Er is geen atoomgeheim
Falende democratie
in Duitsland
Te weinig deuren voor
Gromyko
STEMMEN UIT DE KERKEN.
In H
Zó kwam Plesman bij
de luchivaari
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 23 AUGUSTUS 1947
HET TYPE VAN EEN NIEUW SOORT MENS
Molotof lacht.
In 4e zittingszaal van de
Veiligheidsraad, verzamel
plaats van studenten, diplo
maten, experts in van alles
en nog wat en huismoeders,
die niets beters te doen heb
ben, hakt een man er met be
wonderenswaardige ijver op
los. De stukken vliegen er af.
Die man is niet, al beweren
enkele boze tongen dat hard
nekkig, Gromyko, maar een
doodgewone metselaar, die
van de brandweer der Ver
enigde Naties opdracht kreeg
te zorgen voor een nieuwe
nooduitgang. Maar toch heeft
de Russische gedelegeerde, in
zijn landstaal „de donderaar"
en in Amerika tegenwoordig
„Gromyko exit", iets met dit
verhaal te maken. Hij, de glo
rie der obstructie, de meest
geduchte man in de Veilig
heidsraad om' zijn veto's ('t
record van 15 in 14 maanden
staat op zijn naam) en ge
ducht ook om zijn weglopen,
zou aldus „Time" de
oorzaak van deze nooduitgang
zy'n, omdat hij klaagde, dat er
zo weinig deuren waren.
DE MAN ZONDER
GEZICHT.
Wie is deze man, die zo
dankbaar is voor het recht
van veto, dat velen zich nu
afvragen of dit veto eigenlijk
wel gewenst is
Hij werd in 1909 geboren in
een nest in de buurt van Go
mel, waar 90 der bevolking
Gromyko heet, studeerde
economie en haalde in 1939
zijn doctors-titel.
1943. 't Hoogtepunt van de
oorlog. De Sovjet-Unie zat
niet alleen te springen om
voedsel en oorlogstuig, maar
vooral ook om de man, die in
Washington wegen wist te
vinden om hieraan te komen.
Moskou weifelde. Weifelde
tussen de ex-mensjevieken als
Maisky en Troyanovsky en de
meer Westers georiënteerden
als Litvinof met hun goede
relaties.
Achter Molotofs brillegla-
zen begonnen zijn oogjes te.
glinsteren. Hij had de nieuwe
man ontdekt. Andrej Andre-
vitch Gromyko,. een 34-jarige
doctor in de ecopomie; een
uitstekende leerling uit de
moderne school der Sovjet-
politiek, een man die zich niet
te buiten zou gaan aan 'een
liaison met het kapitalisme en
van wie evenmin gevaar
dreigde voor een orthodox-
communisme. Een overtuigde
en rotsvaste bolsjewist in een
Westerse wereld! Molotof kon
dit immers doen, omdat Ame
rika zijn steun toch zou ge
ven. Had het zelf niet te veel
belang by de weerstand van
de Rode legers voor Moskou?
Dus starte in 1943 Gromyko
het Witte Huis in Washington
binnen en overhandigde zijn1
geloofsbrieven aan Franklin
Delano Roosevelt. Hij werd
„Amerikaan", wandelde op de
Fith Avenue, zat op de laat
ste rij in het Trans Lux Thea
tre en een der bekendste
Amerikaanse humoristen, Frëd
Allen, pleegde mopjes over
hem. Maar dat was ook alles,
wat men van hem wist en hij
bleef in een zekere zin een
man zonder gezicht.
'T WERKELIJKE GEZICHT.
Voor Gromyko zich aan de
diplomatie waagde was ie
mand uit dat vak een verfijnd
soort, erg verbeeldingrijk ar
tist, een wezen dat even vlug
een nota op poten aan een
onwillige/ regering in elkaar
draaide als een compliment
wist te vinden voor de slank
heid van een dikke dame. En
in deze kringen beweegt Gro
myko zich met de charme van
een misantropische robot. Op
een diner vroeg Mrs. Roger
Lapham, de vrouw van de
burgemeester van San Fran
cisco, wat hij van de Ame
rikaanse vrouwen dacht Gro
myko antwoordde, dat ze wei
nig indruk op hem hadden ge
maakt. Pas toen de dame
op het punt stond hem de rug
toe te draaien, verontschul
digde hij zich met de woor
den ,,'t Is maar een grapje,
mevrouw".
FANTASIELOOS.
Even fantasieloos als in het
gewone leven, is hij ook in
zjjn werk. Hij is bot en zon
der het recht (misschien zelfs
de wil) onafhankelijk te zijn.
Elke beslissing die hij neemt,
komt uit Moskou. Om hem te
classificeren is het niet vol
doende zich te realiseren, dat
hij een nieuw soort staatsman
is, maar moet men hem zien
als het prototype van een
nieuw soort mens. In „Dark
ness at noon" beschrijft
Arthur Koestier deze genera
tie die opgroeide onder de
vlag van de revolutie en die
geen traditie heeft en geen
herinneringen aan de oude
wereld bezit. Een generatie
van moderne Neanderthalers,
zonder humor, zonder frivoli
teit en zelfs zonder melancho
lie. Zo is ook Gromyko. Hard
als het Oeral-gebergte, een
kind van de revolutie, die de
revolutie wil doorvoeren. Een
moderne, negatieve Neander
thaler.
Drie jaar lang leefde hij. de
Russische ambassadeur, te
Washington, in de schaduw,
maar stilzitten deed hij niet.
In de politieke sfeer van het
Witte Huis verzamelde hy „ge
wicht" en allure voor de grote
dag, zijn dag.
Voorjaar 1946. De UNO
droeg, zowel voor de gedele
geerden, als voor de wereld
nog het waas van idealisme.
In de raad der Verenigde Na
ties werd gediscussieerd over
de Iraanse (olie) kwestie. Een
nors man stond plotseling op,
trok zjjn massieve schouders
recht en verliet zwijgend,
donker, bijna dreigend zelfs,
de zittingszaal. De auto van
de Sovjet-ambassade reed
voor en Gromyko verdween
in een wolk van benzine
geheimzinnigheid.
En sindsdien gaat bijna
steeds Gromyko's hand om
hoog als alle andere handen
blyven rusten. Veto, veto,
steeds vette koppen in de cou
ranten. De wereld zucht,
maar in Moskou twinkelen
achter een brilletje een paar
glinsterende oogjes, omdat ze
in 1943 zo goed zagen
Autobandieten of
nieuwe llfttruc?
.en auto van de Tilburgse
geneeskundige dienst, die
Woensdagmiddag op de weg
van Utrecht naar Den Haag
reed, nam even voor de
kruising van de weg naar Lei
den een man. op, die wanhopig
met zijn armen zwaaide. De
man vertelde, dat toen hij met
zjjn auto voor twee liftende
militairen stopte, deze hem een
revolver onder de neus hielden,
hem op deze wijze dwingend
direct uit te stappen, waarna
de militairen, die Engels spra
ken, in vliegende vaart met de
auto verdtwenen. De auto van
de Tilburgse geneeskundige
dienst zette een achtervolging
in, dooh slaagde er niet in de
autodieven in te halen.
DE KERK EN DE ZONDAG.
Onlangs sprak de Aartsbis
schop van York op een bijéén
komst in zijn bisdom over ae
Zondagsviering. Hij merkte op,
dat niemand van d# jongere
generatie de Zondag terug zou
wensen, die onze grootouders
kenden. Dit zou alleen bete
kenen, dat men een Puriteinse
en Joodse ^Zondag in ere zou
herstellen. Zestig jaar geleden
was de Zondag een uiterst
saaie dag. Nu is het een dag
geworden, waarop slechts een
kleine groep naar de kerk gaat
en voor velen is het niet meer
een rustdag, maar een dag vol
drukte, lawaai en vaak van
hard werken. De Zondag is be
doeld voor aanbidding en voor
rust en een Christen moet deze
dag dan ook zo gebruiken. In
de geseculariseerde samenle
ving van thans kan men de
mensen niet meer dwingen de
Zondag te vieren op een wijze,
die ons kerkelijke mensen juist
toeschijnt, maar wij kunnen
hen er wel toe brengen om hem
te beschouwen als een dag,
waarop men van het werk
moet rusten. Zowel in de Fran
se als in de Russische revolu
tie he'oben de pogingen om de
ene rustdag in de week af te
schaffen alle gefaald.
Wat het bezoeken van de
bioscoop betreft, ben ik van
mening, dat men zich hierte
gen niet moet verzetten om
dat dit ongunstig werkt op de
kerkgang. De godsdienstoefe
ning zal waarlijk niet tot ze
gen kunnen zijn, wanneer men
alleen naar de kerk gaat, om
dat er niets anders te doen is.
Wanneer de bioscopen op Zon
dag open zijn, moeten ze ook
het beste vertonen, wat ze
hebben en niet de tweede-rangs
films. Ik ben niet zo zeer ge
kant tegen het open zijn der
bioscopen op Zondag, als wel
tegen de kostbare massa pro
paganda. die er gevoerd wordt
om gedaan te krijgen, dat zij
geopend mogen zijn. En laat
men nu niet zeggen, dat dit 'n
stryd om vrijheid is. Het is lou
ter een strijd, waarbij men
hoopt nog meer geld te kun
nen maken. Waarom geeft
men dat liever niet.eerljjk toe?
Laat ieder toch zelf beslissen,
in plaats dat men de mensen
hypnotiseert met de methoden
van de Duitse propaganda.
Wij hebben het volkomen na
tuurlijk verlangen van mil'ioe-
nen te erkennen, die afleiding
willen hebben op Zondag. Ter-
wille van hen zelf moeten we
Koningin Elisabeth
bracht Krugers
bijbel terug.
De bijbel van President
Kruger, waarin de stam
boom van zjjn familie
staat opgetekend en die
tijdens de Boerenoorlog
naar Engeland verhuisde,
is door Koningin Elisa
beth naar Zuid-Afrika
teruggebracht bij het be
zoek dat de Engelse ko
ninklijke familie onlangs
heeft gebracht.
De bijbel zal aan het
Kruger-museum worden
geschonken.
's Nachts niet varen op
de Waal.
Door de lage waterstand in
de Waal wordt thans het
scheepvaartverkeer bemoei
lijkt. De dienst der Rijkswater
staat heeft het nodig geoor
deeld de nachtvaart op de ge
hele Waal te verbieden-
er echter op toezien, dat het
een dag blijft, waarop van het
werk gerust wordt en dat hij
niet plaats maakt voor een dag
vol onrust en lawaai. De Aarts
bisschop wees in dit verband
op de Nationale Gebedsdag, die
bsgin Juli in Engeland gehou
den is. Men wilde zich op deze
dag tot God keren in het ge
bed, omdat geheel het volk zich
bewust is van zijn zwakheid en
van de gevaren, waarin het
verkeert. Maar deze dag is niet
voldoende. Hij moet gevolgd
worden door het dagelijks zoe
ken van God en door het zich
keren tot Hem om steun en
geleide. Tenslotte ztfn alle
moeilijkheden, waarin we ver
keren van geestelijke aard. De
volkeren worden verdeeld door
trots en zelfzucht, het beroeps-
belang komt in de plaats van
het gemeenschappelijk belang.
voorbijgaan
Straatmuziek
In de stille straat bibbert
een viool, steeds maar dezelfde
aria uit Aïda, met steeds op
nieuw dezelfde fouten. Zeker
al 10 minuten. Ik wordt er
nerveus van.
Een paar keer ben ik al
naar het raam gegaan en heb
geklo*- Hij keek niet op of
om, 1 speelde door. Steeds
maar u.o aria uit Aïda met de
zelfde fouten. Om gek te wor
den gewoon. Het is al een oud
mannetje met grgze baard
stoppels langs z'n kin. Hij ziet
er moe en sjofel uit en eigen
lijk heb ik toch een beetje me
delijden met hem. Als ie maar
ophield met spelen.
Ik ren naar de deur en ga
naar buiten. Onverstoorbaar
speelt" ie door. „Hé", roep ik,
„kun je niet ophouden".
Hg schudt zijn magere hoofd,
triest en musiceert verder. Ik
begrgp, krabbel in m'n vest
jeszak, geef hem een kwartje
en smeek hem- door te lopen.
„Kan echt nie meneer", zucht
ie droevig en geeft het kwart
je terug. „Ik wor betaald om
hier te spelen".
Boven m'n hoofd wordt een
raam opengeschoven. De stem
van m'n boven-buurvrouw
snerpt: „Nou zie Je es wat wij
met die radio van jullie motte
verdure". Het raam kletst nij
dig dicht.
Als een geslagen hond sluip
ik onder de tonen van Aïda
naar binnen.
RENARD.
Prins Bernhard
beschermheer veren,
ex-politieke gevangenen.
Naar het A.N.P. van bevoeg
de zjjde verneemt heeft Z. K.
H. Prins Bernhard het be
schermheerschap aanvaard
van de Nederlandse vereniging
van ex-politieke gevangenen
uit de bezettingstijd.
Het Amerikaanse ministe
rie van landbouw heeft Dins
dag 1.213.400 long ton graan
en graanproducten toegewezen
voor export naar de schaarste-
gebieden in October.
DERTIG JAAR GELEDEN BEHAALDE HIJ
ZIJN VLIEGBREVET.
DE GOEDE OUDE TIJD.
(Van onze luchtvaartmede
werker).
In Augustus van het jaar
1911 had te Amersfoort de be
ëdiging plaats van een aantal
jonge officieren van het aldaar
gelegerde 5e Regiment Infan
terie. Dat was op zichzelf niets
bijzonders. Maar onder hen be
vond zich een zekere Albert
Plesman, 2e luitenant. In het
voorjaar van 1914 werd hij tot
„eerste" bevorderd. We gelo
ven niet, dat de „luit" erg in
zijn schik met zijn wapen was.
Van April tot October 1915
werd hij ingedeeld bij de te
Gouda gelegerde wielrijders.
Daar zat tenminste een beetje
meer beweging in. Maar
je hebt als militair nu een-
Blijft de mensheid meester over de krachten?
Maar één verdediging:
Vrede
Ruim twee jaar geleden, 16
Juli 1946, ontplofte boven het
woestijngebied van Nieuw-
Mexico de eerste atoombom. 6
Augustus van datzelfde jaar
ging de tweede, de eerste die
wapen werd gebruikt, bo
ven Hiroshima en drie dagen
later viel de derde boven Na
gasaki.
De uitwerking was verschrik
kelijk, duizenden burgers ver
loren het leven en de steden
werden nagenoeg geheel ver
woest.
Ie dit alles verleden, dat niet
meer terugkeert? vraagt zich
de „Neue Züricher Zeitung" af
of zijn het slechts de voorbo
den van grotere rampen?
Paul Reynaud waarschuwde
voor een nieuwe bewapenings
race, Amerika intensiveert het
atoomonderzoek, soldaten en
matrozen van de U.S. worden
al geoefend in het gebruik
van atoombommen en van de
Oeral doen de meest angstwek
kende geruchten de ronde.
Ondanks deze berichten koes
tert men de hoop dat de vrede
bewaard zal blijven. Veel ge
leerden oordelen echter an
ders en nog pas liet Prof. Ein
stein een ernstige waarschu
wing horen. Hoewel het de ge
leerden gelukte de droom der
oude alchimisten te verwezen
lijken en zij nu de veranderin
gen van metalen tot stand kun
nen brengen en zij er zelfs in
HONGER ZONDER HOOP.
They wanted it
Sie wollen uns kaput machen
Wij rijden het Ruhrgebied
binnen en er zijn rokende
schoorstenen. In E isen, in
Duisburg, Düsreldorf en Wup-
pertal. Hier klopte het in
dustriële hart van Duitsland.
Wat is er van overgebleven?
Duitsland zelf heeft van deze
Industrie voorzover zij nog in
tact is, maar weinig profijt.
Demontage is een begrip, dat
de bewoner van het Ruhrge
bied minsten^ zo vertrouwd is
als het begrin honger. En hii
ziet tussen beide een zeer
nauwe samenhang. Want hon
ger kan niet blijvend worden
gestild, wanneer de ene fa
briek na de andere in het ka
der van de herstelbetal:ngen
aan het demontageproces ten
offer valt. Met het voortschrij
den van de demontage vermin
dert d? werkgelegenheid en
daarmede de verdienste. En
dan knaagt stefker de honger.
DE ENGELSEN.
De bezetters zeggen: werkt.
Dat is beider belang, maar
door de moeilijkheden, waar
mede de Engelse economie in
eigen land te kampen heeft en
doordat er teveel mensen van
te gerinp- formaat voor Duits
land beschikbaar moeten wor
den gesteld, krjjgt d« bszet-
tingspolitiek, wellicht onbe
doeld, die tendenz het herstel
ener zelfstandige Duitse eco
nomie tegen te werken. De
tendenz ook, Duitsland uit. de
concurrentie uit te schakelen.
Het werd zo kernachtig uit
gedruktWij willen werken,
maar hoe kunnen, wjj werken,
wanneer men ons telkens weer
die schop uit de handen slaat.
AFBRAAK.
Demontage het spook
beeld. dat verlammend werkt
op de ondernemingsdrift. Want
het Industriële leven ls een fijn-
getand raderwerk, ook nu nog
na de enorme verwoestingen.
Het is wellicht nog gevoeliger
geworden. En op dieze wijze
heeft iedere demontajje van
fabrieken, die rüet tot de oor
logsindustrie kunnen worden
gerekend, een noodlottige na
sleep.
De opvatting van véle des
kundigen met wie lk sprak
temde hierin overeen: Er moet
in de eerstvolgende drie maan
den iets gebeuren, dat deze
ontwikkeling stuit 'dat geldt
voor de economie in engere
zin, het geldt- voor de voedsel
voorziening en in betder in
vloed op het leven van enke
ling en gemeenschap ook voor
het politieke en geestelijke le
ven anders staat Duitsland
voor een catastrofe, die Euro
pees gezien niet is te verant
woorden.
Zijn er tekenen die wijzen
op een kentering? Wanneer
men de kranten leest en de of
ficiële verklaringen dienaan
gaande volgt, dan komt men
licht tot de gevolgtrekking: Ja.
Maarpapier i? geduldig 'en
ver weg in Berlijn is de con-
tröleraad een machtig bol
werk op de weg naar herstel.
RUILVERKEER?
Een andere vraag: is er ruil
verkeer mogelijk?
Tegenover mij zat de Ober-
bürgermeister van Wuppertal
en toen ik de vraag stelde, was
hij onmiddellijk gereedjnet het
antwoord. Natuurlijk zijn er
mogelijkheden. Heeft Neder
land bijvoorbeeld niet een
schreeuwende behoefte aan
textiel? Onze textielfabrieken
Uggen stil. Daartegenover:
Duitsland heeft 'n schreeuwen
de behoefte aan groenten en
in Nederland gaat de groente
naar de mestvaalt.
Het zijn willekeurige voor
beelden, maar zij doen de vraatr
rijzen: waarom deze demonta
ge en waarom deze voedselver-
nietlging? Gerchledt dit alles,
omdat Engeland de eerste hy
potheek heeft op de Duitss
export? Wie zal het zeggen?
Maar intussen werken in de
Russische zóne fabrieken op
volle capaciteit ten behoeve
van de Russische export naar
Zuid-Afrika. En de grondstof
fen daartoe verdwijnen zwart
uit de Britse zóne naar de ge
bieden achter het jjzeren gor
dijn. Ook dat ls een facet van
het probleem Oost-West. Roof
bouw op het voze lichaam van
een geslagen volk. Men noemt
het demontage. De partners
van Postdam doen niet veel
voor elkaar onder
geslaagd zijn langs synthetische
weg twee nieuwe elementen te
maxen, namelijk neptinium en
plutonium waardoor H.B.S.'ers
voortaan 94 inplaats van 92.
elementen zullen moeten ont
houden. Maar aan de andere
kant ztfn de geleerden ge
schrokken van het geweld dat
ze ontkëtendeni Door anderen-
wordt hun werk immers voor
niet-wetenschappelijke, ja zelfs
zeer destructieve doeleinden
gebruikt. De atoomkracht, die
gekanaliseerd een zegen voor
de mensheid zou kunnen zgn,
betekent een gevaar.
GEEN GEHEIM.
Een gevaar, ja, want een
atoom-geheim bestaat in fei
te niet. Wel kan worden aan
genomen dat van de belang
rijkste onderdelen alleen En
geland en Amerika op de
hoogte zjjn. Daar tegenover
staat echter dat In officiële
berichten, afgezien nog van
•het werk van spionnen, de
hoofdzaken en vele Interes
sante bijzonderheden worden
bekend gemaakt.
Ieder land, dat dus over de
nodige knappe koppen en de
materialen beschikt, is in staat
binnen weinige jaren ook -een
atoombom te fabriceren. Phi
lips heeft al bekend gémaakt,
dat zij er toe in staat zou zijn.
Rusland zegt niets, maar vele
Duitse geleerden, die reeds
practisch hun leven lang zoch
ten naar dit wapen, werken nu
langs de boorden van de Wolga
of in de Oeral.
De atoombom is er dus. Maar
een technische of wetenschap
pelijke afweer is er nog niet.
Er is maar een ding, dat als
verdediging gebruikt kan wor
den en dat is: „Vrede".
Atoombommen vragen 100
afweer. Als van een luchtar-
mada slechts één vliegtuig met
atoombommen tot boven het
doel zou door dringen zou dit
doel volkomen vernietigd zijn.
De wereld verlangt
naar Vrede en allerwege
worden pogingen onder
nomen om het wapenge
weld, dat steeds weer op
duikt, te onderdrukken.
Maar in diezelfde we
reld werken kleine beslo
ten gemeenschappen aan
de atoombom. Een zwaar
en onheilspellend woord!
Laat de wereld uit arti
kelen. ozoals bijgaande,
voldoende lering trekken
om eindelijk wijzer en...
gelukkiger te'worden.
J
Het gebruik van raketten om
atoombommen over te brengen
maakt de afweermogclijkheden
nog kleiner. Ook radar is niet
doeltreffend. Men kan door
middel van radar geen vijande
lijke toestellen van eigen toe
stellen onderscheiden en even
min vaststellen of een vliegtuig
een atoombom vervoerd.
ANONYM.
Bedenkelijk is tenslotte de
„anonymiteit" van de atoom
bom". Wie haar gebruikt wordt
nooit door haar verraden. De
atoombom laat geen brokstuk
ken achter waaruit specialisten
de herkomst of de vervaardi
gers kunnen afleiden. De be
standdelen van de bom, zelfs
personen en voorwerpen in
haar omgeving, worden gesmol
ten en vergast en in moleculen
opgelost. Zelfs de atoomkern
wordt nog in andere elementen
veranderd.
Rigoreus doorgevoerde de
centralisatie van steden en in
dustrieën en de vlucht onder de
grond of in de bergen zou een.
nog altijd betrekkelijke dan,
bescherming kunnen bieden.
Maar een behoorlijke decentra
lisatie zou niet alleen fantasti
sche bedragen, dictatgriale
maatregelen, maar ook zeer
veel tijd eisen.
Dit alles is natuurlbk een
zeer somber geluid en net fis
ook nodig dat de mens. die deze
atoomkracht ontketende, mees
ter over zijn vinding blijft en
dat ieder er van doordrongen
is, dat er tegen dit verschrik
kelijke wapen slechts één ver
dediging is: Vrede!
maal weinig te zeggen. Luit
Plesman was -al met zfln ge
dachten in de luchtvaart. Geen
enkel luchtvaartboek en vak
tijdschrift was veilig voor hem.
Zgn collega's lachten er wel
eens om. Zy, als goede infante
risten, stonden liever met hun
beide benen op de grond.
HET BEGIN.
Maar de luit had een hard
hoofd en een helder ideaal
voor ogen. Niets ter wereld
zou hem daarvan af brengen.
In October 1915 kreeg hg de
kans. Hij volgde een cursus
voor officier-waarnemer bg de
f>as opgerichte luchtvaartafde-
ing. Dat was dat; hyzat ten
minste» een beetje dichter bjj
het vuur. Na het beëindigen
van de cursus werd de luit
Plesman prompt naar
Roosendaal gedirigeerd, waar
heen zyn wielrgdersafdellng
intussen was verplaatst.
Het waarnemen vanaf het
hoge, maar enigszins harde
wielrijderszadel beviel hem niet
erg en in April dook dé luite
nant waaratje weer in Soestcr-
berg op. Ditmaall was 't ge
lukt. Er was 'n Farman en 'n
instructeur. Je moest erg
voorzichtig met de kist zjjn,
want bij brokken moest cr
weeT Worden gewacht, totdat
een ander toestel van één der
belligerente mogendheden op
ons grondgebied zou neerstrij
ken. Plesman was een goed
leerling en op 23 Augustus
1917 behaalde hij zijn officiële
vliegbrevet. Dertig jaar gele
den
Luitenant Verstee&h was zijn
leermeester. Enkele maanden
later, in November haalde
Plesman zijn militair brevet,
waarvan de eisen zwaarder wa
ren. Ja, een beetje geluk kwam
er beslist wel by te pas. De
luchtvaart van dertig jaar ge
leden verkeerde in een gevaar
lijke groeiperiode. De betrouw
baarheid van de motoren was
ATOOMENERGIE IN DIENST VAN DE VREDE.
Op Long Island In de V.S. worden laboratoria gebouwd, waar
getracht zal worden de atoomenergie In dienst te stellen van
vredelievende doeleinden. Zandgrijpers maken het terrein
bouwrgp.
Ik sprak met een hoofd
ambtenaar van het ministerie
van economie in Dilsscldovf
over de economische situatie
in het Rijn- en Ruhrgebied. Hij
gaf mg ln korte trekken een
huivering .vekkend beeld van de
toestand.
DE ARBEIDERS.
De houding der arbeiders
kenschetste hij als bewonde
renswaardig. Te meer, omdat
er ondanks alle toezeggingen
geen verbetering is ingetre
den. Integendeel, de toestand
ls veel slechter geworden.
Uiterlijke nood hij grgnst
je aan, waar je komt. Hoe kan
het anders bg een bevolkings
dichtheid van 200 per km2 ln
een zo zeer verwoont land, zon.
der mogelijkheid van in
dustriële ontwikkeling.
Mijn zegsman stelde de
vraag: hoe kam er van onze
economie ooit iets terecht ko
men, indien er niet op groot,
sclfeepse wjjze wordt geholpen
Op die wijze kan er misschien
iets worden geconsolideerd.
DENAZIFICATIE.
Wy trachten zo licht ons af
te maken van de vragen, door
alles te herleiden tot hét be
grip denazificatie.
Ik kreeg in Duitsland dit
veelzeggende antwoord: Geef
ons democratie en Wjj zjjm ge-
dienazlficeerd.
Zolang onze democratie
of zij nu uit West komt of uit
Oost niet is gedenazlficeerd,
dat wil zeggen gezuiverd van
haar nihilistische strelingen,
zolang moeten wij het denazifi-
catieproblecm in Duitsland
maar laten lusten. Want er
ls in dat licht bezien geen
verontschuldiging voor de
pracijk in het Duitsland van
nu, of het nu de ideologie is
van het Oosten of de demon
tage van het Westen. Oost en
West verschillen niet zo veel.
Wat zjj brengen heet democra.
tie. Het ia het niet. Nog niet.
meestal omgekeerd evenredig
met* het enthousiasme van de
leerling. De rest van de ge-
scheidenis is bekend.
ZO WAS HET VROEGER...
De oude rotten van Soester-
berg moet men over die dagen
horen. Avonden worden met
smeuïge verhalen gevuld. Cad-
zand was een geliefkoosd lan
dingsterrein voor menig al dan
niet. gehavend Duits. Frans of
Engels vliegtuig. De mare-
chaussée zond 'n telegramme
tje naar Soesterberg. Daar
werd gejuicht, 'n haastige bor
rel gedronken en dan ging de
Technische Dienst erop af. De
vliegers werden netjes geïnter
neerd, de toestellen voorzichtig
gedemonteerd en als zij zwaar
natuurlijk geerv onderdelen,
beschadigd waren, waren er
Dan maar duimen, dat er gauw
weer zo'n type zou worden „af
geleverd". zo mogelijk met an
dere beschadigde onderdelen,
of heel. Zo af en toe waren «er
wel eens meevallertjes. Zo
landde er eens in EIburg 'n
Duitse Gotha, waarvan de be
stuurder de kluts was kwijtge
raakt. Van Heyst erheen met
'n reuze gang. De Technische
Dienst hem achterna. Een
vluchtige inspectie. De Gotha
was vliegklaar. Van Heyst laat
enkele Oranje cirkels aanbren
gen en het Duitse kruis vcrwy-
deren. Daarna steeg hg op: het
was zonde om dat ding te de
monteren. Bg de landing op
Soesterberg waren de kersver
se Oranje cirkels 'n tikkeltje
uitgelopen. En de Technifeche
Dienst was niet te benaderen.
Ja, het was 'n leuke tijd. Vol
grappige incidentjes. Zo gaat
het verhaal van een twee-mo-
torige bommenwerper, van
Duits fabrikaat, die moest
worden ingevlogen en bij de
landing op Soesterberg veron
gelukte. Hoe het kwam, kwam
het, een zekere luitenant Ples
man was er getuige van, holde
met 'n brandblusapparaat naar
het toestel en spoot do kostba-
inhoud leog in het gezicht
van een oveneens toegeholde
mechaniciën!
Jenny Kattegat
gearresteerd.
De bekende Deense zwem
ster. Jenny Kamniersgaard,
(beter bekend als Jenny Kat
tegat), zou gearresteerd zUn
In verband met een door het
aanhouden van een Deens vis
ser ontdekt complot tot het
doen ontsnappen naar Zweden
van Duitse Nazi's.
