië sedert de Japan
se overgave. Het eerste deel
behandelt de republiek in
theorie en practijk, terwijl het
tweede deel handelt over de
Nederlandse politiek ten op
zichte van Indonesië. Het
laatste deel bevat 66 foto's,
die een indruk geven van de
Japanse invloed op de repu
bliek.
Het republikeinse persbu
reau Antara meldt, dat ook de
republiek een witboek samen
stelt. Het republikeinse wit
boek bevat eveneens foto's, in
het bijzonder over de opbouw
door de republikeinen ver
richt op het gebied van onder
wijs en lectuur, landbouw,
scheepvaart, industrie en we
tenschap.
Nog steeds duizenden vreemdelingen,
OUDE GLORIE.
Nog steeds is Parijs een
lichtstad. Z'n ruime boulevards
zjjn verlicht door de duizende
lampen die geflankeerd wor
den door de overdadige neon
verlichting van de winkels en
café's. Nog steeds klopt daar
het hart van Frankrijk. Nog
steeds staan er cultuur-mo
numenten van onuitsprekelijke
schoonheid. Nog staat de Elf-
feltoren als een wachter die de
morgenstond der bevrijding
wel gekomen weet doch echter
uitroepen moet dat het nog
nacht is. Het bloed' (econo
misch leven) heeft het hart
(cultuur) en het hart heeft 't
bloed nodig om te kunnen
voortbestaan.
Het is bloedarmoede waar
aan Frankrijk lijdt.
VERWORDING.
Naast gebouwen van onge
kende architectonische pracht
ziet men de verveloze huizen
blokken die de woonkwartle-
ren vormen, met ramen waar
achter gordijnen prijken die
mogelijk wel een wastobbe,
maar zeker nooit zeep gezien
hebben. Parijs is het beeld van
de economische wereldcrisis.
Het leven ig er schreeuwend
duur. Melk is er alleen voor
kinderen, koffie en thee ont
zettend schaars, brood slecht
en maar 200 gram per dag.
Zwarte handel normaal. Auto's
ziet men er meer van het jaar
tal 1920 dan van 1945. In on
ze provincie zag ik meer nieu
we Amerikaanse' auto's dan in
heel Parijs. Intussen is er e;en
grote variatie van vervoer
middelen te zien. Van fietsen
met een licht, motortje op het
voorspatbord tot race auto's
toe.
De ondergrondse tramdienst
zorgt ervoor dat men betrek
kelijk weinig voetgangers
ziet. De gemiddelde Parijzenaar
duikt 's morgens, nadat hij z'n
krant heeft gekocht ln de
naastbijzijnde Metro (naam voor
ondergrondse) en laat zich
voor 4 fra 10 cent) naar
elk gewenst deel van de stad
rijden terwijl hij rustig het
laatste nieuws bestudeerd.
Terwijl men in Holland nog
vele welverzorgde, goed uit
ziende vrouwen van 30 en
ouder aantreft, Is dit in Parijs
een uitzondering-. De talloze
musea geven een samenvatting
van de geschiedenis der mens
heid. In het „Musee Rodin"
aanschouwde ik de genialiteit
van deze beroemde beeldhou
wer. In het Museum van de In.
valides ziet men de objecten
der wereldgeschiedennis en
Frankrijks historie bijeen ver
zameld. Trocadero waarin zich
o.m. het „Musee '1 homme"
bevindt geeft een expositie van
de mensheid op zijn pelgrims
tocht in tijd en ruimte. De
drie verschillende kerken die
zo grondig met elkaar ver
schillen in stijl, de Madeleine,
de Sacre Coeur. en de Notre
Dame, die ieder een apart cul
tuur tijdperk aanduiden bren
gen iedere bezoeker onder de
indruk van him imponerende
omvang en schoonheid. Ik
wandelde in de lichtzee van de
Champs d' Elysees tot de Are
de Triumphe, waaronder de
onbekende soldaat rust onder
de altijd brandende vlam. Van de
Are de Triumphe heeft men
bij dag een schitterend pano
rama over het belangrijkste
gedeelte der stad. Van de Eif-
feltoren, die staalcolos van 300
M., zag lk de Seine met z'n
schone bruggen verdwijnen in
de heuvels van N. Frankrijk.
De tuinen van het Louvre
(grootste Museum ter we
reld) en de Tuileriën, de ga
zons om de Sacre Coeur, de
Eiffeltoren en Trocadero. dat
alles ziet men in Parijs. Als
knooppunt der naties is de
stad dank zij haar geographi-
sche ligging nog steeds onver
vangbaar. Ik ontmoette er
Engelsen. Amerikanen. Denen,
Zweden. Belgen, Tsjechen, Ita
lianen. Portugezen, Fransen en
negers.
Dit alles tezamen vormt Pa
rijs, deel van Frankrijk, deel
van de wereld 1947.
Kamperland. P. WILDEROM.
Om afstamming van Zuidzee-eilanden
te bewijzen
(Van een U.P.-correspondent).
Het grote vlot, waarop ka-
pltien Thor Heyerdahl en en
kele andere Noorse geleerden
een reis van 5000 mijlen in 101
dagen van Peru naar Tahiti
hebben afgelegd, Is door de re
geringsschoener Tamara de ha
ven van Papsete binnenge
sleept. Dit betekent het succes
volle einde van een vreemd
soortige onderneming, waar
mede deze Noren wilden be
wijzen, dat de oude bevolking
van Zuld-Amerika zich heeft
kunnen uitbreiden naar de
Stille Zuidzee.
„Ik ben gesterkt in mijn
overtuiging, dat de inboorlin
gen van de Zuidzee-eilanden
afstammelingen van Zuid- of
Noord-Amerikaanse Indianen
zijn", zo vertelde on9 kapitein
Heyerdahl. „Onze tocht be
wijst, dat het mogelijk was
door middel van een praehisto-
risch vaartuig als het vlot, dat
wij gebruikten, naar deze ei
landen af te reizen. De oude
Peruanen gebruikten dergelijke
vlotten van licht balsa hout".
Volgens Heyerdahl zouden
Zuivel- en hout-industrie bedreigd.
(Van een speciale
verslaggever)
Wie in Noorwegen reist,
staat voortdurend met pchrik
en soms met ontzetting ge
slagen, wanneer hij de ramp
zalige uitwerking van de on
gekende droogte gadeslaat.
Bijna alle welden liggen
kaal en totaal verdord onder de
brandende zon; men kan zeg
gen. dat ze het smachten reedg
lang hebben opgegeven. Vee
voer is er dus zo goed als niet:
meermalen ziet men de rood
bruine koeien ergens ln de gie
rige schaduw van een amech
tige boom ln een hoop stro
rondneuzen. Sommige boeren
proberen het alweer met het
oorlogsvoedoel voor hun die
ren, de cellulose. Geen wonder,
dat de melkproductie bg de
dag inkrimpt; er komt op de
zuivelfabrieken niet de helft
van de normale leverantie aan.
TIEN WEKEN GEEN
REGEN.
Dat er hier nu al in geen
tien weken ook maar één en
kele droppel regenwater ge
vallen is, is aan het gehele na
tuurbeeld te merken. De bos
sen, Noorwegens grootste rijk
dom, vertonen niet de donkere,
diep-groene kleur, die ze ge
woonlijk in het zomerseizoen
hebben. De naaldbomen en de
best, al zien ze er allerminst
florissant uit, maar de eiken,
de struiken en de andere boom-'
soorten lijken volslagen dood.
Hoe hoger op de rotsen, hoe
klagelijker het gezicht. Heeft
men ergens van een hoogte 'n
wijd uitzicht, dan ligt er een
vale, bruine tint over de bos
sen. Wandelt men er doorheen,
dan gaat men over een bed van
naalden en bladen. Elke Noor.
die men spreekt, betuigt, dat
hjj zoiets nog nooit heeft mee
gemaakt.
DE GLOMMEN.
Hoe kritisch de toestand is.
kan men aan de lage stand
van het water in Noorwe«;ens
enige flinke rivier, de Glom
men, aflezen. Een jaar geleden
reden we er ook langs; het
verschil was wel heel groot.
Duizenden boomstammen zijn
op de drooggevallen oevers
blijven liggen; er is dientenge
volge een te kleine aanvoer
van hout voor sommige fabri-
ken ontstaan, die daardoor
buiten werking moeten worden
gesteld. Andere, kleinere, ri
viertjes vertonen het wonder
lijke beeld van een oneffen
vlakte, bezaaid met tienduizen
den rolstenen!
BEPERKINGEN.
Voor sommige plaatsen heeft
het een en ander zelfs een ri-
berken houden zich nog het goureuze inkrimping van de
de Indianen twee wegen heb
ben kunnen volgen: die van
Peru naar Tahiti of die van
Brits Columbia naar Hawaii.
De Noorse onderzoeker wil in
ieder geval zijn experimenten
nog voortzetten om zijn af-
stammingstheorie te bewijzen.
De „Konitiki" zoals het
vlot gedoopt is wag volko
men intact toen het te Papse
te arriveerde. Het was bedekt
met zeewier en de kleine kajuit
die erop gebouwd was, zag er
beschadigd uit. De moeilijkste
periode hadden Heyerdahl en
zijn mannen beleefd, tóen zij
door zeestromingen naar een
koraalrif werden, gedreven.
Zonder noemenswaardige scha.
de op te lopen werd de Koniti
ki echter over het rif heenge
slagen in de lagune, wat met
geen boot ooit gelukt zou zijn.
Enorme golven spoelden wel
een aantal blikken levensmid
delen van het vlot. Inboorlin
gen die de blikken zagen drij
ven. dachten aan een schip
breuk en togen op onderzoek
uit. Zij vonden het vlot, dat
tenslotte door een schoener
naar de uiteindelijke plaats
van bestemming werd gesleept.
Heyerdahl en zijn mannen
hebben de tocht op het open
vlot dat er allerminst uit
ziet als eeri ideaal vervoermidu
del over de oceaan uitste
kend doorstaan. Zij waren in
prima conditie en zagen er
zelfs stralend uit, ook al kon
men het vlot zelf de gevolgen
van de reis wel aanzien.
Jcppcn
MONTY EN
MADEMOISELLE.
Montgomery kwam op het
vliegveld Northolt van Parjjs
met een bloementuil, hem aan
geboden door een kleine Pari-
sienne. „Zij was een erg lieve,
jonge dame", zei hij met een
lach, „en ik moest haar óók
nog omhelzen
WIR SEEGTEN
Duizenden Berlijners juich
ten toen de Britse pogingen om
de enorme betonnen afweerge-
schut-toren met schuilkelders
in de Tiergarten op te blazen,
een mislukking werden. Daar
na schudden zij elkaar de
hand.
METHODE.
Omdat meer bewoners van
Aldeburgh (Eng.) Zondags
naar de plaatselijke bioscoop
dan naar de kerk gaan, besloot
de Aldeburghse predikant in
het theater een preek te hou
den in de pauze tussen de
belde hoofdfilms.
SCHULD EN BOETE.
Gelezen in de „Diario de
Lisboa" (Lissabon): „Enge
land moet thans de versobe
ringsmaatregelen boeten voor
3 eeuwen van ononderbroken
militaire successen, voortdu
rende politieke overwinningen
en onvergelijkbare materiële
voorspoed".
LEGERCOMMUNIQUÉ.
Twintigduizend bijen werden
gedood in een „oorlog" tussen
twee volkeren in Stoke-on-
Trent.
KLLMATOM ANIE
Twee oudere dames in win
terjassen stapten in de bus
van Callington naar Launces-
ton (Cornwall) op de heetste
dag van 't jaar. „Wilt u
raampje dicht doen? 't Is zo
koud", vroegen zij. Gebeurde
niet. Waarna de dames de jas
kragen opzetten en de parasol
len openden.
DE WEG NAAR DE
STERREN.
Een meisje uit Yeovil brak
in een kantoor binnen om brie
ven te typen naar filmsterren.
INENTING UITGESTELD.
Een abonné in Havendorp
Vlissingen schrijft ons, dat zij
met haar baby op 4 Septem
ber tijdig in het inentingslo
kaal verscheen om haar baby
te laten inenten. Het was drie
kwartier voor het sluitings
uur. De aanwezige zuster
deelde haar méde, dat de arts
vertrokken was/ omdat hij
haast had en gaf haar de raad
de volgende week maar eens
te komen kijken, dan zou de
dokter er zijn voor de con
trole. De abonné vindt het
niet juist, dat zulke inentings
uren maar losjesweg veran
derd worden.
Bij die Javasehe bank te
Batavia is dr. R. E. Smits tot
president voor de tijd van vfjf
jaar benoemd.
De oogst in de Sowjet-Unie wordt binnengehaald. Portretten van Stalin en Lenin en rode
vlaggen tooien de vrachtwagens.
waterverschaffing ten gevolge
gehad. De waterleiding kan
haar normale hoeveelheid niet
meer uit de bergmeren betrek
ken en verscheidene andere
bronnen zgn verdroogd. Dit
Igkt in tegenspraak te staan
met de talrijke berichten, die
men hoort en leest omtrent de
verdwijning van de eeuwige
sneeuw. Het is algemeen be
kend, dat de geweldige
gletsjers in het hooggebergte
de laatste jaren steeds kleiner
worden, maar dit jaar ig dat
eigenaardige proceg nog bui
tengewoon verhaast. Machtige
brokken, die het landschap in
Midden-Noorwegen een type
rend aanzien geven, zijn deze
zomer weggesmolten. Water
levert dat echter vrijwel niet
op; verreweg het meeste ver
dampt ogenblikkelijk.
De boerderijtjes, die haast
alle tegen de hellingen liggen,
hebben met geweldige moei
lijkheden te kampen. De land
bouwers halen voortdurend
tonnen vol water uit de lager
gelagen plaatsen voor hun vee
en hun gezin; wat dat bete
kent begrijpt alleen hij, die
deze mensen met het kostbare
vocht over de rotsweggetjes
heeft zien trekken.
EEN RAMP.
Voor de landbouwer dreigt
de droogte dan ook katastro-
fale gevolgen te hebben. Voor
Oost-Noorwegen is de ramp
al onafwendbaar, maar West-
Noorwegen blijkt juist in deze
dagen ook niet gespaard te
worden. De berekening van de
schade loopt al in de mil-
lloenen; de opbrengst van de
ooftbomen in Sogn, het groot
ste fruitgebied van Noorwe
gen. is slechts het vijfde deel
van de normale, wat voor een
gedeelte trouwens ook gewe
ten moet worden aan de lan
ge en strenge winter, die. hier
tot eind April geduurd heeft.
Velden, die in andere jaren vol
gens Noordelijke verhoudingen
welig begroeid waren, liggen
mi als bruingeblakerde woeste
nijen. Sommige boeren schij
nen geruïneerd te zijn; in elk
geval heeft het agrarische
volksdeel hier zulk een ge
weldige schade te incasseren,
dat er geen andere mogelijk
heid blijkt te bestaan, of de
staat zal moeten bijspringen.
Moet niet een nationale ramp
gemeenschappelijk gedragen
worden
