De wereldconferentie der
Christelijke jeugd
c- 1
De poort van Europa
Ex-koning moet geld
verdienen
FRANSE LANDBOUW
ACHTERLIJK
In 'f
LEZERS SCHRIJVEN
Even peultjes
Duitse verzetsgroepen
TWEEDE BLAD
PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT
DON DERDAG 31 JULI 1947
Tussen Babylonische spraakverwarring de.
ééntaligheid van Pinksteren.
Humor ontbreekt niet.
Sinds enkele dagen gaat er
een merkwaardig gesprek
rond over de wegen van Oslo,
vult de zalen van lezing en
liturgie, maakt in de restau
rants een lunch onmogelijk en
brengt in de scholen, waar de j
discussie-uren verlopen, een
brandpunt van leven. Dit ge
sprek is stamelend en ver van
iedere vlotheid. Verscheiden
heid van taal verbergt ver
scheidenheid van leven en de
tocht van hart tot hart is er
een vol geheimen. Onderwer
pen als: „Gezag en Vrijheid",
„De Kerk ontmoet de Wereld",
„Het gezin in de maatschap
pij" enz., zijn als bergen, die
men niet met een Tour de
France neemt, maar met
krukken beklautert. Er zgn
discussiegroepen, waar op 25
leden, 15 landen vertegen
woordigd zijn; dit betekent
15 werelden. Maar allen gelo
ven in één Geest, die uitstort
van zijn gaven, of zoals Vis
ser 't Hoofd zei: Hier in
Noorwegen zitten wij tussen
een Eabylonische spraakver
warring en de eentaligheid
van Pinksteren. Er is 'n grote
openheid naar alle kanten en
er is geen impasse of het ge
bed beslist. Om even persoon
lijk te zijn: de Amerikaanse
spontaniteiten, die zo dikwijls
tot extremen worden, vinden
hier een uitweg in eerlijkheid
van gevoelen, die de Holland
se geslotenheid beschaamt.
Maar men koopt en verkoopt
in Oslo geen antwoord op iede
re vraag; men tast er naar
God en de ander. Het is het
tasten van een jeugd, die zich
zelf opgaf en vervolgens over
gaf aan het eeuwige woord:
het voedsel van hierboven voor
hier beneden.
DRUK DEBAT
Iedere dag start met hymn-
singing en een liturgie, gepre
senteerd door Zweden, Noor
wegen, Frankrijk enz. Vex'vol-
gens wordt de morgenlezing
uitgesproken, waarmee in de
discussiegroepen en bijbelstu
dies van de middag contact
wordt gehouden, zoals: „De
morele chaos" (Barot), „We
reldwanorde en Gods orde"
(Niebuhr), „De wereldkerk"
(Li Chu Weng).
Daartussen is er apart be
zoek over en weer. Het ge
sprek met Duitsland wordt
voortgezet en dat met Indone
sia zeer zeker. Dit laatste is
gedachtig aan een jeugd van
twee landen, die bloedt. Het
wordt uitgesproken in dezelf
de schaduw, nl. van de schei
ding en belicht met hetzelfde
licht van één Heer.
Het is te begrijpen, dat de
internationale pers, nu in Os
lo de pijnlijke problemen van
overal vanzelfsprekend voor
het forum van de wereld ver
schijnen, druk gebruik en mis
bruik van deze situatie maakt
en niet altgd de zaken met
respect raakt. Interview volgt
op interview. Azië zond zijn
jongste lichting en wordt ge
hoord. Een der afgevaardig
den van Birma was bevriend
met een der pas neergeschoten
ministers. Reinhold Niebuhr
wordt geplukt en verraadt zijn
visie op het wereldverloop van
de laatste weken, niet zonder
zelfcritiek op de U.S.A.. Ook
stelt hij wederom het sociale
vraagstuk als hèt struikelblok
voor de kerk en laat zich even
later met zijn studenten foto
graferen.
OOK HUMOR
Men moet niet denken, dat
Oslo alles van een kerk en
niets van een kermis heeft.
De humor helpt de harten op
weg en 'n lach loopt door de
moeilgkste momenten, als een
pad, dat de wildernis ver
trouwd maakt. Alleen al het
Engels, variërend van ge
knauwd Amerikaans tot per
fect Cambridge, maakt een
discussiegroep tot 'n verkwik
kelijke vertoning, ook de las-
tigste. Er is een internationaal
concert geweest, geleid door
een dame van de UNESCO,
wier esprit vermoedelijk bij
wgze van reclame voor dit li
chaam, de grenzen te buiten
ging. Diverse delegaties ver
schenen in nationale kleuren
schonken in galagewaad
hun muzikale eigenaardighe
den weg. Het Oosten had de
primeur. Het was wederom
Amerika, dat voor een vari
atie van de negro-spiritual tot
de meest volstrekte nonsense
zorgde. Nieuwsgierigheid is
een kostelijke gave voor heel
deze gelegenheid. Wie hier
mee gesierd is en bovendien
nog wat eigen inhoud bezit,
hij zou een boek kunnen bun
delen, waarin de fleur van 70
naties op iedere bladzij ligt te
blinken.
Zo is welhaast iedere mi
nuut verrassend of ontroe
rend.
G. TH. ROTHUIZEN.
ORANJE" 9 AUGUSTUS TE
AMSTERDAM?
Het m.s. „Oranje" van de
maatschappij Nederland, dat
21 Juli van Tandjong Priok is
vertrokken, zal waarschijnlijk
een dag eerder dan verwacht
werd te Southampton aanko
men. Men veronderstelt dat
het Zaterdag 9 Augustus 10
uur v.m. de sluizen van
IJmuiden zal binnenlopen.
Rotterdam in hoop en vreze.
(Van onze financiële
medewerker)
To be or not to be. Dit ig de
neteliiige vraag, waarvoor
Rotterdam zich nu al meer dan
twee jaar na de ineenstorting
van Duitsland gesteld ziet. Ne
telig, omdat de economische
positie van Rotterdam, ja die
van geheel Nederland, nauw Is
verbonden met het wel en wee
van Duitsland.
De bloei van Rotterdam be
gint in 1870, tegelijk met de
opkomst van het Ruhrgebied
als industriecentrum. De eco
nomische ontwikkeling hiervan
noopte al rag tot grote impor
ten van erts uit Zweden en
Spanje, welke, dank zij de pas
gegraven Waterweg, via Rot
terdam werden geleld. En zo
ontwikkelt Neerlands tweede
staid zich als de haven bij uit
stek voor de overslag van tal
loze massagoederen: ertsen,
granen, steenkolen, hout en
petroleum, zodat vóór 1940
van zijn gehele invoer tot dit
transitoverkeer behoorde, dat
zijn weg vond in het Rijnland,
het Ruhrgebied en Zuid-Dults-
land1.
WERELDHAVEN.
Goed Wordt het belang van
dit verkeer voor ons land ge
demonstreerd door het be
drag van ca. 100.000.000,
zijnde de netto on vangsten in
1938 voor transportdiensten
naar Duitsland.
Het transitoverkeer schiep
uiteraard ook het goedkope
vervoermiddel: de rijnaak. Te
genover een tonnage van
2.800.000 van voor de oorlog
staat than® een capaciteit van
1.500.p00 ton, die evenwel het
huidige aanbod best zou kun
nen verwerken.
Wij zeglgen „best zou kun
nen'want deze vloot is door
de Engelse en Amerikaanse po
litiek grotendeels tot stil lig
gen gedoemd. De bezetters
toch geven voor de invoer van
producten de voorkeur aan
Emden, Bremen en Hamburg,
omdat zij dan kunnen volstaan
met alle kosten in Marken te
betalen en dus geen dollars
aan Nederland behoeven te
geven. Dat deze omweg even
wel ook wil zeggen een on-
l voorbijgaan
DE OVERWINNAAR.
Vlak voor m'n raam ont
staat, terwijl ik rustig zit te
lezen, daverende herrie. Ik
loop naar het raam en overzie
met kennersblik het slagveld.
Twee groezelige kereltjes van
een jaar of 5 wenden hardnek
kige pogingen aan om elkaar
iets te ontfutselen onder voort
durend geroep: „La los, 't is
van main". Het iets is naar
de rommel te oordelen uit
de vuilnisbak van de boven
buurvrouw gekomen en heeft
naar het gejoel te oordelen
gediend om Pietje, de zoon
van de bewoners boven m'n
hoofd, zoet te houden.
Een derde kereltje, veel klei
ner dan de vechtenden, staat
er hartroerend bij te snikken
en plukt zenuwachtig aan zijn
neus.
Eén van de knapen, de klein
ste en groezeligste, heeft het
voorwerp het is een speel
goedbeestje bemachtigd.
Triomfantelijk houdt hg 't
even boven zijn hoofd. De klei
ne huilt nog steeds.
„Hierzo" zegt de overwin
naar edelmoedig en duwt het
jochie het beest in z'n handen,
,,'n kedo foor je kleine broer
tje. 'n Oojevaar, ken 'ie sien
waar 'ie fendaan is gekomme".
RENARD.
GEBLOKKEERDE GELDEN.
Naar aanleiding van de be
stemming der geblokkeerde
gelden en de daarmee samen
hangende vraagstukken kwam
ik op een denkbeeld, dat ik
zeer beknopt moge uiteenzet
ten:
Nederland heeft grote be
hoefte aan nieuwe bedijkingen,
maar het is niet geldkrachtig
genoeg om ze te doen uitvoe
ren De regering zou het ge
blokkeerde geld kunnen vrij
geven als rentegevende aande
len in een of meer bedijkings-
mijen. De Zeeuwse crediteuren
hebben zeker belangstelling
voor de landwording van Sloe,
Braakman, Saeftinge. De goe
de verhoudihe met België doet
een vlotte afwikkeling van de
voorbereidingen verwachten.
Groningen en Friesland zijn
geïnteresseerd bij Dollai*t. Lau-
werszee en Wadden; de IJsel-
meerprovlncies zouden ook
aardig vooruit kunnen. Zuid-
Holland kan nog wel enige
rjjpe schorren ter hand nemen.
Organisatie van de aangele-
geheld worde opgedragen aan
onze financiële- en water
bouwkundige leiders.
N.B.! De correctie van de
Oostgrens mag door de plan
nen geenszins verwaarloosd
worden! R-
HONDENPLAAG.
Kan er misschien wat scher
per toezicht worden gehouden
op het badstrand te Vlissin-
gen, waar te veel honden rond
lopen, ondanks het verbod?
Vooral kleine kinderen wor
den door deze speelse dieren
herhaaldelijk tegen de grond
gelopen en lastig gevallen.
Een moeder.
nodig gebruik van, vele duizen
den tonnen kolen en van 7000
10.000 spoorwagons, deerde
hen tot nu toe weinig.
Keer op keer hebben de la
ge landen België sprong
natuurlgk voor Antwerpen in
de bres op dit aambeeld ge
hamerd. In den beginne was
het echter aan dovemansoren
kloppen, maar toen de beide
regeringen uiteindelijk voor
stelden de hogere kosten in
vreemde valuta, welke door
de terugleiding van het ver
keer naar de eigen havens
ontstaat, te betalen, gingen
die deuren open.
Eind Mei gaf de Amerikaan
se regering dan ook principieel
haar toestemming voor het ge
bruik van Antwerpen en Rot
terdam. De afstand tussen
principe en de verwerkelijking
daarvan is echter groot.' Zo
willen de Amerikanen o.m. de
verzekering hebben, dat het
vervoer vlug en zonder brok
ken te maken zal geschieden.
EN NU?
Van 16 tot 19 Juli hebben
de deskundigen van de betrok
ken landen nu gewerkt aan 't
opstellen van een regeling voor
de wederinschakeling. Gaan de
respectieve regeringen hier
thans mede accaorö, dan zou
m.i.y. 15 September a.s. aan dë
bevoorrechting van de Duitse
haveng een eind gemaakt kun
nen worden.
Dat echter noch Rotterdam,
noch onze rijnschippers over
de op de conferentie van des
kundigen verkregen overeen
stemming juichkreten kunnen
aanheffen, bewijst wel de ho
ding van Generaal Clay, de
Amerikaanse bevelhebber in
Duitsland, die plotseling de
voorgestelde inschakeling van
Antwerpen en Rotterdam we
gens de hoge dollarkosten af
wijst. Laten wij hopen, dat de
economen in Washington wgzer
zijn dan de strategen in Duits
land.
Een film over het leven van de hertog van Windsor?
De rechten van zijn vrouw.
In een moderne villa aan de
Riviera, waar momenteel de
hertog van Windsor zijn va-
cantie doorbrengt, heeft men
een nieuw studeervertrek inge
richt.
In deze studeerkamer brengt
de hertog elke dag een gedeel
te van zijn tijd zoek. Hij zou
zelfs reeds een Engelse steno
typiste hebben aangesteld om
hem met zijn werk behulpzaam
te zijn.
En dit werk is bittere nood
zaak voor de hertog van Wind
sor. de man die geen koning
wilde zgn.
Onlangs nog voerde hij in
Londen met de Engelse koning,
zijn broer, en de Britse premier
Attlee besprekingen over zijn
toekomst. Maar noch de ko
ning, noch de eerste minister
konden hem aldus de Welt-
woche ergens in het Britse
gemene best een post in het
vooruitzicht stellen, die in over
eenstemming zou zijn met zgn
rang.
De betrekkingen tussen de do
minions en het moederland zijn
zo wankel geworden, dat voor
elke diplomatieke post binnen
het verenigd koninkrijk een
enorme dosis ervaring en takt
nodig is. Daar komt nog bij
dat de ex-koning Edward VIII
en vooral zijn vrouw bg de
Antwerpenaar erft
80 mlllioen.
ALS IN EEN SPROOKJE.
De 53-jarige Noorse zee
man J. Aas uit Antwerpen
heeft bericht ontvangen dat
hij erfgenaam is geworden
van een papierfabriek, een
brouwerij en een houtzagerij,
die het eigendom waren van
zgn oom uit Noorwegen en
die een gezamelijke waarde
van 80 millioen Belgische
franken vertegenwoordigen.
Het hoeft geen betoog dat
'n dergelgke tijding in de volk
rijke buurt van het Antwerps
Schipperskwartier heel wat
beroering heeft verwekt en
dat het nieuws weldra tot in
het centrum van de Sinjoren
stad doordrong, waar het
eveneens druk besproken
werd.
Het bericht was voor de
Noorse zeeman zelf geen ver
rassing, want sinds enkele
weken wist hij, dat zgn Noor
se oom erg ziek was, zodat
het bericht van zijn overlij
den ieder ogenblik kon wor
den verwacht.
Hg zal nu eerst met zgn
gezin eens naar Noorwegen
reizen om te zien wat hem
daar ten deel is gevallen.
HET TEKORT AAN
ONDERWIJZERS.
Met het oog op het ernstig
tekort aan onderwijzers bij'het
lager onderwijs wórden dé ge
meentelijke en bijzondere
kweekscholen in de gelegen
heid gesteld een één-jarige
cursus ter opleiding van onder,
wijzers en onderwijzeresssen in
te stellen. De kosten daarvan
zullen worden opgenomen in de
rijksbijdrage. Voorts is de mo
gelijkheid van toelating van
leerlingen tot genoemde scho
len verruimd.
Britten „overzee" niet erg po
pulair zgn.
Zou men de hertog een min
der bclangrgke post laten be
kleden gedurende de oorlog
was hij bijvoorbeeld gouverneur
van de Bahama-eilanden
dan zou daardoor op de duur
het prestige van ae Engelse
koninklnke familie ernstig ge
schaad kunnen worden.
Het resultaat van deze be
sprekingen is dan ook geweest,
dat de hertog van Windsor be
sloten heeft zich zelf een be
staan te verschaffen.
NOODZAAK.
Dat was wel nodig ook.
Want de uitgaven van het her
togelijk paar overtroffen de
door de regering verstrekte
rente en het inkomen uit het
privé-vermogen van Edward
VIII verre. De beheerder van
het vermogen van de hertog
vreest met grote vreze dat van
dit vermogen als het echt
paar op dezelfde voet blijft
voortleven over vgf jaar
niets meer over zal zijn.
Tot nu toe hebben de hertog
en hertogin zich echter nog
nooit gewaagd aan bezuini
gingsmaatregelen.
Gedurende hun jongste ver
blijf in de Verenigde Staten
hebben ze kans gezien per dag
ongeveer 1000 dollar uit te ge
ven. Wil dus de voormalige ko
ning van het Britse gemene
best zijn huidige levenswandel
voortzetten, dan zal hij veel
geld moeten verdienen.
Daarom heeft hij aan de
Riviera een nieuw studeerver
trek laten inrichten, haast zich
zijn memoires (tot aan zijn
troonafstand) op schrift te
stellen en experimenteert tege
lijkertijd met enkele andere
plannen.
Onder deze plannen zijn er
twee, die hem bijzonder na aan
het hart schijnen te liggen.
Een daarvan is: eenmaal de
„Geschiedenis der Angelsaksi
sche volkeren" uit te geven.
Een uitgave dan die door ver
schillende vooraanstaande En
gelse en Amerikaanse historici
geschreven zou moeten wor
den en waarvoor vooral in
Amerika enorme belangstel
ling zou bestaan.
Het tweede plan is nog groot
ser. Het betreft hier het ma
ken van een film. Twee gege
vens spelen hiervoor door 't
hoofd van de hertog. Het eer
ste betreft zgn eigen leven,
maar in Buckingham-palace
kan men niet bijster geestdrif
tig zijn over dit ontwerp.
Daarom schijnt de hertog
thans te overwegen het rege
ringstijdperk van zgn beroem
de grootmoeder, Koningin Vic
toria, op celluloid vast te leg
gen. De woorden „draaiboek
van de hertog van Windsor"
worden algemeen een buitenge
wone attractie geacht.
HET HUWELIJK VAN
ZIJN NICHT.
Vrienden van de hertog heb
ben hem gevraagd, of hij tij
dens zijn verblijf in Londen
ook de kwestie van zijn tegen
woordigheid bg het huwelijk
van zijn nicht, prinses Eliza
beth, ter sprake had gebracht.
Hij zou er weer op hebben
gestaan, dat dan de titel van
zgn gemalin Hertogin, officieel
erkend werd.
„Als het hof", zou hij de ko
ning verklaard hebben, „.voort
gaat mijn vrouw te boycotten,
zal ik bij de huwelijksplechtig
heden niet tegenwoordig kun
nen zijn".
Mevr. Simpson van eertijds
schijnt echter niet veel kans
te hebben.
deppen
Eenmaal, andermaal.
„Eenmaal, andermaal, laat
ste maal" schreeuwde de vei
lingmeester en zes mensen,
die een bod deden op meu
bilair in een gebouw te Hal-
se (Eng.), vielen door de
vloer in een kelder, tezamen
met enkele meubelstukken.
Lievelingslectuur.
Boeken over reizen zijn
het meest populair bij de ge
vangenen uit de Pentonville-
gevangenis.
Herinnering.
Bij de kransen, op het
graf van een jongen uit
Brockham (Eng.) die gedood
werd bij een val uit een
boom, was er één, op het
lint waarvan te lezen viel
„De IJscoman."
Muis uit de mouw.
Tijdens de raadsvergadering
te East Grinstead (Eng.)
sprong een muis uit de mouw
van de voorzitter.
Krant bij 't ontbijt.
Toen een huisvrouw in Ac
ton brood sneed, vond zij in
het baksel een krant. Bakker
moet nu voor het Voedselco-
mité verklaren, hoe dat
kwam.
Ondergrondse beweging In het voormalige Derde Rijk
een „mogelijke bedreiging" voor de veiligheid.
Wordt opgerold.
Ondergrondse nazi-benden
hebben gedurende de eerste
twee jaren van de geallieerde
bezetting de militaire overheid
aan het werk gehouden en het
ziet er naar uit, dat hun acti
viteit nog niet is gedoofd. Tot
op dit ogenblik zijn meer dan
25 ondergrondse organisaties
in alle delen van Duitsland
door de geallieerde ontmaskerd
en „opgerold', warbij in vele
gevallen de geheime dienst
versterkt met zwaar bewapen
de troepen, honderden doorge
fourneerde nazi's heeft gear-
Een groep Estlanders, die wil proberen met een vissersboot
van Engeland naar Amerika over te steken.
ALLES WORDT IN HET WERK GESTELD
OM DE ACHTERSTAND IN TE HALEN.
Immigratie wordt
tegengegaan.
(Van een onzer redacteuren).
(Hl)
Wie de landbouwbedrij
ven in Frankrijk achterlijk
noemt heeft slechts ten
dele geljjk. Het merk
waardige is namelijk, dat
bepaalde grote bedrijven,
meest in Noord-Frankrijk,
op zeer hoog peil staan en
zeer zeker kunnen concur
reren* tegen de beste Ned.
bedrijven. Daarnaast ko
men er echter nog bedrij
ven voor, waar de
eigenaar in het pachtcon-
tract het gebruik van
kunstmest heeft verboden:
De Franse regering en de
voormannen van de Franse
landbouwers zgn zich de ach
terlijke toestand van een groot
aantal Franse bedrijven zeer
wel bewust. Ze stellen de laat
ste jaren dan ook alles in het
werk deze achterstand in te
halen. Het plan Monnet, het
Franse vierjarenplan, wijst op
het grote belang van het in
vesteren van meer kapitaal ln
de landbouwbedrijven, op het
gebruik van beter zaaizaad en
pootgoed, van meer en betere
ontsmettingsmiddelen en op 't
verbeteren van de veestapel.
Ook wordt er gewezen op de
noodzaak van het oprichten
van meer coöperatieve verwer
kingsbedrijven, en het produ
ceren van atandaardartikelen.
Het gevolg is reeds, dat
Frankrijk thans meer élite
zaaizaad importeert dan vroe
ger, vooral uit Nederland.
POGING TOT
VERBETERING.
Frankrijk heeft thans één
grote landbouworganisatie, de
Confederation Générale de
1'Agriculture (C.G.A.), welke
enigszins te vergelgken is met
de Ned. Stichting voor de
Landbouw.
Op initiatief van de C.G.A.
werden jonge Franse boeren
naar Engeland en Amerika ge
zonden om de landbouw daar
te bestuderen; zij kwamen te
rug als enthousiaste voorstan
ders van ver doorgevoerde me
chanisatie. Maar hun plannen
konden niet worden uitge
voerd. zowel vanwege het ont
breken van deviezen voor het
importeren van de nodiige land
bouwwerktuigen, als door de
ongeschiktheid van vele ver
snipperde kleine bedrijven voor
mechanische bewerking. Bo
vendien werden door de im
porteurs aanvankelijk alleen
zeer grote werktuigen aange
kocht voor gebruik op bedrij
ven van 500 H.A. en meer,
terwijl de geschikte krachten
om met deze machines om te
gaan ontbraken. Vele oudere
boeren gaven de voorkeur aan
de oude methoden. Zo kwam
het herhaaldelijk voor, dat een
boer één of meer tractoren
aankocht voor geldbelegging,
en ze dan ln zgn schuur depo
neerde om rustig- verder zgn
landerijen met de aloude o:-sen
te blijven bewerken.
TE WEINIG LAND
BOUWSCHOLEN.
Thans wordt alles in het
werk gesteld deze achterstand
ln te halen. De jonge Franse
boeren hebben vrij veel belang
stelling voor meer en beter
landbouwonderwijs, maar de
regering weigert hieraan veel
geld te besteden. Zo wordt in
Frankrgk zes keer zoveel geld
uitgegeven voor ambachtson
der-wijs dan. voor landbouwon
derwijs. De belangstelling voor
goed landbouwonderwijs is zo
groot, dat bijv. aan de zeer
goed geoutilleerde hogere land
bouwschool zich telken jare
ruim duizend leerlingen aan
melden. terwgl slechts 60 kun
nen worden geplaatst. Om in
de bestaande leemte te voor
zien is er loor particulieren
naast het staatsonderwijs een
stelsel van landbouwscholen
opgericht, waar het onderwijs
op hetzelfde peil staat als op
rijksscholen. Alleen wordt op
dè particuliere scholen naast
het technisch onderwijs ook
vrii veel aandacht besteed aan
de geestelijke vorming. Rijks
subsidies krijgen deze scholen
niet. Zowel de staats- als de
particuliere scholen kennen
hoger, middelbaar en lager
onderwijs. Door de vele soor
ten van onderwijs kent men in
Frankrijk drie titels voor land
bouwingenieur, namelijk de ln.
genieur agronome, de ingenieur
agriculteur en de ingenieur
agricole. Alle drie menen ze,
dat de school waaraan zij zijn
afgestudeerd de beste van
Frankrijk Is.
STREVEN NAAR
ONTWIKKELING.
Hoezeer de kinderen der
Franse boeren er naar verlan
gen landbouwonderwijs te ont
vangen bljjkt uit de belang
stelling. die er bestaat voor het
lager onderwijs van de parti
culiere instellingen. Zo namen
aan schriftelijke landbouwcur-
sussen, waarmee in 1912 werd
begonnen, In het vorig jaar
niet minder dlan 30.000 jongens
en 12.000 meisjes deeï. Vaak
leren die ouders met de kinde
ren mee. Af en toe wordt het
schriftelijk onderwijs op ver
gaderingen mondeling toege
licht.
Kenmerkend voor het Fran
se landbouwonderwijs is, dat
alle landbouwscholen van enige
betekenis een eigen boerderij
beaitten, vaak door de leerlin
gen bewerkt, terwijl die leer.
üngen practisch altijd in een
internaat zijn ondergebracht.
Dit laatste is nog een gevolg
van de onderwijsmethoden van
de Jezuiten, die hun stempel
op het gehele Franse onderwijs
hebben gedrukt en vooral in
vroeger jaren het Franse on
derricht tot het beste van de
wereld maakten. Thang is hier
en daar nog wel enige achter
stand in te halen. Vele land
bouwschool-bedrijven zgn ver
ouderd en kunnen allerminst
meer als leerbedrijf dienen.
SLECHTE VERBINDINGEN
De vele internaten zijn ook
een gevolg van de gróte af
standen van de Franse boerde
rijen tot de school. Vandaar
ook de oprichting van onge
veer zeventig „maisonis rurales'
in het Zuiden van Frankrijk.
Aan de internaten van déze
meest kleine lagere landbouw,
scholen komt vier keer per
maand een groep van tien leer
lingen telkeng voor de duur
van een week de lessen volgen.
De andere drie weken werken
ze op het ouderlijk bedrijf of
op een ander bedrijf, waarbij
de voorlichtlngsd. bemidde
lend en controlerend optreedt
bij het tot stand komen van
een leercontract. Hoewel de
regering het schriftelijk lager
landbouwonderwijs niet wettig
erkent, komen de ouders van
hen, die deze cursussen volgen,
toch ln aanmerking voor kin
dertoeslag voor boven veertien-
jarigen. mits die kinderen
daadwerkelijk in het landbouw
bedrijf werken. Het typische
van de „maisons ruralès", die
als particuliere Instellingen
door de ouders worden bekos
tigd, is, dat de ouders 't leer
plan naar eigen goeddunken
kunnen wijzigen. Men schrijft
't ln Frankrijk aan de schrift,
cursussen toe, dat de land
bouw in Bretagne in een tjjd
van dertig jaar van achterlijk
vooruitstrevend Is geworden.
(Wordt vervolgd).
resteerd inweloverwogen raz
zia's.
Ofschoon in de meeste ge
vallen geen bewijzen voor
handen waren van een geor-
f;aniseerde, gecentraliseerde
eiding, achten zelfs de minst
romantische leden van de ge
heime dienst deze bewegingen
een „mogelijke bedreiging"
voor de doelstellingen der be
zetting en de persoonlijke vei
ligheid van de geallieerde bur
gers beide.
Op dit ogenblik is het zeer
wel mogelijk, dat andere on
dergrondse cellen vergaderen
en samenzweren tegen de bc-
zetttende macht. De geheime
dienst wil daarover niet spre
ken, totdat een actie tegen de
ze groepen mogelgk is. Een
lijst van meer dan twee do
zijn „opgerolde" verzetsgroepen
in twee jaar wijst er echter
nauwelijks op, dat alle over
gebleven nazi's uitgeroeid zijn.
In het begin van 1945, toen
de zegevierende legers Duits
land binnentrokken, werd het
parool gegeven „pas op voor
de weerwolven". Maar tot op
heden is er weinig van die
Weervolven gemerkt noch van
enig andere centraal georga-
niserde ondergrondse bewe
ging. In plaats daarvan werd
het voornaamste verzet ge
voerd door fanatieke kleine na
zi's, plaatselijk. De meeste hun
ner werden gesnapt nog voor
zij hun plannen verder konden
uitbreiden dan hun onmiddel
lijke omgeving. Ér is geen bij
zonder gebied geweest, waar
de ondergrondse groepen zich
concentreerden, zoals bv. de
Beierse Alpen, waarvan velen
indertijd voorspelden, dat zij
een laatste toevluchtsoord der
nazi's zouden zijn. De geliqui
deerde benden bestonden in
hoofdzaak uit voormalige leden
van de Hitlerjeugd en de SS
en hun actie was vrijwel altijd
gericht tegen democratische
Duitse „collaborateurs", en
niet tegen de geallieerden.
Sommige groepen waren
uiterst klein en bepaalden zich
tot zulke betrekkelijke onschul
dige practijken als het ont
moedigen van fraternisatie
tussen Duitse meisjes en ge
allieerde militairen. Andere
echter, verzamelden wapens en
explosieve stoffen voor sabo
tage doeleinden. Maar over
het algemeen gesproken waren
allen er op uit de betrekkingen
tussen geallieerden en Duitsers
zoveel mogelgk te ondermijnen
door het in discrediet bren
gen van democratische ideeën,
door het plegen van verzet te
gen de geallieerde wetten, door
het verspreiden van valse ge
ruchten en door het helpen
van nazi-elementen onder de
bevolking.
De wijde verspreiding van
ondergrondse activiteit en het
feit, dat er aanzienlijke wapen-
voorraden byeengebracht
bleken te zyn. maken het be
staan van deze organisaties
een werkeiyke, zij het niet
onmiddellijke bedreiging. Te
zamen met de aanzienlijke ver
mindering van de sterkte der
bezettingstroepen, zullen zij
waarschijnlijk een constant pro
bleem blgven.
Najaarsbeurs te Utrecht.
Op de komende Najaars
beurs zal wederom een grote
agrarische afdeling worden
ingericht, onderverdeeld in 3
groepen: land- en tuinbouw
producten, voorlichtings- en
keuringsdiensten en land- en
tuinbouwbenodigdheden.
Er is besloten, dat de groep
meubelen slechts één keer per
jaar op de beurs zal expose
ren en wel in het najaar.
Dievenbende te Nijmegen
ontmaskerd.
Tc Nijmegen is een grote
dieven- en inbrekersbende ont
maskerd. De totale buit van
deze groep bedroeg 30 Ét 40.000
gulden. Tal van inbraken had-
heren op hun naam
sta*"
