Slagers klagen hun nood
De schrik der scheepvaart"
De Zeeuwen gebruiken
de „stem van het leger"
In
't
DE AGENT
DOMBURG
De overheid als model
werkgever
LEZERS SCHRIJVEN..
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DONDERDAG 14 AUGUSTUS 1947
Vreedzame opmars bij Padang,
Een nieuw strijdmiddel.
In 1948 voltooid
Tijden veranderen, en met
de tijden de zeden en normen,
ook in het leger. Wanneer
men het Nederlandse leger
vergelijkt met dat van vroe
ger, dan ziet men het ver
schil. Waar vroeger gelopen
moest worden, is thans alles
mobiel en pantser en ook de
wapens zijn beter en moder
ner.
Doch dat is niet alles. Ook
de wjjze van actievoering is
fewijzigd en daarmede deed
e beachmaster zijn intrede
in het leger.
Het was de Dienst voor Le-
gercontacten, die met twee
beachmasters, waarvan wij 'n
technische beschrijving achter
wege zullen laten, aan de ac
tie ter zuivering van de Pa-
dangvlakte deelnam. Eenvou
dig op een jeep gemonteerd,
terwijl het agregaat in een
trailer werd meegevoerd, werd
de beachmaster ingedeeld bij
de beide colonnes, die de ac
tie zouden uitvoeren.
In overleg met de actielei
der, waren teksten samenge
steld, die de bevolking op de
hoogte stelde van het doel
der actie, haar de nodige in
structies gaf en haar aan
raadde rustig de arbeid voort
te zetten.
Zo stonden wy in de vroege
morgen van Maandag 21 Juli
te wachten op het bevel dat
onze colonne zou oprukken,
tot het bericht komt, dat wij
naar voren moeten. Wij wrik
ten ons los uit de colonne die
de grote brug bij Loeboek
Bargaloeng geheel vulde en
richtten ons „vuur van woor
den" nadat wy een goede stel
ling hadden ingenomen naar
het voorterrein.
SOLDATEN.
Het was voor de mannen
der „U"-brigade een grote
verrassing toen plots een hel
dere, sterk gearticuleerde
stem over de Padangvlakte
weerklonk. Tevoren hadden zij
het apparaat leren waarderen
bij sportwedstrijden, toen uit
slagen werden omgeroepen en
een plaatje muziek gedraaid
werd, doch nimmer hadden zij
verwacht, date die „schreeuw
lelijkerd" nog eens mede zou
uitrukken.
3L4AR OOK DE
BEVOLKING.
Voor de kampongbevolking
was het geluid ook een ver
rassing. Vol aandacht luister
de zij naar de woorden die
haar geruststelden. „Er is
niets te vrezen", klonk het
in het dialect der omgeving,
„het Nederlandse leger strijdt
niet tegen U, doch tegen de
djahatsen even later
„wijst ons aan, waar mijnen
zijn gelegen, want als straks
Uw kinderen, spelend op een
door de T.R.I. verborgen mijn
lopen, is het te laat
En dan weer „levert de wa
pens in, want wordt gy in het
bezit van wapenen gevonden,
dan zult gij als een djahat
behandeld worden."
De bevolking kwam uit de
gesloten woningen en luister
de aandachtig toe, zij las de
makloemats en toen een klein
knaapje in een dessa tussen
Loeboek Bargaloeng en Ban
dar Boeat gelegen, hardop de
makloemat voorlas, werd hij
uitgenodigd dit voor de micro
foon te doen.
„De kleine Soekarno spreekt
zijn volk toe", merkte een der
Haantjes op, toen hij dit
vreedzame tafereel aan
schouwde. Zyn kamponggeno
ten keken lachend toe. Er
werd een. band geslagen; deze
lieden begonnen te begrijpen dat
die voorbijtrekkende pantser-
colonne niet tegen hen gericht
was.
Het ging verder en wy kwa
men in de bergen. Wy stelden
de „schreeuwlelijkerd" op een
der uitlopers op. Voor ons lag
de Padangse vlakte en daarop
richtten wij ons vuur van
woorden en toen wy dien
avond thuis kwamen vertelde
men ons, dat men het appa
raat in Marapallam had Kun
nen horen. Dat was een af
stand van vyftien kilometer,
doch hier was de situatie wel
heel gunstig, omdat geen echo
het geluid tegenhield.
„Legercontact heeft het
meeste vuur afgegeven",
merkte een Zeeuw die avond
lachend op. Het klinkt wel
licht overdreven, maar als men
het aantal woorden, die
eerste dag uit de beachmaster
is geschoten plaatst naast 't
werkelijke vuur dat afgegeven
is, dan had deze Zeeuw gelijk.
voorbijgaan
„Stapt U eens af meneer"
bast in 't donker een stem
naast me.
Ik stap af.
„Waarom rijdt U zonder licht
meneer?" vraagt de agent
goedig nog.
Ik veins hevige verwonde
ring en verklaar vergeten te
hebben' de lamp aan te zetten.
Ook dat helpt niet eens meer,
want de dienaar van 't gezag
maakt me er op attent, dat er
geen lamp op zit. Ik staak het
zoeken naar de dynamo en kijk
schuldbewust.
„U reed dus doelbewust zon
der licht" constateert de agent
grimmig en zoekt naar z'n zak
boekje.
Op routine toon volgen de
gewone vragen naar naam,
straat, huisnummer, beroep,
leeftijd en wat dies meer zij.
Voor de laatste vraag likt ie
extra aan z'n stompje potlood.
„Waarom reed U doelbewust
zonder licht?"
Dat doelbewust schijnt hem
dwars te zitten.
Ik vertel hem bevreesd te
zijn geweest te laat op de ver
gadering te komen.
„Waffer vergadering" infor
meert hij streng.
„Dierenbescherming" flap ik
er uit.
Hij klapt z'n boekje dicht
„Ben ik ook lid van" knip
oogt 'ie. „Voor deze keer dan
hoor. Maar lope hoor!"
RENARD.
Gebrek aan kinderschoenen.
Er heerst momenteel een
grote schaarste aan kinder-
•schoenen zodat de schoenwin
keliers met de beste wil van de
wereld nauwelijks een tiende
van de vraag kunnen bevredi
gen. De oorzaak daarvan is,
dat de fabrikanten weinig be
lang bij deze tak van productie
hebben, terwijl de vraag zeer
groot is, doordat de kinderen
dit jaar twee bonnen ontvan
gen. Het zou voor de hand lig
gen, dat onder deze omstandig
heden Be productie van kinder
schoenen aangemoedigd werd,
doch dat is niet het geval; bij
de thans gevolgde calculatie
schema's is het voordeliger
schoeisel voor volwassenen te
vervaardigen en daardoor be
antwoordt de productie in het
geheel niet meer aan de be
hoefte. Dit behoefde niet zo te
zijn, want de totale schoenpro
ductie is groot genoeg. Er
wordt zelfs veel uitgevoerd;
naar men ons uit fabrikanten
kringen verzekerde, zo om
streeks 40 van de productie.
Geliefde man, je vraagt me jou te schrijven
Of wy al zonnen aan het Domburgs' strand,
Of het mondain is fleurig en gezellig,
En of de meiskes al zyn bruin gebrand
Jy mist, schryf jij, daarginds in d'warme Kotta
En bij wat jij beschrijft als Niemandsland
Bij alle zon en rijst met kluifjes
Je eigen, ouwe Walcherense strand!
Ja lieve man, hoe zal ik dit beschrijven?
Het is jouw strand, jouw „manteling" niet meer.
't Is uitverkocht geen plaats, geen bed te krijgen!
Dat loopt wel los, maar tja, het is de sfeer
van mooie sleeën vol met prenten
van Zwarte Piet naast Zwarte Griet aan zee,
of luierend in één van Tichelaar z'n tenten
of zonnebadend in Hun négligé.."....
En peperduur! och jongen twee consumpties
met fooi en met een stoel op een terras
komt my al gauw op bijna- een rijksdaalder,
en zelfs geen ijs, geen rietje in je glas!
En ergens 's avonds samen blijven eten
toen ik het zei, toen vloog mijn Paps al op
zoals myn Paps alleen maar op kan vliegen:
Dat kost, zei Paps, me minstens twintig pop!
Je hoort het wel dat is geen Domburg,
althans voor ons wy doen daar niet aan mee,
slechts dure mensen geven kleur en leven
aan onze mooie peperdure zee.
Dat is niet erg 't zafonze tyd wel duren,
wij hebben thuis een zandje en een tuin,
en als de zon schijnt spelen we daar strandje
of drinken thee op ons privé Kijkduin.
En dan die meisjes met die bruine benen
och lieve man, da's ook al niets gedaan,
al hebben ze al zonnend (Raadsbeslissing)
iets meer dan gaas-met-veterbandjes aan.
In hoofdzaak krullen, verf en cache-misère
Ze zijn, scheldt Paps, als regel net een pop
en drinken 's middags met hun slome daddy
zelfs meer dan Pa's rantsoen je-weet-wel op.
O ja, Cor Ruys begint de zesde Juni.
„Speelt U ook mee" heeft hij geannonceerd.
„Meespelen? Hoe? Alleen voor spek en bonen?"
heeft Paps gefoeterd en gecalculeerd!
Zo is het schat, niet leuk voor ons in Domburg
Net zo min als voor jou, Bataviaan
Maar man, ook onze tijd zal ook weer komen!
Hou je maar goed! Een pakkert van je
JEANNE.
V
In een Indische krant stond
onlangs een brief in dicht
vorm, een brief van een Wal-
cherse vrouw aan haar man
in Batavia, een brief, die ook
vele Zeeuwen wel met belang
stelling zullen lezen. Tegen,
onze gewoonte in drukken wij"'
daarom deze ontboezeming
hier af. REDACTIE.
CENTRALE PERSONEELSDIENST LUIDT
NIEUWE WERKMETHODEN IN.
Op zoek naar jonge
krachten.
(Van onze Haagse redacteur.)
„De overheid is de grootste
werkgever in Nederland en
moet als zodanig toonaange
vend zijn", zo zei ons de heer
D. W. Walkaté, directeur van
de Centrale Personeelsdienst te
Den Haag, de sinds een jaar
door het Rijk ingestelde in
stantie om de personeelsvoor
ziening te behartigen. Het Rijk
wil daarmee een nieuwe kant
op en de heer Walkate, geko
men uit het vrije bedrijfsleven,
zal nu leiding hebben te geven
aan de modernisering van de
personeels-politiek, waarbij de
waarden als mens, gebonden
aan een ambtelijke reglemente
ring, zoveel mogelijk tot hun
reent komen.
JUISTE MAN OP
JUISTE PLAATS.
Allereerst zal nodig zijn, dat
de juiste man (of de juiste
vrouw) op de juiste plaats
komt en dat dus de arbeids
vreugde zo veel mogelijk een
kans krijgt. Bij de overheid is
dus een streven gaande om te
komen tot een juiste selecte
ring van het personeel, mede
door analyse van het werk en
psychologisch onderzoek der
candidaten. Men wil breken
met sleur en slender en in de
diverse takken van dienst een
opgewekte geest kweken, met
toewijding voor het werk. Na
de bevrijding zyn reeds tal van
personeelsverenigingen opge
richt, waardoor de onderlinge
saamhorigheid ten zeerste
wordt versterkt. Vooral de
problemen der werkmethoden
worden bestudeerd, om een
goede doorstroming te krygen.
Nu de overheid een integraal
onderdeel van het maatschap
pelijk leven is geworden, kan
zij niet achter blijven by het
bedrijfsleven wat haar werk
methoden betreft, temeer niet,
waar zij thans naast de oude
voorschrijvende, bevelende
taak ook een verzorgende
functie heeft te vervullen!
Op deze wijze zal de lust
om carrière in de ambtelijke
wereld te zoeken, sterk kunnen
toenemen en zal de jeugd niet
behoeven te vrezen, dat haar
arbeidslust geen voldoende
waardering zal vinden.
Het spreekt vanzelf, dat mede
het vraagstuk der goede bevor
deringskansen een vooraan
staande plaats inneemt by het
projecteren der nieuwe perso
neelspolitiek.
DE JEUGD.
Zoals reeds gezegd, is het
streven erop gericht om het
grote ambtelijke apparaat dus
danig te organiseren en te
doen functionneren, dat het
een voorbeeld is voor alle is goedgekeurd.
werkgemeenschappen in ons
land. Om het daartoè te krij
gen is natuurlijk mede nodig,
dat er geen remmend gebrek
aan arbeidskrachten is en
daarom achtte de heer Wal
kate het zo nodig, dat de jeugd
interesse heeft voor de over
heidstaak, die na het afwik
kelen der crisisbemoeiïngen
toch altijd omvangrijk zal blij
ven en onontbeerlijk is voor de
goede loop van zaken in het
land. In de afgelopen maanden
zijn op Mulo- en H.B.scholen
voor de leerlingen voordrach
ten gehouden om te wijzen op
de vele goede kansen, welke
de ambtelijke carrière biedt en
de nieuwe geest, welke wil In
gaan tegen het denigrerende
begrip „ambtenarij", waardoor
zovelen worden afgeschrikt.
Als de jonge mensen met
werklust en geestdrift hun
krachten in dienst der over
heid stellen, dan zal een amb
tenarencorps kunnen worden
opgebouwd, dat inderdaad een
voorbeeld is en tot heil van het
land haar taak vervult.
GEBREK AAN JONGE
KRACHTEN.
Is er thans groot gebrek
aan jonge krachten? vroegen
wy.
Ongetwijfeld, verklaarde
de heer Walkate, „vooral ook
aan vrouwelijk personeel".
Maar, aldus gingen wij
voort, er vloeien zoveel ambte
naren af, hoe zit dat dan?
Dat zijn voornamelijk ou
deren en wij hebben behoefte
aan jonge krachten, die met
het eenvoudige werk beginnen
kunnen.
Maar voor de hogere
functies kunt u zo nodig
dan toch wèl afgevloeide amb
tenaren gebruiken?
Niet altijd. U moet wel
bedenken, dat er voor de jonge
mensen een behoorlijke bevor
deringskans moet biijven be
staan en als wij er ouderen
gaan tussenschuiven, dan
wordt de doorvloeiïng verstopt.
Neen, het ideaal is toeloop van
jonge krachten, waarmee wij
dan een model-apparaat kun
nen opbouwen!
VERGOEDING GEROOFDE
KERKKLOKKEN.
Het Commissariaat Oorlogs
schade heeft bekend gemaakt,
dat het aandeel van net Rijk
in de aanschafkosten van nieu
we klokken is gesteld op 2,25
per kg., inclusief 0,35 per kg.
plaatsingskosten. De Schade-
Enquête-Commissie stort deze
gelden geblokkeerd bij de Her-
stelbank waar zij op te nemen
zjjn onder overlegging van het
bewijs van de Rijksklokken-
commissie, dat de nieuwe klok
Zonder zwarte handel zou het vleesrantsoen
7 kg. per jaar hoger kunnen zijn.
Bedrijf met ondergang
bedreigd.
„Minister Mansholt deelde
in de Tweede Kamer, mede,
dat 64.000 runderen en 328.000
varkens per jaar clandestien
verdwijnen. In kilogrammen
uitgedrukt betekent dit 19
millioen kg. rundvlees en 41
millioen kg. varkensvlees.
Aan schapen worden geslacht
ongeveer 130.000 stuks of 3
millioen kg. vlees. Voor de
normale vleesdistributie gaan
dus verloren 63.000 ton, van
de allerbeste kwaliteit, want
alleen vette koeien, spekvar-
kens en schapen raet veel wol
hebben waarde bij de zwart
handelaars. Wanneer wij dus
het zwart geslachte vlees aan
ons rantsoen konden toevoe
gen, zou het vleesrantsoen 7
kg. per hoofd en per jaar ho
ger kunnen zijn, hetgeen
neerkomt op ongeveer 300
gram vlees zonder been per
week"
Aldus sprak de heer B. van
der Eijk, voorzitter van de
Alg. Ned. Slagershond, in een
persconferentie welke was
gearrangeerd om de huidige
moeilijkheden in het slagers-
bedrijf te bespreken.
De heer van der Eijk wees
er op, dat er twee dingen te
doen staan, om tot een be
hoorlijk vleesrantsoen te ko
men en wel stopzetting der
zwartslachting en import van
krachtvoer.
Laten wij maar sanatoria
bouwen en collecten houden
voor de t.b.c.-bestrijding, al
dus spr., de zwartslachter
zorgt wel, dat er werk is voor
de sanatoria en dat er wat te
bestrijden valt. De heer van
der Eijk wilde echter niet
ontkennen, dat ook slagers
zich aan dergelijke practijken
schuldig maken, sommigen
uit winstbejag, andere^ door
de nood gedreven.
In de eerste plaats is 3en
brandende R.A.F.-auto in een straat te Tel-Aviv,
omgeworpen door Joodse verzetslieden.
Nieuws in een notedop
De Britse legerclubs te
Singapore zyn gesloten voor
officieren en manschappen van
de K.L.M. en de K.N.LL.M.,
uitgezonderd militairen, die
belast zijn met de registratie
van oorlogsmisdaden.
De constituerende verga
dering van Pakistan heeft he
den een resolutie aangenomen,
waarbij bepaald wordt, dat
Djinnah voortaan „de grote
leider Mohammed Ali Djin
nah, gouverneur-generaal van
Pakistan" zal worden ge
noemd.
De leden van de geallieer
de kommandatura te Berlijn
zijn het na vyf weken van be
sprekingen niet eens geworden
over het voorstel van de Ber-
lijnse gemeenteraad tot sociali
satie van de Berlijnse
dustrieën.
Vacantiegangers
sliepen in autobussen.
„Ja, het is gebeurd",
vertelt ons een stem door
de telefoon uit Maas
tricht, als we vragen of
het nu heus zó vol is in
Zuid-Limburg, dat de va
kantiegangers gedwon
gen zijn geweest in auto
bussen te overnachten.
Er is in Zuid-Limburg,
in de bekende vacantie-
centra als Valkenburg,
Houthem, Epen, Slena-
ken en Vaals in de afge
lopen weken een enorme
drukte geweest De kam-
fieerders zijn niet te tel
en. In Maastricht zijn
alle hotels volgeboekt.
Al is er dan geen
plaats meer te krijgen
m de hotels, de V.v.V.
bezit ook nog vele adres
sen van particulieren die
bereid zyn de Hollanders,
die naar het Zuiden van
ons land willen, op te ne
men.
Te Warschau is officieel
bekend gemaakt, dat de direc
teur van het bureau voor de
verkoop van alcohol in het
district Lancut door „Oekrain-
se bandieten" is vermoord.
lonend bedrijf nodig, hetgeen
by de huidige omzet onmoge
lijk is. Bij een omzet van 150
gram per week bedragen de
inkomsten immers slechts
26 van die van 1939.
SPANNING IN HET
SLAGERSBEDRIJF.
Bij de slagers leeft het be
sef, dat de verkoopprijzen
voor het publiek het plafond
hebben bereikt en dat de op
lossing moeilijk in een verho
ging van de winstmarge ge
vonden kan worden. Evenmin
is de eerste jaren een belang
rijke verhoging van het rant
soen te verwachten.
Spr. wees op de grote span
ning in het slagersbedryf, dat
naar zijn oordec* op het ogen
blik zijn ondergang tegemoet
gaat. Slechts door een com
plex van maatregelen zal het
mogelijk zijn, het slagersbe-
drijf op de bten te houden.
HUISSLACHTINGEN.
Ook is nodig, dat de huis
slachtingen belangrijk be
perkt worden. Onrechtvaar
dig noemde de heer van der
Eijk, dat de huisslachter een
varken mag slachten van 500
of meer ponden, terwijl de
gewone burger het moet stel
len met gemiddeld 200 gram
per week. Om dit kwaad te
beteugelen, wenste hij be
paald te zien, dat een huis
slachter verplicht wordt een
even zwaar varken af te leve
ren aan de normale distribu
tie, als hij voor eigen gebruik
slacht. Deze maatregel zou
ook het aantal huisslachtin
gen beperken, omdat boer en
tuinder aan deze eis zouden
kunnen voldoen, doch ande
ren, voor wie de huisslachtin
gen eigenlijk niet bestemd
zijn, zeer zeker niet.
SLACHTVEE.
Aan de hand van cijfers
over 1938 en over 1947 maak
te inleider de huidige positie
duidelijk. „Wat de runderen
betreft, beschikten wij in 1938
over 441.335 stuks voor slach
ting, een aantal, wat voor dit
jaar 402.228 zal bedragen. In
1938 was het gemiddelde ge
wicht van de runderen even
wel 300 kg., terwijl dit thans
zeker niet hoger dan 200 kg. is.
Wat de varkens betreft,
werden er in 1938 voor bin
nenlands gebruik geslacht
1.367.873 stuks, waarbij er nog
gelegenheid was om
569.548 te exporteren. Het ge
middelde gewicht bedroeg in
dat jaar 120 kg. In dit jaar
zullen er rond 633.000 var
kens geslacht worden, wat
slechts 32 van het aantal
in 1938 betekent. Het gemid
delde gewicht hiervan be
draagt slechts 16 van dat
in de jaren voor de oorlog.
De schade aan de beschik
bare hoeveelheid varkens
vlees wordt echter in hoofd
zaak veroorzaakt door de
huisslachtingen. Waren er
voor de oorlog per jaar 230.000
stuks mee gemoeid, vorig jaar
heeft het aantal huisslachtin
gen de 500.000 overschreden.
EEN KLOK OP HET
VLISSINGSE STRAND.
Hoe laat is het?
Het is mij meermalen op
gevallen, als je op het strand
zit, dat deze vraag herhaalde
malen gesteld wordt, en nog
het meeste door kinderen die
van uur noch tijd weten.
Ik heb mij zelf al eens af
gevraagd: Zou het niet een
uitkomst zyn als het Gemeen
te Badbedryf er toe zou over
gaan om een klok te plaatsen.
Vele strandbezoekers zouden
het toejuichen.
B. FENS.
VACANTIE VOOR BAKKER
EN MELKBOER.
Naar aanleiding van het
„ingezonden" van de heer H.
Groenouwe een enkele slot
opmerking.
Gesloten winkels in het
hoogseizoen zyn ongetwijfeld
een drawback voor de ont
wikkeling van een badplaats.
Zeer zeker zouden seizoen
zaken, byv. op de Boulevard,
vreemdelingenverkeer ook
hier stimuleren. Vóór '40 was
Vlissingen op de goede weg.
Boulevard- en stadverbetering,
plantsoenen, prima accom
modatie in de hotels, die ook
voor het nodige avondamuse
ment zorgden, en last not least
het eiland Walcheren. Er be
hoort moed toe het vreemde
lingenverkeer onder de hui
dige omstandigheden te die
nen en er zal nog heel wat
werk verzet moeten worden
en rustig beraad nodig zyn.
Gebleven is echter onze Schel-
demond en de scheepvaart. In
het algemeen belang is uit
buiting van deze primaire ge
gevens nodig en daarom
moet een badplaats allereerst
,vreemdelingenverkeer-min-
ded" zijn. Er zijn plaatsen,
waar de leverancier tijdelijk
de klanten van zyn collega als
gewoon thuis bedient als
eigen klanten. Indien het el
ders goed geregeld kan wor
den, waarom dan weer niet
hier? Een Scheldeman moet
niet zyn vacantiemorgen moe
ten verdoen om brood en
melk te halen voor de druk-
belaste huisvrouw.
In de bezettingsjaren was
de queue het symbool van
druk en vernedering. Thans is
zij tijdverspilling en gebrek
aan een efficiënte regeling,
AD. METS, secr. V.V.V.
VACANTIEGELD.
Hoera wy krygen vacantie-
geld
Alleen jammer, dat de ho
gere inkomens meer ontvan
gen dan de doorsnee werkne
mer.
Wat is vacantiegeld eigen
lijk? Kan soms een lagere be
zoldigde goedkoper met bus of
trein reizen? Waarom dan die
toeslag berekend naar je
laagst mogelijke week- of
maandinkomen.
Een vast bedrag voor iedere
werknemer is te verkiezen
boven de regeling van nu.
Mensen met hogere inkomens
kunnen m.i. wel wat uit eigen
zak bijpassen, maar de lagere
kunnen met deze uitkering
hoogstens met een of ander
vervoermiddel ergens heen en
moeten dan maar terug ko
men lopen en brood meene
men.
C. CLEMENT.
13 landen vegen mijnen.
Tegen het eind van dit jaar levensduur van mynen. Het
zullen de bemynde ge
bieden, die nog in de Brit
se kustwateren z(jn over
gebleven geheel mynenvrU
zijn gemaakt, uitgezonderd
de Theemsmondlng, enke
le vierkante myien b\j de
Wash en een gebied ten
Noorden van de Hebriden.
Eveneens op enkele uit
zonderingen na zullen op
het einde van dit jaar alle
Europese wateren weer
vrij z(jn voor de scheep
vaart. De grootste oprui
mingsoperatie, zoals de
„Daily Telegraph" het
noemt, zal dan voltooid
zUn.
De oorlogvoerende mogend
heden hebben niet minder dan
600.000 mijnen gelegd, waar
van niet minder dan 500.000
in Noord-Westelijke wateren.
Bovendien werden er door
vliegtuigen nog duizenden
grondmynen gelegd. In Juli
1946, toen de mijnopruimings-
werkzaamheden in volle gang
waren, had men niet minder
dan 1900 schepen in de vaart.
Dit aantal is nu teruggelopen
tot 1600. Het resultaat van
twee jaar geduldige arbeid,
een mooi voorbeeld van inter
nationale samenwerking, want
niet minder dan 13 landen
werkten mee, is geweest
dat nu 140.000 vierkante zee
mijl veilig zyn voor de scheep
vaart.
DE LEVENSDUUR
VAN MIJNEN.
Een der eerste problemen
die by het mUnoprulmingswerk
ter sprake kwam was dat der
onderzoek heeft ui tg ewezen,
dat de verankerde myn gedu
rende 7 jaar zyn kracht be
houdt. Drukmijnen worden na
2 jaar onbruikbaar. Grondmy
nen, speciaal de Britse, zyn
moeiiyker te verwoesten en al
gemeen wordt thans aangeno
men dat de levensduur van
dit soort myn varieert van 8
tot 12 jaar.
Daardoor zal het noodzake-
lijk biyven, dat in bepaalde
Europese wateren, byvoor-
beeld ln het Kattegat ten
minste 8 jaar in door boeien
aangegeven kanalen zal moe
ten worden gevaren.
GEVAAR.
Het Kattegat is overigens 't
meest bemjjnde gebied ter we
reld. De Duitsers legden hier
12.000 verankerde mijnen en
5000 grondmynen. Ook de R.
A. F. leverde een „bijdrage'.'
in de vorm van 4000 mijnen
van verschillende typen.
Toch wordt er verwacht dat
tegen het einde van dit jaar
de Deense wateren betrekke
lijk veilig zullen zyn voor de
scheepvaart. Sedert 1945 wer
den er door twee Duitse en
twee Deense flottieljes 1700
myl lange kanalen geveegd.
Niet minder dan 33.000 ar
beidsuren waren hiermede ge
moeid.
Ook voor verschillende Eu
ropese kusten biyft het mij
nengevaar nog steeds bestaan.
De belangrykste hiervan z.yn
de kustgebieden van Denc-
De Middellandse Zee vormt
een probleem op zichzelf, om
dat hier in grote getale grond-
mij nen werden gelegd.
De mynenvegers zelf liepen
tot nu toe nog geen enkel on
geval op. Sinas Mei 1945 zjjn
er echter reeds 128 schepen
door mynen tot zinken ge
bracht en 63 beschadigid. De
meeste van deze schepen kre
gen dit ongeluk toen zij van
de uitgegeven instructies wa
ren afgeweken en meer dan
de helft van deze ongevallen
vond plaats voor de Deense
kust.
Bij deze ongevallen speelt
ook het weer een grote rol.
Door de ijsgang deze winter
waren er boeien uit hun posi
tie geraakt en voor men de
boeien weer op hun oude
plaats had kunnen brengen
waren er onder de kust van
Noord-Europa reeds 11 sche
pen tot zinken gebracht. Ook
na een storm kan het voorko
men, dat de grondzeeën my
nen bloot spoelen, die ondef
het zand waren begraven. Een
van deze mijnen ontplofte on-
Jangs in de buurt van een
schip, dat ter hoogte van
Esbjerg voer, op een plaats
waar zeker reeds zeven a acht
honderd schepen waren gepas
seerd.
Van de vroege morgen tot
de late avond zijn gedurende
de zomermaanden (want mij
nenvegen is ook seizoenwerk)
de myncnvergcrs bezig de
Europese wateren tc zuiveren
met de tergend langzame
vaart van 8 myl per uur. De
gehele operatie zal, dat is ten
minste de bedoeling, in De
cember 1948 klaar zjjn en
twaalf maanden later zal dan
ook het plaatselijk werk zijn
voltooid. De mynen die dan
nog aclUerblyven, worden rus-
!ïlar£?I\.NederIand' Be,?ië en üg a$e hun lot' overgelate*
de Westkust van Frankrijk. I tot m Merven."
